Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik mechanik
Kwalifikacja: MEC.05 - Użytkowanie obrabiarek skrawających
Data rozpoczęcia: 9 grudnia 2025 12:38
Data zakończenia: 9 grudnia 2025 13:02

Egzamin niezdany

Wynik: 14/40 punktów (35,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie działanie wywołuje funkcja M05 w programie sterującym?

A. wstrzymanie obrotów

B. zakończenie działania programu

C. uruchomienie chłodziwa

D. uruchomienie obrotów w lewo

Funkcja M05 w programie sterującym jest odpowiedzialna za zatrzymanie obrotów narzędzia w maszynach CNC, co jest kluczowe w wielu procesach obróbczych. Zatrzymanie obrotów może być zlecone w różnych warunkach, takich jak zakończenie operacji lub w sytuacji awaryjnej, gdy wymagana jest natychmiastowa interwencja. Przykładowo, po przeprowadzeniu określonej sekwencji cięcia, operator może użyć M05 do zatrzymania wrzeciona przed zmianą narzędzia, co zapewnia bezpieczeństwo i precyzję. Standardy przemysłowe, takie jak ISO 6983, definiują kod G i M, a ich prawidłowe użycie jest kluczowe dla efektywności i bezpieczeństwa operacji CNC. Działanie M05 jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie programowania CNC, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości obróbki oraz minimalizację ryzyka uszkodzenia narzędzi oraz materiałów.

Pytanie 2

W którym elemencie programu sterującego znajduje się informacja dotycząca przerwy czasowej?

A. N05 L123 P1

B. N05 G04 F2

C. N05 G33 K2 Z5

D. N05 CYCLE81(3, 5, 1, 5, 3)

Odpowiedź N05 G04 F2 jest rzeczywiście trafna. Kod G04 jest standardem w programowaniu CNC, który używamy, żeby wprowadzić przerwę czasową w programie. Parametr F, który tam widzisz, oznacza długość tej przerwy, zazwyczaj podawanej w sekundach. Więc w przypadku G04 F2 maszyna zatrzyma się na 2 sekundy, zanim ruszy dalej. W praktyce takie przerwy są mega ważne, bo pozwalają na schłodzenie narzędzi, usunięcie wiórów czy nawet na synchronizację ruchów maszyny. Jeśli chodzi o normy ISO, to używanie kodu G04 jest zgodne z ich wytycznymi i może naprawdę wpłynąć na jakość obróbki czy efektywność produkcji. Zrozumienie tego kodu i umiejętność jego użycia daje programistom CNC większą kontrolę nad procesami produkcyjnymi, co jest super istotne w naszej pracy.

Pytanie 3

Jaka jest prędkość skrawania Vc przy toczeniu wału o średnicy d = 100 mm, jeśli wrzeciono obraca się z prędkością n = 100 obr/min?

A. 314 m/min

B. 31,4 m/min

C. 100 m/min

D. 124 m/min

Prędkość skrawania (Vc) podczas toczenia oblicza się za pomocą wzoru Vc = π * d * n, gdzie d to średnica obrabianego wału (w metrach), a n to prędkość obrotowa wrzeciona (w obrotach na minutę). W tym przypadku, średnica d wynosi 100 mm, co jest równoznaczne z 0,1 m, a prędkość obrotowa n wynosi 100 obr/min. Zastosowanie wzoru daje nam: Vc = π * 0,1 m * 100 obr/min ≈ 31,4 m/min. Tak obliczona prędkość skrawania jest kluczowym parametrem w procesie obróbki skrawaniem, ponieważ wpływa na jakość obrabianego elementu oraz trwałość narzędzi skrawających. Optymalizacja prędkości skrawania jest istotna w kontekście zwiększenia efektywności produkcji oraz redukcji kosztów. W praktyce, zależnie od materiału, z jakiego wykonany jest wał, oraz rodzaju narzędzia, dobiera się odpowiednie prędkości skrawania, aby osiągnąć najlepsze wyniki w obróbce.

Pytanie 4

Który fragment programu sterującego odnosi się do gwintowania o stałym skoku wynoszącym 2 mm?

A. G34 Z12 K2 F0.05

B. G03 X4 Z2 U3

C. G35 Z12 K2 F0.05

D. G33 Z4 K2

Odpowiedzi G03 X4 Z2 U3, G35 Z12 K2 F0.05 oraz G34 Z12 K2 F0.05 niestety nie pasują do gwintowania o stałym skoku. G03 to ruch okrężny, a on nie ma tu żadnego sensu, gdy chcemy gwintować. W obróbce skrawaniem istotne jest, żeby wiedzieć, że gwintowanie wymaga tego liniowego ruchu, co kontroluje się odpowiednimi komendami G-code. G35 i G34 mówią o zmiennym skoku, a w naszym przypadku potrzebujemy stałego, czyli G33. Często spotykanym błędem jest mylenie poleceń dotyczących ruchu narzędzia. Ludzie mogą myśleć, że wszystkie komendy są wymienne, ale to prowadzi do błędnego programowania. Zrozumienie, czym różnią się te komendy, jest kluczowe, żeby zapewnić jakość wykonania operacji.

Pytanie 5

Jakie narzędzie powinno być użyte do pomiaru bicia wrzeciona w tokarkach?

A. suwmiarka uniwersalna

B. czujnik zegarowy

C. średnicówka mikrometryczna

D. macki zewnętrzne

Macki zewnętrzne, suwmiarka uniwersalna i średnicówka mikrometryczna to narzędzia, które mają swoje zastosowania, ale jak na pomiar bicia wrzeciona tokarki, to nie za bardzo się nadają. Macki zewnętrzne służą głównie do mierzenia średnic zewnętrznych detali, więc nie ocenią osiowości wrzeciona. Z kolei suwmiarka uniwersalna, mimo że jest wszechstronna, ma ograniczoną dokładność, co w kontekście precyzyjnych pomiarów bicia może prowadzić do błędnych wyników. Użycie suwmiarki do pomiaru bicia może naprawdę zafałszować wyniki, zwłaszcza gdy odchylenia są drobne. Średnicówka mikrometryczna skupia się na dokładnym pomiarze średnic, więc też nie nadaje się do pomiaru bicia. W praktyce korzystanie z tych narzędzi może prowadzić do poważnych błędów pomiarowych, co w efekcie wpływa na jakość produkcji i dodatkowe koszty związane z poprawkami. Często błędnie zakłada się, że każde narzędzie można używać zamiennie, ale to nie zgodne z zasadami precyzyjnego pomiaru. W przemyśle obróbczym standardy jakościowe wymagają używania odpowiednich narzędzi do konkretnych zadań, co zapewnia lepszą efektywność i minimalizuje ryzyko wad produkcyjnych.

Pytanie 6

Wartości korekcyjne LI i L2 noża tokarskiego przedstawionego na rysunku odnoszone są do punktu

A. odniesienia narzędzia.

B. zerowego obrabiarki.

C. wymiany narzędzia.

D. zerowego przedmiotu obrabianego.

Wybór odpowiedzi, która odnosi wartości korekcyjne noża tokarskiego do "zerowego obrabiarki", jest błędny, ponieważ punkt zerowy obrabiarki to miejsce, które nie zawsze pokrywa się z punktem odniesienia narzędzia. W praktyce, punkt zerowy obrabiarki może być ustalany na podstawie różnych parametrów, takich jak rozmiar obrabianego materiału czy typ obróbki. Refleksja nad błędnym podejściem do tej kwestii prowadzi do nieporozumień, które mogą wpłynąć na jakość obróbki. Podobnie, odniesienie do "wymiany narzędzia" nie uwzględnia, że korekcje L1 i L2 są stosowane do precyzyjnego ustawienia narzędzia, a nie samego procesu wymiany. Z kolei opcja "zerowego przedmiotu obrabianego" oznaczałaby, że pomiar i kalibracja odbywają się w odniesieniu do samego przedmiotu, co jest nieprawidłowe w kontekście precyzyjnych ustawień narzędzi. Właściwe zrozumienie punktów odniesienia i korekcji narzędzi jest kluczowe w obróbce skrawaniem, gdzie precyzja i odpowiednie ustawienia mają ogromne znaczenie dla jakości wyprodukowanych części. Zastosowanie standardów, takich jak ISO 2768, wskazuje na potrzebę jasnych definicji punktów odniesienia, co jest kluczowe dla zapewnienia spójności i dokładności w procesach obróbczych.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 8

Przedstawiony na rysunku trzpień frezarski długi służy do mocowania

A. wierteł krętych z chwytem walcowym.

B. frezów tarczowych nasadzanych.

C. frezów palcowych do rowków tolerowanych.

D. wierteł krętych z chwytem stożkowym.

Mocowanie wierteł krętych z chwytem stożkowym oraz walcowym nie odpowiada funkcjom trzpienia frezarskiego długiego. W przypadku wierteł, które są zaprojektowane do wiercenia otworów, ich konstrukcja i mechanizm mocowania znacząco różnią się od tych stosowanych w frezach tarczowych. Wiertła kręte z chwytem stożkowym są zazwyczaj używane w połączeniu z uchwytami stożkowymi, które umożliwiają stabilne mocowanie, lecz nie mają zastosowania w kontekście trzpienia frezarskiego. Podobnie, wiertła z chwytem walcowym, choć mogą być montowane w różnego rodzaju uchwytach, nie są przystosowane do pracy z narzędziami frezarskimi. Frezy palcowe do rowków tolerowanych również nie mają odpowiedniego dopasowania do trzpienia frezarskiego długiego, który jest przeznaczony dla frezów tarczowych. Często błędne podejścia wynikają z niepełnej wiedzy na temat różnic między narzędziami skrawającymi oraz ich zastosowaniami. Użytkownicy mogą myśleć, że różnice w kształcie uchwytów nie mają znaczenia, co prowadzi do konsekwencji w postaci nieefektywnego mocowania. Zrozumienie specyfiki każdego narzędzia oraz jego przeznaczenia jest kluczowe dla efektywności obróbczej oraz zapewnienia bezpieczeństwa podczas pracy w warsztatach i na liniach produkcyjnych.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

Które z zalecanych wartości parametrów skrawania należy nastawić na wiertarce w celu wykonania otworu ^φ10 w stali stopowej? Skorzystaj z danych w tabeli.

Zalecane parametry skrawania przy wierceniu
Materiał przedmiotu obrabianego	Stal konstrukcyjna Stopy aluminium		Stal węglowa Stal stopowa
Średnica wiertła mm	Obroty min^-1	Posuw mm/obr	Obroty min^-1	Posuw mm/obr
2	5600	0,07	4800	0,07
4	2800	0,10	3200	0,10
6	1850	0,15	1600	0,15
8	1400	0,20	1200	0,20
10	1100	0,23	960	0,23
12	950	0,26	800	0,26

A. n = 1200 obr/min, fn = 0,20 mm/obr

B. n = 1850 obr/min, fn = 0,15 mm/obr

C. n = 800 obr/min, fn = 0,26 mm/obr

D. n = 960 obr/min, fn = 0,23 mm/obr

Wybór błędnych parametrów skrawania, takich jak wyższa prędkość obrotowa czy zbyt niski posuw, może prowadzić do wielu problemów podczas obróbki stali stopowej. Na przykład, prędkość obrotowa 1850 obr/min może wydawać się atrakcyjna, jednak jest zbyt duża w kontekście obróbki stali stopowej o średnicy 10 mm. Zbyt wysoka prędkość prowadzi do nadmiernego nagrzewania się narzędzia, co może skutkować jego szybszym zużyciem oraz obniżeniem jakości wykonywanego otworu. Natomiast zbyt niski posuw, jak w przypadku ustawienia fn = 0,15 mm/obr, może prowadzić do nieefektywnego skrawania, co z kolei może skutkować zatarciem narzędzia. W praktyce, błędne ustawienia parametrów skrawania mogą prowadzić do uszkodzeń narzędzi, zwiększenia kosztów produkcji oraz obniżenia wydajności. Warto zatem zawsze korzystać z tabel i norm branżowych, które dostarczają sprawdzonych danych dotyczących obróbki skrawaniem, aby uniknąć takich błędów. Przed przystąpieniem do obróbki, należy dokładnie zweryfikować dobrane parametry, aby zapewnić zarówno bezpieczeństwo procesu, jak i jakość finalnego produktu.

Pytanie 12

Zabieg powiercania przedstawiono na rysunku oznaczonym literą

A. D.

B. B.

C. C.

D. A.

To, co zaznaczyłeś jako poprawną odpowiedź, to sposób obróbki, który jest mega ważny w skrawaniu. Narzędzie w kształcie V kręci się i fajnie tworzy rowki w kształcie trapezu. Takie rowki są potrzebne w wielu branżach, jak np. w mechanice precyzyjnej czy produkcji narzędzi. Przykładem mogą być różne części maszyn, gdzie te rowki są kluczowe, żeby wszystko działało jak należy. W motoryzacji często używa się powiercania do robienia wpustów w wałach, co pozwala dobrze połączyć różne elementy. Standardy ISO mówią, jak ważne są precyzyjne narzędzia, więc powiercanie jest istotnym procesem w produkcji i inżynierii. Zrozumienie tego procesu ma znaczenie nie tylko na papierze, ale też praktycznie, bo można dzięki temu lepiej organizować produkcję i zwiększyć wydajność w skrawaniu.

Pytanie 13

Pokazany na rysunku mechanizm to

A. oprawka frezarska z tulejką sprężystą.

B. uchwyt wiertarski do prawych i lewych obrotów.

C. uchwyt do mocowania narzędzi z chwytem Morse'a.

D. oprawka do głowic nasadzanych.

Oprawka frezarska z tulejką sprężystą, widoczna na przedstawionym rysunku, jest kluczowym elementem w procesach obróbczych, szczególnie w frezowaniu. Charakteryzuje się ona systemem mocowania narzędzia, który zapewnia stabilne i precyzyjne umiejscowienie narzędzia skrawającego. Tulejka sprężysta, znajdująca się w środku oprawki, umożliwia elastyczne mocowanie narzędzi o różnych średnicach, co jest niezwykle istotne w pracy z różnorodnymi materiałami. W praktyce, oprawki frezarskie z tulejką sprężystą są stosowane w wielu branżach, od przemysłu motoryzacyjnego po produkcję narzędzi. Dzięki ich konstrukcji, możliwe jest osiągnięcie wysokiej wydajności oraz precyzji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w obróbce skrawaniem. Warto również zwrócić uwagę na znaczenie regularnej konserwacji tych narzędzi, aby zapewnić ich długotrwałe i efektywne działanie, co jest niezbędne do utrzymania standardów jakości w produkcji.

Pytanie 14

Sposób mocowania wymiennych płytek skrawających bezotworowych w gniazdach ostrzy noży tokarskich, jest przedstawiony na rysunku oznaczonym literą

A. A.

B. D.

C. B.

D. C.

Odpowiedzi B, C i D nie oddają prawidłowego sposobu mocowania wymiennych płytek skrawających bezotworowych w gniazdach ostrzy noży tokarskich. W odpowiedzi B mogło być przedstawione inne podejście do mocowania, które może być stosowane w innych kontekstach, jednak nie jest to rozwiązanie dedykowane dla płytek bezotworowych. Płyty skrawające tego typu wymagają specyficznych metod mocowania, które zapewniają ich stabilność, co oznacza, że zastosowanie nieodpowiednich metod mocowania skutkuje gorszą jakością obróbki oraz wyższym ryzykiem uszkodzenia narzędzi. W odpowiedzi C mogło zostać przedstawione mocowanie z wykorzystaniem śrub, co jest typowe dla tradycyjnych płytek skrawających, jednak nie sprawdza się w przypadku konstrukcji bezotworowych. Tego typu rozwiązania mogą prowadzić do złożoności i dodatkowych kosztów podczas wymiany narzędzi. Z kolei odpowiedź D mogła sugerować użycie innych elementów mocujących, takich jak zaciski, które nie są efektywne w kontekście skrawania. Błędem myślowym w tym przypadku jest mylenie różnych systemów mocowania, co może prowadzić do niewłaściwego doboru narzędzi i w konsekwencji obniżonej jakości obróbki. W obszarze obróbki skrawaniem, znajomość właściwych metod mocowania jest kluczowa dla osiągnięcia wysokiej efektywności i precyzji.

Pytanie 15

Której z wymienionych operacji nie można wykonać z wykorzystaniem podzielnicy uniwersalnej przedstawionej na zdjęciu?

A. Frezowanie zębów metodą kształtową.

B. Frezowanie krótkich zębatek.

C. Frezowanie rowków nieprzelotowych zewnętrznych.

D. Frezowanie rowków wpustowych wewnętrznych.

Widzę, że wybrałeś odpowiedź na temat frezowania krótkich zębatek lub rowków, ale może nie do końca zrozumiałeś, jak działa podzielnica uniwersalna. Ona jest głównie do dzielenia kątowego, więc można ją używać do ustawiania narzędzi, ale nie do wszystkich operacji frezarskich. Frezowanie zębatek to coś, gdzie potrzebujesz konkretnych ustawień, a podzielnica może nie wystarczyć do precyzyjnego frezowania zębów. Różne rodzaje obróbki wymagają różnych narzędzi, a to, że niektóre operacje są do siebie podobne, wcale nie oznacza, że można je robić tym samym sprzętem. Warto zwracać uwagę na szczegóły i myśleć przed działaniem, bo to może uratować cię od wielu błędów.

Pytanie 16

Czym charakteryzują się funkcje G04 F1?

A. odsunięcie od konturu wynoszące 1 mm

B. postój czasowy wynoszący 1 s

C. ruch roboczy po łuku z posuwem 1 mm/obr

D. programowalne przesunięcie punktu zerowego o 1 mm

Analiza innych odpowiedzi ukazuje szereg nieporozumień związanych z interpretacją funkcji G04 w kontekście programowania CNC. Odpowiedzi sugerujące ruch roboczy po łuku z posuwem 1 mm/obr oraz odsunięcie od konturu wynoszące 1 mm opierają się na błędnych założeniach, co do podstawowych funkcji komend G. Ruch po łuku związany jest z innymi komendami, takimi jak G02 i G03, które definiują kierunek ruchu i posuw w trakcie obróbki. Odsunięcie od konturu również nie odpowiada funkcji G04, a w rzeczywistości może być realizowane za pomocą innych komend, które syntetyzują trajektorie narzędzia względem obrabianego materiału. Ostatnia z wymienionych odpowiedzi, dotycząca programowalnego przesunięcia punktu zerowego o 1 mm, wprowadza dodatkowy zamęt, gdyż przesunięcie punktu zerowego regulowane jest innymi komendami, takimi jak G54, G55 itd. Typowym błędem jest mylenie funkcji przystosowanych do manipulacji czasem pracy maszyny z parametrami ruchu narzędzia oraz jego położenia. Zrozumienie specyfiki każdego z poleceń G, ich zastosowań oraz wpływu na proces obróbczy jest kluczowe dla efektywnego i bezpiecznego korzystania z obrabiarek CNC. Te nieporozumienia mogą prowadzić do poważnych konsekwencji w procesie produkcyjnym, w tym błędów w obróbce i zmniejszenia jakości wyrobów.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 18

Wskazanie suwmiarki (w miejscu oznaczonym strzałką) o działce elementarnej 0,02 mm na przedstawionym zdjęciu wynosi

A. 4,00 mm

B. 1,12 mm

C. 12,00 mm

D. 10,12 mm

Odpowiedź 10,12 mm to dobra odpowiedź! Odczyt suwmiarki polega na połączeniu wartości z głównej skali i tego, co pokazuje noniusz. W tym przypadku mamy 10 mm z głównej skali i 0,12 mm z noniusza, co razem daje 10,12 mm. Suwmiarki to bardzo precyzyjne narzędzia, które są używane w inżynierii i mechanice do dokładnych pomiarów różnych wymiarów. Ważne jest, żeby umieć poprawnie odczytywać te wartości i wiedzieć, jak minimalizować błędy pomiarowe. Z mojego doświadczenia, dobrze przeszkolony operator suwmiarki potrafi uniknąć wielu pułapek, a umiejętność precyzyjnego pomiaru jest kluczem do uzyskania wysokiej jakości komponentów w projektach.

Pytanie 19

Lokalizację punktu zerowego elementu obrabianego określa się, używając funkcji

A. G15

B. G35

C. G55

D. G75

Wybór kodów G, takich jak G75, G35 czy G15 w kontekście podawania położenia punktu zerowego przedmiotu obrabianego, jest niewłaściwy, ponieważ każdy z tych kodów ma inne, specyficzne zastosowanie. G75 jest używane w operacjach toczenia, szczególnie do wykonywania gwintów lub wycinania rowków, co nie ma bezpośredniego związku z definiowaniem punktów zerowych. Z kolei G35 nie jest standardowym kodem używanym w programowaniu CNC, co czyni go niewłaściwym wyborem w kontekście podawania punktu zerowego. G15 natomiast to kod, który często jest używany do wyłączenia trybu polarnego, co również nie odnosi się do właściwego położenia przedmiotu obrabianego. Problemy związane z wyborem niewłaściwego kodu G mogą prowadzić do poważnych błędów w obróbce, wpływając na dokładność wymiarową części oraz ogólną jakość produkcji. Często operatorzy mogą nie mieć pełnej wiedzy na temat zastosowania konkretnych kodów G, co prowadzi do mylnych wniosków i nieefektywnych praktyk. Dlatego tak ważne jest, aby dokładnie rozumieć funkcje poszczególnych kodów G oraz ich zastosowanie w kontekście obróbki CNC.

Pytanie 20

Aby wykonać przetoczenie wnętrza szczęk miękkich (bez pisania programu), operator tokarki CNC powinien aktywować ją w trybie pracy

A. REFPOINT

B. REPOS

C. AUTOMATIC

D. JOG

Analizując pozostałe odpowiedzi, warto zauważyć, że tryb 'REPOS' jest przeznaczony do automatycznego ustawiania narzędzia w wyjściowej pozycji roboczej, co nie pozwala na precyzyjne manewrowanie w obrębie obrabianego elementu. Operatorzy, którzy wybierają ten tryb, mogą nie mieć kontroli nad precyzyjnym położeniem narzędzia, co jest istotne przy obróbce skomplikowanych kształtów wewnętrznych. Z kolei tryb 'AUTOMATIC' uruchamia programowaną sekwencję obróbcze, co jest użyteczne w przypadku seryjnej produkcji, ale nie umożliwia manualnego ustawiania narzędzia przed rozpoczęciem obróbki. To może prowadzić do błędów w wymiarowaniu oraz kształtowaniu detali, co jest szczególnie istotne przy obróbce precyzyjnych elementów, takich jak szczęki. Wreszcie, wybór trybu 'REFPOINT' służy do powrotu do punktu odniesienia, co jest przydatne w kontekście zerowania narzędzi, ale znowu, nie daje możliwości precyzyjnego ustawienia narzędzia w takim zakresie, jak tryb 'JOG'. Wnioskując, operatorzy, którzy nie rozumieją różnic między tymi trybami, mogą spotkać się z problemami w dokładności obróbczej oraz wydajności procesów, co podkreśla znaczenie znajomości funkcji i zastosowań poszczególnych trybów w praktyce CNC.

Pytanie 21

Ile wynosi wskazanie suwmiarki pokazanej na rysunku?

A. 16,05 mm

B. 20,10 mm

C. 1,10 mm

D. 16,10 mm

Wybór odpowiedzi 20,10 mm, 16,05 mm lub 1,10 mm wskazuje na niedostateczne zrozumienie zasad odczytu suwmiarki. Zaczynając od odpowiedzi 20,10 mm, widać, że sumowanie wartości z głównej skali i noniusza zostało źle przeprowadzone. Główna skala wskazuje 16 mm, a dodatkowe 4 mm w tej odpowiedzi jest absolutnie niepoprawne, ponieważ noniusz nie może dodać więcej niż jedną jednostkę pomiaru. Z kolei odpowiedź 16,05 mm sugeruje, że użytkownik błędnie zinterpretował, która linia na noniuszu pokrywa się z główną skalą. W rzeczywistości, 16,05 mm jest wartością, która nie ma miejsca w odczycie z tej konkretnej suwmiarki, ponieważ linia 0,05 mm nie pokrywała się z linią główną. Ostatnia opcja, 1,10 mm, świadczy o znacznym błędzie w odczycie, gdzie użytkownik mógł nie zrozumieć, które jednostki są właściwe. Takie błędy mogą wynikać z pośpiechu, braku uwagi lub nieznajomości metod pomiarowych. W praktyce, aby uniknąć takich niepoprawnych odczytów, warto przeprowadzać pomiary w spokojnym środowisku, zwracając uwagę na każdy szczegół narzędzia, z którego korzystamy. Zrozumienie, jak prawidłowo posługiwać się suwmiarką, jest niezbędne w wielu branżach, w tym w inżynierii, obróbce metali oraz w wielu dziedzinach rzemiosła.

Pytanie 22

Dokumentacja techniczna maszyny nie zawiera

A. normatywów dotyczących remontów

B. widoku zewnętrznego urządzenia

C. wykazu części zamiennych

D. rysunków operacyjnych

Wybór odpowiedzi wskazujących na wykaz części zamiennych, widok zewnętrzny maszyny oraz normatywy remontowe w kontekście zawartości dokumentacji technicznej obrabiarki jest błędny, ponieważ te elementy są istotnymi składnikami takiej dokumentacji. Wykaz części zamiennych stanowi kluczowy element, który umożliwia efektywne zarządzanie zapasami oraz szybką wymianę komponentów w przypadku awarii. Niezwykle istotne dla utrzymania operacyjności obrabiarki jest posiadanie dokładnych informacji o dostępnych częściach zamiennych, co przyspiesza proces naprawczy i minimalizuje przestoje w produkcji. Widok zewnętrzny maszyny, z kolei, jest niezbędny dla użytkowników, aby mogli łatwo identyfikować pojedyncze elementy oraz zrozumieć ich funkcję w kontekście całego systemu. Normatywy remontowe dostarczają wskazówek dotyczących procedur konserwacyjnych i naprawczych, co jest kluczowe dla zapewnienia długotrwałego i efektywnego funkcjonowania obrabiarki. Brak tych elementów w dokumentacji technicznej mógłby prowadzić do nieporozumień i błędów w obsłudze maszyny, co z kolei wpływałoby na bezpieczeństwo operacji oraz jakość wyrobów. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że każda z tych odpowiedzi odnosi się do kluczowych aspektów pracy z obrabiarką, a ich pominięcie w dokumentacji technicznej byłoby praktycznie nieakceptowalne w każdym profesjonalnym środowisku przemysłowym.

Pytanie 23

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 24

Do jakich materiałów wykorzystuje się obróbkę skrawaniem przy maksymalnych prędkościach?

A. aluminium

B. mosiądzu

C. stali

D. żeliwa

Aluminium jest materiałem, który charakteryzuje się niską gęstością oraz wysoką przewodnością cieplną i elektryczną. W obróbce skrawaniem aluminium stosuje się znacznie wyższe prędkości skrawania niż w przypadku stali czy żeliwa. Wysoka prędkość skrawania przyczynia się do poprawy efektywności procesu, zmniejsza czas obróbki oraz poprawia jakość powierzchni obrabianego elementu. Przykładami zastosowania wysokich prędkości skrawania aluminium są produkcja elementów konstrukcyjnych w branży motoryzacyjnej oraz lotniczej, gdzie precyzja wymiarowa i jakość powierzchni mają kluczowe znaczenie. Zgodnie z normami, takimi jak ISO 3685, prędkości skrawania dla aluminium mogą wynosić od 300 do 600 m/min w zależności od rodzaju narzędzia skrawającego i zastosowanej technologii. Dobre praktyki w obróbce aluminium obejmują również stosowanie odpowiednich chłodziw, co może znacząco wpłynąć na żywotność narzędzi oraz jakość obróbki.

Pytanie 25

Wartość przesunięcia punktu zerowego realizowana za pomocą funkcji G54 dla układu przedstawionego na rysunku wynosi

A. 123.45

B. 197.45

C. 200.32

D. 275.32

Poprawna odpowiedź to 200.32, ponieważ obliczenie to uwzględnia odpowiednie przesunięcia w układzie współrzędnych. W procesie obliczeń dla funkcji G54, kluczowe jest, aby prawidłowo zidentyfikować wartości, które należy odjąć od zadanego punktu zerowego. W tym przypadku, od wartości Z (275.32) odejmujemy odległość L2 (35) oraz dodatkową wartość 40, co daje nam dokładnie 200.32. W praktyce, takie obliczenia są istotne dla precyzyjnego programowania maszyn CNC, gdzie prawidłowe określenie przesunięcia punktu zerowego ma kluczowe znaczenie dla dokładności wykonywanych operacji. W przypadku obróbki, błędne zdefiniowanie punktu zerowego może prowadzić do uszkodzenia materiału, narzędzi, a także spowodować straty czasowe. W standardach przemysłowych, takich jak ISO 841, definiowane są zasady dotyczące układów współrzędnych, co czyni znajomość tego tematu niezbędną dla specjalistów zajmujących się obróbką skrawaniem.

Pytanie 26

Gdzie mocuje się noże strugarskie?

A. w uchwycie

B. w imaku

C. w imadle

D. w oprawce

Noże strugarskie w uchwycie, imadle czy oprawce mogą wydawać się okej, ale każda z tych opcji ma swoje wady. Uchwyt, który zazwyczaj jest w narzędziach ręcznych, nie trzyma dobrze i nie daje precyzji, co przy obróbce drewna jest kluczowe. Noże strugarskie potrzebują stabilnego mocowania, żeby uniknąć niekontrolowanych ruchów, które mogą uszkodzić materiał. Imadło, choć dobrze trzyma, nie jest przystosowane do narzędzi skrawających, co może być niebezpieczne. Oprawka, używana do mocowania wierteł, też nie nadaje się do noży strugarskich, bo nie ustawia kąta strugania odpowiednio. W praktyce, jak używasz nieodpowiednich metod mocowania, to wychodzą różne błędy, jak zbyt mała siła docisku, co skutkuje nierównym struganiem i w efekcie obniża jakość wyrobu. Dlatego lepiej stosować imak, bo to narzędzie zaprojektowane właśnie do tych zadań i spełnia wszelkie normy bezpieczeństwa oraz efektywności.

Pytanie 27

Przedstawiony na rysunku wymiar z podanymi odchyłkami można zmierzyć

A. suwmiarką uniwersalną.

B. głębokościomierzem suwmiarkowym.

C. głębokościomierzem mikrometrycznym.

D. taśmą mierniczą.

Użycie głębokościomierza suwmiarkowego lub suwmiarki uniwersalnej w sytuacjach wymagających pomiarów z dużą precyzją, jak w przypadku wymiarów z odchyłkami, może prowadzić do znaczących błędów pomiarowych. Suwmiarka uniwersalna, choć jest wszechstronnym narzędziem, nie dysponuje wystarczającą dokładnością, aby efektywnie mierzyć głębokości w ramach tolerancji, które są istotne w wielu zastosowaniach inżynieryjnych. Jej skala ogranicza dokładność pomiaru, co w przypadku podanych odchyłek może skutkować nieprawidłowościami w produkcji. Z kolei taśma miernicza, która jest narzędziem przeznaczonym głównie do pomiarów odległości i długości, nie jest w stanie zapewnić wymaganej precyzji przy pomiarze głębokości. To narzędzie jest stosowane w budownictwie i innych branżach, gdzie precyzja nie jest kluczowa, ale nie sprawdzi się w zastosowaniach inżynieryjnych, gdzie każdy milimetr ma znaczenie. Typowym błędem myślowym jest przekonanie, że każde narzędzie pomiarowe może być użyte do każdego pomiaru, co jest dalekie od prawdy. W praktyce, zrozumienie ograniczeń poszczególnych narzędzi pomiarowych i ich zastosowań jest kluczowe dla zapewnienia jakości i zgodności w procesach inżynieryjnych.

Pytanie 28

Który rodzaj zużycia płytki skrawającej przedstawiono na ilustracji?

A. Wykruszenie.

B. Deformację plastyczną.

C. Wyszczerbienie.

D. Zużycie wrębowe.

Deformacja plastyczna jest procesem, w którym materiał, w tym przypadku płytka skrawająca, ulega trwałej zmianie kształtu pod wpływem działających sił, bez występowania pęknięć. Na ilustracji widoczne są charakterystyczne zmiany, które są typowe dla tego rodzaju zużycia. Deformacja plastyczna najczęściej występuje w wyniku intensywnego skrawania, gdy temperatura narzędzia wzrasta, a materiał staje się bardziej podatny na zmiany kształtu. W praktyce, rozpoznanie deformacji plastycznej jest kluczowe, ponieważ może wpływać na jakość obrabianego materiału oraz na żywotność samego narzędzia. W branży produkcyjnej istotne jest ciągłe monitorowanie stanu narzędzi skrawających, aby uniknąć nieodwracalnych uszkodzeń. Zastosowanie odpowiednich standardów, takich jak ISO 13399, dotyczących narzędzi skrawających, pozwala na lepsze zrozumienie i przewidywanie zachowań narzędzi, co przyczynia się do optymalizacji procesów produkcyjnych oraz zwiększenia efektywności operacyjnej.

Pytanie 29

Aby usunąć zadziorność krawędzi otworu i wykonać wgłębienie pod łeb śruby, powinno się używać

A. wierteł do nakiełków

B. rozwiertaków

C. pogłębiaczy

D. wierteł piórkowych

Wiertła do nakiełków to narzędzia, które służą głównie do wiercenia otworów wstępnych, czyli robią otwory pilotażowe. Ich zadaniem nie jest usuwanie zadziorów ani tworzenie wgłębień na łby śrub, co jest ważne w precyzyjnej obróbce. Z kolei rozwiertaki mogą powiększać średnicę otworów, ale ich głównym zastosowaniem jest wykańczanie otworów, a nie robienie wgłębień. Choć rozwiertaki mogą trochę wygładzać krawędzie, to jednak ich konstrukcja różni się od pogłębiaczy, które są do tego stworzone. Wiertła piórkowe, znane bardziej w obróbce drewna, też nie nadają się do usuwania metalu ani do robienia wgłębień. Ich forma i działanie nie pasują do takich zadań, co czasem prowadzi do mylnych wniosków o ich funkcjonalności w obróbce metali. Ważne, żeby przy wyborze narzędzi do obróbki zrozumieć, do czego każde narzędzie jest przeznaczone, żeby nie popełnić błędów, które mogą wpływać na jakość produkcji i pojawiać się problemy techniczne.

Pytanie 30

Na podstawie danych w tabeli dobierz posuw do wiercenia otworu Ø10 w stali o wytrzymałości Rm= 800 MPa

Średnica wiertła mm	Obrabiany materiał
	Stale o R_m<600 MPa	Stale o R_m=600÷900 MPa
	Posuw f mm/obr
2	0,03	0,02
4	0,06	0,05
6	0,10	0,08
8	0,13	0,10
10	0,16	0,12
12	0,20	0,15
16	0,25	0,18
20	0,30	0,22

A. 0,10 mm/obr

B. 0,08 mm/obr

C. 0,12 mm/obr

D. 0,20 mm/obr

Wybór innych posuwów do wiercenia otworów w stali o wytrzymałości Rm=800 MPa, takich jak 0,20 mm/obr, 0,10 mm/obr czy 0,08 mm/obr, może prowadzić do nieoptymalnych warunków obróbczych i negatywnych efektów podczas procesu wiercenia. W przypadku posuwu 0,20 mm/obr, zbyt duży posuw powoduje, że narzędzie będzie narażone na nadmierne obciążenie, co może prowadzić do przedwczesnego zużycia wiertła oraz przegrzewania, a w dalszej perspektywie do uszkodzenia materiału. Z kolei zbyt małe posuwy, takie jak 0,10 mm/obr czy 0,08 mm/obr, mogą skutkować nieefektywnym usuwaniem wiórów oraz zbyt dużym nagrzewaniem się narzędzia, co również może prowadzić do uszkodzenia. W dodatku, przy zbyt małym posuwie, może wystąpić zjawisko zwanego "wciąganiem wiertła", co powoduje trudności w procesie wiercenia. Kluczowym aspektem przy doborze posuwu jest zrozumienie relacji między prędkością skrawania a posuwem, a także ich wpływu na jakość obróbki. Większość tabel i standardów branżowych, które regulują zasady obróbcze, zaleca dobranie posuwu w taki sposób, aby zapewnić równowagę między wydajnością a jakością, co w tym przypadku najlepiej osiąga się przy posuwie 0,12 mm/obr.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 32

Wynik pomiaru wykonany śrubą mikrometryczną mikroskopu warsztatowego ma wartość

A. 5,11 mm

B. 0,611 mm

C. 6,11 mm

D. 11,60 mm

Gdy przeanalizujemy błędne odpowiedzi, wychodzi kilka typowych błędów, które mogą prowadzić do niepoprawnych wyników. Na przykład, jeśli ktoś zaznacza 5,11 mm, to najprawdopodobniej się pomylił w odczycie bębna noniusza, myśląc, że linia 1 pokrywa się z główną. Takie błędy często wynikają z braku uwagi na detale, co jest ważne w precyzyjnych pomiarach. Z kolei wartość 11,60 mm jest zdecydowanie nieprawidłowa, bo przekracza zakres odczytu z bębna głównego, który wynosi 6 mm. Tu może chodzić o to, że ktoś źle zrozumiał skalę mikrometru, co się zdarza zwłaszcza, jak ktoś nie ma z tym doświadczenia. A 0,611 mm też jest błędne, bo w ogóle nie bierze pod uwagę odczytu z bębna głównego, co jest kluczowe dla uzyskania właściwego wyniku. Umiejętność prawidłowego odczytywania pomiarów z mikrometru wymaga znajomości, jak to wszystko działa i jak interpretować skalę, co jest naprawdę ważne w inżynierii i laboratoriach. Korzystanie z mikrometrów w praktyce to nie tylko umiejętność pomiaru, ale i dbałość o szczegóły, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w metrologii.

Pytanie 33

Na rysunku przedstawiono ustalenie i zamocowanie przedmiotu obrabianego

A. na trzpieniu stałym.

B. na trzpieniu rozprężnym.

C. na stole magnetycznym.

D. w kłach obrotowym i stałym.

Odpowiedź 'na stole magnetycznym' jest prawidłowa, ponieważ na przedstawionym zdjęciu widać przedmiot obrabiany umieszczony na płaskiej powierzchni, co jest charakterystyczne dla stołów magnetycznych. Stół magnetyczny jest urządzeniem wykorzystywanym w obróbce CNC, które zapewnia stabilne mocowanie materiałów ferromagnetycznych, eliminując potrzebę stosowania mechanicznych systemów mocujących. Tego rodzaju mocowanie zwiększa precyzję obróbki i umożliwia szybkie zmiany ustawienia przedmiotu roboczego bez konieczności jego demontażu. W praktyce, stoły magnetyczne są powszechnie używane w frezarkach i szlifierkach, gdzie istotna jest nie tylko precyzja, ale także efektywność produkcji. Dodatkowo, stoły te umożliwiają obróbkę dużych i ciężkich przedmiotów, co czyni je wszechstronnymi w zastosowaniach przemysłowych, zgodnie z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 34

Narzędzie przedstawione na zdjęciu należy zamocować podczas obróbki skrawaniem na

A. przeciągarce.

B. strugarce.

C. dłutownicy Magga.

D. dłutownicy Fellowsa.

Wybierając inne odpowiedzi, jak strugarka czy dłutownice Magga i Fellowsa, widać, że były pewne niejasności co do narzędzi skrawających i ich zastosowania. Strugarka jest stworzona do obróbki powierzchni dużych elementów, żeby je wygładzić czy nadać im kształt, ale nie nadaje się do przeciągania otworów, co jest kluczowe dla zrozumienia, dlaczego przeciąg nie mógłby być tam zamontowany. Dłutownice, takie jak Magga i Fellowsa, służą do dłutowania, a więc do formowania kształtów na materiałach, ale też nie są do przeciągów, więc mylenie tych narzędzi może prowadzić do dużych błędów w produkcji. Zastosowanie niewłaściwego narzędzia może dać gorszą jakość wykończenia, a nawet uszkodzić narzędzia i obrabiany materiał. Dlatego warto zaznajomić się z zasadami działania oraz różnicami między tymi obrabiarkami, żeby wszystko działało sprawnie i zgodnie z branżowymi standardami.

Pytanie 35

Które zależności parametrów skrawaniasą zgodne z wymaganiami obróbki wykańczającej? Skorzystajz objaśnień przedstawionych w tabeli.

v_c – prędkość skrawania
a_p – głębokość skrawania
f – posuw
↑ – duże
↓ – małe

A. vc↑, ap↓, f↓

B. vc↓, ap↑, f↑

C. vc↑, ap↓, f↑

D. vc↓, ap↑, f↓

Obróbka wykańczająca ma na celu uzyskanie powierzchni o wysokiej jakości, co jest kluczowe w wielu zastosowaniach przemysłowych, szczególnie w branży motoryzacyjnej i lotniczej. Wybór parametrów skrawania, takich jak wysoka prędkość skrawania (vc↑), niska głębokość skrawania (ap↓) oraz niski posuw (f↓) jest zgodny z najlepszymi praktykami w dziedzinie obróbki. Wysoka prędkość skrawania prowadzi do zmniejszenia czasu obróbki, a tym samym poprawy wydajności procesu, zapewniając jednocześnie większą dokładność wymiarową. Niska głębokość skrawania pozwala na zredukowanie obciążenia narzędzia i eliminuje ryzyko uszkodzeń materiału, co jest szczególnie istotne w obróbce materiałów o dużej twardości. Ponadto, mały posuw przyczynia się do minimalizacji chropowatości powierzchni, co jest niezbędne w procesach, gdzie końcowa jakość jest kluczowa. Przykładem zastosowania tych zasad może być obróbka końcowa elementów silników lotniczych, gdzie precyzyjna jakość powierzchni ma zasadnicze znaczenie dla bezpieczeństwa i wydajności.

Pytanie 36

Płytka skrawająca oznaczona jako T ma formę

A. kwadratu

B. trójkąta

C. pięciokąta

D. sześciokąta

Płytka skrawająca o oznaczeniu T ma kształt trójkąta, co wynika z jej specyficznej geometrii, która jest kluczowa w procesach skrawania. Trójkątny kształt płytki skrawającej pozwala na efektywne usuwanie materiału oraz zapewnia stabilność podczas obróbki. W zastosowaniach przemysłowych, takich jak frezowanie czy toczenie, tego rodzaju płytki są często wykorzystywane ze względu na ich zdolność do pracy w różnych kątów skrawania. Płytki te są także dostosowane do różnych rodzajów materiałów, co czyni je uniwersalnym narzędziem dla inżynierów i technologów. W kontekście norm ISO oraz zasad dobrych praktyk, trójkątne płytki skrawające są projektowane z uwzględnieniem wymogów dotyczących wytrzymałości i trwałości, co przekłada się na ich wydajność i żywotność. Przykładami zastosowań mogą być procesy obróbcze w branży motoryzacyjnej oraz lotniczej, gdzie precyzyjne kształtowanie elementów jest kluczowe dla jakości końcowego produktu.

Pytanie 37

Jakie maszyny wykorzystuje się w obróbce seryjnej do przetwarzania otworów o kształcie np.: wielowypustowym?

A. tokarki CNC

B. dłutownice

C. honownice

D. przeciągarki

Tokarki CNC są maszynami zaprojektowanymi głównie do obróbki materiałów poprzez obrót detalu i użycie narzędzi skrawających. Choć są wszechstronne, ich zdolność do obróbki otworów kształtowych jest ograniczona w porównaniu do przeciągarek, które specjalizują się w takich operacjach. W przypadku honownic, ich zadaniem jest wykańczanie powierzchni otworów poprzez delikatne usuwanie materiału, co sprawia, że nie są one odpowiednim narzędziem do produkcji seryjnej otworów o bardziej skomplikowanych kształtach. Dłutownice, z drugiej strony, są maszynami stosowanymi głównie do tworzenia rowków i kształtów w materiałach płaskich, co również nie odpowiada wymaganiom obróbki otworów kształtowych. Wybór niewłaściwej maszyny może prowadzić do jakościowych problemów w produktach, takich jak nieregularności w wymiarach czy niska jakość powierzchni. Często zdarza się, że użytkownicy, nie rozumiejąc specyfiki różnych maszyn, wybierają niewłaściwe rozwiązania, co prowadzi do nieefektywności procesu produkcyjnego. Kluczowym jest, aby przy wyborze maszyn do obróbki skupić się na ich przeznaczeniu oraz dostosować je do specyficznych potrzeb produkcji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 38

W przypadku, gdy podczas toczenia zewnętrznych powierzchni często dochodzi do wykruszania się płytki skrawającej, powinno się

A. wybrać mniejszy promień naroża

B. zwiększyć prędkość skrawania

C. zmniejszyć wartość posuwu

D. zwiększyć głębokość skrawania

Zwiększenie głębokości skrawania jest podejściem, które w obliczu problemu wykruszania płytek skrawających może wydawać się logiczne, jednak w praktyce prowadzi do dalszych komplikacji. Zwiększając głębokość skrawania, zwiększamy również objętość materiału, który jest usuwany w jednym przejściu. To z kolei prowadzi do większych obciążeń narzędzia skrawającego, co może przyspieszyć jego zużycie i generować dodatkowe ciepło. Wysoka temperatura, która powstaje podczas skrawania, jest jednym z głównych czynników przyspieszających proces wykruszania nasadek skrawających. Kolejna myląca koncepcja to zwiększenie prędkości skrawania, co również może wydawać się korzystne w kontekście wydajności obróbczej. Jednakże zbyt wysoka prędkość skrawania może prowadzić do znacznych przeciążeń i nagrzewania narzędzia, co z kolei zwiększa ryzyko uszkodzenia płytki. Zmniejszenie wartości posuwu w sytuacji, gdy występuje wykruszanie, jest więcej niż uzasadnione; posuw powinien być dostosowany do specyfiki materiału obrabianego oraz geometrii narzędzia. Wybór mniejszego promienia naroża narzędzia mógłby spowodować zmiany w geometrii skrawania, które również mogą nie przynieść oczekiwanych efektów, a wręcz przeciwnie, zwiększyć podatność na uszkodzenia. Jest to przykład typowego błędu myślowego, gdzie zamiast analizować przyczyny problemu, dąży się do prostych, ale niewłaściwych rozwiązań.

Pytanie 39

Którego narzędzia stosowanego na obrabiarce CNC, dotyczą informacje zapisane w ramce?

1.	Przesunięcie w osi X (L₁)
2.	Przesunięcie w osi Z (L₂)
3.	Promień płytki wieloostrzowej.

A. Noża tokarskiego.

B. Freza palcowego.

C. Gwintownika.

D. Nawiertaka.

Wybór narzędzi skrawających, takich jak gwintownik, freza palcowa czy nawiertak, w kontekście obróbki na tokarkach CNC jest niewłaściwy z kilku kluczowych powodów. Gwintownik, sporadycznie używany na tokarkach, jest narzędziem przeznaczonym specjalnie do wytwarzania gwintów, co nie jest bezpośrednio związane z informacjami o przesunięciach w osiach X i Z ani promieniu płytki. Freza palcowa, z drugiej strony, jest narzędziem bardziej typowym dla frezarek, gdzie ruchy odbywają się w trzech lub więcej osiach, co również nie odpowiada charakterystyce tokarki CNC. Nawiertak, choć użyteczny w kontekście wiercenia otworów, nie jest zdefiniowany przez parametry związane z obróbką na tokarkach, które koncentrują się na toczeniu i skrawaniu. Kluczowym błędem w myśleniu jest przypisanie tych narzędzi do kontekstu, w którym podstawowe parametry skrawania są zdefiniowane głównie przez nóż tokarski. Zrozumienie tych różnic jest niezbędne dla efektywnej obsługi obrabiarki i osiągania optymalnych wyników produkcyjnych.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej