Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik teleinformatyk
  • Kwalifikacja: INF.08 - Eksploatacja i konfiguracja oraz administrowanie sieciami rozległymi
  • Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 11:26
  • Data zakończenia: 8 grudnia 2025 11:40

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jaki kodek z próbkowaniem 8kHz, w standardzie PCM, jest wykorzystywany w cyfrowej telefonii jako kodek do przesyłania mowy, a jednocześnie może funkcjonować w technologii PSTN?

A. H.265
B. G.711
C. G.729A
D. H.261
G.711 to standardowy kodek audio używany w telefonii cyfrowej, który operuje na częstotliwości próbkowania 8 kHz. Jest on szeroko stosowany w Public Switched Telephone Network (PSTN), co czyni go jednym z najważniejszych kodeków w komunikacji głosowej. G.711 wykorzystuje techniki PCM (Pulse Code Modulation), co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości dźwięku przy minimalnym opóźnieniu. Kodek ten jest dostępny w dwóch wariantach: A-law i mu-law, co umożliwia jego zastosowanie w różnych regionach świata. W praktyce, G.711 jest powszechnie używany w VoIP (Voice over IP) oraz w systemach telefonicznych, które wymagają wysokiej jakości dźwięku, takich jak centrali PBX. Jego znaczenie w branży telekomunikacyjnej wynika także z zgodności z istniejącą infrastrukturą PSTN oraz z prostoty zaimplementowania, co sprawia, że jest on preferowany do realizacji połączeń głosowych, zwłaszcza w zastosowaniach wymagających niskiego poziomu kompresji i minimalnego opóźnienia w transmisji.
Pytanie 2

Przed przystąpieniem do wymiany karty ISDN w centrali telefonicznej, co należy zrobić?

A. wystarczy jedynie odłączyć centralę od zasilania
B. wystarczy postawić centralę na uziemionej macie elektrostatycznej
C. należy odłączyć centralę od zasilania i założyć opaskę antystatyczną na rękę
D. wystarczy nie odłączać centrali od zasilania, lecz ustawić ją na macie elektrostatycznej
Wymiana karty ISDN w centrali telefonicznej to nie tylko tak sobie, trzeba przestrzegać różnych zasad bezpieczeństwa. Jak mówisz o uziemionej macie elektrostatycznej, to wiesz, że to tylko część całej układanki. Maty ESD są ważne, ale same w sobie nie wystarczą. Jak zostawisz centralę pod napięciem podczas pracy, to stwarzasz ryzyko uszkodzenia sprzętu, a nawet porażenia elektrycznego. I jeszcze coś – myślenie, że wystarczy wyłączyć centralę, a opaska antystatyczna nie jest potrzebna, to też nie najlepszy pomysł. Wyładowania elektrostatyczne potrafią popsuć wrażliwe układy elektroniczne, co prowadzi do naprawdę dużych problemów. Każdy technik powinien wiedzieć, że muszą wyłączyć zasilanie i stosować ochronę ESD, bo to kluczowe dla bezpieczeństwa. Ignorowanie tych zasad może zakończyć się kosztownymi naprawami i wpływa na jakość działania centrali. W branży są standardy, jak IEC 61340, które jasno mówią o ochronie przed ESD i każdy technik powinien się z nimi zapoznać i stosować w praktyce.
Pytanie 3

Jakie zadania nie wchodzą w skład aktywnego systemu bezpieczeństwa sieciowego?

A. zapewnienia integralności danych
B. sprawdzania autentyczności użytkownika
C. zapewnienia poufności danych
D. kontroli treści danych
Aktywne systemy bezpieczeństwa w sieciach mają na celu ochronę danych przed różnorodnymi zagrożeniami oraz zapewnienie integralności ich transmisji. Kontrola treści danych nie jest zaliczana do tych zadań, ponieważ koncentruje się bardziej na analizie informacji przesyłanych w sieci, co jest bliskie technikom wykrywania intruzów lub filtrowania treści. Na przykład, systemy IPS (Intrusion Prevention Systems) analizują ruch w sieci, aby identyfikować i blokować złośliwe oprogramowanie. Z kolei zapewnienie integralności danych zajmuje się ochroną przed nieautoryzowanymi zmianami, a techniki takie jak podpisy cyfrowe oraz algorytmy skrótu (np. SHA-256) są standardem w tej dziedzinie. Sprawdzanie autentyczności użytkownika odnosi się do procesów uwierzytelniania, które są kluczowe w systemach zarządzania tożsamością, a zapewnienie poufności danych opiera się na używaniu protokołów szyfrujących, takich jak TLS. Zrozumienie tych aspektów jest kluczowe dla prawidłowego wdrażania i zarządzania systemami bezpieczeństwa w sieciach.
Pytanie 4

Maska blankietowa odpowiadająca notacji kropkowo dziesiętnej 255.255.255.0 to

A. 0.0.255.255
B. 0.255.255.255
C. 0.0.0.255
D. 0.0.0.0
Odpowiedź 0.0.0.255 jest poprawna, ponieważ maska podsieci odpowiadająca notacji kropkowo dziesiętnej 255.255.255.0 w formacie binarnym ma 24 bity ustawione na 1, co oznacza, że maska ta pozwala na 256 adresów IP w danej podsieci. Właściwa maska w formacie kropkowo-dziesiętnym odpowiadająca temu zakresowi to 0.0.0.255, co w praktyce oznacza, że adresy hostów w tej podsieci mogą mieć wartości od 0.0.0.1 do 0.0.0.254. Jest to często stosowane w małych sieciach lokalnych, gdzie wystarczająca liczba adresów jest potrzebna do podłączenia urządzeń, takich jak komputery, drukarki czy inne złącza sieciowe. Przykładowo, w sieciach domowych i małych biurach, taka maska pozwala na skuteczne zarządzanie i organizowanie zasobów sieciowych, zapewniając jednocześnie odpowiednią izolację i bezpieczeństwo. Użycie standardów takich jak CIDR (Classless Inter-Domain Routing) umożliwia efektywne zarządzanie adresacją IP i pozwala na elastyczne przypisywanie adresów do podsieci, co jest zgodne z dobrymi praktykami w dziedzinie sieci komputerowych.
Pytanie 5

Który z poniższych adresów może być zastosowany do komunikacji w sieci publicznej?

A. 169.254.255.250
B. 172.33.242.1
C. 192.168.200.99
D. 172.168.254.11
Adres 172.33.242.1 jest poprawnym adresem do użycia w sieci publicznej, ponieważ należy do tzw. klasy B adresów IP, które są przeznaczone do szerokiego zastosowania w internecie. W przeciwieństwie do adresów prywatnych, takich jak 192.168.200.99 czy 172.168.254.11, adresy z zakresu 172.16.0.0 do 172.31.255.255 są zarezerwowane jako prywatne, co oznacza, że nie mogą być routowane w sieci publicznej. Publiczne adresy IP, takie jak 172.33.242.1, umożliwiają komunikację z innymi urządzeniami w Internecie. W praktyce, aby korzystać z zasobów sieci publicznej, takie adresy są niezbędne, szczególnie dla serwerów, które muszą być dostępne dla użytkowników z zewnątrz. Warto również zauważyć, że korzystanie z publicznych adresów IP wiąże się z koniecznością zarządzania bezpieczeństwem, ponieważ są one narażone na ataki z sieci. Standardy takie jak RFC 1918 definiują zasady dotyczące adresowania prywatnego i publicznego, co jest kluczowe w projektowaniu sieci komputerowych i zarządzaniu nimi."
Pytanie 6

Aby połączyć trzy komputery w niewielką sieć LAN typu peer-to-peer, można zastosować

A. przełącznik
B. regenerator
C. drukarkę sieciową z portem RJ45
D. komputer serwerowy
Wybór przełącznika jako urządzenia do podłączenia trzech komputerów w małej sieci LAN typu peer-to-peer jest jak najbardziej właściwy. Przełącznik (switch) działa na poziomie drugiej warstwy modelu OSI, co oznacza, że jest odpowiedzialny za przesyłanie ramek danych na podstawie adresów MAC. Główną zaletą przełączników jest ich zdolność do efektywnego zarządzania ruchem w sieci, co minimalizuje kolizje i zwiększa wydajność. W przypadku sieci peer-to-peer, w której komputery komunikują się bez pośrednictwa serwera, przełącznik umożliwia bezpośrednią komunikację między urządzeniami, co przekłada się na szybsze transfery danych i lepszą organizację ruchu. W praktyce, przełącznik jest w stanie przesyłać dane tylko do docelowego komputera, zamiast nadawać je wszystkim, co ma miejsce w przypadku hubów. Warto również zauważyć, że nowoczesne przełączniki oferują dodatkowe funkcje, takie jak QoS (Quality of Service), które mogą być szczególnie przydatne, gdy w sieci korzysta się z aplikacji wymagających wysokiej jakości połączeń, na przykład podczas prowadzenia wideokonferencji czy transmisji wideo.
Pytanie 7

Jakie urządzenie służy do pomiaru tłumienności światłowodu?

A. Areometrem światłowodowym
B. Generatorem częstotliwości pomocniczej włókna podstawowego
C. Reflektometrem światłowodowym
D. Interfejsem laserowo-satelitarnym
Reflektometr światłowodowy jest narzędziem, które służy do oceny jakości oraz tłumienności włókien optycznych. Działa na zasadzie wysyłania impulsów świetlnych wzdłuż włókna, a następnie analizowania odbić tych impulsów, które występują w wyniku różnych niejednorodności w strukturze włókna, takich jak zagięcia, uszkodzenia czy złącza. Dzięki temu reflektometr pozwala na precyzyjne określenie miejsc o podwyższonej tłumienności, co jest kluczowe dla utrzymania wysokiej jakości sygnału w sieciach telekomunikacyjnych. W praktyce, reflektometry są wykorzystywane przy instalacji oraz konserwacji sieci światłowodowych, co umożliwia szybkie lokalizowanie problemów oraz optymalizację wydajności całego systemu. Standardy takie jak ITU-T G.657 oraz IEC 60793 definiują wymagania dotyczące pomiarów tłumienności, co dodatkowo podkreśla rolę reflektometrów w branży telekomunikacyjnej, zapewniając zgodność z międzynarodowymi normami wymaganymi w profesjonalnym środowisku.
Pytanie 8

Jak nazywa się typ szerokopasmowego systemu telekomunikacyjnego FTTX (Fiber-To-The-X), w którym światłowód jest bezpośrednio podłączony do lokalu abonenta?

A. FTTC
B. FTTH
C. FTTB
D. FTTN
Odpowiedź FTTH, czyli Fiber To The Home, jest poprawna, ponieważ odnosi się do technologii, w której światłowód jest bezpośrednio doprowadzony do mieszkania abonenta. W praktyce oznacza to, że sygnał optyczny przesyłany jest od centralnej stacji do budynku, a następnie bezpośrednio do jednostki mieszkalnej. Takie rozwiązanie zapewnia najszerszą przepustowość i najlepszą jakość usług internetowych, co jest kluczowe w dobie rosnącego zapotrzebowania na dane i wysokiej jakości transmisję multimedialną. Zastosowanie FTTH znajduje szerokie spektrum w nowoczesnych miastach, gdzie infrastruktura światłowodowa jest wykorzystywana do dostarczania nie tylko internetu, ale również telewizji i telefonii. Standardy branżowe, takie jak ITU-T G.984, definiują parametry techniczne oraz wymagania dla systemów FTTH, co czyni je wykonalnymi i efektywnymi w realizacji usług szerokopasmowych.
Pytanie 9

Jaką przepływność ma kanał H12 w sieci ISDN?

A. 64 kb/s
B. 1920 kb/s
C. 384 kb/s
D. 8448 kb/s
Błędne odpowiedzi wskazują na nieporozumienia dotyczące struktury i przepustowości kanałów w technologii ISDN. Przepływność 384 kb/s odnosi się do kanału typu H11, który łączy 6 kanałów B oraz 1 kanał D, co nie jest zgodne z charakterystyką kanału H12. Z kolei odpowiedź 64 kb/s to pojedynczy kanał B, który jest znacznie niższy od przepływności H12, a zatem nie może być odpowiedzią. Przepływność 8448 kb/s z kolei jest teoretyczną maksymalną wartością, która nie znajduje zastosowania w konkretnych standardach ISDN, a bardziej pasuje do zaawansowanych rozwiązań telekomunikacyjnych, takich jak cyfrowe linie dzierżawione, co może prowadzić do mylnych koncepcji dotyczących typów połączeń i ich zastosowania. Typowe błędy myślowe obejmują mylenie przepustowości kanałów z ich zadaniami oraz nieznajomość różnic pomiędzy poszczególnymi typami kanałów, co może skutkować nieprecyzyjnym doborem technologii do konkretnych potrzeb komunikacyjnych.
Pytanie 10

Jak odbywa się realizacja zestawień w polu komutacyjnym przy użyciu podziału przestrzennego?

A. Wszystkie połączenia są realizowane poprzez segmentację danych z różnych kanałów na pakiety i ich przesyłanie tą samą trasą
B. Wszystkie połączenia są realizowane przez fizycznie oddzielone ścieżki połączeniowe
C. Wiele połączeń może być zrealizowanych w jednym łączu fizycznym, każdy kanał otrzymuje kolejno ramkę czasową
D. Wiele połączeń może być zrealizowanych w jednym łączu fizycznym przez przypisanie każdemu kanałowi innej częstotliwości nośnej
Wśród błędnych koncepcji związanych z realizacją zestawień w polu komutacyjnym z rozdziałem przestrzennym pojawia się stwierdzenie, że wiele połączeń może być realizowanych w jednym łączu fizycznym poprzez przydzielenie każdemu kanałowi innej częstotliwości nośnej. Takie podejście odnosi się do techniki znanej jako FDMA (Frequency Division Multiple Access), która jest szeroko stosowana w systemach radiowych, jednak nie jest typowe dla klasycznych systemów komutacyjnych o fizycznym rozdzieleniu dróg. W systemie komutacyjnym połączenia nie są dzielone na podstawie częstotliwości, lecz dedykowanych ścieżek, co zapewnia ich niezależność. Z kolei odpowiedź sugerująca, że wszystkie połączenia są realizowane przez podział danych z różnych kanałów na pakiety i przesyłanie ich tą samą drogą, odnosi się do komutacji pakietów, która nie wykorzystuje dedykowanych ścieżek, ale segmentuje dane. W tym modelu mogą występować kolizje, co jest mniej pożądane w tradycyjnej komutacji łącz. Twierdzenie, że wiele połączeń może być realizowanych w jednym łączu fizycznym, z przydzieleniem kolejno ramki czasowej, odnosi się do TDM (Time Division Multiplexing), co również nie oddaje istoty fizycznego rozdzielenia dróg, które zapewnia wyższą jakość połączeń. W przypadku komunikacji w sieciach, gdzie zapewnienie jakości jest kluczowe, stosowanie metod, które nie zapewniają fizycznej dedykacji ścieżki, może prowadzić do problemów z jakością usług oraz zwiększonej latencji. Dlatego kluczowe jest zrozumienie różnic między tymi technologiami oraz ich zastosowań w praktyce.
Pytanie 11

Który typ licencji umożliwia korzystanie z w pełni funkcjonalnego oprogramowania bez opłat jedynie przez określony czas lub liczbę uruchomień?

A. GNU GPL
B. Demo
C. Trial
D. Freeware
Odpowiedź "Trial" jest poprawna, ponieważ licencja trial (próbna) pozwala użytkownikom na korzystanie z pełnej wersji oprogramowania przez określony czas lub do momentu osiągnięcia pewnej liczby uruchomień. Taki model jest powszechnie stosowany w branży oprogramowania, aby umożliwić użytkownikom przetestowanie funkcji i możliwości produktu przed podjęciem decyzji o zakupie. Przykłady zastosowania obejmują oprogramowanie do edycji zdjęć, aplikacje biurowe czy programy do projektowania graficznego, które oferują wersje próbne na 30 dni. Licencja trial jest zgodna z praktykami w zakresie marketingu oraz zarządzania produktami, umożliwiając użytkownikom przetestowanie oprogramowania w warunkach rzeczywistych. Warto również zauważyć, że po zakończeniu okresu próbnego użytkownik może być zobowiązany do zakupu licencji, co wspiera model biznesowy dostawców oprogramowania i przyczynia się do rozwoju branży.
Pytanie 12

Ruter to urządzenie stanowiące węzeł w sieci, które działa

A. w czwartej warstwie modelu OSI
B. w drugiej warstwie modelu OSI
C. w trzeciej warstwie modelu OSI
D. w pierwszej warstwie modelu OSI
Analizując niepoprawne odpowiedzi, warto zauważyć, że wiele z nich opiera się na błędnym zrozumieniu, w której warstwie modelu OSI działają różne urządzenia sieciowe. Warstwa pierwsza, znana jako warstwa fizyczna, odpowiada za przesyłanie bitów przez medium transmisyjne, co dotyczy urządzeń takich jak huby czy switche. Jednak nie mają one zdolności do kierowania ruchu na podstawie adresów IP, w związku z czym ich funkcjonalność jest znacznie ograniczona w porównaniu do ruterów. Druga warstwa, czyli warstwa łącza danych, zajmuje się ramkami i adresowaniem MAC. Urządzenia takie jak switche operują na tej warstwie, co również nie odnosi się do funkcji rutera, który działa na wyższym poziomie. Trzecia warstwa to kluczowy obszar dla ruterów, ponieważ to właśnie w tej warstwie podejmowane są decyzje dotyczące trasowania pakietów danych. Wybór drugiej lub pierwszej warstwy wskazuje na nieporozumienie odnośnie do funkcji, jakie realizują rutery w sieci. Możliwość zarządzania ruchem między różnymi sieciami oraz interpretacja adresów IP to fundamentalne aspekty ich działania, które nie mogą być realizowane na poziomie niższym. Zrozumienie tego podziału jest niezbędne dla prawidłowego projektowania oraz zarządzania infrastrukturą sieciową, co jest kluczowe w kontekście nowoczesnych rozwiązań IT.
Pytanie 13

Jakie urządzenie w pasywnych systemach sieci optycznych pełni rolę multipleksera i demultipleksera?

A. Cylinder
B. Pryzmat
C. Soczewka
D. Zwierciadło
Pryzmat jest kluczowym elementem w pasywnych systemach sieci optycznych, pełniąc funkcję zarówno multipleksera, jak i demultipleksera. Dzięki swojej zdolności do rozszczepiania światła na różne długości fal, pryzmat umożliwia jednoczesne przesyłanie wielu sygnałów optycznych przez jeden włókno światłowodowe. W praktyce, pryzmat stosuje się w urządzeniach takich jak WDM (Wavelength Division Multiplexing), co pozwala na efektywne wykorzystanie dostępnej przepustowości sieci. Standardy branżowe, takie jak ITU-T G.694.1, definiują sposoby wykorzystania pryzmatów w systemach WDM, co przyczynia się do zwiększenia efektywności komunikacji optycznej. Dzięki zastosowaniu pryzmatów, inżynierowie mogą projektować sieci o wyższej pojemności, co jest szczególnie istotne w erze rosnącego zapotrzebowania na transfer danych. Praktyczne zastosowania obejmują telekomunikację, systemy monitorowania środowiska oraz technologie transmisji danych w centrach danych.
Pytanie 14

Jaką modulację wykorzystuje standard V.34 przeznaczony do przesyłania faksów?

A. QAM/TCM
B. 8DPSK
C. QAM/DPSK
D. FSK
Wybór innej modulacji niż QAM/TCM w kontekście V.34 może prowadzić do nieporozumień z uwagi na różnice w technologiach modulacji. QAM/DPSK, na przykład, to modulacja, która łączy kwadraturową modulację amplitudy z różnicowym kodowaniem fazowym, ale nie jest zoptymalizowana dla warunków, w jakich działa standard V.34. Może to skutkować mniejszą wydajnością i gorszą jakością połączenia, szczególnie w środowiskach z dużą ilością zakłóceń. 8DPSK, chociaż oferuje wyższą prędkość przesyłu danych, również nie jest odpowiednia dla faksmodemów, ponieważ nie zapewnia wymaganej niezawodności transmisji. FSK, czyli modulacja częstotliwościowa, jest stosunkowo prostą metodą, ale w kontekście V.34 nie pozwala na osiągnięcie tak wysokiej efektywności użycia pasma jak QAM/TCM. Często popełnianym błędem jest założenie, że każda modulacja można zastosować zamiennie, co jest nieprawdziwe. Wybór odpowiedniej modulacji jest kluczowy dla sukcesu transmisji, a nieprawidłowe podejście może prowadzić do utraty danych lub konieczności wielokrotnej retransmisji, co zwiększa czas i koszty operacyjne. Zrozumienie różnic między tymi modulacjami oraz ich zastosowaniem w praktyce jest istotne dla profesjonalistów w dziedzinie telekomunikacji.
Pytanie 15

System oceniający i kontrolujący działanie dysku twardego to

A. SMART
B. MBR
C. BIOS
D. CMOS
MBR, czyli Master Boot Record, to taka struktura, która jest na początku dysku i robi sporo rzeczy przy uruchamianiu systemu operacyjnego. Choć to jest mega istotne w działaniu systemów, to nie ma opcji, żeby monitorować stan dysków czy sprawdzać ich wydajność. BIOS, czyli Basic Input/Output System, to takie oprogramowanie, które uruchamia komputer, ale też nie ma żadnych narzędzi do monitorowania zdrowia dysków. CMOS to technologia do zapisywania ustawień BIOS-u, ale niestety też nie mówi nam nic o tym, co się dzieje z dyskami. Wybierając odpowiedzi na to pytanie, można się pogubić, bo to łatwe skojarzenia, ale w rzeczywistości, żeby ogarniać stan dysku twardego, potrzebujemy SMART. Ignorowanie tej różnicy to spory błąd, bo może nas to kosztować utratę danych lub problemy z działaniem, więc dobrze jest to wszystko zrozumieć.
Pytanie 16

Rezystancja telefonu analogowego podłączonego do centrali telefonicznejnie może przekroczyć

A. 1,80 kΩ
B. 0,06 kΩ
C. 0,60 kΩ
D. 6,00 kΩ
Odpowiedź 0,60 kΩ jest prawidłowa, ponieważ według standardów branżowych dotyczących telefonów analogowych, maksymalna rezystancja, jaką powinno osiągać urządzenie przyłączone do centralki telefonicznej, nie powinna przekraczać właśnie tego poziomu. W praktyce oznacza to, że telefon analogowy, aby prawidłowo funkcjonować, powinien mieć określony poziom rezystancji, co zapewnia odpowiednie parametry sygnału oraz stabilność połączenia. Warto również zauważyć, że zbyt wysoka rezystancja mogłaby prowadzić do problemów z jakością dźwięku, a także do niestabilności połączeń. Wartości te są zgodne z normami telekomunikacyjnymi, które mają na celu zapewnienie optymalnych warunków pracy urządzeń. Przykładem może być sytuacja, gdy telefon analogowy jest używany w biurze, gdzie wiele jednostek jest podłączonych do jednej centralki. Utrzymanie rezystancji na zalecanym poziomie jest kluczowe dla zapewnienia niezawodności i jakości komunikacji w takim środowisku.
Pytanie 17

W cyfrowych łączach abonenckich do transmisji danych pomiędzy stacjami końcowymi a węzłem komutacyjnym stosuje się sygnalizację

A. R2
B. SS7
C. DSS1
D. R1
R1, R2 i SS7 to inne standardy sygnalizacji, ale nie nadają się do przesyłania informacji między stacjami końcowymi a węzłem komutacyjnym w cyfrowych łączach. R1 i R2 to starsze systemy, które głównie były wykorzystywane w analogowych łączach. R1 był spoko kiedyś, ale teraz to już nie to. R2 też, nie spełnia wymagań nowoczesnych systemów, więc w zasadzie jest do niczego w cyfrowych łączach. Co do SS7, to jest trochę bardziej zaawansowany, ale działa na innym poziomie sieci i nie jest wykorzystywany do bezpośredniej sygnalizacji. Obsługuje różne funkcje związane z siecią, jak np. roaming, ale nie załatwi sprawy, jeśli chodzi o połączenia abonenckie. Jak dla mnie, to może to wynikać z nieporozumień na temat tego, jak te różne protokoły działają i gdzie są używane w nowoczesnej telekomunikacji.
Pytanie 18

Protokół, który określa, które porty przełącznika w sieci powinny być zablokowane, aby uniknąć tworzenia pętli rutingu w drugiej warstwie modelu OSI, to protokół

A. VPN (Virtual Private Network)
B. STP (Spanning Tree Protocol)
C. RTP (Real-time Transport Protocol)
D. VTP (VLAN Trunking Protocol)
Niektóre z zaproponowanych protokołów nie mają zastosowania w kontekście zarządzania pętlami rutingu w warstwie drugiej. Protokół VTP (VLAN Trunking Protocol) służy do zarządzania i propagowania informacji o VLAN-ach w sieci, co nie wpływa na eliminację pętli rutingowych. W rzeczywistości, VTP może być użyty w połączeniu z STP, ale nie jest samodzielnym rozwiązaniem do zapobiegania pętlom. VPN (Virtual Private Network) dotyczy tworzenia bezpiecznych tuneli w Internecie, zapewniając prywatność i bezpieczeństwo danych, lecz nie ma związku z problematyką pętli w warstwie drugiej. RTP (Real-time Transport Protocol) jest protokołem używanym do przesyłania danych w czasie rzeczywistym, na przykład w aplikacjach do transmisji audio i wideo, co również nie odnosi się do problematyki pętli w sieci. Wybierając odpowiedzi, ważne jest zrozumienie, że niektóre protokoły, mimo że są istotne w kontekście sieci, nie pełnią roli zapobiegającej pętli rutingowej i ich wybór może prowadzić do nieporozumień. Istotne jest, aby dobrze rozumieć, które protokoły są odpowiednie do danego problemu, aby uniknąć błędnych wniosków oraz zapewnić prawidłowe zarządzanie i konfigurację sieci.
Pytanie 19

Komputer oraz monitor działają przez 5 godzin każdego dnia, natomiast urządzenie wielofunkcyjne przez 1 godzinę i 15 minut. Oblicz zużycie energii całego zestawu komputerowego w ciągu tygodnia, jeżeli komputer pobiera 150 W, monitor 50 W, a urządzenie wielofunkcyjne 80 W.

A. 2,8 kWh
B. 28 kWh
C. 10 kWh
D. 7,7 kWh
Aby obliczyć zużycie energii zestawu komputerowego, należy wziąć pod uwagę moc każdego z urządzeń oraz czas ich pracy. Komputer pobiera 150 W, monitor 50 W, a urządzenie wielofunkcyjne 80 W. Komputer i monitor pracują 5 godzin dziennie, co w ciągu tygodnia daje 35 godzin pracy. Urządzenie wielofunkcyjne pracuje 1 godzinę i 15 minut dziennie, co w ciągu tygodnia daje 8,75 godziny. Zużycie energii można obliczyć, mnożąc moc urządzenia przez czas pracy i dzieląc przez 1000, aby otrzymać wartość w kWh. Dla komputera: 150 W * 35 h = 5250 Wh, co daje 5,25 kWh. Dla monitora: 50 W * 35 h = 1750 Wh, co daje 1,75 kWh. Dla urządzenia wielofunkcyjnego: 80 W * 8,75 h = 700 Wh, co daje 0,7 kWh. Łączne zużycie energii to 5,25 kWh + 1,75 kWh + 0,7 kWh = 7,7 kWh. Jest to istotne z punktu widzenia zarządzania energią w biurze oraz szkoleń z zakresu efektywności energetycznej, gdzie znajomość takiego obliczenia może przyczynić się do optymalizacji kosztów oraz zmniejszenia śladu węglowego.
Pytanie 20

Funkcja w systemach PBX, która umożliwia bezpośrednie nawiązanie połączenia z wewnętrznym numerem abonenta, to

A. DDI (Direct Dial-In)
B. MSN (Multiple Subscriber Number)
C. CLIP (Calling Line Identification Presentation)
D. CFU (Call Forwarding Unconditional)
DDI (Direct Dial-In) to usługa, która umożliwia bezpośrednie połączenie z numerem abonenta wewnętrznego w ramach central telefonicznych PBX. Dzięki DDI, zewnętrzni dzwoniący mogą nawiązać połączenie z wybranym abonentem, omijając centralę i jej operatorów. To znacząco zwiększa efektywność komunikacji, ponieważ skraca czas potrzebny na zestawienie połączenia. W praktyce, przedsiębiorstwa często wykorzystują DDI do przydzielania unikalnych numerów do różnych działów lub pracowników, co ułatwia kontakt. Na przykład, dział sprzedaży może mieć swój własny numer DDI, co pozwala klientom bezpośrednio dzwonić do tego działu, zamiast przechodzić przez centralę. DDI jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania komunikacją w firmach, a jego wdrożenie może przynieść korzyści w postaci poprawy satysfakcji klientów oraz optymalizacji pracy zespołów. Współczesne standardy telekomunikacyjne, takie jak ISDN, wspierają funkcjonalność DDI, co czyni ją integralną częścią nowoczesnych rozwiązań komunikacyjnych.
Pytanie 21

Podczas skanowania sieci komputerowej uzyskano informację FF05:0:0:0:0:0:0:42. Co to jest

A. adres IP v 6
B. adres IP v 4
C. numer protokołu w standardzie TCP/IP
D. adres MAC karty sieciowej
Odpowiedź "adres IP v 6" jest prawidłowa, ponieważ FF05:0:0:0:0:0:0:42 to adres w formacie IPv6, który jest nowoczesnym standardem adresacji w sieciach komputerowych. IPv6 został stworzony, aby rozwiązać problem wyczerpania adresów IPv4, oferując ogromną przestrzeń adresową oraz zaawansowane funkcje, takie jak automatyczne konfigurowanie adresów. Adresy IPv6 są zapisane jako osiem grup czterech cyfr szesnastkowych, oddzielonych dwukropkami, co można zobaczyć w podanym przykładzie. Przykładem zastosowania IPv6 jest sieć Internetu Rzeczy (IoT), gdzie miliardy urządzeń wymagają unikalnych adresów IP. Implementacja IPv6 jest kluczowa w nowoczesnych infrastrukturach sieciowych, a wiele organizacji i dostawców usług internetowych już aktywnie wdraża ten standard, aby sprostać rosnącemu zapotrzebowaniu na adresację IP. Warto zrozumieć znaczenie IPv6 i jego wpływ na przyszłość sieci komputerowych, by efektywnie zarządzać i projektować nowoczesne systemy informacyjne.
Pytanie 22

Zestaw urządzeń, który obejmuje łącznicę, przełącznicę oraz urządzenia do badań i zasilania to

A. koncentrator sieciowy
B. ruter sieciowy
C. centrala telefoniczna
D. przełącznik sieciowy
Centrala telefoniczna to zespół urządzeń telekomunikacyjnych, który zarządza połączeniami telefonicznymi w sieci. Obejmuje różnorodne elementy, takie jak łącznice, przełącznice, urządzenia badawcze i zasilające, które współpracują ze sobą, aby umożliwić efektywne nawiązywanie i utrzymywanie połączeń. Kluczowym zadaniem centrali telefonicznej jest zapewnienie wysokiej jakości usług telekomunikacyjnych oraz optymalizacja ruchu w sieci. Przykładem zastosowania centrali telefonicznej są duże biura lub organizacje, gdzie wprowadzenie złożonej struktury komunikacyjnej wymaga centralizacji zarządzania połączeniami. Współczesne centrale, oparte na technologii VoIP, są zgodne z międzynarodowymi standardami, takimi jak ITU-T G.711, co pozwala na przesyłanie głosu przez Internet z minimalną utratą jakości. Dobrym przykładem zastosowania centrali telefonicznej jest system PBX (Private Branch Exchange), który obsługuje wiele linii telefonicznych i umożliwia wewnętrzne połączenia bezpośrednio między użytkownikami.
Pytanie 23

Jak definiuje się dokładność przetwornika C/A?

A. różnica pomiędzy zmierzoną a zakładaną wartością napięcia wyjściowego
B. iloczyn wartości napięcia wyjściowego zmierzonej oraz przewidywanej
C. różnica między zmierzoną a przewidywaną wartością napięcia wejściowego
D. iloraz wartości napięcia wejściowego zmierzonej do przewidywanej
Zrozumienie dokładności przetwornika C/A wymaga znajomości podstawowych zasad jego działania oraz funkcji, jakie pełni w systemach elektronicznych. Propozycje dotyczące iloczynu lub ilorazu napięć wyjściowych są mylące i nie odzwierciedlają rzeczywistego pomiaru, który koncentruje się na różnicy między wartościami. Gdy mówimy o iloczynie zmierzonych i przewidywanych wartości, wprowadzamy pojęcia, które są nieadekwatne do analizy dokładności, a zamiast tego dotyczą innych aspektów takich jak moc czy przesunięcia fazowe. Z kolei iloraz zmierzonych wartości napięcia nie jest miarą dokładności, a jego obliczanie może prowadzić do błędnych wniosków o wydajności systemu. Błędne założenia dotyczące tego, co oznacza „dokładność”, mogą prowadzić do pomyłek w projektowaniu oraz kalibracji urządzeń. W praktyce, niewłaściwe zrozumienie tych koncepcji może skutkować poważnymi problemami w systemach pomiarowych, gdzie kluczowe jest precyzyjne odwzorowanie sygnałów. Dlatego istotne jest, aby podchodzić do definicji dokładności w kontekście różnic pomiarowych, co jest zgodne z normami branżowymi oraz zaleceniami technicznymi w dziedzinie inżynierii elektrycznej i elektronicznej.
Pytanie 24

Kabel, który nosi symbol HTKSH, jest kablem telefonicznym?

A. instalacyjnym
B. lokalnym
C. stacyjnym
D. końcowym
Kabel HTKSH jest klasyfikowany jako kabel stacyjny, co oznacza, że jest stosowany do łączenia urządzeń telefonicznych w stacjach, takich jak centrale telefoniczne czy urządzenia końcowe. Kabel ten charakteryzuje się określoną strukturą, która zapewnia efektywne przesyłanie sygnałów telefonicznych, a także wysoką odporność na zakłócenia elektromagnetyczne. W praktyce, zastosowanie kabli stacyjnych w instalacjach telefonicznych pozwala na realizację połączeń z dużą jakością dźwięku i stabilnością sygnału. Standardy branżowe, takie jak ISO/IEC 11801, określają wymagania dotyczące budowy oraz parametrów kabli telekomunikacyjnych, co wpływa na ich funkcjonalność i niezawodność. Warto zauważyć, że w projektowaniu systemów telekomunikacyjnych stosuje się także praktyki dotyczące doboru odpowiednich typów kabli w zależności od specyficznych potrzeb użytkowników oraz warunków instalacji."
Pytanie 25

Urządzenie elektroniczne, które stosuje procesy modulacji oraz demodulacji w celu przekształcenia sygnałów cyfrowych na analogowe i odwrotnie, to

A. router
B. karta sieciowa
C. modem
D. hub
Modem, czyli modulator-demodulator, jest urządzeniem kluczowym w komunikacji cyfrowej. Jego główną funkcją jest konwersja danych cyfrowych, które są używane w komputerach i innych urządzeniach, na sygnały analogowe, które mogą być przesyłane przez różnorodne medium, takie jak linie telefoniczne czy sieci kablowe. Proces ten jest niezbędny w sytuacjach, gdy dane muszą być przesyłane na dużą odległość, na przykład podczas korzystania z internetu w domu. Modem nie tylko zamienia dane cyfrowe na analogowe, ale również dokonuje odwrotnej konwersji, więc odbierając sygnał analogowy ze źródła, przekształca go z powrotem na dane cyfrowe, które mogą być zrozumiane przez komputer. Przykłady zastosowania modemu obejmują połączenia dial-up w przeszłości oraz obecne technologie szerokopasmowe, takie jak DSL i kablowe połączenia internetowe. W kontekście dobrych praktyk, nowoczesne modemy są często wyposażone w dodatkowe funkcje, takie jak wbudowane routery, co pozwala na jednoczesne korzystanie z internetu przez wiele urządzeń w sieci domowej.
Pytanie 26

Substancja używana pomiędzy mikroprocesorem a radiatorami to

A. materiał zapobiegający korozji
B. materiał obniżający rezystancję termiczną
C. materiał redukujący wibracje z radiatora
D. klej o konsystencji półpłynnej
Pasta stosowana między mikroprocesorem a radiatorem jest kluczowym elementem w zarządzaniu temperaturą komponentów elektronicznych. Jej głównym zadaniem jest zmniejszenie rezystancji termicznej, co pozwala na efektywne przewodzenie ciepła z mikroprocesora do radiatora. Wysoka rezystancja termiczna może prowadzić do przegrzewania się procesora, co z kolei może powodować obniżenie wydajności, a w skrajnych przypadkach uszkodzenie sprzętu. Dobre praktyki w branży zalecają stosowanie past termoprzewodzących, które posiadają odpowiednie właściwości przewodzenia ciepła oraz są odporne na utlenianie i degradację w wysokich temperaturach. Przykłady zastosowania to zarówno komputery stacjonarne, jak i laptopy, a także systemy chłodzenia w serwerowniach, gdzie niezawodność i stabilność pracy są kluczowe. Standardy takie jak IPC-7093 określają wymagania dotyczące materiałów termoprzewodzących, co podkreśla ich znaczenie w zapewnieniu długotrwałej i efektywnej pracy systemów elektronicznych.
Pytanie 27

Średnica rdzenia włókna światłowodowego o jednomodowej strukturze mieści się w zakresie

A. od 50 nm do 62,5 nm
B. od 5 µm do 14 µm
C. od 50 µm do 62,5 µm
D. od 5 nm do 14 nm
Włókna światłowodowe jednomodowe rzeczywiście mają rdzeń o średnicy mieszczącej się w zakresie od 5 do 14 mikrometrów (µm). To jest bardzo istotny parametr, bo właśnie tak niewielka średnica pozwala propagować tylko jeden mod światła, czyli najprościej mówiąc – transmisja sygnału odbywa się praktycznie bez zniekształceń związanych z wielomodowością. Najczęściej spotykaną średnicą w praktyce jest 8–10 µm, co wynika między innymi ze standardów takich jak ITU-T G.652. Takie światłowody są podstawą nowoczesnych sieci telekomunikacyjnych, na przykład w przesyle danych na duże odległości czy w światłowodach do domu (FTTH). Moim zdaniem szczególnie ciekawe jest to, że przy tak małym rdzeniu kluczowe stają się precyzja wykonania i jakość spawów, bo każde niedopasowanie może prowadzić do dużych strat sygnału. Dość często spotyka się sytuacje, gdzie początkujący instalatorzy mylą się, sądząc, że średnica rdzenia może być dużo większa, jak w światłowodach wielomodowych, ale właśnie to ograniczenie do kilku mikrometrów daje światłowodom jednomodowym ich charakterystyczne parametry transmisyjne. Warto pamiętać, że poprawny dobór typu włókna do zastosowania (np. transmisji dalekosiężnej) jest jednym z fundamentów współczesnych systemów telekomunikacyjnych.
Pytanie 28

Aby ocenić jakość transmisji w systemach cyfrowych, konieczne jest wykonanie pomiaru

A. poziomu szumu w kanale
B. mocy sygnału odebranego
C. bitowej stopy błędów
D. odstępu sygnału od szumu
Odpowiedzi dotyczące pomiaru mocy sygnału odebranego, odstępu sygnału od szumu oraz poziomu szumu w kanale, mimo że są istotne w kontekście analizy jakości transmisji, nie stanowią najważniejszego wskaźnika oceny skuteczności systemów cyfrowych. Moc sygnału odebranego wskazuje na siłę sygnału, jednak wysoka moc sygnału nie gwarantuje niskiego wskaźnika błędów. W rzeczywistości, sygnał o wysokiej mocy może doświadczyć znaczących zakłóceń, co prowadzi do zwiększenia liczby błędów. Odstęp sygnału od szumu (SNR, Signal-to-Noise Ratio) jest również istotny, ale jest to wskaźnik, który mierzy relację pomiędzy mocą sygnału a mocą szumów. Wysoki SNR może sugerować lepszą jakość transmisji, ale nie daje pełnego obrazu, jeśli chodzi o rzeczywiste błędy danych. Poziom szumu w kanale wskazuje na obecność zakłóceń, ale sam w sobie nie dostarcza informacji na temat konkretnych błędów w transmisji. W praktyce, wiele systemów wykorzystuje kombinację tych parametrów, ale kluczowym wskaźnikiem pozostaje bitowa stopa błędów. Błędne rozumienie wpływu tych wskaźników często prowadzi do nieefektywnych strategii diagnozowania i poprawy jakości transmisji, gdyż skupianie się tylko na jednym z tych aspektów nie pozwala na pełną analizę problemów w komunikacji cyfrowej.
Pytanie 29

Na wyjściu dekodera DTMF otrzymano dwie wartości częstotliwości: 852 Hz i 1336 Hz. Wskazują one na wciśnięcie w klawiaturze wybierczej klawisza o numerze

1209 Hz1336 Hz1477 Hz1633 Hz
697 Hz123A
770 Hz456B
852 Hz789C
941 Hz*0#D
A. 4
B. 8
C. 7
D. 1
Poprawna odpowiedź to klawisz o numerze 8, co wynika z analizy częstotliwości dźwięków generowanych przez dekoder DTMF (Dual-Tone Multi-Frequency). W systemie DTMF każdy klawisz na klawiaturze wybierczej generuje unikalną kombinację dwóch częstotliwości, które są standardowo zdefiniowane w tabelach częstotliwości. W przypadku klawisza 8, częstotliwości 852 Hz i 1336 Hz są prawidłowe. Tego typu technologia jest szeroko stosowana w systemach telekomunikacyjnych, w tym w automatycznych systemach obsługi połączeń oraz w interaktywnych systemach odpowiedzi głosowej (IVR). Znajomość tych częstotliwości i ich zastosowania jest kluczowa dla inżynierów telekomunikacyjnych, którzy projektują systemy obsługujące sygnały DTMF. Przykładem zastosowania jest dialer telefoniczny, który wykorzystuje te częstotliwości do rozpoznawania wciśniętych przycisków, co umożliwia realizację różnych funkcji, takich jak wybór opcji w menu lub nawiązywanie połączeń.
Pytanie 30

W tabeli została zamieszczona specyfikacja techniczna

Ilość portów WAN1
Konta SIP8
Obsługiwane kodeki- G.711 - alaw, ulaw - 64 Kbps
- G.729 - G.729A - 8 Kbps, ramka10ms
Obsługiwane protokoły- SIP - Session Initiation Protocol
-SCCP - Skinny Client Control Protocol
Zarządzanie przez- WWW - zarządzanie przez przeglądarkę internetową
- TFTP - Trivial File Transfer Protocol
- klawiatura telefonu
A. centrali telefonicznej cyfrowej.
B. aparatu telefonicznego VoIP.
C. aparatu telefonicznego analogowego.
D. przełącznika zarządzalnego.
Odpowiedź wskazująca na aparat telefoniczny VoIP jest poprawna, ponieważ specyfikacja techniczna zawiera kluczowe informacje dotyczące protokołu SIP (Session Initiation Protocol), który jest fundamentalny dla telefonii VoIP. SIP jest standardem używanym do inicjowania, zarządzania oraz kończenia połączeń głosowych i wideo w sieciach IP. Wspomniane kodeki G.711 i G.729 są powszechnie stosowane w systemach VoIP do kompresji i dekompresji dźwięku, co pozwala na efektywne przesyłanie sygnałów audio przez Internet. Dodatkowo, możliwość zarządzania urządzeniem przez interfejs WWW oraz TFTP (Trivial File Transfer Protocol) podkreśla, że urządzenie jest zintegrowane z siecią, co jest standardem dla nowoczesnych aparatów telefonicznych VoIP. W praktyce, zastosowanie technologii VoIP umożliwia oszczędności w kosztach połączeń, elastyczność w zarządzaniu komunikacją oraz łatwe skalowanie w miarę rozwoju firmy lub organizacji.
Pytanie 31

Jaką antenę należy wybrać, aby uzyskać maksymalny zysk energetyczny przy realizacji bezprzewodowej transmisji typu punkt – punkt?

A. Izotropową
B. Kolinearną
C. Dookólną
D. Kierunkową
Zastosowanie anteny kolinearnej, kierunkowej lub izotropowej w kontekście bezprzewodowej transmisji typu punkt-punkt może wydawać się atrakcyjne, jednak każda z tych opcji ma swoje ograniczenia w kontekście maksymalizacji zysku energetycznego. Anteny kolinearnej, które łączą kilka dipoli w linii prostej, mogą poprawić zasięg w kierunku, w którym są skierowane, ale ich zasięg w pozostałych kierunkach jest ograniczony. W przypadku komunikacji punkt-punkt, gdzie kluczowe jest skoncentrowanie energii w kierunku odbiorcy, wykorzystanie anten kolinearnych może prowadzić do strat sygnału w innych kierunkach. Anteny kierunkowe, choć oferują wysoki zysk w określonym kierunku, mogą być trudne w stosowaniu, gdy źródło sygnału lub odbiornik nie jest precyzyjnie ustawiony. W rzeczywistości, niewłaściwe wymierzenie kierunku może prowadzić do znacznego osłabienia sygnału. Z kolei anteny izotropowe, mimo że teoretycznie rozprzestrzeniają sygnał we wszystkich kierunkach, są jedynie w modelach teoretycznych; w praktyce żadna antena nie jest całkowicie izotropowa, co oznacza, że ich zastosowanie jest ograniczone i nie przynosi realnych korzyści w zakresie efektywności energetycznej. Wybór niewłaściwej anteny może więc skutkować nieefektywnym przesyłem sygnału, co jest sprzeczne z najlepszymi praktykami w projektowaniu systemów komunikacji bezprzewodowej.
Pytanie 32

Usługa CLIRO (Calling Line Identification Restriction Override) pozwala na

A. blokadę prezentacji numeru abonenta, który jest dołączony
B. wstrzymanie rozmowy
C. przekierowanie połączeń na dowolny wskazany numer
D. ominięcie zakazu prezentacji numeru dzwoniącego abonenta
Usługa CLIRO (Calling Line Identification Restriction Override) jest narzędziem zaprojektowanym w celu umożliwienia abonentom omijania blokady prezentacji numeru wywołującego. Dzięki tej funkcji, użytkownicy, którzy normalnie są blokowani przed ujawnieniem swojego numeru przy wychodzących połączeniach, mogą w sposób świadomy i kontrolowany zaprezentować swój numer odbiorcom. Praktyczne zastosowanie CLIRO występuje w sytuacjach, gdy konieczne jest zidentyfikowanie się podczas połączeń z instytucjami lub osobami trzecimi, które mogą wymagać ujawnienia numeru telefonu w celach weryfikacyjnych. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, taki mechanizm przyczynia się do poprawy bezpieczeństwa komunikacji, umożliwiając użytkownikom zarządzanie swoją prywatnością. CLIRO jest szczególnie przydatne w kontekście złożonych procesów biznesowych, gdzie identyfikacja nadawcy połączenia jest kluczowa dla efektywnej komunikacji i współpracy.
Pytanie 33

Rekonstrukcja sygnału analogowego na podstawie próbek, realizująca w określonym interwale stały poziom sygnału odpowiadający aktualnej wartości próbki oraz utrzymująca go do momentu nadejścia następnej próbki, określana jest mianem metody

A. całkowej
B. bezpośredniego porównania
C. schodkowej
D. kolejnych przybliżeń
Wybór innych odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego metod przetwarzania sygnałów analogowych. Odpowiedź dotycząca kolejnych przybliżeń sugeruje, że odtwarzanie sygnału polega na stopniowym dopasowywaniu wartości próbki do sygnału, co nie oddaje istoty metody schodkowej. Z kolei całkowa metoda odtwarzania sygnału obejmuje bardziej skomplikowane podejścia matematyczne, gdzie sygnał jest rekonstruowany przez zastosowanie całka. To podejście zazwyczaj nie jest stosowane w kontekście prostych systemów odtwarzania sygnałów, ale bardziej w zaawansowanych algorytmach analizy sygnałów. Metoda bezpośredniego porównania odnosi się do technik, które porównują bieżący sygnał z próbką referencyjną, co również nie odpowiada opisanej metodzie schodkowej. W praktyce, mylące może być pomylenie tych podejść przez brak zrozumienia ich zastosowania i podstaw teoretycznych. Aby poprawnie ocenić, która metoda jest właściwa, kluczowe jest rozpoznanie, w jaki sposób sygnał jest odtwarzany oraz jakie są jego właściwości w kontekście próbkowania i rekonstrukcji. W inżynierii dźwięku, zrozumienie tych metod jest niezbędne do tworzenia efektywnych i wysokiej jakości systemów odtwarzania dźwięku.
Pytanie 34

Aby zweryfikować poprawność systemu plików na dysku w Windows, należy wykorzystać komendę

A. convert
B. chcp
C. comp
D. chkdsk
Polecenie 'chkdsk' jest kluczowym narzędziem w systemie Windows, służącym do sprawdzania i naprawy błędów w systemie plików na dyskach twardych oraz innych nośnikach danych. Jego główną funkcją jest analiza struktury systemu plików, identyfikowanie uszkodzonych sektorów oraz wykrywanie problemów, które mogą prowadzić do utraty danych. Użytkownicy mogą uruchomić 'chkdsk' z linii poleceń, a także z poziomu eksploratora plików, co czyni go łatwo dostępnym dla wszystkich użytkowników, niezależnie od ich zaawansowania. Przykładowe użycie polecenia 'chkdsk C:' rozpocznie proces sprawdzania dysku C. W przypadku wykrycia problemów, 'chkdsk' może zaproponować ich naprawę, co jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania systemem, które zalecają regularne sprawdzanie stanu nośników danych. Dodatkowo, 'chkdsk' może być używane w połączeniu z innymi parametrami, takimi jak '/f' do naprawy błędów lub '/r' do identyfikacji uszkodzonych sektorów, co zwiększa jego funkcjonalność i skuteczność w zarządzaniu danymi.
Pytanie 35

Przy jakiej długości fali świetlnej włókno światłowodowe charakteryzuje się najmniejszą tłumiennością?

A. 1550 nm
B. 850 nm
C. 1550 mm
D. 850 mm
Włókna światłowodowe charakteryzują się różnymi długościami fal, przy których osiągają minimalną tłumienność. Długość fali 1550 nm jest uznawana za optymalną dla systemów telekomunikacyjnych, ponieważ w tym zakresie tłumienność jest najmniejsza, co pozwala na dłuższe przesyłanie sygnału bez konieczności stosowania repeaterów. W praktyce, zastosowanie światłowodów o długości 1550 nm jest standardem w długodystansowych transmisjach, takich jak te stosowane w sieciach telekomunikacyjnych i dostępie do internetu. Warto również zauważyć, że przy tej długości fali wykorzystuje się technologie takie jak DWDM (Dense Wavelength Division Multiplexing), które pozwalają na jednoczesne przesyłanie wielu sygnałów w różnych pasmach, co zwiększa efektywność sieci. Zastosowanie tego standardu przyczynia się do lepszej wydajności i większej przepustowości, co jest kluczowe w obecnych systemach komunikacyjnych.
Pytanie 36

Który z poniższych adresów jest adresem typu multicast w protokole IPv4?

A. 242.110.0.1
B. 229.0.0.1
C. 192.168.0.1
D. 127.0.0.1
Adres 229.0.0.1 należy do zakresu adresów multicast w protokole IPv4, który obejmuje adresy od 224.0.0.0 do 239.255.255.255. Adresy multicast są wykorzystywane do przesyłania danych do grupy odbiorców jednocześnie, co jest szczególnie użyteczne w aplikacjach takich jak transmisje wideo, gry online i różne usługi strumieniowe. W praktyce, gdy urządzenie sieciowe wysyła pakiety do adresów multicast, są one przesyłane do wszystkich urządzeń, które są subskrybentami danego adresu multicast. Przykładem zastosowania multicast może być transmisja strumieniowa popularnych wydarzeń na żywo, gdzie wiele użytkowników może w tym samym czasie otrzymywać ten sam strumień wideo. Dobrą praktyką jest używanie multicast w sieciach lokalnych, ponieważ pozwala to na efektywne wykorzystanie pasma, unikając powielania ruchu dla każdego odbiorcy z osobna. Znajomość i umiejętność konfigurowania adresacji multicastowej jest kluczowa dla administratorów sieci, którzy chcą wdrożyć efektywne rozwiązania przesyłania danych.
Pytanie 37

Jakie jest pasmo przenoszenia kanału telefonicznego w systemie PCM 30/32?

A. 64 kb/s
B. 256 kb/s
C. 144 kb/s
D. 128 kb/s
Wybór odpowiedzi 128 kb/s może być wynikiem pomylenia przepływności jednego kanału z całkowitą przepływnością dla wielu kanałów. Choć w systemach telekomunikacyjnych często operujemy na połączeniach wielokanałowych, 128 kb/s nie jest poprawną jednostką dla pojedynczego kanału w systemie PCM 30/32. Również 256 kb/s, które mogłoby być rozważane jako wynik mnożenia, również nie jest zgodne z zasadami multiplexingu PCM, w którym każdy kanał ma swój ustalony limit przepływności 64 kb/s. Z kolei odpowiedź 144 kb/s zdaje się być myląca, jako że nie ma konkretnego uzasadnienia w kontekście stosowanej modulacji czy kompresji, które mogłyby doprowadzić do uzyskania takiego wyniku. W rzeczywistości, aby zrozumieć przepływność kanału, należy zwrócić uwagę na to, jak sygnały analogowe są przetwarzane na sygnały cyfrowe i jakie są standardy dotyczące każdej próbki. Typowym błędem jest założenie, że jeśli mamy więcej kanałów, to każdy z nich powinien mieć zwiększoną przepływność, co jest mylne. W systemach PCM, poszczególne kanały zawsze operują w ustalonych ramach, co zapewnia stabilność i jakość transmisji. W rezultacie, zrozumienie podstawowych zasad PCM i ich zastosowania w praktyce jest kluczowe dla prawidłowego podejścia do zagadnienia przepływności.
Pytanie 38

Jaki numer portu jest standardowo przypisany do protokołu SIP?

A. 5060
B. 6050
C. 6090
D. 5090
Protokół SIP (Session Initiation Protocol) jest standardem komunikacyjnym używanym głównie w systemach telefonii internetowej oraz w aplikacjach do przesyłania multimediów, takich jak VoIP. Domyślny numer portu dla SIP to 5060, co zostało ustalone przez IETF w dokumentach RFC 3261. W praktyce port ten jest wykorzystywany do inicjowania, modyfikowania i kończenia sesji w komunikacji głosowej i wideo. Protokół SIP wspiera różnorodne aplikacje, w tym telefony VoIP, bramki telefoniczne oraz systemy konferencyjne. Warto zauważyć, iż port 5060 jest wykorzystywany dla połączeń SIP bez szyfrowania, natomiast dla połączeń zabezpieczonych stosuje się port 5061, używający protokołu TLS. Przykładem zastosowania SIP w praktyce może być konfiguracja systemu telefonii IP w przedsiębiorstwie, gdzie urządzenia końcowe takie jak telefony stacjonarne lub aplikacje mobilne, komunikują się ze sobą i z serwerem SIP właśnie przez port 5060. Poprawne skonfigurowanie portu SIP jest kluczowe dla zapewnienia niezawodnej komunikacji w sieciach VoIP.
Pytanie 39

Narzędzie systemowe w rodzinie Windows, które pokazuje oraz pozwala na modyfikację tablicy tras pakietów, to

A. tracert
B. netstat
C. ipconfig
D. route
Odpowiedź 'route' jest poprawna, ponieważ jest to narzędzie w systemach operacyjnych rodziny Windows, które umożliwia zarządzanie tablicą trasowania pakietów. Tablica trasowania jest kluczowym elementem w procesie kierowania pakietów danych przez sieć. Używając polecenia 'route', administratorzy mogą wyświetlać, dodawać lub usuwać wpisy w tablicy trasowania, co ma kluczowe znaczenie dla optymalizacji trasowania w sieci. Na przykład, w sytuacji gdy wymagane jest skierowanie ruchu do określonej sieci przez inny interfejs niż domyślny, administrator może dodać odpowiedni wpis przy użyciu 'route add'. Dobre praktyki branżowe zalecają regularne sprawdzanie i aktualizowanie tablicy trasowania, aby zapewnić optymalną wydajność i bezpieczeństwo sieci. Narzędzie to jest również kluczowe w scenariuszach związanych z rozwiązywaniem problemów, gdzie administratorzy mogą szybko zidentyfikować nieprawidłowości w trasowaniu i dokonać niezbędnych poprawek.
Pytanie 40

Do jakiego rodzaju przesyłania komunikatów odnosi się adres IPv4 224.232.154.225?

A. Unicast
B. Broadcast
C. Anycast
D. Multicast
Adres IPv4 224.232.154.225 to tak zwany adres multicast, czyli taki, który umożliwia wysyłanie danych do wielu odbiorców jednocześnie. Tego typu adresy są przydatne, np. podczas transmisji wideo na żywo czy wideokonferencji. Wiem, że w standardzie IETF RFC 5771 piszą, że adresy z zakresu 224.0.0.0 do 239.255.255.255 są przeznaczone na multicast. To naprawdę pomaga oszczędzać pasmo, bo zamiast wysyłać wiele kopii tych samych danych do różnych odbiorców, przesyła się jeden strumień. Protokół IGMP, który wspiera multicast, pozwala na dołączanie urządzeń do grupy i zarządzanie tym. Moim zdaniem, rozumienie tego tematu jest kluczowe, zwłaszcza jeśli planujesz pracować w IT i zajmować się sieciami komputerowymi. Daje to dużą przewagę w zarządzaniu ruchem sieciowym i wydajnością aplikacji.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej