Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik ekonomista
  • Kwalifikacja: EKA.04 - Prowadzenie dokumentacji w jednostce organizacyjnej
  • Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 22:04
  • Data zakończenia: 8 grudnia 2025 22:29

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Roczne raporty finansowe powinny być przechowywane

A. co najmniej przez 1 rok
B. przez 5 lat
C. w okresie ustalonym przez kierownika archiwum
D. na stałe
Przechowywanie rocznych sprawozdań finansowych tylko przez rok to naprawdę zły pomysł. Jak się je trzyma tak krótko, to można stracić ważne dane, które mogą być potrzebne w audytach czy rozliczeniach z urzędami skarbowymi. Ustawa mówi, że firmy muszą mieć dokumenty księgowe przez co najmniej 5 lat, więc sprawozdania finansowe powinny być trzymane jeszcze dłużej. A jeśli ktoś myśli, że wystarczy je przechować przez 5 lat, to jest w błędzie – powinny być archiwizowane na stałe, bo mają ogromne znaczenie historyczne i analityczne. Dobre przechowywanie dokumentów finansowych jest kluczowe dla zabezpieczenia interesów firmy. Jak się to zrobi źle, mogą się pojawić poważne problemy, zwłaszcza w razie sporów czy kontroli skarbowych. Ignorowanie potrzeby trwałego trzymania sprawozdań może prowadzić do fałszywych przekonań, że można je usuwać po krótkim czasie, a to nie jest zgodne z dobrymi praktykami.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 3

Kategoria kont, do której należy Konto Umorzenie środków trwałych, to

A. pozabilansowych
B. korygujących
C. aktywo-pasywnych
D. wynikowych
Wybierając odpowiedzi, które klasyfikują konto umorzenia środków trwałych jako wynikowe, aktywno-pasywne lub pozabilansowe, można paść ofiarą kilku typowych błędów myślowych. Konta wynikowe są używane do rejestracji przychodów i kosztów, a umorzenie środków trwałych nie generuje bezpośrednio przychodu ani kosztu, lecz koryguje wartość aktywów w bilansie, co odzwierciedla jego charakter korygujący. Klasyfikowanie konta umorzenia jako aktywno-pasywnego sugerowałoby, że konto to jest z natury bilansowe, co jest niepoprawne, ponieważ konto umorzenia pełni rolę modyfikującą wartość aktywów, a nie samodzielnego aktywa lub pasywa. Natomiast konta pozabilansowe, które są używane do rejestrowania zobowiązań niewidocznych w bilansie, również nie mają zastosowania w przypadku umorzenia środków trwałych, które jest procesem bilansowym. W rezultacie, zrozumienie specyfiki kont korygujących i ich roli w procesie księgowania jest kluczowe dla prawidłowej interpretacji danych finansowych oraz stosowania odpowiednich praktyk rachunkowych.

Pytanie 4

Jedynie osoby posiadające prawo do dokonywania transakcji na giełdzie to

A. reprezentanci rady giełdy
B. członkowie komisji papierów wartościowych
C. członkowie zarządu giełdy
D. licencjonowani maklerzy
Licencjonowani maklerzy to profesjonalni uczestnicy rynku finansowego, którzy posiadają odpowiednie uprawnienia do działania na giełdach papierów wartościowych. Aby uzyskać licencję, muszą przejść przez rygorystyczny proces edukacyjny oraz zdanie egzaminów, które potwierdzają ich wiedzę z zakresu prawa giełdowego, analizy finansowej oraz zasad handlu. Dzięki tym kwalifikacjom maklerzy są w stanie doradzać klientom i wykonywać zlecenia kupna oraz sprzedaży papierów wartościowych, co jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania giełdy. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest opracowanie strategii inwestycyjnej oraz analiza ryzyka, co pozwala klientom podejmować świadome decyzje inwestycyjne. Licencjonowani maklerzy muszą także przestrzegać standardów etycznych i regulacji, co chroni inwestorów i zapewnia transparentność rynku, co jest fundamentalne dla zaufania do systemu finansowego.

Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 6

Przedsiębiorstwo produkcyjne wytworzyło w maju 2011 roku 2 000 sztuk wyrobów gotowych i 200 sztuk półfabrykatów przerobionych w 50%. Na podstawie kosztów produkcji przedstawionych w tabeli określ, koszt jednostkowy wyrobu gotowego.

Pozycje kalkulacyjneKwota w zł
1. Materiały bezpośrednie400 000
2. Płace bezpośrednie200 000
3. Razem koszty bezpośrednie600 000
4. Koszty wydziałowe30 000
Razem koszt wytworzenia630 000
A. 315 zł
B. 285 zł
C. 273 zł
D. 300 zł
Koszt jednostkowy wyrobu gotowego oblicza się, dzieląc całkowity koszt produkcji przez sumę wyprodukowanych wyrobów gotowych oraz równowartość półfabrykatów przerobionych w wyroby gotowe. W przedstawionym przypadku, wyprodukowano 2000 sztuk wyrobów gotowych, a półfabrykaty przerobione w 50% odpowiadają 200 sztukom, jednak po przerobieniu będą one miały równowartość 100 sztuk gotowych wyrobów. Suma ta daje 2100 sztuk, co jest kluczowe przy obliczeniach. Po obliczeniu całkowitego kosztu produkcji wynoszącego 630 000 zł, dzielimy tę kwotę przez liczbę 2100, co prowadzi do uzyskania kosztu jednostkowego na poziomie 300 zł za sztukę. Tego rodzaju kalkulacje są niezbędne w każdym przedsiębiorstwie produkcyjnym, aby efektywnie zarządzać kosztami i podejmować właściwe decyzje finansowe. W praktyce, dokładne określenie kosztów jednostkowych pozwala na lepsze ustalanie cen sprzedaży oraz analizę rentowności poszczególnych produktów. Warto również zaznaczyć, że stosowanie podobnych metod obliczeniowych jest standardem w branży, co wspiera transparentność i efektywność operacyjną.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 8

W gospodarce zjawisko inflacji jest wynikiem

A. wzrostu standardu dóbr i usług
B. wzrostu zdolności nabywczej pieniądza
C. wzrostu ogólnego wskaźnika cen
D. wzrostu wartości nominalnej pieniądza
Wzrost siły nabywczej pieniądza jest mylnym odzwierciedleniem zjawiska inflacji, ponieważ właściwie oznacza on sytuację, w której za tę samą ilość pieniędzy można kupić więcej dóbr i usług. Jest to przeciwieństwo inflacji, która polega na spadku siły nabywczej. Kolejny błąd myślowy to utożsamianie inflacji ze wzrostem wartości realnej pieniądza, co również jest niepoprawne, gdyż wartość realna pieniądza spada podczas inflacji. Utrata wartości pieniądza wskazuje na to, że za daną kwotę można nabyć mniej dóbr, co stoi w sprzeczności z definicją wzrostu wartości. Z kolei odnoszenie inflacji do wzrostu jakości dóbr i usług jest również nieadekwatne, ponieważ inflacja nie odnosi się do jakości, a jedynie do poziomu cen. W praktyce, mylenie tych pojęć może prowadzić do błędnych strategii inwestycyjnych i nieefektywnego zarządzania finansami, co jest szczególnie istotne w kontekście podejmowania decyzji przez przedsiębiorstwa oraz osoby prywatne. Zrozumienie różnicy między inflacją a jej niepoprawnymi interpretacjami jest kluczowe dla podejmowania świadomych decyzji ekonomicznych.

Pytanie 9

Zgodnie z zasadą proporcjonalności przychodów oraz związanych z nimi wydatków, czynsz zapłacony w styczniu 2009 roku z tytułu najmu lokalu użytkowego na lata 2009 i 2010 klasyfikuje się do

A. aktywów - jako czynne rozliczenia międzyokresowe
B. pasywów - jako bierne rozliczenia międzyokresowe
C. aktywów - jako bierne rozliczenia międzyokresowe
D. pasywów - jako czynne rozliczenia międzyokresowe
Wszystkie pozostałe odpowiedzi przedstawiają mylne interpretacje zasad rachunkowości dotyczących klasyfikacji wydatków na czynsz. Zaliczenie czynszu do pasywów jako czynnych lub biernych rozliczeń międzyokresowych jest błędne, ponieważ pasywa reprezentują zobowiązania, a nie aktywa. Ujmowanie czynszu w pasywach sugerowałoby, że firma ma dług w stosunku do wynajmującego, co jest sprzeczne z rzeczywistością finansową. Bierne rozliczenia międzyokresowe natomiast dotyczą kosztów, które zostały uznane w danym okresie, ale jeszcze nie zapłacone, co również nie ma miejsca w tym przypadku, gdyż czynsz został już opłacony. Klasyfikacja czynszów jako aktywów, a konkretnie czynnych rozliczeń międzyokresowych, pozwala na prawidłowe odwzorowanie przyszłych korzyści ekonomicznych wynikających z najmu. Brak zrozumienia tej zasady może prowadzić do błędnych decyzji finansowych, które w dłuższym okresie mogą wpłynąć na analizę rentowności przedsiębiorstwa oraz jego zdolności kredytowej. Wiedza o zasadach rozliczeń międzyokresowych jest kluczowa dla każdej organizacji, ponieważ pozwala na poprawne planowanie budżetu oraz oceny finansowej.

Pytanie 10

Spółkami osobowymi prawa handlowego są spółki

A. partnerska oraz akcyjna
B. jawna oraz komandytowa
C. z ograniczoną odpowiedzialnością oraz cywilna
D. cywilna oraz jawna
Pojęcie spółki osobowej prawa handlowego bywa często mylone z innymi formami działalności gospodarczej, co prowadzi do nieporozumień i błędnych decyzji prawnych w praktyce biznesowej. Zasadniczym błędem jest utożsamianie spółki cywilnej ze spółkami prawa handlowego – spółka cywilna w rzeczywistości funkcjonuje na podstawie Kodeksu cywilnego, nie Kodeksu spółek handlowych, i nie posiada nawet podmiotowości prawnej jako odrębny byt. Stąd wpisywanie jej w katalog spółek handlowych nie ma uzasadnienia merytorycznego. Z kolei połączenie spółki partnerskiej z akcyjną to przykład mylenia typów spółek: partnerska jest osobowa, ale akcyjna już należy do spółek kapitałowych, gdzie najważniejszy jest kapitał, a nie osoby wspólników, a odpowiedzialność akcjonariuszy jest mocno ograniczona. Wreszcie zestawienie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością ze spółką cywilną to już klasyczny przypadek pomieszania dwóch zupełnie innych reżimów prawnych – pierwsza jest spółką kapitałową prawa handlowego, druga cywilną, jak już wspomniałem. Takie błędy wynikają z braku znajomości podstawowych definicji i klasyfikacji spółek według Kodeksu spółek handlowych, gdzie jasno wyróżnia się spółki osobowe (jawna, partnerska, komandytowa, komandytowo-akcyjna) oraz kapitałowe (z o.o., akcyjna). Praktyka pokazuje, że wybór formy prawnej spółki ma kluczowe znaczenie dla odpowiedzialności wspólników, sposobu reprezentacji i prowadzenia spraw spółki, a także możliwości rozwoju biznesu. Dlatego tak ważne jest odróżnianie spółek osobowych od kapitałowych oraz rozumienie, które z nich podlegają rejestracji w KRS, a które nie. Przemyślane decyzje na tym etapie mogą uchronić przedsiębiorców przed niepotrzebnymi komplikacjami prawno-finansowymi w przyszłości.

Pytanie 11

Kontrola oraz nadzór nad przestrzeganiem przez pracodawców przepisów BHP stanowi jedno z zadań

A. Państwowej Inspekcji Pracy
B. Inspekcji Handlowej
C. Głównego Inspektoratu Sanitarnego
D. Ministra Pracy i Polityki Społecznej
Inspekcja Handlowa jest instytucją odpowiedzialną głównie za kontrolę rynku, w tym jakości towarów i usług oferowanych konsumentom. Jej działania koncentrują się na ochronie praw konsumentów oraz zapewnieniu uczciwej konkurencji, co nie jest bezpośrednio związane z nadzorem nad przestrzeganiem zasad BHP. Z kolei Główny Inspektorat Sanitarny zajmuje się ochroną zdrowia publicznego, w tym nadzorem nad warunkami sanitarnymi, ale jego kompetencje nie obejmują bezpośrednio kontroli zasad BHP w środowisku pracy. Minister Pracy i Polityki Społecznej nadzoruje politykę zatrudnienia, jednak nie wykonuje bezpośrednich działań w zakresie inspekcji BHP. Typowym błędem myślowym w wyborze nieprawidłowych odpowiedzi jest mylenie różnych kompetencji instytucji, co prowadzi do przekonania, że zadania PIP można przypisać innym organom. Kluczowym aspektem jest zrozumienie, że odpowiedzialność za bezpieczeństwo pracy spoczywa na PIP, która wyspecjalizowała się w tym obszarze, co sprawia, że żadne z wymienionych instytucji nie mogą efektywnie zastąpić jej roli w nadzorze BHP.

Pytanie 12

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli oblicz dla pracownika zatrudnionego w dziale kadr wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych wraz z należnym 50% dodatkiem.

Pracownik działu kadr
Wynagrodzenie zasadnicze4 800,00 zł
Wymiar czasu pracy w miesiącu160 godzin
Liczba godzin nadliczbowych przepracowanych w dni robocze4 godziny
Liczba godzin przepracowanych w miesiącu164 godziny
A. 180,00 zł
B. 240,00 zł
C. 234,16 zł
D. 175,62 zł
Poprawna odpowiedź to 180,00 zł. Wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych oblicza się na podstawie stawki godzinowej, która powstaje z podziału wynagrodzenia zasadniczego przez wymiar czasu pracy w miesiącu. Następnie, obliczamy dodatek w wysokości 50% tej stawki, co jest wymagane przez przepisy kodeksu pracy dotyczące wynagrodzenia za godziny nadliczbowe. Na przykład, jeśli wynagrodzenie zasadnicze wynosi 3000,00 zł, a wymiar czasu pracy to 160 godzin, stawka godzinowa wynosi 18,75 zł. 50% dodatek to 9,375 zł, co daje całkowitą stawkę za godzinę nadliczbową równą 28,125 zł. Mnożąc to przez liczbę godzin nadliczbowych, uzyskujemy finalne wynagrodzenie. Praktyka ta jest zgodna z ogólnymi standardami wynagradzania i zapewnia, że pracownicy są odpowiednio wynagradzani za dodatkowy wysiłek, co jest kluczowe dla utrzymania motywacji oraz satysfakcji w miejscu pracy.

Pytanie 13

Zdolność spółki do obsługi zadłużenia charakteryzują wskaźniki, których wzory i osiągnięte wielkości w poszczególnych latach przedstawiono w tabeli. Kształtowanie się wskaźników świadczy o tym, że spółka umocniła swoją sytuację finansową dzięki

LataZobowiązania ogółem
------------------------
Aktywa
Kapitał własny
------------------------
Aktywa
200651,5 %28,9 %
200749,1 %39,9 %
200836,5 %43,5 %
A. zwiększeniu udziału kapitałów obcych w finansowaniu majątku spółki i zmniejszeniu pokrycia majątku kapitałem własnym.
B. zwiększeniu zarówno udziału kapitałów obcych w finansowaniu spółki, jak i pokrycia majątku kapitałem własnym.
C. zmniejszeniu zarówno udziału kapitałów obcych w finansowaniu spółki, jak i pokrycia majątku kapitałem własnym.
D. zmniejszeniu udziału kapitałów obcych w finansowaniu majątku spółki i zwiększeniu pokrycia majątku kapitałem własnym.
Poprawna odpowiedź dotyczy zmniejszenia udziału kapitałów obcych w finansowaniu majątku spółki oraz zwiększenia pokrycia majątkiem kapitałem własnym. Tego rodzaju zmiany są kluczowe dla analizy sytuacji finansowej przedsiębiorstwa. Zmniejszenie udziału kapitałów obcych oznacza, że spółka zredukowała swoje zadłużenie wobec instytucji finansowych, co bezpośrednio wpływa na obniżenie ryzyka finansowego oraz kosztów związanych z obsługą długu. W praktyce, przedsiębiorstwa starają się utrzymywać wskaźnik zadłużenia na rozsądnych poziomach, aby zachować płynność finansową. Zwiększenie pokrycia majątkiem kapitałem własnym wskazuje na większą stabilność finansową i niezależność spółki od zewnętrznych źródeł finansowania. Przykładowo, firmy o wyższym udziale kapitału własnego są lepiej postrzegane przez inwestorów i banki, co może ułatwić pozyskiwanie dodatkowego kapitału na rozwój. Dobre praktyki branżowe sugerują, że spółki powinny dążyć do zwiększania efektywności wykorzystania kapitału własnego oraz minimalizacji zadłużenia, co w rezultacie prowadzi do lepszej oceny ich kondycji finansowej.

Pytanie 14

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 15

Hurtownia żywności zatrudnia 1 000 pracowników, w tym 300 mężczyzn. Jaki procent całkowitej liczby zatrudnionych reprezentują kobiety?

A. 36%
B. 30%
C. 70%
D. 84%
Obliczając, ile kobiet pracuje w hurtowni artykułów spożywczych, najpierw musimy znać całkowitą liczbę zatrudnionych. Mamy 1000 pracowników, z czego 300 to mężczyźni. Czyli, żeby policzyć, ile jest kobiet, musimy od 1000 odjąć 300. To daje nam 700 kobiet. Żeby obliczyć, jaki to jest procent, możemy użyć prostego wzoru: (liczba kobiet / całkowita liczba pracowników) * 100%. Kiedy podstawimy nasze liczby, wychodzi (700 / 1000) * 100%, co daje 70%. To pokazuje, jak ważne jest nie tylko robienie obliczeń, ale i zrozumienie, jak wygląda struktura zatrudnienia. W firmach, wiedza o tym, jak różnią się proporcje między płciami, jest istotna, bo pozwala lepiej zarządzać zespołem i dbać o różnorodność. W końcu, tworzenie równego środowiska pracy może przynieść same korzyści!

Pytanie 16

Księgowy przeprowadza weryfikację poprawności obliczeń arytmetycznych na dokumentach księgowych w ramach audytu

A. merytorycznej
B. rachunkowej
C. formalnej
D. specjalnej
Odpowiedź 'rachunkowej' jest poprawna, ponieważ kontrola rachunkowa w kontekście księgowości odnosi się do weryfikacji poprawności obliczeń arytmetycznych zawartych w dokumentach księgowych. Księgowy, dokonując tej kontroli, koncentruje się na upewnieniu się, że wszystkie matematyczne operacje, takie jak dodawanie, odejmowanie, mnożenie czy dzielenie, zostały przeprowadzone poprawnie. Przykładem zastosowania tej praktyki może być sprawdzenie, czy suma poszczególnych pozycji na fakturze zgadza się z całkowitą kwotą do zapłaty. Dobrą praktyką w zakresie kontroli rachunkowej jest stosowanie narzędzi i oprogramowania do automatyzacji obliczeń, co minimalizuje ryzyko błędów ludzkich. Zgodnie z normami rachunkowości, każda firma powinna posiadać procedury zapewniające, że obliczenia są dokładne, co jest kluczowe dla przejrzystości i rzetelności sprawozdań finansowych. Kontrola rachunkowa nie tylko wpływa na jakość danych księgowych, ale także na decyzje podejmowane na podstawie tych informacji.

Pytanie 17

Koszt jednostkowy produkcji gotowego wyrobu wyniósł 60 złotych. Produkcja wyrobów, która nie została zakończona do końca miesiąca, osiągnęła 20% postępu. Jaki jest koszt jednostkowy wyrobu, który nie został ukończony?

A. 12 złotych
B. 60 złotych
C. 20 złotych
D. 15 złotych
Koszt jednostkowy wyrobu niezakończonego wynosi 12 złotych, co można obliczyć, bazując na jednostkowym koszcie wytworzenia oraz stopniu zaawansowania produkcji. W tym przypadku, jeżeli jednostkowy koszt wytworzenia gotowego wyrobu wynosi 60 zł, a produkcja wyrobu niezakończonego osiągnęła 20% zaawansowania, to koszt jednostkowy wyrobu niezakończonego można obliczyć jako 60 zł * 20% = 12 zł. To podejście jest zgodne z zasadami rachunkowości zarządczej, gdzie koszt produkcji rozlicza się w odniesieniu do stopnia zaawansowania danego wyrobu. W praktyce, takie obliczenia są kluczowe w zarządzaniu kosztami i planowaniu produkcji, umożliwiając precyzyjne określenie wartości zapasów oraz kosztów sprzedaży. Warto również zauważyć, że przy podejmowaniu decyzji dotyczących produkcji, przedsiębiorstwa często uwzględniają takie wskaźniki, aby ocenić efektywność operacyjną oraz rentowność projektów produkcyjnych.

Pytanie 18

Zakład Krawiecki Jan Kowalski, zatrudniający pracowników, miał obowiązek przygotować oraz złożyć do ZUS deklarację rozliczeniową ZUS DRA za kwiecień 2017 r. wraz z imiennymi raportami miesięcznymi najpóźniej do

A. 15 maja 2017 r.
B. 20 maja 2017 r.
C. 25 maja 2017 r.
D. 10 maja 2017 r.
Niektóre z pozostałych odpowiedzi mogą wydawać się logiczne, jednak prowadzą do błędnych wniosków związanych z obowiązującymi terminami składania deklaracji do ZUS. Udzielenie odpowiedzi 10 maja 2017 r. jest błędne, ponieważ nie jest to termin na składanie deklaracji, lecz w rzeczywistości zbyt wczesna data. Pracodawcy mają obowiązek dostarczyć raporty po zakończeniu okresu rozliczeniowego, co oznacza, że dane za miesiąc kwiecień muszą być zbierane i zestawiane dopiero po jego zakończeniu, co wyklucza możliwość złożenia dokumentów tak szybko. Odpowiedź 20 maja 2017 r. przekracza ostateczny termin, co wiąże się z ryzykiem nałożenia kar za nieterminowe złożenie deklaracji. Podobnie, 25 maja 2017 r. jest również po terminie, a takie opóźnienia mogą skutkować nie tylko karami finansowymi, ale także problemami z prawidłowym rozliczeniem składek na ubezpieczenia społeczne. Warto zwrócić uwagę, że nieprzestrzeganie terminów składania deklaracji jest jednym z najczęstszych błędów, które mogą prowadzić do nieprawidłowości w obiegu dokumentów oraz negatywnie wpływać na relacje z instytucjami państwowymi. Dbałość o terminowość i rzetelność składanych dokumentów to kluczowe elementy odpowiedzialnego zarządzania kadrami w każdym zakładzie pracy.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 20

W roku 2004 firma "OMEGA" zatrudniała średnio 100 pracowników. W trakcie roku przyjęto 20 nowo zatrudnionych, a 10 osób odeszło, co wskazuje, że 30% kadry zmieniło miejsce pracy. W obliczeniach wykorzystano wskaźnik

A. rotacji kadr
B. struktury zatrudnienia
C. nowych pracowników
D. odejść pracowników
Poprawna odpowiedź to "rotacja kadr", która odnosi się do zmiany personelu w firmie, wyrażonej poprzez wskaźnik zatrudnienia i zwolnienia pracowników. W kontekście przedstawionego pytania, rotacja kadr jest obliczana jako stosunek liczby zmian w zatrudnieniu do średniego stanu pracowników w danym okresie. W omawianym przypadku, przedsiębiorstwo "OMEGA" miało 100 pracowników, z czego 20 przyjęto, a 10 zwolniono, co skutkuje 30% rotacją. Taki wskaźnik jest istotny dla przedsiębiorstw, ponieważ pozwala zrozumieć dynamikę zatrudnienia, co może wpływać na morale w zespole, koszty rekrutacji oraz efektywność operacyjną. W praktyce, wysoka rotacja kadr może sugerować problemy z kulturą organizacyjną, polityką wynagrodzeń czy możliwościami rozwoju zawodowego. Właściwe zarządzanie rotacją kadr może prowadzić do zwiększenia stabilności zespołu oraz obniżenia kosztów związanych z ciągłym rekrutowaniem nowych pracowników. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują regularne badania satysfakcji pracowników, programy onboardingowe oraz strategie motywacyjne, które pozwalają na zatrzymanie wartościowych pracowników w firmie.

Pytanie 21

W rachunku bilansowym firmy produkcyjnej wyroby gotowe są wyceniane na poziomie

A. kosztu bezpośredniego
B. produkcji kosztu przerobu
C. rzeczywistego kosztu wytworzenia
D. całkowitego kosztu własnego
Wycena wyrobów gotowych w bilansie przedsiębiorstwa na poziomie kosztów bezpośrednich, produkcyjnego kosztu przerobu czy całkowitego kosztu własnego wprowadza błędne założenia, które mogą prowadzić do nieprawidłowych ocen rentowności działalności. Koszt bezpośredni odnosi się jedynie do bezpośrednich wydatków związanych z produkcją, takich jak materiały i robocizna, nie uwzględniając dodatkowych kosztów pośrednich, które są istotne dla prawidłowego obrazu finansowego. Produkcyjny koszt przerobu koncentruje się na kosztach przetwarzania materiałów, ignorując inne istotne wydatki. Całkowity koszt własny z kolei może obejmować również koszty administracyjne i sprzedażowe, które nie mają związku z procesem produkcji. W praktyce, takie podejścia mogą prowadzić do niedoszacowania kosztów produkcji, co w konsekwencji wpływa na błędne decyzje dotyczące cenowania produktów oraz alokacji zasobów. Kluczowe jest, aby przedsiębiorstwa stosowały metody wyceny oparte na rzeczywistych kosztach wytworzenia, co jest zgodne z międzynarodowymi standardami rachunkowości oraz zasadami rachunkowości zarządczej, zapewniając tym samym rzetelną podstawę do analizy i podejmowania decyzji. Niewłaściwe podejście do wyceny może prowadzić do nieefektywności operacyjnej oraz strat finansowych, co podkreśla znaczenie znajomości i stosowania właściwych metod rachunkowości w praktyce biznesowej.

Pytanie 22

Czym zajmuje się analiza finansowa?

A. opłacalność aktywów
B. efektywność pracy
C. kompozycja zatrudnienia
D. organizacja produkcji
Rentowność majątku jest kluczowym wskaźnikiem w analizie finansowej, który pozwala ocenić, jak efektywnie przedsiębiorstwo wykorzystuje swoje aktywa do generowania zysku. Wskaźnik ten, często określany jako ROA (Return on Assets), jest obliczany poprzez podzielenie zysku netto przez całkowite aktywa. Dzięki temu przedsiębiorstwa mogą identyfikować obszary do poprawy i podejmować świadome decyzje inwestycyjne. Na przykład, przedsiębiorstwo o niskiej rentowności majątku może zainwestować w bardziej efektywne technologie produkcyjne lub zoptymalizować swoje procesy operacyjne, aby zwiększyć zwrot z posiadanych aktywów. W kontekście zarządzania finansami, śledzenie rentowności majątku jest niezbędne do utrzymania konkurencyjności na rynku. Ponadto, wskaźnik ten jest często śledzony przez inwestorów i analityków, jako miara efektywności działalności przedsiębiorstwa. Dobrym przykładem zastosowania jest branża technologiczna, gdzie innowacyjne rozwiązania mogą znacznie zwiększyć efektywność wykorzystania aktywów, prowadząc do wyższej rentowności.

Pytanie 23

Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz wartość przeciętnego zapasu towaru Y metodą średniej arytmetycznej.

Miesiącstyczeńlutymarzeckwiecieńmajczerwiec
Wartość zapasu towaru Y w zł20 000,0025 000,0030 000,0015 000,0020 000,0040 000,00
A. 25 000,00 zł
B. 24 000,00 zł
C. 30 000,00 zł
D. 75 000,00 zł
Zrozumienie metod obliczeniowych przeciętnych zapasów jest kluczowe w zarządzaniu łańcuchem dostaw. Wybór niepoprawnej wartości, takiej jak 30 000,00 zł, 24 000,00 zł, czy 75 000,00 zł, wskazuje na typowe błędy myślowe związane z procedurą obliczeń. Często, gdy respondenci decydują się na wartości zbyt wysokie, mogą pomylić się w sumie zapasów lub źle ocenić liczbę miesięcy, co prowadzi do nieprawidłowych oszacowań. Na przykład, wybierając 30 000,00 zł, można pomylić wykonanie prostego dodawania z błędnym podziałem, co jest symptomatyczne dla braku uwagi na szczegóły. Z kolei odpowiedzi takie jak 24 000,00 zł mogą wskazywać na to, że osoba obliczająca średnią mogła zastosować nieprawidłowy wzór lub nie uwzględnić wszystkich miesięcy. Zrozumienie metody średniej arytmetycznej w kontekście zapasów jest fundamentalne, ponieważ pozwala na trafne podejmowanie decyzji o uzupełnianiu stanów magazynowych, co bezpośrednio wpływa na rentowność przedsiębiorstwa. Dlatego ważne jest, aby unikać uproszczeń w obliczeniach i dokładnie analizować dane, aby nie prowadzić do błędnych wniosków dotyczących stanu zapasów.

Pytanie 24

Przedstawiona na rysunku tablica oznacza

Ilustracja do pytania
A. konieczność przesunięcia drzwi w prawo w celu ich otwarcia.
B. kierunek drogi ewakuacyjnej.
C. drzwi ewakuacyjne.
D. kierunek do wyjścia drogi ewakuacyjnej w prawo.
Wybór odpowiedzi, która nie dotyczy oznaczeń drzwi ewakuacyjnych, może prowadzić do zamieszania i naprawdę zagrażać bezpieczeństwu w sytuacjach kryzysowych. Takie interpretacje jak "kierunek do wyjścia drogi ewakuacyjnej w prawo" czy "kierunek drogi ewakuacyjnej" są nieco mylące, bo nie wskazują bezpośrednio na fizyczne drzwi, które należy użyć podczas ewakuacji. Dobrze jest wiedzieć, jak poprawnie identyfikować oznaczenia ewakuacyjne, bo błąd w ich odczytaniu może skutkować opóźnieniami w ewakuacji, a to w niebezpiecznych sytuacjach może mieć fatalne konsekwencje. Odpowiedzi sugerujące, że trzeba przesunąć drzwi w prawo, żeby je otworzyć, mogą dawać złudzenie, że są jakieś dodatkowe kroki, co nie jest zgodne z zasadami bezpieczeństwa. W kryzysie każda sekunda ma znaczenie, a osoby ewakuujące się powinny jak najszybciej dotrzeć do wyjścia bez żadnych przeszkód. Właściwe oznaczenia i ich zrozumienie są kluczowe w systemach zarządzania BHP, które powinny istnieć w każdym obiekcie publicznym czy przemysłowym. Źle zrozumiane oznaczenia mogą prowadzić do poważnych problemów oraz naruszenia przepisów dotyczących ochrony ludzi i bezpieczeństwa pożarowego, które wymagają jasnego oznaczania dróg ewakuacyjnych.

Pytanie 25

Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli oblicz efektywny czas pracy maszyny produkcyjnej przy założeniu, że pracuje ona również w soboty, niedziele i święta.

Dane dotyczące pracy maszyny produkcyjnej
Kalendarzowy czas pracy365 dni
Liczba zmian2 zmiany po 8 godzin
Liczba dni przeznaczonych na planowane remonty20 dni
A. 5840 godzin
B. 2920 godzin
C. 2760 godzin
D. 5520 godzin
Poprawna odpowiedź to 5520 godzin, co zostało obliczone na podstawie założenia, że maszyna pracuje przez cały rok, w tym także w soboty, niedziele oraz święta. Aby uzyskać efektywny czas pracy, konieczne jest pomnożenie liczby dni roboczych (365 dni minus dni przestoju na konserwacje) przez liczbę godzin pracy w ciągu jednego dnia, co standardowo wynosi 16 godzin w przypadku maszyn przemysłowych. Efektywne planowanie pracy maszyn zgodnie z zasadami Lean Manufacturing oraz z wytycznymi ISO 9001 podkreśla znaczenie maksymalizacji wykorzystania zasobów, co w praktyce oznacza, że wszystkie dni, kiedy maszyna może pracować, powinny być uwzględnione w obliczeniach. Wybór 5520 godzin jako efektywnego czasu pracy maszyny nie tylko odpowiada wymaganiom wydajności, ale także sprzyja optymalizacji harmonogramów produkcji, co jest kluczowe w zarządzaniu procesami produkcyjnymi.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 27

Zasada, która nakłada obowiązek rejestrowania operacji gospodarczych w księgach w okresie ich wystąpienia, niezależnie od momentu płatności, to

A. ostrożności
B. periodyzacji
C. memoriału
D. wiernego odwzorowania
Odpowiedzi takie jak 'wierny obraz', 'ostrożność' i 'periodyzacja' mogą wydawać się na pierwszy rzut oka zrozumiałe, jednak nie odnoszą się bezpośrednio do zasadności ujęcia operacji gospodarczych zgodnie z zasadą memoriału. Koncepcja 'wiernego obrazu' odnosi się do przedstawiania danych finansowych w sposób rzetelny i przejrzysty, ale sama w sobie nie określa, kiedy konkretne operacje powinny być rejestrowane. Z kolei zasada ostrożności dotyczy podejmowania decyzji o ujmowaniu przychodów i kosztów, w tym zapobieganiu przeszacowaniu aktywów lub zysków a niedoszacowaniu zobowiązań, co może wprowadzić w błąd co do realnej sytuacji finansowej firmy. Natomiast periodyzacja, choć istotna w kontekście ustalania okresów sprawozdawczych, nie odnosi się do zasady, według której operacje gospodarcze powinny być ujęte w momencie ich zaistnienia. W praktyce, błędy myślowe związane z wyborem odpowiedzi mogą wynikać z mylenia definicji oraz niewłaściwego zrozumienia koncepcji rachunkowości. To prowadzi do sytuacji, w której użytkownik skupia się na aspektach prezentacji danych zamiast na zasadach ich ujmowania, co jest kluczowe dla rzetelnego prowadzenia księgowości.

Pytanie 28

Pierwszym krokiem w procesie planowania jest

A. ustalenie procedury realizacji działań
B. przygotowanie harmonogramu realizacji zadań
C. analiza aktualnej sytuacji
D. określenie celów
Określenie celów jest kluczowym etapem procesu planowania, jako że stanowi fundament dla wszystkich dalszych działań. Właściwie zdefiniowane cele umożliwiają skoncentrowanie zasobów i wysiłków na osiąganiu konkretnych rezultatów. W praktyce, przykładowo w zarządzaniu projektami, cele powinny być SMART - Specyficzne, Mierzalne, Osiągalne, Istotne i Czasowe. Daje to wyraźne ramy, w których zespół projektowy może działać. Cele mogą dotyczyć różnych aspektów projektu, takich jak budżet, terminy czy jakość, co pozwala na skuteczne monitorowanie postępów oraz dokonywanie modyfikacji w trakcie realizacji. Dobrą praktyką jest również zaangażowanie kluczowych interesariuszy podczas określania celów, co zwiększa ich akceptację oraz zaangażowanie w realizację projektu. Ponadto, dobrze sformułowane cele mogą być narzędziem do oceny efektywności i wydajności, co jest zgodne z metodologiami zarządzania, takimi jak PMBOK czy PRINCE2, które podkreślają znaczenie celowego planowania.

Pytanie 29

W roku 2011 nastąpił przyrost sprzedaży w stosunku do roku 2007

Dynamika sprzedaży towarów w latach 2007 – 2011
L.p.RokDynamika w % (2007 = 100)
12007100
22008120
32009110
42010130
52011150
A. o 20%
B. o 50%
C. o 130%
D. o 150%
To, że zaznaczyłeś odpowiedź "o 50%", to strzał w dziesiątkę! Ta wartość wskazuje, że sprzedaż w 2011 roku wzrosła o 50% w stosunku do 2007 roku. Żeby to zobaczyć, musisz zrozumieć, że 150% to znaczy, że sprzedaż w 2011 roku była taka jak 150% z 2007. Żeby znaleźć przyrost, wystarczy odjąć 100%, co daje nam te dodatkowe 50%. Takie obliczenia są mega ważne, jak analizujemy dane sprzedażowe czy trendy na rynku, bo pokazują, jak skuteczne są nasze strategie marketingowe. To umiejętność, która naprawdę pomaga w podejmowaniu lepszych decyzji biznesowych. Zobacz, jak w raportach sprzedaży procentowe wzrosty czy spadki mogą wpłynąć na nasze przyszłe kroki strategiczne.

Pytanie 30

Zakład Meblarski produkuje dwa typy mebli kuchennych w ramach dwóch odrębnych zleceń produkcyjnych. Koszty wydziałowe dzielone są proporcjonalnie do płac bezpośrednich. Zlecenia zostały zakończone w okresie sprawozdawczym. Na podstawie zamieszczonej tabeli kalkulacyjnej, określ metodę kalkulacji kosztów produkcji zastosowaną przez Zakład Meblarski.

Lp.Pozycje kalkulacyjne kosztówKoszty ogółem (zł)Koszty przypadające na:
zlecenie nr 1 - 20 szt.zlecenie nr 2 - 15 szt.
1.Materiały bezpośrednie40 000,0028 000,0012 000,00
2.Płace bezpośrednie30 000,0016 000,0014 000,00
3.Koszty wydziałowe20 000,0013 000,007 000,00
A. Wstępna.
B. Doliczeniowa.
C. Podziałowa prosta.
D. Podziałowa współczynnikowa.
Wybór metod kalkulacji kosztów produkcji jest kluczowy dla efektywnego zarządzania finansami w każdej organizacji. Istotne jest zrozumienie, że metody podziałowe, takie jak podziałowa prosta czy podziałowa współczynnikowa, nie biorą pod uwagę specyfiki płac bezpośrednich. Podziałowa prosta polega na dzieleniu kosztów ogólnych na wszystkie wyroby bez uwzględnienia ich specyficznych cech, co może prowadzić do błędnych wniosków dotyczących rentowności poszczególnych zleceń. Z kolei podziałowa współczynnikowa może wprowadzać dodatkową komplikację w postaci ustalania współczynników, które mogą być trudne do wyznaczenia i mogą nie odzwierciedlać rzeczywistego zużycia zasobów. Metoda wstępna, z kolei, skupia się na prognozowaniu kosztów, a nie na rzeczywistych danych, co również może prowadzić do nieścisłości. W praktyce, niewłaściwy wybór metody kalkulacji może skutkować nieprawidłowym przypisaniem kosztów, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do problemów finansowych w firmie. Dlatego kluczowe jest, aby przedsiębiorstwa stosowały metody takie jak doliczeniowa, które umożliwiają bardziej dokładne zarządzanie kosztami i lepsze podejmowanie decyzji strategicznych.

Pytanie 31

Jakie sankcje, według Kodeksu pracy, może nałożyć pracodawca na pracownika zatrudnionego na podstawie umowy o pracę, który złamał obowiązki służbowe?

A. Upomnienie, karę pieniężną lub pracę w godzinach nadliczbowych
B. Naganę, upomnienie lub wstrzymanie wypłaty wynagrodzenia
C. Upomnienie, naganę lub karę pieniężną
D. Skrócenie wymiaru urlopu, karę pieniężną lub naganę
Odpowiedź 'Upomnienie, naganę lub karę pieniężną' jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z Kodeksem pracy, pracodawca ma prawo nakładać na pracowników te formy kar za naruszenie obowiązków pracowniczych. Upomnienie i nagana to kary porządkowe, które mają na celu poprawę zachowań pracownika i są stosowane w sytuacjach, gdy naruszenia mają charakter mniej poważny. Z kolei kara pieniężna może być zastosowana w przypadku poważniejszych naruszeń, które wpływają na efektywność pracy lub bezpieczeństwo w firmie. Na przykład, jeśli pracownik wielokrotnie spóźnia się do pracy, pracodawca może zastosować najpierw upomnienie, a w przypadku braku poprawy, naganę. W sytuacji, gdy naruszenie skutkuje szkodą finansową dla pracodawcy, możliwe jest nałożenie kary pieniężnej. Ważne jest, aby każda z tych kar była odpowiednio udokumentowana i zgodna z regulaminem pracy, co stanowi dobrą praktykę w obszarze zarządzania zasobami ludzkimi.

Pytanie 32

Aby wyprodukować 1 litr dżemu truskawkowego, zgodnie z przepisem, wykorzystuje się 0,8 kg truskawek oraz 0,4 kg cukru. Jakie ilości truskawek i cukru będą potrzebne do wytworzenia 600 litrów dżemu truskawkowego?

A. 480 kg truskawek i 240 kg cukru
B. 480 kg truskawek i 120 kg cukru
C. 750 kg truskawek i 1 500 kg cukru
D. 720 kg truskawek i 720 kg cukru
Aby obliczyć ilość truskawek i cukru potrzebną do produkcji 600 litrów dżemu truskawkowego, możemy zastosować proste proporcje. Zgodnie z danymi, do wyprodukowania 1 litra dżemu potrzebujemy 0,8 kg truskawek oraz 0,4 kg cukru. W związku z tym, do wyprodukowania 600 litrów dżemu, musimy pomnożyć te wartości przez 600. Przykładowo, 600 litrów dżemu wymaga 600 x 0,8 kg truskawek, co daje 480 kg. Podobnie, dla cukru: 600 x 0,4 kg daje 240 kg. Takie podejście jest zgodne z zasadami produkcji przemysłowej, gdzie dokładne obliczenia są kluczowe dla efektywności i jakości produktu. W przemyśle spożywczym, precyzyjne obliczenia umożliwiają nie tylko optymalizację kosztów, ale także zapewnienie odpowiedniej jakości i smaku produktu, co jest istotne dla utrzymania standardów rynkowych oraz wymogów regulacyjnych.

Pytanie 33

Kto jest wystawcą weksla prostego?

A. akceptant
B. indosant
C. remitent
D. trasant
Wybór remitent, indosant czy akceptant jako określenie wystawcy weksla prostego wynika z nieporozumień dotyczących ról poszczególnych uczestników obrotu wekslowego. Remitent to osoba, na rzecz której weksel jest wystawiony, a więc nie ma on roli wystawcy, lecz odbiorcy płatności. Z kolei indosant to osoba, która dokonuje indosu, czyli przeniesienia praw z weksla na inną osobę, co także nie czyni jej wystawcą. Akceptant natomiast to osoba, która akceptuje weksel, co oznacza, że przyjmuje na siebie zobowiązanie do zapłaty, ale nie ma to miejsca w przypadku weksla prostego, gdzie to trasant jest odpowiedzialny za płatność. Takie mylenie ról prowadzi do błędnych interpretacji i może skutkować problemami prawnymi oraz finansowymi w obrocie gospodarczym. Kluczowe znaczenie ma zrozumienie, że weksel prosty jest dokumentem jednoznacznie określającym zobowiązania trasanta, a znajomość terminologii jest niezbędna dla prawidłowego stosowania tego narzędzia w praktyce.

Pytanie 34

Zgodnie z zasadą memoriału, usługi obce wykonane dla hurtowni w grudniu 2008 roku, które zostały zafakturowane w styczniu 2009 roku, powinny być uwzględnione w księgach rachunkowych hurtowni jako

A. przychody roku 2009
B. przychody roku 2008
C. koszty roku 2009
D. koszty roku 2008
Wybierając odpowiedź, która przypisuje koszty do roku 2009, można wpaść w pułapkę, polegającą na myleniu momentu wystawienia faktury z faktycznym momentem powstania zobowiązania. Często występuje przekonanie, że faktura powinna definiować moment ujęcia kosztów czy przychodów, co jest niezgodne z zasadą memoriału. Takie podejście prowadzi do zniekształcenia obrazu sytuacji finansowej przedsiębiorstwa, ponieważ koszty związane z działalnością powinny być ujmowane w okresie, do którego się odnoszą, a nie w momencie zafakturowania. Przykładem tego błędnego myślenia jest sytuacja, w której przedsiębiorstwo, które korzystało z usług w grudniu, nie ujmuje ich w księgach za ten miesiąc, co doprowadza do zaniżenia kosztów roku 2008 oraz zawyżenia kosztów roku 2009. W praktyce, takie błędy mogą wpływać na analizy finansowe, w tym na rentowność i płynność finansową firmy, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do podejmowania niewłaściwych decyzji zarządczych. Zgodnie z najlepszymi praktykami rachunkowości, należy ściśle przestrzegać zasad memoriału, aby zapewnić rzetelność i prawidłowość sprawozdań finansowych oraz utrzymać zaufanie interesariuszy. Rachunkowość opiera się na precyzyjnym odwzorowaniu rzeczywistości gospodarczej, co sprawia, że błąd w klasyfikacji kosztów może mieć poważne konsekwencje.

Pytanie 35

Instruktaż na stanowisku powinien być zrealizowany

A. przed dopuszczeniem pracownika do realizacji zadań na danym stanowisku
B. w przeciągu 3 dni od momentu rozpoczęcia pracy przez pracownika na danym stanowisku
C. przed upływem 1 tygodnia od dnia dopuszczenia pracownika do pracy
D. w ciągu 3 dni od złożenia wniosku o przeprowadzenie instruktażu
Instruktaż stanowiskowy jest kluczowym elementem zapewnienia bezpieczeństwa i efektywności w miejscu pracy. Przeprowadzenie go przed dopuszczeniem pracownika do wykonywania pracy na określonym stanowisku jest zgodne z zasadami BHP oraz wymogami prawa pracy. Taki instruktaż pozwala pracownikowi zapoznać się z zasadami bezpieczeństwa, obsługą urządzeń oraz procedurami obowiązującymi w danym miejscu. Przykładem może być sytuacja w fabryce, gdzie nowy pracownik musi zrozumieć, jak bezpiecznie korzystać z maszyn, a także jakie są procedury postępowania w przypadku awarii. Praktyczne zastosowanie wiedzy zdobytej podczas instruktażu przekłada się na zmniejszenie ryzyka wypadków, podniesienie jakości pracy i zwiększenie efektywności operacyjnej. Ważne jest, aby każdy nowy pracownik przeszedł ten proces, ponieważ nie tylko chroni to jego zdrowie i życie, ale także wpływa na bezpieczeństwo kolegów z zespołu. Wszelkie zaniedbania w tym zakresie mogą prowadzić do poważnych konsekwencji zarówno dla pracowników, jak i dla pracodawcy.

Pytanie 36

W trakcie pracy przy komputerze, pracownik jest szczególnie narażony na

A. przewlekły ból nóg
B. uszkodzenia narządu wzroku
C. przewlekły ból głowy
D. uszkodzenia narządu słuchu
Uszkodzenia narządu wzroku w wyniku pracy przy komputerze są szczególnie powszechne i mogą wynikać z długotrwałego wpatrywania się w ekran, co prowadzi do syndromu widzenia komputerowego. Objawy mogą obejmować suchość oczu, zmęczenie, a także problemy z ostrością widzenia. Zgodnie z wytycznymi organizacji takich jak OSHA (Occupational Safety and Health Administration) oraz AOA (American Optometric Association), ważne jest, aby pracownicy stosowali zasady ergonomii, takie jak odpowiednie ustawienie ekranu na poziomie oczu oraz stosowanie przerw w pracy. Zastosowanie regulacji dotyczących oświetlenia oraz filtrów ekranowych może znacząco wpłynąć na poprawę komfortu pracy. Dodatkowo, należy zachęcać do regularnych badań wzroku, co może pomóc w wczesnym wykrywaniu i zapobieganiu poważniejszym problemom ze wzrokiem. Odpowiednia profilaktyka i dbanie o zdrowie wzroku powinny być integralną częścią każdej polityki zdrowotnej w miejscu pracy.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 38

Jeżeli wynagrodzenie zasadnicze pracownika wynosi 3 500,00 zł, dodatek motywacyjny 10%, a staż pracy u pracodawcy 25 lat, to wynagrodzenie brutto pracownika zgodnie z zamieszczonym regulaminem wynagradzania wyniesie

Fragment regulaminu wynagradzania
§ (...)
1.Po pięciu latach pracy przysługuje dodatek za wieloletnią pracę zwany „dodatkiem stażowym" w wysokości 5% wynagrodzenia zasadniczego, wzrastający o 1% za każdy następny rok przepracowany u pracodawcy.
2.Zaliczeniu do okresu wpływającego na wysokość dodatku stażowego podlegają także okresy wcześniejszego zatrudnienia u pracodawcy.
3.Maksymalna wysokość dodatku wynosi 20% wynagrodzenia zasadniczego.
4.Dodatek stażowy przysługuje pracownikowi za dni pracy, za które otrzymuje wynagrodzenie, oraz za dni nieobecności w pracy, za które otrzymuje wynagrodzenie i zasiłek z ubezpieczenia społecznego.
A. 4 620,00 zł
B. 4 725,00 zł
C. 4 550,00 zł
D. 4 200,00 zł
Poprawna odpowiedź to 4 550,00 zł, co wynika z sumy wynagrodzenia zasadniczego oraz dodatków. Wynagrodzenie zasadnicze wynosi 3 500,00 zł. Dodatek motywacyjny, który wynosi 10% tego wynagrodzenia, obliczamy jako 10% z 3 500,00 zł, co daje 350,00 zł. Następnie, w regulaminie wynagradzania możemy również uwzględnić maksymalny dodatek stażowy, który w zależności od lat pracy może być dodawany do wynagrodzenia. Przy 25 letnim stażu, dodatek ten zazwyczaj osiąga maksymalne wartości. Warto zatem pamiętać, że wynagrodzenie brutto składa się z kilku elementów: wynagrodzenia zasadniczego, dodatku motywacyjnego oraz innych ewentualnych dodatków, takich jak stażowe. W tym przypadku, suma 3 500,00 zł (wynagrodzenie zasadnicze) + 350,00 zł (dodatek motywacyjny) + 1 700,00 zł (maksymalny dodatek stażowy) daje łączną kwotę 4 550,00 zł. Prawidłowe obliczenia w zakresie wynagrodzeń są kluczowe dla zapewnienia zgodności z regulaminami oraz przepisami prawa pracy.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 40

Hurtownia zakupiła w maju 2017 r. i przyjęła do magazynu jabłka na podstawie dowodów Pz - przyjęcie zewnętrzne zgodnie z wykazem zamieszczonym w tabeli. Ile wynosi średnia cena jednego kilograma jabłek przyjętych do magazynu w maju 2017 r. obliczona metodą średniej ważonej?

Lp.DataDowódIlośćCenaWartość
1.04.05.2017 r.Pz 1/05/2017300 kg2,80 zł/kg840,00 zł
2.09.05.2017 r.Pz 2/05/2017100 kg3,00 zł/kg300,00 zł
3.21.05.2017 r.Pz 3/05/2017200 kg3,66 zł/kg732,00 zł
4.30.05.2017 r.Pz 4/05/2017300 kg2,70 zł/kg810,00 zł
A. 3,04 zł
B. 2,98 zł
C. 3,33 zł
D. 2,75 zł
Wybór niepoprawnej odpowiedzi może wynikać z niedostatecznego zrozumienia metody średniej ważonej oraz jej zastosowania w praktyce. Obliczając średnią ważoną, kluczowe jest uwzględnienie zarówno wartości jednostkowej, jak i ilości przyjętych towarów. Jeśli ktoś na przykład wybrałby 2,75 zł lub 3,04 zł, mógłby sądzić, że przeciętna cena jabłek jest niższa od rzeczywistej średniej, co może prowadzić do błędnych decyzji finansowych w kontekście zakupu lub sprzedaży. Przy wyborze odpowiedzi 3,33 zł można natomiast zauważyć, że takie podejście może wynikać z pomylenia jednostkowych cen z całkowitymi kosztami, co wskazuje na brak umiejętności przeliczania wartości w kontekście ilości. Te stereotypowe błędy myślowe często prowadzą do nieprawidłowego zrozumienia analizy danych oraz do złych decyzji w zakresie zarządzania zapasami. Właściwe stosowanie średniej ważonej nie tylko pozwala na prawidłowe określenie wartości towarów, ale również wpływa na całą strategię cenową firmy. Niezrozumienie tego zagadnienia może skutkować poważnymi konsekwencjami finansowymi oraz utratą konkurencyjności na rynku.