Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Opiekunka dziecięca
Kwalifikacja: SPO.04 - Świadczenie usług opiekuńczych i wspomagających rozwój dziecka
Data rozpoczęcia: 23 listopada 2025 22:05
Data zakończenia: 23 listopada 2025 22:19

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaką zabawę rozwijającą umiejętność nawlekania powinna zaproponować opiekunka dzieciom w drugiej połowie trzeciego roku życia?

A. Dwustronne sznurowanie drewnianego bucika.

B. Układanie wieży z foremek.

C. Budowanie piramidki PIKO.

D. Nawlekanie nitki na igłę i przewlekanie przez nią koralików

Wybór innych zabaw, takich jak budowanie wieży z foremek, układanie piramidki PIKO czy nawlekanie nitki na igłę, może wydawać się atrakcyjny, jednak nie są one tak skuteczne w rozwijaniu umiejętności nawlekania, które są kluczowe w tym wieku. Budowanie wieży z foremek polega na układaniu klocków, co rozwija umiejętności motoryczne, ale nie angażuje w sposób porównywalny z sznurowaniem. Układanie piramidki PIKO, chociaż również wspiera rozwój koordynacji, koncentruje się bardziej na percepcji wzrokowej i logicznym myśleniu, a nie na precyzyjnym ruchu rąk. Nawlekanie nitki na igłę, mimo że jest również związane z umiejętnościami manipulacyjnymi, może być zbyt skomplikowane dla dzieci w wieku trzech lat, które mogą mieć trudności z uchwyceniem igły oraz z precyzyjnym przewlekaniem nitki. Tego typu zadania mogą prowadzić do frustracji i zniechęcenia, zamiast sprzyjać pozytywnemu rozwojowi umiejętności manualnych. Dlatego ważne jest, aby dobierać zabawy manipulacyjne odpowiednio do wieku i poziomu rozwoju dzieci, stawiając na aktywności, które są dostosowane do ich aktualnych możliwości.

Pytanie 2

Swędzenie w okolicy odbytu, brak apetytu oraz wzmożona nerwowość to typowe objawy kliniczne

A. lambliozy

B. glistnicy

C. owsicy

D. tasiemczycy

Owsica, będąca chorobą pasożytniczą wywołaną przez Enterobius vermicularis, jest schorzeniem, które rzeczywiście manifestuje się poprzez objawy takie jak świąd odbytu, utrata łaknienia oraz nerwowość. Świąd odbytu jest najbardziej charakterystycznym symptomem, zwłaszcza u dzieci, które mogą odczuwać dyskomfort, szczególnie w nocy, co prowadzi do problemów ze snem i zwiększonej drażliwości. Utrata łaknienia może wynikać z obecności pasożytów w przewodzie pokarmowym, które konkurują o składniki odżywcze. W praktyce klinicznej diagnoza owsicy jest rozpoznawana na podstawie objawów oraz testu na obecność jajeczek pasożyta, często zwanego testem klejowym. Leczenie opiera się na stosowaniu leków przeciwpasożytniczych, takich jak mebendazol czy albendazol, a także na edukacji pacjentów o higienie osobistej, co jest kluczowe w zapobieganiu reinfekcjom. Warto również podkreślić, że owsica jest jednym z najczęściej występujących zakażeń pasożytniczych u dzieci, co czyni jej rozpoznanie i leczenie istotnym zagadnieniem w pediatrii.

Pytanie 3

Jaką sekwencję działań powinna podjąć opiekunka przy usuwaniu ciemieniuchy?

A. Wyczesać szczoteczką główkę dziecka, nałożyć oliwkę, umyć, założyć czapeczkę

B. Nałożyć oliwkę na główkę dziecka, założyć czapeczkę, wyczesać szczoteczką, umyć

C. Umyć główkę dziecka, nałożyć oliwkę, założyć czapeczkę, wyczesać szczoteczką

D. Założyć czapeczkę, nałożyć oliwkę, umyć główkę dziecka, wyczesać szczoteczką

Odpowiedź polegająca na posmarowaniu oliwką główki dziecka, założeniu czapeczki, wyczesaniu szczoteczką i umyciu jest prawidłowa, ponieważ odzwierciedla zalecane standardy pielęgnacji główki dziecka w przypadku ciemieniuchy. Oliwka pomaga zmiękczyć skorupy i łuski, co ułatwia ich usunięcie. Następnie, założenie czapeczki, która utrzymuje wilgoć i ciepło, sprzyja skuteczniejszemu działaniu oliwki. Wyczesanie szczoteczką pozwala na delikatne usunięcie zmiękczonych łusek, co jest kluczowe w tej procedurze. Ostateczne umycie główki dziecka ma na celu usunięcie resztek oliwki oraz zanieczyszczeń. Taki porządek działań minimalizuje ryzyko podrażnień skóry, zapewniając jednocześnie komfort dziecku. Wiedza na temat właściwego postępowania w przypadku ciemieniuchy jest istotna, ponieważ niewłaściwe metody mogą prowadzić do pogorszenia stanu skóry głowy dziecka oraz do dyskomfortu. Warto również zauważyć, że konsultacja z pediatrą jest wskazana, jeśli zmiany w skórze nie ustępują po zastosowaniu domowych metod.

Pytanie 4

Opiekunka, która przypisała każdemu dziecku w grupie inne zadanie do zrealizowania, zdecydowała się na formę pracy

A. jednolita grupowa

B. indywidualną jednolitą

C. zróżnicowaną grupową

D. indywidualną zróżnicowaną

Podejście, w którym każde dziecko otrzymuje takie samo zadanie, nazywane jest indywidualną jednolitą formą pracy. To podejście może być efektywne w niektórych kontekstach, jednakże w sytuacji, gdy każde dziecko ma różne umiejętności i potrzeby edukacyjne, jego zastosowanie może prowadzić do frustracji i braku zaangażowania. Indywidualna zróżnicowana forma pracy, choć bardziej elastyczna, wciąż nie odzwierciedla grupowego aspektu nauki, który jest kluczowy w dziecięcej edukacji. Współpraca w grupach sprzyja rozwojowi umiejętności interpersonalnych oraz pozwala dzieciom uczyć się od siebie nawzajem. Zróżnicowana grupowa forma pracy nie tylko umożliwia dostosowanie zadań do poziomu umiejętności dzieci, ale także angażuje je w interakcje, co wzmacnia proces uczenia się. W przypadku jednolitej grupowej formy pracy, dzieci są wystawiane na takie same zadania, co może prowadzić do monotoni, a także do niedopasowania do ich indywidualnych potrzeb. Zrozumienie różnicy pomiędzy tymi podejściami jest kluczowe dla skutecznego planowania zajęć edukacyjnych i wspierania dzieci w ich rozwoju.

Pytanie 5

10-miesięczne zdrowe niemowlę powinno mieć w ciągu dnia zapewnione 2-3 godziny snu, w postaci

A. dwóch drzemek

B. jednej drzemki

C. czterech drzemek

D. trzech drzemek

Odpowiedź wskazująca na dwie drzemki w ciągu dnia dla 10-miesięcznego niemowlęcia jest zgodna z zaleceniami ekspertów w dziedzinie pediatrii oraz rozwoju dzieci. W tym etapie rozwoju, niemowlęta potrzebują od 12 do 16 godzin snu na dobę, w tym zarówno snu nocnego, jak i drzemek w ciągu dnia. Dwie drzemki, każda trwająca około 1-1.5 godziny, zapewniają odpowiednią ilość snu potrzebną do prawidłowego rozwoju zarówno fizycznego, jak i psychicznego. W praktyce, pierwsza drzemka zazwyczaj odbywa się rano, a druga po południu, co pozwala na utrzymanie harmonogramu snu, który sprzyja lepszemu nastrojowi i aktywności dziecka. Warto również zauważyć, że regularne drzemki pomagają w regulacji rytmu dobowego, co jest kluczowe dla zdrowego snu w przyszłości. Należy pamiętać o tworzeniu odpowiednich warunków do snu, takich jak cicha i ciemna przestrzeń, aby sprzyjać zasypianiu.

Pytanie 6

Metoda artystyczna używana do produkcji dekoracji plastycznych, opierająca się na tworzeniu ozdób z cienkich pasków papieru zwiniętych w kształt spiralnej sprężyny, to

A. origami

B. quilling

C. frottage

D. collage

Quilling to technika plastyczna, która polega na tworzeniu dekoracji z wąskich pasków papieru, zwijanych w kształt sprężyny spiralnej. Ta forma sztuki rozwija kreatywność oraz umiejętności manualne, umożliwiając tworzenie złożonych i estetycznych wzorów. Quilling może być stosowane w różnych dziedzinach, od tworzenia kartek okolicznościowych po zdobienie ram do zdjęć czy tworzenie biżuterii. Podczas pracy z quillingiem ważne jest użycie odpowiednich narzędzi, takich jak narzędzie do zwijania pasków, które pozwala na precyzyjne formowanie kształtów. Zgodnie z najlepszymi praktykami w tej dziedzinie, istotne jest także dobranie papieru o odpowiedniej gramaturze, co wpływa na trwałość i wygląd gotowych dekoracji. Quilling cieszy się dużą popularnością wśród artystów i hobbystów ze względu na swoją wszechstronność oraz możliwość łączenia z innymi technikami, takimi jak scrapbook czy decoupage. Dodatkowo, regularne praktykowanie quillingu może prowadzić do opracowywania własnych stylów i technik, co jest wysoko cenione w branży artystycznej.

Pytanie 7

Według Programu Szczepień Ochronnych, noworodek powinien otrzymać obowiązkowe szczepienie w ciągu 24 godzin od narodzin przeciwko

A. krztuścowi i meningokokom

B. gruźlicy i WZW typu A

C. gruźlicy i WZW typu B

D. krztuścowi i pneumokokom

Odpowiedź ta jest zgodna z obowiązującymi wytycznymi Programu Szczepień Ochronnych w Polsce, który zaleca, aby noworodki były szczepione przeciwko gruźlicy oraz wirusowemu zapaleniu wątroby typu B (WZW B) w ciągu pierwszych 24 godzin po narodzinach. Szczepienie przeciwko gruźlicy ma kluczowe znaczenie, ponieważ ta choroba, wywoływana przez prątki gruźlicy, może prowadzić do ciężkich powikłań oraz szerokiego rozprzestrzenienia się w populacji. Natomiast WZW B jest jedną z najpoważniejszych chorób wirusowych, która może prowadzić do przewlekłych chorób wątroby i marskości. Wczesne podanie szczepionki przeciwdziała zakażeniu już na etapie noworodkowym, co jest szczególnie istotne w przypadku dzieci urodzonych z ryzykiem zakażenia. Przestrzeganie tego schematu szczepień jest zgodne z rekomendacjami WHO oraz europejskimi standardami ochrony zdrowia, co podkreśla znaczenie profilaktyki zdrowotnej oraz zapewnienia bezpieczeństwa nowo narodzonym dzieciom, które są najbardziej narażone na poważne konsekwencje tych chorób.

Pytanie 8

W jakich miesiącach życia zdrowe dziecko zaczyna utrzymywać równowagę przy podparciu?

A. 5 - 6

B. 13 - 14

C. 9 - 10

D. 17 - 18

Dzieci bez zaburzeń rozwojowych zazwyczaj zaczynają stać z podparciem w wieku 9-10 miesięcy. W tym okresie rozwoju, ich zdolności motoryczne znacznie się poprawiają, co umożliwia im korzystanie z mebli lub innych przedmiotów jako wsparcia. Ten etap jest kluczowy, ponieważ stanowi fundament dla dalszego rozwoju umiejętności chodzenia. Warto zauważyć, że w tym okresie dzieci rozwijają także siłę mięśni oraz koordynację, co jest niezbędne do samodzielnego stania. Przykłady praktycznego zastosowania tej wiedzy obejmują wspieranie dziecka poprzez zapewnienie bezpiecznego i stymulującego środowiska, które zachęca do eksploracji, na przykład poprzez umieszczanie zabawek na różnych wysokościach. Pamiętajmy, że każde dziecko rozwija się w swoim tempie, a standardowe ramy mogą się różnić w zależności od indywidualnych predyspozycji. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości, warto skonsultować się z pediatrą lub terapeutą zajęciowym.

Pytanie 9

Niemowlę zaczyna chętnie naśladować podstawowe ruchy, takie jak pa-pa, swobodnie przenosi zabawkę z jednej ręki do drugiej oraz siedzi z podparciem. Zgodnie z rozwojowymi normami, wymienione umiejętności wskazują na dziecko w wieku

A. trzech-czterech miesięcy

B. pięciu-sześciu miesięcy

C. siedmiu-ośmiu miesięcy

D. dziewięciu-dziesięciu miesięcy

Odpowiedzi wskazujące na inne przedziały wiekowe sugerują nieporozumienia dotyczące typowych etapów rozwoju niemowląt. Niemowlęta w wieku trzech-czterech miesięcy zazwyczaj nie potrafią jeszcze skutecznie naśladować ruchów, a ich umiejętności motoryczne są ograniczone. W tym okresie dzieci uczą się chwytania przedmiotów, ale przekładanie zabawek z ręki do ręki jest umiejętnością rozwijającą się później. W przypadku siedmiu-ośmiu miesięcy, dzieci potrafią już często samodzielnie siedzieć oraz wspierać się na rękach, ale umiejętności naśladowania i koordynacji motorycznej są bardziej rozwinięte. Odpowiedź dotycząca dziewięciu-dziesięciu miesięcy także nie jest trafna, ponieważ w tym wieku dzieci zazwyczaj osiągają większą niezależność ruchową i mogą już raczkować oraz wstawać przy meblach. Typowe błędy myślowe obejmują nieprecyzyjne rozumienie etapów rozwoju oraz mylenie umiejętności, które rozwijają się w określonych przedziałach czasowych. Wiedza o tych normach jest niezbędna do oceny prawidłowego rozwoju dzieci oraz do planowania odpowiednich interwencji w przypadku zauważenia opóźnień.

Pytanie 10

W trakcie zabawy polegającej na identyfikacji przez dziecko odgłosów zwierząt odtwarzanych z płyty CD rozwijana jest

A. percepcja wzrokowa

B. koordynacja wzrokowo-ruchowa

C. percepcja słuchowa

D. słuch fonematyczny

Odpowiedź "percepcja słuchowa" jest naprawdę trafna. Kiedy dziecko bawi się w rozpoznawanie głosów zwierząt, to w pełni wykorzystuje swoje umiejętności słuchowe. Percepcja słuchowa to nic innego jak umiejętność słuchania i rozumienia dźwięków wokół nas, co jest super ważne, zwłaszcza w nauce mówienia i komunikacji. Moim zdaniem, zabawy, które angażują dzieci w odkrywanie dźwięków, są świetnym sposobem na naukę. Na przykład, nauczyciele mogą wykorzystać takie aktywności, żeby rozwijać zdolności związane z rozróżnianiem dźwięków, co z kolei pomaga w nauce czytania i pisania. Jak to mówią, im więcej dzieci słuchają różnorodnych dźwięków, tym lepiej rozwijają swoje umiejętności poznawcze i emocjonalne. Dobrze jest też, gdy w edukacji wprowadzamy różne formy aktywności słuchowych, bo to naprawdę pomaga w wszechstronnym rozwoju maluchów.

Pytanie 11

Kiedy dwuletnie dziecko, po odmowie zakupu nowej zabawki, zaczyna płakać i kładzie się na podłodze w sklepie, opiekunka powinna

A. zapewnić dziecko, że zabawka będzie kupiona

B. powiedzieć dziecku, aby się uspokoiło

C. ustąpić i kupić zabawkę

D. wziąć dziecko na ręce i przytulić

Ustępowanie dziecku w sytuacji, gdy płacze i kładzie się na podłodze, może wydawać się dobrym pomysłem w danym momencie, lecz w dłuższej perspektywie prowadzi do niezdrowych wzorców behawioralnych. Gdy opiekunka decyduje się kupić zabawkę, mimo wcześniejszej decyzji o niewydawaniu pieniędzy, wysyła dziecku komunikat, że krzyk i upór są skutecznymi strategiami w osiąganiu celu. Tego rodzaju podejście może prowadzić do sytuacji, w których dziecko nauczy się egzekwować swoje żądania w sposób agresywny, co nie sprzyja rozwojowi zdrowych relacji interpersonalnych. Analogicznie, zapewnianie dziecka, że zabawka zostanie kupiona, nie jest rozwiązaniem. W ten sposób można wprowadzić dziecko w błąd, co do rzeczywistego ograniczenia, a także przyczynić się do frustracji w przyszłości, gdy obietnice nie będą mogły być spełnione. Podobnie, próba natychmiastowego przytulenia dziecka może zwiększyć jego poczucie, że poprzez emocjonalny wybuch może zmieniać zachowanie dorosłych. Z kolei nakłanianie do uspokojenia się, bez wcześniejszego przygotowania na trudne emocje, może powodować, że dziecko nie nauczy się efektywnych sposobów radzenia sobie z własnymi uczuciami. Warto zwrócić uwagę na praktyki wychowawcze, które zalecają wzmacnianie pozytywnych zachowań, a także dążenie do rozwoju umiejętności emocjonalnych u dzieci, co przyczyni się do ich lepszego funkcjonowania społecznego w przyszłości.

Pytanie 12

Niemowlę, które rozwija się prawidłowo w drugim miesiącu życia, jest w stanie wyrazić swoje emocje za pomocą mimiki?

A. zakłopotanie.

B. nieśmiałość.

C. wstyd.

D. radość.

W drugim miesiącu życia niemowlęta zaczynają rozwijać swoje umiejętności mimiczne, a radość jest jednym z pierwszych emocji, które potrafią wyrażać. W tym okresie życia, dzieci nawiązują pierwsze interakcje z otoczeniem, co ma kluczowe znaczenie dla ich rozwoju społecznego i emocjonalnego. Radość manifestuje się w postaci uśmiechu, co jest istotnym sygnałem dla rodziców i opiekunów, że dziecko czuje się bezpieczne i szczęśliwe. Takie wyrażanie emocji jest również zgodne z teorią przywiązania, która podkreśla znaczenie wczesnych relacji z opiekunami. W praktyce, rozpoznawanie radości u niemowlęcia może pomóc w budowaniu silnej więzi emocjonalnej, co jest fundamentem dla zdrowego rozwoju psychicznego. Warto zwrócić uwagę na znaczenie pozytywnego środowiska, które wspiera te wczesne oznaki emocji, ponieważ sprzyja to dalszemu rozwojowi umiejętności społecznych i emocjonalnych dziecka.

Pytanie 13

Aby zredukować ryzyko śmierci dziecka w wyniku SIDS, w pierwszych miesiącach życia powinno się je kłaść do snu głównie

A. na plecach

B. na lewym boku

C. na prawym boku

D. na brzuchu

Układanie niemowlęcia na lewym lub prawym boku, a tym bardziej na brzuchu, nie jest zalecane ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia nagłej śmierci łóżeczkowej. Pozycja na boku, choć może wydawać się stabilna, nie zapewnia odpowiedniego zabezpieczenia dróg oddechowych, co może prowadzić do ich zablokowania. Dzieci w tej pozycji mogą łatwo przewrócić się na brzuch, co znacznie podnosi ryzyko SIDS. Pozycja na brzuchu jest szczególnie niebezpieczna, ponieważ może prowadzić do uduszenia, a także ogranicza naturalny proces oddechowy dziecka. Dodatkowo, wiele badań naukowych podkreśla, że dzieci, które śpią na brzuchu, mają wyższe wskaźniki SIDS. Typowym błędem myślowym jest przekonanie, że naturalne preferencje dziecka w zakresie pozycji snu są wystarczającym wskaźnikiem bezpieczeństwa. Rodzice mogą nie być świadomi konsekwencji tych decyzji, co podkreśla znaczenie edukacji w zakresie prawidłowych praktyk dotyczących snu niemowląt. Warto również podkreślić, że zalecenia dotyczące snu są oparte na solidnych dowodach naukowych i powinny być przestrzegane przez wszystkich opiekunów, aby zapewnić maksymalne bezpieczeństwo dzieciom w ich pierwszych miesiącach życia.

Pytanie 14

Niemowlę w wieku 3-4 miesięcy, które rozwija się prawidłowo, potrafi

A. leżąc na brzuchu, opierając się na rękach, unosić górną część tułowia.

B. przewracać się z pozycji na brzuchu na plecy.

C. pełzać do przodu.

D. obracać się na bok.

Niemowlęta w wieku 3-4 miesięcy rozwijają się w sposób, który obejmuje szereg kluczowych umiejętności motorycznych. Odpowiedź, że niemowlę leżąc na brzuchu, opierając się na rękach, unosi górną część tułowia jest prawidłowa, ponieważ jest to oznaka prawidłowego rozwoju mięśni ramion, pleców oraz stabilności w obrębie tułowia. W tym okresie życia niemowlęta zaczynają angażować mięśnie grzbietu i brzucha, co przygotowuje je do kolejnych etapów rozwoju, takich jak przewracanie się czy siedzenie. Przykładem zastosowania tej umiejętności w praktyce jest wspieranie niemowlęcia w leżeniu na brzuchu podczas zabawy, co stymuluje rozwój sensoryczny oraz motorczny. Warto podkreślić, że zgodnie z wytycznymi pediatrycznymi, regularne czas na brzuchu (tummy time) jest kluczowe dla prawidłowego rozwoju motorycznego, ponieważ zapobiega płaskiej głowie i wspiera rozwój koordynacji ruchowej.

Pytanie 15

Nauczanie dziecka form grzecznościowych oraz okazywanie szacunku i życzliwości innym to działania wychowawcze, które wspierają jego rozwój w obszarze

A. sensomotoryki

B. mowy i myślenia

C. motoryki i lokomocji

D. kontaktów społecznych

Uczenie dziecka form grzecznościowych oraz okazywanie szacunku i serdeczności innym są kluczowymi elementami rozwijania umiejętności interpersonalnych, które są niezbędne w budowaniu zdrowych relacji społecznych. Poprawna odpowiedź, dotycząca kontaktów społecznych, podkreśla znaczenie umiejętności nawiązywania i utrzymywania relacji z innymi ludźmi. W kontekście wychowania, dzieci uczą się nie tylko komunikować, ale także rozumieć emocje innych, co jest podstawą empatii. Przykładowo, nauczenie dziecka, jak używać zwrotów grzecznościowych, może skutkować lepszymi interakcjami w przedszkolu czy szkole, gdzie umiejętności społeczne są często oceniane. Dobrze rozwinięte kontakty społeczne wpływają na poczucie własnej wartości, a także na zdolność do efektywnej współpracy z innymi. Wspieranie dzieci w nauce tych umiejętności jest zgodne z najlepszymi praktykami pedagogicznymi i standardami wychowawczymi, które zalecają rozwój kompetencji społecznych jako kluczowego składnika ogólnego rozwoju dziecka.

Pytanie 16

Częstotliwość tętna wynosząca 110^130 uderzeń na minutę jest uważana za właściwą u dziecka w przedziale wiekowym od

A. pierwszego do drugiego roku życia

B. siódmego do ósmego roku życia

C. piątego do szóstego roku życia

D. trzeciego do czwartego roku życia

Szybkość tętna w przedziale 110-130 uderzeń na minutę jest uznawana za prawidłową dla dzieci w wieku między pierwszym a drugim rokiem życia z uwagi na ich wysoki poziom metabolizmu oraz rozwijające się układy sercowo-naczyniowe. Właściwe tętno u tej grupy wiekowej jest kluczowe dla oceny stanu zdrowia, zwłaszcza w kontekście prawidłowego rozwoju fizycznego i emocjonalnego. W praktyce, podczas rutynowych badań pediatrycznych, lekarze monitorują tętno dzieci, aby upewnić się, że ich układ krążenia funkcjonuje prawidłowo. Warto zauważyć, że wartości te mogą się różnić w zależności od poziomu aktywności dziecka, jego stanu emocjonalnego oraz warunków otoczenia. W kontekście dobrych praktyk, zaleca się, aby rodzice byli świadomi normalnych zakresów tętna dla różnych grup wiekowych, co pozwala na szybsze reagowanie w przypadku nieprawidłowości. Ponadto, znajomość tych wartości jest istotna w przypadku monitorowania dzieci z chorobami serca lub innymi schorzeniami, które mogą wpływać na tętno.

Pytanie 17

Zabawa edukacyjna, rozwijająca zdolność samodzielnego przytaczania treści opowiadania oraz używania liczby mnogiej, powinna być wprowadzona w grupie dzieci

A. w II półroczu trzeciego roku życia

B. w I półroczu trzeciego roku życia

C. w II półroczu drugiego roku życia

D. w I półroczu drugiego roku życia

Wprowadzenie zabaw dydaktycznych, które pomagają dzieciom w samodzielnym opowiadaniu historii i korzystaniu z liczby mnogiej, jest super istotne w II półroczu trzeciego roku życia. W tym czasie maluchy zaczynają naprawdę rozwijać swoje umiejętności językowe i poznawcze. Kiedy mają około trzech lat, zaczynają lepiej przetwarzać informacje i rozumieć, co to znaczy liczba pojedyncza, a co liczba mnoga. Na przykład zabawy typu "Opowiedz mi swoją historię" są fantastyczne, bo dzieci mogą dzielić się swoimi doświadczeniami i opisywać różne przedmioty w liczbie mnogiej. To nie tylko zwiększa ich słownictwo, ale też rozwija umiejętności narracyjne. Dodatkowo, w tym wieku maluchy uczą się współpracy i dzielenia się swoimi myślami z innymi dziećmi, co jest ważne dla ich rozwoju społecznego. Dlatego warto wprowadzać takie zabawy w odpowiednim momencie, bo to zgodne z tym, co mówią specjaliści od pedagogiki wczesnoszkolnej, którzy podkreślają, że uczenie się przez zabawę jest kluczowe.

Pytanie 18

Cukrzyca typu 1 rozwija się w wyniku

A. przesadnej ilości spożywanych cukrów złożonych

B. zbyt dużej produkcji insuliny

C. niedoboru lub całkowitego braku endogennej insuliny

D. niedoboru lub braku laktazy

Cukrzyca typu 1 nie jest bezpośrednio związana z nadmierną podażą cukrów złożonych, ponieważ sama dieta nie prowadzi do jej rozwoju. W przypadku osób zdrowych organizm jest w stanie regulować poziom glukozy we krwi dzięki prawidłowemu działaniu insuliny. Wprowadzenie nadmiernych ilości cukrów złożonych może wprawdzie wpływać na wzrost poziomu glukozy, jednak nie jest to przyczyna wystąpienia cukrzycy typu 1. Ponadto, nadmierne wydzielanie insuliny jest zjawiskiem, które może występować w cukrzycy typu 2, gdzie komórki ciała stają się oporne na insulinę. W cukrzycy typu 1, to insuliny brakuje, a nie ma jej nadmiaru. Odpowiedź odnosząca się do niedoboru laktazy jest zupełnie nieadekwatna, ponieważ laktaza jest enzymem trawiennym odpowiedzialnym za rozkład laktozy, a jej niedobór prowadzi do nietolerancji laktozy, nie do cukrzycy. Pojmowanie cukrzycy jako wyniku braku laktazy świadczy o braku zrozumienia podstawowych mechanizmów metabolicznych leżących u podstaw tej choroby. Właściwe rozpoznanie i zrozumienie różnic między typami cukrzycy jest kluczowe dla skutecznego zarządzania zdrowiem i profilaktyki powikłań.

Pytanie 19

Jakie z wymienionych działań zapobiegawczych w chorobach dziecięcych sprzyja stymulacji układu odpornościowego u dziecka?

A. Szczepienia ochronne

B. Zachowanie dziecka w czystości

C. Brak interakcji z innymi dziećmi

D. Dieta eliminacyjna

Szczepienia ochronne są kluczowym elementem profilaktyki zdrowotnej, szczególnie w chorobach wieku dziecięcego, ponieważ stymulują układ odpornościowy do produkcji przeciwciał przeciwko patogenom. Szczepienia działają na zasadzie wprowadzenia do organizmu osłabionych lub martwych form wirusów i bakterii, co pozwala układowi odpornościowemu na rozpoznanie zagrożeń oraz wykształcenie specyficznych przeciwciał. Przykładowo, szczepienie przeciwko odrze, śwince i różyczce (szczepionka MMR) znacząco obniża ryzyko zachorowania na te groźne choroby. Zgodnie z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) oraz krajowych programów szczepień, regularne immunizacje powinny być wprowadzane zgodnie z harmonogramem, co zapewnia nie tylko ochronę indywidualnego dziecka, ale także wspiera tzw. odporność zbiorowiskową, ograniczając rozprzestrzenianie się chorób zakaźnych w społeczeństwie. Warto również podkreślić, że w kontekście globalnych działań zdrowotnych, szczepienia są jednymi z najskuteczniejszych interwencji, które przyczyniły się do znacznego spadku zachorowalności i umieralności wśród dzieci na całym świecie.

Pytanie 20

Który aspekt psychiki dziecka rozwija się w najwyższym stopniu pod wpływem wrodzonych predyspozycji związanych z cechami układu nerwowego?

A. Temperament

B. Postawa

C. Tożsamość

D. Zainteresowania

Tożsamość, zainteresowania i postawa to elementy psychiki, które, mimo że mają istotne znaczenie dla rozwoju jednostki, nie są w tak dużym stopniu związane z wrodzonymi cechami układu nerwowego, jak temperament. Tożsamość kształtuje się w procesie socjalizacji, w kontekście interakcji z rówieśnikami, rodziną i szerszym środowiskiem kulturowym. Zainteresowania rozwijają się na podstawie doświadczeń, ekspozycji na różnorodne bodźce oraz indywidualnych preferencji, które mogą zmieniać się w czasie. Postawy, z kolei, są formowane przez wartości i przekonania, jakie dziecko przyjmuje w toku nauki i obserwacji. Wiele osób myli te elementy z temperamentem, co może prowadzić do uproszczeń w zrozumieniu, jak rozwija się osobowość dziecka. Kluczowym błędem jest zakładanie, że wszystkie aspekty psychiki są determinowane przez czynniki biologiczne, podczas gdy wiele z nich jest wynikiem interakcji z otoczeniem i wpływów środowiskowych. Warto również zauważyć, że podejście holistyczne do rozwoju dziecka, uwzględniające zarówno biologiczne, jak i psychospołeczne uwarunkowania, jest zgodne z obecnymi standardami w psychologii i edukacji.

Pytanie 21

Tworzenie form przestrzennych z naturalnych materiałów, takich jak kasztanowe ludziki lub zwierzątka z żołędzi połączonych przy pomocy patyczków, powinno być wprowadzone do zajęć z odpowiednio rozwijającym się dzieckiem

A. w drugim roku życia

B. w trzecim roku życia

C. w czwartym roku życia

D. w pierwszym roku życia

Analizując inne proponowane odpowiedzi, można zauważyć, że wprowadzenie konstruowania form przestrzennych z materiałów naturalnych w pierwszym roku życia nie jest uzasadnione. W tym okresie dzieci są na etapie intensywnego rozwoju sensorycznego i motorycznego, a ich zdolności manualne są na poziomie ograniczonym do prostych czynności, takich jak chwytanie czy przesuwanie przedmiotów. Zajęcia wymagające precyzyjnych ruchów manualnych mogą być nie tylko frustrujące dla maluchów, ale również mogą prowadzić do zniechęcenia do eksploracji różnych materiałów. Wprowadzenie bardziej skomplikowanych projektów w drugim roku życia również nie jest optymalne, gdyż dzieci w tym okresie dopiero zaczynają rozwijać zdolności do łączenia elementów w prostsze struktury. Trzeci rok życia, mimo że jest czasem intensywnego rozwoju komunikacji i wyobraźni, nadal nie wystarcza, aby dzieci mogły w sposób spójny i twórczy angażować się w konstrukcję bardziej złożonych form. Warto zauważyć, że według norm rozwojowych dzieci w wieku przedszkolnym, to właśnie czwarty rok życia oznacza moment, w którym maluchy są gotowe na tego rodzaju zadania, co znajduje potwierdzenie w badaniach dotyczących rozwoju dzieci. Nieprawidłowe podejście do wprowadzania takich aktywności w zbyt wczesnym etapie może prowadzić do zaniżenia poczucia sprawczości u dziecka, co jest kluczowe w budowaniu pewności siebie w obszarze zdolności manualnych i twórczych.

Pytanie 22

U dziewczynki, która prawidłowo się rozwijała do momentu osiągnięcia 6. miesiąca życia, zauważono regres w sferze społecznej oraz psychomotorycznej, obwód głowy przestał się powiększać, a także wystąpiła utrata celowego użycia rąk oraz stereotypowe ruchy. Te objawy sugerują, że mamy do czynienia z zespołem

A. Retta

B. Klinefeltera

C. Downa

D. Pataua

Odpowiedzi dotyczące zespołu Downa, Klinefeltera oraz Pataua są niepoprawne, ponieważ każde z tych zaburzeń ma inne charakterystyki kliniczne i genetyczne. Zespół Downa, czyli trisomia chromosomu 21, wiąże się z różnorodnymi deficytami intelektualnymi oraz fizycznymi, ale nie manifestuje się głównie poprzez regresję umiejętności, jak to ma miejsce w zespole Retta. Dzieci z zespołem Downa często wykazują stały rozwój, zwłaszcza w zakresie umiejętności motorycznych i językowych, mimo że mogą potrzebować dodatkowego wsparcia. Zespół Klinefeltera, związany z nieprawidłowościami chromosomowymi (XXY), dotyczy chłopców i objawia się głównie problemami z płodnością, a także cechami somatycznymi, takimi jak wyższy wzrost. Natomiast zespół Pataua, będący trisomią chromosomu 13, wiąże się z ciężkimi wadami wrodzonymi i bardzo niską przeżywalnością, a nie z regresją umiejętności w późniejszym okresie życia. Typowym błędem w analizie tego typu zaburzeń jest pomijanie specyfiki objawów. Kluczowe jest zrozumienie różnic w przebiegu tych zespołów, aby właściwie zdiagnozować i wdrożyć odpowiednie formy wsparcia oraz terapii dla dzieci z różnymi rodzajami zaburzeń rozwojowych.

Pytanie 23

Sześciomiesięczne niemowlę w prawidłowym rozwoju jest w stanie

A. stać bez oparcia

B. przekręcić się z brzucha na plecy

C. usiedzieć z pozycji leżącej bez wsparcia

D. stać przy podparciu

Przekręcanie się z brzuszka na plecy to jeden z kluczowych milowych kroków w rozwoju motorycznym niemowlęcia w wieku sześciu miesięcy. Ta umiejętność świadczy o rozwijającej się sile mięśniowej oraz koordynacji ruchowej, które są fundamentalne dla dalszego postępu w umiejętnościach motorycznych. Niemowlęta na tym etapie życia zaczynają eksplorować swoje ciało i otoczenie, co wpływa na ich rozwój poznawczy i emocjonalny. Warto zauważyć, że umiejętność ta jest istotna, ponieważ otwiera drzwi do kolejnych ruchów, takich jak pełzanie czy siedzenie. Aby wspierać rozwój tej umiejętności, rodzice mogą stymulować niemowlę, umieszczając zabawki w zasięgu wzroku, co zachęci je do obracania się. Standardy rozwoju dziecka, takie jak te opracowane przez Światową Organizację Zdrowia, podkreślają znaczenie takich umiejętności w kontekście ogólnego rozwoju dziecka, a praktyki te są powszechnie akceptowane przez specjalistów w dziedzinie pediatrii i psychologii rozwojowej.

Pytanie 24

Aby u dzieci z problemami rozwojowymi rozwijać odpowiedni odbiór, analizę oraz przetwarzanie bodźców zmysłowych, w pracy z nimi można zastosować metodę

A. gimnastyki mózgu

B. ruchu rozwijającego Weroniki Sherborne

C. gimnastyki twórczej Rudolfa Labana

D. integracji sensorycznej

Wybór odpowiedzi dotyczącej gimnastyki mózgu, ruchu rozwijającego Weroniki Sherborne i gimnastyki twórczej Rudolfa Labana wskazuje na niezrozumienie podstaw metod terapeutycznych stosowanych w pracy z dziećmi z zaburzeniami rozwojowymi. Gimnastyka mózgu to zbiór ćwiczeń mających na celu poprawę funkcji poznawczych, jednak nie koncentruje się bezpośrednio na integracji sensorycznej. Choć może wspierać rozwój umiejętności uczenia się, nie zajmuje się bezpośrednio przetwarzaniem bodźców zmysłowych. Ruch rozwijający Weroniki Sherborne skupia się na rozwijaniu relacji z innymi oraz kształtowaniu ruchu, ale nie jest to podejście oparte na strukturze integracji sensorycznej, co czyni je mniej adekwatnym w kontekście dzieci z zaburzeniami sensorycznymi. Gimnastyka twórcza Rudolfa Labana, pomimo swoich wartości w zakresie ekspresji artystycznej i ruchowej, również nie odpowiada na potrzeby dzieci z zaburzeniami odbioru sensorycznego, gdyż nie ma na celu bezpośredniego wspierania ich zdolności do przetwarzania bodźców. Użycie tych metod w miejsce integracji sensorycznej może prowadzić do pomijania kluczowych obszarów wsparcia, co może skutkować brakiem postępów w rozwoju dzieci. Dlatego ważne jest, aby terapeuci byli świadomi różnic między tymi podejściami i umieli odpowiednio je stosować, zgodnie z indywidualnymi potrzebami dzieci.

Pytanie 25

Aby złagodzić ból u dziecka z zapaleniem ucha środkowego, można

A. zastosować zimny okład na chore ucho

B. zastosować ciepły okład na chore ucho

C. przepłukać chore ucho płynną parafiną

D. przepłukać chore ucho przegotowaną wodą

Zastosowanie ciepłego okładu na chore ucho w przypadku zapalenia ucha środkowego to naprawdę dobry sposób, żeby złagodzić ból. Ciepło pomaga rozszerzyć naczynia krwionośne, co z kolei może poprawić krążenie krwi w okolicy ucha i przyspieszyć gojenie. Poza tym, taki ciepły okład działa relaksująco na mięśnie wokół, a to może naprawdę pomóc w zmniejszeniu bólu. W praktyce, spoko będzie użyć ciepłego, wilgotnego ręcznika albo specjalnego okładu termicznego, ale trzeba uważać, żeby nie był za gorący, bo można się poparzyć. Jak mówimy o dzieciach, to lepiej stosować go krótko, tak 10-15 minut, bo to może przynieść ulgę. Warto też pamiętać, że takie ciepło to dobry sposób na złagodzenie bólu, co potwierdzają zalecenia medyczne. Jeśli jednak objawy się nasilają albo nie ma poprawy, zawsze lepiej skonsultować się z lekarzem.

Pytanie 26

Głównym białkiem występującym w mleku, które zawiera wszystkie aminokwasy egzogenne, jest

A. albumina

B. kazeina

C. mannoza

D. ergosterol

Kazeina jest głównym białkiem mleka, które stanowi istotny składnik diety wielu ludzi, zwłaszcza w kontekście żywienia dzieci i osób aktywnych fizycznie. Jest to białko pełnowartościowe, co oznacza, że zawiera wszystkie aminokwasy egzogenne, które są niezbędne dla organizmu. Kazeina jest szczególnie cenna w diecie sportowców, ponieważ jej wolne uwalnianie aminokwasów wspiera procesy regeneracyjne mięśni po intensywnym wysiłku. Kazeina jest także stosowana w suplementach diety, a jej właściwości żelujące przyczyniają się do wydłużenia uczucia sytości, co może być korzystne w procesie kontrolowania masy ciała. W przemyśle spożywczym kazeina znajduje zastosowanie w produkcji różnych produktów mlecznych, a jej właściwości funkcjonalne, takie jak emulsja i stabilizacja, są wykorzystywane w przemyśle przetwórczym. Zgodnie z normami żywieniowymi, wprowadzenie kazeiny do diety może przyczynić się do zaspokojenia zapotrzebowania na białko, co jest istotne w kontekście zdrowego odżywiania.

Pytanie 27

Klaskanie, tupanie, uderzanie rękami o uda, marsz, bieg, podskoki, stukanie palcami o podłogę w rytmie muzyki. Jakie umiejętności rozwijają powyższe ćwiczenia u 4-letniego dziecka?

A. melodię.

B. głos.

C. intonację.

D. rytm.

Rytm to kluczowy element muzyki, który odnosi się do regularnych powtórzeń dźwięków i ciszy w czasie. Klaskanie, tupanie oraz inne wymienione aktywności fizyczne pomagają dzieciom w rozwijaniu zdolności do odczuwania i rozumienia rytmu. Przykładowo, klaskanie w określonym czasie w trakcie muzyki pozwala dziecku synchronizować ruchy z dźwiękiem, co jest fundamentalne dla nauki muzyki i tańca. Wczesne kształtowanie rytmiczności u dzieci ma znaczenie nie tylko w kontekście muzyki, ale również w rozwijaniu umiejętności motorycznych i koordynacji. Zgodnie z najlepszymi praktykami w edukacji muzycznej, takie ćwiczenia nie tylko angażują dzieci w aktywność fizyczną, ale także wspierają ich rozwój emocjonalny i społeczny poprzez wspólne muzykowanie. Rytm wpływa na zdolności poznawcze, ponieważ uczy dzieci przewidywania oraz pamięci sekwencyjnej, co jest przydatne w wielu innych dziedzinach życia.

Pytanie 28

Jakie mleko powinno być podawane dzieciom, które mają kolki lub trudności z trawieniem laktozy?

A. O obniżonym pH

B. Następne

C. O podwyższonym pH

D. Początkowe

Odpowiedzi 'Początkowe', 'O podwyższonym pH' i 'Następne' nie są raczej dobre, jeśli mówimy o dzieciach z kolką czy problemami trawiennymi. Mleko początkowe, mimo że jest pierwszym rodzajem mieszanki, nie jest zawsze dopasowane do potrzeb dzieci z trudnościami w trawieniu. Zawiera składniki, które mogą być ciężkie do strawienia i przez to pogarszać objawy kolki. Jeśli chodzi o mleko o podwyższonym pH, no to ono ma wyższą kwasowość, co może podrażniać błonę śluzową jelit i prowadzić do nieprzyjemnych objawów. Z tego, co wiem, niższe pH w mleku pomaga lepiej wchłaniać składniki i zmniejsza podrażnienia układu pokarmowego, co jest ważne dla dzieci z wrażliwym brzuszkiem. Mleko następne może być OK dla trochę starszych dzieci, ale też nie nadaje się dla niemowląt z kolką, bo jego skład nie jest idealny dla problemów trawiennych. Wybór niewłaściwego mleka, które nie spełnia specyficznych potrzeb, może prowadzić do różnych problemów zdrowotnych, więc warto zwracać na to uwagę. Odpowiedni wybór mleka jest kluczowy dla zdrowia i komfortu malucha, inaczej mogą pojawić się dalsze problemy zdrowotne.

Pytanie 29

Częste zapalenie przyusznic wywoływane jest przez infekcję

A. bakteriami

B. drożdżakami

C. pasożytami

D. wirusami

Nagminne zapalenie przyusznic, znane również jako świnka, jest schorzeniem wywołanym zakażeniem wirusowym, a dokładniej wirusem świnki, który należy do rodziny Paramyxoviridae. Warto zaznaczyć, że wirus ten charakteryzuje się wysoką zakaźnością i jest przenoszony głównie drogą kropelkową. W praktyce oznacza to, że wirus można łatwo rozprzestrzenić w populacji, szczególnie w zamkniętych środowiskach, takich jak szkoły czy przedszkola. Objawy tego schorzenia obejmują obrzęk przyusznic, gorączkę, ból głowy oraz bóle mięśni. Znajomość przyczyn zapalenia przyusznic jest kluczowa dla skutecznej profilaktyki, która opiera się na szczepieniach. Szczepionka przeciwko śwince jest częścią skojarzonej szczepionki MMR (odra, świnka, różyczka) i jest zalecana dla dzieci w wieku przedszkolnym. Dzięki powszechnemu stosowaniu szczepień, przypadki nagminnego zapalenia przyusznic znacznie zmniejszyły się w krajach rozwiniętych, co jest zgodne z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) dotyczącymi immunizacji.

Pytanie 30

Podany opis charakteryzuje odruch

W reakcji na nagły bodziec np. utratę podparcia głowy lub głośny dźwięk dziecko gwałtownie prostuje ręce i otwiera dłonie, wygina plecy w łuk i prostuje nogi, następnie przyciska zaciśnięte w piąstki dłonie do piersi.

A. Babińskiego.

B. chwytny.

C. szukania.

D. Moro.

Wybór odpowiedzi, która nie odnosi się do odruchu Moro, może prowadzić do zrozumienia innych odruchów, które występują u noworodków, ale mają zupełnie inne właściwości i znaczenie. Odruch szukania, na przykład, jest związany z poszukiwaniem pokarmu przez noworodka i występuje, gdy dotykamy policzka dziecka, co powoduje skierowanie głowy w stronę bodźca oraz otwarcie ust. Odruch Babińskiego, z kolei, polega na rozkładaniu palców stopy w odpowiedzi na drażnienie podeszwy, co jest obserwowane głównie u niemowląt, a jego obecność w określonym wieku może wskazywać na prawidłowy rozwój neurologiczny. Odruch chwytny, który występuje, gdy coś dotyka dłoni noworodka, również różni się od odruchu Moro, jako że jego obecność nie jest związana z reakcją na zewnętrzne bodźce, lecz z mechanizmem chwytania. Błąd w rozpoznawaniu tych odruchów może wynikać z ich podobieństw, jednakże kluczowe jest zrozumienie kontekstu ich występowania oraz znaczenia klinicznego. Niezrozumienie różnic pomiędzy tymi odruchami może prowadzić do nieprawidłowych wniosków dotyczących rozwoju i stanu zdrowia noworodka.

Pytanie 31

Eliminacja produktów bogatych w białko jest kluczową zasadą w diecie dziecka cierpiącego na

A. celiakię

B. fenyloketonurię

C. chondrakalcynozę

D. toksoplazmozę

Toksoplazmoza, celiakia i chondrakalcynoza to schorzenia, które nie mają związku z koniecznością eliminacji produktów wysokobiałkowych z diety dzieci. Toksoplazmoza jest infekcją wywołaną przez pasożyta Toxoplasma gondii, której głównym celem jest leczenie farmakologiczne oraz ewentualne wprowadzenie diety zdrowotnej, ale nie wiąże się to z restrykcją białkową. Celiakia, z kolei, to choroba autoimmunologiczna, która prowadzi do nietolerancji glutenu, co oznacza, że dieta dzieci z celiakią powinna koncentrować się na eliminacji produktów zawierających gluten, a nie białko ogólnie. W przypadku chondrakalcynozy, która dotyczy odkładania się kryształów wewnątrz stawów, dieta nie odgrywa kluczowej roli w leczeniu i nie wymaga eliminacji produktów wysokobiałkowych. Typowe błędy myślowe prowadzące do takich niepoprawnych wniosków obejmują mylenie różnych schorzeń oraz niewłaściwe rozumienie ich specyfiki dietetycznej. Niezrozumienie, że każde z tych schorzeń ma różne wymagania dietetyczne, może prowadzić do nieadekwatnych decyzji żywieniowych, co jest istotne w kontekście zdrowia dzieci.

Pytanie 32

Pedagog prowadzący zajęcia z czterolatkami stworzył środowisko, w którym materiały są zorganizowane tematycznie i łatwo dostępne, dzieci mają swobodę oraz samodzielność w podejmowaniu działań w odpowiednim dla nich czasie, tempie oraz z partnerami, z którymi pragną współpracować. W taki sposób organizując pracę z grupą, pedagog zastosował podstawowe zasady metody

A. Montessori

B. Peto

C. Vojty

D. Sherborne

Podejście Montessori, opracowane przez Marię Montessori, koncentruje się na dzieciach jako aktywnych uczestnikach procesu nauki. W kontekście opisanym w pytaniu, opiekunka zorganizowała otoczenie w sposób umożliwiający dzieciom samodzielny dostęp do pomocy dydaktycznych, co jest kluczowym elementem tej metody. Dzieci w wieku czterech lat są z natury ciekawe, a umożliwienie im swobodnego wyboru działań i partnerów do współpracy sprzyja rozwijaniu ich umiejętności społecznych i poznawczych. Przykładem może być wykorzystanie kącików tematycznych, w których dzieci mogą bawić się w sposób, który odzwierciedla ich zainteresowania. W praktyce, nauczyciele trenowani w metodzie Montessori często obserwują dzieci, aby zrozumieć ich preferencje i dopasować materiały do ich rozwoju. Ważne jest, aby środowisko było zorganizowane w sposób sprzyjający eksploracji, co wspiera autonomię dzieci. W ten sposób wdrażane są standardy pedagogiczne, które kładą nacisk na indywidualne tempo nauki oraz współpracę między dziećmi, co skutkuje ich lepszym rozwojem emocjonalnym i intelektualnym.

Pytanie 33

W jakim zespole genetycznym, związanym z trisomią 21 chromosomu, można zauważyć tzw. "bruzdę małpią"?

A. Downa

B. Klinefeltera

C. Edwardsa

D. Pataua

Odpowiedź jest poprawna, ponieważ zespół Downa, znany również jako trisomia 21, jest najczęściej spotykaną wadą genetyczną u ludzi, która wynika z obecności dodatkowego chromosomu 21. Jednym z charakterystycznych objawów fizycznych tego zespołu jest tzw. 'bruzda małpia', czyli pojedyncza bruzda na dłoni. W praktyce, bruzda ta jest charakterystyczna dla wielu osób z zespołem Downa, ale nie tylko – może występować także u osób zdrowych. W diagnostyce medycznej, identyfikacja takich cech anatomicznych, jak bruzda małpia, jest istotnym elementem badań przesiewowych i diagnostycznych. Zespół Downa wiąże się z wieloma innymi objawami, takimi jak obniżony tonus mięśniowy, cechy dysmorfii twarzy czy predyspozycje do różnych schorzeń. W praktyce, zrozumienie tych cech jest kluczowe dla wczesnej interwencji i wsparcia osób dotkniętych tym zespołem. Oprócz obserwacji cech fenotypowych, rodziny i specjaliści medyczni powinni być świadomi możliwości wsparcia edukacyjnego i psychologicznego dla dzieci z zespołem Downa.

Pytanie 34

Książki dla rocznego dziecka powinny na każdej stronie zawierać

A. ilustrację z opisem czynności.

B. pojedynczy element bez etykiety.

C. kilka elementów z podaną nazwą.

D. ilustrację z opisem emocji.

Odpowiedź "pojedynczy element bez podpisu" jest prawidłowa, ponieważ w przypadku książeczek dla rocznych dzieci kluczowe jest, aby treść wizualna była maksymalnie uproszczona. Tego rodzaju publikacje powinny skupiać się na jednym, wyraźnym obrazie, który pozwala dziecku skupić się na danym elemencie oraz jego funkcji. Dzieci w tym wieku dopiero zaczynają rozwijać swoje umiejętności poznawcze, a zbyt wiele informacji na raz może prowadzić do przestymulowania i dezorientacji. Przykładem może być obrazek przedstawiający kota bez podpisu – dziecko może łatwiej zapamiętać kształt i kolor zwierzęcia, co jest pierwszym krokiem w budowaniu jego słownictwa i rozumienia świata. Ponadto, zgodnie z zasadami rozwoju dziecka, takie książeczki powinny wspierać naukę poprzez zabawę, a prostota treści sprzyja efektywnemu przyswajaniu informacji. Warto również zauważyć, że podejście to jest zgodne z rekomendacjami specjalistów w dziedzinie pedagogiki i psychologii rozwojowej, którzy podkreślają znaczenie minimalizmu i klarowności w materiałach edukacyjnych dla najmłodszych.

Pytanie 35

Zgodnie z wytycznymi Polskiego Towarzystwa Gastroenterologii, Hepatologii i Żywienia Dzieci, celem w żywieniu niemowląt jest wyłączne karmienie dziecka piersią przez

A. pierwsze pięć miesięcy życia dziecka

B. pierwsze trzy miesiące życia dziecka

C. pierwsze cztery miesiące życia dziecka

D. pierwsze sześć miesięcy życia dziecka

Odpowiedź wskazująca na karmienie wyłącznie piersią przez pierwszych sześć miesięcy życia dziecka jest zgodna z zaleceniami Polskiego Towarzystwa Gastroenterologii, Hepatologii i Żywienia Dzieci oraz organizacji takich jak Światowa Organizacja Zdrowia (WHO). Karmienie wyłącznie piersią w tym okresie ma kluczowe znaczenie dla prawidłowego rozwoju dziecka, zapewniając mu wszystkie niezbędne składniki odżywcze, immunoglobuliny oraz enzymy wspierające układ pokarmowy. W praktyce oznacza to, że niemowlę nie powinno otrzymywać innych pokarmów stałych ani płynów, co sprzyja utrzymaniu odpowiedniej masy ciała, ogranicza ryzyko wystąpienia alergii pokarmowych oraz infekcji. To podejście wspiera również więź matki z dzieckiem oraz ułatwia proces karmienia. Warto zwrócić uwagę, że po ukończeniu sześciu miesięcy życia, zaczyna się wprowadzać pokarmy uzupełniające, a karmienie piersią powinno być kontynuowane w miarę możliwości, aż do ukończenia drugiego roku życia dziecka lub dłużej, jeśli matka i dziecko sobie tego życzą.

Pytanie 36

Aby zapobiec anemii u zdrowo rozwijającego się niemowlęcia w II półroczu życia, konieczne jest wzbogacenie jego jadłospisu

A. o jogurt, pieczywo, fasolę

B. o serki, makarony, soki

C. o kasze, ryby, owoce

D. o jaja, mięso, warzywa

Wzbogacenie diety niemowlęcia o jaja, mięso i warzywa jest kluczowe w zapobieganiu anemii, szczególnie w II półroczu życia, kiedy to zapotrzebowanie na żelazo i inne składniki odżywcze wzrasta. Jaja są źródłem wysokiej jakości białka oraz witamin, takich jak B12, które wspierają rozwój mózgu i układu nerwowego. Mięso, zwłaszcza czerwone, jest jednym z najlepszych źródeł żelaza hemowego, które jest łatwo przyswajalne przez organizm. Warzywa, takie jak brokuły czy szpinak, dostarczają nie tylko żelazo, ale także witaminę C, która wspomaga jego wchłanianie. Warto pamiętać, że dieta niemowlęcia powinna być zróżnicowana i dostosowana do jego potrzeb, co zgodne jest z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) oraz krajowych wytycznych dotyczących żywienia dzieci. Regularne wprowadzanie nowych pokarmów oraz obserwacja reakcji dziecka na nie, pozwala na tworzenie zdrowych nawyków żywieniowych na całe życie.

Pytanie 37

Jakie zaburzenie rozwojowe cechuje się u dziecka nadmierną ruchliwością, impulsywnością oraz problemami z koncentracją?

A. MPD

B. Zespół Retta

C. ADHD

D. Zespół Aspergera

ADHD, czyli Zespół Nadpobudliwości Psychoruchowej z Deficytem Uwagi, to naprawdę spore wyzwanie. Objawia się tym, że dzieci czasami mają kłopot z koncentracją, są bardzo aktywne i do tego potrafią być impulsywne. Przykład? Wyobraź sobie dziecko na lekcji, które zamiast słuchać nauczyciela, bawi się długopisem albo patrzy w okno. Takie sytuacje mogą sprawić, że nauka staje się trudniejsza, a relacje z innymi dziećmi są skomplikowane. W terapii dobrze jest zastosować różne metody, jak na przykład terapię behawioralną, która potrafi pomóc w ogarnięciu tych objawów. A jeszcze jedno, ADHD diagnozuje się według kryteriów DSM-5, co jest takim standardem w diagnozowaniu zaburzeń. Ważne, żeby wszyscy, czyli nauczyciele, terapeuci i rodzice, współpracowali, bo wtedy można lepiej wspierać dzieci z ADHD.

Pytanie 38

Jakiego dzieła literackiego powinna użyć opiekunka, aby rozwijać u 4-letniego dziecka zdolność rozróżniania dobra od zła?

A. Lokomotywa

B. Bambo

C. Mały Książę

D. Kopciuszek

Wybór utworu "Kopciuszek" jako narzędzia do kształtowania umiejętności odróżniania dobra od zła u 4-letniego dziecka jest właściwy z kilku powodów. Fabuła tej baśni ukazuje wyraźny podział na postacie dobre i złe, co sprzyja rozwijaniu wśród dzieci umiejętności moralnych. Dzieci uczą się, że dobro zwycięża, a zło jest karane, co jest fundamentalnym przekazem w edukacji moralnej. Zastosowanie tej baśni w praktyce może obejmować wspólne czytanie z dzieckiem oraz dyskusję na temat zachowań postaci, co pozwala na rozważenie konsekwencji ich działań. Dzięki takim interakcjom, dzieci mogą lepiej zrozumieć pojęcia sprawiedliwości, empatii oraz wartości takich jak przyjaźń i współczucie. Ponadto, "Kopciuszek" jest bogaty w symbole i metafory, które mogą być wykorzystane do prowadzenia bardziej zaawansowanych rozmów na temat relacji międzyludzkich oraz emocji. Wartością dodaną tego utworu jest także jego popularność, co ułatwia dostęp do dodatkowych materiałów edukacyjnych oraz zasobów, które można wykorzystać w pracy z dziećmi.

Pytanie 39

Jakie pasje można rozwijać u dziecka, wprowadzając do zajęć elementy przyrodnicze do tworzenia różnorodnych kompozycji związanych z tematyką lekcji?

A. Zabawami ruchowymi

B. Zabawami matematycznymi

C. Muzyką i rytmiką

D. Plastyką i techniką

Wybór plastyki i techniki jako odpowiedzi jest jak najbardziej uzasadniony, ponieważ zajęcia z materiałami przyrodniczymi stymulują rozwój kreatywności oraz umiejętności manualnych u dzieci. Przykładowo, poprzez tworzenie kompozycji z naturalnych materiałów, takich jak liście, gałęzie czy kamienie, dzieci uczą się nie tylko estetyki, ale również zasad łączenia różnych elementów w spójną całość. Zajęcia te mogą być zintegrowane z programem nauczania, gdzie dzieci poznają podstawowe zasady ekologii, a także różnorodność biologiczną. Wykorzystanie przyrody jako materiału do sztuki nie tylko rozwija zdolności plastyczne, ale także uczy dzieci szacunku dla środowiska. W kontekście standardów edukacyjnych, jest to zgodne z zasadami edukacji zintegrowanej i podejściem projektowym, które kładzie nacisk na praktyczne doświadczenie i współpracę. Dzieci mogą też uczestniczyć w warsztatach plastycznych, gdzie pod okiem nauczycieli, będą mogły eksperymentować z różnorodnymi technikami, co dodatkowo wspiera ich rozwój osobisty i poznawczy.

Pytanie 40

Podany opis dotyczy prawidłowo rozwijającego się dziecka w wieku

Zaczyna mówić krótkimi zdaniami i prowadzić krótką rozmowę. Większość tego, co mówi staje się zrozumiałe. Nabywa umiejętność przeliczania 2-3 rzeczy. Umie bawić się sam, zaczyna bawić się z innymi dziećmi.

A. czterech lat.

B. trzech lat.

C. sześciu lat.

D. pięciu lat.

Wybór odpowiedzi dotyczącej sześciu, pięciu lub czterech lat wskazuje na pewne nieporozumienia w zakresie rozwoju dziecka. Dzieci w wieku sześciu lat są zazwyczaj w okresie przedszkolnym lub wczesnoszkolnym, co wiąże się z bardziej złożonymi umiejętnościami komunikacyjnymi, takimi jak prowadzenie dłuższych rozmów czy korzystanie z bardziej skomplikowanego języka. Umiejętności te nie są jeszcze typowe dla trzyletnich dzieci, które wciąż kształtują swoje podstawowe umiejętności językowe. Ponadto, pięcioletnie dzieci, choć bardziej zaawansowane niż trzyletnie, nadal mogą mieć trudności z samodzielną zabawą oraz rozpoczęciem interakcji z innymi dziećmi w sposób, który jest całkowicie niezależny i w pełni rozwinięty. Na tym etapie dzieci często nadal potrzebują wsparcia dorosłych w nawiązywaniu relacji z rówieśnikami. Jeżeli chodzi o czteroletnie dzieci, prawidłowym jest zauważyć, że chociaż mogą one już zrozumieć proste koncepcje matematyczne, takie jak przeliczanie, nadal mogą mieć problemy z mówieniem w złożony sposób i organizowaniem dłuższych rozmów. To prowadzi do sytuacji, w której rodzice lub opiekunowie mogą zbyt wcześnie oczekiwać od dziecka umiejętności, które są dla niego nieosiągalne. Zrozumienie typowych etapów rozwoju dzieci jest kluczowe, aby uniknąć nieuzasadnionych oczekiwań i stwarzać odpowiednie warunki dla ich wszechstronnego rozwoju.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej