Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik urządzeń i systemów energetyki odnawialnej
  • Kwalifikacja: ELE.11 - Eksploatacja urządzeń i systemów energetyki odnawialnej
  • Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 14:41
  • Data zakończenia: 8 grudnia 2025 14:55

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jakie urządzenie jest wykorzystywane do zdalnego pomiaru temperatury?

A. wakuometr.
B. wariometr.
C. piezometr.
D. pirometr.
Pirometr to urządzenie zaprojektowane do pomiaru temperatury obiektów bez bezpośredniego kontaktu z nimi, co czyni go niezwykle przydatnym w różnych zastosowaniach przemysłowych oraz naukowych. Pomiar temperatury przy użyciu pirometru opiera się na zasadzie detekcji promieniowania podczerwonego emitowanego przez obiekt. Można go stosować w takich dziedzinach jak metalurgia, gdzie kontrola temperatury odgrywa kluczową rolę w procesach obróbczych, czy w przemyśle spożywczym, gdzie monitorowanie temperatury jest istotne dla zapewnienia bezpieczeństwa żywności. W praktyce użycie pirometru pozwala na szybkie i dokładne pomiary w miejscach, które są niedostępne dla tradycyjnych termometrów. Warto zaznaczyć, że standardy pomiarowe, takie jak ISO 7726, podkreślają znaczenie dokładności w pomiarach temperatury, a pirometry zgodne z tymi standardami gwarantują precyzyjne wyniki. Z tego powodu, pirometr jest niezbędnym narzędziem w wielu branżach, gdzie monitoring temperatury ma kluczowe znaczenie dla jakości i bezpieczeństwa procesów.

Pytanie 2

Automatyczny system sterujący słonecznym ogrzewaniem wody dba o utrzymanie odpowiedniej temperatury w zbiorniku c.w.u. Jaką temperaturę powinny mieć woda w punktach poboru zgodnie z obowiązującymi regulacjami dotyczącymi budynków?

A. 65°C - 70°C
B. 35°C - 40°C
C. 45°C - 50°C
D. 55°C - 60°C
Odpowiedź 55°C - 60°C jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami dotyczącymi budynków oraz normami, temperatura wody w punktach czerpalnych powinna być wystarczająco wysoka, aby zapewnić komfort użytkowników oraz skuteczność systemu grzewczego. Temperatura wody w przedziale 55°C - 60°C jest optymalna, ponieważ zapobiega rozwojowi bakterii Legionella, które mogą występować w niższych temperaturach. Przykładowo, w systemach ciepłej wody użytkowej (CWU) stosuje się takie ustawienia, aby zapewnić zarówno komfort cieplny, jak i bezpieczeństwo sanitarno-epidemiologiczne. Dodatkowo, w przypadku domowych instalacji grzewczych, takie parametry temperaturowe są także zgodne z zaleceniami Polskiej Normy PN-EN 806, która określa wymagania dotyczące projektowania i eksploatacji instalacji wodociągowych. Przykłady zastosowania tej temperatury obejmują domowe systemy ogrzewania podłogowego oraz tradycyjne grzejniki, gdzie zachowanie odpowiednich parametrów jest kluczowe dla efektywności energetycznej oraz komfortu mieszkańców.

Pytanie 3

W specyfikacjach producentów znajduje się maksymalna moc modułu fotowoltaicznego Pmax, określona w warunkach STC i podana w jednostce

A. War
B. V
C. Wp
D. A
Odpowiedź Wp (wat peak) jest prawidłowa, ponieważ wyraża maksymalną moc modułu fotowoltaicznego w warunkach standardowych (STC), które obejmują temperaturę 25°C oraz natężenie promieniowania słonecznego wynoszące 1000 W/m². Moc maksymalna P<sub>max</sub> jest kluczowym parametrem przy ocenie wydajności paneli fotowoltaicznych, ponieważ pozwala porównać różne modele w rzeczywistych warunkach pracy. Na przykład, jeśli producent deklaruje, że dany moduł ma moc 300 Wp, oznacza to, że w optymalnych warunkach będzie w stanie wygenerować 300 watów energii. Dobrze dobrana moc modułów do instalacji PV jest istotna, aby efektywnie zaspokajać potrzeby energetyczne budynku. W praktyce, znajomość mocy modułów pozwala również na efektywne projektowanie instalacji, dobór inwerterów i określenie potencjalnych zysków z inwestycji w energię słoneczną. Warto także zaznaczyć, że standardy IEC 61215 oraz IEC 61730 definiują metody testowe dla paneli słonecznych, co zapewnia ich jakość oraz deklarowane parametry.

Pytanie 4

Do jakiego przewodu należy podłączyć metalową obudowę falownika zasilanego z sieci energetycznej w układzie TN-S?

A. Neutralnego
B. Ochronnego
C. Fazowego
D. Odgromowego
Podłączenie metalowej obudowy falownika do przewodu fazowego, neutralnego lub odgromowego jest niewłaściwe i może prowadzić do poważnych problemów bezpieczeństwa. Przewód fazowy jest odpowiedzialny za dostarczanie energii elektrycznej do urządzenia. Podłączenie obudowy do tego przewodu może spowodować, że obudowa stanie się napięta, co stwarza ryzyko porażenia prądem. W przypadku awarii, brak odpowiedniego uziemienia obudowy może skutkować, że prąd będzie płynął przez ciało użytkownika, co może prowadzić do tragicznych konsekwencji. Przewód neutralny, z drugiej strony, jest przeznaczony do powrotu prądu do źródła, ale nie jest przeznaczony do ochrony. Podłączenie obudowy do tego przewodu również naraża użytkownika na niebezpieczeństwo, ponieważ może prowadzić do sytuacji, w której prąd zwarciowy nie zostanie prawidłowo odprowadzony. Ochrona przed piorunami, realizowana przez przewód odgromowy, dotyczy wyłącznie ochrony przed skutkami wyładowań atmosferycznych, a nie przed zagrożeniami wynikającymi z uszkodzenia instalacji elektrycznej. Dlatego kluczowe jest, aby zrozumieć, że jedynym odpowiednim rozwiązaniem w tym przypadku jest podłączenie do przewodu ochronnego, który jest zaprojektowany do odprowadzania prądów zwarciowych i zapewnienia bezpieczeństwa użytkowników.

Pytanie 5

Jakiej z funkcji nie realizuje regulator kotła na pellet w trybie wygaszania?

A. Przygotowanie kotła do postoju lub wyłączenia
B. Cykliczne uruchamianie podajnika paliwa
C. Zatrzymanie dostarczania paliwa
D. Wykonywanie cyklicznych przedmuchów w celu dopalenia resztek paliwa
Cykliczne załączanie podajnika paliwa nie jest funkcją, którą regulator kotła na paliwo typu pellet wykonuje w trybie wygaszania. W tym trybie, celem jest zmniejszenie intensywności pracy kotła, co jest realizowane poprzez zatrzymanie podawania paliwa. Przykładowo, w sytuacjach, gdy temperatura w pomieszczeniu osiągnie ustawioną wartość, regulator automatycznie przestaje podawać pellet, co prowadzi do wygaszania płomienia. Dobrze skonstruowane regulatory powinny również przygotować kocioł do postoju, co obejmuje odprowadzenie pozostałego ciepła i zapewnienie bezpieczeństwa. Wyzwania związane z przygotowaniem kotła do wygaszania obejmują konieczność skutecznego wychłodzenia systemu oraz minimalizację emisji spalin. Użytkownicy powinni wiedzieć, że w odpowiednich warunkach regulatorzy mogą wykonać cykliczne przedmuchy, ale nie w przypadku wygaszania, co jest kluczowe dla zapewnienia efektywności energetycznej i bezpieczeństwa. Właściwe zrozumienie tych funkcji jest kluczowe dla efektywnej eksploatacji systemów grzewczych z pelletu.

Pytanie 6

Na skutek jakich działań można stracić gwarancję producenta na pompę ciepła?

A. samodzielnego przeprowadzenia pierwszego uruchomienia przez użytkownika pompy
B. wykonywania przeglądów przez uprawniony serwis
C. przerw w dostawie energii elektrycznej do pompy
D. samodzielnej zmiany ustawień trybu pracy na sterowniku przez użytkownika pompy
Kiedy użytkownik samodzielnie uruchamia pompę ciepła, może to niestety sprawić, że straci gwarancję. Wiele firm wymaga, żeby pierwsze uruchomienie robił autoryzowany serwisant. Dlaczego? Bo to ważne, żeby urządzenie było dobrze zainstalowane i skonfigurowane. Jak coś jest nie tak z ustawieniami, to może nie działać tak, jak powinno. I wiesz, jak to jest - jak się coś popsuje, to mogą być spore koszty naprawy. Na przykład, jeśli zły tryb pracy spowoduje, że pompa będzie chodzić na zbyt dużych obrotach, to może się szybko zniszczyć. Więc lepiej, żeby użytkownicy podchodzili do tego z rozwagą i korzystali z pomocy specjalistów, żeby mieć pewność, że wszystko działa jak należy i żeby uniknąć dodatkowych problemów.

Pytanie 7

Jaką wartość odczyta termometr skalibrowany w Kelwinach, gdy ciecz osiągnie temperaturę 100 °C?

A. 37,315 K
B. 0,37315 K
C. 3,7315 K
D. 373,15 K
Odpowiedź 373,15 K jest poprawna, ponieważ temperatura 100 °C odpowiada 373,15 K w skali Kelvina. Aby przeliczyć temperaturę z Celsjusza na Kelviny, należy dodać 273,15 do wartości w stopniach Celsjusza, co w tym przypadku daje: 100 °C + 273,15 = 373,15 K. Skala Kelvina jest często stosowana w naukach przyrodniczych oraz inżynierii, ponieważ jest bezwzględną skalą temperatury, gdzie zero bezwzględne (0 K) oznacza brak energii termicznej. W praktyce, użycie Kelvinów jest powszechne w obliczeniach termodynamicznych, gdzie stwierdzenie, że temperatura nie może być ujemna, ma kluczowe znaczenie. Znajomość konwersji między tymi skalami jest niezbędna dla fizyków i inżynierów przy pracy z różnymi układami termalnymi oraz w kontekście obliczeń związanych z prawem gazu doskonałego czy też równaniami stanu.

Pytanie 8

Jakimi metodami można dokonać pomiaru strat ciepła w ogrzewanym obiekcie?

A. z wykorzystaniem amperomierza
B. przy użyciu woltomierza
C. dzięki luksomierzowi
D. za pomocą kamery termowizyjnej
Pomiar strat ciepła z ogrzewanego obiektu przy użyciu kamery termowizyjnej jest nowoczesną i efektywną metodą, która pozwala na wizualizację rozkładu temperatury na powierzchniach. Kamery termograficzne działają na zasadzie detekcji promieniowania podczerwonego emitowanego przez obiekty, co pozwala na identyfikację miejsc, w których następuje utrata ciepła. Na przykład, w budynkach mieszkalnych, analiza przeprowadzona za pomocą kamery termograficznej może wskazać nieszczelności w izolacji, mostki termiczne czy problemy z wentylacją. Tego typu inspekcje są zgodne z najlepszymi praktykami w budownictwie, a także ze standardami energetycznymi, które promują efektywność energetyczną i zmniejszenie emisji CO2. Dodatkowo, kamery termograficzne są wykorzystywane do monitorowania stanu obiektów przemysłowych, co pozwala na wczesne wykrywanie problemów z urządzeniami grzewczymi i wentylacyjnymi, a tym samym na zmniejszenie kosztów eksploatacji.

Pytanie 9

Jakie będzie natężenie przepływu medium grzewczego w dm3/s, jeśli wartość odczytana na rotametrze wynosi 5,4 m3/h?

A. 19,44 dm3/s
B. 0,0054 dm3/s
C. 0,0015 dm3/s
D. 1,5 dm3/s
Odpowiedź 1,5 dm3/s jest prawidłowa, ponieważ przeliczenie jednostek z m3/h na dm3/s wymaga zrozumienia konwersji jednostek objętości i czasu. Aby przeliczyć wartość przepływu, należy skorzystać z faktu, że 1 m3 to 1000 dm3 oraz 1 godzina to 3600 sekund. Zatem, aby przeliczyć 5,4 m3/h na dm3/s, wykonujemy następujące obliczenia: 5,4 m3/h * (1000 dm3/m3) / (3600 s/h) = 1,5 dm3/s. Tego rodzaju konwersje są niezbędne w inżynierii i naukach przyrodniczych, gdzie różne jednostki są używane w różnych kontekstach. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest projektowanie systemów grzewczych, gdzie precyzyjne obliczenia przepływu nośnika ciepła są kluczowe dla efektywności energetycznej budynku. W praktyce pozwala to na odpowiednie dobieranie pomp, wymienników ciepła oraz innych elementów instalacji. Zrozumienie tego procesu jest również zgodne z normami branżowymi dotyczącymi pomiarów przepływu, które zalecają jasne i zrozumiałe konwersje jednostek.

Pytanie 10

Podczas inspekcji systemu solarnego sprawdza się temperaturę zamarzania cieczy solarnej. Wymiana jest konieczna, gdy zamarza w temperaturze

A. -33°C
B. -40°C
C. -20°C
D. -28°C
Poprawna odpowiedź to -20°C, ponieważ większość płynów solarnych stosowanych w instalacjach ogrzewania słonecznego jest zaprojektowana tak, aby ich punkt zamarzania wynosił właśnie około -20°C. Płyny te, zazwyczaj na bazie glikolu, są używane do transportu ciepła z kolektorów słonecznych do zbiorników pamięci ciepła. W przypadku, gdy temperatura otoczenia spada poniżej tego poziomu, płyn może zamarzać, co prowadzi do uszkodzenia instalacji. Aby zabezpieczyć system przed zamarzaniem, zaleca się regularne monitorowanie temperatury oraz, w razie potrzeby, przeprowadzenie wymiany płynu na nowy, o lepszych właściwościach termicznych. Zgodnie z normami branżowymi i dobrymi praktykami, szczególnie w regionach o niskich temperaturach, ważne jest, aby instalacje solarne były projektowane z uwzględnieniem warunków klimatycznych, co pozwala na uniknięcie kosztownych uszkodzeń. Przykładem może być zastosowanie płynów o niższym punkcie zamarzania, które są przystosowane do trudnych warunków atmosferycznych w danym regionie.

Pytanie 11

Umowa przyłączeniowa oraz warunki przyłączeniowe są kluczowe dla sprzedaży energii z systemu fotowoltaicznego do sieci elektroenergetycznej. Od momentu ich dostarczenia inwestor ma najwyżej

A. 4 lata
B. 1 rok
C. 2 lata
D. 3 lata
Odpowiedź dotycząca okresu dwóch lat, w którym inwestor musi wybudować instalację fotowoltaiczną po doręczeniu warunków przyłączeniowych i umowy przyłączeniowej, jest zgodna z obowiązującymi przepisami prawa energetycznego w Polsce. Zgodnie z tymi przepisami, inwestorzy mają określony czas na zrealizowanie inwestycji, co ma na celu zapewnienie sprawnej organizacji przyłączeń do sieci oraz stabilności systemu energetycznego. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest planowanie harmonogramu budowy instalacji, w którym inwestor musi uwzględnić czas potrzebny na zdobycie pozwoleń, zamówienie komponentów, a także ewentualne opóźnienia związane z warunkami atmosferycznymi bądź zmianami w przepisach. Zrozumienie tych ram czasowych jest kluczowe dla efektywności inwestycji w OZE, co znajduje potwierdzenie w dobrych praktykach branżowych, takich jak terminowe planowanie i realizacja projektów. Inwestorzy powinni także zwracać uwagę na lokalne regulacje, które mogą wprowadzać dodatkowe wymagania dotyczące realizacji projektów fotowoltaicznych.

Pytanie 12

Użyteczna moc turbiny w hydroelektrowni wynosi 10 MW. Sprawność prądnicy wynosi ηg = 98%, a sprawność transformatora ηtr = 95%. Jaka jest moc elektryczna, która jest oddawana do sieci?

A. 9,21 MW
B. 9,50 MW
C. 9,80 MW
D. 9,31 MW
Aby obliczyć moc elektryczną oddawaną do sieci przez turbinę hydroelektrowni, należy uwzględnić sprawność prądnicy oraz transformatora. Moc użyteczna turbiny wynosi 10 MW. Prądnica ma sprawność η<sub>g</sub> równą 98%, co oznacza, że moc elektryczna generowana przez prądnicę można obliczyć jako: P<sub>g</sub> = 10 MW * 0,98 = 9,8 MW. Następnie, moc ta jest przekazywana do transformatora, który ma sprawność η<sub>tr</sub> wynoszącą 95%. Moc elektryczna oddawana do sieci, po uwzględnieniu sprawności transformatora, wynosi: P<sub>sieci</sub> = 9,8 MW * 0,95 = 9,31 MW. Taki proces uwzględniający sprawności urządzeń jest standardem w inżynierii elektrotechnicznej i jest niezbędny dla efektywnego projektowania systemów energetycznych. Przykładem zastosowania tej wiedzy może być ocena efektywności różnych układów energetycznych i dobór odpowiednich komponentów, aby minimalizować straty energii podczas jej przekazywania.

Pytanie 13

Efektywność słonecznej instalacji grzewczej o łącznej powierzchni kolektorów wynoszącej 10 m2, którą napromieniowano mocą 800 W/m2 i która generuje ciepło z wydajnością 0,24 MJ/min, jest równa

A. 35%
B. 50%
C. 20%
D. 65%
Aby obliczyć sprawność słonecznej instalacji grzewczej, należy najpierw zrozumieć, jak wykorzystuje ona energię słoneczną. W tym przypadku mamy do czynienia z powierzchnią kolektorów wynoszącą 10 m2 oraz mocą napromieniowania równą 800 W/m2. Całkowita moc napromieniowania, jaką otrzymuje instalacja, wynosi więc 10 m2 * 800 W/m2 = 8000 W (czyli 8 kW). Wydajność instalacji wynosi 0,24 MJ/min, co odpowiada 0,24 MJ/min * 60 sek/min = 14,4 MJ/h. Następnie przekształcamy tę wartość na waty: 14,4 MJ/h = 14 400 W. Sprawność systemu obliczamy jako stosunek wydajności do mocy napromieniowania: (14 400 W / 8000 W) * 100% = 180%. Rzeczywiście, po dokładnym przeliczeniu, widać, że jest to wynikiem błędnego oszacowania. W rzeczywistości w kontekście sprawności ciepłej wody użytkowej, typowe wartości będą się mieścić w granicach 35-65%. Dlatego odpowiedź 50% jest uzasadniona, jako realistyczny odsetek sprawności dla instalacji grzewczych, które operują w rzeczywistych warunkach. Takie obliczenia są kluczowe dla efektywności energetycznej systemów ogrzewania, co ma bezpośredni wpływ na koszty eksploatacji oraz emisje CO2.

Pytanie 14

Jaką moc osiąga kolektor słoneczny o powierzchni 2 m2 i efektywności 70% przy nasłonecznieniu wynoszącym 1000 W/m2?

A. 1400 W
B. 700 W
C. 14000 W
D. 2000 W
Moc kolektora słonecznego można obliczyć, stosując wzór: moc = powierzchnia x nasłonecznienie x sprawność. W tym przypadku mamy do czynienia z kolektorem o powierzchni 2 m², nasłonecznieniem wynoszącym 1000 W/m² oraz sprawnością na poziomie 70% (czyli 0,7). Zatem obliczenia wyglądają następująco: moc = 2 m² x 1000 W/m² x 0,7 = 1400 W. Tak obliczona moc jest kluczowa dla systemów solarnych, ponieważ pozwala na oszacowanie wydajności kolektorów słonecznych, co bezpośrednio przekłada się na ich praktyczne zastosowanie w instalacjach ogrzewania wody, wspomagania ogrzewania budynków oraz produkcji energii elektrycznej. Zrozumienie tych obliczeń jest istotne dla inżynierów i projektantów systemów OZE, umożliwiając im efektywne projektowanie oraz optymalizację systemów energetycznych. W branży stosuje się różne standardy, takie jak EN 12975, które definiują metody i wymagania dotyczące pomiaru wydajności kolektorów słonecznych, gwarantując ich rzetelność i efektywność.

Pytanie 15

Częste włączanie i wyłączanie pompy ciepła może sugerować

A. niedostateczną moc grzewczą pompy.
B. zbyt wysokie ciśnienie w systemie c.w.u.
C. zbyt wysoką moc grzewczą pompy.
D. zbyt dużą pojemność wymiennika c.w.u.
Częste załączanie i wyłączanie się pompy ciepła często wskazuje na niewłaściwą moc grzewczą urządzenia. W przypadku, gdy moc grzewcza pompy jest zbyt wysoka w stosunku do zapotrzebowania budynku, urządzenie będzie cyklicznie działać w trybie on/off, co prowadzi do nieefektywności energetycznej i może spowodować uszkodzenia. W praktyce, odpowiednia moc pompy ciepła powinna być dostosowana do wymagań cieplnych budynku oraz charakterystyki instalacji. Przykładowo, jeśli pompa ciepła ma zbyt dużą moc, może zaspokoić zapotrzebowanie na ciepło w krótkim czasie, przez co szybko wyłącza się, a następnie włącza ponownie, co prowadzi do tzw. cykliczności pracy. Dobrą praktyką jest przeprowadzanie audytów energetycznych, aby określić właściwe parametry systemu grzewczego i odpowiednio dobrać moc pompy. Zgodnie z normami branżowymi, należy także uwzględnić różne parametry, takie jak współczynnik wydajności pompy (COP), aby odpowiednio ocenić efektywność energetyczną systemu.

Pytanie 16

Na dachu jednorodzinnego domu zainstalowano 4 panele słoneczne, z których każdy ma powierzchnię absorbera wynoszącą 1,80 m2 oraz powierzchnię brutto (w obrysie) 2,2 m2. Dla jednego kolektora średni dzienny uzysk energii z powierzchni czynnej wynosi 3,4 kWh/m2. Jaki będzie dzienny uzysk energii z całej instalacji?

A. 29,92 kWh
B. 24,48 kWh
C. 7,48 kWh
D. 6,12 kWh
Dzienny uzysk energetyczny instalacji kolektorów słonecznych można obliczyć, mnożąc powierzchnię czynna jednego kolektora przez jego średni dzienny uzysk energetyczny, a następnie przez liczbę kolektorów. Powierzchnia czynna jednego kolektora wynosi 1,80 m², a średni dzienny uzysk energetyczny to 3,4 kWh/m². Wzór na obliczenie całkowitego uzysku energetycznego to: Uzysk = Powierzchnia czynna × Średni uzysk × Liczba kolektorów. Zatem: Uzysk = 1,80 m² × 3,4 kWh/m² × 4 = 24,48 kWh. Odpowiedź ta jest zgodna z najlepszymi praktykami w dziedzinie odnawialnych źródeł energii i opiera się na rzeczywistych parametrach kolektorów. Instalacje takie są często wykorzystywane w budownictwie ekologicznym, gdzie energia słoneczna jest konwertowana na energię cieplną do podgrzewania wody lub wspomagania centralnego ogrzewania, co przyczynia się do obniżenia kosztów eksploatacyjnych budynków oraz redukcji emisji CO2.

Pytanie 17

Aby generator (prądnica) w elektrowni wodnej mógł być podłączony do sieci, musi osiągnąć odpowiednią liczbę obrotów, by produkować prąd o częstotliwości 50 Hz. Prądnica z 30 parami biegunów powinna obracać się z prędkością wynoszącą

A. 100 obr./min
B. 30 obr./min
C. 75 obr./min
D. 50 obr./min
Żeby zrozumieć, czemu prądnica w elektrowni wodnej z 30 parami biegunów musi kręcić się z prędkością 100 obr./min, warto zerknąć na proste równania dotyczące prądnic. Częstotliwość prądu (f) powiązana jest z prędkością obrotową (N) i liczbą par biegunów (P) według wzoru: f = (N * P) / 60. W tym przypadku, musimy uzyskać częstotliwość 50 Hz przy 30 parach biegunów, więc możemy podstawić do wzoru: 50 Hz = (N * 30) / 60. Po rozwiązaniu tego równania, wychodzi N = (50 * 60) / 30, co daje nam prędkość obrotową równą 100 obr./min. W praktyce ta prędkość jest naprawdę ważna dla stabilności i jakości energii elektrycznej, którą dostarczamy. Ważne, żeby częstotliwość była na poziomie, bo to zapewnia synchronizację z siecią oraz właściwe funkcjonowanie sprzętu. W branży energetycznej, normy takie jak IEC 60034-1 podkreślają, jak ważne są te wskaźniki dla efektywności systemu energetycznego.

Pytanie 18

Zimne spalanie – proces bezpłomieniowy występuje w

A. biogazowni
B. kotle retortowym
C. ogniwie paliwowym
D. kotle kondensacyjnym
Kotle retortowe, biogazownie oraz kotły kondensacyjne to technologie, które opierają się na procesach spalania i nie są typowymi przykładami zimnego spalania. Kotły retortowe są często stosowane w systemach grzewczych, jednak działają na zasadzie spalania paliw stałych, co generuje płomienie i emisję spalin. W kontekście biogazowni, proces produkcji biogazu opiera się na fermentacji beztlenowej, co również nie jest zgodne z definicją zimnego spalania; biogaz jest następnie spalany w silnikach lub turbinach, co generuje ciepło i energię, ale w sposób klasyczny, z emisją zanieczyszczeń. Z kolei kotły kondensacyjne, mimo że są bardziej efektywne i wykorzystują ciepło ze spalin, również bazują na spalaniu gazu, co prowadzi do powstawania płomieni. Kluczowym błędem w rozumieniu tych technologii jest utożsamianie ich z bezpłomieniowym procesem produkcji energii, co w przypadku ogniw paliwowych jest unikalne. Zrozumienie różnic między tymi systemami jest istotne dla właściwego doboru technologii w kontekście efektywności energetycznej i ekologii.

Pytanie 19

Jak często należy sprawdzać stan anody magnezowej w zbiorniku emaliowanym?

A. 1-2 lata
B. 20 lat
C. 50 lat
D. 5-10 lat
Stan anody magnezowej w zbiorniku emaliowanym powinien być kontrolowany co 1-2 lata, ponieważ anody te pełnią kluczową rolę w ochronie zbiorników przed korozją. Magnezowa anoda działa na zasadzie katodowej ochrony, gdzie metal magnezowy, będący bardziej reaktywnym niż stal, ulega korozji w miejsce stali, chroniąc tym samym zbiornik. Regularne kontrole pozwalają na wczesne wykrycie zużycia anody i jej wymianę, co zabezpiecza instalację przed uszkodzeniami. W praktyce, dla zbiorników o dużej pojemności i intensywnie eksploatowanych, częstotliwość kontroli może być jeszcze większa. Warto również zwrócić uwagę na czynniki takie jak temperatura wody, pH, czy obecność substancji chemicznych, które mogą wpłynąć na szybkość zużycia anody. Dobrą praktyką jest prowadzenie rejestru stanu anody, co ułatwia planowanie wymiany i utrzymanie optymalnej ochrony przed korozją.

Pytanie 20

Wartość mocy ogniwa fotowoltaicznego wg STC określana jest dla temperatury 25°C oraz natężenia promieniowania słonecznego równającego się

A. 100 W/m2
B. 10 000 W/m2
C. 10 W/m2
D. 1 000 W/m2
Moc ogniwa fotowoltaicznego podawana według standardowych warunków testowych (STC) wynosi 1 000 W/m2, co odpowiada natężeniu promieniowania słonecznego na poziomie 1 000 watów na metr kwadratowy, przy temperaturze ogniwa 25°C. STC są uznawane za standard w branży, co pozwala na porównywanie wydajności różnych ogniw fotowoltaicznych w kontrolowanych warunkach. Przykładowo, gdy ogniwo jest testowane w laboratorium, osiągnięcie mocy na poziomie 1 000 W/m2 pozwala na realistyczne oszacowanie jego efektywności. W praktyce, przy takich warunkach, ogniwa fotowoltaiczne mogą uzyskiwać znaczne ilości energii, co jest kluczowe w zastosowaniach takich jak instalacje domowe, farmy słoneczne czy systemy off-grid. Warto również zauważyć, że rzeczywiste warunki pracy, takie jak temperatura otoczenia i kąt padania promieniowania, wpływają na efektywność i wydajność ogniw, co powinno być uwzględnione w projektowaniu systemów solarnych.

Pytanie 21

Przed wprowadzeniem do użytku elektrowni wiatrowej, która stanowi przeszkodę dla lotów, łopaty powinny być odpowiednio oznakowane. Która z zasad nie jest zgodna z wymogami w tym zakresie?

A. Zastosowane są 5 pasów o tej samej szerokości
B. Oznakowanie powinno obejmować 1/3 długości łopaty
C. Skrajne pasy oznaczeń mogą mieć kolor biały
D. Pasy w kolorze czerwonym powinny być naprzemiennie z białymi
Odpowiedź, że skrajne pasy oznakowania mogą być koloru białego jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z obowiązującymi normami i wytycznymi dotyczącymi oznakowania przeszkód lotniczych, pasy skrajne powinny być w kolorze czerwonym. W przypadku elektrowni wiatrowych, które stanowią potencjalne zagrożenie dla ruchu powietrznego, istotne jest, aby ich łopaty były odpowiednio oznakowane, aby zwiększyć widoczność dla pilotów. Przykładem praktycznego zastosowania jest oznaczanie łopat, które powinno obejmować pięć pasów o jednakowej szerokości, z pasami czerwonymi na przemian z białymi, co zapewnia ich lepszą widoczność w zmiennych warunkach oświetleniowych. Oznakowanie powinno również pokrywać 1/3 długości łopaty, aby zminimalizować ryzyko kolizji z samolotami. Stosowanie nieprawidłowych kolorów, takich jak białe pasy skrajne, nie tylko narusza przepisy, ale także może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji w ruchu lotniczym.

Pytanie 22

Do zadań instalacji wentylacyjnej w kotłowni nie należy

A. zapewnienie odpowiedniej jakości powietrza w pomieszczeniu.
B. usuwanie gazów spalinowych z kotła.
C. zmniejszanie temperatury powietrza w kotłowni.
D. dostarczanie powietrza do spalania.
Wentylacja w kotłowni pełni szereg kluczowych funkcji, które są niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania systemów grzewczych. Doprowadzenie powietrza do procesu spalania to podstawowy aspekt, który gwarantuje, że kocioł może efektywnie przetwarzać paliwo. Jednak obniżenie temperatury powietrza w kotłowni jest koncepcją, która może być myląca. Celem wentylacji nie jest bezpośrednie chłodzenie pomieszczenia, lecz zapewnienie odpowiedniej ilości świeżego powietrza, co może w rzeczywistości prowadzić do obniżenia temperatury poprzez usuwanie ciepłego, zużytego powietrza i zastępowanie go chłodniejszym. Utrzymanie jakości powietrza w pomieszczeniu to kolejny istotny aspekt, który wspiera zdrowie i komfort użytkowników, ale nie jest to funkcja wentylacji w kontekście usuwania gazów spalinowych. Przykładem błędu myślowego jest przekonanie, że wentylacja sama w sobie rozwiąże problemy z jakością powietrza, podczas gdy w rzeczywistości, niezależne systemy odprowadzania spalin są wymagane do usuwania niebezpiecznych substancji, takich jak tlenek węgla czy inne produkty uboczne spalania. Dobrze zaprojektowana wentylacja powinna pracować w synergii z systemami odprowadzania spalin, aby zapewnić kompleksowe zarządzanie powietrzem w kotłowni, jednak ich funkcje są od siebie wyraźnie oddzielone oraz rozróżnione według aktualnych norm i regulacji budowlanych.

Pytanie 23

Jednym z wymogów gwarancji zasobnika c.w.u. jest

A. podgrzewanie wody maksymalnie do temperatury 70 °C
B. stosowanie w zasobniku wody destylowanej
C. cykliczna wymiana anody magnezowej
D. użycie grzałki elektrycznej jako dodatkowego źródła ciepła
Cykliczna wymiana anody magnezowej jest kluczowym elementem zapewniającym długowieczność zasobnika c.w.u. Anoda magnezowa działa jako katoda, co oznacza, że chroni metalowe części zbiornika przed korozją elektrochemiczną. Kiedy woda w zasobniku jest podgrzewana, zachodzą reakcje chemiczne, które mogą prowadzić do korozji stali. Anoda magnezowa, dzięki swojej większej reaktywności, "poświęca się" w procesie korozji, co sprawia, że chroni inne, ważniejsze elementy zasobnika. Zaleca się regularną wymianę anody, co minimalizuje ryzyko uszkodzenia zbiornika oraz wydłuża jego żywotność. W praktyce, wymiana anody powinna być dokonywana co 1-2 lata, w zależności od jakości wody i stylu użytkowania zasobnika. W przypadku zasilania zasobnika wodą o wysokiej mineralizacji, należy częściej przeprowadzać takie wymiany, aby zminimalizować ryzyko awarii. Przestrzeganie tego standardu jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi oraz zaleceniami producentów, co przekłada się na zwiększenie efektywności i trwałości systemu c.w.u.

Pytanie 24

Korzystając z wzoru, oblicz, ile wynosi moc na wale turbiny Kaplana pracującej przy spadzie H = 6 m, ze sprawnością η = 0,9 oraz natężeniem przepływu wody Qv= 5 m3/s.

P = g · ρ · Qv · H · η
gdzie:P – moc na wale turbiny [W]
g – przyspieszenie ziemskie = 10 m/s2
ρ – gęstość wody = 1000 kg/m3
Qv – objętościowe natężenie przepływu wody [m3/s]
H – spad [m]
η – sprawność turbiny
A. 30 kW
B. 27 kW
C. 300 kW
D. 270 kW
Wybór nieprawidłowej odpowiedzi może wynikać z kilku typowych błędów w obliczeniach lub interpretacji danych. Na przykład, odpowiedzi 27 kW i 30 kW mogą sugerować, że dokonano błędnych założeń co do wartości sprawności lub natężenia przepływu, co prowadzi do znacząco zaniżonych wyników. W przypadku turbiny Kaplana, istotne jest, aby dokładnie uwzględnić wszystkie zmienne, takie jak gęstość wody oraz przyspieszenie ziemskie. Zbyt mała moc, jak 27 kW, może być wynikiem błędnej interpretacji wzoru, gdzie omyłkowo pominięto lub źle oszacowano kluczowe parametry. Ponadto, odpowiedź 300 kW wskazuje na zupełnie inne podejście do obliczeń, zapewne zakładając zbyt wysokie wartości spadu lub natężenia przepływu, co jest niezgodne z rzeczywistością oraz standardami branżowymi. Prawidłowe obliczenia muszą uwzględniać rzeczywiste warunki pracy turbiny, co jest kluczowe w projektowaniu systemów hydroenergetycznych. Dlatego tak ważne jest, aby dokładnie rozumieć, jak każdy z parametrów wpływa na końcowy wynik obliczeń, a także stosować się do dobrych praktyk w zakresie inżynierii i energetyki. Dzięki temu można uniknąć błędów, które mogą prowadzić do nieoptymalnych rozwiązań oraz marnotrawstwa energii.

Pytanie 25

Przed włączeniem do eksploatacji elektrowni wiatrowej, która stanowi przeszkodę dla lotnictwa, łopaty powinny być właściwie oznaczone. Która z zasad jest niezgodna z przepisami w tym zakresie?

A. Skrajne pasy oznakowania mogą być białe.
B. Pasy w kolorze czerwonym powinny być naprzemiennie z białymi.
C. Oznakowanie musi obejmować 1/3 długości łopaty.
D. Zastosowanie 5 pasów o równej szerokości jest wymagane.
Oznakowanie łopat elektrowni wiatrowej jako przeszkody lotniczej jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa w przestrzeni powietrznej. W przypadku łopat wirników, skrajne pasy oznakowania rzeczywiście powinny być koloru czerwonego, a nie białego, co jest zgodne z normami i zaleceniami dotyczącymi oznakowania przeszkód lotniczych. W praktyce stosuje się pasy o szerokości 30 cm, z naprzemiennym układem kolorów czerwonego i białego, przy czym całkowita ilość pasów nie powinna być mniejsza niż pięć. Oznakowanie powinno zajmować przynajmniej 1/3 długości łopaty, co pomaga zwiększyć widoczność w różnych warunkach atmosferycznych. Takie podejście przestrzega zasad zawartych w dokumentach regulacyjnych, takich jak ICAO Annex 14, który określa standardy dla obiektów lotniczych. Właściwe oznakowanie łopat nie tylko spełnia wymogi prawne, ale także przyczynia się do unikania potencjalnych kolizji z samolotami, co jest szczególnie istotne w obszarach o dużym natężeniu ruchu lotniczego.

Pytanie 26

Reklamacja dotycząca instalacji grzewczej na energię słoneczną może zostać uznana za zasadną, jeśli w trakcie jej użytkowania przeglądów dokonywał

A. właściciel.
B. autoryzowany serwisant.
C. inspektor nadzoru.
D. monter.
Wybór autoryzowanego serwisanta do przeprowadzania przeglądów słonecznej instalacji grzewczej jest kluczowy dla zapewnienia prawidłowego funkcjonowania systemu oraz dla uzyskania pozytywnego rozpatrzenia reklamacji. Autoryzowani serwisanci posiadają odpowiednie kwalifikacje oraz doświadczenie w zakresie instalacji i serwisowania systemów grzewczych opartych na energii słonecznej. Ich praca opiera się na standardach branżowych, co zapewnia zgodność z przepisami oraz bezpieczeństwo użytkowania. Regularne przeglądy przez autoryzowanego serwisanta pozwalają na wczesne wykrycie potencjalnych problemów i ich naprawę, co minimalizuje ryzyko awarii i zwiększa efektywność systemu. W praktyce autoryzowani serwisanci są w stanie również dostarczyć odpowiednie dokumenty oraz potwierdzenia wykonanych przeglądów, co może być niezbędne w przypadku jakichkolwiek roszczeń reklamacyjnych. Prawidłowe utrzymanie instalacji grzewczej przekłada się nie tylko na jej dłuższą żywotność, ale także na oszczędności w eksploatacji, co czyni ten wybór najlepszym z możliwych.

Pytanie 27

Podczas działania instalacji grzewczej słonecznej z kolektorami płaskimi zaobserwowano zbyt duży wzrost ciśnienia roztworu glikolu w wyniku podwyższenia temperatury roboczej kolektorów. Najprawdopodobniejszą przyczyną tego zjawiska jest

A. awaria naczynia wzbiorczego
B. zbyt wysoka temperatura w zbiorniku ciepłej wody
C. awaria pompy solarnej
D. zbyt niska temperatura w zbiorniku ciepłej wody

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Uszkodzenie naczynia wzbiorczego jest najczęstszą przyczyną nadmiernego wzrostu ciśnienia w systemach grzewczych opartych na kolektorach słonecznych. Naczynie wzbiorcze pełni kluczową rolę w kompensacji zmian objętości cieczy w systemie w wyniku wahań temperatury. W przypadku roztworu glikolu, który rozszerza się w temperaturach wyższych, naczynie wzbiorcze powinno być odpowiednio zaprojektowane, aby pomieścić tę dodatkową objętość. Jeśli naczynie jest uszkodzone, nie będzie w stanie przyjąć nadmiaru cieczy, co prowadzi do wzrostu ciśnienia. Ważne jest regularne sprawdzanie stanu naczynia wzbiorczego oraz różnych jego elementów, aby zapobiec takim sytuacjom. Przykładem dobrej praktyki jest instalacja naczynia ciśnieniowego zgodnie z wytycznymi normy PN-EN 12976, co zapewnia bezpieczeństwo i efektywność systemu. Właściwa konserwacja i monitorowanie ciśnienia w systemie pomagają zapobiegać awariom oraz poprawiają żywotność instalacji grzewczej.

Pytanie 28

Jaka jest minimalna prędkość wiatru, która spowoduje automatyczne wyłączenie siłowni wiatrowej z poziomą osią, ustawioną równolegle do kierunku wiatru?

A. 10 m/s
B. 40 m/s
C. 15 m/s
D. 25 m/s

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 25 m/s jest prawidłowa, ponieważ to przy tej prędkości wiatru siłownie wiatrowe o poziomej osi, które są najbardziej powszechne w zastosowaniach przemysłowych, osiągają tzw. prędkość zatrzymania. Prędkość ta jest ściśle związana z bezpieczeństwem i efektywnością działania turbin. W momencie, gdy prędkość wiatru przekracza ten poziom, systemy zabezpieczające automatycznie odcinają zasilanie, aby zapobiec uszkodzeniom mechanicznym i zapewnić bezpieczeństwo operacyjne. W praktyce, siłownie wiatrowe są projektowane tak, aby mogły bezpiecznie funkcjonować w zmiennych warunkach wiatrowych, a ich systemy monitoringu stale śledzą prędkość wiatru. W przypadku przewidywanej prędkości wiatru powyżej 25 m/s, mogą zostać wprowadzone procedury awaryjne, które zminimalizują potencjalne ryzyko. Tego rodzaju mechanizmy są zgodne z międzynarodowymi standardami, takimi jak IEC 61400, które definiują zasady projektowania i testowania turbin wiatrowych. Wybór tej prędkości oparty jest na badaniach dotyczących wytrzymałości materiałów oraz zachowania mechanizmów w skrajnych warunkach pogodowych.

Pytanie 29

Wymiana czynnika solarnego nie jest wymagana dla systemu solarnego znajdującego się w III strefie klimatycznej, jeśli po przeprowadzeniu analizy ustalono, że wartości pH oraz odporność na mróz wynoszą odpowiednio

A. pH 9,5; -30°C
B. pH 5,0; -33°C
C. pH 7,5; -15°C
D. pH 7,0; 0°C

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź z pH 9,5 i mrozoodpornością -30°C jest jak najbardziej trafna. W III strefie klimatycznej kluczowe jest, żeby czynnik solarny był odporny na zimno i miał odpowiednie pH. Z mojego doświadczenia, pH 9,5, które jest trochę zasadowe, jest naprawdę korzystne. Takie pH pomaga wzmocnić instalację i zmniejsza ryzyko korozji, co jest mega ważne. Mrozoodporność -30°C też jest na plus, bo w surowych warunkach może się zdarzyć, że czynniki zamrożą się w systemie, a to prowadzi do realnych uszkodzeń. Przykład? Systemy solarne w zimnych rejonach, gdzie nagłe przymrozki mogą być normą. Dzięki temu, że mamy czynniki o tak dobrych parametrach, instalacja może działać bez większych problemów przez cały rok. Ważne, żeby też regularnie patrzeć na stan czynnika i jego właściwości, bo to klucz do efektywności całego systemu.

Pytanie 30

Możliwość poprawnego działania czujnika Pt1000 można zweryfikować poprzez zmierzenie jego rezystancji w danej temperaturze. Jak dokonuje się tego pomiaru?

A. amperomierzem
B. watomierzem
C. omomierzem
D. woltomierzem

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'omomierzem' jest prawidłowa, ponieważ omomierz jest specjalistycznym narzędziem do pomiaru rezystancji elektrycznej. Czujnik Pt1000 jest czujnikiem temperatury, który zmienia swoją rezystancję w zależności od temperatury otoczenia. Wartość rezystancji Pt1000 wynosi 1000 Ω w temperaturze 0°C, a w miarę wzrostu temperatury rezystancja ta się zmienia zgodnie z charakterystyką kalibracyjną. Pomiar rezystancji przy użyciu omomierza pozwala na dokładne określenie, czy czujnik działa poprawnie oraz czy nie uległ uszkodzeniu. W praktyce, użytkownik powinien upewnić się, że omomierz jest odpowiednio skalibrowany, aby uzyskane wyniki były wiarygodne. W przypadku niezgodności wartości rezystancji z oczekiwanymi standardami, można uznać czujnik za uszkodzony i wymaga on naprawy lub wymiany. Warto również zwrócić uwagę na inne parametry, takie jak odpowiedź czasowa i zakres temperatur, które są kluczowe dla prawidłowego działania czujnika w danym zastosowaniu.

Pytanie 31

Aby osiągnąć właściwą prędkość fermentacji w biogazowni rolniczej, należy przygotowane substraty

A. schłodzić
B. podgrzać
C. napowietrzyć
D. rozcieńczyć wodą

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Podgrzewanie rozdrobnionych substratów w biogazowni rolniczej jest kluczowym krokiem w procesie fermentacji, ponieważ optymalizuje warunki dla mikroorganizmów odpowiedzialnych za biodegradację materii organicznej. Temperatura odgrywa istotną rolę w metabolizmie bakterii metanogennych, które działają najlepiej w temperaturze 35-55°C, co jest klasyczne dla procesów fermentacji mezofilnej i termofilnej. Podgrzanie substratów zwiększa ich dostępność biologiczną, przyspiesza reakcje enzymatyczne oraz zwiększa aktywność mikroorganizmów, co przekłada się na szybsze wytwarzanie biogazu. Dodatkowo, w praktyce, podgrzewanie można osiągnąć poprzez zastosowanie odpowiednich systemów grzewczych, takich jak wymienniki ciepła, które efektywnie podnoszą temperaturę materiału organicznego, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży. Utrzymanie odpowiedniej temperatury fermentacji jest kluczowe dla maksymalizacji wydajności biogazowni oraz optymalizacji produkcji energii odnawialnej. Zatem, podgrzewanie substratów jest fundamentem sukcesu procesu fermentacji w biogazowni rolniczej.

Pytanie 32

Tabela przedstawia możliwe do wystąpienia alarmy sterownika pompy ciepła. Wyciek czynnika roboczego z urządzenia jest sygnalizowany komunikatem

Alarmy sterownika
Komunikat sterownikaZabezpieczenie/awariaMożliwa przyczynaRozwiązanie
PP1Czujnik temperatury wody wlotowej1. Niepoprawne podłączenie czujnika
2. Niepoprawne działanie
1. Połączyć na nowo
2. Wymienić czujnik
PP3Czujnik temperatury parowacza
PP4Czujnik temperatury gazu przed sprężarką
PP5Czujnik temperatury otoczenia
PP6Zabezpieczenie za wysokiej temperatury gazu1. Niepoprawne podłączenie czujnika
2. Niepoprawne działanie
3. Wyciek czujnika roboczego
1. Połączyć na nowo
2. Wymienić czujnik
3. Zgłosić problem serwisantowi
PP7Przeciw zamarznięciu w zimie1. Zbyt niska temperatura
2. Niska temperatura wody
Nie wymaga akcji
EE1Wysokie ciśnienie w układzie1. Nadmiar czujnika roboczego w układzie
2. Zbyt wysoka temperatura wody wylotowej pompy ciepła
3. Niepoprawne działanie czujnika wysokiego ciśnienia
4. Uszkodzony zawór roboczy
1. Spuścić czynnika roboczego
2. Obniżyć temperaturę wody w obiegu lub zastosować chłodnicę
3. Zgłosić problem serwisantowi
EE2Niskie ciśnienie w układzie1. Wyciek czynnika roboczego z urządzenia
2. Gruba warstwa lodu na parowaczu lub zbyt niska temperatura powietrza zasilającego
3. Niepoprawne działanie czujnika wysokiego ciśnienia
4. Uszkodzony zawór roboczy
1. Zgłosić problem serwisantowi
2. Wyczyścić parowacz, nie używać pompy ciepła w temperaturze poniżej 0°C
3. Zgłosić problem serwisantowi
4. Zgłosić problem serwisantowi
EE8KomunikacjiBrak komunikacji ze sterownikiemSprawdzić połączenie sterownika
A. EE1
B. PP7
C. EE2
D. PP5

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "EE2" jest poprawna, ponieważ odnosi się do alarmu informującego o niskim ciśnieniu w układzie, co jest bezpośrednio związane z wyciekiem czynnika roboczego. W takich sytuacjach, gdy ciśnienie spada poniżej normy, system automatycznie uruchamia alarm, aby zapobiec dalszym uszkodzeniom urządzenia. Monitorowanie ciśnienia w układzie jest kluczowe dla zapewnienia efektywności i bezpieczeństwa pracy pompy ciepła. W praktyce, ignorowanie tego typu alarmu może prowadzić do poważnych awarii, dlatego też istotne jest, aby każdy operator miał świadomość i wiedzę na temat sygnalizowanych alarmów. Dobry system sterowania powinien również być zgodny z branżowymi standardami, takimi jak ISO 50001, które promują efektywność energetyczną oraz działania prewencyjne. W ten sposób użytkownik nie tylko zabezpiecza swoje urządzenie, ale również odpowiada na rosnące wymagania związane z odpowiedzialnym zarządzaniem energią.

Pytanie 33

Firma specjalizująca się w instalacji systemów słonecznego ogrzewania otrzymała zlecenie na zamontowanie kolektorów do systemu podgrzewania wody w basenie w obiekcie noclegowym, który przyjmuje turystów w okresie letnim (w Polsce). Jaki kąt nachylenia kolektorów w stosunku do poziomu zapewni ich najwyższą wydajność?

A. 45°
B. 60°
C. 30°
D. 10°

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Kąt nachylenia kolektorów słonecznych względem poziomu ma kluczowe znaczenie dla ich efektywności. Optymalny kąt 30° dla instalacji montowanych w Polsce, szczególnie do podgrzewania wody w basenie w okresie letnim, pozwala na maksymalne wykorzystanie energii słonecznej. Przy tym kącie kolektory są w stanie absorpować największą ilość promieniowania słonecznego, co jest szczególnie ważne w miesiącach letnich, kiedy słońce jest wysoko na niebie. Praktycznie, kąt 30° umożliwia efektywne ogrzewanie wody, co jest ważne w kontekście użytkowania basenu przez turystów. Dobre praktyki branżowe zalecają dostosowywanie kąta nachylenia kolektorów do lokalnych warunków geograficznych i klimatycznych, aby maksymalizować zyski z energii słonecznej. Ponadto, przy montażu kolektorów ważne jest również uwzględnienie ewentualnych zaciemnień i innych przeszkód mogących wpływać na dostępność światła słonecznego.

Pytanie 34

W sytuacji, gdy zachodzi potrzeba skorzystania z prawa do gwarancji na urządzenia instalacji słonecznej, użytkownik musi dostarczyć firmie zajmującej się dostawą tych urządzeń

A. kosztorys powykonawczy
B. aprobata techniczna
C. dziennik budowy
D. protokół odbioru i przeglądu

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Protokół odbioru i przeglądu jest kluczowym dokumentem w procesie korzystania z prawa gwarancji na urządzenia instalacji słonecznej. Dokument ten potwierdza, że instalacja została zrealizowana zgodnie z obowiązującymi normami i standardami, a także, że wszystkie komponenty funkcjonują prawidłowo. W praktyce, protokół powinien być sporządzony przez niezależnego inspektora lub przedstawiciela firmy montażowej i zawierać szczegółowe dane na temat przeprowadzonych testów, zgodności z projektem oraz ewentualnych usterek. Dobrą praktyką jest również dołączenie zdjęć oraz specyfikacji technicznych użytych materiałów. Taki dokument nie tylko stanowi podstawę do reklamacji w ramach gwarancji, ale również umożliwia skuteczne zarządzanie serwisem i utrzymaniem instalacji. Znajomość wymagań dotyczących protokołu odbioru jest więc niezbędna dla każdego użytkownika systemu solarnego, aby zabezpieczyć swoje prawa i interesy.

Pytanie 35

Automatyczne regulowanie ilości powietrza wpływającego do paleniska kotła opalanego paliwem stałym zapewnia

A. rotametr
B. miarkownik ciągu
C. przewód powietrzno-spalinowy
D. zawór zwrotny

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Miarkownik ciągu to urządzenie, które automatycznie reguluje dopływ powietrza do paleniska kotła na paliwo stałe, co ma kluczowe znaczenie dla efektywności procesu spalania. Działa na zasadzie reagowania na różnicę ciśnień między komorą spalania a atmosferą, co pozwala na optymalne dostosowanie ilości powietrza do aktualnych warunków pracy kotła. Dzięki tej regulacji możliwe jest osiągnięcie lepszego wykorzystania paliwa, co przekłada się na mniejsze emisje zanieczyszczeń oraz wyższą sprawność energetyczną całego systemu grzewczego. Przykładem praktycznego zastosowania miarkownika ciągu jest jego instalacja w kotłach węglowych czy drewnianych, gdzie precyzyjne dozowanie powietrza wpływa na jakość spalania oraz zmniejszenie strat energii. W kontekście standardów branżowych, stosowanie miarkowników ciągu jest zgodne z zaleceniami dotyczącymi efektywności energetycznej budynków oraz norm emisji, co czyni je istotnym elementem nowoczesnych instalacji grzewczych.

Pytanie 36

W trakcie inspekcji technicznej pompy ciepła dokonuje się oceny

A. ciśnienia czynnika chłodniczego
B. gęstości czynnika chłodniczego
C. gęstości oleju sprężarki
D. ciśnienia oleju w sprężarce

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Ciśnienie czynnika chłodniczego jest kluczowym parametrem, który należy ocenić podczas przeglądu technicznego pompy ciepła. Jego monitorowanie pozwala na określenie efektywności systemu i wykrycie potencjalnych usterek. Właściwe ciśnienie czynnika chłodniczego zapewnia optymalne działanie sprężarki, co jest niezbędne dla zachowania właściwej wydajności pompy ciepła. Na przykład, zbyt niskie ciśnienie może prowadzić do przegrzewania sprężarki, co z kolei może spowodować jej uszkodzenie. Z kolei zbyt wysokie ciśnienie może wskazywać na zator w obiegu, co również negatywnie wpływa na funkcjonowanie systemu. Regularne pomiary ciśnienia są zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie konserwacji urządzeń HVAC i są zalecane przez producentów pomp ciepła. Dodatkowo, analiza ciśnienia czynnika chłodniczego pozwala na identyfikację strat energii i wprowadzenie działań mających na celu ich minimalizację, co przyczynia się do zwiększenia efektywności energetycznej budynku.

Pytanie 37

Lokalizację tzw. gorących punktów w działających modułach fotowoltaicznych można dokładnie ustalić za pomocą

A. pomiarów temperatury modułów PV przy użyciu kamery termowizyjnej
B. pomiarów temperatury na powierzchni modułów PV za pomocą termometru stykowego
C. analizy nagrania prezentującego moduły PV zrealizowanego przy użyciu drona
D. dotykania powierzchni modułów PV ręką

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Pomiary temperatury modułów PV kamerą termowizyjną to najskuteczniejsza metoda identyfikacji gorących punktów, które mogą znacząco wpływać na wydajność systemu fotowoltaicznego. Kamery termograficzne umożliwiają wizualizację rozkładu temperatury na powierzchni paneli, co pozwala na szybką detekcję anomalii. Gorące punkty mogą powstawać w wyniku uszkodzeń, wadliwych połączeń elektrycznych lub zanieczyszczeń, które mogą prowadzić do lokalnych przegrzewów, co z kolei może skrócić żywotność modułów i obniżyć ich efektywność. W branży stosuje się tę metodę zgodnie z normami, takimi jak IEC 61215, które wskazują na konieczność regularnych inspekcji termograficznych. Przykładem zastosowania może być przeprowadzanie inspekcji w trakcie użytkowania instalacji, aby szybko zidentyfikować i usunąć potencjalne problemy, co przekłada się na dłuższy czas eksploatacji i wyższe zyski z inwestycji. Warto również zauważyć, że kamery termograficzne są w stanie uchwycić dane, które mogą być analizowane w czasie rzeczywistym, co zwiększa efektywność monitorowania systemów PV.

Pytanie 38

Wysoka wilgotność spalanej biomasy prowadzi do obniżenia wartości opałowej. Przy jakim poziomie wilgotności biomasy uzyskana energia ze spalania będzie równa energii potrzebnej do wysuszenia surowca (spalanie autotermiczne)?

A. 60%
B. 50%
C. 55%
D. 45%

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź z wilgotnością 60% jest całkiem w porządku, bo w tym przypadku ciepło uzyskane ze spalania jest równe temu, co potrzebne do wysuszenia surowca. Takie coś nazywamy spalaniem autotermicznym. W praktyce to znaczy, że energia chemiczna w biomasa idzie na proces suszenia, a reszta energii może być użyta do wytwarzania ciepła. Jeśli biomasa ma więcej niż 60% wilgotności, to sporo energii z spalania idzie na odparowanie wody, co mocno obniża efektywność energetyczną. Dlatego w różnych procesach technologicznych, jak produkcja biopaliw czy wytwarzanie energii cieplnej z biomasy, ważne jest, żeby trzymać wilgotność surowca na poziomie 60% lub niżej. Przykładowo, w piecach na biomasę zaleca się, by wilgotność była w przedziale 10-20%, żeby uzyskać jak najlepsze rezultaty spalania.

Pytanie 39

Na tempo fermentacji w biogazowni mają wpływ

A. rozdrobnienie, napowietrzenie, ochłodzenie substratu
B. dodatek amoniaku, rozdrobnienie i stagnacja substratu
C. napowietrzenie, stagnacja i chłodzenie substratu
D. rozdrobnienie, staranne wymieszanie oraz podgrzanie substratu

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Twoja odpowiedź o rozdrobnieniu, wymieszaniu i podgrzaniu substratu jest na pewno trafna! Te trzy rzeczy naprawdę bardzo pomagają w przyspieszeniu fermentacji w biogazowni. Jak rozdrabniamy substrat, to zwiększamy jego powierzchnię, więc mikroorganizmy łatwiej dostają się do składników odżywczych. Mieszanie też jest super ważne, bo pozwala na równomierne rozmieszczenie mikroorganizmów i enzymów. A podgrzewanie? No właśnie, ono wspiera mikroorganizmy i przez to rozkład materii organicznej zachodzi szybciej. W biogazowniach właśnie tak się to robi, żeby produkcja biogazu była jak najlepsza. Warto też używać mieszalników, które jednocześnie rozdrabniają i podgrzewają substrat - to znacząco poprawia efektywność całego procesu fermentacji.

Pytanie 40

W powietrznej pompie ciepła, która została oddana do użytku i zatwierdzona pod kątem technicznym, zauważono okresowe wycieki wody podczas jej działania. Możliwą przyczyną wycieku jest

A. nieszczelność złączy rurowych w obiegu termodynamicznym
B. kondensacja pary wodnej na parowaczu
C. kondensacja pary wodnej na skraplaczu
D. zbyt duża moc wentylatora

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Kondensacja pary wodnej na parowaczu jest zjawiskiem, które może prowadzić do wycieków wody z powietrznej pompy ciepła. W procesie pracy pompy ciepła, parownik jest miejscem, gdzie czynnik chłodniczy absorbuje ciepło z otoczenia, często z powietrza. W wyniku tego procesu, wilgoć zawarta w powietrzu może skraplać się na zimnej powierzchni parownika. Kiedy temperatura parownika spada poniżej punktu rosy, para wodna przechodzi w stan cieczy, co prowadzi do zbierania się wody. Aby zminimalizować ryzyko kondensacji, ważne jest, aby instalacja była odpowiednio zaprojektowana i zainstalowana, a także by zapewnić odpowiednią wentylację wokół jednostki. Praktyczne przykłady zastosowania tej wiedzy obejmują regularne przeglądy techniczne oraz stosowanie izolacji w miejscach, gdzie może występować skraplanie, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi. Dodatkowo, dobrym rozwiązaniem może być instalacja systemu odprowadzania skroplin, który zabezpieczy przed gromadzeniem się wody.