Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
  • Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
  • Data rozpoczęcia: 18 grudnia 2025 14:15
  • Data zakończenia: 18 grudnia 2025 14:32

Egzamin zdany!

Wynik: 30/40 punktów (75,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Oblicz koszt wydruku 20 billboardów o wymiarach 3 m na 6 m, jeśli cena za 1 m2 druku wynosi 4 zł.

A. 1 080 zł
B. 1 440 zł
C. 2 100 zł
D. 1 800 zł
Aby obliczyć koszt wydrukowania 20 billboardów o wymiarach 3 m x 6 m, najpierw musimy obliczyć powierzchnię jednego billboardu. Powierzchnia billboardu wynosi 3 m * 6 m = 18 m². Zatem powierzchnia wszystkich 20 billboardów to 20 * 18 m² = 360 m². Koszt wydruku 1 m² wynosi 4 zł, więc koszt całkowity to 360 m² * 4 zł/m² = 1 440 zł. Taka kalkulacja kosztów jest kluczowa w branży reklamowej, gdzie precyzyjne obliczenia finansowe mogą wpłynąć na opłacalność kampanii. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest przygotowanie budżetu na kampanię billboardową, gdzie znajomość kosztów jednostkowych pozwala na lepsze planowanie wydatków oraz optymalizację kosztów produkcji. Ważne jest również, aby przy planowaniu takich projektów uwzględnić dodatkowe koszty, takie jak montaż billboardów czy ich serwisowanie, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 2

Jakiego formatu używa się jako podstawowego w programie Adobe Photoshop?

A. PDF
B. A1
C. DOC
D. PSD
Odpowiedź 'PSD' jest prawidłowa, ponieważ PSD (Photoshop Document) jest natywnym formatem plików używanym przez program Adobe Photoshop do zapisywania projektów graficznych. Format ten obsługuje wiele warstw, efektów, masek oraz ustawień specyficznych dla Photoshopa, co czyni go idealnym dla procesu edycji i retuszu zdjęć. Przykładem zastosowania formatu PSD jest praca nad skomplikowanymi projektami graficznymi, gdzie każda warstwa może być edytowana niezależnie, umożliwiając projektantom podejmowanie poprawek w dowolnym momencie. Ponadto, format PSD zachowuje pełną jakość obrazu oraz metadane, co jest kluczowe w profesjonalnym środowisku projektowania graficznego. Warto również zaznaczyć, że wiele innych programów graficznych oraz aplikacji ma możliwość otwierania plików PSD, co czyni ten format istotnym w branży kreatywnej. W kontekście standardów branżowych, korzystanie z natywnego formatu programu zapewnia najwyższą jakość i elastyczność w pracy twórczej.

Pytanie 3

Który format arkusza drukarskiego z dwustronnym zadrukiem odpowiada arkuszowi drukarskiemu z jednostronnym zadrukiem formatu B2?

A. B4
B. B3
C. B2
D. B5
Wybór innych formatów, takich jak B2, B5 czy B4, nie znajduje uzasadnienia w standardach branżowych. Format B2 to ten sam format, co arkusz jednostronnie zadrukowany, co oznacza, że nie odzwierciedla złożoności zadrukowywania dwustronnego. Nie ma takiej sytuacji w praktyce drukarskiej, gdzie jednostronny arkusz B2 mógłby być zadrukowany jako B2 w kontekście dwustronnym. Z kolei format B5, który mierzy 176 x 250 mm, jest znacznie mniejszy niż B2 i nie jest używany w kontekście przetwarzania arkuszy B2. W branży poligraficznej kluczowe jest zrozumienie, że różne formaty mają różne zastosowania i proporcje, co wpływa na efektywność produkcji. Typowym błędem myślowym jest mylenie wymiarów i zastosowań różnych formatów, co prowadzi do niewłaściwego planowania procesów drukarskich. Zrozumienie różnic między formatami jest istotne dla projektantów i operatorów maszyn drukarskich, aby uniknąć strat materiałowych oraz błędów w produkcji. W praktyce wybór błędnego formatu skutkuje również wydłużeniem czasu realizacji zleceń oraz zwiększeniem kosztów produkcji.

Pytanie 4

Do systemu produkcyjnegonie wlicza się programu do

A. lokalizacji użytków
B. zalewania
C. tworzenia wyciągów
D. konserwacji
Wybór odpowiedzi związanych z generowaniem wyciągów, zalewkowaniem oraz rozstawieniem użytków może wynikać z niepełnego zrozumienia zakresu funkcji systemu produkcyjnego. Generowanie wyciągów jest kluczowe dla zbierania i analizy danych produkcyjnych, co pozwala na monitorowanie efektywności procesów oraz identyfikowanie obszarów do poprawy. Nie można zatem zakwalifikować tego procesu jako nieistotnego. Podobnie, zalewkowanie to technika stosowana w wielu branżach, w tym w przemyśle chemicznym oraz spożywczym, mająca na celu zapewnienie odpowiedniej jakości produktów przez optymalizację dozowania surowców. Rozstawienie użytków odnosi się do planowania i organizacji przestrzeni roboczej oraz maszyn, co jest kluczowe w kontekście efektywności produkcji i ergonomii stanowisk pracy. Wszystkie te elementy są częścią bardziej skomplikowanego systemu produkcyjnego, gdzie każdy z nich wpływa na jakość i efektywność końcowego produktu. Zrozumienie, że konserwacja, mimo że ważna, nie jest integralną częścią samego procesu produkcyjnego, lecz jedynie elementem wspierającym, jest kluczowe dla właściwego postrzegania funkcji systemów produkcyjnych. W praktyce, niewłaściwe postrzeganie roli jakościowych procesów produkcji może prowadzić do błędnych wniosków i decyzji w zakresie zarządzania produkcją.

Pytanie 5

Na rysunku przedstawiono

Ilustracja do pytania
A. definiowanie styli grafiki i tekstu w programie CorelDraw.
B. tworzenie layoutu w programie InDesign.
C. przykład obróbki grafiki bitmapowej.
D. edycję krzywych Béziera.
Edycja krzywych Béziera to kluczowa umiejętność w grafice wektorowej, która pozwala na precyzyjne modelowanie kształtów. Krzywe Béziera, opracowane przez Pierre'a Béziera, są wykorzystywane w wielu aplikacjach graficznych, takich jak Adobe Illustrator, CorelDraw czy Inkscape. Dzięki charakterystycznym punktom kontrolnym oraz uchwytom, użytkownik ma możliwość manipulowania kształtem krzywej, co jest nieocenione w projektowaniu logo, ilustracji czy typografii. Przykładem zastosowania krzywych Béziera może być tworzenie skomplikowanych kształtów, takich jak postacie lub obiekty, których kontury wymagają precyzyjnych krzywizn. Zrozumienie i umiejętność edytowania tych krzywych jest podstawą wielu projektów graficznych oraz jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, gdzie wysokiej jakości grafika jest niezbędna do skutecznej komunikacji wizualnej.

Pytanie 6

Broszura do druku

A. nieperiodyczny do 48 stronic.
B. periodyczny do 32 stronic.
C. periodyczny powyżej 64 stronic.
D. nieperiodyczny do 160 stronic.
Broszura to specyficzna forma wydawnictwa drukowanego, która – zgodnie ze standardami branżowymi i definicjami stosowanymi w poligrafii oraz bibliotekoznawstwie – jest nieperiodyczna i zwykle posiada od 4 do 48 stron. Kluczowe jest tu rozróżnienie między broszurą a innymi publikacjami, jak czasopisma czy książki. Broszur nie wydaje się regularnie, co oznacza, że nie są one periodykami. Broszury idealnie sprawdzają się, gdy chcemy przedstawić reklamę produktu, instrukcję, ofertę handlową czy informator edukacyjny – są na tyle obszerne, by zawrzeć sensowną treść, ale nie za duże, by były niewygodne w użytkowaniu. W praktyce, np. przy projektowaniu materiałów dla firm lub organizacji, zawsze warto pamiętać, że powyżej 48 stron dokument klasyfikuje się już najczęściej jako książkę według norm takich jak PN-ISO 9707:1994. Moim zdaniem, przy pracy w drukarni czy biurze graficznym, trzeba jasno odróżniać broszurę od periodyków, bo ma to duże znaczenie przy wycenie, projektowaniu oprawy, doborze papieru i w ogóle planowaniu nakładu. Często spotyka się też praktyczne broszury firmowe czy informatory samorządowe – tutaj nieperiodyczność i ograniczenie do 48 stron są właśnie kluczowe dla nazewnictwa i procesu technologicznego.

Pytanie 7

Jaką kwotę należy zapłacić za wydanie 40-stronicowego wielobarwnego magazynu, jeżeli koszt jednej strony wynosi 85 zł?

A. 3 000 zł
B. 3 600 zł
C. 3 200 zł
D. 3 400 zł
Koszt składu 40-stronicowego wielobarwnego czasopisma można obliczyć, mnożąc liczbę stron przez koszt jednej strony. W tym przypadku mamy 40 stron, a koszt jednej strony wynosi 85 zł. Zatem obliczenie wygląda następująco: 40 stron * 85 zł/strona = 3400 zł. Taka metoda obliczeń jest standardem w branży wydawniczej, gdzie koszt produkcji jest najczęściej obliczany na podstawie jednostkowego kosztu strony. Dobrą praktyką jest także uwzględnienie dodatkowych kosztów, takich jak koszty redakcyjne, korekty, czy grafiki, które mogą wpłynąć na całkowity budżet. Wiedza na temat kosztów składu jest istotna dla każdego wydawcy, ponieważ pozwala na lepsze planowanie budżetu i podejmowanie świadomych decyzji finansowych.

Pytanie 8

Na ilustracji umieszczono etykiety, których wykończenie poprzez doming, polega na naniesieniu na wydruk warstwy

Ilustracja do pytania
A. żywicy.
B. lakieru.
C. folii.
D. kleju.
Odpowiedź 'żywicy' jest poprawna, ponieważ proces domingu polega na nałożeniu na wydruk warstwy przezroczystej żywicy poliuretanowej. Ta technika jest szeroko stosowana w produkcji etykiet, ponieważ pozwala uzyskać efekt trójwymiarowej, wypukłej powierzchni, co zwiększa estetykę produktu oraz jego widoczność na rynku. Żywica poliuretanowa nie tylko dodaje walorów wizualnych, ale również zapewnia dodatkową ochronę etykiet przed działaniem czynników zewnętrznych, takich jak wilgoć, promieniowanie UV czy zarysowania. Dzięki swoim właściwościom, etykiety pokryte żywicą są trwalsze i bardziej odporne na uszkodzenia, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży etykietowej. W kontekście standardów jakości, stosowanie żywicy jako materiału domingowego jest uznawane za jedną z najlepszych metod, zapewniającą długotrwałe efekty wizualne oraz ochronne, co jest niezwykle istotne w przypadku produktów wystawianych na działanie niekorzystnych warunków atmosferycznych.

Pytanie 9

Które wydawnictwo publikowane jest z numeracją ciągłą, pod tą samą nazwą, co tydzień lub rzadziej?

A. Czasopismo
B. Akcydens
C. Broszura
D. Książka
Czasopismo to publikacja, która ukazuje się w regularnych odstępach czasu, zazwyczaj raz w tygodniu lub rzadziej, co jest zgodne z definicją podaną w pytaniu. Czasopisma charakteryzują się ponadto numeracją bieżącą, co oznacza, że każda nowa publikacja jest oznaczana numerem, na przykład "Tom 5, Nr 3". Dzięki tej regularności i numeracji, czasopisma są często wykorzystywane w nauce i edukacji, jako źródło aktualnych informacji z różnych dziedzin, takich jak nauka, kultura, polityka czy sport. Warto zauważyć, że czasopisma mogą być naukowe, profesjonalne lub popularnonaukowe, co wpływa na ich treść oraz grupę docelową. W kontekście standardów branżowych, czasopisma są odpowiednio indeksowane w bazach danych, co sprzyja ich odnajdywaniu i cytowaniu. Przykładem czasopisma może być „Nature”, które ukazuje się co tydzień i jest uznawane za jedno z najważniejszych czasopism naukowych na świecie.

Pytanie 10

Które pojęcia opisują sposoby rozmieszczenia elementów graficznych na stronicy publikacji?

otwartyzamkniętyłączonyosiowy
dowolnydynamicznydowolnysymetryczno-blokowy
swobodnysymetrycznystatycznyasymetryczny dowolny
nieokreślonywielopłaszczyznowymieszanywielołamowy
A.B.C.D.
A. C.
B. D.
C. B.
D. A.
Wybór odpowiedzi A, B lub C sugeruje, że nie do końca rozumiesz podstawowe zasady kompozycji wizualnej. Te odpowiedzi nie odnoszą się do kluczowych metod rozmieszczania elementów na stronie, które są ważne w projektowaniu graficznym. Osoby wybierające A lub B mogą mylić estetykę z faktycznymi strategiami układu, które definiują, jak coś powinno wyglądać na stronie. Choć odpowiedzi A i B mogą być związane z różnymi stylami, wcale nie mówią o tym, jak poprawnie ustawić materiały na stronie. Przy projektowaniu publikacji warto pamiętać, że układ graficzny powinien nie tylko przyciągać wzrok, ale również prowadzić czytelnika w logiczny sposób. Zły wybór układu może wprowadzić chaos, a to utrudnia przyswajanie treści. Dobrze jest zwrócić uwagę na zasady kompozycji, jak zasada trzecich czy złoty podział, bo to naprawdę pomaga w tworzeniu ładnych i przejrzystych układów. Jeśli lepiej zrozumiesz te zasady, to na pewno poprawisz jakość swojego projektowania.

Pytanie 11

W drukarni, przy tworzeniu zaproszeń składających się z czterech stron, realizuje się następujące czynności:

A. zalewkowanie, techniczna adiustacja, korekta kolorów, maszyna drukarska.
B. techniczna adiustacja, graficzna obróbka plików, łamanie, impozycja.
C. przygotowanie pliku PDF, wykonanie formy drukowej, złamanie.
D. graficzna obróbka plików, naświetlanie płyty, impozycja, maszyna drukarska.
Wybrana odpowiedź jest prawidłowa, ponieważ wskazuje na kluczowe operacje wykonywane w procesie przygotowania czterostronicowych zaproszeń. Adiustacja techniczna polega na dostosowaniu parametrów druku, takich jak kolor, kontrast czy intensywność, co jest niezbędne do uzyskania pożądanej jakości końcowego produktu. Obróbka graficzna plików to proces przygotowania materiałów do druku, obejmujący korekcję błędów, formatowanie oraz dostosowanie plików do wymagań technologii druku. Łamanie, czyli podział tekstu i obrazów na odpowiednie strony oraz układ graficzny, jest kluczowe dla zachowania estetyki i funkcjonalności zaproszenia. Impozycja odnosi się do rozmieszczenia formatek na arkuszu drukarskim, co pozwala na optymalne wykorzystanie materiałów i zmniejszenie odpadów. Te operacje są zgodne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej, które stawiają na jakość oraz efektywność produkcji.

Pytanie 12

Nieprawidłowe ustawienie kątów rastra prowadzi do występowania na wydrukach zjawiska

A. smożenia
B. zamazania
C. rozmazania
D. mory
Smużenie odnosi się do rozmycia obrazu, które może wystąpić w wyniku złej jakości druku, użycia niewłaściwych atramentów lub problemów z ustawieniem głowic drukujących. Choć smużenie jest niepożądanym zjawiskiem w druku, nie jest związane z kątami rastrowania, lecz z innymi aspektami technologicznymi, takimi jak mechanika drukarki czy jakość podłoża. Rozmazanie to zjawisko, które może wystąpić w wyniku nadmiernego nałożenia atramentu lub błędów w procesie suszenia, co również nie ma bezpośredniego związku z ustawieniami kątów rastrowania. Zamazanie zazwyczaj wynika z niskiej rozdzielczości obrazu lub niewłaściwego skalowania, co może prowadzić do utraty detali, ale nie dotyczy problemu mory. Przyczyną błędnych odpowiedzi jest często mylenie różnych zjawisk związanych z jakością druku. Odpowiednie zrozumienie różnic między tymi terminami wymaga znajomości procesów druku i technologii, które wpływają na ostateczny efekt. Aby uniknąć tych błędów, warto zaznajomić się z zasadami jakości druku oraz przepisami technologicznymi, które szczegółowo opisują różne zjawiska oraz metody ich eliminacji.

Pytanie 13

Na podstawie rysunku określ wymiary strony wraz ze spadami.

Ilustracja do pytania
A. 303 x 423 mm
B. 300 x 426 mm
C. 300 x 423 mm
D. 297 x 426 mm
W przypadku błędnych odpowiedzi widać sporo pomyłek związanych z wymiarami i zrozumieniem spadów. Na przykład, jeśli ktoś poda wymiary 303 x 423 mm albo 297 x 426 mm, to najczęściej nie bierze pod uwagę, że musimy doliczać te spady. Główny błąd to to, że nie uwzględniają dodawania spadów do szerokości i wysokości, przez co wychodzą im złe wymiary końcowe. W przemyśle stosuje się standardowe spady 3 mm, żeby kolor wypełniał całą stronę po przycięciu. A wymiary 300 x 423 mm w ogóle nie pasują do standardowych rozmiarów papieru, co może spowodować problemy podczas druku. Ważne jest, żeby w projektach zwracać uwagę na detale i standardowe procedury, bo to pomaga unikać błędów, które mogą zrujnować efekt końcowy. Kluczowe jest zrozumienie, jak właściwie obliczać wymiary z uwzględnieniem spadów, bo to naprawdę istotne dla każdego projektanta.

Pytanie 14

Jaka metoda druku będzie najodpowiedniejsza do wyprodukowania 100 kolorowych wizytówek?

A. Rotograwiurowa
B. Offsetowa
C. Cyfrowa
D. Tampondrukowa
Druk cyfrowy jest doskonałym wyborem do produkcji 100 wielobarwnych wizytówek ze względu na swoją elastyczność i efektywność kosztową w małych i średnich nakładach. W odróżnieniu od technologii offsetowej, która wymaga skomplikowanego procesu przygotowania form, druk cyfrowy pozwala na bezpośrednie przeniesienie grafiki na nośnik bez konieczności tworzenia dodatkowych matryc. To znacznie obniża koszty początkowe i czas realizacji, co jest kluczowe w przypadku mniejszych zamówień. Dodatkowo, druk cyfrowy umożliwia łatwe wprowadzenie personalizacji, a zatem każda wizytówka może być unikalna, co jest cenną funkcjonalnością w dzisiejszym zindywidualizowanym rynku. Technologia ta jest także zgodna z wieloma standardami graficznymi, co zapewnia wysoką jakość wydruku i dokładność odwzorowania kolorów. W praktyce, wiele firm korzysta z druku cyfrowego, aby szybko reagować na potrzeby klientów, oferując im wizytówki, które są nie tylko estetyczne, ale również funkcjonalne.

Pytanie 15

Jednym z popularnych sposobów pozyskiwania zdjęć cyfrowych są

A. banki graficzne
B. sklepy online
C. archiwa diapozytywów
D. serwisy stockowe
Serwisy stokowe to platformy, które oferują zróżnicowane banki zdjęć, gdzie użytkownicy mogą nabywać licencjonowane zdjęcia oraz grafiki do różnych zastosowań, takich jak publikacje, reklama, czy materiały marketingowe. Przykładami takich serwisów są Shutterstock, Adobe Stock czy iStock. Te platformy umożliwiają artystom i fotografom zarabianie na swoich pracach, a jednocześnie dostarczają użytkownikom dostęp do wysokiej jakości zdjęć bez konieczności fotografowania ich samodzielnie. Dzięki szerokiemu wyborowi zdjęć, serwisy stokowe wspierają branże kreatywne, reklamowe oraz media, umożliwiając łatwe, szybkie i efektywne pozyskiwanie materiałów wizualnych. W kontekście standardów branżowych, serwisy te często przestrzegają zasad dotyczących licencjonowania i praw autorskich, co sprawia, że korzystanie z ich zasobów jest bezpieczne i zgodne z przepisami prawa. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami, które promują odpowiedzialne korzystanie z własności intelektualnej.

Pytanie 16

Na potrzeby Internetu gotową wersję publikacji elektronicznej należy zapisać w formatach

A. AI, EPUB, HTML
B. CDR, EPUB, HTML
C. PDF, PSD, EPUB
D. PDF, EPUB, HTML
Wybierając formaty zapisu gotowej publikacji elektronicznej przeznaczonej do internetu, trzeba przede wszystkim kierować się ich uniwersalnością i kompatybilnością z różnymi urządzeniami oraz przeglądarkami. PDF jest od lat standardem, jeśli chodzi o wierne odwzorowanie wyglądu dokumentu, niezależnie od systemu operacyjnego czy programu, którym się go otwiera. EPUB to format specjalnie stworzony do e-booków, idealny na czytniki i aplikacje mobilne, gdzie tekst ma się automatycznie dopasowywać do ekranu. HTML z kolei to podstawa stron internetowych, dzięki czemu publikację można osadzić bezpośrednio w sieci. Moim zdaniem, te trzy formaty – PDF, EPUB, HTML – to taki żelazny zestaw, który pokrywa praktycznie wszystkie scenariusze publikacji cyfrowej. W branży wydawniczej i projektowej właśnie takie rozszerzenia są uznawane za najbardziej profesjonalne. Warto jeszcze pamiętać, że dobrym zwyczajem jest udostępnianie publikacji w kilku formatach jednocześnie, żeby nie ograniczać odbiorców. Z własnej praktyki widzę, że coraz częściej klienci proszą właśnie o PDF na archiwizację, EPUB do czytników i HTML do publikacji online. Także dobrze kojarzyć te formaty i rozumieć ich zastosowanie – to podstawa, jeśli myśli się poważnie o e-publishingu.

Pytanie 17

Jaka liniatura rastra jest zalecana do druku wysokiej jakości materiałów promocyjnych w technologii offsetowej?

A. 170 lpi
B. 70 lpi
C. 1 200 lpi
D. 600 lpi
Liniatura rastra jest jednym z najważniejszych aspektów druku offsetowego, jednak odpowiedzi 70 lpi, 600 lpi i 1 200 lpi nie są odpowiednie dla wysokojakościowych materiałów reklamowych. Liniatura 70 lpi jest zbyt niska dla współczesnych standardów druku, co prowadzi do utraty szczegółowości i jakości obrazu. Tak niski poziom liniatury może być stosowany jedynie w przypadku druku prostych, mniej wymagających materiałów, gdzie jakość nie jest priorytetem. Natomiast 600 lpi, mimo że może wydawać się bardziej zaawansowaną opcją, jest w rzeczywistości zbyt wysoką liniaturą dla standardowych procesów offsetowych, co może prowadzić do problemów z odwzorowaniem kolorów i detali, a także do zatykania rastra i obniżenia jakości druku. Z kolei 1 200 lpi to ekstremalnie wysoka wartość, która w praktyce jest trudna do osiągnięcia w tradycyjnych procesach offsetowych, a ponadto wymaga specjalistycznych materiałów i technologii, które mogą nie być dostępne w standardowych drukarniach. Przyczyną takich pomyłek jest często brak zrozumienia, jak liniatura rastra wpływa na jakość druku oraz nieznajomość aktualnych standardów branżowych, które wyraźnie określają optymalne wartości liniatury dla różnych typów materiałów. Kluczowe jest zrozumienie, że dobór liniatury powinien być dostosowany do specyfiki projektu, a 170 lpi to powszechnie uznawana wartość dla profesjonalnych wydruków reklamowych.

Pytanie 18

Opracowanie materiału promocyjnego do ekspozycji na maszcie windera wymaga

A. nasączenia środkiem odpornym na działanie słońca
B. zainstalowania stalowych oczek
C. przeszycia tunelu na tkaninie
D. wzmocnienia krawędzi kapitałką
Wzmocnienie brzegów kapitałką, wbicie stalowych oczek oraz nasączenie płynem odpornym na działanie słońca są technikami, które mogą być stosowane w produkcji materiałów reklamowych, ale nie są one kluczowe w kontekście przygotowania do ekspozycji na maszcie windera. Wzmocnienie brzegów kapitałką, choć może zwiększać trwałość materiału, nie zapewnia odpowiedniego mocowania do masztu. Ta metoda, choć użyteczna w niektórych aplikacjach, nie tworzy odpowiedniego tunelu, który jest niezbędny do zamocowania na windera. Wbicie stalowych oczek również ma swoje zastosowanie, lecz w kontekście masztów windera, nie jest to wystarczająco stabilna metoda, gdyż oczka mogą ulegać uszkodzeniom pod wpływem sił działających na materiał w warunkach wietrznych. Z kolei nasączenie płynem odpornym na działanie słońca, choć pomocne w ochronie tkanin przed blaknięciem, nie wpływa na sposób mocowania materiału. W rzeczywistości, użycie odpowiednich technik przygotowania, takich jak przeszycie tunelu, jest kluczowe dla zapewnienia, że materiał będzie w stanie wytrzymać warunki atmosferyczne oraz nie zostanie uszkodzony podczas ekspozycji. Nieprawidłowe podejście do przygotowania materiału może prowadzić do jego uszkodzenia, co z kolei negatywnie wpływa na skuteczność reklamy.

Pytanie 19

Kod cyfrowy pokazany na rysunku to

Ilustracja do pytania
A. międzynarodowy znormalizowany numer książki.
B. rodzaj zastrzeżenia praw autorskich publikacji.
C. międzynarodowy znormalizowany numer wydawnictwa ciągłego.
D. numer zatwierdzenia podręcznika do użytku szkolnego.
Poprawna odpowiedź to międzynarodowy znormalizowany numer wydawnictwa ciągłego, znany jako ISSN (International Standard Serial Number). ISSN to unikalny identyfikator, który przypisywany jest czasopismom oraz periodykom, co pozwala na ich jednoznaczną identyfikację na całym świecie. Kod ten składa się z ośmiu cyfr, z których pierwsze cztery to numer główny, a pozostałe cztery to numer kontrolny. Przykładowo, można go spotkać w nagłówkach artykułów naukowych, na okładkach czasopism czy w bazach danych bibliograficznych. Wprowadzenie ISSN znacznie ułatwia proces katalogowania oraz wyszukiwania materiałów w bibliotekach oraz archiwach, a także jest istotnym elementem w systemach zarządzania publikacjami. Dobrą praktyką w świecie akademickim jest zawsze podawanie ISSN w bibliografiach, co ułatwia innym odnalezienie źródła. Warto także zaznaczyć, że ISSN jest standardem uznawanym przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną (ISO), co potwierdza jego znaczenie w globalnym kontekście.

Pytanie 20

Który program oraz narzędzie pozwalają wstępnie ocenić prawidłowość wykonania pliku PDF do drukowania?

A. Impozycjoner, papiery i płyty.
B. Adobe InDesign, style obiektu.
C. Corel Draw, menadżer obiektów.
D. Adobe Acrobat, podgląd wyjściowy.
Adobe Acrobat z narzędziem podgląd wyjściowy to podstawa w branży poligraficznej, jeśli chodzi o profesjonalną kontrolę pliku PDF przed drukiem. W wielu drukarniach to właśnie ten program jest uznawany za standard – nie tylko dlatego, że dokładnie wyświetla, jak dokument zostanie wydrukowany, ale też pozwala wychwycić mnóstwo drobnych problemów, które potrafią zrujnować cały nakład. Chodzi między innymi o sprawdzenie przestrzeni barw (CMYK, Pantone), rozdzielczości obrazów, przeźroczystości czy czarnych nadruków. W praktyce taki podgląd wyjściowy to nie tylko podgląd kolorów, ale też podgląd separacji i ewentualnych błędów w spadach czy braku fontów. Moim zdaniem, kto na poważnie myśli o przygotowaniu plików do druku, nie powinien się nawet zastanawiać — Acrobat to podstawa. Dodam jeszcze, że wiele drukarni wymaga od klientów przesyłania właśnie plików PDF sprawdzonych w Acrobat, a nie w programach graficznych. Z mojego doświadczenia – szybkie sprawdzenie w podglądzie wyjściowym potrafi zaoszczędzić mnóstwo nerwów i kosztów związanych z błędnym wydrukiem. To nie jest tylko teoria ze szkoły, to codzienność w pracy z grafiką użytkową.

Pytanie 21

Który akronim nie jest związany z farbami procesowymi?

A. CMYK
B. CMY
C. RGBA
D. CMYKOG
RGBA to akronim, który oznacza Red, Green, Blue oraz Alpha, gdzie Alpha definiuje przezroczystość koloru. Ten model kolorów jest często używany w kontekście grafiki komputerowej oraz projektowania stron internetowych, ponieważ pozwala na tworzenie bardziej złożonych efektów wizualnych, takich jak cienie, przejrzystości czy mieszanie kolorów. Modele kolorów procesowych natomiast, takie jak CMY, CMYK czy CMYKOG, są używane głównie w druku, gdzie fizyczne farby łączą się ze sobą, aby uzyskać różne odcienie. Wiedza na temat różnych modeli kolorów jest kluczowa dla projektantów, którzy muszą dostosować swoje prace zarówno do ekranów cyfrowych, jak i do druku. W praktyce, rozumienie różnic między tymi modelami kolorów pozwala na lepsze zarządzanie kolorami, co jest szczególnie ważne w branży kreatywnej, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów ma kluczowe znaczenie.

Pytanie 22

Przy tworzeniu kosztorysu na wykonanie form drukarskich trzeba brać pod uwagę parametry technologiczne:

A. podłoże dla druku, naddatek technologiczny, próbkę proof
B. metodę drukowania, technologię wytwarzania form, format druku
C. liczbę wydruków, klasyfikację produktu graficznego, format druku
D. technologię wytwarzania form, naddatek technologiczny, podłoże dla druku
W każdej z niepoprawnych odpowiedzi brakuje kluczowych informacji, które są istotne dla prawidłowego kosztorysowania form drukowych. Na przykład, nakład czy klasyfikacja produktu poligraficznego są ważne, jednak nie obejmują one technologicznych aspektów, które mają kluczowy wpływ na koszty. Nakład to liczba odbitek, która może determinować skalę produkcji, ale nie uwzględnia szczegółów technicznych potrzebnych do realizacji druku. Klasyfikacja produktu poligraficznego nie odnosi się bezpośrednio do specyfikacji technologicznych, które są kluczowe przy tworzeniu kosztorysu. Niektóre odpowiedzi wskazują na naddatek technologiczny lub podłoże drukowe, które są istotne w kontekście samego procesu produkcji, ale nie dostarczają całościowego obrazu niezbędnych parametrów. Użytkownik myśli, że te elementy są wystarczające do kosztorysowania, jednak to podejście pomija fundamentalne aspekty, które wynikają z wyboru technologii druku oraz zastosowanej techniki. Właściwe zrozumienie wszystkich tych komponentów jest niezbędne do skutecznego zarządzania projektem drukarskim i realizacji zleceń zgodnie z oczekiwaniami klientów oraz obowiązującymi standardami jakości.

Pytanie 23

Jaki będzie koszt realizacji 200 okładek, jeśli produkcja 10 okładek z jednego arkusza kosztuje 8 zł?

A. 80 zł
B. 160 zł
C. 200 zł
D. 100 zł
Koszt wykonania 200 okładek można obliczyć, stosując prostą proporcję. Skoro koszt wykonania 10 okładek wynosi 8 zł, to koszt jednostkowy jednej okładki wynosi 0,80 zł (8 zł podzielone przez 10). Aby obliczyć koszt 200 okładek, mnożymy koszt jednostkowy przez liczbę okładek: 0,80 zł * 200 = 160 zł. Tego typu obliczenia są powszechnie stosowane w sektorze produkcyjnym i usługowym, gdzie koszt jednostkowy ma kluczowe znaczenie dla efektywności finansowej. Przykładem zastosowania tego obliczenia może być drukarnia, która przyjmuje zlecenia na produkcję materiałów reklamowych. Przykład ten ilustruje, jak ważne jest zrozumienie kosztów jednostkowych oraz umiejętność przewidywania całkowitych kosztów w planowaniu budżetu. Dobrą praktyką jest również monitorowanie kosztów produkcji w czasie rzeczywistym, co pozwala na szybką reakcję w przypadku nieprzewidzianych wydatków.

Pytanie 24

Jaka jest minimalna powierzchnia folii backlight, którą należy przygotować do druku 50 reklamowych kasetonów o wymiarach 3 x 2 m?

A. 50 m2
B. 300 m2
C. 600 m2
D. 210 m2
No więc, prawidłowa odpowiedź to 300 m2! To wynika z prostej kalkulacji. Mamy 50 kasetonów, każdy o wymiarach 3 x 2 m. Jak liczymy? Prosto – 3 m razy 2 m, czyli 6 m2 na jeden kaseton. Potem mnożymy to przez 50 kasetonów i wychodzi 300 m2. Wiesz, kiedy projektuje się coś takiego, zawsze warto mieć zapas materiału. To znaczy, jeśli zakładamy produkcję, to lepiej dodać jakieś 10-15% więcej, bo nigdy nie wiadomo, co się wydarzy. Druk może być nieidealny, mogą być straty w materiale, czy coś się może uszkodzić w transporcie. Więc, tak, ogólnie rzecz biorąc, warto mieć na uwadze, że wystarczająca ilość folii backlight pomaga w tworzeniu jakościowych reklam, co później przekłada się na zadowolenie klientów. To naprawdę ważny aspekt!

Pytanie 25

Jakie są wymiary brutto plakatu, jeśli spady wynoszą 3 mm, a wymiar netto to A1?

A. 600 x 847 mm
B. 597 x 844 mm
C. 426 x 600 mm
D. 423 x 597 mm
Wymiar brutto plakatu to wymiar netto powiększony o spady, które są niezbędne w procesie druku. W przypadku plakatu o wymiarze netto A1, czyli 594 mm x 841 mm, po dodaniu spadów o wielkości 3 mm z każdej strony, należy obliczyć całkowity wymiar brutto. Spady dodaje się zarówno do szerokości, jak i do wysokości, co daje łącznie 6 mm (3 mm z lewej, 3 mm z prawej) do szerokości oraz 6 mm do wysokości. Zatem wymiar brutto plakatu wynosi 594 mm + 6 mm = 600 mm szerokości oraz 841 mm + 6 mm = 847 mm wysokości. W praktyce, dodawanie spadów jest kluczowe, aby uniknąć białych krawędzi po przycięciu plakatu, co jest standardową praktyką w druku. Stosowanie wymiarów brutto z uwzględnieniem spadów jest normą w branży poligraficznej, co zapewnia profesjonalne wykończenie produktów graficznych.

Pytanie 26

W trakcie przygotowań do drukowania broszury ośmiostronicowej, w etapie procesów wstępnych (prepress) dokonuje się

A. technicznej adiustacji, graficznej obróbki plików, łamania i impozycji
B. przygotowania pliku PDF, formy drukowej oraz łamania
C. zalewkowania, technicznej adiustacji, barwnej korekty i narzędzia drukarskiego
D. graficznej obróbki plików, naświetlania płyty, impozycji oraz narzędzia drukarskiego
Wybór odpowiedzi dotyczącej adiustacji technicznej, obróbki graficznej plików, łamania i impozycji jest właściwy, ponieważ te procesy są kluczowe w fazie przygotowawczej do druku. Adiustacja techniczna polega na dostosowywaniu parametrów technicznych, takich jak rozdzielczość, wielkość plików oraz ich właściwości kolorystyczne, co zapewnia odpowiednią jakość finalnego materiału. Obróbka graficzna plików obejmuje korekcję kolorów, retusz i przygotowanie bitmap, co jest niezbędne do uzyskania wizualnie atrakcyjnego produktu. Łamanie to proces układania treści na stronach, w tym określenie rozkładu tekstu i grafiki, co wpływa na estetykę i czytelność broszury. Impozycja to natomiast proces rozmieszczania stron na arkuszu papieru w taki sposób, aby po złożeniu broszury strony były ułożone w odpowiedniej kolejności. Przykładem zastosowania tych procesów jest tworzenie broszur reklamowych, gdzie estetyka i jasność komunikatu są kluczowe. Przestrzeganie dobrych praktyk w tych obszarach zapewnia wysoką jakość druku oraz zadowolenie klientów.

Pytanie 27

Jaki czynnik nie ma wpływu na koszt realizacji procesu drukowania nakładu publikacji?

A. Metoda drukowania
B. Liczba form drukarskich
C. Liczba stron publikacji
D. Ilość złamów w składce
Liczba złamów w składce nie wpływa na koszt procesu drukowania nakładu publikacji, ponieważ jest to aspekt związany z układem treści w ramach projektu graficznego, a nie bezpośrednio z samym procesem drukowania. W praktyce, złamanie to podział tekstu i grafiki na odpowiednie kolumny, co ma znaczenie dla estetyki oraz funkcjonalności publikacji, ale nie generuje dodatkowych kosztów związanych z samym procesem produkcji druku. Wymagania techniczne dotyczące form drukowych, techniki drukowania oraz ilości stron publikacji są kluczowe, ponieważ wpływają na zużycie materiałów, czas produkcji oraz urządzenia wykorzystywane w procesie drukowania. Na przykład, wybór technologii druku cyfrowego w porównaniu do offsetowego może znacząco zmienić koszty, zwłaszcza przy dużych nakładach. Dobrze zrozumiana konstrukcja składu publikacji oraz świadome podejście do wyboru technik drukowania przyczyniają się do efektywności kosztowej oraz optymalizacji procesu produkcji.

Pytanie 28

Ile separacji kolorów trzeba przygotować do stworzenia offsetowych form drukarskich dla druku w kolorystyce 2+2?

A. 3 separacje
B. 4 separacje
C. 1 separację
D. 8 separacji
Druk offsetowy w kolorystyce 2+2 oznacza, że na każdej stronie będą wykorzystywane dwie separacje kolorów na przód i dwie na tył. W praktyce oznacza to, że dla każdej strony przygotowujemy oddzielne separacje, które są następnie używane do nałożenia kolorów na papier. W tym przypadku mówimy o separacjach w standardzie CMYK, gdzie K oznacza czarny, a kolory C (cyjan), M (magenta), Y (żółty) są wykorzystywane do uzyskania pełnej palety barw. Przy pracy na drukarkach offsetowych, dobrym zwyczajem jest również stosowanie separacji, które pozwalają na precyzyjne odwzorowanie kolorów i detali w druku. Zastosowanie 4 separacji w przypadku drukowania 2+2 jest także zgodne z praktykami branżowymi, które zalecają przygotowanie osobnych form dla każdego koloru, co z kolei poprawia jakość i dokładność druku. Warto pamiętać, że przygotowanie odpowiednich separacji jest kluczowym etapem w procesie prepress, który wpływa na ostateczny efekt wizualny. Dobrze wykonane separacje to krok w kierunku uzyskania profesjonalnych efektów w druku offsetowym.

Pytanie 29

Jaką liczbę separacji barwnych należy przygotować do wykonania form drukowych w technologii offsetowej dla druku o kolorystyce 4+2?

A. 4 separacje
B. 8 separacji
C. 6 separacji
D. 2 separacje
Odpowiedź 6 separacji jest prawidłowa, ponieważ w druku offsetowym o kolorystyce 4+2 mamy do czynienia z drukowaniem w pełnym kolorze oraz dodatkowymi kolorami specjalnymi. Standardowe kolory w druku offsetowym to CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Key/Black), które odpowiadają za uzyskanie szerokiej gamy kolorów. W przypadku kolorystyki 4+2, oznacza to, że oprócz tych czterech podstawowych farb, przygotowujemy także dwie dodatkowe separacje, które mogą być użyte do zwiększenia zakresu kolorów, takich jak kolory Pantone lub inne odcienie, które są kluczowe dla ostatecznego efektu wizualnego. Tego typu podejście jest powszechnie stosowane w projektach wymagających precyzyjnego odwzorowania kolorów, co zapewnia większą atrakcyjność graficzną i zgodność z wymaganiami klientów. W praktyce oznacza to dodatkowe etapy w procesie produkcji, takie jak przygotowanie form drukowych oraz dobór odpowiednich farb, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży druku.

Pytanie 30

Jakie są wymiary ulotki w formacie A4 netto, jeśli z każdej strony dodano spady o długości 5 mm?

A. 220 × 303 mm
B. 216 × 307 mm
C. 216 × 303 mm
D. 220 × 307 mm
Wymiary ulotki o formacie A4 netto, po uwzględnieniu spadów wynoszących 5 mm z każdej strony, wynoszą 220 × 307 mm. Standardowy format A4 ma wymiary 210 × 297 mm. Dodając spady, które są niezbędne w druku offsetowym, gdzie kolor ma sięgać do krawędzi, musimy dodać 5 mm z każdej strony, co daje łącznie 10 mm w szerokości i 10 mm w wysokości. W rezultacie otrzymujemy wymiary 220 mm szerokości (210 mm + 10 mm) oraz 307 mm wysokości (297 mm + 10 mm). W praktyce spady są stosowane, aby uniknąć białych krawędzi na gotowych produktach po przycięciu. Dobrze zaprojektowana ulotka z uwzględnieniem spadów jest kluczowa dla uzyskania estetycznego i profesjonalnego wyglądu druku, co jest istotne zwłaszcza w branży marketingowej i reklamowej.

Pytanie 31

W procesie przygotowywania do druku dwustronnej ulotki w kolorystyce CMYK, w nakładzie 10 000 egzemplarzy należy utworzyć plik

A. PSD i naświetlić 2 płyty.
B. PSD i naświetlić 8 płyt.
C. PDF i naświetlić 8 płyt.
D. PDF i naświetlić 5 płyt.
Poprawna odpowiedź wynika bezpośrednio z tego, jak działa technologia druku offsetowego i jakie pliki są akceptowane w profesjonalnych drukarniach. Do przygotowania ulotki dwustronnej w kolorystyce CMYK najczęściej tworzy się finalny plik w formacie PDF, ponieważ jest to branżowy standard – zapewnia spójność kolorów, osadza fonty i gwarantuje, że układ graficzny nie rozjedzie się przy przenoszeniu na inne komputery. PDFx-1a lub PDFx-4, to takie typy, które drukarnie bardzo często polecają. Pliki PSD (czyli natywne pliki Photoshopa) nie są akceptowane, bo nie zapewniają bezpiecznego transferu danych – mogą się rozjechać warstwy, kolory i fonty. Druga sprawa – liczba płyt. Każda strona (awers i rewers) to cztery płyty: Cyan, Magenta, Yellow i Black (czyli CMYK). Dwustronnie drukowana ulotka to 2 strony, razy 4 płyty – daje razem 8 płyt offsetowych. Tak po prostu działa druk w pełnym kolorze. W praktyce zamawiając taki nakład (10 000 egzemplarzy), nikt nie robi tego na jednej stronie, bo wtedy niepotrzebnie traci się czas i papier. Te 8 płyt się naświetla, potem zakłada na maszynę i lecimy! Moim zdaniem, nawet jak ktoś drukuje tylko kilka tysięcy ulotek, to zawsze robi się to według tych samych zasad. Dobrze znać ten proces, bo pozwala uniknąć nieporozumień z drukarnią – a uwierz mi, bardzo często ludzie zlecają pliki w dziwnych formatach i potem są problemy. Warto wiedzieć, że PDF to podstawa, a płyty offsetowe powstają dla każdej separacji kolorystycznej osobno.

Pytanie 32

Aby przygotować szklaną powierzchnię do druku UV, konieczne jest nałożenie na nią odpowiedniego preparatu przed właściwym drukowaniem?

A. jednego z tuszów "light"
B. primera gruntującego
C. folii magnetycznej
D. pudru drukarskiego
Odpowiedź wskazująca na zastosowanie primera gruntującego jest poprawna, ponieważ przy przygotowywaniu szklanej powierzchni do druku UV, pierwszym krokiem powinno być nałożenie odpowiedniego primera. Primera gruntującego ma na celu zwiększenie przyczepności tuszu do gładkiej powierzchni szkła, co jest kluczowe, aby uniknąć problemów związanych z odklejaniem się lub kruszeniem tuszu po wypieczeniu. Dobre praktyki w druku UV zalecają stosowanie primerów, które są specjalnie zaprojektowane do tego typu materiałów, aby zapewnić optymalne wyniki. Na przykład, w zastosowaniach przemysłowych, takich jak produkcja reklam czy dekoracji szklanych, użycie primera gruntującego znacząco poprawia jakość i trwałość wydruków. Primera może również wpłynąć na kolory oraz ich intensywność, co jest istotne w przypadku wysokiej jakości nadruków. W branży druku, stosowanie odpowiednich materiałów gruntujących jest standardem, a ich wybór powinien być zgodny z wymaganiami danego projektu oraz specyfiką używanych tuszów UV.

Pytanie 33

Jakie połączenie należy zastosować do złączenia wkładu z okładką w zeszycie?

A. nićmi
B. taśmą
C. wiskozą
D. drutem
Wkład z okładką w oprawie zeszytowej jest najczęściej łączony drutem, co jest zgodne z obowiązującymi standardami w branży introligatorskiej. Połączenie drutem, znane również jako spiralne, zapewnia trwałość i elastyczność, umożliwiając jednoczesne otwieranie i zamykanie zeszytu. Połączenie to sprawia, że kartki zeszytu są swobodnie obracane, co jest szczególnie istotne w przypadku materiałów edukacyjnych, notatek czy dokumentów roboczych. Dzięki użyciu drutu, oprawa jest również bardziej estetyczna i odporna na uszkodzenia mechaniczne. W praktyce, zastosowanie drutu w oprawie zeszytowej jest nie tylko funkcjonalne, ale również przyspiesza proces produkcji, co jest korzystne z punktu widzenia kosztów i czasu realizacji. Dodatkowo, w przypadku zeszytów wykorzystywanych w szkołach czy biurach, drutowane połączenie jest powszechnie uznawane za profesjonalne i wytrzymałe, co z pewnością wpływa na satysfakcję użytkowników.

Pytanie 34

W odniesieniu do formatu pracy netto, format naświetlania powinien być

A. 1,5 razy większy
B. dokładnie taki sam
C. około 15 mm większy
D. około 15 mm mniejszy
Poprawna odpowiedź na pytanie dotyczące formatu naświetlania pracy w stosunku do formatu pracy netto to "ok. 15 mm większy". W praktyce, odpowiedni format naświetlania powinien być większy od formatu netto, aby zapewnić odpowiednią przestrzeń na spoiny oraz marginesy, które są kluczowe w procesie produkcji i końcowego wykończenia materiałów. Na przykład w druku offsetowym, standardowe marginesy wynoszą około 15 mm, co pozwala na precyzyjne przycięcie i zapewnia, że ważne elementy graficzne nie zostaną usunięte podczas procesu cięcia. W branży poligraficznej zaleca się, aby stosować rozszerzone formaty, aby uniknąć tzw. zjawiska „krawędzi cięcia”, które może prowadzić do nieestetycznych i nieprofesjonalnych efektów końcowych. Ponadto, odpowiednia praktyka w zakresie formatów naświetlania jest zgodna z wytycznymi ISO 12647, które określają standardy jakości w procesach drukarskich, co podkreśla znaczenie stosowania właściwych marginesów dla uzyskania zamierzonych rezultatów estetycznych i funkcjonalnych.

Pytanie 35

Jaki typ kroju pisma sprzyja lepszemu odczytywaniu długich tekstów w materiałach drukowanych?

A. Szeryfowy
B. Bezszeryfowy
C. Dwuelementowy
D. Jednoelementowy
Krój pisma szeryfowego, charakteryzujący się dodatkowymi ozdobnymi detalami na końcach liter, jest uważany za najbardziej sprzyjający czytaniu długich tekstów w publikacjach drukowanych. Badania pokazują, że szeryfy pomagają w prowadzeniu wzroku od jednej litery do drugiej, co zwiększa komfort i szybkość czytania. Przykłady takich krojów to Times New Roman czy Garamond, które od lat są wykorzystywane w literaturze, gazetach i książkach. W kontekście standardów typograficznych, krój pisma szeryfowego wspiera również hierarchię tekstu, co pozwala na lepszą organizację informacji. Warto zauważyć, że w przypadku dłuższych tekstów, odpowiedni krój pisma ma kluczowe znaczenie dla zachowania uwagi czytelnika oraz zrozumienia przekazu. Dlatego w projektowaniu publikacji drukowanych, zaleca się stosowanie krojów szeryfowych w obrębie głównych bloków tekstowych, podczas gdy bezszeryfowe mogą być używane w nagłówkach lub na stronach internetowych, gdzie inne zasady typograficzne mogą obowiązywać.

Pytanie 36

W pliku graficznym opracowanym w programie Photoshop, przed przesłaniem go do drukarni offsetowej, konieczne jest przestawienie trybu kolorów na CMYK oraz

A. spłaszczyć obraz.
B. zrasteryzować obraz.
C. usunąć warstwy.
D. usunąć kanał alfa.
Spłaszczenie obrazu w programie Photoshop przed wysłaniem pliku do drukarni offsetowej jest kluczowym krokiem, który zapewnia, że wszystkie warstwy zostaną połączone w jedną. Dzięki temu unika się potencjalnych problemów, jakie mogą wystąpić w trakcie procesu druku. Drukarnie często preferują spłaszczone pliki, ponieważ pozwala to na uniknięcie niezgodności związanych z różnymi formatami warstw i efektami, które mogą być nieczytelne lub źle renderowane w innych oprogramowaniach. W praktyce, spłaszczenie obrazu pozwala również zredukować rozmiar pliku oraz przyspiesza jego przetwarzanie podczas druku. Ponadto, standardy branżowe zalecają przekazywanie plików w formacie TIFF lub PDF z już zintegrowanymi warstwami. Warto pamiętać, że przed spłaszczeniem dobrze jest zachować kopię roboczą projektu z warstwami, aby móc wprowadzać dalsze poprawki, gdy zajdzie taka potrzeba. Spłaszczając obraz, upewniamy się także, że wszystkie kolory, cienie i efekty są zachowane na poziomie, który będzie zgodny z oczekiwaniami w finalnym produkcie.

Pytanie 37

Przed przystąpieniem do procesu naświetlania form drukarskich z wielokolorowego pliku graficznego, należy wykonać

A. kalibrowanie monitora
B. usunięcie kanału alfa
C. buforowanie pliku
D. separację barwną
Jeśli chodzi o buforowanie pliku, usunięcie kanału alfa i kalibrowanie monitora, to są to rzeczy, które nie mają bezpośredniego wpływu na samo naświetlanie form z wielobarwnego pliku graficznego. Buforowanie oznacza, że przechowujemy dane w pamięci, co może pomóc w szybkości przetwarzania, ale nie jest to kluczowa sprawa przed rozpoczęciem drukowania. Usunięcie kanału alfa, który mówi o przezroczystości, jest ważne w niektórych sytuacjach, ale nie jest to coś, co musimy zrobić przed separacją barwną. W sumie kanał alfa nie wpłynie na to, jak oddzielamy kolory do druku, które przecież opierają się na modelu CMYK. Kalibrowanie monitora to z kolei istotny krok w procesie graficznym, bo daje nam szansę na dokładniejsze odwzorowanie kolorów na ekranie. Jednak to nie powinno być mylone z procesem separacji barwnej przed naświetlaniem form. Wiele osób sądzi, że te czynności są ważne dla przygotowania pliku do druku, ale tak naprawdę kluczowe jest odpowiednie przygotowanie kolorów do wydruku, co właśnie realizujemy przez separację barwną. Zrozumienie tych rzeczy jest istotne, jeśli chcemy mieć naprawdę wysoką jakość druku i uniknąć błędów w finalnym produkcie.

Pytanie 38

Numer wskazujący na porządek stron w publikacji to

A. punktura
B. pagina
C. sygnatura
D. paser
Termin 'pagina' odnosi się do jednostki, która definiuje jedną stronę w publikacji, zarówno w kontekście książek, jak i materiałów drukowanych. W literaturze i edytorstwie, numeracja stron jest kluczowym elementem organizacji tekstu, umożliwiającym czytelnikom łatwe odnalezienie informacji. Przykładem praktycznego zastosowania jest system ISBN, który wymaga precyzyjnej numeracji stron, aby zapewnić integralność publikacji. W kontekście projektowania publikacji, odpowiednia numeracja jest istotna dla zachowania przejrzystości i dostępu do treści. Norma ISO 9706 dotycząca długowieczności dokumentów papierowych również podkreśla znaczenie paginacji w kontekście archiwizacji, co świadczy o jej fundamentalnym znaczeniu w różnych dziedzinach. Użycie terminu 'pagina' jest zgodne z międzynarodowymi standardami oraz dobrą praktyką w edytorstwie, co czyni go właściwym wyborem w omawianym pytaniu.

Pytanie 39

Jaki format plików jest domyślnie przypisany do aplikacji Adobe InDesign?

A. AI
B. CDR
C. DOC
D. INDD
Odpowiedź INDD jest poprawna, ponieważ jest to domyślny format plików stosowany przez program Adobe InDesign. Format ten został zaprojektowany z myślą o profesjonalnym składzie i edycji publikacji, co czyni go idealnym narzędziem dla grafików, typografów oraz wydawców. INDD umożliwia przechowywanie wszystkich elementów projektu, w tym tekstów, obrazów, grafiki wektorowej oraz ustawień strony, co pozwala na łatwe zarządzanie złożonymi dokumentami. Przykładowo, przy tworzeniu magazynu, projektant może używać formatu INDD do składania różnych stron oraz uwzględniania tekstów w wielu kolumnach. Dodatkowo, InDesign wspiera współpracę z innymi programami Adobe, co pozwala na łatwe importowanie grafik z Adobe Illustrator w formacie AI i z Adobe Photoshop w formacie PSD, co zwiększa elastyczność pracy. W branży graficznej standardem jest stosowanie formatu INDD do produkcji materiałów drukowanych i cyfrowych, co czyni go niezbędnym narzędziem dla profesjonalnych projektantów.

Pytanie 40

Jak symbolicznie oznacza się proces przeniesienia obrazu z komputera na wersję drukowaną?

A. CtF
B. RIP
C. CtP
D. OCR
W kontekście przenoszenia obrazu z komputera na formę kopiową, inne zaproponowane odpowiedzi odnoszą się do różnych technologii i procesów, które nie są bezpośrednio związane z tradycyjnym przekazywaniem obrazu na film. RIP, czyli Raster Image Processor, jest oprogramowaniem, które konwertuje dane wektorowe na obrazy rastrowe, co jest niezbędnym etapem w procesach CtP i CtF, ale nie jest samodzielnym procesem przenoszenia obrazu na film. Może powstać mylne wrażenie, że RIP i CtF są tożsame, ponieważ obydwa angażują procesy cyfrowe, jednak RIP jest jedynie narzędziem do przetwarzania, a nie metodą transferu. CtP, czyli Computer to Plate, odnosi się do bezpośredniego przenoszenia obrazów z komputera na płyty drukarskie, co jest inną metodą niż CtF. Metoda ta wymaga dodatkowego etapu w procesie przygotowawczym, ponieważ obrazy muszą być naświetlane na płytach, a nie na filmie. To może prowadzić do nieporozumień, gdyż obydwa procesy są używane w produkcji drukarskiej, ale różnią się pod względem finalnego medium, na które przenoszony jest obraz. OCR, czyli Optical Character Recognition, to technologia używana do odczytywania tekstu z obrazów, która jest zupełnie innym zagadnieniem, skupionym na identyfikacji i przetwarzaniu znaków, a nie na przenoszeniu obrazów w kontekście drukarskim. Pojmowanie tych terminów jako synonimów może prowadzić do nieprawidłowych wniosków i dezorientacji w zakresie procesów poligraficznych.