Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik fotografii i multimediów
  • Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
  • Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 10:49
  • Data zakończenia: 8 grudnia 2025 11:02

Egzamin zdany!

Wynik: 38/40 punktów (95,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Opublikowanie zdjęcia uczestników wycieczki na stronie internetowej wymaga zgody

A. uczestników.
B. przewodnika.
C. organizatora.
D. ubezpieczyciela.
To bardzo ważne zagadnienie z punktu widzenia ochrony danych osobowych i prawa do wizerunku. Podstawą prawną w Polsce, i w całej Unii Europejskiej, jest RODO (czyli Ogólne rozporządzenie o ochronie danych osobowych), a także ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wizerunek osoby fizycznej jest jej danymi osobowymi i nie można nim swobodnie dysponować. Zgoda uczestników wycieczki jest tutaj absolutnie konieczna, bo to oni decydują, czy chcą, żeby ich zdjęcie pojawiło się publicznie, np. na stronie internetowej szkoły, biura podróży czy organizatora turystyki. Co ciekawe, zgoda powinna być konkretna, dobrowolna, świadoma i udokumentowana – najlepiej na piśmie lub w sposób elektroniczny, tak żeby potem nie było problemu z udowodnieniem tego faktu. W praktyce, w szkołach często rodzice podpisują zgody na publikację zdjęć, ale każdorazowo trzeba pamiętać, że brak takiej zgody eliminuje możliwość publikacji. W branży turystycznej, dobrym zwyczajem jest uzyskiwanie zgody już na etapie organizacji wyjazdu. Ja osobiście zawsze zalecam, żeby nie wrzucać nawet grupowych fotek, jeśli chociażby jedna osoba z grupy sobie tego nie życzy. To kwestia nie tylko przepisów, ale i szacunku do prywatności uczestników. Często ktoś może nie życzyć sobie, żeby jego zdjęcia były dostępne publicznie, i trzeba to uszanować. Lepiej zapytać dwa razy niż potem mieć kłopoty albo nieprzyjemności. Moim zdaniem to podstawa profesjonalizmu w każdej działalności, która dotyczy ludzi i ich prywatności.
Pytanie 2

Rozpowszechnianie na stronie internetowej wizerunku osoby powszechnie znanej, podczas pełnienia funkcji publicznych

A. nie wymaga uzyskania od osoby pisemnej zgody.
B. wymaga uzyskania zgody osoby na poprawę ekspozycji zdjęcia.
C. wymaga uzyskania od osoby pisemnej zgody.
D. wymaga zapłacenia osobie za wykorzystanie wizerunku.
W przypadku osób powszechnie znanych, takich jak politycy występujący publicznie, publikacja ich wizerunku podczas pełnienia funkcji publicznych nie wymaga uzyskania pisemnej zgody. Wynika to bezpośrednio z art. 81 ust. 2 pkt 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Prawo przewiduje tutaj wyjątek – jeśli ktoś jest osobą publiczną i zdjęcie zostało wykonane podczas sprawowania jego funkcji, to rozpowszechnianie takiego wizerunku jest dozwolone bez formalności. W praktyce bardzo często spotkacie się z tym w branży medialnej, np. na portalach informacyjnych czy blogach tematycznych – nikt nie biega za politykiem z formularzem zgody. Oczywiście, wszystko ma swoje granice. Gdyby wykorzystać taki wizerunek w kontekście komercyjnym, np. do reklamy produktu czy usługi, sytuacja byłaby zupełnie inna i zgoda byłaby już konieczna. Również, jeśli zdjęcie naruszałoby dobra osobiste tej osoby, mogłoby się to skończyć procesem. Moim zdaniem, warto pamiętać o tej zasadzie, bo często zdarza się, że młode osoby zaczynające w zawodzie dziennikarskim przesadnie obawiają się publikacji wizerunku urzędników lub innych znanych osób. Najważniejsze to zachować zdrowy rozsądek i zawsze analizować kontekst użycia zdjęcia – czy dotyczy działalności publicznej, czy już jednak przekracza ten obszar. Dobre praktyki branżowe sugerują też informowanie o publikacji, choć nie jest to wymóg prawny, ale z mojego doświadczenia pozwala uniknąć nieporozumień.
Pytanie 3

Fotografia jest przedmiotem prawa autorskiego, gdy

A. jest oryginalna i przejawia własną intelektualną twórczość autora.
B. jest formą komunikatu bez oznak indywidualnego charakteru.
C. jest uznana za prostą informację prasową.
D. jest kopiowana i rozpowszechniana w nieograniczony sposób.
Dokładnie tak, kluczową sprawą przy fotografii i prawie autorskim jest właśnie to, czy zdjęcie jest oryginalne oraz czy widać w nim twórczy wkład autora. Nie wystarczy tylko nacisnąć migawkę – chodzi o to, żeby ta fotografia była rezultatem wyborów, jak chociażby kadr, kompozycja, światło, moment ujęcia czy nawet obróbka graficzna. W praktyce oznacza to, że zdjęcie banalne, bez twórczej inwencji – na przykład powielenie instrukcji lub prosta fotografia legitymacyjna bez żadnych elementów kreacyjnych – raczej nie będzie chronione prawem autorskim. Natomiast jeśli ktoś zrobi nawet zwykłe zdjęcie drzewa, ale podejdzie do tematu po swojemu, ciekawe światło, nietypowa perspektywa, autorski pomysł na kadr – wtedy już spokojnie można mówić o utworze w rozumieniu prawa autorskiego. Z mojego doświadczenia wynika, że często trudno rozgraniczyć, kiedy fotografia staje się utworem, ale zawsze punkt wyjścia stanowi ten indywidualny, kreatywny charakter. Dobre praktyki branżowe podpowiadają, żeby każdorazowo oceniać zdjęcie pod kątem oryginalności i twórczości, zanim zaczniemy je rozpowszechniać czy wykorzystywać komercyjnie. Więc, jeśli planujesz pracę w mediach, reklamie albo chcesz sprzedawać swoje zdjęcia, to znajomość tej zasady jest naprawdę niezbędna.
Pytanie 4

UWAGA! Stan prawny do 01.03.2015r. Jakie wymagania, obok równomiernie oświetlonego modela, powinno spełniać zdjęcie do dowodu osobistego, według wytycznych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych RP?

A. Odsłonięte prawe ucho, format zdjęcia 35 x 45 mm
B. Odsłonięte lewe ucho, format zdjęcia 35 x 45 mm
C. Twarz en face, format zdjęcia 35 x 45 mm
D. Twarz en face, format zdjęcia 30 x 40 mm
Podczas analizy odpowiedzi, które nie spełniają wymagań dotyczących zdjęcia do dowodu osobistego, można zauważyć, że istnieje wiele powszechnych nieporozumień. W przypadku zdjęcia z odsłoniętym prawym uchem, nie tylko jest to niezgodne z zaleceniami Ministerstwa Spraw Wewnętrznych RP, ale również może prowadzić do problemów z identyfikacją osoby na podstawie dokumentu. Wymaganie odsłonięcia konkretnego ucha ma na celu ułatwienie analizy cech twarzy oraz zapewnienie jednoznacznej identyfikacji, co jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa narodowego i administracji publicznej. Z kolei odpowiedzi sugerujące format zdjęcia 30 x 40 mm są błędne, ponieważ taki rozmiar nie jest akceptowany w Polsce dla dokumentów tożsamości, co może skutkować ich odrzuceniem. W praktyce, nieprawidłowo dobrany format zdjęcia może wpływać na jego jakość i czytelność, co w konsekwencji może prowadzić do problemów przy weryfikacji tożsamości. Wreszcie, odpowiedzi wskazujące na niepoprawną pozycję twarzy (np. brak pozycji en face) ignorują kluczowy wymóg, że zdjęcie musi przedstawiać osobę wprost, co jest niezbędne do prawidłowego odwzorowania cech identyfikacyjnych. Zrozumienie tych zasad jest niezwykle istotne dla osób ubiegających się o dokumenty tożsamości, jak również dla fotografów, którzy muszą być świadomi tych wymogów, aby zapewnić odpowiednią jakość usług.
Pytanie 5

Biometryczne zdjęcie o wymiarach 3,5 x 4,5 cm powinno

A. obejmować całą głowę, wzrok zwrócony w bok
B. przedstawiać profil głowy, wzrok na wprost aparatu, uśmiech na twarzy
C. przedstawiać profil głowy, wzrok przymknięty, uśmiech na twarzy
D. obejmować całą głowę, wzrok skierowany do aparatu
Zdjęcie biometryczne o wymiarach 3,5 x 4,5 cm powinno obejmować całą głowę, a wzrok powinien być skierowany bezpośrednio do obiektywu aparatu. Taki układ zapewnia, że zdjęcie jest zgodne z wymaganiami wielu instytucji, takich jak urzędy paszportowe czy inne organy administracyjne. Wzrok skierowany na wprost pozwala na jednoznaczne rozpoznanie rysów twarzy, co jest kluczowe w kontekście identyfikacji biometrycznej. Przykładowo, wiele krajów wymaga, aby zdjęcia do dokumentów tożsamości były wykonane w taki sposób, aby twarz była idealnie widoczna, bez zasłaniania przez włosy lub inne elementy. Ponadto, istotne jest, aby zdjęcie było wykonane w odpowiednich warunkach oświetleniowych, co wpływa na ostrość i jakość obrazu. Takie podejście do wykonania zdjęcia biometrycznego jest zgodne ze standardami ISO/IEC 19794-5, które regulują kwestie związane z obrazowaniem biometrycznym, w tym zdjęciami paszportowymi.
Pytanie 6

Czy fotograf, który wykonał opłaconą przez rodziców sesję zdjęciową dziecka, może opublikować je na swojej stronie internetowej?

A. Może, ponieważ zdjęcie będzie tylko na jego stronie internetowej.
B. Może opublikować wizerunek dziecka bez pytania o zgodę.
C. Może, ponieważ pobrał opłatę za zrealizowaną sesję zdjęciową.
D. Może opublikować wizerunek dziecka za pisemną zgodą rodziców.
To właśnie pisemna zgoda rodziców daje fotografowi jasną podstawę prawną do publikacji wizerunku dziecka w internecie, na przykład na stronie portfolio. W Polsce ochrona wizerunku, zwłaszcza osób niepełnoletnich, jest naprawdę restrykcyjna – reguluje to m.in. ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych (art. 81) oraz ogólne przepisy dotyczące ochrony danych osobowych (RODO). Sam fakt, że rodzice zapłacili za sesję, nie znaczy automatycznie, że pozwalają na dalsze wykorzystanie zdjęć – prawo rozróżnia zgodę na wykonanie fotografii od zgody na jej rozpowszechnianie. W praktyce wygląda to tak, że nawet jeśli zdjęcie ma trafić tylko do portfolio albo na stronę www, to fotograf musi mieć wyraźną, najlepiej pisemną zgodę – to zabezpiecza obie strony przed nieporozumieniami. Z mojego doświadczenia wynika, że najlepsi fotografowie zawsze podkreślają to klientom na początku współpracy i dbają o przejrzystość. Często podpisuje się wtedy odpowiedni dokument, gdzie dokładnie jest określone, w jakim zakresie wizerunek dziecka może być użyty. To też dobra praktyka, bo chroni fotografa w razie jakichkolwiek roszczeń. Szczerze mówiąc, takie podejście buduje też zaufanie – klienci wolą współpracować z osobami, które szanują ich prywatność i działają zgodnie z prawem. Warto pamiętać, że wykorzystanie fotografii dziecka bez takiej zgody, nawet w celach promocyjnych, może się skończyć poważnymi problemami prawnymi oraz utratą reputacji.
Pytanie 7

Aby wymienić żarówkę w powiększalniku, najpierw należy

A. usunąć negatyw z urządzenia powiększającego
B. odkręcić śruby zabezpieczające
C. wymontować zużytą żarówkę
D. odłączyć powiększalnik od zasilania
Odłączenie powiększalnika od zasilania przed przystąpieniem do wymiany żarówki jest kluczowym krokiem, który zapewnia bezpieczeństwo podczas pracy z urządzeniem. Praca z urządzeniem elektrycznym, takim jak powiększalnik, wiąże się z ryzykiem porażenia prądem, dlatego zawsze należy najpierw odłączyć je od źródła zasilania. W tym przypadku, działając zgodnie z zasadami BHP (Bezpieczeństwa i Higieny Pracy), eliminujemy ryzyko niewłaściwego działania urządzenia oraz potencjalnych uszkodzeń. Dobre praktyki w obsłudze sprzętu fotograficznego i laboratoryjnego zalecają, aby przed jakąkolwiek konserwacją lub wymianą części, upewnić się, że urządzenie jest wyłączone. Po odłączeniu zasilania można bezpiecznie przystąpić do wymiany żarówki, co pozwala na zabezpieczenie nie tylko zdrowia operatora, ale i samego sprzętu. Pamiętaj, aby używać odpowiednich narzędzi i technik zgodnych z instrukcją producenta, co dodatkowo zwiększa bezpieczeństwo i efektywność pracy.
Pytanie 8

Do oczyszczenia przedniej soczewki obiektywu zabrudzonej kroplą smaru należy użyć

A. pędzelka.
B. sprężonego powietrza.
C. roztworu soli kuchennej.
D. roztworu alkoholu izopropylowego.
Roztwór alkoholu izopropylowego to tak naprawdę najbezpieczniejszy i najczęściej rekomendowany środek do czyszczenia delikatnych powierzchni optycznych, takich jak soczewki obiektywów. Optyka jest bardzo wrażliwa na zabrudzenia, zwłaszcza tłuste plamy czy smary – i tu zwykłe metody mogą bardziej zaszkodzić niż pomóc. Alkohol izopropylowy (IPA) ma tę przewagę, że doskonale rozpuszcza tłuszcze, a przy tym szybko odparowuje, nie zostawiając smug czy osadów. Z mojego doświadczenia, nawet w serwisach sprzętu fotograficznego, używa się specjalnych preparatów opartych właśnie o izopropanol, czasem z domieszkami innych substancji, ale główny składnik to zawsze IPA. Co ważne, nie oddziałuje on negatywnie na powłoki antyrefleksyjne, które pokrywają nowoczesne obiektywy – o ile oczywiście nie stosujemy zbyt dużego nacisku i korzystamy z odpowiednich miękkich ściereczek, najlepiej z mikrofibry. Warto pamiętać, żeby nie rozmazywać smaru po całej powierzchni, tylko delikatnie zebrać go przy pomocy zwilżonego roztworem alkoholu fragmentu szmatki. Tak czy siak, to jest najlepsza praktyka, nawet jeśli czasem wydaje się, że "byle co" dałoby radę – naprawdę, soczewki są drogie i wymagają takiego profesjonalnego podejścia.
Pytanie 9

Rozpowszechnianie na stronie internetowej wizerunku osoby powszechnie znanej, podczas pełnienia funkcji publicznych

A. nie wymaga uzyskania od osoby pisemnej zgody.
B. wymaga uzyskania od osoby pisemnej zgody.
C. wymaga uzyskania zgody osoby na poprawę ekspozycji zdjęcia.
D. wymaga zapłacenia osobie za wykorzystanie wizerunku.
Wizerunek osoby powszechnie znanej, zwłaszcza w sytuacji, gdy pełni ona funkcje publiczne, podlega nieco innym zasadom ochrony niż wizerunek zwykłego obywatela. Prawo autorskie oraz prawo prasowe w Polsce przewidują wyjątek, zgodnie z którym rozpowszechnianie wizerunku osób pełniących funkcje publiczne w związku z wykonywaniem tych funkcji nie wymaga uzyskania ich pisemnej zgody. Wynika to wprost z art. 81 ust. 2 pkt 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Moim zdaniem to jest bardzo praktyczne rozwiązanie, bo umożliwia mediom, portalom informacyjnym czy nawet blogerom swobodne relacjonowanie wydarzeń publicznych i pokazywanie osób, które biorą w nich udział, bez ryzyka złamania prawa. Przykładowo, jeśli burmistrz przemawia podczas otwarcia nowego mostu i ktoś opublikuje jego zdjęcie z tego wydarzenia na stronie gminy albo w lokalnej prasie, nie musi się martwić o formalności związane ze zgodą. Dla jasności – ta zasada dotyczy wyłącznie sytuacji związanych z pełnieniem funkcji publicznych, a więc nie można wykorzystać takiego zdjęcia np. do celów reklamowych bez zgody tej osoby. Dodatkowo, nawet jeśli osoba jest powszechnie znana, to prywatne okoliczności jej życia wciąż podlegają ochronie wizerunku. To bardzo istotna różnica. W praktyce w branży medialnej i IT ta wiedza jest bardzo przydatna, bo pozwala poruszać się pewniej w tematach związanych z publikacją fotografii czy materiałów wideo z wydarzeń publicznych.
Pytanie 10

Podczas dłuższego przechowywania aparatu fotograficznego należy przede wszystkim pamiętać o

A. sformatowaniu karty pamięci.
B. wyjęciu z aparatu baterii i karty pamięci.
C. oddzieleniu obiektywu od korpusu aparatu.
D. pozostawieniu aparatu w chłodnym miejscu.
Bardzo istotne jest, żeby podczas dłuższego przechowywania aparatu fotograficznego wyjąć z niego baterię oraz kartę pamięci. Akumulatory, szczególnie te typu Li-ion, mogą się rozładować do poziomu krytycznego, jeśli zostaną pozostawione w urządzeniu na dłużej, co może prowadzić nawet do ich trwałego uszkodzenia. Czasem zdarza się, że sprzęt pobiera minimalny prąd nawet, gdy jest wyłączony – po kilku tygodniach lub miesiącach bateria potrafi paść tak, że już jej nie da się uratować. Dodatkowo, wyciek elektrolitu z baterii może spowodować poważne uszkodzenia elektroniki aparatu, zalanie styków czy nawet korozję na płytce drukowanej. Zresztą, wyjęcie karty pamięci to też dobry nawyk – po pierwsze ogranicza ryzyko przypadkowego uszkodzenia karty podczas różnych manipulacji sprzętem (np. przy czyszczeniu), a po drugie zabezpiecza dane przed ewentualną utratą. To jest jedna z tych prostych czynności, które mogą zaoszczędzić naprawdę dużo nerwów i pieniędzy na serwis czy wymianę części. Wielu profesjonalistów stosuje jeszcze dodatkowe zabezpieczenia jak przechowywanie aparatu w suchym pudełku z pochłaniaczem wilgoci, ale wyjęcie baterii i karty to takie absolutne minimum, bez którego naprawdę nie warto ryzykować. Zresztą, w instrukcjach praktycznie każdego producenta można znaleźć podobne zalecenie – polecam się z nimi zapoznać, bo potem w serwisie nikt nie uzna reklamacji, jak znajdą ślady wycieku z baterii.
Pytanie 11

Jakie formaty należy wybrać do zapisu skanowanych obrazów, które będą publikowane w internecie?

A. GIF i PSD
B. PNG i TIFF
C. PSD i JPEG
D. PNG i JPEG
Odpowiedź PNG i JPEG to optymalny wybór dla skanowanych zdjęć przeznaczonych do publikacji internetowej. Format PNG (Portable Network Graphics) jest doskonały do przechowywania obrazów, które wymagają wysokiej jakości bezstratnej kompresji, co jest istotne w przypadku zdjęć z dużą ilością detali i kolorów. Jest on szczególnie polecany do grafik z przezroczystością oraz obrazów o ostrych krawędziach, jak logotypy czy ikony. Z kolei format JPEG (Joint Photographic Experts Group) jest idealny do zdjęć o pełnym kolorze, gdzie niewielka strata jakości jest akceptowalna w zamian za znacznie mniejszy rozmiar pliku. JPEG wykorzystuje stratną kompresję, co sprawia, że jest preferowanym formatem do publikacji zdjęć w internecie, gdzie szybkość ładowania strony ma kluczowe znaczenie. Dobrym przykładem zastosowania obu formatów jest wykorzystanie PNG dla grafik na stronie internetowej, które wymagają przezroczystości, natomiast JPEG dla zdjęć produktów w e-commerce, które muszą być szybko dostępne dla użytkowników. Dobre praktyki branżowe sugerują użycie PNG dla grafik z tekstem oraz JPEG dla zdjęć, co zapewnia optymalną jakość i wydajność.
Pytanie 12

Którego z wymienionych przedmiotów należy użyć do czyszczenia powierzchni monitora LCD z kurzu, plamek i tłuszczów?

A. Gąbki.
B. Ręcznika papierowego.
C. Chusteczki higienicznej.
D. Ściereczki z microfibry.
Ściereczka z mikrofibry to zdecydowanie najlepszy wybór do czyszczenia ekranu LCD, i to nie tylko moim zdaniem, ale praktycznie według wszystkich zaleceń producentów sprzętu. Mikrofibra ma tę przewagę, że jej włókna są bardzo delikatne, ale jednocześnie potrafią skutecznie przyciągać i zatrzymywać kurz oraz drobinki brudu. Dzięki temu nie rysuje powierzchni ekranu, co niestety łatwo może się zdarzyć przy użyciu innych materiałów, na przykład papierowych ręczników czy zwykłych gąbek. Z własnego doświadczenia powiem, że nawet trochę tłustych plamek czy odcisków palców można usunąć samą mikrofibrą, bez konieczności stosowania chemicznych środków. Branżowe standardy, jak chociażby wytyczne producentów monitorów takich firm jak Dell czy Samsung, jasno mówią, żeby nie stosować agresywnych materiałów ani silnych detergentów. Mikrofibra jest też wielorazowa, łatwo ją wyprać, więc to praktyczny i ekologiczny wybór. Warto, żeby taka ściereczka była czysta, bo nawet drobne zanieczyszczenia mogą zadziałać jak papier ścierny. Ja zawsze trzymam jedną dedykowaną tylko do ekranów, żeby nie przenosić przypadkiem żadnych zabrudzeń z innych powierzchni. Ta metoda sprawdza się zarówno przy komputerach, laptopach, jak i telewizorach czy smartfonach. Ostatecznie chodzi o to, żeby zachować jakość obrazu i nie narażać się na kosztowne uszkodzenia, których można łatwo uniknąć przestrzegając prostych zasad czyszczenia.
Pytanie 13

Nie jest wymagana zgoda na opublikowanie zdjęcia, na którym znajduje się osoba publiczna, jeżeli zdjęcie wykonano w

A. sytuacji ściśle związanej z pełnieniem funkcji publicznych.
B. miejscu prywatnym.
C. sytuacji niezwiązanej z pełnieniem funkcji publicznej.
D. miejscu publicznym podczas prywatnego spotkania.
Zgoda na opublikowanie zdjęcia osoby publicznej nie jest wymagana, gdy fotografia została wykonana w sytuacji związanej z pełnieniem przez tę osobę funkcji publicznych. Chodzi tutaj o sytuacje takie jak wystąpienia publiczne, konferencje prasowe, debaty polityczne, czy inne wydarzenia, podczas których ta osoba wykonuje swoje oficjalne obowiązki. Takie podejście wynika z przepisów prawa autorskiego i ochrony wizerunku (art. 81 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych), które jasno określa wyjątki od konieczności uzyskania zgody. W praktyce oznacza to, że na przykład zdjęcia burmistrza podczas ceremonii miejskiej, aktora na czerwonym dywanie czy posła w trakcie debaty sejmowej mogą być swobodnie publikowane bez pytania o pozwolenie. Kluczowe jest tu powiązanie zdjęcia z funkcją publiczną – nie wystarczy, że dana osoba jest znana, liczy się, czy uwieczniono ją w trakcie wykonywania tych właśnie obowiązków. Moim zdaniem to rozwiązanie dobrze równoważy prawo do prywatności z interesem publicznym i wolnością informacji. Trzeba jednak pamiętać, że jeśli zdjęcie przedstawia osobę publiczną w sytuacji prywatnej, nawet w miejscu publicznym, wtedy ochrona wizerunku działa pełną parą i zgoda jest już potrzebna. W pracy np. dziennikarza czy fotografa zawsze trzeba zadbać, by rozróżniać te sytuacje, bo to podstawa legalnego działania. Warto znać te niuanse, bo niewiedza może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych, a świadomość, kiedy można bezpiecznie publikować, znacznie upraszcza pracę w branży medialnej.
Pytanie 14

Do oczyszczenia przedniej soczewki obiektywu pokrytej powłoką przeciwodblaskową należy użyć

A. pędzelka.
B. sprężonego powietrza.
C. irchy.
D. nawilżonej ściereczki.
Wiele osób intuicyjnie sądzi, że do czyszczenia soczewek wystarczy zwykła ircha, pędzelek czy nawet nawilżona ściereczka. To dość powszechne przekonanie, które niestety często prowadzi do uszkodzenia delikatnej powłoki przeciwodblaskowej. Ircha, choć sprawdza się przy polerowaniu szyb samochodowych czy nawet okularów, nie nadaje się do powierzchni soczewek obiektywów – zawsze istnieje ryzyko, że między skórą a szkłem znajdą się drobinki piasku lub kurzu, które działają jak mikro papier ścierny i powodują mikrorysy. Pędzelek, nawet ten bardzo miękki, również nie daje stuprocentowej gwarancji bezpieczeństwa – łatwo przenieść drobinki z innego miejsca lub nieumyślnie docisnąć zanieczyszczenie do powierzchni. Nawilżona ściereczka, z kolei, teoretycznie mogłaby rozpuścić tłuste plamy, ale na samym początku czyszczenia jest to ryzykowne – wilgoć może związać kurz ze szkłem i wcierać go w powłokę, a nieodpowiedni materiał ściereczki może zostawić mikrozadrapania lub nawet chemiczne ślady. W praktyce wielu początkujących fotografów nie zdaje sobie sprawy, jak łatwo zniszczyć powłoki, które odpowiadają za kontrast, ostrość i odporność na odblaski. Profesjonalne standardy mówią jasno: najpierw usuwamy pyłki bezdotykowo, dopiero potem delikatnie czyścimy powierzchnię, jeśli to konieczne. Każda inna metoda na tym etapie to trochę igranie z ogniem – skutki są często nieodwracalne i niestety prowadzą do kosztownych napraw albo utraty jakości zdjęć. Moim zdaniem wystarczy raz porysować soczewkę, żeby już nigdy nie bagatelizować tej kwestii – warto więc pamiętać, że sprężone powietrze to nie fanaberia, tylko sprawdzona i bezpieczna technika zgodna z wytycznymi producentów i serwisów optyki.
Pytanie 15

Jakie prace konserwacyjne obejmują czynności związane z czyszczeniem monitora?

A. Mycie obudowy oraz kalibracja monitora
B. Czyszczenie wyświetlacza oraz sprawdzanie parametrów technicznych monitora
C. Czyszczenie otworów wentylacyjnych i łączenie monitora z komputerem
D. Mycie obudowy i wydmuchiwanie zanieczyszczeń z elementów elektronicznych monitora
Mycie obudowy i wydmuchiwanie brudu z wnętrza monitora to naprawdę ważne rzeczy, które pomagają utrzymać sprzęt w dobrym stanie. Regularne czyszczenie z zewnątrz zapobiega gromadzeniu się kurzu, co może wpływać na to, jak monitor wygląda, ale też jak działa. Wydmuchiwanie zanieczyszczeń z wentylacji jest super istotne, bo kurz może powodować przegrzewanie się podzespołów, co w dłuższej perspektywie może doprowadzić do uszkodzenia sprzętu. W branży często korzysta się ze sprężonego powietrza do usuwania kurzu z wnętrza, bo to naprawdę działa. Warto też używać odpowiednich środków czyszczących, żeby nie porysować ekranu. Plus, regularne sprawdzanie parametrów technicznych monitora również jest ważne, ale najważniejsze jest, żeby ekran i obudowa były czyste.
Pytanie 16

Jakie jest standardowe rozdzielczość zdjęcia przeznaczonego do publikacji w sieci?

A. 82 ppi
B. 72 ppi
C. 300 ppi
D. 150 ppi
Odpowiedź 72 ppi (pikseli na cal) jest poprawna, ponieważ jest to standardowa rozdzielczość obrazów przeznaczonych do publikacji w Internecie. Wysokość 72 ppi wynika z faktu, że większość monitorów wyświetla obrazy w tej rozdzielczości, co zapewnia optymalną jakość wizualną przy mniejszych rozmiarach plików. Używając zdjęć w tej rozdzielczości, można zmniejszyć czas ładowania strony, co jest kluczowe dla doświadczenia użytkownika oraz SEO. W praktyce, jeśli zamierzamy umieścić zdjęcie na stronach internetowych, takich jak blogi czy portale informacyjne, warto pamiętać, aby nie przesadzać z jakością, ponieważ wyższe wartości ppi, jak 150 czy 300, są dedykowane dla druku, gdzie wymagana jest większa szczegółowość. Użycie 72 ppi jest zgodne z zaleceniami W3C oraz praktykami w zakresie projektowania stron internetowych, co czyni tę odpowiedź najbardziej rozsądna w kontekście publikacji online.
Pytanie 17

Licencja, która pozwala licencjobiorcy na korzystanie z praw w takim samym zakresie jak licencjodawcy, określana jest jako licencja

A. pełna.
B. niewyłączna.
C. ograniczona.
D. wyłączna.
Licencja pełna to taki rodzaj licencji, w której licencjobiorca uzyskuje dokładnie taki sam zakres uprawnień jak licencjodawca – można powiedzieć, że działa na „pełnych obrotach”. W praktyce oznacza to, że licencjobiorca może korzystać z utworu lub rozwiązania w sposób identyczny jak twórca lub podmiot pierwotnie uprawniony, np. kopiować, rozpowszechniać, a nawet udzielać dalszych licencji, jeśli oczywiście nie zostało to wyraźnie ograniczone w umowie. Z mojego doświadczenia to rzadki przypadek – firmy raczej niechętnie oddają taki szeroki zakres praw. Ale są sytuacje, np. w dużych kooperacjach lub konsorcjach technologicznych, gdzie pełna licencja jest konieczna, żeby usprawnić współpracę i operacyjność. Przykładem mogą być niektóre rozwiązania open source, gdzie pełna licencja pozwala użytkownikom na praktycznie nieograniczone wykorzystanie kodu. Warto znać tę definicję, bo prawnicy często stosują właśnie ten podział w umowach licencyjnych, a niedopatrzenie szczegółów w zakresie uprawnień może prowadzić do nieporozumień i sporów. Licencja pełna jest więc bardzo elastyczna, ale trzeba zwracać uwagę na literalne zapisy umowy – zawsze! W branży IT taka forma licencji często pojawia się przy przekazywaniu praw do oprogramowania na zamówienie, gdzie klient oczekuje maksymalnego zakresu użytkowania. Standardy takie jak Creative Commons czy GNU GPL też przewidują mechanizmy zbliżone do licencji pełnej, choć ujęte w nieco inny sposób. Moim zdaniem, dobrze jest rozumieć te niuanse, bo pozwala to uniknąć poważnych problemów prawnych.
Pytanie 18

Jakim środkiem można oczyścić przednią soczewkę obiektywu, jeśli jest zabrudzona kroplą smaru?

A. roztworu soli kuchennej
B. sprężonego powietrza
C. roztworu alkoholu izopropylowego
D. pędzelka
Roztwór alkoholu izopropylowego jest najskuteczniejszym środkiem do czyszczenia przednich soczewek obiektywów, ponieważ doskonale rozpuszcza tłuszcze oraz smary, nie pozostawiając resztek. Alkohol izopropylowy ma właściwości odtłuszczające, dzięki czemu skutecznie usuwa plamy, nie uszkadzając przy tym delikatnych powłok optycznych. Użycie roztworu alkoholu izopropylowego powinno być jednak przeprowadzane z zachowaniem ostrożności; zaleca się użycie specjalnych ściereczek z mikrofibry, ponieważ są one miękkie i nie rysują powierzchni soczewki. Warto również pamiętać, aby nie stosować czystego alkoholu, lecz jego rozcieńczoną wersję, co minimalizuje ryzyko uszkodzenia powłok optycznych. W przypadku mocniejszych zabrudzeń zaleca się najpierw usunięcie większej ilości zanieczyszczeń przy pomocy sprężonego powietrza, a następnie przystąpienie do czyszczenia za pomocą alkoholu. Użycie odpowiednich metod czyszczenia obiektywów jest zgodne z praktykami branżowymi, co zapewnia długotrwałe użytkowanie sprzętu fotograficznego.
Pytanie 19

Którego z wymienionych przedmiotów należy użyć do czyszczenia powierzchni monitora LCD z kurzu, plamek i tłuszczów?

A. Ściereczki z mikrofibry.
B. Chusteczki higienicznej.
C. Gąbki.
D. Ręcznika papierowego.
Ściereczka z mikrofibry to zdecydowanie najlepszy wybór do czyszczenia monitorów LCD, zarówno jeśli chodzi o usuwanie kurzu, jak i plam czy tłuszczów. Mikrofibra jest niezwykle delikatnym materiałem, który nie pozostawia zarysowań nawet na bardzo wrażliwych powierzchniach, a przy tym świetnie zbiera kurz i drobinki bez konieczności mocnego pocierania. Z mojego doświadczenia wynika, że większość producentów monitorów, np. Dell, LG czy Samsung, wyraźnie zaznacza w instrukcjach, żeby korzystać właśnie z mikrofibry. To taka branżowa podstawa – w serwisach sprzętu komputerowego praktycznie zawsze spotkasz się z mikrofibrą. Co ciekawe, samą ściereczką suchą można usunąć kurz i delikatne zabrudzenia, a do większych plam warto ją lekko zwilżyć wodą destylowaną lub specjalnym płynem do ekranów (ważne: nigdy nie spryskuj bezpośrednio ekranu!). Ściereczki z mikrofibry są wielorazowe, łatwo je wyprać i nie pozostawiają włókien. Zdecydowanie nie poleca się szorstkich czy papierowych materiałów, bo mogą uszkodzić powłokę antyodblaskową monitora. W praktyce – jeśli dbasz o sprzęt, zawsze miej gdzieś pod ręką mikrofibrę.
Pytanie 20

Zdjęcie, które ma być zabezpieczone przed wykorzystaniem go do celów komercyjnych przez innych użytkowników, powinno być objęte licencją typu

A. CC-BY-SA
B. CC-BY-NC
C. CC-BY
D. CC-BY-ND
Wybranie licencji CC-BY-NC to bardzo świadome i praktyczne podejście, gdy zależy nam na ochronie zdjęcia przed komercyjnym wykorzystaniem przez innych użytkowników. Oznaczenie NC, czyli Non-Commercial, w tej licencji wyraźnie określa, że inni mogą korzystać z utworu, ale tylko do celów niekomercyjnych. W praktyce oznacza to, że ktoś może użyć zdjęcia np. w edukacji, artykule na blogu, prezentacji naukowej czy nawet w mediach społecznościowych, ale absolutnie nie ma prawa zarabiać na tym zdjęciu, np. sprzedając je dalej, drukując je na koszulkach czy wykorzystując w reklamie. Z mojego doświadczenia w branży kreatywnej, licencja NC jest jednym z najbardziej efektywnych narzędzi, gdy chcemy upublicznić swoją twórczość, ale jednocześnie nie zgadzamy się na to, by ktoś inny zarabiał na naszej pracy bez naszej zgody. To, co warto jeszcze zauważyć – CC-BY-NC daje nam furtkę do indywidualnych negocjacji. Możemy w każdej chwili udzielić komuś zgody na komercyjne wykorzystanie zdjęcia, np. odpłatnie. To bardzo wygodne rozwiązanie dla fotografów, grafików czy innych twórców wizualnych. Standardy branżowe jasno wskazują, że oznaczenie NC najlepiej zabezpiecza interesy autora w kontekście komercji, a jednocześnie nie blokuje całkowicie obiegu kultury. Takie podejście jest też zgodne z dobrymi praktykami Creative Commons – pełna jasność co do przeznaczenia zdjęcia i superprosta komunikacja warunków.
Pytanie 21

Ile wynosi optymalna rozdzielczość obrazu cyfrowego przeznaczonego do umieszczenia w internecie?

A. 72 ppi
B. 200 ppi
C. 300 ppi
D. 100 ppi
Optymalna rozdzielczość obrazu cyfrowego przeznaczonego do umieszczenia w internecie to faktycznie 72 ppi (piksele na cal). Wynika to z tego, jak większość monitorów i urządzeń mobilnych przez lata wyświetlała obrazy – 72 ppi stało się takim trochę branżowym standardem i do dziś jest powszechnie stosowane w projektowaniu grafiki na strony www czy do social mediów. Chodzi o to, żeby plik graficzny nie był zbyt ciężki, a jednocześnie wyglądał ostro na typowych ekranach. Przy tej wartości obrazy wyświetlają się szybko, nie obciążając za bardzo serwera ani przeglądarki użytkownika. Co ciekawe, nowoczesne wyświetlacze mają już czasem wyższą gęstość pikseli (np. Retina w produktach Apple), ale mimo tego w praktyce 72 ppi nadal się sprawdza, bo serwisy internetowe często skalują obrazki automatycznie pod wyświetlacz. W codziennej pracy grafika czy web developera ustawia się pliki właśnie na 72 ppi, jeśli mają trafić do internetu, żeby niepotrzebnie nie powiększać ich rozmiarów. Z mojego doświadczenia, jeśli ktoś wrzuca zdjęcia w wyższej rozdzielczości na stronę, to tylko zajmuje miejsce na serwerze i spowalnia ładowanie strony, a efekt wizualny praktycznie się nie zmienia. No i pamiętaj – ppi ma znaczenie tylko podczas przygotowywania do druku lub internetu. W druku sprawa wygląda zupełnie inaczej.
Pytanie 22

Które czynności konserwacyjne obejmują zabiegi czyszczenia monitora?

A. Mycie obudowy i wydmuchiwanie zanieczyszczeń z elementów elektronicznych monitora.
B. Czyszczenie otworów wentylacyjnych i podłączanie monitora do komputera.
C. Mycie obudowy i kalibracja monitora.
D. Czyszczenie ekranu i testowanie parametrów technicznych monitora.
Mycie obudowy oraz wydmuchiwanie zanieczyszczeń z elementów elektronicznych monitora to absolutna podstawa, jeśli chodzi o codzienną konserwację sprzętu komputerowego, zwłaszcza monitorów. Najlepsi technicy zawsze zaczynają od tych dwóch czynności, bo to naprawdę pomaga wydłużyć żywotność urządzenia i utrzymać prawidłową jakość obrazu. W praktyce mycie obudowy polega na użyciu miękkiej, lekko wilgotnej szmatki z delikatnym detergentem albo specjalnych chusteczek antystatycznych. Z mojego doświadczenia – jeżeli przez dłuższy czas na monitorze gromadzą się kurz i brud, może dojść do przegrzewania albo nawet zwarcia w elektronice. Wydmuchiwanie zanieczyszczeń sprężonym powietrzem z otworów wentylacyjnych oraz innych zakamarków monitora to z kolei bardzo skuteczna metoda, żeby zabezpieczyć się przed osadzaniem kurzu na płytkach drukowanych i radiatorach. Takie zabiegi nie tylko poprawiają chłodzenie, ale też minimalizują ryzyko uszkodzeń typowych dla przegrzanego sprzętu. Standardy branżowe, np. zalecenia producentów monitorów takich jak Dell czy Samsung, wyraźnie sugerują regularne czyszczenie zarówno obudowy, jak i wnętrza (w miarę możliwości technicznych) właśnie tymi metodami. To niby proste rzeczy, ale w praktyce bardzo dużo osób o nich zapomina i potem dziwią się, że monitor szwankuje albo się przegrzewa. Warto też pamiętać, żeby nie używać środków na bazie alkoholu do czyszczenia ekranu, bo mogą zostawiać smugi albo zniszczyć powłoki antyrefleksyjne. Tak naprawdę regularna i poprawna konserwacja sprzętu to oszczędność czasu i pieniędzy w dłuższej perspektywie.
Pytanie 23

Którego z wymienionych przedmiotów należy użyć do czyszczenia powierzchni monitora LCD z kurzu, plamek i tłuszczów?

A. Gąbki.
B. Ściereczki z mikrofibry.
C. Chusteczki higienicznej.
D. Ręcznika papierowego.
Ściereczka z mikrofibry to naprawdę najlepszy wybór, jeśli chodzi o czyszczenie powierzchni monitora LCD. Te tkaniny zostały zaprojektowane tak, żeby skutecznie zbierać kurz, drobinki brudu, a nawet trochę tłuszczu, i to wszystko bez ryzyka porysowania delikatnej powierzchni ekranu. Moim zdaniem to jest w ogóle taki must-have dla każdego, kto dba o sprzęt elektroniczny – w wielu serwisach komputerowych czy sklepach z elektroniką pracownicy korzystają właśnie z mikrofibry, bo to po prostu sprawdzona branżowa praktyka. Warto też wiedzieć, że standardy producentów (np. Dell, HP, Samsung) wręcz sugerują stosowanie miękkich, suchych lub lekko zwilżonych ściereczek z mikrofibry, bo inne materiały potrafią zostawić mikrorysy albo pyłki, które z czasem psują jakość obrazu. Z mojego doświadczenia wynika, że nawet lekko zwilżona mikrofibra radzi sobie z tłustymi plamkami po palcach, nie zostawiając smug. Fajną sprawą jest też to, że mikrofibra nie wymaga żadnych specjalnych środków czyszczących – tylko woda destylowana wystarcza. Taką ściereczkę łatwo uprać i ponownie używać, więc to rozwiązanie jest i ekologiczne, i ekonomiczne. No i jeszcze jedno – regularne czyszczenie monitora mikrofibrą przedłuża jego żywotność, bo nie ściera się powłoka antyrefleksyjna. To naprawdę nie jest marketingowa gadka, tylko konkretne zalecenie z instrukcji obsługi większości marek!
Pytanie 24

Opublikowanie zdjęcia uczestników wycieczki na stronie internetowej wymaga zgody

A. organizatora.
B. uczestników.
C. przewodnika.
D. ubezpieczyciela.
Opublikowanie zdjęcia uczestników wycieczki na stronie internetowej wymaga ich wyraźnej zgody, bo tak stanowi zarówno prawo, jak i zdrowy rozsądek. Chodzi tutaj o ochronę danych osobowych i wizerunku, które są chronione m.in. przez RODO oraz ustawę o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Nawet jeśli organizator wycieczki czy przewodnik robi zdjęcia podczas wyjazdu, nie ma automatycznie prawa publikować ich w internecie bez wcześniejszej, konkretnej zgody każdej widocznej na zdjęciu osoby. Najlepszą praktyką jest zebranie pisemnych zgód przed rozpoczęciem wyjazdu – to wtedy najłatwiej o to zadbać i wyjaśnić wszystkim o co chodzi. Z mojego doświadczenia, czasem ktoś nie chce być widoczny na stronie szkoły albo Facebooku i trzeba to uszanować. Włączenie ludzi do tej decyzji buduje też zaufanie i jest po prostu uczciwe. Zresztą, nawet najlepsze intencje organizatora nie zastąpią zgody uczestników, bo prawo jest tutaj bezlitosne – publikacja bez zgody naraża na nieprzyjemności, a nawet kary finansowe. Moim zdaniem, zawsze warto podkreślać wagę zgody w kontekście publikacji wizerunku – to taka podstawa bezpieczeństwa cyfrowego i szacunku do innych.
Pytanie 25

Czy osoba fotografowana może sprzeciwić się publikacji zdjęcia z jej wizerunkiem?

A. Może, pod warunkiem określenia przyczyny ustnie.
B. Może, pod warunkiem określenia przyczyny na piśmie.
C. Może, bez podania przyczyny.
D. Nie może się sprzeciwić.
Prawo do wizerunku jest jednym z najważniejszych praw osobistych człowieka. W polskim prawie, a konkretnie w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wyraźnie zaznaczono, że rozpowszechnianie czyjegoś wizerunku wymaga jego zgody. Co ciekawe, osoba fotografowana może się sprzeciwić publikacji swojego zdjęcia bez podania jakiejkolwiek przyczyny – i to jest właśnie kluczowa rzecz, którą warto zapamiętać. To nie jest tak, że trzeba się tłumaczyć, dlaczego nie chce się być pokazanym w internecie, gazecie czy na szkolnej stronie. Z mojego doświadczenia wynika, że w praktyce branżowej zawsze warto uzyskiwać zgodę na piśmie, nawet jeśli prawo nie nakłada obowiązku podania przyczyny odmowy. Fotografowie, dziennikarze czy nawet osoby prowadzące blogi powinny szanować wolę fotografowanego. Nawet jeśli ktoś najpierw wyraził zgodę, a potem zmienił zdanie – ma do tego prawo i nie musi się tłumaczyć. Takie podejście jest zgodne nie tylko z przepisami, ale też z dobrymi obyczajami i etyką zawodową. Branża kreatywna bardzo sobie ceni takie standardy, bo budują zaufanie i profesjonalizm, a także chronią przed niepotrzebnymi sporami. Często spotyka się sytuacje, gdy ktoś publikuje zdjęcie grupowe – wtedy przepisy są nieco inne, ale w przypadku pojedynczego portretu decyzja osoby widocznej na zdjęciu jest decydująca. Warto o tym pamiętać, bo to nie tylko kwestia prawa, ale i szacunku do drugiego człowieka.
Pytanie 26

Aby umieścić zdjęcie uczestników wycieczki na stronie www, konieczna jest zgoda

A. ubezpieczyciela
B. organizatora
C. przewodnika
D. uczestników
Opublikowanie zdjęcia uczestników wycieczki na stronie internetowej wymaga uzyskania zgody od samych uczestników. W kontekście ochrony danych osobowych, zgodnie z RODO (Rozporządzenie o Ochronie Danych Osobowych), każdy ma prawo do kontroli swoich danych osobowych, w tym zdjęć. Zgoda musi być dobrowolna, świadoma i jednoznaczna. W praktyce oznacza to, że organizatorzy wycieczek powinni informować uczestników o celach publikacji zdjęć oraz o tym, jak będą one wykorzystywane. Warto również przygotować formularze zgody, które uczestnicy mogą podpisać przed wycieczką. Przykładem dobrych praktyk może być umieszczenie informacji o publikacji zdjęć w regulaminie wycieczki lub w umowie, co pozwoli uniknąć nieporozumień i potencjalnych problemów prawnych. Ponadto, warto pamiętać o tym, że w przypadku niepełnoletnich uczestników, zgoda rodziców lub opiekunów prawnych jest również wymagana. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla przestrzegania standardów etycznych i prawnych w pracy z danymi osobowymi.
Pytanie 27

W celu ograniczenia wilgoci w torbie fotograficznej, w której przechowywany jest sprzęt zdjęciowy, stosuje się

A. saszetki z żelem krzemionkowym.
B. dodatkowe waciki i chusteczki papierowe.
C. saszetki zapachowe.
D. dodatkowe ściereczki z mikrowłókien.
Saszetki z żelem krzemionkowym, często spotykane pod nazwą silica gel, to bardzo praktyczne i polecane rozwiązanie do ochrony sprzętu fotograficznego przed wilgocią. Dlaczego właśnie ten żel? Bo jego mikroskopijne granulki mają zdolność wiązania cząsteczek wody z powietrza, przez co skutecznie obniżają poziom wilgotności w zamkniętych przestrzeniach, takich jak torba na aparat. To szczególnie ważne, jeśli ktoś przechowuje sprzęt w miejscach narażonych na zmienne warunki – w piwnicy, samochodzie, zimą czy latem, kiedy wilgotność bywa wysoka. Z mojego doświadczenia takie saszetki potrafią uratować obiektyw przed zaparowaniem lub zminimalizować ryzyko powstawania pleśni na soczewkach i stykach elektronicznych. Nawet w profesjonalnych instrukcjach obsługi sprzętu foto, producenci sugerują właśnie takie rozwiązania. Warto pamiętać, że żel krzemionkowy można co jakiś czas regenerować – wystarczy wysuszyć saszetki w piekarniku i dalej spełniają swoją rolę. Widać tu wyraźnie, że stosowanie takich pochłaniaczy wilgoci to już standardowa praktyka w branży, powszechnie rekomendowana przez fachowców. W torbie foto żel krzemionkowy to taki cichy ochroniarz, który działa, choć na pierwszy rzut oka nic nie widać.
Pytanie 28

Do czynności konserwacyjnych zabezpieczających prawidłową pracę akumulatora w aparacie fotograficznym należy

A. utrzymywanie zmiennej temperatury w komorze akumulatora.
B. utrzymanie czystości styków w komorze akumulatora.
C. wystawianie akumulatora na działanie promieni słonecznych.
D. wystawianie akumulatora na działanie wysokiej temperatury.
Utrzymanie czystości styków w komorze akumulatora to jedna z tych rzeczy, które w praktyce naprawdę mają spore znaczenie dla niezawodności sprzętu fotograficznego. Styki, szczególnie te wykonane z metali przewodzących, łatwo łapią kurz, tłuszcz z palców czy nawet drobne utlenienia. Zanieczyszczone styki powodują większy opór elektryczny, a to może prowadzić do trudności z uruchomieniem aparatu, przerw w zasilaniu czy nawet uszkodzenia elektroniki poprzez skoki napięcia. Moim zdaniem jest to jedna z czynności, którą warto wykonywać regularnie, najlepiej za pomocą specjalnych środków czyszczących lub po prostu miękkiej, suchej szmatki. Takie konserwacyjne podejście jest zgodne z wytycznymi większości producentów aparatów, np. Canon czy Nikon w swoich instrukcjach często podkreślają wagę czystości styków. Mało kto o tym pamięta, a to naprawdę pomaga wydłużyć żywotność akumulatora oraz całego sprzętu. Co więcej, lepszy kontakt to także stabilniejsze ładowanie, więc nawet szybkość i skuteczność ładowania mogą na tym zyskać. Z mojego doświadczenia, jeśli aparat często 'gubi' zasilanie lub nie widzi baterii, to w 90% przypadków wystarczyło przetrzeć styki i wszystko wracało do normy. Warto więc tę prostą czynność wprowadzić do rutynowej obsługi sprzętu – to taki mały, a bardzo skuteczny nawyk każdego fotografa.
Pytanie 29

Umieszczenie fotografii dziecka z ceremonii inauguracji roku szkolnego w przedszkolu na witrynie internetowej placówki wymaga zgody

A. dziecka
B. dyrektora przedszkola
C. opiekuna prawnego dziecka
D. koleżanek
Jeśli chodzi o publikację zdjęć dzieci, to ważne, żeby mieć zgodę ich opiekunów. To jest zgodne z przepisami o ochronie danych osobowych, takimi jak RODO. No bo pamiętaj, że dziecko nie ma jeszcze pełnych praw do podejmowania decyzji. Dlatego rodzice muszą dbać o to, aby wizerunek ich pociech był bezpieczny. Zazwyczaj trzeba mieć pisemną zgodę od opiekuna, w której dokładnie opisane jest, jakie zdjęcia będą udostępniane i do czego. Na przykład, na początku roku szkolnego rodzice mogą wypełnić formularz, w którym wyrażają zgodę na publikację zdjęć w materiałach przedszkola. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami, bo pozwala na zachowanie prywatności dzieci i buduje zaufanie w instytucjach edukacyjnych.
Pytanie 30

Wskaż właściwe parametry obrazu, który ma być użyty w galerii internetowej?

A. TIFF, 300 ppi, CMYK
B. JPEG, 300 ppi, CMYK
C. TIFF, 72 ppi, RGB
D. JPEG, 72 ppi, RGB
Odpowiedź JPEG, 72 ppi, RGB jest prawidłowa, ponieważ format JPEG jest najczęściej stosowany w internecie, ze względu na efektywność kompresji i niewielki rozmiar pliku, co zapewnia szybkie ładowanie zdjęć na stronach internetowych. Rozdzielczość 72 ppi (pikseli na cal) jest standardem optymalnym dla wyświetlania obrazów w sieci, ponieważ ludzkie oko nie jest w stanie dostrzec większej szczegółowości przy takiej wartości na ekranie. Kolor RGB to model barw, który jest odpowiedni dla wyświetlaczy elektronicznych, gdyż ekran emituje światło w tych trzech podstawowych kolorach. Przykładowo, zdjęcia produktów w sklepach internetowych powinny być zapisane w tym formacie, aby umożliwić użytkownikom szybkie przeglądanie i ładne odwzorowanie kolorów. Dobre praktyki sugerują również, aby obrazy w sieci były zoptymalizowane pod kątem rozmiaru, co można osiągnąć przy użyciu formatu JPEG przy zachowaniu odpowiedniej jakości wizualnej.
Pytanie 31

Jakiego z wymienionych materiałów należy użyć do oczyszczania ekranu monitora LCD z kurzu, smug i tłuszczu?

A. Papierowy ręcznik
B. Ściereczka z microfibry
C. Chusteczki do higieny osobistej
D. Gąbka
Ściereczki z microfibry to naprawdę super wybór, gdy chodzi o czyszczenie monitorów LCD. Są stworzone z myślą o delikatnych powierzchniach, co jest mega istotne. Te cienkie włókna świetnie zbierają kurz, plamy i tłuszcz, a jednocześnie nie zarysowują ekranu. Wiesz, dzięki swojej konstrukcji potrafią wchłonąć dużo więcej brudu niż zwykłe materiały, a na dodatek nie zostawiają smug. Żeby wyczyścić monitor, wystarczy lekko zwilżyć ściereczkę wodą lub jakimś specjalnym preparatem do czyszczenia i delikatnie przetrzeć ekran. Ważne, żeby unikać mocnych środków czyszczących albo twardych materiałów, bo to może uszkodzić ekran. Z własnego doświadczenia polecam regularne czyszczenie, żeby monitor długo działał i wyglądał dobrze. W branży elektronicznej wszyscy korzystają z tych ściereczek, a ich efektywność potwierdzają liczne testy. Naprawdę warto mieć je pod ręką.
Pytanie 32

Najbardziej efektywną metodą usuwania kurzu z matrycy aparatu cyfrowego jest

A. użycie sprężonego powietrza z puszki pod wysokim ciśnieniem
B. przecieranie matrycy suchą szmatką z mikrofibry
C. użycie odkurzacza z małą końcówką do usunięcia największych cząstek
D. czyszczenie za pomocą specjalnych patyczków sensorowych i płynu do czyszczenia
Czyszczenie matrycy aparatu cyfrowego przy użyciu specjalnych patyczków sensorowych oraz dedykowanego płynu jest najskuteczniejszą metodą, ponieważ zapewnia precyzyjne i delikatne usunięcie zanieczyszczeń, które mogą wpływać na jakość zdjęć. Patyczki sensorowe są wykonane z materiałów, które nie rysują powierzchni matrycy, co jest kluczowe, biorąc pod uwagę jej delikatność. Płyn do czyszczenia jest zaprojektowany tak, aby nie pozostawiał smug ani resztek, co jest istotne, aby uniknąć dodatkowych problemów przy robieniu zdjęć. Tego rodzaju czyszczenie powinno odbywać się w warunkach kontrolowanych, aby zminimalizować ryzyko zanieczyszczeń z otoczenia. Warto również zauważyć, że producenci aparatów często zalecają regularne czyszczenie matrycy, by uniknąć gromadzenia się brudu. Przykładem praktycznego zastosowania tej metody jest czyszczenie matrycy po sesji zdjęciowej w trudnych warunkach, na przykład na plaży czy w lesie, gdzie kurz i piasek mogą się osadzać. Zamawiając specjalistyczne akcesoria do czyszczenia, warto zwrócić uwagę na rekomendacje producentów sprzętu fotograficznego oraz opinie innych użytkowników.
Pytanie 33

Opublikowanie zdjęcia dziecka z uroczystości rozpoczęcia zajęć w przedszkolu na stronie internetowej przedszkola wymaga zgody

A. opiekuna prawnego dziecka.
B. dyrektora przedszkola.
C. dziecka.
D. koleżanek.
Publikacja zdjęcia dziecka na stronie internetowej przedszkola to poważna sprawa, jeśli chodzi o ochronę danych osobowych. Moim zdaniem warto pamiętać, że zgodnie z RODO i polskim prawem oświatowym, każde wykorzystanie wizerunku dziecka wymaga zgody jego opiekuna prawnego, a nie samego dziecka, dyrektora czy koleżanek. To opiekun prawny ma prawo decydować, czy fotografię dziecka można w ogóle rozpowszechniać – i nie ma tutaj wyjątków, nawet jeśli sytuacja wydaje się naprawdę niewinna, jak rozpoczęcie roku. W praktyce przedszkola i szkoły stosują specjalne formularze zgód na początku roku szkolnego, gdzie rodzice wyraźnie zaznaczają, czy pozwalają na użycie zdjęć swoich pociech w materiałach promocyjnych czy na stronie placówki. Branżowe standardy wyraźnie wskazują, że bez tej zgody publikacja może doprowadzić do poważnych konsekwencji prawnych, w tym naruszenia dóbr osobistych dziecka oraz kary finansowe dla przedszkola. Dla bezpieczeństwa najlepiej zawsze mieć taką zgodę na piśmie, bo w razie wątpliwości to ona jest podstawą do ewentualnej obrony. Uważam, że w erze cyfrowej świadomość takich zasad jest wręcz obowiązkowa – nie tylko dla dyrektorów, ale i każdego nauczyciela i wychowawcy.
Pytanie 34

Zgoda na opublikowanie wizerunku wymagana jest, jeśli fotografowana osoba

A. jest głównym motywem zdjęcia.
B. pełni funkcję publiczną podczas wykonywania zdjęcia.
C. została sfotografowana podczas wydarzenia publicznego.
D. jest częścią grupy.
Dokładnie tak, zgoda na opublikowanie wizerunku jest wymagana wtedy, gdy dana osoba jest głównym motywem zdjęcia. W praktyce oznacza to, że jeśli ktoś jest na zdjęciu wyeksponowany, łatwo go rozpoznać i stanowi centralny punkt kadru, to przed publikacją zdjęcia trzeba uzyskać jego zgodę. Takie podejście wynika wprost z przepisów prawa autorskiego, a dokładniej – z artykułu 81 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Kluczowe jest tu rozróżnienie między wizerunkiem osoby będącej przypadkowym tłem, a osobą faktycznie sfotografowaną z zamiarem ukazania jej postaci. W branży fotograficznej panuje niepisana zasada: jeśli masz wątpliwości, czy ktoś jest głównym motywem – lepiej poproś o pisemną zgodę, bo to zabezpiecza przed ewentualnymi roszczeniami. Mam wrażenie, że większość niedoświadczonych fotografów nie docenia tej kwestii i nierzadko wpada w pułapkę myślenia, że skoro zdjęcie jest zrobione na ulicy, to już wszystko można. Praktyka jednak pokazuje, że warto być ostrożnym, szczególnie gdy zdjęcia mają trafić do Internetu, mediów czy na stronę firmy. Dodatkowo, pamiętaj, że wizerunek to nie tylko twarz – czasami charakterystyczny wygląd, tatuaż czy stylizacja też wystarczą do identyfikacji osoby. Dlatego na rynku pracy zawodowi fotografowie i graficy zawsze dbają o formalności i zdobywają zgody na publikację. To po prostu rozsądne i profesjonalne podejście, które oszczędza wielu problemów w przyszłości.
Pytanie 35

Do czynności konserwacyjnych zabezpieczających prawidłową pracę akumulatora w aparacie fotograficznym należy

A. wystawianie akumulatora na działanie wysokiej temperatury.
B. wystawianie akumulatora na działanie promieni słonecznych.
C. utrzymywanie zmiennej temperatury w komorze akumulatora.
D. utrzymanie czystości styków w komorze akumulatora.
Utrzymanie czystości styków w komorze akumulatora to absolutna podstawa jeśli chodzi o prawidłowe użytkowanie i konserwację sprzętu fotograficznego. Styki, czyli te metalowe elementy wewnątrz komory akumulatora, odpowiadają za przekazywanie energii z akumulatora do aparatu. Jeśli będą zabrudzone, zaśniedziałe, zakurzone albo np. znajdzie się na nich tłuszcz z palców, może dojść do spadków napięcia, przerywania zasilania lub całkowitego braku kontaktu. Moim zdaniem to jest taki banał, że wiele osób o tym zapomina, a potem dziwią się, że aparat nagle się wyłącza lub akumulator szybko się rozładowuje. Najlepiej czyścić styki delikatną, suchą szmatką z mikrofibry lub specjalną gumką techniczną (są specjalne do elektroniki, serio). Czasem stosuje się też izopropanol, ale uwaga na plastikowe części. Branżowe instrukcje (np. producentów jak Canon, Nikon) wręcz zalecają regularną kontrolę stanu styków. Warto pamiętać, że takie praktyki przedłużają żywotność zarówno samego akumulatora, jak i aparatu, bo unikamy iskrzenia czy przegrzewania połączeń. Dobrze też sprawdzać stan sprężyn i docisków – jeśli coś „nie klika”, możliwa jest utrata kontaktu. Regularna konserwacja to taki drobiazg, ale naprawdę kluczowy dla niezawodnego działania sprzętu, zwłaszcza w trudnych warunkach – wilgoć, kurz, niskie temperatury potrafią błyskawicznie zrobić swoje.
Pytanie 36

Aby zapobiec przedostawaniu się ziarenek piasku do mechanizmu aparatu fotograficznego, należy zastosować

A. adapter filtrowy
B. filtr polaryzacyjny
C. osłonę na korpus aparatu
D. płaską osłonę na obiektyw
Osłona na korpus aparatu jest kluczowym elementem, który chroni mechanizmy wewnętrzne aparatu przed szkodliwymi czynnikami zewnętrznymi, takimi jak kurz czy ziarenka piachu. Dzięki zastosowaniu osłony, można znacząco zredukować ryzyko uszkodzenia precyzyjnych komponentów aparatu, co jest szczególnie istotne w trudnych warunkach fotografowania, np. podczas sesji na plaży czy w pobliżu budowy. Osłony te są dostępne w różnych kształtach i rozmiarach, a ich montaż jest zazwyczaj intuicyjny, co czyni je bardzo praktycznym rozwiązaniem. Warto również zaznaczyć, że stosowanie osłony na korpus aparatu jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi, które zachęcają do stosowania dodatkowej ochrony sprzętu fotograficznego. Oprócz ochrony przed piaskiem, osłona może również chronić aparat przed wilgocią i przypadkowymi uderzeniami, co zwiększa jego żywotność i efektywność.
Pytanie 37

Zdjęcie, które ma być zabezpieczone przed wykorzystaniem go do celów komercyjnych przez innych użytkowników, powinno być objęte licencją typu

A. CC-BY-NC
B. CC-BY-SA
C. CC-BY-ND
D. CC-BY
Licencja CC-BY-NC (Creative Commons – Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne) to świetny wybór, jeśli ktoś chce udostępnić swoje zdjęcie, ale nie życzy sobie, by inni używali go w celach komercyjnych, na przykład do reklam, plakatów, sklepów czy produktów. Kluczowe jest tutaj oznaczenie „NC” (NonCommercial) – ono dokładnie to blokuje: pozwala na kopiowanie, rozpowszechnianie, remiksowanie, a nawet adaptowanie zdjęcia, ale wszystko pod warunkiem, że nie zarabia się na jego użyciu. Spotykam się z tym bardzo często – firmy, organizacje czy nawet blogerzy szukają treści, które można wykorzystać bez płacenia, ale jeśli autor nie chce, by na jego pracy ktoś zarabiał, właśnie taka licencja jest odpowiednia. W praktyce – wyobraź sobie, że wrzucasz zdjęcie do banku zdjęć na tej licencji. Każdy może je ściągnąć i wrzucić np. na swojego bloga edukacyjnego, ale jeśli jakaś korporacja chciałaby je wrzucić np. na billboard reklamowy czy katalog z produktami, musi uzyskać dodatkową, płatną zgodę. To daje Ci kontrolę i zabezpiecza Twoje interesy. Standardy branżowe idą właśnie w tę stronę, by jasno określać, do czego można wykorzystać materiały – to spore ułatwienie zarówno dla twórców, jak i użytkowników. Moim zdaniem, jeśli ktoś nie chce się potem denerwować, że jego fotka pojawia się w jakiejś reklamie, warto rozważyć właśnie CC-BY-NC. Przy okazji: zawsze warto precyzyjnie czytać treść licencji i informować użytkowników, jakie są ograniczenia – to rozwiązuje sporo sporów i nieporozumień, serio.
Pytanie 38

Fotografia podlega ochronie prawa autorskiego, gdy

A. jest powielana i publikowana bez ograniczeń
B. jest oryginalna i odzwierciedla twórczość intelektualną twórcy
C. jest traktowana jako zwykła informacja prasowa
D. stanowi formę komunikatu pozbawionego cech indywidualnych
Fotografia jest objęta prawem autorskim, gdy wykazuje cechy oryginalności i twórczości intelektualnej autora. To oznacza, że musi być rezultatem indywidualnego spojrzenia na otaczający świat, a nie jedynie prostą rejestracją rzeczywistości. Na przykład, zdjęcie wykonane z unikalnej perspektywy, które uwiecznia nie tylko przedmiot, ale także emocje i kontekst, będzie chronione prawem autorskim. Przykłady zastosowania to zdjęcia artystyczne, które są tworzone z myślą o ekspresji artystycznej, a także fotografie dokumentalne, gdzie autor ma na celu przedstawienie swojego punktu widzenia na dany temat. W branży fotograficznej ważne jest, aby twórcy wiedzieli, że oryginalność ich pracy nie tylko przyczynia się do ochrony prawnej, ale również wpływa na wartość rynkową ich dzieł. Podczas publikacji lub sprzedaży fotografii, znajomość przepisów prawa autorskiego oraz umiejętność udowodnienia oryginalności może być kluczowa w przypadku sporów dotyczących naruszenia praw.
Pytanie 39

Standard metadanych IPTC w fotografii służy do

A. zapisywania danych GPS o miejscu wykonania zdjęcia
B. przechowywania ustawień balansu bieli
C. kodowania informacji o parametrach ekspozycji
D. przechowywania informacji o autorze, prawach autorskich i opisie zdjęcia
Standard metadanych IPTC (International Press Telecommunications Council) w fotografii jest kluczowym narzędziem do przechowywania informacji, które są niezbędne dla identyfikacji autorstwa, praw autorskich oraz opisu zdjęcia. IPTC definiuje zestaw pól, w których można umieścić dane takie jak imię i nazwisko autora, informacje o prawach autorskich oraz krótki opis lub tytuł zdjęcia. Przykładowo, w przypadku zdjęcia prasowego, odpowiednie wypełnienie tych metadanych pozwala na łatwe zidentyfikowanie autora, co jest szczególnie ważne w kontekście ochrony praw autorskich oraz przy poszukiwaniach zdjęć przez redakcje. Dobrze wypełnione metadane IPTC mogą także pomóc w optymalizacji zdjęć w wyszukiwarkach oraz w archiwizacji, co jest istotne dla profesjonalnych fotografów i agencji fotograficznych. Prawidłowe użycie standardu IPTC jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, co pozwala na sprawniejsze zarządzanie zbiorami zdjęć.
Pytanie 40

Do którego formatu należy przekonwertować plik PSD, aby opublikować go w portalu społecznościowym?

A. RAW
B. TIFF
C. DOCX
D. JPEG
Format JPEG jest zdecydowanie najpopularniejszy, jeśli chodzi o publikowanie grafik i zdjęć na portalach społecznościowych. Z mojego doświadczenia wynika, że praktycznie wszystkie te serwisy – od Facebooka, przez Instagram, aż po Twittera – wymagają grafiki właśnie w tym formacie, bo JPEG doskonale godzi jakość z niewielkim rozmiarem pliku. To bardzo ważne, bo przecież nikt nie chce czekać, aż zdjęcie będzie się ładować kilka minut. Pliki PSD, które służą do pracy z warstwami w Photoshopie, są zbyt ciężkie i nieobsługiwane przez przeglądarki internetowe ani przez portale. JPEG natomiast jest rozpoznawalny przez praktycznie każde urządzenie i aplikację – zarówno na komputerze, jak i na smartfonie. Co ciekawe, JPEG stosuje kompresję stratną, więc czasem warto dostosować ustawienia jakości przy eksporcie, żeby kompromis między wagą a jakością był akceptowalny. W branży graficznej utarło się, by najpierw pracować na pliku PSD, a kiedy projekt jest skończony, eksportować go do JPG na potrzeby internetu. No i jeszcze jedno – portale społecznościowe bardzo często same kompresują zdjęcie, więc czasem lepiej samodzielnie przygotować odpowiedni JPEG, żeby nie było nieprzyjemnych niespodzianek z jakością.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej