Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik spedytor
Kwalifikacja: SPL.05 - Organizacja transportu oraz obsługa klientów i kontrahentów
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 14:51
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 14:53

Egzamin niezdany

Wynik: 10/40 punktów (25,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Urządzenie przedstawione na rysunku to

A. pomost najezdny.

B. waga ładunkowa.

C. platforma przeładunkowa.

D. wózek platformo wy.

Pomost najezdny, platforma przeładunkowa, wózek platformowy oraz waga ładunkowa to terminy, które mogą być mylone ze względu na ich zbliżone zastosowania w logistyce i transporcie. Pomost najezdny to konstrukcja, która służy do ułatwienia wjazdu pojazdów na określoną wysokość, jednak nie posiada funkcji regulacji, jak platforma przeładunkowa. Odpowiedzi związane z wózkiem platformowym sugerują przenośne urządzenie, które może transportować ładunki, lecz jego funkcjonalność jest inna niż platformy przeładunkowej, która jest stałym elementem wyposażenia w miejscach załadunku. Z kolei waga ładunkowa, choć również używana w kontekście transportu towarów, ma na celu ważenie ładunków, a nie ich przemieszczanie czy ułatwianie załadunku. Kluczowym błędem w myśleniu jest utożsamianie tych różnych urządzeń, co prowadzi do niepełnego zrozumienia ich specyficznych zastosowań oraz funkcji. W kontekście logistyki, zrozumienie różnic między tymi urządzeniami jest niezbędne do optymalizacji procesów operacyjnych oraz zapewnienia bezpieczeństwa w miejscu pracy. Dlatego ważne jest, aby dokładnie rozróżniać te pojęcia i znać specyfikę każdego z urządzeń.

Pytanie 2

Jakie czynności są realizowane w trakcie procesu transportowego?

A. załadunek, mocowanie ładunku, rozładunek, wydanie dokumentów handlowych

B. załadunek, zabezpieczenie, przewóz, rozładunek, przejazd do innego miejsca załadunku

C. załadunek, rozliczenie należności, przejazd do nowego miejsca ładunkowego, przyjęcie reklamacji

D. przygotowanie dokumentów handlowych, załadunek, transport, rozliczenie należności

Poprawna odpowiedź obejmuje kluczowe etapy procesu przewozowego. Załadunek polega na umieszczaniu ładunku na pojeździe transportowym, co musi być wykonane zgodnie z zasadami bezpieczeństwa oraz specyfiką przewożonego towaru. Zabezpieczenie ładunku jest niezbędne, aby uniknąć uszkodzeń w trakcie transportu – stosuje się do tego różne techniki, takie jak mocowanie, użycie materiałów amortyzujących czy też odpowiednie rozmieszczenie ciężaru. Przewóz to fizyczna realizacja transportu, która powinna być zaplanowana z uwzględnieniem optymalnych tras i przepisów drogowych. Rozładunek to proces, w którym ładunek jest zdejmowany z pojazdu, co również powinno być przeprowadzone w sposób zabezpieczający ładunek przed uszkodzeniem. Przejazd do nowego miejsca załadunku jest istotny w kontekście efektywności operacyjnej, pozwalając na szybkie reagowanie na zmieniające się potrzeby logistyczne. Przestrzeganie tych procesów jest kluczowe w logistyce i transportowaniu towarów, co potwierdzają standardy ISO w zakresie zarządzania jakością w dostawach.

Pytanie 3

Do jednostek transportowych intermodalnych zalicza się

A. wagony z obniżoną podłogą i nadwozia wymienne

B. naczepy, statki oraz wagony

C. nadwozia wymienne, naczepy i kontenery

D. palety, naczepy oraz wagony

Wybór odpowiedzi zawierających naczepy, statki i wagony, palety, wagony, czy wagony z zagłębioną podłogą jest niepoprawny, ponieważ te jednostki nie kwalifikują się jako intermodalne. Naczepy i wagony są istotnymi elementami transportu, jednak ich użycie w kontekście intermodalności wymaga spełnienia specyficznych standardów. Na przykład, statki są jednostkami transportowymi, ale nie są uważane za intermodalne same w sobie, ponieważ nie mogą być przenoszone między środkami transportu. Palety, mimo że są ważnym elementem w logistyce, nie są uznawane za samodzielne jednostki transportowe, które można przemieszczać między różnymi środkami transportu bezpośrednio. Wagony z zagłębioną podłogą to specyficzny typ wagonów towarowych, które są używane głównie do transportu pojazdów lub innych ładunków o dużej wysokości, ale nie są one intermodalne w tradycyjnym znaczeniu, gdyż ich konstrukcja ogranicza możliwość przemieszczenia ich w innym medium transportowym. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich wniosków, obejmują mylenie różnych kategorii jednostek transportowych i brak zrozumienia ich funkcji w systemie transportowym. Warto podkreślić, że kluczem do skutecznego transportu intermodalnego jest umiejętność łączenia różnych środków transportu w sposób, który maksymalizuje efektywność i minimalizuje koszty, co nie jest spełnione w przypadku wymienionych jednostek.

Pytanie 4

Maksymalny czas prowadzenia samochodu ciężarowego w ciągu doby, liczony pomiędzy periodami odpoczynku od jazdy, nie może wynosić więcej niż

A. 6 godzin

B. 9 godzin

C. 11 godzin

D. 24 godzin

Czas prowadzenia samochodu ciężarowego jest ściśle regulowany przez prawo i nieprzestrzeganie tych zasad może prowadzić do poważnych konsekwencji. Przyjęcie, że dozwolony czas prowadzenia wynosi 11 godzin, jest błędne, ponieważ choć taki limit może dotyczyć innych pojazdów, w przypadku ciężarówek stosuje się bardziej rygorystyczne normy. 6 godzin również jest niewłaściwe, ponieważ jest to znacznie poniżej minimalnego wymaganego czasu, który kierowca powinien spędzać za kierownicą w ciągu jednego dnia pracy, co może wpływać negatywnie na efektywność transportu i organizację dostaw. Z kolei 24 godziny to absolutnie nieakceptowalny czas prowadzenia, który ignoruje potrzebę regularnych przerw na odpoczynek. Kluczowe jest zrozumienie, że w branży transportowej bezpieczeństwo i zdrowie kierowców mają najwyższy priorytet. Przestrzeganie zasad dotyczących czasu prowadzenia oraz odpoczynku ma na celu zapobieganie zmęczeniu, które jest jednym z głównych czynników ryzyka wypadków drogowych. Dobre praktyki w transporcie obejmują również planowanie tras z uwzględnieniem odpowiednich przerw, a także monitorowanie czasu pracy kierowców poprzez tachografy, co pozwala na bieżąco kontrolować przestrzeganie norm i przepisów. W związku z tym, brak znajomości lub ignorowanie tych ograniczeń może prowadzić do poważnych naruszeń prawa oraz zagrażać bezpieczeństwu na drogach.

Pytanie 5

Zgodnie z konwencją ADR odbywa się transport

A. zwierząt

B. ładunków ponadnormatywnych

C. paliw płynnych

D. warzyw

Odpowiedź dotycząca przewozu paliw płynnych jest prawidłowa, ponieważ konwencja ADR, czyli Umowa Europejska dotycząca międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych, reguluje szczegółowe zasady transportu substancji chemicznych, w tym paliw. Zgodnie z tą konwencją, paliwa płynne, takie jak benzyna czy olej napędowy, są klasyfikowane jako materiały niebezpieczne, co oznacza, że ich transport wiąże się z określonymi wymogami bezpieczeństwa. Przykładowo, pojazdy przewożące te substancje muszą być odpowiednio oznakowane, a kierowcy muszą odbyć specjalne szkolenie dotyczące obsługi towarów niebezpiecznych. Ponadto, stosowanie odpowiednich pojemników i zabezpieczeń, a także przestrzeganie przepisów dotyczących godzin pracy kierowców i warunków przewozu, są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa transportu. Zastosowanie ADR w praktyce przyczynia się do minimalizacji ryzyka wypadków oraz ochrony środowiska.

Pytanie 6

Przedstawiony znak umieszczony na opakowaniu transportowym oznacza

A. "nie odwracać".

B. "nie chwytać w tym miejscu".

C. "nie piętrzyć".

D. "nie przemieszczać przez toczenie".

Wybór odpowiedzi, która sugeruje, że znak oznacza "nie przemieszczać przez toczenie", jest wynikiem nieporozumienia związanym z interpretacją symboliki na opakowaniach transportowych. Znak ten nie dotyczy zakazu toczenia, ale odnosi się do bezpieczeństwa przechowywania i transportu towarów. W kontekście transportu, toczenie może być akceptowalnym sposobem przemieszczania niektórych produktów, dlatego łączenie go z zapisem "nie przemieszczać przez toczenie" jest błędne. Warto również zauważyć, że interpretacja znaku jako "nie odwracać" jest myląca. Tego typu oznaczenie nie obejmuje zakazu obracania opakowania, które może być konieczne w niektórych sytuacjach transportowych. Ponadto, stwierdzenie, że znak oznacza "nie chwytać w tym miejscu" również nie znajduje potwierdzenia w rzeczywistości, gdyż nie ma to związku z dozwolonymi lub niedozwolonymi miejscami chwytania. Właściwe zrozumienie symboli na opakowaniach jest kluczowe dla efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw oraz zapewnienia bezpieczeństwa w miejscu pracy. Niezrozumienie tych symboli może prowadzić do poważnych konsekwencji, zarówno w zakresie uszkodzeń towarów, jak i potencjalnych wypadków. Dlatego istotne jest, aby pracownicy byli odpowiednio szkoleni w zakresie interpretacji oznaczeń na opakowaniach, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 7

Dokument stanowiący nieodwracalne zobowiązanie banku importera do uregulowania płatności na rzecz eksportera po spełnieniu warunków określonych w tym dokumencie to

A. packing list

B. umowa dzierżawy

C. akredytywa dokumentowa

D. umowa spedycji

Akredytywa dokumentowa to coś w rodzaju umowy, która daje pewność, że bank zapłaci eksporterowi, jak dostarczy odpowiednie dokumenty. To znaczy, że jeśli eksporter wyśle towar i przekaże bankowi faktury czy inne potrzebne papiery, to dostanie zapłatę. W międzynarodowym biznesie to jest naprawdę ważne, bo nigdy nie wiadomo, czy kontrahent z drugiego końca świata jest godny zaufania. Dzięki akredytywie, obie strony czują się bezpieczniej. Warto też wspomnieć, że są pewne zasady, jak UCP 600, które ustalają, jak te akredytywy powinny działać, więc są uznawane na całym świecie. Na przykład, jeśli firma sprzedaje towary do innego kraju, to bank importera otwiera akredytywę i to znacznie ułatwia całą sytuację. Nie tylko zmniejsza ryzyko, ale też przyspiesza płatności. Uważam, że to świetne rozwiązanie, które buduje zaufanie między sprzedającym a kupującym.

Pytanie 8

Który typ polisy jest stosowany do ubezpieczenia całego strumienia ładunków, a jej postanowienia obejmują cały czas określony w umowie, w trakcie którego objęte ubezpieczeniem są wskazane w umowie rodzaje przesyłek, które są wysyłane lub odbierane przez ubezpieczającego?

A. Polisa generalna

B. Polisa regresowa

C. Polisa jednostkowa

D. Polisa podwójna

Wybór nieprawidłowych rodzajów polis oparty jest na błędnym zrozumieniu ich funkcji i zastosowań w kontekście ubezpieczeń transportowych. Polisa podwójna, na przykład, dotyczy sytuacji, w której ubezpieczony zyskuje ochronę na te same ryzyka w dwóch różnych miejscach, co w praktyce może prowadzić do nadmiernej ochrony i złożoności w zarządzaniu roszczeniami. Z kolei polisa regresowa to instrument ubezpieczeniowy, który pozwala ubezpieczycielowi dochodzić roszczeń od osób trzecich, co w kontekście transportu nie odnosi się bezpośrednio do zabezpieczenia przesyłek w sposób kompleksowy. Polisa jednostkowa natomiast odnosi się do ochrony konkretnej przesyłki, co nie ma zastosowania w sytuacji, gdy ubezpieczający transportuje wiele przesyłek w ciągu określonego czasu. Użycie tych nieodpowiednich typów polis może prowadzić do nieefektywnego zarządzania ryzykiem oraz zbędnych kosztów związanych z ubezpieczeniem, co jest sprzeczne z praktycznymi wymaganiami branży. Zrozumienie właściwego kontekstu dla stosowania polis ubezpieczeniowych jest kluczowe dla optymalizacji procesów transportowych i minimalizacji ryzyka finansowego.

Pytanie 9

Jaką strategię cenową wykorzystuje firma spedycyjna, gdy dostosowuje swoje ceny do stawek konkurencyjnych?

A. Strategię selektywną

B. Strategię adaptacyjną

C. Strategię penetracji

D. Strategię innowacyjną

Strategia innowacyjna to podejście, które skupia się na wprowadzeniu nowych lub ulepszonych produktów i usług, zamiast koncentrować się na cenach konkurencji. W kontekście spedycji, firma może opracowywać nowe usługi, takie jak ekspresowe dostawy czy innowacyjne rozwiązania logistyczne, które mogą przyciągnąć klientów, ale niekoniecznie obniżą ceny. Strategia selektywna, z kolei, odnosi się do ograniczonego segmentowania rynku i oferowania różnych cen w zależności od grupy docelowej, co nie odpowiada na pytanie o dostosowywanie cen do konkurencji. Strategia penetracji polega natomiast na wprowadzeniu niskich cen w celu zdobycia udziału w rynku, co może być skuteczne w krótkim okresie, ale nie jest zrównoważoną strategią długoterminową. Często prowadzi to do wojny cenowej, co może zaszkodzić całej branży. Typowym błędem myślowym w tym kontekście jest myślenie, że najważniejsza jest tylko cena, a nie wartość dodana oferowanych usług. Dlatego kluczem do sukcesu w branży spedycyjnej jest umiejętność dostosowywania cen do realiów rynkowych, co realizowane jest przez strategię adaptacyjną.

Pytanie 10

Jednym z elementów marketingu-mix jest co?

A. logistyka

B. negocjowanie

C. cena

D. handel międzynarodowy

Handel międzynarodowy, negocjowanie i logistyka są istotnymi elementami działalności gospodarczej, ale nie są one częścią klasycznego podejścia do marketingu-mix. Handel międzynarodowy dotyczy transakcji handlowych pomiędzy różnymi krajami i nie jest bezpośrednio związany z elementami marketingu-mix, który koncentruje się głównie na aspekcie dostosowania oferty do potrzeb rynku. Negocjowanie, choć kluczowe w kontekście sprzedaży i relacji między firmami, nie jest jednym z elementów marketingu-mix, lecz raczej umiejętnością interpersonalną używaną w procesie sprzedaży i zarządzania relacjami z klientami. Logistyka odnosi się do zarządzania przepływem towarów i usług, a także do ich przechowywania, co jest ważne, ale nie znajduje się w samym sercu koncepcji marketingu-mix. Typowym błędem w myśleniu o marketingu-mix jest pomijanie kluczowej roli, jaką odgrywa cena jako narzędzie strategiczne, które wpływa na decyzje zakupowe konsumentów i pozycjonowanie produktu na rynku. Właściwe zrozumienie marketingu-mix wymaga spójnego podejścia do wszystkich jego elementów i uświadomienia sobie, że każde z nich ma swój unikalny wpływ na powodzenie kampanii marketingowych. Uznanie wagi ceny w tym kontekście jest kluczowe dla efektywnego planowania i realizacji strategii marketingowych.

Pytanie 11

Dokumentem pisemnym wystawionym przez bank, który zapewnia zabezpieczenie płatności dla sprzedawcy oraz jednocześnie gwarantuje nabywcy otrzymanie towaru, jest

A. polecenia pobrania

B. faktura

C. polecenia zapłaty

D. akredytywa dokumentowa

Wybór innych opcji, takich jak faktura, polecenie zapłaty czy polecenie pobrania, nie odzwierciedla mechanizmu bezpieczeństwa płatności oferowanego przez akredytywę dokumentową. Faktura jest dokumentem potwierdzającym sprzedaż towaru lub usługi, ale nie zapewnia zabezpieczenia płatności. W przypadku faktury, sprzedający ryzykuje, że kupujący nie dokona płatności, co naraża go na straty. Polecenie zapłaty to instrukcja wydana bankowi przez dłużnika, co również nie gwarantuje bezpieczeństwa transakcji, ponieważ zależy od dobrej woli kupującego, a także wymaga wcześniejszego uzyskania zgody dłużnika. Z kolei polecenie pobrania, podobnie jak polecenie zapłaty, opiera się na zgodzie kupującego, co czyni je mniej wiarygodnym narzędziem w kontekście zabezpieczenia transakcji. W praktyce, korzystanie z akredytywy dokumentowej jest uznawane za najlepszą praktykę w handlu międzynarodowym, ze względu na jej zdolność do minimalizowania ryzyk związanych z płatnościami. Wiele firm stosuje akredytywy, aby zabezpieczyć swoje interesy i zapewnić sprawny przebieg transakcji, co jest istotne w kontekście globalnych rynków i różnorodnych regulacji prawnych dotyczących handlu.

Pytanie 12

TEU (twenty-foot equivalent unit) to jednostka ładunkowa odpowiadająca wymiarom kontenera

A. 45-stopowego

B. 30-stopowego

C. 40-stopowego

D. 20-stopowego

Wybieranie kontenerów o długości 30, 40 czy 45 stóp to częsty błąd, bo TEU i jednostki ładunkowe naprawdę się od siebie różnią. TEU, czyli twenty-foot equivalent unit, to jednostka, która odnosi się tylko do 20-stopowego kontenera, a nie do innych rozmiarów. Odpowiedzi dotyczące 30- czy 40-stopowych kontenerów mogą być mylące, bo nie biorą pod uwagę tej podstawowej definicji. Musisz wiedzieć, że zrozumienie TEU jest ważne w logistyce, bo często trzeba przeliczać różne rozmiary kontenerów na TEU, żeby dobrze zarządzać przestrzenią ładunkową. Na przykład, kontener 40-stopowy to tak właściwie 2 TEU, czyli ma pojemność dwa razy większą niż ten standardowy 20-stopowy kontener. Jeśli nie rozumiesz tych jednostek, to może być kłopot z wykorzystaniem przestrzeni na statkach, a to może prowadzić do wyższych kosztów transportu. W praktyce, żeby wszystko działało sprawnie, logistycy muszą umieć oszacować pojemności kontenerów i efektywnie zarządzać różnymi typami kontenerów, co wymaga znajomości TEU i jego zastosowań w branży.

Pytanie 13

Wskaż, które opakowanie nie zostało prawidłowo napełnione jeśli przepisy o przewozie materiałów niebezpiecznych określają dla przewożonej substancji maksymalny stopień napełnienia opakowania 96%.

Opakowanie	Pojemność opakowania [l]	Objętość substancji umieszczonej w opakowaniu [l]
A.	650	615
B.	800	750
C.	950	910
D.	1 100	1 070

A. Opakowanie D.

B. Opakowanie C.

C. Opakowanie A.

D. Opakowanie B.

Opakowanie D zostało wskazane jako nieprawidłowo napełnione z powodu przekroczenia maksymalnego dozwolonego stopnia napełnienia wynoszącego 96%. W kontekście przewozu materiałów niebezpiecznych, przestrzeganie tych limitów jest kluczowe dla bezpieczeństwa transportu oraz ochrony środowiska. Przykładem zastosowania takich przepisów może być transport chemikaliów, gdzie nawet niewielkie przekroczenie napełnienia może prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak wycieki czy eksplozje. W sytuacjach awaryjnych, gdy opakowania nie są odpowiednio napełnione, trudniej jest kontrolować sytuację i zapewnić bezpieczeństwo osobom w pobliżu. Praktyki dotyczące napełniania opakowań powinny być zgodne z wytycznymi międzynarodowych standardów, takich jak UN Recommendations on the Transport of Dangerous Goods, które jasno określają wymagania dotyczące napełnienia, oznakowania i transportu. Właściwe szkolenie pracowników w zakresie tych standardów jest niezbędne w celu minimalizacji ryzyka związanych z transportem materiałów niebezpiecznych.

Pytanie 14

Jeżeli na pasie mocującym brak jest etykiety lub jest ona nieczytelna, to zgodnie z załączonym fragmentem normy EN 12195 taki pas

Norma EN 12195, Część 2: Pasy mocujące

– Norma EN 12195-2 reguluje oznaczanie pasów mocujących i posługiwanie się nimi.

– Zgodnie z nią wszystkie pasy mocujące muszą być zaopatrzone w czytelną etykietę.

– Jeśli nie ma etykiety (nawet gdy wcześniej była) lub jest ona już nieczytelna, takiego pasa nie wolno już używać.

– Pasów nie wolno już stosować, gdy pojawiają się na nich wyraźne oznaki zużycia, np. przetarcia, pęknięcia.

– Niedozwolone jest wiązanie pasów.

– Kierowca musi wozić ze sobą przynajmniej instrukcję obsługi urządzeń mocujących (ulotkę informacyjną) i móc ją okazać na żądanie.

– Nie wyznacza się ogólnych terminów zdatności do użytku pasów mocujących.

A. nigdy nie może być używany do mocowania ładunków.

B. może być użyty tylko pod nadzorem służby BHP.

C. może być użyty bez ograniczeń.

D. wymaga zastosowania odpowiedniego sposobu zamocowania.

Wybór odpowiedzi sugerującej, że pas mocujący może być użyty bez ograniczeń, jest niebezpieczny i stoi w sprzeczności z zasadami bezpieczeństwa. Używanie pasa, który nie ma czytelnej etykiety, to sytuacja, w której brakuje kluczowych informacji dotyczących jego właściwości użytkowych. Takie podejście opiera się na mylnym założeniu, że pasy mocujące są w stanie znieść wszelkie obciążenia, co jest dalekie od prawdy. Normy EN 12195 jasno wskazują, że każdy element transportu musi być odpowiednio oznakowany, aby użytkownicy mogli zrozumieć jego granice wytrzymałości i zastosowania. Ignorowanie tych zasad naraża ładunki na ryzyko uszkodzenia, co wiąże się z wysokimi kosztami oraz odpowiedzialnością prawną. Sugerowanie, że pas może być używany pod nadzorem służby BHP również jest niezgodne z normami. Nadzór może jedynie zapewnić bezpieczeństwo w trakcie załadunku, ale nie zniweluje ryzyka związane z użyciem niesprawnego sprzętu. Praktyka ta prowadzi do nieprawidłowego myślenia o zagadnieniach bezpieczeństwa, gdzie pomija się kluczowe wymogi dotyczące etykietowania i stanu technicznego pasów mocujących. W efekcie, może to prowadzić do wypadków i poważnych zagrożeń dla ludzi i mienia.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

Międzynarodowym dokumentem, który potwierdza zawarcie umowy na przewóz ładunku pomiędzy nadawcą a przedsiębiorstwem kolejowym, jest list przewozowy

A. HAWB

B. CMR

C. CIM

D. MAWB

Odpowiedzi MAWB, CMR oraz HAWB są związane z różnymi rodzajami transportu, ale nie dotyczą transportu kolejowego, co czyni je niewłaściwymi w kontekście pytania. MAWB (Master Air Waybill) jest dokumentem stosowanym w transporcie lotniczym i odnosi się do umowy przewozu między nadawcą a przewoźnikiem lotniczym. CMR (Convention on the Contract for the International Carriage of Goods by Road) dotyczy transportu drogowego i jest niezbędny do potwierdzenia umowy przewozu w transporcie lądowym. Z kolei HAWB (House Air Waybill) to dokument, który służy do przewozu przesyłek w systemie cargo i również jest stosowany w transporcie lotniczym, często jako dokument podrzędny względem MAWB. Wybór błędnych odpowiedzi często wynika z mylenia rodzajów dokumentów przewozowych i nieprzestrzegania zasad dotyczących odpowiednich form transportu. Ważne jest, aby zrozumieć, że każdy rodzaj transportu posiada swoje specyficzne dokumenty, które są zgodne z międzynarodowymi konwencjami. Właściwe zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla skutecznego zarządzania procesami logistycznymi oraz uniknięcia błędów, które mogą prowadzić do opóźnień, strat finansowych i innych komplikacji w łańcuchu dostaw.

Pytanie 17

Jaką trasę przejedzie pojazd poruszający się z przeciętną prędkością 60 km/h w ciągu 2 godzin i 40 minut?

A. 120 km

B. 180 km

C. 160 km

D. 130 km

Obliczenia dotyczące odległości pokonywanej przez pojazdy wymagają zrozumienia podstawowych zasad fizyki dotyczących ruchu. Błędne odpowiedzi, takie jak 130 km, 180 km czy 120 km, mogą wynikać z własnych założeń dotyczących prędkości lub czasu, a także z nieuwzględnienia, jak prędkość i czas wpływają na całkowitą odległość. Na przykład, odpowiedź 130 km może sugerować, że czas podróży został źle przeliczony lub prędkość została niepoprawnie zinterpretowana jako niższa. Odpowiedź 180 km wskazuje na porażkę w obliczeniach, gdzie założono zbyt długi czas jazdy lub zbyt wysoką prędkość. Wreszcie, odpowiedź 120 km może wskazywać na nieuwzględnienie pełnego czasu jazdy lub niewłaściwe zrozumienie konwersji minut na godziny. Dla prawidłowych obliczeń niezwykle istotne jest, aby mieć jasny obraz całego procesu przeliczania jednostek, a także umiejętnie stosować wzór odległości. W praktyce, znajomość tych zasad jest niezbędna zarówno w transporcie drogowym, jak i w innych dziedzinach, gdzie czas i prędkość odgrywają kluczową rolę w planowaniu i realizacji zadań. Ostatecznie, umiejętności te są fundamentalne nie tylko dla inżynierów transportu, ale również dla każdego, kto planuje podróż lub zarządza flotą pojazdów.

Pytanie 18

Firma zleciła usługę planowania rozmieszczenia 384 szt. opakowań zbiorczych, o wymiarach 200 × 200 × 250 mm (dł. × szer. × wys.) i masie 10 kg każde na paletach o wymiarach 1,2 × 0,8 × 0,144 m (dł. × szer. × wys.) i masie własnej 20 kg. Ile minimalnie jednostek ładunkowych na paletach (pjł) zostanie stworzonych, jeśli maksymalna wysokość pjł nie może być większa niż 1 300 mm, a jej masa całkowita 1 200 kg?

A. 2 pjł

B. 4 pjł

C. 3 pjł

D. 5 pjł

Uff, odpowiedzi, które nie wyszły, to wynik nierozważnej analizy wymagań dotyczących wymiarów i masy. Często ludzie skupiają się tylko na masie i zapominają o wysokości, co prowadzi do błędnych obliczeń. Na przykład, zwiększając ilość opakowań na palecie, można łatwo przekroczyć maksymalną wysokość 1300 mm, co oczywiście nie jest OK. Czasem też nie uwzględniają całkowitej masy brutto, a to jest kluczowe przy planowaniu transportu. I jeszcze to, że niektórzy nie biorą pod uwagę maksymalnej masy 1200 kg dla jednostek, co też prowadzi do złych kalkulacji co do liczby potrzebnych palet. W praktyce, istotne jest zrozumienie, jak dobrze zorganizować ładunki, by każda paleta była wykorzystywana jak najlepiej. Dobrym przykładem jest dostosowanie ładunku do wymogów pojazdów transportowych, by lepiej wykorzystać przestrzeń i zmniejszyć koszty transportu oraz magazynowania.

Pytanie 19

Realizacja zarobkowego krajowego transportu towarów jest uzależniona od posiadania licencji, która przyznawana jest m.in. w oparciu o

A. posiadanie certyfikatu ISO

B. złożenie wniosku o wpis do ewidencji ludności

C. posiadanie certyfikatu kompetencji zawodowych

D. legitymowanie się karnetem TIR

Udzielając odpowiedzi, która nie odnosi się do posiadania certyfikatu kompetencji zawodowych, można łatwo popaść w błąd, myśląc, że inne elementy, takie jak certyfikat ISO czy karnet TIR, są wystarczające lub konieczne do uzyskania licencji na przewóz rzeczy. Certyfikat ISO, mimo iż świadczy o wysokiej jakości zarządzania w przedsiębiorstwie, nie jest bezpośrednio związany z kompetencjami w zakresie transportu. To narzędzie certyfikacyjne, które może wspierać działalność firmy, ale jego obecność nie zwalnia od konieczności posiadania wiedzy z zakresu przepisów transportowych. Karnet TIR, z kolei, jest dokumentem stosowanym w międzynarodowym transporcie drogowym, który ułatwia przewóz towarów przez granice, ale nie dotyczy kwestii krajowego przewozu rzeczy i nie stanowi podstawy do uzyskania licencji. Wypełnienie wniosku o wpis do ewidencji ludności nie ma związku z wymaganiami licencyjnymi w transporcie; jest to dokument administracyjny, który dotyczy statusu obywatela, a nie umiejętności zawodowych. Takie niepoprawne rozumienie wymagań licencyjnych może prowadzić do nieprzygotowania w zakresie prowadzenia działalności transportowej, co w konsekwencji może zagrażać zarówno legalności operacji, jak i bezpieczeństwu transportowanych towarów. Właściwe przygotowanie i posiadanie certyfikatu kompetencji zawodowych są fundamentem uczciwego i profesjonalnego podejścia do działalności transportowej.

Pytanie 20

Degresywna taryfa przewozowa (zł/km) oznacza, że jednostkowa cena

A. rośnie w miarę zmniejszania odległości.

B. jest odmieniająca się w różnych strefach odległości.

C. jest jednolita na całej długości transportu.

D. maleje wraz z wydłużeniem odległości.

W analizie odpowiedzi na pytanie o degresywną taryfę przewozową ważne jest zrozumienie podstawowych mechanizmów funkcjonujących w systemie taryfowym. Odpowiedzi sugerujące, że cena jednostkowa jest różna dla poszczególnych stref odległości, są nieprawidłowe, ponieważ w degresywnej taryfie podstawowa zasada polega na tym, że stawka za kilometr maleje w miarę zwiększenia odległości, a nie zmienia się w zależności od stref. W praktyce, strefy mogą być stosowane w taryfach progresywnych, gdzie koszty wzrastają w miarę zwiększania się odległości, co jest odmienne od koncepcji taryfy degresywnej. Odpowiedź zakładająca, że cena jest taka sama na całej trasie przewozu, również jest błędna, ponieważ nie odzwierciedla dynamiki cen w odniesieniu do odległości. Degresywna taryfa ma na celu wprowadzenie mechanizmu, który zniechęca do krótkich tras, natomiast stała cena nie stwarza takich zachęt. Z kolei odpowiedź sugerująca, że cena zwiększa się wraz ze skróceniem odległości, jest całkowicie niezgodna z definicją degresywnej taryfy, co prowadzi do błędnych wniosków o jej funkcjonowaniu. Tego typu myślenie może wynikać z niepełnego zrozumienia logiki cenowej w branży transportowej oraz braku znajomości zastosowań różnych modeli taryfowych w praktyce. Aby lepiej zrozumieć mechanizm degresywnej taryfy, warto zaznajomić się z przykładami z branży transportowej, gdzie stosuje się różne modele cenowe w zależności od charakterystyki przewozu oraz potrzeb klientów.

Pytanie 21

Podróż z Kielc do portu w Gdyni na dystansie 540 km wykonywana jest przez dwuosobową ekipę. Średnia prędkość pojazdu wynosi 60 km/godzinę. O której najwcześniej trzeba wyruszyć, aby załoga zdążyła na odprawę promową o godzinie 15.00?

A. 6.00

B. 4.00

C. 7.00

D. 5.00

Wybór innej godziny wyjazdu, niż 6:00, często wynika z błędnej interpretacji zadania oraz niewłaściwego oszacowania czasu podróży. Na przykład odpowiedzi sugerujące wyjazd o 5:00, 7:00 czy 4:00 mogą wynikać z mylenia czasu przybycia z czasem wyjazdu, co jest istotnym błędem koncepcyjnym. Wyjeżdżając o 5:00, załoga przybędzie na miejsce przed czasem odprawy, co może wydawać się pozytywne, ale w przypadku długiej trasy, jak ta, należy zawsze brać pod uwagę czas podróży. Z kolei wyjazd o 7:00 spowodowałby spóźnienie się na odprawę, co jest niedopuszczalne w kontekście organizacji przewozów morskich, gdzie terminy są ściśle przestrzegane. Każda minuta opóźnienia może skutkować utratą miejsca na promie, co wiąże się z dodatkowymi kosztami oraz frustracją. Ostatecznie, kluczowe jest zrozumienie, że planowanie podróży wymaga precyzyjnego określenia zarówno czasu przejazdu, jak i godzin odprawy, co jest fundamentem efektywnego zarządzania logistyką, szczególnie w transporcie międzynarodowym.

Pytanie 22

FIATA to skrót, który identyfikuje

A. Zrzeszenie Przewoźników Lokalnych

B. Międzynarodową Federację Zrzeszającą Spedytorów

C. regulamin transportu zwierząt koleją

D. system identyfikacji pojazdów lotniczych

Odpowiedzi, które nie są związane z Międzynarodową Federacją Zrzeszającą Spedytorów, wskazują na szereg nieporozumień dotyczących terminologii i funkcji organizacji w branży transportowej. Odpowiedzi sugerujące system oznaczania pojazdów lotniczych odnoszą się do zupełnie innej dziedziny – rejestracji i klasyfikacji pojazdów. Tego typu systemy mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa i efektywności operacyjnej w lotnictwie, a nie w spedycji i logistyce. Podobnie, regulamin przewozu zwierząt transportem kolejowym, choć istotny, dotyczy specyficznych przepisów dotyczących transportu zwierząt, które są regulowane przez odrębne normy prawne i nie mają związku z działalnością FIATA. Zrzeszenie Przewoźników Lokalnych to kolejny termin, który może budzić konfuzję, ponieważ odnosi się do lokalnych organizacji transportowych, które mogą nie mieć ogólnoświatowego zasięgu ani wpływu na międzynarodowe standardy spedycji. Brak zrozumienia, czym jest FIATA i jakie pełni funkcje w kontekście globalnym, może prowadzić do mylnych wniosków o charakterze działalności transportowej. Kluczowe jest zrozumienie różnic między organizacjami i ich rolą w międzynarodowym łańcuchu dostaw oraz zwrócenie uwagi na odpowiednie standardy i regulacje, które kształtują praktyki branżowe.

Pytanie 23

Firma przeprowadziła transport dwoma pojazdami na łączną trasę 65 000 km. Ile litrów paliwa zakupiono na jeden samochód, jeśli średnie zużycie paliwa wynosi 25 l na 100 km, a każdy z pojazdów przejechał równą odległość?

A. 8 125 litrów

B. 6 625 litrów

C. 18 125 litrów

D. 10 250 litrów

Wybór innych opcji pokazuje, że coś poszło nie tak z rozumieniem tych obliczeń. Niektórzy mogą myśleć, że wystarczy po prostu pomnożyć zużycie paliwa przez całkowity dystans, ale to jest w błędzie, jeśli nie uwzględni się liczby pojazdów. Często ktoś może się pomylić, dzieląc łączną odległość przez 100 km, co w rezultacie prowadzi do złych wyników. Ważne jest, żeby pamiętać, że każdy pojazd pokonał połowę tej całkowitej odległości. Do tego często ludzie mylą jednostki miary; z pozoru wydaje się to łatwe, ale takie błędy w przeliczeniach mogą dać zupełnie inne wyniki. Ponadto, niektórzy mogą nie zauważyć, jak zużycie paliwa jest związane z dystansem, co jest bardzo istotne, szczególnie w zarządzaniu flotą. Jeśli nie weźmiemy tych obliczeń pod uwagę, to może się zdarzyć, że zły oszacujemy wydatki na paliwo, co w efekcie prowadzi do słabego planowania budżetu. W praktyce, precyzyjne obliczenia zużycia paliwa mają ogromne znaczenie, gdy mówimy o decyzjach związanych z zakupem pojazdów czy optymalizacją tras, bo to wszystko wpływa na rentowność transportu.

Pytanie 24

Jaka strategia bazuje na wprowadzeniu niskich cen w celu zapobieżenia wejściu na rynek potencjalnych rywali lub ich zniechęcenia?

A. Ekspansywnego kształtowania cen

B. Prewencyjnego kształtowania cen

C. Cen prestiżowych

D. Cen eliminujących konkurentów

Podejście, w którym ceny są obniżane w celu eliminacji konkurencji, często mylnie kojarzone jest z pojęciem cen eliminujących konkurentów. Ta strategia, choć z pozoru skuteczna, może prowadzić do wielu pułapek. Po pierwsze, agresywne obniżanie cen może skutkować nie tylko zyskami, ale także zmniejszeniem marż, co w dłuższej perspektywie może wpłynąć na płynność finansową firmy. W praktyce, jeśli firma nie jest w stanie utrzymać niskich cen ze względu na wysokie koszty stałe lub produkcyjne, może to doprowadzić do poważnych problemów ekonomicznych. Drugim błędem jest założenie, że niskie ceny automatycznie prowadzą do eliminacji konkurencji. W wielu przypadkach, konkurenci mogą zareagować na obniżki cen, wprowadzając własne promocje lub innowacje, co prowadzi do wojny cenowej, której zakończenie może być niekorzystne dla wszystkich graczy rynku. Ekspansywne kształtowanie cen z kolei koncentruje się na zwiększaniu udziału w rynku poprzez agresywne strategie marketingowe, a nie wyłącznie na cenach. Wreszcie, ceny prestiżowe mają na celu pozycjonowanie produktów jako luksusowych, co w ogóle nie odnosi się do problemu konkurencji, a wręcz przeciwnie – ma na celu przyciągnięcie klientów poszukujących wyższej jakości i unikalnych doświadczeń. Zrozumienie tych zagadnień jest kluczowe dla skutecznego kształtowania strategii cenowej w różnych kontekstach rynkowych.

Pytanie 25

Kierowca może podzielić regularny dzienny czas odpoczynku na dwie części, przy czym druga z nich musi nieprzerwanie wynosić co najmniej 9 godzin, a pierwsza przynajmniej

A. 5 godzin

B. 4 godziny

C. 2 godziny

D. 3 godziny

Poprawna odpowiedź to 3 godziny, ponieważ zgodnie z przepisami regulującymi czas pracy kierowców, regularny dzienny okres odpoczynku można podzielić na dwie części, gdzie pierwsza część musi trwać co najmniej 3 godziny. Zgodnie z normami Unii Europejskiej, kierowcy mają obowiązek przestrzegania zasad dotyczących odpoczynku, które mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa na drogach. Przykładowo, jeżeli kierowca zdecyduje się na podział odpoczynku, może spędzić pierwsze 3 godziny odpoczynku w ciągu dnia, a następnie wykorzystać kolejne 9 godzin na odpoczynek nocny. Taki system umożliwia elastyczność w planowaniu tras, ale także wymaga staranności, aby nie naruszyć regulacji dotyczących czasu pracy. Prawidłowe zarządzanie odpoczynkiem jest kluczowe nie tylko dla zdrowia kierowcy, ale również dla bezpieczeństwa innych uczestników ruchu drogowego. Warto również zauważyć, że niewłaściwe zarządzanie czasem odpoczynku może prowadzić do poważnych konsekwencji, w tym kar finansowych i negatywnego wpływu na reputację firmy transportowej.

Pytanie 26

W firmie zajmującej się transportem i spedycją stwierdzono, że posiadanie własnego taboru wiąże się z zbyt dużymi kosztami w porównaniu do korzystania z taboru zewnętrznego. W tej sytuacji najlepszym rozwiązaniem będzie

A. zatrudnienie większej liczby pracowników na stanowisku kierowcy

B. wykorzystanie outsourcingu w zakresie usług transportowych

C. nabycie nowych pojazdów

D. obniżenie stawek za przyjmowane zlecenia

Obniżenie cen przy zleceniach to strategia, która może się skończyć kiepsko, zarówno finansowo, jak i wizerunkowo. Chociaż niższe ceny mogą przyciągnąć klientów, to nie zawsze przynosi więcej zysków. Może się zdarzyć, że na początku zwiększy się liczba zamówień, ale w dłuższej perspektywie firma może mieć problem z pokryciem kosztów operacyjnych. Takie podejście może prowadzić do obniżenia marży zysku i w efekcie do pogorszenia jakości usług, co na pewno odbije się na reputacji firmy. Zatrudnianie większej ilości kierowców to też dodatkowe koszty związane z wynagrodzeniami i szkoleniem, a do tego trudności w zarządzaniu zespołem. Inwestowanie w nowe pojazdy to kolejny błąd, bo wiąże się z dużymi wydatkami. Jak już tabor kosztuje, to dodanie nowych środków transportu może tylko pogorszyć sytuację. Warto pamiętać, że kluczowym błędem jest brak analizy całkowitych wydatków oraz myślenie o outsourcingu jako uniwersalnym ratunku, bo wcale nie musi tak być.

Pytanie 27

W pojeździe o pojemności 88 m3 oraz maksymalnej ładowności 24 ton załadowano 64 beczki o wymiarach (śred. x wys.) 1 100 x 1 100 mm i masie brutto każdej z nich wynoszącej 225 kg. Jakie jest masowe wykorzystanie pojazdu?

A. 0,40

B. 0,60

C. 0,97

D. 0,87

Błędne odpowiedzi wynikają z nieprawidłowego zrozumienia mechanizmu obliczania masowego współczynnika wykorzystania pojazdu. W przypadku transportu, kluczowym elementem jest znajomość zarówno masy ładunku, jak i maksymalnej ładowności środka transportu. Wiele osób może skupić się jedynie na obliczeniach objętościowych, które nie mają zastosowania w tym przypadku. Przykładowo, obliczając objętość ładunku, można pomylić się w obliczeniach i nie uwzględnić, że masa jest istotniejszym czynnikiem przy określaniu efektywności transportu. Każda beczka ma średnicę 1 100 mm i wysokość 1 100 mm, co daje jej objętość około 0,001 m3, a całość 64 beczek to zaledwie 64 m3, co mieści się w pojemności pojazdu. Jednak przy obliczaniu masy, kluczowe jest uwzględnienie masy netto oraz brutto. Odpowiedzi mogą także wynikać z założeń, że pojazd może przewozić mniejsze ilości bez uwzględnienia optymalnych warunków przewozu. Ponadto, niektórzy mogą przyjąć zbyt optymistyczne założenia co do obciążenia, co prowadzi do zawyżenia współczynnika wykorzystania. W praktyce, dobrze zrozumiane zasady transportu i logistyki są fundamentem efektywnego wykorzystania środków transportu i minimalizacji kosztów przewozu.

Pytanie 28

Jaki dokument pozwala na przewóz towarów bez opłat celnych oraz ich odprawę celną podczas tymczasowego wywozu na zagraniczne wystawy?

A. Konwencja IATA

B. Umowa AETR

C. Karnet ATA

D. Karnet TIR

Karnet ATA (Admission Temporaire/Temporary Admission) jest międzynarodowym dokumentem celnym, który umożliwia bezcłowy przewóz towarów oraz ich odprawę celną na czas określony, co czyni go idealnym rozwiązaniem dla wystawców i uczestników targów zagranicznych. Użycie karnetu ATA pozwala na przewóz towarów, takich jak sprzęt wystawienniczy, maszyny czy dzieła sztuki, bez konieczności uiszczania ceł importowych lub VAT-u, pod warunkiem, że towary zostaną zwrócone do kraju eksportera po zakończeniu wydarzenia. Karnet ATA jest akceptowany w ponad 70 krajach, co zwiększa jego znaczenie w międzynarodowym handlu. Przykładem zastosowania karnetu ATA może być sytuacja, gdy firma wystawia swoje produkty na targach w Niemczech; korzystając z karnetu, unika kosztów związanych z odprawą celną i może skoncentrować się na promocji swoich towarów. Pozwoli to na efektywniejsze zarządzanie kosztami i uproszczenie procedur celnych przy międzynarodowych wydarzeniach.

Pytanie 29

Przepisy LATA - DGR dotyczące transportu lotniczego określają zasady przewozu

A. owoców

B. towarów łatwo psujących się

C. żywych zwierząt

D. towarów niebezpiecznych

Odpowiedź dotycząca towarów niebezpiecznych jest prawidłowa, ponieważ przepisy LATA - DGR (Dangerous Goods Regulations) regulują transport materiałów, które mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia ludzi, bezpieczeństwa lotów oraz środowiska. W ramach tych regulacji, towary niebezpieczne są klasyfikowane według różnych kategorii, takich jak materiały wybuchowe, gazy, substancje łatwopalne, materiały trujące i wiele innych. Przykłady zastosowania tych przepisów można znaleźć w branżach zajmujących się transportem chemikalii, farmaceutyków czy materiałów przemysłowych. Organizacje transportowe są zobowiązane do przestrzegania tych regulacji poprzez odpowiednie oznakowanie, pakowanie oraz dokumentację przewożonych ładunków, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa w transporcie lotniczym. Zrozumienie i stosowanie przepisów LATA - DGR jest istotne dla specjalistów zajmujących się logistyką, aby uniknąć potencjalnych kar i zagrożeń związanych z niewłaściwym transportem towarów niebezpiecznych.

Pytanie 30

Na podstawie zamieszczonego w tabeli cennika firmy transportowej ustal całkowity koszt załadunku i przewozu 19 pjł na odległość 335 km.

CENNIK FIRMY TRANSPORTOWEJ
Od 1 do 5 pjł	110 zł za 80 km oraz za każdy następny kilometr powyżej 80 km - 3,50 zł
Od 6 do 10 pjł	130 zł za 80 km oraz za każdy następny kilometr powyżej 80 km - 2,50 zł
Od 11 do 20 pjł	170 zł za 80 km oraz za każdy następny kilometr powyżej 80 km - 2,00 zł
Od 21 do 30 pjł	190 zł za 80 km oraz za każdy następny kilometr powyżej 80 km - 1,50 zł
UWAGA: firma doliczą 2.00 zł za ładunek każdej pjł na środek transportu

A. 718,00 zł

B. 670,00 zł

C. 510,00 zł

D. 680,00 zł

Czasami wybieramy złą odpowiedź, bo nie rozumiemy do końca, jak te koszty transportu działają. Przy załadunku i przewozie palet ważne jest, żeby zrozumieć, co wpływa na końcowy koszt. Niektórzy mogą myśleć, że koszt transportu to stała stawka, niezależnie od tego, ile palet przewozimy, co jest mylące. W rzeczywistości, gdy zwiększamy liczbę palet, zmienia się też stawka transportowa. Koszt załadunku, wynoszący 2 zł za każdą paletę, czasem jest pomijany w obliczeniach. Na przykład, podanie kosztu 680 zł jako całkowitego może być spowodowane tym, że nie uwzględniono kosztu załadunku lub źle policzono transport. Dodatkowo, niektóre odpowiedzi mogą opierać się na myśleniu, że koszt transportu to tylko kwestia odległości, co również jest błędne. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe, żeby nie wpaść w typowe pułapki w obliczeniach oraz lepiej zarządzać kosztami w logistyce.

Pytanie 31

Przedstawiony na zdjęciu taśmociąg jest stosowany do załadunku drobnych przesyłek w transporcie

A. samochodowym.

B. morskim.

C. lotniczym.

D. wodnym śródlądowym.

Odpowiedzi związane z transportem wodnym, morskim oraz samochodowym nie są poprawne z kilku kluczowych powodów. Różne metody transportu wymagają dostosowanej infrastruktury, a taśmociąg bagażowy jest specyficznie zaprojektowany do transportu bagażu w środowisku lotniczym. W przypadku transportu śródlądowego, wodnego czy morskiego, typowe procedury załadunku i rozładunku oparte są na zupełnie innych mechanizmach, takich jak dźwigi i kontenery, które są przystosowane do obsługi dużych ładunków. Ponadto, bagaż w transporcie lotniczym jest poddawany rygorystycznym normom bezpieczeństwa oraz kontroli, co znacząco różni się od regulacji stosowanych w innych formach transportu. W przypadku transportu samochodowego, ładunki najczęściej są przewożone w przestrzeni ładunkowej pojazdów, gdzie nie wykorzystuje się taśmociągów w taki sposób, jak ma to miejsce na lotniskach. Kluczowym błędem myślowym przy wyborze tych odpowiedzi jest mylenie funkcji różnych rodzajów transportu i niedostrzeganie specyfiki operacji lotniczych. Przy ocenie transportu, warto zwracać uwagę na praktyczne aspekty, takie jak efektywność, bezpieczeństwo oraz dostosowanie do wymagań danej branży, co w przypadku transportu bagażowego na lotniskach jest kluczowe.

Pytanie 32

Transport klasyfikuje się ze względu na rodzaj przewożonego ładunku na

A. lądowy, wodny oraz powietrzny

B. pośredni i bezpośredni

C. krajowy oraz międzynarodowy

D. pasażerski oraz towarowy

Transport można podzielić na różne sposoby, a jednym z najważniejszych jest ten związany z tym, co przewozimy. Twoja odpowiedź 'pasażerski i towarowy' jest jak najbardziej trafna! Transport pasażerski to po prostu przewozimy ludzi, a towarowy to wszystko, co wożimy w formie ładunków. W transporcie pasażerskim istotne są rzeczy takie jak komfort i bezpieczeństwo, dlatego mamy różne normy dotyczące pojazdów czy infrastruktury. Przykłady można znaleźć wszędzie: linie lotnicze, kolej, autobusy, czy tramwaje, to wszystko to transport pasażerski. Natomiast jeśli mówimy o towarach, to tutaj można przewozić cokolwiek – surowce, produkty, nawet jedzenie. W tym przypadku logistyką i zarządzaniem łańcuchem dostaw zajmujemy się szczególnie, bo to klucz do sukcesu. Tak właściwie, obie te kategorie transportu są bardzo ważne dla gospodarki, bo pozwalają nam się poruszać i prowadzić biznesy. Warto pamiętać o tym, jak duże znaczenie ma transport w codziennym życiu.

Pytanie 33

Niezbędnym elementem oferty handlowej, którego brakuje w przedstawionym przykładzie, jest

Szanowni Państwo,

w tym miesiącu, oferujemy Państwu usługi przewozowe krajowe i zagraniczne. Zamówienia realizujemy szybko i solidnie własnym taborem, którego charakterystykę przedstawiamy w załączniku pisma. Faktury płatne przelewem w ciągu 7 dni od daty wystawienia.

A. sposób i termin płatności.

B. termin ważności oferty.

C. opis świadczonych usług.

D. cena lub sposób jej ustalenia.

Pominięcie informacji o cenie w ofercie handlowej jest często wynikiem mylnego przekonania, że inne elementy oferty, takie jak opis usług czy warunki płatności, mogą być wystarczające dla klienta. Warto jednak zauważyć, że cena jest kluczowym czynnikiem decydującym o wyborze oferty. Klienci często mają ograniczony czas oraz dostęp do wielu konkurencyjnych ofert, co sprawia, że brak informacji o cenie może prowadzić do szybkiego odrzucenia propozycji. Opis usług, choć istotny, nie stanowi wystarczającej podstawy do podjęcia decyzji, jeśli klient nie zna przewidywanych kosztów. W praktyce, niektóre firmy mogą sądzić, że pozostawienie ceny otwartego pytania może stymulować dodatkowe rozmowy sprzedażowe, jednak w rzeczywistości wprowadza to niepewność i brak przejrzystości. Warto również uwzględnić, że informacja o terminie płatności, choć istotna, nie zastępuje konieczności obecności ceny w ofercie. Z perspektywy dobrych praktyk w zakresie sprzedaży, każda oferta powinna być skonstruowana w sposób przejrzysty i kompletny, aby nie tylko przyciągnąć uwagę klienta, ale także efektywnie wspierać proces decyzyjny.

Pytanie 34

Jaką informację o przewozie zleconego ładunku powinien przekazać klient posiadający gestię transportową spedytorowi?

A. Metodę rozliczeń między nadawcą a odbiorcą

B. Jednostkową cenę ładunku

C. Przewidywane terminy kolejnych transportów ładunków

D. Warunki dostawy zgodne z zasadami handlowymi

Odpowiedzi takie jak 'Formę rozliczenia pomiędzy nadawcą a odbiorcą', 'Cenę jednostkową ładunku' czy 'Planowane terminy kolejnych przewozów ładunków' nie są najważniejszymi informacjami, które spedytor powinien mieć. Forma rozliczenia, chociaż ważna dla księgowości, nie dotyczy bezpośrednio transportu i tego, jak jest realizowany. Większość spedytorów bazuje na ustaleniach między stronami, które często są już uwzględnione w umowach. Cena jednostkowa ładunku również nie ma bezpośredniego wpływu na planowanie transportu, bo spedytorzy skupiają się na organizacji i logistyce, a nie na wycenie towaru. Co do planowanych terminów przewozów, to jest to ważne w dłuższej perspektywie, ale nie wpływa to na aktualne warunki dostawy. Zrozumienie, że kluczowe są warunki dostawy, a nie płatności czy przyszłe przewozy, jest mega istotne dla skutecznego zarządzania logistyką.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

W samolotowym liście przewozowym AWB termin Consignee odnosi się do

A. nadawcy przesyłki

B. firmy transportowej

C. odbiorcy przesyłki

D. celnika

Wybór odpowiedzi dotyczącej firmy transportowej jest błędny, ponieważ w dokumentach przewozowych termin ten nie odnosi się do przewoźnika, lecz do osoby lub podmiotu, który ma prawo odebrać przesyłkę. W kontekście celnym celnika, choć jego rola jest kluczowa w procesach importu i eksportu, również nie ma związku z terminem 'Consignee'. Celnik zajmuje się kontrolą towarów oraz ich zgodnością z przepisami prawa, ale nie jest odbiorcą ładunku. Z kolei nadawca ładunku, czyli 'Shipper', to osoba lub firma, która wysyła towar, co również nie odpowiada definicji 'Consignee'. Typowe błędy w rozumieniu tych terminów polegają na myleniu ról w łańcuchu dostaw. Zrozumienie różnicy między nadawcą, odbiorcą a przewoźnikiem jest kluczowe dla efektywnego zarządzania procesami logistycznymi i transportowymi. Niewłaściwe przypisanie ról może prowadzić do opóźnień w dostawie, problemów z dokumentacją oraz dodatkowych kosztów, dlatego kluczowe jest, aby wszyscy uczestnicy procesu mieli jasność co do swoich obowiązków i ról.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

Nadawca przygotował 1 200 sztuk opakowań zbiorczych do transportu na paletach typu EUR. Na każdej palecie mogą znajdować się maksymalnie trzy warstwy ładunku, a w jednej warstwie 4 sztuki opakowań zbiorczych. Ile naczep jest potrzebnych do wykonania przewozu, jeżeli w jednej naczepie można załadować maksymalnie 20 paletowych jednostek ładunkowych?

A. 4 naczepy

B. 5 naczep

C. 3 naczepy

D. 2 naczepy

Aby obliczyć liczbę naczep potrzebnych do przewozu 1 200 sztuk opakowań zbiorczych, należy najpierw ustalić, ile takich opakowań można załadować na jednej palecie. Na jednej palecie można umieścić maksymalnie trzy warstwy ładunku, a w każdej warstwie mieszczą się cztery sztuki opakowań. Zatem, na jednej palecie może znaleźć się 3 warstwy x 4 opakowania = 12 opakowań zbiorczych. Następnie, obliczmy liczbę palet potrzebnych do przewozu 1 200 opakowań: 1 200 opakowań / 12 opakowań na paletę = 100 palet. Ponieważ jedna naczepa może pomieścić maksymalnie 20 palet, obliczamy liczbę naczep: 100 palet / 20 palet na naczepę = 5 naczep. Takie obliczenia są zgodne z praktykami transportowymi, które zakładają optymalne wykorzystanie przestrzeni ładunkowej, co jest kluczowe w logistyce. Należy również pamiętać o regulacjach dotyczących maksymalnych wymiarów i wagi transportowanych ładunków, co wpływa na efektywność przewozu.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

Głównym dokumentem celnym wykorzystywanym w spedycji targowej jest

A. karnet TIR

B. dokument T1

C. karnet ATA

D. dokument EUR

Karnet TIR (Transport International Routier) jest dokumentem stosowanym w międzynarodowym transporcie drogowym, który umożliwia przewóz towarów przez wiele krajów bez konieczności ponownej odprawy celnej na granicach. Chociaż jest to ważny dokument w kontekście transportu międzynarodowego, nie znajduje zastosowania w spedycji targowej, gdzie kluczowe jest ulokowanie towarów na czas określony, a ich późniejszy powrót do kraju nadawcy. Dokument T1 jest używany do transakcji dotyczących towarów w tranzycie po Unii Europejskiej, jednak nie odpowiada na specyfikę spedycji targowej, gdzie istotne jest umożliwienie wprowadzenia towarów na rynek w celach promocji. Z kolei dokument EUR, który zazwyczaj odnosi się do standardów i certyfikatów zgodności produktów, również nie odnosi się bezpośrednio do procedur celnych związanych z targami. Użytkownicy często mylą funkcje tych dokumentów, co prowadzi do błędnych wniosków. Karnet ATA, w przeciwieństwie do wymienionych dokumentów, jest dedykowany szczególnie dla towarów wprowadzanych tymczasowo, co sprawia, że jest kluczowym narzędziem w procesie organizacji targów. Użycie niewłaściwych dokumentów może skutkować dodatkowymi kosztami związanymi z odprawą celną oraz potencjalnymi problemami prawnymi, co wskazuje na konieczność dokładnego zrozumienia specyfiki każdego z dokumentów w kontekście ich praktycznego zastosowania.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej