Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 09:04
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 09:21

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby uzyskać na fotografii efekt "zamrożenia ruchu" siatkarza podczas skoku, konieczne jest przede wszystkim ustawienie

A. krótkiego czasu otwarcia migawki

B. niskiej wartości przysłony

C. wysokiej wartości przysłony

D. długiego czasu otwarcia migawki

Krótki czas otwarcia migawki jest kluczowy do uzyskania efektu "zamrożenia ruchu", szczególnie w dynamicznych sportach jak siatkówka. Przy wyborze czasu migawki, który wynosi około 1/1000 sekundy lub krócej, można zarejestrować szybkie ruchy zawodników w akcji, minimalizując rozmycie spowodowane ich prędkością. Przykład praktyczny to fotografowanie skaczącego siatkarza – z wykorzystaniem krótkiego czasu ekspozycji uchwycisz moment wyskoku, co pozwoli na wyraźne przedstawienie detali, takich jak wyraz twarzy czy pozycja ciała. W standardowej praktyce fotograficznej, aby uzyskać ostre zdjęcia sportowe, fotografowie często stosują również technikę panningu, polegającą na śledzeniu obiektu w ruchu przy użyciu krótkiego czasu otwarcia migawki. Ponadto, istotne jest dostosowanie ISO i przysłony, aby uzyskać właściwą ekspozycję w warunkach o silnym świetle, co jest niezbędne do udanego uchwycenia akcji. Dobre praktyki nakazują także unikanie długich czasów otwarcia migawki, które zamiast zamrozić ruch, mogą spowodować rozmycie obrazu.

Pytanie 2

Wskaź przestrzenie kolorów uporządkowane rosnąco pod względem liczby odwzorowanych barw?

A. Adobe RGB, sRGB, ProPhoto RGB

B. sRGB, ProPhoto RGB, Adobe RGB

C. sRGB, Adobe RGB, ProPhoto RGB

D. ProPhoto RGB, Adobe RGB, sRGB

Odpowiedź sRGB, Adobe RGB, ProPhoto RGB jest poprawna, ponieważ te trzy przestrzenie barw różnią się liczbą odwzorowywanych odcieni, a ich układ rośnie. sRGB to standardowa przestrzeń kolorów używana w Internecie i w większości urządzeń wyświetlających, która obejmuje ograniczoną gamę kolorów, co czyni ją najbardziej podstawową z tych trzech. Adobe RGB oferuje szerszą gamę kolorów, co czyni ją bardziej odpowiednią dla profesjonalnych zastosowań w grafice i fotografii, szczególnie tam, gdzie ważne jest odwzorowanie detali w kolorach. ProPhoto RGB, z kolei, ma najszerszą gamę kolorów, zdolną do odwzorowania niezwykle bogatych odcieni, co czyni ją idealną dla profesjonalnych fotografów i artystów, którzy potrzebują pełnej gamy kolorystycznej w swoich projektach. Użycie tych przestrzeni barw w odpowiednich kontekstach zapewnia nie tylko lepszą jakość wizualną, ale także zgodność z profesjonalnymi standardami branżowymi dla edycji i prezentacji obrazów. W praktyce, wybór odpowiedniej przestrzeni barw ma kluczowe znaczenie przy pracy z różnorodnymi mediami oraz przy gwarantowaniu, że kolory będą poprawnie wyświetlane na różnych urządzeniach.

Pytanie 3

W procesie obróbki chemicznej materiałów światłoczułych tiosiarczan sodu (Na2S2O3) jest stosowany jako

A. wybielacz

B. stabilizator

C. wywoływacz

D. utrwalacz

Tiosiarczan sodu (Na2S2O3) pełni rolę utrwalacza w procesie obróbki materiałów światłoczułych, co jest kluczowe w fotografii oraz w produkcji filmów. Utrwalacz zapobiega dalszemu działaniu światła na wywołany obraz, stabilizując go i zapewniając jego trwałość. Dzięki temu, obrazy uzyskane na materiałach światłoczułych mogą być zachowane przez długi czas, co jest istotne nie tylko dla amatorów, ale i profesjonalnych fotografów. Z praktycznego punktu widzenia, tiosiarczan sodu działa poprzez usunięcie nadmiaru halogenków srebra, które nie zostały wywołane podczas procesu. Użycie tiosiarczanu sodu w odpowiednich stężeniach jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży fotograficznej, które zalecają kontrolowanie temperatury i czasu działania utrwalacza, aby uzyskać optymalne rezultaty. Dobrze dobrany proces utrwalania, z użyciem tiosiarczanu sodu, pozwala na uzyskanie wyraźnych i trwałych obrazów, co ma ogromne znaczenie w archiwizacji oraz w sztuce fotograficznej."

Pytanie 4

Proces generowania modeli 3D na podstawie fotografii nazywany jest

A. fotosyntezą

B. holografią

C. fotogrametrią

D. skanowaniem laserowym

W kontekście podanych odpowiedzi, istotne jest zrozumienie, dlaczego inne terminy nie są poprawne w odniesieniu do generowania modeli 3D na podstawie fotografii. Fotosynteza to proces, w którym rośliny przekształcają energię słoneczną w energię chemiczną, co nie ma nic wspólnego z tworzeniem modeli 3D. Jest to koncepcja biologiczna, a nie technologiczna, więc nie może być zastosowana w kontekście fotogrametrii. Holografia z kolei to technika rejestracji i reprodukcji obrazu w trzech wymiarach poprzez użycie interferencji światła. Choć holografia ma swoje zastosowanie w technologii i nauce, nie bazuje na zdjęciach, lecz na zjawiskach optycznych, co czyni ją niewłaściwym terminem w tym przypadku. Z kolei skanowanie laserowe to technika, która wykorzystuje lasery do zbierania danych o otoczeniu w trzech wymiarach, ale jest to inna metoda niż fotogrametria, gdyż opiera się na pomiarze odległości, a nie na analizie zdjęć. Kluczowym błędem w podejściu do tego pytania może być mylenie metod opartych na obrazie z metodami opartymi na pomiarze, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Dobrze jest zrozumieć, że każda z technik ma swoje miejsce w różnych dziedzinach, a fotogrametria jest specyficzna dla analizy zdjęć i przekształcania ich w modele 3D.

Pytanie 5

Aby uzyskać zdjęcie z efektem poświaty wokół postaci, obiekt powinien być umieszczony

A. zgodnie z kierunkiem promieni słonecznych

B. pod słońcem z dodatkowym oświetleniem z boku

C. pod słońcem z oświetleniem z góry

D. pod słońcem bez dodatkowego oświetlenia

Umieszczając obiekt pod słońcem z oświetleniem górnym, możemy wprowadzić niepożądane cienie i kontrasty, które zdominują zdjęcie, zmniejszając jego estetykę. Światło górne kieruje się bezpośrednio w dół, co tworzy cienie na twarzy i ciele modela. Tego typu oświetlenie jest trudne do kontrolowania, a jego efekty mogą okazać się niekorzystne dla jakości zdjęcia. Z kolei umiejscowienie postaci pod słońcem z dodatkowym oświetleniem bocznym wprowadza ryzyko, że sztuczne źródło światła zdominuje naturalne światło słoneczne, co spowoduje utratę pożądanego efektu halo. Błędne jest także myślenie o zgodności z promieniami słońca, gdyż takie podejście może prowadzić do zbyt intensywnego oświetlenia obiektu, co zniweczy naturalność i estetykę zdjęcia. W fotografii kluczowe jest zrozumienie, jak różne źródła światła wpływają na obraz, a poprawne wykorzystanie naturalnego światła słonecznego bez dodatkowych źródeł oświetlenia jest jedną z najważniejszych zasad w uzyskiwaniu efektu poświaty. W praktyce, wielu fotografów boryka się z problemem zrównoważenia światła, co skutkuje zbyt dużą ilością detali w cieniach, a pożądany efekt zostaje utracony. Dlatego warto zawsze testować różne ustawienia i obserwować, jak światło wpływa na obraz, aby uniknąć typowych błędów.

Pytanie 6

Który modyfikator światła daje najbardziej miękkie, rozproszone oświetlenie?

A. Wrota

B. Softbox

C. Strumienica

D. Plaster miodu

Softbox to jeden z najbardziej efektywnych modyfikatorów światła, który zapewnia miękkie i rozproszone oświetlenie. Działa on na zasadzie rozpraszania światła, co minimalizuje ostre cienie i tworzy bardziej naturalny efekt na zdjęciach. Dzięki swojej budowie, softbox odbija światło z lampy błyskowej lub ciągłej i rozprasza je na dużej powierzchni, co daje efekt delikatnego oświetlenia. W praktyce softbox idealnie sprawdza się w portretach, ponieważ łagodnie modeluje rysy twarzy, co jest kluczowe w fotografii portretowej. Dodatkowo, różne rozmiary softboxów pozwalają na dostosowanie oświetlenia do konkretnej sytuacji – większe softboxy dają jeszcze bardziej miękkie światło, natomiast mniejsze mogą być używane do bardziej skoncentrowanego oświetlenia. Warto również wspomnieć, że w zastosowaniach studyjnych softboxy są standardem, ponieważ pozwalają na uzyskanie kontrolowanego i przewidywalnego efektu, co jest niezwykle ważne w pracy profesjonalnych fotografów. Wybierając softbox, warto zwrócić uwagę na jego kształt i materiał, co ma bezpośredni wpływ na uzyskiwane rezultaty.

Pytanie 7

Podczas tworzenia portretu na świeżym powietrzu określono poprawne wartości ekspozycji: czas naświetlania 1/60 s oraz przysłona f/11. Jakie parametry ekspozycji należy wykorzystać, aby zredukować głębię ostrości obrazu oraz osiągnąć efekt rozmytego tła, przy zachowaniu właściwego naświetlenia?

A. 1/30 s, f/8

B. 1/30 s, f/16

C. 1/250 s, f/5,6

D. 1/250 s, f/8

Wszystkie inne odpowiedzi mają swoje ograniczenia związane z kontrolą głębi ostrości oraz naświetleniem. Odpowiedzi, które sugerują użycie czasu naświetlania 1/30 s, mogą prowadzić do nieostrego obrazu z powodu drgań aparatu, szczególnie przy fotografowaniu w plenerze, gdzie często są używane dłuższe czasy naświetlania. Ponadto, przysłona f/16 znacznie zwiększa głębię ostrości, co nie jest zgodne z celem uzyskania rozmytego tła. Zbyt małe otwarcie przysłony skutkuje większą ilością obiektów w ostrości, co jest niepożądane przy portretach. Z kolei zastosowanie przysłony f/8 nie pozwala na osiągnięcie wystarczającego rozmycia tła, co jest kluczowe w portretach, gdzie chce się odseparować modela od tła. Dodatkowo, przysłona f/5,6 w połączeniu z czasem 1/250 s jest optymalnym rozwiązaniem łączącym zarówno kontrolę nad głębią ostrości, jak i odpowiednie naświetlenie, co jest zgodne z dobrymi praktykami w fotografii. Używanie niewłaściwych wartości przysłony oraz czasu naświetlania może prowadzić do niezamierzonych efektów wizualnych, które odbiegają od zamierzeń artystycznych i technicznych fotografa.

Pytanie 8

Czym są pierścienie Newtona?

A. zjawisko zachodzące podczas robienia zdjęć "pod światło"

B. rodzaj pierścieni pośrednich wykorzystywanych w makrofotografii

C. źródło światła w lampach błyskowych z pierścieniami

D. zjawisko zachodzące przy kopiowaniu z użyciem powiększalnika

Pierścienie Newtona to zjawisko optyczne powodowane interferencją światła, które występuje najczęściej podczas kopiowania zdjęć z użyciem powiększalnika. Gdy światło przechodzi przez soczewkę, jego fale mogą się nakładać, tworząc charakterystyczny wzór jasnych i ciemnych pierścieni. Ten efekt jest wynikiem różnicy w drogach optycznych, które pokonują fale świetlne odbijające się od różnych powierzchni, np. od obiektywu oraz od filmu. Praktyczne zastosowanie pierścieni Newtona możemy zaobserwować w fotografii analogowej, gdzie użytkownicy powiększalników mogą dostrzegać te pierścienie jako wskazówki do korekty ustawień ostrości i kontrastu. Wiedza na temat pierścieni Newtona jest również użyteczna w dziedzinie fotoniki, gdzie zrozumienie interferencji światła pozwala na projektowanie lepszych systemów optycznych oraz materiałów, które mogą poprawić jakość obrazów. Dobra praktyka w pracy z optyką wymaga zrozumienia takich efektów, aby skutecznie wykorzystać je w różnych aplikacjach fotograficznych oraz naukowych.

Pytanie 9

Jaki akronim dotyczy standardu kart pamięci?

A. PC

B. HDD

C. SD

D. FDD

Akronim SD odnosi się do standardu kart pamięci Secure Digital, który został wprowadzony w 1999 roku i zyskał ogromną popularność w różnych urządzeniach elektronicznych, takich jak aparaty fotograficzne, smartfony, tablety oraz odtwarzacze multimedialne. Karty SD oferują różne pojemności, w tym SD, SDHC (High Capacity) i SDXC (eXtended Capacity), które umożliwiają przechowywanie od kilku megabajtów do nawet 2 terabajtów danych. Karty te charakteryzują się wysoką prędkością transferu danych, co czyni je idealnymi do przechowywania plików multimedialnych, takich jak zdjęcia o wysokiej rozdzielczości oraz filmy w jakości 4K. Dodatkowo standard SD definiuje również różne klasy szybkości, co pozwala użytkownikom na dobór odpowiednich kart do ich specyficznych potrzeb, na przykład do nagrywania wideo lub sportów akcji. Jest to kluczowe w kontekście nowoczesnych zastosowań, gdzie wydajność sprzętu ma bezpośredni wpływ na jakość zarejestrowanych materiałów.

Pytanie 10

Który z poniższych elementów wpływa na balans bieli w fotografii cyfrowej?

A. Czas naświetlania

B. Czułość ISO

C. Oświetlenie

D. Przysłona

W fotografii cyfrowej istnieją różne błędne przekonania dotyczące parametrów wpływających na balans bieli. Czas naświetlania, choć kluczowy dla ilości światła, nie wpływa na jego kolorystykę. Można by myśleć, że dłuższy czas naświetlania może zmienić sposób, w jaki kolory są rejestrowane, ale tak nie jest. To parametr związany z ekspozycją, nie z balansem bieli. Przysłona, podobnie jak czas naświetlania, wpływa na ilość światła docierającego do matrycy aparatu, ale nie zmienia charakterystyki barwowej światła. Jej główną rolą jest kontrola głębi ostrości i ilości światła, co nie ma bezpośredniego wpływu na kolorystykę zdjęcia. Czułość ISO, odpowiedzialna za wzmocnienie sygnału świetlnego rejestrowanego przez matrycę, również nie wpływa na kolorystykę światła. Zwiększenie ISO może prowadzić do większej ilości szumów na zdjęciu, co nie odnosi się do zmiany koloru światła. Wypływają stąd nieporozumienia, ponieważ czasem zwiększona czułość ISO może wpływać na percepcję kolorów przez ich degradację, jednak nie jest to równoznaczne z wpływem na balans bieli. Wszystkie te parametry są istotne dla ekspozycji i jakości zdjęcia, ale to oświetlenie jest kluczowe dla właściwego ustawienia balansu bieli.

Pytanie 11

Która z poniższych czynności nie jest częścią konserwacji drukarki atramentowej?

A. Czyszczenie gniazda do drukowania

B. Wymiana tonera

C. Zmiana pojemnika z tuszem

D. Czyszczenie wkładu drukującego

Wymiana tonera to coś, co robimy przy konserwacji drukarek laserowych, a nie atramentowych. Drukarki atramentowe używają wkładów z tuszem, które trzeba wymieniać, żeby wszystko działało jak należy. Z tego, co zauważyłem, konserwacja atramentówek polega też na czyszczeniu wkładów, co jest ważne, bo dzięki temu jakość druku się utrzymuje i nie ma problemu z tym, że dysze się zapychają. Ważne jest też czyszczenie gniazda dokowania, żeby wkład dobrze siedział w drukarce, bo to wpływa na to, jak efektywnie działa. Jeśli nie będziesz dbał o swoją drukarkę atramentową, to mogą być problemy z jakością wydruków i na pewno więcej zapłacisz za naprawy. Fajnie, jakby użytkownicy wiedzieli, że konserwacja różni się w zależności od tego, czy mają laserówkę czy atramentówkę.

Pytanie 12

W przedstawionej fotografii katalogowej zastosowano oświetlenie

A. górne.

B. przednie.

C. dolne.

D. boczne.

Zastosowanie oświetlenia bocznego w fotografii katalogowej, takiej jak ta przedstawiająca młynek, to naprawdę bardzo skuteczny wybór. Wynika to z tego, że światło padające z boku pozwala mocniej podkreślić kształty, tekstury i wszelkie detale powierzchni fotografowanego przedmiotu. Dzięki temu widoczne są nie tylko kontury, ale także subtelne różnice w strukturze materiału – tutaj dobrze widać, jak światło uwypukla drewno i metaliczne elementy młynka. W branży fotograficznej takie ustawienie światła jest bardzo popularne, zwłaszcza tam, gdzie zależy nam na pokazaniu głębi, trójwymiarowości i faktury produktu. Boczne światło często stosuje się też w fotografii kulinarnej czy produktowej, żeby przedmiot nie wyglądał płasko. Z mojego doświadczenia wynika, że jeśli ktoś chce uzyskać bardziej artystyczny i profesjonalny efekt, boczne światło to zdecydowanie najlepszy wybór. Warto pamiętać, że zgodnie ze standardami branżowymi (np. wytyczne Packshot) oświetlenie boczne pozwala minimalizować odblaski i wydobywać detale, przez co zdjęcie wygląda atrakcyjniej i bardziej zachęca potencjalnego klienta do zakupu.

Pytanie 13

Jakim środkiem można oczyścić przednią soczewkę obiektywu, jeśli jest zabrudzona kroplą smaru?

A. pędzelka

B. roztworu soli kuchennej

C. sprężonego powietrza

D. roztworu alkoholu izopropylowego

Roztwór alkoholu izopropylowego jest najskuteczniejszym środkiem do czyszczenia przednich soczewek obiektywów, ponieważ doskonale rozpuszcza tłuszcze oraz smary, nie pozostawiając resztek. Alkohol izopropylowy ma właściwości odtłuszczające, dzięki czemu skutecznie usuwa plamy, nie uszkadzając przy tym delikatnych powłok optycznych. Użycie roztworu alkoholu izopropylowego powinno być jednak przeprowadzane z zachowaniem ostrożności; zaleca się użycie specjalnych ściereczek z mikrofibry, ponieważ są one miękkie i nie rysują powierzchni soczewki. Warto również pamiętać, aby nie stosować czystego alkoholu, lecz jego rozcieńczoną wersję, co minimalizuje ryzyko uszkodzenia powłok optycznych. W przypadku mocniejszych zabrudzeń zaleca się najpierw usunięcie większej ilości zanieczyszczeń przy pomocy sprężonego powietrza, a następnie przystąpienie do czyszczenia za pomocą alkoholu. Użycie odpowiednich metod czyszczenia obiektywów jest zgodne z praktykami branżowymi, co zapewnia długotrwałe użytkowanie sprzętu fotograficznego.

Pytanie 14

Który filtr oświetleniowy należy zastosować na planie zdjęciowym, aby fotografowany żółty obiekt został zarejestrowany jako zielony?

A. Niebieskozielony.

B. Purpurowy.

C. Czerwony.

D. Niebieski.

Akurat wybór filtra niebieskozielonego do takiego zadania jest bardzo praktycznym i – moim zdaniem – najczęściej stosowanym rozwiązaniem w fotografii studyjnej, szczególnie jeśli chodzi o manipulowanie barwą obiektów na zdjęciu czarno-białym lub podczas pracy z efektami kolorystycznymi. Filtry niebieskozielone (czasem nazywane cyjanowymi) przepuszczają światło o barwie niebieskiej i zielonej, jednocześnie tłumiąc światło żółte i czerwone. W praktyce, gdy oświetlisz żółty obiekt światłem, które przechodzi przez filtr niebieskozielony, barwa tego obiektu na zdjęciu przesunie się właśnie w kierunku zieleni, bo żółty to miks czerwieni i zieleni – a filtr „wycina” czerwień. Fotografowie używają tej techniki na planach zdjęciowych, żeby kreatywnie zmieniać odczuwalną temperaturę barwową obiektów albo dopasowywać kolorystykę do zamysłu artystycznego. To rozwiązanie nie tylko zgodne z fizyką światła, ale także z klasycznymi zasadami korekcji barwnej. Warto pamiętać, że filtry barwne to narzędzia, które zmieniają sposób postrzegania koloru przez aparat lub film – to nie jest tylko zabawa, ale bardzo konkretna technika stosowana np. przy fotografii produktowej czy reklamowej, gdzie ważne jest, jak kolor będzie się prezentował na końcowym materiale. Jeżeli więc chcesz, żeby żółty obiekt wyglądał na zielony, zdecydowanie filtr niebieskozielony zadziała najlepiej – to wręcz podręcznikowy przykład zastosowania tego filtra.

Pytanie 15

Aby uzyskać wysokie powiększenia z czarno-białego negatywu, konieczne jest stosowanie materiału fotograficznego typu 135 o czułości

A. 100 ISO

B. 400 ISO

C. 25 ISO

D. 1600 ISO

Wybór czułości 400 ISO, 100 ISO lub 1600 ISO do reprodukcji czarno-białego negatywu może być problematyczny, jeśli chodzi o jakość zdjęć. Czułość 400 ISO jest dość wysoka, a jej użycie w reprodukcji sprawia, że obrazek może być zbyt ziarnisty, co jest raczej niepożądane, gdy robimy duże powiększenia. Z materiałami 100 ISO, w kontrolowanych warunkach oświetleniowych, da się może jeszcze utrzymać detale na dobrym poziomie, ale i tak nie dorównuje to jakości z niższą czułością. Czułość 1600 ISO to już totalna przesada, bo zdjęcia stają się zbyt ziarniste i łatwo je przepalić, co odbiega od standardów jakości. Często ludzie myślą, że wyższa czułość to wyższa jakość zdjęć, ale to nieprawda. W rzeczywistości, w reprodukcji z negatywów, niska czułość to klucz do sukcesu. Jak sięgniemy po materiały z wysoką czułością, to możemy stracić detale i tonalność, co w reprodukcji jest mega ważne.

Pytanie 16

W cyfrowej postprodukcji obrazu technika przechowywania dużych bibliotek zdjęć zwana smart previews pozwala na

A. automatyczne katalogowanie zdjęć według rozpoznanych obiektów

B. kompresję plików RAW bez utraty możliwości edycji

C. edycję mniejszych wersji proxy zdjęć bez konieczności dostępu do oryginalnych plików

D. jednoczesną synchronizację edycji na wielu urządzeniach

Technika smart previews w cyfrowej postprodukcji obrazu rzeczywiście umożliwia edycję mniejszych wersji proxy zdjęć bez konieczności dostępu do oryginalnych plików. Dzięki temu użytkownicy mogą pracować w trybie offline, co ma ogromne znaczenie w sytuacjach, gdy oryginalne pliki są przechowywane na zewnętrznych dyskach lub w chmurze. Edycja proxy pozwala na szybkie wprowadzenie zmian, zmniejszając obciążenie systemu i przyspieszając proces edycyjny. Przykładowo, w programach takich jak Adobe Lightroom, smart previews są wykorzystywane do edytowania zdjęć w mniejszych rozmiarach, co jest szczególnie przydatne na laptopach o ograniczonej mocy obliczeniowej. Dzięki praktyce smart previews, nie tylko zyskujesz na wydajności, ale również oszczędzasz czas, który normalnie musiałbyś poświęcić na oczekiwanie na załadowanie dużych plików RAW. To podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, które promują efektywność pracy w postprodukcji.

Pytanie 17

Zgoda na opublikowanie wizerunku wymagana jest, jeśli fotografowana osoba

A. jest głównym motywem zdjęcia.

B. pełni funkcję publiczną podczas wykonywania zdjęcia.

C. jest częścią grupy.

D. została sfotografowana podczas wydarzenia publicznego.

Dokładnie tak, zgoda na opublikowanie wizerunku jest wymagana wtedy, gdy dana osoba jest głównym motywem zdjęcia. W praktyce oznacza to, że jeśli ktoś jest na zdjęciu wyeksponowany, łatwo go rozpoznać i stanowi centralny punkt kadru, to przed publikacją zdjęcia trzeba uzyskać jego zgodę. Takie podejście wynika wprost z przepisów prawa autorskiego, a dokładniej – z artykułu 81 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Kluczowe jest tu rozróżnienie między wizerunkiem osoby będącej przypadkowym tłem, a osobą faktycznie sfotografowaną z zamiarem ukazania jej postaci. W branży fotograficznej panuje niepisana zasada: jeśli masz wątpliwości, czy ktoś jest głównym motywem – lepiej poproś o pisemną zgodę, bo to zabezpiecza przed ewentualnymi roszczeniami. Mam wrażenie, że większość niedoświadczonych fotografów nie docenia tej kwestii i nierzadko wpada w pułapkę myślenia, że skoro zdjęcie jest zrobione na ulicy, to już wszystko można. Praktyka jednak pokazuje, że warto być ostrożnym, szczególnie gdy zdjęcia mają trafić do Internetu, mediów czy na stronę firmy. Dodatkowo, pamiętaj, że wizerunek to nie tylko twarz – czasami charakterystyczny wygląd, tatuaż czy stylizacja też wystarczą do identyfikacji osoby. Dlatego na rynku pracy zawodowi fotografowie i graficy zawsze dbają o formalności i zdobywają zgody na publikację. To po prostu rozsądne i profesjonalne podejście, które oszczędza wielu problemów w przyszłości.

Pytanie 18

Który format pliku umożliwia zachowanie przezroczystego tła wraz z bezstratną kompresją?

A. JPEG

B. BMP

C. GIF

D. PNG

Chociaż JPEG (Joint Photographic Experts Group) jest bardzo popularnym formatem, jego główną cechą jest to, że stosuje stratną kompresję, co oznacza, że może prowadzić do utraty jakości obrazu. JPEG nie obsługuje przezroczystości, co czyni go niewłaściwym wyborem dla projektów, gdzie taka funkcjonalność jest niezbędna. Z kolei BMP (Bitmap) to format, który zapamiętuje obrazy w postaci bitmapy, ale również nie oferuje opcji przezroczystości. Obrazy BMP mają tendencję do zajmowania dużej ilości miejsca na dysku, ponieważ nie są kompresowane, co czyni je mało praktycznymi do użytku w sieci. GIF (Graphics Interchange Format) obsługuje przezroczystość, ale jest ograniczony do 256 kolorów, co stawia go w niekorzystnej pozycji w porównaniu do PNG, zwłaszcza jeśli chodzi o bogate, kolorowe obrazy. Typowe błędy przy wyborze formatów graficznych to skupianie się jedynie na rozmiarze pliku bez uwzględnienia jakości obrazu oraz funkcji, które dany format może oferować, co prowadzi do nieodpowiednich decyzji w zakresie projektowania i publikacji. Wszyscy projektanci powinni być świadomi, jak ważne jest dobieranie odpowiednich formatów do różnych zastosowań, aby uniknąć problemów z jakością i przejrzystością grafiki.

Pytanie 19

Jaki filtr świetlny powinien być użyty na planie zdjęciowym, aby żółty obiekt został uchwycony jako zielony?

A. Czerwony

B. Niebieskozielony

C. Szary

D. Purpurowy

Wybór filtra niebieskozielonego jest kluczowy w kontekście manipulowania percepcją kolorów w fotografii. Filtr ten działa na zasadzie absorbencji światła o określonej długości fali, co w przypadku żółtego obiektu, który składa się z fal świetlnych czerwonych i zielonych, prowadzi do zjawiska znanego jako 'kolorowe przesunięcie'. W efekcie, światło odbite od żółtego przedmiotu, przechodząc przez filtr niebieskozielony, traci część swojej intensywności w zakresie czerwonym, a intensywność zielonego zostaje uwydatniona, co skutkuje postrzeganiem danego obiektu jako zielonego. W praktyce, filtry o tym kolorze są powszechnie stosowane w fotografii krajobrazowej oraz portretowej, aby uzyskać bardziej nasycone i cieplejsze kolory, a także w pracy nad efektami artystycznymi. Użytkownicy korzystający z filtrów niebieskozielonych mogą również zauważyć poprawę kontrastu w sytuacjach o dużym oświetleniu słonecznym, co czyni je niezwykle użytecznymi w praktyce fotograficznej.

Pytanie 20

Jaka technika pozwala na uzyskanie jak najbardziej zbliżonych do rzeczywistości kolorów w fotografii produktowej?

A. fotografowanie z kartą wzorcową kolorów i kalibracja w postprodukcji

B. użycie filtrów polaryzacyjnych i światła ciągłego

C. zastosowanie techniki HDR i zwiększonego nasycenia kolorów

D. wykonanie zdjęć w trybie monochromatycznym i późniejsze kolorowanie

Fotografowanie z kartą wzorcową kolorów oraz kalibracja w postprodukcji to kluczowy proces w osiąganiu realistycznych i dokładnych kolorów w fotografii produktowej. Karta wzorcowa, zazwyczaj zawierająca różne odcienie kolorów, pozwala na uchwycenie i późniejszą korekcję kolorów w programach graficznych. Dzięki temu, można precyzyjnie zidentyfikować różnice między rzeczywistymi barwami a tymi, które zostały uchwycone przez aparat. Postprodukcja, w której wykorzystuje się oprogramowanie do edycji zdjęć, jest niezbędna do dostosowania kolorów, aby były zgodne z rzeczywistością, co jest szczególnie istotne w marketingu produktów. W praktyce, odpowiednie ustawienie balansu bieli oraz zastosowanie profili kolorów w programach jak Adobe Lightroom czy Photoshop, umożliwia uzyskanie efektów, które są bardziej przyjazne dla oka i bardziej wiarygodne dla potencjalnych klientów. Dlatego technika ta jest niezwykle cenna w branży fotografii komercyjnej, gdzie dokładność kolorów ma kluczowe znaczenie dla sprzedaży.

Pytanie 21

Skanowanie zdjęć to proces polegający na

A. konwersji materiału cyfrowego na analogowy

B. stworzeniu plików RAW

C. konwersji materiału analogowego na cyfrowy

D. przygotowaniu kopii zdjęciowych

Skanowanie fotografii polega na zamianie materiału analogowego na cyfrowy, co jest kluczowym procesem w archiwizacji i obróbce zdjęć. Podczas skanowania, fizyczne zdjęcie, zwykle wykonane na papierze fotograficznym, jest przetwarzane przez skaner, który rejestruje obraz w formie cyfrowej. Proces ten polega na analizie pikseli, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości obrazu z zachowaniem detali i kolorów. W praktyce, skanowanie pozwala również na dalsze manipulacje zdjęciami w programach graficznych, umożliwiając ich edycję, retusz czy digitalizację archiwalnych zasobów. W branży fotograficznej standardem jest używanie skanerów o wysokiej rozdzielczości, aby zapewnić maksymalną jakość skanowanych obrazów. Dodatkowo, digitalizacja materiałów analogowych staje się istotna w kontekście dziedzictwa kulturowego, gdzie archiwizacja i ochrona zdjęć historycznych stają się priorytetem.

Pytanie 22

Materiał, który nie wywołuje reakcji alergicznych na światło, reaguje na promieniowanie o kolorze

A. żółtym

B. czerwonym

C. zielonym

D. niebieskim

Odpowiedzi wskazujące na czułość materiału na światło o barwie czerwonej, zielonej czy żółtej opierają się na nieporozumieniu co do zasad działania materiałów optycznych oraz ich interakcji z różnymi długościami fal świetlnych. Barwa czerwona, będąca na końcu widma, często wiąże się z przesunięciem ku dłuższym falom, co może prowadzić do sytuacji, w której materiały nieuczulone optycznie mogą absorbować część tego zakresu, zniekształcając obraz. W przypadku barwy zielonej, choć niektóre materiały mogą być na nią czułe, nie jest to standardowa właściwość materiałów optycznie neutralnych. Materiały te powinny charakteryzować się równomiernym rozkładem transmisji w całym zakresie widma widzialnego, co oznacza, że ich czułość na konkretne kolory jest zredukowana. Z kolei barwa żółta, będąca połączeniem czerwonego i zielonego światła, również nie jest związana z optycznym neutralnością materiału. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do takich wniosków, wynikają z pomieszania pojęć dotyczących filtracji barwnej i materiałów, które mają zachować optyczną neutralność. Warto pamiętać, że w branży optycznej materiały optycznie neutralne są kluczowe dla zachowania integralności wizualnej, co podkreśla znaczenie ich właściwej selekcji w projektach technologicznych.

Pytanie 23

Sekwencja z rosnącymi wartościami numerycznymi dla każdego korpusu obiektywu wskazuje na liczbę

A. powłok przeciwodblaskowych na soczewkach

B. soczewek w obiektywie

C. soczewek asferycznych

D. przysłony

Wybór soczewek asferycznych, powłok przeciwodblaskowych czy liczby soczewek w obiektywie jest związany z różnymi aspektami konstrukcji optycznej, lecz nie odnosi się bezpośrednio do kwestii przysłony. Soczewki asferyczne są zaprojektowane w celu minimalizacji zniekształceń optycznych oraz aberracji sferycznych, co poprawia jakość obrazu. Zastosowanie takich soczewek w obiektywie pozwala na uzyskanie lepszej ostrości, zwłaszcza na brzegach kadru. Powłoki przeciwodblaskowe mają na celu zredukowanie odbić światła, co skutkuje lepszym odwzorowaniem kolorów oraz kontrastem. W przypadku fotografii, szczególnie w jasnym świetle, mogą one znacząco poprawić jakość zdjęć. Liczba soczewek w obiektywie determinuje jego złożoność oraz zdolność do produkcji obrazu o odpowiedniej jakości, ale nie powiązana jest bezpośrednio z regulacją światła. Typowym błędem jest mylenie pojęć między konstrukcją optyczną a parametrami przysłony. Użytkownicy często koncentrują się na specyfikacji soczewek i powłok, nie zauważając, że to przysłona jest kluczowym elementem wpływającym na ekspozycję i głębię ostrości. Znajomość zasad działania przysłony oraz jej wpływu na fotografię jest niezbędna do optymalizacji wyników i osiągnięcia zamierzonych efektów artystycznych.

Pytanie 24

Który rodzaj oświetlenia na planie zdjęciowym należy skorygować, aby zmniejszyć głębokość cieni po stronie nieoświetlonej fotografowanego obiektu przestrzennego?

A. Konturowe.

B. Górne.

C. Dolne.

D. Wypełniające.

Świetnie zauważone, że to właśnie światło wypełniające odgrywa kluczową rolę w kształtowaniu głębokości cieni po stronie nieoświetlonej obiektu. W praktyce oświetlenia planu zdjęciowego, światło wypełniające służy do zmiękczania i redukcji kontrastów powstałych przez światło główne, które zazwyczaj pada z jednej, wybranej strony. W fotografii portretowej czy reklamowej często stosuje się blendy, softboxy lub ekrany odbijające, które pomagają doświetlić tę ciemniejszą część twarzy lub obiektu, przez co obraz staje się bardziej czytelny i plastyczny. Moim zdaniem to właśnie umiejętne balansowanie światłem wypełniającym świadczy o profesjonalizmie operatora obrazu – nie ma nic gorszego niż zbyt głębokie, „czarne dziury” po stronie nieoświetlonej, które zabiją detal i klimat sceny. W branżowych standardach, np. przy zdjęciach filmowych, stosuje się zasadę proporcji światła kluczowego do wypełniającego (tzw. ratio, np. 2:1 lub 4:1), żeby świadomie kontrolować nastroje kadru. Niektórzy operatorzy osiągają ciekawe efekty właśnie poprzez delikatne rozjaśnianie cieni, dzięki czemu całość wydaje się bardziej naturalna i przyjazna dla oka widza. Warto poeksperymentować na własnych sesjach z różną mocą i pozycją światła wypełniającego – efekty potrafią być naprawdę zaskakujące.

Pytanie 25

Przekształcenie swobodne obrazu możliwe jest z użyciem skrótu klawiszy

A. CTR+T

B. CTR+V

C. CTR+A

D. CTR+Z

Wiele osób podczas pracy z programami graficznymi często myli funkcje poszczególnych skrótów klawiszowych, co jest całkowicie zrozumiałe, zwłaszcza na początku nauki obsługi takich aplikacji. Skrót Ctrl+A zwykle używany jest do zaznaczania wszystkiego w danym dokumencie czy na warstwie – to przydatne na przykład gdy chcemy szybko wybrać cały obraz lub tekst, ale nie ma on nic wspólnego z przekształcaniem swobodnym. Ctrl+V służy natomiast do wklejania zawartości schowka, czyli przenoszenia danych między dokumentami lub warstwami, co jest standardem zarówno w edytorach tekstu, jak i grafiki, ale nie daje możliwości przekształcania obrazu ani żadnego jego fragmentu. Skrót Ctrl+Z odpowiada za cofanie ostatniej operacji, co bywa wybawieniem przy przypadkowych błędach, jednak nie uruchamia narzędzi do transformacji. Wiele osób może mylnie sądzić, że te skróty pozwalają na szybkie modyfikacje obrazu, ale w praktyce są to raczej podstawowe polecenia edycyjne, nie powiązane z przekształceniami geometrii czy skalowaniem elementów. Z mojego doświadczenia wynika, że takie nieporozumienia często biorą się z automatycznego używania najbardziej znanych skrótów i zakładania, że ich funkcje są podobne w różnych programach – co, niestety, nie zawsze jest prawdą. Kluczowe jest, żeby każdy użytkownik znał dedykowane skróty do konkretnych narzędzi i nie polegał wyłącznie na przyzwyczajeniach z innych aplikacji, bo to może znacznie spowolnić pracę lub prowadzić do frustracji. Najlepiej po prostu na spokojnie przetestować każdy z nich w praktyce, żeby wiedzieć, który odpowiada za jaką funkcję – to mocno ułatwia codzienną pracę z grafiką.

Pytanie 26

Jakie formaty należy wybrać do zapisu skanowanych obrazów, które będą publikowane w internecie?

A. GIF i PSD

B. PNG i TIFF

C. PSD i JPEG

D. PNG i JPEG

Odpowiedź PNG i JPEG to optymalny wybór dla skanowanych zdjęć przeznaczonych do publikacji internetowej. Format PNG (Portable Network Graphics) jest doskonały do przechowywania obrazów, które wymagają wysokiej jakości bezstratnej kompresji, co jest istotne w przypadku zdjęć z dużą ilością detali i kolorów. Jest on szczególnie polecany do grafik z przezroczystością oraz obrazów o ostrych krawędziach, jak logotypy czy ikony. Z kolei format JPEG (Joint Photographic Experts Group) jest idealny do zdjęć o pełnym kolorze, gdzie niewielka strata jakości jest akceptowalna w zamian za znacznie mniejszy rozmiar pliku. JPEG wykorzystuje stratną kompresję, co sprawia, że jest preferowanym formatem do publikacji zdjęć w internecie, gdzie szybkość ładowania strony ma kluczowe znaczenie. Dobrym przykładem zastosowania obu formatów jest wykorzystanie PNG dla grafik na stronie internetowej, które wymagają przezroczystości, natomiast JPEG dla zdjęć produktów w e-commerce, które muszą być szybko dostępne dla użytkowników. Dobre praktyki branżowe sugerują użycie PNG dla grafik z tekstem oraz JPEG dla zdjęć, co zapewnia optymalną jakość i wydajność.

Pytanie 27

Najbardziej odpowiednim formatem do bezstratnej kompresji pliku, który ma być wykorzystany w druku, jest

A. TIFF

B. GIF

C. JPEG

D. PNG

Format TIFF (Tagged Image File Format) jest uznawany za najlepszy wybór do profesjonalnego druku z kilku powodów. Przede wszystkim, TIFF obsługuje kompresję bezstratną, co oznacza, że obrazy zachowują pełną jakość i szczegółowość, co jest kluczowe w przypadku druku. Użycie tego formatu umożliwia przechowywanie danych w wysokiej głębi kolorów, co jest istotne w kontekście druku o wysokiej jakości, szczególnie dla obrazów wymagających dużej precyzji kolorystycznej, jak fotografie czy ilustracje. Przykładowo, w branży kreatywnej, gdzie grafika jest kluczowym elementem, TIFF jest często preferowanym formatem do archiwizacji i publikacji materiałów, ponieważ pozwala na zachowanie wszystkich detali. Dodatkowo, wiele profesjonalnych programów graficznych, takich jak Adobe Photoshop, wspiera format TIFF, co ułatwia jego edytowanie i modyfikowanie w procesie przygotowania do druku. W dobrych praktykach branżowych, warto również pamiętać o tym, że TIFF wspiera warianty CMYK, co jest istotne w kontekście druku offsetowego, gdzie odwzorowanie kolorów jest kluczowe.

Pytanie 28

Pomiar odbitego światła wykonuje się, ustawiając światłomierz z miejsca aparatu na

A. obiekt fotografowany

B. aparat fotograficzny

C. tło

D. źródło światła

Kierowanie światłomierza na źródło światła nie daje właściwego obrazu sytuacji oświetleniowej obiektu. Pomiar taki może prowadzić do błędnych ustawień ekspozycji, ponieważ nie uwzględnia on, jak światło reaguje z obiektem fotografowanym. Na przykład, jeśli światłomierz jest skierowany bezpośrednio na żarówkę, pomiar będzie wskazywał na intensywność światła emitowanego przez źródło, a nie na to, jak to światło wpływa na obiekt. To podejście jest typowym błędem, który może skutkować niedoświetleniem lub prześwietleniem zdjęcia, szczególnie w sytuacjach, gdzie obiekt ma różne właściwości odbicia. Dodatkowo, kierowanie światłomierza na aparat fotograficzny nie ma sensu, ponieważ aparat nie jest źródłem światła ani obiektem, który ma być fotografowany. W przypadku tła, pomiar światła również nie uwzględnia interakcji między obiektem a światłem, co jest kluczowe dla uzyskania optymalnych wyników. Dlatego najważniejsze jest, aby kierować światłomierz na obiekt, co pozwala na uzyskanie najdokładniejszych odczytów i lepszą kontrolę nad efektem końcowym fotografii.

Pytanie 29

Utworzenie zdjęcia panoramicznego, fotografii w technice HDR oraz wykonanie stykówki i animacji możliwe jest w programie

A. Adobe Lightroom.

B. Adobe Photoshop.

C. Gimp.

D. Paint.

Adobe Photoshop to zdecydowanie najbardziej wszechstronny program z wymienionych, jeśli chodzi o zaawansowaną edycję i obróbkę fotografii. Pozwala nie tylko na podstawową korekcję zdjęć, ale umożliwia także tworzenie panoram przez automatyczne łączenie kilku fotografii w jeden szeroki obraz. Funkcja Photomerge działa tu naprawdę sprawnie, nawet przy zdjęciach z drobnymi różnicami ekspozycji. Co więcej, Photoshop świetnie radzi sobie z tworzeniem zdjęć HDR, czyli takich o wysokiej rozpiętości tonalnej – można tu połączyć kilka ekspozycji, by uzyskać obraz o dużo lepszych detalach zarówno w cieniach, jak i światłach. Do tego dochodzi stykówka (czyli tzw. contact sheet), którą da się automatycznie wygenerować z wielu plików – bardzo przydatne, jeśli chce się szybko przejrzeć rezultaty sesji zdjęciowej. Nie można też zapomnieć o tworzeniu animacji, bo Photoshop obsługuje zarówno animowane GIF-y, jak i bardziej rozbudowane sekwencje klatkowe. W branży graficznej, reklamowej czy fotograficznej to taki standardowy kombajn – trudno znaleźć profesjonalistę, który nie miałby z nim styczności. Takie zintegrowane środowisko pracy naprawdę przyspiesza realizację nawet skomplikowanych pomysłów, więc jeśli ktoś chce rozwijać się w fotografii cyfrowej czy grafice, Photoshop to praktycznie niezbędne narzędzie. Moim zdaniem warto zainwestować czas w naukę tego programu, bo te wszystkie funkcje są mocno rozbudowane i pozwalają osiągnąć efekty, o których w innych programach można tylko pomarzyć.

Pytanie 30

Jakiego filtru należy użyć, aby uzyskać delikatny efekt klasycznej fotografii w odcieniu sepii?

A. Szary

B. Polaryzacyjny

C. Konwersyjny

D. Połówkowy

Filtr konwersyjny jest idealnym narzędziem do uzyskania klasycznego efektu fotografii w tonacji sepii. Jego główną funkcją jest wzmocnienie ciepłych tonów obrazu, co jest kluczowe w tworzeniu nostalgicznych, filmowych klimatów. Filtr ten działa poprzez zwiększenie saturacji żółtych i czerwonych barw, jednocześnie osłabiając niektóre zielone i niebieskie odcienie. Dzięki temu zdjęcia stają się bardziej przyjemne dla oka, a ich kolorystyka przypomina dawne fotografie. Dobrym przykładem zastosowania filtra konwersyjnego jest fotografowanie krajobrazów w godzinach porannych lub wieczornych, kiedy światło jest bardziej miękkie i cieplejsze. Warto również zauważyć, że takie podejście wpisuje się w standardy estetyczne stosowane w tradycyjnej fotografii analogowej, gdzie efekty sepii były często uzyskiwane poprzez odpowiednie naświetlenie oraz chemiczne procesy wywoływania. W związku z tym, aby uzyskać zamierzony efekt artystyczny, fotografowie powinni rozważyć użycie filtrów konwersyjnych jako części swojej pracy.

Pytanie 31

Podczas wykonywania zdjęć przyrodniczych z użyciem teleobiektywu i obiektywu lustrzanego w celu stabilizacji pracy aparatu należy zastosować

A. statyw kolumnowy.

B. monopod z głowicą kulową.

C. telekonwerter.

D. kolumnę reprodukcyjną

W tej sytuacji kilka odpowiedzi może wydawać się na pierwszy rzut oka sensownych, ale tylko jedna faktycznie sprawdza się w praktyce przy fotografowaniu przyrody z użyciem teleobiektywu. Kolumna reprodukcyjna, mimo swojej stabilności i precyzji regulacji, zupełnie nie nadaje się do pracy w terenie – jest ciężka, nieporęczna i stosowana głównie w fotografii studyjnej, na przykład do kopiowania dokumentów czy zdjęć produktowych. Statyw kolumnowy, chociaż znacznie lepiej radzi sobie w plenerze, często ogranicza mobilność i szybkość działania, co jest kluczowe w fotografii przyrodniczej. Fotografowanie dzikich zwierząt czy ptaków wymaga błyskawicznego reagowania, a rozkładanie i przenoszenie statywu może skutecznie utrudnić uchwycenie dobrego momentu. Z kolei telekonwerter to zupełnie inny rodzaj akcesorium – to optyczna nakładka zwiększająca ogniskową obiektywu, nie mająca żadnego wpływu na stabilizację czy wsparcie sprzętu. Często spotykanym błędem jest utożsamianie telekonwertera z akcesoriami stabilizującymi, bo oba mają coś wspólnego z teleobiektywem, ale ich funkcje są całkowicie odmienne. Z mojego doświadczenia wynika, że wybór nieodpowiedniego wsparcia dla sprzętu skutkuje nie tylko niewygodą, ale i wieloma nieudanymi zdjęciami. W fotografii przyrodniczej liczy się mobilność, szybkość i odpowiednie podparcie, a żadne z wymienionych tu rozwiązań poza monopodem z głowicą kulową nie spełnia tych wszystkich warunków. Właśnie dlatego branżowe standardy i doświadczenie pokazują, że monopod jest najbardziej praktyczny w takich sytuacjach.

Pytanie 32

Na jaki format trzeba zmienić plik PSD, aby móc go umieścić w serwisie społecznościowym?

A. JPEG

B. DOCX

C. RAW

D. TIFF

Odpowiedź JPEG jest poprawna, ponieważ jest to jeden z najczęściej stosowanych formatów plików graficznych w Internecie, szczególnie w kontekście portali społecznościowych. Plik PSD (format używany przez Adobe Photoshop) zawiera warstwy, efekty i inne elementy, które są niezbędne do edytowania grafiki, ale nie są potrzebne w przypadku publikacji w sieci. Zmiana formatu na JPEG powoduje zredukowanie rozmiaru pliku i uproszczenie struktury grafiki, co jest istotne dla szybkiego ładowania stron internetowych oraz oszczędności przestrzeni dyskowej. Format JPEG obsługuje kompresję stratną, co pozwala na uzyskanie plików o mniejszej wielkości, idealnych do publikacji obrazów w sieci. Przykładem zastosowania może być publikacja zdjęć na Instagramie, gdzie JPEG jest preferowanym formatem z uwagi na jego jakość i efektywność. Działając w zgodzie z dobrymi praktykami, warto również zwrócić uwagę na optymalizację obrazów zanim zostaną one przesłane do sieci, aby zminimalizować czas ładowania i poprawić doświadczenia użytkowników.

Pytanie 33

Pomiary padającego światła wykonuje się przy użyciu światłomierza, gdzie czujnik tego urządzenia

A. z dołączonym dyfuzorem skierowany jest w stronę źródła światła

B. bez dyfuzora, skierowany jest w stronę aparatu

C. z dołączonym dyfuzorem skierowany jest w stronę fotografowanego obiektu

D. bez dyfuzora, skierowany jest w stronę źródła światła

Prawidłowy pomiar światła wymaga zrozumienia, że różne sposoby ustawienia światłomierza oraz zastosowanie akcesoriów, takich jak dyfuzor, mają istotny wpływ na wyniki. Skierowanie czujnika światłomierza bez dyfuzora w stronę źródła światła prowadzi do pomiaru intensywności tylko w jednym punkcie, co może być mylące, zwłaszcza w sytuacjach, gdzie światło jest nierównomiernie rozłożone. Takie podejście zakłada, że źródło światła jest jednorodne, co w praktyce rzadko ma miejsce. Oprócz tego, skierowanie światłomierza w stronę obiektu, a nie źródła światła, sprawia, że pomiar koncentruje się na odbitym świetle, co może wprowadzić dodatkowe zniekształcenia i nieprawidłowe wartości. Ostatecznie, nieodpowiednie pomiary mogą prowadzić do błędnych decyzji w zakresie ustawień ekspozycji, co wpływa na jakość końcowego obrazu. Dlatego kluczowe jest, aby zawsze stosować się do zasad pomiaru światła i korzystać z dyfuzorów, które zapewniają pełniejsze i bardziej wiarygodne dane. Zrozumienie tego procesu jest niezbędne dla każdego, kto pracuje w dziedzinie fotografii czy filmowania.

Pytanie 34

Technikę oświetlenia konturowego przedmiotu fotografowanego osiąga się poprzez umiejscowienie głównego źródła światła

A. za obiektem, które świeci w kierunku obiektywu

B. przed obiektem, które świeci w kierunku tła

C. przed obiektem, które świeci w kierunku obiektywu

D. za obiektem, które świeci w kierunku tła

Umieszczanie źródła światła przed obiektem skierowanym w stronę tła prowadzi do zupełnie innego efektu wizualnego, który nie sprzyja uzyskaniu konturów ani ich podkreśleniu. Tego typu oświetlenie, nazywane oświetleniem frontalnym, oświetla całą powierzchnię obiektu, co redukuje cień i sprawia, że obiekt wydaje się płaski. Z kolei umiejscowienie światła za obiektem, skierowane w stronę tła, również nie pozwala na wydobycie detali, ponieważ w takim układzie obiekt pozostaje w cieniu, nieprzyciągając uwagi widza. Często popełnianym błędem jest zakładanie, że więcej światła zawsze przynosi lepsze efekty; niestety, w kontekście oświetlenia konturowego, mniej może oznaczać więcej, gdyż kluczowe jest wykorzystanie kontrastów. Podobnie, umieszczenie źródła światła za obiektem skierowanego w stronę obiektywu może prowadzić do powstawania niepożądanych odblasków oraz utraty detali, co negatywnie wpływa na jakość zdjęcia. Rozumienie, jak różne ustawienia światła wpływają na postrzeganie obiektu, jest kluczowym elementem dla każdego fotografa. Najlepszym podejściem jest eksperymentowanie z różnymi pozycjami źródła światła oraz obserwowanie efektów, co pozwala na rozwijanie umiejętności oraz lepsze dostosowanie się do potrzeb konkretnej sesji zdjęciowej.

Pytanie 35

Bracketing ekspozycji to technika polegająca na

A. stosowaniu filtrów korekcyjnych do zmiany temperatury barwowej

B. wykonaniu serii zdjęć tego samego kadru z różnymi parametrami ekspozycji

C. wykorzystaniu kilku różnych obiektywów do tego samego ujęcia

D. naprzemiennym używaniu światła naturalnego i sztucznego

Techniki związane z obróbką i manipulacją światłem w fotografii są różnorodne, a każda z nich ma swoje zastosowania. Odpowiedzi, które nie dotyczą bracketingu ekspozycji, opierają się na różnych aspektach fotografii, które jednak nie mają związku z tą konkretną techniką. Stosowanie filtrów korekcyjnych do zmiany temperatury barwowej jest procesem, który wpływa na odcienie zdjęcia, ale nie dotyczy on bezpośrednio kwestii ekspozycji. W praktyce, filtry mogą zmieniać balans bieli, ale nie umożliwiają uzyskania różnorodnych ekspozycji w jednym ujęciu. Z kolei wykorzystanie różnych obiektywów do tego samego ujęcia to technika, która ma na celu zmianę perspektywy lub głębi ostrości, a nie modyfikację ekspozycji. Naprzemienne używanie światła naturalnego i sztucznego również nie odnosi się do bracketingu. Tego typu podejścia mogą wprowadzać zamieszanie, ponieważ nie skupiają się na najważniejszym aspekcie bracketingu, którym jest kontrola nad parametrami ekspozycji. Przede wszystkim, istotne jest zrozumienie, że bracketing to strategia polegająca na uchwyceniu różnych ustawień ekspozycji w ramach jednego kadru, co pozwala na ich późniejszą analizę oraz wykorzystanie w postprodukcji, a nie manipulację światłem po zrobieniu zdjęcia. Tego rodzaju myślenie może prowadzić do pomyłek w ocenie technik, które są kluczowe dla osiągnięcia zamierzonych efektów wizualnych.

Pytanie 36

Który format pliku jest najczęściej używany do druku wysokojakościowych fotografii?

A. WEBP

B. TIFF

C. SVG

D. GIF

GIF, czyli Graphics Interchange Format, znany jest głównie ze swojej zdolności do przechowywania animacji, ale jest ograniczony do 256 kolorów. W kontekście druku, taki ograniczony zakres kolorów jest niewystarczający do oddania pełnej palety barw i detali, jakie oferują wysokojakościowe fotografie. SVG, czyli Scalable Vector Graphics, to format oparty na wektorach, idealny do grafiki, która musi być skalowalna, jak loga czy ikony. Jednakże, SVG nie nadaje się do przechowywania zdjęć, które są rastrowe, a nie wektorowe. Użycie SVG w druku fotografii mogłoby prowadzić do utraty detali i niedokładnego odwzorowania kolorów. WEBP, stosunkowo nowy format opracowany przez Google, oferuje lepszą kompresję niż JPEG, ale wciąż jest stratny i nie jest szeroko wspierany przez oprogramowanie do druku wysokojakościowego. WEBP może być atrakcyjny dla stron internetowych ze względu na mniejsze rozmiary plików, ale nie jest odpowiedni dla profesjonalnych zastosowań drukarskich, gdzie każdy szczegół i jakość kolorów są kluczowe. Wybór GIF, SVG lub WEBP do druku fotografii to typowe błędne podejścia wynikające z niezrozumienia ich przeznaczenia i ograniczeń technicznych.

Pytanie 37

Aby uzyskać na fotografii efekt "zamrożenia ruchu" szybko poruszającego się pojazdu, należy ustawić czas naświetlania na wartość

A. 1/30 s

B. 1/500 s

C. 1/80 s

D. 1/15 s

Żeby uzyskać efekt 'zamrożenia ruchu' w przypadku szybko jadącego samochodu, trzeba postawić na krótki czas naświetlania. Właśnie taki czas, jak 1/500 s, daje nam szansę uchwycić obiekt w ruchu bez rozmycia. To mega istotne w fotografii sportowej czy motoryzacyjnej. Przy czasach naświetlania jak 1/500 s możemy rejestrować dynamiczne sceny, co jest kluczowe, gdy chcemy uchwycić np. samochody na torze. Dzięki tak krótkiemu czasowi jesteśmy w stanie zobaczyć detale, jak koła w ruchu czy nawet efekty aerodynamiczne, a cała scena zostaje ostra. W fotografii ważne jest, żeby starać się o jak największą ostrość w ruchu i ten czas naświetlania 1/500 s świetnie to pokazuje.

Pytanie 38

Wskaż elementy dodatkowe do lamp studyjnych, które nie są przeznaczone do rozpraszania światła?

A. Soft Box

B. Strumiennica

C. Parasol

D. Plaster miodu

Strumiennica to akcesorium, które skupia światło, zamiast je rozpraszać. Jej konstrukcja umożliwia skierowanie promieni świetlnych w określonym kierunku, co pozwala na uzyskanie intensywnego i precyzyjnego oświetlenia. W praktyce strumiennice są często wykorzystywane w studiach fotograficznych oraz podczas produkcji filmowej, gdzie kluczowe jest kontrolowanie źródła światła. Dzięki nim można uzyskać efekty takie jak mocne podkreślenie detali lub stworzenie głębokiego cienia, co jest ważne przy pracy nad kompozycją obrazu. Warto zauważyć, że stosowanie strumiennic jest zgodne z zasadami dobrego oświetlenia, ponieważ pozwala na efektywne wykorzystanie energii świetlnej oraz osiągnięcie zamierzonych efektów artystycznych. W kontekście standardów branżowych, strumiennice często znajdują się w zestawach profesjonalnych lamp studyjnych, co świadczy o ich dużym znaczeniu w pracy z oświetleniem.

Pytanie 39

Aby zmniejszyć kontrast obrazu przy kopiowaniu na papierze o różnym kontraście, używa się filtra

A. fioletowy

B. błękitnozielony

C. szary

D. żółty

Wybór niebieskozielonego filtru oparty jest na błędnym zrozumieniu jego właściwości. Filtr niebieskozielony, który ma na celu wydobycie detali w obszarach o wysokim kontraście, w rzeczywistości może intensyfikować kontrast, co jest przeciwne do zamierzonego celu obniżania go. Stosowanie takiego filtru w kontekście papieru wielokontrastowego prowadzi do nadmiernego podkreślenia ciemnych tonów, co skutkuje niekorzystnym efektem w obrazie. Z drugiej strony, filtr purpurowy, choć może oferować niewielką redukcję niektórych tonów, nie jest skuteczny w kontekście ogólnego obniżania kontrastu. Przede wszystkim, purpurowy filtr działa na zasadzie neutralizacji niektórych odcieni zieleni, co może prowadzić do niewłaściwego odwzorowania tonalności. Wreszcie, filtr szary, znany jako neutralny, nie jest filtrem kolorowym i nie zmienia barwy, co czyni go zupełnie nieodpowiednim w kontekście regulacji kontrastu. Zastosowanie filtra szarego nie wpłynie na kontrast, lecz jedynie na ekspozycję, co nie jest tym, co chcemy osiągnąć w kontekście obniżania kontrastu na papierze wielokontrastowym. W praktyce, nieprawidłowy dobór filtrów może prowadzić do znacznie gorszej jakości reprodukcji, co jest kluczowym błędem w procesie twórczym w fotografii.

Pytanie 40

Tryb działania aparatu, w którym priorytet ma przesłona, oznaczany jest symbolem literowym

A. T/TV

B. M

C. P

D. A/AV

Odpowiedzi M, P oraz T/TV są niepoprawne, ponieważ każda z nich odnosi się do innych trybów pracy aparatu. Oznaczenie M (Manual) wskazuje na tryb manualny, w którym fotograf ma pełną kontrolę nad ustawieniami zarówno przesłony, jak i czasu naświetlania. Wybór tego trybu wymaga jednak bardziej zaawansowanej wiedzy o fotografii, ponieważ wszelkie parametry muszą być dostosowane ręcznie, co może być trudne dla początkujących. Oznaczenie P (Program) z kolei sugeruje, że aparat automatycznie dobiera zarówno przesłonę, jak i czas naświetlania, co nie daje użytkownikowi pełnej kontroli nad jednym z tych parametrów. To podejście może prowadzić do sytuacji, w których fotograf nie osiąga zamierzonych efektów artystycznych, szczególnie w sytuacjach wymagających specyficznych ustawień przesłony. Ostatnie oznaczenie T/TV (Time Value) odnosi się do trybu, w którym fotograf ustawia czas naświetlania, a aparat automatycznie dobiera wartość przesłony. Przykładowo, ten tryb można wykorzystać w fotografii sportowej, gdzie kluczowe jest uchwycenie ruchu w krótkim czasie. Użycie tych trybów może prowadzić do nieporozumień w kontekście kontroli nad głębią ostrości i efektami wizualnymi, dlatego ważne jest, aby zrozumieć ich funkcjonalność i zastosowanie w różnych warunkach oświetleniowych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej