Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik rachunkowości
Kwalifikacja: EKA.07 - Prowadzenie rachunkowości
Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 20:30
Data zakończenia: 17 grudnia 2025 20:46

Egzamin niezdany

Wynik: 13/40 punktów (32,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Niedobory towarów mieszczące się w granicach dozwolonych limitów ubytków naturalnych są rozliczane na konto

A. Wartość sprzedanych towarów w cenie nabycia

B. Odpisy aktualizujące wartość zapasów

C. Zużycie surowców oraz energii

D. Inne koszty operacyjne

Zrozumienie błędnych odpowiedzi wymaga głębszej analizy podejść, które nie są zgodne z zasadami rachunkowości. Zużycie materiałów i energii nie jest odpowiednie do rozliczania niedoborów towarów, ponieważ te kategorie odnoszą się do kosztów operacyjnych związanych z produkcją, a nie handlu detalicznego. W kontekście towarów, te koszty nie mają bezpośredniego związku z ich wartością rynkową ani stratami wynikającymi z ubytków naturalnych. Pozostałe koszty operacyjne również nie obejmują bezpośrednich strat towarowych, ponieważ dotyczą one kosztów ogólnych działalności, które nie są przypisane do konkretnego produktu. Odpisy aktualizujące wartość towarów to proces, który dotyczy głównie zmiany wartości zapasów w wyniku ich przestarzałości lub uszkodzenia, a nie bezpośrednio ubytków naturalnych. To zrozumienie jest kluczowe, aby unikać typowych błędów myślowych, które mogą prowadzić do niewłaściwego klasyfikowania kosztów. Niewłaściwe przypisanie tych kosztów może zafałszować obraz finansowy przedsiębiorstwa, co negatywnie wpłynie na podejmowanie decyzji zarządzających. Właściwa klasyfikacja kosztów jest zgodna z zasadami rzetelności rachunkowości oraz przepisami prawa, co jest niezbędne dla transparentności finansowej.

Pytanie 2

Jednostka produkcyjna, która dokonuje ewidencji kosztów w podziale funkcjonalnym, powinna na koncie "Koszty działalności podstawowej" uwzględnić

A. prowizje naliczane przez bank za obsługę konta

B. wydanie materiałów z magazynu do produkcji

C. ubezpieczenie całej jednostki

D. delegacje pracowników działu kadr

Wydanie materiałów z magazynu do produkcji jest kluczowym elementem procesu produkcyjnego i jest bezpośrednio związane z działalnością podstawową jednostki. Koszty związane z wydaniem materiałów są niezbędne do zapewnienia ciągłości produkcji i są klasyfikowane jako koszty działalności operacyjnej. W praktyce, ewidencjonowanie tych kosztów pozwala na dokładne śledzenie wydatków związanych z produkcją, co jest istotne dla analizy rentowności oraz efektywności procesów. Dobrą praktyką jest również regularne monitorowanie kosztów materiałów, co umożliwia identyfikację potencjalnych oszczędności oraz optymalizację procesów produkcyjnych. Na przykład, jeśli firma zauważy, że wydaje zbyt dużo na materiały, może zdecydować się na renegocjację umów z dostawcami lub poszukiwanie alternatywnych źródeł materiałów. W ten sposób, prawidłowe ewidencjonowanie wydania materiałów przyczynia się do lepszego zarządzania finansami firmy, co jest zgodne z ogólnymi zasadami rachunkowości zarządczej.

Pytanie 3

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 4

Jaką kwotę wyniesie zobowiązanie z tytułu podatku VAT, jeśli
- wartość zakupów netto to 2 000 zł, VAT 22% - 440 zł,
- wartość sprzedaży netto to 3 000 zł, VAT 22% - 660 zł?

A. 440 zł

B. 1 100 zł

C. 220 zł

D. 660 zł

Odpowiedzi, które sugerują inne wartości, opierają się na błędnym zrozumieniu mechanizmu obliczania zobowiązania podatkowego z tytułu VAT. Na przykład, wartość 440 zł może być mylona z całkowitym VAT naliczonym od zakupów, ale nie uwzględnia różnicy pomiędzy VAT należnym a naliczonym. Z kolei 660 zł, które może być rozumiane jako wartość VAT od sprzedaży, nie prowadzi do właściwego końcowego zobowiązania, gdyż nie uwzględnia się VAT naliczonego. Inna koncepcja, że wartość zobowiązania wynosi 1 100 zł, mogłaby wynikać z błędnego zsumowania obu wartości VAT, co jest niezgodne z obowiązującymi zasadami rozliczania VAT. Takie myślenie, które prowadzi do mnożenia wartości VAT, a nie do ich różnicowania, jest powszechnym błędem w obliczeniach podatkowych. Warto zatem zwrócić uwagę na znaczenie poprawnego rozumienia zasad dotyczących VAT, aby skutecznie zarządzać zobowiązaniami i uniknąć nieporozumień, które mogą wpływać na wyniki finansowe przedsiębiorstwa i jego relacje z organami skarbowymi.

Pytanie 5

Zakład produkcyjny prowadzi rejestrację materiałów w magazynie według rzeczywistych cen zakupu, a wartość rozchodu materiałów ustala metodą LIFO. W skład zapasu materiałów wchodzą trzy dostawy:
Pz1 100 kg po 10,00 zł za kg,
Pz2 110 kg po 9,00 zł za kg,
Pz3 120 kg po 11,00 zł za kg.

Na podstawie dokumentu księgowego Rw wydano z magazynu do produkcji 250 kg materiałów. Jakie jest saldo końcowe materiałów w magazynie?

A. 880,00 zł

B. 800,00 zł

C. 720,00 zł

D. 700,00 zł

Wybór jakiejkolwiek z pozostałych wartości jako salda końcowego materiałów w magazynie wynika z nieporozumień dotyczących metody LIFO oraz sposobu obliczania kosztu rozchodu. Metoda LIFO polega na tym, że najpierw wydawane są najnowsze materiały, co oznacza, że należy najpierw uwzględnić najdroższe dostawy. W analizowanym przypadku, przy wydaniu 250 kg, najpierw zużywamy 120 kg z Pz3, następnie 110 kg z Pz2, a na końcu 20 kg z Pz1. Jeżeli ktoś wybrał 720,00 zł, mógł pomylić się, przyjmując niewłaściwe wartości lub błędnie obliczając łączną masę. Z kolei odpowiedź 880,00 zł mogła wynikać z niepoprawnego oszacowania wartości pozostałych materiałów po wydaniu rozchodu. Wartość pozostałych materiałów powinna być obliczana na podstawie rzeczywistych cen zakupu i ilości, co oznacza, że pominięcie pewnych składników lub ich wartość może prowadzić do nieprawidłowych wyników. Również wybór 700,00 zł może świadczyć o błędnej interpretacji, w której użytkownik nie uwzględnił pełnej wartości wydanych materiałów. Aby poprawnie zastosować metodę LIFO, konieczne jest zrozumienie, które dostawy są wydawane jako pierwsze, a następnie precyzyjne obliczenie wartości pozostałych materiałów na podstawie pozostałych dostaw. Kluczowe jest, aby zawsze dokładnie analizować dostępne dane oraz stosować odpowiednie formuły do obliczeń.

Pytanie 6

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 7

Zarejestrowanie i wykorzystanie nabytego środka trwałego potwierdza dokument księgowy

A. PK

B. OT

C. PT

D. LT

Przyjęcie do ewidencji i użytkowania zakupionego środka trwałego potwierdza dowód księgowy w postaci OT, czyli "Order Techniczny". OT jest dokumentem, który służy do formalnego zatwierdzenia przyjęcia środka trwałego do ewidencji oraz do jego użytkowania. Działa w ramach systemu rachunkowości, gdzie dokładne i rzetelne dokumentowanie operacji gospodarczych jest kluczowe. W praktyce, po dokonaniu zakupu środka trwałego, przedsiębiorstwo sporządza OT, który następnie przekazywany jest do działu księgowości w celu wprowadzenia do ewidencji. Takie podejście jest zgodne z obowiązującymi standardami rachunkowości, które wymagają, aby wszystkie operacje były potwierdzane odpowiednimi dokumentami. Dzięki temu możliwe jest zachowanie przejrzystości finansowej oraz łatwość w audycie. Przykładem zastosowania OT może być sytuacja, gdy firma nabywa nowy sprzęt komputerowy. Po jego dostarczeniu i formalnym przyjęciu, sporządzany jest OT, który stanowi dowód na to, że sprzęt jest teraz aktywem firmy, co pozwala na jego amortyzację w przyszłych latach.

Pytanie 8

Naliczenie zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych związane z wynagrodzeniem powinno być księgowane

A. Dt "Rozrachunki z pracownikami z tytułu wynagrodzeń" i Ct "Rozrachunki z budżetem"

B. Dt "Obowiązkowe obciążenia wyniku finansowego" i Ct "Rozrachunki z budżetem"

C. Dt "Podatki i opłaty" i Ct "Rozrachunki z budżetem"

D. Dt "Rozrachunki z budżetem" i Ct "Rachunek bieżący"

Analizując pozostałe odpowiedzi, można zauważyć, że każda z nich opiera się na błędnych założeniach dotyczących księgowania zaliczki na podatek dochodowy. Księgowanie na koncie "Obowiązkowe obciążenia wyniku finansowego" może sugerować, że zaliczka ta jest kosztem, co jest nieprawidłowe, ponieważ zaliczka na podatek dochodowy nie wpływa bezpośrednio na wynik finansowy, lecz jest zobowiązaniem do uregulowania w przyszłości. Z kolei zapis na koncie "Podatki i opłaty" niewłaściwie klasyfikuje tę zaliczkę jako bieżący wydatek, zamiast jako zobowiązanie, co sprzeciwia się zasadzie poprawności klasyfikacji kont. Z kolei zapis dotyczący "Rozrachunki z budżetem" jako debet, a "Rachunek bieżący" jako kredyt wprowadza w błąd, gdyż nie odzwierciedla rzeczywistego obiegu finansowego i nie oddaje stanu zobowiązań wobec budżetu. W efekcie, takie podejście może prowadzić do błędnego obrazu sytuacji finansowej firmy i utrudnić jej zarządzanie zobowiązaniami. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie klasyfikacji zobowiązań podatkowych z wydatkami operacyjnymi, co może prowadzić do nieprawidłowego raportowania w sprawozdaniach finansowych oraz potencjalnych konsekwencji prawnych, związanych z niewłaściwym rozliczaniem zobowiązań podatkowych.

Pytanie 9

Natężenie oświetlenia w miejscach pracy powinno być dostosowane do rodzaju wykonywanych zadań oraz musi spełniać określone wymagania

A. w Regulaminie pracy

B. w ogólnych przepisach bhp

C. w Kodeksie pracy

D. w Polskiej Normie

Odpowiedzi odwołujące się do Kodeksu pracy, Regulaminu pracy oraz ogólnych przepisów bhp zawierają pewne nieporozumienia dotyczące regulacji związanych z oświetleniem w miejscu pracy. Kodeks pracy rzeczywiście stanowi podstawę prawną regulującą wiele aspektów życia zawodowego, jednakże nie precyzuje on konkretnych wymagań dotyczących natężenia oświetlenia. Zamiast tego, skupia się bardziej na ogólnych zasadach ochrony zdrowia i bezpieczeństwa, a także na prawach pracowników. Regulamin pracy, który również może zawierać ogólne zasady dotyczące bezpieczeństwa, nie dostarcza szczegółowych norm oświetleniowych, a jego zapisy są często odniesieniem do wytycznych zawartych w Kodeksie pracy. Ogólne przepisy bhp, podobnie jak wspomniane dokumenty, zapewniają ramy dla ochrony zdrowia i bezpieczeństwa, lecz nie dostarczają konkretnych wartości natężenia oświetlenia dla różnych typów stanowisk pracy. Pracodawcy często popełniają błąd, zakładając, że przestrzeganie ogólnych przepisów jest wystarczające, nie zadając sobie pytania o konkretne wymagania techniczne. W rzeczywistości, każda branża ma swoje unikalne potrzeby i standardy, co czyni Polską Normę kluczowym punktem odniesienia w celu zapewnienia odpowiednich warunków oświetleniowych, które są podstawą efektywnej i bezpiecznej pracy.

Pytanie 10

Kosztowe rozdzielniki klasyfikowane są jako dowody

A. wtórne

B. magazynowe

C. kasowe

D. pierwotne

Odpowiedzi, które wskazują na dowody pierwotne, kasowe lub magazynowe, opierają się na mylnym zrozumieniu różnicy między różnymi rodzajami dokumentacji kosztowej. Dowody pierwotne są to dokumenty, które potwierdzają konkretne transakcje, takie jak faktury lub paragony. To one stanowią podstawę do ujęcia kosztów w księgowości, a ich rola jest kluczowa w procesie rejestracji finansowej. Z kolei dowody kasowe odnoszą się do ścisłego rejestrowania operacji gotówkowych, co również nie ma związku z rozdzielnikami kosztów, które nie dokumentują transakcji, a jedynie rozdzielają już poniesione wydatki. Odpowiedzi związane z dowodami magazynowymi dotyczą dokumentacji dotyczącej przyjęć i wydań towarów oraz surowców, co również nie odpowiada charakterystyce rozdzielników kosztów. Typowym błędem myślowym jest utożsamienie dowodów wtórnych z innymi rodzajami dowodów, co wynika z braku zrozumienia ich funkcji. W praktyce, rozdzielniki kosztów są niezbędne w celu precyzyjnej analizy struktury kosztów oraz efektywnego zarządzania finansami, co jest zgodne z zasadami rachunkowości zarządczej.

Pytanie 11

Gdy kapitał własny w firmie z ograniczoną odpowiedzialnością wynosi 80 000 zł, a całkowite aktywa to 100 000 zł, jaki jest wskaźnik pokrycia majątku kapitałami własnymi?

A. 80%

B. 20%

C. 125%

D. 200%

Analizując dostępne odpowiedzi, można zauważyć, iż niepoprawne odpowiedzi wynikają z błędnych obliczeń lub nieprawidłowego zrozumienia pojęcia wskaźnika pokrycia majątku kapitałami własnymi. Odpowiedzi 125% oraz 200% sugerują, że kapitał własny przekracza wartość aktywów ogółem, co jest niemożliwe, ponieważ kapitał własny nie może stanowić więcej niż 100% aktywów. Taki wynik wskazywałby na nieprawidłową strukturę bilansową, która nie jest możliwa w zdrowym finansowo przedsiębiorstwie. Odpowiedź 20% jest wynikiem błędnego obliczenia, które mogło powstać w wyniku podzielenia aktywów przez kapitał własny, co jest odwrotnością właściwego obliczenia. Warto zwrócić uwagę, że wskaźnik pokrycia majątku kapitałami własnymi jest kluczowym wskaźnikiem dla oceny stabilności finansowej firmy, a jego prawidłowe obliczenie jest fundamentalne dla analizy sytuacji finansowej spółki. W praktyce, zrozumienie i umiejętność obliczenia tego wskaźnika jest niezbędna dla właścicieli firm, menedżerów finansowych oraz inwestorów, aby podejmować świadome decyzje oparte na rzeczywistej kondycji finansowej przedsiębiorstwa.

Pytanie 12

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 13

Podczas tworzenia rachunku zysków i strat w wersji kalkulacyjnej, koszty rodzajowe przenosi się na konto

A. Koszt sprzedanych wyrobów

B. Wynik finansowy

C. Rozliczenie kosztów

D. Koszt działalności podstawowej

Wybór odpowiedzi związanej z "Koszt działalności podstawowej" może sugerować mylne przekonanie, że wszystkie koszty operacyjne przedsiębiorstwa powinny być klasyfikowane w ten sposób. Koszt działalności podstawowej odnosi się głównie do kosztów związanych z podstawowymi działaniami firmy, ale nie oddaje pełnej struktury kosztów, które mogą występować w różnych kategoriach. Z kolei "Wynik finansowy" to podsumowanie wszystkich przychodów i kosztów, które nie jest miejscem, gdzie dokonuje się przeksięgowania kosztów rodzajowych. "Koszt sprzedanych wyrobów" odnosi się do kosztów bezpośrednio związanych z produkcją towarów, ale nie obejmuje wszystkich kosztów działalności, co czyni tę interpretację zbyt wąską. Często mylone mogą być też pojęcia związane z rozliczeniem kosztów, gdzie pomija się znaczenie ich szczegółowego ujęcia w kontekście działalności firmy. W rzeczywistości, nieefektywne zarządzanie kosztami i złe ich klasyfikowanie może prowadzić do błędnych decyzji finansowych, a nawet do poważnych problemów w zarządzaniu płynnością finansową przedsiębiorstwa. Kluczowym jest zrozumienie, że poprawne rozliczenie kosztów jest istotne nie tylko dla zgodności z zasadami rachunkowości, ale także dla efektywnego zarządzania finansami i osiągania celów strategicznych firmy.

Pytanie 14

Zestawienie obrotów oraz sald wszystkich kont pomocniczych wykonuje się na

A. dzień zamknięcia ksiąg rachunkowych

B. koniec każdego miesiąca

C. koniec każdego roku

D. koniec każdego kwartału

Zestawienie obrotów i sald wszystkich kont pomocniczych jest kluczowym narzędziem w rachunkowości, jednak jego przygotowanie w niewłaściwych momentach, jak koniec każdego roku, miesiąca czy kwartału, może prowadzić do wielu nieporozumień i błędów w raportowaniu. Sporządzanie zestawienia na koniec roku obrotowego czy miesiąca sugeruje, że mamy do czynienia z okresowym podejściem, które nie uwzględnia dynamicznej natury transakcji finansowych. Rachunkowość opiera się na zasadzie ciągłości, co oznacza, że wszystkie zdarzenia gospodarcze powinny być rejestrowane na bieżąco, a ich podsumowanie powinno następować w momencie zamknięcia ksiąg rachunkowych, a nie tylko na zakończenie danego okresu. Takie podejście może prowadzić do niepełnych lub nieaktualnych danych finansowych, co z kolei może wpływać na decyzje podejmowane przez zarząd czy inwestorów. Z kolei zestawienie na koniec każdego kwartału, mimo że może wydawać się korzystne w kontekście raportowania wewnętrznego, nie oddaje pełnego obrazu sytuacji finansowej jednostki, gdyż nie uwzględnia wszystkich transakcji dokonanych do dnia zamknięcia ksiąg. W praktyce, sporządzanie zestawienia obrotów i sald w niewłaściwych momentach może prowadzić do naruszenia zasad rzetelności i przejrzystości, co jest fundamentalne w profesjonalnej rachunkowości. Dlatego, aby zagwarantować dokładność i kompletność danych, niezbędne jest przestrzeganie ustalonych standardów i terminów, a także koncentrowanie się na dniu zamknięcia ksiąg rachunkowych jako kluczowym momencie do analizy i oceny wyników działalności.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 17

W grudniu 2013 roku firma nabyła i wprowadziła do użytkowania pojazd ciężarowy o wartości początkowej 42 000 zł. Jednostka korzysta z amortyzacji podatkowej. Podstawowa stawka amortyzacji wynosi 10%, a środek trwały będzie amortyzowany metodą degresywną z zastosowaniem współczynnika podwyższającego 2,0. Ile wyniesie roczny odpis amortyzacyjny w roku 2014?

A. 4 200 zł

B. 7 560 zł

C. 8 400 zł

D. 6 720 zł

Aby obliczyć roczny odpis amortyzacyjny dla samochodu ciężarowego o wartości początkowej 42 000 zł przy zastosowaniu metody degresywnej, konieczne jest uwzględnienie podstawowej stawki amortyzacji wynoszącej 10% oraz współczynnika podwyższającego równemu 2,0. Obliczenia rozpoczniemy od ustalenia podstawy do wyliczenia odpisu amortyzacyjnego. Wartość początkowa środka trwałego wynosi 42 000 zł. Roczny odpis amortyzacyjny można obliczyć według wzoru: Wartość początkowa × Stawka podstawowa × Współczynnik podwyższający. W naszym przypadku: 42 000 zł × 10% × 2,0 = 8 400 zł. To podejście jest zgodne z zasadami rachunkowości oraz przepisami prawa podatkowego, które przewidują możliwość zastosowania metody degresywnej dla określonych środków trwałych. W praktyce, wykorzystanie tej metody pozwala na szybsze rozliczenie kosztów związanych z użytkowaniem środka trwałego w początkowych latach jego eksploatacji, co jest korzystne dla płynności finansowej przedsiębiorstwa."

Pytanie 18

Stanowisko komputerowe księgowego powinno być zorganizowane zgodnie z zasadami ergonomii i mieć

A. rolety okienne

B. klimatyzację

C. odpowiednią wysokość mebli

D. mysz bezprzewodową

Rolety okienne mogą wpływać na komfort pracy, jednak ich obecność nie jest kluczowym elementem ergonomii stanowiska komputerowego. W kontekście ergonomii, najważniejsze jest dostosowanie wysokości mebli, ponieważ niewłaściwe ustawienie biurka i krzesła może prowadzić do wielu problemów zdrowotnych, jak zespół cieśni nadgarstka czy chroniczne bóle pleców. Mysz bezprzewodowa, choć może zapewnić większą swobodę ruchów, nie ma bezpośredniego wpływu na ergonomię w zakresie wysokości mebli. Właściwe umiejscowienie myszy oraz klawiatury jest istotne, ale to na poziomie mebli opiera się fundament komfortu pracy. Klimatyzacja, z kolei, wpływa na ogólny mikroklimat pomieszczenia, co jest ważne, ale również nie bezpośrednio związane z zasadami ergonomii. Często błędy myślowe polegają na myleniu komfortu termicznego z ergonomią. Dobre praktyki w zakresie ergonomii uwzględniają holistyczne podejście, które integruje wiele aspektów stanowiska pracy, a nie tylko jeden jego element. Kluczowe jest, aby przed wprowadzeniem zmian w stanowisku pracy, przeprowadzić rzetelną analizę potrzeb użytkownika, co pozwoli na optymalizację przestrzeni biurowej zgodnie z zasadami ergonomii.

Pytanie 19

Jakie dokumenty są objęte obowiązkową archiwizacją?

A. Arkusze spisów z natury

B. Zatwierdzone roczne bilanse finansowe

C. Dokumenty dotyczące inwentaryzacji

D. Karty wynagrodzeń zatrudnionych pracowników

Dokumenty inwentaryzacyjne, arkusze spisu z natury oraz karty wynagrodzeń pracowników nie podlegają trwałej archiwizacji w takim samym zakresie jak zatwierdzone roczne sprawozdania finansowe. W przypadku dokumentów inwentaryzacyjnych, ich celem jest jedynie udokumentowanie stanu posiadania zasobów firmy w określonym czasie. Zazwyczaj te dokumenty są przechowywane tylko przez krótki okres, niezbędny do zakończenia procesu inwentaryzacji oraz sporządzenia raportu, a ich długoterminowe przechowywanie nie jest uzasadnione w świetle przepisów. Arkusze spisu z natury, podobnie jak dokumenty inwentaryzacyjne, są dokumentami tymczasowymi, których archiwizacja nie jest obowiązkowa, a ich rola kończy się po zakończeniu inwentaryzacji. Karty wynagrodzeń pracowników, choć istotne z punktu widzenia prawa pracy i dokumentacji kadrowej, również nie są przedmiotem obowiązkowej archiwizacji w sposób trwały. Ich przechowywanie powinno odbywać się przez okres zgodny z określonymi przepisami, które często nie wymagają ich trwałego zachowania. Typowym błędem jest założenie, że wszystkie dokumenty związane z działalnością firmy muszą być archiwizowane bez końca, co może prowadzić do nieefektywnego zarządzania dokumentacją oraz braku przestrzegania przepisów dotyczących ochrony danych osobowych i przestarzałych informacji.

Pytanie 20

Wskaźniki płynności finansowej wskazują na możliwości przedsiębiorstwa w zakresie

A. finansowania działalności inwestycyjnej

B. całkowitej spłaty zobowiązań z nadwyżki finansowej

C. osiągania dodatniego wyniku finansowego netto

D. regulowania bieżących zobowiązań

Wskaźniki płynności finansowej są kluczowymi narzędziami analizy finansowej, które oceniają zdolność przedsiębiorstwa do regulowania bieżących zobowiązań. Odpowiedź dotycząca regulowania bieżących zobowiązań wskazuje na zdolność firmy do utrzymania równowagi finansowej poprzez zapewnienie odpowiedniego poziomu płynnych aktywów w stosunku do bieżących zobowiązań. Przykładowo, wskaźnik płynności bieżącej (current ratio) oblicza się, dzieląc aktywa bieżące przez zobowiązania bieżące. Standard branżowy sugeruje, że wskaźnik ten powinien wynosić co najmniej 1,2, co oznacza, że przedsiębiorstwo ma wystarczające aktywa bieżące, aby pokryć swoje zobowiązania. W praktyce, monitorowanie wskaźników płynności pozwala przedsiębiorstwom na szybką reakcję na zmieniające się warunki rynkowe, a także na uniknięcie ryzyka niewypłacalności. Dobrą praktyką jest regularne analizowanie wskaźników płynności, co może pomóc w identyfikacji potencjalnych problemów finansowych oraz umożliwić podejmowanie strategicznych decyzji dotyczących zarządzania kapitałem obrotowym.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 22

Na podstawie zapisów na kontach, ustal wartość księgową wartości niematerialnych i prawnych na dzień bilansowy

Wartości niematerialne i prawne
Dt	Ct
Sp. 100 000,00
20 000,00

Umorzenie wartości niematerialnych i prawnych
Dt	Ct
	30 000,00 Sp.

A. 90 000,00 zł

B. 70 000,00 zł

C. 120 000,00 zł

D. 20 000,00 zł

Poprawna odpowiedź wynika z podstawowych zasad ustalania wartości księgowej wartości niematerialnych i prawnych. Wartość księgowa na dzień bilansowy jest obliczana poprzez dodanie wartości początkowej oraz dokonanych zakupów, a następnie odjęcie umorzeń. W tym przypadku wartość początkowa wynosi 100 000,00 zł, a zakupy w wysokości 20 000,00 zł podnoszą tę wartość do 120 000,00 zł. Następnie, umorzenia w wysokości 30 000,00 zł obniżają tę wartość do 90 000,00 zł. Takie podejście jest zgodne z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), które nakładają obowiązek ujęcia wartości niematerialnych i prawnych w bilansie według zasady kosztu historycznego, skorygowanego o umorzenia. W praktyce, zrozumienie tego procesu jest kluczowe dla prawidłowego przedstawienia sytuacji finansowej przedsiębiorstwa oraz dla podejmowania decyzji dotyczących inwestycji w dobra niematerialne, takie jak patenty czy licencje.

Pytanie 23

Dzięki porównaniu danych księgowych z odpowiednimi dokumentami można przeprowadzić inwentaryzację

A. gruntów

B. zestawów komputerowych

C. środków pieniężnych w banku

D. gotówki w kasie

Metoda porównania danych księgowych z dokumentami jest kluczowa dla weryfikacji różnych aktywów, jednak nie każda z wymienionych odpowiedzi dotyczy gruntów. Środki pieniężne w banku oraz gotówka w kasie są aktywami, które można łatwiej weryfikować poprzez wyciągi bankowe oraz raporty kasowe. Oba te rodzaje aktywów są zazwyczaj poddawane inwentaryzacji przy użyciu metod takich jak potwierdzenie salda lub inwentaryzacja fizyczna, lecz nie wymagają one szczegółowego porównania z dokumentami prawnymi, jak to ma miejsce w przypadku gruntów. Zestawy komputerowe, jako ruchomości, również nie będą przedmiotem takiej inwentaryzacji w kontekście dokumentów prawnych. Oprócz tego, typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do niepoprawnych odpowiedzi, obejmują mylenie rodzajów aktywów oraz niezrozumienie, jakie dokumenty są niezbędne do potwierdzenia ich stanu prawnego. W przypadku gruntów, istotne jest posiadanie nie tylko dowodów księgowych, ale również dokumentów prawnych, które potwierdzają prawo własności oraz ograniczenia związane z danym gruntem. Dlatego wybór odpowiedzi, która odnosi się do gruntów, jest kluczowy w kontekście prawidłowego przeprowadzania inwentaryzacji w rachunkowości.

Pytanie 24

Piekarnia EKO produkuje chleby i bułki z mąki żytniej. Koszty materiałów oraz robocizny są dzielone proporcjonalnie do masy wytwarzanych wyrobów. Jaką metodę kalkulacji stosuje ta piekarnia do ustalenia jednostkowych kosztów produkcji chlebów i bułek?

A. Kalkulację doliczeniową zleceniową

B. Kalkulację podziałową ze współczynnikami

C. Kalkulację podziałową prostą

D. Kalkulację doliczeniową asortymentową

Wybór kalkulacji doliczeniowej asortymentowej nie jest najlepszym pomysłem, bo ona przypisuje koszty do całych grup produktów, a nie do każdego z osobna. To może być problematyczne w piekarni EKO, gdzie różne wypieki mają różne wagi i koszty. Do tego, kalkulacja doliczeniowa zleceniowa, która działa przy produkcji na zamówienie, w piekarni nie ma sensu, bo tutaj produkcja jest raczej standardowa i w dużych ilościach. Prosta kalkulacja podziałowa też nie uwzględnia dodatkowych współczynników, co może zniekształcić koszty jednostkowe. Gdy piekarnia wytwarza różne wypieki, które mogą się bardzo różnić wagą, to ta kalkulacja nie działa tak jak powinna. Trochę ludzie myślą, że wszystkie metody są jakby uniwersalne, a tak nie jest. Każda z nich ma swoje miejsce, a zrozumienie różnic jest mega ważne dla dobrego podejścia do kalkulacji kosztów, co może potem wpłynąć na zyski i sprawność działania firmy.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

W grudniu 2011 roku firma uiściła roczną składkę na ubezpieczenie majątkowe na rok 2012 w wysokości 6 000 zł. Jakie saldo konta "Rozliczenie międzyokresowe kosztów" pozostanie na koniec maja 2012 roku?

A. 3 500 zł

B. 2 500 zł

C. 3 000 zł

D. 500 zł

Wybór błędnej odpowiedzi zazwyczaj wynika z nieprawidłowego zrozumienia zasad księgowości dotyczących rozliczeń międzyokresowych. Często pojawia się mylne przekonanie, że cała kwota wydatku powinna być od razu zaliczana do kosztów w momencie płatności, co jest sprzeczne z zasadą współmierności. W rzeczywistości, gdy przedsiębiorstwo opłaca roczną składkę ubezpieczeniową, należy ją rozliczać proporcjonalnie w czasie. Nie uwzględniając tego, można błędnie przyjąć, że saldo na koncie rozliczeń międzyokresowych powinno być mniejsze, co prowadzi do oszacowania, że na koniec maja pozostało 2 500 zł, a to jest nieprawidłowe. Warto również zauważyć, że koncepcja rozliczeń międzyokresowych jest kluczowa dla zapewnienia, że koszty są odpowiednio przypisane do okresów, w których są ponoszone, co jest istotne dla dokładności sprawozdań finansowych. Kluczowym błędem, który może prowadzić do mylnych konkluzji, jest pomijanie znaczenia miesięcznego podziału rocznych kosztów i błędne przyjmowanie, że saldo konta rozliczeń można obliczać na podstawie sumarycznej kwoty wydatku bez uwzględnienia okresu, na jaki ta kwota dotyczy. Dobrą praktyką w księgowości jest ciągłe monitorowanie takich kosztów w celu dostarczenia aktualnych i dokładnych informacji finansowych, co wpływa na podejmowanie strategicznych decyzji w firmie.

Pytanie 28

Tabela przedstawia wartościowe wyniki inwentaryzacji w hurtowni spożywczej.
Limit na ubytki naturalne dla towarów wynosi 100,00 zł. Jaka będzie wartość niedoboru towarów przekraczającego limit na ubytki naturalne?

Nazwa towaru	Stan według
Nazwa towaru	spisu natury (w zł)	zapisów księgowych (w zł)
Ocet winny	5 800,00	6 200,00
Ocet jabłkowy	2 400,00	3 000,00

A. 1 000,00 zł

B. 600,00 zł

C. 400,00 zł

D. 900,00 zł

Wybór 600,00 zł lub innych błędnych odpowiedzi często wynika z niepełnego zrozumienia zasad obliczania wartości niedoboru oraz funkcji limitów na ubytki naturalne. W przypadku, gdy użytkownik wybrał 600,00 zł, mógł zakładać, że limit powinien być dodawany do całkowitego niedoboru, co jest mylnym podejściem. Takie rozumowanie prowadzi do błędnych wniosków, ponieważ w analizie niedoboru kluczowe jest odejmowanie limitu od całkowitej wartości niedoboru, a nie jej dodawanie. Odpowiedzi takie jak 400,00 zł mogą sugerować, że osoba myśli, iż wartość niedoboru jest jedynie częścią całkowitego stanu, co również jest niezgodne z prawidłowym podejściem księgowym. Z kolei wybór 1 000,00 zł może wynikać z błędnego przeliczenia lub braku uwzględnienia limitu. Kluczowym błędem jest brak zrozumienia, że limit na ubytki naturalne jest kwotą, którą można odjąć od całkowitych strat, a nie dodawać do nich. Aby poprawnie podejść do tego zagadnienia, należy przyswoić sobie zasady rachunkowości, które dotyczą inwentaryzacji i zarządzania zapasami, a także zapoznać się z dobrymi praktykami branżowymi, które podkreślają znaczenie dokładności w dokumentacji oraz analizie stanów magazynowych. Wiedza ta pozwoli unikać typowych pułapek w obliczeniach, a tym samym poprawi efektywność zarządzania towarami w firmach, co jest niezwykle istotne w kontekście monitorowania i optymalizacji procesów gospodarczych.

Pytanie 29

Osoba pracująca w księgowości, wychodząc w celach służbowych z miejsca pracy w celu realizacji przelewów bankowych,

A. powinien poinformować o swoim wyjściu służbowym dowolnego pracownika

B. powinien powiadomić kierownika działu oraz dokonać odpowiedniej adnotacji w rejestrze wyjść służbowych

C. może opuścić zakład pracy nie informując nikogo

D. może opuścić zakład pracy jedynie po dokonaniu wpisu w rejestrze wyjść i wejść

Odpowiedź wskazująca na konieczność powiadomienia kierownika działu oraz dokonania adnotacji w rejestrze wyjść służbowych jest prawidłowa i zgodna z obowiązującymi procedurami w wielu organizacjach. Pracownicy zajmujący się księgowością, a także wszelkimi innymi działami, mają obowiązek informowania przełożonych o swoich działaniach, które mogą wpływać na funkcjonowanie firmy. Powiadomienie kierownika pozwala na bieżące monitorowanie pracy zespołu oraz zapewnia, że wszystkie obowiązki są realizowane na czas. Dodatkowo, dokonanie adnotacji w rejestrze wyjść jest kluczowe dla zachowania porządku w dokumentacji i umożliwia kontrolę obecności pracowników. Takie praktyki są zgodne z zasadami zarządzania zasobami ludzkimi oraz dobrymi praktykami w zakresie organizacji pracy. W sytuacjach audytowych, posiadanie szczegółowych zapisów o wyjściach pracowników może być niezbędne do potwierdzenia zgodności z regulacjami wewnętrznymi oraz zewnętrznymi, co chroni firmę przed ewentualnymi sankcjami. Warto pamiętać, że przestrzeganie tych zasad nie tylko wspiera efektywność operacyjną, ale także wzmacnia kulturę organizacyjną opartą na przejrzystości i odpowiedzialności.

Pytanie 30

Firma dokonała sprzedaży towarów 25 maja 2012 roku oraz wystawiła fakturę VAT, której termin płatności przypadał na 8 czerwca 2012 roku. Choć nie otrzymano środków pieniężnych od klienta, przychody ze sprzedaży towarów zostały ujęte w maju, opierając się na zasadzie

A. istotności

B. ciągłości

C. współmierności

D. memoriału

Odpowiedź "memoriału" jest prawidłowa, ponieważ zasada memoriału wskazuje, że przychody i koszty powinny być ujmowane w okresie, w którym rzeczywiście miały miejsce, niezależnie od momentu dokonania płatności. W opisanym przypadku przedsiębiorstwo sprzedało towary 25 maja 2012 roku i mimo braku wpływów od odbiorcy, przychody zostały zaksięgowane w maju. Zgodnie z zasadą memoriału, przychód ze sprzedaży towarów powinien zostać zarejestrowany w tym samym okresie, w którym dokonano transakcji, co w tym przypadku miało miejsce. Przykładem zastosowania zasady memoriału może być sytuacja, w której firma wystawia fakturę za usługi świadczone w danym miesiącu, ale płatność zostaje uregulowana dopiero w miesiącu następnym. W takim wypadku przychód powinien być ujęty w miesiącu, w którym usługi zostały wykonane. Zasada ta jest zgodna z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF) oraz Krajowymi Standardami Rachunkowości, co podkreśla jej znaczenie w rzetelnym przedstawianiu sytuacji finansowej przedsiębiorstw.

Pytanie 31

Wskaż zasadę inwentaryzacji, której dotyczy zamieszczony w ramce opis.

Pomiar składników majątkowych podczas inwentaryzacji powinien być dokonywany przez dwie osoby, w celu wyeliminowania ewentualnych niedokładności w liczeniu i uzyskaniu pewności, że składniki majątkowe zostały policzone zgodnie ze stanem faktycznym.

A. Zasada podwójnej kontroli.

B. Zasada rzetelnego obrazu.

C. Zasada kompletności.

D. Zasada zaskoczenia.

Zasada podwójnej kontroli, do której odnosi się opis w ramce, jest kluczowym elementem skutecznej inwentaryzacji. Zakłada ona, że pomiary składników majątkowych powinny być dokonywane przez co najmniej dwie osoby, co znacząco zwiększa dokładność i wiarygodność uzyskanych wyników. Taki model pracy minimalizuje ryzyko wystąpienia błędów, które mogą wyniknąć z jednostkowych pomiarów, a także zapewnia dodatkową warstwę weryfikacji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w obszarze kontroli wewnętrznej. W praktyce, zastosowanie zasady podwójnej kontroli może obejmować różne sytuacje, takie jak wspólne liczenie zapasów w magazynach czy weryfikację stanu kont księgowych. Daje to pewność, że zapisane dane są zgodne z rzeczywistością, co ma kluczowe znaczenie przy sporządzaniu sprawozdań finansowych oraz w procesach audytowych, gdzie precyzyjne i rzetelne informacje są fundamentem dla podejmowania właściwych decyzji biznesowych. Zasada ta jest również spójna z obowiązującymi standardami rachunkowości, które podkreślają znaczenie dokładnego raportowania oraz weryfikacji danych finansowych.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 33

Konto Wartości niematerialne i prawne na koniec okresu rozliczeniowego?

A. wykazuje saldo kredytowe

B. wykazuje saldo debetowe

C. wykazuje saldo debetowe lub kredytowe

D. nie może mieć salda

Saldo kredytowe nie jest odpowiednie dla konta wartości niematerialnych i prawnych, ponieważ sugeruje, że aktywa te są w jakiś sposób zadłużone lub że ich wartość spada. W rzeczywistości wartości niematerialne i prawne stanowią aktywa, które przyczyniają się do wzrostu wartości firmy, a zatem muszą być wykazywane jako saldo debetowe. Niepoprawne jest również twierdzenie, że konto to może wykazywać saldo kredytowe lub debetowe. W praktyce, konto wartości niematerialnych i prawnych powinno zawsze wykazywać saldo debetowe, co jest zgodne z ogólnymi zasadami rachunkowości, które wskazują, że aktywa mają saldo debetowe, a zobowiązania i kapitał - saldo kredytowe. W przypadku salda debetowego lub kredytowego, pojawia się nieporozumienie co do podstawowych zasad rachunkowości, które mogą prowadzić do błędnych klasyfikacji w bilansie. Zrozumienie tej różnicy jest kluczowe dla właściwej interpretacji sytuacji finansowej jednostki. Niezrozumienie, jak działają konta aktywów, może prowadzić do poważnych błędów w sprawozdawczości finansowej, co podkreśla znaczenie solidnej wiedzy na temat zasad rachunkowości i prawidłowego klasyfikowania aktywów.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

Bezrobocie, które występuje w wyniku kryzysu gospodarczego spowodowanego obniżeniem popytu na towary i usługi, określa się mianem

A. frykcyjnym

B. strukturalnym

C. koniunkturalnym

D. klasycznym

Wybór odpowiedzi zakładającej inne typy bezrobocia wskazuje na nieporozumienie dotyczące podstawowych definicji. Bezrobocie klasyczne, nazywane również bezrobociem na skutek wyższych płac, występuje, gdy wynagrodzenia są ustawione powyżej równowagi, co zniechęca pracodawców do zatrudniania większej liczby pracowników. Pojawia się w sytuacjach, gdy minimalne wynagrodzenie lub inne regulacje płacowe są zbyt wysokie, co prowadzi do nadwyżki podaży pracy. Z kolei bezrobocie frykcyjne odnosi się do naturalnych procesów zatrudnienia, które występują, gdy ludzie zmieniają pracę, poszukują lepszych warunków, lub gdy świeżo upieczeni absolwenci wchodzą na rynek pracy. Nie jest ono związane ze spadkiem popytu i nie prowadzi do masowych zwolnień. Przyczyny strukturalnego bezrobocia są natomiast związane z długofalowymi zmianami w gospodarce, które powodują, że pewne umiejętności stają się nieaktualne, a pracownicy nie mogą znaleźć pracy w nowych branżach. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla oceny sytuacji na rynku pracy oraz formułowania polityk zatrudnienia. Często mylenie tych pojęć prowadzi do błędnych interpretacji zjawisk gospodarczych i utrudnia efektywne podejmowanie decyzji na poziomie zarządzania oraz polityki publicznej.

Pytanie 37

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 38

Dokumenty księgowe dotyczące inwestycji długoterminowych, pożyczek oraz kredytów należy przechowywać przez minimum czas

A. 5 lat od początku roku następującego po roku obrotowym, w którym rozpoczęto inwestycje lub zaciągnięto pożyczki i kredyty

B. 1 rok po dacie zakończenia oraz rozliczenia transakcji

C. 5 lat od początku roku, który następuje po roku obrotowym, w którym transakcje zostały definitywnie zakończone

D. 1 rok po upływie terminu rękojmi lub po zrealizowaniu reklamacji

Zgodnie z przepisami prawa podatkowego oraz standardami rachunkowości, dokumenty księgowe związane z wieloletnimi inwestycjami, pożyczkami i kredytami powinny być przechowywane przez okres 5 lat od początku roku następującego po roku obrotowym, w którym operacje zostały ostatecznie zakończone. Oznacza to, że jeśli inwestycja została zrealizowana w danym roku obrotowym, to wszystkie związane z nią dokumenty muszą być dostępne do końca piątego roku po roku, w którym dokonano ostatnich rozliczeń. Przechowywanie dokumentacji przez tak długi okres jest istotne nie tylko dla celów podatkowych, ale również dla ewentualnych kontroli, które mogą być przeprowadzane przez organy skarbowe. Przykładowo, jeśli firma zainwestowała w maszyny produkcyjne w 2020 roku i zakończyła rozliczenia w 2021 roku, dokumentacja musi być dostępna do końca 2026 roku. Takie praktyki są zgodne z ogólnymi zasadami przechowywania dokumentacji oraz audytu finansowego, które mają na celu zapewnienie transparentności i odpowiedzialności finansowej.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

Którą zasadę rachunkowości opisuje zacytowany fragment ustawy o rachunkowości?

Art. 6.
1. W księgach rachunkowych jednostki należy ująć wszystkie osiągnięte, przypadające na jej rzecz przychody i obciążające ją koszty związane z tymi przychodami dotyczące danego roku obrotowego, niezależnie od terminu ich zapłaty. (...)

A. Zasadę ostrożnej wyceny.

B. Zasadę podmiotowości.

C. Zasadę memoriałową.

D. Zasadę periodyzacji.

Zasada memoriałowa, będąca kluczowym elementem rachunkowości, nakazuje, aby wszystkie przychody i koszty były ujęte w księgach rachunkowych w momencie ich wystąpienia, niezależnie od tego, kiedy następuje rzeczywista płatność lub wpływ środków. Oznacza to, że jednostka musi rejestrować transakcje w okresie, w którym miały one miejsce, co pozwala na uzyskanie realistycznego obrazu jej sytuacji finansowej. Przykładem zastosowania zasady memoriałowej jest sytuacja, w której firma sprzedaje produkty w grudniu, ale płatność otrzymuje w styczniu następnego roku. Zgodnie z zasadą memoriałową, przychód z tej transakcji powinien być ujęty w roku, w którym dokonano sprzedaży. Takie podejście jest zgodne z art. 6 ust. 1 ustawy o rachunkowości, który wskazuje na konieczność uwzględniania w księgach rachunkowych wszystkich zdarzeń mających wpływ na wynik finansowy jednostki. Zastosowanie zasady memoriałowej jest kluczowe dla analizy wyników finansowych oraz podejmowania decyzji zarządczych, ponieważ pozwala na lepsze zrozumienie rzeczywistych osiągnięć jednostki w danym okresie.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej