Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik stylista
Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 19 grudnia 2025 11:02
Data zakończenia: 19 grudnia 2025 11:19

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Które pomiary są niezbędne do wykonania przeróbki obejmującej skrócenie i zwężenie spódnicy o fasonie przedstawionym na rysunku?

A. ot, obt

B. TD, ot

C. ZWo, obt

D. TD, obt

Odpowiedź TD, ot jest prawidłowa, ponieważ wskazuje na kluczowe pomiary, które są niezbędne do wykonania przeróbki spódnicy. TD, czyli długość tyłu, pozwala określić nową długość spódnicy, co jest istotne przy skracaniu. Obwód talii (ot) jest z kolei krytyczny dla zwężania spódnicy w pasie, co wpływa na dopasowanie i komfort noszenia. W praktyce, jeśli pomiar TD nie zostanie prawidłowo wykonany, może to skutkować zbyt długą lub zbyt krótką spódnicą, co nie tylko wpłynie na estetykę, ale również na wygodę. Podobnie, jeśli obwód talii nie zostanie właściwie zmierzony, spódnica może być zbyt luźna lub zbyt ciasna, co może prowadzić do dyskomfortu podczas noszenia. W branży odzieżowej, precyzyjne pomiary są kluczowe w procesie projektowania i modyfikacji ubrań, co podkreśla znaczenie dokładności oraz uwagi na detale w pracy krawieckiej.

Pytanie 2

W procesie końcowego prasowania płaszczy produkowanych w zakładzie odzieżowym można wykorzystać

A. żelazko z generatorem pary

B. manekin do prasowania

C. automat do prasowania

D. prasę specjalistyczną

Manekin prasowalniczy to zaawansowane urządzenie stosowane w końcowym procesie prasowania płaszczy w zakładach konfekcyjnych. Jego główną zaletą jest możliwość precyzyjnego formowania odzieży na modelu, co zapewnia optymalne dopasowanie materiału do kształtu ciała. Manekiny te są często wykonane z materiałów odpornych na wysoką temperaturę i parę, co pozwala na efektywne usuwanie zagnieceń. Przykładowo, w przypadku płaszczy wykonanych z tkanin wełnianych czy syntetycznych, manekin prasowalniczy umożliwia jednoczesne formowanie i prasowanie, co zwiększa efektywność produkcji. Warto dodać, że zgodnie z normami branżowymi, użycie manekina w procesie prasowania przyczynia się do uzyskania wysokiej jakości wyrobów odzieżowych, co jest kluczowe dla zadowolenia klientów oraz utrzymania konkurencyjności na rynku. Dobrą praktyką jest także regularne przeglądanie i konserwacja manekinów, co zapewnia ich długotrwałą efektywność oraz precyzję w działaniu.

Pytanie 3

Która z poniższych przyczyn nie przyczynia się do łamania igły podczas szycia?

A. Zbyt wysokie napięcie górnej nitki

B. Zbyt cienka igła

C. Niewłaściwe nawinięcie dolnej nitki na szpuleczkę bębenka

D. Niewłaściwe umiejscowienie bębenka w mechanizmie chwytacza

Niewłaściwe nawinięcie nitki dolnej na szpuleczkę bębenka nie jest przyczyną łamania się igły podczas szycia. Właściwe nawinięcie nitki dolnej jest kluczowe dla zapewnienia płynności i stabilności szycia. Jeśli nitka jest źle nawinięta, może prowadzić do zacięć, jednak nie wpływa bezpośrednio na wytrzymałość igły. W praktyce, zaleca się stosowanie technik nawijania, które zapewniają równomierne i solidne nawinięcie. W przypadku użycia maszyny do szycia, warto upewnić się, że szpuleczka jest właściwie umieszczona zgodnie z instrukcją obsługi, co przyczynia się do minimalizacji problemów podczas szycia. Dobre praktyki obejmują regularne sprawdzanie stanu igieł oraz ich wymianę, gdy zaczynają być zużyte. Warto także dostosować rodzaj igły do materiału, z którym pracujemy, co znacznie zmniejsza ryzyko jej złamania.

Pytanie 4

Aby naszyć skórzane łatki na dziecięcych dżinsach, które przetarły się na wysokości kolan, należy: brakujące elementy zastąpić skórzanymi.

A. rozpruć szwy wewnętrzne i zewnętrzne, wyciąć część nogawek przednich, uzupełnić

B. spruć obręby, rozpruć szwy wewnętrzne oraz zewnętrzne, nastębnować łatki, zszyć i wykończyć nogawki

C. rozpruć kawałki szwów wewnętrznych, nałożyć i nastębnować łatki, zszyć oraz wykończyć szwy

D. wykończyć brzegi łatek overlockiem, nafastrygować i nastębnować łatki na przody nogawek

Wybrana odpowiedź jest poprawna, ponieważ zgodnie z zasadami naprawy odzieży, aby skutecznie naszyć skórzane łatki na przetarcia w dżinsowych spodniach dziecięcych, istotne jest rozprucie szwów wewnętrznych, co umożliwia wygodne i precyzyjne umiejscowienie łatki. Następnie, po nałożeniu łatki, jej przyszycie za pomocą ściegu stębnowego zapewnia trwałość połączenia. Stębnówka jest preferowana w tym przypadku, ponieważ oferuje mocniejsze i bardziej elastyczne połączenie, co jest kluczowe przy użytkowaniu odzieży dziecięcej, która jest narażona na intensywne ruchy i naprężenia. Po zakończeniu szycia, wykończenie szwów zapobiega ich strzępieniu, co dodatkowo zwiększa żywotność naprawionego elementu. Przykładem dobrych praktyk może być stosowanie wysokiej jakości nici oraz skórzanych łatek, które są odporne na zużycie i dobrze współpracują z materiałem dżinsowym. Taka metodologia nie tylko wydłuża czas użytkowania odzieży, ale również zyskuje estetykę, co jest istotne w przypadku ubrań dziecięcych, gdzie wygląd ma znaczenie.

Pytanie 5

Który z zapisów dotyczących wymiaru obwodu klatki piersiowej jest poprawny?

A. XIXI+ XcXc = opx

B. XIXI+ 2PcPl + SySvXpTp = opx

C. SySvXp + 2PcPl + SySvXpTp = opx

D. XIXI+ 2PcPl + XcXc = opx

Odpowiedź 'XIXI+ 2PcPl + XcXc = opx' jest poprawna, ponieważ odzwierciedla złożony system obliczania wymiaru obwodu klatki piersiowej, który uwzględnia istotne czynniki anatomiczne oraz biomechaniczne. Wymiar klatki piersiowej jest kluczowym elementem w projektowaniu odzieży, zwłaszcza w kontekście odzieży sportowej oraz medycznej. Zapis ten opiera się na standardach branżowych, które uwzględniają różne parametry, takie jak rozmiar ciała, typ sylwetki oraz elastyczność materiałów. Przykładowo, przy projektowaniu odzieży dla osób aktywnych fizycznie, należy zapewnić optymalną swobodę ruchów i komfort, co wymaga precyzyjnych pomiarów. Warto również zauważyć, że odpowiedni wymiar klatki piersiowej wpływa na parametry takie jak wentylacja oraz termoregulacja, co jest kluczowe w kontekście odzieży funkcjonalnej. W związku z tym, znajomość i umiejętność prawidłowego obliczania tych wymiarów jest niezbędna dla profesjonalistów w dziedzinie mody oraz krawiectwa.

Pytanie 6

Podaj właściwą sekwencję działań związanych z przygotowaniem wykrojów odzieżowych?

A. Zdekatyzowanie materiału, układanie form, dodawanie naddatków na szwy i podwinięcia, krojenie

B. Układanie szablonów na materiale, znakowanie, krojenie, wygładzanie wykrojów

C. Zdekatyzowanie materiału, układanie form, krojenie, obrysowywanie konturów

D. Układanie szablonów na materiale, dodawanie naddatków na szwy i podwinięcia, krojenie, wygładzanie wykrojów

Zdekatyzowanie tkaniny to kluczowy etap przygotowania wykrojów odzieżowych, który polega na eliminacji ewentualnych skurczów materiału. W praktyce, proces ten pozwala na uzyskanie stabilnego wymiaru tkaniny, co jest niezwykle istotne w dalszych etapach produkcji. Następnie, ułożenie form odnosi się do precyzyjnego rozmieszczenia wykrojów na tkaninie, co zapewnia odpowiednie wykorzystanie materiału oraz minimalizuje odpady. Dodanie naddatków na szwy i podwinięcia to istotny krok, który umożliwia wykonanie trwałych i estetycznych szwów w gotowym wyrobie. W końcowym etapie krojenia, istotne jest wykonanie precyzyjnych cięć zgodnie z przygotowanymi szablonami, co zapewnia, że poszczególne elementy odzieży będą idealnie do siebie pasować. Przykłady zastosowania tej kolejności można znaleźć w produkcji odzieży masowej, gdzie powtarzalność i dokładność są kluczem do sukcesu. W branży stosuje się również standardy ISO dotyczące przygotowania materiałów tekstylnych, które zalecają te kroki jako część procesu produkcji.

Pytanie 7

W normach dotyczących konstrukcji odzieży damskiej, do obliczenia połowy obwodu klatki piersiowej można wykorzystać pomiar ciała oznaczony symbolem XcXc, który wskazuje na

A. łuk długości przodu do piersi

B. łuk szerokości przodu na poziomie piersi

C. łuk długości przodu przez piersi

D. łuk szerokości tyłu na poziomie piersi

Odpowiedź 'łuk szerokości tyłu na wysokości piersi' to strzał w dziesiątkę! Wiesz, to ważny pomiar w konstrukcji odzieży damskiej. Mówiąc prościej, chodzi o obwód klatki piersiowej, który jest mega ważny, żeby bluzki czy sukienki dobrze leżały. Jeśli zmierzysz od jednego ramienia do drugiego na wysokości piersi, to dostajesz dokładny wynik potrzebny do dopasowania. Dzięki temu projektanci i krawcy mogą robić ubrania, które naprawdę siedzą jak ulał. No i to wszystko jest zgodne z zasadami komfortu i estetyki, co jest strasznie ważne w szyciu i projektowaniu.

Pytanie 8

Zaparzaczka stanowi kluczowy element w wyposażeniu, między innymi, domowego miejsca pracy

A. szycia ręcznego

B. szycia maszynowego

C. krojenia ręcznego

D. prasowania ręcznego

Zaparzaczka, znana również jako żelazko parowe lub stacja parowa, jest kluczowym narzędziem w procesie prasowania. Jej głównym zadaniem jest wygładzanie tkanin poprzez zastosowanie pary wodnej, co pozwala na usunięcie zagnieceń oraz poprawę wyglądu odzieży. Prasowanie przy użyciu zaparzaczki nie tylko ułatwia proces pielęgnacji ubrań, ale także wpływa na ich trwałość, ponieważ odpowiednio wyprasowane materiały dłużej zachowują swoje właściwości. W kontekście domowego stanowiska prasowania, zaparzaczka jest jednym z podstawowych elementów, który umożliwia skuteczną obróbkę różnych rodzajów tkanin, od bawełny po syntetyki. W praktyce, stosowanie zaparzaczki pozwala na szybsze i bardziej efektywne prasowanie, co jest istotne dla osób dbających o estetykę swoich ubrań. Warto również zwrócić uwagę na znaczenie doboru odpowiednich temperatur oraz technik prasowania w zależności od rodzaju materiału, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 9

Aby wykroić elementy z pojedynczych warstw materiału, należy zastosować

A. krajarkę z nożem okrągłym

B. mechaniczny ciąg krojczy

C. elektryczne nożyce tarczowe

D. maszynę krojcza z nożem taśmowym

Wybór nieodpowiednich narzędzi do cięcia materiałów może prowadzić do wielu problemów w produkcji. Mechaniczny ciąg krojczy, który jest jednym z wymienionych narzędzi, nie jest przeznaczony do cięcia pojedynczych warstw materiału, a jego działanie polega na przesuwaniu materiałów w procesie obróbczych. Zastosowanie tego typu urządzeń może prowadzić do nieprecyzyjnego wykroju oraz zwiększonego zużycia materiału. Z kolei maszyna krojcza z nożem taśmowym jest bardziej dostosowana do cięcia większych ilości materiału lub grubych warstw, co nie jest praktyczne w przypadku pojedynczych warstw. Takie maszyny wymagają przy tym większej siły i mogą generować dodatkowe napięcia w materiale. Krajarka z nożem okrągłym, choć bywa używana w niektórych zastosowaniach, również nie jest optymalnym rozwiązaniem do cięcia pojedynczych warstw, ponieważ może powodować zniekształcenia krawędzi. W efekcie, wybór niewłaściwego narzędzia do danego zadania nie tylko obniża jakość końcowego produktu, ale również zwiększa ryzyko strat materiałowych i podnosi koszty produkcji. Kluczowe jest zrozumienie, jakie narzędzie jest odpowiednie w danym kontekście, aby uniknąć tych problemów.

Pytanie 10

Do łączenia boków elementów odzieży uszytych z dzianiny można wykorzystać maszynę szwalniczą, która szyje ściegiem

A. łańcuszkowym jednonitkowym

B. łańcuszkowym dwunitkowym

C. stębnowym dwunitkowym

D. obrzucającym jednonitkowym

Odpowiedź łańcuszkowym dwunitkowym jest poprawna, ponieważ ten typ ściegu zapewnia odpowiednią elastyczność oraz wytrzymałość, co jest kluczowe w przypadku dzianin, które są z natury rozciągliwe. Ścieg łańcuszkowy dwunitkowy składa się z dwóch nici, co pozwala na uzyskanie większej siły i odporności na rozdarcia. W praktyce, ten ścieg jest często stosowany w produkcji odzieży sportowej, bielizny oraz innych elementów garderoby, gdzie ważna jest swoboda ruchów oraz komfort noszenia. Technika ta sprawia, że szwy są płaskie i nie podrażniają skóry, co jest istotne w projektach z dzianin. Dodatkowo, zastosowanie tego ściegu pozwala na łatwe pranie i pielęgnację odzieży, co jest niezwykle ważne w kontekście nowoczesnej odzieży codziennej. W branży tekstylnej, ścieg łańcuszkowy dwunitkowy jest uznawany za standard w produkcji elastycznej odzieży, co potwierdza jego powszechne wykorzystanie w wielu liniach produkcyjnych.

Pytanie 11

Jakie urządzenia stosowane do obróbki parowo-cieplnej są najczęściej wykorzystywane w zakładzie świadczącym usługi miarowe?

A. Żelazka elektryczne

B. Żelazka elektryczno-parowe

C. Prasy specjalne

D. Prasy uniwersalne

Żelazka elektryczno-parowe są kluczowymi urządzeniami w procesie obróbki parowo-cieplnej, szczególnie w zakładach produkcji usługowo-miarowej. Ich konstrukcja umożliwia równoczesne wykorzystanie ciepła i pary wodnej, co znacząco zwiększa efektywność prasowania oraz poprawia jakość wykończenia materiałów. Dzięki zastosowaniu żelazek elektryczno-parowych możliwe jest uzyskanie gładkich, pozbawionych zagnieceń powierzchni tkanin, co jest niezbędne w usługach krawieckich i pralniczych. W praktyce, żelazka te są wykorzystywane do obróbki różnych rodzajów tkanin, od delikatnych jedwabi po grube materiały jak wełna, co czyni je niezwykle uniwersalnymi. Dodatkowo, standardy branżowe, takie jak ISO 9001, podkreślają znaczenie doskonałej jakości wykończenia produktów, co w dużej mierze można osiągnąć dzięki efektywnemu użyciu żelazek elektryczno-parowych.

Pytanie 12

Aby skrócić spódnicę z koła o 10 cm dla klientki, której jedno biodro jest niższe, należy spódnicę

A. nałożyć na klientkę i wyznaczyć linię dołu, mierząc wartość, którą trzeba skrócić

B. rozłożyć na płasko i zmierzyć planowaną długość spódnicy od linii talii do dołu

C. umieścić na stole i równomiernie odmierzyć wartość skrócenia od linii dołu

D. nałożyć na manekin i zmierzyć planowaną długość spódnicy od linii talii do dołu

Wybór odpowiedzi polegającej na włożeniu spódnicy na klientkę i wycyrklowaniu linii dołu jest poprawny, ponieważ pozwala na precyzyjne dopasowanie długości spódnicy do indywidualnych wymagań ciała. Przy skracaniu spódnicy z koła o 10 cm kluczowe jest uwzględnienie różnicy w wysokości bioder, co można najlepiej osiągnąć podczas rzeczywistego przymierzania. Wycyrklowanie linii dołu, czyli zaznaczenie nowej długości przy użyciu odpowiednich narzędzi, takich jak krzywik krawiecki czy kreda krawiecka, pozwala na uzyskanie równej i estetycznej linii. Dodatkowo, stosowanie tej metody zapewnia, że spódnica będzie odpowiednio układała się na sylwetce, co jest szczególnie istotne w przypadku odzieży o skomplikowanych kształtach, jak spódnice z koła. Dobrą praktyką jest również wykonanie próbnej przymiarki, aby zweryfikować, czy nowa długość odpowiada oczekiwaniom klientki oraz dobrze współgra z resztą stroju. Tego typu podejście jest zgodne z profesjonalnymi standardami w krawiectwie, gdzie priorytetem jest komfort i satysfakcja klienta.

Pytanie 13

Jakie wymiary są konieczne do skrócenia i zwężenia nogawek spodni?

A. Obwód bioder, obwód pasa, długość spodni

B. Obwód uda, szerokość nogawki na dole, długość spodni

C. Wzrost, obwód pasa, wysokość kolan

D. Obwód bioder, wzrost, wysokość krocza

Wybór obwodu uda, szerokości nogawki na dole oraz długości spodni jako wymiary do skrócenia i zwężenia dołu spodni jest uzasadniony z perspektywy techniki krawieckiej. Przy skracaniu spodni kluczowe jest określenie długości nogawki, aby zrealizować odpowiednią proporcję w stosunku do sylwetki. Szerokość nogawki na dole jest istotna, ponieważ decyduje o końcowym wyglądzie spodni oraz ich dopasowaniu do ciała. Obwód uda jest również bardzo ważny, ponieważ spodni powinny być wygodne w okolicach ud, a ich zwężenie w tym obszarze wpłynie na komfort noszenia. Przykładowo, przy projektowaniu spodni o kroju slim fit, precyzyjne pomiary tych wymiarów pozwalają na uzyskanie estetycznego efektu końcowego, zgodnego z aktualnymi trendami mody. Dobrą praktyką w krawiectwie jest również uwzględnienie indywidualnych preferencji klienta oraz typologii jego figury, co może wpłynąć na dokonane zmiany w standardowych wymiarach.

Pytanie 14

Ile wynosi norma zużycia tkaniny jedwabnej o szerokości 1,50 m, niezbędnej do uszycia sukienki o fasonie przedstawionym na rysunku, dla klientki o wymiarach
— opx — 88,0 cm
— obt — 92,0 cm
— długość sukienki — 80,0 cm
— długość rękawa — 60,0 cm

A. 220,0 cm

B. 154,0 cm

C. 242,0 cm

D. 140,0 cm

Odpowiedź 154,0 cm jest prawidłowa, ponieważ uwzględnia wszystkie istotne aspekty związane z produkcją odzieży. Przy obliczaniu normy zużycia tkaniny dla sukienki, należy wziąć pod uwagę długość sukienki, długość rękawów oraz zapas na szwy, co jest standardową praktyką w branży krawieckiej. Wymiar 80,0 cm to długość sukienki, natomiast 60,0 cm to długość rękawów. Biorąc pod uwagę, że tkanina ma szerokość 1,50 m, to 154,0 cm to długość, która pozwoli na swobodne ułożenie elementów sukienki, z zachowaniem odpowiednich odstępów na szwy i ewentualne poprawki. Dodatkowo, stosowanie odpowiednich norm zużycia tkaniny jest kluczowe w celu optymalizacji kosztów produkcji i minimalizacji odpadów. Dzięki tej praktyce, projektanci i krawcy mogą lepiej planować swoje zakupy materiałów, co pozwala na oszczędności oraz efektywne wykorzystanie zasobów.

Pytanie 15

Jaka jest najwyższa temperatura, w jakiej można prasować sukienkę wykonaną z jedwabiu?

A. 110°C

B. 150°C

C. 130°C

D. 200°C

Wybór zbyt wysokich temperatur prasowania, takich jak 130°C, 150°C czy 200°C, wynika z błędnych założeń na temat właściwości materiałów i ich odporności na ciepło. Wiele osób myli wytrzymałość jedwabiu z innymi tkaninami, co może prowadzić do nieodwracalnych uszkodzeń. Przykładowo, wybór 130°C może wydawać się rozsądny, jednak jest to temperatura, która zaczyna wchodzić w strefę ryzykowną dla delikatnych włókien jedwabiu, które zaczynają się topnieć w temperaturze powyżej 110°C. Jeszcze gorsze jest podejście związane z temperaturami 150°C i 200°C, które są zdecydowanie zbyt wysokie dla tego typu tkaniny. Użycie tak wysokiej temperatury często prowadzi do zniszczenia struktury włókien, co objawia się nie tylko przypaleniem, ale również nieodwracalnym odbarwieniem i utratą elastyczności materiału. Takie błędne podejścia do prasowania wynikają z braku wiedzy na temat odpowiednich praktyk pielęgnacyjnych. Kluczowe jest również, aby zrozumieć, że różne tkaniny wymagają różnego podejścia w obróbce, co jest podstawą skutecznego prasowania i dbałości o odzież. Zachowanie odpowiednich temperatur i metod prasowania jest istotne, aby przedłużyć żywotność odzieży wykonanej z delikatnych materiałów.

Pytanie 16

W celu rozwiązania sporu pomiędzy dwoma pracownikami krojowni zastosowano metodę arbitrażu, w której

A. udziałowcy konfliktu liczą na to, że spór z czasem wygaśnie samoczynnie

B. udziałowcy konfliktu wybierają osobę trzecią - specjalistę, która podejmie decyzję w sprawie rozwiązania konfliktu

C. strony konfliktu korzystają z pomocy mediatora, który wspiera je w prowadzeniu dyskusji

D. udziałowcy konfliktu prowadzą rozmowy mające na celu osiągnięcie zgody

Technika arbitrażu polega na zaangażowaniu osoby trzeciej, która podejmuje decyzję w sprawie rozwiązania konfliktu pomiędzy stronami. Jest to formalny proces, w którym arbiter, będący specjalistą w danej dziedzinie, analizuje sytuację, wysłuchuje argumentów obu stron i na podstawie przedstawionych dowodów podejmuje ostateczną decyzję. Przykładem zastosowania arbitrażu może być sytuacja, w której dwaj pracownicy w zakładzie produkcyjnym mają spór dotyczący podziału obowiązków. Jeśli rozmowy między nimi nie przynoszą rezultatów, mogą zdecydować się na arbitraż, aby uzyskać obiektywną opinię i rozstrzyganie konfliktu przez osobę, która posiada wiedzę na temat specyfiki pracy w danej branży. Arbitraż często jest stosowany w negocjacjach biznesowych i sporach handlowych, ponieważ pozwala na szybkie i efektywne rozwiązanie problemu, bez konieczności angażowania sądów. W profesjonalnych środowiskach dobrze jest stosować arbitraż jako alternatywę dla długotrwałych i kosztownych procesów sądowych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu konfliktami."

Pytanie 17

Jaka jest przyczyna powstania fałd poprzecznych w górnej części rękawa bluzki damskiej, przedstawionej na rysunku?

A. Rękaw jest wszyty za bardzo do tyłu.

B. Rękaw jest wszyty za bardzo do przodu.

C. Kula rękawa jest za niska.

D. Kula rękawa jest za wysoka.

Kula rękawa jest za wysoka, co prowadzi do powstania fałd poprzecznych. W przypadku rękawów bluzek damskich, odpowiednie skrojenie kuli rękawa jest kluczowe dla uzyskania estetycznego i funkcjonalnego kroju. Gdy kula rękawa jest zbyt wysoka, materiał gromadzi się w górnej części rękawa, co powoduje niepożądane fałdy. Dobrym przykładem jest analiza projektów odzieżowych, w których właściwe proporcje między kształtem kuli rękawa a otworem rękawowym są istotne dla komfortu noszenia. W praktyce krawieckiej, zmierzenie obwodu bicepsa oraz obszaru otworu rękawowego przed krojeniem materiału może pomóc w uniknięciu problemów z fałdami. Zgodnie z branżowymi standardami, należy również uwzględnić różnice w sylwetkach, co może wpłynąć na optymalizację kuli rękawa. Zastosowanie odpowiednich technik konstrukcji rękawów oraz testów prototypów przed produkcją końcową zapewnia wysoką jakość wykonania odzieży.

Pytanie 18

Który przyrząd przedstawiono na rysunku?

A. Zwijacz.

B. Linijkę odległościową.

C. Lamownik.

D. Stopkę zwijającą.

Linijka odległościowa, którą widzisz na rysunku, to bardzo przydatne narzędzie w krawiectwie. Pozwala na dokładne pomiary i utrzymanie stałej odległości od igły, co jest mega ważne podczas szycia. Przede wszystkim, kiedy szyjesz różne materiały, musisz mieć równe marginesy, bo to wpływa na wygląd i funkcjonalność końcowego produktu. Dzięki temu, że montujesz ją do maszyny do szycia, możesz szybko i sprawnie prowadzić materiał, a to zmniejsza ryzyko pomyłek, które zdarzają się, gdy mierzysz ręcznie. Myślę, że w branży odzieżowej takie narzędzie naprawdę pomaga zachować jakość i precyzję, co ma znaczenie, zwłaszcza przy produkcji seryjnej. Na przykład, szyjąc kurtki, musisz dokładnie odmierzać odległości między szwami, bo to wpływa na komfort noszenia i ogólny wygląd wyrobu.

Pytanie 19

W procesie szycia rękawa o fasonie przedstawionym na rysunku można zastosować przyrząd pomocniczy do

A. wykonywania marszczenia.

B. podwijania materiału (zwijacz).

C. naszywania taśm.

D. wykonywania falbanek.

Zastosowanie niewłaściwych przyrządów w procesie szycia często prowadzi do niezadowalających rezultatów. Naszywanie taśm, choć ważne w kontekście wykończeń, nie ma zastosowania w zakresie marszczenia tkaniny. Taśmy są używane głównie do stabilizacji krawędzi materiału lub jako dekoracyjny element, co w kontekście rękawa z marszczeniami jest nieadekwatne. Wykonywanie falbanek, które również pojawiło się w dostępnych odpowiedziach, opiera się na zupełnie innych technikach szycia, które wymagają specyficznych krawędzi i sposobów obróbki materiału, a nie marszczenia. Z kolei podwijanie materiału, pomimo że jest istotnym elementem końcowym w szyciu, nie ma zastosowania w kontekście marszczenia, które wymaga użycia dedykowanego przyrządu do zbierania tkaniny. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe, aby uniknąć błędnych założeń, które mogą prowadzić do frustracji w trakcie procesu szycia. Istotne jest, aby podczas pracy z materiałem dokładnie rozumieć jego właściwości oraz metody obróbki, aby efekty były zgodne z zamierzonymi założeniami projektowymi.

Pytanie 20

W celu poprawy przedstawionego na rysunku błędu występującego w bluzce damskiej należy wypruć kołnierz i

A. zwęzić bluzkę wzdłuż linii szwu środka tyłu.

B. ściąć tył wzdłuż linii podkroju szyi i linii ramion do zgubienia.

C. poszerzyć bluzkę wzdłuż linii szwu środka tyłu.

D. wydłużyć tył wzdłuż linii podkroju szyi i linii ramion.

Odpowiedzi takie jak "zwęzić bluzkę wzdłuż linii szwu środka tyłu" i "poszerzyć bluzkę wzdłuż linii szwu środka tyłu" są niewłaściwe w kontekście opisanego problemu. Zwężanie lub poszerzanie bluzki może prowadzić do dalszych problemów z dopasowaniem, zwłaszcza w okolicy kołnierza, gdzie nadmiar materiału powinien być usunięty, a nie dodawany. Zmiany w linii szycia, które polegają na zwężaniu, mogą skutkować niepożądanym efektem, jakim są fałdy, które zamiast zniknąć, mogą się pogłębić w wyniku zbyt dużego dopasowania. Ponadto, zmiany w obszarze środka tyłu nie odnoszą się do rzeczywistej natury problemu, który wymaga uwzględnienia geometrii szycia w górnej części bluzki, a nie na całej długości. Odpowiedź "wydłużyć tył wzdłuż linii podkroju szyi i linii ramion" również jest mylna, ponieważ wydłużenie tyłu może jedynie pogłębić istniejące problemy z materiałem, prowadząc do nieodpowiedniego układania się bluzki. W każdym przypadku kluczowe jest zrozumienie, że poprawa konstrukcji odzieżowej wymaga precyzyjnych działań w odpowiednich miejscach, co nie jest odzwierciedlone w tych odpowiedziach.

Pytanie 21

Określ przyczynę powstawania fałd poprzecznych z tyłu bluzki, w okolicy kołnierza?

A. Zbyt głęboki wykroj szyi

B. Zbyt mało wymodelowany wykroj szyi

C. Zbyt wąskie plecy

D. Zbyt szerokie plecy

Wybór odpowiedzi dotyczących za szerokich pleców, zbyt głębokiego lub zbyt wąskiego podkroju szyi wskazuje na niepełne zrozumienie problematyki dopasowania wykroju odzieży. Za szerokie plecy mogą rzeczywiście prowadzić do problemów z dopasowaniem, jednak główną przyczyną fałd poprzecznych w tylnej części bluzki nie są plecy, ale w rzeczywistości kształt podkroju szyi. Zbyt głęboki podkrój szyi mógłby prowadzić do innych problemów, takich jak obniżona linia dekoltu, ale nie jest bezpośrednią przyczyną marszczenia materiału w opisanej lokalizacji. Z kolei zbyt mały wykrojony podkrój szyi z reguły nie wiąże się z fałdami poprzecznymi, a raczej z trudnościami w zakładaniu odzieży lub odczuciem dyskomfortu. Te błędne koncepcje wynikają z niewłaściwego rozumienia, że to nie tylko plecy, ale także jakość i głębokość wykroju szyi mają kluczowe znaczenie dla ogólnego dopasowania odzieży. W praktyce projektanci powinni przeprowadzać dokładne pomiary i analizy sylwetek, aby uniknąć takich problemów, a także stosować prototypowanie, co pozwala na wczesne wykrycie błędów w kroju.

Pytanie 22

Aby poprawnie przygotować układ kroju na tkaninie z okrywą włosową, szablony powinny być umieszczone

A. w dwóch kierunkach, zaznaczona na szablonach nitka prosta musi być ustawiona równolegle do nitek osnowy

B. w dwóch kierunkach; dozwolone są odchylenia od nitki prostej

C. w jednym kierunku; dozwolone są odchylenia od nitki prostej

D. w jednym kierunku; zaznaczona na szablonach nitka prosta musi być ustawiona równolegle do nitek osnowy

Odpowiedź dotycząca ułożenia szablonów w jednym kierunku jest prawidłowa, ponieważ przy tkaninach z okrywą włosową kluczowe jest właściwe dopasowanie szablonów do kierunku nitek osnowy. Włosy tkaniny naturalnej, takie jak wełna, mają określony kierunek, w którym tkanina jest bardziej elastyczna i przyjemniejsza w dotyku. Ułożenie nitki prostej równolegle do nitek osnowy zapewnia, że szwy będą miały optymalną wytrzymałość, a obróbka tkaniny będzie łatwiejsza, co pozwala na uniknięcie problemów podczas szycia, jak rozciąganie czy deformacje. W praktyce, szczególnie w przypadku odzieży, nieprawidłowe ułożenie może prowadzić do wizualnych niedoskonałości, takich jak nierównomierne układanie się kroju. Dobre praktyki wskazują na konieczność starannego oznaczenia kierunku nitek na szablonach oraz jego przestrzegania podczas wykrawania. W przypadku odzieży, gdzie estetyka ma istotne znaczenie, takie podejście jest niezastąpione oraz zgodne z regulacjami technicznymi w branży odzieżowej.

Pytanie 23

Jaka będzie cena przeróbki spodni, która obejmuje skrócenie ich o 3 cm i wszycie zamka błyskawicznego, według przedstawionego cennika usług?

lp.	Wyszczególnienie usługi	Cena usługi
1.	Poszerzenie lub zwężenie wyrobu.	15 zł
2.	Skrócenie lub wydłużenie długości wyrobu, rękawa.	10 zł
3.	Wszycie zamka.	20zł
4.	Zmiany fasonu elementu wyrobu.	40 zł

A. 20 zł

B. 35 zł

C. 30 zł

D. 60 zł

Poprawna odpowiedź to 30 zł, co wynika z analizy kosztów związanych z przeróbką spodni. Cennik usług wskazuje, że skrócenie spodni o 3 cm kosztuje 10 zł, natomiast wszycie zamka błyskawicznego to koszt 20 zł. Łącząc te dwie kwoty, otrzymujemy całkowity koszt przeróbki równy 30 zł. W kontekście branży odzieżowej, istotne jest zrozumienie, że każda usługa przeróbkowa powinna być przejrzysta dla klienta, a ceny jasno określone w cennikach. Pozwala to na właściwe planowanie wydatków przez klientów oraz budowanie zaufania do usługodawcy. W praktyce, znajomość cenników i zasad obliczania kosztów przydaje się nie tylko w przypadku przeróbek, ale również w kontekście ogólnych usług krawieckich, gdzie precyzyjne wycenianie pracy jest kluczowe dla rentowności i reputacji zakładu krawieckiego.

Pytanie 24

Jaką tkaninę powinno się wykorzystać do zaparzaczki?

A. Stilonową

B. Wełnianą

C. Lnianą

D. Bistorową

Wełniana tkanina ma swoje plusy, ale raczej nie nadaje się na zaparzaczki. Wełna trzyma ciepło, ale przy gorącej wodzie może być problem. Może się okazać, że napój nie zaparzy się jak powinien, a do tego mogą się pojawić nieprzyjemne zapachy, co psuje smak. Stilon, jako materiał syntetyczny, też nie jest najlepszy, bo nie wytrzymuje wysokich temperatur i może się stopić. No i nie ma też dobrych właściwości absorpcyjnych, co utrudnia parzenie. Bistorowa tkanina, która łączy naturalne i syntetyczne materiały, również nie sprawdzi się w tym przypadku, bo może wprowadzać do napoju jakieś niepożądane chemikalia. Wybierając tkaniny do zaparzaczki, warto pamiętać, że nie wszystkie naturalne i syntetyczne materiały są sobie równe. Lepiej iść w kierunku tkanin, które są zarówno funkcjonalne, jak i zdrowe dla parzenia.

Pytanie 25

Podczas obliczania normy zużycia materiału gładkiego niezbędnego do uszycia odzieży w zakładzie krawieckim, należy uwzględnić na szwy i podwinięcia dodatek w wysokości około

A. 20% wyliczonej długości materiału

B. 5% wyliczonej długości materiału

C. 10% wyliczonej długości materiału

D. 15% wyliczonej długości materiału

Odpowiedź 10% obliczonej długości materiału jest prawidłowa, ponieważ w praktyce krawieckiej uwzględnienie dodatku na szwy oraz podwinięcia jest kluczowym elementem w obliczeniach norm zużycia materiału. Standardowe praktyki zakładów krawieckich wskazują, że 10% to optymalny margines, który pozwala na precyzyjne wykończenie krawędzi, co jest istotne dla estetyki oraz trwałości odzieży. Na przykład, przy szyciu bluzki z długim rękawem, dodatek 10% na szwy pozwala na uwzględnienie różnorodnych technik szycia, takich jak overlock czy ścieg zygzakowy, które wymagają dodatkowego materiału. Użycie właściwego dodatku jest ważne także w kontekście redukcji odpadów materiałowych, ponieważ precyzyjne obliczenia pozwalają na minimalizację strat w procesie produkcji. Podsumowując, 10% jest standardem w branży, który obrazuje zrozumienie procesu szycia oraz dbałość o szczegóły, co przekłada się na wysoką jakość finalnych wyrobów odzieżowych.

Pytanie 26

Aby wzmocnić wloty kieszeni, można użyć maszyny do szycia z zastosowaniem ściegu

A. stębnowego

B. zygzaka

C. krytego

D. łańcuszkowego

Ścieg zygzakowy jest idealnym rozwiązaniem do wzmocnienia wlotów kieszeni ze względu na swoją elastyczność i odporność na rozdarcia. Dzięki swojej strukturze, ścieg zygzakowy nie tylko łączy ze sobą materiały, ale także pozwala na ich naturalny ruch, co jest szczególnie istotne w miejscach narażonych na naprężenia. W praktyce, stosując ścieg zygzakowy, możemy zapobiec nieestetycznym przetarciom oraz uszkodzeniom krawędzi, co przekłada się na dłuższą żywotność odzieży. Warto zwrócić uwagę, że ten typ ściegu jest często wykorzystywany w produkcji odzieży roboczej oraz sportowej, gdzie trwałość i elastyczność są kluczowe. Zygzakowy ścieg może być również stosowany do wykańczania krawędzi materiałów, co pozwala na uniknięcie ich strzępienia. W związku z tym, wykorzystanie ściegu zygzakowego do wzmacniania wlotów kieszeni jest zgodne z najlepszymi praktykami krawieckimi, które zalecają elastyczne podejście do projektowania i produkcji odzieży.

Pytanie 27

Jakiego typu układ szablonów powinno się wykorzystać do stworzenia wykrojów dla damskiej kurtki z wełnianego flauszu?

A. Asymetryczny, dwukierunkowy

B. Sekcyjny, dwukierunkowy

C. Jednokierunkowy, pojedynczy

D. Łączony, symetryczny

Odpowiedź "Jednokierunkowy, pojedynczy" jest prawidłowa, ponieważ w produkcji wykrojów odzieżowych, szczególnie dla materiałów takich jak wełniany flausz, kluczowe jest zachowanie jednolitości w układzie szablonów. Układ jednokierunkowy oznacza, że wszystkie elementy wykroju są kierowane w tę samą stronę, co minimalizuje ryzyko wystąpienia różnic w wyglądzie i strukturze materiału. W przypadku materiałów o specyficznej teksturze lub wzorze, jak flausz, takie podejście zapewnia estetykę i spójność wizualną odzieży. Dodatkowo, zastosowanie szablonów pojedynczych pozwala na efektywne wykorzystanie materiału, co jest istotne w kontekście redukcji odpadów oraz kosztów produkcji. W branży odzieżowej, zgodnie z najlepszymi praktykami, korzysta się z takich układów, aby produkcja była nie tylko efektywna, ale także zgodna z wysokimi standardami jakości. Przykładem może być produkcja eleganckich kurtek, gdzie detale muszą być starannie przemyślane, a jednolity układ szablonów jest kluczowy dla zachowania klasycznego wyglądu.

Pytanie 28

Oblicz, jakie wynagrodzenie netto otrzyma szwaczka, która pracowała przez 24 dni po 8 godzin dziennie, jeśli stawka normo-minuty w firmie wynosi netto 0,20 zł.

A. 1 920,00 zł

B. 2 304,00 zł

C. 2 420,00 zł

D. 1 152,00 zł

Aby obliczyć miesięczne wynagrodzenie netto szwaczki, należy najpierw ustalić całkowitą liczbę przepracowanych minut. Szwaczka pracowała 24 dni po 8 godzin dziennie, co daje 192 godziny pracy w miesiącu. Przeliczając to na minuty, otrzymujemy 192 godziny x 60 minut = 11 520 minut. Następnie, mnożymy tę liczbę przez stawkę za normo-minutę, która wynosi 0,20 zł. Zatem 11 520 minut x 0,20 zł = 2 304,00 zł. Ta wartość jest zgodna z praktykami wynagradzania w branży tekstylnej, gdzie wynagrodzenie oblicza się na podstawie przepracowanych minut oraz ustalonej stawki. Warto również zaznaczyć, że znajomość takich obliczeń jest kluczowa dla efektywnego zarządzania kosztami pracy oraz planowania budżetów w firmach produkcyjnych.

Pytanie 29

Wskaż kolejność prasowania koszuli męskiej przedstawionej na rysunku.

A. Przody i zapięcie, tył, kołnierz, rękawy i mankiety.

B. Tył, rękawy i mankiety, przody, kołnierz i zapięcie.

C. Kołnierz, mankiety i rękawy, tył, przody i zapięcie.

D. Rękawy i mankiety, przody i zapięcie, tył, kołnierz.

Kolejność prasowania koszuli męskiej, jaką wskazałeś, jest zgodna z najlepszymi praktykami prasowania. Zaczynamy od kołnierza, ponieważ jest to najbardziej widoczna część koszuli i wymaga szczególnej uwagi, aby uzyskać estetyczny efekt. Następnie prasujemy mankiety i rękawy, aby uniknąć przypadkowego zagnieceń, które mogą powstać podczas prasowania innych części. Prasowanie tyłu koszuli powinno odbywać się przed przodami, ponieważ tył jest często większą powierzchnią i wymaga mniej precyzyjnej pracy. Na końcu zajmujemy się przodami i zapięciem, co pozwala na sprawne wyprasowanie całej koszuli bez ryzyka zagnieceń. Taka metoda prasowania jest zgodna z zaleceniami profesjonalnych pralni i krawców, co zapewnia najwyższy standard wykończenia. Dodatkowo, użycie odpowiedniej temperatury i pary podczas prasowania również przyczynia się do lepszego efektu końcowego.

Pytanie 30

Oczka dzianin są podatne na prucie, dlatego w trakcie konfekcjonowania wyrobów dziewiarskich powinno się między innymi

A. poddawać stablizacji termicznej gotowe wyroby

B. zastosować operacje obróbki parowo-cieplnej

C. starannie zszywać oraz obrzucać brzegi szwów

D. używać maszyn szyjących z nieelastycznymi ściegami

Kiedy mówimy o zszywaniu i obrzucaniu krawędzi szwów, to naprawdę ważne jest, żeby to robić dobrze, zwłaszcza w przypadku oczek dzianin. Te materiały potrafią się strzępić i pruć, co może skutkować uszkodzeniem całego wyrobu. Zszywanie krawędzi pomaga wzmocnić ich strukturę, co jest naprawdę polecane w branży tekstylnej. Użycie ściegów overlock albo specjalnych stopek do szycia zmniejsza ryzyko prucia i przy okazji sprawia, że wyroby wyglądają bardziej estetycznie. Z mojego doświadczenia, firmy produkujące odzież często korzystają z tych technik, bo to zwiększa trwałość i jakość ich produktów. W rezultacie klienci są bardziej zadowoleni, a reklamacji i zwrotów jest mniej. Nie zapominajmy też, że właściwe techniki szycia są zgodne z normami ISO, co pokazuje, jak ważne są w całym procesie produkcji.

Pytanie 31

Oblicz szerokość zaszewki bocznej w podstawowej spódnicy dla klientki z wymiarami: obwód pasa = 72,0 cm, obwód bioder = 96,0 cm?

A. 2 cm

B. 6 cm

C. 4 cm

D. 8 cm

Wyznaczenie szerokości zaszewki boku w spódnicy podstawowej dla klientki o obwodzie pasa wynoszącym 72,0 cm i obwodzie bioder 96,0 cm jest kluczowe dla zapewnienia odpowiedniego dopasowania i komfortu noszenia. W tym przypadku, poprawna odpowiedź wynosząca 6 cm opiera się na proporcji pomiędzy obwodem pasa a obwodem bioder. W standardowych praktykach krawieckich, zaszewka boku powinna wynosić około 10% różnicy pomiędzy tymi dwoma obwodami. Różnica wynosi 24 cm, co oznacza, że powinna być podzielona na dwie zaszewki, każda z nich ma więc szerokość 6 cm. Taki układ zapewnia, że spódnica będzie dobrze przylegała do ciała, a jednocześnie pozostawi wystarczającą przestrzeń na swobodę ruchów. W praktyce, odpowiednia szerokość zaszewki pozwala na estetyczne uformowanie sylwetki oraz zapobiega nieestetycznym marszczeniom materiału. Dlatego znajomość tych zasad jest niezbędna dla każdego, kto zajmuje się szyciem odzieży na miarę, szczególnie w kontekście indywidualnych wymiarów klientek.

Pytanie 32

Do ocieplania wykorzystuje się materiał termoizolacyjny w postaci watoliny

A. kombinezonów narciarskich do sportów zimowych

B. tradycyjnych, wełnianych płaszczy zimowych

C. kurtek dla dzieci do użytku rekreacyjnego

D. odzieży specjalistycznej dla uczestników wypraw górskich

Materiał termoizolacyjny, taki jak watolina, nie jest optymalnym wyborem dla sportowych kombinezonów narciarskich, rekreacyjnych kurtek dziecięcych ani odzieży specjalnej dla członków wypraw wysokogórskich. W przypadku kombinezonów narciarskich, kluczowe jest zastosowanie materiałów, które nie tylko zapewniają izolację termiczną, ale również umożliwiają swobodny ruch oraz odprowadzanie wilgoci. Watolina, mimo że jest ciepła, może nie spełniać wymagań dotyczących oddychalności, co prowadzi do dyskomfortu w trakcie intensywnej aktywności fizycznej. W odniesieniu do kurtek dziecięcych, konieczne jest uwzględnienie nie tylko ciepła, ale również trwałości materiału oraz odporności na uszkodzenia. Watolina, choć jest lekka, może być mniej odporna na działanie czynników zewnętrznych, co czyni ją mniej odpowiednią dla aktywności dzieci. W kontekście odzieży wysokogórskiej, materiały takie jak poliester lub nylon z warstwą izolacyjną są preferowane ze względu na ich właściwości wodoodporne i wiatroszczelne, co jest kluczowe w ekstremalnych warunkach. Wybór odpowiednich materiałów do każdego rodzaju odzieży powinien być zgodny z zaleceniami producentów oraz przyjętymi standardami, aby zapewnić maksymalny komfort, bezpieczeństwo i funkcjonalność. W związku z tym, błędne jest myślenie, że watolina może być uniwersalnym rozwiązaniem dla wszelkiego rodzaju odzieży zimowej, ponieważ wymogi dotyczące izolacji i ochrony różnią się w zależności od specyfiki zastosowania.

Pytanie 33

Jaka jest norma zużycia tkaniny jedwabnej o szerokości 90 cm, którą należy wykorzystać do uszycia prostej sukienki o długości 80 cm dla szczupłej klientki, z krótkim rękawem o długości 30 cm?

A. 210 cm

B. 190 cm

C. 110 cm

D. 120 cm

Zrozumienie norm zużycia tkaniny jest kluczowe w krawiectwie, a błędne odpowiedzi w tym teście mogą wynikać z kilku powszechnych nieporozumień. Na przykład, odpowiedzi takie jak 120 cm czy 110 cm pomijają istotne aspekty, takie jak długość rękawów i niezbędne zapasy na szwy. Zbyt niski wynik może sugerować, że nie uwzględniono szerokości materiału oraz odpowiednich zapasów, co prowadzi do niepełnej analizy potrzebnej ilości tkaniny. Z kolei odpowiedzi 190 cm i 210 cm mogą wskazywać na niepoprawną interpretację zapasów na szwy oraz układ tkaniny na wykroju. Kluczowe jest, aby w obliczeniach uwzględnić również marginesy na wykończenia, które są standardową praktyką. Dlatego, przy obliczaniu wymaganej ilości materiału, zaleca się stosowanie sprawdzonych norm i standardów krawieckich, co zwiększa precyzję oraz jakość ostatecznego wyrobu. Nieprawidłowe podejście do tego zagadnienia może prowadzić do znacznych strat materiałowych oraz niezadowolenia klientek z gotowego produktu.

Pytanie 34

Klientka posiadająca wymiary 164/88/94 zamówiła u krawcowej uszycie krótkiego żakietu z materiału w asymetryczną kratę o szerokości 150 cm. O ile % maksymalnie powinna być zwiększona norma zużycia tego materiału?

A. 12 %

B. 14 %

C. 8 %

D. 10 %

W branży odzieżowej i krawieckiej szacowanie normy zużycia materiałów na wyroby z tkanin wzorzystych, takich jak asymetryczna krata, wymaga precyzji i doświadczenia. Najczęściej spotykanym problemem jest przecenianie lub niedocenianie zapasu koniecznego na odpowiednie dopasowanie wzoru – niektórzy myślą, że im większy wzór, tym większy zapas trzeba doliczyć, jednak nie zawsze jest to prawda. Stosowanie nadmiernego procentowego podwyższenia normy, na przykład 10%, 12% czy nawet 14%, prowadzi do marnotrawstwa materiału i niepotrzebnego zwiększania kosztów szycia. Wiele osób wychodzi z założenia, że lepiej mieć więcej niż mniej, ale w profesjonalnej praktyce liczy się precyzyjne kalkulowanie, by nie obciążać klienta zbyt wysokimi wydatkami. Zbyt wysoka norma nie ma uzasadnienia technicznego, bo przy szerokości tkaniny 150 cm daje się relatywnie efektywnie rozplanować wykrój nawet przy konieczności dopasowania wzoru. Owszem, asymetryczna krata wymaga podwyższenia normy, ale standardy podają, że powinno to być maksymalnie 8% – taka wartość pozwala na prawidłowe spasowanie wszystkich elementów bez zbędnego nadmiaru. Błędne odpowiedzi wynikają często z mylnego przekonania, że każda trudność z wzorem to automatycznie wyższy zapas, co po prostu nie jest zgodne z realnymi doświadczeniami krawców i zasadami zawodowymi. Dla przykładu, podwyższanie normy o 12-14% zaleca się raczej przy bardzo dużych, nieregularnych raportach, a nie przy klasycznej kracie. Zwiększenie do 10% czasem pojawia się w praktyce, ale raczej przy wyjątkowo szerokich raportach lub nietypowych fasonach. W tym przypadku, dla krótkiego żakietu z asymetrycznej kraty, optymalne i zgodne z dobrą praktyką jest podwyższenie normy właśnie o 8%. Takie podejście pozwala zbalansować techniczne wymagania projektowe z ekonomicznym podejściem do materiału.

Pytanie 35

Jak należy przeprowadzić pomiar krawiecki, aby uzyskać wymiar ciała oznaczony symbolem RvRv?

A. W pionie od bocznego punktu szyjnego do brodawkowego

B. W poziomie pomiędzy punktami pachowymi przednim i tylnym

C. W pionie od punktu ramiennego do bocznego punktu rylcowego

D. W poziomie pomiędzy ramionami od strony tylnej

Pomiar krawiecki oznaczony symbolem RvRv powinien być wykonany w kierunku poziomym pomiędzy punktami ramiennymi od strony tylnej, co jest kluczowe dla dokładnego odwzorowania anatomii ciała. Taki pomiar jest istotny w kontekście projektowania odzieży, ponieważ pozwala na odpowiednie dopasowanie materiału do sylwetki osoby. W praktyce, aby uzyskać dokładny wymiar, ważne jest, aby osoba mierzona stała prosto, z ramionami opuszczonymi wzdłuż ciała. Wykonywanie pomiaru z niewłaściwej pozycji może prowadzić do błędnych rezultatów, co w konsekwencji wpłynie na komfort i estetykę odzieży. Standardy branżowe, takie jak ISO 8559, podkreślają znaczenie precyzyjnych pomiarów w kontekście tworzenia odzieży, co jest kluczowe dla osiągnięcia wysokiej jakości produktów. Dobrą praktyką jest również zaznaczenie punktów pomiarowych na ciele, co może ułatwić późniejsze procesy produkcyjne oraz umożliwić zachowanie spójności przy kolejnych pomiarach.

Pytanie 36

Pomiary kontrolne wysokości talii ZTv należy wykonać od podstawy do punktu bocznego lewego i prawego przed przystąpieniem do opracowania form wyrobów na dolną część ciała dla figury kobiecej z

A. bocznym skrzywieniem kręgosłupa

B. deformacją kończyn dolnych

C. deformacją klatki piersiowej

D. dużym obwodem pasa w odniesieniu do pozostałych obwodów

Prawidłowa odpowiedź dotycząca bocznego skrzywienia kręgosłupa jest istotna, ponieważ to zaburzenie ma bezpośredni wpływ na kształt sylwetki oraz proporcje ciała. W przypadku kobiet, które mają boczne skrzywienie kręgosłupa, ważne jest, aby pomiary wysokości talii były przeprowadzane z uwzględnieniem tej deformacji, aby forma wyrobu odzieżowego była odpowiednio dopasowana. Skrzywienie kręgosłupa może prowadzić do asymetrii ciała, co z kolei wpływa na sposób, w jaki odzież układa się na sylwetce. Przykład zastosowania tej wiedzy można zauważyć w projektowaniu odzieży dla kobiet z wyraźnymi problemami posturalnymi, gdzie odpowiednie pomiary i dobra konstrukcja formy są kluczowe dla komfortu noszenia i estetyki. W branży odzieżowej standardy pomiarowe powinny zawsze uwzględniać indywidualne różnice w anatomii klientek, co pomoże w tworzeniu bardziej personalizowanych produktów. Właściwe dostosowanie form do takich warunków jest elementem dobrej praktyki w projektowaniu odzieży.

Pytanie 37

Przy tworzeniu szablonów należy określić dodatki na szwy oraz podwinięcia. Wartość tych dodatków jest uzależniona od

A. rodzaju odzieży i typu figury

B. rodzaju figury oraz materiału

C. przeznaczenia odzieży oraz aktualnych trendów w modzie

D. rodzaju materiału i metody łączenia elementów

Wybór dodatków na szwy i podwinięcia jest mega ważny, bo jak się pomylisz, to możesz mieć spore problemy ze strukturą ubrania. Nie można twierdzić, że dodatki zależą tylko od typu odzieży czy sylwetki, bo to nie tak działa. Każdy materiał różni się nie tylko kolorem, ale też właściwościami mechanicznymi, co ma ogromny wpływ na szycie. Na przykład, w przypadku materiałów rozciągliwych, jak jersey, trzeba dobrać odpowiednie dodatki, żeby szwy były elastyczne, co jest ważne dla komfortu. Z drugiej strony sztywne tkaniny potrzebują innych szerokości dodatków, żeby konstrukcja była solidna. I pamiętaj, że sposób łączenia elementów, np. przez overlock, wymaga innych dodatków niż zwykłe szwy. Ignorowanie tych rzeczy prowadzi do typowych błędów, jak złe dopasowanie dodatków, co powoduje problemy z zamykaniem szwów czy deformacjami. Dużo osób nie bierze tego pod uwagę, a powinny, żeby ich projekty były naprawdę dobre.

Pytanie 38

Przyczyną źle układającego się kołnierza, który odstaje od szyi, jest

A. zbyt płytki podkrój szyi tyłu.

B. za długi kołnierz.

C. za szeroki kołnierz.

D. zbyt głęboki podkrój szyi przodu.

Za długi kołnierz jest rzeczywiście kluczowym czynnikiem wpływającym na nieprawidłowe ułożenie kołnierza na szyi. Kiedy kołnierz jest zbyt długi, jego obwód przewyższa to, co jest wymagane do prawidłowego dopasowania do szyi, co skutkuje jego odstawaniem. W praktyce oznacza to, że krawędź kołnierza nie przylega do ciała, co jest zarówno nieestetyczne, jak i niewygodne. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być projektowanie odzieży, gdzie kluczowe jest uwzględnienie standardowych wymiarów szyi oraz preferencji klientów odnośnie do stylu. W branży mody, gdzie kołnierze mogą mieć różne fasony, ważne jest, aby styliści i krawcy mieli świadomość, jak długość kołnierza wpływa na jego funkcjonalność i estetykę. Warto również zwrócić uwagę na techniki szycia, które mogą umożliwić dostosowanie kołnierza do indywidualnych wymagań, co jest zgodne z dobrymi praktykami w projektowaniu odzieży.

Pytanie 39

Na rysunku modelowym przedstawiono bluzkę, w której konstrukcyjną zaszewkę piersiową przemieszczono w cięciu

A. poziomym.

B. bocznym.

C. ukośnym.

D. pionowym.

Podejmując próbę odpowiedzi na pytanie, nie wszyscy zdają sobie sprawę z kluczowych różnic pomiędzy różnymi rodzajami cięć w kontekście konstrukcji odzieży. Odpowiedzi wskazujące na cięcia ukośne, poziome czy boczne mogą być mylące ze względu na ich specyfikę i zastosowanie. Cięcie ukośne, na przykład, ma na celu uzyskanie efektu drapowania, co jest przydatne w projektowaniu sukienek czy spódnic, ale niekoniecznie w przypadku bluzek, gdzie priorytetem jest precyzyjne dopasowanie do sylwetki. Z kolei cięcie poziome, które często stosowane jest do uzyskania efektu wizualnego poszerzenia, w kontekście zaszewki piersiowej może prowadzić do nieestetycznego wyglądu, a także ograniczenia ruchu, co jest niepożądane. Wreszcie, cięcie boczne, które często jest wykorzystywane w konstrukcjach takich jak bluzki oversize, nie odpowiada na potrzeby krawieckie w przypadku przemieszczania zaszewki piersiowej. Zrozumienie tego, jak różne cięcia wpływają na układ oraz wygląd odzieży, jest kluczowe w procesie projektowania. Niewłaściwe podejście do tego zagadnienia może prowadzić do poważnych błędów konstrukcyjnych, które wpłyną na komfort oraz estetykę finalnego produktu.

Pytanie 40

Kontrolę jakości wykrojów realizuje się poprzez zestawienie wykrojonych elementów konstrukcyjnych odzieży z

A. kształtami elementów konstrukcyjnych wyrobu

B. wymiarami podanymi w dokumentacji technicznej odzieży

C. szablonami wzorcowymi elementów konstrukcyjnych produktu

D. wymiarami określonymi w dokumentacji technologicznej odzieży

W przypadku kontroli jakości wykrojów, odpowiedzi opierające się na dokumentacji technicznej oraz technologicznej nie oddają pełnego obrazu praktyki. Dokumentacja techniczna wyrobu odzieżowego zawiera ogólne informacje oraz specyfikacje, ale nie zawsze precyzuje szczegóły dotyczące kształtu i wymiarów poszczególnych elementów. W praktyce, dokumentacja technologiczna może zawierać procesy produkcyjne, ale nie jest bezpośrednim narzędziem do kontroli jakości wykrojów. Należy zauważyć, że formy części konstrukcyjnych wyrobu mogą być jedynie ogólnymi modelami, które nie uwzględniają szczegółowych wymagań dotyczących każdej konkretnej sztuki odzieży. Błędem jest zakładanie, że dokumentacja sama w sobie wystarczy do oceny jakości; rzeczywiste porównanie z fizycznym wzorcem, jakim są szablony, daje znacznie lepsze rezultaty w zakresie kontroli jakości. Posiadanie szablonów wzorcowych umożliwia także łatwiejsze wykrywanie błędów w produkcie, co jest kluczowe dla utrzymania wysokiego poziomu jakości w branży odzieżowej. Używanie jedynie wymiarów z dokumentacji może prowadzić do błędnych wniosków, ponieważ nie uwzględnia to fizycznych różnic, które mogą się pojawić w trakcie produkcji. Efektem tego może być zwiększenie liczby wadliwych produktów oraz niezadowolenie klientów.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej