Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik leśnik
Kwalifikacja: LES.02 - Gospodarowanie zasobami leśnymi
Data rozpoczęcia: 29 grudnia 2025 12:11
Data zakończenia: 29 grudnia 2025 12:29

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Stworzenie prognozy ryzyka przy użyciu metody transektu wiąże się z liczeniem

A. samców barczatki sosnówki

B. samic brudnicy mniszki

C. samic barczatki sosnówki

D. samców brudnicy mniszki

Wybór odpowiedzi dotyczącej samic barczatki sosnówki, samców brudnicy mniszki czy samców barczatki sosnówki ukazuje nieporozumienia związane z metodologią realizacji prognozy zagrożenia i monitorowania populacji owadów. Samice barczatki sosnówki, choć są istotnym elementem ekosystemu, nie są głównym wskaźnikiem zagrożenia; ich liczebność nie oddaje pełnoobrazowego stanu populacji, co ogranicza skuteczność prognozy. Samce brudnicy mniszki również nie są priorytetowym celem, gdyż ich liczebność nie jest tak wyraźnie skorelowana z wpływem na środowisko. Skupienie się na samcach może prowadzić do błędnych wniosków, ponieważ nie odzwierciedla to rzeczywistej dynamiki rozrodu czy strat wynikających z presji środowiskowej. Aby skutecznie prognozować zagrożenia, kluczowe jest zrozumienie ekologii gatunków i ich interakcji w ekosystemie. Praktyka monitorowania powinna koncentrować się na samicach, które są odpowiedzialne za reprodukcję i populację, co przekłada się na długofalowe zdrowie ekosystemu. Ignorowanie tych aspektów prowadzi do ograniczonej analizy i może skutkować błędnymi decyzjami w zarządzaniu zasobami naturalnymi.

Pytanie 2

Na jakim drzewie najczęściej spotyka się fałszywą twardziel?

A. świerku

B. buku

C. dębie

D. sośnie

Fałszywa twardziel, którą czasem nazywamy grzybem z rodzaju Fomes, najczęściej można spotkać na bukach. To dlatego, że buki mają swój specyficzny sposób życia oraz warunki w jakich rosną. One lubią wilgoć i mają dużo substancji odżywczych w drewnie, co sprzyja rozwojowi różnych grzybów. Dzięki tym warunkom fałszywa twardziel może w łatwy sposób zaatakować drewno buku, co prowadzi do jego osłabienia. Ta wiedza jest ważna dla leśników, bo dzięki temu mogą lepiej dbać o lasy. Wiedząc, że ten grzyb często występuje na bukach, mogą podejmować lepsze kroki, żeby zapobiegać jego rozprzestrzenieniu. To też ważne przy pozyskiwaniu drewna i dbaniu o zdrowie lasów. Trzeba pamiętać, że ochrona przed tym patogenem to nie tylko kontrola jakości drewna, ale także odpowiednie metody pielęgnacji drzewostanu, tak żeby wszystko dobrze się rozwijało.

Pytanie 3

Czy wiesz, co oznacza wycieranie poroży o gałęzie drzew i krzewów?

A. spałowanie

B. zgryzanie

C. czochranie

D. czemchanie

Spałowanie to proces, który nie jest związany z wycieraniem poroży, lecz raczej odnosi się do wygładzania powierzchni drewna lub innych materiałów, co nie ma zastosowania w kontekście zachowań zwierzęcych. Czochranie z kolei, choć może wydawać się podobne do czemchania, odnosi się do tarcia ciała zwierzęcia o różne powierzchnie w celu usunięcia pasożytów lub martwego naskórka, co jest innym procesem, niż wycieranie poroży. Zgryzanie to działanie, które dotyczy spożywania pokarmu lub usuwania fragmentów roślinności, a nie ma związku z porożem. Wiele osób może mylić te terminy, co często prowadzi do nieporozumień. Kluczowym błędem w tego typu pytaniach jest zrozumienie, że każde z wymienionych działań ma swoje specyficzne zastosowanie i nie są one zamienne. Czemchanie jest unikatowym procesem, który pełni różne funkcje biologiczne oraz ekologiczne, podczas gdy pozostałe odpowiedzi odzwierciedlają inne zachowania, które nie są ze sobą związane. Zrozumienie różnic między tymi terminami jest kluczowe dla prawidłowej interpretacji zachowań zwierząt w ich naturalnym środowisku.

Pytanie 4

Jaką odległość mają osie sąsiednich ścieżek roboczych dla maszyny ścinkowej z wysięgiem żurawia wynoszącym 10 m?

A. dwie wysokości drzew

B. jedną wysokość drzew

C. 10 m

D. 20 m

Wybór odpowiedzi innej niż 20 m często wynika z niepełnego zrozumienia zasad dotyczących planowania przestrzeni roboczej dla maszyn ścinkowych. Na przykład, wskazanie 10 m jako odpowiedniej odległości może sugerować, że osoba odpowiadająca nie wzięła pod uwagę rzeczywistych potrzeb manewrowych maszyny. Praca maszyn ścinkowych wiąże się z wieloma czynnikami, a ich efektywność w dużej mierze zależy od właściwego zarządzania przestrzenią roboczą. Zbyt mała odległość między szlakami operacyjnymi prowadzi do ryzyka kolizji, co z kolei może skutkować zarówno uszkodzeniem maszyn, jak i zagrożeniem dla operatorów. Odpowiedzi wskazujące na jedną lub dwie wysokości drzew często opierają się na mylnym założeniu, że odległość ta powinna być związana z wymiarami drzew, co nie jest zgodne z praktykami inżynieryjnymi. W dobie zwiększających się wymagań dotyczących efektywności i bezpieczeństwa operacji leśnych, normy te powinny uwzględniać nie tylko wysokości drzew, ale także mechaniczne możliwości maszyn. Dlatego tak ważne jest, aby przed dokonaniem wyboru odpowiedzi zrozumieć, jak poszczególne parametry techniczne wpływają na efektywność pracy w terenie. Ostatecznie, zalecane jest przestrzeganie standardów branżowych, które wskazują na minimalne odległości, aby zapewnić właściwe wykonanie zadań i bezpieczeństwo wszystkich zaangażowanych w proces.

Pytanie 5

Na terenach po pełnym zrębie jako pierwsze należy usunąć

A. drzewa, których obalanie można przeprowadzać w zgodzie z ustalonym kierunkiem

B. drzewa, których kierunek obalania znacznie różni się od głównego kierunku obalania

C. wywroty

D. podszyt oraz podrost

Wybór innych odpowiedzi często wynika z błędnego zrozumienia kolejności działań w kontekście zrębu zupełnego. Odpowiedzi odnoszące się do podszytu i podrostu, jak również do drzew z kierunkiem obalania, nie uwzględniają praktycznej i kluczowej kwestii, jaką są wywroty. Podszyt i podrost to młode rośliny, które w przypadku zrębu nie mają priorytetowego znaczenia do usunięcia, gdyż ich obecność może być korzystna dla regeneracji terenu i przyszłych nasadzeń. Z kolei skupienie na drzewach, których obalanie jest zgodne lub niezgodne z ustalonym kierunkiem obalania, może prowadzić do niepotrzebnego ryzyka, jeśli najpierw nie zajmiemy się wywrotami. Usuwanie takich drzew jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa na terenie prac, gdyż mogą one stwarzać zagrożenie dla ludzi i sprzętu. Prawidłowa kolejność działań w kontekście usuwania drzew w lesie jest ściśle określona przez zasady i standardy, które zalecają, by najpierw usunąć wywroty, a dopiero potem zajmować się innymi rodzajami drzew. Ignorowanie tego porządku może prowadzić do nieefektywnego zarządzania terenem oraz zwiększonego ryzyka w trakcie prac leśnych.

Pytanie 6

Kto zatwierdza plan urządzenia lasu dla nadleśnictwa?

A. dyrektor regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych

B. minister odpowiedzialny za sprawy ochrony środowiska

C. nadleśniczy

D. dyrektor generalny Lasów Państwowych

Wybór odpowiedzi, że plan urządzenia lasu zatwierdza nadleśniczy, dyrektor regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych lub dyrektor generalny Lasów Państwowych opiera się na nieprawidłowym rozumieniu hierarchii zarządzania w polskim leśnictwie. Nadleśniczy odpowiedzialny jest za bieżące zarządzanie i nadzorowanie działań w swoim nadleśnictwie, jednak nie ma kompetencji do zatwierdzania planów, które muszą być zgodne z ogólnymi przepisami prawa oraz strategią kraju. Dyrektor regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych oraz dyrektor generalny Lasów Państwowych pełnią funkcje koordynacyjne oraz nadzorcze, ale również nie posiadają uprawnień do zatwierdzania planów urządzenia lasów. Tego rodzaju decyzje wymagają najwyższego szczebla władzy, jaką jest minister właściwy do spraw środowiska. W praktyce błędne postrzeganie roli tych funkcji może prowadzić do niewłaściwego zarządzania zasobami leśnymi, co w efekcie przyczynia się do degradacji środowiska oraz utraty bioróżnorodności. Zatwierdzenie planu przez odpowiednią instytucję państwową jest kluczowe, aby zapewnić, że wszystkie działania są zgodne z polityką ochrony środowiska oraz zrównoważonego rozwoju, co jest ważne dla przyszłych pokoleń.

Pytanie 7

Bezpośredni nadzór stosuje się w przypadku

A. usuwania powalonych drzew oraz tych z pękniętym pniem

B. określania kształtu drzew na zrębie

C. zbierania szyszek i nasion na zrębie

D. realizacji trzebieży przy użyciu wycinarek

Nadzór bezpośredni to naprawdę ważna sprawa przy pracy w lesie, szczególnie gdy chodzi o usuwanie wywrotów i drzew z uszkodzonymi pniami. To nie tylko pomaga w utrzymaniu lasu w dobrej kondycji, ale też dba o bezpieczeństwo ludzi, którzy tam pracują. Na przykład, kiedy trzeba usunąć drzewo, które się przewróciło czy zostało zniszczone przez pogodę, trzeba być naprawdę ostrożnym i precyzyjnym, żeby zminimalizować ryzyko wypadków. W praktyce chodzi o to, żeby w pobliżu był ktoś doświadczony, kto będzie obserwował, co się dzieje, oceni warunki i podejmie decyzje jak najlepiej usunąć te drzewa. Różne organizacje leśne mają swoje standardy, które podkreślają, jak ważny jest nadzór dla ochrony środowiska i bezpieczeństwa. No i nie zapominajmy o dokumentacji, bo to jest istotne dla przyszłych prac leśnych i dla zarządzania ekosystemem.

Pytanie 8

Symbol klasyfikacyjny oceny jakości uprawy 1-2 wskazuje na uprawę

A. dobrą

B. zadowalającą

C. przegraną

D. bardzo dobrą

Odpowiedzi "bardzo dobra", "przepadła" i "zadowalająca" są niepoprawne, bo pokazują złe zrozumienie skali oceny. Klasa "bardzo dobra" sugeruje, że uprawa osiąga topowe wyniki, a to nie pasuje do oceny 1-2. Gdyby uprawa była "bardzo dobra", to miałaby znacznie lepsze parametry wydajności i jakości. Z kolei "przepadła" oznaczałaby, że wszystkie plony poszły w kosmos, co wcale nie pasuje do klasyfikacji 1-2, w końcu ta klasa oznacza, że uprawa wciąż przynosi jakieś profity. A "zadowalająca" sugeruje lepszy poziom niż to, co pokazuje 1-2. Te wszystkie pomyłki pokazują typowy błąd w myśleniu – źle zrozumiano, jak to działa w kontekście oceny. Fajnie jest zrozumieć te klasyfikacje, bo mają one spory wpływ na decyzje rolnicze i mogą naprawdę zmieniać efektywność produkcji.

Pytanie 9

Czym jest reper?

A. przyrząd pomiarowy do pomiarów liniowych

B. trwale stabilizowany znak geodezyjny

C. przyrząd pomiarowy do pomiarów kątowych

D. graniczny punkt wydzieleń leśnych

Reper jest trwale stabilizowanym znakiem geodezyjnym, który jest wykorzystywany w geodezji oraz inżynierii lądowej do dokładnego i stabilnego pomiaru pozycji. Jego podstawową funkcją jest służenie jako punkt odniesienia w pomiarach, pozwalający na precyzyjne określenie lokalizacji w terenie. Repery są zazwyczaj oznaczone w sposób trwały, co oznacza, że są wykonane z materiałów odpornych na warunki atmosferyczne oraz uszkodzenia mechaniczne. Przykładem ich zastosowania może być monitorowanie osiadania budynków, które wymaga stałej i precyzyjnej obserwacji. Wzorcowanie instrumentów geodezyjnych, takich jak teodolity czy niwelatory, również opiera się na pomiarach dokonywanych względem reperów. W praktyce, repery są zazwyczaj umieszczane w miejscach o stabilnym podłożu, co zapewnia, że ich lokalizacja pozostaje niezmienna przez długi czas, co jest kluczowe dla wielu projektów budowlanych oraz geodezyjnych.

Pytanie 10

Około 70 % wszystkich pożarów leśnych występuje, gdy wilgotność ściółki wynosi mniej niż

A. 12 %

B. 17 %

C. 25 %

D. 50 %

Wilgotność ściółki leśnej to naprawdę ważny temat, bo ma duży wpływ na to, jak ryzykowne są pożary w lasach. Kiedy wilgotność spada poniżej 12%, to wtedy już robi się nieciekawie, bo materia organiczna, jak liście czy gałęzie, stają się o wiele łatwiejsze do zapalenia. Właśnie dlatego służby leśne i straż pożarna cały czas monitorują tę wilgotność. Jak tylko spadnie poniżej 12%, wdrażają różne procedury, żeby zadbać o bezpieczeństwo, na przykład wprowadzają zakazy wstępu do lasów albo zwiększają ilość patroli. Wciąż wiele krajów korzysta z systemów indeksów pożarowych, które biorą pod uwagę wilgotność i inne czynniki, by przewidywać, kiedy może dojść do pożaru. No i ta wiedza o tym, jak wilgotność ściółki wpływa na ryzyko pożarów, jest naprawdę niezbędna w zarządzaniu lasami i ich ochronie.

Pytanie 11

Zadrapywanie kory drzew przez samce jeleniowatych podczas wycierania scypułu to

A. spałowanie

B. zgryzanie

C. malowanie

D. osmykiwanie

Odpowiedzi 'malowanie', 'spałowanie' i 'zgryzanie' są nietrafione, bo zupełnie nie oddają tego, o czym mówimy, zwłaszcza w kontekście osmykiwania. Malowanie kojarzy się z dziełami sztuki, a nie z zachowaniem jeleniowatych, więc to nie ma sensu. Spałowanie z kolei to coś, co robimy przy obróbce drewna, a nie z porożem. Zgryzanie to też nie to – bardziej odnosi się do jedzenia. Ważne w biologii jest, żeby nie mylić terminów, które nie pasują do tego, co się dzieje w naturze. Samce jeleniowatych rzeczywiście uszkadzają korę, ale to jest część większego obrazu – wpływają tym na ekosystem. Nie można tego traktować jako przypadkowego działania; to skomplikowany proces, który jest potrzebny do pielęgnacji poroża, ale też jest istotny w kontekście ekologii jeleniowatych. Rozumienie tych terminów pomaga lepiej dostrzegać, jak dzika fauna wchodzi w interakcje ze swoim środowiskiem.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 13

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 14

Podczas pomiaru drzewa za pomocą wysokościomierza Suunto, osoba mierząca o wysokości 1,75 m uzyskała wynik 25 m, mierząc do wierzchołka oraz 2 m, mierząc do podstawy pnia. Jaka jest całkowita wysokość drzewa, jeśli w momencie pomiaru jego podstawa znajdowała się powyżej poziomu głowy osoby mierzącej?

A. 23,00 m

B. 27,00 m

C. 24,25 m

D. 26,75 m

Podczas analizowania błędnych odpowiedzi, ważne jest zrozumienie, że wiele z nich wynika z niewłaściwej interpretacji wyników pomiarów. Wysokość drzewa oblicza się na podstawie różnicy między odczytami z dwóch poziomów: do wierzchołka i do podstawy pnia. Często występuje błąd w założeniu, że wystarczy tylko odjąć te wartości od siebie, co prowadzi do mylnych wyników. Na przykład, w przypadku gdyby ktoś dodał wyniki pomiarów, uzyskałby 27,00 m, co jest absolutnie nieprawidłowe, ponieważ nie uwzględnia rzeczywistego poziomu, na którym znajdował się mierzący. Kolejnym błędem jest niebranie pod uwagę wzrostu osoby mierzącej. Jeżeli nie uwzględnimy wzrostu, to otrzymamy zawyżoną wartość wysokości drzewa. Inną pułapką jest pomiar od podstawy pnia, który nie bierze pod uwagę, że punkt pomiaru był powyżej podstawy drzewa, co de facto wpływa na końcowy wynik. W praktyce, przy pomiarach wysokości drzew, niezwykle istotne jest nie tylko używanie odpowiednich narzędzi, jak wysokościomierz Suunto, ale również zrozumienie zasad fizyki i matematyki, które stanowią fundament tego typu obliczeń. Właściwe podejście do pomiarów, z uwzględnieniem wszelkich parametrów, zapewnia dokładniejsze i bardziej wiarygodne wyniki, co ma kluczowe znaczenie w pracy leśników i arborystów.

Pytanie 15

Średnica znamionowa oznacza średnicę zmierzoną

A. w odległości 1,0 m od górnej krawędzi.

B. w 1/2 długości elementu lub sekcji.

C. w odległości 1,0 m od dolnej krawędzi.

D. na wysokości 1,3 m nad poziomem gruntu.

Średnica znamionowa to istotny parametr techniczny, który powinien być mierzony w wyznaczonej lokalizacji, aby zapewnić spójność i dokładność pomiarów w różnych zastosowaniach inżynieryjnych i produkcyjnych. Mierzenie średnicy w odległości 1,0 m od dolnego końca jest standardową praktyką w wielu branżach, w tym w przemyśle budowlanym oraz w produkcji rur i innych elementów cylindrycznych. Ustalona lokalizacja pomiaru jest kluczowa, aby uniknąć wpływu na wynik zmiennych, takich jak krzywizny, deformacje czy zniekształcenia, które mogą wystąpić w innych częściach elementu. Przykładowo, w przemyśle naftowym czy gazowym, gdzie średnice rur muszą być dokładnie określone, aby zapewnić szczelność i prawidłowe połączenia, pomiar w standardowej odległości od dolnego końca daje pewność, że uzyskane dane będą porównywalne z innymi pomiarami oraz spełnią wymagania norm i standardów, takich jak ISO lub ANSI.

Pytanie 16

Podczas inwentaryzacji materiału do sadzenia ustalono, że średnia liczba siewek sosny zwyczajnej w częściowym siewie na obszarze 1 m² wynosi 155 szt. Ile siewek znajduje się na powierzchni 33 a?

A. 51,15 tys. szt.

B. 511,50 tys. szt.

C. 5,12 tys. szt.

D. 0,51 tys. szt.

Kiedy patrzymy na błędne odpowiedzi, można zauważyć, że sporo z nich ma swoje źródło w niewłaściwym przeliczeniu jednostek albo złym stosowaniu zasad matematyki. Na przykład odpowiedzi takie jak 5,12 tys. siewek czy 0,51 tys. siewek mogą wskazywać na błędy w mnożeniu lub dzieleniu. Często jest to spowodowane tym, że nie wszyscy rozumieją, jak zamieniać ary na metry kwadratowe, co potem daje fatalne wyniki. Odpowiedź 51,15 tys. siewek też pokazuje niedoszacowanie, wynikające z błędnych obliczeń. Żeby unikać takich pomyłek, ważne jest, żeby dokładnie przeliczać jednostki i używać właściwych wzorów matematycznych. W leśnictwie i ogrodnictwie, gdzie precyzja jest kluczowa, takie błędy mogą prowadzić do nierównomiernego sadzenia roślin, co w dłuższej perspektywie wpływa na ekosystem oraz plany na przyszłość. Dlatego znajomość poprawnych metod obliczeń jest bardzo przydatna dla tych, którzy zajmują się zalesianiem czy zarządzaniem terenami zielonymi.

Pytanie 17

W ciągu jednego dnia leśniczy używa 150 płytek do cechowania drewna. Ile dni roboczych będzie potrzebnych, aby wykorzystać płytki od nr 3 000 do nr 5 999?

A. 30 dni

B. 20 dni

C. 15 dni

D. 59 dni

Wybór odpowiedzi 20 dni jest poprawny, ponieważ leśniczy w ciągu jednego dnia nabija 150 płytek do cechowania drewna. Aby określić, ile dni jest potrzebnych do wyczerpania płytek od numeru 3000 do 5999, musimy najpierw policzyć łączną liczbę płytek w tym zakresie. Różnica między końcowym a początkowym numerem to 5999 - 3000 + 1 = 3000 płytek. Następnie dzielimy tę liczbę przez ilość płytek nabitych w ciągu jednego dnia: 3000 płytek / 150 płytek/dzień = 20 dni. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w zarządzaniu zasobami, gdzie precyzyjne planowanie i monitorowanie użycia materiałów są kluczowe. W praktyce leśniczy musi również brać pod uwagę czynniki takie jak dostępność drewna, zmiany w popycie i sezonowość, co może wpłynąć na tempo cechowania drewna. Właściwe zarządzanie tymi zasobami pozwala na optymalizację pracy oraz minimalizację strat.

Pytanie 18

Drzewa, które zostawia się w lesie, aby zachować odpowiedni mikroklimat w jego wnętrzu, chronić glebę oraz prawidłowo kształtować wzrost i rozwój dorodnych drzew, to drzewa

A. opanowane

B. pożyteczne

C. panujące

D. górujące

Wybór odpowiedzi 'panujące', 'opanowane' oraz 'górujące' prowadzi do nieporozumienia w kontekście zarządzania drzewostanem i funkcji, jakie pełnią drzewa w lesie. Drzewa panujące to te, które dominują nad innymi drzewami w odniesieniu do wysokości, jednak niekoniecznie są one najważniejsze dla funkcji ekologicznych. Tego rodzaju drzewa mogą nie mieć pozytywnych wpływów na mikroklimat czy na ochronę gleby w takim samym stopniu jak drzewa pożyteczne. Drzewa opanowane, z kolei, to takie, które zostały poddane intensywnej gospodarce leśnej i mogły stracić swoje naturalne cechy, co może prowadzić do osłabienia ich funkcji ekologicznych. Drzewa górujące również wskazują na dominację w drzewostanie, ale nie są z definicji związane z korzyściami dla ekosystemów. W kontekście ochrony i zarządzania lasami, kluczowe jest zrozumienie, że nie wszystkie drzewa spełniają tę samą rolę. Niezrozumienie różnicy między tymi terminami może prowadzić do błędnych wniosków o ich znaczeniu dla ekosystemu, co jest istotne dla efektywnego zarządzania zasobami leśnymi i ochrony różnorodności biologicznej.

Pytanie 19

Według tablic B. Szymkiewicza, miąższość grubizny w drzewostanie głównym dla modrzewia w wieku 20 lat w I klasie bonitacji siedliska wynosi 100 m³. Jakie jest zadrzewienie, jeżeli pomiary w terenie wykazały miąższość rzeczywistą równą 110 m³?

A. 0,8

B. 1,0

C. 1,1

D. 0,9

Zadrzewienie obliczamy, dzieląc miąższość rzeczywistą przez teoretyczną. Tu mamy miąższość teoretyczną 100 m³ i rzeczywistą 110 m³. Czyli wzór działa tak: zadrzewienie = miąższość rzeczywista / miąższość teoretyczna, co daje nam 110 m³ podzielone przez 100 m³, czyli 1,1. To oznacza, że mamy więcej drzew niż myśleliśmy, co może sugerować, że warunki w lesie są naprawdę dobre albo ktoś dobrze nim zarządza. Wiedza o zadrzewieniu jest super ważna dla leśników, bo dzięki temu mogą ocenić stan lasu i zaplanować przyszłe działania, jak na przykład cięcia sanitarno-skalujące, które pomogą utrzymać zdrowie ekosystemu leśnego.

Pytanie 20

Kto zatwierdza plan urządzenia lasu?

A. Wojewoda

B. Minister odpowiedzialny za sprawy środowiska

C. Prezes Rady Ministrów

D. Marszałek Województwa

Plan urządzenia lasu jest kluczowym dokumentem, który określa zasady zarządzania i ochrony lasów. Zgodnie z ustawą o lasach, jego zatwierdzenie należy do kompetencji Ministra właściwego ds. środowiska. Taki proces zapewnia, że planowanie rozwoju lasów odbywa się w zgodzie z krajową polityką ochrony środowiska oraz z uwzględnieniem lokalnych potrzeb społeczności. Przykładowo, w praktyce oznacza to, że Minister ma możliwość weryfikacji, czy dany plan uwzględnia zasady zrównoważonego rozwoju, ochrony bioróżnorodności oraz przepisów związanych z ochroną przyrody. Warto również zauważyć, że ministerstwo współpracuje z regionalnymi dyrekcjami ochrony środowiska, co pozwala na integrację planów z szerszymi strategami ochrony zasobów naturalnych. To podejście wpisuje się w dobre praktyki zarządzania, które promują współpracę między różnymi instytucjami oraz angażowanie społeczności lokalnych w procesy decyzyjne związane z gospodarką leśną.

Pytanie 21

Jakie metody wykorzystuje się do kontrolowania i oceny zagrożenia ze strony chrząszczy szeliniaka sosnowca?

A. opaski lepowe

B. wałki pułapkowe

C. stosy pułapkowe

D. pułapki kołnierzowe

Pułapki kołnierzowe, stosy pułapkowe oraz opaski lepowe to metody monitorowania szkodników, ale nie są one najskuteczniejsze w przypadku chrząszczy szeliniaka sosnowca. Pułapki kołnierzowe, które działają poprzez przyciąganie owadów do otoczenia drzewa, mogą być mniej efektywne, ponieważ nie zawsze skutecznie wychwytują szkodniki, które poruszają się w różnych warstwach drzewostanu. Stosy pułapkowe z kolei mogą być stosowane w niektórych sytuacjach, ale ich konstrukcja i rozmieszczenie mogą nie zapewniać odpowiedniego zasięgu, a także mogą nie uwzględniać specyficznych zachowań szeliniaka. Opaski lepowe są użyteczne w niektórych przypadkach, jednak są bardziej efektywne w monitorowaniu mniejszych owadów, a ich skuteczność w przypadku większych chrząszczy jest ograniczona. Typowym błędem jest zakładanie, że wszystkie metody pułapkowe są równie skuteczne dla różnych rodzajów szkodników. W przypadku szeliniaka sosnowca, istotne jest dostosowanie metod monitorowania do specyficznych cech biologicznych i ekologicznych danego gatunku, co podkreśla znaczenie stosowania wałków pułapkowych jako najbardziej adekwatnego narzędzia w praktyce leśnej.

Pytanie 22

Rodzaj drewna z pierścieniami naczyniowymi, charakteryzujący się elastycznymi włóknami drzewnymi, występujący na wilgotnych terenach w całej Polsce, używany do produkcji sprzętu sportowego (narty, trampoliny) to

A. dąb

B. jesion

C. wiązek

D. robinia

Jesion (Fraxinus excelsior) to drzewo pierścieniowonaczyniowe, które charakteryzuje się elastycznymi włóknami drzewnymi oraz wysoką odpornością na różnorodne obciążenia mechaniczne. Jego drewno doskonale sprawdza się w produkcji akcesoriów sportowych, takich jak narty czy trampoliny, ponieważ łączy lekkość z odpowiednią sprężystością. W zastosowaniach sportowych, gdzie kluczowe są właściwości dynamiczne materiału, jesion jest często preferowany ze względu na swoją zdolność do absorbowania energii podczas uderzeń. W praktyce oznacza to, że sprzęt wykonany z jesionu nie tylko jest wytrzymały, ale również komfortowy w użyciu. W branży sportowej normy dotyczące materiałów, takie jak EN 12221 dla sprzętu do sportów wodnych, podkreślają znaczenie wykorzystania drewna o odpowiednich parametrach mechanicznych. Dodatkowo, jesion jest powszechnie występujący w wilgotnych siedliskach całej Polski, co czyni go dostępnym surowcem dla przemysłu. Wybór jesionu jako materiału do produkcji sportowych akcesoriów wpisuje się w tendencję do wykorzystywania lokalnych surowców, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 23

Wzdłuż głównych tras krajowych oraz wojewódzkich, a także przy kolejowych szlakach komunikacyjnych, zaleca się ustanawianie w ramach realizowanych cięć rębnych stref przejściowych (ekotonów) o szerokości nie mniejszej niż

A. 1,5 wysokości drzew panujących

B. 1,0 wysokości drzew panujących

C. 2,0 wysokości drzew panujących

D. 0,5 wysokości drzew panujących

Wybór 1,5 wysokości drzew panujących czy 0,5 wysokości drzew panujących jako szerokości stref przejściowych może prowadzić do niewłaściwych wniosków na temat skuteczności ochrony ekosystemów. Strefy o szerokości 1,5 wysokości drzew panujących mogą być zbyt szerokie i nieefektywne w kontekście zarządzania przestrzenią leśną. Z kolei opcja 0,5 wysokości drzew panujących nie zapewnia wystarczającej ochrony dla fauny, zwłaszcza w sytuacjach, gdy potrzebne są szersze pasy buforowe, które minimalizują wpływ czynników zewnętrznych, takich jak hałas czy zanieczyszczenia. Wybór niewłaściwych szerokości może prowadzić do fragmentacji siedlisk, co negatywnie wpływa na migrację zwierząt i ich zdolność do przetrwania, a także zwiększa ryzyko wyginięcia niektórych gatunków. Właściwe dobranie szerokości stref przejściowych powinno być oparte na analizie ekosystemów, ich specyfiki oraz na podstawie badań dotyczących zachowań zwierząt i roślin w danym regionie. Dlatego ekspertyza w zakresie ekologii oraz praktyk leśnych jest kluczowa dla zapewnienia efektywności ochrony przyrody w kontekście gospodarki leśnej.

Pytanie 24

Myśliwy ma prawo wystrzelić (śrutem lub kulą z broni gładkolufowej) w kierunku zwierzyny oddalonej od niego nie więcej niż

A. 40 m

B. 100 m

C. 60 m

D. 200 m

Wybór odpowiedzi 60 m, 100 m lub 200 m opiera się na błędnym zrozumieniu zasad bezpieczeństwa oraz przepisów regulujących polowania. Przede wszystkim, oddawanie strzałów w odległości większej niż 40 m z broni o lufach gładkich nie tylko zwiększa ryzyko niecelnego trafienia, ale również stwarza potencjalne zagrożenie dla innych osób znajdujących się w pobliżu. W przypadku strzałów na większe odległości, jak 60 m, myśliwy może nie być w stanie skutecznie ocenić trajektorii pocisku oraz siły uderzenia, co zwiększa ryzyko ranienia niezamierzonych celów. Dodatkowo, amunicja stosowana do strzałów na takich odległościach wymaga innego rodzaju broni, co również musi być wzięte pod uwagę. Typowym błędem myślowym jest przekonanie, że większa odległość pozwala na bardziej efektywne polowanie. Zamiast tego, powinno się dążyć do zrozumienia, że bliskość do celu oznacza większą pewność i celność strzału, a także lepsze warunki obserwacji zwierzyny. W kontekście bezpieczeństwa, każda sytuacja, w której myśliwy oddaje strzał na większą odległość, może prowadzić do niebezpieczeństwa, które należy unikać w każdym przypadku. Przestrzeganie określonych limitów odległości jest kluczowe dla zapewnienia odpowiedzialnego łowiectwa.

Pytanie 25

Proces spławiania ciężkich nasion (np. żołędzi) w wodzie ma na celu

A. ochronę nasion przed grzybami

B. opóźnienie procesu kiełkowania

C. przygotowanie do przechowywania

D. oczyszczenie zbioru

Oczyszczanie zbioru nasion przez spławianie jest praktyką stosowaną w celu selekcji nasion o odpowiedniej gęstości oraz pozbycia się zanieczyszczeń, takich jak inne nasiona, łupiny czy resztki roślinne. W przypadku ciężkich nasion, takich jak żołędzie, ich gęstość sprawia, że opadają na dno zbiornika, podczas gdy lżejsze zanieczyszczenia są usuwane z wody. Taki proces jest szczególnie istotny w produkcji nasion do upraw, gdzie czystość materiału siewnego jest kluczowa dla uzyskania zdrowych roślin. Zgodnie z dobrymi praktykami w produkcji nasion, oczyszczanie materiału siewnego przyczynia się do zwiększenia wydajności i jakości plonów, co jest niezbędne w nowoczesnym rolnictwie. Dodatkowo, spławianie może być również używane do identyfikacji nasion zdolnych do kiełkowania, co pozwala na lepsze zarządzanie zasobami w produkcji rolniczej.

Pytanie 26

Do jakiego rodzaju odłowu wykorzystywana jest pułapka IBL-4?

A. szeliniaka sosnowca

B. brudnicy mniszki

C. chrabąszcza majowego

D. barczatki sosnówki

Pułapka IBL-4 jest specjalistycznym narzędziem stosowanym w entomologii do odłowu szeliniaka sosnowca, który jest szkodnikiem drzew iglastych, szczególnie sosny. Działa na zasadzie przyciągania osobników dorosłych za pomocą feromonów i bodźców wizualnych, co zwiększa efektywność odłowu. Szeliniak sosnowiec, będący chrząszczem, może powodować poważne szkody w lasach, dlatego jego monitorowanie i kontrola są kluczowe dla ochrony zdrowia ekosystemów leśnych. Stosowanie pułapek IBL-4 w praktyce polega na ich strategicznym rozmieszczaniu w miejscach intensywnego występowania tych owadów, co pozwala na wczesne wykrywanie populacji i podejmowanie działań zaradczych. Warto zwrócić uwagę na to, że dobrze zainstalowana pułapka może również dostarczać cennych informacji na temat dynamiki populacji szeliniaka, co jest niezbędne do opracowywania skutecznych strategii ochrony lasów. Zgodnie z dobrymi praktykami, pułapki powinny być regularnie kontrolowane i konserwowane, aby zapewnić ich skuteczność oraz minimalizować wpływ na inne organizmy w ekosystemie.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 28

Sęk tabaczny to sęk

A. nienaruszony, występujący na drzewach liściastych

B. uszkodzony, występujący na drzewach liściastych

C. uszkodzony, występujący na drzewach iglastych

D. nienaruszony, występujący na drzewach iglastych

Niepoprawne odpowiedzi opierają się na błędnych założeniach dotyczących charakterystyki sęków oraz ich występowania w różnych rodzajach drzew. Przede wszystkim, odpowiedzi wskazujące na zdrowe sęki są mylące, ponieważ sęki tabaczne z definicji są uszkodzone i niezdrowe. W przypadku drzew liściastych, sęki mogą występować, ale nie są określane mianem sęków tabacznych. Ważne jest zrozumienie, że sęki na drzewach iglastych często są wynikiem problemów zdrowotnych, takich jak infekcje grzybowe, które mogą osłabiać drewno i prowadzić do jego gnilności. W branży leśnej oraz przemyśle drzewnym, wiedza o tym, jakie wady mogą występować w drewnie, jest kluczowa dla zapewnienia jakości produktów. Na przykład, w przypadku drewna konstrukcyjnego, obowiązują surowe normy dotyczące klasyfikacji drewna, które wykluczają użycie materiałów z istotnymi wadami, takimi jak sęki tabaczne. Ignorowanie tych standardów może prowadzić do niebezpieczeństwa i nieefektywności w długoterminowym użytkowaniu drewna. Zrozumienie tej problematyki jest fundamentalne dla specjalistów w branży, aby podejmować świadome decyzje dotyczące wyboru materiałów.

Pytanie 29

Ochrona różnych gatunków roślin, zwierząt oraz grzybów, która pozwala na pozyskiwanie osobników tych gatunków, to rodzaj ochrony

A. czynna

B. in situ

C. częściowa

D. ex situ

Wybór innych odpowiedzi jest błędny, ponieważ każda z nich odnosi się do różnych koncepcji ochrony przyrody, które nie odpowiadają opisanej sytuacji. W przypadku ochrony czynnej, mówimy o aktywnych działaniach mających na celu odbudowę i rehabilitację ekosystemów oraz ich mieszkańców, co nie pozostawia miejsca na pozyskiwanie osobników. Ochrona in situ odnosi się do zachowania gatunków w ich naturalnym środowisku oraz do działań, które mają na celu utrzymanie ich populacji w miejscach ich naturalnego występowania bez ingerencji w pozyskiwanie, co również jest sprzeczne z treścią pytania. Ochrona ex situ polega na zachowaniu i ochronie gatunków poza ich naturalnym środowiskiem, np. w ogrodach botanicznych czy zoo, co nie wiąże się z wydobywaniem osobników z ich naturalnych siedlisk. Typowym błędem w myśleniu jest utożsamianie różnych form ochrony z jednolitą koncepcją, co prowadzi do nieporozumień. Kluczowe jest zrozumienie, że każda forma ochrony ma swoje specyficzne cele i metody działania, które nie są wymienne, a ich zastosowanie musi być zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju oraz ochrony bioróżnorodności.

Pytanie 30

Aby zaznaczyć na mapie ekonomicznej lukę powstałą w wyniku wiatrołomu, najlepszą metodą pomiarową będzie

A. metoda przedłużeń

B. busolowy pomiar szczegółów

C. metoda pomiarów ortogonalnych

D. metoda ciągów poligonowych

Metoda przedłużeń jest najskuteczniejszą techniką w przypadku naniesienia na mapę gospodarczą luki powstałej w wyniku wiatrołomu, ponieważ pozwala na precyzyjne odwzorowanie istniejących elementów terenu. Technika ta polega na przenoszeniu punktów z jednego miejsca na drugie przez odniesienie do znanych linii lub kątów, co umożliwia uzyskanie dokładnych danych pomiarowych. Użycie metody przedłużeń jest szczególnie przydatne w sytuacjach, gdy konieczne jest zachowanie kąta oraz odległości w złożonym terenie, co jest niezbędne w przypadku niestabilnych lub zmiennych warunków, takich jak te, które mogą wystąpić po wiatrołomie. Przykładem praktycznego zastosowania tej metody może być prace geodezyjne w trudnych warunkach terenowych, gdzie wymagane jest ustalenie granic działek lub obiektów, które uległy zniszczeniu. Dobrą praktyką w tym kontekście jest łączenie metod pomiarowych, aby uzyskać jeszcze większą dokładność i wiarygodność danych, co jest szczególnie istotne w kontekście planowania przestrzennego oraz ochrony środowiska.

Pytanie 31

Na obszarze drzewostanu o powierzchni 3 ha co 20 m utworzono szlaki o szerokości 4 m. Ile powierzchni zostanie usuniętej pod szlaki zrywkowe?

A. 0,1 ha

B. 0,6 ha

C. 1 ha

D. 1,6 ha

Aby obliczyć powierzchnię, która zostanie wycięta pod szlaki zrywkowe w drzewostanie o powierzchni 3 ha, musimy zrozumieć, jak często te szlaki są rozmieszczone oraz jaką mają szerokość. Przyjmując, że szlaki są wykonywane co 20 m i mają szerokość 4 m, możemy obliczyć, ile takich szlaków zmieści się w danym obszarze. W 3 ha (czyli 30,000 m²) możemy umieścić szlaki wzdłuż jednej z krawędzi. Długość 3 ha w metrach kwadratowych to 100 m (szerokość) x 300 m (długość). Dzieląc 300 m przez 20 m, otrzymujemy 15 szlaków. Każdy szlak ma szerokość 4 m, więc łączna powierzchnia zajmowana przez szlaki to 15 szlaków x 4 m = 60 m. Przekształcając to na hektary, mamy 60 m² = 0,06 ha. Jednak, ponieważ mamy dwie kierunki (wzdłuż i wszerz), musimy pomnożyć przez 10, aby otrzymać 0,6 ha. Taka metoda obliczeń jest zgodna z dobrą praktyką w gospodarce leśnej, co pozwala na efektywne planowanie i minimalizację wpływu na środowisko.

Pytanie 32

Użytki przedrębne to rodzaj cięć

A. realizowane, gdy drzewostan osiągnął zamierzony cel produkcji

B. przeprowadzane w odpowiednim wieku rębności

C. ukierunkowane na zwiększenie pozyskania żywicy

D. wykonywane podczas pielęgnacji lasu

Mylenie związków między użytkami przedrębnymi a osiągnięciami produkcyjnymi to dość powszechne błędne zrozumienie. Użytki przedrębne nie są robione tylko wtedy, gdy drzewostan osiągnie jakąś wydajność, ale mają na celu bieżącą pielęgnację i wspieranie wzrostu drzew. Mówienie, że są one związane z wiekiem rębności, też nie jest trafne, bo rębność dotyczy momentu, w którym drzewo nadaje się do pełnego ścięcia. Użytki przedrębne mają na celu selektywne usuwanie drzew dla lepszego wzrostu oraz zdrowia lasu, co może się dziać na różnym etapie rozwoju drzewostanu. Sugerowanie, że te cięcia są tylko po to, żeby zdobyć więcej żywicy, to spore uproszczenie. Tak naprawdę są one istotne nie tylko dla produkcji żywicy, ale także dla poprawy struktury i różnorodności naszego ekosystemu. Jak nie podejdziemy do tego odpowiednio, może to prowadzić do degradacji lasu i obniżenia jego wartości, co jest wbrew zasadom zarządzania lasami. Myślę, że trzeba mieć to na uwadze, bo dbałość o las i użytki przedrębne są kluczowe dla zdrowia naszych ekosystemów.

Pytanie 33

Termin "wycena trofeum" odnosi się do określenia

A. wielkości rozłogi, koloru i uperlenia.

B. jakości trofeum w kontekście przyznawania punktów CIC.

C. zgodności przeprowadzonego odstrzału z zasadami selekcji osobników.

D. zgodności wyglądu trofeum z normą dla danego wieku.

Odpowiedzi dotyczące zgodności dokonanego odstrzału z zasadami selekcji osobniczej oraz zgodności wyglądu trofeum z wzorcem w danym wieku mogą wprowadzać w błąd, gdyż koncentrują się na aspektach, które nie są centralne dla pojęcia wyceny trofeum. Selekcja osobnicza odnosi się do procesu wyboru osobników do odstrzału, który bazuje na cechach zdrowotnych, genetycznych oraz wieku zwierzęcia, ale nie ma bezpośredniego związku z oceną jakości trofeum. Z kolei ocena wyglądu trofeum względem wzorca wieku może być istotna, lecz nie oddaje pełni kryteriów jakie stosuje się w wycenie CW, gdzie kluczowe są precyzyjne pomiary i analizy jakości. Odpowiedzi łączące się z wielkością rozłogi, barwą i uperleniem, również nie odnoszą się do procedur wyceny według punktacji CIC, gdyż nie są to jedyne czynniki brane pod uwagę w kontekście oceny wartości trofeum. Dlatego też, istotne jest, aby przy wycenie trofeum myśliwi oraz specjaliści kierowali się kompleksowymi standardami oraz wiedzą na temat metod wyceny, aby uniknąć typowych pomyłek i dezinformacji w tej dziedzinie. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego podejścia do oceny trofeów myśliwskich.

Pytanie 34

Drewno nabyte przez internetowy serwis e-drewno sprzedawane jest na podstawie

A. kwitu podwozowego

B. kwitu odwozowego

C. asygnaty

D. umowy

Jak widzisz, wybór takich odpowiedzi jak asygnata, kwit podwozowy czy kwit odwozowy, pokazuje, że nie do końca rozumiesz, jak działa dokumentacja przy zakupie drewna. Asygnata to zazwyczaj coś innego, bo dotyczy przydzielania zasobów, a nie samego zakupu. W kontekście drewna, asygnata nie ma tu zastosowania, bo nie reguluje warunków transakcji między Tobą a sprzedawcą. Kwit podwozowy oraz kwit odwozowy to dokumenty transportowe i nie mają nic wspólnego z umową sprzedaży. Kwit podwozowy potwierdza, że towar został dostarczony, a kwit odwozowy to coś, co możesz użyć, gdy chcesz zwrócić towar, tyle że żaden z nich nie zastępuje formalnej umowy. Zdarza się, że mylisz te dokumenty transportowe z tymi do sprzedaży, co pokazuje brak zrozumienia roli umowy, która jest fundamentem każdej transakcji handlowej. Umowa ustala prawa i obowiązki obu stron oraz chroni ich interesy, dbając jednocześnie o zgodność z prawem i standardami w branży.

Pytanie 35

Podczas używania siekier na obszarze wyrębu, strefa, w której występuje niebezpieczeństwo, wynosi przynajmniej

A. 20 m

B. 5 m

C. 10 m

D. 2 m

Odpowiedź 5 m jest prawidłowa, ponieważ strefa niebezpieczna przy pracy siekierami na powierzchni zrębowej wynosi co najmniej 5 metrów. Taka odległość jest rekomendowana przez różne standardy BHP, które mają na celu zminimalizowanie ryzyka obrażeń. W przypadku pracy z siekierą, materiał odrzucany w wyniku uderzenia lub błędnego ruchu może osiągnąć znaczną prędkość, co czyni bliskie sąsiedztwo niebezpiecznym. W praktyce, zachowanie odpowiedniej odległości od osoby pracującej z siekierą pozwala na uniknięcie potencjalnych kontuzji, takich jak uderzenia lub przypadkowe zranienia. Przy organizacji pracy w lesie, strefy bezpieczeństwa powinny być jasno określone i egzekwowane, aby zapewnić bezpieczeństwo wszystkich obecnych. Dobrą praktyką jest również informowanie innych pracowników o prowadzonych pracach, co zwiększa świadomość i bezpieczeństwo. Właściwe zastosowanie takich zasad jest kluczowe w każdym środowisku roboczym, w szczególności w branży leśnej, gdzie ryzyko wypadków jest znaczne.

Pytanie 36

Deresz (sarniak) to termin odnoszący się do sęka, który można znaleźć na

A. świerku

B. dębie

C. brzozie

D. sośnie

Deresz, znany również jako sarniak, to sęk, który najczęściej pojawia się na dębie. Jest to rodzaj deformacji, który zachodzi w wyniku procesów patologicznych, takich jak choroby grzybowe, uszkodzenia mechaniczne lub inne czynniki stresowe. Sęki mogą osłabiać strukturę drewna, co ma istotne znaczenie w kontekście budownictwa oraz rzemiosła, gdzie znane są normy dotyczące jakości drewna. W przypadku dębu, który jest cenionym materiałem w stolarstwie, obecność dereszów może wpływać na estetykę oraz trwałość wyrobów, takich jak meble czy parkiety. W praktyce, dobrze jest przeprowadzać dokładne analizy drewna przed jego wykorzystaniem, aby zminimalizować ryzyko zastosowania materiału, który może być mniej wytrzymały. Przykładowo, podczas produkcji mebli designerskich, projektanci często unikają drewna z widocznymi sękami, preferując czyste, gładkie kawałki, które zapewnią długowieczność i atrakcyjny wygląd.

Pytanie 37

Jaką minimalną powierzchnię lasu należy mieć, aby móc wykorzystać metodę ogniskowo-kompleksową?

A. 5 ha

B. 10 ha

C. 1 ha

D. 15 ha

Metoda ogniskowo-kompleksowa to podejście, które wymaga odpowiednich warunków do skutecznego wdrożenia. Minimalna powierzchnia lasu wynosząca 10 ha jest kluczowa, aby zapewnić wystarczająco dużą różnorodność ekosystemów oraz stabilność biologiczną. Przykłady zastosowania tej metody mogą obejmować zarządzanie większymi kompleksami leśnymi, w których obserwowane są różnorodne gatunki roślin i zwierząt, co przyczynia się do efektywnego monitorowania i ochrony bioróżnorodności. W praktyce, większe powierzchnie umożliwiają również lepsze podejście do planowania hodowli drzew oraz strategii ochrony przed szkodnikami i chorobami. Systemy zarządzania leśnego, takie jak FSC (Forest Stewardship Council), także wskazują na potrzebę odpowiedniego obszaru do skutecznego wdrożenia zasad zrównoważonego rozwoju. Prawidłowe zastosowanie tej metody pozwala na optymalizację procesów ekologicznych i gospodarczych w leśnictwie, przyczyniając się do długofalowej efektywności i zdrowia lasów.

Pytanie 38

Pilarz zdobywa około 3 m³/godz. drewna. Ile dni pracy zajmie uzyskanie 144 m³, przy 8-godzinnym dniu roboczym?

A. 6

B. 5

C. 7

D. 4

Prawidłowa odpowiedź to 6 dniówek, co oznacza, że pilarz zakończy pracę przy pozyskaniu 144 m³ drewna w ciągu sześciu dni roboczych. Aby obliczyć liczbę dniówek, należy najpierw określić całkowitą ilość godzin potrzebnych na pozyskanie drewna. Pilarz pozyskuje 3 m³ drewna na godzinę, więc aby zebrać 144 m³, potrzebuje 144 m³ / 3 m³/godz. = 48 godzin. Przy 8-godzinnym dniu roboczym, liczba dni pracy wynosi 48 godzin / 8 godzin/dzień = 6 dni. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w planowaniu zasobów w leśnictwie oraz w zarządzaniu projektami związanymi z pozyskiwaniem surowców. Znajomość wydajności pracy oraz umiejętność przeliczania czasu pracy na dni robocze jest niezbędna w branży, aby efektywnie zarządzać czasem i kosztami produkcji.

Pytanie 39

Jak często przeprowadza się aktualizację kontrolnych partii w poszukiwaniach jesiennych szkodników sosny?

A. w miarę potrzeb

B. regularnie co 2 lata

C. nie rzadziej niż co 3 lata

D. co rok, zmieniając ich lokalizację

Podejmowanie decyzji o aktualizacji partii kontrolnych w zakresie szkodników sosny co dwa lata lub co trzy lata nie uwzględnia kluczowych aspektów dynamiki ekosystemów oraz potrzeby szybkiej reakcji na zmieniające się zagrożenia. Regularne, ustalone terminy mogą prowadzić do sytuacji, w której istotne problemy związane z wystąpieniem szkodników są pomijane, co w rezultacie może prowadzić do znacznych strat w zdrowiu i jakości drzewostanów. Przykładem może być sytuacja, gdy nowo zaobserwowane gatunki szkodników, które pojawiły się w danym regionie, wymagają natychmiastowego podjęcia działań, a sztywne terminy aktualizacji mogą opóźnić reakcję. Z perspektywy zarządzania ochroną lasów, kluczowe jest monitorowanie w kontekście zmieniających się warunków, co wiąże się z potrzebą ciągłej obserwacji i analizy. W stosunku do podejścia co roku zmieniającego lokalizację partii kontrolnych, ważne jest, aby pamiętać, że zmiana lokalizacji bez uzasadnionej potrzeby może prowadzić do utraty cennych danych oraz ograniczenia zdolności do porównywania wyników w czasie. W praktyce, dla efektywnego zarządzania szkodnikami, konieczne jest podejście elastyczne, umożliwiające dostosowywanie działań do rzeczywistych warunków na miejscu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie ochrony lasów i zarządzania zasobami naturalnymi.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej