Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik rolnik
Kwalifikacja: ROL.04 - Prowadzenie produkcji rolniczej
Data rozpoczęcia: 7 grudnia 2025 11:11
Data zakończenia: 7 grudnia 2025 11:26

Egzamin zdany!

Wynik: 24/40 punktów (60,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Cielęta ras mięsnych należy po urodzeniu

A. zostawić z matką do momentu odsądzenia w wieku 6-7 miesięcy

B. przenieść do kojca grupowego

C. pozostawić z matką przez czas karmienia siarą, a potem przenieść do kojca grupowego

D. umieścić w indywidualnym kojcu

Przeniesienie cieląt do kojców indywidualnych tuż po porodzie lub do kojców grupowych w pierwszych dniach życia nie jest zalecane z kilku istotnych powodów. Po pierwsze, cielęta w pierwszych godzinach i dniach życia wymagają dostępu do matki, aby mogły przyjąć siarę, która jest kluczowa dla ich zdrowia. Decyzja o oddzieleniu ich od matek może prowadzić do braku odpowiedniego spożycia siary, a tym samym do osłabienia układu odpornościowego młodych zwierząt, co znacząco zwiększa ryzyko wystąpienia chorób. Ponadto, przeniesienie cieląt do kojców indywidualnych ogranicza ich naturalne zachowania społeczne, co jest sprzeczne z zasadami dobrostanu zwierząt. Cielęta, które nie mają kontaktu z innymi zwierzętami, mogą doświadczać stresu, co negatywnie wpływa na ich rozwój emocjonalny i fizyczny. Z kolei pozostawienie cieląt z matkami wyłącznie przez krótki okres karmienia siarą i szybkie przeniesienie ich do kojców grupowych również jest błędnym podejściem. W takim przypadku cielęta mogą nie zdążyć w pełni skorzystać z kontaktu z matką, co prowadzi do nieprawidłowego rozwoju. Dobre praktyki hodowlane zalecają, aby cielęta pozostawały z matkami przez co najmniej 6-7 miesięcy, co nie tylko wspiera ich zdrowie, ale również zapewnia stabilność w relacjach społecznych i ułatwia późniejsze przystosowanie się do życia w grupie.

Pytanie 2

W uprawie pszenicy jarej nawozy azotowe są stosowane w dwóch terminach. Na początku zastosowano 120 kg/ha saletry amonowej (34% N). Oblicz, jaką ilość mocznika (46% N) należy użyć w drugiej aplikacji, jeśli zapotrzebowanie nawozowe pszenicy wynosi 110 kg N/ha?

A. Około 150 kg/ha

B. Około 239 kg/ha

C. Około 204 kg/ha

D. Około 120 kg/ha

Aby obliczyć, ile mocznika należy zastosować w drugiej dawce, pierwszym krokiem jest określenie, ile azotu już dostarczono do rośliny za pomocą saletry amonowej. W przypadku zastosowania 120 kg/ha saletry amonowej (34% N), ilość azotu wynosi: 120 kg * 0,34 = 40,8 kg N/ha. Ponieważ potrzeby nawozowe pszenicy wynoszą 110 kg N/ha, to pozostała ilość azotu, którą trzeba dostarczyć, wynosi: 110 kg N/ha - 40,8 kg N/ha = 69,2 kg N/ha. Mocznika zawiera 46% azotu, więc aby obliczyć, ile mocznika jest potrzebne do dostarczenia 69,2 kg N/ha, używamy wzoru: Ilość mocznika = (69,2 kg N/ha) / (0,46) = 150 kg/ha. Tak więc, właściwe zastosowanie nawozów azotowych w dwóch dawkach, zgodnie z potrzebami rośliny, jest kluczowe dla uzyskania optymalnych plonów. Regularne monitorowanie stanu zdrowia roślin oraz analiza gleby pomoże dostosować dawki nawozów do rzeczywistych potrzeb uprawy, co jest standardem w nowoczesnym rolnictwie.

Pytanie 3

Wskaź chorobę u koni, która charakteryzuje się następującymi symptomami: koń przestaje jeść, wykazuje niepokój, rozgląda się, ciężko oddycha, poci się oraz kładzie się lub przysiada na zadzie.

A. Zagwożdżenie

B. Morzysko

C. Ochwat

D. Kulawizna

Ochwat, znany też jako laminitis, to jednak coś innego. To zapalenie lameli w kopytach, co prowadzi do bólu i kulawizny. Objawy ochwatu różnią się od tych przy morzysku. Jak koń ma ochwat, to zazwyczaj nie chce się ruszać, a nie ma takich rzeczy jak trudności w oddychaniu czy pot. Kulawizna to kolejna sprawa, bo dotyczy głównie problemów z ruchem spowodowanych urazami czy chorobami stawów, a nie ma tu mowy o braku apetytu czy niepokoju. Zagwożdżenie to też inny temat, bardziej pokarmowy, i nie pokazuje tych samych symptomów co morzysko. Często zdarza się, że ludzie, którzy nie znają się na chorobach koni, mylą te objawy, co prowadzi do złych diagnoz. Fajnie byłoby, gdyby każdy właściciel konia miał świadomość, jakie objawy mogą wskazywać na poważniejsze problemy, żeby mógł szybko zareagować.

Pytanie 4

Najwcześniej wysiewaną rośliną ozimą jest

A. żyto

B. rzepak

C. jęczmień

D. pszenica

Rzepak jest rośliną ozimą, która jest wysiewana najwcześniej, przeważnie w miesiącach sierpniu i wrześniu. Wczesny siew rzepaku pozwala na jego lepszy rozwój przed zimą, co przyczynia się do uzyskania wyższych plonów w sezonie wegetacyjnym. Rzepak, jako roślina oleista, odgrywa kluczową rolę w produkcji oleju roślinnego i jest istotnym elementem w rotacji upraw. Wysiew rzepaku w odpowiednim terminie jest zgodny z zasadami agrotechniki, które zalecają, aby rośliny ozime były zasiewane w czasie, który umożliwia im dobrze ukorzenić się przed nadejściem zimy. W praktyce agrarnej, zastosowanie rzepaku w płodozmianach może znacząco poprawić jakość gleby, a także przyczynić się do redukcji chorób i szkodników. Warto także zauważyć, że odpowiedni wybór odmiany rzepaku, dopasowanej do lokalnych warunków glebowych i klimatycznych, ma kluczowe znaczenie dla sukcesu uprawy.

Pytanie 5

Wiatr ma korzystny wpływ głównie w czasie kwitnienia

A. jęczmienia

B. owsa

C. pszenicy

D. żyta

Odpowiedzi wskazujące na jęczmień, owies czy pszenicę, choć mogą wydawać się poprawne na pierwszy rzut oka, nie uwzględniają kluczowych różnic w mechanizmach zapylania tych roślin. Jęczmień, będący rośliną samopylną, nie wymaga wiatru do zapylenia, co sprawia, że jego kwitnienie nie jest uzależnione od wiatru w takim stopniu, jak w przypadku żyta. Co więcej, owies również jest w dużym stopniu samopylny, co oznacza, że jest w stanie zrealizować zapylenie wewnętrzne bez udziału wiatru. Zrozumienie tych mechanizmów jest kluczowe, aby uniknąć typowych błędów myślowych, które mogą prowadzić do fałszywych wniosków dotyczących wpływu wiatru na plonowanie tych roślin. W przypadku pszenicy, chociaż część odmian może korzystać z wiatru, to również przeważa w niej mechanizm samopylności. Wiedza na temat różnorodności strategii zapylania u różnych gatunków zbóż jest istotna nie tylko w kontekście teorii, ale także praktyki rolniczej, ponieważ może wpływać na wybór odpowiednich technik agrotechnicznych oraz lokalizację upraw. Brak uwzględnienia tych aspektów może prowadzić do nieoptymalnych praktyk agrarnych, co z kolei wpływa na efektywność produkcji rolnej.

Pytanie 6

Co może spowodować zaświecenie się lampki kontrolnej ładowania akumulatora?

A. wadliwy pasek napędowy alternatora

B. niski poziom płynu w układzie hamulcowym

C. niedostateczny poziom płynu w chłodnicy

D. obniżona gęstość elektrolitu w akumulatorze

Niski poziom płynu w chłodnicy, spadek gęstości elektrolitu w akumulatorze oraz niski poziom płynu w układzie hamulcowym są czynnikami, które nie mają bezpośredniego wpływu na zapalenie się kontrolki ładowania akumulatora. Niski poziom płynu w chłodnicy może powodować przegrzewanie silnika, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do poważniejszych uszkodzeń, ale nie wpływa na funkcjonowanie alternatora. Z kolei spadek gęstości elektrolitu w akumulatorze wskazuje na jego stan naładowania, jednak to samo w sobie nie jest przyczyną zapalenia się kontrolki ładowania, a raczej skutkiem niewłaściwego ładowania akumulatora, które może być spowodowane problemem z alternatorem. Niski poziom płynu w układzie hamulcowym prowadzi do utraty skuteczności hamowania, co jest zupełnie innym problemem niepowiązanym z ładowaniem akumulatora. Często spotykane jest mylenie tych objawów, co może prowadzić do nieprawidłowej diagnozy i niewłaściwego rozwiązania problemu. Właściwa identyfikacja symptomów i ich źródeł jest kluczowa dla bezpieczeństwa i efektywności eksploatacji pojazdu, dlatego tak ważne jest zrozumienie, które elementy układu elektrycznego są ze sobą powiązane i jak ich uszkodzenia mogą wpływać na funkcjonowanie całego systemu.

Pytanie 7

Jakie środki chemiczne wykorzystuje się do eliminacji perzu?

A. środki fumigacyjne

B. środki grzybobójcze

C. herbicydy

D. środki odstraszające

Herbicydy to substancje chemiczne stosowane w celu zwalczania roślinnych szkodników, w tym chwastów takich jak perz, który jest jednym z najbardziej uciążliwych chwastów w uprawach rolnych. Działają one na różne mechanizmy biologiczne, powodując śmierć rośliny docelowej, co pozwala na ochronę plonów przed konkurencją o światło, wodę oraz składniki odżywcze. W zależności od rodzaju herbicydu, mogą one działać kontaktowo, co oznacza, że zabijają rośliny, z którymi mają bezpośredni kontakt, lub systemowo, co pozwala na ich wchłonięcie przez roślinę, a następnie rozprzestrzenienie się w całym organizmie chwastu. Przykładem herbicydów stosowanych w zwalczaniu perzu są glifosat oraz dicamba. Warto jednak pamiętać, że stosując herbicydy, należy przestrzegać zasad integrowanej ochrony roślin, co oznacza ich użycie w połączeniu z innymi metodami, takimi jak uprawy zmienne i mechaniczne usuwanie chwastów, aby zminimalizować ryzyko odporności chwastów na środki chemiczne.

Pytanie 8

Z danych finansowych zakładu mięsnego Kabanos wynika, że wartość aktywów osiągnęła 25 000 zł, kapitał obcy wynosi 3 000 zł, a kapitał zakładowy to 18 000 zł. Jak wysoki był zysk masarni w bieżącym roku?

A. 4 000 zł

B. 18 000 zł

C. 21 000 zł

D. 3 000 zł

Aby określić zysk masarni Kabanos za rok bieżący, należy skorzystać z podstawowej formuły bilansowej, która mówi, że aktywa są równe sumie kapitałów własnych oraz kapitału obcego. W tym przypadku wartość aktywów wynosi 25 000 zł, kapitał obcy wynosi 3 000 zł, a kapitał założycielski (czyli kapitał własny) wynosi 18 000 zł. Zatem: Zysk = Aktywa - Kapitał Własny - Kapitał Obcy. Po podstawieniu wartości: 25 000 zł - 18 000 zł - 3 000 zł = 4 000 zł. Obliczenie to pokazuje, że zysk masarni za rok bieżący wyniósł 4 000 zł. Taki sposób analizy danych bilansowych jest zgodny z praktykami rachunkowości, które wskazują, że zysk powinien być obliczany na podstawie całkowitych aktywów i pasywów. Wartości te są niezbędne do skutecznego zarządzania finansami w firmie oraz do podejmowania świadomych decyzji strategicznych.

Pytanie 9

Obsada zwierząt w gospodarstwach ekologicznych nie powinna przekraczać 2 SD/1 ha. Określ, które gospodarstwo spełnia wymagania obsady zwierząt dla gospodarstw ekologicznych?

Numer gospodarstwa	Liczba zwierząt (szt.)	Średnia masa ciała zwierząt (kg)	Powierzchnia gospodarstwa (ha)
I	40	500	12
II	20	500	15
III	20	450	8
IV	40	450	12

A. Gospodarstwo I.

B. Gospodarstwo IV.

C. Gospodarstwo II.

D. Gospodarstwo III.

Gospodarstwo II spełnia wymagania dotyczące obsady zwierząt w gospodarstwach ekologicznych, ponieważ ma 20 sztuk zwierząt na 15 hektarów. Obliczając obsadę, uzyskujemy stosunek 1,33 sztuki na hektar, co jest znacznie poniżej dozwolonego limitu 2 sztuk na hektar. Przestrzeganie tych norm jest kluczowe w praktykach rolnictwa ekologicznego, które dąży do zrównoważonego rozwoju oraz minimalizacji negatywnego wpływu na środowisko. Dzięki odpowiedniej obsadzie, gospodarstwa ekologiczne mogą zapewnić właściwe warunki życia zwierząt, co przekłada się na ich dobrostan oraz jakość produktów. Warto również zaznaczyć, że odpowiednia obsada wpływa na utrzymanie bioróżnorodności, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rolnictwa. W praktyce, aby skutecznie zarządzać obsadą, producenci powinni monitorować stan zdrowia swoich zwierząt oraz dostosowywać liczebność do warunków środowiskowych i dostępnych zasobów paszowych.

Pytanie 10

Do chwastów rosnących przy ziemi, które wyrastają w dolnej części łanu roślin, zalicza się

A. owies głuchy

B. komosa biała

C. gwiazdnica pospolita

D. chwastnica jednostronna

Chwastnica jednostronna (Echinochloa crus-galli), komosa biała (Chenopodium album) i owies głuchy (Avena fatua) to rośliny, które mogą być mylone z chwastami przyziemnymi, ale nie rozwijają się w dolnej części łanu roślin. Chwastnica jednostronna jest znana z pionowego wzrostu i dominacji w wyższych warstwach roślinności, co sprawia, że nie konkuruje bezpośrednio z innymi roślinami w dolnej warstwie. Komosa biała, również roślina o wysokim wzroście, ma zdolność do dominacji w różnych warunkach glebowych, ale jej struktura wzrostu nie sprzyja konkurencji w dolnych warstwach łanu. Z kolei owies głuchy, jako chwast o silnym wzroście, zazwyczaj występuje w górnych warstwach roślinności. Zrozumienie różnic w morfologii i taktyce wzrostu tych chwastów jest kluczowe w strategiach ich kontroli. Kluczowym błędem jest założenie, że wszystkie chwasty rozwijają się w tej samej strefie okolicy roślin uprawnych, co może prowadzić do niewłaściwego zastosowania środków ochrony roślin i strategii zarządzania. Wiedza na temat specyficznych cech morfologicznych chwastów oraz ich preferencji środowiskowych jest niezbędna do skutecznego ich zwalczania.

Pytanie 11

Który zestaw nawozów mineralnych może być stosowany w rolnictwie ekologicznym?

− kainit − dolomit − siarczan potasu − mączka fosforytowa	− margiel − karnalit − polifoska − superfosfat pylisty	− polifoska − siarczan potasu − saletra amonowa − mączka fosforytowa	− mocznik − siarczan potasu − kizeryt granulowany − superfosfat granulowany
A.	B.	C.	D.

A. C.

B. D.

C. B.

D. A.

Odpowiedź A jest prawidłowa, ponieważ zestaw nawozów mineralnych zawiera składniki, które są akceptowane w rolnictwie ekologicznym. W szczególności kainit i dolomit dostarczają niezbędnych składników odżywczych, a siarczan potasu wspiera zdrowy wzrost roślin, a mączka fosforytowa jest źródłem fosforu, co jest kluczowe dla rozwoju korzeni. Rolnictwo ekologiczne stosuje nawozy naturalne oraz mineralne zgodne z przepisami, które promują zrównoważony rozwój i ochronę środowiska. Użycie nawozów z zestawu A wspiera biologiczną aktywność gleby oraz ogranicza negatywne skutki stosowania syntetycznych nawozów, co jest zgodne z zasadami dobrej praktyki rolniczej. W praktyce, rolnicy stosując zestaw A, mogą ubogacić glebę w mikroelementy i minerały, co sprzyja zdrowemu wzrostowi roślin oraz zwiększa bioróżnorodność w ekosystemie rolniczym.

Pytanie 12

W tabeli przedstawiono przykładowe dawki pokarmowe dla jałowic - żywienie zimowe. Na podstawie danych zamieszczonych w tabeli określ dzienne zapotrzebowanie na kiszonkę i siano dla 10 jałówek w wieku dwóch lat.

Pasza w kg	Wiek jałówek w miesiącach
Pasza w kg	od 6 do12	od 13 do 18	od 19 do 24	od 25 do 30
Buraki pastewne	8	15	20	25
Siano	4	5	5	5
Kiszonka	-	5	10	15
Pasze treściwe	1	-	-	-

A. Kiszonka 100 kg i siano 100 kg

B. Kiszonka 50 kg i siano 100 kg

C. Kiszonka 100 kg i siano 50 kg

D. Kiszonka 50 kg i siano 50 kg

Odpowiedź, która wskazuje na zapotrzebowanie 100 kg kiszonki i 50 kg siana dla 10 jałówek w wieku dwóch lat, jest poprawna z kilku powodów. Po pierwsze, znajomość dziennego zapotrzebowania na pasze jest kluczowa w prawidłowym żywieniu bydła. Z danych zawartych w tabeli wynika, że jedna jałówka w tym wieku potrzebuje 10 kg kiszonki oraz 5 kg siana. Przyjmuje się, że młode bydło, w szczególności jałówki, wymaga zbilansowanej diety, aby zapewnić prawidłowy rozwój i wzrost. Dlatego, mnożąc te wartości przez 10 jałówek, otrzymujemy 100 kg kiszonki oraz 50 kg siana. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami w żywieniu zwierząt, które sugerują, że odpowiedni dobór pasz wpływa nie tylko na zdrowie, ale także na wydajność produkcyjną zwierząt. Planowanie diety w oparciu o rzeczywiste zapotrzebowanie jest kluczowe dla utrzymania zdrowia stada oraz optymalizacji kosztów produkcji.

Pytanie 13

Uszeregowane zboża według kryterium od najwyższych do najniższych wymagań glebowych przedstawia wariant

A.	B.	C.	D.
1. Jęczmień 2. Pszenica 3. Pszenżyto 4. Żyto	1. Pszenica 2. Jęczmień 3. Żyto 4. Pszenżyto	1. Pszenica 2. Jęczmień 3. Pszenżyto 4. Żyto	1. Pszenica 2. Pszenżyto 3. Jęczmień 4. Żyto

A. A.

B. B.

C. C.

D. D.

Odmowa poprawnej odpowiedzi prowadzi do nieporozumień związanych z wymaganiami glebowymi zbóż. Udzielenie odpowiedzi, która nie uwzględnia rzeczywistych potrzeb glebowych poszczególnych gatunków, może wynikać z błędnych założeń lub braku znajomości praktycznych aspektów ich uprawy. Często mylnie klasyfikowane są zboża jako mniej wymagające, co może prowadzić do nieefektywnego zarządzania zasobami glebowymi. Wybór niewłaściwego zboża do konkretnej gleby może skutkować niskimi plonami, a także degradacją jakości gleby. Niezrozumienie tego, że pszenica wymaga znacznie lepszych warunków niż żyto, prowadzi do błędnych decyzji agronomicznych. Również założenie, że wszystkie zboża mają podobne wymagania glebowe, jest częstym błędem, który nie uwzględnia specyfiki ich biologii oraz ekologii. Aby uniknąć tych pułapek, warto zwrócić uwagę na analizy glebowe oraz dostosować wybór uprawy do lokalnych warunków, co jest zgodne z zaleceniami dobrych praktyk rolniczych. Właściwe rozumienie i klasyfikacja zbóż według ich wymagań glebowych są kluczowe nie tylko dla uzyskania wysokich plonów, ale również dla zachowania równowagi ekosystemów rolniczych.

Pytanie 14

Największe zanieczyszczenie wód gruntowych może wystąpić w wyniku

A. składowania wysłodków buraczanych bezpośrednio na grunt

B. długotrwałego zalegania mokrej słomy na ścierniskach

C. przechowywania obornika na specjalnych płytach gnojowych

D. używania zbyt dużych dawek nawozów mineralnych

Stosowanie zbyt wysokich dawek nawozów mineralnych może prowadzić do intensywnego zanieczyszczenia wód gruntowych, co jest potwierdzone licznymi badaniami w obszarze agronomii i ochrony środowiska. W nadmiarze nawozów, zwłaszcza azotowych, ich składniki mogą przenikać przez glebę do wód gruntowych, co prowadzi do eutrofizacji zbiorników wodnych oraz zanieczyszczenia wód pitnych. Przykładem praktycznym jest wdrażanie systemów zarządzania nawożeniem, które opierają się na analizach gleby i roślin, co pozwala na bardziej precyzyjne dawkowanie nawozów, zgodnie z rzeczywistymi potrzebami upraw. Dobre praktyki rolnicze, takie jak rotacja upraw i stosowanie nawozów organicznych, mogą również zminimalizować ryzyko zanieczyszczenia. Warto również zaznaczyć, że zgodność z normami ochrony środowiska i regulacjami prawnymi, takimi jak dyrektywy UE dotyczące jakości wód, jest kluczowa w zapobieganiu negatywnym skutkom stosowania nawozów mineralnych.

Pytanie 15

Ewidencjonowanie operacji gospodarczej "przyjęcie materiałów do magazynu" na podstawie dokumentu Pz odbywa się na kontach

A. Wn "Materiały", Ma "Wartość sprzedanych materiałów w cenie zakupu"

B. Wn "Materiały", Ma "Rozliczenie zakupu materiałów"

C. Wn "Rozliczenie zakupu materiałów", Ma "Materiały"

D. Wn "Wartość sprzedanych materiałów w cenie zakupu", Ma "Materiały"

Inne odpowiedzi nie oddają właściwego charakteru operacji związanej z przyjęciem materiałów do magazynu. W przypadku propozycji, które zakładają zapisanie na koncie 'Rozliczenie zakupu materiałów' po stronie debetowej, następuje mylne założenie, że zmniejszenie zobowiązań powinno być ewidencjonowane w momencie przyjęcia towaru. W praktyce, zobowiązania są rozliczane na koncie 'Rozliczenie zakupu materiałów' tylko po dokonaniu płatności lub uzgodnieniu z dostawcą. Co więcej, odpowiedzi dotyczące 'Wartości sprzedanych materiałów w cenie zakupu' są całkowicie nieadekwatne w kontekście przyjęcia materiałów do magazynu, ponieważ sprzedane materiały powinny być ewidencjonowane w odrębnej procedurze i nie mają związku z przyjęciem nowych zapasów. Typowym błędem myślowym jest mylenie operacji zakupowych z operacjami sprzedażowymi, co prowadzi do nieprawidłowych zapisów w księgach rachunkowych. Ważne jest, aby zrozumieć, że każdy zapis w księgowości opiera się na podwójnej zasadzie kont, co oznacza, że każdy wzrost aktywów musi być równoważony przez odpowiednie zmiany w pasywach lub innych kontach. Właściwe ewidencjonowanie nie tylko wspiera transparentność finansową, ale także zapewnia zgodność z obowiązującymi standardami rachunkowości.

Pytanie 16

Zawartość na poziomie około 18% sacharozy jest charakterystyczna dla typów buraka

A. cukrowo-paszowego

B. cukrowego

C. paszowego

D. paszowo-cukrowego

Odpowiedź 'cukrowego' jest prawidłowa, ponieważ burak cukrowy jest odmianą rośliny uprawnej, która została specjalnie wyhodowana w celu maksymalizacji zawartości sacharozy. Zawartość sacharozy w buraku cukrowym osiąga zazwyczaj wartość około 18%, co czyni go jednym z głównych surowców do produkcji cukru. Buraki cukrowe są uprawiane w wielu krajach, a ich zbiór i przetwarzanie są zgodne z ściśle określonymi standardami jakości, co zapewnia efektywność produkcji. Przykładem dobrych praktyk w uprawie buraków cukrowych jest stosowanie odpowiednich nawozów i technik irygacyjnych, które wspierają wzrost roślin oraz zwiększają zawartość cukru. Dzięki temu buraki cukrowe są bardziej opłacalne w produkcji cukru niż inne odmiany buraków, które nie mają tak wysokiej zawartości sacharozy, jak na przykład buraki pastewne.

Pytanie 17

Wskaźnik udziału kapitałów obcych w finansowaniu aktywów firmy wynosi 90%. Co to oznacza?

A. aktywa firmy są w 90% obciążone kapitałami obcymi

B. aktywa firmy są w 90% finansowane przez kapitały własne

C. działalność przedsiębiorstwa jest w niewielkim stopniu uzależniona od kapitału obcego

D. przedsiębiorstwo ma bardzo niski poziom zadłużenia

Wskaźnik 90% kapitałów obcych w źródłach finansowania majątku firmy mówi nam, że duża część aktywów jest pokrywana przez zewnętrzne źródła. To może być związane z różnymi strategiami, jak np. branie kredytów czy emisja obligacji. Warto pamiętać, że taki wysoki udział kapitałów obcych może pokazywać, że firma ma ambitne plany rozwoju. Ale z drugiej strony, to też niesie ryzyko większego zadłużenia. W branżach, które potrzebują dużych inwestycji, jak budownictwo czy przemysł, korzystanie z kapitału obcego jest dość powszechne, bo pozwala na szybszy rozwój. Tylko trzeba uważać, bo nadmierne zadłużenie może prowadzić do problemów z płynnością, co w dłuższym czasie może zaszkodzić stabilności firmy. Przykładem mogą być firmy, które szybko zwiększają swoje aktywa dzięki inwestycjom, ale zbyt duże zadłużenie może stać się ciężarem w trudniejszych czasach gospodarczych.

Pytanie 18

W kosiarkach rotacyjnych bębnowych dostosowanie wysokości koszenia, z mniejszej na większą, można osiągnąć przez

A. założenie dodatkowych pierścieni dystansowych

B. zmianę prędkości obrotowej bębnów

C. regulację przestrzeni pomiędzy talerzami

D. wyjęcie pierścieni dystansowych

Zmiana prędkości obrotowej bębnów nie wpływa na wysokość koszenia, lecz na prędkość, z jaką kosiarka wykonuje swoje zadanie. Zwiększając prędkość, można przyspieszyć proces koszenia, ale nie zmienia to zastosowanej wysokości cięcia. Wymontowanie pierścieni dystansowych również nie jest skuteczną metodą, ponieważ ich usunięcie obniża wysokość bębnów, co w efekcie prowadzi do niższego cięcia, a nie wyższego. Regulacja odległości talerzy względem siebie jest techniką stosowaną w niektórych urządzeniach, jednak w kontekście kosiarki rotacyjnej bębnowej nie ma to zastosowania, ponieważ takie działanie nie wpływa na wysokość cięcia, a jedynie na rozkład ciętego materiału. W praktyce, wiele osób myli kwestie prędkości i wysokości cięcia, co prowadzi do nieporozumień. Prawidłowe podejście do ustawienia wysokości koszenia wymaga zrozumienia mechaniki urządzenia oraz jego specyfiki. Niezrozumienie tych podstawowych zasad może prowadzić do błędnych konfiguracji, które nie tylko wpłyną na efektywność koszenia, ale również mogą uszkodzić trawnik, co w dłuższym okresie prowadzi do wzrostu kosztów związanych z jego regeneracją i pielęgnacją.

Pytanie 19

Na glebach o dużej gęstości, aby poprawić warunki wodne i powietrzne, należy zastosować

A. glinowanie

B. wapnowanie

C. iłowanie

D. głęboszowanie

Głęboszowanie to technika agrotechniczna, która polega na głębokim spulchnianiu gleby na głębokość od 30 do 60 cm, co ma na celu poprawę warunków wodno-powietrznych w glebach ciężkich, takich jak gliny. Proces ten umożliwia lepsze wnikanie wody, co jest niezwykle istotne w przypadku gleb o wysokiej konsystencji, które mają tendencję do zatrzymywania wody i utrudniania jej odparowywaniu. Dzięki głęboszowaniu poprawia się także struktura gleby, co sprzyja rozwojowi mikroorganizmów i korzeni roślin, a tym samym podnosi plony. W praktyce, głęboszowanie wykonuje się za pomocą specjalnych urządzeń, zwanych głęboszami, które wyrywają i rozdrabniają zbitą glebę. Warto również dodać, że głęboszowanie jest szczególnie zalecane w uprawach rolnych, gdzie występują problemy z drenażem, a także w przypadku gleb, które były intensywnie użytkowane przez dłuższy okres. Przykładem zastosowania może być przygotowanie pola pod uprawy zbóż, gdzie poprawione warunki glebowe mogą znacząco zwiększyć plon oraz jakość uzyskiwanych plonów.

Pytanie 20

Jakie rośliny zalicza się do chwastów jednoliściennych?

A. łoboda rozłożysta

B. ostrożeń polny

C. owies głuchy

D. komosa biała

Owies głuchy (Avena fatua) jest rośliną jednoliścienną, co oznacza, że jego nasiona mają jeden liść zarodkowy (liścienny). Roślina ta należy do rodziny traw i jest powszechnie uznawana za chwast w uprawach zbóż. Charakteryzuje się długimi, wąskimi liśćmi, które są typowe dla roślin jednoliściennych. W praktyce, owies głuchy może powodować znaczne straty plonów, ponieważ konkuruje z uprawami o zasoby wodne i składniki odżywcze. Zrozumienie klasyfikacji chwastów jest kluczowe w zarządzaniu uprawami, co może pomóc w stosowaniu odpowiednich metod zwalczania, takich jak herbicydy selektywne, które są skuteczne wobec owsa głuchego, ale nie szkodzą uprawom zbóż. Ponadto, znajomość charakterystyki owsa głuchego oraz jego cyklu życiowego stanowi istotny element integrowanej ochrony roślin, co jest zgodne z dobrymi praktykami rolniczymi, mając na celu zrównoważony rozwój produkcji rolniczej oraz minimalizację wpływu na środowisko.

Pytanie 21

Najwyższą wartość wypiekową ze względu na zawartość glutenu uzyskuje się z ziaren

A. kukurydzy

B. pszenicy

C. pszenżyta

D. żyta

Wybór pszenżyta, żyta czy kukurydzy jako źródła mąki o wysokiej wartości wypiekowej nie jest uzasadniony, gdyż każda z tych roślin ma odmienną zawartość glutenu, co bezpośrednio wpływa na właściwości wypiekowe otrzymywanej mąki. Pszenżyto, będące hybrydą pszenicy i żyta, zawiera gluten, lecz jego jakość i ilość są niższe, co przekłada się na słabsze właściwości wypiekowe, takie jak mniejsza elastyczność ciasta i trudności w uzyskiwaniu odpowiedniej objętości wypieków. Z kolei żyto, mimo że ma swoje zastosowanie w piekarnictwie, zawiera znacznie mniej glutenu, co skutkuje wypiekami o gęstszej i bardziej zbitej strukturze, typowymi dla pieczywa żytniego. Kukurydza, z kolei, nie zawiera glutenu w ogóle, co wyklucza ją jako składnik do wypieków chlebowych. Wypieki z mąki kukurydzianej mają zupełnie inny profil tekstury i smaku, a ich zastosowanie ogranicza się głównie do produktów takich jak tortilla czy wypieki bezglutenowe. Typowym błędem w myśleniu jest przecenianie możliwości innych zbóż w kontekście wypieków, bez zrozumienia roli glutenu w procesie fermentacji i rozwoju struktury ciasta. Znajomość różnic w składzie białkowym różnych rodzajów mąki jest kluczowa dla osiągania oczekiwanych rezultatów w pieczeniu.

Pytanie 22

Roślinny produkt, który charakteryzuje się najwyższą zawartością białka, to

A. soja

B. rzepak

C. ziemniak

D. kapusta

Soja to roślina strączkowa, która w swoim składzie zawiera około 36-40% białka, co czyni ją jednym z najbogatszych źródeł białka pochodzenia roślinnego. Białko sojowe zawiera wszystkie niezbędne aminokwasy, co czyni je kompletnym białkiem, porównywalnym z białkiem zwierzęcym. Dlatego soja jest szczególnie ceniona w dietach wegetariańskich i wegańskich jako substytut mięsa. Produkty takie jak tofu, tempeh czy mleko sojowe są popularnymi wyborami wśród osób dbających o zdrową dietę. Dzięki wysokiej zawartości białka, soja przyczynia się do budowy masy mięśniowej, a także wspiera procesy regeneracyjne organizmu. Warto również zaznaczyć, że soja jest źródłem zdrowych tłuszczy oraz składników odżywczych, takich jak witaminy z grupy B oraz minerały, co czyni ją wartościowym elementem codziennej diety. W kontekście standardów branżowych, soja jest również wykorzystywana w przemyśle spożywczym, kosmetycznym i farmaceutycznym, co potwierdza jej wszechstronność i znaczenie na rynku.

Pytanie 23

Jakie płody rolne są jednocześnie surowcem dla branży spożywczej oraz produktem żywnościowym?

A. korzeń buraka cukrowego

B. nasiona rzepaku

C. ziarno jęczmienne

D. mleko krowie

Mleko krowie to naprawdę ciekawy produkt. Pełni ważną rolę w kuchni i jest też podstawą dla wielu przysmaków, jak sery czy jogurty. Ma w sobie masę wartościowych rzeczy, takich jak białko, tłuszcze, witaminy i minerały. Można powiedzieć, że jest bardzo wszechstronne! Przy tym, żeby było bezpieczne dla wszystkich, musi spełniać naprawdę surowe normy sanitarno-epidemiologiczne. Mleczarnie często korzystają z różnych standardów, żeby mieć pewność, że wszystko jest na najwyższym poziomie. Na przykład, w produkcji serów najpierw pasteryzują surowe mleko, a potem je fermentują w kontrolowanych warunkach. Dzięki temu dostajemy produkt, który jest smaczny i zdrowy. Generalnie, mleko krowie to świetny przykład surowca, który ma podwójną rolę w łańcuchu dostaw żywności – jest surowcem, ale także gotowym do jedzenia produktem.

Pytanie 24

Zespół prac przygotowawczych do siewu realizowanych w jesieni zaczyna się od

A. bronowania

B. włókowania

C. orki siewnej

D. talerzowania

Wybór metody przygotowania gleby przed siewem jest kluczowy dla sukcesu uprawy, a każda z wymienionych technik ma swoje specyficzne zastosowanie. Włókowanie, choć przydatne, jest metodyką stosowaną głównie po wykonaniu orki, mającą na celu wyrównanie powierzchni gleby oraz przygotowanie jej do siewu. Nie jest to jednak proces inicjujący uprawy, co czyni tę odpowiedź niewłaściwą w kontekście pytania. Bronowanie z kolei polega na spulchnieniu powierzchni gleby i usunięciu chwastów, co może być przydatne w pewnych okolicznościach, ale nie zastępuje potrzeby głębszego spulchnienia, które zapewnia orka siewna. Talerzowanie to zaawansowana technika stosowana w przypadku gleb ciężkich, która umożliwia ich spulchnienie i rozdrobnienie dużych brył ziemi. Chociaż talerzowanie jest użyteczne, również nie stanowi podstawowej metody przygotowania gleby przed siewem, a raczej dodatkowego zabiegu w późniejszym etapie. Zrozumienie różnicy między tymi metodami jest istotne dla prawidłowego planowania cyklu uprawowego. Dlatego istotne jest, aby przed przystąpieniem do uprawy jasno określić, które działania są kluczowe dla danej gleby i uprawy, aby uniknąć typowych błędów myślowych, które prowadzą do niewłaściwego doboru metod.

Pytanie 25

Konie o niskim wzroście, które mają mocny grzbiet, łagodny charakter oraz są przyzwyczajone do wspinaczki, mogą być wykorzystywane w celu

A. jucznym

B. zaprzęgowym

C. wierzchowym

D. sportowym

Wybór odpowiedzi dotyczących użytku sportowego, wierzchowego lub zaprzęgowego jest nieodpowiedni w kontekście opisanych cech koni. Konie sportowe zazwyczaj wymagają większego wzrostu oraz specyficznych predyspozycji, które nie są typowe dla koni niskiego wzrostu. Ich budowa ciała oraz temperament nie są przystosowane do intensywnego wysiłku fizycznego, który jest niezbędny w dyscyplinach sportowych, takich jak skoki przez przeszkody czy wyścigi. Ponadto, wierzchowe użytkowanie koni polega na ich jeździe w siodle, co wymaga większej swobody ruchów i wytrzymałości, a konie niskiego wzrostu nie są najczęściej wybierane do tego celu ze względu na ograniczone możliwości w zakresie przenoszenia ciężaru jeźdźca oraz ich mniejszą szybkość. Z kolei zaprzęgowe konie charakteryzują się specjalizacją w pracy w zaprzęgach, co również nie odpowiada opisanym cechom koni jucznych. Wiele osób popełnia błąd, zakładając, że wszystkie konie mogą być wykorzystane do różnych celów bez uwzględnienia ich indywidualnych cech i predyspozycji. Kluczowe jest, aby przy wyborze koni do różnych zadań kierować się ich specyfiką oraz zastosowaniem, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli i użytkowaniu koni.

Pytanie 26

Rośliny, na których przeprowadzono zabiegi chemicznej ochrony, mogą być zbierane oraz używane jako pasza dopiero po upływie jakiego okresu?

A. po czasie prewencji

B. po tygodniu

C. następnego dnia

D. po okresie karencji

Odpowiedź "po okresie karencji" jest prawidłowa, ponieważ karencja to czas, który musi upłynąć od momentu zastosowania substancji chemicznej do momentu, kiedy roślina może być zbierana lub skarmiana. Okres karencji jest kluczowy dla zapewnienia bezpieczeństwa zarówno ludzi, jak i zwierząt, a także dla ochrony środowiska. W praktyce oznacza to, że stosując jakiekolwiek środki ochrony roślin, należy zapoznać się z zaleceniami producenta, które określają czas karencji dla danej substancji. Na przykład, jeśli zastosowano herbicyd, okres karencji może wynosić od kilku dni do kilku tygodni, w zależności od jego składu chemicznego oraz rodzaju upraw. Ignorowanie okresów karencji może prowadzić do zatrucia zwierząt lub ludzi, dlatego przestrzeganie tych zasad jest niezbędne w każdym gospodarstwie rolnym. Ponadto, zgodność z regulacjami prawnymi w zakresie stosowania pestycydów jest nie tylko praktyką odpowiedzialną, ale również wymogiem ochrony zdrowia publicznego.

Pytanie 27

Jakie jest zadanie otoczkowania nasion buraków cukrowych?

A. zwiększenie rozmiarów nasion

B. zmniejszenie wagi nasion

C. dostosowanie kształtu i wielkości nasion do wymagań precyzyjnego siewu

D. opóźnienie procesu kiełkowania nasion

Odpowiedź wskazująca na dopasowanie wielkości i kształtu nasion do wymogów precyzyjnego siewu jest prawidłowa, ponieważ otoczkowanie nasion buraków cukrowych ma na celu poprawę ich właściwości siewnych. Otoczkowanie polega na pokrywaniu nasion specjalnymi materiałami, co pozwala na uzyskanie jednorodnych rozmiarów oraz kształtów. Taki proces nie tylko ułatwia proces siewu, ale także zwiększa precyzję w rozmieszczaniu nasion w glebie. Dzięki zastosowaniu technologii otoczkowania, możliwe jest dostosowanie nasion do nowoczesnych siewników, które wymagają nasion o określonych parametrach. Przykładem może być wykorzystanie nasion otoczkowanych w siewnikach punktowych, które wymagają nasion o standardowych wymiarach dla prawidłowego działania. Ponadto, otoczkowane nasiona często są wzbogacane w substancje odżywcze czy środki ochrony roślin, co zwiększa szansę na ich prawidłowy rozwój i zdrowotność plonów. Dobre praktyki w otoczkowaniu nasion obejmują także precyzyjne dobieranie materiałów otoczkowujących, co wpływa na jakość i efektywność uprawy buraków cukrowych.

Pytanie 28

W czasie, gdy w chlewni występuje wiele much, należy przeprowadzić zabieg

A. detoksykacji

B. dezynsekcji

C. deratyzacji

D. dezynfekcji

Zabieg dezynsekcji jest kluczowy w przypadku masowego występowania much w chlewni, ponieważ ma na celu eliminację owadów, które mogą stanowić poważne zagrożenie dla zdrowia zwierząt oraz jakości produktów pochodzenia zwierzęcego. Muchy mogą przenosić patogeny, które prowadzą do chorób zakaźnych, a ich obecność w chlewni może wpływać negatywnie na dobrostan zwierząt. Przykładowo, w przypadku hodowli trzody chlewnej, zwiększona liczba much może prowadzić do stresu u zwierząt, co w konsekwencji może obniżyć ich wydajność produkcyjną. Podstawowe metody dezynsekcji obejmują stosowanie środków owadobójczych, które powinny być aplikowane zgodnie z zaleceniami producentów oraz obowiązującymi przepisami prawa. Zastosowanie monitorowania na obecność owadów oraz regularne utrzymywanie czystości w chlewni są również kluczowymi elementami strategii zarządzania szkodnikami, co pomaga w minimalizacji ryzyka masowego wystąpienia much. Warto również zaznaczyć, że dezynsekcja powinna być częścią szerszego programu zarządzania zdrowiem zwierząt, który obejmuje profilaktykę i kontrolę chorób.

Pytanie 29

Zwierzęta są trzymane bez specjalnych budynków inwentarskich, mają zapewnione 0,5 ha pastwiska na jedną krowę z cielęciem, ochronę przed niekorzystnymi warunkami pogodowymi, możliwość schronienia przed dzikimi zwierzętami, dostęp do wody pitnej (w zimie nie zamarzającej), dostatek paszy oraz suche miejsce do leżenia.
Opis ten odnosi się do chowu bydła mięsnego

A. półintensywnego

B. wolnego

C. intensywnego

D. ekstensywnego

Wybór pozostałych opcji, takich jak półintensywny, wolny i intensywny, bazuje na błędnym zrozumieniu różnic między systemami chowu bydła. Chow półintensywny charakteryzuje się połączeniem pastwisk oraz podawania pasz treściwych, co nie odpowiada opisanym warunkom, które wskazują na brak budynków inwentarskich oraz dominację naturalnych pastwisk. W systemie wolnym, zwierzęta mają większą swobodę ruchu, ale często w kontekście specyficznych wybiegów, które są kontrolowane, a co za tym idzie, nie do końca odzwierciedlają opisane warunki. Z kolei chów intensywny koncentruje się na maksymalizacji produkcji w ograniczonej przestrzeni, co stoi w sprzeczności z podanymi wymaganiami dotyczącymi dużych areałów pastwiskowych oraz naturalnych warunków życia zwierząt. Wybór niewłaściwego podejścia może wynikać z mylnych założeń dotyczących wydajności produkcji oraz dobrostanu zwierząt. Często hodowcy mogą mylić intensyfikację z jakością, co prowadzi do wyborów, które nie zawsze są korzystne dla zwierząt, a także dla długoterminowych celów zrównoważonego rozwoju. Zrozumienie różnic między tymi systemami jest kluczowe dla podejmowania świadomych decyzji w hodowli bydła, a także dla implementacji najlepszych praktyk w zakresie dobrostanu zwierząt.

Pytanie 30

Która z poniższych roślin jest typowym przykładem poplonu ozimego?

A. Żyto

B. Kukurydza

C. Fasola

D. Słonecznik

Żyto jest doskonałym przykładem poplonu ozimego, ponieważ jest to roślina, która dobrze znosi niskie temperatury i może być wysiewana jesienią, co pozwala na wzrost w miesiącach zimowych. Dzięki temu można skutecznie wykorzystać okres, w którym inne rośliny nie rosną, wzbogacając glebę w substancje organiczne i poprawiając jej strukturę. Poplony ozime, takie jak żyto, są niezwykle istotne w zrównoważonym rolnictwie, ponieważ pomagają w zatrzymaniu składników pokarmowych w glebie, zapobiegając ich wymywaniu. Dodatkowo, żyto jako poplon ozimy wspomaga walkę z chwastami, minimalizując potrzebę stosowania herbicydów. Z mojego doświadczenia, uprawa żyta jako poplonu ozimego przyczynia się do poprawy jakości gleby, co jest zgodne z dobrymi praktykami rolniczymi wspierającymi bioróżnorodność i zrównoważony rozwój. Warto też pamiętać, że żyto ma zdolność do głębokiego korzenienia się, co poprawia napowietrzanie gleby i jej zdolność do zatrzymywania wody. Jest to więc roślina bardzo uniwersalna i wartościowa w kontekście rolnictwa.

Pytanie 31

Jakie pH gleby jest wymagane dla roślin okopowych korzeniowych?

A. 4,5 - 5,9

B. 6,0 - 7,2

C. poniżej 4,5

D. powyżej 7,2

Odpowiedzi sugerujące odczyn pH powyżej 7,2, poniżej 4,5 lub w przedziale 4,5 - 5,9 są nieprawidłowe, ponieważ nie uwzględniają specyficznych potrzeb roślin okopowych korzeniowych. Gleba o pH powyżej 7,2 staje się zasadowa, co nie sprzyja skutecznemu przyswajaniu składników pokarmowych przez rośliny. W takich warunkach mogą występować niedobory mikroelementów, takich jak żelazo, co prowadzi do chloroz, osłabienia wzrostu oraz redukcji plonów. Z kolei gleba o pH poniżej 4,5 jest silnie kwaśna, co negatywnie wpływa na aktywność biologiczną i chemiczną gleby. Rośliny w takim środowisku mogą mieć utrudniony dostęp do azotu, fosforu czy potasu, co prowadzi do zahamowania wzrostu. Przedział pH 4,5 - 5,9 również nie jest odpowiedni, ponieważ rośliny okopowe najlepiej rozwijają się w odczynie neutralnym lub lekko kwaśnym. Zrozumienie wpływu pH na wzrost roślin jest kluczowe dla uzyskania zdrowych plonów i minimalizacji ryzyka chorób. Dlatego, w praktyce rolniczej, regularne badanie gleby i dostosowywanie jej parametrów do wymagań upraw jest fundamentalne dla osiągnięcia sukcesu w produkcji roślinnej.

Pytanie 32

Co należy zrobić w przypadku poronienia u krowy w drugiej części ciąży?

A. przekazać płód do zakładu utylizacji

B. skontaktować się z lekarzem weterynarii i zlecić badania płodu

C. nie podejmować żadnych działań

D. zdezynfekować pomieszczenia i pochować poroniony płód

Jednym z najczęstszych błędów w postępowaniu po poronieniu jest oddanie płodu do zakładu utylizacji bez wcześniejszego zasięgnięcia porady weterynaryjnej. Tego rodzaju działanie pomija istotny aspekt diagnostyczny, a także może prowadzić do niewłaściwego zarządzania zdrowiem stada. Utylizacja płodu bez przeprowadzenia badań może skutkować utratą cennych informacji na temat możliwych chorób zakaźnych, co z kolei może zagrażać innym zwierzętom w gospodarstwie. W przypadku zakopywania poronionego płodu, istnieje ryzyko zanieczyszczenia gleby i wód gruntowych, co jest niezgodne z zasadami ochrony środowiska oraz zarządzania odpadami zwierzęcymi. Zaniechanie jakiejkolwiek reakcji na poronienie również jest niewłaściwe, ponieważ może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych zarówno dla matki, jak i pozostałych zwierząt w stadzie. Ważne jest, aby zawsze działać zgodnie z wytycznymi weterynaryjnymi oraz stosować się do dobrych praktyk w zakresie zarządzania zdrowiem zwierząt. Zignorowanie ekspertów może prowadzić do rozprzestrzenienia się chorób oraz niekontrolowanych strat produkcyjnych.

Pytanie 33

Realizacja sprzedaży bezpośredniej produktów pochodzenia zwierzęcego jest możliwa po uzyskaniu odpowiedniej zgody?

A. Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi

B. Agencji Rynku Rolnego

C. Instytutu Żywności i Żywienia

D. Powiatowego Lekarza Weterynarii

Sprzedaż bezpośrednia produktów pochodzenia zwierzęcego jest regulowana przez przepisy prawa, które mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa zdrowotnego tych produktów. Powiatowy Lekarz Weterynarii odgrywa kluczową rolę w tej procedurze, ponieważ to on odpowiada za kontrolę i nadzór nad zdrowiem zwierząt oraz jakością produktów pochodzących z hodowli. Uzyskanie zgody od Powiatowego Lekarza Weterynarii jest niezbędne, aby zapewnić, że produkty te spełniają określone standardy sanitarno-epidemiologiczne. W praktyce oznacza to, że przed rozpoczęciem sprzedaży właściciel gospodarstwa musi przedstawić dokumentację potwierdzającą właściwe traktowanie zwierząt, warunki ich chowu oraz sposób przetwarzania produktów. Dobre praktyki wymagają również przeprowadzenia odpowiednich badań weterynaryjnych. Przykładem może być sytuacja, w której farmer sprzedaje mleko bezpośrednio konsumentom. Musi on zapewnić, że mleko pochodzi od zdrowych krów i jest odpowiednio pasteryzowane, co wymaga akceptacji ze strony Powiatowego Lekarza Weterynarii.

Pytanie 34

Analiza finansowa przedsiębiorstwa ujawnia, że wartość wskaźnika bieżącej płynności finansowej wynosi 1,5. Taki stan rzeczy sugeruje, że firma

A. nie ma zdolności do uzyskania kredytu

B. przechowuje nadmiar zapasów

C. ma zdolność do regulowania swoich zobowiązań

D. jest w obliczu bankructwa

Wartość wskaźnika bieżącej płynności finansowej wynosząca 1,5 jednoznacznie nie sugeruje braku zdolności kredytowej. Zdolność kredytowa jest zwykle oceniana na podstawie wielu czynników, w tym historii kredytowej, struktury kapitałowej oraz rentowności firmy. Utrzymywanie wskaźnika płynności na poziomie 1,5 wskazuje na pozytywną sytuację finansową, co w rzeczywistości może poprawić postrzeganą zdolność kredytową w oczach instytucji finansowych. Gdyby wskaźnik był niższy, na przykład 0,8, mogłoby to sugerować trudności w regulowaniu zobowiązań, co mogłoby obniżyć zdolność kredytową. Odpowiedź wskazująca na nadmierne zapasy również nie jest zgodna z rzeczywistością. Nadmierne zapasy mogą wpływać na płynność, ale same wskaźniki płynności nie są bezpośrednim odzwierciedleniem zarządzania zapasami. Istnieją inne wskaźniki, takie jak wskaźnik rotacji zapasów, które lepiej ilustrują efektywność zarządzania zapasami. Również teza o zagrożeniu bankructwem jest nieuzasadniona, ponieważ wskaźnik 1,5 jest wystarczająco komfortowy, aby świadczyć o stabilności finansowej. Wnioskując, błędne podejścia wynikają z niepełnego zrozumienia, jak interpretować wskaźniki finansowe i jakie są ich praktyczne implikacje w kontekście ogólnej analizy finansowej firmy.

Pytanie 35

Kiedy najlepiej wprowadzać nawozy wapniowe?

A. jesienią razem z obornikiem pod orkę przykrywającą obornik

B. po żniwach pod podorywkę

C. późną jesienią pod orkę przedzimową

D. pod wiosenne zabiegi uprawowe

Zastosowanie nawozów wapniowych w nieodpowiednich terminach może prowadzić do szeregu problemów agronomicznych. Jesienne nawożenie wapniem wraz z obornikiem przed orką może być mylnie interpretowane jako korzystne, jednak jest to niewłaściwa praktyka, ponieważ w tym czasie gleba jest często zbyt wilgotna, co utrudnia równomierne wymieszanie nawozu z glebą oraz może prowadzić do strat składników odżywczych w wyniku wymywania. Ponadto, zastosowanie nawozów wapniowych pod wiosenne zabiegi uprawowe, choć wydaje się korzystne, nie pozwala na odpowiednie neutralizowanie kwasowości gleby przed rozpoczęciem sezonu wegetacyjnego. Z kolei późna jesień pod orkę przedzimową może być zbyt późno na skuteczne działanie wapnia, który potrzebuje czasu na reaktywację w glebie. Ponadto, stosowanie wapna w niewłaściwym czasie może zaburzać równowagę mikroflory glebowej, co może wpływać negatywnie na zdrowie roślin. Kluczowe jest zrozumienie, że skuteczność nawożenia wapniowego zależy od czasu i metody aplikacji, a stosowanie go w odpowiednich terminach, takich jak pożniwna podorywka, sprzyja nie tylko poprawie struktury gleby, ale także maksymalizacji plonów.

Pytanie 36

Jak nazywa się proces łączenia plemnika z komórką jajową, który zachodzi w jajowodzie samicy?

A. inseminacja

B. zapłodnienie

C. owulacja

D. kopulacja

Zapłodnienie to w sumie bardzo ważny proces, kiedy plemnik łączy się z komórką jajową i to prowadzi do powstania zygoty. Najczęściej dzieje się to w jajowodzie samicy, gdzie plemniki po ejakulacji docierają do komórki jajowej. To taki kluczowy moment w biologii, który zaczyna rozwój nowego organizmu. Na przykład, w medycynie reprodukcyjnej bez zrozumienia tego procesu trudno jest skutecznie wprowadzać metody wspomaganego rozrodu, jak in vitro. W hodowli zwierząt też to jest istotne, bo selekcja genetyczna opiera się na tym, jak skuteczne jest zapłodnienie. Naukowcy badają różne czynniki, które mogą wpływać na sukces zapłodnienia, na przykład jakość plemników albo stan zdrowia komórki jajowej. To ma wielkie znaczenie w diagnostyce i terapii niepłodności.

Pytanie 37

Celem użytkowania smuszkowego owiec jest zdobycie

A. mięsa z dwutygodniowych jagniąt

B. skór z dwudniowych oraz trzydniowych jagniąt

C. mięsa z dojrzałych owiec

D. skór z dojrzałych owiec

Odpowiedź dotycząca pozyskiwania mięsa z dwutygodniowych jagniąt jest prawidłowa, ponieważ smuszkowe owce, znane również jako owce w typie smuszkowym, są hodowane głównie w celu uzyskania delikatnego i wysokiej jakości mięsa, które jest najbardziej cenione, gdy jagnięta osiągną wiek około dwóch tygodni. W tym okresie ich mięso ma najlepsze walory smakowe oraz teksturalne, co czyni je idealnym surowcem do produkcji potraw gourmet. W praktyce, taki sposób pozyskiwania mięsa uwzględnia także aspekty etyczne oraz dobrostan zwierząt, co jest zgodne z najnowszymi standardami branżowymi, które zwracają uwagę na humanitarne traktowanie zwierząt. Współczesne praktyki hodowlane zalecają również stosowanie odpowiednich technik żywienia i zarządzania stadem, aby zapewnić optymalne warunki dla wzrostu i zdrowia jagniąt, co ostatecznie przekłada się na jakość pozyskiwanego mięsa. Przykłady zastosowania tej praktyki można znaleźć w renomowanych restauracjach, które oferują dania z jagnięciny, podkreślając jej wyjątkowe walory smakowe.

Pytanie 38

W oparciu o dane zawarte w tabeli określ maksymalną temperaturę transportu mleka surowego przeznaczonego do sprzedaży bezpośredniej.

Maksymalna temperatura przechowywania lub transportu produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do sprzedaży bezpośredniej
Rodzaj produktu	Temperatura (°C)
Produkty rybołówstwa, z wyłączeniem żywych produktów rybołówstwa	2
Narządy wewnętrzne grubej zwierzyny łownej nieooskórowanej	3
Tuszki drobiowe, zajęczaki i drobna zwierzyna łowna	4
Mleko surowe i śmietana	6
Tusze grubej zwierzyny łownej nieooskórowanej	7

A. 7°C

B. 6°C

C. 3°C

D. 4°C

Odpowiedź 6°C jest poprawna, ponieważ zgodnie z obowiązującymi normami, maksymalna temperatura transportu mleka surowego przeznaczonego do sprzedaży bezpośredniej powinna wynosić 6°C. Utrzymywanie mleka w tej temperaturze jest kluczowe dla zapewnienia jego jakości oraz bezpieczeństwa zdrowotnego. Wyższe temperatury mogą sprzyjać rozwojowi mikroorganizmów, co prowadzi do obniżenia jakości surowca oraz skrócenia jego trwałości. Przykładowo, w praktyce transportowej, w celu osiągnięcia tej temperatury często stosuje się odpowiednie systemy chłodzenia lub izotermiczne pojemniki. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi oraz wymogami regulacyjnymi, które nakładają na producentów obowiązek zachowania odpowiednich warunków przechowywania i transportu produktów mlecznych. Warto również zauważyć, że temperatura 6°C jest rekomendowana przez organizacje zajmujące się zdrowiem publicznym, co potwierdza jej znaczenie w kontekście bezpieczeństwa żywności.

Pytanie 39

Objawy takie jak kaszel, płytki oddech, kichanie, zapadnięte boki oraz niskie przyrosty u prosiąt trzymanych w zimnych chlewniach mogą sugerować

A. pomór

B. chorobę pęcherzykową

C. różycę

D. zakaźne odoskrzelowe zapalenie płuc prosiąt

Zakaźne odoskrzelowe zapalenie płuc prosiąt (Pleuroneumonia porcina) jest chorobą wywoływaną przez wirusa, który prowadzi do poważnych problemów oddechowych u prosiąt. Objawy, takie jak kaszel, płytki oddech, kichanie oraz zapadnięte boki, są typowe dla tej choroby, szczególnie w warunkach stresowych, takich jak zimne chlewnie, które mogą osłabiać system immunologiczny zwierząt. W praktyce weterynaryjnej ważne jest, aby monitorować objawy u prosiąt, szczególnie w okresie niskich temperatur, oraz wdrażać procedury bioasekuracyjne i szczepienia, aby zminimalizować ryzyko wystąpienia tej choroby. Zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE), profilaktyka oraz wczesne rozpoznanie choroby są kluczowe dla utrzymania zdrowia stada. Ponadto, właściwe zarządzanie środowiskiem, w tym zapewnienie odpowiedniej wentylacji i temperatury, jest istotne dla zapobiegania rozprzestrzenieniu się zakażeń.

Pytanie 40

Jakie jest główne zadanie dezynfekcji przeprowadzanej w pomieszczeniach dla zwierząt?

A. likwidacja szkodliwych insektów

B. pozbycie się zanieczyszczeń mineralnych

C. eliminacja drobnoustrojów

D. zwalczanie szkodliwych gryzoni

Dezynfekcja pomieszczeń inwentarskich ma na celu przede wszystkim zniszczenie drobnoustrojów, takich jak bakterie, wirusy oraz grzyby, które mogą negatywnie wpływać na zdrowie zwierząt hodowlanych oraz jakość produkcji. Zastosowanie odpowiednich środków dezynfekcyjnych, zgodnych z normami branżowymi, takich jak PN-EN 1276, jest kluczowe w ograniczaniu ryzyka zakażeń, które mogą prowadzić do poważnych strat w hodowli. Przykładowo, w trakcie dezynfekcji można stosować preparaty zawierające substancje czynne, takie jak formaldehyd czy chlor, które skutecznie eliminują patogeny. Regularna dezynfekcja, przeprowadzana przed i po każdej turze zwierząt, a także w przypadku wykrycia choroby, jest niezbędna do utrzymania zdrowia stada. Ponadto, dbałość o czystość pomieszczeń inwentarskich jest również istotna ze względów bioasekuracyjnych, co jest zgodne z dobrymi praktykami rolniczymi.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej