Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 26 października 2025 09:34
Data zakończenia: 26 października 2025 09:47

Egzamin zdany!

Wynik: 21/40 punktów (52,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Do profesjonalnego fotografowania przedmiotów o bardzo małych rozmiarach (poniżej 1 mm) stosuje się

A. standardową fotografię makro z pierścieniami pośrednimi

B. aparat średnioformatowy z obiektywem makro

C. fotomikrografię z wykorzystaniem mikroskopu

D. teleobiektyw z konwerterem 2x

W przypadku standardowej fotografii makro z pierścieniami pośrednimi, choć technika ta umożliwia uzyskanie dużych powiększeń, nie jest ona wystarczająca do uchwycenia detali przedmiotów mniejszych niż 1 mm. Pierścienie pośrednie rozszerzają odległość między obiektywem a matrycą aparatu, co pozwala na zwiększenie skali, ale ograniczenia fizyczne obiektywów sprawiają, że szczegółowość obrazu może być niewystarczająca. Gdy mówimy o małych obiektach, fala świetlna musi być skupiona niezwykle precyzyjnie, co jest trudne do osiągnięcia przez standardowe obiektywy. Użycie aparatu średnioformatowego z obiektywem makro również nie rozwiąże problemu, ponieważ choć średnioformatowe aparaty mogą oferować lepszą jakość obrazu, to nadal nie mają zdolności mikroskopowych, które są kluczowe przy fotografowaniu ekstremalnie małych obiektów. Teleobiektyw z konwerterem 2x, z kolei, zwiększa ogniskową, co może skutkować mniejszą głębią ostrości i utratą szczegółów w przypadku drobnych obiektów. Powszechnym błędem jest pomylenie powiększenia z detalami jakości obrazu - ważne jest, aby pamiętać, że dla obiektów poniżej 1 mm, właściwe wykorzystanie mikroskopu jest kluczowe dla uzyskania precyzyjnych obrazów.

Pytanie 2

Pomiar intensywności światła wykonuje się za pomocą światłomierza ustawionego przed fotografowanym obiektem, skierowanym w stronę

A. aparatu

B. tła

C. modela

D. źródła światła

Błędne odpowiedzi na to pytanie często wynikają z nieporozumienia dotyczącego roli światłomierza i kierunku, w którym powinno się go umieszczać. Umieszczanie światłomierza skierowanego w stronę modela może prowadzić do nieprawidłowych pomiarów, ponieważ nie uwzględnia ono, jak światło wpływa na rejestrację przez aparat. Z kolei ukierunkowanie światłomierza na tło sprawia, że pomiar nie odzwierciedla rzeczywistych warunków oświetleniowych, które będą miały miejsce w kadrze. Taki sposób pomiaru może prowadzić do nienaturalnych efektów świetlnych na zdjęciach, a w rezultacie do niewłaściwej ekspozycji. Skierowanie światłomierza w stronę źródła światła również jest nieodpowiednie, ponieważ pomiar ten nie uwzględni, jak światło rzeczywiście oświetla fotografowany obiekt. Pomijanie kierunku do aparatu podczas pomiarów może skutkować błędnym oszacowaniem ilości światła, które dostaje się do sensora. Najlepszą praktyką w pomiarze światła jest uwzględnienie rzeczywistego ustawienia aparatu i obiektu, aby zapewnić, że pomiar odzwierciedla rzeczywiste warunki oświetleniowe, co jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości zdjęć. Są to elementarne błędy, które mogą zostać łatwo uniknięte poprzez stosowanie odpowiednich technik pomiarowych oraz zrozumienie zasad działania światłomierzy.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 4

Obrazy HDR wyświetlane na monitorach HDR charakteryzują się

A. większą kompresją pliku przy tej samej jakości

B. lepszą ostrością krawędzi obiektów

C. większą rozpiętością tonalną od czerni do bieli

D. wyższą rozdzielczością przy tej samej liczbie pikseli

W kontekście obrazu HDR, pojawiają się powszechne nieporozumienia dotyczące jego właściwości. Na przykład, większa kompresja pliku przy tej samej jakości może sugerować, że HDR wymaga mniejszych rozmiarów plików, co jest błędne. W rzeczywistości, obrazy HDR często zajmują więcej miejsca ze względu na dodatkowe informacje o kolorach i jasności. Kompresja nie koreluje bezpośrednio z jakością obrazu; wręcz przeciwnie, aby zachować wszystkie detale, może być potrzebna mniejsza kompresja lub jej brak. Kolejnym błędnym przekonaniem jest, że HDR przekłada się na lepszą ostrość krawędzi obiektów. Ostrość obrazu zależy od rozdzielczości i jakości materiału źródłowego, a HDR koncentruje się na zakresie tonalnym, a nie na ostrości. Wyższa rozdzielczość przy tej samej liczbie pikseli to również nieporozumienie – liczba pikseli definiuje rozdzielczość, a nie format obrazu. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe, aby w pełni wykorzystać potencjał technologii HDR oraz uniknąć typowych błędów myślowych, które mogą prowadzić do nieprawidłowych wniosków.

Pytanie 5

Jaką ogniskową uznaje się za standardową dla obiektywu do aparatu średnioformatowego?

A. 50 mm

B. 110 mm

C. 80 mm

D. 200 mm

Wybór innych ogniskowych, takich jak 50 mm, 110 mm czy 200 mm dla aparatów średnioformatowych, wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące zastosowania i charakterystyki obiektywów. Ogniskowa 50 mm jest często używana w aparatach pełnoklatkowych i może być mylona z odpowiednikiem w średnim formacie, jednak nie zapewnia ona tej samej perspektywy ani pola widzenia. W przypadku średnioformatowych systemów, 50 mm często odpowiada ogniskowej zbyt wąskiej, co skutkuje innym efektem kompozycyjnym niż zamierzony. Z kolei ogniskowa 110 mm, choć doskonała do portretów, może być zbyt długa do wielu innych zastosowań, ograniczając możliwość pracy w bliskim kontakcie z obiektem. Wszelkie obiektywy o ogniskowej 200 mm są uznawane za teleobiektywy i są stosowane głównie w fotografii sportowej lub dzikiej przyrody, gdzie wymagane jest duże powiększenie i oddalenie od obiektu. Użycie ich w kontekście standardowego obiektywu średnioformatowego prowadzi do utraty intuicyjności w kompozycji i perspektywie. W praktyce, wybór niewłaściwej ogniskowej może prowadzić do różnych problemów z kadrowaniem, a także sprawić, że zdjęcia będą miały mniej naturalny wygląd. Zrozumienie odległości ogniskowej i jej wpływu na kompozycję jest kluczowe dla uzyskania oczekiwanego efektu wizualnego, co jest fundamentem każdej sesji fotograficznej.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 8

W profesjonalnej fotografii cyfrowej kalibracja obiektywu (lens calibration) służy do

A. dostosowania temperatury barwowej obiektywu do matrycy aparatu

B. eliminacji aberracji sferycznej w obiektywach szerokokątnych

C. skorygowania potencjalnych błędów front-focus lub back-focus systemu autofokusa

D. zrównoważenia ekspozycji na brzegach kadru

Kalibracja obiektywu jest kluczowym procesem w profesjonalnej fotografii cyfrowej, który pozwala na skorygowanie błędów autofokusa, takich jak front-focus i back-focus. Front-focus oznacza, że aparat ustawia ostrość przed planowanym obiektem, podczas gdy back-focus powoduje, że ostrość jest ustawiana za obiektem. Obie sytuacje mogą prowadzić do nieostrości zdjęć, co jest szczególnie niepożądane w przypadku zdjęć portretowych czy makro, gdzie precyzyjna ostrość jest kluczowa. Proces kalibracji polega na przeprowadzeniu testów z użyciem specjalnych narzędzi, takich jak tabele kalibracyjne, które pomagają określić, w jaki sposób aparat i obiektyw współpracują ze sobą. W praktyce, kalibracja może być realizowana zarówno w moim warsztacie, jak i w profesjonalnym serwisie. Warto pamiętać, że kalibracja obiektywu powinna być przeprowadzana regularnie, zwłaszcza po każdej zmianie obiektywu lub w przypadku podejrzenia problemów z autofokusem. Dbanie o ten aspekt pozwala na uzyskanie maksymalnej jakości zdjęć oraz wykorzystanie pełnego potencjału zarówno aparatu, jak i obiektywu.

Pytanie 9

Aby uzyskać zdjęcie całej postaci koszykarza z trybuny podczas meczu, jaki obiektyw aparatu fotograficznego powinien być użyty, żeby skutecznie wypełnić kadr?

A. 35 mm

B. 18-55 mm

C. 24 mm

D. 70-200 mm

Wybór obiektywu o ogniskowej 70-200 mm jest trafny, gdyż tego typu obiektywy oferują wszechstronność, która jest niezbędna podczas fotografowania sportów drużynowych, takich jak koszykówka. Dzięki zmiennej ogniskowej możliwe jest uchwycenie detali oraz pełnej sylwetki zawodnika z różnych odległości. Ogniskowa 70 mm umożliwia zbliżenie na postać koszykarza, natomiast 200 mm pozwala na uchwycenie akcji z większej odległości, co jest przydatne, gdy nie można zbliżyć się do boiska. Dodatkowo, obiektywy tej klasy często charakteryzują się dużą jasnością, co z kolei pozwala na uzyskanie lepszych efektów w warunkach słabego oświetlenia, co jest częstym wyzwaniem w halach sportowych. W praktyce, fotografowie sportowi często sięgają po obiektywy z tej kategorii, ponieważ zapewniają one odpowiednią jakość obrazu oraz możliwość szybkiej reakcji na dynamiczne sytuacje, które mają miejsce w trakcie meczu.

Pytanie 10

Jakie oświetlenie powinno być użyte, aby uwydatnić strukturę fotografowanego drewnianego obiektu?

A. Górne

B. Tylne

C. Boczne

D. Przednie

Oświetlenie boczne jest kluczowe w podkreślaniu faktury drewnianych przedmiotów, ponieważ tworzy cienie i światła, które uwydatniają detale oraz struktury materiału. Dzięki takiemu oświetleniu, nierówności, słoje oraz naturalne cechy drewna stają się bardziej wyraźne, co znacząco wpływa na estetykę fotografii. Przykładem zastosowania może być sytuacja, w której fotografujemy drewnianą rzeźbę. Oświetlenie boczne umieszczone pod kątem 45 stopni od przedmiotu pozwoli na uchwycenie głębi detali, podczas gdy światło z góry lub z przodu może spłaszczyć obraz, a tym samym zredukować widoczność tekstury. W praktyce, wykorzystując softboxy lub lampy studyjne, należy zwrócić uwagę na ich położenie, aby uzyskać optymalny efekt. Standardy branżowe, takie jak zasady kompozycji czy technik oświetleniowych, sugerują właśnie boczne oświetlenie jako najlepsze rozwiązanie dla trójwymiarowych obiektów, co znajduje potwierdzenie w pracach wielu profesjonalnych fotografów.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

Jaką minimalną rozdzielczość powinien mieć obraz cyfrowy, aby mógł zostać wydrukowany w formacie 10 x 10 cm przy rozdzielczości 300 dpi?

A. 2,0 Mpx

B. 1,0 Mpx

C. 1,5 Mpx

D. 0,5 Mpx

Wybór niewłaściwej rozdzielczości do rejestracji obrazu cyfrowego może prowadzić do znacznych problemów z jakością wydruku. Na przykład, wybór 1,0 Mpx, 2,0 Mpx lub 0,5 Mpx jako minimalnej rozdzielczości jest błędny, ponieważ nie zapewnia ono wystarczającej liczby pikseli dla uzyskania wyraźnego obrazu w docelowym formacie. Jeśli zarejestrujemy obraz o rozdzielczości 1,0 Mpx, co przekłada się na 1 milion pikseli, oznacza to, że obraz nie będzie wystarczająco szczegółowy, co w efekcie prowadzi do jego rozmycia i utraty detali w druku. Podobnie, 0,5 Mpx, czyli 500 tysięcy pikseli, jest zdecydowanie zbyt małą rozdzielczością, aby uzyskać akceptowalną jakość, zwłaszcza w przypadku wydruków, gdzie precyzyjne odwzorowanie szczegółów jest kluczowe. Z kolei odpowiedź 2,0 Mpx oferuje minimalnie wystarczającą ilość pikseli, ale nadal nie jest optymalna, ponieważ standardy branżowe jasno wskazują, że dla wysokiej jakości druku wymagana jest rozdzielczość nie mniejsza niż 1,5 Mpx w kontekście obrazu 10 x 10 cm przy 300 dpi. Najczęstszym błędem myślowym związanym z tym zagadnieniem jest pomylenie liczby megapikseli z jakością wydruku, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków na temat wymagań dotyczących rozdzielczości. Nie wystarczy jedynie wysoka liczba megapikseli; kluczowe jest także dostosowanie rozdzielczości do specyfikacji technicznych danego projektu.

Pytanie 13

Z jakiej odległości powinien ustawić się fotograf, aby oświetlić obiekt, korzystając z lampy błyskowej o LP=42, przy ustawieniu ISO 100 i przysłonie f/8?

A. Około 5 m

B. Około 1 m

C. Około 30 m

D. Około 15 m

Wybór odpowiedzi wskazujących na inne odległości, takie jak 1 m, 15 m czy 30 m, może wynikać z nieporozumienia dotyczącego charakterystyki działania lampy błyskowej oraz wpływu liczby przesłony i ISO na ekspozycję. Na przykład, oświetlenie obiektu z odległości 1 m jest niewystarczające, gdyż lampa błyskowa o liczbie przewodniej LP=42 w takim przypadku spowoduje znaczne prześwietlenie zdjęcia. To często prowadzi do efektu nadmiernego naświetlenia i utraty detali w jasnych obszarach. Z kolei ustawienie lampy na 15 m czy 30 m od obiektu będzie skutkować niedoświetleniem, ponieważ światło z lampy po tak dużej odległości traci intensywność, co może być szczególnie problematyczne w fotografii, gdzie precyzyjne doświetlenie obiektu gra kluczową rolę. Warto również pamiętać, że im większa odległość, tym większa utrata jakości światła, co może wpłynąć na ogólną estetykę zdjęcia. Błędy w doborze odległości mogą wynikać z braku znajomości zasad działania sprzętu fotograficznego, a także niewłaściwego rozumienia wpływu parametrów ekspozycji na uzyskiwany efekt. Dlatego ważne jest, aby przed przystąpieniem do sesji fotograficznej zrozumieć, jak różne ustawienia wpływają na jakość obrazu oraz jak prawidłowo obliczać odległość, aby uzyskać optymalne rezultaty.

Pytanie 14

Podaj format pliku, który wykorzystuje kompresję stratną i jest używany do zapisywania zeskanowanego obrazu.

A. NEF

B. JPEG

C. RAW

D. TIFF

JPEG, czyli Joint Photographic Experts Group, to taki format plików, który używa kompresji stratnej. Co to znaczy? To, że przy zapisywaniu obrazu część danych się usuwa, żeby zmniejszyć rozmiar pliku. Dzięki temu formatowi zdjęcia zajmują mniej miejsca, co jest super przydatne, szczególnie w przypadku zeskanowanych obrazów, bo możesz je łatwo przesyłać i publikować w internecie. JPEG jest naprawdę popularny wśród fotografów, bo daje bezproblemową jakość wizualną. Jak masz skan dokumentu czy rodzinne zdjęcie, zapisanie go w JPEG to prosta sprawa. Warto pamiętać, że wiele programów graficznych oraz platformy społecznościowe preferują ten format, bo dzięki niemu zdjęcia szybciej się ładują. Moim zdaniem, jeśli chcesz archiwizować zdjęcia lub wrzucać je do sieci, JPEG to świetny wybór.

Pytanie 15

Aby poprawnie oddać kolory potrawy w fotografii kulinarnej, należy stosować

A. światło o temperaturze barwowej 5000-5500 K

B. światło o temperaturze barwowej 2700-3000 K

C. oświetlenie jarzeniowe bez filtrów korekcyjnych

D. filtry ocieplające na lampach studyjnych

Wybór światła o temperaturze barwowej 2700-3000 K do fotografii kulinarnej jest niewłaściwy, ponieważ takie światło ma ciepły odcień, który może znacznie zniekształcić prawdziwe kolory potraw. Fotografując w takim oświetleniu, możemy uzyskać żółtawe lub pomarańczowe odcienie, co nie tylko fałszuje intencje kulinarne, ale również może wprowadzić widza w błąd co do świeżości czy jakości składników. Oświetlenie jarzeniowe bez filtrów korekcyjnych również nie jest zalecane. Takie źródło światła często emituje niewłaściwe spektrum, które może sprawić, że kolory staną się matowe i mniej atrakcyjne wizualnie. Filtry ocieplające na lampach studyjnych, mimo że są użyteczne w niektórych sytuacjach, mogą wprowadzić dodatkowe zniekształcenia kolorów, co sprawia, że trudno jest uzyskać naturalny wygląd potraw. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że niewłaściwe oświetlenie może nie tylko wpłynąć na estetykę zdjęcia, ale także na postrzeganie produktu przez konsumentów. Używanie niewłaściwego światła w fotografii kulinarnej może prowadzić do utraty zaufania do jakości potraw, co jest istotne w marketingu i promocji kulinariów. Dlatego warto inwestować w oświetlenie zgodne z normami, aby móc efektywnie komunikować walory smakowe i wizualne dań.

Pytanie 16

Jakie polecenie w programie Adobe Photoshop pozwala na uzyskanie koloru w obszarach zdjęć o niższym nasyceniu?

A. Przejrzystość

B. Jaskrawość

C. Ekspozycja

D. Odwróć

Jaskrawość w Photoshopie to super funkcja, która pozwala nam bawić się intensywnością kolorów w zdjęciach. Głównie działa w miejscach, gdzie kolory są takie trochę przygaszone. Jak zwiększymy jaskrawość, to kolory naprawdę stają się bardziej żywe, a szczegóły lepiej widać. To przydaje się, zwłaszcza gdy mamy do czynienia z zdjęciami, które wyglądają na zbyt stonowane. Na przykład, w krajobrazach, gdy niebo jest takie szare i nudne, użycie jaskrawości może na prawdę podnieść zdjęcie, pokazując piękne odcienie, które wcześniej były niewidoczne. Ale moim zdaniem, trzeba uważać, żeby nie przesadzić, bo wtedy kolory mogą wyglądać sztucznie. Fajnie jest też spojrzeć na histogram, bo to pomaga lepiej zrozumieć, jak są rozmieszczone tonacje w obrazie. A jeśli chcemy poprawić jaskrawość tylko w niektórych miejscach, to maskowanie warstw to świetna opcja, bo daje dużą kontrolę nad tym, co robią zmiany.

Pytanie 17

Publikacja wizerunku znanej osoby na stronie internetowej w trakcie sprawowania funkcji publicznych

A. wymaga uzyskania pisemnej zgody od danej osoby

B. wymaga dokonania zapłaty osobie za użycie wizerunku

C. nie wymaga uzyskania od danej osoby pisemnej zgody

D. wymaga uzyskania zgody osoby na poprawę ekspozycji zdjęcia

Rozpowszechnianie wizerunku osoby powszechnie znanej podczas pełnienia przez nią funkcji publicznych nie wymaga uzyskania pisemnej zgody tej osoby, co jest zgodne z zasadami ochrony wizerunku w polskim prawodawstwie. Wizerunek osoby publicznej, gdy ta wykonuje swoje obowiązki publiczne, może być wykorzystywany w celach informacyjnych lub edukacyjnych, a także w kontekście działalności publicznej. Przykładem może być relacja z wydarzenia, w którym uczestniczy polityk lub celebryta, gdzie ich wizerunek jest częścią ogólnego opisu sytuacji. Ważne jest jednak, aby takie publikacje nie były wykorzystywane do celów komercyjnych bez zgody danej osoby. Dobre praktyki w tej dziedzinie nakazują, aby zawsze zachować szacunek dla prywatności i dobrego imienia osób publicznych, nawet jeżeli prawo nie wymaga formalnych zgód.

Pytanie 18

Która z poniższych czynności nie jest częścią konserwacji drukarki atramentowej?

A. Wymiana tonera

B. Czyszczenie gniazda do drukowania

C. Zmiana pojemnika z tuszem

D. Czyszczenie wkładu drukującego

Czyszczenie wkładu drukującego, wymiana pojemnika z tuszami i czyszczenie gniazda dokowania to wszystkie rzeczy, które są naprawdę ważne, żeby drukarka atramentowa działała dobrze. Czyszczenie wkładu jest konieczne, bo osady tuszu mogą zapchać dysze, a to prowadzi do problemów z drukowaniem. Wymieniając tusz, unikamy sytuacji, gdzie nam go zabraknie w trakcie drukowania, co wszyscy wiedzą, że jest denerwujące. Czyszczenie gniazda dokowania też jest ważne, bo brud może wpływać na połączenie elektryczne, a to może sprawić, że drukarka zacznie szwankować. Te wszystkie czynności są pewnie zgodne z najlepszymi praktykami w konserwacji sprzętu, i trzeba je robić, żeby nie tracić czasu i pieniędzy na naprawy. Dlatego warto wiedzieć, co jest ważne w konserwacji konkretnego typu drukarki, bo inaczej mogą być problemy w biurze czy w domu.

Pytanie 19

W atelier możemy uzyskać oświetlenie światłem ciągłym typu kontra, umieszczając źródło światła

A. za aparatem

B. za modelem

C. z przodu modela

D. z boku modela

Umieszczenie źródła światła za aparatem wydaje się na pierwszy rzut oka ok, bo oświetla scenę bezpośrednio. Ale w praktyce, to prowadzi do płaskiego oświetlenia, które nie wydobywa głębi ani detali. Gdy robisz fotografię portretową, to lepiej, żeby światło było przed modelem lub z boku, bo inaczej można uzyskać ostre oświetlenie, które nie podkreśla rysów twarzy, a wręcz może robić niekorzystne cienie. Zwłaszcza, jeśli światło z boku jest za mocne albo źle ustawione, to cienie mogą przykryć detale na twarzy i zepsuć kompozycję. Poza tym, światło z przodu zazwyczaj daje płaski efekt, który zbytnio wygładza model. Te błędy mogą wynikać z niedostatecznego zrozumienia, jak działa światło i jak wpływa na postrzeganie obiektów. Z moim doświadczeniem, właściwe modelowanie światła to kluczowa umiejętność dla każdego fotografa, który chce dobrze wykorzystać różne źródła światła i osiągnąć zamierzony efekt artystyczny.

Pytanie 20

Który z obiektywów charakteryzuje się długością ogniskowej porównywalną z przekątną matrycy o wymiarach 36 x 24 mm oraz kątem widzenia, który jest zbliżony do kąta widzenia ludzkiego oka?

A. Szerokokątny

B. Długoogniskowy

C. Wąskokątny

D. Standardowy

Obiektyw standardowy ma ogniskową w okolicach 50 mm, co odpowiada temu, co widzi nasze oko – mniej więcej 46 stopni. Taki obiektyw robi zdjęcia w bardzo naturalny sposób, więc jest świetnym wyborem do portretów, fotografii ulicznej czy codziennych scenek. W praktyce, jego zastosowanie pozwala uzyskać realne perspektywy, co jest bardzo ważne w różnych dziedzinach fotografii, jak dokumentacja czy reportaż. Często używa się go też w reklamie, gdzie liczy się zachowanie prawdziwego wyglądu prezentowanych produktów. Co ważne, obiektywy standardowe mają małe zniekształcenie obrazu, dzięki czemu zdjęcia są naprawdę wysokiej jakości. Uważam, że obiektyw standardowy to podstawa każdej torby fotografa i warto go dobrze poznać, żeby rozwijać swoje umiejętności w fotografii.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 22

Aby uzyskać efekt wyeksponowania chmur, przyciemnienia nieba oraz stworzenia burzowego klimatu w czarno-białych zdjęciach krajobrazowych, jaki filtr należy zastosować?

A. zielony

B. szary

C. niebieski

D. czerwony

Jeśli chodzi o uzyskiwanie lepszego efektu z chmurami i przyciemnieniem nieba w czarno-białych zdjęciach, używanie filtrów niebieskich czy zielonych nie daje dobrego rezultatu. Na przykład, filtr niebieski raczej osłabia kontrast między niebem a chmurami, co skutkuje płaskim obrazem. Chmury stają się mniej wyraziste, a niebo nie wygląda już dramatycznie. Filtr zielony, który zazwyczaj jest dla podkreślenia zieleni, też tutaj się nie sprawdzi, bo sprawia, że i niebo, i chmury będą mniej widoczne. Użycie filtru czerwonego to standardowe posunięcie, które pomaga w lepszym oddzieleniu tonów. Czasami ludzie mylą efekty kolorystyczne i nie zdają sobie sprawy, że właściwy filtr powinien akcentować te detale, które są kluczowe dla udanego przedstawienia krajobrazu. Trzeba zrozumieć, jak kolory wpływają na tonację zdjęcia, żeby uzyskać satysfakcjonujące wyniki w czarno-białej fotografii krajobrazowej.

Pytanie 23

Aby uzyskać czarno-biały negatyw w formacie 4 x 5 cali, jaki aparat należy zastosować do rejestracji obrazu?

A. średnioformatowy z matrycą CCD

B. wielkoformatowy z kasetą na błony płaskie

C. średnioformatowy z kasetką na film zwojowy

D. wielkoformatowy z przystawką skanującą

Wybór odpowiedzi, które nie wskazują na aparaty wielkoformatowe z kasetą na błony płaskie, prowadzi do kilku istotnych nieporozumień. Na przykład, wielkoformatowy aparat z przystawką skanującą nie jest przeznaczony do rejestracji obrazu w tradycyjny sposób, lecz służy do digitalizacji materiałów fotograficznych, co nie jest zgodne z celem uzyskania fizycznego negatywu. Średnioformatowe aparaty z kasetkami na film zwojowy, chociaż mogą oferować dobrą jakość obrazu, nie są w stanie wyprodukować negatywów w formacie 4 x 5 cali, co jest kluczowe w tym pytaniu. Ponadto, matryca CCD w przypadku średnioformatowego aparatu to technologia cyfrowa, co całkowicie eliminuje możliwość uzyskania czarno-białego negatywu, ponieważ w takim przypadku obok technologii obróbki obrazu nie istnieje fizyczny negatyw. Te mylne przekonania mogą wynikać z niepełnego zrozumienia różnic pomiędzy formatami aparatów oraz ich przeznaczeniem. W kontekście fotografii analogowej, istotne jest, aby zdawać sobie sprawę, że odpowiednie narzędzia do rejestracji obrazu mają fundamentalne znaczenie dla jakości finalnych prac. Właściwe przygotowanie i zrozumienie standardów fotografii analogowej są kluczowe dla uzyskania optymalnych rezultatów, dlatego tak ważne jest, aby znać różnice między używanymi technologiami.

Pytanie 24

W fotografii portretowej terminem określającym oświetlenie głównego obiektu zdjęcia jest światło

A. kluczowe

B. ogólne

C. wypełniające

D. konturowe

Wypełniające światło, ogólne oraz konturowe to terminy, które często mylone są z oświetleniem kluczowym, lecz pełnią zupełnie inne funkcje w procesie fotografowania. Światło wypełniające ma na celu eliminację cieni powstałych na skutek działania światła kluczowego. Jest to źródło światła, które jest z reguły słabsze niż kluczowe i jego głównym zadaniem jest zmiękczenie kontrastów na zdjęciu, co nie pozwala jednak na nadanie charakteru portretowi. Ogólne światło to z kolei bardziej rozproszone i nieukierunkowane oświetlenie, które nie definiuje głównych cech obiektu, a jedynie wprowadza do fotografii pewną jasność, co często prowadzi do płaskiego efektu. Natomiast światło konturowe, które może być używane do zaznaczenia krawędzi obiektów, nie dostarcza głębi i detali, co jest kluczowe w portretach. W kontekście portretowania, nieprawidłowe zrozumienie roli tych typów światła może prowadzić do uzyskania zdjęć, które są technicznie poprawne, lecz pozbawione emocji i dynamiki. Zrozumienie i umiejętne zastosowanie światła kluczowego w połączeniu z innymi technikami oświetleniowymi jest więc nieodzowne dla osiągnięcia profesjonalnych efektów w fotografii portretowej.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

Aby odtworzyć obraz przeznaczony do dużych powiększeń, należy użyć czarno-białego materiału negatywowego o czułości

A. 25 ISO

B. 200 ISO

C. 100 ISO

D. 400 ISO

Odpowiedź 25 ISO jest prawidłowa, ponieważ niska czułość filmu negatywowego umożliwia uzyskanie lepszej jakości obrazu przy dużych powiększeniach. Niska wartość ISO, jak 25, oznacza, że materiał filmowy jest mniej wrażliwy na światło, co pozwala uzyskać mniejsze ziarno, a tym samym wyższą rozdzielczość i lepszą ostrość detali. W zastosowaniach, gdzie dokładność reprodukcji detali jest kluczowa, takich jak fotografia artystyczna czy dokumentacyjna, wybór filmu o niskiej czułości jest zgodny z dobrą praktyką. Na przykład, w przypadku skanowania dużych powiększeń zdjęć, niskoczuły materiał negatywowy pozwala na lepsze odwzorowanie faktur i subtelnych tonalności. W profesjonalnej fotografii użycie takiego filmu w połączeniu z odpowiednim oświetleniem i techniką pracy, zapewnia osiągnięcie pożądanych efektów wizualnych, co jest istotne dla wysokiej jakości reprodukcji obrazów.

Pytanie 27

Wykonanie serii zdjęć tej samej sceny za pomocą aparatu fotograficznego przy automatycznych, skokowych zmianach parametrów naświetlenia pozwala na

A. automatyczny balans bieli

B. autobracketing

C. afocus

D. stabilizację obrazu

Autobracketing to technika, która umożliwia wykonanie serii zdjęć tego samego obiektu przy różnych wartościach ekspozycji, co jest szczególnie przydatne w sytuacjach, gdy oświetlenie jest zmienne lub trudne do uchwycenia. W praktyce oznacza to, że aparat automatycznie wykonuje kilka ujęć, zmieniając parametry naświetlenia, takie jak czas otwarcia migawki, przysłona i ISO, co pozwala na uzyskanie zdjęć z różnym poziomem jasności. Dzięki tej metodzie, fotograf ma możliwość wyboru najlepszego ujęcia, które najlepiej oddaje zamierzony efekt estetyczny. Autobracketing jest szczególnie popularny w fotografii krajobrazowej oraz w sytuacjach, gdzie konieczne jest uchwycenie szczegółów zarówno w jasnych, jak i ciemnych partiach zdjęcia. Użytkownicy aparatów cyfrowych powinni znać i wykorzystywać tę funkcję, aby zwiększyć swoje możliwości twórcze i osiągnąć wyższe standardy w swoich pracach.

Pytanie 28

Aby uzyskać pozytywy w skali odwzorowania 1:1 z negatywów o wymiarach 10x15 cm, powinno się wykorzystać

A. kopiarkę stykową

B. skaner

C. aparat wielkoformatowy

D. kolumnę reprodukcyjną

Kopiarka stykowa jest urządzeniem dedykowanym do reprodukcji obrazów z negatywów w skali 1:1, co oznacza, że odwzorowanie rozmiaru jest identyczne. Kluczową cechą kopiarki stykowej jest to, że negatyw jest bezpośrednio stykowo położony na materiale światłoczułym, co zapewnia wysoką jakość odwzorowania detali oraz kontrastu. Przykładowo, w fotografii czarno-białej, kopiarka stykowa pozwala na uzyskanie wyrazistych i szczegółowych odbitek, co jest szczególnie istotne w pracy z negatywami 10x15 cm. W praktyce, stosowanie tego typu urządzenia jest zgodne z zasadami archiwizacji i reprodukcji dzieł sztuki, gdzie precyzja oraz wierne odwzorowanie są kluczowymi wymaganiami. Warto również zaznaczyć, że kopiarki stykowe są często wykorzystywane w profesjonalnych laboratoriach fotograficznych, co podkreśla ich znaczenie w branży.

Pytanie 29

Aby uzyskać zdjęcia wysokich budynków architektonicznych bez zniekształcenia perspektywy, należy zastosować podczas fotografowania obiektyw

A. lustrzanego

B. asferycznego

C. tilt-shift

D. fisheye

Lustrzany obiektyw to popularny wybór w fotografii, ale raczej nie jest stworzony do poprawiania perspektywy. W sumie, używając lustrzanych obiektywów, można natknąć się na efekt 'keystoning', gdzie linie pionowe na zdjęciach mogą wyglądać dziwnie i zniekształcone, co nie jest cool, gdy fotografujemy architekturę. Jeśli chodzi o obiektywy fisheye, to one mają jakiś szalony kąt widzenia i potrafią wprowadzić sporo zniekształceń, co wprowadza chaos do obrazu i nie wygląda zbyt realistycznie na zdjęciach wysokich budynków. Z kolei obiektywy asferyczne, mimo że dają ładniejszy obraz i redukują pewne aberracje, to jednak nie radzą sobie z korekcją perspektywy, więc w kontekście architektury nie są najlepszym wyborem. Wiem, że czasami ludzie myślą, że każdy obiektyw jest do wszystkiego, ale to nie tak działa. Wybór odpowiedniego obiektywu to kluczowa sprawa, bo trzeba znać ich specyfikacje i do czego są przeznaczone.

Pytanie 30

Aby zrealizować wymagania reprodukcji, należy równomiernie oświetlić płaski oryginał, a ustawienie aparatu powinno być takie, aby oś optyczna obiektywu była

A. równoległa do kierunku promieni oświetlenia

B. równoległa do powierzchni oryginału

C. skośna w stosunku do płaszczyzny oryginału

D. prostopadła do powierzchni oryginału

Odpowiedź, że oś optyczna obiektywu powinna być prostopadła do płaszczyzny oryginału, jest kluczowa dla uzyskania najwyższej jakości reprodukcji płaskich obiektów. Ustawiając aparat w ten sposób, zapewniamy, że wszystkie punkty na oryginale będą odwzorowane w równych proporcjach, co eliminuje zniekształcenia perspektywiczne. W praktyce, ustawienie prostopadłe pozwala na uniknięcie efektu trapezowego, który występuje, gdy aparat jest nachylony. Z tego powodu w standardowych praktykach fotograficznych, takich jak skanowanie dokumentów czy reprodukcja dzieł sztuki, stosuje się tzw. „układ ortogonalny”, gdzie obiekt jest fotografowany bez kąta, co zapewnia wierne odwzorowanie kształtów i kolorów. Dodatkowo, prostopadłe ustawienie ułatwia równomierne oświetlenie, co jest niezbędne dla utrzymania jednorodności tonalnej i teksturalnej obrazu. Tego rodzaju techniki są szeroko stosowane w fotografii produktowej, archiwizacji, a także w akademickich badaniach nad dokumentacją wizualną.

Pytanie 31

Procesy hybrydowe w fotografii łączą

A. techniki studyjne z plenerowymi

B. różne techniki druku cyfrowego

C. fotografię barwną z czarno-białą

D. techniki analogowe z cyfrowymi

Procesy hybrydowe w fotografii to połączenie technik analogowych z cyfrowymi, co umożliwia twórcom wykorzystanie zalet obu tych światów. Przykładem takiego podejścia jest skanowanie zdjęć wykonanych na filmie, a następnie ich edytowanie w programach graficznych, takich jak Adobe Photoshop. Dzięki temu możemy uzyskać unikalne efekty, które łączą charakterystyczną estetykę filmu z precyzją i możliwościami cyfrowej obróbki. Warto zauważyć, że wielu współczesnych fotografów korzysta z hybrydowych metod pracy, aby wzbogacić swoje projekty o różnorodne style i techniki. Dodatkowo, taki proces pozwala na archiwizację analogowych prac w formie cyfrowej, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, gdzie dbałość o zachowanie materiałów fotograficznych ma kluczowe znaczenie dla ich przyszłej dostępności i możliwości reprodukcji. Hybrydowe podejście staje się coraz bardziej popularne wśród artystów, którzy chcą eksplorować nowe kierunki w sztuce wizualnej.

Pytanie 32

Jaką wartość przysłony należy ustawić, aby uzyskać dużą głębię ostrości w fotografii krajobrazowej?

A. f/16

B. f/1.8

C. f/4

D. f/2.8

Wybór odpowiedniej wartości przysłony jest kluczowy w fotografii, a każda z podanych opcji wpływa na głębię ostrości w inny sposób. Wartość przysłony f/2.8, choć często używana w fotografii portretowej, oferuje bardzo płytką głębię ostrości. To oznacza, że tylko niewielki obszar zdjęcia będzie ostry, podczas gdy tło będzie rozmyte. Takie ustawienie jest korzystne, gdy chcemy skupić uwagę na jednym obiekcie, ale nie jest idealne w przypadku krajobrazów, gdzie zależy nam na szerokim polu ostrości. Wartość f/4, choć daje nieco większą głębię ostrości niż f/2.8, nadal nie jest wystarczająca dla uzyskania ostrości na całej scenie w fotografii krajobrazowej. Użycie tej przysłony może prowadzić do sytuacji, gdzie tylko fragment kadru jest ostry, co nie jest pożądane w szerokich ujęciach krajobrazowych. Z kolei f/1.8 oferuje jeszcze mniejszą głębię ostrości niż f/2.8, przez co jest jeszcze mniej odpowiednia dla krajobrazów. Takie ustawienie jest wykorzystywane w fotografii, gdzie chcemy uzyskać maksymalne rozmycie tła, co zupełnie nie pasuje do wymogów szerokiej głębi ostrości potrzebnej w fotografii krajobrazowej. Wybór wartości przysłony powinien być świadomy i dostosowany do specyfiki fotografowania, a zrozumienie tego, jak różne wartości wpływają na obraz, jest fundamentalne dla uzyskania zamierzonych efektów.

Pytanie 33

W trakcie jakiego procesu dokonuje się reakcja 2AgX + 2hv →2Ag⁰ + 1/2X2?

A. Naświetlania

B. Utrwalania

C. Wywoływania

D. Wybielania

Wybielanie, wywoływanie i utrwalanie to procesy, które mogą wiązać się z zastosowaniem chemii, ale nie są bezpośrednio związane z opisaną reakcją. Wybielanie najczęściej odnosi się do procesu usuwania barwników lub zanieczyszczeń z materiałów, na przykład w tekstyliach lub w przypadku środków czyszczących. W kontekście chemii fotograficznej, wybielanie dotyczy zmiany koloru emulsji, ale nie jest to proces, który bezpośrednio angażuje naświetlanie do redukcji srebra. Wywoływanie polega na przekształceniu naświetlonej emulsji w obraz widoczny poprzez zastosowanie odpowiednich chemikaliów, ale również nie obejmuje samego procesu, który zachodzi w reakcji 2AgX + 2hv. Utrwalanie, z drugiej strony, jest procesem końcowym w fotografii, który stabilizuje obraz poprzez usunięcie nieujawnionych halogenków srebra. Wszystkie te odpowiedzi mogą prowadzić do błędów myślowych związanych z nieporozumieniem na temat roli, jaką światło odgrywa w chemicznych reakcjach fotonowych. Kluczowym błędem jest mylenie procesów chemicznych, które mają różne mechanizmy działania i zastosowanie. Aby zrozumieć, dlaczego naświetlanie jest właściwą odpowiedzią, należy zwrócić uwagę na rolę energii fotonów w inicjowaniu reakcji redukcji srebra, co jest fundamentem technologii opartej na naświetlaniu.

Pytanie 34

Aby uzyskać srebrną kopię pozytywową z negatywu czarno-białego w skali odwzorowania 1:1, konieczne jest zastosowanie

A. kopiarki stykowej

B. skanera płaskiego

C. plotera laserowego

D. powiększalnika

Wybór plotera laserowego do wykonania srebrnej kopii pozytywowej z negatywu czarno-białego jest nieodpowiedni, ponieważ ta technologia jest przeznaczona głównie do druku cyfrowego, a nie do reprodukcji analogowych negatywów. Plotery laserowe stosowane są w grafice komputerowej, gdzie przekształcają cyfrowe dane na obraz, co w przypadku negatywu analogowego spowodowałoby utratę detali i autentyczności obrazu. Kolejnym błędnym podejściem jest wykorzystanie powiększalnika, który służy do powiększania obrazu negatywu, ale nie jest zoptymalizowany do uzyskiwania dokładnych kopii w skali 1:1, co jest istotne w kontekście jakości kopiowania. Ponadto, skanery płaskie, mimo że umożliwiają skanowanie negatywów, wprowadzają proces cyfrowy, który może prowadzić do zniekształceń i utraty jakości w porównaniu do bezpośredniego kopiowania. W związku z tym, kluczowym błędem w tym rozumowaniu jest nieuwzględnienie różnic w technologii i ich wpływu na wyniki reprodukcji, co prowadzi do nieprawidłowego wyboru metody kopiowania. Gdy chodzi o archiwizację lub profesjonalne powielanie obrazów, należy zawsze kierować się zasadą, że bezpośrednie metody analogowe, takie jak kopiarka stykowa, są bardziej odpowiednie do zachowania oryginalnej jakości i szczegółów obrazu.

Pytanie 35

W jakim formacie powinien być zapisany obraz fotograficzny z głębią koloru 24 bity, jeśli ma być umieszczony w sieci?

A. JPEG

B. GIF

C. TIFF

D. RAW

Odpowiedź JPEG jest prawidłowa, ponieważ format ten jest jednym z najczęściej używanych do przechowywania i udostępniania obrazów w internecie. JPEG (Joint Photographic Experts Group) obsługuje 24-bitową głębię koloru, co oznacza, że może przechowywać ponad 16 milionów kolorów. To czyni go idealnym wyborem dla fotografii, gdzie jakość obrazu jest kluczowa. JPEG wykorzystuje stratną kompresję, co pozwala na znaczne zmniejszenie rozmiaru pliku, co jest niezwykle ważne w kontekście szybkiego ładowania stron internetowych oraz oszczędności przestrzeni na serwerach. W praktyce, większość aparatów cyfrowych i smartfonów zapisuje zdjęcia właśnie w tym formacie, co ułatwia ich późniejsze dzielenie się w sieci. Dodatkowo, JPEG jest zgodny z większością przeglądarek internetowych i edytorów graficznych, co czyni go wszechstronnym wyborem w branży kreatywnej. Warto także dodać, że zastosowanie formatu JPEG jest zgodne z najlepszymi praktykami projektowymi w zakresie optymalizacji zasobów multimedialnych w sieci.

Pytanie 36

Podczas fotografowania interaktywnych obiektów 360° należy zastosować

A. teleobiektyw z funkcją makro

B. szerokokątny obiektyw typu rybie oko

C. lampę błyskową z dyfuzorem

D. stół obrotowy i zestaw lamp o stałych parametrach

Podejście do fotografowania interaktywnych obiektów 360°, które zakłada użycie szerokokątnego obiektywu typu rybie oko, teleobiektywu z funkcją makro czy lampy błyskowej z dyfuzorem, ma swoje ograniczenia. Szerokokątny obiektyw, mimo że umożliwia uchwycenie większego obszaru, może wprowadzać zniekształcenia na krawędziach zdjęcia, co jest szczególnie problematyczne w kontekście interaktywnych obrazów 360°. Te zniekształcenia mogą znacznie wpłynąć na postrzeganie obiektu, czyniąc go mniej atrakcyjnym dla odbiorców. Teleobiektyw z funkcją makro z kolei, choć doskonały do uchwytywania detali, nie jest odpowiedni do rejestrowania całych obiektów w jednym ujęciu, co jest kluczowe w fotografii 360°. Wreszcie, lampa błyskowa z dyfuzorem, mimo że może poprawić jakość oświetlenia, nie jest w stanie zapewnić stabilności oświetlenia w porównaniu do zestawu lamp o stałych parametrach, co jest niezwykle istotne w tym kontekście. Użycie tych elementów może prowadzić do niejednolitego oświetlenia i różnic w kolorze, co znacznie obniża jakość końcowej prezentacji. Dlatego także w standardach przemysłowych preferuje się odpowiednie oświetlenie stałe oraz stabilne mechanizmy, takie jak stół obrotowy, które zapewniają jednolitość i wysoką jakość fotografii.

Pytanie 37

Najpopularniejszym obecnie formatem zdjęć 360° dla mediów społecznościowych jest

A. format HEIF z kompresją adaptacyjną

B. format zwykłego wideo w proporcjach 16:9

C. format stereoskopowy w proporcjach 4:3

D. format równoprostokątny zgodny ze standardami meta-tagów

Format równoprostokątny zgodny ze standardami meta-tagów jest najczęściej stosowanym rozwiązaniem dla zdjęć 360° w mediach społecznościowych, ponieważ pozwala na łatwe wpasowanie i wyświetlanie tych obrazów w różnych platformach. Przykładem może być Facebook czy Instagram, które uznają ten format, umożliwiając użytkownikom interaktywne przeglądanie i dzielenie się swoimi doświadczeniami w wirtualnej rzeczywistości. Kluczowym aspektem jest to, że format ten zawiera odpowiednie meta-tagi, które informują przeglądarki i aplikacje o tym, że zdjęcie jest w formacie 360°, co z kolei aktywuje właściwe mechanizmy wyświetlania. W praktyce, aby przygotować zdjęcie 360° do publikacji, należy je odpowiednio zoptymalizować, stosując metody kompresji, aby zminimalizować czas ładowania. Podążanie za najlepszymi praktykami w tej dziedzinie nie tylko zwiększa jakość prezentowanych treści, ale również zapewnia lepsze doświadczenia dla użytkowników.

Pytanie 38

Aby wyostrzyć detale obrazu w programie Adobe Photoshop, należy użyć polecenia

A. Posteryzacja krawędzi

B. Maska warstwy

C. Błyszczące krawędzie

D. Maska wyostrzająca

Maska wyostrzająca to jedno z najskuteczniejszych narzędzi w programie Adobe Photoshop, które pozwala na zwiększenie ostrości obrazu poprzez poprawę kontrastu krawędzi. Wyostrzanie obrazu polega na wydobyciu detali, co jest kluczowe w przypadku zdjęć, które mają być publikowane lub drukowane. Proces ten opiera się na zwiększeniu różnicy pomiędzy pikselami o zbliżonych kolorach, co sprawia, że krawędzie stają się bardziej wyraźne. W praktyce, kiedy używasz maski wyostrzającej, możesz regulować parametry takie jak promień, ilość oraz próg, co pozwala na precyzyjne dostrojenie efektu do specyfiki danego obrazu. Przykładowo, w przypadku fotografii architektury, wyostrzanie może pomóc w uwydatnieniu szczegółów budynków i elementów konstrukcyjnych, co przyciąga uwagę widza. Ważne jest, aby pamiętać, że zbyt mocne wyostrzanie może prowadzić do niepożądanych efektów, takich jak powstawanie halo wokół krawędzi, dlatego istotne jest stosowanie tego narzędzia z rozwagą i w odpowiednich warunkach.

Pytanie 39

Aby uzyskać portret z szeroką paletą tonów, należy użyć filmu negatywowego w formacie małoobrazkowym

A. format 120 o niskiej kontrastowości

B. format 135 o wysokiej kontrastowości

C. format 135 o niskiej kontrastowości

D. format 120 o wysokiej kontrastowości

Wybór filmów o dużej kontrastowości, jak typ 120 czy 135, to nie najlepsza decyzja w fotografii portretowej. Często prowadzi to do zbyt dużych różnic tonalnych, przez co detale w cieniach mogą zniknąć, a światła wychodzą zbyt blado. Takie efekty potrafią wybitnie zmienić obraz, co w portretach nie wygląda zbyt dobrze. Oprócz tego, w sytuacjach z różnym oświetleniem, mogą być problematyczne, bo zwiększają ryzyko przepałów i zbyt ciemnych miejsc, co może zniekształcać rzeczywisty wygląd osoby. Wiele osób myli kontrastowość z wyrazistością zdjęć, co nie jest do końca prawdą. Kluczowe w portretach jest złapanie naturalności, a to lepiej wychodzi przy filmach o małej kontrastowości. Dlatego lepiej uważać przy wyborze filmu, żeby nie skończyć z niezadowalającymi efektami.

Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej