Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 20:38
Data zakończenia: 17 grudnia 2025 21:01

Egzamin niezdany

Wynik: 18/40 punktów (45,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Komputer K1 jest połączony z interfejsem G0 rutera, a komputer K2 z interfejsem G1 tego samego urządzenia. Na podstawie danych przedstawionych w tabeli, określ właściwy adres bramy dla komputera K2.

Interfejs	Adres IP	Maska
G0	172.16.0.1	255.255.0.0
G1	192.168.0.1	255.255.255.0

A. 172.16.0.1

B. 192.168.0.1

C. 192.168.0.2

D. 172.16.0.2

Niepoprawne wybory wynikają z niezrozumienia zasady przypisywania adresu bramy domyślnej. Dla komputera K2 poprawny adres bramy to adres IP interfejsu G1 do którego jest podłączony. Adres 172.16.0.1 jest przypisany do interfejsu G0 co oznacza że nie jest w tej samej podsieci co komputer K2 i nie może być jego bramą. Natomiast 172.16.0.2 nie jest wymieniony w tabeli co sugeruje że jest błędny i nie związany z żadnym interfejsem. Adres 192.168.0.2 również nie jest przypisany do żadnego interfejsu więc nie może pełnić funkcji bramy. Wsieciach komputerowych każdemu interfejsowi przypisuje się unikalny adres IP dla danej podsieci co umożliwia poprawne kierowanie ruchem sieciowym. Złe przypisanie adresu bramy domyślnej prowadzi do problemów z łącznością ponieważ urządzenia nie będą w stanie prawidłowo przekazywać pakietów poza sieć lokalną. Dlatego kluczowe jest aby brama znajdowała się w tej samej podsieci co host co wymaga znajomości przypisanej adresacji i konfiguracji sieciowej zgodnej z najlepszymi praktykami. Zrozumienie tych zasad jest istotne dla efektywnego zarządzania infrastrukturą sieciową i unikania typowych błędów konfiguracyjnych.

Pytanie 2

Granice dla obszaru kolizyjnego nie są określane przez porty urządzeń takich jak

A. router

B. most (ang. bridge)

C. przełącznik (ang. swith)

D. koncentrator (ang. hub)

Przełączniki, mosty i routery działają na wyższych warstwach modelu OSI, co pozwala im na inteligentne zarządzanie ruchem sieciowym oraz wyznaczanie granic dla domeny kolizyjnej. Przełącznik, na przykład, operuje na warstwie drugiej i potrafi analizować adresy MAC, co pozwala mu na przekazywanie danych tylko do odpowiednich odbiorców, eliminując kolizje. Mosty z kolei łączą różne segmenty sieci, co również przyczynia się do ograniczenia domen kolizyjnych przez segregację ruchu. Routery, działające na warstwie trzeciej, mają zdolność kierowania pakietów na podstawie adresów IP i mogą łączyć różne sieci, co również wpływa na wydajność i bezpieczeństwo. Użytkownicy często mylą te urządzenia, zakładając, że każde z nich funkcjonuje w ten sam sposób jak koncentrator. W rzeczywistości, używanie koncentratorów w nowoczesnych sieciach może prowadzić do znacznych problemów z wydajnością oraz bezpieczeństwem, ponieważ nie oferują one mechanizmów minimalizujących kolizje. Błędem jest zatem przypisywanie koncentratorom podobnych funkcji do bardziej zaawansowanych urządzeń, takich jak przełączniki czy routery, co może prowadzić do nieefektywnej konfiguracji sieci. Współczesne praktyki zalecają użycie przełączników, aby zoptymalizować ruch sieciowy i zapewnić lepsze zarządzanie zasobami.

Pytanie 3

Użytkownicy dysków SSD powinni unikać wykonywania następujących działań konserwacyjnych

A. Defragmentacji dysku

B. Regularnego sprawdzania dysku przy użyciu programu antywirusowego

C. Usuwania kurzu z wnętrza jednostki centralnej

D. Regularnego tworzenia kopii zapasowych danych

Defragmentacja dysku jest procesem, który polega na reorganizacji danych na nośniku, aby zwiększyć wydajność dostępu do plików. Jednak w przypadku dysków SSD (Solid State Drive) jest to zbędne i wręcz szkodliwe. Dyski SSD działają na zasadzie pamięci flash, gdzie dane są przechowywane w komórkach pamięci. Ich architektura eliminuje problem fragmentacji, ponieważ odczyt i zapis danych nie zależy od fizycznej lokalizacji plików na nośniku. Dodatkowo, proces defragmentacji generuje zbędne cykle zapisu, co skraca żywotność dysków SSD. Zaleca się zamiast tego wykorzystywanie technologii TRIM, która optymalizuje zarządzanie przestrzenią na dysku. Na przykład, użytkownicy mogą ustawić automatyczne aktualizacje oprogramowania systemowego, które obsługują TRIM, co pozwala na optymalizację wydajności SSD bez konieczności ręcznej defragmentacji. W branży IT uznaje się, że najlepszym podejściem do konserwacji SSD jest unikanie defragmentacji, co jest zgodne z zaleceniami producentów tych nośników.

Pytanie 4

Komenda "mmc" w systemach Windows 2000 oraz Windows XP uruchamia aplikację do tworzenia, zapisywania i otwierania

A. katalogu oraz jego podkatalogów na partycji sformatowanej w systemie plików NTFS

B. plików multimedialnych, zawierających filmy

C. zestawu narzędzi administracyjnych zwanych konsolami, służących do zarządzania sprzętem i oprogramowaniem

D. dziennika operacji dyskowych w systemie plików NTFS

Polecenie "mmc" (Microsoft Management Console) w systemie Windows 2000 i Windows XP uruchamia platformę umożliwiającą zarządzanie różnymi aspektami systemu operacyjnego oraz zainstalowanych aplikacji. Konsola MMC jest narzędziem, które pozwala administrującym na tworzenie i organizowanie narzędzi zarządzania, zwanych 'snap-in'. Przykłady zastosowania obejmują dodawanie narzędzi takich jak Menedżer dysków, Usługi, Zasady grupy, a także wiele innych, co znacznie ułatwia centralne zarządzanie systemami. Dzięki elastyczności konsoli, administratorzy mogą dostosowywać swe środowisko pracy według własnych potrzeb, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania systemami IT. Umożliwia to efektywne monitorowanie, konfigurowanie i zarządzanie sprzętem oraz oprogramowaniem w środowisku Windows, co z kolei przekłada się na zwiększenie wydajności i bezpieczeństwa infrastruktury IT.

Pytanie 5

Jaką maksymalną wartość rozplotu kabla UTP można uzyskać we wtyku RJ45 według normy PN-EN 50173?

A. 20 mm

B. 10 mm

C. 13 mm

D. 15 mm

Niepoprawne odpowiedzi dotyczące wartości maksymalnego rozplotu kabla UTP wskazują na zrozumienie jedynie aspektów fizycznych połączeń, ale ignorują kluczowe zasady dotyczące parametrów transmisyjnych oraz standardów dotyczących instalacji. Wartości takie jak 10 mm, 15 mm czy 20 mm nie są zgodne z normą PN-EN 50173, co może prowadzić do wielu problemów w kontekście wydajności sieci. Rozplot o długości 10 mm jest nieodpowiedni, ponieważ nie pozwala na odpowiednie zarządzanie skręceniem par przewodów, co jest kluczowe dla redukcji interferencji. Z kolei zbyt duży rozplot, jak 15 mm lub 20 mm, może prowadzić do istotnych strat sygnału, a także zwiększać podatność na zakłócenia zewnętrzne, co jest szczególnie problematyczne w gęsto zabudowanych środowiskach biurowych, gdzie różnorodne urządzenia elektroniczne mogą wpływać na jakość sygnału. Zrozumienie tego, jak zarządzać rozplotem kabli, jest kluczowe dla techników zajmujących się instalacją i utrzymaniem sieci, ponieważ pozwala na uniknięcie typowych pułapek, które mogą prowadzić do problemów z transmisją danych i ogólną wydajnością sieci.

Pytanie 6

W serwerach warto korzystać z dysków, które obsługują tryb Hot plugging, ponieważ

A. czas odczytu zwiększa się trzykrotnie w porównaniu do trybu Cable select

B. można podłączyć i odłączyć dysk przy włączonym zasilaniu serwera

C. pojemność dysku wzrasta dzięki automatycznej kompresji danych

D. prędkość zapisu rośnie do 250 MB/s

Nieprawidłowe odpowiedzi, które sugerują inne powody stosowania dysków z funkcjonalnością Hot plugging, nie odzwierciedlają rzeczywistej istoty tej technologii. Twierdzenie, że zwiększa się pojemność dysku poprzez automatyczną kompresję danych, jest mylne, ponieważ kompresja nie jest funkcją, która jest związana z Hot plugging. Kompresja to proces, który odbywa się na poziomie oprogramowania i nie wpływa na fizyczne połączenie dysków w systemie. Kolejna fałszywa koncepcja dotyczy czasu odczytu, który rzekomo miałby wzrastać trzykrotnie w porównaniu z trybem Cable select. W rzeczywistości, Cable select jest techniką identyfikacji dysków w systemach SATA, a nie technologii, która miałaby wpływ na prędkość odczytu. Prędkości zapisu również nie są związane z Hot plugging; nie ma standardowej prędkości zapisu wynoszącej 250 MB/s, ponieważ wydajność dysków zależy od wielu czynników, takich jak ich typ, protokoły komunikacyjne czy konfiguracja RAID. Typowe błędy myślowe w takich odpowiedziach obejmują mylenie funkcji i specyfikacji dysków z technologią ich podłączenia oraz niepełne zrozumienie, jak działają systemy dyskowe w kontekście Hot plugging. Ważne jest, aby skupić się na rzeczywistych zastosowaniach i korzyściach wynikających z tej technologii, a nie na błędnych założeniach dotyczących jej funkcji.

Pytanie 7

Nieprawidłowa forma zapisu liczby 778 to

A. 111111(2)

B. 3F(16)

C. 11011(zm)

D. 63(10)

Odpowiedź 11011(zm) jest poprawna, ponieważ jest to zapis liczby 778 w systemie binarnym. Aby skonwertować liczbę dziesiętną na binarną, należy dzielić ją przez 2 i zapisywać reszty z tych dzielenie w odwrotnej kolejności. W przypadku liczby 778 proces ten wygląda następująco: 778/2 = 389 reszta 0, 389/2 = 194 reszta 1, 194/2 = 97 reszta 0, 97/2 = 48 reszta 1, 48/2 = 24 reszta 0, 24/2 = 12 reszta 0, 12/2 = 6 reszta 0, 6/2 = 3 reszta 0, 3/2 = 1 reszta 1, 1/2 = 0 reszta 1. Zbierając reszty od końca, otrzymujemy 1100000110. Jednak zauważając, że w zapytaniu poszukujemy liczby 778 w systemie zmiennoprzecinkowym (zm), oznaczenie 11011(zm) odnosi się do wartości w systemie, a nie do samej liczby dziesiętnej. Zrozumienie tych konwersji jest kluczowe w programowaniu oraz w informatyce, gdzie operacje na różnych systemach liczbowych są powszechną praktyką. Dzięki umiejętności przekształcania liczb pomiędzy systemami, możemy efektywnie pracować z danymi w różnych formatach, co jest niezbędne w wielu dziedzinach technologii.

Pytanie 8

Jakie jest tworzywo eksploatacyjne w drukarce laserowej?

A. laser

B. zbiornik z tuszem

C. kaseta z tonerem

D. taśma drukująca

Wybór niepoprawnych odpowiedzi wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące charakterystyki materiałów eksploatacyjnych stosowanych w drukarkach laserowych. Pojemnik z tuszem odnosi się do technologii druku atramentowego, a nie laserowego. Drukarki atramentowe używają cieczy, która jest aplikowana na papier, co różni się zasadniczo od działania drukarek laserowych, które wykorzystują proszek tonerowy. Z kolei taśma barwiąca jest stosowana w innych typach drukarek, takich jak drukarki igłowe czy termiczne, gdzie barwnik jest przenoszony z taśmy na papier, co również nie ma zastosowania w technologii laserowej. W przypadku druku laserowego, kluczowym elementem jest proces elektrostatyczny, w którym ładowany proszek tonerowy przyczepia się do naładowanej elektrostatycznie powierzchni bębna, a następnie przenoszony jest na papier. Laser jest tylko źródłem, które generuje obraz na bębnie, ale nie jest materiałem eksploatacyjnym. Zrozumienie różnic między tymi technologiami jest istotne dla właściwego doboru sprzętu oraz materiałów eksploatacyjnych, co wpływa na efektywność i koszt druku. W praktyce, wybór odpowiednich materiałów eksploatacyjnych może znacząco wpłynąć na jakość wydruków oraz wydajność urządzenia.

Pytanie 9

Odnalezienie głównego rekordu rozruchowego, wczytującego system z aktywnej partycji umożliwia

A. POST

B. BootstrapLoader

C. CDDL

D. GUID Partition Table

Wielu osobom zdarza się mylić rolę poszczególnych komponentów w procesie uruchamiania komputera, szczególnie jeśli chodzi o takie terminy jak POST, CDDL czy GUID Partition Table. POST (Power-On Self-Test) to w zasadzie zestaw testów diagnostycznych wykonywanych przez BIOS lub UEFI zaraz po włączeniu komputera. On sprawdza pamięć RAM, kartę graficzną, podstawowe kontrolery, ale nie ma nic wspólnego z ładowaniem systemu operacyjnego z dysku – kończy działanie zanim komputer przekaże kontrolę do układu odpowiedzialnego za start systemu. CDDL natomiast jest całkowicie z innej bajki – to licencja open source stosowana między innymi przez Solaris czy ZFS; nie ma żadnego technicznego powiązania z procesem rozruchu systemu. GUID Partition Table (GPT) to z kolei nowoczesny schemat partycjonowania dysków, który zastąpił klasyczny MBR na nowych komputerach. GPT określa, gdzie zaczynają się i kończą partycje, pozwala stosować duże dyski i wiele partycji, ale sam z siebie nie jest odpowiedzialny za ładowanie systemu – to raczej pewnego rodzaju mapa, z której bootloader korzysta, by znaleźć odpowiednie dane. Typowym błędem jest utożsamianie GPT z procesem rozruchu, bo mechanizm partycjonowania to tylko podstawa do działania bootloadera, a nie jego zamiennik. W praktyce, tylko poprawna konfiguracja i obecność bootloadera umożliwia faktyczne wczytanie systemu z aktywnej partycji, bo to właśnie on, a nie sam podział dysku czy testy POST, zarządza całym procesem ładowania OS. W branży przyjmuje się, że zrozumienie tych zależności to fundament do skutecznej diagnostyki i administracji systemami – nie ma tu drogi na skróty.

Pytanie 10

Według normy JEDEC, standardowe napięcie zasilające dla modułów pamięci RAM DDR3L o niskim napięciu wynosi

A. 1.20 V

B. 1.35 V

C. 1.65 V

D. 1.50 V

Odpowiedź 1.35 V jest prawidłowa, ponieważ jest to standardowe napięcie zasilania dla modułów pamięci RAM DDR3L, które zostało określone przez organizację JEDEC. DDR3L (Double Data Rate 3 Low Voltage) to technologia pamięci zaprojektowana z myślą o obniżonym zużyciu energii przy jednoczesnym zachowaniu wysokiej wydajności. Napięcie 1.35 V w porównaniu do tradycyjnego DDR3, które działa przy napięciu 1.5 V, pozwala na zmniejszenie poboru energii, co jest szczególnie istotne w urządzeniach mobilnych oraz w zastosowaniach serwerowych, gdzie efektywność energetyczna jest kluczowa. Dzięki zastosowaniu DDR3L możliwe jest zwiększenie czasu pracy na baterii w laptopach oraz zmniejszenie kosztów operacyjnych serwerów. Warto również zauważyć, że pamięci DDR3L są kompatybilne z standardowymi modułami DDR3, co pozwala na ich wykorzystanie w różnych systemach komputerowych.

Pytanie 11

Aby naprawić uszkodzony sektor rozruchowy dysku w systemie Windows 7, należy użyć polecenia

A. bootrec /fixmbr

B. nircmd /standby

C. fixboot /renew

D. fixmbr /all

Inne polecenia wymienione w pytaniu są niewłaściwe w kontekście naprawy sektora rozruchowego dysku twardego w systemie Windows 7. Przykładowo, polecenie 'nircmd /standby' nie ma związku z naprawą jakichkolwiek problemów dotyczących rozruchu. Narzędzie nircmd jest używane do wykonywania różnorodnych zadań systemowych, takich jak wprowadzanie systemu w stan wstrzymania, ale nie dotyczy naprawy MBR ani sektora rozruchowego. Z kolei 'fixboot /renew' nie jest poprawnym poleceniem w systemie Windows, ponieważ 'fixboot' jest używane do naprawy sektora rozruchowego, lecz nie ma opcji '/renew'. Użytkownicy mogą się mylić, sądząc, że dodawanie różnych przełączników może zwiększyć skuteczność polecenia, podczas gdy w rzeczywistości użycie niepoprawnych argumentów może prowadzić do błędów. 'fixmbr /all' również jest niepoprawne, ponieważ poprawne polecenie 'fixmbr' nie przyjmuje argumentu '/all'. To nieporozumienie może wynikać z mylnego podejścia do zrozumienia, jak działają polecenia w wierszu poleceń. Kluczowym błędem jest zatem nadmierne skomplikowanie prostych poleceń, co prowadzi do frustracji i niepowodzeń w naprawie systemu. Znajomość poprawnych poleceń oraz ich zastosowań jest fundamentalna dla skutecznej diagnostyki i rozwiązywania problemów związanych z systemem operacyjnym.

Pytanie 12

Która z zaprezentowanych na rysunkach topologii odpowiada topologii siatki?

A. Rys. A

B. Rys. B

C. Rys. D

D. Rys. C

Topologia siatki, przedstawiona na rysunku A jest strukturą sieciową, gdzie każdy węzeł jest bezpośrednio połączony z każdym innym. Tego typu topologia zapewnia najwyższy poziom redundancji i niezawodności, ponieważ awaria jednego połączenia nie wpływa na komunikację pomiędzy innymi węzłami. Przykładowo w systemach krytycznych takich jak centra danych czy sieci wojskowe, topologia siatki jest wykorzystywana do zapewnienia ciągłości działania. Standardy branżowe takie jak IEEE 802.1AX dotyczące agregacji łączy wspierają tego typu konfiguracje, umożliwiając równoważenie obciążenia i zwiększenie przepustowości. Dobre praktyki w projektowaniu takiej sieci obejmują uwzględnienie wysokich kosztów implementacji i złożoności zarządzania, jednakże zyski w postaci minimalnego opóźnienia transmisji i optymalnej niezawodności często przeważają nad wadami. Topologia siatki jest także idealna dla sieci o wysokiej dostępności wymagających dynamicznego routingu i pełnej skalowalności, umożliwiając szybkie rekonfiguracje sieci bez przestojów w działaniu systemu.

Pytanie 13

Który z protokołów zapewnia bezpieczne połączenie między klientem a witryną internetową banku, zachowując prywatność użytkownika?

A. FTPS (File Transfer Protocol Secure)

B. SFTP (SSH File Transfer Protocol)

C. HTTP (Hypertext Transfer Protocol)

D. HTTPS (Hypertext Transfer Protocol Secure)

HTTPS (Hypertext Transfer Protocol Secure) jest protokołem, który zapewnia bezpieczne połączenie między klientem a serwerem, co jest szczególnie istotne w kontekście bankowości internetowej. W porównaniu do podstawowego protokołu HTTP, HTTPS stosuje warstwę bezpieczeństwa opartą na protokołach SSL (Secure Sockets Layer) lub TLS (Transport Layer Security). Dzięki temu przesyłane dane są szyfrowane, co uniemożliwia ich przechwycenie przez osoby trzecie. W praktyce oznacza to, że podczas logowania się do banku, dane takie jak hasła i numery kont są chronione. Wiele przeglądarek internetowych wyświetla także symbol kłódki obok adresu URL, co informuje użytkowników o tym, że połączenie jest zabezpieczone. Przy korzystaniu z usług bankowości online, odnalezienie adresu URL zaczynającego się od 'https://' jest kluczowe, aby upewnić się, że transakcje są dokonywane w bezpiecznym środowisku. Korzystanie z HTTPS jest obecnie standardem w branży i jest rekomendowane przez organizacje zajmujące się bezpieczeństwem sieciowym.

Pytanie 14

Jaki instrument jest używany do usuwania izolacji?

A. Rys. B

B. Rys. C

C. Rys. A

D. Rys. D

Rysunek C przedstawia przyrząd do ściągania izolacji, znany jako ściągacz izolacji lub stripper. Jest to narzędzie powszechnie stosowane w pracach elektrycznych i elektronicznych do usuwania izolacji z przewodów elektrycznych. Prawidłowe użycie ściągacza izolacji pozwala na precyzyjne usunięcie izolacji bez uszkadzania przewodników, co jest kluczowe dla zapewnienia dobrego połączenia elektrycznego i uniknięcia awarii. Ściągacze izolacji mogą być ręczne lub automatyczne i są dostępne w różnych rozmiarach, aby pasować do różnorodnych średnic kabli. Dobre praktyki branżowe sugerują użycie odpowiedniego narzędzia dopasowanego do typu i grubości izolacji, aby zapobiec przedwczesnemu uszkodzeniu przewodów. Narzędzie to jest niezbędne dla każdego profesjonalisty zajmującego się instalacjami elektrycznymi, ponieważ przyspiesza proces przygotowania przewodów do montażu. Automatyczne ściągacze izolacji dodatkowo zwiększają efektywność pracy, eliminując potrzebę ręcznego ustawiania głębokości cięcia. Ergonomia tego narzędzia sprawia, że jest wygodne w użyciu, zmniejszając zmęczenie użytkownika podczas długotrwałej pracy.

Pytanie 15

Wskaź 24-pinowe lub 29-pinowe złącze żeńskie, które jest w stanie przesyłać skompresowany sygnał cyfrowy do monitora?

A. RCA

B. DVI

C. VGA

D. HDMI

Odpowiedź DVI (Digital Visual Interface) jest poprawna, ponieważ to złącze, które może przesyłać skompresowany cyfrowy sygnał wideo z komputera do monitora. DVI wspiera zarówno sygnały cyfrowe, jak i analogowe, co czyni go wszechstronnym rozwiązaniem do podłączenia monitorów. Jego standard 24-pinowy (DVI-D) umożliwia przesyłanie czystego sygnału cyfrowego, co przekłada się na lepszą jakość obrazu w porównaniu do analogowych złączy, takich jak VGA. DVI jest szczególnie popularny w aplikacjach profesjonalnych, takich jak edycja wideo czy grafika komputerowa, gdzie jakość obrazu jest kluczowa. Dodatkowo, wiele kart graficznych obsługuje DVI, a złącze to jest również kompatybilne z adapterami, które pozwalają na konwersję sygnału do HDMI lub VGA, co zwiększa jego użyteczność. Warto zauważyć, że DVI stał się jednym z fundamentów dla nowoczesnych standardów wideo, a jego zastosowanie w monitorach LCD i projektorach jest powszechne.

Pytanie 16

Przedstawione narzędzie jest przeznaczone do

A. usuwania izolacji.

B. instalacji modułu Krone w gniazdach.

C. wykonywania zakończeń kablowych w złączach LSA.

D. zaciskania złączy RJ45.

Niewłaściwe rozpoznanie funkcji narzędzia związanego z zakończeniami kablowymi może prowadzić do błędnych założeń dotyczących jego zastosowania. Narzędzia do ściągania izolacji są przeznaczone do usuwania zewnętrznej powłoki izolacyjnej z przewodów, co jest pierwszym krokiem przygotowania kabla do montażu. Nie są jednak wykorzystywane do samego zakończenia kabli w złączach. Narzędzia do zaciskania wtyków RJ45 służą do montażu końcówek na kablach sieciowych, głównie w kablach typu skrętka, co jest niezbędne w instalacjach sieciowych do łączenia przewodów z urządzeniami sieciowymi. Z kolei narzędzia do montażu modułu Krone w gniazdach wykorzystywane są do wtykowego montażu przewodów w złączach modułowych, ale działają na innej zasadzie niż przedstawione narzędzie LSA. Różnice te mogą prowadzić do nieporozumień związanych z funkcjonalnością narzędzi, jeśli nie zostaną prawidłowo zidentyfikowane. Zrozumienie specyfiki każdego narzędzia jest kluczowe w profesjonalnych instalacjach sieciowych, gdzie precyzyjne działanie wpływa na jakość i niezawodność całego systemu. Wiedza na temat właściwego zastosowania tych narzędzi jest istotna dla zapewnienia optymalnych wyników i uniknięcia problemów związanych z nieprawidłowym montażem, takich jak przerywanie sygnału czy uszkodzenie przewodów.

Pytanie 17

Aby w systemie Windows, przy użyciu wiersza poleceń, zmienić partycję FAT na NTFS bez utraty danych, powinno się zastosować polecenie

A. change

B. format

C. recover

D. convert

Polecenie 'convert' jest odpowiednie do zmiany systemu plików z FAT na NTFS bez utraty danych, co czyni je idealnym rozwiązaniem w sytuacjach, gdy potrzebujemy aktualizacji systemu plików w istniejącej partycji. Używając polecenia 'convert', system Windows skanuje partycję i zmienia jej struktury wewnętrzne na takie, które są zgodne z NTFS, a jednocześnie zachowuje wszystkie pliki i foldery znajdujące się na tej partycji. Przykład zastosowania może obejmować sytuację, w której użytkownik chce zyskać dodatkowe funkcje oferowane przez NTFS, takie jak lepsze zarządzanie uprawnieniami, kompresja plików czy możliwość wykorzystania dużych plików powyżej 4 GB. Dobre praktyki w zakresie zarządzania systemami operacyjnymi zalecają użycie tego polecenia z odpowiednimi uprawnieniami administratora, aby uniknąć problemów związanych z autoryzacją. Ponadto, przed dokonaniem jakichkolwiek zmian na partycji, zaleca się wykonanie kopii zapasowej danych, aby zminimalizować ryzyko ich utraty.

Pytanie 18

Urządzenie, które łączy różne segmenty sieci i przekazuje ramki pomiędzy nimi, wybierając odpowiedni port docelowy dla przesyłanych ramek, to

A. zasilacz awaryjny

B. przełącznik

C. koncentrator

D. rejestrator

Przełącznik, znany również jako switch, to kluczowe urządzenie w nowoczesnych sieciach komputerowych, które efektywnie zarządza komunikacją między różnymi segmentami sieci. Przełączniki działają na poziomie drugiego poziomu modelu OSI (warstwa łącza danych), co oznacza, że są odpowiedzialne za przesyłanie ramki na podstawie adresów MAC. Gdy urządzenie wysyła ramkę, przełącznik analizuje adres MAC źródła i docelowego, a następnie decyduje, na który port przekazać tę ramkę, co znacząco zwiększa wydajność sieci. Przykładem zastosowania przełącznika mogą być sieci lokalne w biurach, gdzie różne urządzenia, takie jak komputery, drukarki i serwery, komunikują się ze sobą. W praktyce, standardy takie jak IEEE 802.1Q dotyczące VLAN-u (virtual local area network) oraz IEEE 802.3 dla Ethernetu są kluczowe w kontekście przełączników, umożliwiając izolację ruchu i zwiększenie bezpieczeństwa w sieciach.

Pytanie 19

Na ilustracji pokazano porty karty graficznej. Które złącze jest cyfrowe?

A. tylko złącze 2

B. złącze 1 oraz 2

C. tylko złącze 1

D. tylko złącze 3

Złącze numer 1 widoczne na zdjęciu to złącze VGA (Video Graphics Array) które wykorzystuje sygnał analogowy do przesyłania obrazu do monitora. Technologia VGA jest starsza i chociaż była bardzo popularna w przeszłości obecnie jest rzadziej używana ze względu na niższą jakość przesyłanego obrazu w porównaniu do nowszych złączy cyfrowych. Złącze numer 2 przypomina złącze S-Video które również jest analogowe i używane głównie do przesyłu obrazu wideo o niskiej rozdzielczości. Złącze VGA oraz S-Video są mniej efektywne w przesyłaniu obrazu wysokiej jakości ponieważ są podatne na zakłócenia sygnału i ograniczenia rozdzielczości. W przeciwieństwie do nich złącze numer 3 czyli DVI oferuje bezstratny przesył cyfrowego sygnału wideo co eliminuje problemy związane z konwersją sygnału analogowego na cyfrowy. W rezultacie złącza VGA i S-Video nie są preferowanymi rozwiązaniami w nowoczesnych systemach komputerowych gdzie wymagane są wysokiej jakości wyświetlenia. Typowym błędem jest przyjmowanie że każde złącze wideo jest cyfrowe co wprowadza w błąd zwłaszcza w kontekście starszych technologii. Ostatecznie wybór odpowiedniego złącza zależy od wymagań jakości obrazu i kompatybilności z urządzeniami docelowymi.

Pytanie 20

Gniazdo w sieciach komputerowych, które jednoznacznie identyfikuje dany proces na urządzeniu, stanowi kombinację

A. adresu fizycznego i adresu IP

B. adresu IP i numeru sekwencyjnego danych

C. adresu IP i numeru portu

D. adresu fizycznego i numeru portu

Widzę, że wybrałeś jedną z błędnych odpowiedzi, co pokazuje, że możesz mieć pewne wątpliwości co do tego, jak działają sieci komputerowe. Na przykład, połączenie 'adresu fizycznego i adresu IP' nie jest tym, co potrzebujemy, bo adres fizyczny (adres MAC) to coś, co działa na innym poziomie niż aplikacje. Te dwa pojęcia są mylone, bo to, co identyfikuje urządzenie, to nie to samo, co identyfikuje procesy. Z kolei odpowiedź 'adres fizyczny i numer portu' też jest nietrafiona, bo porty są częścią warstwy transportowej, a adres MAC pozostaje na pierwszym poziomie. I jeszcze 'adres IP i numer sekwencyjny danych' - to kompletnie inna bajka, bo numery sekwencyjne odnoszą się do przesyłania danych, a nie do identyfikowania aplikacji. Takie pomyłki mogą powodować sporo problemów, szczególnie przy konfiguracji sieci. Warto skupić się na tym, jak adres IP i numery portów współpracują ze sobą, bo to klucz do efektywnej komunikacji w złożonych systemach.

Pytanie 21

Urządzenie sieciowe nazywane mostem (ang. bridge) to:

A. nie przeprowadza analizy ramki w odniesieniu do adresu MAC

B. jest klasą urządzenia typu store and forward

C. działa w zerowej warstwie modelu OSI

D. funkcjonuje w ósmej warstwie modelu OSI

Most (bridge) jest urządzeniem sieciowym, które działa na drugim poziomie modelu OSI - warstwie łącza danych. Jego główną funkcją jest segmentacja sieci poprzez filtrowanie ruchu na podstawie adresów MAC. Działa na zasadzie store and forward, co oznacza, że odbiera dane, analizuje je i następnie przesyła do odpowiedniego segmentu sieci, co może znacznie poprawić wydajność i bezpieczeństwo sieci. Przykładem zastosowania mostów jest wprowadzenie ich w środowiskach, gdzie korzysta się z wielu sieci lokalnych (LAN). Mosty umożliwiają komunikację między tymi sieciami, a także redukują kolizje w ruchu sieciowym, co jest szczególnie ważne w sieciach o dużym obciążeniu. Z perspektywy standardów, mosty są zgodne z normami IEEE 802.1, które definiują mechanizmy mostkowania i zarządzania ruchem. Dzięki ich zastosowaniu, administratorzy sieci mogą budować bardziej elastyczne i efektywne topologie sieciowe, co jest kluczowe w nowoczesnych infrastrukturach IT.

Pytanie 22

Jakie narzędzie wykorzystuje się do połączenia pigtaila z włóknami światłowodowymi?

A. spawarka światłowodowa, łącząca włókna przy użyciu łuku elektrycznego

B. stacja lutownicza, która stosuje mikroprocesor do kontrolowania temperatury

C. narzędzie do zaciskania wtyków RJ45, posiadające odpowiednie gniazdo dla kabla

D. przedłużacz kategorii 5e z zestawem pasywnych kabli obsługujących prędkość 100 Mb/s

Wybór narzędzi do łączenia pigtaili z włóknami światłowodowymi wymaga zrozumienia ich specyfiki i technologii, które są odpowiednie dla danego zastosowania. Przedłużacz kategorii 5e z zestawem pasywnych kabli o prędkości połączenia 100 Mb/s jest narzędziem stosowanym w sieciach Ethernet, które służy do przesyłania sygnałów elektrycznych, a nie optycznych. Dlatego nie nadaje się do łączenia włókien światłowodowych. Narzędzie zaciskowe do wtyków RJ45 również nie ma zastosowania w kontekście światłowodów, ponieważ RJ45 to złącze stosowane dla kabli miedzianych, a nie optycznych. Stacja lutownicza, mimo że jest użyteczna w elektronice, nie jest właściwym narzędziem do łączenia włókien optycznych, ponieważ lutowanie nie jest procesem, który zapewnia odpowiednią jakość połączenia w systemach światłowodowych. W rzeczywistości, lutowanie mogłoby prowadzić do uszkodzenia włókien i znacznych strat sygnału. Zrozumienie, jakie narzędzia są odpowiednie dla konkretnej technologii, jest kluczowe dla efektywności i niezawodności systemów komunikacyjnych. Dlatego w przypadku łączenia włókien światłowodowych należy zawsze stosować odpowiednie narzędzia, jak spawarki światłowodowe, które gwarantują wysoką jakość połączeń.

Pytanie 23

Jaki jest maksymalny transfer danych napędu CD przy prędkości x42?

A. 6300 KiB/s

B. 2400 KiB/s

C. 6000 KiB/s

D. 3600 KiB/s

Wybór innej wartości transferu danych może wynikać z nieporozumienia dotyczącego obliczeń związanych z prędkością odczytu napędu CD. Napędy te operują na określonym standardzie transferu, gdzie prędkość x1 to 150 KiB/s. Dlatego, błędne odpowiedzi mogą wynikać z nieprawidłowych założeń przy mnożeniu lub błędnego rozumienia, czym jest prędkość przesyłu. Na przykład, odpowiedzi 2400 KiB/s i 3600 KiB/s byłyby poprawne dla znacznie niższych prędkości odczytu, takich jak x16 czy x24, co sugeruje brak znajomości standardowych prędkości transferu napędów optycznych. Natomiast 6000 KiB/s, mimo że jest bliższe poprawnej odpowiedzi, nie uwzględnia rzeczywistej wydajności dla x42. Dlatego, jeśli ktoś przyjąłby, że prędkość ta jest liniowa i pomnożyłby 150 KiB/s tylko przez 40, popełniłby błąd, nie zdając sobie sprawy z tego, że przy x42 rzeczywista wydajność przekracza 6000 KiB/s. Zrozumienie tej zależności jest kluczowe, aby uniknąć pomyłek oraz stosować się do standardów przesyłania danych w branży technologii informacyjnej.

Pytanie 24

Aby zabezpieczyć komputery w lokalnej sieci przed nieautoryzowanym dostępem oraz atakami typu DoS, konieczne jest zainstalowanie i skonfigurowanie

A. programu antywirusowego

B. bloku okienek pop-up

C. filtru antyspamowego

D. zapory ogniowej

Wybór filtrów antyspamowych, blokad okienek pop-up i programów antywirusowych jako środków ochrony przed atakami DoS i nieautoryzowanym dostępem do sieci lokalnej jest błędny, ponieważ te rozwiązania mają różne funkcje i ograniczenia. Filtry antyspamowe służą głównie do ochrony przed niechcianą pocztą elektroniczną, co nie przyczynia się do zabezpieczenia sieci komputerowej. Ich głównym celem jest eliminacja spamu i phishingu, a nie obronę przed zagrożeniami sieciowymi. Blokady okienek pop-up to techniki stosowane w przeglądarkach internetowych, mające na celu poprawę doświadczeń użytkowników w sieci, ale nie wpływają na bezpieczeństwo danych ani na obronę przed atakami. Programy antywirusowe są istotne w walce z złośliwym oprogramowaniem, jednak nie są wystarczające do zabezpieczenia całej sieci przed atakami DoS, które często polegają na nadmiernym obciążeniu zasobów sieciowych, a nie na wprowadzaniu złośliwego kodu. Właściwym sposobem na ochronę sieci lokalnej jest zastosowanie zapory ogniowej, która zapewnia kontrolę nad całym ruchem sieciowym i może skutecznie przeciwdziałać zarówno nieautoryzowanemu dostępowi, jak i atakom DoS. Aby zrozumieć efektywność tych narzędzi, warto zaznaczyć, że standardy bezpieczeństwa, takie jak NIST Cybersecurity Framework, silnie akcentują znaczenie zapór ogniowych w architekturze zabezpieczeń, co podkreśla ich rolę jako pierwszej linii obrony w ochronie sieci.

Pytanie 25

Do przeprowadzenia aktualizacji systemu Windows służy polecenie

A. winmine

B. vssadmin

C. verifier

D. wuauclt

'Winmine' to gra, która była popularna w starszych wersjach systemu Windows, znana jako Minesweeper. Niestety, nie ma to nic wspólnego z zarządzaniem aktualizacjami. Ludzie mogą mylić to z innymi poleceniami, myśląc, że mają jakiekolwiek techniczne znaczenie w kontekście aktualizacji, ale to nieprawda. 'Verifier' z kolei to narzędzie do weryfikacji sterowników, które jest użyteczne przy diagnozowaniu problemów, ale nie zajmuje się aktualizacjami. A 'vssadmin'? To polecenie do zarządzania kopiami zapasowymi w Windows. Te pomyłki pokazują, jak łatwo jest się pogubić i myśleć, że wszystkie polecenia związane z Windows dotyczą aktualizacji, co jest błędne. Ważne jest, żeby zrozumieć, że każdy z tych programów ma swoją rolę i ich niewłaściwe użycie może naprawdę namieszać w zarządzaniu systemem.

Pytanie 26

Jak brzmi nazwa portu umieszczonego na tylnym panelu komputera, który znajduje się na przedstawionym rysunku?

A. FIRE WIRE

B. D-SUB

C. HDMI

D. DVI

Port DVI (Digital Visual Interface) jest standardem interfejsu cyfrowego używanego głównie do przesyłania sygnałów wideo do monitorów komputerowych i projektorów. DVI oferuje kilka wariantów złącza jak DVI-D (cyfrowe), DVI-A (analogowe) i DVI-I (cyfrowo-analogowe), które różnią się zastosowaniem. W przeciwieństwie do starszych portów VGA, DVI zapewnia lepszą jakość obrazu bez zakłóceń analogowych, dzięki czemu jest preferowany w środowiskach, gdzie jakość obrazu jest kluczowa. Port DVI umożliwia także obsługę wyższych rozdzielczości i częstotliwości odświeżania co jest istotne w profesjonalnych zastosowaniach graficznych i grach komputerowych. Choć nowsze standardy jak HDMI i DisplayPort oferują dodatkowe funkcje, DVI nadal jest popularny ze względu na swoją niezawodność i szeroką kompatybilność. W praktyce, porty DVI często są wykorzystywane w stacjach roboczych i systemach wymagających stabilnego, wysokiej jakości sygnału wideo. Zrozumienie różnic między typami złączy DVI oraz ich zastosowań jest kluczowe dla profesjonalistów IT i techników komputerowych.

Pytanie 27

Jakie jest maksymalne dozwolone promień gięcia przy układaniu kabla U/UTP kat.5E?

A. cztery średnice kabla

B. osiem średnic kabla

C. dwie średnice kabla

D. sześć średnic kabla

Dopuszczalny promień zgięcia kabli jest kluczowym zagadnieniem w kontekście instalacji sieciowych, a wybór niewłaściwych wartości może prowadzić do poważnych problemów. Odpowiedzi wskazujące na cztery, sześć lub dwie średnice kabla opierają się na błędnych założeniach dotyczących wytrzymałości i wydajności kabli. Na przykład, zgięcie kabla w promieniu czterech średnic może powodować znaczne obciążenia, które mogą prowadzić do uszkodzenia żył miedzianych oraz zwiększenia tłumienia sygnału. Podobnie, sześć średnic jako wartość graniczna również nie zapewnia wystarczającego marginesu bezpieczeństwa, co w praktyce może skutkować problemami z transmisją danych w dłuższej perspektywie. Zgięcie o promieniu dwóch średnic jest zdecydowanie niewystarczające i stwarza ryzyko poważnych uszkodzeń kabla, co może prowadzić do jego całkowitego usunięcia. Właściwe podejście do instalacji kabla, zgodne z zaleceniami stawiającymi na osiem średnic, jest nie tylko dobrym praktyką, ale również wymogiem, aby zapewnić długotrwałą funkcjonalność i niezawodność sieci. Dlatego ważne jest, aby w trakcie planowania i przeprowadzania instalacji kabli, nie lekceważyć tych zasad, aby uniknąć kosztownych napraw i zminimalizować ryzyko przerw w działaniu sieci.

Pytanie 28

Rozmiar plamki na ekranie monitora LCD wynosi

A. rozmiar obszaru, w którym możliwe jest wyświetlenie wszystkich kolorów obsługiwanych przez monitor

B. odległość pomiędzy początkiem jednego a początkiem kolejnego piksela

C. rozmiar obszaru, na którym wyświetla się 1024 piksele

D. rozmiar jednego piksela wyświetlanego na ekranie

Można się pogubić w tych wszystkich pojęciach związanych z plamką monitora LCD, co czasami prowadzi do błędnych odpowiedzi. Na przykład, twierdzenie, że plamka to rozmiar piksela na ekranie, jest trochę mylące, bo plamka to odległość między pikselami, a nie ich wielkość. Mówienie o wyświetlaniu 1024 pikseli też nie ma sensu w kontekście plamki, bo to nie to samo co ich rozmieszczenie. Definicja obszaru wyświetlania wszystkich kolorów dostępnych dla monitora wprowadza w błąd, bo plamka nie ma nic wspólnego z kolorami, ale z fizycznym rozkładem pikseli. W dzisiejszych czasach rozdzielczość i gęstość pikseli są najważniejsze, nie ich grupowanie. Dlatego warto zrozumieć te różnice, żeby lepiej ocenić jakość i możliwości monitorów, zwłaszcza w takich dziedzinach jak grafika czy multimedia.

Pytanie 29

System operacyjny został poddany atakowi przez oprogramowanie szpiegujące. Po usunięciu problemów, aby zapobiec przyszłym atakom, należy

A. przeprowadzić defragmentację dysku

B. ustawić czyszczenie pamięci podręcznej

C. stworzyć dwie partycje na dysku twardym

D. zainstalować oprogramowanie antyspyware

Wykonanie defragmentacji dysku, czyszczenie pamięci podręcznej oraz tworzenie nowych partycji na dysku twardym nie są skutecznymi metodami ochrony przed atakami oprogramowania szpiegującego. Defragmentacja dysku jest procesem, który ma na celu poprawę wydajności systemu poprzez reorganizację danych na dysku twardym, ale nie ma żadnego wpływu na bezpieczeństwo czy ochronę przed szkodliwym oprogramowaniem. Często myli się ją jako środek zabezpieczający, co jest błędem, ponieważ nie usuwa ani nie blokuje zagrożeń. Czyszczenie pamięci podręcznej może pomóc w odzyskaniu przestrzeni dyskowej i poprawie wydajności przeglądania, ale nie chroni przed zagrożeniami związanymi z oprogramowaniem szpiegującym. Podobnie, utworzenie dwóch partycji na dysku twardym nie wpływa na bezpieczeństwo danych; może to zostać mylnie uznane za metodę organizacji danych, ale w rzeczywistości nie chroni przed ewentualnymi atakami. Sytuacje te wskazują na częsty błąd myślowy, który zakłada, że działania związane z zarządzaniem danymi mogą również wpłynąć na aspekt bezpieczeństwa. Aby skutecznie zabezpieczyć system, należy skupić się na instalacji dedykowanego oprogramowania zabezpieczającego oraz przestrzeganiu standardów cyberbezpieczeństwa.

Pytanie 30

Ile liczb w systemie szesnastkowym jest wymaganych do zapisania pełnej formy adresu IPv6?

A. 16

B. 24

C. 12

D. 8

Pełna postać adresu IPv6 składa się z ośmiu bloków, z których każdy jest zapisywany jako liczba szesnastkowa o długości czterech cyfr. Adres IPv6 ma długość 128 bitów, co odpowiada 32 heksadecymalnym cyfrom. Podział na osiem bloków ułatwia zarządzanie adresacją w sieciach komputerowych oraz wspiera hierarchiczne podejście do adresów, co jest istotne w kontekście routingu w Internecie. Przykładowy adres IPv6 może wyglądać jak: 2001:0db8:85a3:0000:0000:8a2e:0370:7334. Znajomość pełnej postaci adresu IPv6 jest kluczowa, zwłaszcza przy konfigurowaniu urządzeń sieciowych oraz w kontekście implementacji protokołów, takich jak ICMPv6, które są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania IPv6. Użycie ośmiu bloków jest zgodne z normami określonymi w dokumencie RFC 5952, który zaleca stosowanie takiego formatu dla jasności i przejrzystości adresacji.

Pytanie 31

Równoważnym zapisem 2³² bajtów jest zapis

A. 8GB

B. 1GiB

C. 2GB

D. 4GiB

Dokładnie tak, zapis 2^32 bajtów to właśnie 4 GiB, czyli 4 gibibajty. W informatyce bardzo często napotykamy się na rozróżnienie pomiędzy jednostkami opartymi na potęgach dwójki (GiB, MiB, KiB) a tymi opartymi na potęgach dziesiątki (GB, MB, kB). Standard IEC precyzyjnie definiuje, że 1 GiB to 1024^3 bajtów, czyli 1 073 741 824 bajtów. Skoro 2^32 to dokładnie 4 294 967 296 bajtów, po podzieleniu tej liczby przez wartość 1 GiB otrzymujemy właśnie 4 GiB bez żadnych zaokrągleń. W praktyce, chociaż w sklepach czy reklamach często używa się GB, to w technicznych zastosowaniach—na przykład przy partycjonowaniu dysków, adresacji pamięci RAM czy systemowych narzędziach—korzysta się z jednostek GiB, żeby uniknąć nieporozumień. Moim zdaniem to bardzo ważne, żeby już na etapie nauki wyraźnie rozróżniać te jednostki, bo potem przy pracy z systemami operacyjnymi, serwerami czy programowaniem niskopoziomowym niejednokrotnie można się na tym "przejechać". Opieranie się na potęgach dwójki jest naturalne dla komputerów, bo cała architektura bazuje na binarnym systemie liczbowym. Warto wiedzieć, że np. adresacja w 32-bitowych systemach operacyjnych naturalnie zamyka się w zakresie 4 GiB, co jest ograniczeniem architekturalnym. Takie niuanse są kluczowe w praktyce, szczególnie gdy pracuje się z dużą ilością danych lub sprzętem na poziomie systemowym.

Pytanie 32

W trakcie instalacji oraz konfiguracji serwera DHCP w systemach z rodziny Windows Server istnieje możliwość dodania zastrzeżeń adresów, które określą

A. adresy IP, które będą przydzielane w ramach zakresu DHCP dopiero po ich autoryzacji

B. adresy MAC, które nie będą przydzielane w ramach zakresu DHCP

C. konkretne adresy IP przypisywane urządzeniom na podstawie ich adresu MAC

D. adresy początkowy oraz końcowy zakresu serwera DHCP

Widzę, że odpowiedzi dotyczące zastrzeżeń adresów DHCP są trochę mylące. Zastrzeżenia nie dotyczą tak naprawdę zakresu adresów, które serwer DHCP może przydzielać. Ok, określenie zakresu jest ważne, ale zastrzeżenia to co innego. Zakres ustala, które adresy IP mogą być dynamicznie przydzielane, a nie mówi, które adresy są przypisane do konkretnych urządzeń odnośnie ich MAC. Ponadto, jest niejasne twierdzenie, że zastrzeżenia odnoszą się do adresów MAC, które nie będą przydzielane w ramach tego zakresu. W rzeczywistości by wykluczyć adresy MAC, używa się innych mechanizmów, jak rezerwacje. A sprawa z autoryzacją też jest nieprawidłowa, bo zastrzeżenia to bardziej przypisanie adresów do urządzeń, a nie autoryzacja. Zrozumienie, że zastrzeżenia umożliwiają przypisywanie stałych adresów IP do urządzeń na podstawie adresów MAC, jest kluczowe. W przeciwnym razie, można się pomylić przy konfiguracji serwera DHCP, co skutkuje problemami z adresami IP w sieci.

Pytanie 33

Jakie urządzenie w warstwie łącza danych modelu OSI analizuje adresy MAC zawarte w ramkach Ethernet i na tej podstawie decyduje o przesyłaniu sygnału między segmentami sieci lub jego blokowaniu?

A. Most.

B. Wzmacniak.

C. Punkt dostępowy.

D. Koncentrator.

Most (ang. bridge) to urządzenie sieciowe warstwy łącza danych modelu OSI, które analizuje adresy MAC zawarte w ramkach Ethernet. Jego głównym zadaniem jest przesyłanie danych pomiędzy różnymi segmentami sieci lokalnej, co pozwala na efektywne zarządzanie ruchem. Most wykorzystuje tablicę adresów MAC do podejmowania decyzji, czy przesłać ramkę do docelowego segmentu, czy zablokować jej wysyłkę, gdy adres MAC nie jest znany. Dzięki temu mosty wspierają redukcję kolizji na sieci, co jest kluczowe w środowiskach z dużą liczbą urządzeń. Przykładem praktycznego zastosowania mostów jest ich użycie w sieciach o dużym natężeniu ruchu, gdzie pozwalają na segmentację sieci i efektywne zarządzanie pasmem. Mosty są zgodne z normami IEEE 802.1D, co czyni je standardowym rozwiązaniem w branży sieciowej, zapewniającym wysoką wydajność oraz niezawodność.

Pytanie 34

Aby system operacyjny mógł szybciej uzyskiwać dostęp do plików zapisanych na dysku twardym, konieczne jest wykonanie

A. szyfrowania dysku

B. partycjonowania dysku

C. fragmentacji dysku

D. defragmentacji dysku

Defragmentacja dysku to proces, który polega na reorganizacji danych na nośniku, aby były one przechowywane w sposób ciągły, co znacznie przyspiesza ich odczyt. W trakcie normalnego użytkowania komputer zapisuje i usuwa pliki, co prowadzi do fragmentacji – dane tego samego pliku są rozproszone po całym dysku, co wydłuża czas dostępu do nich. Poprawiając strukturyzację danych, defragmentacja umożliwia systemowi operacyjnemu szybsze lokalizowanie i ładowanie plików, co ma bezpośrednie przełożenie na wydajność systemu. Przykładem zastosowania defragmentacji jest regularne uruchamianie narzędzi systemowych, takich jak „Defragmentator dysków” w systemie Windows, co jest zalecane co kilka miesięcy, zwłaszcza na dyskach HDD. Warto również zauważyć, że nowoczesne dyski SSD nie wymagają defragmentacji, ponieważ działają na innej zasadzie, jednak dla tradycyjnych dysków twardych to podejście jest kluczowe. Zarządzanie fragmentacją powinno być częścią strategii optymalizacji wydajności systemu, zgodnie z najlepszymi praktykami w zarządzaniu infrastrukturą IT.

Pytanie 35

Rejestry przedstawione na diagramie procesora mają zadanie

A. przechowywania argumentów obliczeń

B. kontrolowania realizowanego programu

C. zapamiętywania adresu do kolejnej instrukcji programu

D. przeprowadzania operacji arytmetycznych

Rejestry w procesorze nie służą do sterowania wykonywanym programem ani do przechowywania adresu do następnej instrukcji programu. Te funkcje są związane z innymi elementami architektury procesora. Sterowanie wykonywanym programem odbywa się poprzez jednostkę sterującą która dekoduje instrukcje i zarządza ich wykonaniem. Rejestry natomiast są dedykowane do przechowywania danych które są bezpośrednio wykorzystywane przez jednostkę arytmetyczno-logiczną. Nie przechowują one adresu do następnej instrukcji programu co jest zadaniem licznika rozkazów i dekodera rozkazów. Licznik rozkazów śledzi bieżący adres instrukcji a dekoder rozkazów interpretuje ją i przesyła odpowiednie sygnały do innych części procesora. Pomylenie tych funkcji jest typowym błędem wynikającym z niezrozumienia złożonej organizacji wewnętrznej procesora. Warto pamiętać że rejestry są miejscem gdzie dane są przechowywane na krótki czas niezbędny do ich przetworzenia co znacząco przyspiesza działanie procesora. Ich fizyczne rozmieszczenie blisko jednostki arytmetycznej umożliwia szybki dostęp do danych niemożliwy do osiągnięcia przy korzystaniu z pamięci RAM. W ten sposób rejestry stanowią kluczowy element w realizacji szybkich obliczeń przez procesor.

Pytanie 36

Tworzenie zaszyfrowanych połączeń pomiędzy hostami przez publiczną sieć Internet, wykorzystywane w rozwiązaniach VPN (Virtual Private Network), to

A. trasowanie

B. tunelowanie

C. mapowanie

D. mostkowanie

Trasowanie, mapowanie i mostkowanie to techniki związane z zarządzaniem ruchem w sieciach komputerowych, ale nie są one odpowiednie dla opisanego kontekstu. Trasowanie odnosi się do procesu określania najlepszego ścieżki, jaką pakiety danych powinny podążać przez sieć. Jako strategia zarządzania ruchem, trasowanie nie zapewnia jednak bezpieczeństwa ani prywatności, co czyni je niewłaściwym rozwiązaniem do tworzenia zaszyfrowanych połączeń VPN. Mapowanie natomiast odnosi się do procesu przypisywania jednego zestawu wartości do innego, co jest użyteczne w kontekście baz danych lub geolokalizacji, ale nie ma zastosowania w kontekście zabezpieczania komunikacji sieciowej. Mostkowanie z kolei umożliwia połączenie dwóch segmentów sieci w celu zwiększenia rozmiarów sieci lokalnej, ale nie implementuje mechanizmów szyfrowania ani ochrony danych. W rzeczywistości te techniki mogą wprowadzać w błąd, sugerując, że zapewniają one bezpieczeństwo w komunikacji. Powszechnym błędem myślowym jest uznawanie trasowania za wystarczające dla ochrony danych, podczas gdy w rzeczywistości nie zapewnia ono żadnych zabezpieczeń przed podsłuchiwaniem lub atakami. Zrozumienie różnic między tymi technikami a tunelowaniem jest kluczowe dla skutecznej ochrony informacji przesyłanych w sieciach publicznych.

Pytanie 37

Serwer zajmuje się rozgłaszaniem drukarek w sieci, organizowaniem zadań do wydruku oraz przydzielaniem uprawnień do korzystania z drukarek

A. plików

B. DHCP

C. wydruku

D. FTP

Serwer wydruku to kluczowy komponent w zarządzaniu urządzeniami drukującymi w sieci. Jego główną funkcją jest rozgłaszanie dostępnych drukarek w sieci oraz kolejkowanie zadań wydruku, co oznacza, że może kontrolować, które zadania są realizowane w danym momencie. Dzięki temu użytkownicy mogą korzystać z drukarek, które nie są bezpośrednio podłączone do ich komputerów. Serwer wydruku również przydziela prawa dostępu do drukarek, co pozwala na zabezpieczenie poufnych dokumentów oraz zarządzanie kosztami druku w organizacji. Przykładem zastosowania serwera wydruku jest firma, która posiada wiele drukarek w różnych lokalizacjach. Pracownicy mogą wysyłać zadania do jednego serwera, który następnie odpowiednio rozdziela te zadania do dostępnych drukarek, co zwiększa efektywność pracy. Stosowanie serwerów wydruku jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania zasobami IT, co prowadzi do oszczędności czasu i materiałów.

Pytanie 38

Jakie będą łączne wydatki na wymianę karty graficznej w komputerze, jeżeli nowa karta kosztuje 250 zł, czas wymiany wynosi 80 minut, a każda rozpoczęta robocza godzina to koszt 50 zł?

A. 350 zł

B. 300 zł

C. 400 zł

D. 250 zł

Poprawna odpowiedź wynosi 350 zł, co można obliczyć sumując koszt nowej karty graficznej oraz koszt pracy serwisanta. Karta graficzna kosztuje 250 zł, a czas wymiany wynosi 80 minut, co odpowiada 1 godzinie i 20 minutom. W przypadku serwisów komputerowych, godziny pracy zazwyczaj zaokrąglane są do pełnych godzin, więc w tym przypadku 1 godzina i 20 minut oznacza, że serwisant rozlicza 2 godziny. Koszt robocizny wynosi 50 zł za godzinę, co daje nam 100 zł za 2 godziny. Dodając koszt karty graficznej (250 zł) do kosztu robocizny (100 zł), otrzymujemy całkowity koszt 350 zł. Takie podejście jest zgodne z powszechnie stosowanymi praktykami w branży IT, gdzie koszty napraw i wymiany sprzętu są zawsze rozliczane z uwzględnieniem zarówno części zamiennych, jak i robocizny. Zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla efektywnego zarządzania kosztami w kontekście serwisowania komputerów.

Pytanie 39

Jakie polecenie w systemie Windows dedykowane dla stacji roboczej, umożliwia skonfigurowanie wymagań dotyczących logowania dla wszystkich użytkowników tej stacji roboczej?

A. Net computer

B. Net session

C. Net file

D. Net accounts

W odpowiedziach, które nie są poprawne, pojawiają się inne polecenia z rodziny 'Net', ale każde z nich ma zupełnie inne przeznaczenie. 'Net computer' służy do dodawania lub usuwania komputerów z domeny, co nie ma bezpośredniego związku z wymaganiami logowania dla użytkowników. W sytuacjach, gdzie zarządzanie komputerami w sieci jest kluczowe, administratorzy korzystają z tego polecenia, aby integrować nowe stacje robocze z infrastrukturą Active Directory, jednak nie dotyczy to polityk dotyczących haseł ani logowania. Z kolei 'Net session' jest używane do zarządzania sesjami otwartymi na serwerze, co pozwala na kontrolę aktywnych połączeń użytkowników z serwerem, a nie ustawienie wymagań logowania. Może to prowadzić do błędnych przekonań, że zarządzanie sesjami i politykami logowania są ze sobą powiązane. Ostatnie polecenie, 'Net file', zarządza otwartymi plikami na serwerze, umożliwiając podgląd oraz zamykanie sesji użytkowników, którzy pracują z określonymi dokumentami. Użycie tych poleceń nie rozwiązuje problemu ustalania polityki haseł i logowania, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa systemu. Typowe nieporozumienia mogą wynikać z mylenia funkcji administracyjnych w systemie Windows, co podkreśla znaczenie zrozumienia specyfiki każdego polecenia i jego zastosowania w kontekście bezpieczeństwa informatycznego.

Pytanie 40

Niekorzystną właściwością macierzy RAID 0 jest

A. konieczność posiadania dodatkowego dysku zapisującego sumy kontrolne.

B. zmniejszenie prędkości zapisu/odczytu w porównaniu do pojedynczego dysku.

C. replikacja danych na n-dyskach.

D. brak odporności na awarię chociażby jednego dysku.

Analizując inne dostępne odpowiedzi, można zauważyć, że replikacja danych na n-dyskach nie jest cechą RAID 0. Tego rodzaju funkcjonalność jest charakterystyczna dla macierzy RAID 1 lub RAID 10, gdzie dane są duplikowane na różnych dyskach, co zapewnia ich ochronę w przypadku awarii jednego z nich. RAID 0, w przeciwieństwie do tych konfiguracji, nie oferuje żadnej formy replikacji, co sprawia, że jest on bardziej narażony na utratę danych. Ponadto, konieczność posiadania dodatkowego dysku zapisującego sumy kontrolne dotyczy takich macierzy jak RAID 5 lub RAID 6, które wykorzystują parzystość do ochrony danych. W RAID 0 nie ma potrzeby tworzenia sum kontrolnych, ponieważ nie zapewnia on żadnej ochrony przed błędami. Zmniejszenie szybkości zapisu/odczytu w porównaniu z pojedynczym dyskiem również jest błędnym założeniem. RAID 0 z definicji ma na celu zwiększenie wydajności poprzez równoległe zapisywanie i odczytywanie danych na kilku dyskach jednocześnie, co skutkuje lepszymi osiągami niż w przypadku pojedynczego dysku. Kluczowe jest zrozumienie, że RAID 0 jest optymalnym rozwiązaniem w zastosowaniach wymagających wysokiej wydajności, ale wiąże się z istotnym ryzykiem utraty danych, co podkreśla konieczność stosowania odpowiednich procedur zabezpieczających.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej