Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik architektury krajobrazu
  • Kwalifikacja: OGR.04 - Organizacja prac związanych z budową oraz konserwacją obiektów małej architektury krajobrazu
  • Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 08:53
  • Data zakończenia: 8 grudnia 2025 09:10

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Aby stworzyć betonowy murek o szarej powierzchni, należy wykorzystać mieszankę betonową z dodatkiem grysu

A. granitowego
B. porfirowego
C. marmurowego
D. bazaltowego
Granitowy grys jest idealnym materiałem do produkcji betonu o szarej powierzchni ze względu na swoje właściwości fizykochemiczne. Granit charakteryzuje się wysoką twardością oraz odpornością na działanie warunków atmosferycznych, co sprawia, że beton wykonany z jego użyciem jest wyjątkowo trwały i odporny na ścieranie. W praktycznych zastosowaniach, granitowy grys często stosowany jest w budownictwie drogowym, przy produkcji prefabrykatów betonowych oraz w konstrukcjach architektonicznych, gdzie estetyka i wytrzymałość są kluczowe. Dodatkowo, granitowa mieszanka betonowa dobrze współpracuje z różnymi dodatkami chemicznymi, co pozwala na uzyskanie betonu o pożądanych parametrach, takich jak zwiększona wytrzymałość na ściskanie czy poprawione właściwości izolacyjne. Standardy branżowe, takie jak PN-EN 206 dotyczące betonu, wskazują na granit jako preferowany materiał do uzyskania wysokiej jakości mieszanki betonowej, co czyni go odpowiednim wyborem dla budowy murek betonowych o szarej powierzchni.
Pytanie 2

Długość zbiornika wodnego wynosi 8 m. Jaką długość będzie miał ten zbiornik na planie wykonanym w skali 1:50?

A. 16 cm
B. 8 cm
C. 2 cm
D. 4 cm
Poprawna odpowiedź to 16 cm, co wynika z zastosowania reguły przeliczeniowej przy tworzeniu planów w skali. W skali 1:50 oznacza to, że 1 cm na planie odpowiada 50 cm w rzeczywistości. Zbiornik wodny ma długość 8 m, co przelicza się na 800 cm. Aby obliczyć długość zbiornika na planie, dzielimy rzeczywistą długość przez współczynnik skali: 800 cm ÷ 50 = 16 cm. Takie obliczenia są kluczowe w projektowaniu architektonicznym, inżynieryjnym oraz w różnych dziedzinach nauk przyrodniczych, gdzie precyzyjne odwzorowanie wymiarów jest niezbędne. Dobrze sporządzony plan w odpowiedniej skali ułatwia zrozumienie układu przestrzennego oraz pozwala na dokładne oszacowanie materiałów potrzebnych do realizacji projektu. Przykładowo, w geodezji i kartografii umiejętność przeliczania rzeczywistych wymiarów na wymiary na mapie jest niezbędna do prawidłowego odzwierciedlenia obiektów na planach urbanistycznych lub terenowych.
Pytanie 3

Jakie narzędzie można zastosować do wykopania dołków na słupy ogrodzenia z siatki?

A. Wertykulatora spalinowego
B. Minikoparki gąsienicowej
C. Aeratora elektrycznego
D. Wiertnicy spalinowej
Aerator elektryczny to narzędzie, które służy do napowietrzania gleby poprzez usuwanie małych kawałków trawy i gleby, co pozwala na poprawę drenażu i dostępu powietrza do korzeni roślin. Jego zastosowanie w kontekście wykonywania dołków pod słupy ogrodzenia z siatki jest błędnym podejściem, ponieważ aerator nie jest zaprojektowany do wiercenia otworów, a jedynie do aeracji powierzchni gleby. Z tego powodu nie spełnia wymaganej funkcji w kontekście wznoszenia ogrodzenia. Wertykulator spalinowy działa na podobnej zasadzie, jak aerator, ale jego głównym celem jest usuwanie, a nie tworzenie otworów. Jego konstrukcja jest dostosowana do pracy na powierzchni trawnika, co czyni go nieodpowiednim narzędziem do przygotowania fundamentów pod słupy ogrodzenia, które wymagają precyzyjnego i głębokiego wiercenia. Minikoparka gąsienicowa, mimo że może być używana do wykopów, jest znacznie bardziej skomplikowana i kosztowna do zastosowania w małych projektach ogrodowych. Jej użycie wiąże się z koniecznością transportu oraz specjalistycznego szkolenia operatora, co czyni ją rozwiązaniem niewłaściwym dla prostych prac ogrodniczych. Powszechne błędy myślowe prowadzące do wyboru tych narzędzi często wynikają z nieprawidłowego zrozumienia ich funkcji oraz zastosowania. W projektowaniu ogrodzeń najważniejsze jest używanie narzędzi odpowiednich do specyficznych potrzeb projektu, co zapewnia nie tylko efektywność pracy, ale także trwałość i stabilność konstrukcji.
Pytanie 4

Aby ustabilizować warstwę ścieralną nawierzchni wykonanej z kostki brukowej betonowej, należy zastosować

A. walec gładki
B. zagęszczarkę płytową
C. walec wibracyjny
D. ubijak wibracyjny
Zagęszczarka płytowa to urządzenie szczególnie skuteczne w stabilizacji warstwy ścieralnej nawierzchni z kostki brukowej betonowej. Jej zasada działania opiera się na wykorzystaniu dużej masy i wibracji, co pozwala na skuteczne zagęszczenie materiału oraz wypełnienie szczelin pomiędzy kostkami. W kontekście budowy nawierzchni, kluczowe jest, aby kostka była odpowiednio osadzona, co zapobiega przyszłym deformacjom i uszkodzeniom. Użycie zagęszczarki płytowej przed zakończeniem prac zapewnia, że podłoże będzie trwałe i odporne na zmiany warunków atmosferycznych, a także na obciążenia mechaniczne. W praktyce, przy układaniu kostki brukowej, stosowanie zagęszczarki jest standardową procedurą, zalecaną przez producentów kostki oraz specjalistów zajmujących się budową nawierzchni. Warto również pamiętać, że rodzaj używanego urządzenia powinien być dostosowany do specyfiki projektu, a odpowiednie zagęszczenie wpływa na estetykę i funkcjonalność nawierzchni przez wiele lat.
Pytanie 5

Jaką wartość kosztorysową uzyskamy dla ułożenia 300 m2 kostki brukowej betonowej, jeśli do ułożenia 100 m2 tej kostki potrzeba 119,57 r-g, a cena za 1 r-g wynosi 20,00 zł?

A. 7 174,20 zł
B. 2 391,40 zł
C. 717,42 zł
D. 23 914,00 zł
Aby obliczyć wartość kosztorysową ułożenia 300 m2 kostki brukowej betonowej, najpierw musimy ustalić, ile r-g (roboczogodzin) potrzeba do ułożenia tej powierzchni. Z danych wynika, że na 100 m2 kostki potrzeba 119,57 r-g. Zatem, dla 300 m2 obliczamy: 300 m2 / 100 m2 * 119,57 r-g = 358,71 r-g. Następnie, mając stawkę za 1 r-g równą 20,00 zł, przeliczamy całkowity koszt: 358,71 r-g * 20,00 zł = 7 174,20 zł. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w branży budowlanej, gdzie istotne jest precyzyjne szacowanie kosztów i roboczogodzin, aby uniknąć przekroczenia budżetu. Przykładowo, w praktyce wykonawcy często korzystają z takich obliczeń przy tworzeniu ofert dla inwestorów, co pozwala na dokładniejsze planowanie i zarządzanie projektem. Ostatecznie, znajomość procedur kosztorysowania jest kluczowa, aby zapewnić efektywne i opłacalne realizacje budowlane.
Pytanie 6

Na podstawie danych zawartych w tabeli wskaż skałę, która jest najmniej przydatna do produkcji materiałów przeznaczonych do budowy nawierzchni na placach miejskich.

Nazwy skałŚcieralność na tarczy Boehhmego [cm] (uśredniona dla polskich złóż)
A.Sjenit0,23 - 0,25
B.Granit0,16 - 0,24
C.Marmur0,39 - 0,65
D.Piaskowiec0,87 - 1,94
A. D.
B. A.
C. C.
D. B.
Odpowiedź D jest poprawna, ponieważ wskazuje na skałę, która ma najwyższą wartość ścieralności, co czyni ją najmniej odporną na zużycie. Ścieralność skał na tarczy Boehmego jest kluczowym wskaźnikiem przydatności materiałów budowlanych do zastosowań, takich jak nawierzchnie miejskie. Piaskowiec, mający wartość ścieralności w zakresie 0,87 - 1,94 cm, jest szczególnie podatny na zużycie, co czyni go nieodpowiednim do miejsc o dużym natężeniu ruchu. W praktyce oznacza to, że materiały budowlane muszą być wybierane na podstawie ich odporności na ścieranie, aby zapewnić długowieczność i bezpieczeństwo nawierzchni. Branżowe normy, takie jak PN-EN 1338, wskazują na znaczenie ścieralności w kontekście trwałości nawierzchni. Wybór mniej odpornych materiałów może prowadzić do częstszych napraw i kosztów utrzymania, co w dłuższej perspektywie wpływa na efektywność ekonomiczną projektów budowlanych.
Pytanie 7

Brzegi stawu w założeniu ogrodowo-pałacowym w stylu angielskim powinny być chronione

A. faszyną
B. betonowymi kratami ażurowymi
C. murem z betonu
D. gabionami wypełnionymi szkłem
Faszyń to naturalny materiał stosowany do zabezpieczania brzegów zbiorników wodnych, szczególnie w projektach ogrodowych i krajobrazowych w stylu angielskim. Tworzy on ekologiczne i estetyczne rozwiązanie, które sprzyja harmonii z otoczeniem. Faszyń jest wykonany z gałęzi, krzaków i innych materiałów organicznych, co pozwala na naturalne wkomponowanie w krajobraz. Jego zastosowanie ma wiele korzyści, w tym stabilizację gleby i ograniczenie erozji brzegów, co jest szczególnie istotne w przypadku stawów. Ponadto, faszyn sprzyja rozwojowi bioróżnorodności, tworząc schronienie dla wielu organizmów wodnych oraz lądowych. W projektach pałacowo-ogrodowych stosuje się również faszynę do formowania naturalnych brzegów stawów, co wpływa na estetykę całego krajobrazu. Przykłady zastosowania faszyn można znaleźć w wielu angielskich ogrodach, gdzie wkomponowuje się ją w naturalne linie terenu, tworząc harmonijne przejścia między wodami a lądami.
Pytanie 8

Aby stworzyć czerwony kolor wypełnienia w przestrzeni pomiędzy ornamentem żywopłotowym w renesansowych ogrodach, co należy zastosować?

A. tartą kredę
B. pył węglowy
C. tartą cegłę
D. piasek rzeczny
Tartą cegłę stosuje się do wypełniania przestrzeni pomiędzy ornamentem żywopłotowym w renesansowych parterach ogrodowych ze względu na jej właściwości estetyczne i praktyczne. Cegła, po zmieleniu, zachowuje swoje naturalne odcienie, co umożliwia tworzenie harmonijnych kompozycji z roślinnością. W przeciwieństwie do innych materiałów, tartą cegłę cechuje trwałość oraz odporność na warunki atmosferyczne, co sprawia, że jest idealnym materiałem do ogrodów. Jej porowata struktura sprzyja również drenażowi wody, co zapobiega stagnacji i tworzeniu się błota. Dodatkowo, zastosowanie tartą cegłę wpisuje się w zasady zrównoważonego rozwoju, wspierając wykorzystanie materiałów odpadowych oraz wprowadzając naturalne elementy do architektury krajobrazu. Przykładowo, w ogrodach historycznych, takich jak ogrody w Padwie, użycie tego materiału jest zgodne z ich autentycznym charakterem.
Pytanie 9

Obszar, który stracił swoją wartość ekologiczną w wyniku niekorzystnych zmian spowodowanych przez działalność człowieka, określany jest jako obszar

A. kulturowy dysharmonijny
B. pierwotny
C. naturalny
D. kulturowy harmonijny
Krajobraz kulturowy harmonijny sugeruje istnienie równowagi między działalnością ludzką a naturalnymi ekosystemami. W tym kontekście, taki krajobraz miałby zachować swoje wartości biologiczne, co jest sprzeczne z definicją krajobrazu, który stracił te wartości. Przykłady krajobrazów kulturowych harmonijnych można odnaleźć w obszarach, w których tradycyjne praktyki rolnicze współistnieją z lokalnymi ekosystemami, co sprzyja bioróżnorodności. Natomiast krajobraz pierwotny odnosi się do terenów, które nie zostały oszpecone przez działalność człowieka i wciąż zachowują swoje naturalne cechy. Przykładem mogą być zachowane lasy tropikalne czy obszary górskie. Wreszcie, krajobraz naturalny to termin związany z terenami, które nie są zmienione przez ludzką działalność, również nie pasuje do kontekstu pytania. Niepoprawne odpowiedzi mogą wynikać z rozumienia relacji między człowiekiem a przyrodą, gdzie zbyt optymistyczne podejście do wpływu działalności człowieka prowadzi do błędnych wniosków o harmonii i zachowaniu biologicznych wartości. Wiele osób myli różne typy krajobrazów, co może prowadzić do nieprawidłowych interpretacji w kontekście ochrony środowiska i planowania przestrzennego.
Pytanie 10

Jak minimalna liczba pracowników jest niezbędna do przeprowadzenia działań związanych z osadzeniem betonowego słupka ogrodzeniowego w odpowiednio przygotowanym wykopie?

A. 1 pracownik
B. 2 pracowników
C. 4 pracowników
D. 3 pracowników
Odpowiedź 2 robotników jest poprawna, ponieważ zamocowanie betonowego słupka ogrodzeniowego wymaga współpracy co najmniej dwóch osób, aby zapewnić precyzyjne i bezpieczne wykonanie tej czynności. Jeden robotnik odpowiedzialny jest za właściwe umiejscowienie słupka w wykopie, a drugi za stabilizację i jego zabezpieczenie podczas nalewania betonu. W praktyce, standardy budowlane oraz dobre praktyki w zakresie bezpieczeństwa i jakości pracy nakładają obowiązek stosowania co najmniej dwóch osób w takich zadaniach, aby uniknąć wypadków związanych z niestabilnością elementów budowlanych. Warto również zauważyć, że prace związane z betonowaniem powinny być przeprowadzane zgodnie z normami PN-EN 206, które określają wymagania dotyczące betonu oraz jego stosowania w budownictwie. Taki zespół roboczy nie tylko zwiększa efektywność wykonania zadania, ale również minimalizuje ryzyko uszkodzeń, co jest kluczowe w budownictwie ogrodzeń, gdzie trwałość konstrukcji ma fundamentalne znaczenie.
Pytanie 11

Jaką głównie rolę pełni park etnograficzny?

A. naukową
B. estetyczną
C. ochronną
D. dydaktyczną
Park etnograficzny pełni przede wszystkim funkcję dydaktyczną, co oznacza, że jest to miejsce, w którym można zdobywać wiedzę o tradycjach, kulturze i historii danego regionu. W takich parkach organizowane są różnorodne zajęcia edukacyjne, warsztaty oraz prezentacje, które pozwalają na praktyczne poznawanie lokalnych zwyczajów i rzemiosła. Na przykład, w parkach etnograficznych często odbywają się pokazy rzemiosła ludowego, takie jak tkactwo czy garncarstwo, gdzie zwiedzający mogą nie tylko obserwować, ale również sami spróbować swoich sił. Dydaktyczna funkcja parku etnograficznego jest zgodna z ogólnymi standardami ochrony dziedzictwa kulturowego, które podkreślają znaczenie edukacji w procesie zachowania tradycji i kultury. Wspieranie lokalnych społeczności oraz promocja ich tradycji w kontekście nowoczesnego społeczeństwa to kluczowe aspekty, które przyczyniają się do zrównoważonego rozwoju kultury regionalnej.
Pytanie 12

Podaj kolejność działań realizowanych podczas budowy ogrodowej ścieżki pieszej z betonowej kostki brukowej, jeżeli ścieżka ma być zlokalizowana na gruncie, który jest przepuszczalny i ma wykonane koryto.

A. Zbudowanie podbudowy, zagęszczenie podbudowy, ułożenie kostki, wypełnienie wolnych przestrzeni piaskiem, ustabilizowanie kostki, osadzenie krawężników
B. Zbudowanie podbudowy, zagęszczenie podbudowy, osadzenie krawężników, ułożenie kostki, ustabilizowanie kostki, wypełnienie wolnych przestrzeni piaskiem
C. Osadzenie krawężników, zbudowanie podbudowy, zagęszczenie podbudowy, wypełnienie wolnych przestrzeni piaskiem, ułożenie kostki, ustabilizowanie kostki
D. Osadzenie krawężników, wykonanie podbudowy, zagęszczenie podbudowy, ułożenie kostki, ustabilizowanie kostki, wypełnienie szczelin piaskiem
Właściwa odpowiedź wskazuje na sekwencję działań zgodną z najlepszymi praktykami budowlanymi, szczególnie w kontekście budowy ścieżek ogrodowych z betonowej kostki brukowej na gruntach przepuszczalnych. Osadzenie krawężników na początku procesu jest kluczowe, ponieważ zapewnia wytyczną dla dalszych prac i stabilizuje krawędzie ścieżki. Następnie wykonanie podbudowy, które jest podstawą całej konstrukcji, gwarantuje równomierne rozłożenie obciążeń oraz odpowiednią przepuszczalność wody. Zagęszczenie podbudowy jest niezbędne, aby zwiększyć jej wytrzymałość i zapobiec osiadaniu w przyszłości. Po tych krokach następuje ułożenie kostki, które powinno być przeprowadzone z zachowaniem odpowiednich odstępów i wzorów, co wpływa na estetykę oraz funkcjonalność ścieżki. Ustabilizowanie kostki poprzez jej delikatne ubijanie maksymalizuje trwałość konstrukcji. Na końcu, wypełnienie szczelin piaskiem nie tylko poprawia wygląd, ale także zwiększa stabilność kostki, minimalizując ryzyko przesuwania się poszczególnych elementów. Cały proces odzwierciedla standardy branżowe, które wskazują na znaczenie każdego z etapów w kontekście długowieczności i funkcjonalności ścieżki ogrodowej.
Pytanie 13

"Ważka" stanowi charakterystyczny element umeblowania

A. zadrzewień izolacyjnych
B. placów zabaw
C. terenów turystycznych
D. ogrodów botanicznych
Wybór odpowiedzi 'placów zabaw' jako typowego elementu wyposażenia, w kontekście ważki, jest poprawny, ponieważ ważki są często używane jako elementy dekoracyjne oraz edukacyjne w przestrzeniach dla dzieci. Przykładowo, w projektowaniu placów zabaw, ważka może pełnić rolę atrakcyjnej do zabawy konstrukcji, która jednocześnie wprowadza elementy przyrody, umożliwiając dzieciom naukę o owadach i ich ekosystemach. Ponadto, zgodnie z normami bezpieczeństwa i zdrowia, takie wyposażenie powinno być wykonane z materiałów odpowiednich dla dzieci, co może obejmować również formy stylizowane na ważki, które są bezpieczne i dostosowane do aktywności dziecięcych. W praktyce, takie elementy sprzyjają rozwijaniu koordynacji, motoryki oraz wyobraźni dzieci, co jest zgodne z zaleceniami dotyczących tworzenia przyjaznych i stymulujących przestrzeni do zabawy dla najmłodszych.
Pytanie 14

Określ rzeczywistą długość siedziska ławki, która na schemacie technicznym obiektu w skali 1:50 ma 4 cm.

A. 2,00 m
B. 3,50 m
C. 1,50 m
D. 2,50 m
Odpowiedź 2,00 m jest prawidłowa, ponieważ w projekcie technicznym w skali 1:50, każdy centymetr na rysunku odpowiada 50 centymetrom w rzeczywistości. Skala 1:50 oznacza, że długość rzeczywista jest 50 razy większa od długości na rysunku. Zatem, aby obliczyć rzeczywistą długość siedziska ławki, należy pomnożyć długość na rysunku (4 cm) przez współczynnik skali (50). Wykonując to obliczenie: 4 cm x 50 = 200 cm, co jest równoznaczne z 2,00 m. W praktyce, przy projektowaniu obiektów architektonicznych, znajomość skal i umiejętność przeliczania wymiarów jest kluczowa, gdyż pozwala to na prawidłowe odwzorowanie projektów w rzeczywistości. Dobre praktyki inżynieryjne zawsze uwzględniają dokładne przeliczenia skali, aby zapewnić, że wszystkie elementy projektu będą miały odpowiednie wymiary i funkcjonalność w zastosowaniach rzeczywistych.
Pytanie 15

Najbardziej wytrzymałym materiałem stosowanym przy budowie ścieżki w ogrodzie jest

A. cegła budowlana
B. łupek kamienny
C. płyta betonowa
D. kostka granitowa
Kostka granitowa jest uznawana za najtrwalszy materiał do budowy ścieżek ogrodowych ze względu na swoje niezwykle korzystne właściwości fizyczne i chemiczne. Granit jest skałą magmową, która charakteryzuje się dużą twardością, odpornością na ścieranie oraz działanie niekorzystnych warunków atmosferycznych, takich jak deszcz, śnieg czy mróz. Dzięki tym cechom kostka granitowa nie podlega deformacjom ani nie traci swoich właściwości estetycznych z upływem czasu. Ponadto, granit jest materiałem naturalnym, co w kontekście architektury krajobrazu zyskuje na wartości, gdyż wpisuje się w ideę zrównoważonego rozwoju. Wykorzystanie kostki granitowej w ogrodach może obejmować różnorodne formy, od ścieżek po podjazdy, a także schody ogrodowe. Warto dodać, że dzięki różnorodności kolorystycznej i fakturowej granitu, można uzyskać efektowne aranżacje, które harmonijnie wkomponują się w otoczenie. W kontekście standardów budowlanych, korzystanie z materiałów takich jak kostka granitowa jest zalecane w projektach, które stawiają na trwałość i estetykę, co jest zgodne z wymaganiami norm europejskich dotyczących materiałów budowlanych.
Pytanie 16

Jaka jest poprawna sekwencja działań do realizacji nawierzchni z kostki brukowej na gruncie przepuszczalnym?

A. Wykorytowanie podłoża, wykonanie wylewki betonowej, ułożenie kostki brukowej
B. Wykorytowanie podłoża, osadzenie obrzeży, wykonanie dwóch warstw podbudowy z klińca, ułożenie kostki brukowej
C. Wykorytowanie podłoża, osadzenie obrzeży, wykonanie warstwy podbudowy z piasku, ułożenie kostki brukowej
D. Wykorytowanie podłoża, osadzenie obrzeży, wykonanie dwóch warstw podbudowy z tłucznia, ułożenie kostki brukowej
Dobra robota! Twoja odpowiedź pokazuje, że wiesz, jak powinny wyglądać etapy układania kostki brukowej na gruncie, który dobrze przepuszcza wodę. Zaczynamy od wykorytowania podłoża – to ważny krok, bo dzięki temu usuwamy górną warstwę gleby i zapewniamy odpowiednią głębokość dla podbudowy. Później osadzamy obrzeża, które pomogą utrzymać kostkę w jednym miejscu i nie pozwolą jej się przesuwać. Następnie ważna jest warstwa podbudowy z piasku, bo ona daje stability i ułatwia odprowadzenie wody. Piasek jest tu najlepszy, bo na gruntach przepuszczalnych pozwala na swobodny przepływ wody, a to zmniejsza ryzyko kałuż i erozji. Na końcu układamy kostkę, pamiętając o spasowaniu i poziomowaniu. Całość, jak widać, jest zgodna z dobrymi praktykami budowlanymi i standardami, co jest super ważne.
Pytanie 17

Jaki instrument jest używany do pomiaru kątów zarówno poziomych, jak i pionowych w terenie?

A. Kątomierz.
B. Poziomica.
C. Teodolit.
D. Niwelator.
Teodolit jest zaawansowanym instrumentem pomiarowym, który umożliwia precyzyjne mierzenie kątów poziomych i pionowych w terenie. Jest to niezwykle istotne narzędzie w geodezji, inżynierii lądowej oraz budownictwie, gdzie dokładność pomiarów ma kluczowe znaczenie dla realizacji projektów. Przykładem zastosowania teodolitu może być wytyczanie osi budynków, dróg czy mostów, gdzie precyzyjne ustawienie i pomiar kątów są niezbędne dla zapewnienia stabilności i bezpieczeństwa konstrukcji. Teodolit składa się z lunety optycznej, która pozwala na obserwację i pomiar, a jego konstrukcja jest zaprojektowana tak, aby zapewnić wysoką stabilność oraz precyzję podczas pomiarów. Ponadto, nowoczesne teodolity są często wyposażone w funkcje elektroniczne, które umożliwiają automatyczne pomiary oraz kalkulacje, co znacznie przyspiesza proces zbierania danych i minimalizuje błędy ludzkie. Znajomość obsługi teodolitu jest niezbędna dla geodetów oraz inżynierów, ponieważ umiejętność precyzyjnego pomiaru kątów jest fundamentem ich pracy, a także podstawą wielu norm i standardów w branży budowlanej.
Pytanie 18

Aby zaprezentować na jednym rysunku budowę altany ogrodowej wraz z fundamentami, należy wykorzystać

A. widok aksonometryczny.
B. rzut.
C. przekrój.
D. widok z boku.
Przekrój to jeden z najważniejszych rysunków technicznych, który umożliwia przedstawienie obiektu w sposób ukazujący jego wnętrze oraz konstrukcję. W przypadku altany ogrodowej, rysunek przekroju pozwala na zobrazowanie nie tylko samej konstrukcji, ale także fundamentów, co jest niezwykle istotne dla zrozumienia budowy i stabilności obiektu. Przekrój pozwala na szczegółowe odwzorowanie warstw materiałowych, takich jak beton fundamentowy, drewno konstrukcyjne czy pokrycie dachu, co ułatwia dalsze prace projektowe oraz wykonawcze. W praktyce, architekci i inżynierowie często korzystają z przekrojów, aby przedstawić różne aspekty budowy, takie jak wysokości pomieszczeń, grubości ścian czy lokalizację instalacji. Przykładem może być projektowanie domów jednorodzinnych, gdzie przekroje są kluczowe dla zrozumienia układu budowli i jej funkcjonalności. W ramach standardów branżowych, przekroje powinny być zgodne z wytycznymi określonymi w normach rysunków budowlanych, co zapewnia ich poprawność i czytelność.
Pytanie 19

Największą trwałość ogrodzenia zapewni zastosowanie drewna

A. modrzewiowego
B. świerkowego
C. bukowego
D. brzozowego
Drewno modrzewiowe jest jednym z najtrwalszych rodzajów drewna wykorzystywanych w budownictwie, szczególnie w konstrukcjach narażonych na działanie warunków atmosferycznych, takich jak ogrodzenia. Jego naturalna odporność na wilgoć i szkodniki, w tym grzyby, sprawia, że jest preferowanym materiałem do budowy ogrodzeń, które mają służyć przez wiele lat. Modrzewiowe drewno zawiera naturalne oleje, które chronią je przed rozkładem, co jest kluczowe w kontekście długoterminowej efektywności i minimalizacji kosztów utrzymania. Przykłady zastosowań drewna modrzewiowego obejmują nie tylko ogrodzenia, ale również tarasy i elementy architektury ogrodowej, gdzie estetyka i trwałość są równie ważne. Warto podkreślić, że zgodnie z normami budowlanymi, drewno powinno być odpowiednio sezonowane oraz zabezpieczane przed szkodnikami, co dodatkowo zwiększa jego żywotność.
Pytanie 20

W jakiej strefie funkcjonalno-przestrzennej w ogrodzie przydomowym powinna być umiejscowiona szopa na narzędzia?

A. Użytkowej
B. Reprezentacyjnej
C. Wypoczynkowej
D. Rekreacyjnej
Odpowiedź 'Użytkowa' jest prawidłowa, ponieważ w ogrodzie przydomowym szopa na narzędzia pełni kluczową funkcję w strefie użytkowej, która jest dedykowana do przechowywania i obsługi sprzętu oraz narzędzi ogrodniczych. Szopa powinna być zlokalizowana blisko obszarów roboczych, takich jak rabaty czy grządki, aby zapewnić łatwy dostęp do narzędzi i materiałów potrzebnych do pracy w ogrodzie. To pozwala na efektywne zarządzanie czasem oraz zwiększa wygodę podczas wykonywania czynności ogrodniczych. Dobrą praktyką jest również, aby szopa była odpowiednio wentylowana oraz dobrze zorganizowana wewnętrznie, co umożliwia łatwe odnalezienie niezbędnych narzędzi. Ponadto, korzystanie z materiałów odpornych na warunki atmosferyczne oraz zapewnienie odpowiedniej izolacji termicznej zwiększa trwałość obiektu. W kontekście ogrodów, zgodnie z zasadami projektowania przestrzeni, strefa użytkowa powinna być funkcjonalna i sprzyjać efektywnemu użytkowaniu, co czyni ją idealnym miejscem na szopę.
Pytanie 21

Ile wynosi nakład robocizny na budowę ścian prostokątnych piaskownic z betonu żwirowego, jeśli koszt robocizny na 1 m3 to 13,53 r-g, a wymiary ściany to szerokość 20 cm, wysokość 50 cm i długość 10 m?

A. 1,353 r-g
B. 0,1353 r-g
C. 13,53 r-g
D. 135,3 r-g
Wiele z błędnych odpowiedzi wynika z niepoprawnego zrozumienia jednostek oraz zasad obliczania robocizny. Odpowiedzi wskazujące wartości takie jak 1,353 r-g, 0,1353 r-g oraz 135,3 r-g sugerują błędne interpretacje związane z objętością ściany oraz nakładem robocizny. Na przykład, 1,353 r-g można by uznać za wynik obliczenia, które pomijałoby odpowiednią konwersję jednostek lub nieprawidłowo traktowało objętość. Warto zauważyć, że w kontekście budownictwa, nakład robocizny podawany jest zawsze w odniesieniu do pełnej jednostki objętości, w tym przypadku 1 m3. Podobnie, odpowiedź 0,1353 r-g sugeruje, że ktoś prawdopodobnie mylił się w obliczeniach, dzieląc lub mnożąc przez niewłaściwe wartości, co prowadzi do dramatycznego zaniżenia nakładu robocizny, a 135,3 r-g to z kolei znacząca nadwyżka, co również jest wynikiem błędnej kalkulacji. Zrozumienie, jak obliczać objętość oraz stosować odpowiednie wartości nakładów robocizny to kluczowe kompetencje w branży budowlanej, które wpływają na efektywność zarządzania projektami. Dlatego ważne jest, aby przed podjęciem decyzji, dokładnie przeliczyć wszystkie dane oraz zrozumieć koncepcje związane z kosztami robocizny.
Pytanie 22

Jaką grubość warstwy ziemi trzeba zabezpieczyć podczas wykonywania działań ziemnych?

A. od 5 cm do 9 cm
B. od 31 cm do 59 cm
C. od 10 cm do 30 cm
D. od 60 cm do 90 cm
Odpowiedź 'od 10 cm do 30 cm' jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z przepisami dotyczącymi prowadzenia robót ziemnych, minimalna grubość warstwy ziemi, którą należy zabezpieczyć, wynosi właśnie od 10 cm do 30 cm. Zabezpieczenie tej warstwy jest kluczowe dla ochrony środowiska oraz zapobiegania erozji i zanieczyszczeniu gleby. W praktyce oznacza to, że podczas wykopów, budowy lub innych prac ziemnych, należy zachować ostrożność, aby nie zakłócać struktury gleby, co może prowadzić do problemów z jej nośnością i stabilnością. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest projektowanie placów budowy, gdzie odpowiednie zabezpieczenie gruntu pozwala na zachowanie jego jakości oraz minimalizowanie wpływu na otaczające środowisko. Standardy takie jak PN-EN 1997-1 dotyczące geotechniki oraz wytyczne dotyczące ochrony środowiska jasno określają, jak należy postępować z urobkiem ziemi, aby zminimalizować ryzyko degradacji gleby.
Pytanie 23

Jaka jest rzeczywista szerokość powierzchni, jeśli jej szerokość w rzucie w skali 1:250 wynosi 1,5 cm?

A. 3,75 m
B. 0,60 m
C. 2,50 m
D. 4,00 m
Aby obliczyć rzeczywistą szerokość nawierzchni na podstawie jej szerokości w skali, można zastosować prostą formułę. Skala 1:250 oznacza, że 1 cm na rysunku odpowiada 250 cm w rzeczywistości. Dlatego, mając szerokość 1,5 cm w skali, przeliczenie na rzeczywistą szerokość będzie wyglądać następująco: 1,5 cm * 250 cm/cm = 375 cm. Przeliczając centymetry na metry, otrzymujemy 375 cm = 3,75 m. Tego rodzaju obliczenia są szczególnie istotne w dziedzinach takich jak inżynieria lądowa i architektura, gdzie precyzyjne wymiary są kluczowe dla planowania i wykonania projektów. Na przykład, projektując drogę, inżynierowie muszą dokładnie określić szerokości pasów ruchu, aby zapewnić bezpieczeństwo i płynność ruchu. Praca z odpowiednimi skalami i obliczeniami pozwala na skuteczne przygotowanie dokumentacji technicznej, spełniając standardy branżowe.
Pytanie 24

Jaki materiał powinien być wybrany do ochrony skarpy przydrożnej, aby jednocześnie umożliwić maksymalny udział biologicznie czynnej powierzchni?

A. Trylinkę
B. Geokratę
C. Kostkę brukową
D. Ażurowe płyty betonowe
Geokraty to innowacyjne materiały geosyntetyczne, które są powszechnie stosowane w budownictwie drogowym, inżynierii lądowej oraz w ochronie środowiska. Ich struktura pozwala na stabilizację gleby oraz jednoczesne zachowanie wysokiego udziału powierzchni biologicznie czynnej. Geokraty składają się z ażurowych siatek, które są wypełnione glebą lub innymi materiałami, co umożliwia swobodny rozwój roślinności. Dzięki temu, że geokraty są perforowane, woda łatwo wnika w glebę, a korzenie roślin mogą rosnąć w ich wnętrzu, co przyczynia się do poprawy absorpcji wody i zmniejsza ryzyko erozji. Zgodnie z zaleceniami standardów budowlanych, geokraty są idealnym rozwiązaniem do zabezpieczenia stoku, ponieważ nie tylko stabilizują skarpę, ale także wspierają bioróżnorodność i zdrowie ekosystemów. Przykładem zastosowania geokraty mogą być tereny przydrożne, gdzie zachowanie naturalnej roślinności jest kluczowe dla estetyki oraz ochrony przed erozją. Wybór geokraty jako materiału do zabezpieczenia skarpy przydrożnej jest zgodny z najlepszymi praktykami w zakresie zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska.
Pytanie 25

Aby stworzyć oczko wodne, które będzie częścią tymczasowej wystawy i będzie łatwe do szybkiej demontażu, należy użyć

A. folii
B. betonu
C. bentonitu
D. kamienia
Folia jest idealnym materiałem do budowy oczek wodnych, szczególnie w przypadku krótkotrwałych ekspozycji, ponieważ oferuje łatwość montażu oraz demontażu. W przeciwieństwie do materiałów takich jak beton czy kamień, folia jest elastyczna i pozwala na łatwe dostosowanie kształtu zbiornika do wymogów projektowych. Umożliwia również szybkie usunięcie oczka po zakończeniu ekspozycji, co wpływa na zmniejszenie kosztów i zminimalizowanie wpływu na środowisko. Folie do oczek wodnych są dostępne w różnych wariantach, takich jak PVC czy EPDM, które charakteryzują się odpornością na działanie promieni UV oraz zmienne warunki atmosferyczne. W praktyce, zastosowanie folii zyskuje na popularności wśród ogrodników i projektantów krajobrazu, którzy cenią sobie elastyczność oraz łatwość w utrzymaniu. Dodatkowo, stosowanie folii zgodnie z normami branżowymi pozwala na zapewnienie odpowiednich warunków dla fauny i flory wodnej, co jest istotne dla zachowania różnorodności biologicznej w danym ekosystemie.
Pytanie 26

Park kulturowy jest tworzony na podstawie ustawy

A. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami z dnia 23 lipca 2003 r
B. Prawo ochrony środowiska z dnia 27 kwietnia 2001 r
C. Prawo budowlane z dnia 7 lipca 1994 r
D. o ochronie przyrody z dnia 16 kwietnia 2004 r
Chociaż inne wymienione akty prawne dotyczą ważnych aspektów ochrony środowiska i budownictwa, nie są bezpośrednio związane z tworzeniem parków kulturowych. Prawo budowlane z dnia 7 lipca 1994 r. koncentruje się na regulacjach dotyczących procesu budowlanego, a nie na ochronie dziedzictwa kulturowego. Z kolei ustawa o ochronie przyrody z dnia 16 kwietnia 2004 r. dotyczy ochrony zasobów przyrody oraz ekosystemów, co również nie jest równoznaczne z instytucją parku kulturowego. Prawo ochrony środowiska z dnia 27 kwietnia 2001 r. zajmuje się regulacjami dotyczącymi ochrony środowiska naturalnego, co również odbiega od głównego celu parków kulturowych, który to cel koncentruje się na zachowaniu dziedzictwa kulturowego. Głównym błędem myślowym w odpowiedziach błędnych jest mylenie ochrony zabytków z szeroką ochroną środowiska, co prowadzi do nieporozumienia w zrozumieniu roli i celu parków kulturowych. Parki kulturowe nie są dedykowane ochronie przyrody, lecz skupiają się na ochronie zbiorów kulturowych oraz architektonicznych, co jest kluczowe dla zachowania tożsamości kulturowej danego regionu.
Pytanie 27

Jakie metody impregnacji drewnianych komponentów wykorzystywanych w budowie ogrodów najlepiej chronią je przed biologiczną korozją?

A. Ciśnieniowa
B. Natryskowa
C. Iniekcji
D. Kąpieli
Iniekcja, kąpiel czy natrysk to metody impregnacji drewna, które różnią się od ciśnieniowej pod względem efektywności i głębokości penetracji środków ochronnych. Iniekcja polega na wstrzykiwaniu substancji chemicznych w wybrane miejsca drewna. Choć może być użyteczna w przypadku lokalnych uszkodzeń, jej skuteczność w zabezpieczaniu całej konstrukcji przed korozją biologiczną jest ograniczona. W praktyce, środki nie docierają do głębszych warstw drewna, co sprawia, że nie zapewniają one kompleksowej ochrony. Kąpiel polega na zanurzeniu elementów drewnianych w roztworze impregnacyjnym, co również nie gwarantuje głębokiej penetracji; efektywność tej metody jest zdecydowanie niższa, zwłaszcza w przypadku grubszych elementów. Natryskowa impregnacja natomiast, choć łatwa w zastosowaniu, ma ograniczenia związane z równomiernym pokryciem i, podobnie jak kąpiel, nie gwarantuje przenikania substancji do wnętrza drewna. Wybór niewłaściwej metody impregnacji może prowadzić do osłabienia struktury drewna i zwiększonego ryzyka rozwoju korozji biologicznej, co w dłuższej perspektywie skutkuje koniecznością wymiany zniszczonych elementów. Z tego powodu, stosowanie ciśnieniowej impregnacji jest kluczowe dla zapewnienia długotrwałej ochrony, a inne metody mogą być stosowane jedynie jako uzupełnienie lub w specyficznych sytuacjach.
Pytanie 28

Jakie rozwiązanie najlepiej wykorzystać do zabezpieczenia brzegów szybko płynącego strumienia?

A. dren faszynowy
B. palisady drewniane
C. zadarnione rynny
D. narzut kamienny
Dren faszynowy, mimo że jest stosowany w niektórych systemach odwadniających, nie zapewnia wystarczającej ochrony brzegów wartkiego strumienia. Jest to konstrukcja wykonana z materiałów organicznych, takich jak gałęzie, która z czasem może ulegać rozkładowi. W przypadku intensywnych przepływów, nie jest w stanie skutecznie ochronić obszaru przed erozją. Ponadto, faszynowe zabezpieczenia mogą być podatne na uszkodzenia w wyniku działania wody, co ogranicza ich efektywność. Zadarnione rynny, które mają na celu zatrzymanie wody i erozji, również nie są odpowiednie dla wartkich strumieni. Z ich powodu mogą wystąpić problemy związane z osadami i zatorami, co w dłuższej perspektywie prowadzi do pogorszenia się warunków hydrologicznych. Palisady drewniane mogą być skuteczne w pewnych warunkach, ale są mniej trwałe i bardziej podatne na biodegradację w środowisku wodnym. Użycie materiałów organicznych w konstrukcjach brzegowych zwiększa ryzyko ich uszkodzenia przez zmiany poziomu wody, co czyni je mniej efektywnymi niż rozwiązania z użyciem kamienia. Wnioskując, ważne jest stosowanie trwałych materiałów i konstrukcji, które zapewniają długoterminową ochronę brzegów, a narzut kamienny jest najlepszym wyborem w tym kontekście.
Pytanie 29

Jakie działania powinny być podjęte w pierwszej kolejności podczas realizacji projektu rewaloryzacji zabytkowego założenia pałacowo-ogrodowego?

A. Badania archeologiczne
B. Wytyczenie geodezyjne elementów projektu w terenie
C. Analiza stopnia zachowania substancji zabytkowej
D. Przygotowanie wytycznych konserwatorskich
Podejmowanie badań archeologicznych, opracowywanie wytycznych konserwatorskich oraz analiza stopnia zachowania substancji zabytkowej to istotne elementy procesu rewaloryzacji, jednak powinny one mieć miejsce dopiero po dokonaniu geodezyjnego wytyczenia. Wiele osób może mylnie sądzić, że badania archeologiczne powinny być przeprowadzane w pierwszej kolejności, ponieważ mają one na celu ochronę i zrozumienie wartości historycznych obiektu. Niemniej jednak, bez precyzyjnego wytyczenia terenu, badania archeologiczne mogą być prowadzone w niewłaściwych miejscach, co skutkuje utratą istotnych informacji i zasobów. Opracowanie wytycznych konserwatorskich wymaga już wiedzy o lokalizacji i stanie zachowania elementów, co czyni je działaniem wtórnym w stosunku do geodezyjnego wytyczenia. Podobnie analiza stopnia zachowania substancji zabytkowej jest efektywna tylko wtedy, gdy istnieje jasny obraz lokalizacji i układu przestrzennego. Przy podejmowaniu decyzji w projektowaniu nie można pomijać aspektów geodezyjnych, co jest często przyczyną niepowodzeń w realizacji projektów. Na etapie planowania każdy krok powinien być dokładnie przemyślany i zorganizowany zgodnie z uznawanymi standardami, co pozwala uniknąć kosztownych błędów i nieporozumień w przyszłości.
Pytanie 30

Jakie narzędzia i sprzęt będą wystarczające do wykopania i ustabilizowania gotowej formy zbiornika wodnego z laminatu poliestrowego o wymiarach 1,2 m długości, 1,0 m szerokości oraz 0,8 m głębokości w wcześniej wyznaczonym miejscu?

A. Koparka, szpadel, niwelator, tyczki, łata geodezyjna, miarka
B. Koparka, przyczepa, ubijarka spalinowa, szpadel
C. Szpadel, łopata, taczka, poziomica, miarka, wąż ogrodowy
D. Szpadel, taczka, sznurek
Odpowiedź ta jest prawidłowa, ponieważ zestaw narzędzi i sprzętu składający się ze szpada, łopaty, taczki, poziomicy, miarki i węża ogrodowego jest wystarczający do wkopania i stabilizacji formy oczka wodnego z laminatu poliestrowego. Szpadel i łopata pozwalają na precyzyjne wykopanie odpowiedniego kształtu oraz głębokości, które są zgodne z wymiarami oczka. Poziomica jest niezbędna do zapewnienia, że dno oczka będzie równe, co jest kluczowe dla estetyki oraz funkcjonalności oczka wodnego. Miarka natomiast umożliwia dokładne mierzenie głębokości i kształtu wykopu, co zapobiega błędom konstrukcyjnym. Taczka ułatwia transport ziemi wykopanej podczas prac, a wąż ogrodowy może być użyty do przemywania wykopu lub dostarczania wody do stabilizacji formy. W praktyce, dokładne przestrzeganie tych etapów i używanie odpowiednich narzędzi zapewni długotrwałość oraz stabilność oczka, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w budownictwie ogrodowym.
Pytanie 31

Jakiego materiału można użyć do stworzenia siedziska ławki ogrodowej w stylu rustykalnym?

A. Dłutowane deski drewniane
B. Płyty wiórowe
C. Płyty z tworzywa sztucznego
D. Ażurowe płyty aluminiowe
Dłutowane deski drewniane stanowią idealny materiał do wykonania siedziska ławki o charakterze rustykalnym. Drewno wprowadza do przestrzeni ogrodowej naturalny klimat, a jego struktura i faktura doskonale wpisują się w stylistykę rustykalną. Dłutowane deski, dzięki swojej obróbce, posiadają wyraźne słoje i niepowtarzalny charakter, co sprawia, że każda ławka może być unikalnym elementem małej architektury ogrodowej. Drewno jako materiał jest również stosunkowo łatwe do obróbki, co umożliwia dopasowanie wymiarów oraz kształtów do indywidualnych potrzeb użytkowników. Warto również pamiętać o odpowiedniej impregnacji drewna, aby zwiększyć jego odporność na warunki atmosferyczne oraz szkodniki. Zastosowanie standardowych gatunków drewna, takich jak sosna czy dąb, zapewnia trwałość i estetykę, a także wpasowuje się w zasady zrównoważonego rozwoju. Oprócz siedzisk, drewniane elementy mogą być także wykorzystywane w innych częściach ogrodu, co sprzyja spójności estetycznej całego projektu.
Pytanie 32

Aby wykonać domiar prostokątny w terenie przy użyciu węgielnicy, ile tyczek jest potrzebnych?

A. trzy tyczki
B. jedna tyczka
C. dwie tyczki
D. cztery tyczki
Aby wykonać domiar prostokątny w terenie przy użyciu węgielnicy, potrzebujemy trzech tyczek, co jest zgodne z zasadami geodezyjnymi i standardami prac pomiarowych. Węgielnica, czyli narzędzie służące do wyznaczania kątów prostych, umożliwia precyzyjne określenie lokalizacji punktów na gruncie. W praktyce, jedną tyczkę umieszczamy w punkcie startowym, drugą w celu wyznaczenia linii podstawowej, natomiast trzecia jest niezbędna do określenia kąta prostego. Ta metoda jest nie tylko powszechnie stosowana, ale również bardzo efektywna, gdyż pozwala na uzyskanie wysokiej dokładności pomiarów. Przykładowo, w budownictwie wykorzystywanie węgielnicy i tyczek jest kluczowe przy wytyczaniu fundamentów, aby zapewnić, że konstrukcja będzie miała poprawne proporcje i nie będzie miała problemów ze stabilnością. Ponadto, zgodnie z dobrymi praktykami w geodezji, ważne jest, aby przy każdej pracy pomiarowej stosować zasady równości kątów, co jest możliwe tylko przy użyciu odpowiedniej liczby tyczek.
Pytanie 33

Aby stworzyć powierzchnię odporną na poślizgnięcia na tarasie, należy zastosować deski

A. przecierane
B. ryflowane
C. heblowane
D. polerowane
Deski ryflowane są najlepszym wyborem do budowy powierzchni antypoślizgowej tarasu, ponieważ ich charakterystyczne żłobienia zwiększają przyczepność, co jest kluczowe w kontekście bezpieczeństwa użytkowników. Dzięki ryflowanej powierzchni woda oraz inne substancje, które mogą powodować poślizg, skuteczniej spływają, co znacząco redukuje ryzyko wypadków. Przykładem zastosowania desek ryflowanych są tarasy przy basenach lub w miejscach narażonych na kontakt z wodą. Wybór tego typu desek powinien być zgodny z normami bezpieczeństwa, które zalecają stosowanie materiałów o odpowiednich właściwościach antypoślizgowych. Dobrą praktyką jest także regularne sprawdzanie stanu desek oraz ich konserwacja, co pozwala na utrzymanie właściwości antypoślizgowych przez długi czas. Warto również wspomnieć, że deski ryflowane mogą być wykonane z różnych materiałów, takich jak drewno kompozytowe czy naturalne, co dodatkowo zwiększa ich wszechstronność w zastosowaniach zewnętrznych.
Pytanie 34

Kształt kwietnika dywanowego można najlepiej zobrazować w perspektywie

A. równoległej
B. żabiej
C. z lotu ptaka
D. ukośnej
Odpowiedź 'z lotu ptaka' jest prawidłowa, ponieważ pozwala na najlepsze zobrazowanie wzoru kwietnika dywanowego z perspektywy, która ukazuje całość kompozycji w sposób holistyczny. Widok z góry umożliwia dostrzeżenie układu roślin, ich rozmieszczenia oraz interakcji między poszczególnymi elementami aranżacji ogrodowej. Taki sposób prezentacji jest stosowany w projektowaniu krajobrazu i architekturze ogrodowej, gdzie kluczowe jest zrozumienie, jak różne elementy współdziałają w przestrzeni. W praktycznym zastosowaniu, architekci krajobrazu często korzystają z map, zdjęć lotniczych lub wizualizacji 3D, aby dokładnie przedstawić koncepcję projektu. Wzór kwietnika dywanowego, który zazwyczaj ma skomplikowaną, wielowarstwową strukturę, jest znacznie łatwiejszy do analizy, gdy można zobaczyć go w całości. Zastosowanie takiej perspektywy sprzyja lepszemu planowaniu, aby zapewnić estetyczny i funkcjonalny układ ogrodu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w tej dziedzinie.
Pytanie 35

Jakiego rodzaju spoiwa powinno się użyć do stabilizacji nawierzchni gruntowej z niską zawartością frakcji ilastych?

A. Wapno
B. Cement
C. Glinę
D. Gips
Odpowiedzi takie jak glina, gips czy wapno nie są odpowiednie do stabilizacji nawierzchni gruntowych o małej zawartości części ilastych z kilku istotnych powodów. Glinę, choć posiada właściwości plastyczne, nie może być skutecznie wykorzystywana do stabilizacji gruntów, gdyż jej działanie polega na wiązaniu cząstek na zasadzie plastyczności i lepkości, co nie zapewnia odpowiedniej wytrzymałości strukturalnej i może prowadzić do osiadania oraz deformacji nawierzchni. Gips, z kolei, charakteryzuje się niską odpornością na wilgoć, co czyni go nieodpowiednim materiałem w kontekście długoterminowej stabilizacji gruntów, zwłaszcza w warunkach zmiennej wilgotności. Wapno, chociaż stosowane w stabilizacji gruntów, nie jest tak efektywne w przypadku gruntów o niskiej zawartości części ilastych. Ma swoje zastosowanie w gruntach, gdzie występują części ilaste, ale nie jest w stanie zapewnić pożądanej nośności w przypadku gruntów o małej zawartości tychże części. W przypadku decyzji o doborze odpowiedniego spoiwa do stabilizacji gruntów, kluczowe jest zrozumienie różnicy w mechanizmach działania poszczególnych materiałów oraz ich odpowiedniości do specyficznych warunków gruntowych. Ignorowanie tych różnic może prowadzić do kosztownych błędów w projektowaniu i realizacji nawierzchni, które w konsekwencji mogą nie spełniać wymaganych norm i standardów.
Pytanie 36

Aby zrealizować warstwę podbudowy ścieżki pieszej na gruncie przepuszczalnym z nawierzchnią ścieralną z kostki brukowej drewnianej, należy zastosować

A. piasek
B. keramzyt
C. gruz
D. tłuczeń
Piasek to super materiał na podbudowę ścieżki pieszej w miejscach, gdzie grunt jest przepuszczalny. Dlaczego? Bo piasek dobrze filtruje wodę i stabilizuje nawierzchnię. Przy budowie takich ścieżek ważne jest, żeby podbudowa nie tylko trzymała ciężar, ale też pozwalała wodzie swobodnie odpływać. To zapobiega kałużom i erozji. Warto wybrać piasek gruboziarnisty, bo on tworzy fajną, przepuszczalną warstwę, która dobrze współpracuje z kostką brukową. Z mojego doświadczenia, wiele firm budowlanych korzysta z piasku przy robieniu alejek w parkach, a to potwierdzają też normy w branży. Dodatkowo, piasek łatwo znaleźć i jest relatywnie tani, więc z ekonomicznego punktu widzenia, to bardzo dobry wybór.
Pytanie 37

Rozdzielenie długiego ogrodowego wnętrza ścieżkami biegnącymi równolegle do jego dłuższych boków sprawia, że przestrzeń ta wydaje się być

A. wąska
B. szeroka
C. wysoka
D. niska
Odpowiedź 'węższe' jest poprawna, ponieważ podział podłużnego wnętrza ogrodowego drogami przebiegającymi równolegle do dłuższych boków optycznie zmienia percepcję przestrzeni. Stworzenie takich podziałów może skutkować efektem wizualnym, w którym przestrzeń wydaje się bardziej zwarta i mniej szeroka. Z perspektywy projektowania ogrodów, takie podejście jest często stosowane, aby nadać ogrodowi większą intensywność i wyrazistość. Przykładowo, w ogrodach formalnych, gdzie drogi są ułożone w prostokąty lub rzędy, wrażenie węższej przestrzeni może być wykorzystane do skoncentrowania uwagi na centralnym punkcie aranżacji, takim jak fontanna czy rzeźba. Dobre praktyki w projektowaniu ogrodów wskazują na znaczenie takich podziałów dla stworzenia harmonijnej i estetycznej kompozycji, która zachęca do odkrywania różnych sekcji ogrodu. Dodatkowo, zastosowanie roślinności i elementów krajobrazu wzdłuż tych dróg może dodatkowo podkreślić wrażenie węższej przestrzeni, co wpływa na subiektywne postrzeganie szerokości ogrodu.
Pytanie 38

Jaki element można wykorzystać do osłonięcia kompostownika w niewielkim ogrodzie?

A. Gabion
B. Bindaż
C. Pergola
D. Trejaż
Pergola, gabion i bindaż to elementy, które mogą być używane w ogrodzie, ale nie są odpowiednie do przesłonienia kompostownika. Pergola jest konstrukcją, która zapewnia cień i może być używana do wspierania roślin pnących, jednak jej struktura nie jest dostosowana do zapewnienia odpowiedniej wentylacji dla kompostu. Ograniczenie cyrkulacji powietrza mogłoby prowadzić do nieprzyjemnych zapachów i złej jakości kompostu. Gabion, czyli konstrukcja z siatki wypełniona kamieniami, ma zastosowanie głównie w budownictwie i stabilizacji gruntu, a jego zastosowanie w ogrodzie jako osłona kompostownika byłoby niepraktyczne, ze względu na brak funkcji wentylacyjnych i estetycznych. Bindaż natomiast to technika, która odnosi się raczej do wiązania roślin czy innych elementów, a nie do tworzenia osłon w ogrodzie. Użycie tych elementów wskazuje na brak zrozumienia, że skuteczne przesłonienie kompostownika wymaga szczególnej uwagi do aspektów wentylacyjnych oraz estetycznych, które są kluczowe dla zachowania funkcjonalności kompostowania oraz harmonii w ogrodzie.
Pytanie 39

Jaką dominującą rolę odgrywa ogród etnograficzny?

A. użytkowa
B. estetyczna
C. dydaktyczna
D. badawcza
Odpowiedź, że dominującą funkcją ogrodu etnograficznego jest funkcja dydaktyczna, jest trafna, ponieważ takie ogrody są zaprojektowane z myślą o edukacji i nauczaniu o różnorodności kulturowej oraz tradycjach rolniczych i ogrodniczych różnych grup etnicznych. Ogród etnograficzny stanowi przestrzeń, w której zwiedzający mogą uczyć się o lokalnych ekosystemach, tradycyjnych technikach uprawy roślin oraz znaczeniu danych roślin w kontekście danej kultury. Przykładem zastosowania tej funkcji może być organizowanie warsztatów, wykładów czy pokazów rolniczych, które mają na celu przekazywanie wiedzy o lokalnych roślinach użytkowych i ich zastosowaniach, co jest istotne dla zachowania dziedzictwa kulturowego. Dydaktyka w tym kontekście nie ogranicza się tylko do przekazywania wiedzy teoretycznej, ale często łączy się z praktycznym działaniem, co czyni tę przestrzeń nie tylko miejscem nauki, ale także interakcji między ludźmi a naturą, promującym zrównoważony rozwój i poszanowanie dla tradycji.
Pytanie 40

Wysokość podstopnicy w schodach zewnętrznych powinna wynosić

A. od 8 cm do 12 cm
B. od 13 cm do 17 cm
C. od 18 cm do 22 cm
D. od 23 cm do 27 cm
Wysokość podstopnicy dla schodów terenowych powinna mieścić się w zakresie od 8 cm do 12 cm, co jest zgodne z zaleceniami norm budowlanych oraz praktykami stosowanymi w projektowaniu schodów. Taki wymiar sprzyja wygodzie użytkowników, pozwalając na łatwe i komfortowe pokonywanie schodów, co jest istotne zwłaszcza w obszarach publicznych czy w budynkach użyteczności publicznej. Zbyt wysokie podstopnice mogą prowadzić do szybszego zmęczenia nóg i zwiększają ryzyko upadków, zwłaszcza u osób starszych lub z ograniczeniami ruchowymi. Przykładem zastosowania tych zasad mogą być schody prowadzące do ogrodów, tarasów czy budynków użyteczności publicznej, gdzie dbałość o ergonomię schodów jest kluczowa. Zgodnie z Polskimi Normami (np. PN-EN 1991-1-1), należy także uwzględnić dodatkowe czynniki, takie jak materiały użyte do budowy oraz warunki atmosferyczne, które mogą wpływać na projekt schodów. Utrzymywanie tych wymiarów zapewnia nie tylko bezpieczeństwo, ale także estetykę i funkcjonalność przestrzeni.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej