Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
  • Data rozpoczęcia: 26 listopada 2025 00:51
  • Data zakończenia: 26 listopada 2025 01:05

Egzamin niezdany

Wynik: 17/40 punktów (42,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakie oprogramowanie do zarządzania treścią umożliwia proste tworzenie oraz aktualizację witryny internetowej?

A. PHP
B. CMS
C. SQL
D. CSS
Wybór SQL, PHP i CSS jako odpowiedzi na pytanie o system zarządzania treścią jest wynikiem nieporozumienia dotyczącego funkcji i zastosowań tych technologii. SQL (Structured Query Language) jest językiem zapytań służącym do komunikacji z bazami danych. Umożliwia on tworzenie, modyfikowanie oraz pobieranie danych, co jest kluczowe dla działania wielu aplikacji internetowych, w tym CMS-ów, lecz sam w sobie nie dostarcza interfejsu do zarządzania treścią. PHP to język skryptowy, często wykorzystywany do tworzenia dynamicznych aplikacji webowych. Choć PHP jest podstawą wielu systemów CMS, to sam język nie jest narzędziem do zarządzania treściami. CSS (Cascading Style Sheets) natomiast jest językiem stylizacji, który odpowiada za wygląd i układ strony, ale nie wprowadza funkcji zarządzania treścią. Zastanawiając się nad tymi technologiami, można zauważyć, że mylenie ich z CMS-em może wynikać z braku zrozumienia ich ról w ekosystemie webowym. Każda z tych technologii odgrywa istotną rolę w budowie i funkcjonowaniu stron internetowych, ale nie są one systemami do zarządzania treścią. Prawidłowe zrozumienie ich funkcji jest kluczem do efektywnego wykorzystania ich w praktyce.
Pytanie 2

Jaki będzie rezultat po uruchomieniu podanego skryptu? ```php class Owoc { function __construct() { echo "test1"; } function __destruct() { echo "test2"; } } $gruszka = new Owoc(); ```

A. Pojawi się jedynie tekst „test1”
B. Pojawią się oba teksty: „test1” i „test2”
C. Nie pojawi się żaden tekst
D. Pojawi się wyłącznie tekst „test2”
Dobra robota! Odpowiedź, którą wybrałeś, jest właściwa. Jak tworzysz obiekt klasy Owoc, to naprawdę wywołujesz metodę __construct(), która zajmuje się tym, żeby obiekt był gotowy do działania. W tym przypadku, gdy to się dzieje, na ekranie pojawia się 'test1'. Ale warto też pamiętać, że kiedy skrypt kończy swoje działanie albo obiekt jest usuwany, wtedy uruchamia się metoda __destruct(), która wypisuje 'test2'. Więc kiedy tworzysz obiekt $gruszka, to na konsoli najpierw zobaczysz 'test1', a później, po zakończeniu działania skryptu, jak np. przeładowujesz stronę, dostaniesz 'test2'. To całkiem fajnie pokazuje, jak ważne jest zrozumienie, jak działają obiekty w PHP i co się z nimi dzieje przez cały czas. Wiesz, że znajomość tych mechanizmów to klucz do sukcesu, szczególnie w większych projektach, gdzie zarządzanie różnymi zasobami ma znaczenie dla wydajności.
Pytanie 3

W załączonym kodzie CSS, kolor został zapisany w formacie

color: #008000;
A. CMYK
B. dziesiętnej
C. HSL
D. szesnastkowej
W CSS kolory często zapisywane są w postaci szesnastkowej ponieważ jest to krótki i precyzyjny sposób definiowania koloru. Kod szesnastkowy składa się zazwyczaj z sześciu znaków poprzedzonych znakiem hash (#) gdzie pierwsze dwa znaki odpowiadają czerwonej składowej następne dwa zielonej a ostatnie dwa niebieskiej. Na przykład #008000 oznacza kolor zielony gdzie czerwona składowa wynosi 0 zielona 128 a niebieska 0. Wartości te są zapisane w systemie szesnastkowym co oznacza że mogą przyjmować wartości od 00 do FF odpowiadające wartościom dziesiętnym od 0 do 255. Korzystanie z formatu szesnastkowego jest powszechnie uznawane za dobrą praktykę w web designie ponieważ jest szeroko wspierane przez przeglądarki internetowe i umożliwia łatwe definiowanie szerokiej gamy kolorów. Dzięki swojej zwięzłości i jednoznaczności jest preferowane w projektach gdzie każda linijka kodu ma znaczenie. Przy wyborze koloru warto korzystać z narzędzi które mogą pomóc w konwersji wartości RGB na szesnastkowe co ułatwia dokładne odwzorowanie wybranych kolorów
Pytanie 4

Definicja stylu w CSS, którą zaprezentowano, dotyczy odsyłacza, który

a:visited {color: orange;}
A. posiada niepoprawny adres URL
B. jeszcze nigdy nie został odwiedzony
C. był wcześniej odwiedzany
D. ma wskaźnik myszy umieszczony nad sobą
Pseudoklasa :visited w CSS jest używana do stylizowania odsyłaczy, które zostały już odwiedzone przez użytkownika. Oznacza to, że przeglądarka zapisuje informacje o odwiedzonych stronach w historii przeglądania i na tej podstawie zmienia styl odsyłacza. W przykładzie a:visited {color: orange;} zmienia kolor tekstu odwiedzonych linków na pomarańczowy. Jest to powszechna praktyka stosowana w projektowaniu stron internetowych, która pomaga użytkownikom wizualnie odróżniać odwiedzone odsyłacze od nieodwiedzonych, co poprawia ich orientację na stronie. Dobre praktyki projektowania zakładają tworzenie intuicyjnych interfejsów użytkownika i użycie mechanizmu :visited do poprawy użyteczności. Ważne jest, aby unikać stosowania bardziej zaawansowanych stylów w :visited, takich jak zmiana rozmiaru czcionki czy dodawanie obrazów tła, ze względu na ograniczenia bezpieczeństwa przeglądarek, które chronią prywatność użytkowników. Korzystanie z :visited w sposób świadomy i zgodny ze standardami W3C zwiększa efektywność nawigacji i jest istotnym elementem przyjaznego projektowania stron WWW
Pytanie 5

W języku JavaScript przedstawiona definicja jest definicją

var imiona = ["Anna", "Jakub", "Iwona", "Krzysztof"];
A. obiektu.
B. klasy.
C. tablicy.
D. kolekcji.
Niestety, wybrana przez Ciebie odpowiedź nie jest poprawna. Wygląda na to, że nie do końca zrozumiałeś jak działa definicja tablicy w JavaScript. Zrozumienie różnicy między tablicami, obiektami, klasami i kolekcjami jest kluczowe. Kolekcje to pojęcie bardziej ogólne, mogą one obejmować różne typy danych, takie jak tablice, listy czy zbiory, a termin ten nie jest używany w kontekście JavaScript. Klasy w JavaScript są 'szablonami' dla tworzenia obiektów, a więc struktur danych składających się z pól (zmiennych) i metod (funkcji). Tablica to specyficzny typ obiektu, który przechowuje elementy w określonym porządku. Wskazane jest, aby dokładnie zrozumieć, jakie informacje są przechowywane w tablicach, klasach, obiektach i kolekcjach w JavaScript, ponieważ jest to kluczowe dla efektywnego korzystania z tego języka. Spróbuj jeszcze raz, z pewnością za kolejnym razem się uda!
Pytanie 6

Wskaż zapytanie, które z tabeli klienci wybierze wyłącznie nazwiska trzech najlepszych klientów, czyli takich, którzy posiadają najwięcej punktów na swoim koncie (pole całkowite punkty)?

A. SELECT nazwisko FROM klienci LIMIT 3
B. SELECT nazwisko FROM klienci ORDER BY punkty DESC LIMIT 3
C. SELECT nazwisko FROM klienci ORDER BY nazwisko DESC LIMIT 3
D. SELECT LIMIT 3 nazwisko FROM klienci ORDER BY nazwisko DESC
Wybór odpowiedzi 'SELECT nazwisko FROM klienci ORDER BY punkty DESC LIMIT 3;' jest poprawny, ponieważ zapytanie to precyzyjnie spełnia wymagania przedstawione w pytaniu. Kluczowym elementem jest użycie klauzuli 'ORDER BY punkty DESC', która sortuje klientów w porządku malejącym według ich punktów. Dzięki temu, na górze wyników znajdą się ci klienci, którzy mają ich najwięcej. Następnie zastosowanie 'LIMIT 3' ogranicza wynik do trzech pierwszych rekordów, co odpowiada na potrzebę zidentyfikowania trzech najlepszych klientów. W praktycznych zastosowaniach, takich jak systemy CRM czy programy lojalnościowe, tego typu kwerendy są niezwykle przydatne do analizy klientów oraz do przyznawania nagród lub promocji. Dobre praktyki w zakresie pisania zapytań SQL sugerują, aby zawsze zwracać uwagę na kolejność sortowania oraz ograniczenie wyników, aby zwiększyć efektywność bazy danych oraz uniknąć zbędnych obliczeń.
Pytanie 7

Aby graficznie tworzyć strony internetowe, należy skorzystać z.

A. przeglądarka internetowa
B. program typu WYSIWYG
C. program MS Office Picture Manager
D. edytor CSS
Programy typu WYSIWYG (What You See Is What You Get) są narzędziami, które umożliwiają tworzenie stron internetowych w sposób wizualny, co oznacza, że użytkownik widzi na ekranie efekty swojej pracy w czasie rzeczywistym. Takie oprogramowanie, jak Adobe Dreamweaver czy WordPress, pozwala na łatwe przeciąganie elementów, edytowanie tekstów oraz dodawanie grafik bez konieczności bezpośredniego pisania kodu HTML czy CSS. Dzięki temu, osoby bez zaawansowanej wiedzy programistycznej mogą tworzyć profesjonalnie wyglądające strony internetowe. Programy WYSIWYG wspierają standardy webowe i dobre praktyki, co pomaga w tworzeniu responsywnych i dostępnych serwisów. Używanie tych narzędzi przyspiesza także proces prototypowania oraz umożliwia szybkie wprowadzanie zmian, co jest niezwykle cenne w dynamicznym środowisku projektowym. Oprócz tego, dobrze zaprojektowane programy WYSIWYG oferują funkcje podglądu na różnych urządzeniach, co jest kluczowe w dobie rosnącej liczby rozdzielczości ekranów i urządzeń mobilnych.
Pytanie 8

Który z obrazków ilustruje efekt działania podanego fragmentu kodu HTML?

Ilustracja do pytania
A. Obrazek C
B. Obrazek B
C. Obrazek D
D. Obrazek A
Odpowiedzi inne niż C są niepoprawne ponieważ nie uwzględniają poprawnie działania atrybutu rowspan co prowadzi do błędnego renderowania tabeli. W przypadku błędnego rozumienia atrybutu rowspan możemy obserwować sytuacje gdzie komórki tabeli są wyświetlane w niewłaściwych miejscach co może sugerować że atrybut ten jest błędnie zrozumiany jako wpływający na szerokość a nie na wysokość komórki. Często spotykanym błędem jest zakładanie że rowspan działa podobnie jak colspan co prowadzi do błędnego ułożenia komórek w tabeli. Ważne jest aby zrozumieć że rowspan definiuje ile wierszy ma zajmować dana komórka a nie ile kolumn co jest kluczowe dla prawidłowego zrozumienia układów tabelarycznych w HTML. Takie błędy mogą prowadzić do nieczytelnych i niepoprawnie zorganizowanych danych na stronie WWW co jest szczególnie problematyczne w przypadku stron które muszą być kompatybilne z różnymi urządzeniami i technologiami asystującymi. Poprawne stosowanie atrybutów rowspan i colspan jest fundamentalne dla tworzenia dostępnych i estetycznych układów tabelarycznych.
Pytanie 9

W PHP, aby połączyć się z bazą danych MySQL przy użyciu biblioteki mysqli, w zapisie zamieszczonym poniżej, w miejscu litery 'c' powinno się wpisać

Ilustracja do pytania
A. hasło użytkownika
B. nazwę bazy danych
C. lokalizację serwera bazy danych
D. nazwę użytkownika
Rozważając, co powinno znajdować się na miejscu oznaczonym literą 'c', należy zrozumieć, jak działa funkcja mysqli w PHP. Pierwszym argumentem jest lokalizacja serwera bazy danych, często jest to 'localhost' dla lokalnych połączeń, co może prowadzić do błędnego założenia, że to właśnie ten parametr znajduje się pod literą 'c'. Drugi parametr powinien być nazwą użytkownika bazy danych, co w kontekście bezpieczeństwa jest elementem, na który zawsze trzeba zwracać uwagę. Hasło użytkownika znajduje się na trzeciej pozycji i jest kluczowe dla zapewnienia, że tylko uprawnione osoby mogą uzyskać dostęp do bazy. Czwarty parametr to nazwa bazy danych, która jest niezbędna do określenia, z którą bazą chcemy pracować w ramach danego połączenia. Często błędnie przyjmuje się, że nazwa bazy powinna być na pierwszym miejscu, co wynika z zamieszania co do struktury danych wejściowych. Warto dodać, że lokalizacja serwera, choć czasem zaniedbywana, jest kluczowa w środowiskach rozproszonych, gdzie połączenia mogą być nawiązywane z różnych serwerów lub maszyn wirtualnych. Każdy z tych elementów jest istotny i musi być poprawnie zidentyfikowany, aby połączenie z bazą danych było skuteczne i bezpieczne. Praktyczne umiejętności w tej dziedzinie są kluczowe, zwłaszcza przy projektowaniu i wdrażaniu aplikacji działających w profesjonalnym środowisku produkcyjnym.
Pytanie 10

Jakie znaczniki <header>, <article>, <section>, <footer> są typowe dla języka

A. style="margin-bottom: 0cm;">XHTML 1.1
B. HTML 4.01 Transitional
C. style="margin-bottom: 0cm;">HTML 4.01 Strict
D. style="margin-bottom: 0cm;">HTML 5
Znaczniki <header>, <article>, <section> oraz <footer> są częścią standardu HTML5, który wprowadza nowe semantyczne elementy, mające na celu poprawę struktury dokumentów HTML. Element <header> używany jest do definiowania nagłówków sekcji lub całej strony, co ułatwia nawigację i zrozumienie układu treści. <article> natomiast służy do oznaczania samodzielnych jednostek treści, które mogą być niezależnie dystrybuowane lub zrozumiane. <section> dzieli dokument na tematyczne sekcje, a <footer> zazwyczaj zawiera informacje o autorze, prawach autorskich czy linki do powiązanych materiałów. Stosowanie tych elementów zgodnie z ich przeznaczeniem sprzyja lepszej dostępności oraz optymalizacji SEO, ponieważ wyszukiwarki mogą lepiej interpretować strukturę strony. Przykładem zastosowania może być blog, w którym każdy post jest oznaczony jako <article>, co pozwala systemom wyszukiwania na łatwiejsze indeksowanie poszczególnych wpisów. Warto pamiętać, że HTML5 wspiera także inne aspekty nowoczesnego web designu, takie jak media, formularze i API, co czyni go standardem przyszłości.
Pytanie 11

Zawartość kodu w języku HTML umieszczona w ramce ilustruje zestaw

<ol>
<li>Pierwszy</li>
<li>Drugi</li>
<li>Trzeci</li>
</ol>
A. numerowanej
B. skróconych
C. linków
D. wypunktowanej
W przypadku odpowiedzi sugerujących że kod przedstawia listę odnośników wypunktowaną lub skrótów dochodzi do błędnego zrozumienia funkcji tagów HTML. Tag <ol> oznacza ordered list co wskazuje na listę numerowaną. Dla listy odnośników w HTML używa się zazwyczaj połączenia tagów <ul> dla listy wypunktowanej oraz <a> dla samych odnośników. Lista wypunktowana która jest tworzona przy pomocy tagu <ul> różni się od listy numerowanej tym że przed każdym elementem wyświetlany jest punkt bądź inny symbol zamiast numeru. Natomiast lista skrótów oznaczana jest za pomocą tagu <dl> dla całej listy oraz <dt> i <dd> dla poszczególnych elementów co pozwala na prezentację par termin-definicja. Mylenie tych struktur wynika z nieuwzględnienia roli i znaczenia poszczególnych tagów co może prowadzić do błędnej interpretacji kodu i jego funkcji w przeglądarce. Właściwe zrozumienie różnic między tymi elementami jest kluczowe w projektowaniu intuicyjnych i zgodnych ze standardami interfejsów użytkownika w sieci co wpływa na użyteczność i dostępność stron internetowych.
Pytanie 12

Aby poprawić prędkość ładowania strony z grafiką o wymiarach 2000 px na 760 px, konieczne jest zmniejszenie rozmiarów grafiki?

A. za pomocą atrybutów HTML
B. za pomocą właściwości CSS, podając rozmiar w pikselach
C. w programie graficznym
D. za pomocą właściwości CSS, podając rozmiar w procentach
Zwiększenie szybkości działania strony internetowej z grafiką o wymiarach 2000 px na 760 px jest kluczowym zadaniem dla zapewnienia lepszej wydajności i doświadczeń użytkowników. Zmniejszenie rozmiarów grafiki w programie graficznym przed jej umieszczeniem na stronie jest najlepszą praktyką. Poprzez optymalizację obrazu możemy znacznie zmniejszyć jego wagę, co przyspiesza ładowanie strony. Programy graficzne, takie jak Adobe Photoshop czy GIMP, oferują różne narzędzia do kompresji obrazów bez zauważalnej utraty jakości. Dodatkowo, stosowanie formatów plików odpowiednich do rodzaju grafiki, jak JPEG dla zdjęć lub PNG dla grafik z przezroczystością, może przyczynić się do dalszej optymalizacji. Warto również pamiętać o technikach, takich jak lazy loading, które pozwalają na ładowanie obrazów w miarę przewijania strony, co również wpływa na szybkość ładowania. Te czynności są zgodne z zasadami SEO i wynikami stron w wyszukiwarkach, co czyni je kluczowymi dla każdego twórcy internetowego.
Pytanie 13

Znacznik w języku HTML jest używany do wskazania

A. tekstu o zmienionym formacie
B. cytowanego fragmentu tekstu
C. tekstu, który został dodany
D. tekstu, który został usunięty
Odpowiedzi dotyczące oznaczania cytowanego bloku tekstu, tekstu przeformatowanego oraz tekstu, który został usunięty, nie są poprawne w kontekście znacznika <ins>. Znacznik używany do cytowania tekstu to <blockquote>, który służy do wyodrębnienia dłuższych cytatów, zazwyczaj z innymi źródłami. Z kolei do oznaczania tekstu, który został usunięty, stosuje się znacznik <del>, który wskazuje na treść, która została usunięta z dokumentu, co jest sprzeczne z funkcją <ins>. Oznaczenie tekstu przeformatowanego nie ma związku z tagiem, ponieważ nie ma on bezpośredniego związku z formatowaniem; formatowanie tekstu odbywa się przy użyciu znaczników takich jak <strong> lub <em>, które nadają różne style wizualne, ale nie zmieniają semantyki tekstu. W związku z tym, wszystkie te niepoprawne odpowiedzi dotyczą różnych aspektów zarządzania treścią w HTML, ale nie są związane z oznaczaniem tekstu dodanego, co jest kluczowym zastosowaniem znacznika <ins>. Zrozumienie różnic między tymi znacznikami jest istotne, aby poprawnie stosować HTML w praktyce oraz zapewniać jasność i dostępność treści w sieci.
Pytanie 14

W CSS zapis selektora

p > i { color: red;}
wskazuje, że kolorem czerwonym będzie wyróżniony
A. każdy tekst w znaczniku <p> z wyjątkiem tych w znaczniku <i>
B. jedynie tekst w znaczniku <i>, który znajduje się bezpośrednio wewnątrz znacznika <p>
C. tylko ten tekst znacznika <p>, który ma przypisaną klasę o nazwie i
D. wszystkie teksty w znaczniku <p> lub każdy tekst w znaczniku <i>
Odpowiedzi, które nie uznają znaczenia operatora > oraz kontekstu, w jakim elementy <i> są umieszczone, mogą prowadzić do błędnych wniosków. Przykładowo, stwierdzenie, że każdy tekst w znaczniku <p> za wyjątkiem tych w znaczniku <i> zostanie sformatowany, jest niezgodne z zasadami działania CSS, ponieważ selektor ten nie wyklucza jedynie <i>, lecz odnosi się do hierarchii struktury DOM. W praktyce, jeśli <i> nie jest bezpośrednim dzieckiem <p>, to nie będzie objęte regułą. Z kolei pomylenie selektorów może skutkować tym, że nie osiągniemy zamierzonych efektów stylizacji, co jest częstym problemem w projektach webowych. Ponadto, odpowiedzi sugerujące, że selektor dotyczy wszystkich elementów <p> lub że dotyczy on klasy <i>, wynikają z niepełnego zrozumienia podstaw CSS. Należy pamiętać, że klasy są definiowane w osnowie HTML, a nie w kontekście selektorów bezpośrednich. Właściwe zrozumienie selektorów jest kluczowe dla efektywnego stylizowania i organizacji kodu, a także dla osiągnięcia zamierzonych efektów wizualnych na stronach internetowych.
Pytanie 15

O obiekcie zdefiniowanym w języku JavaScript można stwierdzić, że zawiera

var obiekt1 = {
  x: 0,
  y: 0,
  wsp: functon() { … }
}
A. dwie metody oraz jedną właściwość
B. trzy właściwości
C. trzy metody
D. dwie właściwości oraz jedną metodę
Analizując niepoprawne odpowiedzi, można zauważyć typowe błędy w zrozumieniu struktury obiektów w JavaScript. Odpowiedzi sugerujące, że obiekt ma trzy właściwości lub trzy metody, zbudowane są na błędnych założeniach dotyczących struktury obiektu. Obiekt `obiekt1` wyraźnie definiuje tylko dwie właściwości: `x` i `y`, co jest kluczowe dla zrozumienia, czym są właściwości w kontekście obiektów. Właściwości są to dane przechowywane w obiekcie, podczas gdy metody to funkcje przynależące do obiektu. Stwierdzenie, że obiekt ma trzy metody, błędnie interpretuje funkcję `wsp` jako wiele metod, podczas gdy w rzeczywistości jest to tylko jedna funkcja, a więc jedna metoda. Takie nieporozumienia mogą prowadzić do trudności w projektowaniu obiektów oraz ich późniejszym użytkowaniu. W praktyce, umiejętność prawidłowego identyfikowania właściwości i metod obiektów jest istotna w kontekście programowania obiektowego, które jest kluczowym paradygmatem w JavaScript. Niezrozumienie tych podstaw może skutkować błędami w kodzie, które są trudne do zdiagnozowania, zwłaszcza w większych projektach, gdzie struktura obiektów może być złożona. W związku z tym, zaleca się dokładne zapoznanie się z zasadami definiowania obiektów oraz ich składników, aby uniknąć takich nieporozumień w przyszłości.
Pytanie 16

Algorytm porządkowania tablicy, który polega na wielokrotnym porównywaniu ze sobą par sąsiednich elementów oraz ich zamianie, gdy warunek jest spełniony, nosi nazwę sortowania

A. szybkim
B. bąbelkowym
C. przez wybór
D. przez scalanie
Odpowiedzi, które nie wskazują na sortowanie bąbelkowe, opierają się na innych algorytmach sortujących, które działają na zupełnie innych zasadach. Sortowanie przez wybór (selection sort) polega na iteracyjnym wybieraniu najmniejszego elementu z niesortowanej części tablicy i umieszczaniu go na początku. Chociaż wynik końcowy może być podobny, technika ta nie bazuje na porównywaniu dwóch sąsiadujących elementów jak w przypadku sortowania bąbelkowego. Co więcej, złożoność czasowa sortowania przez wybór również wynosi O(n^2), lecz jego działanie jest istotnie inne, co prowadzi do często mylnych interpretacji. Sortowanie szybkie (quick sort) to bardziej zaawansowana metoda, która dzieli tablicę na podtablice, a następnie sortuje je rekurencyjnie. Używa techniki dziel i rządź, dostarczając znacznie lepszej wydajności z przeciętną złożonością czasową O(n log n). W końcu, sortowanie przez scalanie (merge sort) również operuje na zasadzie dzielenia tablicy na mniejsze części, ale charakteryzuje się stabilnością i złożonością czasową O(n log n). Każdy z tych algorytmów ma swoje specyficzne zastosowania i wydajność, co jest kluczowe w kontekście wyboru odpowiedniej metody w zależności od wymagań projektu. Zrozumienie różnic między tymi algorytmami jest niezbędne, aby uniknąć błędnych wyborów w praktycznych zastosowaniach programistycznych.
Pytanie 17

Jaką rolę odgrywa kwerenda krzyżowa w programie MS Access?

A. Usuwa rekordy z tabel według określonych kryteriów
B. Prezentuje zliczone wartości z pola i układa je w wiersze oraz kolumny
C. Dodaje do wybranej tabeli rekordy z innej tabeli
D. Zmienia istniejące dane w tabeli
Odpowiedzi, które wskazują na usuwanie rekordów lub modyfikowanie istniejących danych, dotyczą zupełnie innych operacji w bazach danych. Usuwanie rekordów według podanych kryteriów odnosi się do kwerend aktualizujących lub usuwających, które służą do eliminacji danych, które nie są już potrzebne lub są błędne. Takie operacje są istotne, jednak nie mają nic wspólnego z kwerendami krzyżowymi, które koncentrują się na analizie danych poprzez agregację, a nie na ich usuwaniu. Modyfikowanie istniejących danych również nie jest związane z kwerendami krzyżowymi, które są statyczne w prezentacji danych, a ich zadaniem jest przedstawienie wyników agregacji. Dołączenie rekordów z jednej tabeli do innej odnosi się do operacji łączenia (JOIN), które służą do zestawienia informacji z różnych źródeł, co również różni się od funkcji kwerend krzyżowych. W kontekście analizy danych, ważne jest zrozumienie, że kwerendy krzyżowe są używane do syntetyzowania informacji i nie mają zastosowania w operacjach modyfikacji lub usuwania danych. Użytkownicy często mylą te funkcje, co prowadzi do błędnych wniosków i nieefektywnego przetwarzania danych w bazach danych.
Pytanie 18

Która z funkcji zdefiniowanych w języku PHP zwraca jako wynik połowę kwadratu wartości podanej jako argument?

A. function licz($a) {return echo $a/2;}
B. function licz($a) {echo $a*$a/2;}
C. function licz($a) {echo $a/2;}
D. function licz($a) {return echo $a*$a/2;}
Pierwsza z niepoprawnych odpowiedzi, która wykorzystuje 'echo', nie zwraca wartości, a jedynie ją wyświetla. Funkcje w PHP powinny zwracać wartości za pomocą 'return', aby umożliwić ich dalsze wykorzystanie. W przypadku drugiej odpowiedzi, również wykorzystanie 'echo' uniemożliwia zwrócenie wartości funkcji. Ostatecznie, operacja $a*$a/2 jest poprawna, ale brak 'return' sprawia, że nie możemy jej użyć w dalszej części kodu. Ostatnia z odpowiedzi zawiera składnię 'return echo', która jest niepoprawna w języku PHP, ponieważ 'return' i 'echo' nie mogą być używane razem w ten sposób. W PHP funkcja 'return' służy do zwracania wartości, a 'echo' do wyświetlania. Dlatego, nawet jeśli wyrażenie '$a*$a/2' jest poprawne, to sposób jego zwracania jest błędny. Te aspekty techniczne są kluczowe dla zrozumienia, jak funkcje powinny być prawidłowo implementowane w PHP, aby mogły być efektywne i zgodne z konwencjami języka.
Pytanie 19

W HTML formularzu użyto elementu <input>. Pole, które się pojawi, ma pozwalać na wprowadzenie maksymalnie

<input type="password" size="30" maxlength="20">
A. 30 znaków, które będą widoczne podczas wpisywania
B. 20 znaków, które będą widoczne w trakcie wprowadzania
C. 20 znaków, które nie będą widoczne w polu tekstowym
D. 30 znaków, które nie będą widoczne w polu tekstowym
Znacznik <input type="password"> w HTML jest rzeczywiście super ważny. Umożliwia on użytkownikom wpisywanie haseł, a to, co najfajniejsze, to że znaki są ukryte, więc nikt nie zobaczy, co piszesz. Atrybut maxlength="20" jest tutaj pomocny, bo ogranicza liczbę znaków do 20, co jest praktyczne - zbyt długie hasła ciężko zapamiętać, a krótkie mogą być niebezpieczne. Natomiast size="30" to tylko kwestia szerokości pola, więc nie wpływa na ilość znaków, które można wpisać. Generalnie, dobrze jest trzymać się tych ograniczeń, bo to pomaga w projektowaniu formularzy i utrzymywaniu porządku w interfejsie. Z mojej perspektywy, znajomość tych atrybutów jest naprawdę przydatna przy tworzeniu stron, bo można lepiej zrozumieć, jak to wszystko działa.
Pytanie 20

Który z poniższych kodów HTML najlepiej ilustruje opisaną tabelę? (Obramowanie tabeli oraz komórek zostało pominięte dla uproszczenia)

Ilustracja do pytania
A. Odpowiedź D
B. Odpowiedź C
C. Odpowiedź A
D. Odpowiedź B
Pozostałe opcje zawierają błędy w użyciu atrybutów colspan i rowspan co prowadzi do nieprawidłowego odwzorowania struktury tabeli. W opcji A dane są przedstawione bez użycia rowspan co powoduje że każda informacja znajdowałaby się w osobnym wierszu nie łącząc kolumny Telefony co jest sprzeczne z przedstawionym stylem w pytaniu. To może prowadzić do dezorganizacji danych i braku przejrzystości. W przypadku opcji C zastosowanie colspan na ostatniej komórce jest błędne ponieważ rozszerza komórkę na dwie kolumny co nie jest zgodne z prezentowaną strukturą gdzie dane są ułożone w dwóch wierszach pod jednym nagłówkiem. Opcja D również błędnie używa colspan przy nagłówku Telefony co powoduje że dane nie są przedstawiane w logicznym układzie ukazującym że jedna kolumna powinna obejmować dwie komórki z telefonami. Takie błędy w strukturze tabeli mogą prowadzić do problemów z użytecznością i dostępnością strony internetowej ponieważ użytkownicy mogą mieć trudności z odnalezieniem i zrozumieniem prezentowanych informacji. Problemem jest również brak semantyczności co jest kluczowe dla SEO i dostępności dla osób korzystających z czytników ekranu. Dlatego ważne jest prawidłowe użycie atrybutów strukturalnych w HTML aby zapewnić dostępność i poprawne wyświetlanie treści na różnych urządzeniach i przeglądarkach co jest kluczowe w nowoczesnym projektowaniu stron internetowych. Dobre praktyki projektowania stron internetowych zalecają również używanie HTML w sposób semantyczny co pomaga w tworzeniu bardziej czytelnych i dostępnych dokumentów. Poprawne użycie atrybutów takich jak rowspan i colspan jest kluczowe w osiągnięciu tych celów i uniknięciu nieporozumień i błędów w prezentacji danych na stronach internetowych. Ułatwia to również utrzymanie i aktualizację kodu w przyszłości oraz zwiększa ogólną jakość i dostępność strony internetowej.
Pytanie 21

Który program komputerowy zamienia kod źródłowy, stworzony w danym języku programowania, na język zrozumiały dla komputera?

A. Środowisko programistyczne
B. Debugger
C. Kompilator
D. Edytor kodu źródłowego
Debugger, edytor kodu źródłowego oraz środowisko programistyczne to narzędzia, które pełnią różne funkcje w procesie tworzenia oprogramowania, ale nie są odpowiedzialne za przekształcanie kodu źródłowego na język maszynowy. Debugger to narzędzie, które umożliwia programistom analizowanie i poprawianie błędów w kodzie, pozwalając na zatrzymywanie wykonania programu w określonych punktach, aby sprawdzić wartości zmiennych i stan aplikacji. Choć jest to istotny element procesu programowania, nie zajmuje się kompilacją kodu. Edytor kodu źródłowego służy do pisania i edytowania kodu, jednak nie dokonuje konwersji na język maszynowy; przykładem edytora może być Visual Studio Code czy Sublime Text, które umożliwiają programistom wygodne pisanie kodu, ale same w sobie nie kompilują ani nie interpretują kodu. Środowisko programistyczne (IDE) to zintegrowane środowisko, które łączy edytor kodu, debugger oraz kompilator w jednym narzędziu, co ułatwia proces tworzenia oprogramowania. Mimo że IDE może zawierać kompilator, to jako całość nie jest odpowiedzialne za sam proces kompilacji, lecz raczej za organizację całego procesu programistycznego. Dlatego wszystkie wymienione narzędzia są istotne, ale żadne z nich nie pełni roli kompilatora.
Pytanie 22

Jak powinien być poprawnie zapisany znacznik <img>, służący do umieszczenia na stronie internetowej obrazu rys.jpg, przeskalowanego do szerokości 120 px oraz wysokości 80 px z tekstem alternatywnym "krajobraz"?

A. <img image="rys.jpg" width="120px" height="80px" alt="krajobraz"/>
B. <img href="rys.jpg" height="120px" width="80px" info="krajobraz"/>
C. <img src="rys.jpg" height="120px" width="80px" info="krajobraz"/>
D. <img src="rys.jpg" width="120px" height="80px" alt="krajobraz"/>
Odpowiedź <img src="rys.jpg" width="120px" height="80px" alt="krajobraz"/> jest poprawna z kilku powodów. Przede wszystkim, atrybut 'src' wskazuje na lokalizację pliku graficznego, co jest kluczowe dla poprawnego wyświetlania obrazu na stronie internetowej. Atrybuty 'width' oraz 'height' pozwalają na precyzyjne określenie rozmiarów obrazu, co jest istotne zarówno dla responsywności strony, jak i dla optymalizacji czasu ładowania. Użycie jednostki 'px' (pikseli) jest poprawne, jednak w HTML5 można pominąć tę jednostkę, wpisując jedynie wartość liczbową. Atrybut 'alt' jest niezwykle ważny dla dostępności, ponieważ dostarcza alternatywny opis obrazu dla użytkowników, którzy nie mogą go zobaczyć, na przykład osób niewidomych korzystających z czytników ekranu. Używanie odpowiednich atrybutów oraz wartości jest zgodne z najlepszymi praktykami w tworzeniu stron WWW oraz standardami W3C, co wpływa na lepszą użyteczność oraz SEO strony. Przykładem praktycznym może być umieszczenie grafiki w nagłówku strony, gdzie obraz jest widoczny, a opis alternatywny wspiera dostępność i kontekst treści.
Pytanie 23

Kiedy dane z formularza są przesyłane w sposób jawny jako parametry w adresie URL, w skrypcie PHP można je odczytać za pomocą tablicy

A. $_COOKIE
B. $_SESSION
C. $_POST
D. $_GET
Odpowiedzi 2, 3 i 4 są niepoprawne w kontekście przesyłania danych przez adres URL. Odpowiedź 2, odnosząca się do tablicy $_POST, jest używana do odbierania danych przesyłanych z formularzy za pomocą metody POST. W przeciwieństwie do GET, POST nie ujawnia danych w adresie URL, co czyni go bardziej odpowiednim dla przesyłania wrażliwych informacji, takich jak hasła. Użytkownicy często mylą te dwie metody, co może prowadzić do nieprawidłowego stosowania metod w sytuacjach, które powinny być odpowiednio zabezpieczone. Odpowiedzi 3 i 4 odnoszą się do tablic $_COOKIE i $_SESSION, które służą do zarządzania danymi sesji i przechowywania danych na urządzeniu klienta. $_COOKIE jest używane do przechowywania małych ilości danych na komputerze użytkownika, które mogą być wykorzystane w kolejnych wizytach, natomiast $_SESSION przechowuje dane sesyjne po stronie serwera, umożliwiając śledzenie stanu użytkownika podczas przeglądania aplikacji. Pomimo, że wszystkie te tablice są ważnymi narzędziami w PHP, żadna z nich nie jest odpowiednia w kontekście przesyłania danych przez URL, co jest kluczowe dla zrozumienia różnic między metodami przesyłania danych i ich bezpieczeństwem.
Pytanie 24

Zastosowanie klauzuli PRIMARY KEY w poleceniu CREATE TABLE sprawi, że dane pole stanie się

A. indeksem klucza
B. kluczem podstawowym
C. indeksem unikalnym
D. kluczem obcym
Niepoprawne odpowiedzi nie odzwierciedlają pełnej definicji klucza podstawowego oraz jego roli w strukturze bazy danych. Klucz obcy to inny typ klucza, który służy do tworzenia relacji między tabelami. Zwykle odwołuje się do kolumny klucza podstawowego w innej tabeli, co pozwala na integrację danych z różnych źródeł. Klucz obcy nie ma wymogu unikalności, co oznacza, że może występować wiele powtórzeń w danej kolumnie. Indeks klucza to termin odnoszący się do mechanizmu, który przyspiesza dostęp do danych w tabeli, ale nie jest tożsamy z kluczem podstawowym. Indeksy mogą być tworzone na różnych kolumnach tabeli, aby optymalizować czas odpowiedzi zapytań, ale nie gwarantują unikalności danych w tych kolumnach. Indeks unikalny to z kolei rodzaj indeksu, który zapewnia, że wartości w danej kolumnie są unikalne, jednak nie pełni on roli klucza głównego, ponieważ nie wymaga braku wartości NULL. W związku z tym, te niepoprawne odpowiedzi mylą pojęcia kluczy i indeksów, co jest istotne dla zrozumienia struktury i integracji danych w relacyjnych bazach danych.
Pytanie 25

Jaka linia w języku HTML wskazuje kodowanie znaków używane w dokumencie?

A. <meta encoding="UTF-8">
B. <encoding="UTF-8">
C. <meta charset="UTF-8">
D. <charset="UTF-8">
Zapis <meta charset="UTF-8"> jest poprawną deklaracją kodowania znaków w dokumencie HTML, ponieważ jest zgodny z aktualnymi standardami W3C. Element <meta> powinien znajdować się w sekcji <head> dokumentu HTML i pozwala przeglądarkom na właściwe interpretowanie znaków w treści strony. Kodowanie UTF-8 jest szeroko stosowane, ponieważ obsługuje wszystkie znaki w standardzie Unicode, co czyni go idealnym dla aplikacji wielojęzycznych. Użycie poprawnego kodowania jest kluczowe, aby uniknąć problemów z wyświetlaniem tekstu, takich jak błędne znaki lub krzaki, które pojawiają się, gdy przeglądarka nie wie, jak zinterpretować dane. Przykładowo, jeżeli mamy stronę internetową w kilku językach, użycie UTF-8 zapewnia, że znaki diakrytyczne w języku polskim, czeskim czy niemieckim będą poprawnie wyświetlane. Warto również pamiętać, aby zawsze umieszczać tę deklarację jako pierwszą w sekcji <head>, aby zapewnić, że przeglądarka prawidłowo zinterpretuje wszystkie inne elementy. W kontekście SEO oraz dostępności, poprawne kodowanie jest istotne, ponieważ wpływa na indeksowanie treści przez wyszukiwarki oraz ich prezentację dla użytkowników.
Pytanie 26

Jak przeglądarka zaprezentuje kod HTML formularza?

Ilustracja do pytania
A. B
B. D
C. A
D. C
Prawidłowa odpowiedź to D ponieważ kod HTML formularza definiuje trzy pola wyboru typu checkbox z różnymi atrybutami wpływającymi na ich stan początkowy. Pierwsze pole wyboru dotyczące sporządzania dokumentacji posiada atrybuty disabled i checked co oznacza że będzie zaznaczone ale nieaktywne dla użytkownika. Oznacza to że użytkownik nie może zmienić jego stanu w przeglądarce. Drugie pole dotyczące pisania kodu ma tylko atrybut checked co oznacza że będzie zaznaczone i dostępne do edycji. Trzecie pole dotyczące testów oprogramowania nie posiada żadnego z tych atrybutów więc będzie domyślnie niezaznaczone i edytowalne. To zachowanie jest zgodne ze standardami HTML i dobrymi praktykami kodowania gdzie atrybuty kontrolują interakcje użytkownika z formularzami. Wiedza ta jest kluczowa dla projektantów stron internetowych aby zapewnić prawidłowe działanie formularzy i poprawne doświadczenie użytkownika. Formularze są podstawowym elementem interakcji z użytkownikiem dlatego zrozumienie ich działania jest niezbędne w tworzeniu funkcjonalnych i intuicyjnych interfejsów użytkownika.
Pytanie 27

Jaką wartość przyjmie zmienna $a po wykonaniu poniższej sekwencji poleceń w języku PHP?

$a = 1; $a++; $a += 10; --$a;
A. 11
B. 12
C. 1
D. 10
Gratulacje, Twoja odpowiedź jest prawidłowa. Instrukcje wykonane w kodzie PHP prowadzą do osiągnięcia wartości 11 przez zmienną 'a'. Proces ten jest realizowany w czterech krokach. Najpierw zmienna 'a' jest inicjowana wartością 1. Następnie wartość ta jest zwiększana o 1, co daje nam 2. Do tej wartości dodawane jest 10, co daje nam łącznie 12. Na końcu, wartość ta jest zmniejszana o 1, co daje nam ostateczną wartość 11. Warto przypomnieć, że w języku programowania PHP, tak jak w większości języków, operacje są wykonywane od lewej do prawej. To jest ważne do zapamiętania, gdy mamy do czynienia z bardziej skomplikowanymi sekwencjami operacji.
Pytanie 28

W języku PHP zmienna $a została przypisana do wartości 1. Wyrażenie $a === $b będzie miało wartość true, gdy zmienna $b będzie ustawiona na wartość

A. 1 lub '1'
B. '1'
C. *1
D. "1" lub '1'
Odpowiedzi, które sugerują różne typy danych, takie jak '1', 1 lub '1', oraz \"1\" lub '1', mogą prowadzić do nieporozumień wynikających z niepełnego rozumienia operatorów porównania w PHP. W przypadku operatora porównania identyczności (===), ważne jest, aby zarówno wartość, jak i typ zmiennej były zgodne. Porównanie 1 (liczba całkowita) z '1' (łańcuch znaków) zwróci false, ponieważ różnią się one typem. Typowe błędy myślowe, prowadzące do takiej pomyłki, mogą wynikać z braku zrozumienia, jak PHP obsługuje typy danych i konwersję typów. Warto zauważyć, że w innych językach programowania porównania mogą działać inaczej, co może prowadzić do zamieszania, szczególnie w kontekście programowania w PHP. Istotne jest, aby przy projektowaniu aplikacji zawsze stosować porównania identyczności, by uniknąć nieprzewidzianych problemów związanych z typami danych. Dobrą praktyką jest również eksploracja dokumentacji PHP oraz testowanie porównań w praktyce, co pozwala na głębsze zrozumienie działania języka. Właściwe podejście do typów danych oraz klarowne rozumienie operatorów porównania są kluczowymi elementami skutecznego programowania w PHP.
Pytanie 29

Który z modyfikatorów określa opisany w ramce przypadek? Metoda i zmienna są dostępne wyłącznie dla innych metod tej samej klasy

A. static
B. protected
C. public
D. private
Modyfikatory dostępu mają kluczowe znaczenie dla organizacji i bezpieczeństwa kodu. Odpowiedzi wskazujące na 'static', 'public' oraz 'protected' są nieprawidłowe w kontekście podanego opisu. Modyfikator 'static' oznacza, że metoda lub zmienna należy do klasy, a nie do instancji klasy, co pozwala na dostęp do niej bez tworzenia obiektu. Jest to użyteczne w przypadku narzędzi lub metod pomocniczych, ale nie odpowiada na wymaganie dotyczące ograniczenia dostępu. Modyfikator 'public' z kolei pozwala na dostęp do elementów z każdego miejsca w kodzie, co jest sprzeczne z definicją zawężającego dostępu do innych metod klasy. Użycie 'public' w tym kontekście prowadzi do sytuacji, w której inne klasy mogą niebezpiecznie zmieniać stan obiektów, co jest sprzeczne z zasadami dobrego projektowania. Modyfikator 'protected' umożliwia dostęp do elementów dla klas dziedziczących oraz dla tych, które znajdują się w tej samej paczce, co również nie spełnia wymogu ograniczenia dostępu wyłącznie do metod własnej klasy. Typowe błędy myślowe, prowadzące do wyboru niewłaściwych odpowiedzi, często wynikają z braku zrozumienia zasad projektowania obiektowego oraz niewłaściwego kojarzenia modyfikatorów z poziomem dostępu. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że 'private' jest jedynym modyfikatorem, który w pełni spełnia wymagania opisane w pytaniu.
Pytanie 30

Jaką złożoność obliczeniową posiada algorytm znajdowania elementu w nieposortowanej jednowymiarowej tablicy?

A. kwadratową, O(n2)
B. silnia, O(n!)
C. stałą, O(1)
D. liniową, O(n)
Algorytm wyszukiwania w nieposortowanej tablicy jednowymiarowej charakteryzuje się złożonością obliczeniową O(n), co oznacza, że w najgorszym przypadku będzie wymagał przeszukania każdego elementu tablicy, aby znaleźć poszukiwany element. Przykładem takiego algorytmu jest wyszukiwanie liniowe, które polega na iteracyjnym przeszukiwaniu każdego elementu od początku do końca tablicy, aż zostanie znaleziony żądany element lub zostanie osiągnięty koniec tablicy. W praktyce, algorytmy o złożoności O(n) są często stosowane w sytuacjach, gdy mamy do czynienia z danymi, które nie są posortowane, a szybkie wyszukiwanie nie jest możliwe bez wcześniejszego sortowania. W kontekście standardów branżowych, dobrze jest wiedzieć, że w systemach, w których wydajność jest kluczowa, stosuje się różnorodne techniki optymalizacji, takie jak przetwarzanie równoległe czy użycie struktur danych, które pozwalają na szybsze wyszukiwanie. Warto również zauważyć, że złożoność O(n) jest akceptowalna dla małych i średnich zbiorów danych, jednak w przypadku dużych tablic może prowadzić do zauważalnych opóźnień, dlatego w takich przypadkach warto rozważyć inne algorytmy, które mogą przyspieszyć ten proces, jak np. haszowanie.
Pytanie 31

W jakim przypadku w JavaScript warunek jest spełniony, jeśli zmienna x przyjmuje wartość

if ((!isNaN(x)) && (x > 0))
A. pusty ciąg znaków
B. wszelką dodatnią wartość liczbową
C. wszelką całkowitą wartość liczbową
D. nie-liczbową wartość
Warunek zapisany w JavaScript if (!isNaN(x) && x>0) jest prawdziwy, gdy zmienna x przechowuje dowolną dodatnią wartość liczbową Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami programistycznymi ponieważ umożliwia skuteczne sprawdzenie czy wartość jest zarówno liczbowa jak i dodatnia Funkcja isNaN(x) zwraca true gdy x nie jest liczbą co powoduje że !isNaN(x) zwraca true tylko wtedy gdy x jest liczbą Następnie dodatkowy warunek x>0 sprawdza czy liczba jest większa od zera co oznacza że jest dodatnia Takie warunki są często używane w aplikacjach webowych do walidacji danych użytkownika Na przykład podczas wprowadzania kwoty transakcji system może używać podobnego warunku aby upewnić się że użytkownik nie wprowadza ujemnych wartości co mogłoby prowadzić do błędów logicznych w aplikacji Używanie takich warunków wspiera bezpieczeństwo i poprawność kodu co jest kluczowe w profesjonalnym środowisku programistycznym Dodatkowo takie podejście jest zgodne z zasadą przewidywalności działania kodu co jest istotne dla zapewnienia jego łatwej utrzymywalności i czytelności dla innych programistów
Pytanie 32

Zakładając, że zmienna tablicowa $tab jest wypełniona liczbami naturalnymi, wynikiem programu będzie wypisanie

$liczba = $tab[0];
foreach ($tab as $element)
{
    if ($element > $liczba)
        $liczba = $element;
}
echo $liczba;
A. tych elementów, które są większe od zmiennej $liczba.
B. największego elementu tablicy.
C. elementu tablicy, który jest równy wartości $tab[0].
D. najmniejszego elementu tablicy.
Niektóre z błędnych odpowiedzi sugerują, że wynikiem programu będzie wypisanie najmniejszego elementu tablicy, tych elementów, które są większe od zmiennej $liczba, oraz elementu tablicy, który jest równy wartości $tab[0]. Te odpowiedzi są nieprawidłowe, ponieważ nie odzwierciedlają one prawidłowo działania programu. Program nie szuka najmniejszego elementu, ale największego. Nie ma również informacji, że program miałby wypisywać elementy większe od jakiejś konkretnej zmiennej - program porównuje wszystkie elementy tablicy z bieżącą największą znaną wartością, a nie z określoną z góry wartością. Odpowiedź sugerująca, że program wypisze wartość $tab[0] również jest nieprawidłowa, ponieważ wartość $tab[0] jest tylko początkową wartością do porównania, a nie koniecznie największym elementem tablicy.
Pytanie 33

Najprostszy sposób przekształcenia obiektu oznaczonego cyfrą 1 w obiekt oznaczony cyfrą 2 to

Ilustracja do pytania
A. narysowanie docelowego obiektu
B. animowanie obiektu
C. geometryczne transformowanie obiektu
D. zmiana warstwy obiektu
Geometria transformacji to niezwykle ważne pojęcie w dziedzinie grafiki komputerowej i projektowania. Polega na zmianie kształtu obiektu za pomocą operacji takich jak skalowanie, obracanie, przesuwanie czy odkształcanie. W kontekście pytania, geometria transformacji umożliwia przekształcenie obiektu oznaczonego cyfrą 1 w obiekt oznaczony cyfrą 2 poprzez zmianę jego kształtu i wielkości. Praktyczne zastosowanie transformacji geometrycznych obejmuje m.in. skalowanie w celu dostosowania rozmiarów obiektów do różnych nośników lub kontekstu wyświetlania. Obracanie jest używane do orientacji obiektów w przestrzeni, co jest niezwykle przydatne w modelowaniu 3D czy animacjach. Dobre praktyki projektowania graficznego zalecają korzystanie z transformacji geometrycznych, aby uzyskać spójną i estetyczną kompozycję. Standardy branżowe często definiują konkretne algorytmy i formaty danych dla transformacji, jak na przykład macierze przekształceń w grafice trójwymiarowej. Zrozumienie i umiejętne zastosowanie tych pojęć pozwala na efektywne tworzenie złożonych struktur wizualnych oraz interaktywnych aplikacji.
Pytanie 34

W instrukcji warunkowej w języku JavaScript należy zweryfikować sytuację, w której wartość zmiennej a leży w przedziale (0,100), a wartość zmiennej b jest większa od zera. Odpowiedni zapis warunku jest następujący:

A. if (a > 0 && a < 100 || b < 0 )
B. if (a > 0 || a < 100 || b < 0 )
C. if (a > 0 || a < 100 && b > 0 )
D. if (a > 0 && a < 100 && b > 0 )
Gdy patrzymy na błędne odpowiedzi, to wychodzi na jaw parę rzeczy, które mogą być mylące, jeśli chodzi o operacje logiczne. Na przykład, w tej opcji, gdzie użyto '||' (OR), pojawia się problem, bo warunek 'a > 0 || a < 100 || b < 0' nie trzyma się kupy. Daje nam to możliwość zaakceptowania wartości, które są poza tym, co chcieliśmy. Z kolei w odpowiedzi 'if (a > 0 || a < 100 && b > 0)' mamy mieszankę operatorów, co może wprowadzić chaos. Lepiej się postarać i trzymać się jednego typu operatorów, żeby uniknąć zamieszania. W innej opcji, 'if (a > 0 && a < 100 || b < 0)', znowu pojawia się ten problem z '||', co sprawia, że logika jest niejasna. Jak się pisze kod, dobrze jest być precyzyjnym, by uniknąć takich błędów, które mogą potem skomplikować sprawę.
Pytanie 35

Hermetyzacja to zasada programowania obiektowego, która wskazuje, że

A. klasy i obiekty mogą dzielić się funkcjonalnością.
B. klasy i obiekty mogą mieć zdefiniowane metody wirtualne, które są realizowane w klasach lub obiektach pochodnych.
C. typy pól w klasach i obiektach mogą być zmieniane dynamicznie w zależności od przypisywanych danych.
D. pola oraz metody, które są używane wyłącznie przez daną klasę lub obiekt, są ograniczane zasięgiem private lub protected.
Pierwsza z zaproponowanych odpowiedzi, dotycząca współdzielenia funkcjonalności przez klasy i obiekty, odnosi się bardziej do dziedziczenia i polimorfizmu, a nie hermetyzacji. W programowaniu obiektowym, dziedziczenie pozwala klasom na wykorzystanie metod i właściwości innych klas, co nie jest bezpośrednio związane z hermetyzacją, która koncentruje się na ograniczaniu dostępu do wewnętrznych komponentów obiektu. Kolejna odpowiedź, mówiąca o metodach wirtualnych, dotyczy koncepcji polimorfizmu, gdzie klasy dziedziczą po sobie i mogą nadpisywać metody. Choć jest to istotny element programowania obiektowego, nie ma związku z hermetyzacją, która skupia się na prywatności danych wewnętrznych. Ostatnia odpowiedź, dotycząca dynamicznej zmiany typów pól w klasach, odnosi się do dynamicznego typowania, co również nie jest związane z hermetyzacją. Hermetyzacja koncentruje się na bezpieczeństwie i izolacji danych, a zmiana typów pól dotyczy raczej sposobu przechowywania danych i ich przetwarzania w czasie działania programu. Te niepoprawne odpowiedzi pokazują różnorodność koncepcji w programowaniu obiektowym, ale żadna z nich nie odnosi się bezpośrednio do istoty hermetyzacji.
Pytanie 36

Zdefiniowano poniższą funkcję w PHP: ```function policz($Z) { while($Z < 5) { $Z += 2 * $Z + 1; } return $Z; }``` Funkcję policz wywołano z wartością argumentu $Z = 1. Jaki rezultat zostanie zwrócony?

A. 7
B. 1
C. 13
D. 4
Niestety, tutaj coś nie zagrało. W pytaniu była funkcja 'policz' w PHP, która iteracyjnie zwiększa wartość zmiennej $Z, aż ta nie przekroczy 5. W każdej iteracji $Z rośnie o 2 * $Z + 1. Jak widać, przy odpowiednim argumencie początkowym wartość $Z rośnie bardzo szybko. W naszym przypadku zaczynamy z $Z równym 1. Po dwóch krokach mamy już 13, co kończy działanie pętli. Zamiast 1, 7 czy 4, funkcja 'policz' zwraca 13. Kluczowe jest zrozumienie, jak działają te iteracje i pętle w PHP.
Pytanie 37

W języku HTML, aby dodać na stronę obrazek przechowywany w formacie JPG, należy użyć znacznika

A. <jpg>
B. <img>
C. <src>
D. <table>
Aby wstawić na stronę obraz zapisany w formacie JPG, w języku HTML stosuje się znacznik <img>. Jest to jeden z podstawowych znaczników używanych do osadzania grafiki na stronach internetowych. W skład tego znacznika wchodzą atrybuty, które pozwalają na określenie źródła obrazu, jego alternatywnego opisu oraz dodatkowych parametrów, takich jak rozmiary czy wyrównanie. Atrybut 'src' jest kluczowy, ponieważ wskazuje ścieżkę do pliku graficznego, na przykład <img src='obraz.jpg' alt='Opis obrazu'>. Atrybut 'alt' jest bardzo ważny z punktu widzenia dostępności, ponieważ umożliwia wyświetlenie tekstu alternatywnego w przypadku, gdy obraz nie może być załadowany. Ponadto, zgodnie z wytycznymi W3C, znacznik <img> jest samodzielny, co oznacza, że nie wymaga pary znaczników otwierającego i zamykającego. Warto również dodać, że stosowanie odpowiednich formatów obrazów, takich jak JPG czy PNG, ma znaczenie dla jakości i wydajności ładowania strony, co jest kluczowe z perspektywy SEO. Użycie poprawnych znaczników i atrybutów może znacząco wpłynąć na pozycję strony w wynikach wyszukiwania.
Pytanie 38

W CSS właściwość font-size może przyjmować wartości według słów kluczowych

A. tylko smali, smaller, large, larger
B. z zestawu xx-small, x-small, smali, medium, large, x-large, xx-large
C. wyłącznie smali, medium, large
D. jedynie big i smali
Zrozumienie różnych wartości, które mogą być zastosowane w właściwości font-size, jest kluczowe dla efektywnego stylizowania tekstu w CSS. Pierwsza z nieprawidłowych odpowiedzi ogranicza się do zaledwie czterech terminów: smali, smaller, large oraz larger, co jest niewłaściwe, ponieważ właściwość font-size posiada znacznie szerszy zestaw wartości. Warto zauważyć, że 'smaller' oraz 'larger' są względnymi jednostkami, które odnoszą się do rozmiaru czcionki elementu nadrzędnego, a nie są one samodzielnymi wartościami słownikowymi. Dodatkowo, w odpowiedzi mowa jest o 'medium' i 'large', ale pomija się inne ważne terminy. Utrata kontekstu tych wartości prowadzi do ograniczonego zrozumienia typografii w web designie. Następna błędna odpowiedź zawiera jedynie trzy wartości: smali, medium i large, co nie pokrywa pełnego zestawu opcji dostępnych w CSS. Można zauważyć, że brak uwzględnienia pozostałych terminów, takich jak xx-small czy x-large, ogranicza możliwości projektanta w zakresie elastyczności i precyzji stylizacji tekstu. Tego rodzaju niedopatrzenie może prowadzić do niejednolitego wyglądu tekstów na różnych urządzeniach. Ostatnia fałszywa odpowiedź, która sugeruje, że font-size może przyjmować tylko wartości big i smali, jest całkowicie błędna. 'Big' nie jest uznawane za standardową wartość w CSS, co pokazuje brak zrozumienia podstawowych zasad dotyczących typografii. Przykłady te ilustrują, jak ważne jest zapoznanie się z pełnym zakresem opcji dostępnych w CSS oraz jak niewłaściwe interpretacje mogą prowadzić do nieefektywnego stylizowania elementów tekstowych.
Pytanie 39

Grafika powinna być zapisana w formacie GIF, jeśli

A. jest to obraz w technologii stereoskopowej
B. konieczne jest zapisanie obrazu lub animacji
C. jest to grafika wektorowa
D. istnieje potrzeba zapisu obrazu w formie bez kompresji
Format GIF (Graphics Interchange Format) jest powszechnie wykorzystywany do przechowywania obrazów oraz animacji. Dzięki obsłudze przezroczystości oraz możliwości tworzenia prostych animacji, GIF stał się standardem w przypadku grafiki na stronach internetowych. Jego ograniczenie do 256 kolorów sprawia, że idealnie nadaje się do prostych grafik, takich jak logo czy ikony, gdzie nie jest wymagana pełna gama kolorów, co ma miejsce w formatach takich jak JPEG czy PNG. W przypadku animacji, GIF umożliwia zapis wielu klatek w jednym pliku, co pozwala na odtwarzanie sekwencji obrazu bez potrzeby korzystania z dodatkowego oprogramowania. Praktyczne zastosowanie GIF-a można zaobserwować w mediach społecznościowych, gdzie animowane obrazki są często wykorzystywane do wyrażania emocji, a także na stronach internetowych do przedstawiania logo w ruchu. Używanie formatu GIF w kontekście animacji jest zgodne z dobrą praktyką w branży, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie zasobami wizualnymi oraz zwiększa atrakcyjność treści wizualnych.
Pytanie 40

W PHP utworzenie oraz przypisanie tablicy asocjacyjnej do zmiennej odbywa się poprzez zapis

A. $tab = array (1, 2, 3, 4);
B. $tab = array ("a" => 1, "b" => 2, "c" => 3);
C. $tab = array (array (1, 2), array (3, 4));
D. $tab = array (); $tab[] = array (1, 2, 3, 4);
W niektórych odpowiedziach widzę różne typy tablic w PHP, ale to nie są tablice asocjacyjne. Na przykład zapis $tab = array (1, 2, 3, 4); tworzy tablicę z wartościami numerycznymi, gdzie te wartości mają domyślne indeksy, więc dostęp odbywa się przez numery. To nie pasuje do tego, co znamy jako tablice asocjacyjne, bo potrzebujemy kluczy będących ciągami znaków. Inny przypadek, $tab = array (array (1, 2), array (3, 4)); to tablica wielowymiarowa, gdzie każdy element też jest tablicą. Jest to w porządku w PHP, ale nie ma tu mowy o kluczach asocjacyjnych, więc niestety nie pasuje do kontekstu pytania. A zapis $tab = array (); $tab[] = array (1, 2, 3, 4); dodaje tablicę numeryczną jako element, co znów nie spełnia definicji tablicy asocjacyjnej, bo brakuje kluczy. Wszystkie te struktury mają swoje miejsce w PHP, ale żadna z nich nie jest tablicą asocjacyjną i nie pozwala na przypisanie wartości do konkretnych kluczy, co jest kluczowe w tym pytaniu.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej