Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 10:14
Data zakończenia: 17 grudnia 2025 10:22

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Siano, owies oraz marchew to pasze wykorzystywane głównie w żywieniu

A. koni

B. kóz

C. owiec

D. świń

Siano, owies i marchew to pasze stosowane głównie w żywieniu koni, ponieważ te zwierzęta mają specyficzne potrzeby żywieniowe, których zaspokojenie jest kluczowe dla ich zdrowia i wydajności. Siano, szczególnie lucernowe lub łąkowe, jest bogate w błonnik, co sprzyja prawidłowemu funkcjonowaniu układu pokarmowego koni. Owies, jako źródło łatwostrawnych węglowodanów, dostarcza energii niezbędnej do wykonywania intensywnej pracy, co czyni go idealnym pokarmem dla sportowych koni. Marchew, natomiast, jest doskonałym źródłem witamin i składników odżywczych, które wspierają ich ogólne zdrowie. Warto zaznaczyć, że odpowiednie żywienie koni zgodnie z ich wymaganiami energetycznymi i zdrowotnymi jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli tych zwierząt i jest kluczowe dla zapobiegania problemom zdrowotnym, takim jak otyłość czy choroby metaboliczne.

Pytanie 2

Patoka i krupiec to postacie

A. skór.

B. wełny.

C. miodu.

D. mleka.

Pojęcia patoka i krupiec bywają czasem mylone z różnymi produktami pochodzenia zwierzęcego, co jest dosyć powszechnym błędem, szczególnie u osób, które nie mają na co dzień styczności z pszczelarstwem. Skoro takie nazwy nie pojawiają się w codziennych rozmowach, łatwo przypisać je do innych branż. Wełna, mleko i skóry to zupełnie inne dziedziny gospodarki rolnej czy przetwórczej. W przypadku wełny – mówimy o runie owczym, które po strzyżeniu jest klasyfikowane na wiele sposobów (np. runo, strzyża, odpad runny), ale nie spotkałem się z określeniami patoka ani krupiec. Przy mleku funkcjonują terminy jak serwatka, maślanka czy śmietanka, ale nie te, o które było pytanie. W branży garbarskiej skóry dzielone są według stopnia wyprawienia lub miejsca pochodzenia na zamsz, licówkę, dwoinę i inne – i tu znowu patoka oraz krupiec nie mają żadnego odniesienia. Moim zdaniem źródłem pomyłki bywa to, że stare polskie nazwy brzmią dla ucha trochę archaicznie, przez co budzą skojarzenia z innymi, tradycyjnymi produktami. Technicznie rzecz ujmując – każda gałąź przetwórstwa stosuje własną nomenklaturę i nie warto 'na siłę' przypisywać terminów z jednej branży do drugiej. W praktyce, jeśli w przyszłości zetkniesz się z podobnymi nazwami, najbezpieczniej jest sprawdzić ich znaczenie w odniesieniu do konkretnej dziedziny, bo inaczej łatwo o nieporozumienie. Wiedza o właściwej klasyfikacji produktów jest bardzo przydatna, szczególnie w zawodach związanych z przetwórstwem lub sprzedażą żywności.

Pytanie 3

Właściciel samicy otrzymuje dokument potwierdzający przeprowadzenie zabiegu sztucznego unasiennienia w postaci

A. I kopii

B. dowolnej kopii

C. II kopii

D. oryginału

Odpowiedź, że posiadacz samicy otrzymuje zaświadczenie o wykonaniu zabiegu sztucznego unasiennienia w formie oryginału, jest prawidłowa. W procesie sztucznego unasienniania dokumentacja jest kluczowa, ponieważ pozwala na potwierdzenie przeprowadzenia zabiegu oraz jego zgodności z normami weterynaryjnymi. Oryginał zaświadczenia jest niezbędny, aby móc udokumentować legalność oraz jakość przeprowadzonego zabiegu, co jest istotne zarówno z punktu widzenia właściciela zwierzęcia, jak i organów kontrolnych. W praktyce, oryginalne zaświadczenie może być również wymagane w przypadku ubiegania się o dopłaty lub wsparcie finansowe związane z hodowlą zwierząt. Ponadto, standardy weterynaryjne w wielu krajach nakładają obowiązek posiadania oryginału dokumentacji dla celów inspekcji oraz monitorowania zdrowia zwierząt.

Pytanie 4

W dobrej kiszonce na każde 3 części kwasu mlekowego powinna przypadać najwyżej 1 część kwasu

A. octowego.

B. mrówkowego.

C. propionowego.

D. masłowego.

Bardzo dobrze – kwas octowy to właśnie ta substancja, która w dobrej kiszonce powinna być obecna w ograniczonej ilości, czyli nie więcej niż 1 część na 3 części kwasu mlekowego. Tak się przyjęło w branży rolniczej. Jeżeli kwasu octowego jest za dużo, to kiszonka staje się zbyt kwaśna, ma specyficzny, ostry zapach – taki trochę jak ocet – i niechętnie jedzą ją zwierzęta. Moim zdaniem najważniejsze tu jest to, że kwas mlekowy świadczy o poprawnym przebiegu fermentacji mlekowej, która jest kluczowa dla dobrego zakonserwowania zielonki. To on odpowiada za niskie pH kiszonki i skutecznie hamuje rozwój szkodliwych mikroorganizmów. W praktyce, jak się robi kiszonkę z kukurydzy czy traw, to dąży się do tego, by kwasu mlekowego było jak najwięcej w stosunku do kwasu octowego. Według wielu źródeł branżowych taki stosunek gwarantuje najlepszą wartość pokarmową paszy oraz jej smakowitość dla bydła. A jak ktoś przekroczy tę normę i kwasu octowego będzie dużo, to nawet doświadczony hodowca od razu to wyczuje po zapachu i wyglądzie. No i potem się dziwić, że bydło mniej je i spada wydajność. Z tego właśnie powodu dba się o dobrą fermentację i kontroluje obecność tych kwasów podczas zakiszania.

Pytanie 5

Na zdjęciu przedstawiono psa rasy

A. rottweiler.

B. beagle.

C. labrador retriever.

D. berneński pies pasterski.

Poprawna odpowiedź to labrador retriever, co można wyjaśnić poprzez charakterystyczne cechy tej rasy. Labradory mają gęste, wodoodporne futro, które pomaga im w pływaniu, co jest zgodne z ich pierwotnym przeznaczeniem jako psy myśliwskie. Ich mocna, zbudowana sylwetka oraz szeroka głowa z przyjaznym wyrazem twarzy są wyraźnymi znakami tej rasy. Labradory są znane ze swojej przyjaznej natury i inteligencji, co czyni je często wybieranymi psami do różnych zadań, w tym jako psy do terapii, przewodnicy dla osób niewidomych oraz uczestnicy sportów kynologicznych. W praktyce, ich umiejętności uczynią je idealnymi towarzyszami dla rodzin, a także w pracy związanej z ratownictwem czy poszukiwaniem osób. Zrozumienie cech labradora retrievera jest istotne nie tylko dla miłośników psów, ale także dla tych, którzy chcą świadomego wyboru rasy odpowiedniej do swojego stylu życia.

Pytanie 6

Trzeci palec stanowi najbardziej dystalną część kończyn

A. owiec.

B. psów.

C. koni.

D. kotów.

Trzeci palec jako najbardziej dystalna część kończyny to bardzo charakterystyczna cecha budowy anatomicznej konia. U koni doszło do silnej redukcji liczby palców w toku ewolucji. Z całej pierwotnej, pięciopalczastej kończyny ssaka, u konia pozostał tylko jeden funkcjonalny – właśnie trzeci. To ten palec tworzy oś kończyny, a jego końcowa część to puszka kopytowa. Z mojej perspektywy to mega ważne, bo dzięki tej adaptacji koń jest świetnie przystosowany do biegu na twardym podłożu. Wiedza o tym przydaje się praktycznie – na przykład przy kuciu koni, rozpoznawaniu urazów kopyta czy analizie chodu. W przypadku urazów trzeba wiedzieć, że cała masa ciała opiera się właśnie na tym palcu, więc nawet drobne uszkodzenia mają ogromne znaczenie dla zdrowia zwierzęcia. Branżowe standardy weterynaryjne podkreślają konieczność znajomości tej unikalnej budowy, bo ma to wpływ na profilaktykę, rozpoznawanie kulawizn i dobór sprzętu ortopedycznego. Bardzo ciekawe jest też to, że pozostałości innych palców – tzw. rysiki – są obecne, ale nie mają znaczenia funkcjonalnego. Takie szczegóły techniczne serio mogą się przydać na praktykach czy w pracy w stajni.

Pytanie 7

Na obszarze OSN pojemność płyty do przechowywania obornika powinna umożliwiać jego składowanie przez czas

A. 4 miesiące

B. 12 miesięcy

C. 6 miesięcy

D. 2 miesiące

Prawidłowa odpowiedź to sześć miesięcy, co jest zgodne z zaleceniami dotyczącymi zarządzania odpadami organicznymi w rolnictwie. Pojemność płyty obornikowej musi umożliwić przechowywanie obornika przez ten okres, aby zapewnić odpowiednie warunki dla jego dekompozycji oraz uniknąć negatywnego wpływu na środowisko. Przechowywanie obornika przez sześć miesięcy pozwala na zachowanie właściwej struktury oraz składników odżywczych, co jest istotne podczas późniejszego jego stosowania jako nawozu. W praktyce, odpowiednia pojemność płyty obornikowej może zapobiec przesiąkaniu odcieków do gruntów i wód gruntowych, co jest kluczowe w kontekście ochrony ekosystemów. Standardy takie jak dyrektywy Unii Europejskiej w zakresie gospodarki odpadami podkreślają wagę odpowiedniego zarządzania obornikiem, nazywanego również materiałem organicznym, co z kolei wpływa na jakość gleby i bezpieczeństwo żywności. Warto również dodać, że zbyt krótki okres przechowywania, na przykład cztery lub dwa miesiące, może prowadzić do niepełnej dekompozycji, co skutkuje stratami składników odżywczych oraz potencjalnym zanieczyszczeniem środowiska. Z kolei roczny okres przechowywania może być zbyt długi i nieefektywny, co przyczynia się do zwiększenia kosztów operacyjnych oraz negatywnego wpływu na gospodarstwo.

Pytanie 8

W celu poprawnego sporządzania preliminarza pasz stosowane są rezerwy. Dla pasz: treściwych – 5%, objętościowych suchych – 15%, objętościowych soczystych – 25%. Rezerwę 25% należy zastosować dla

A. siana łąkowego.

B. makuchu rzepakowego.

C. otrąb pszennych.

D. kiszonki z kukurydzy.

Rezerwa na poziomie 25% odnosi się do pasz objętościowych soczystych, czyli takich, które zawierają dużo wody – przykładem jest właśnie kiszonka z kukurydzy. W praktyce przy sporządzaniu preliminarza paszowego na gospodarstwie zawsze trzeba uwzględnić, że podczas przechowywania, transportu i skarmiania tych pasz mogą pojawić się spore straty – czasem nawet więcej niż się wydaje na pierwszy rzut oka. Kiszonka z kukurydzy, mimo że jest świetnym źródłem energii dla bydła, potrafi się psuć, ubywać przez zagrzewanie, czy chociażby przez to, że trochę zostaje na maszynach lub nie wszystko da się wykorzystać do końca. Dlatego właśnie przyjęto, że rezerwa na poziomie 25% jest tu najbardziej racjonalna – pozwala zabezpieczyć się przed niedoborami w sezonie. Stosuje się to powszechnie, bo lepiej mieć trochę zapasu, niż później kombinować z dokupowaniem pasz, które zwykle są już wtedy droższe. Takie podejście widać w zaleceniach Instytutu Zootechniki czy podręcznikach do produkcji zwierzęcej. Warto też pamiętać, że inne pasze – jak suche siano czy pasze treściwe – mają mniejsze straty, więc te rezerwy są niższe. Moim zdaniem dobrze jest pamiętać o tej zasadzie przy każdym planowaniu żywienia – rezerwa to nie jest przesada, tylko zabezpieczenie przed realnymi stratami, które zawsze mogą się pojawić.

Pytanie 9

Aby otrzymać roztwór o stężeniu około 2% środka dezynfekcyjnego, do 1 litra wody należy dodać 20 ml substancji X. Oblicz, jaką ilość ml środka X musisz dodać do 5 litrów wody, żeby uzyskać roztwór o stężeniu około 5%?

A. 100 ml

B. 200 ml

C. 250 ml

D. 150 ml

W przypadku obliczania stężenia roztworu dezynfekcyjnego, kluczowe jest zrozumienie, co oznaczają różne stężenia i jak one wpływają na efektywność działania środka. Jednym z typowych błędów jest mylenie proporcji i nieprawidłowe przeliczanie objętości środka X w stosunku do objętości wody. Na przykład, dodanie 150 ml lub 100 ml środka X do 5 litrów wody, by uzyskać 5% roztwór, jest nieprawidłowe, ponieważ obliczenia nie zgadzają się z zasadami chemii. Przy 5 litrach wody, aby osiągnąć stężenie 5%, potrzebujemy 250 ml środka X. Każde inne podejście prowadzi do niewłaściwego stężenia, co w praktyce może skutkować nieefektywnym dezynfekowaniem. Często zdarza się, że osoby nie stosują się do zasad proporcji, myśląc, że wystarczy po prostu zmniejszyć lub zwiększyć ilość dodawanego środka bez odpowiedniego przeliczenia. Kluczowe w tej kwestii jest zrozumienie, że stężenie jest proporcjonalne do ilości substancji rozpuszczonej w danej objętości roztworu, a nie tylko do objętości dodawanego środka. Dlatego też precyzyjne obliczenia są niezbędne, aby uniknąć nieefektywności i zapewnić bezpieczeństwo podczas stosowania środków chemicznych.

Pytanie 10

Jakim narządem zarodek pobiera z krwi matki substancje odżywcze oraz tlen, a wydala dwutlenek węgla i niepotrzebne produkty przemiany materii?

A. Owodni

B. Kosmówki

C. Łożyska

D. Omoczni

Łożysko jest kluczowym narządem w rozwoju zarodka, pełniącym funkcję wymiany substancji pomiędzy matką a płodem. To struktura, która umożliwia transport tlenu i składników odżywczych z krwi matki do krwi płodu, jednocześnie usuwając dwutlenek węgla oraz inne produkty przemiany materii. W łożysku zachodzą złożone procesy fizjologiczne, w tym osmoza i dyfuzja, które są niezbędne do utrzymania prawidłowego rozwoju zarodka. Ponadto, łożysko pełni funkcję barierową, chroniąc płód przed szkodliwymi substancjami, a także produkuje hormony, takie jak progesteron i estrogen, które są niezbędne do podtrzymania ciąży. W praktyce, zrozumienie funkcji łożyska jest kluczowe nie tylko dla medycyny, ale także dla badań nad rozwojem prenatalnym i zdrowiem reprodukcyjnym. Współczesne standardy w położnictwie i ginekologii podkreślają znaczenie monitorowania stanu łożyska w trakcie ciąży, co pozwala na wczesne wykrywanie potencjalnych komplikacji.

Pytanie 11

Metoda bilansowa, która polega na określeniu ilości składnika pobranego z paszy oraz ilości tego składnika wydalonego z kałem, służy do ustalania

A. składu chemicznego paszy

B. strawności paszy

C. kaloryczności paszy

D. zbilansowania paszy

Metoda bilansowa, polegająca na określeniu ilości składnika pobranego w paszy i ilości tego składnika wydalonego w kale, jest kluczowym narzędziem do ustalania strawności paszy. Strawność odnosi się do zdolności organizmu do przyswajania składników odżywczych zawartych w paszy, co ma bezpośredni wpływ na wydajność zwierząt gospodarskich. Przykładem zastosowania tej metody jest analiza strawności białka, gdzie ustalamy, ile białka zostało zaabsorbowane przez organizm zwierzęcia w porównaniu do ilości białka, które znajduje się w wydalanym kale. Wyniki tych badań są niezbędne do optymalizacji diety zwierząt, co prowadzi do lepszej wydajności produkcyjnej oraz zdrowia zwierząt. W praktyce, poprawne ustalanie strawności paszy pozwala na dostosowanie składników diety do wymagań żywieniowych zwierząt, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli zwierząt oraz standardami jakości pasz.

Pytanie 12

Ejakulacja to

A. uwolnienie komórki jajowej

B. wytrysk nasienia

C. popęd płciowy

D. wzwód

Ejakulacja to proces, w którym nasienie jest wydalane z męskich narządów płciowych, co jest kluczowym elementem reprodukcji. To zjawisko jest regulowane przez skomplikowane mechanizmy neurologiczne oraz hormonalne. Ejakulacja następuje zazwyczaj jako wynik podniecenia seksualnego, kiedy dochodzi do skurczów mięśni gładkich w obrębie prostaty i cewki moczowej, co prowadzi do wypchnięcia nasienia na zewnątrz. Praktycznie, zrozumienie ejakulacji jest istotne nie tylko w kontekście prokreacji, ale także zdrowia seksualnego. Na przykład, mężczyźni, którzy mają problemy z ejakulacją, mogą doświadczać trudności w relacjach intymnych, co może prowadzić do problemów psychologicznych. W terapii seksualnej często omawia się kwestie ejakulacji oraz jej wpływ na satysfakcję seksualną partnerów. Ponadto, znajomość procesu ejakulacji jest niezbędna w kontekście edukacji seksualnej, aby prawidłowo informować młodzież o biologii człowieka i konsekwencjach aktywności seksualnej.

Pytanie 13

Rysunek przedstawia sprzęt wykorzystywany w sztucznym unasiennianiu

A. kozy.

B. klaczy.

C. suki.

D. lochy.

Odpowiedzi "kozy", "suki" i "klaczy" są niepoprawne, ponieważ dotyczą zwierząt, dla których prezentowany sprzęt nie jest typowy. Wybór tych odpowiedzi może wynikać z mylnego założenia, że sprzęt wykorzystywany w sztucznym unasiennianiu może być uniwersalny dla różnych gatunków zwierząt. W rzeczywistości każdy gatunek ma swoje unikalne potrzeby i wymagania, a sprzęt do sztucznego unasienniania jest dostosowany do specyfiki anatomii i cyklu rozrodczego danego gatunku. Na przykład, w przypadku kóz do sztucznego unasienniania stosuje się inny typ kateterów i narzędzi, dostosowany do ich budowy ciała, co jest niezbędne dla skuteczności procedury. Suki, będące samicami psów, również wymagają zupełnie innego podejścia, a sztuczne unasiennianie u psów jest często stosowane w kontekście hodowli rasowych i wymaga specjalistycznego sprzętu. Z kolei klacze, czyli samice koni, mają swoje metody unasienniania, które różnią się w praktyce od tych stosowanych w hodowli trzody chlewnej. Ogólnie, pojawiające się nieporozumienia mogą wynikać z braku wiedzy na temat różnorodności technik stosowanych w hodowli różnych gatunków zwierząt oraz ich specyficznych wymagań w zakresie sztucznego unasienniania.

Pytanie 14

Jak odbywa się pozyskaweanie wełny z kóz angorskich?

A. strzyżenie

B. wyczesywanie.

C. czesanie.

D. usuwanie zewnętrznych włosów.

Strzyżenie kóz angorskich to kluczowy proces pozyskiwania wełny, który zapewnia nie tylko wysoką jakość surowca, ale także dobrostan zwierząt. W przeciwieństwie do innych metod, takich jak podskubywanie, szczotkowanie czy wyczesywanie, strzyżenie jest bardziej efektywne i mniej stresujące dla kóz. Odpowiednie techniki strzyżenia, realizowane w okresie wiosennym, pozwalają na pozyskanie wełny o doskonałej strukturze, co jest istotne dla przemysłu tekstylnego. W praktyce, strzyżenie powinno być przeprowadzane przez wyszkolonych specjalistów, którzy znają anatomię zwierzęcia, aby uniknąć kontuzji i zapewnić komfort podczas zabiegu. Warto również podkreślić, że odpowiednie narzędzia, takie jak nożyce elektryczne czy ręczne, powinny spełniać normy bezpieczeństwa oraz jakości, co wpływa na końcowy efekt. Dobre praktyki w hodowli kóz angorskich zalecają również regularne kontrole zdrowotne oraz zapewnienie odpowiednich warunków, co przekłada się na lepszą jakość wełny. Przy odpowiednim podejściu, strzyżenie kóz staje się nie tylko korzystne dla producentów, ale także dla samych zwierząt.

Pytanie 15

Którego gatunku samice mają najkrótszy czas trwania ciąży?

A. Kóz

B. Bydła

C. Owiec

D. Świń

Samice świń, czyli lochy, mają najkrótszy okres ciąży spośród wymienionych zwierząt, który wynosi średnio około 114 dni (około 3,8 miesiąca). Ta krótka długość ciąży jest wynikiem adaptacji ewolucyjnych, które pozwalają na szybkie rozmnażanie się, co jest kluczowe w kontekście efektywności produkcji świńskiej. W praktyce, krótki okres ciąży wpływa na intensywność hodowli, umożliwiając producentom zwierząt uzyskanie większej liczby miotów w krótszym czasie. W branży hodowlanej przestrzega się standardów dotyczących żywienia i opieki nad lochami w czasie ciąży, aby zapewnić zdrowie zarówno matki, jak i prosiąt. Prawidłowe zarządzanie ciążą loch jest kluczowe dla uzyskania zdrowego potomstwa, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli zwierząt. Ponadto, przeprowadza się regularne kontrole weterynaryjne, które pomagają w monitorowaniu zdrowia ciążowych loch oraz wczesnym wykrywaniu ewentualnych problemów.

Pytanie 16

Kondensowane suplementy mineralne lub mineralno-witaminowe w formie tabletek, kapsułek lub ampułek, podawane krowom dożwaczowo za pomocą specjalnych pistoletów, to

A. prebiotyki

B. bolusy

C. detoksykanty

D. inokulanty

Bolusy to skondensowane dodatki mineralne lub mineralno-witaminowe, które są stosowane w hodowli bydła, szczególnie u krów mlecznych. Aplikowane dożwaczowo za pomocą specjalnych pistoletów, bolusy zapewniają dostarczenie niezbędnych składników odżywczych w sposób efektywny i kontrolowany. Dzięki swojej formie, bolusy mogą zawierać witaminy, minerały oraz inne substancje biologicznie czynne, co pomaga w poprawie ogólnej kondycji zwierząt, zwiększeniu wydajności mlecznej oraz wspieraniu zdrowia układu pokarmowego. Przykładem zastosowania bolusów jest ich stosowanie w okresach stresu metabolicznego, na przykład po wycieleniu, kiedy zapotrzebowanie na witaminy i minerały jest znacznie wyższe. Korzystając z bolusów, hodowcy mogą skutecznie zminimalizować ryzyko wystąpienia niedoborów oraz chorób pokarmowych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie żywienia zwierząt. Regularne stosowanie bolusów pozwala na lepsze zarządzanie stanem zdrowia stada oraz optymalizację procesów produkcyjnych w gospodarstwie.

Pytanie 17

Wskaż poprawną sekwencję etapów pracy hodowlanej?

A. Ocena wartości hodowlanej, selekcja, ocena użytkowa, dobór indywidualny

B. Ocena wartość, użytkowej, ocena wartości hodowlanej, selekcja, dobór indywidualny

C. Dobór indywidualny, ocena użytkowa, ocena wartości hodowlanej, selekcja

D. Selekcja, dobór indywidualny, ocena wartości hodowlanej, ocena użytkowa

Prawidłowa odpowiedź dotycząca etapów pracy hodowlanej wskazuje na właściwą sekwencję działań, które są kluczowe w procesie tworzenia nowych linii i ras zwierząt lub odmian roślin. Na początku przeprowadza się ocenę wartości użytkowej, co pozwala na zrozumienie, jakie cechy są pożądane w danej populacji. Następnie dokonuje się oceny wartości hodowlanej, która pozwala na identyfikację osobników o najlepszych cechach genetycznych. Selekcja to kluczowy etap, w którym wybiera się najcenniejsze osobniki do dalszego rozmnażania, co ma na celu poprawę cech użytkowych. Ostatnim krokiem jest dobór indywidualny, który polega na skrupulatnym wyborze partnerów do rozmnażania, co ma na celu maksymalizację pozytywnych cech w potomstwie. Przykładem zastosowania tych kroków może być hodowla bydła mlecznego, gdzie selekcja opiera się na parametrach takich jak wydajność mleczna, zdrowotność i cechy pokrewieństwa, co prowadzi do poprawy wyników produkcji mleka i jakości genetycznej stada.

Pytanie 18

Rozwojowa nieprawidłowość objawiająca się brakiem lub niepełnym zstąpieniem jąder do moszny to

A. stulejka

B. spodziectwo

C. aplazja

D. wnętrostwo

Wnętrostwo, znane również jako kryptorchizm, to wada rozwojowa, która polega na braku lub niecałkowitym zstąpieniu jąder do moszny. Jądra u zdrowych chłopców zazwyczaj zstępują do moszny przed narodzinami, a ich obecność w prawidłowej lokalizacji jest kluczowa dla odpowiedniego rozwoju układu rozrodczego. Nieleczone wnętrostwo może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, w tym zwiększonego ryzyka wystąpienia nowotworów jądra oraz zaburzeń hormonalnych. W praktyce medycznej, diagnostyka wnętrostwa obejmuje badania fizykalne oraz obrazowe, takie jak ultrasonografia. Leczenie najczęściej polega na chirurgicznym zstąpieniu jądra do moszny, czyli orchidopeksji, co powinno być przeprowadzone przed ukończeniem trzeciego roku życia, aby zminimalizować ryzyko powikłań. Warto pamiętać, że regularne badania kontrolne są istotne dla monitorowania stanu zdrowia chłopców z wnętrostwem.

Pytanie 19

Zachowania powtarzające się i pozbawione sensu, mające charakter patologiczny, są formą reakcji obronnej organizmu, pełniąc rolę mechanizmu adaptacyjnego, który chroni przed występowaniem zaburzeń psychosomatycznych. Jakie to zaburzenia?

A. agresja

B. lęk separacyjny

C. stereotypia

D. apatia

Stereotypia to powtarzające się, bezcelowe zachowania, które mogą być postrzegane jako mechanizm obronny. W kontekście psychologii i psychiatrii, stereotypie są często rozumiane jako reakcja na stres lub bodźce, które mogą prowadzić do dyskomfortu emocjonalnego. Przykładem stereotypii może być powtarzające się machanie rękami, kręcenie się w kółko czy inne formy ruchów, które nie mają konkretnego celu. Warto zauważyć, że stereotypie mogą występować w różnych kontekstach, w tym u osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu, gdzie pełnią rolę samoregulującą i adaptacyjną. Zrozumienie ich funkcji jest istotne w pracy z pacjentami, ponieważ umożliwia wprowadzenie skutecznych strategii terapeutycznych, które mogą pomóc w redukcji lęku i poprawie jakości życia. W terapii behawioralnej często stosuje się techniki modyfikacji zachowań, które koncentrują się na redukcji stereotypowych zachowań w celu wprowadzenia bardziej funkcjonalnych form wyrażania siebie.

Pytanie 20

Zestaw pokarmów dla konkretnego zwierzęcia na jeden dzień to

A. odpas.

B. jednostka wypełnieniowa.

C. norma żywieniowa.

D. dawka pokarmowa.

Dawka pokarmowa to określenie, które odnosi się do zestawu pasz, które należy podać zwierzęciu w ciągu jednej doby, aby zapewnić mu odpowiednią ilość składników odżywczych. W praktyce stosuje się ją do kalkulowania zapotrzebowania żywieniowego zwierząt gospodarskich, takich jak bydło, trzoda chlewna czy drób. Właściwe ustalenie dawki pokarmowej jest kluczowe dla zdrowia i wydajności zwierząt, a także dla efektywności produkcji rolnej. Na przykład, w przypadku bydła mlecznego, dawka pokarmowa musi być dostosowana, aby wspierać zarówno produkcję mleka, jak i zachować zdrowie zwierzęcia. Dobrym przykładem jest obliczanie dawki pokarmowej z uwzględnieniem różnych składników, takich jak białko, włókno, tłuszcze oraz minerały, co jest zgodne z zaleceniami instytucji takich jak European Feed Manufacturers' Federation (FEFAC). Odpowiednie monitorowanie i dostosowywanie dawki pokarmowej są niezbędne dla osiągnięcia optymalnych wyników produkcyjnych.

Pytanie 21

Substancja gazowa wydobywająca się podczas hodowli zwierząt, która nie zalicza się do gazów cieplarnianych, lecz przyczynia się do znacznego wzrostu zakwaszenia gleby i atmosfery, to

A. metan

B. dwutlenek węgla

C. para wodna

D. amoniak

Amoniak (NH3) jest gazem, który powstaje w wyniku procesów metabolicznych u zwierząt, w szczególności w trakcie trawienia białek. Amoniak, w przeciwieństwie do gazów cieplarnianych takich jak dwutlenek węgla (CO2) czy metan (CH4), nie przyczynia się do globalnego ocieplenia, lecz ma istotny wpływ na zakwaszenie gleby i atmosfery. Jego emisja, szczególnie w intensywnym chowie zwierząt, może prowadzić do poważnych problemów środowiskowych. Amoniak może przekształcać się w amonowy jon (NH4+), co obniża pH gleby, wpływając na dostępność składników pokarmowych dla roślin. Przykłady zastosowania tej wiedzy można znaleźć w praktykach rolniczych, gdzie stosowanie nawozów azotowych wymaga uwzględnienia emisji amoniaku, aby uniknąć negatywnego wpływu na jakość gleby i wody. Zgodnie z normami ochrony środowiska, zarządzanie odpadami zwierzęcymi powinno obejmować metody redukcji emisji amoniaku, takie jak kompostowanie lub stosowanie systemów zbierania i przetwarzania odpadów.

Pytanie 22

Mały gruczoł hormonalny znajdujący się w centralnej części czaszki, w zagłębieniu kości klinowej, który pełni nadrzędną rolę między innymi dla gruczołów płciowych, to

A. szyszynka

B. przysadka

C. tarczyca

D. grasica

Wybór innej odpowiedzi, takiej jak szyszynka, tarczyca czy grasica, wskazuje na pewne nieporozumienie dotyczące funkcji i lokalizacji tych gruczołów. Szyszynka, choć również jest gruczołem wydzielania wewnętrznego, znajduje się w tylnej części mózgu i jest odpowiedzialna głównie za produkcję melatoniny, hormonu regulującego cykl snu. Jej funkcja jest więc znacznie bardziej ograniczona w porównaniu do przysadki. Tarczyca, zlokalizowana w przedniej części szyi, produkuje hormony tyroksynę (T4) i trójjodotyroninę (T3), które regulują metabolizm, ale nie pełni roli nadrzędnej w stosunku do innych gruczołów. Z kolei grasica to gruczoł, który jest aktywny głównie w dzieciństwie i odpowiada za rozwój układu odpornościowego, produkując hormony takie jak tymozyna, a jej rola w kontekście regulacji funkcji hormonalnych jest ograniczona. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe, aby prawidłowo interpretować mechanizmy działania układu hormonalnego oraz rolę poszczególnych gruczołów w organizmie. Każdy z wymienionych gruczołów pełni unikalną funkcję, ale tylko przysadka mózgowa może być uznana za centrum koordynujące funkcje innych gruczołów wydzielania wewnętrznego.

Pytanie 23

Proces wytwarzania wiernych kopii organizmu macierzystego, czyli tworzenie osobników posiadających identyczny materiał genetyczny, to

A. embriotransfer

B. klonowanie

C. in vitro

D. inseminacja

Klonowanie to proces, w którym tworzone są dokładne kopie organizmu macierzystego, zawierające identyczny materiał genetyczny. Najczęściej kojarzone jest z klonowaniem somatycznym, które polega na przeszczepieniu jądra komórkowego z komórki somatycznej do komórki jajowej pozbawionej jądra. Przykładem klonowania jest historia owcy Dolly, pierwszego sklonowanego ssaka, co zainicjowało szerokie badania nad zastosowaniem klonowania w medycynie regeneracyjnej, biotechnologii oraz ochronie zagrożonych gatunków. Klonowanie jest także wykorzystywane w produkcji roślin w rolnictwie, gdzie klonowanie pozwala na szybkie uzyskiwanie osobników o pożądanych cechach genetycznych. Dobre praktyki w klonowaniu obejmują również etykę oraz przestrzeganie regulacji prawnych, które mają na celu zapewnienie dobrostanu zwierząt. Zrozumienie klonowania jest kluczowe w kontekście biotechnologii i genetyki, co otwiera nowe możliwości w różnorodnych dziedzinach nauki.

Pytanie 24

Pierwszym etapem programu MOET (Multiple Ovulation and Embryo Transfer) umożliwiającym przenoszenie zarodków do biorczyń jest

A. klonowanie.

B. seksowanie gamet i zarodków.

C. pozyskiwanie embrionów.

D. superowulacja u dawczyń.

Superowulacja u dawczyń to absolutna podstawa w programie MOET, bez tego cały proces nie ruszy do przodu. Chodzi o farmakologiczne pobudzanie jajników dawczyń, żeby w jednym cyklu powstało dużo więcej komórek jajowych niż przy normalnej owulacji. W praktyce najczęściej stosuje się tu hormony, głównie gonadotropiny, żeby uzyskać nawet kilkanaście, a czasem więcej dojrzałych oocytów u jednej samicy. To pozwala zwiększyć liczbę zarodków, które później można pobrać i wszczepić biorczyniom. Moim zdaniem bez tej fazy MOET nie miałby sensu, bo efektywność byłaby zerowa – przecież chodzi właśnie o masowe rozmnażanie najlepszych osobników bez ograniczenia ilością naturalnych owulacji. Jeśli spojrzysz na praktykę hodowlaną, zwłaszcza w dużych stadach bydła mlecznego, superowulacja pozwala niesamowicie przyspieszyć postęp genetyczny. Ważne, żeby sama procedura była dobrze zaplanowana, bo zbyt częste jej stosowanie może prowadzić do spadku skuteczności albo wręcz wyczerpania rezerwy jajnikowej. Standardy branżowe zalecają tu szczegółową kontrolę hormonalną i monitoring cyklu, a czasami trzeba bardzo indywidualnie podchodzić do każdej krowy. Słyszałem, że u niektórych ras odpowiedź na stymulację jest wręcz spektakularna. Reasumując, superowulacja to zawsze pierwszy krok, a im lepiej się ją przeprowadzi, tym cały program MOET jest skuteczniejszy.

Pytanie 25

Niedobór jodu w diecie zwierząt prowadzi do

A. niedoczynności tarczycy

B. niedokrwistości

C. łamliwości kości

D. zaburzeń krzepliwości krwi

Niedobór jodu w diecie zwierząt prowadzi do niedoczynności tarczycy, co jest stanem, w którym gruczoł tarczowy nie produkuje wystarczającej ilości hormonów tarczycy, takich jak tyroksyna (T4) i trijodotyronina (T3). Hormony te są kluczowe dla regulacji metabolizmu, wzrostu oraz rozwoju zwierząt. W przypadku niedoboru jodu, zwierzęta mogą doświadczać objawów, takich jak przyrost masy ciała, letarg, oraz obrzęki, w tym charakterystyczne powiększenie tarczycy, zwane wolem. Zastosowanie odpowiedniej suplementacji jodem w paszy jest standardową praktyką w hodowli zwierząt, aby zapobiec niedoborom oraz związanym z nimi problemom zdrowotnym. Warto wspomnieć, że w krajach, gdzie występują naturalne niedobory jodu w glebie, takie jak niektóre regiony górskie, kontrola poziomu jodu w diecie zwierząt jest kluczowa dla zapewnienia ich prawidłowego rozwoju i produkcji. Właściwe zarządzanie dietą zwierząt, w tym odpowiednia suplementacja jodu, jest zgodne z międzynarodowymi standardami weterynaryjnymi oraz zaleceniami organizacji zajmujących się zdrowiem zwierząt.

Pytanie 26

Przechowywanie nasienia buhaja, które jest wykorzystywane do sztucznego unasienniania krów, powinno odbywać się w temperaturze wynoszącej minus

A. 220°C

B. 196°C

C. 160°C

D. 126°C

Trzymanie nasienia buhaja w tak niskiej temperaturze jak -196°C jest mega ważne, jeśli chodzi o jego jakość i zdolność do zapłodnienia. Robi się to dzięki ciekłemu azotowi, który używa się w kriogenice do przechowywania różnych komórek i tkanek. W tej temperaturze praktycznie wszystkie procesy metaboliczne są zatrzymane, co zmniejsza ryzyko uszkodzenia plemników. Dzięki temu nasienie może być trzymane przez naprawdę długi czas, nawet przez wiele lat, i dalej działać jak powinno. To ma ogromne znaczenie w sztucznym unasiennianiu, co jest istotne w hodowli bydła. Ważne jest też, żeby regularnie kontrolować temperaturę i mieć odpowiednie procedury transportowe, żeby nasienie dotarło do celu w idealnych warunkach. Z mojego doświadczenia, dobre zarządzanie tym wszystkim jest kluczowe dla sukcesu w produkcji zwierzęcej i poprawy wyników hodowli.

Pytanie 27

Aby właściwie przygotować preliminarz pasz, należy uwzględnić rezerwy. W przypadku pasz: treściwych – 5%, objętościowych suchych – 15%, objętościowych soczystych – 25%. Rezerwę 25% należy zastosować do

A. makuchu rzepakowego

B. siana łąkowego

C. otrąb pszennych

D. kiszonki z kukurydzy

Kiszonki z kukurydzy są paszą objętościową soczystą, dla której zgodnie z przyjętymi standardami sporządzania preliminarza pasz stosuje się rezerwę wynoszącą 25%. Kiszonka z kukurydzy charakteryzuje się wysoką zawartością wody oraz składników odżywczych, co sprawia, że jest cennym źródłem energii i białka dla zwierząt. Stosowanie 25% rezerwy ma na celu zabezpieczenie odpowiedniej ilości paszy, biorąc pod uwagę zmienność jakości oraz możliwość strat podczas użytku. Ważne jest, aby dokładnie monitorować jakość kiszonek, ponieważ czynniki takie jak fermentacja, warunki przechowywania oraz dojrzałość roślin mają istotny wpływ na ich wartość odżywczą. W praktyce, rolnicy powinni regularnie oceniać skład chemiczny kiszonek, aby dostosować dawki pasz do potrzeb żywieniowych zwierząt, co pozwala na optymalizację produkcji oraz minimalizację kosztów. Poprawne zarządzanie rezerwami pasz jest kluczowe dla efektywności gospodarstwa i dobrostanu zwierząt.

Pytanie 28

Stan ciała zwierzęcia, w którym możliwe jest jego wykorzystanie do reprodukcji, bez negatywnego wpływu na dalszy rozwój i podstawowe funkcje, nazywany jest dojrzałością

A. somatyczną

B. rozpłodową

C. handlową

D. płciową

Odpowiedzi somatyczna, płciowa i handlowa są niepoprawne, ponieważ każda z tych koncepcji odnosi się do innych aspektów biologicznych lub ekonomicznych, które nie są związane z dojrzałością rozpłodową. Dojrzałość somatyczna odnosi się do ogólnego stanu rozwoju organizmu i zdolności do funkcjonowania w otoczeniu, ale nie bezpośrednio do rozmnażania. Jej nieprawidłowe zastosowanie w tym kontekście prowadzi do błędnego wnioskowania, że ogólny rozwój ciała jest wystarczający dla skutecznej reprodukcji. Z kolei dojrzałość płciowa dotyczy zdolności organizmu do produkcji gamet, ale niekoniecznie uwzględnia wpływ na zdrowie i wydajność zwierzęcia w dłuższym okresie. Mylne jest także utożsamianie tych kwestii z dojrzałością handlową, która odnosi się do aspektów ekonomicznych związanych z handlem zwierzętami, a nie do ich zdolności do rozmnażania. W praktyce, zrozumienie różnicy między tymi terminami jest kluczowe dla skutecznej hodowli i zarządzania stadem, a pomylenie ich może prowadzić do podejmowania niewłaściwych decyzji dotyczących rozmnażania i wydajności zwierząt.

Pytanie 29

Dobierz parametry pracy systemu udojowego do przeprowadzenia zgodnego ze sztuką w zawodzie doju krów.

A. Podciśnienie 52 – 58 kPa, liczba pulsów – 80

B. Podciśnienie 20 – 28 kPa, liczba pulsów – 20

C. Podciśnienie 42 – 48 kPa, liczba pulsów – 60

D. Podciśnienie 32 – 38 kPa, liczba pulsów – 40

Dobrze dobrane parametry podciśnienia 42–48 kPa oraz liczba pulsów na poziomie 60 to absolutna podstawa zgodnego ze sztuką doju krów. W praktyce takie ustawienie pozwala na efektywne, a zarazem bezpieczne dla wymion, pozyskanie mleka, bo z jednej strony zapewnia odpowiednią dynamikę przepływu, a z drugiej minimalizuje ryzyko uszkodzeń tkanki wymienia czy pojawienia się zapaleń. Większość nowoczesnych hal udojowych w Polsce i Europie pracuje właśnie w tym zakresie — to taki złoty środek między skutecznością a dobrostanem zwierząt. Moim zdaniem zbyt niskie podciśnienie potrafi sprawić, że krowa nie oddaje mleka do końca, a zbyt wysokie grozi uszkodzeniami brodawki. Liczba pulsów na poziomie 60 na minutę pozwala na płynne przechodzenie między fazą ssania a masowania, co ogranicza zmęczenie i ból wymienia — to bardzo ważne, by nie zniechęcić zwierząt do regularnego doju. Warto pamiętać, że systemy te są projektowane pod normy ISO (np. ISO 5707), więc zawsze najlepiej trzymać się zalecanych wartości. Praktykując taki dobór, realnie wpływasz na zdrowotność stada i wydajność całego gospodarstwa. Z własnego doświadczenia wiem, że nawet drobne odchylenia od tych parametrów błyskawicznie odbijają się na kondycji krów i jakości mleka.

Pytanie 30

Jakiego typu łożysko występuje u przeżuwaczy?

A. Tarczozowe.

B. Rozproszone.

C. Liścieniowate.

D. Pierścieniowate.

Łożysko liścieniowate, czyli tzw. cotyledonowe, to coś, co u przeżuwaczy jest wręcz ich znakiem rozpoznawczym. U krów, owiec czy kóz łożysko składa się z wielu oddzielnych liścieni (cotyledonów), które łączą się z odpowiednimi częściami błony płodowej płodu, tworząc tzw. placentomy. To rozwiązanie bardzo praktyczne z punktu widzenia fizjologii, bo umożliwia wydajne przekazywanie składników odżywczych i gazów między matką a płodem, ale jednocześnie zapewnia pewien poziom ochrony immunologicznej. Dobrze to widać np. w praktyce weterynaryjnej - w przypadku komplikacji porodowych, np. zatrzymania łożyska, trzeba bardzo uważać, bo pozostawione fragmenty liścieni mogą prowadzić do stanów zapalnych. Z mojego doświadczenia wynika, że zrozumienie tej budowy pomaga nie tylko w teorii, ale właśnie w praktyce, np. przy rozpoznawaniu patologii porodowych u bydła. Łożysko liścieniowate jest charakterystyczne głównie dla przeżuwaczy i ten układ jest wręcz podstawą klasyfikacji typów łożysk u ssaków. Warto też wiedzieć, że różne typy łożysk mają wpływ na przebieg ciąży i jej długość, a także na odporność noworodków – to jest wiedza, która się potem w praktyce często przydaje, nawet jak ktoś nie zamierza zostać weterynarzem, bo pomaga lepiej rozumieć podstawowe procesy rozrodcze u zwierząt hodowlanych.

Pytanie 31

Przyrząd Robertsa służy do wykonania zabiegu

A. dekornizacji.

B. kurtyzowania.

C. kastracji.

D. trokarowania.

Wiele osób myli zastosowanie różnych narzędzi weterynaryjnych, co jest całkiem zrozumiałe, bo nazwy bywają do siebie podobne, a zabiegi różnią się często tylko szczegółami. Przyrząd Robertsa jednak nie służy ani do kastracji, ani do trokarowania, ani kurtyzowania. Kastracja to zupełnie inny zabieg, polegający na chirurgicznym lub chemicznym usunięciu gonad u samców (czasem samic), najczęściej wykonywany przy użyciu kleszczy kastracyjnych, skalpela lub specjalistycznych gumek elastracyjnych. Przyrząd Robertsa nie ma tu żadnego zastosowania – jego konstrukcja nie ma nic wspólnego z narzędziami do kastracji. Z kolei trokarowanie to zabieg ratunkowy, wykonywany głównie u przeżuwaczy (np. krów) przy wzdęciu żwacza, gdzie używa się trokara i kaniuli do przebicia ściany brzucha i uwolnienia gazów. To zupełnie inny sprzęt, o innej budowie – a pomylenie go z przyrządem Robertsa to taki klasyczny błąd wynikający chyba z podobnego brzmienia nazw. Jeżeli chodzi o kurtyzowanie – takiego zabiegu po prostu nie ma w oficjalnej nomenklaturze weterynaryjnej, więc wybór tej odpowiedzi wskazuje raczej na przypadkowe zaznaczenie lub totalny brak skojarzenia z tematem. W praktyce takie pomyłki wynikają z pobieżnej znajomości narzędzi lub mieszania pojęć z zakresu zootechniki i weterynarii. Moim zdaniem warto zawsze kojarzyć narzędzie z typowym zabiegiem – przyrząd Robertsa od razu powinien się kojarzyć z dekornizacją, czyli usuwaniem zawiązków rogów. Takie rozróżnianie ułatwia potem prawidłowy wybór sprzętu w realnych sytuacjach i pozwala uniknąć poważnych błędów w praktyce hodowlanej.

Pytanie 32

Wybierz odpowiedni sprzęt do przeprowadzania sztucznego unasienniania kozy, realizowanego bezpośrednio do rogów macicy?

A. Trokar, endoskop, pipeta inseminacyjna zakończona igłą

B. Pipeta inseminacyjna, rozwieracz pochwy

C. Kateter Gedis, rozwieracz pochwy

D. Pistolet inseminacyjny, słomka z nasieniem

No, tutaj niestety coś poszło nie tak z wyborem narzędzi. Wiesz, odpowiedzi takie jak 'Pipeta inseminacyjna, rozwieracz pochwy' nie do końca pasują do realiów inseminacji. Choć pipeta jest w porządku, to rozwieracz pochwy w tym kontekście nie jest potrzebny, bo przy inseminacji laparoskopicznej dostęp do narządów płciowych odbywa się trochę inaczej. Z kolei odpowiedź 'Pistolet inseminacyjny, słomka z nasieniem' to narzędzia z tradycyjnych metod, ale nie wystarczą do precyzyjnego umiejscowienia nasienia w rogach macicy. Pistolet sprawdza się przy inseminacji przez szyjkę macicy, co w naszym przypadku jest nie na miejscu. A jak już mówimy o 'Kateter Gedis, rozwieracz pochwy', to znowu to nie to. Kateter Gedis to narzędzie do innych zastosowań. Często ludzie nie znają różnicy między metodami inseminacji i ich wymaganiami technicznymi. Ważne, żeby zrozumieć, że skuteczne unasiennianie potrzebuje precyzyjnych narzędzi dostosowanych do konkretnej procedury. To pokazuje, jak istotna jest edukacja i nabieranie praktycznego doświadczenia w tej dziedzinie.

Pytanie 33

Stan średnioroczny w grupie technologicznej lochy wynosi 240 szt. Czas przebywania loch w grupie wynosi powyżej 12 miesięcy. Przelotowość w tej grupie wyniesie

A. 240 szt.

B. 360 szt.

C. 20 szt.

D. 120 szt.

Właściwie wybrałeś odpowiedź, bo stan średnioroczny w grupie technologicznej loch dokładnie pokrywa się z przelotowością wtedy, gdy czas przebywania zwierząt w grupie przekracza 12 miesięcy. To jest dość istotne w praktyce, bo jeśli lochy są obecne przez cały rok, to nie zachodzi żadna większa rotacja – w zasadzie te same sztuki są obecne przez cały okres rozliczeniowy. Moim zdaniem to bardzo klarowna sytuacja, bo niektórym brakuje wyobrażenia, czym różni się stan średni od przelotowości. Przelotowość, czyli liczba zwierząt, które przewinęły się przez grupę w danym roku, może być wyższa niż stan średni, jeśli np. mamy intensywną wymianę stada. Ale tu, skoro lochy przebywają dłużej niż rok, liczba „przewiniętych” sztuk nie przekracza ich liczby średniorocznej – to żadna magia, czysta matematyka praktycznego chowu. Taki sposób liczenia jest zgodny z normami branżowymi i praktyką produkcyjną. Warto podkreślić, że prawidłowe ustalenie przelotowości ma znaczenie np. przy planowaniu zużycia pasz, zdrowotności czy analizie ekonomicznej. Osobiście zawsze zalecam w gospodarstwie prowadzenie takich rachunków, bo to pomaga rozumieć, czy zmiany w stadzie są efektem planowanych działań, czy może jakichś problemów np. z rozrodem lub zdrowiem.

Pytanie 34

Jakie działania należy podjąć w przypadku ukąszenia psa przez węża?

A. założeniu opaski uciskowej poniżej miejsca ukąszenia i przykładaniu ciepłych okładów

B. założeniu opaski uciskowej poniżej miejsca ukąszenia i przykładaniu zimnych okładów

C. założeniu opaski uciskowej powyżej miejsca ukąszenia i przykładaniu zimnych okładów

D. założeniu opaski uciskowej powyżej miejsca ukąszenia i przykładaniu ciepłych okładów

Założenie opaski uciskowej powyżej miejsca ukąszenia oraz przykładanie zimnych okładów to sprawdzona procedura w przypadku ukąszenia przez węża. Opaska uciskowa ma na celu ograniczenie krążenia krwi w obszarze ukąszenia, co może spowolnić rozprzestrzenianie się toksyn w organizmie. Zimne okłady pomagają w redukcji obrzęku oraz bólu, co jest szczególnie istotne w sytuacji stresowej. Przykładanie zimnych kompresów powinno być krótkotrwałe, aby nie doprowadzić do odmrożeń, a także należy pamiętać, aby nie stosować zbyt mocnego ucisku, aby nie zablokować przepływu krwi całkowicie. W sytuacjach zagrożenia życia, takich jak ukąszenie węża, kluczowe jest jak najszybsze dostarczenie poszkodowanego do szpitala, gdzie lekarze mogą podjąć dalsze kroki, w tym podanie surowicy przeciwwężowej. Zgodnie z wytycznymi organizacji zajmujących się medycyną ratunkową, odpowiednie postępowanie może zdecydować o dalszym przebiegu leczenia.

Pytanie 35

Wskaż właściwą sekwencję przechodzenia pokarmu przez cztery kolejne odcinki układu pokarmowego, podczas trawienia u kozy?

A. Żwacz, czepiec, księgi, trawieniec

B. Księgi, żwacz, czepiec, trawieniec

C. Czepiec, żwacz, księgi, trawieniec

D. Trawieniec, czepiec, księgi, żwacz

Odpowiedź 'Żwacz, czepiec, księgi, trawieniec' jest poprawna, ponieważ odzwierciedla rzeczywistą sekwencję, w jakiej pokarm przechodzi przez cztery główne komory żołądka u przeżuwaczy takich jak kozy. Proces trawienia zaczyna się w żwaczu, gdzie pokarm jest fermentowany przez mikroorganizmy, co umożliwia rozkład trudno przyswajalnych węglowodanów, takich jak celuloza. Następnie, zmielony pokarm przemieszcza się do czepca, który działa jak filtr, separując stałe cząstki od płynów. Kolejnym etapem jest księgi, gdzie następuje absorpcja wody i składników odżywczych. Na samym końcu pokarm trafia do trawieńca, czyli właściwego żołądka, gdzie zachodzą procesy enzymatyczne, końcowe trawienie oraz wchłanianie składników odżywczych do krwi. Ta sekwencja jest fundamentalna dla zrozumienia, jak przeżuwacze adaptują się do swojej diety i efektywnie wykorzystują składniki pokarmowe, co jest kluczowe w hodowli zwierząt gospodarskich i produkcji mleka czy mięsa.

Pytanie 36

Oblicz roczne dochody prosiąt w fermie, w której utrzymywanych jest 9 loch. Wskaźnik urodzeń wynosi 2. Średnia liczba prosiąt na lochę to 11.

A. 99 prosiąt

B. 18 prosiąt

C. 250 prosiąt

D. 198 prosiąt

Aby obliczyć roczne przychody prosiąt w gospodarstwie utrzymującym 9 loch, należy wziąć pod uwagę wskaźnik plenności oraz średnią liczbę prosiąt w miocie. Wskaźnik plenności wynoszący 2 oznacza, że lochy będą się kryć dwa razy w roku. Średnia liczba prosiąt w miocie wynosi 11. Dlatego roczne przychody prosiąt można obliczyć w następujący sposób: 9 loch x 2 krycia x 11 prosiąt = 198 prosiąt. Takie obliczenia są kluczowe w zarządzaniu gospodarstwem hodowlanym, ponieważ pozwalają na prognozowanie przychodów oraz efektywne planowanie zasobów. W praktyce, zrozumienie tych wskaźników jest istotne dla podejmowania decyzji dotyczących żywienia, leczenia czy też optymalizacji warunków hodowlanych. W branży hodowlanej stosuje się różnorodne wskaźniki wydajności, które pomagają zwiększać rentowność gospodarstw. Dbałość o zdrowie loch oraz właściwe zarządzanie reprodukcją są fundamentami, które wpływają na sukces finansowy hodowli.

Pytanie 37

Oksytocyna jest rodzajem hormonu

A. wspierającym przebieg ciąży

B. hamującym wydzielanie mleka

C. ulepszającym wydalenie płodu

D. przyśpieszającym proces owulacji

Oksytocyna jest hormonem peptydowym, który odgrywa kluczową rolę w procesie porodowym, szczególnie w fazie wypierania płodu. Hormon ten stymuluje skurcze macicy, co jest niezbędne do skutecznego narodzin dziecka. Oksytocyna jest wydzielana przez przysadkę mózgową i jej działanie jest znane jako 'hormon miłości', ponieważ również sprzyja tworzeniu więzi emocjonalnych. W praktyce klinicznej, oksytocyna jest często stosowana w indukcji porodu lub w celu wzmocnienia skurczów macicy podczas porodu. Zrozumienie roli oksytocyny w porodzie jest istotne dla personelu medycznego, ponieważ właściwe jej zastosowanie może znacznie poprawić wyniki porodowe i zminimalizować ryzyko powikłań. Ponadto, badania pokazują, że oksytocyna ma również wpływ na zachowania społeczne i empatię, co czyni ją interesującym obszarem badań w kontekście psychologii i psychiatrii.

Pytanie 38

W dokumencie „Zgłoszenie owiec do rejestru” jagnię, którego matka jest rasy merynos polski, a ojciec rasy texel, otrzyma oznaczenie kodem

A. rasy ojca.

B. krzyżówki z rasami mięsnymi.

C. krzyżówki z rasami plennymi.

D. rasy matki.

Bardzo dobrze, że wybrałeś właśnie tę odpowiedź, bo w przypadku dokumentu „Zgłoszenie owiec do rejestru”, jeśli jagnię pochodzi z matki rasy merynos polski oraz ojca rasy texel, powinno się oznaczyć je jako krzyżówkę z rasami mięsnymi. Wynika to z zasad identyfikacji i klasyfikacji zwierząt gospodarskich w Polsce – przy takich połączeniach rasowych decyduje nie rasa matki czy ojca, tylko właśnie charakter krzyżówki. Texel jest typową rasą mięsną, a merynos polski raczej kierunkiem wełnistym, chociaż też wykorzystuje się go w produkcji mięsa. Jeżeli więc jagnię ma wśród przodków rasę mięsną, taką jak texel, a drugi rodzic nie jest również typowo mięsną rasą, to zgodnie z zasadami rejestracji wpisuje się je jako krzyżówkę z rasą mięsną. Takie podejście pomaga prowadzić bardziej precyzyjne statystyki hodowlane i lepiej zarządzać stadem pod kątem produkcji mięsa. Z mojego doświadczenia, w praktyce dokumentacja tego typu ułatwia też późniejszą sprzedaż jagniąt na rzeź czy do dalszej hodowli, bo potencjalny odbiorca od razu widzi, że zwierzę ma geny ras mięsnych. Moim zdaniem warto znać te klasyfikacje nie tylko dla poprawności formalnej, ale też dla lepszego planowania pracy w gospodarstwie – szczególnie jeśli myśli się o specjalizacji w kierunku mięsnym.

Pytanie 39

Prawidłowe warunki rozmrażania słomki z nasieniem buhaja to

Odpowiedź	Temperatura wody [°C]	Czas rozmrażania [sekunda]
A.	15÷17	20
B.	25÷27	30
C.	35÷37	40
D.	45÷47	60

A. D.

B. C.

C. A.

D. B.

Nieprawidłowe odpowiedzi często wynikają z błędnych przekonań na temat warunków rozmrażania nasienia buhajów. Wiele osób może myśleć, że wyższa temperatura rozmrażania jest korzystna, jednak to podejście jest błędne. Zbyt wysoka temperatura może prowadzić do denaturacji białek w komórkach nasiennych, co skutkuje ich uszkodzeniem i zmniejszoną zdolnością do zapłodnienia. Inny powszechny błąd to ignorowanie czasu rozmrażania; zbyt krótki lub zbyt długi czas mogą być równie szkodliwe. Na przykład, zbyt krótki czas może prowadzić do niepełnego rozmrożenia, co skutkuje dużym odsetkiem nieaktywnych komórek. Ponadto, wiele osób nie zdaje sobie sprawy z tego, że jakość wody używanej do rozmrażania ma również fundamentalne znaczenie. Woda powinna być wolna od zanieczyszczeń i stabilna pod względem temperatury, aby zapewnić równomierne rozmrażanie. Zastosowanie nieodpowiednich warunków rozmrażania jest jednym z głównych powodów niepowodzeń w inseminacji, co podkreśla znaczenie przestrzegania standardów branżowych i dobrych praktyk. Właściwe zrozumienie tych zasad jest kluczowe dla skutecznego wykorzystania nasienia buhajów w hodowli.

Pytanie 40

Jakie narzędzie wykorzystuje się do korekcji racic u bydła?

A. kleszczy Burdizzo

B. trokaru metalowego

C. peana prostego

D. kleszczy czołowych

Wybór narzędzi do korekcji racic powinien opierać się na ich przeznaczeniu oraz właściwościach anatomicznych bydła. Kleszcze Burdizzo, znane głównie jako narzędzie do kastracji, nie mają zastosowania w korekcji racic. Użycie tego narzędzia w tym kontekście jest niewłaściwe, ponieważ nie tylko nie spełnia swojej funkcji, ale również może prowadzić do poważnych obrażeń. Trokar metalowy to instrument medyczny, który służy do przeprowadzania punkcji, najczęściej w kontekście zabiegów związanych z odprowadzeniem płynów z jam ciała. W przypadku korekcji racic takie narzędzie jest całkowicie nieadekwatne, a jego zastosowanie może zaszkodzić zwierzęciu. Pean prosty, będący narzędziem do chwytania lub trzymania tkanek, również nie jest przystosowany do miejsca, w którym wykonuje się korekcję racic. Doświadczeni weterynarze zwracają uwagę na znaczenie odpowiednich narzędzi, ponieważ niewłaściwy wybór może prowadzić do powikłań, takich jak zakażenia, kontuzje lub ból u zwierząt. Dlatego kluczowe jest stosowanie narzędzi zgodnych z ich przeznaczeniem, by zapewnić bezpieczeństwo i komfort pacjentów.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej