Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 11:02
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 11:17

Egzamin zdany!

Wynik: 35/40 punktów (87,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Technika zdjęciowa, która redukuje pozytyw do płaszczyzn z wyraźnie rozdzielonymi tonami szarości, to

A. solaryzacja

B. guma

C. pseudosolaryzacja

D. izohelia

Izohelia to dość ciekawa technika w fotografii, bo pozwala na takie fajne przedstawienie obrazów, gdzie różnice jasności są naprawdę wyraźnie widoczne. Dzięki temu zdjęcia mają niesamowity kontrast i mogą wyglądać super efektownie. Szczególnie w drukarstwie artystycznym i fotografii czarno-białej ta technika jest naprawdę na czasie. Generalnie polega to na używaniu filtrów albo specjalnych emulsji, które pomagają uzyskać piękne odcienie szarości. Moim zdaniem, to świetny sposób na tworzenie estetycznych kompozycji. Na przykład, jeśli robimy zdjęcia krajobrazów, izohelia może super podkreślić chmury, co sprawia, że całość nabiera fajnej głębi i dramatyzmu, a zdjęcie staje się znacznie bardziej przyciągające wzrok.

Pytanie 2

Matryca pozbawiona siatki filtru mozaikowego, w której proces zbierania informacji o kolorach przebiega podobnie do tradycyjnego materiału barwnego warstwowego, to matryca

A. CMOS

B. Foveon X3

C. CCD

D. LIVE MOS

Foveon X3 to matryca obrazowa, która wykorzystuje unikalną technologię do rejestrowania informacji o kolorze. W przeciwieństwie do tradycyjnych matryc, które stosują siatki filtrów kolorów (takie jak Bayer), Foveon X3 pobiera dane o barwach w sposób trójwymiarowy, rejestrując różne kolory na różnych głębokościach. Dzięki temu każdy piksel jest w stanie zarejestrować pełną informację o kolorze, co prowadzi do wyższej jakości obrazu oraz lepszej reprodukcji detali kolorystycznych. Tego rodzaju technologia znajduje zastosowanie w aparatach fotograficznych, które wymagają wysokiej jakości obrazu, szczególnie w warunkach o dużym kontraście. Przykładem są aparaty Sigma, które wykorzystują matrycę Foveon X3, oferując wyjątkową jakość zdjęć w porównaniu do tradycyjnych rozwiązań. Warto zwrócić uwagę, że technologia ta jest zgodna z wysokimi standardami branżowymi w zakresie jakości obrazu oraz odwzorowania kolorów.

Pytanie 3

Technika fotograficzna luminography (luminografia) polega na

A. rejestrowaniu śladów światła poruszającego się w ciemności przy długim czasie ekspozycji

B. fotografowaniu obiektów emitujących światło w zakresie UV

C. wykorzystaniu specjalnych filtrów luminescencyjnych na obiektywach

D. wykonywaniu zdjęć przy bardzo wysokich wartościach ISO powyżej 25600

Luminografia to unikalna technika fotograficzna, która pozwala na rejestrowanie śladów światła poruszającego się w ciemności, przy wykorzystaniu długiego czasu ekspozycji. Dzięki temu, na zdjęciu mogą zostać uchwycone różne źródła światła, takie jak latarki, ognie sztuczne czy nawet ruchy ciał świetlnych. Długie czasy naświetlania, często przekraczające kilka sekund, umożliwiają uchwycenie nawet najdelikatniejszych ruchów światła, co tworzy niezwykłe efekty wizualne. W praktyce, luminografia może być stosowana do tworzenia artystycznych kompozycji, a także do eksperymentów w ramach fotografii nocnej. Na przykład, można użyć tej techniki do uchwycenia śladów ruchu tańczącej osoby z latarką, co stworzy efekt dynamicznego ruchu na zdjęciu. Warto również wspomnieć, że luminografia wymaga precyzyjnego ustawienia aparatu, stabilizacji oraz odpowiedniego dobierania parametrów ekspozycji, aby uzyskać pożądany efekt. Dodatkowo, jest to technika, która wciąga, angażując fotografów w proces tworzenia i eksperymentowania z różnymi źródłami światła.

Pytanie 4

Przedstawione zdjęcie jest charakterystyczne dla fotografii

A. portretowej.

B. reportażowej.

C. technicznej.

D. artystycznej.

Odpowiedź reportażowa jest poprawna, ponieważ fotografia reportażowa ma na celu uchwycenie i dokumentowanie rzeczywistych wydarzeń oraz przedstawienie opowieści w formie obrazów. Na zdjęciu widzimy fotografa, który rejestruje scenę z udziałem osób w historycznych strojach, co sugeruje, że jest to moment z życia społecznego lub kulturowego. W praktyce, fotografie reportażowe często wykorzystują techniki takie jak uchwycenie spontanicznych momentów, co podkreśla emocje i kontekst sytuacji. Warto zauważyć, że w fotografii reportażowej kluczowe jest umiejętne obserwowanie i reagowanie na rozwijające się wydarzenia, co wymaga od fotografa nie tylko technicznych umiejętności, ale także wnikliwej analizy sytuacji. Standardy i najlepsze praktyki w tej dziedzinie często obejmują etykę dokumentowania ludzi, szanowanie ich prywatności i zapewnienie, że przedstawiane wydarzenia są wierne rzeczywistości. Przykłady udanych fotografii reportażowych można znaleźć w pracach takich artystów jak Henri Cartier-Bresson czy Dorothea Lange, którzy umiejętnie łączyli narrację wizualną z informacyjnym przekazem.

Pytanie 5

Który program nie posiada narzędzia do rekonstrukcji zniszczonej, starej fotografii na podłożu papierowym?

A. Magix PhotoDesigner

B. Adobe Photoshop

C. Adobe Reader

D. GIMP

Adobe Reader faktycznie nie posiada narzędzi umożliwiających rekonstrukcję uszkodzonych lub starych fotografii papierowych. Program ten został stworzony wyłącznie do przeglądania, komentowania i czasem drobnej edycji plików PDF – skupia się głównie na dokumentach tekstowych, broszurach czy formularzach. W praktyce nigdy nie spotkałem się, aby ktoś próbował używać Adobe Readera do obróbki zdjęć – ten program po prostu nie obsługuje warstw, masek, funkcji retuszu czy narzędzi do korekcji obrazu. Natomiast GIMP, Photoshop czy nawet Magix PhotoDesigner zostały zaprojektowane właśnie do pracy ze zdjęciami, w tym do zaawansowanej edycji, usuwania rys, retuszu i rekonstrukcji starych fotografii. Branżowy standard to korzystanie właśnie z takich programów graficznych, bo tylko one oferują narzędzia jak klonowanie, łatki, filtry odszumiające czy korekty kolorystyczne. Adobe Reader pod tym względem w ogóle nie ma startu – to jak próbować naprawić telewizor młotkiem. Warto też zaznaczyć, że profesjonalne procesy rekonstrukcji obejmują skanowanie starego zdjęcia do formatu cyfrowego, a potem obróbkę w dedykowanej aplikacji graficznej, a nie w czytniku PDF. Moim zdaniem, jeśli ktoś próbuje ratować stare fotografie używając czegoś innego niż typowy program graficzny, to marnuje czas.

Pytanie 6

W fotografii sferycznej 360° najnowsza technologia stitchingu wieloobiektywowego pozwala na

A. transmisję na żywo obrazu sferycznego w jakości 4K

B. łączenie obrazów z wielu obiektywów z płynnym przejściem i korekcją paralaksy

C. nagrywanie wideo 360° z rozdzielczością do 16K

D. automatyczną stabilizację obrazu podczas ruchu kamery

Technologia stitchingu wieloobiektywowego w fotografii sferycznej 360° jest kluczowym elementem tworzenia wysokiej jakości obrazów. Umożliwia ona łączenie zdjęć z kilku obiektywów w sposób, który minimalizuje widoczność szwów, co jest niezwykle ważne, aby uzyskać wrażenie jednolitego obrazu. Płynne przejście między obrazami jest istotne, zwłaszcza w kontekście immersyjnych doświadczeń wizualnych, takich jak wirtualna rzeczywistość. Korekcja paralaksy, czyli dostosowanie obrazów w zależności od punktu widzenia, zapewnia, że obiekty na pierwszym planie i w tle są odpowiednio wyrównane, co poprawia realizm i głębię obrazu. W praktyce, technologia ta jest wykorzystywana w turystyce wirtualnej, filmach 360° oraz w różnego rodzaju prezentacjach multimedialnych, gdzie ważne jest przyciągnięcie uwagi odbiorcy. Warto zauważyć, że standardy branżowe, takie jak JPEG XS czy H.265, często są stosowane w kontekście kompresji obrazów panoramicznych, co pozwala na osiągnięcie wysokiej jakości przy mniejszych rozmiarach plików. Takie podejście jest nieocenione w produkcjach wymagających dużych zbiorów danych.

Pytanie 7

Rodzaj techniki fotograficznej, która dotyczy rejestracji płaskiego obiektu, nazywa się

A. techniką tonorozdzielczą

B. fotoreprodukcją

C. mikrofilmowaniem

D. spektrofotografią

Fotoreprodukcja to naprawdę ciekawa technika, która pozwala na wierne kopiowanie różnych płaskich materiałów, jak dokumenty czy obrazy. Jest ona super ważna zwłaszcza w archiwach i muzeach, bo tam dbają o to, żeby oryginały były w dobrym stanie. Używa się tu specjalnych aparatów i różnych ustawień oświetlenia, żeby uzyskać jak najlepsze szczegóły i kolory. Przykładem może być digitalizacja starych książek, gdzie każda strona jest fotografowana w odpowiednich warunkach. Dzięki temu można później stworzyć elektroniczną wersję, co jest mega przydatne! Warto pamiętać o dobrych praktykach, jak użycie filtrów czy kontrola ekspozycji, bo to pomaga zachować autentyczność. Dzięki tej technice możemy także tworzyć zabezpieczone kopie i dzielić się materiałami z innymi, nie ryzykując uszkodzenia oryginałów. Także fotoreprodukcja to coś, co ma znacznie i może być naprawdę użyteczne!

Pytanie 8

Którą techniką zostało wykonane zdjęcie?

A. Niskiego klucza.

B. Reliefu.

C. Wysokiego klucza.

D. Solaryzacji.

Odpowiedź na pytanie jest poprawna, ponieważ technika wysokiego klucza charakteryzuje się użyciem jasnych obiektów na jasnym tle, co jest widoczne w analizowanym zdjęciu. W praktyce zdjęcia wykonane w tej technice mają na celu uzyskanie delikatnego, eterycznego efektu, co czyni je idealnym rozwiązaniem w portretach, fotografii mody oraz produktowej. Technika wysokiego klucza stosowana jest przy oświetleniu, które minimalizuje cienie, a głównym celem jest uzyskanie harmonijnej kompozycji z dominującymi tonami jasnymi. W dobrych praktykach fotograficznych, warto stosować odbłyśniki, które pomogą w równomiernym rozkładzie światła oraz w eliminacji niepożądanych cieni. Dodatkowo, warto zwrócić uwagę na ustawienia ekspozycji w aparacie, aby uzyskać pożądany efekt bez przepalenia jasnych partii obrazu. Użycie tej techniki może pomóc w tworzeniu przyjemnych wizualnie zdjęć, które przyciągają uwagę widza, a także mogą być skuteczne w promowaniu produktów o jasnych kolorach.

Pytanie 9

Najnowszym trendem w dziedzinie nośników pamięci do profesjonalnych aparatów fotograficznych jest

A. powrót do kart SD ze względu na ich niską cenę i powszechność

B. wykorzystanie pamięci RAM z podtrzymaniem bateryjnym

C. transmisja bezprzewodowa obrazów bezpośrednio do chmury

D. zapis bezpośrednio na dyski SSD za pomocą interfejsu PCIe

Zapis bezpośrednio na dyski SSD za pomocą interfejsu PCIe to obecnie jedna z najważniejszych innowacji w dziedzinie nośników pamięci w profesjonalnych aparatach fotograficznych. Dyski SSD oferują znacznie wyższą prędkość transferu danych niż tradycyjne karty SD, co pozwala na szybsze zapisywanie dużych plików RAW oraz filmów w wysokiej rozdzielczości. Interfejs PCIe umożliwia osiągnięcie prędkości rzędu kilku gigabitów na sekundę, co jest kluczowe w pracy z nowoczesnymi aparatami. Przykładowo, profesjonaliści fotografujący w trudnych warunkach, takich jak sport czy dokumentacja wydarzeń, mogą skorzystać na szybkiej wymianie danych, co w efekcie pozwala na efektywniejsze wykorzystanie czasu. Dodatkowo, dyski SSD charakteryzują się większą odpornością na wstrząsy i uszkodzenia mechaniczne w porównaniu do kart SD, co zwiększa ich trwałość. To podejście jest zgodne z aktualnymi standardami branżowymi, które stawiają na wydajność i niezawodność.

Pytanie 10

W profesjonalnym procesie modelowania 3D na podstawie fotografii metoda Structure from Motion (SfM) wykorzystuje

A. serię zdjęć wykonanych z różnych punktów widzenia do rekonstrukcji geometrii obiektu

B. technologię skanowania laserowego połączoną z fotografią

C. specjalny system oświetlenia strukturalnego z projektorem wzorów

D. technikę fotografowania z ruchomym źródłem światła

Metoda Structure from Motion (SfM) to technika wykorzystywana w modelowaniu 3D, która opiera się na analizie serii zdjęć wykonanych z różnych punktów widzenia. Poprzez odpowiednią rekonstrukcję geometrii obiektu możliwe jest uzyskanie trójwymiarowego modelu, który wiernie odwzorowuje detale i kształty. W praktyce, wykorzystuje się SfM w różnych dziedzinach, takich jak architektura, archeologia, czy grafika komputerowa. Na przykład, w architekturze można wykonać model 3D budynku, fotografując go z różnych kątów, a następnie przetwarzając zdjęcia za pomocą oprogramowania SfM, co pozwala na dokładny wgląd w strukturę budowli. Ważnym aspektem SfM jest to, że nie wymaga specjalistycznego sprzętu, wystarczą standardowe aparaty fotograficzne. Zastosowanie tej metody zwiększa efektywność procesu tworzenia modeli 3D i pozwala na szybsze uzyskiwanie wyników.

Pytanie 11

Na ilustracjach przedstawiono efekt zastosowania w programie Adobe Photoshop filtra

A. płaskorzeźba.

B. wyostrzenie.

C. krystalizacja.

D. solaryzacja.

Wyostrzenie polega na zwiększeniu kontrastu krawędzi w obrazie, co ma na celu poprawę jego ostrości. Ta technika jest często wykorzystywana do poprawy detali zdjęć, jednak nie jest to efekt, który można by pomylić z solaryzacją. Wyostrzenie polega na manipulacji pikselami w taki sposób, aby uwydatnić różnice w jasności wzdłuż krawędzi. Płaskorzeźba to technika, która nadaje obrazom trójwymiarowości poprzez symulację cieni i świateł, co również nie ma nic wspólnego z solaryzacją. W rzeczywistości, płaskorzeźba może sprawić, że obraz będzie wyglądał na bardziej płaski, a nie na odwrócony w kontekście jasności. Krystalizacja, z drugiej strony, to proces, który wprowadza do obrazu efekt przypominający kryształy, co również jest zupełnie inną techniką. Użytkownicy mogą mylić te terminy, myśląc, że wszystkie te efekty wpływają na sposób przedstawienia obrazu, jednak każda z wymienionych technik ma swoje unikalne cechy i zastosowania. Kluczowym błędem jest zrozumienie, że efekt solaryzacji nie polega na poprawie detali, ale na ich całkowitej transformacji poprzez manipulację jasnością, co odróżnia go od innych technik edycji obrazu.

Pytanie 12

Technika scanography (skanografia) polega na

A. wykonywaniu wielu zdjęć tego samego obiektu pod różnymi kątami

B. tworzeniu obrazów artystycznych za pomocą skanera płaskiego

C. cyfrowej rekonstrukcji starych, uszkodzonych fotografii

D. wykonywaniu zdjęć aparatem cyfrowym z funkcją skanowania 3D

Technika skanografii polega na tworzeniu obrazów artystycznych za pomocą skanera płaskiego, co oznacza, że artyści wykorzystują skanery do rejestrowania obiektów w sposób, który pozwala na uzyskanie unikalnych efektów wizualnych. Skanowanie płaskie umożliwia uchwycenie detali i tekstur, które często są niedostrzegalne w tradycyjnej fotografii. Przykładem zastosowania może być skanowanie różnych przedmiotów codziennego użytku, jak kwiaty, liście, czy nawet drobne przedmioty, które następnie są wykorzystywane w dziełach sztuki cyfrowej. Tego typu obrazy mogą być później drukowane, publikowane w Internecie lub używane w projektach graficznych. Warto zaznaczyć, że skanografia, jako forma sztuki, zyskuje na popularności, ponieważ łączy technikę i kreatywność, a także umożliwia artystom eksperymentowanie z nowymi formami wyrazu. Skanowanie płaskie jest także techniką dostępną dla wielu, dzięki powszechnym skanerom, co sprawia, że każdy może spróbować swoich sił w tej formie artystycznej.

Pytanie 13

Na ilustracjach przedstawiono efekt zastosowania w programie Adobe Photoshop filtra

A. płaskorzeźba.

B. solaryzacja.

C. krystalizacja.

D. wyostrzenie.

Na pierwszy rzut oka można pomylić efekty filtrów w Photoshopie, bo niektóre mogą zmienić obraz dość drastycznie, ale jednak mają zupełnie inne zasady działania. Przykładowo, wyostrzanie to filtr, który podbija detale i krawędzie, przez co zdjęcie wydaje się ostrzejsze, ale nie rozbija obrazu na geometryczne plamy – tutaj widzimy efekt odwrotny, bo obraz stracił ostrość na rzecz takich jakby „kryształków”. Płaskorzeźba z kolei zamienia zdjęcie w coś przypominającego rzeźbę – powstają wyraźne wypukłości i cienie, co daje efekt przestrzenności, ale nie przetwarza kolorów w wielokąty. Solaryzacja natomiast to proces znany z fotografii analogowej, gdzie dochodzi do częściowej inwersji tonów i powstaje specyficzny, nieco surrealistyczny efekt – jakby połączenie negatywu i pozytywu w jednym obrazie, z mocnymi przejściami tonalnymi. Typowym błędem jest mylenie solaryzacji z innymi filtrami, bo ich nazwy czy efekty mogą się zlewać w pamięci – tymczasem tutaj mamy wyraźny efekt „krystalizacji”, gdzie zdjęcie wygląda jakby było zbudowane z wielu nieregularnych, kolorowych fragmentów. Praktyka pokazuje, że najlepiej po prostu testować filtry na różnych zdjęciach, wtedy łatwiej zapamiętać, który z nich daje jaki efekt i do czego się przydaje w projektach graficznych. Dla początkujących grafików rozpoznawanie tych subtelnych różnic to ważna umiejętność, bo pozwala szybciej osiągać zamierzone rezultaty bez zbędnego błądzenia po menu programu.

Pytanie 14

Procesy hybrydowe w fotografii łączą

A. techniki studyjne z plenerowymi

B. różne techniki druku cyfrowego

C. techniki analogowe z cyfrowymi

D. fotografię barwną z czarno-białą

Procesy hybrydowe w fotografii to połączenie technik analogowych z cyfrowymi, co umożliwia twórcom wykorzystanie zalet obu tych światów. Przykładem takiego podejścia jest skanowanie zdjęć wykonanych na filmie, a następnie ich edytowanie w programach graficznych, takich jak Adobe Photoshop. Dzięki temu możemy uzyskać unikalne efekty, które łączą charakterystyczną estetykę filmu z precyzją i możliwościami cyfrowej obróbki. Warto zauważyć, że wielu współczesnych fotografów korzysta z hybrydowych metod pracy, aby wzbogacić swoje projekty o różnorodne style i techniki. Dodatkowo, taki proces pozwala na archiwizację analogowych prac w formie cyfrowej, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, gdzie dbałość o zachowanie materiałów fotograficznych ma kluczowe znaczenie dla ich przyszłej dostępności i możliwości reprodukcji. Hybrydowe podejście staje się coraz bardziej popularne wśród artystów, którzy chcą eksplorować nowe kierunki w sztuce wizualnej.

Pytanie 15

Najpopularniejszym obecnie formatem zdjęć 360° dla mediów społecznościowych jest

A. format HEIF z kompresją adaptacyjną

B. format zwykłego wideo w proporcjach 16:9

C. format stereoskopowy w proporcjach 4:3

D. format równoprostokątny zgodny ze standardami meta-tagów

Format równoprostokątny zgodny ze standardami meta-tagów jest najczęściej stosowanym rozwiązaniem dla zdjęć 360° w mediach społecznościowych, ponieważ pozwala na łatwe wpasowanie i wyświetlanie tych obrazów w różnych platformach. Przykładem może być Facebook czy Instagram, które uznają ten format, umożliwiając użytkownikom interaktywne przeglądanie i dzielenie się swoimi doświadczeniami w wirtualnej rzeczywistości. Kluczowym aspektem jest to, że format ten zawiera odpowiednie meta-tagi, które informują przeglądarki i aplikacje o tym, że zdjęcie jest w formacie 360°, co z kolei aktywuje właściwe mechanizmy wyświetlania. W praktyce, aby przygotować zdjęcie 360° do publikacji, należy je odpowiednio zoptymalizować, stosując metody kompresji, aby zminimalizować czas ładowania. Podążanie za najlepszymi praktykami w tej dziedzinie nie tylko zwiększa jakość prezentowanych treści, ale również zapewnia lepsze doświadczenia dla użytkowników.

Pytanie 16

Na przedstawionej fotografii zastosowano perspektywę

A. ptasią.

B. żabią.

C. z dwoma punktami zbiegu.

D. z jednym punktem zbiegu.

Na przedstawionej fotografii zastosowano perspektywę ptasią, co jest techniką fotografii, w której obiekty są rejestrowane z góry. Taki kąt widzenia przypomina perspektywę, jaką miałby ptak obserwujący świat z lotu, co pozwala na uzyskanie unikalnych kompozycji oraz lepsze zrozumienie relacji przestrzennych między obiektami. W przypadku fotografii przyrodniczej, perspektywa ptasia może być szczególnie przydatna do uchwycenia detali otoczenia oraz ukazania całego kontekstu, w jakim znajduje się fotografowany obiekt, na przykład kwiat czy owad. Warto zwrócić uwagę, że przy zastosowaniu tej perspektywy, znaczenie ma nie tylko kąt, ale także odpowiednie oświetlenie i kompozycja, które mogą podkreślić walory estetyczne zdjęcia. Praktyką w fotografii jest również wykorzystanie dronów do uzyskania tych ujęć, co staje się coraz bardziej popularne w dokumentacji przyrody oraz architektury. Posługiwanie się perspektywą ptasią wzmaga kreatywność fotografa oraz umożliwia odkrycie nowych, nieznanych wcześniej kadrów.

Pytanie 17

Obrazy uzyskuje się poprzez naświetlenie obiektu promieniowaniem X w

A. mikrografii

B. makrografii

C. rentgenografii

D. spektrografii

Rentgenografia to technika obrazowania, która wykorzystuje promieniowanie X do uzyskiwania obrazów wnętrza obiektów lub ciał. W tej metodzie, promieniowanie X przenika przez obiekt i jest częściowo absorbowane, co prowadzi do powstania obrazu na detektorze. Rentgenografia ma szerokie zastosowanie w medycynie do diagnostyki chorób, jak również w przemyśle do inspekcji materiałów i struktur. Przykładem zastosowania rentgenografii medycznej jest wykonywanie zdjęć rentgenowskich w celu identyfikacji złamań kości lub wykrywania zmian patologicznych w tkankach. W przemyśle rentgenografia służy do wykrywania wad w materiałach, takich jak pęknięcia, wtrącenia czy korozja. Dzięki rozwojowi technologii cyfrowej, rentgenografia stała się bardziej precyzyjna i dostarcza lepszej jakości obrazów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w diagnostyce i inspekcji materiałowej.

Pytanie 18

Określ nazwę zjawiska, które występuje w srebrowych warstwach materiałów światłoczułych na skutek intensywnego, krótkiego naświetlania?

A. Guma

B. Dagerotypia

C. Solaryzacja

D. Izohelia

Solaryzacja to zjawisko, które zachodzi w srebrowych warstwach światłoczułych, polegające na ich nieodwracalnym ciemnieniu pod wpływem silnego, krótkotrwałego naświetlania. Proces ten jest związany z reakcją chemiczną, która prowadzi do zmiany struktury kryształów srebra w emulsji fotograficznej. W praktyce solaryzacja może być wykorzystywana w technikach artystycznych do uzyskiwania nietypowych efektów wizualnych, takich jak kontrastowe obrazy o wyrazistych detalach. Artystyczne zastosowanie solaryzacji może być zauważalne w fotografii eksperymentalnej, gdzie artyści celowo manipulują procesem naświetlania, aby uzyskać unikalne rezultaty. W kontekście standardów branżowych, solaryzacja jest często omawiana w materiałach dotyczących technik ciemniowych oraz w podręcznikach zajmujących się historią fotografii, co potwierdza jej istotność w rozwoju tego medium.

Pytanie 19

Obraz stworzony na papierze fotograficznym bez użycia kamery to

A. reprodukcja

B. luksografia

C. makrofotografia

D. kserografia

Luksografia to technika fotograficzna, która pozwala na uzyskanie obrazów na papierze fotograficznym bez użycia tradycyjnego aparatu fotograficznego. W tej metodzie wykorzystuje się światło do naświetlania papieru, co skutkuje powstaniem obrazu, który jest następnie utrwalany. Proces ten jest ściśle związany z historią fotografii, w której pierwotnie stosowano różnego rodzaju techniki kontaktowe, takie jak np. pinhole photography. Luksografia ma zastosowanie w sztuce i edukacji, szczególnie w kontekście eksperymentów artystycznych, gdzie można uzyskać unikalne efekty wizualne. Artystów i fotografów często przyciąga możliwość pracy z różnymi materiałami światłoczułymi oraz kreatywne podejście do procesu twórczego, co wpisuje się w filozofię sztuki współczesnej. Wiedza o luksografii może być przydatna w praktycznym zastosowaniu technik alternatywnych w fotografii oraz w zrozumieniu historycznego kontekstu rozwoju technologii fotograficznej.

Pytanie 20

Na zdjęciu uzyskano efekt

A. posteryzacji.

B. solaryzacji.

C. luksografii.

D. kserokopii.

Solaryzacja to ciekawa technika fotograficzna, która sprawia, że jasne obszary zdjęcia mają odmienne tony niż reszta. Na tym zdjęciu super widać, jak te jasne miejsca są odwrócone, a ciemniejsze zostają takie, jakie były. Używają jej artyści i fotografowie, bo daje szansę na stworzenie naprawdę zaskakujących efektów. Można z tym bawić się w sztuce, tworząc surrealistyczne kompozycje, albo w fotografii, żeby dodać inny klimat zdjęciu. Co więcej, można też wykorzystać solaryzację podczas wywoływania zdjęć, bo dobrze naświetlony materiał światłoczuły może dać świetne rezultaty. Myślę, że warto eksperymentować z tym w pracy, zwłaszcza przy kreatywnych projektach fotograficznych, bo rozwija to umiejętności analizy wizualnej.

Pytanie 21

Na ilustracjach przedstawiono efekt zastosowania w programie Adobe Potoshop filtra

A. płaskorzeźba.

B. wyostrzenie.

C. krystalizacja.

D. solaryzacja.

To jest dokładnie efekt filtra „krystalizacja” w Adobe Photoshop. Z mojego doświadczenia wynika, że jest to narzędzie bardzo przydatne, gdy chcemy uzyskać efekt przypominający rozbite szkło albo mozaikę. Procedura działania tego filtra polega na dzieleniu obrazu na wiele drobnych, nieregularnych fragmentów przypominających kryształy, przez co szczegóły stają się rozmyte, a całość wygląda dość abstrakcyjnie. Taki efekt często wykorzystuje się w grafice komputerowej do stylizacji zdjęć, żeby nadać im artystyczny, nieco nierealistyczny charakter. W branży graficznej krystalizacja jest stosowana także wtedy, gdy chcemy ukryć pewne detale obrazu bez całkowitej utraty rozpoznawalności kompozycji. Moim zdaniem, umiejętne użycie tego filtra może być świetnym sposobem na podkreślenie kreatywności w projektowaniu – np. w materiałach promocyjnych, plakatach czy okładkach książek. Warto pamiętać, że dobrym standardem pracy jest testowanie różnych ustawień filtra, bo dzięki temu można dopasować efekt końcowy do stylu projektu i oczekiwań klienta.

Pytanie 22

Technika tworzenia cyfrowych negatywów do druku w procesie platinum/palladium wymaga

A. zastosowania filtrów polaryzacyjnych podczas naświetlania papieru

B. przygotowania negatywu o wysokiej gęstości i dużym kontraście na przeźroczystej kliszy

C. użycia specjalnego papieru z podłożem metalicznym

D. wykonania serii wydruków próbnych o rosnącej ekspozycji

Odpowiedź dotycząca przygotowania negatywu o wysokiej gęstości i dużym kontraście na przeźroczystej kliszy jest jak najbardziej trafna w kontekście techniki platinum/palladium. Ta metoda druku wymaga, aby negatyw był wykonany z odpowiednią starannością, gdyż jego jakość ma bezpośredni wpływ na finalny efekt wizualny. Wysoka gęstość negatywu zapewnia, że cienie będą głębokie i bogate, podczas gdy duży kontrast sprawi, że wydrukowane obrazy będą miały wyraźnie określone detale. Przykładowo, negatywy powinny być wytwarzane z wykorzystaniem wysokiej jakości skanów lub zdjęć, które są odpowiednio przetworzone w programach graficznych, aby uzyskać pożądany kontrast. Standardowe praktyki w tej dziedzinie sugerują użycie klisz, które są specjalnie zaprojektowane do tego typu pracy, aby uniknąć problemów z ekspozycją i tonacją. Dodatkowo, właściwe przygotowanie negatywu pozwala na uzyskanie wytrzymałych i estetycznych wydruków, które są cenione w sztuce fotograficznej. Warto zwrócić uwagę, że ten proces wymaga także odpowiedniego naświetlenia, co decyduje o ostatecznym wyglądzie dzieła.

Pytanie 23

Metoda, która polega na częściowym lub całkowitym przekształceniu obrazu negatywnego w pozytywowy na skutek intensywnego i krótkiego naświetlenia, nosi nazwę

A. solaryzacja

B. cyjanotypia

C. bromolej

D. guma

Solaryzacja to taka ciekawa technika w fotografii, która pozwala na trochę odwrócenie obrazu negatywowego, żeby uzyskać pozytywowy. Działa to dzięki intensywnemu, choć krótkotrwałemu naświetleniu. W praktyce jest często używana w artystycznej fotografii, bo pozwala na osiąganie naprawdę nieprzewidywalnych efektów wizualnych. Z tego, co widziałem, to w XX wieku ta technika była bardzo popularna wśród fotografów awangardowych, którzy chcieli pokazać coś nowego i oryginalnego. Na przykład w portretach solaryzacja może dać super kontrasty i ciekawe tekstury, co nadaje głębi i dramatyzmu. Generalnie rzecz biorąc, solaryzacja to narzędzie do tworzenia unikalnych dzieł, które naprawdę mogą wyróżniać się w portfolio artysty czy na wystawach. Ale trzeba pamiętać, że z nią trzeba uważać, bo jak za mocno naświetlisz, to efekty mogą być zupełnie inne, niż przewidywałeś, więc lepiej się trochę zastanowić przed używaniem tej techniki.

Pytanie 24

Zdjęcie w skali 1:1 stanowi przykład

A. mikrofotografii

B. zdjęcia lotniczego

C. fotografii sportowej

D. makrofotografii

Makrofotografia to technika fotograficzna, która umożliwia uzyskanie powiększonych obrazów małych obiektów, takich jak owady, rośliny czy szczegóły przedmiotów. Zdjęcia w skali 1:1 oznaczają, że obiekt na zdjęciu jest przedstawiony w rzeczywistych wymiarach, co jest kluczowe w makrofotografii. Daje to możliwość ukazania detali, które byłyby niewidoczne gołym okiem. Przykładem zastosowania makrofotografii jest dokumentowanie przyrody, gdzie fotograf może uchwycić szczegóły skrzydeł motyli lub tekstur liści. Standardy w makrofotografii wymagają odpowiedniego oświetlenia i stabilizacji, co często osiąga się za pomocą statywów oraz lamp błyskowych. W praktyce, makrofotografia jest również wykorzystywana w nauce, na przykład w badaniach biologicznych do analizowania struktury komórek czy organizmów. Właściwe zrozumienie tej techniki pozwala na bardziej precyzyjne i artystyczne podejście do fotografii.

Pytanie 25

Do wykonania zamieszczonego zdjęcia zastosowano technikę

A. fotomikrografii.

B. skaningową.

C. makrofotografii.

D. mikrofilmowania.

Technika makrofotografii to w praktyce sposób wykonywania zdjęć, który pozwala uchwycić bardzo drobne obiekty w dużym powiększeniu, często z detalami niewidocznymi gołym okiem. W tym przypadku na zdjęciu widać chrząszcza, który został przedstawiony z bliska – dokładnie widać strukturę jego pancerza, drobiny piasku na ciele i detale odwłoka. Takie efekty można uzyskać tylko dzięki makrofotografii, gdzie skala odwzorowania jest bliska 1:1 lub nawet większa. Bardzo często używa się do tego specjalnych obiektywów makro, które pozwalają na ostrzenie z minimalnej odległości, zachowując ostrość i szczegółowość obrazu. Co ciekawe, makrofotografia jest wyjątkowo przydatna w nauce, biologii czy entomologii, gdzie umożliwia dokumentowanie owadów, roślin albo tekstur materiałów. Z mojego doświadczenia, dobre zdjęcie makro wymaga nie tylko odpowiedniego sprzętu, ale i cierpliwości oraz sensownego oświetlenia, bo nawet najmniejsze drganie czy cień mogą zepsuć efekt końcowy. W branży fotograficznej uznaje się, że makrofotografia to nie tylko technika, ale też sposób patrzenia na świat – pozwala dostrzec detale, które na co dzień nam umykają. Właśnie takie podejście widać na tym zdjęciu, gdzie zwykły owad staje się głównym bohaterem kadru.

Pytanie 26

Najnowsza technologia powłok antyrefleksyjnych w obiektywach wykorzystuje

A. podwójne warstwy polaryzacyjne do filtrowania światła

B. struktury nanocząsteczkowe do rozpraszania światła

C. warstwy złota do absorpcji promieniowania ultrafioletowego

D. powłoki grafenowe do blokowania odblasków

Najnowsza technologia powłok antyrefleksyjnych w obiektywach opiera się na wykorzystaniu struktur nanocząsteczkowych do efektywnego rozpraszania światła. Dzięki zastosowaniu nanotechnologii możliwe jest uzyskanie powłok o bardzo wysokiej skuteczności, które minimalizują niepożądane odblaski i poprawiają jakość obrazu. Przykładem zastosowania takiej technologii są obiektywy fotograficzne, które dzięki tym powłokom mogą zapewnić wyraźniejsze zdjęcia, szczególnie w trudnych warunkach oświetleniowych, jak na przykład w słońcu czy przy refleksach od wody. Dodatkowo, powłoki te zwiększają odporność na zarysowania i uszkodzenia mechaniczne, co jest istotne w codziennym użytkowaniu. Standardy jakości w branży optycznej, w tym normy ISO, wymagają stosowania takich innowacyjnych rozwiązań, aby zapewnić użytkownikom najwyższej klasy produkty. W praktyce oznacza to, że obiektywy wyposażone w takie powłoki nie tylko lepiej radzą sobie z odblaskami, ale także poprawiają kontrast i nasycenie kolorów, co jest szczególnie istotne w profesjonalnej fotografii i filmowaniu.

Pytanie 27

Technika reprodukcji obrazów, która opiera się na zjawisku elektrostatycznego transferu obrazu na materiał, określana jest jako

A. kserografią

B. holografią

C. izohelią

D. solaryzacją

Kserografia jest nowoczesną metodą reprodukcji obrazów, która opiera się na zjawisku elektrostatycznego przenoszenia obrazu na podłoże, najczęściej papier. Proces ten polega na naładowaniu elektrycznym bębna światłoczułego, który następnie naświetlany jest obrazem. Naładowane miejsca przyciągają toner, który jest następnie przenoszony na papier. Kserografia jest szeroko stosowana w biurach i instytucjach edukacyjnych, oferując efektywne i szybkie kopiowanie dokumentów. Warto wspomnieć, że kserografia jest fundamentalną technologią w dziedzinie druku cyfrowego, a jej zastosowanie obejmuje nie tylko standardowe kopiowanie, ale także drukowanie zdjęć, dokumentów oraz materiałów marketingowych. Dzięki kserografii możliwe jest również tworzenie wydruków w różnych formatach oraz kolorach, co czyni ją niezwykle wszechstronnym narzędziem w codziennej pracy z dokumentami. Kserografia wyróżnia się również efektywnością kosztową, szczególnie przy dużych nakładach.

Pytanie 28

Jak nazywa się technika uzyskiwania zdjęć na papierze za pomocą metody chromianowej?

A. kalotypia

B. dagerotypia

C. guma

D. cyjanotypia

Technika chromianowa, zwana także gumą, to jeden z najstarszych procesów fotograficznych, który wykorzystuje chromiany do uzyskania trwałych obrazów na papierze. Proces ten polega na naświetlaniu papieru pokrytego warstwą gumy arabskiej wymieszaną z pigmentem i solą chromianową. Po naświetleniu, papier jest poddawany procesowi wywoływania, w którym nie naświetlone obszary są usuwane, ujawniając obraz. Główne zalety tej techniki to możliwość uzyskania intensywnych kolorów oraz unikalnej faktury, co czyni ją popularną wśród artystów i fotografów poszukujących nietypowych efektów. Przykładowo, w praktyce artystycznej guma chromianowa jest często stosowana do tworzenia odbitek w technice obrazów wielowarstwowych. Dodatkowo, guma pozwala na dużą swobodę w manipulowaniu obrazem, co jest cenione w środowiskach artystycznych i edukacyjnych. Dobrze znane są również prace współczesnych artystów, którzy łączą tę technikę z nowoczesnymi mediami, co świadczy o jej wszechstronności i aktualności w dziedzinie sztuki fotograficznej.

Pytanie 29

Proces generowania modeli 3D na podstawie fotografii nazywany jest

A. holografią

B. skanowaniem laserowym

C. fotosyntezą

D. fotogrametrią

Fotogrametria to technika, która umożliwia tworzenie modeli 3D na podstawie zdjęć, wykorzystując różnice w perspektywie i geometrię obiektów. Proces ten polega na analizie zdjęć wykonanych z różnych kątów, co pozwala na wyznaczenie współrzędnych punktów na powierzchni obiektu w trójwymiarowej przestrzeni. Przykładem zastosowania fotogrametrii jest inżynieria lądowa, gdzie używa się jej do skanowania terenu przed budową, a także w archeologii do dokumentacji wykopalisk. Fotogrametria jest także stosowana w geodezji, gdzie wykorzystywane są techniki pomiarowe do tworzenia map topograficznych. Ważnym aspektem jest zastosowanie odpowiedniego oprogramowania, które automatyzuje proces przetwarzania zdjęć i generowania modeli 3D. Praktyki te opierają się na standardach takich jak ISO 19130, które dotyczą fotogrametrii i geoinformacji, co zapewnia wysoką jakość i precyzję uzyskiwanych wyników.

Pytanie 30

Którą technikę fotografii zastosowano, jeżeli na negatywie miejsca ciemniejsze odpowiadają małej absorbcji promieniowania, jaśniejsze zaś odpowiadają miejscom, w których promieniowanie zostało zatrzymane przez ciało osoby fotografowanej?

A. Skanografię.

B. Fotografię spektrostrefową.

C. Fotografię rentgenowską.

D. Fotomikrografię.

Fotografia rentgenowska to bardzo charakterystyczna technika obrazowania, która wykorzystuje promieniowanie X, czyli popularnie mówiąc – promienie rentgenowskie. W skrócie polega to na tym, że ciało lub przedmiot jest naświetlany tym promieniowaniem, a za nim znajduje się materiał światłoczuły albo detektor cyfrowy. Promieniowanie przenika przez tkanki z różną łatwością – miejsca, gdzie materiał (np. kości czy metal) pochłania promieniowanie, dają na negatywie jasne obszary, bo mniej promieniowania dociera do materiału światłoczułego. Z kolei tam, gdzie promienie przechodzą swobodniej (np. przez mięśnie czy powietrze w płucach), powstają ciemniejsze miejsca. To właśnie ta zależność pozwala lekarzom czy technikom radiologicznym identyfikować złamania, ciała obce czy inne zmiany w strukturze ciała. Warto wiedzieć, że w typowych zastosowaniach medycznych – zgodnie z normami bezpieczeństwa – istotne jest ograniczenie dawki promieniowania, aby uniknąć niepożądanych skutków. Osobiście uważam, że znajomość tej techniki to absolutna podstawa dla każdego, kto chce rozumieć, jak działa diagnostyka obrazowa w medycynie. W praktyce, poza medycyną, fotografia rentgenowska jest też wykorzystywana m.in. w kontroli bagażu na lotniskach, analizie dzieł sztuki czy kontroli jakości w przemyśle. Moim zdaniem to świetny przykład technologii, która mocno zmieniła świat.

Pytanie 31

Obraz, w którym przeważają odcienie ciemne, został stworzony w technice

A. wysokiego klucza

B. pseudosolaryzacji

C. izohelii

D. niskiego klucza

Obraz, w którym dominują elementy o ciemnych tonach, jest wykonany w technice niskiego klucza. Technika ta charakteryzuje się użyciem ciemnych kolorów oraz silnym kontrastem między światłem a cieniem, co pozwala na uzyskanie dramatycznego efektu wizualnego. W praktyce, niskiego klucza często używa się w portretach oraz w fotografii artystycznej, aby nadać zdjęciom głębię i emocjonalny wydźwięk. Dobrze znanym przykładem zastosowania techniki niskiego klucza jest praca fotografów takich jak Rembrandt czy Caravaggio, który wykorzystał ją do podkreślenia trójwymiarowości postaci. Warto zaznaczyć, że obrazy w niskim kluczu mają zdolność do przyciągania uwagi widza, co czyni je popularnym wyborem w sztuce i fotografii.

Pytanie 32

Efekt widoczny na fotografii uzyskano z wykorzystaniem funkcji

A. solaryzacja.

B. zniekształcenie falowania.

C. krystalizacja.

D. zniekształcenie wirówki.

Bardzo często przy pierwszym spojrzeniu na takie graficzne zniekształcenia pojawia się pokusa, aby przypisać im nazwę solaryzacja czy krystalizacja. Jednak oba te pojęcia oznaczają zupełnie inne techniki. Solaryzacja to zjawisko, które polega na częściowym odwróceniu tonów jasności na zdjęciu, co daje charakterystyczny efekt podobny do negatywu, ale nigdy nie tworzy takiej spiralnej deformacji obrazu jak ta widoczna tutaj. Solaryzacja ma swoje korzenie w tradycyjnej fotografii analogowej, gdzie była wynikiem nadmiernego naświetlenia materiału światłoczułego. Krystalizacja natomiast to efekt, który generuje na zdjęciu wrażenie, jakby powierzchnia pokryta była kryształkami lub mozaiką – stosuje się ją często w grafice komputerowej do uzyskania abstrakcyjnych, geometrycznych wzorów, ale zupełnie nie przypomina ona płynnych, spiralnych linii. Częstym błędem jest utożsamianie wszelkich zniekształceń z falowaniem – efekt falowania faktycznie zniekształca obraz, lecz robi to bardziej w sposób sinusoidalny, przypominający wodne fale, a nie spiralny ruch wokół punktu. Ten typ mylenia wynika zazwyczaj z intuicyjnego postrzegania zniekształceń geometrycznych jako podobnych, tymczasem w praktyce każdy z tych efektów ma swój własny, rozpoznawalny charakter i zastosowanie. Najlepiej dokładnie przyjrzeć się wzorowi – wirówka zawsze tworzy ruch okrężny, podczas gdy falowanie idzie liniowo w poziomie lub pionie. W profesjonalnej pracy graficznej rozumienie tych subtelnych różnic jest bardzo istotne, bo właściwe dobranie efektu wpływa na końcowy odbiór projektu i zgodność z założeniami wizualnymi.

Pytanie 33

Metoda tworzenia obrazu, w której przeważają ciemne tonacje oraz czerń, to

A. pigment

B. guma

C. high key

D. low key

Teknika low key odnosi się do stylu fotografii i sztuki wizualnej, w której dominują ciemne tony oraz czerń, co pozwala na uzyskanie dramatycznego i głębokiego efektu wizualnego. W tej technice kluczowym elementem jest kontrast między światłem a cieniem, co tworzy atmosferę tajemniczości oraz intensywności. Przykładami zastosowania low key mogą być portrety artystyczne, w których gra światła i cienia podkreśla rysy twarzy modela, nadając im wyrazistość i charakter. Fotografowie często stosują takie metody w fotografii mody czy portretowej, aby skoncentrować uwagę widza na danym obiekcie. Efekty low key są również wykorzystywane w filmie i sztukach performatywnych, aby wywołać emocje poprzez atmosferę. W branży filmowej technika ta ma zastosowanie w tworzeniu napięcia i dramatyzmu, co można zaobserwować w wielu filmach kryminalnych i thrillerach, gdzie ciemne, niejednoznaczne oświetlenie wpływa na odbiór narracji. Zrozumienie tej techniki jest kluczowe dla profesjonalnych fotografów, którzy pragną bawić się światłem, aby osiągać zamierzone efekty wizualne.

Pytanie 34

Na ilustracjach przedstawiono efekt zastosowania w programie Adobe Photoshop filtra

A. płaskorzeźba.

B. wyostrzenie.

C. solaryzacja.

D. krystalizacja.

Odpowiedź "krystalizacja" jest prawidłowa, ponieważ filtr krystalizacji w Adobe Photoshop przekształca obraz w sposób, który przypomina strukturę kryształów. Efekt ten polega na podzieleniu obrazu na wielokątne obszary, gdzie każdy z nich ma jednolity kolor, co tworzy wrażenie, że obraz składa się z odrębnych, wyraźnych fragmentów. Tego typu efekty są często wykorzystywane w grafice komputerowej do tworzenia unikalnych i stylowych wizualizacji, które mogą przyciągać uwagę odbiorców. Przykładem zastosowania filtra krystalizacji może być tworzenie efektownych tła do plakatów, okładek albumów muzycznych czy grafik internetowych. W branży kreatywnej, umiejętność tworzenia efektów wizualnych poprzez odpowiednie zastosowanie filtrów jest kluczowa, ponieważ pozwala na wyróżnienie się w tłumie i nadanie projektom charakteru. Zgodnie z dobrymi praktykami, ważne jest również, aby nie nadużywać tego efektu, by nie przytłoczyć odbiorcy nadmiarem skomplikowanych struktur wizualnych.

Pytanie 35

Przedstawione zdjęcie jest charakterystyczne dla fotografii

A. technicznej.

B. artystycznej.

C. portretowej.

D. reportażowej.

Patrząc na to zdjęcie, można mieć różne skojarzenia, jednak ważne jest, żeby umieć rozpoznać charakter fotografii na podstawie jej celu i stylu wykonania. Fotografia techniczna zwykle skupia się na przekazaniu szczegółowych informacji o obiektach, procesach czy urządzeniach – ma być maksymalnie neutralna, dokładna, często pozbawiona emocji i kontekstu społecznego. Tutaj nie obserwujemy żadnej analizy technicznej, ani opisu urządzeń czy produktów. Portretowa fotografia z kolei nastawiona jest na indywidualne przedstawienie osoby, jej emocji, cech charakterystycznych, czasem z mocnym naciskiem na estetykę, światło i kompozycję. W tym przypadku osoby na zdjęciu nie pozują – to nie jest klasyczny portret, nie chodzi tu o wydobycie osobowości czy stylizacji konkretnego człowieka, tylko o pokazanie szerszej sytuacji. Fotografia artystyczna to trochę inna bajka – tu liczy się przede wszystkim wizja autora, symbolika, ekspresja, czasem eksperymenty z formą czy obróbką zdjęcia. Na tym zdjęciu brakuje wyraźnych śladów indywidualnego stylu czy artystycznego przetworzenia rzeczywistości – kompozycja jest dość zwyczajna, skupiona na relacji i kontekście. Typowy błąd to utożsamianie każdej niepozowanej sceny z artystyczną fotografią albo mylenie reportażu z portretem tylko dlatego, że w kadrze są ludzie w ciekawych strojach. Tymczasem kluczowe jest tu podejście dokumentalne, obserwacja rzeczywistości i rejestracja zdarzeń, a nie kreacja czy prezentacja produktu lub osoby. Dobre rozumienie różnic między tymi rodzajami fotografii to podstawa w pracy każdego fotografa – pozwala świadomie wybierać środki wyrazu i lepiej trafiać do odbiorcy.

Pytanie 36

W procesie druku solnego wykorzystuje się jako materiał światłoczuły

A. bromek srebra

B. azotan srebra

C. chlorek srebra

D. jodek srebra

Chlorek srebra (AgCl) jest jednym z kluczowych materiałów światłoczułych wykorzystywanych w procesie druku solnego. Jego zastosowanie wynika z właściwości fotochemicznych, które pozwalają na tworzenie obrazów w wyniku reakcji na światło. Gdy chlorek srebra jest naświetlany, jego struktura chemiczna ulega zmianie, co skutkuje powstawaniem nieodwracalnych śladów, które mogą być rozwijane w procesie chemicznym, umożliwiając uzyskanie wysokiej jakości odbitek. W praktyce, chlorek srebra jest często stosowany w procesach chemicznych, takich jak fotokopiowanie oraz w fotografii tradycyjnej. Warto również zauważyć, że standardy jakości w branży fotograficznej kładą nacisk na użycie materiałów światłoczułych, które charakteryzują się wysoką stabilnością i reprodukowalnością obrazów. Odpowiednie przygotowanie emulsji z chlorkiem srebra oraz właściwe techniki naświetlania są kluczowe dla uzyskania satysfakcjonujących rezultatów. Przykładem może być klasyczna fotografia czarno-biała, gdzie użycie chlorku srebra w emulsjach daje możliwość uzyskania subtelnych tonów i detali w obrazach.

Pytanie 37

Fotografia przedstawiająca jasny obiekt na jasnym tle została zrobiona techniką

A. cyjanotypii

B. low key

C. high-key

D. izohelii

Odpowiedź 'high-key' jest poprawna, ponieważ technika ta charakteryzuje się wykorzystaniem jasnego oświetlenia, które skutkuje dominacją jasnych tonów w obrazie. W fotografii high-key dąży się do minimalizacji kontrastów, co sprawia, że obiekt wyróżnia się na jasnym tle. Tego rodzaju kompozycje są często stosowane w portretach, reklamach oraz fotografii produktowej, gdzie celem jest uzyskanie lekkości i pozytywnego nastroju. Przykładem zastosowania techniki high-key mogą być sesje zdjęciowe dla dzieci, w których delikatne, jasne tła i oświetlenie podkreślają urok i radość. Należy pamiętać, że w tym stylu kluczowe jest odpowiednie ustawienie świateł, aby uzyskać pożądany efekt bez nadmiernej refleksji czy prześwietlenia. W branży fotograficznej technika ta jest uznawana za standard w tworzeniu estetycznych, przyjaznych dla oka obrazów.

Pytanie 38

Grafika wektorowa jest przechowywana w postaci informacji o

A. liniaturach

B. krążkach rozproszenia

C. pikselach

D. krzywych matematycznych

Często można spotkać pomyłki między grafiką rastrową a wektorową. Grafika rastrowa to tak naprawdę siatka pikseli, co oznacza, że każda część obrazu to punkt. Jak powiększamy taki obrazek, to niestety jakość leci w dół, bo te piksele się rozciągają. Zdarza się, że projektanci używają rastrowych obrazów tam, gdzie lepiej sprawdziłaby się wektorowa, co prowadzi do średnich efektów. Liniatury to temat, który często pojawia się w kontekście grafiki rastrowej, ale w wektorowej to nie tak działa. A krążki rozproszenia? To bardziej sprawa optyki niż grafiki wektorowej. Zrozumienie roli krzywych matematycznych to klucz do tworzenia dobrej grafiki wektorowej, bo dzięki temu możemy dokładnie definiować kształty bez obawy o jakość. Wiedza o różnicach między tymi dwoma rodzajami grafiki to podstawa w projektowaniu, żeby końcowy efekt był naprawdę estetyczny i technicznie poprawny.

Pytanie 39

Na ilustracjach przedstawiono efekt zastosowania w programie Adobe Photoshop filtra

A. krystalizacja.

B. solaryzacja.

C. płaskorzeźba.

D. wyostrzenie.

Filtr krystalizacja w programie Adobe Photoshop to świetne narzędzie, jeśli chcesz osiągnąć efekt zamiany zdjęcia w rodzaj mozaiki lub obrazu zbudowanego z nieregularnych wielokątów przypominających kryształy. Działa to tak, że algorytm dzieli obraz na wiele małych, losowo rozłożonych obszarów i w każdym z nich uśrednia kolory, sprawiając, że całość wygląda jakby była pokryta drobnymi, kolorowymi fragmentami szkła. Użytkownicy często stosują ten efekt, by nadać zdjęciom artystyczny charakter, szczególnie w grafice reklamowej lub materiałach ilustracyjnych, kiedy trzeba podkreślić nowoczesność albo abstrakcyjność przekazu. Moim zdaniem, krystalizacja może być też przydatna przy tworzeniu tła, które nie odciąga uwagi od głównych elementów projektu. W praktyce, dobrym pomysłem jest eksperymentowanie z rozmiarem komórek krystalizacji, żeby trafić w idealny balans pomiędzy rozpoznawalnością pierwowzoru a oryginalnym efektem graficznym. Warto pamiętać, że takie filtry to nie tylko zabawa, ale też konkretne narzędzie do budowania odpowiedniego nastroju wizualnego, co jest zgodne z zasadami projektowania graficznego i obecnymi trendami w branży.

Pytanie 40

Na ilustracji przedstawiono zastosowanie filtra

A. solaryzacja.

B. usuwanie przeplotu.

C. wyostrzenie.

D. redukcja szumów.

Solaryzacja to naprawdę ciekawy efekt – na zdjęciu po prawej widać wyraźnie, jak obraz zmienia charakter, pojawiają się nietypowe, prawie surrealistyczne barwy, a jasne i ciemne partie jakby zamieniają się miejscami. To jest właśnie klasyczny przykład solaryzacji. W fotografii analogowej powstaje po częściowym naświetleniu negatywu światłem, a w cyfrowej – przez odpowiednią operację na poziomach jasności pikseli. Efekt ten bywa wykorzystywany w grafice artystycznej i eksperymentalnej, bo pozwala uzyskać niecodzienne, wręcz psychodeliczne rezultaty. W praktyce, solaryzacja świetnie sprawdza się podczas tworzenia plakatów, okładek muzycznych, czy tam gdzie zależy nam na mocnym, abstrakcyjnym wyrazie. Odwołując się do standardów: wiele programów graficznych, takich jak Photoshop czy GIMP, posiada gotowe filtry solaryzujące – to jeden z klasycznych filtrów efektowych. Często spotykam się z tym efektem podczas zajęć z edycji zdjęć – pozwala dzieciakom zrozumieć, jak można bawić się z tonacjami i światłem w fotografii cyfrowej. Solaryzacja nie ma nic wspólnego z wyostrzaniem czy redukcją szumów, działa zupełnie inaczej, bo ingeruje w sposób bardzo kreatywny w strukturę tonalną obrazu. Warto czasem poeksperymentować z tym filtrem, bo jego efekty potrafią pozytywnie zaskoczyć nawet doświadczonych grafików.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej