Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 22:13
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 22:26

Egzamin zdany!

Wynik: 36/40 punktów (90,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Dzieło, w którym wyraźnie przeważają jasne tonacje, zostało stworzone w technice

A. pseudosolaryzacji

B. izohelii

C. wysokiego klucza

D. niskiego klucza

Odpowiedź 'wysokiego klucza' jest poprawna, ponieważ odnosi się do techniki, w której dominują jasne tony i światło. Wysoki klucz charakteryzuje się jasnym oświetleniem oraz minimalną ilością cieni, co sprawia, że obraz staje się lekki i eteryczny. Technika ta jest często wykorzystywana w portretach, reklamach oraz w sztuce, aby przekazać wrażenie radości, świeżości lub delikatności. Przykładem może być fotografia mody, gdzie jasne tła i odbicie światła nadają modelkom subtelny i elegancki wygląd. W praktyce, artyści i fotografowie stosują różnorodne źródła światła, takie jak softboxy czy reflektory, aby uzyskać pożądany efekt wizualny. Wysoki klucz znajduje również zastosowanie w malarstwie, gdzie twórcy używają jasnych kolorów i technik mieszania, aby stworzyć harmonijne i optymistyczne kompozycje. Zrozumienie tej techniki jest kluczowe dla profesjonalistów w dziedzinie sztuki wizualnej, ponieważ pozwala na świadome kreowanie atmosfery i emocji w dziełach.

Pytanie 2

Efekt widoczny na fotografii uzyskano z wykorzystaniem funkcji

A. solaryzacja.

B. krystalizacja.

C. zniekształcenie wirówki.

D. zniekształcenie falowania.

Technika zniekształcenia wirówki, znana również jako efekt „twirl” w programach graficznych, opiera się na przekształceniu obrazu poprzez obrót wokół centralnego punktu. W praktyce wygląda to trochę tak, jakby ktoś chwycił środek zdjęcia i zakręcił nim jak karuzelą – im dalej od środka, tym bardziej linie zaczynają tworzyć charakterystyczny spiralny wzór. To narzędzie często wykorzystywane w grafikach kreatywnych, szczególnie gdy zależy nam na nadaniu statycznym obrazom dynamiczności i abstrakcyjnego charakteru. Moim zdaniem to bardzo efektowny sposób na ożywienie nudnych elementów lub zamaskowanie mniej udanych fragmentów zdjęcia. W branży graficznej, zniekształcenie wirówki jest stosowane zgodnie z dobrymi praktykami – przede wszystkim tam, gdzie liczy się ekspresja wizualna, na przykład w projektach okładek muzycznych, plakatach czy eksperymentalnych kampaniach reklamowych. Często polecam tę technikę uczniom podczas nauki Photoshopa lub GIMPa, bo bardzo dobrze pokazuje jak transformacje geometryczne potrafią zmienić odbiór obrazu. Warto pamiętać, że takie przekształcenia można kontrolować – intensywność efektu, kierunek skrętu czy punkt centralny. To daje duże pole do popisu i kreatywnej zabawy, a zarazem uczy praktycznych aspektów pracy z warstwami i narzędziami przekształceń.

Pytanie 3

Obrazy uzyskuje się poprzez naświetlenie obiektu promieniowaniem X w

A. mikrografii

B. spektrografii

C. rentgenografii

D. makrografii

Rentgenografia to technika obrazowania, która wykorzystuje promieniowanie X do uzyskiwania obrazów wnętrza obiektów lub ciał. W tej metodzie, promieniowanie X przenika przez obiekt i jest częściowo absorbowane, co prowadzi do powstania obrazu na detektorze. Rentgenografia ma szerokie zastosowanie w medycynie do diagnostyki chorób, jak również w przemyśle do inspekcji materiałów i struktur. Przykładem zastosowania rentgenografii medycznej jest wykonywanie zdjęć rentgenowskich w celu identyfikacji złamań kości lub wykrywania zmian patologicznych w tkankach. W przemyśle rentgenografia służy do wykrywania wad w materiałach, takich jak pęknięcia, wtrącenia czy korozja. Dzięki rozwojowi technologii cyfrowej, rentgenografia stała się bardziej precyzyjna i dostarcza lepszej jakości obrazów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w diagnostyce i inspekcji materiałowej.

Pytanie 4

Do wykonania zamieszczonego zdjęcia zastosowano technikę

A. makrofotografii.

B. mikrofilmowania.

C. fotomikrografii.

D. skaningową.

Technika makrofotografii to w praktyce sposób wykonywania zdjęć, który pozwala uchwycić bardzo drobne obiekty w dużym powiększeniu, często z detalami niewidocznymi gołym okiem. W tym przypadku na zdjęciu widać chrząszcza, który został przedstawiony z bliska – dokładnie widać strukturę jego pancerza, drobiny piasku na ciele i detale odwłoka. Takie efekty można uzyskać tylko dzięki makrofotografii, gdzie skala odwzorowania jest bliska 1:1 lub nawet większa. Bardzo często używa się do tego specjalnych obiektywów makro, które pozwalają na ostrzenie z minimalnej odległości, zachowując ostrość i szczegółowość obrazu. Co ciekawe, makrofotografia jest wyjątkowo przydatna w nauce, biologii czy entomologii, gdzie umożliwia dokumentowanie owadów, roślin albo tekstur materiałów. Z mojego doświadczenia, dobre zdjęcie makro wymaga nie tylko odpowiedniego sprzętu, ale i cierpliwości oraz sensownego oświetlenia, bo nawet najmniejsze drganie czy cień mogą zepsuć efekt końcowy. W branży fotograficznej uznaje się, że makrofotografia to nie tylko technika, ale też sposób patrzenia na świat – pozwala dostrzec detale, które na co dzień nam umykają. Właśnie takie podejście widać na tym zdjęciu, gdzie zwykły owad staje się głównym bohaterem kadru.

Pytanie 5

W której technice zostało wykonane zdjęcie morza?

A. Wysoki klucz.

B. Relief.

C. Niski klucz.

D. Izohelia.

Technika "wysoki klucz" jest często wykorzystywana w fotografii, aby uzyskać jasny, eteryczny efekt, który jest widoczny na dołączonym zdjęciu morza. Charakteryzuje się ona dominacją jasnych tonów oraz minimalnym kontrastem, co sprawia, że obrazy wydają się lekkie i delikatne. W praktyce, w fotografii krajobrazowej, użycie wysokiego klucza często wiąże się z fotografowaniem w warunkach silnego oświetlenia, na przykład podczas złotej godziny, kiedy światło jest miękkie. Technika ta pozwala na osiągnięcie harmonijnych przejść tonalnych, co doskonale oddaje atmosferę spokojnej wody i nieba. W zawodowej fotografii, wysoki klucz bywa wykorzystywany do portretów czy zdjęć artystycznych, gdzie celem jest osiągnięcie nastroju lekkości i eteryczności. Warto również zauważyć, że dobór techniki na etapie planowania sesji zdjęciowej powinien być zgodny z zamierzonymi efektami artystycznymi, a wysoki klucz jest idealnym wyborem, gdy chcemy podkreślić piękno natury.

Pytanie 6

Którą metodę uzyskiwania obrazu pozytywowego stosowano w dagerotypii?

A. Obraz utajony jest poddawany działaniu pary jodu

B. Posrebrzaną płytkę miedzianą poddaje się działaniu pary jodu

C. Miedziana płytka poddawana jest trawieniu w kwasie siarkowym

D. Obraz utajony jest poddawany działaniu pary rtęci

Dagerotypia, jako jedna z pierwszych technik fotografii, wykorzystywała zjawisko wywołania obrazu pozytywowego poprzez działanie pary rtęci na obraz utajony. Po naświetleniu, utajony obraz był widoczny tylko pod odpowiednim kątem i w odpowiednich warunkach oświetleniowych. Proces wywołania polegał na umieszczeniu płytki miedzianej pokrytej warstwą srebra w komorze z parą rtęci, co powodowało, że srebro reagowało z parą, a w miejscach, gdzie zostało naświetlone, powstawał widoczny obraz. Takie podejście pozwalało na uzyskanie bardzo szczegółowych i kontrastowych obrazów. W praktyce, dagerotypia stała się popularna w XIX wieku, a jej technologia była wykorzystywana w portretach oraz dokumentacji różnych wydarzeń. Znajomość tego procesu jest nie tylko istotna dla historyków fotografii, ale również dla współczesnych artystów, którzy eksplorują tradycyjne techniki.

Pytanie 7

Technika uzyskiwania zdjęć, która polega na bezpośrednim oświetleniu powierzchni materiału światłoczułego, na którym znajdują się obiekty o różnym poziomie przezroczystości to

A. cyjanotypia.

B. luksografia.

C. izohelia.

D. bromolej.

Luksografia to technika graficzna, która polega na bezpośrednim naświetleniu powierzchni materiału światłoczułego, takiego jak papier lub folia, za pomocą światła, które przenika przez obiekty o różnej przezroczystości. W rezultacie powstaje obraz, gdzie ciemniejsze obszary odpowiadają bardziej nieprzezroczystym elementom, a jaśniejsze obszary odpowiadają elementom bardziej przezroczystym. Ta metoda jest szeroko stosowana w sztuce, a także w dokumentacji naukowej i konserwacji zabytków, ponieważ pozwala na uchwycenie szczegółowych cieni i tekstur obiektów. Luksografia jest cenna w procesie reprodukcji dzieł sztuki i w różnorodnych dziedzinach, takich jak fotografia, gdzie elementy naświetlenia oraz kontrastu odgrywają kluczową rolę. Standardy jakości w luksografii wymagają precyzyjnego doboru materiałów oraz kontrolowania warunków naświetlenia, aby uzyskać optymalne rezultaty graficzne. Ponadto, luksografia jest również wykorzystywana w edukacji artystycznej, gdzie studenci uczą się, jak manipulować światłem i cieniem, aby uzyskać pożądane efekty wizualne.

Pytanie 8

Najnowszym trendem w druku fotograficznym jest technologia

A. wydruku holograficznego na specjalnych papierach dwustronnych

B. druku UV na różnorodnych podłożach z wykorzystaniem atramentów utwardzanych promieniowaniem

C. druku termotransferowego z powłoką ochronną utwardzaną laserowo

D. wykorzystania nanocząsteczek srebra do tworzenia wydruków metalicznych

Druk UV na różnorodnych podłożach z wykorzystaniem atramentów utwardzanych promieniowaniem to jedna z najnowocześniejszych technologii w druku fotograficznym. Proces ten polega na zastosowaniu specjalnych atramentów, które pod wpływem promieniowania UV utwardzają się niemal natychmiast po nałożeniu na podłoże. Dzięki temu możliwe jest uzyskanie wysokiej jakości wydruków o intensywnych kolorach i doskonałej trwałości. Przykładowo, druk UV pozwala na realizację projektów na materiałach takich jak drewno, szkło, metal czy tworzywa sztuczne, co otwiera nowe możliwości w zakresie personalizacji i produkcji reklamowej. W kontekście standardów branżowych, druk UV spełnia wymagania dotyczące jakości i ekologii, jako że wiele atramentów UV jest wolnych od rozpuszczalników, co zmniejsza negatywny wpływ na środowisko. Coraz więcej firm inwestuje w tę technologię, ponieważ umożliwia szybkie i efektywne wykonanie zleceń o różnym stopniu skomplikowania, co znacząco zwiększa konkurencyjność na rynku.

Pytanie 9

Na przedstawionej fotografii zastosowano perspektywę

A. żabią.

B. z dwoma punktami zbiegu.

C. ptasią.

D. z jednym punktem zbiegu.

Wybór błędnych perspektyw w analizowanej fotografii może prowadzić do mylnych interpretacji i niepełnego zrozumienia fenomenu fotografii jako sztuki wizualnej. Perspektywa z dwoma punktami zbiegu jest techniką stosowaną głównie w architekturze, gdzie linie równoległe zdają się łączyć w dwóch różnych miejscach na linii horyzontu. W kontekście przedstawionej fotografii, ta perspektywa nie znajduje zastosowania, ponieważ nie ukazuje ona bardziej złożonej kompozycji przestrzennej, a wręcz przeciwnie – koncentruje się na obiektach z widokiem z góry. Z kolei żabia perspektywa charakteryzuje się ujęciem z niskiego poziomu, co w przypadku omawianego zdjęcia nie odpowiada rzeczywistości, ponieważ obiekty są przedstawione z góry. Wreszcie, perspektywa z jednym punktem zbiegu, typowa dla tradycyjnych kompozycji, w których obiekty zbieżne prowadzą wzrok do jednego punktu na horyzoncie, również nie jest adekwatna w tym przypadku. Użytkownicy często mylą te różne perspektywy, nie zwracając uwagi na ich kluczowe cechy i konteksty zastosowania. Dlatego ważne jest zrozumienie, że każda z tych perspektyw ma swoje unikalne właściwości i zastosowania, które mogą znacząco wpłynąć na odbiór wizualny fotografii.

Pytanie 10

Najnowsza technologia druku zdjęć digigraphy to

A. cyfrowa imitacja procesu dageotypii z użyciem nowoczesnych materiałów

B. metoda tworzenia wydruków holograficznych na papierze fotograficznym

C. proces druku pigmentowego certyfikowany pod względem trwałości i wierności kolorów

D. technika bezpośredniego druku na materiałach metalicznych

Druk zdjęć digigraphy to nowoczesna metoda, która łączy w sobie zalety druku pigmentowego z certyfikacją pod względem trwałości oraz wierności kolorów. Proces ten polega na wykorzystaniu wysokiej jakości tuszy pigmentowych, co zapewnia wydrukom długowieczność oraz odporność na blaknięcie. Przykładem zastosowania digigraphy są reprodukcje dzieł sztuki, które wymagają oddania najdrobniejszych detali i kolorów. Dzięki certyfikacji, użytkownicy mogą być pewni, że ich wydruki spełniają określone normy trwałości, co jest szczególnie istotne dla archiwizacji. Warto również zwrócić uwagę na fakt, że digigraphy znajduje zastosowanie w różnych dziedzinach, od fotografii artystycznej po dokumentację architektoniczną. W branży sztuki i fotografii, technologia ta zyskuje na znaczeniu, ponieważ oferuje możliwość tworzenia trwałych i wiernych reprodukcji, które mogą być wystawiane w galeriach czy sprzedawane kolekcjonerom.

Pytanie 11

Najnowsza technologia czujników BSI CMOS charakteryzuje się

A. podwójną warstwą filtrów Bayera dla lepszego odwzorowania kolorów

B. umieszczeniem obwodów elektronicznych za warstwą światłoczułą dla lepszego wykorzystania światła

C. zintegrowanym systemem redukcji szumów na poziomie sprzętowym

D. zmniejszoną grubością sensora dla lepszej kompatybilności z obiektywami

Czujniki BSI CMOS (Back Side Illumination Complementary Metal-Oxide-Semiconductor) to nowoczesna technologia, która znacząco poprawia wydajność zbierania światła w porównaniu do tradycyjnych czujników. Umieszczenie obwodów elektronicznych za warstwą światłoczułą pozwala na lepsze wykorzystanie docierającego światła, co zwiększa czułość oraz jakość obrazu, zwłaszcza w warunkach słabego oświetlenia. Dzięki tej konstrukcji, czujniki mogą zbierać więcej światła, co z kolei przekłada się na lepsze odwzorowanie detali oraz bardziej naturalne kolory. Przykładem zastosowania BSI CMOS są nowoczesne aparaty fotograficzne oraz smartfony, gdzie istotne są zarówno jakość zdjęć, jak i efektywność w trudnych warunkach oświetleniowych. Standardy branżowe, takie jak ISO 12232, podkreślają znaczenie takich rozwiązań w kontekście uzyskiwania mniejszych szumów w obrazie oraz lepszego kontrastu, co czyni BSI CMOS preferowanym wyborem dla profesjonalnych fotografów oraz entuzjastów.

Pytanie 12

Technika fotograficzna luminography (luminografia) polega na

A. wykorzystaniu specjalnych filtrów luminescencyjnych na obiektywach

B. wykonywaniu zdjęć przy bardzo wysokich wartościach ISO powyżej 25600

C. rejestrowaniu śladów światła poruszającego się w ciemności przy długim czasie ekspozycji

D. fotografowaniu obiektów emitujących światło w zakresie UV

Luminografia to unikalna technika fotograficzna, która pozwala na rejestrowanie śladów światła poruszającego się w ciemności, przy wykorzystaniu długiego czasu ekspozycji. Dzięki temu, na zdjęciu mogą zostać uchwycone różne źródła światła, takie jak latarki, ognie sztuczne czy nawet ruchy ciał świetlnych. Długie czasy naświetlania, często przekraczające kilka sekund, umożliwiają uchwycenie nawet najdelikatniejszych ruchów światła, co tworzy niezwykłe efekty wizualne. W praktyce, luminografia może być stosowana do tworzenia artystycznych kompozycji, a także do eksperymentów w ramach fotografii nocnej. Na przykład, można użyć tej techniki do uchwycenia śladów ruchu tańczącej osoby z latarką, co stworzy efekt dynamicznego ruchu na zdjęciu. Warto również wspomnieć, że luminografia wymaga precyzyjnego ustawienia aparatu, stabilizacji oraz odpowiedniego dobierania parametrów ekspozycji, aby uzyskać pożądany efekt. Dodatkowo, jest to technika, która wciąga, angażując fotografów w proces tworzenia i eksperymentowania z różnymi źródłami światła.

Pytanie 13

Najpopularniejszym obecnie formatem zdjęć 360° dla mediów społecznościowych jest

A. format zwykłego wideo w proporcjach 16:9

B. format stereoskopowy w proporcjach 4:3

C. format HEIF z kompresją adaptacyjną

D. format równoprostokątny zgodny ze standardami meta-tagów

Format równoprostokątny zgodny ze standardami meta-tagów jest najczęściej stosowanym rozwiązaniem dla zdjęć 360° w mediach społecznościowych, ponieważ pozwala na łatwe wpasowanie i wyświetlanie tych obrazów w różnych platformach. Przykładem może być Facebook czy Instagram, które uznają ten format, umożliwiając użytkownikom interaktywne przeglądanie i dzielenie się swoimi doświadczeniami w wirtualnej rzeczywistości. Kluczowym aspektem jest to, że format ten zawiera odpowiednie meta-tagi, które informują przeglądarki i aplikacje o tym, że zdjęcie jest w formacie 360°, co z kolei aktywuje właściwe mechanizmy wyświetlania. W praktyce, aby przygotować zdjęcie 360° do publikacji, należy je odpowiednio zoptymalizować, stosując metody kompresji, aby zminimalizować czas ładowania. Podążanie za najlepszymi praktykami w tej dziedzinie nie tylko zwiększa jakość prezentowanych treści, ale również zapewnia lepsze doświadczenia dla użytkowników.

Pytanie 14

Najnowsza technologia powłok antyrefleksyjnych w obiektywach wykorzystuje

A. powłoki grafenowe do blokowania odblasków

B. struktury nanocząsteczkowe do rozpraszania światła

C. warstwy złota do absorpcji promieniowania ultrafioletowego

D. podwójne warstwy polaryzacyjne do filtrowania światła

Najnowsza technologia powłok antyrefleksyjnych w obiektywach opiera się na wykorzystaniu struktur nanocząsteczkowych do efektywnego rozpraszania światła. Dzięki zastosowaniu nanotechnologii możliwe jest uzyskanie powłok o bardzo wysokiej skuteczności, które minimalizują niepożądane odblaski i poprawiają jakość obrazu. Przykładem zastosowania takiej technologii są obiektywy fotograficzne, które dzięki tym powłokom mogą zapewnić wyraźniejsze zdjęcia, szczególnie w trudnych warunkach oświetleniowych, jak na przykład w słońcu czy przy refleksach od wody. Dodatkowo, powłoki te zwiększają odporność na zarysowania i uszkodzenia mechaniczne, co jest istotne w codziennym użytkowaniu. Standardy jakości w branży optycznej, w tym normy ISO, wymagają stosowania takich innowacyjnych rozwiązań, aby zapewnić użytkownikom najwyższej klasy produkty. W praktyce oznacza to, że obiektywy wyposażone w takie powłoki nie tylko lepiej radzą sobie z odblaskami, ale także poprawiają kontrast i nasycenie kolorów, co jest szczególnie istotne w profesjonalnej fotografii i filmowaniu.

Pytanie 15

Którą technikę fotografii zastosowano, jeżeli na negatywie miejsca ciemniejsze odpowiadają małej absorbcji promieniowania, jaśniejsze zaś odpowiadają miejscom, w których promieniowanie zostało zatrzymane przez ciało osoby fotografowanej?

A. Fotografię spektrostrefową.

B. Fotomikrografię.

C. Fotografię rentgenowską.

D. Skanografię.

Fotografia rentgenowska to bardzo charakterystyczna technika obrazowania, która wykorzystuje promieniowanie X, czyli popularnie mówiąc – promienie rentgenowskie. W skrócie polega to na tym, że ciało lub przedmiot jest naświetlany tym promieniowaniem, a za nim znajduje się materiał światłoczuły albo detektor cyfrowy. Promieniowanie przenika przez tkanki z różną łatwością – miejsca, gdzie materiał (np. kości czy metal) pochłania promieniowanie, dają na negatywie jasne obszary, bo mniej promieniowania dociera do materiału światłoczułego. Z kolei tam, gdzie promienie przechodzą swobodniej (np. przez mięśnie czy powietrze w płucach), powstają ciemniejsze miejsca. To właśnie ta zależność pozwala lekarzom czy technikom radiologicznym identyfikować złamania, ciała obce czy inne zmiany w strukturze ciała. Warto wiedzieć, że w typowych zastosowaniach medycznych – zgodnie z normami bezpieczeństwa – istotne jest ograniczenie dawki promieniowania, aby uniknąć niepożądanych skutków. Osobiście uważam, że znajomość tej techniki to absolutna podstawa dla każdego, kto chce rozumieć, jak działa diagnostyka obrazowa w medycynie. W praktyce, poza medycyną, fotografia rentgenowska jest też wykorzystywana m.in. w kontroli bagażu na lotniskach, analizie dzieł sztuki czy kontroli jakości w przemyśle. Moim zdaniem to świetny przykład technologii, która mocno zmieniła świat.

Pytanie 16

Na ilustracjach przedstawiono efekt zastosowania w programie Adobe Photoshop filtra

A. płaskorzeźba.

B. solaryzacja.

C. wyostrzenie.

D. krystalizacja.

Wyostrzenie polega na zwiększeniu kontrastu krawędzi w obrazie, co ma na celu poprawę jego ostrości. Ta technika jest często wykorzystywana do poprawy detali zdjęć, jednak nie jest to efekt, który można by pomylić z solaryzacją. Wyostrzenie polega na manipulacji pikselami w taki sposób, aby uwydatnić różnice w jasności wzdłuż krawędzi. Płaskorzeźba to technika, która nadaje obrazom trójwymiarowości poprzez symulację cieni i świateł, co również nie ma nic wspólnego z solaryzacją. W rzeczywistości, płaskorzeźba może sprawić, że obraz będzie wyglądał na bardziej płaski, a nie na odwrócony w kontekście jasności. Krystalizacja, z drugiej strony, to proces, który wprowadza do obrazu efekt przypominający kryształy, co również jest zupełnie inną techniką. Użytkownicy mogą mylić te terminy, myśląc, że wszystkie te efekty wpływają na sposób przedstawienia obrazu, jednak każda z wymienionych technik ma swoje unikalne cechy i zastosowania. Kluczowym błędem jest zrozumienie, że efekt solaryzacji nie polega na poprawie detali, ale na ich całkowitej transformacji poprzez manipulację jasnością, co odróżnia go od innych technik edycji obrazu.

Pytanie 17

W procesie druku solnego wykorzystuje się jako materiał światłoczuły

A. jodek srebra

B. azotan srebra

C. bromek srebra

D. chlorek srebra

Chlorek srebra (AgCl) jest jednym z kluczowych materiałów światłoczułych wykorzystywanych w procesie druku solnego. Jego zastosowanie wynika z właściwości fotochemicznych, które pozwalają na tworzenie obrazów w wyniku reakcji na światło. Gdy chlorek srebra jest naświetlany, jego struktura chemiczna ulega zmianie, co skutkuje powstawaniem nieodwracalnych śladów, które mogą być rozwijane w procesie chemicznym, umożliwiając uzyskanie wysokiej jakości odbitek. W praktyce, chlorek srebra jest często stosowany w procesach chemicznych, takich jak fotokopiowanie oraz w fotografii tradycyjnej. Warto również zauważyć, że standardy jakości w branży fotograficznej kładą nacisk na użycie materiałów światłoczułych, które charakteryzują się wysoką stabilnością i reprodukowalnością obrazów. Odpowiednie przygotowanie emulsji z chlorkiem srebra oraz właściwe techniki naświetlania są kluczowe dla uzyskania satysfakcjonujących rezultatów. Przykładem może być klasyczna fotografia czarno-biała, gdzie użycie chlorku srebra w emulsjach daje możliwość uzyskania subtelnych tonów i detali w obrazach.

Pytanie 18

Rodzaj techniki fotograficznej, która dotyczy rejestracji płaskiego obiektu, nazywa się

A. spektrofotografią

B. techniką tonorozdzielczą

C. fotoreprodukcją

D. mikrofilmowaniem

Fotoreprodukcja to naprawdę ciekawa technika, która pozwala na wierne kopiowanie różnych płaskich materiałów, jak dokumenty czy obrazy. Jest ona super ważna zwłaszcza w archiwach i muzeach, bo tam dbają o to, żeby oryginały były w dobrym stanie. Używa się tu specjalnych aparatów i różnych ustawień oświetlenia, żeby uzyskać jak najlepsze szczegóły i kolory. Przykładem może być digitalizacja starych książek, gdzie każda strona jest fotografowana w odpowiednich warunkach. Dzięki temu można później stworzyć elektroniczną wersję, co jest mega przydatne! Warto pamiętać o dobrych praktykach, jak użycie filtrów czy kontrola ekspozycji, bo to pomaga zachować autentyczność. Dzięki tej technice możemy także tworzyć zabezpieczone kopie i dzielić się materiałami z innymi, nie ryzykując uszkodzenia oryginałów. Także fotoreprodukcja to coś, co ma znacznie i może być naprawdę użyteczne!

Pytanie 19

Metoda uzyskiwania zdjęć na posrebrzonej miedzianej płycie w pojedynczym, unikalnym egzemplarzu, bez możliwości reprodukcji, nosi nazwę

A. talbotypia

B. kalotypia

C. cyjanotypia

D. dagerotypia

Dagerotypia to jedna z pierwszych technik fotograficznych, która polega na tworzeniu obrazów na posrebrzonej płycie miedzianej. Proces ten polega na naświetlaniu płyty pokrytej warstwą srebra, co powoduje utworzenie trwałego obrazu w jednym egzemplarzu, bez możliwości powielenia. Dagerotypie charakteryzują się wyjątkową szczegółowością oraz głębią tonalną, co czyni je atrakcyjnymi dla artystów i kolekcjonerów. Technika ta była szczególnie popularna w XIX wieku, a jej zastosowania obejmowały portrety, zdjęcia krajobrazów oraz dokumentację historyczną. Dagerotypia wprowadziła nową jakość do sztuki fotograficznej, a jej standardy produkcji, takie jak odpowiednie naświetlenie i obróbka chemiczna, stały się fundamentem dla późniejszych technik. Znalezienie dagerotypu w kolekcji muzealnej czy prywatnej to skarb, ponieważ każdy egzemplarz jest unikalny i niepowtarzalny, co ma swoje odzwierciedlenie w wartości kolekcjonerskiej.

Pytanie 20

Matryca pozbawiona siatki filtru mozaikowego, w której proces zbierania informacji o kolorach przebiega podobnie do tradycyjnego materiału barwnego warstwowego, to matryca

A. LIVE MOS

B. CCD

C. CMOS

D. Foveon X3

Foveon X3 to matryca obrazowa, która wykorzystuje unikalną technologię do rejestrowania informacji o kolorze. W przeciwieństwie do tradycyjnych matryc, które stosują siatki filtrów kolorów (takie jak Bayer), Foveon X3 pobiera dane o barwach w sposób trójwymiarowy, rejestrując różne kolory na różnych głębokościach. Dzięki temu każdy piksel jest w stanie zarejestrować pełną informację o kolorze, co prowadzi do wyższej jakości obrazu oraz lepszej reprodukcji detali kolorystycznych. Tego rodzaju technologia znajduje zastosowanie w aparatach fotograficznych, które wymagają wysokiej jakości obrazu, szczególnie w warunkach o dużym kontraście. Przykładem są aparaty Sigma, które wykorzystują matrycę Foveon X3, oferując wyjątkową jakość zdjęć w porównaniu do tradycyjnych rozwiązań. Warto zwrócić uwagę, że technologia ta jest zgodna z wysokimi standardami branżowymi w zakresie jakości obrazu oraz odwzorowania kolorów.

Pytanie 21

Którą techniką zostało wykonane zdjęcie?

A. Reliefu.

B. Niskiego klucza.

C. Wysokiego klucza.

D. Solaryzacji.

Odpowiedź na pytanie jest poprawna, ponieważ technika wysokiego klucza charakteryzuje się użyciem jasnych obiektów na jasnym tle, co jest widoczne w analizowanym zdjęciu. W praktyce zdjęcia wykonane w tej technice mają na celu uzyskanie delikatnego, eterycznego efektu, co czyni je idealnym rozwiązaniem w portretach, fotografii mody oraz produktowej. Technika wysokiego klucza stosowana jest przy oświetleniu, które minimalizuje cienie, a głównym celem jest uzyskanie harmonijnej kompozycji z dominującymi tonami jasnymi. W dobrych praktykach fotograficznych, warto stosować odbłyśniki, które pomogą w równomiernym rozkładzie światła oraz w eliminacji niepożądanych cieni. Dodatkowo, warto zwrócić uwagę na ustawienia ekspozycji w aparacie, aby uzyskać pożądany efekt bez przepalenia jasnych partii obrazu. Użycie tej techniki może pomóc w tworzeniu przyjemnych wizualnie zdjęć, które przyciągają uwagę widza, a także mogą być skuteczne w promowaniu produktów o jasnych kolorach.

Pytanie 22

Proces generowania modeli 3D na podstawie fotografii nazywany jest

A. fotogrametrią

B. fotosyntezą

C. holografią

D. skanowaniem laserowym

Fotogrametria to technika, która umożliwia tworzenie modeli 3D na podstawie zdjęć, wykorzystując różnice w perspektywie i geometrię obiektów. Proces ten polega na analizie zdjęć wykonanych z różnych kątów, co pozwala na wyznaczenie współrzędnych punktów na powierzchni obiektu w trójwymiarowej przestrzeni. Przykładem zastosowania fotogrametrii jest inżynieria lądowa, gdzie używa się jej do skanowania terenu przed budową, a także w archeologii do dokumentacji wykopalisk. Fotogrametria jest także stosowana w geodezji, gdzie wykorzystywane są techniki pomiarowe do tworzenia map topograficznych. Ważnym aspektem jest zastosowanie odpowiedniego oprogramowania, które automatyzuje proces przetwarzania zdjęć i generowania modeli 3D. Praktyki te opierają się na standardach takich jak ISO 19130, które dotyczą fotogrametrii i geoinformacji, co zapewnia wysoką jakość i precyzję uzyskiwanych wyników.

Pytanie 23

Technika cinemagraf polega na

A. tworzeniu hybrydowych obrazów łączących statyczny obraz ze zminimalizowanym ruchem

B. wykonywaniu sekwencji zdjęć przy różnych kątach oświetlenia

C. wykonywaniu zdjęć seryjnych z zastosowaniem różnych filtrów kolorystycznych

D. rejestrowaniu filmów z efektem przyspieszonego ruchu typu time-lapse

Technika cinemagraf to fascynujący sposób na łączenie statycznych obrazów z subtelnym ruchem, co tworzy niezwykle efektowne wizualizacje. W praktyce oznacza to, że na jednym kadrze możemy mieć elementy, które pozostają nieruchome, podczas gdy inne delikatnie się poruszają. Przykładem zastosowania tej techniki może być zdjęcie pary zakochanych, w którym tylko unoszące się włosy kobiety są animowane, a reszta kadru pozostaje statyczna. Takie efekty przyciągają wzrok i są często wykorzystywane w reklamie oraz mediach społecznościowych. Kluczowe w cinemagrafie jest zapewnienie, że ruch jest subtelny i wkomponowany w obraz w sposób naturalny, co sprawia, że widzowie mają wrażenie, iż obraz 'żyje'. Technika ta wymaga staranności w planowaniu kadru oraz w postprodukcji, aby zapewnić, że ruch jest płynny i zgodny z koncepcją artystyczną. Warto również zwrócić uwagę na różne programy i oprogramowanie, które wspierają tworzenie cinemagrafów, takie jak Adobe After Effects czy Flixel, co ułatwia proces ich realizacji.

Pytanie 24

Obraz, w którym przeważają odcienie ciemne, został stworzony w technice

A. niskiego klucza

B. izohelii

C. wysokiego klucza

D. pseudosolaryzacji

Obraz, w którym dominują elementy o ciemnych tonach, jest wykonany w technice niskiego klucza. Technika ta charakteryzuje się użyciem ciemnych kolorów oraz silnym kontrastem między światłem a cieniem, co pozwala na uzyskanie dramatycznego efektu wizualnego. W praktyce, niskiego klucza często używa się w portretach oraz w fotografii artystycznej, aby nadać zdjęciom głębię i emocjonalny wydźwięk. Dobrze znanym przykładem zastosowania techniki niskiego klucza jest praca fotografów takich jak Rembrandt czy Caravaggio, który wykorzystał ją do podkreślenia trójwymiarowości postaci. Warto zaznaczyć, że obrazy w niskim kluczu mają zdolność do przyciągania uwagi widza, co czyni je popularnym wyborem w sztuce i fotografii.

Pytanie 25

Technika tworzenia cyfrowych negatywów do druku w procesie platinum/palladium wymaga

A. użycia specjalnego papieru z podłożem metalicznym

B. wykonania serii wydruków próbnych o rosnącej ekspozycji

C. przygotowania negatywu o wysokiej gęstości i dużym kontraście na przeźroczystej kliszy

D. zastosowania filtrów polaryzacyjnych podczas naświetlania papieru

Odpowiedź dotycząca przygotowania negatywu o wysokiej gęstości i dużym kontraście na przeźroczystej kliszy jest jak najbardziej trafna w kontekście techniki platinum/palladium. Ta metoda druku wymaga, aby negatyw był wykonany z odpowiednią starannością, gdyż jego jakość ma bezpośredni wpływ na finalny efekt wizualny. Wysoka gęstość negatywu zapewnia, że cienie będą głębokie i bogate, podczas gdy duży kontrast sprawi, że wydrukowane obrazy będą miały wyraźnie określone detale. Przykładowo, negatywy powinny być wytwarzane z wykorzystaniem wysokiej jakości skanów lub zdjęć, które są odpowiednio przetworzone w programach graficznych, aby uzyskać pożądany kontrast. Standardowe praktyki w tej dziedzinie sugerują użycie klisz, które są specjalnie zaprojektowane do tego typu pracy, aby uniknąć problemów z ekspozycją i tonacją. Dodatkowo, właściwe przygotowanie negatywu pozwala na uzyskanie wytrzymałych i estetycznych wydruków, które są cenione w sztuce fotograficznej. Warto zwrócić uwagę, że ten proces wymaga także odpowiedniego naświetlenia, co decyduje o ostatecznym wyglądzie dzieła.

Pytanie 26

Na której fotografii zastosowano perspektywę ptasią?

A. IV.

B. I.

C. II.

D. III.

Perspektywa ptasia to technika, w której zdjęcia są wykonywane z góry na dół, co pozwala na uzyskanie unikalnego widoku oraz ukazanie przestrzeni w sposób, który nie jest możliwy z poziomu oczu. W przypadku zdjęcia IV. widzimy, jak rośliny i ziemia są fotografowane z dużej wysokości, co doskonale ilustruje tę technikę. Tego typu perspektywa jest często wykorzystywana w fotografii krajobrazowej, architektonicznej oraz w dokumentacji przyrodniczej, gdzie istotne jest ukazanie kontekstu i relacji przestrzennych. Przykładowo, w fotografii miejskiej perspektywa ptasia może być używana do ukazania układu ulic, budynków oraz ich otoczenia, co daje widzowi szerszy obraz i lepsze zrozumienie struktury miasta. Warto również wspomnieć o dobrych praktykach w fotografii, które zalecają eksperymentowanie z różnymi kątami ujęć, aby uchwycić interesujące kompozycje i szczegóły, które mogą być niewidoczne z poziomu użytkownika.

Pytanie 27

Na zdjęciu uzyskano efekt

A. kserokopii.

B. posteryzacji.

C. solaryzacji.

D. luksografii.

Solaryzacja to ciekawa technika fotograficzna, która sprawia, że jasne obszary zdjęcia mają odmienne tony niż reszta. Na tym zdjęciu super widać, jak te jasne miejsca są odwrócone, a ciemniejsze zostają takie, jakie były. Używają jej artyści i fotografowie, bo daje szansę na stworzenie naprawdę zaskakujących efektów. Można z tym bawić się w sztuce, tworząc surrealistyczne kompozycje, albo w fotografii, żeby dodać inny klimat zdjęciu. Co więcej, można też wykorzystać solaryzację podczas wywoływania zdjęć, bo dobrze naświetlony materiał światłoczuły może dać świetne rezultaty. Myślę, że warto eksperymentować z tym w pracy, zwłaszcza przy kreatywnych projektach fotograficznych, bo rozwija to umiejętności analizy wizualnej.

Pytanie 28

Obraz stworzony na papierze fotograficznym bez użycia kamery to

A. reprodukcja

B. luksografia

C. makrofotografia

D. kserografia

Luksografia to technika fotograficzna, która pozwala na uzyskanie obrazów na papierze fotograficznym bez użycia tradycyjnego aparatu fotograficznego. W tej metodzie wykorzystuje się światło do naświetlania papieru, co skutkuje powstaniem obrazu, który jest następnie utrwalany. Proces ten jest ściśle związany z historią fotografii, w której pierwotnie stosowano różnego rodzaju techniki kontaktowe, takie jak np. pinhole photography. Luksografia ma zastosowanie w sztuce i edukacji, szczególnie w kontekście eksperymentów artystycznych, gdzie można uzyskać unikalne efekty wizualne. Artystów i fotografów często przyciąga możliwość pracy z różnymi materiałami światłoczułymi oraz kreatywne podejście do procesu twórczego, co wpisuje się w filozofię sztuki współczesnej. Wiedza o luksografii może być przydatna w praktycznym zastosowaniu technik alternatywnych w fotografii oraz w zrozumieniu historycznego kontekstu rozwoju technologii fotograficznej.

Pytanie 29

Zdjęcie w skali 1:1 stanowi przykład

A. mikrofotografii

B. makrofotografii

C. fotografii sportowej

D. zdjęcia lotniczego

Makrofotografia to technika fotograficzna, która umożliwia uzyskanie powiększonych obrazów małych obiektów, takich jak owady, rośliny czy szczegóły przedmiotów. Zdjęcia w skali 1:1 oznaczają, że obiekt na zdjęciu jest przedstawiony w rzeczywistych wymiarach, co jest kluczowe w makrofotografii. Daje to możliwość ukazania detali, które byłyby niewidoczne gołym okiem. Przykładem zastosowania makrofotografii jest dokumentowanie przyrody, gdzie fotograf może uchwycić szczegóły skrzydeł motyli lub tekstur liści. Standardy w makrofotografii wymagają odpowiedniego oświetlenia i stabilizacji, co często osiąga się za pomocą statywów oraz lamp błyskowych. W praktyce, makrofotografia jest również wykorzystywana w nauce, na przykład w badaniach biologicznych do analizowania struktury komórek czy organizmów. Właściwe zrozumienie tej techniki pozwala na bardziej precyzyjne i artystyczne podejście do fotografii.

Pytanie 30

Na ilustracji przedstawiono zastosowanie filtra

A. wyostrzenie.

B. usuwanie przeplotu.

C. solaryzacja.

D. redukcja szumów.

Solaryzacja to technika, która polega na częściowej inwersji kolorów w obrazie, co prowadzi do uzyskania niezwykłego, surrealistycznego efektu. Na przedstawionej ilustracji widzimy, jak różne obszary obrazu zyskują nietypowy rozkład kolorów, co jest kluczowym znakiem solaryzacji. Tego typu efekty są szeroko stosowane w fotografii artystycznej oraz w grafice cyfrowej, gdzie celem jest uzyskanie unikalnego wyrazu i emocjonalnego przekazu. W praktyce, solaryzacja może być osiągnięta zarówno za pomocą filtrów w programach graficznych, takich jak Adobe Photoshop, jak i przez odpowiednie ustawienia w aparatach fotograficznych. Efekt ten może również być wykorzystywany w reklamie oraz w projektach multimedialnych, gdzie istotne jest przyciągnięcie uwagi odbiorcy. Warto jednak pamiętać, że solaryzacja wymaga umiejętności oraz wyczucia estetycznego, aby nie zdominowała pierwotnej treści obrazu, a jedynie ją wzbogaciła. Zgłębiając techniki solaryzacji, warto zwrócić uwagę na aspekty kompozycji oraz użycie kolorów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie sztuki wizualnej.

Pytanie 31

Na ilustracjach przedstawiono efekt zastosowania w programie Adobe Photoshop filtra

A. krystalizacja.

B. wyostrzenie.

C. płaskorzeźba.

D. solaryzacja.

Odpowiedzi takie jak "płaskorzeźba", "wyostrzenie" i "solaryzacja" są nieprawidłowe, ponieważ nie odpowiadają charakterystyce efektu uzyskiwanego przy użyciu filtra krystalizacji. Płaskorzeźba, na przykład, jest techniką, która przywodzi na myśl trójwymiarową głębię w obrazach, co jest zupełnie innym podejściem niż generowanie nieregularnych, wielokątnych fragmentów charakterystycznych dla krystalizacji. Z kolei wyostrzenie dotyczy poprawy ostrości i wyrazistości detali w obrazie, co nadaje mu większą klarowność, ale nie wpływa na jego strukturalny podział, który jest kluczowy dla efektu krystalizacji. Solaryzacja natomiast to technika, w której obraz jest częściowo odwracany, co daje zupełnie inny efekt estetyczny, wcale nie przypominający krystalizacji. Wprowadzanie takich błędnych pojęć często wynika z niepełnego zrozumienia różnorodności filtrów dostępnych w programie Photoshop oraz ich zastosowania. Kluczowe jest, aby zapoznać się z dokumentacją i przykładami użycia filtrów, aby efektywnie wykorzystywać narzędzia dostępne w programie, a także unikać mylących interpretacji, które mogą prowadzić do niepoprawnych wyborów w procesie twórczym.

Pytanie 32

Na ilustracjach przedstawiono efekt zastosowania w programie Adobe Photoshop filtra

A. solaryzacja.

B. wyostrzenie.

C. krystalizacja.

D. płaskorzeźba.

Częstym błędem przy analizie efektów filtrów graficznych jest kierowanie się jedynie nazwą lub powierzchownym skojarzeniem z klasycznymi efektami fotograficznymi. Solaryzacja, choć brzmi intrygująco, w rzeczywistości polega na częściowym odwróceniu tonów na zdjęciu – przypomina efekt naświetlenia filmu fotograficznego światłem podczas wywoływania. W efekcie powstają niezwykle kontrastowe, często surrealistyczne obrazy, gdzie światła i cienie mogą się miejscami zamieniać. Takiego efektu nie widać na ilustracji – brak tutaj charakterystycznych, gwałtownych przejść tonalnych czy nietypowych konturów. Wyostrzenie z kolei to filtr stosowany w celu poprawy ostrości detali. Efekt wyostrzenia polega na podkreśleniu krawędzi i podbiciu kontrastu na stykach kolorów czy jasności, przez co obraz wydaje się bardziej szczegółowy. Zastosowanie wyostrzenia nie prowadzi jednak do utraty pierwotnych struktur, nie pojawiają się losowe wielokąty, jak na załączonym obrazku. Płaskorzeźba natomiast przekształca fotografię w imitację reliefu, podkreślając wypukłości i zagłębienia, co przypomina bardziej rzeźbę niż mozaikę. Na prezentowanym obrazie nie widać efektów przypominających trójwymiarowy odcisk, tylko wyraźne podzielenie na wielokolorowe, nieregularne obszary. Najczęściej takie skojarzenia biorą się z braku doświadczenia z filtrami w Photoshopie lub mylenia efektów o podobnie brzmiących nazwach. Warto jednak zawsze dokładnie patrzeć na charakter zmian – krystalizacja to właśnie taki podział obrazu na losowe, przypominające kryształy fragmenty, bez zacierania kształtów, jak przy wyostrzeniu, czy odwracania tonów, jak w solaryzacji.

Pytanie 33

Jak nazywa się technika uzyskiwania zdjęć na papierze za pomocą metody chromianowej?

A. guma

B. cyjanotypia

C. kalotypia

D. dagerotypia

Technika chromianowa, zwana także gumą, to jeden z najstarszych procesów fotograficznych, który wykorzystuje chromiany do uzyskania trwałych obrazów na papierze. Proces ten polega na naświetlaniu papieru pokrytego warstwą gumy arabskiej wymieszaną z pigmentem i solą chromianową. Po naświetleniu, papier jest poddawany procesowi wywoływania, w którym nie naświetlone obszary są usuwane, ujawniając obraz. Główne zalety tej techniki to możliwość uzyskania intensywnych kolorów oraz unikalnej faktury, co czyni ją popularną wśród artystów i fotografów poszukujących nietypowych efektów. Przykładowo, w praktyce artystycznej guma chromianowa jest często stosowana do tworzenia odbitek w technice obrazów wielowarstwowych. Dodatkowo, guma pozwala na dużą swobodę w manipulowaniu obrazem, co jest cenione w środowiskach artystycznych i edukacyjnych. Dobrze znane są również prace współczesnych artystów, którzy łączą tę technikę z nowoczesnymi mediami, co świadczy o jej wszechstronności i aktualności w dziedzinie sztuki fotograficznej.

Pytanie 34

W fotografii sferycznej 360° najnowsza technologia stitchingu wieloobiektywowego pozwala na

A. nagrywanie wideo 360° z rozdzielczością do 16K

B. automatyczną stabilizację obrazu podczas ruchu kamery

C. transmisję na żywo obrazu sferycznego w jakości 4K

D. łączenie obrazów z wielu obiektywów z płynnym przejściem i korekcją paralaksy

Technologia stitchingu wieloobiektywowego w fotografii sferycznej 360° jest kluczowym elementem tworzenia wysokiej jakości obrazów. Umożliwia ona łączenie zdjęć z kilku obiektywów w sposób, który minimalizuje widoczność szwów, co jest niezwykle ważne, aby uzyskać wrażenie jednolitego obrazu. Płynne przejście między obrazami jest istotne, zwłaszcza w kontekście immersyjnych doświadczeń wizualnych, takich jak wirtualna rzeczywistość. Korekcja paralaksy, czyli dostosowanie obrazów w zależności od punktu widzenia, zapewnia, że obiekty na pierwszym planie i w tle są odpowiednio wyrównane, co poprawia realizm i głębię obrazu. W praktyce, technologia ta jest wykorzystywana w turystyce wirtualnej, filmach 360° oraz w różnego rodzaju prezentacjach multimedialnych, gdzie ważne jest przyciągnięcie uwagi odbiorcy. Warto zauważyć, że standardy branżowe, takie jak JPEG XS czy H.265, często są stosowane w kontekście kompresji obrazów panoramicznych, co pozwala na osiągnięcie wysokiej jakości przy mniejszych rozmiarach plików. Takie podejście jest nieocenione w produkcjach wymagających dużych zbiorów danych.

Pytanie 35

Do wykonania zamieszczonego zdjęcia zastosowano technikę

A. mikrofilmowania.

B. skaningową.

C. makrofotografii.

D. fotomikrografii.

Makrofotografia to technika, która pozwala na uchwycenie małych obiektów w dużym powiększeniu, co idealnie ilustruje zamieszczone zdjęcie owada. W tej technice kluczowe jest wykorzystanie obiektywów makro, które umożliwiają uzyskanie wysokiej ostrości i szczegółowości w zbliżeniach. Przykładem makrofotografii mogą być zdjęcia owadów, roślin czy detali przedmiotów codziennego użytku. W praktyce, fotografowie często stosują techniki oświetleniowe, takie jak oświetlenie boczne czy użycie pierścieni oświetleniowych, aby uwydatnić detale i tekstury. Makrofotografia znajduje zastosowanie nie tylko w fotografii artystycznej, ale także w naukach przyrodniczych, gdzie może być używana do dokumentowania obserwacji w terenie lub w laboratoriach. Umożliwia to badanie morfologii i anatomii obiektów z bliska, co jest nieocenione w takich dziedzinach jak entomologia czy botanika. Warto również zaznaczyć, że technika ta wymaga dużej precyzji i umiejętności, aby uzyskać zadowalające rezultaty, zgodne z najlepszymi praktykami w fotografii.

Pytanie 36

Określ nazwę zjawiska, które występuje w srebrowych warstwach materiałów światłoczułych na skutek intensywnego, krótkiego naświetlania?

A. Guma

B. Izohelia

C. Solaryzacja

D. Dagerotypia

Solaryzacja to zjawisko, które zachodzi w srebrowych warstwach światłoczułych, polegające na ich nieodwracalnym ciemnieniu pod wpływem silnego, krótkotrwałego naświetlania. Proces ten jest związany z reakcją chemiczną, która prowadzi do zmiany struktury kryształów srebra w emulsji fotograficznej. W praktyce solaryzacja może być wykorzystywana w technikach artystycznych do uzyskiwania nietypowych efektów wizualnych, takich jak kontrastowe obrazy o wyrazistych detalach. Artystyczne zastosowanie solaryzacji może być zauważalne w fotografii eksperymentalnej, gdzie artyści celowo manipulują procesem naświetlania, aby uzyskać unikalne rezultaty. W kontekście standardów branżowych, solaryzacja jest często omawiana w materiałach dotyczących technik ciemniowych oraz w podręcznikach zajmujących się historią fotografii, co potwierdza jej istotność w rozwoju tego medium.

Pytanie 37

Perspektywę żabią zastosowano na fotografii

A. Fotografia 3

B. Fotografia 4

C. Fotografia 1

D. Fotografia 2

Perspektywa żabia, często nazywana też ujęciem z żabiej perspektywy, polega na fotografowaniu obiektu od dołu ku górze. Taka technika daje efekt, jakby patrzeć na fotografowany przedmiot z poziomu ziemi, co sprawia, że obiekt wydaje się większy, bardziej monumentalny i dominujący. W praktyce często używa się jej, żeby dodać dynamizmu lub dramatyzmu zdjęciom – na przykład w fotografii architektury, gdzie budynki wydają się wtedy bardziej okazałe, albo w fotografii portretowej, gdzie można podkreślić siłę postaci. W przypadku tej fotografii widać wyraźnie, że zdjęcie jest wykonane od dołu – doniczka z kwiatami została uchwycona z takiego kąta, że jej spód jest widoczny, a same kwiaty wydają się jakby wyższe niż w rzeczywistości. Taki sposób fotografowania nie jest przypadkowy – czasem pomaga ukryć tło lub wydobyć szczegóły, które z normalnego poziomu byłyby niewidoczne. Moim zdaniem to bardzo przydatna technika, bo pozwala eksperymentować z kompozycją i prezentacją przedmiotów w nietypowy sposób. W branży fotograficznej zaleca się, by nie nadużywać tej perspektywy, ale warto ją znać i umieć stosować z głową – bo czasem to właśnie żabia perspektywa ratuje zdjęcie, które byłoby nudne z tradycyjnego ujęcia.

Pytanie 38

Fotografia przedstawiająca jasny obiekt na jasnym tle została zrobiona techniką

A. cyjanotypii

B. izohelii

C. high-key

D. low key

Odpowiedź 'high-key' jest poprawna, ponieważ technika ta charakteryzuje się wykorzystaniem jasnego oświetlenia, które skutkuje dominacją jasnych tonów w obrazie. W fotografii high-key dąży się do minimalizacji kontrastów, co sprawia, że obiekt wyróżnia się na jasnym tle. Tego rodzaju kompozycje są często stosowane w portretach, reklamach oraz fotografii produktowej, gdzie celem jest uzyskanie lekkości i pozytywnego nastroju. Przykładem zastosowania techniki high-key mogą być sesje zdjęciowe dla dzieci, w których delikatne, jasne tła i oświetlenie podkreślają urok i radość. Należy pamiętać, że w tym stylu kluczowe jest odpowiednie ustawienie świateł, aby uzyskać pożądany efekt bez nadmiernej refleksji czy prześwietlenia. W branży fotograficznej technika ta jest uznawana za standard w tworzeniu estetycznych, przyjaznych dla oka obrazów.

Pytanie 39

Procesy hybrydowe w fotografii łączą

A. techniki analogowe z cyfrowymi

B. fotografię barwną z czarno-białą

C. techniki studyjne z plenerowymi

D. różne techniki druku cyfrowego

Procesy hybrydowe w fotografii to połączenie technik analogowych z cyfrowymi, co umożliwia twórcom wykorzystanie zalet obu tych światów. Przykładem takiego podejścia jest skanowanie zdjęć wykonanych na filmie, a następnie ich edytowanie w programach graficznych, takich jak Adobe Photoshop. Dzięki temu możemy uzyskać unikalne efekty, które łączą charakterystyczną estetykę filmu z precyzją i możliwościami cyfrowej obróbki. Warto zauważyć, że wielu współczesnych fotografów korzysta z hybrydowych metod pracy, aby wzbogacić swoje projekty o różnorodne style i techniki. Dodatkowo, taki proces pozwala na archiwizację analogowych prac w formie cyfrowej, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, gdzie dbałość o zachowanie materiałów fotograficznych ma kluczowe znaczenie dla ich przyszłej dostępności i możliwości reprodukcji. Hybrydowe podejście staje się coraz bardziej popularne wśród artystów, którzy chcą eksplorować nowe kierunki w sztuce wizualnej.

Pytanie 40

Technika scanography (skanografia) polega na

A. wykonywaniu zdjęć aparatem cyfrowym z funkcją skanowania 3D

B. tworzeniu obrazów artystycznych za pomocą skanera płaskiego

C. cyfrowej rekonstrukcji starych, uszkodzonych fotografii

D. wykonywaniu wielu zdjęć tego samego obiektu pod różnymi kątami

Technika skanografii polega na tworzeniu obrazów artystycznych za pomocą skanera płaskiego, co oznacza, że artyści wykorzystują skanery do rejestrowania obiektów w sposób, który pozwala na uzyskanie unikalnych efektów wizualnych. Skanowanie płaskie umożliwia uchwycenie detali i tekstur, które często są niedostrzegalne w tradycyjnej fotografii. Przykładem zastosowania może być skanowanie różnych przedmiotów codziennego użytku, jak kwiaty, liście, czy nawet drobne przedmioty, które następnie są wykorzystywane w dziełach sztuki cyfrowej. Tego typu obrazy mogą być później drukowane, publikowane w Internecie lub używane w projektach graficznych. Warto zaznaczyć, że skanografia, jako forma sztuki, zyskuje na popularności, ponieważ łączy technikę i kreatywność, a także umożliwia artystom eksperymentowanie z nowymi formami wyrazu. Skanowanie płaskie jest także techniką dostępną dla wielu, dzięki powszechnym skanerom, co sprawia, że każdy może spróbować swoich sił w tej formie artystycznej.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej