Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 7 grudnia 2025 09:11
Data zakończenia: 7 grudnia 2025 09:30

Egzamin zdany!

Wynik: 34/40 punktów (85,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie informacje zwraca polecenie netstat -a w systemie Microsoft Windows?

A. Wszystkie aktywne połączenia protokołu TCP

B. Aktualne parametry konfiguracyjne sieci TCP/IP

C. Statystykę odwiedzin stron internetowych

D. Tablicę trasowania

Polecenie netstat -a w systemach Microsoft Windows jest niezwykle przydatnym narzędziem służącym do monitorowania aktywnych połączeń sieciowych. Wyświetla ono wszystkie aktualnie otwarte połączenia protokołu TCP, co pozwala administratorom na bieżąco śledzić, które aplikacje korzystają z sieci oraz jakie porty są używane. Przykładowo, dzięki temu poleceniu można szybko zidentyfikować, czy na danym porcie działa nieautoryzowana aplikacja, co jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa sieci. Dobre praktyki w zakresie zarządzania siecią sugerują regularne korzystanie z netstat w celu audytu aktywnych połączeń, co może pomóc w wykrywaniu potencjalnych zagrożeń. Warto także pamiętać, że polecenie to można łączyć z innymi narzędziami, takimi jak tracert czy ping, aby uzyskać bardziej kompleksowy obraz stanu sieci. Również, interpretacja wyników z netstat może być ułatwiona poprzez znajomość numerów portów oraz standardów przypisanych do poszczególnych usług, co podnosi efektywność diagnostyki i administracji siecią.

Pytanie 2

Jak nazywa się pamięć podręczna?

A. VLB

B. Cache

C. Chipset

D. EIDE

Odpowiedź 'Cache' jest poprawna, ponieważ pamięć podręczna (cache) to rodzaj pamięci, który przechowuje często używane dane i instrukcje, aby przyspieszyć dostęp do nich przez procesor. W każdej architekturze komputerowej pamięć podręczna odgrywa kluczową rolę w optymalizacji wydajności systemu. Dzięki temu, że cache działa z dużą szybkością i jest zlokalizowana blisko procesora, znacznie zmniejsza czas potrzebny na dostęp do pamięci RAM. Przykładem zastosowania pamięci podręcznej jest buforowanie danych w nowoczesnych procesorach, które mogą mieć różne poziomy pamięci podręcznej (L1, L2, L3). W praktyce oznacza to, że gdy procesor musi wykonać operację na danych, które już znajdują się w pamięci podręcznej, może to zrobić znacznie szybciej niż w przypadku, gdy musiałby odwołać się do pamięci RAM. Dobre praktyki branżowe zalecają projektowanie systemów z uwzględnieniem pamięci podręcznej, aby zwiększyć efektywność obliczeń i zminimalizować opóźnienia. Warto również zauważyć, że pamięć podręczna jest wykorzystywana nie tylko w komputerach, ale także w urządzeniach mobilnych, serwerach i systemach rozproszonych, co czyni ją uniwersalnym elementem architektury komputerowej.

Pytanie 3

Które medium transmisyjne umożliwia izolację galwaniczną pomiędzy systemami przesyłu danych?

A. Światłowód

B. Przewód koncentryczny

C. Skrętka ekranowana

D. Skrętka nieekranowana

Światłowód jako medium transmisyjne zapewnia separację galwaniczną dzięki zastosowaniu zasadniczo różnych technologii przesyłania sygnału. W przeciwieństwie do przewodów miedzianych, które mogą prowadzić prąd elektryczny i są podatne na zakłócenia elektromagnetyczne, światłowody przesyłają informacje w postaci światła. To oznacza, że nie ma fizycznego połączenia elektrycznego pomiędzy nadajnikiem a odbiornikiem, co eliminuje ryzyko wystąpienia problemów związanych z różnicami potencjałów elektrycznych. Przykładem zastosowania światłowodów są sieci telekomunikacyjne, gdzie używane są do łączenia różnych lokalizacji, szczególnie w sytuacjach, gdzie wymagane są długie dystanse i duże prędkości transmisji danych. Standardy takie jak ITU-T G.652 definiują parametry techniczne dla światłowodów, co zapewnia ich niezawodność i kompatybilność w różnych aplikacjach. Dzięki temu, światłowody znajdują zastosowanie nie tylko w telekomunikacji, ale również w systemach monitoringu oraz w technologii łączności w centrach danych.

Pytanie 4

Jaki jest adres rozgłoszeniowy w sieci mającej adres IPv4 192.168.0.0/20?

A. 192.168.255.254

B. 192.168.15.254

C. 192.168.15.255

D. 192.168.255.255

Wybór innych opcji jako adresów rozgłoszeniowych w podsieci o adresie 192.168.0.0/20 wynika z typowych nieporozumień dotyczących podziału adresów IP oraz zasad tworzenia podsieci. Adres 192.168.255.255 jest adresem rozgłoszeniowym w innej podsieci, co może wprowadzać w błąd, ponieważ adres ten należy do większego bloku adresowego. Natomiast wybór 192.168.255.254 sugeruje, że to również adres, który nie jest właściwy jako adres rozgłoszeniowy, a jest to jeden z adresów hostów w oddzielnej podsieci. Z kolei 192.168.15.254 to adres hosta, a nie rozgłoszeniowy, co wynika z tego, że najwyższy adres w podsieci zawsze jest zarezerwowany na adres rozgłoszeniowy. W przypadku klas adresowych w IPv4, poszczególne adresy i ich klasy mają swoje specyficzne reguły. Dobrą praktyką jest zawsze ustalanie maski podsieci oraz zrozumienie, które adresy są wykorzystywane w danej sieci. Wspomniane odpowiedzi mogą prowadzić do błędów w konfiguracji sieci, co może wpływać na komunikację pomiędzy urządzeniami. Niepoprawne zrozumienie funkcji adresów IP, w tym różnicy między adresami hostów a rozgłoszeniowymi, może skutkować problemami z dostępnością serwisów czy ich odpowiednią segmentacją w sieciach.

Pytanie 5

Aby przywrócić dane, które zostały usunięte za pomocą kombinacji klawiszy Shift + Delete, co należy zrobić?

A. odzyskać je z systemowego kosza

B. odzyskać je z folderu plików tymczasowych

C. skorzystać z oprogramowania do odzyskiwania danych

D. użyć kombinacji klawiszy Shift+Insert

Odzyskiwanie danych usuniętych za pomocą kombinacji klawiszy Shift + Delete jest procesem, który wymaga zastosowania specjalistycznego oprogramowania do odzyskiwania danych. Gdy plik jest usuwany w ten sposób, nie trafia on do kosza systemowego, co sprawia, że standardowe metody przywracania nie są dostępne. Oprogramowanie do odzyskiwania danych działa na poziomie systemu plików, skanując dysk w poszukiwaniu fragmentów danych, które mogły pozostać po usunięciu. Przykłady popularnych programów to Recuva, EaseUS Data Recovery Wizard czy Stellar Data Recovery. Warto zaznaczyć, że skuteczność odzyskiwania danych może zależeć od wielu czynników, takich jak czas, jaki upłynął od usunięcia pliku, oraz intensywność użycia dysku po usunięciu. Jeżeli dane zostały nadpisane, ich odzyskanie może być niemożliwe. Dlatego ważne jest, aby regularnie tworzyć kopie zapasowe ważnych plików oraz korzystać z programów do monitorowania i zabezpieczania danych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania danymi.

Pytanie 6

Jakie polecenie powinien wydać root w systemie Ubuntu Linux, aby zaktualizować wszystkie pakiety (cały system) do najnowszej wersji, łącznie z nowym jądrem?

A. apt-get upgrade

B. apt-get install nazwa_pakietu

C. apt-get dist-upgrade

D. apt-get update

Polecenie 'apt-get dist-upgrade' jest właściwym sposobem na aktualizację wszystkich pakietów w systemie Ubuntu Linux, a także na zarządzanie zależnościami, w tym nowymi wersjami jądra. 'dist-upgrade' różni się od 'upgrade' tym, że potrafi zaktualizować pakiety, które wymagają usunięcia lub zainstalowania dodatkowych pakietów, aby spełnić zależności. To oznacza, że podczas aktualizacji systemu, jeśli nowe wersje pakietów wprowadzą zmiany w zależnościach, polecenie 'dist-upgrade' będzie mogło dostosować system do tych wymagań. Przykładem może być aktualizacja środowiska graficznego, które może wymagać nowego jądra dla uzyskania pełnej funkcjonalności. W praktyce, aby wykonać pełną aktualizację systemu z nowym jądrem, administratorzy często korzystają z tego polecenia, aby zapewnić, że wszystkie komponenty są zgodne ze sobą. Dobre praktyki sugerują regularne aktualizacje systemu, co nie tylko poprawia jego bezpieczeństwo, ale także zapewnia lepszą wydajność i nowe funkcje.

Pytanie 7

Która norma określa parametry transmisji dla komponentów kategorii 5e?

A. TIA/EIA-568-B-1

B. EIA/TIA 607

C. CSA T527

D. TIA/EIA-568-B-2

Wybór normy CSA T527 nie jest właściwy, ponieważ ta norma dotyczy przede wszystkim klasyfikacji urządzeń elektrycznych w Kanadzie, a nie parametrów transmisyjnych kabli sieciowych. Także norma EIA/TIA 607, która odnosi się do zasad instalacji systemów okablowania, nie zawiera specyfikacji dotyczących wydajności transmisyjnej komponentów kategorii 5e. Można łatwo pomylić te normy ze względu na ich techniczny charakter, jednak każda z nich pełni inną funkcję. Z kolei norma TIA/EIA-568-B-1, choć jest związana z instalacjami kablowymi, nie specyfikuje odpowiednich parametrów dla kategorii 5e, lecz koncentruje się na ogólnych zasadach i wymaganiach dla okablowania struktur. Typowym błędem jest mylenie ogólnych wymagań dotyczących instalacji z specyfikacjami technicznymi, które określają wydajność poszczególnych komponentów. Kluczowym aspektem przy wyborze normy jest znajomość ich przeznaczenia oraz zakreślenie odpowiednich wymagań dla stosowanych technologii. W kontekście projektowania sieci, zrozumienie różnic pomiędzy normami oraz ich odpowiednich zastosowań jest niezbędne dla sukcesu instalacji oraz zapewnienia efektywności komunikacji w sieci.

Pytanie 8

W adresie IP z klasy A, wartość pierwszego bajtu mieści się w zakresie

A. 192 - 223

B. 128 - 191

C. 0 - 127

D. 224 - 240

Adresy IP klasy A charakteryzują się pierwszym bajtem, który mieści się w przedziale od 0 do 127. Umożliwia to przypisanie dużej liczby adresów dla pojedynczych organizacji, co jest istotne w kontekście rozwoju internetu i dużych sieci. Przykładem może być adres 10.0.0.1, który znajduje się w tym przedziale i jest często wykorzystywany w sieciach lokalnych. Ponadto, adresy klasy A są często używane w dużych przedsiębiorstwach, które potrzebują dużej liczby unikalnych adresów IP. Zgodnie z RFC 791, klasyfikacja adresów IP jest kluczowa dla struktury i routingu w sieci. Wiedza o klasach adresów IP jest niezbędna dla administratorów sieci oraz specjalistów IT, aby móc efektywnie planować i zarządzać adresowaniem w organizacji.

Pytanie 9

Wykonanie polecenia net use z:\\192.168.20.2\data /delete, spowoduje

A. przyłączenie zasobów hosta 192.168.20.2 do dysku Z:

B. odłączenie katalogu data92 od dysku Z:

C. przyłączenie katalogu data do dysku Z:

D. odłączenie zasobów hosta 192.168.20.2 od dysku Z:

Polecenie 'net use z:\\192.168.20.2\data /delete' ma na celu odłączenie wcześniej przypisanego zasobu sieciowego do litery dysku Z:. W tym kontekście, podanie konkretnego katalogu (data) oraz hosta (192.168.20.2) sugeruje, że operacja ta dotyczy usunięcia połączenia z tym zasobem. Praktyczne zastosowanie tej komendy występuje w sytuacjach, gdy użytkownik chce zwolnić literę dysku Z: dla innych operacji lub gdy zasób jest już niepotrzebny. Dobrą praktyką jest regularne zarządzanie połączeniami sieciowymi, aby uniknąć konfliktów i niepotrzebnych obciążeń w sieci. Użytkownicy administrujący systemami Windows często wykorzystują polecenie 'net use' do monitorowania i zarządzania zasobami sieciowymi, co jest zgodne ze standardami zarządzania siecią i bezpieczeństwem. Warto również pamiętać, że niewłaściwe zarządzanie połączeniami może prowadzić do problemów z dostępem do zasobów oraz obniżenia wydajności systemu."

Pytanie 10

Co oznacza skrót WAN?

A. rozległa sieć komputerowa

B. sieć komputerowa w mieście

C. sieć komputerowa prywatna

D. sieć komputerowa lokalna

WAN, czyli Wide Area Network, odnosi się do rozległych sieci komputerowych, które rozciągają się na dużych odległościach, często obejmując wiele miast, krajów czy nawet kontynentów. WAN-y są kluczowe dla organizacji, które potrzebują połączyć swoje biura rozlokowane w różnych lokalizacjach. Przykładem zastosowania WAN może być sieć korporacyjna łącząca oddziały firmy w różnych krajach, umożliwiająca wymianę danych i komunikację. W praktyce WAN-y wykorzystują różne technologie, takie jak MPLS (Multiprotocol Label Switching), VPN (Virtual Private Network) czy połączenia dedykowane. Standardy takie jak ITU-T G.8031 dotyczące ochrony sieci w WAN-ach, są istotne dla zapewnienia niezawodności i bezpieczeństwa przesyłania danych. Dzięki zastosowaniu WAN, przedsiębiorstwa mogą centralizować swoje zasoby, zdalnie zarządzać danymi i aplikacjami oraz zapewniać pracownikom zdalny dostęp do informacji, co jest niezbędne w dzisiejszym zglobalizowanym świecie.

Pytanie 11

Aby zatuszować identyfikator sieci bezprzewodowej, należy zmodyfikować jego ustawienia w ruterze w polu oznaczonym numerem

A. 1

B. 2

C. 4

D. 3

Opcja ukrycia identyfikatora SSID w sieci bezprzewodowej polega na zmianie konfiguracji routera w polu oznaczonym numerem 2 co jest standardową procedurą pozwalającą na zwiększenie bezpieczeństwa sieci. SSID czyli Service Set Identifier to unikalna nazwa identyfikująca sieć Wi-Fi. Choć ukrycie SSID nie zapewnia pełnej ochrony przed nieautoryzowanym dostępem może utrudnić odnalezienie sieci przez osoby niepowołane. W praktyce przydaje się to w miejscach gdzie chcemy ograniczyć możliwość przypadkowych połączeń z naszą siecią np. w biurach czy domach w gęsto zaludnionych obszarach. Dobrą praktyką jest także stosowanie dodatkowych środków zabezpieczających takich jak silne hasła WPA2 lub WPA3 oraz filtrowanie adresów MAC. Mimo że ukrycie SSID może zwiększyć bezpieczeństwo technicznie zaawansowani użytkownicy mogą zidentyfikować ukryte sieci za pomocą odpowiednich narzędzi do nasłuchu sieci. Jednakże dla przeciętnego użytkownika ukrycie SSID stanowi dodatkową warstwę ochrony. Należy pamiętać że zmiany te mogą wpływać na łatwość połączenia się urządzeń które były już wcześniej skonfigurowane do automatycznego łączenia z siecią.

Pytanie 12

Jakie informacje można uzyskać dzięki programowi Wireshark?

A. Usterki w okablowaniu

B. Połączenia par żył przewodów

C. Ruch pakietów sieciowych

D. Krótkie spięcia w przewodach

Wireshark to potężne narzędzie do analizy ruchu sieciowego, które umożliwia użytkownikom obserwację i analizę pakietów danych przesyłanych przez sieć. Poprawna odpowiedź odnosi się do zdolności Wiresharka do przechwytywania i prezentowania w czasie rzeczywistym ruchu pakietów, co jest kluczowe dla diagnozowania problemów z siecią, monitorowania wydajności oraz analizy bezpieczeństwa. Dzięki Wireshark użytkownicy mogą zrozumieć, jakie dane są przesyłane, kto je wysyła i odbiera, oraz jakie protokoły są używane. Na przykład, administratorzy sieci mogą używać Wiresharka do analizy ruchu HTTP, aby zidentyfikować nieautoryzowane połączenia lub zrozumieć, jak aplikacje korzystają z zasobów sieciowych. W kontekście dobrych praktyk, analiza pakietów powinna być przeprowadzana z poszanowaniem prywatności użytkowników oraz zgodnie z lokalnymi przepisami i regulacjami dotyczącymi ochrony danych. Wireshark jest również używany w edukacji do nauki o protokołach sieciowych, co przyczynia się do lepszego zrozumienia architektury sieciowej.

Pytanie 13

Jaką liczbę hostów można podłączyć w sieci o adresie 192.168.1.128/29?

A. 8 hostów

B. 16 hostów

C. 12 hostów

D. 6 hostów

Sieć o adresie 192.168.1.128/29 ma maskę podsieci wynoszącą 255.255.255.248, co oznacza, że w tej sieci dostępnych jest 8 adresów IP (2^3 = 8, gdzie 3 to liczba bitów przeznaczonych na adresy hostów). Jednakże, dwa z tych adresów są zarezerwowane: jeden dla adresu sieci (192.168.1.128) i jeden dla adresu rozgłoszeniowego (192.168.1.135), co pozostawia 6 adresów dostępnych dla hostów (192.168.1.129 do 192.168.1.134). W praktyce, taki układ jest często stosowany w małych sieciach lokalnych, gdzie liczba urządzeń nie przekracza 6, co pozwala na efektywne zarządzanie adresacją IP. Wiedza ta jest kluczowa przy projektowaniu sieci, ponieważ umożliwia dostosowanie liczby dostępnych adresów do rzeczywistych potrzeb organizacji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie inżynierii sieciowej.

Pytanie 14

Rozmiar plamki na ekranie monitora LCD wynosi

A. rozmiar obszaru, na którym wyświetla się 1024 piksele

B. rozmiar jednego piksela wyświetlanego na ekranie

C. rozmiar obszaru, w którym możliwe jest wyświetlenie wszystkich kolorów obsługiwanych przez monitor

D. odległość pomiędzy początkiem jednego a początkiem kolejnego piksela

No więc, plamka monitora LCD to właściwie odległość między początkiem jednego piksela a początkiem kolejnego. To ważne, bo plamka dotyczy tego, jak widzimy pojedyncze piksele na ekranie. Każdy piksel ma swoje subpiksele: czerwony, zielony i niebieski. Im mniejsza odległość, tym lepsza jakość obrazu, bo więcej szczegółów możemy zobaczyć. Na przykład w monitorach Full HD (1920x1080) wielkość plamki ma ogromne znaczenie dla ostrości obrazu, bo wpływa na to, jak dobrze widzimy detale. Jak dla mnie, im mniejsze plamki, tym lepiej, bo pozwalają na wyświetlenie większej liczby szczegółów w małej przestrzeni, co jest super w grach, filmach czy grafice. Dobra plamka to klucz do jakości, a technologie ciągle idą do przodu, żeby pokazać jak najlepszy obraz w małych formatach.

Pytanie 15

Port AGP służy do łączenia

A. urządzeń peryferyjnych

B. kart graficznych

C. szybkich pamięci masowych

D. modemu

Złącze AGP (Accelerated Graphics Port) zostało zaprojektowane z myślą o zwiększeniu wydajności przesyłania danych między płytą główną a kartą graficzną. Jest to złącze dedykowane do podłączania kart graficznych, co pozwala na szybszy transfer danych, w porównaniu do standardowych gniazd PCI. Dzięki AGP, karty graficzne mogą korzystać z bezpośredniego dostępu do pamięci RAM, co znacząco poprawia wydajność w aplikacjach wymagających intensywnej obróbki graficznej, takich jak gry komputerowe czy profesjonalne oprogramowanie do edycji wideo. W praktyce AGP wprowadziło nową architekturę, która zmniejsza opóźnienia i zwiększa przepustowość, co czyni je odpowiednim rozwiązaniem dla wymagających użytkowników. Warto również zauważyć, że standard AGP był stosowany w czasach, gdy karty graficzne zaczęły wymagać znacznie większych zasobów niż oferowały wcześniejsze złącza, co pozwoliło na rozwój technologii graficznych, które znamy dzisiaj.

Pytanie 16

Wtyczka zaprezentowana na fotografii stanowi element obwodu elektrycznego zasilającego

A. stację dysków

B. wewnętrzne dyski SATA

C. procesor ATX12V

D. napędy CD

Przedstawiona na zdjęciu wtyczka to typowy złącze zasilania ATX12V stosowane w nowoczesnych komputerach osobistych. ATX12V jest kluczowym elementem niezbędnym do zasilania procesora, dostarczającym dodatkowe 12V niezbędne do jego poprawnego działania. Wtyczka ta jest zazwyczaj czteropinowa, jak na zdjęciu, i jest podłączana bezpośrednio z zasilacza do gniazda na płycie głównej obok procesora. Ten typ złącza jest standardem w branży komputerowej i jego zastosowanie jest istotne ze względu na rosnące zapotrzebowanie energetyczne nowoczesnych procesorów. Obecność takiego złącza pozwala na stabilną i efektywną pracę komputera, zwłaszcza w zadaniach wymagających dużej mocy obliczeniowej, jak gry komputerowe czy obróbka wideo. W praktyce, instalacja złącza ATX12V jest jednym z fundamentalnych kroków podczas montażu zestawu komputerowego, a jego poprawne podłączenie zapewnia niezawodność i trwałość systemu.

Pytanie 17

Jakie porty powinny zostać zablokowane w firewallu, aby nie pozwolić na łączenie się z serwerem FTP?

A. 20 i 21

B. 25 i 143

C. 22 i 23

D. 80 i 443

Odpowiedzi 20 i 21 są rzeczywiście poprawne. Te porty to standardy używane przez FTP, kiedy przesyłasz pliki. Port 21 działa jako port kontrolny, a port 20 jest tym, który zajmuje się przesyłaniem danych. Jak więc zablokujesz te porty w zaporze, to już nie połączysz się z serwerem FTP. To ma sens, zwłaszcza w kontekście zabezpieczeń - jeśli twoja organizacja nie potrzebuje FTP do codziennych działań, to zablokowanie tych portów to świetny krok do zmniejszenia ryzyka ataków. Dodatkowo, fajnie by było, gdyby zamiast FTP, korzystano z SFTP lub FTPS, bo oferują lepsze szyfrowanie i bezpieczeństwo. Moim zdaniem, zawsze warto inwestować w lepsze rozwiązania zabezpieczające.

Pytanie 18

Jaką maksymalną długość kabla typu skrętka pomiędzy panelem krosowniczym a gniazdem abonenckim przewiduje norma PN-EN 50174-2?

A. 50 m

B. 90 m

C. 100 m

D. 10 m

Długości 10 m i 50 m są znacznie poniżej wymagań określonych w normach dla kabli skrętkowych, co może prowadzić do nieprawidłowych założeń dotyczących instalacji sieciowych. Krótsze kable mogą wydawać się bardziej efektywne, jednak w praktyce mogą ograniczać elastyczność układu sieci. Na przykład, w biurze zaprojektowanym na 10 m długości kabli, może być trudno dostosować rozmieszczenie stanowisk pracy, co prowadzi do zwiększenia kosztów związanych z rozbudową lub przelokowaniem instalacji. Z drugiej strony, długość 100 m przekracza dopuszczalne limity określone przez normę PN-EN 50174-2, co może skutkować degradacją sygnału i obniżeniem wydajności sieci. Długie kable mogą generować większe straty sygnału, co jest szczególnie zauważalne w sieciach działających na wyższych prędkościach, takich jak 1 Gbps czy nawet 10 Gbps. Przekroczenie dopuszczalnej długości może prowadzić do błędów w transmisji danych, co w wielu sytuacjach kończy się koniecznością przeprowadzenia kosztownych napraw lub modyfikacji instalacji. Właściwe zrozumienie długości segmentów kabli i ich wpływu na jakość sieci jest kluczowe dla efektywnego projektowania i wdrażania systemów okablowania strukturalnego.

Pytanie 19

Czym jest klaster komputerowy?

A. zespół komputerów działających równocześnie, tak jakby stanowiły jeden komputer

B. komputer z wieloma rdzeniami procesora

C. komputer z systemem macierzy dyskowej

D. komputer rezerwowy, na którym regularnie tworzy się kopię systemu głównego

Klaster komputerowy to grupa komputerów, które współpracują ze sobą w celu realizacji zadań, jakby były jednym, potężnym systemem. Taka konfiguracja pozwala na równoległe przetwarzanie danych, co znacząco zwiększa wydajność i niezawodność systemu. Przykłady zastosowania klastrów obejmują obliczenia naukowe, analizy danych big data oraz usługi w chmurze, gdzie wiele maszyn wspólnie wykonuje zadania, dzieląc obciążenie i zwiększając dostępność. W praktyce klastry mogą być implementowane w różnych architekturach, na przykład klaster obliczeniowy, klaster serwerów czy klaster do przechowywania danych. Standardy takie jak OpenStack dla chmur obliczeniowych czy Apache Hadoop dla przetwarzania danych również korzystają z koncepcji klastrów. Kluczowe korzyści to poprawa wydajności, elastyczność oraz wysoka dostępność, co czyni klastry istotnym elementem nowoczesnych rozwiązań IT.

Pytanie 20

Jakie urządzenie zostało pokazane na ilustracji?

A. Punkt dostępu

B. Modem

C. Przełącznik

D. Ruter

Punkt dostępu, często określany jako Access Point, to urządzenie sieciowe, które rozszerza zasięg sieci bezprzewodowej. Jego główną funkcją jest umożliwienie bezprzewodowym urządzeniom łączność z siecią lokalną poprzez sygnał Wi-Fi. W praktyce punkty dostępu są używane w miejscach, gdzie konieczne jest zwiększenie zasięgu istniejącej sieci, takich jak biura, hotele czy szkoły. Urządzenia te są kluczowe w infrastrukturach, gdzie sieć musi być dostępna na dużych obszarach. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, punkty dostępu powinny być strategicznie rozmieszczone, aby zapewnić optymalny zasięg i minimalizować zakłócenia. Dodatkowo konfiguracja punktu dostępu obejmuje ustawienia zabezpieczeń, takie jak WPA2 lub WPA3, oraz zarządzanie pasmem i kanałami, aby zapewnić stabilną i bezpieczną komunikację. Warto również pamiętać, że punkty dostępu mogą być częścią większych systemów zarządzanych centralnie, co ułatwia ich konfigurację i monitorowanie w rozbudowanych sieciach korporacyjnych.

Pytanie 21

Na diagramie płyty głównej, który znajduje się w dokumentacji laptopa, złącza oznaczone numerami 8 i 9 to

A. USB 3.0

B. cyfrowe audio

C. Serial ATA

D. M.2

Złącza Serial ATA, często określane jako SATA, są standardem interfejsu służącego do podłączania dysków twardych, dysków SSD oraz napędów optycznych do płyt głównych komputerów. Ich główną zaletą jest wysoka przepustowość, która w przypadku standardu SATA III sięga nawet 6 Gb/s. Złącza te charakteryzują się wąskim, płaskim kształtem, co umożliwia łatwe i szybkie podłączanie oraz odłączanie urządzeń. SATA jest powszechnie stosowany w komputerach stacjonarnych, laptopach oraz serwerach, co czyni go jednym z najczęściej używanych interfejsów w branży IT. W przypadku płyt głównych laptopów, złącza oznaczone na schemacie jako 8 i 9 są typowymi portami SATA, co pozwala na bezproblemową integrację z wewnętrznymi urządzeniami pamięci masowej. W codziennym użytkowaniu zrozumienie funkcji i możliwości złączy SATA jest kluczem do efektywnego zarządzania przestrzenią dyskową urządzenia, a także do optymalizacji jego wydajności poprzez zastosowanie odpowiednich konfiguracji, takich jak RAID. Warto również wspomnieć, że złącza SATA obsługują funkcję hot swapping, co umożliwia wymianę dysków bez konieczności wyłączania systemu, co jest szczególnie korzystne w środowiskach serwerowych.

Pytanie 22

Jakie polecenie w systemie Linux nie pozwala na diagnozowanie sprzętu komputerowego?

A. ls

B. top

C. lspci

D. fsck

Polecenie 'ls' w systemie Linux służy do wylistowywania zawartości katalogów, a jego podstawowym celem jest umożliwienie użytkownikom przeglądania plików i folderów w danym katalogu. Nie jest to narzędzie diagnostyczne w kontekście sprzętu komputerowego, a raczej standardowe polecenie używane do eksploracji systemu plików. Przykład praktycznego zastosowania 'ls' może obejmować wyświetlenie listy plików w katalogu domowym użytkownika, co jest przydatne dla administratorów systemów podczas weryfikacji, jakie zasoby są dostępne. Dobre praktyki związane z tym poleceniem obejmują używanie opcji takich jak '-l', co daje szczegółowe informacje o plikach, lub '-a', które pokazuje również pliki ukryte. Warto również zauważyć, że 'ls' jest jednym z fundamentów w obsłudze systemów Unix/Linux, co czyni go niezbędnym narzędziem w pracy każdego użytkownika. Umożliwiając zarządzanie plikami i folderami, 'ls' odgrywa kluczową rolę w codziennych operacjach systemowych.

Pytanie 23

Wykonując w konsoli systemu Windows Server komendę convert, co można zrealizować?

A. defragmentację dysku

B. naprawę systemu plików

C. zmianę systemu plików

D. naprawę logicznej struktury dysku

Polecenie 'convert' w systemie Windows Server służy do zmiany systemu plików z FAT32 na NTFS. NTFS, czyli New Technology File System, jest bardziej zaawansowanym systemem plików niż FAT32, oferującym funkcje takie jak wsparcie dla większych dysków, lepsze zarządzanie uprawnieniami oraz możliwość wykorzystania kompresji plików. Przykładem zastosowania tego polecenia może być sytuacja, w której użytkownik chce zainstalować nowe oprogramowanie wymagające NTFS lub chce skorzystać z funkcji, takich jak szyfrowanie EFS (Encrypted File System). Aby przeprowadzić tę konwersję, wystarczy w wierszu poleceń wpisać 'convert D: /FS:NTFS', gdzie D: to litera napędu, który chcemy przekonwertować. Dobrą praktyką jest wykonanie kopii zapasowej danych przed dokonaniem takiej zmiany, aby zminimalizować ryzyko utraty informacji. Warto również zauważyć, że konwersja na NTFS jest procesem bezpiecznym i nie powoduje utraty danych, co czyni go preferowanym rozwiązaniem dla wielu administratorów systemów.

Pytanie 24

Zarządzaniem czasem procesora dla różnych zadań zajmuje się

A. chipset.

B. system operacyjny.

C. pamięć RAM.

D. cache procesora.

System operacyjny odgrywa kluczową rolę w zarządzaniu zasobami komputera, w tym przydzielaniu czasu procesora poszczególnym zadaniom. Odpowiada za efektywne zarządzanie wielozadaniowością, co oznacza, że może jednocześnie obsługiwać wiele procesów. Dzięki algorytmom planowania, system operacyjny decyduje, które zadanie powinno uzyskać dostęp do procesora w danym momencie, co jest kluczowe dla wydajności i responsywności systemu. Na przykład, w systemie Windows używany jest algorytm o nazwie 'Round Robin', który zapewnia, że każde zadanie dostaje równą ilość czasu na wykonanie. Praktyczne zastosowanie tej technologii można zauważyć w codziennym użytkowaniu komputera, gdzie użytkownicy mogą jednocześnie korzystać z przeglądarki, edytora tekstu i aplikacji komunikacyjnej bez zauważalnych opóźnień. Standardowe dobre praktyki obejmują również monitorowanie wykorzystania procesora w narzędziach systemowych, co pozwala na optymalizację wydajności i szybsze rozwiązywanie problemów. Współczesne systemy operacyjne, takie jak Linux, także stosują zaawansowane techniki zarządzania wieloma rdzeniami procesora, co jeszcze bardziej zwiększa efektywność pracy.

Pytanie 25

Jak prezentuje się adres IP 192.168.1.12 w formacie binarnym?

A. 11000001.10111000.00000011.00001110

B. 11000000.10101000.00000001.00001100

C. 11000010.10101100.00000111.00001101

D. 11000100.10101010.00000101.00001001

Adres IP 192.168.1.12 w zapisie binarnym przyjmuje postać 11000000.10101000.00000001.00001100. Każda z czterech grup oddzielonych kropkami reprezentuje jeden oktet adresu IP, który jest liczbą całkowitą z zakresu od 0 do 255. W przypadku 192.168.1.12, konwersja poszczególnych wartości na zapis binarny polega na przekształceniu ich na system dwójkowy. Wartości oktetów, odpowiednio: 192 (11000000), 168 (10101000), 1 (00000001), 12 (00001100), tworzą kompletny zapis binarny. Wiedza na temat konwersji adresów IP jest kluczowa w kontekście sieci komputerowych, gdzie adresacja IP jest niezbędna do identyfikacji urządzeń w sieci. Umożliwia to efektywne zarządzanie ruchem sieciowym oraz zapewnia odpowiednie zasady routingu. W praktyce, znajomość zapisu binarnego adresów IP jest niezbędna dla administratorów sieci, którzy często muszą diagnozować problemy związane z połączeniami oraz konfigurować urządzenia sieciowe zgodnie z zasadami klasycznej architektury TCP/IP.

Pytanie 26

Jakie jest główne zadanie programu Wireshark?

A. zapobieganie nieautoryzowanemu dostępowi do komputera przez sieć

B. monitorowanie aktywności użytkowników sieci

C. ocena wydajności komponentów komputera

D. ochrona komputera przed złośliwym oprogramowaniem

Wireshark to zaawansowane narzędzie do analizy i monitorowania ruchu sieciowego, które pozwala na szczegółowe badanie pakietów przesyłanych w sieci. Dzięki Wireshark użytkownicy mogą obserwować działania i interakcje w sieciach komputerowych, co jest niezwykle istotne w praktyce administracji sieciowej oraz w kontekście bezpieczeństwa IT. Przykłady zastosowania obejmują diagnozowanie problemów z wydajnością sieci, analizowanie ataków zewnętrznych, a także monitorowanie komunikacji między aplikacjami. Wireshark umożliwia filtrowanie i analizowanie specyficznych protokołów, co pozwala na lepsze zrozumienie, jakie dane są przesyłane oraz jakie są źródła potencjalnych problemów. Narzędzie to jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi, takimi jak audyty bezpieczeństwa i optymalizacja wydajności, co czyni je nieocenionym w arsenale specjalistów IT. Korzystanie z Wireshark wymaga jednak znajomości protokołów sieciowych oraz umiejętności analizy danych, co podkreśla jego rolę jako narzędzia dla profesjonalistów.

Pytanie 27

Narzędzie systemów operacyjnych Windows używane do zmiany ustawień interfejsów sieciowych, na przykład przekształcenie dynamicznej konfiguracji karty sieciowej w konfigurację statyczną, to

A. ipconfig

B. netstat

C. nslookup

D. netsh

Odpowiedź "netsh" jest poprawna, ponieważ to narzędzie systemowe w systemach Windows służy do konfigurowania oraz monitorowania interfejsów sieciowych. Umożliwia administratorom sieci m.in. zmianę ustawień kart sieciowych z dynamicznych na statyczne, co jest kluczowe w wielu scenariuszach, takich jak zarządzanie serwerami lub sieciami o stałych adresach IP. Przykładowo, aby ustawić statyczny adres IP dla karty sieciowej, można użyć polecenia: "netsh interface ip set address name='Ethernet' static 192.168.1.10 255.255.255.0 192.168.1.1", gdzie 'Ethernet' to nazwa interfejsu, a pozostałe parametry to odpowiednio adres IP, maska podsieci i brama domyślna. Narzędzie to jest zgodne z najlepszymi praktykami administracyjnymi, które zalecają precyzyjne zarządzanie oraz dokumentowanie konfiguracji sieciowych. Dodatkowo, "netsh" ma szereg możliwości, takich jak konfigurowanie zapory systemowej, zarządzanie połączeniami bezprzewodowymi, a także dostęp do zaawansowanych opcji DHCP, co czyni je wszechstronnym narzędziem w arsenale administratora sieci.

Pytanie 28

Wynikiem przeprowadzenia polecenia arp -a 192.168.1.1 w systemie MS Windows jest pokazanie

A. adresu MAC urządzenia o określonym IP

B. sprawdzenia połączenia z komputerem o wskazanym IP

C. listy bieżących połączeń sieciowych

D. ustawień protokołu TCP/IP interfejsu sieciowego

Wybór odpowiedzi, które nie odnoszą się do adresu fizycznego urządzenia, wskazuje na nieporozumienie dotyczące funkcji i działania protokołu ARP. Ustawienia TCP/IP interfejsu sieciowego to zestaw konfiguracyjnych parametrów, takich jak adres IP, maska podsieci i brama domyślna, które definiują, jak urządzenie łączy się z siecią. To nie jest to, co zwraca polecenie arp -a, ponieważ to polecenie nie modyfikuje ani nie wyświetla tych ustawień. Z drugiej strony, lista aktywnych połączeń sieciowych zazwyczaj pochodzi z innych poleceń, takich jak netstat, które pokazują aktualnie otwarte połączenia i porty. Natomiast kontrola połączenia z komputerem o podanym IP to bardziej funkcjonalność polecenia ping, które sprawdza dostępność danego hosta w sieci. ARP działa na poziomie łącza danych w modelu OSI, co oznacza, że jego głównym celem jest rozwiązywanie adresów, a nie monitorowanie połączeń czy wyświetlanie ustawień. Typowym błędem jest mylenie różnych instrukcji sieciowych i ich funkcji, co może prowadzić do błędnych wniosków o tym, co dana komenda rzeczywiście wykonuje. Zrozumienie różnic między tymi narzędziami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania siecią.

Pytanie 29

Który standard złącza DVI pozwala na przesyłanie jedynie sygnału analogowego?

A. D

B. A

C. C

D. B

Złącze DVI-A jest jedynym standardem DVI przeznaczonym wyłącznie do przesyłania sygnałów analogowych co czyni go unikalnym w tej kategorii. DVI-A jest stosowane w sytuacjach gdzie jest konieczne podłączenie urządzeń z analogowym sygnałem wideo na przykład do analogowych monitorów CRT. W przeciwieństwie do innych standardów DVI takich jak DVI-D i DVI-I które mogą przesyłać sygnały cyfrowe DVI-A jest zoptymalizowane do współpracy z sygnałami VGA co pozwala na łatwą konwersję i kompatybilność z analogowym sprzętem wideo. Praktyczne zastosowanie DVI-A obejmuje sytuacje w których nie ma potrzeby przesyłania sygnałów cyfrowych a jedynie analogowe co jest coraz rzadsze w dobie cyfrowych wyświetlaczy. Warto zrozumieć że choć DVI-A nie oferuje zalet sygnału cyfrowego jego prostota i specyfikacja pozwalają na utrzymanie jakości obrazu w środowiskach w których sprzęt cyfrowy nie jest dostępny. To podejście zgodne jest z dobrymi praktykami w branży gdzie wybór odpowiedniego standardu złącza opiera się na właściwej analizie wymagań sprzętowych i funkcjonalnych urządzenia.

Pytanie 30

Jaką usługę trzeba zainstalować na serwerze, aby umożliwić korzystanie z nazw domen?

A. AD

B. SNTP

C. DNS

D. DHCP

Usługa DNS, czyli System Nazw Domenowych, to naprawdę ważny element internetu. Dzięki niej mamy możliwość wpisywania prostych nazw, jak www.przyklad.pl, zamiast męczyć się z trudnymi adresami IP. Kiedy wchodzisz na stronę, przeglądarka pyta serwer DNS o odpowiedni adres IP, a ten mu go zwraca. To świetnie działa w praktyce i pozwala nam szybko łączyć się z serwerami. Korzystanie z DNS to też dobra praktyka, bo daje nam możliwość zarządzania nazwami w sieciach lokalnych, co bardzo ułatwia życie. Aha, i warto też wiedzieć, że DNS obsługuje różne rodzaje rekordów, jak A, CNAME czy MX, co daje nam sporą elastyczność przy zarządzaniu domenami.

Pytanie 31

Jaką maskę trzeba zastosować, aby podzielić sieć z adresem 192.168.1.0 na 4 podsieci?

A. 255.255.255.224

B. 255.255.255.192

C. 255.255.255.128

D. 255.255.255.0

Maska 255.255.255.192 jest prawidłowym wyborem do podziału sieci o adresie 192.168.1.0 na 4 podsieci. Ta maska, wyrażona w notacji CIDR, to /26. Oznacza to, że pierwsze 26 bitów adresu jest używane do identyfikacji sieci, a pozostałe 6 bitów pozostaje do wykorzystania dla hostów. Skoro potrzebujemy podzielić sieć na 4 podsieci, musimy wykorzystać dodatkowe bity. W przypadku maski /24 (czyli 255.255.255.0) mamy 256 adresów w sieci, co daje nam możliwość podziału na 4 podsieci po 64 adresy każda (2^6 = 64). Te 64 adresy to 62 adresy hostów (jeden adres dla sieci, jeden dla rozgłoszeniowego), co jest wystarczające dla małych grup urządzeń, takich jak biura czy segmenty sieci. Przykładowo, pierwsza podsieć będzie miała adresy od 192.168.1.0 do 192.168.1.63, druga od 192.168.1.64 do 192.168.1.127, trzecia od 192.168.1.128 do 192.168.1.191, a czwarta od 192.168.1.192 do 192.168.1.255. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania sieciami, pozwala na efektywne wykorzystanie adresacji oraz łatwe zarządzanie ruchem w sieci.

Pytanie 32

W przypadku awarii którego urządzenia w sieci lokalnej, cała sieć przestaje działać w topologii magistrali?

A. Router

B. Dowolny komputer kliencki

C. Kabel magistrali

D. Serwer DHCP

W topologii magistrali, zwanej również topologią liniową, wszystkie urządzenia w sieci są połączone jednym kablem, zwanym magistralą. Kabel magistrali pełni rolę wspólnego medium komunikacyjnego dla wszystkich urządzeń w sieci. W przypadku, gdy ten kabel ulegnie uszkodzeniu, cała sieć przestaje działać, ponieważ sygnał nie jest w stanie przemieszczać się między urządzeniami. To właśnie dlatego awaria kabla magistrali jest krytycznym punktem w tego typu topologii. W praktyce, taka topologia była popularna w przeszłości ze względu na niskie koszty i prostotę konfiguracji, jednak ze względu na jej podatność na awarie, została w dużej mierze zastąpiona przez bardziej niezawodne rozwiązania, takie jak topologia gwiazdy. W topologii gwiazdy każde urządzenie jest połączone bezpośrednio z centralnym węzłem, co minimalizuje ryzyko awarii całej sieci w wyniku pojedynczego uszkodzenia.

Pytanie 33

Aby uzyskać listę procesów aktualnie działających w systemie Linux, należy użyć polecenia

A. dir

B. ps

C. show

D. who

Polecenie 'ps' w systemie Linux jest kluczowym narzędziem do monitorowania i zarządzania procesami działającymi w systemie. Jego pełna forma to 'process status', a jego zadaniem jest wyświetlenie informacji o aktualnie uruchomionych procesach, takich jak ich identyfikatory PID, wykorzystanie pamięci, stan oraz czas CPU. Dzięki możliwościom filtrowania i formatowania wyników, 'ps' jest niezwykle elastyczne, co czyni je niezastąpionym narzędziem w codziennej administracji systemami. Na przykład, użycie polecenia 'ps aux' pozwala uzyskać pełen widok na wszystkie procesy, w tym te uruchomione przez innych użytkowników. W praktyce, administratorzy często łączą 'ps' z innymi poleceniami, takimi jak 'grep', aby szybko zidentyfikować konkretne procesy, co jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania systemami. Zrozumienie i umiejętność korzystania z 'ps' jest fundamentem dla każdego, kto zajmuje się administracją systemów Linux, a jego znajomość jest kluczowym elementem w rozwiązywaniu problemów związanych z wydajnością czy zarządzaniem zasobami.

Pytanie 34

Użytkownik o nazwie Gość jest częścią grupy Goście, która z kolei należy do grupy Wszyscy. Jakie uprawnienia do folderu test1 ma użytkownik Gość?

A. użytkownik Gość ma uprawnienia jedynie do zapisu w folderze test1

B. użytkownik Gość nie ma uprawnień do folderu test1

C. użytkownik Gość dysponuje pełnymi uprawnieniami do folderu test1

D. użytkownik Gość ma uprawnienia tylko do odczytu folderu test1

Odpowiedź jest prawidłowa ponieważ użytkownik Gość nie posiada przypisanych żadnych uprawnień do folderu test1 w sposób pozwalający na dostęp do niego w jakiejkolwiek formie. W systemach operacyjnych takich jak Windows zarządzanie uprawnieniami odbywa się na poziomie użytkowników oraz grup. W tym przypadku użytkownik Gość należy do grupy Goście która z kolei należy do grupy Wszyscy. Pomimo że grupa Wszyscy może mieć pewne uprawnienia domyślnie przyznawane nie są one przekazywane bezpośrednio jeśli zostały ustawione konkretne ograniczenia. W tym przypadku na poziomie uprawnień dla folderu test1 użytkownik Gość ma zaznaczone odmowy co uniemożliwia mu wszelkie formy dostępu takie jak odczyt zapis czy modyfikację. Praktyką jest aby dla pewnych kont z ograniczonymi uprawnieniami wyraźnie określać brak dostępu co zwiększa bezpieczeństwo systemu. Zazwyczaj przyjętą praktyką w administracji IT jest stosowanie zasady najmniejszych uprawnień co oznacza że użytkownicy oraz grupy mają przyznawane tylko te prawa które są absolutnie niezbędne do wykonywania ich zadań co zmniejsza ryzyko nieautoryzowanego dostępu do zasobów.

Pytanie 35

W trakcie normalnego funkcjonowania systemu operacyjnego w laptopie zjawia się informacja o potrzebie sformatowania wewnętrznego dysku twardego. Co to oznacza?

A. uszkodzona pamięć RAM

B. przegrzewanie się procesora

C. nośnik, który nie został zainicjowany lub przygotowany do użycia

D. usterki systemu operacyjnego wywołane złośliwym oprogramowaniem

Komunikat o konieczności formatowania wewnętrznego dysku twardego najczęściej wskazuje na to, że nośnik jest niezainicjowany lub nieprzygotowany do pracy. Możliwe, że dysk twardy został usunięty z systemu lub zainstalowany nowy dysk, który nie został jeszcze sformatowany ani zainicjowany. W standardowej praktyce, każdy nowy dysk twardy wymaga sformatowania, aby można było na nim zapisać dane. Formatowanie jest procesem, który przygotowuje nośnik do przechowywania danych poprzez tworzenie systemu plików. Aby zainicjować dysk, można użyć wbudowanych narzędzi w systemie operacyjnym, takich jak 'Zarządzanie dyskami' w systemie Windows czy 'Disk Utility' w macOS. Ważne jest, aby przed formatowaniem upewnić się, że na dysku nie ma ważnych danych, ponieważ ten proces skutkuje ich utratą. Dobrą praktyką jest również regularne sprawdzanie stanu dysków twardych, aby zminimalizować ryzyko utraty ważnych informacji oraz utrzymanie bezpieczeństwa systemu.

Pytanie 36

Jaką normę odnosi się do okablowania strukturalnego?

A. TIA/EIA-568-B

B. ISO 9001

C. IEEE 1394

D. IEC 60364

ISO 9001 jest standardem dotyczącym zarządzania jakością, a nie spełnia wymagań dotyczących okablowania strukturalnego. Choć wdrożenie systemu zarządzania jakością ma na celu poprawę efektywności organizacji i satysfakcji klientów, nie odnosi się bezpośrednio do aspektów technicznych dotyczących okablowania, które są kluczowe w kontekście transmisji danych. IEEE 1394, znane również jako FireWire, jest standardem komunikacji szeregowej, który jest używany głównie do łączenia urządzeń multimedialnych, takich jak kamery, dyski twarde i inne urządzenia, ale nie odnosi się do infrastruktury okablowania strukturalnego w budynkach. Z kolei IEC 60364 jest standardem dotyczącym instalacji elektrycznych, skoncentrowanym głównie na bezpieczeństwie i niezawodności systemów zasilania, a nie na okablowaniu telekomunikacyjnym. Pojawiające się nieporozumienia mogą wynikać z mylenia różnych standardów i ich zastosowań. Właściwe zrozumienie, w jakim kontekście dany standard powinien być stosowany, jest kluczowe dla efektywnego projektowania i wdrażania infrastruktury telekomunikacyjnej. Często można spotkać się z błędnymi wnioskami, które powstają na skutek nieznajomości specyfiki poszczególnych norm i ich rzeczywistych zastosowań w branży IT.

Pytanie 37

Jakie środowisko powinien wybrać administrator sieci, aby zainstalować serwer dla stron WWW w systemie Linux?

A. vsftpd

B. MySQL

C. proftpd

D. Apache

Apache to jeden z najpopularniejszych serwerów stron WWW, który jest szeroko stosowany w środowisku Linux. Jego wybór jako środowiska do instalacji serwera WWW wynika z jego wszechstronności, wydajności oraz obsługi wielu dodatkowych modułów, które znacznie rozszerzają jego funkcjonalność. Apache jest zgodny z wieloma standardami webowymi, co czyni go idealnym rozwiązaniem dla różnorodnych aplikacji internetowych. Dzięki architekturze modułowej, administratorzy mogą łatwo dodawać funkcje, takie jak obsługa PHP, SSL, a także integrację z bazami danych. Przykładem zastosowania Apache jest hostowanie dynamicznych stron internetowych, takich jak blogi, sklepy internetowe, czy portale informacyjne. Ponadto, Apache jest znany z solidnej dokumentacji oraz aktywnej społeczności, co ułatwia rozwiązywanie problemów i wdrażanie najlepszych praktyk w zarządzaniu serwerami WWW. Warto również zwrócić uwagę na narzędzia do monitorowania i zarządzania, takie jak mod_status, które pozwala na śledzenie wydajności serwera w czasie rzeczywistym oraz optymalizację jego ustawień.

Pytanie 38

Przedstawiony listing zawiera polecenia umożliwiające:

Switch>enable
Switch#configure terminal
Switch(config)#interface range fastEthernet 0/1-10
Switch(config-if-range)#switchport access vlan 10
Switch(config-if-range)#exit

A. wyłączenie portów 0 i 1 przełącznika z sieci VLAN

B. przypisanie nazwy FastEthernet dla pierwszych dziesięciu portów przełącznika

C. zmianę parametrów prędkości dla portu 0/1 na FastEthernet

D. utworzenie wirtualnej sieci lokalnej o nazwie VLAN 10 w przełączniku

Listing przedstawia konfigurację portów na przełączniku warstwy drugiej, gdzie przy pomocy polecenia 'interface range fastEthernet 0/1-10' przechodzimy do konfiguracji zakresu portów od 0/1 do 0/10. Następnie polecenie 'switchport access vlan 10' przypisuje te porty do VLAN-u o numerze 10. Warto pamiętać, że VLAN (Virtual Local Area Network) to logicznie wydzielona podsieć w ramach jednej fizycznej infrastruktury sieciowej, pozwalająca na separację ruchu pomiędzy różnymi grupami użytkowników, co poprawia bezpieczeństwo i zarządzanie ruchem w sieci. Przypisanie portów do VLAN to czynność bardzo często spotykana w praktyce, szczególnie w większych firmach czy szkołach, gdzie różne działy czy klasy muszą być odseparowane. Zauważyłem, że w branży sieciowej takie rozwiązania są już właściwie standardem, a inżynierowie sieciowi bardzo często korzystają z polecenia 'interface range', żeby nie konfigurować każdego portu po kolei, co jest nie tylko wygodne, ale i mniej podatne na literówki. Dobrą praktyką jest po każdej takiej zmianie sprawdzić, czy porty faktycznie znalazły się w odpowiednim VLAN-ie, na przykład komendą 'show vlan brief'. Często spotykam się z tym, że osoby początkujące mylą przypisanie portów do VLAN-a z tworzeniem samego VLAN-u – tutaj VLAN 10 powinien być już uprzednio utworzony, a powyższa konfiguracja jedynie przypisuje do niego porty. Takie podejście podnosi nie tylko bezpieczeństwo, ale również porządkuje całą infrastrukturę.

Pytanie 39

Jakie protokoły przesyłają regularne kopie tablic routingu do sąsiednich ruterów, nie zawierając pełnych informacji o odległych urządzeniach routujących?

A. EGP, BGP

B. EIGRP, OSPF

C. RIP, IGRP

D. OSPF, RIP

Odpowiedź EIGRP i OSPF jest prawidłowa, ponieważ oba protokoły stosują technikę wymiany informacji o routingu, która nie polega na przesyłaniu pełnych tablic routingu, lecz na aktualizacji jedynie zmienionych lub nowych tras. EIGRP (Enhanced Interior Gateway Routing Protocol) wykorzystuje algorytm DUAL (Diffusing Update Algorithm), który pozwala na szybką i wydajną wymianę informacji między ruterami w obrębie jednej organizacji. Dzięki temu EIGRP minimalizuje ilość przesyłanych danych i czas potrzebny na ustalenie najlepszej trasy. Z kolei OSPF (Open Shortest Path First) działa na podstawie protokołu link-state, gdzie ruter wymienia informacje o stanie swoich połączeń, co pozwala innym ruterom na budowanie własnych pełnych baz danych topologii, ale przekazuje jedynie zmiany. Przykładem zastosowania może być sytuacja, w której w dużej sieci korporacyjnej, zmiany w topologii sieci są dynamicznie aktualizowane, co zapewnia optymalne kierowanie ruchem i minimalizuje przestoje. Oba protokoły są zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie routingu, zapewniając efektywność i elastyczność w złożonych sieciach.

Pytanie 40

Jaką normę wykorzystuje się przy okablowaniu strukturalnym w komputerowych sieciach?

A. PN-EN ISO 9001:2009

B. ISO/IEC 8859-2

C. TIA/EIA-568-B

D. PN-EN 12464-1:2004

Wybór normy PN-EN 12464-1:2004 jako podstawy do okablowania strukturalnego w sieciach komputerowych jest nieadekwatny, ponieważ ta norma dotyczy oświetlenia wnętrz i nie ma żadnego zastosowania w kontekście instalacji sieciowych. Wiele osób może mylnie sądzić, że normy związane z oświetleniem mogą mieć zastosowanie w kontekście okablowania, co prowadzi do błędnych wniosków. Również odwołanie się do normy ISO/IEC 8859-2, która dotyczy kodowania znaków, jest błędne, ponieważ nie ma ona nic wspólnego z aspektami fizycznego okablowania czy strukturą sieci. To może wynikać z niewłaściwego zrozumienia, że wszystkie normy ISO/IEC są powiązane z sieciami komputerowymi, co jest nieprawdziwą generalizacją. W kontekście standardów jakości, PN-EN ISO 9001:2009 odnosi się do systemów zarządzania jakością, a nie do specyfikacji technicznych dla infrastruktury sieciowej. Użytkownicy mogą często mylić różne normy, co skutkuje nieprawidłowym doborem standardów do projektów technologicznych. Aby skutecznie projektować i instalować sieci komputerowe, niezbędne jest zrozumienie specyfiki norm, takich jak TIA/EIA-568-B, które są dostosowane do wymogów telekomunikacyjnych, a nie normy, które dotyczą innych dziedzin, takich jak oświetlenie czy zarządzanie jakością.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej