Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik ochrony środowiska
  • Kwalifikacja: CHM.05 - Ocena stanu środowiska, planowanie i realizacja zadań w ochronie środowiska
  • Data rozpoczęcia: 25 października 2025 11:02
  • Data zakończenia: 25 października 2025 11:18

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 2

Równowaga biologiczna w biocenozie zazwyczaj występuje, gdy

A. brak jest w niej konsumentów wyższych rzędów
B. nie występują w niej konsumenci I rzędu
C. występuje w niej znacząca różnorodność gatunków
D. jest w niej ograniczona liczba gatunków
Równowaga biologiczna w biocenozie jest fundamentem zdrowych ekosystemów i najczęściej występuje przy dużej różnorodności gatunkowej. W takim środowisku różnorodne organizmy pełnią różne role ekologiczne, co zwiększa stabilność ekosystemu. Wysoka różnorodność gatunkowa oznacza, że istnieje wiele interakcji międzygatunkowych, co sprzyja regulacji liczebności populacji oraz zmniejsza ryzyko wyginięcia gatunków. Na przykład, w zdrowym lesie tropikalnym obecność wielu gatunków roślin i zwierząt pozwala na efektywne wykorzystanie zasobów, takich jak światło czy składniki odżywcze w glebie, co sprzyja obiegu materii i energii. Ponadto, różne gatunki mogą pełnić rolę w zapylaniu, rozkładaniu materii organicznej czy kontrolowaniu szkodników, co przyczynia się do zrównoważonego rozwoju ekosystemu. Standardy ochrony przyrody oraz praktyki zarządzania zasobami naturalnymi podkreślają znaczenie ochrony bioróżnorodności jako kluczowego elementu utrzymania równowagi biologicznej.

Pytanie 3

Jakie działania podejmuje się na końcu procesu uzdatniania wody, aby chronić długi wodociąg przed wtórnym zanieczyszczeniem bakteriologicznym?

A. chlorowania z chlorem pozostałym
B. ozonowania
C. naświetlania wody promieniami UV
D. intensywnego napowietrzania
Ozonowanie jest procesem, który rzeczywiście skutecznie dezynfekuje wodę, jednak jego zastosowanie w kontekście długich wodociągów może być ograniczone ze względu na krótki czas działania ozonu. Ozon jest bardzo reaktywny i jego efekty dezynfekujące są krótkotrwałe, co sprawia, że nie zapewnia on długotrwałej ochrony przed mikroorganizmami w systemach dystrybucji. Intensywne napowietrzanie jest procesem, który służy głównie do usuwania zanieczyszczeń organicznych oraz do poprawy warunków dla organizmów tlenowych w oczyszczalniach ścieków, a nie do dezynfekcji wody pitnej. Naświetlanie wody promieniami UV może być skuteczną metodą dezynfekcji, ale wymaga stosunkowo bliskiego kontaktu z promieniowaniem UV, co ogranicza jego zastosowanie w długich systemach rur, gdzie woda może nie być wystarczająco eksponowana na działanie promieni. Dlatego też, w kontekście długich wodociągów, chlorowanie z chlorem pozostałym pozostaje najskuteczniejszym i najbardziej praktycznym sposobem na zapewnienie ciągłej ochrony przed bakteriologicznymi zanieczyszczeniami.

Pytanie 4

Na podstawie informacji zawartych w tabeli określ częstotliwość kontroli składu wód odciekowych i emisji gazu składowiskowego z eksploatowanego składowiska.

Lp.Kontrolowany parametrCzęstotliwość badań
Faza przedeksploatacyjnaFaza eksploatacjiFaza poeksploatacyjna
1.Objętość wód odciekowychbrakco 1 miesiącco 6 miesięcy
2.Skład wód odciekowychbrakco 3 miesiąceco 6 miesięcy
3.Poziom wód podziemnychjednorazowoco 3 miesiąceco 6 miesięcy
4.Skład wód podziemnychjednorazowoco 3 miesiąceco 6 miesięcy
5.Emisja gazu składowiskowegobrakco 1 miesiącco 6 miesięcy
6.Skład gazu składowiskowegobrakco 1 miesiącco 6 miesięcy
A. Skład wód co 6 miesięcy, emisja gazu co 6 miesięcy.
B. Skład wód co 1 miesiąc, emisja gazu co 3 miesiące.
C. Skład wód co 3 miesiące, emisja gazu co 1 miesiąc.
D. Skład wód co 3 miesiące, emisja gazu co 3 miesiące.
Wybór odpowiedzi, w której skład wód odciekowych kontrolowany jest co 1 miesiąc lub co 6 miesięcy, jest błędny, ponieważ pomija kluczowe aspekty związane z efektywnością monitorowania i regulacjami prawnymi. Kontrola składu wód co 1 miesiąc może prowadzić do niepotrzebnych obciążeń finansowych oraz zasobowych, gdyż z danych wynika, że ich skład w stabilnych warunkach nie zmienia się na tyle często, aby uzasadnić taką częstotliwość. Z kolei kontrola co 6 miesięcy jest zbyt rzadką praktyką, co może prowadzić do opóźnień w identyfikacji potencjalnych zagrożeń dla środowiska, zwłaszcza w przypadku nagłych zmian, które mogą nastąpić w wyniku nieprzewidzianych okoliczności. Ponadto, odpowiedzi sugerujące, że emisja gazu składowiskowego może być monitorowana co 3 miesiące lub co 6 miesięcy, także są niewłaściwe. Współczesne standardy i dobre praktyki branżowe, takie jak te rekomendowane przez Europejską Agencję Środowiska, podkreślają, że emisje gazu powinny być kontrolowane z większą częstotliwością, aby szybko reagować na ewentualne wycieki metanu, który jest silnym gazem cieplarnianym. Niezrozumienie tych standardów wskazuje na typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do nieodpowiednich decyzji w zakresie zarządzania składowiskami odpadów.

Pytanie 5

Gazy SO2 oraz NOx, obecne w atmosferze, są odpowiedzialne za zanieczyszczenie wód powierzchniowych, które prowadzi do ich

A. zakwaszenia
B. zmętnienia
C. zabarwienia
D. zmiękczenia
Wybór zakwaszenia jako poprawnej odpowiedzi jest uzasadniony, ponieważ gazy takie jak SO₂ (dwutlenek siarki) i NOₓ (tlenki azotu) w atmosferze mogą prowadzić do powstawania kwasów w wodach powierzchniowych. Proces ten, znany jako opad kwaśny, zachodzi, gdy te gazy reagują z parą wodną w atmosferze, tworząc kwas siarkowy i azotowy. Kiedy te kwasy opadają na ziemię w postaci deszczu, mogą znacząco obniżać pH wód, co prowadzi do zakwaszenia ekosystemów wodnych. Zakwaszenie wód ma poważne konsekwencje dla organizmów wodnych, w tym ryb, roślin oraz mikroorganizmów, co może prowadzić do spadku bioróżnorodności. Przykładem mogą być jeziora w regionach przemysłowych, gdzie stwierdzono znaczne obniżenie pH i śmierć organizmów wodnych. Wymogi dotyczące ochrony środowiska, wynikające z przepisów takich jak dyrektywa ramowa w sprawie wód, wskazują na konieczność monitorowania i redukcji emisji tych gazów, aby chronić wody powierzchniowe przed zakwaszeniem.

Pytanie 6

Jak często dokonuje się pomiaru wielkości przepływu oraz składu wód powierzchniowych znajdujących się w bezpośrednim otoczeniu składowiska odpadów?

A. w jednym miejscu, w dolnym biegu za składowiskiem
B. nie mniej niż w dwu punktach, powyżej i poniżej składowiska
C. co 2 kilometry w rejonie bezpośrednim składowiska
D. w trzech miejscach: powyżej, poniżej i na wysokości składowiska
Właściwy pomiar wielkości przepływu oraz składu wód powierzchniowych w kontekście składowisk odpadów jest kluczowy dla oceny ich wpływu na środowisko. Odpowiedź wskazująca, że pomiary należy przeprowadzać w co najmniej dwóch punktach: powyżej i poniżej składowiska, jest zgodna z najlepszymi praktykami w dziedzinie zarządzania odpadami. Przeprowadzając pomiary w tych dwóch lokalizacjach, można ocenić, czy składowisko wpływa na jakość wód, a także ustalić zmiany w ich składzie chemicznym w wyniku infiltracji substancji z odpadów. Przykładem zastosowania tej metodyki mogą być standardy określone w dyrektywach Unii Europejskiej dotyczących ochrony wód gruntowych, które wymagają monitorowania zmian jakości wód na różnych etapach ich przepływu. Analiza wyników z tych dwóch punktów pozwala na wczesne wykrywanie ewentualnych zanieczyszczeń i wdrażanie odpowiednich działań naprawczych, co jest istotne w procesach zarządzania ryzykiem oraz ochrony zdrowia publicznego.

Pytanie 7

Aby ocenić hałas w hali produkcyjnej, konieczne jest przeprowadzenie pomiaru

A. natężenia dźwięku.
B. liczby działających maszyn.
C. czasów pracy urządzeń.
D. kierunku rozprzestrzeniania się dźwięku.
Odpowiedź dotycząca pomiaru natężenia dźwięku jest poprawna, ponieważ hałas w hali produkcyjnej jest mierzony w jednostkach natężenia dźwięku, zazwyczaj w decybelach (dB). Wartości te pozwalają na obiektywną ocenę poziomu hałasu, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa pracowników oraz zgodności z przepisami prawa. Pomiar natężenia dźwięku jest zgodny z normami takimi jak PN-EN ISO 9612, które określają metody oceny narażenia na hałas w miejscu pracy. Przykładem zastosowania tych pomiarów może być audyt środowiska pracy, gdzie regularne monitorowanie hałasu pozwala na identyfikację źródeł problemów oraz wdrożenie odpowiednich środków ochrony, takich jak osłony akustyczne czy zmiany w organizacji pracy, aby zredukować narażenie pracowników na niebezpieczne poziomy hałasu.

Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 9

Jakie są skutki długotrwałego narażenia na hałas o poziomie 75–90 dB?

A. zaburzenia w funkcjonowaniu żołądka i nadciśnienie tętnicze
B. zmniejszenie wydzielania adrenaliny i trudności w skupieniu uwagi
C. osłabienie mięśni szkieletowych oraz obniżenie ciśnienia krwi
D. brak łaknienia i senność
Pojęcie skutków długotrwałego hałasu jest złożone i często błędnie interpretowane. Przykłady podane w odpowiedziach, takie jak spadek wydzielania adrenaliny, brak apetytu czy osłabienie mięśni szkieletowych, są oderwane od rzeczywistości związanej z długotrwałym narażeniem na hałas. Spadek wydzielania adrenaliny nie jest typowym skutkiem hałasu, ponieważ długotrwały stres związany z hałasem zazwyczaj prowadzi do nadprodukcji hormonów stresu, co może skutkować podwyższonym ciśnieniem krwi, a nie jego spadkiem. Podobnie, brak apetytu i senność mogą być objawami wielu innych problemów zdrowotnych, ale nie są bezpośrednio związane z ekspozycją na hałas. Osłabienie mięśni szkieletowych również nie jest powszechnie uznawanym skutkiem hałasu. W kontekście standardów zdrowotnych, takich jak WHO Guidelines for Community Noise, wskazuje się na powiązanie hałasu z chorobami układu sercowo-naczyniowego, co oznacza, że nadciśnienie jest znacznie bardziej adekwatnym skutkiem. Dlatego ważne jest, aby podejść do tematu holistycznie i opierać się na rzetelnych badaniach dotyczących wpływu hałasu na zdrowie, zamiast bazować na niepoprawnych założeniach.

Pytanie 10

Ile będzie musiał zapłacić przedsiębiorca za emisję gazów i pyłów do atmosfery, jeżeli rocznie spala w kotle o nominalnej mocy cieplnej mniejszej niż 5 MW 30 ton drewna?

Jednostkowe stawki opłaty za gazy lub pyły wprowadzane do powietrza z kotłów o nominalnej mocy cieplnej do 5 MW, na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów
Lp.Rodzaje kotłówNominalna moc cieplna kotła [MW]Jednostkowa stawka za gazy lub pyły wprowadzane do powietrza z jednostki spalonego paliwa
1Kocioł opalany węglem kamiennym z rusztem mechanicznym, z urządzeniem odpylającym> 3 i ≤ 516,66 zł/Mg
2Kocioł opalany węglem kamiennym z rusztem mechanicznym, bez urządzenia odpylającego≤ 527,59 zł/Mg
3Kocioł opalany węglem kamiennym z rusztem stałym z ciągiem naturalnym≤ 530,89 zł/Mg
4Kocioł opalany węglem kamiennym z rusztem stałym z ciągiem sztucznym, z urządzeniem odpylającym≤ 523,45 zł/Mg
5Kocioł opalany koksem, z rusztem stałym, z ciągiem naturalnym≤ 523,68 zł/Mg
6Kocioł opalany koksem, z rusztem stałym, z ciągiem sztucznym, z urządzeniem odpylającym≤ 518,97 zł/Mg
7Kocioł opalany drewnem≤ 54,55 zł/Mg
8Kocioł opalany olejem lekkim≤ 59,41 zł/Mg
9Kocioł opalany olejem opałowym≤ 511,57 zł/Mg
A. 347,10 zł
B. 282,30 zł
C. 569,10 zł
D. 136,50 zł
Błędne odpowiedzi często wynikają z nie do końca zrozumienia, jak się oblicza te opłaty za emisje. Kluczowe jest, żeby znać stawkę, która wynosi 4,55 zł za megagram. Każda błędna odpowiedź pokazuje różne sposoby przeliczania tego, co prowadzi do pomyłek. Zdarza się, że ktoś myli tony z megagramami, co wprowadza zamieszanie. To przypomina, jak ważne są dokładne dane przy robieniu takich obliczeń, bo to jest istotne w każdej branży. Jeśli nie znasz przepisów o emisjach, to możesz narazić się na kary za przekroczenie limitów, więc lepiej zgarnąć aktualne info i korzystać z narzędzi, które pomogą w prawidłowych obliczeniach.

Pytanie 11

Jakie urządzenia stosuje się do usuwania cząstek pyłu o średnicy mniejszej niż 0,1 μm z gazów spalinowych?

A. odpylacze inercyjne
B. komory osadcze
C. elektrofiltry
D. cyklony
Cyklony, odpylacze inercyjne i komory osadcze to metody, które stosuje się przy odpylaniu, ale nie radzą sobie z usuwaniem cząstek poniżej 0,1 µm. Cyklony działają na zasadzie siły odśrodkowej, co sprawia, że oddzielają większe cząstki. W przypadku submikronowych pyłów siła ta nie wystarcza, bo takie cząstki potrafią przemieszczać się razem z gazem. Odpylacze inercyjne korzystają z inercji, czyli zmuszają cząstki do zmiany kierunku gazu, ale to też działa głównie na większe. Komory osadcze z kolei polegają na grawitacyjnym osadzaniu cząstek, co także nie zadziała przy małych zanieczyszczeniach. Ważne jest, żeby to wszystko zrozumieć, bo dobór odpowiednich metod odpylania ma duże znaczenie. Użycie niewłaściwych technik może sprawić, że normy emisji będą przekroczone, co z kolei może mieć konsekwencje dla środowiska i przepisów prawnych. Dlatego tak istotne jest, aby stosować branżowe standardy i dobre praktyki.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 13

Płytki Petriego są głównie używane do przeprowadzenia analizy

A. zawartości pyłu PM2,5 w atmosferze
B. stężenia SO2 w powietrzu atmosferycznym
C. wilgotności względnej powietrza
D. czystości mikrobiologicznej powietrza
Płytki Petriego są podstawowym narzędziem w mikrobiologii, wykorzystywanym głównie do oceny czystości mikrobiologicznej powietrza. Dzięki nim możemy izolować i hodować mikroorganizmy obecne w próbkach powietrza, co pozwala na ocenę ich liczby oraz rodzajów. Proces ten jest niezbędny w różnych dziedzinach, takich jak przemysł farmaceutyczny, produkcja żywności, a także w placówkach medycznych, gdzie monitorowanie czystości powietrza jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa. W praktyce, próbki powietrza są pobierane za pomocą specjalnych urządzeń, a następnie inokulowane na płytkach z odpowiednim podłożem, które sprzyja wzrostowi mikroorganizmów. Po inkubacji, analiza kolonii pozwala na określenie, czy powietrze spełnia normy jakości, takie jak te określone przez ISO 14698 dotyczące monitorowania mikrobiologicznego w środowiskach kontrolowanych. W kontekście badań i kontroli jakości, płytki Petriego stanowią więc niezastąpione narzędzie, które wspiera działania mające na celu minimalizację ryzyka związanego z obecnością patogenów.

Pytanie 14

Analiza jakości powietrza w aglomeracjach z populacją przekraczającą 250 tysięcy mieszkańców odbywa się na podstawie pomiarów pozyskiwanych z sieci

A. stacji roboczych zarządzanych przez firmy.
B. automatycznych (ciągłych).
C. stacji Nadzoru Ogólnego Państwowej Inspekcji Sanitarnej.
D. pasywnych (miesięcznych).
Wybierając inne odpowiedzi na pytanie o metody pomiaru jakości powietrza w dużych aglomeracjach, widać, że nie do końca rozumiesz, jak działają te mechanizmy i standardy monitorowania środowiska. Stacje robocze, które są używane w zakładach, mogą dostarczać jakichś danych o lokalnym zanieczyszczeniu, ale nie są stworzone do systematycznego monitorowania jakości powietrza w dużych miastach. Pasywne stacje, które robią pomiary raz na miesiąc, nie dają nam wystarczającej ilości informacji, żeby analizować zmiany w jakości powietrza, a to jest ważne, zwłaszcza gdy warunki pogodowe się zmieniają. Te stacje nadzoru ogólnego od Państwowej Inspekcji Sanitarnej też są mniej skuteczne w monitorowaniu w czasie rzeczywistym, a to jest kluczowe, żeby dobrze zarządzać jakością powietrza. Żeby poprawnie oceniać jakość powietrza, trzeba się opierać na międzynarodowych standardach, które mówią, że automatyczne, ciągłe pomiary to najbardziej wiarygodne źródło danych. Zrozumienie różnicy między tymi stacjami pomiarowymi i ich praktycznym zastosowaniem jest kluczowe dla skutecznego monitorowania powietrza i podejmowania odpowiednich działań ochronnych.

Pytanie 15

Do meteorologicznych warunków, które negatywnie wpływają na proces rozprzestrzeniania się zanieczyszczeń, zwiększając (szczególnie w sezonie zimowym) ich koncentrację w powietrzu, zalicza się

A. częste występowanie silnych powiewów wiatru
B. meteorologię typu antycyklonalnego (wyż)
C. meteorologię typu cyklonalnego (niż)
D. gwałtowne opady śniegowe
Pogoda typu antycyklonalnego, znana również jako wyż, charakteryzuje się ciśnieniem atmosferycznym, które jest wyższe niż otaczające obszary. W takich warunkach dochodzi do stabilizacji atmosfery, co ogranicza pionowy ruch powietrza. Tego typu układ pogodowy sprzyja gromadzeniu się zanieczyszczeń w dolnych warstwach atmosfery, co prowadzi do ich podwyższonego stężenia, szczególnie w zimie, gdy temperatura inwersyjna utrudnia rozprzestrzenianie się zanieczyszczeń. Przykładem mogą być miasta o intensywnej urbanizacji, gdzie w okresie zimowym, zwłaszcza przy braku wiatru, dochodzi do smogu, co jest niebezpieczne dla zdrowia mieszkańców. Dobrą praktyką w zarządzaniu jakością powietrza jest monitorowanie warunków meteorologicznych oraz wdrażanie odpowiednich działań prewencyjnych, takich jak ograniczenie emisji zanieczyszczeń w czasie występowania antycyklonów. Zrozumienie tego zjawiska jest kluczowe dla opracowywania skutecznych strategii ochrony środowiska.

Pytanie 16

Na podstawie danych zawartych w tabeli, kod odpadu pochodzącego z domku jednorodzinnego w postaci obierek z warzyw, to

KodGrupy, podgrupy i rodzaje odpadów
20Odpady komunalne łącznie z frakcjami gromadzonymi selektywnie
20 01Odpady komunalne segregowane i gromadzone selektywnie (z wyłączeniem 15 01)
20 01 01Papier i tektura
20 01 02Szkło
20 01 08Odpady kuchenne ulegające biodegradacji
20 01 39Tworzywa sztuczne
20 01 40Metale
20 01 11Tekstylia
20 01 25Oleje i tłuszcze jadalne
20 02Odpady z ogrodów i parków (w tym z cmentarzy)
20 02 01Odpady ulegające biodegradacji
20 02 03Inne odpady nieulegające biodegradacji
20 03Inne odpady komunalne
20 03 01Niesegregowane (zmieszane) odpady komunalne
20 03 07Odpady wielkogabarytowe
A. 20 02 01
B. 20 01 08
C. 20 01 25
D. 20 02 03
Odpowiedź 20 01 08 jest poprawna, ponieważ odnosi się do odpadów kuchennych pochodzących z domów jednorodzinnych, takich jak obierki z warzyw. Zgodnie z klasyfikacją odpadów, odpady te są klasyfikowane jako odpady biodegradowalne, które powinny być odpowiednio segregowane i przetwarzane. Odpady te można wykorzystywać do kompostowania, co nie tylko redukuje ilość odpadów trafiających na wysypiska, ale także przynosi korzyści dla środowiska poprzez wzbogacenie gleby w wartościowe składniki odżywcze. Zastosowanie kodu 20 01 08 w praktyce ułatwia zarządzanie odpadami oraz ich dalszą obróbkę na poziomie lokalnym. Przykładem może być segregacja w gospodarstwie domowym, gdzie obierki warzyw są gromadzone oddzielnie i przekazywane do lokalnych punktów zbiórki, co wspiera ideę zrównoważonego rozwoju i recyklingu. Warto podkreślić, że właściwe klasyfikowanie odpadów jest zgodne z regulacjami unijnymi oraz krajowymi wytycznymi w zakresie gospodarki odpadami, co jest kluczowe dla ochrony środowiska.

Pytanie 17

Zakres wartości określonego czynnika środowiskowego, w którym organizm ma najdogodniejsze warunki do życia to

A. maximum
B. optimum
C. minimum
D. pessimum
Odpowiedzi maximum, pessimum i minimum odnosi się do różnych pojęć dotyczących działania czynników środowiskowych, które mogą prowadzić do nieporozumień w kontekście optymalnych warunków bytowania organizmów. Maximum oznacza maksymalny poziom danego czynnika, po przekroczeniu którego może dochodzić do negatywnych skutków dla organizmu. Przykładowo, zbyt wysoka temperatura może prowadzić do stresu cieplnego, a to z kolei może negatywnie wpłynąć na wydajność organizmów, co jest istotne w kontekście zmian klimatycznych. Z kolei minimum oznacza najniższy poziom danego czynnika, poniżej którego organizmy nie są w stanie funkcjonować prawidłowo. Na przykład, minimalna ilość wody niezbędna dla roślin do fotosyntezy jest kluczowa, a jej niedobór może prowadzić do usychania. Pessimum natomiast odnosi się do warunków, które są niekorzystne dla organizmu, ale nie są skrajnie nieodpowiednie. W takim przypadku organizm może przetrwać, ale nie będzie w stanie się rozwijać ani rozmnażać. W praktyce rozróżnienie tych pojęć jest kluczowe dla zrozumienia ekologicznych interakcji i wpływu na bioróżnorodność. Dlatego zrozumienie różnic między tymi terminami oraz ich wpływu na organizmy jest istotne dla prawidłowego zarządzania środowiskiem i zapewnienia zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 18

W jakim urządzeniu nie występuje proces degradacji organicznych związków zawartych w ściekach?

A. W komorze osadu czynnego
B. W złożu biologicznym nawadnianym
C. W aeratorze
D. W osadniku typu Imhoffa
Aerator to urządzenie, w którym zachodzi proces napowietrzania ścieków, a nie ich rozkładu. Jego głównym celem jest dostarczenie tlenu do mikroorganizmów, które w innych częściach systemu oczyszczania ścieków prowadzą procesy biodegradacji. W aeratorze następuje intensywne mieszanie ścieków z powietrzem, co sprzyja rozwojowi tlenowych mikroorganizmów, ale to właśnie w innych urządzeniach, takich jak osadnik czynny czy złoże biologiczne, zachodzi faktyczny proces rozkładu związków organicznych. W dobrych praktykach dotyczących oczyszczania ścieków, aeratory są kluczowe dla utrzymania odpowiednich warunków tlenowych, co z kolei wpływa na efektywność całego systemu. Przykładem zastosowania aeratorów jest ich wykorzystanie w oczyszczalniach ścieków komunalnych, gdzie są one niezbędne do zapewnienia odpowiedniej ilości tlenu dla procesów biologicznych. Standardy dotyczące jakości powietrza dostarczanego do aeratorów są zgodne z normami europejskimi, co zapewnia ich efektywność operacyjną.

Pytanie 19

Które z poniższych stwierdzeń jest zgodne z zasadą J. Liebiga?

A. Składnik odżywczy dostępny w najmniejszej ilości w odniesieniu do potrzeb rośliny stanowi czynnik sprzyjający jej wzrostowi
B. Składnik odżywczy dostępny w największej ilości w odniesieniu do potrzeb rośliny stanowi czynnik sprzyjający jej wzrostowi
C. Składnik odżywczy dostępny w najmniejszej ilości w odniesieniu do potrzeb rośliny stanowi czynnik ograniczający jej wzrost
D. Składnik odżywczy dostępny w największej ilości w odniesieniu do potrzeb rośliny stanowi czynnik ograniczający jej wzrost
Prawo J. Liebiga, znane również jako prawo minimum, stwierdza, że wzrost rośliny jest ograniczany przez składnik pokarmowy, który jest dostępny w najmniejszej ilości w stosunku do potrzeb rośliny. Oznacza to, że nawet jeśli inne składniki odżywcze są dostępne w nadmiarze, ich wpływ na wzrost będzie ograniczony przez ten jeden, który jest w deficycie. Na przykład, jeśli roślina potrzebuje azotu, fosforu i potasu, ale azotu jest niewystarczająco, to wzrost rośliny nie będzie optymalny, mimo że fosfor i potas są w odpowiednich ilościach. To zjawisko jest szczególnie ważne w uprawach rolniczych, gdzie zrozumienie potrzeb roślin i dostarczenie odpowiednich nawozów może znacząco poprawić plony. Dobre praktyki agronomiczne polegają na regularnym badaniu gleby i dostosowywaniu nawożenia do rzeczywistych potrzeb roślin, aby uniknąć niedoborów i maksymalizować efektywność wzrostu.

Pytanie 20

Wyższa jednostka od ekosystemu, posiadająca szerszy zasięg, to

A. biosfera
B. biocenoza
C. biotop
D. biom
Biotop to określenie na konkretne środowisko życia organizmów, które charakteryzuje się specyficznymi warunkami fizycznymi i chemicznymi, takimi jak temperatura, wilgotność czy rodzaj gleby. Biotop jest częścią ekosystemu, ale nie obejmuje on całej różnorodności biologicznej, która występuje w danym obszarze. Biocenoza natomiast oznacza zbiorowisko organizmów różnych gatunków żyjących w danym biotopie. Oba te terminy odnoszą się do bardziej lokalnych aspektów ekologii i nie ujmują szerszego kontekstu geograficznego, który jest kluczowy dla zrozumienia pojęcia biomu. Biosfera to z kolei globalny system ekologiczny, który obejmuje wszystkie ekosysytemy i biomy na Ziemi, ale nie jest jednostką wyższą w sensie klasyfikacji ekologicznej, a bardziej zbiorowym terminem dla wszystkich form życia i ich środowisk. Typowym błędem myślowym jest pomylenie skali pojęć ekologicznych i niedostrzeganie, że biom jest podstawową kategorią w klasyfikacji organizmów i ich siedlisk na poziomie kontynentalnym. Użycie niewłaściwych terminów może prowadzić do nieporozumień w analizach ekologicznych i planowania ochrony przyrody, co jest sprzeczne z zasadami rzetelnego zarządzania środowiskiem.

Pytanie 21

Do kalibracji pH-metru potrzebne są roztwory

A. nasycone
B. podstawowe
C. wzorcowe
D. buforowe
Roztwory buforowe są kluczowe przy kalibracji pH-metru, ponieważ zapewniają stabilne i przewidywalne wartości pH, które są niezbędne do precyzyjnego pomiaru. Kalibracja pH-metru polega na dostosowywaniu jego wskazań do znanych wartości pH roztworów buforowych, które są przygotowywane zgodnie z normami, na przykład ISO 3696. Roztwory te składają się z mieszanki kwasu i jego soli, co pozwala na utrzymanie stałego pH, nawet w obliczu niewielkich zmian w składzie chemicznym. Dla dokładnej kalibracji pH-metru zaleca się użycie przynajmniej dwóch roztworów buforowych o znanym pH, zazwyczaj o wartościach 4, 7 i 10. W praktyce, użycie buforów zapewnia, że pH-metr będzie reagował adekwatnie do zmian pH mierzonych roztworów, co jest kluczowe w wielu dziedzinach, takich jak analiza chemiczna oraz biotechnologia. Stosowanie buforów zgodnych z normami jakościowymi pozwala również na uzyskanie wiarygodnych wyników pomiarów, co jest niezbędne w kontrolach procesów przemysłowych oraz w laboratoriach badawczych.

Pytanie 22

Kataster wodny zawiera dane dotyczące

A. zagospodarowania terenu w sąsiedztwie zbiorników wodnych
B. fauny zamieszkującej zbiornik wodny
C. zanieczyszczeń punktowych wody
D. zanieczyszczeń atmosferycznych w rejonie zbiorników wodnych
Wybór odpowiedzi, które odnoszą się do zwierząt żyjących w zbiorniku wodnym, zagospodarowania przestrzennego lub zanieczyszczeń powietrza, nie jest zgodny z definicją katastru wodnego. Kataster wodny koncentruje się na aspektach związanych z jakością wód, w tym zanieczyszczeniami, a nie na biologii czy zagospodarowaniu terenu. Informacje o zwierzętach w zbiorniku wodnym są istotne, ale są częścią badań ekologicznych, które badają bioróżnorodność, a nie katastru wodnego. Podobnie, zagospodarowanie przestrzenne w okolicy zbiorników wodnych jest związane z planowaniem przestrzennym i administracyjnym, a nie z bezpośrednim monitorowaniem jakości wód. Zanieczyszczenia powietrza, chociaż mają wpływ na jakość wód, są tym bardziej niezwiązane z katastrami wodnymi, które koncentrują się na zanieczyszczeniach wody, nie na tych, które występują w powietrzu. Wszystkie te odpowiedzi pokazują typowy błąd myślowy, polegający na myleniu różnych dziedzin zarządzania środowiskowego. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy system informacji środowiskowej ma swoje ściśle określone ramy i zakres działania, a pomieszanie tych obszarów prowadzi do błędnych wniosków.

Pytanie 23

Odpady powstające w wyniku świadczenia usług zdrowotnych oraz prowadzenia badań i eksperymentów naukowych w dziedzinie medycyny klasyfikowane są jako odpady

A. komunalne
B. niezawodne
C. promieniotwórcze
D. medyczne
Odpady, które powstają podczas opieki zdrowotnej i robienia badań w medycynie nazywamy odpadami medycznymi. To jest coś, co może być naprawdę niebezpieczne dla zdrowia ludzi i naszego środowiska. Do tej grupy odpadów należą różne rzeczy, jak użyte igły, bandaże, a nawet szczątki tkanek czy organów. Są też odpady chemiczne z laboratoriów. Prawo mówi, że te odpady trzeba zbierać, transportować i utylizować w odpowiedni sposób, żeby nie narażać nikogo na zakażenia czy zanieczyszczenia. W praktyce to oznacza, że szpitale muszą mieć specjalne pojemniki na te odpady, prowadzić ich ewidencję i korzystać z firm, które są w tym doświadczone. Dbanie o odpady medyczne jest mega ważne dla naszego zdrowia i przestrzegania przepisów, dlatego warto to rozumieć.

Pytanie 24

Który zestaw narzędzi jest konieczny do wykonania pobrań gleby?

A. Areometr, waga analityczna
B. Suszarka do prób, zestaw sit
C. Szpadel, próbniki
D. Aparat do zdjęć, papierki wskaźnikowe
Odpowiedź 'Szpadel, próbniki' jest poprawna, ponieważ te narzędzia są kluczowe w procesie pobierania próbek gleby. Szpadel jest używany do wykopywania gleby, umożliwiając dotarcie do różnych warstw, co jest istotne dla analizy struktury i składu gleby w danym miejscu. Próbniki, które mogą mieć różne formy, takie jak próbnik cylindryczny, pozwalają na pobranie próbek o określonej objętości, co jest niezbędne do późniejszej analizy laboratoryjnej. Dobre praktyki wymagają, aby próbki były pobierane z kilku miejsc w obrębie badanego obszaru, co zwiększa reprezentatywność wyników. Zgodnie z normą PN-ISO 10381-1, zaleca się również, aby próbki były pobierane z powierzchni oraz z głębokości, co pozwala na ocenę zmian w strukturze i właściwościach gleby w zależności od głębokości. Efektywne pobieranie próbek gleby jest kluczowe dla takich dziedzin jak rolnictwo, inżynieria lądowa czy ochrona środowiska, ponieważ wyniki analizy wpływają na decyzje dotyczące nawożenia, budowy infrastruktury, a także monitorowania zanieczyszczeń.

Pytanie 25

Jakie źródło paliwa pochodzi z odnawialnych źródeł energii?

A. koks
B. pellet
C. węgiel brunatny
D. węgiel kamienny
Pellet jest materiałem opałowym, który pochodzi z odnawialnych źródeł energii, głównie z biomasy. Jest produkowany z odpadów drzewnych, takich jak wióry, trociny oraz inne resztki roślinne, które są sprasowane i formowane w cylindryczne granulki. Dzięki procesowi produkcji, pellet ma wysoką gęstość energetyczną oraz niską wilgotność, co czyni go efektywnym paliwem. W praktyce, pellet może być używany w piecach na biomasę oraz kotłach przystosowanych do spalania biomasy. Wiele krajów wprowadza normy dotyczące jakości pelletu, takie jak PN-EN 14961-2, które określają wymagania dotyczące jego właściwości chemicznych oraz fizycznych, co zapewnia efektywność spalania i minimalizuje emisję szkodliwych substancji. Użycie pelletu przyczynia się do redukcji emisji dwutlenku węgla oraz zmniejszenia zależności od paliw kopalnych, co jest istotne w kontekście zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska.

Pytanie 26

W punktach pomiarowych ustalono wartości poziomu hałasu:
- X: 52 dB
- Y: 69 dB

Na podstawie tabeli oceń poziom uciążliwości hałasu.

Skala subiektywnej uciążliwości hałasu komunikacyjnego
UciążliwośćLAeq [dB]
mała< 52
średnia52÷62
duża63÷70
bardzo duża> 70
A. W punkcie X uciążliwość mała, w punkcie Y duża.
B. W punkcie X uciążliwość średnia, w punkcie Y bardzo duża.
C. W punkcie X uciążliwość średnia, w punkcie Y duża.
D. W punkcie X uciążliwość duża, w punkcie Y średnia.
Odpowiedzi, które wskazują na błędne klasyfikacje uciążliwości hałasu, mogą wynikać z nieporozumienia w zakresie interpretacji wartości dB oraz ich znaczenia w kontekście uciążliwości. Wiele z tych odpowiedzi błędnie przypisuje wartości hałasu do niewłaściwych kategorii, co może prowadzić do poważnych konsekwencji. Na przykład, określenie uciążliwości jako 'mała' w punkcie X z wartością 52 dB jest mylne, ponieważ takie wartości, według standardów, rzeczywiście wskazują na uciążliwość średnią. Podobnie, błędna klasyfikacja 69 dB jako 'średnia' w punkcie Y jest niezgodna z danymi, ponieważ wartość ta wyraźnie wskazuje na uciążliwość dużą. Typowym błędem jest także pomijanie kontekstu przepisów prawnych dotyczących hałasu, co prowadzi do niewłaściwych ocen ryzyka eksponowania ludzi na nadmierny hałas. Wartości hałasu powinny być analizowane w kontekście norm i regulacji, takich jak normy ISO dotyczące akustyki, które dostarczają ściśle określonych wytycznych co do poziomów hałasu akceptowalnych w różnych środowiskach. Ignorowanie tych standardów może skutkować poważnymi konsekwencjami zdrowotnymi oraz prawnymi.

Pytanie 27

Czym charakteryzuje się stepowienie terenów intensywnie meliorowanych?

A. zwiększeniem różnorodności roślin i zwierząt
B. spadkiem poziomu wód gruntowych
C. przesuszeniem gleb oraz zastępowaniem ekosystemów leśnych przez trawy
D. zmianą odczynu pH oraz nadmiernym stężeniem metali ciężkich
Obniżenie poziomu wód gruntowych może być jednym z czynników wpływających na stepowienie, jednak nie jest bezpośrednim objawem tego procesu. W rzeczywistości, stepowienie to bardziej złożony fenomen, który wiąże się z wieloma aspektami ekologicznymi. Zmiany w poziomie wód gruntowych mogą prowadzić do różnorodnych skutków, ale same w sobie nie są definicją stepowienia. Zastępowanie ekosystemów leśnych przez trawiaste, które zostało wskazane w poprawnej odpowiedzi, jest bardziej trafnym opisem procesu, ponieważ odzwierciedla bezpośrednie zmiany w strukturze roślinności. Wzbogacenie różnorodności flory i fauny jest również nieprawidłowe, ponieważ stepowienie prowadzi zazwyczaj do uproszczenia ekosystemu, a nie jego wzbogacenia. Utrata różnorodności biologicznej jest jednym z negatywnych skutków stepowienia, a nie pożądaną zmianą. Zmiana odczynu pH i nadmierne stężenie metali ciężkich mogą występować w wyniku zanieczyszczenia gleb, ale nie są bezpośrednio związane z procesem stepowienia. Często błąd w interpretacji wynika z mylenia objawów degradacji środowiska z ich przyczynami, co prowadzi do niepoprawnych wniosków. Zrozumienie całego kontekstu ekologicznego jest kluczowe dla właściwej analizy zjawisk zachodzących w środowisku naturalnym.

Pytanie 28

Stężenie NO2 wynosi 200 ug/m3, a przeliczone na mg/m3 wynosi

A. 0,002 mg/m3
B. 20,0 mg/m3
C. 0,2 mg/m3
D. 2,0 mg/m3
Analizując błędne odpowiedzi, należy zwrócić uwagę na różne nieporozumienia związane z przeliczeniem jednostek stężenia. Istotnym błędem jest nieprawidłowe zrozumienie konwersji między mikrogramami a miligramami. Odpowiedzi wskazujące na 2,0 mg/m³ oraz 20,0 mg/m³ sugerują, że osoba odpowiadająca pomyliła jednostki i zastosowała niewłaściwe mnożniki. Przykładowo, zakładając, że 200 µg/m³ jest równoważne 2,0 mg/m³, osoba ta nie uwzględniła faktu, że 1 mg/m³ to 1000 µg/m³, stąd wynik powinien być znacznie mniejszy. Z kolei odpowiedź 0,002 mg/m³ także wskazuje na fundamentalne nieporozumienie, ponieważ sugeruje, że 200 µg/m³ to jedynie 0,2% jednego miligrama na metr sześcienny, co jest błędne. Ten typ myślenia często prowadzi do nieprawidłowych oszacowań w kontekście badań środowiskowych i zdrowotnych, gdzie dokładność pomiaru stężenia zanieczyszczeń ma kluczowe znaczenie. Dlatego bardzo istotne jest posługiwanie się poprawnymi jednostkami oraz zrozumienie relacji między nimi, co jest podstawą dobrych praktyk w monitorowaniu i analizie jakości powietrza.

Pytanie 29

Dokumentacja dotycząca wpływu projektu na środowisko powinna być kluczowym źródłem informacji o jego oddziaływaniu

A. wyłącznie na etapie jego realizacji oraz eksploatacji
B. wyłącznie na etapie jego eksploatacji oraz likwidacji
C. na etapie jego realizacji, eksploatacji oraz likwidacji
D. wyłącznie na etapie jego realizacji oraz likwidacji
Raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko (OOŚ) jest kluczowym dokumentem, który powinien dostarczać informacji na każdym etapie życia przedsięwzięcia: realizacji, eksploatacji oraz likwidacji. Na etapie realizacji, raport ocenia potencjalne skutki środowiskowe planowanych działań, co pozwala na zaplanowanie działań minimalizujących negatywne oddziaływania. W fazie eksploatacji, raport służy jako narzędzie monitorowania i zarządzania skutkami działalności, a także umożliwia dostosowanie działań w celu ochrony środowiska. Na etapie likwidacji, raport staje się podstawą do oceny wpływu procesu zamykania przedsięwzięcia oraz wskazania niezbędnych działań rekultywacyjnych. Przykładem zastosowania jest budowa i eksploatacja elektrowni wiatrowej, gdzie raport OOŚ pozwala na zaplanowanie lokalizacji turbin, aby minimalizować wpływ na ptaki oraz inne ekosystemy. Praktyki te są zgodne z normami ISO 14001 dotyczącymi zarządzania środowiskiem, które zalecają systematyczne podejście do oceny oddziaływań na każdym etapie cyklu życia produktu.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 31

Jednym z rezultatów pozyskiwania surowców mineralnych metodą odkrywkową jest

A. powstawanie wyrobisk
B. osuwanie gruntów
C. alkalizacja gleb
D. powstawanie pęknięć
Podejście do wydobycia surowców mineralnych metodą odkrywkową jest złożone i wymaga uwzględnienia wielu czynników. Alkalizacja gruntów, powstawanie szczelin oraz osiadanie gruntów to zjawiska, które mogą występować w wyniku działalności górniczej, jednak nie są one bezpośrednimi skutkami wydobywania odkrywkowego. Alkalizacja gruntów odnosi się do procesu wzrostu pH gleby, co często jest wynikiem stosowania nawozów mineralnych lub innych chemikaliów w rolnictwie, a nie eksploatacji surowców mineralnych. Problemy związane z powstawaniem szczelin w ziemi mogą być efektem naturalnych procesów geologicznych lub niewłaściwego zarządzania wodami gruntowymi, a niekoniecznie są one konsekwencją odkrywkowego wydobycia. Osiadanie gruntów z kolei jest zjawiskiem, które może występować w wyniku długotrwałego działania wody na podłoże lub zbyt intensywnej eksploatacji, jednak nie jest jednoznacznie powiązane tylko z metodą odkrywkową. Ważne jest, aby rozumieć, że prawidłowe podejście do eksploatacji surowców mineralnych wymaga znajomości geologii oraz zastosowania odpowiednich technologii, które minimalizują negatywne skutki dla środowiska i infrastruktury. Właściwe planowanie i monitorowanie procesu wydobycia są kluczowe, aby uniknąć błędów myślowych, które mogą prowadzić do mylnych wniosków na temat skutków działalności górniczej.

Pytanie 32

Zarządzanie oraz koordynacja działań w zakresie Państwowego Monitoringu Środowiska są przypisane do

A. ministra środowiska
B. głównego inspektora ochrony środowiska
C. stacji sanitarno-epidemiologicznej
D. wojewody
Główny inspektor ochrony środowiska (GIOŚ) jest kluczowym organem państwowym odpowiedzialnym za nadzór i koordynację działań w zakresie monitorowania stanu środowiska w Polsce. Jego kompetencje obejmują zbieranie, analizowanie i udostępnianie danych o stanie środowiska, co jest niezbędne dla efektywnego zarządzania zasobami naturalnymi i ochrony zdrowia publicznego. GIOŚ działa zgodnie z ustawą o Inspekcji Ochrony Środowiska, która precyzuje jego rolę w systemie państwowego monitoringu środowiska. Przykładowo, GIOŚ organizuje programy pomiarowe dotyczące jakości powietrza, wody i gleby, a także prowadzi badania dotyczące zanieczyszczeń i ich wpływu na zdrowie ludzi. W praktyce, działania GIOŚ są integralne dla tworzenia polityki ochrony środowiska i podejmowania decyzji dotyczących ochrony przyrody oraz zapobiegania degradacji środowiska. Współpracuje on z innymi instytucjami, co zapewnia holistyczne podejście do problemów ekologicznych, zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania środowiskiem i zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 33

Które z elementów oczyszczalni ścieków powinny być zasilane ściekami o odpowiedniej ilości substancji biogennych?

A. złoża biologiczne, komory osadu czynnego
B. złoża biologiczne, poletka osadowe
C. złoża biologiczne, komory anoksyczne
D. złoża biologiczne, komory defosfatacji
Złoża biologiczne oraz komory osadu czynnego to kluczowe elementy nowoczesnych oczyszczalni ścieków, które są odpowiedzialne za usuwanie substancji biogennych. Złoża biologiczne, dzięki obecności mikroorganizmów, prowadzą do biodegradacji zanieczyszczeń organicznych, co jest istotne z punktu widzenia ochrony środowiska. Komory osadu czynnego natomiast, dzięki procesowi aktywnego osadu, umożliwiają skuteczne usuwanie azotu oraz fosforu, co jest szczególnie istotne w kontekście ochrony wód gruntowych i powierzchniowych. W praktyce, w odpowiednich warunkach, złoża biologiczne mogą być wykorzystywane do wzbogacenia procesów tlenowych oraz anoksycznych, co sprzyja efektywnemu usuwaniu substancji biogennych. Dobry projekt oczyszczalni powinien uwzględniać te elementy, aby zapewnić zgodność z normami ochrony środowiska, jak np. dyrektywy unijne dotyczące jakości wody. Współczesne standardy projektowe podkreślają znaczenie integracji złożonych technologii oczyszczania, co maksymalizuje efektywność całego procesu.

Pytanie 34

Długopisy, styropian oraz zanieczyszczony papier są klasyfikowane jako odpady

A. mineralne
B. zmieszane
C. niebezpieczne
D. organicze
Odpowiedź zmieszane jest poprawna, ponieważ długopisy, styropian i brudny papier nie są odpadami, które można skategoryzować w bardziej specyficzne grupy, takie jak odpady mineralne, organiczne czy niebezpieczne. Odpady zmieszane to te, które nie mogą być podzielone na inne kategorie z uwagi na ich zróżnicowany skład. W praktyce odpady zmieszane są często traktowane jako odpady komunalne, które trafiają do systemów gospodarki odpadami. W wielu krajach, w tym w Polsce, segregacja odpadów jest kluczowym elementem zarządzania odpadami, a odpady zmieszane są zbierane w osobnych pojemnikach. Warto również zaznaczyć, że odpowiednie postępowanie z odpadami zmieszanymi wpływa na efektywność recyklingu oraz ochronę środowiska, co jest zgodne z dyrektywami Unii Europejskiej w zakresie gospodarki odpadami. Przy segregacji warto pamiętać, aby nie wrzucać do pojemnika na odpady zmieszane materiałów, które mogą być poddane recyklingowi, ponieważ prowadzi to do obniżenia efektywności przetwarzania surowców wtórnych.

Pytanie 35

Aby zminimalizować ryzyko zagrożeń podczas nalewania i rozcieńczania stężonego kwasu siarkowego(VI), laborant powinien nałożyć:

A. fartuch ochronny, okulary typu gogle, rękawice ochronne przed chemikaliami
B. fartuch ochronny, okulary typu gogle, jednorazowe rękawice z lateksu
C. fartuch ochronny, maskę przeciwgazową, rękawice ochronne przed chemikaliami
D. fartuch ochronny, maskę przeciwgazową, rękawice z gumy
Wybór fartucha ochronnego, okularów typu gogle oraz rękawic chroniących przed chemikaliami jest kluczowy dla bezpieczeństwa laboranta podczas pracy z kwasem siarkowym(VI). Fartuch ochronny chroni odzież i skórę przed ewentualnymi oparzeniami, które mogą wystąpić w przypadku kontaktu z tym silnym kwasem. Okulary typu gogle stanowią skuteczną barierę dla oczu, które są szczególnie wrażliwe na szkodliwe działanie substancji chemicznych. Rękawice chroniące przed chemikaliami, wykonane z materiałów odpornych na działanie kwasów, zapewniają dodatkową ochronę dłoni, minimalizując ryzyko kontaktu z substancją niebezpieczną. Zgodnie z normami bezpieczeństwa, takimi jak OSHA (Occupational Safety and Health Administration) oraz GHS (Globally Harmonized System of Classification and Labelling of Chemicals), stosowanie odpowiednich środków ochrony osobistej jest obowiązkowe w każdych warunkach, gdzie występuje ryzyko narażenia na substancje toksyczne. Przykładem zastosowania powyższych zasad może być procedura rozcieńczania kwasów, gdzie nieodpowiednie zabezpieczenie może prowadzić do poważnych wypadków. Zastosowanie właściwych środków ochrony osobistej nie tylko zwiększa bezpieczeństwo, ale również podnosi standardy pracy w laboratorium.

Pytanie 36

Zalecaną metodą unieszkodliwiania zmieszanych odpadów z gospodarstw domowych zgodnie z informacjami zawartymi w tabeli jest

Metody unieszkodliwiania odpadów dla wybranych rodzajów odpadów.
Rodzaj odpadówMetoda przetwarzania
KompostowanieFermentacjaMechaniczno-
biologiczne
przetwarzanie MBP
Nieprzydatne do wykorzystania tłuszcze spożywcze+/-+-
Nie segregowane odpady komunalne--+
Surowce i produkty nie nadające się do spożycia++-
Odpadowa masa roślinna++-
+ zalecona metoda przetwarzania,
+/- metoda możliwa do zastosowania ( z ograniczeniami )
- nieprzydatna metoda przetwarzania
A. Kompostowanie.
B. Fermentacja.
C. Fermentacja i kompostowanie.
D. Mechaniczno-biologiczne przetwarzanie MBP.
Zalecaną metodą unieszkodliwiania zmieszanych odpadów komunalnych jest mechaniczno-biologiczne przetwarzanie (MBP), ponieważ pozwala na skuteczne odzyskiwanie surowców wtórnych oraz redukcję masy odpadów, co jest korzystne dla środowiska. Metoda ta obejmuje procesy mechaniczne, takie jak sortowanie, które oddzielają odpady na frakcje, oraz procesy biologiczne, które prowadzą do rozkładu organicznej części odpadów. W praktyce, MBP umożliwia odzyskiwanie materiałów, takich jak papier, szkło czy metale, co przyczynia się do oszczędności surowców i zmniejszenia ilości składowanych odpadów. W wielu krajach Europy, MBP jest standardem w zarządzaniu odpadami, zgodnym z dyrektywami unijnymi, które promują zrównoważony rozwój oraz gospodarkę o obiegu zamkniętym. Dobrą praktyką jest wdrażanie MBP w połączeniu z innymi metodami, co pozwala na optymalne zarządzanie gospodarką odpadami w gospodarstwach domowych.

Pytanie 37

Jednym z kroków związanych z rekultywacją wysypisk odpadów komunalnych jest pokrycie składowiska warstwą ziemi. Ta warstwa nie ma na celu

A. minimalizowania pylenia z powierzchni składowiska
B. stworzenia ochronnej bariery biologicznej dla korzeni roślin oraz dla gryzoni
C. zapobieżeniu przenikaniu wód deszczowych do wnętrza odpadów
D. absorpcji metali ciężkich ze zdeponowanych odpadów
Podczas analizy błędnych odpowiedzi należy zauważyć, że każda z nich implikuje niepoprawne założenia dotyczące funkcji warstwy gleby w kontekście rekultywacji składowisk odpadów komunalnych. Twierdzenie, że gleba ma stworzyć barierę biologiczną dla korzeni roślin oraz dla gryzoni, jest mylne, ponieważ warstwa gleby pełni funkcję ochronną, ale nie jest jedynym ani głównym elementem w kontroli organizmów żywych. Prawidłowa rekultywacja wymaga zastosowania bardziej zaawansowanych rozwiązań, takich jak biologiczne zabezpieczenia, które rzeczywiście mogą ograniczyć dostęp organizmów szkodliwych. Drugie stwierdzenie, sugerujące, że celem pokrywania składowiska jest uniemożliwienie infiltracji wód opadowych w głąb odpadów, jest nieprecyzyjne. Chociaż warstwa gleby rzeczywiście może ograniczać infiltrację, kluczowe jest zastosowanie dodatkowych barier, takich jak geomembrany, które skuteczniej zatrzymują wodę. Ostatnia koncepcja, dotycząca zapobiegania pyleniu, również nie oddaje pełnego obrazu funkcji gleby, która jest tylko jednym z elementów w systemie zarządzania składowiskiem. Kluczowe jest zrozumienie, że odpowiednie pokrycie składowisk musi być częścią całościowego planu zarządzania, który uwzględnia technologie ochrony środowiska oraz standardy praktyk rekultywacyjnych, aby skutecznie zarządzać ryzykiem związanym z zanieczyszczeniami.

Pytanie 38

Aby móc wykorzystać osady ściekowe do nawożenia gleb, upraw roślin oraz do rekultywacji użytków degradujących, należy je poddać procesowi

A. homogenizacji
B. sedymentacji
C. flotacji
D. stabilizacji
Stabilizacja osadów ściekowych jest kluczowym procesem, który ma na celu zmniejszenie ich toksyczności i poprawę ich właściwości agronomicznych, co czyni je bezpiecznymi do stosowania jako nawóz lub w rekultywacji gleb zdegradowanych. Proces ten polega na biologicznym, chemicznym lub termicznym przekształceniu osadów, co prowadzi do redukcji substancji organicznych oraz patogenów. Stabilizacja jest istotna, ponieważ osady ściekowe, jeśli nie są odpowiednio przetworzone, mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia ludzi i środowiska. Przykładem stabilizacji biologicznej jest kompostowanie, które nie tylko zmniejsza objętość osadów, ale również poprawia ich strukturę oraz wartość odżywczą. Zgodnie z normami Unii Europejskiej dla nawozów organicznych, stabilizacja osadów jest wymagana przed ich zastosowaniem w rolnictwie, aby zapewnić bezpieczeństwo i efektywność ich użycia. Stabilizowane osady mogą być zastosowane do poprawy właściwości gleby, co z kolei wspiera wzrost roślin oraz przyczynia się do rekultywacji zanieczyszczonych terenów, zgodnie z najlepszymi praktykami zarządzania odpadami.

Pytanie 39

Ile wynosi roczna emisja NOx dla kotła opałowego, który pracuje 6000 h/rok? Do obliczeń przyjmij średnią arytmetyczną z wyników pomiarów emisji przedstawionych w tabeli.

Pomiary emisji NOx dla kotła opałowego
Nr serii pomiarowej123456
Wyniki pomiarów emisji NOx [kg/h]0,3260,5620,4520,4640,3090,752
A. 3372 kg/rok
B. 2865 kg/rok
C. 4512 kg/rok
D. 1956 kg/rok
Wszystkie nieprawidłowe odpowiedzi bazują na błędnych założeniach dotyczących metodologii obliczeń emisji NOx. Często zdarza się, że przy podejmowaniu się takich obliczeń, użytkownicy nie uwzględniają właściwych jednostek i konwersji, co prowadzi do mylnych wyników. Na przykład, jeżeli ktoś mógłby założyć, że emisja jest obliczana jako całkowita kwota dla roku bez uwzględnienia średniej emisji na godzinę, to automatycznie skazuje się na błędne rezultaty. Również, niepełne zrozumienie koncepcji czasu pracy kotła może skutkować nieprawidłowym pomnożeniem wartości przez niewłaściwą liczbę godzin. Dodatkowo, pomijanie rzeczywistych danych pomiarowych, które są kluczowe w raportowaniu emisji, zniekształca prawdziwy obraz efektywności operacyjnej instalacji. Należy także zwrócić uwagę na ważność zapoznania się z normami prawnymi, takimi jak normy emisji gazów cieplarnianych, które mogą determinować maksymalne dozwolone wartości emisji, co jest istotne dla zakładów przemysłowych. Właściwe zrozumienie i obliczanie emisji jest kluczowe dla zarządzania wpływem na środowisko i może być decydujące dla przyszłych działań związanych z poprawą efektywności energetycznej oraz ograniczaniem skutków zanieczyszczenia.

Pytanie 40

Właściciele są zobowiązani do nieodpłatnego udostępniania danych koniecznych do prowadzenia katastru wodnego, który stanowi system informacyjny dotyczący zarządzania wodą?

A. działek ogrodowych
B. ośrodków wypoczynkowych
C. urządzeń wodnych
D. urządzeń pływających
Właściciele urządzeń wodnych są zobowiązani do nieodpłatnego przekazywania danych niezbędnych do prowadzenia katastru wodnego, co jest kluczowe dla efektywnego zarządzania zasobami wodnymi. Katalogowanie urządzeń wodnych, takich jak tamy, zbiorniki, czy systemy irygacyjne, pozwala na monitorowanie stanu wód, ich użytkowania oraz wpływu na środowisko. Przykładowo, w Polsce, zgodnie z Ustawą z dnia 20 lipca 2017 r. - Prawo wodne, zarządzanie wodami wymaga dokładnych danych do podejmowania decyzji w zakresie ochrony wód i gospodarowania nimi. Dzięki tym informacjom można ocenić, czy ilość wody w danym obszarze jest odpowiednia, a także zidentyfikować obszary zagrożone suszą lub powodzią. Współczesne systemy informacyjne, takie jak GIS (Geographic Information System), wykorzystują te dane do analizy przestrzennej, co wspiera planowanie przestrzenne i podejmowanie decyzji związanych z infrastrukturą wodną. Właściciele urządzeń wodnych mają zatem obowiązek nie tylko przekazywania informacji, ale także odpowiedzialność za ich aktualność i dokładność, co wpisuje się w dobre praktyki zarządzania wodami.