Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.12 - Wykonywanie weterynaryjnych czynności pomocniczych
Data rozpoczęcia: 7 grudnia 2025 13:27
Data zakończenia: 7 grudnia 2025 13:38

Egzamin niezdany

Wynik: 17/40 punktów (42,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Materiał kategorii 3 uzyskany w zakładach przetwórstwa spożywczego jest klasyfikowany jako

A. niewłaściwy do spożycia przez zwierzęta

B. przeznaczony wyłącznie do usunięcia

C. niewłaściwy do spożycia przez ludzi

D. przeznaczony wyłącznie do spalenia

Materiał kategorii 3, pozyskany w zakładach przetwórstwa spożywczego, to surowiec, który nie jest przeznaczony do spożycia przez ludzi, jednak może być stosowany w innych celach, takich jak produkcja pasz dla zwierząt, pod warunkiem spełnienia odpowiednich norm sanitarnych i jakościowych. Zgodnie z przepisami Unii Europejskiej, materiały te są klasyfikowane jako odpady niebezpieczne, co oznacza, że muszą być traktowane zgodnie z rygorystycznymi standardami bezpieczeństwa. Przykładem zastosowania materiałów kategorii 3 jest ich wykorzystanie do produkcji biogazu, co przyczynia się do zrównoważonego rozwoju i redukcji odpadów. W praktyce oznacza to, że surowce te mogą być przetwarzane w odpowiednich zakładach, które stosują zasady BHP oraz procedury HACCP, co gwarantuje ich odpowiednie zarządzanie oraz minimalizację ryzyka dla zdrowia publicznego.

Pytanie 2

Do schorzeń przenoszonych z zwierząt nie zalicza się

A. wąglik

B. bruceloza

C. afrykański pomór świń

D. salmonelloza

Afrykański pomór świń (ASF) jest chorobą wirusową, która dotyka jedynie dziki i świnie domowe, a więc nie jest klasyfikowana jako choroba odzwierzęca w kontekście przenoszenia infekcji na ludzi. Ta konkretna choroba, będąca poważnym zagrożeniem dla hodowli świń, charakteryzuje się wysoką śmiertelnością wśród zwierząt, ale nie ma wpływu na zdrowie ludzkie. W praktyce, znaczenie ASF polega na jego wpływie na bezpieczeństwo żywności oraz gospodarki rolniczej, co wymaga od rolników i władz weterynaryjnych stosowania odpowiednich środków ochrony. Przykładowo, w przypadku stwierdzenia ASF w danym regionie, wprowadza się rygorystyczne zasady bioasekuracji, aby zapobiec rozprzestrzenieniu się choroby. Zgodnie z wytycznymi Światowej Organizacji Zdrowia Zwierząt (OIE), działania te obejmują monitorowanie populacji dzików, kontrolę przemieszczania zwierząt oraz edukację hodowców na temat metod zapobiegania tej chorobie.

Pytanie 3

Schemat przedstawia cykl życiowy

A. tasiemca psiego,

B. włosogłówki psiej.

C. glisty psiej.

D. tasiemca bąblowcowego.

Chociaż odpowiedzi mogą wydawać się zróżnicowane, każda z błędnych opcji opiera się na mylnych założeniach dotyczących cykli życiowych różnych pasożytów. Włosogłówka psia, będąca niepoprawnym wyborem, ma całkowicie odmienny cykl życiowy, który nie opiera się na interakcji z pchłami, lecz na innych formach zarażenia, takich jak kontakt ze zanieczyszczonym środowiskiem. Z kolei tasiemiec bąblowcowy (Echinococcus granulosus) ma złożony cykl życiowy, który obejmuje inne gatunki zwierząt, w tym owce i ludzi, a nie zwykłe psy, co czyni tę odpowiedź mylną. Glista psia (Toxocara canis) z kolei również nie jest związana z pchłami, a jej sposób zarażania związany jest z wydalanym jajem, które mogą być przypadkowo połykane przez inne zwierzęta. Wybór błędnej odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia różnic w cyklach życiowych pasożytów oraz ich gospodarzy. Fundamentalną błędnością jest zatem mylenie pasożytów i ich specyficznych cykli życiowych, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków i utrudnia skuteczną profilaktykę oraz leczenie. Znajomość specyfiki każdego z pasożytów, ich gospodarzy i cykli rozwojowych jest kluczowa dla skutecznego zarządzania zdrowiem zwierząt oraz zapobiegania inwazjom pasożytniczym.

Pytanie 4

Włośnica to zoonoza przenoszona przez

A. owce i psy

B. świnki morskie i konie

C. świnie i nutrie

D. krowy i dziki

Wybór odpowiedzi związanych z bydłem, dzikami, owcami, psami, a nawet świnkami morskimi i końmi pokazuje, że nie do końca rozumiesz, jak działa włośnica. Bydło i dziki, mimo że mogą przenosić inne choroby, wcale nie są typowymi nosicielami Trichinella. Często mylą się je z innymi pasożytami, które atakują te zwierzęta. Zarażenia Trichinella u owiec czy psów są bardzo rzadkie. A co do świnek morskich i koni, to nie mają one związku z epidemią tej choroby, więc nie każde zwierzę jest źródłem włośnicy. Ważne jest, żeby wiedzieć, które zwierzęta odpowiadają za te zakażenia, bo to pomaga w zapobieganiu chorobom. Często ludzie myślą, że wszystkie gatunki mogą przenosić te same patogeny, co jest błędne. Trzeba znać biologię tych pasożytów i ich cykle życiowe, żeby dobrze radzić sobie z ryzykiem zoonoz. Edukacja w tym temacie jest kluczowa dla specjalistów zdrowia publicznego i hodowców zwierząt, żeby podejmowali mądre decyzje dotyczące bezpieczeństwa i profilaktyki.

Pytanie 5

Podmiot funkcjonujący w branży spożywczej nie jest zobowiązany do wdrożenia

A. GHP

B. ISO

C. GMP

D. HACCP

Wybór odpowiedzi dotyczących GMP, GHP czy HACCP może być mylący, ponieważ te standardy są związane z obowiązkami prawnymi i regulacjami w zakresie produkcji i obrotu żywnością. GMP (Dobre Praktyki Wytwarzania) oraz GHP (Dobre Praktyki Higieniczne) mają na celu zagwarantowanie, że produkty spożywcze są wytwarzane w sposób bezpieczny i higieniczny, co jest kluczowe dla ochrony zdrowia konsumentów. Te normy są wymagane przez prawo w wielu krajach i ich stosowanie jest niezbędne do uzyskania odpowiednich zezwoleń. Z kolei HACCP (Analiza Zagrożeń i Krytyczne Punkty Kontroli) to system zarządzania bezpieczeństwem żywności, który koncentruje się na identyfikacji i ocenie zagrożeń w procesie produkcji żywności, a także na wprowadzeniu środków kontrolnych dla tych zagrożeń. W praktyce oznacza to, że przedsiębiorstwa spożywcze są zobowiązane do wdrożenia tych standardów, aby zapewnić bezpieczeństwo swoich produktów. Typowym błędem myślowym jest przekonanie, że wszystkie standardy są dobrowolne, podczas gdy w rzeczywistości normy dotyczące bezpieczeństwa żywności mają kluczowe znaczenie dla ochrony zdrowia publicznego. Ignorując obowiązki wynikające z GMP, GHP czy HACCP, przedsiębiorstwa narażają się na sankcje prawne oraz utratę zaufania ze strony konsumentów, co może negatywnie wpłynąć na ich działalność.

Pytanie 6

Rodentycydy to substancje

A. działające na owady

B. stosowane do dezynfekcji

C. działające przeciw grzybom

D. skuteczne w zwalczaniu gryzoni

Wybór innych odpowiedzi, takich jak grzybobójcze, dezynfekcyjne czy owadobójcze, pochodzi z nieporozumienia dotyczącego funkcji różnych substancji chemicznych. Grzybobójcze środki ochrony roślin są projektowane w celu eliminacji grzybów i pleśni, co ma zastosowanie w rolnictwie, budownictwie oraz w przemyśle spożywczym. Nie mają one jednak żadnego zastosowania w zwalczaniu gryzoni. Substancje dezynfekcyjne służą do eliminacji drobnoustrojów, bakterii i wirusów, co jest istotne w kontekście higieny i sanitacji, ale również nie wpływają na populację gryzoni. Owadobójcze środki ochrony roślin natomiast są ukierunkowane na zwalczanie owadów i nie mają zastosowania w kontekście kontroli gryzoni. Tego typu pomyłki wynikają często z ogólnego braku wiedzy na temat klasyfikacji i sposób działania różnych pestycydów oraz ich przeznaczenia. Zrozumienie różnic pomiędzy tymi kategoriami jest kluczowe dla skutecznego zwalczania szkodników oraz uniknięcia potencjalnych szkód, które mogą wynikać z niewłaściwego stosowania tych substancji. Właściwe rozróżnienie rodentycydów od innych pestycydów jest niezbędne do zapewnienia efektywności działań w zakresie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa publicznego.

Pytanie 7

W procesie uboju drobiu oparzanie odbywa się tuż przed

A. odpierzaniem

B. wytrzewianiem

C. oszałamianiem

D. wykrwawianiem

Wybór odpowiedzi związanej z wykrwawianiem, oszałamianiem lub wytrzewianiem odzwierciedla nieporozumienia dotyczące sekwencji procesów w uboju drobiu. Wykrwawianie jest etapem, który następuje po oszałamianiu, mającym na celu zapewnienie etycznego i humanitarnego traktowania zwierząt. Oszałamianie ma na celu powodowanie utraty przytomności, co zapobiega odczuwaniu bólu w trakcie kolejnych etapów. W kontekście drobiu, kluczowe jest, aby oszałamianie było skuteczne i spełniało standardy weterynaryjne, co jest istotne zarówno dla dobrostanu zwierząt, jak i jakości mięsa. Z kolei wytrzewianie odbywa się po wykrwawianiu, a jego celem jest usunięcie wnętrzności, co jest kluczowe dla dalszego przetwarzania tuszki. Wybór tych etapów świadczy o braku zrozumienia technologii uboju i organizacji procesu produkcji mięsa. Może prowadzić do błędów w praktykach, które mogą wpływać na jakość produktu końcowego, a także na zgodność z przepisami dotyczącymi bezpieczeństwa żywności i dobrostanu zwierząt. Dlatego ważne jest, aby znać właściwe kolejności działań oraz ich znaczenie dla zapewnienia wysokich standardów w branży mięsnej.

Pytanie 8

Analiza danego stada bydła pod kątem brucelozy odbywa się

A. raz na rok

B. co trzy lata

C. dwa razy w roku

D. co pięć lat

Badanie stada bydła w kierunku brucelozy dwa razy w roku, raz w roku czy co trzy lata, mimo że mogą wydawać się sensownymi opcjami, nie odzwierciedlają aktualnych standardów epidemiologicznych ani praktyk weterynaryjnych. Częstsze badania, takie jak dwa razy w roku, mogą prowadzić do niepotrzebnych kosztów i stresu dla zwierząt. W praktyce, organizacje zajmujące się zdrowiem zwierząt uznają, że pięcioletni interwał pozwala na efektywne monitorowanie stanu zdrowia stada przy minimalnych zakłóceniach w hodowli. Z kolei przeprowadzanie badań co trzy lata również nie jest uzasadnione, ponieważ może prowadzić do opóźnień w wykrywaniu ewentualnych ognisk choroby, co zwiększa ryzyko jej rozprzestrzenienia. Nieadekwatne podejście do tych kwestii może wynikać z niedostatecznej wiedzy na temat dynamiki chorób zakaźnych w hodowli bydła. Aby skutecznie zarządzać zdrowiem stada, hodowcy powinni kierować się sprawdzonymi wytycznymi oraz regularnie podejmować działania prewencyjne, które będą zgodne z zaleceniami instytucji zajmujących się zdrowiem zwierząt. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych zarówno dla bydła, jak i dla ludzi, co czyni kwestię brucelozy istotnym problemem zdrowotnym publicznym.

Pytanie 9

Ubój, który jest poprzedzony oszołomieniem, określa się jako ubój

A. rytualny

B. pozorowany

C. pośredni

D. bezpośredni

Wybór odpowiedzi, która nie odnosi się do pojęcia uboju pośredniego, może wynikać z niepełnego zrozumienia definicji oraz procedur związanych z ubojem zwierząt. Ubój bezpośredni to metoda, w której zwierzęta są zabijane bez wcześniejszego oszołomienia, co jest praktyką niezgodną z nowoczesnymi standardami dobrostanu zwierząt. Stosowanie takich metod jest obecnie coraz bardziej krytykowane i w wielu krajach zabronione, ponieważ powoduje to duży stres oraz cierpienie zwierząt. Odpowiedzi takie jak 'rytualny' czy 'pozorowany' również są mylące. Ubój rytualny, jak na przykład ten przeprowadzany zgodnie z zasadami halal lub koszernymi, może również wymagać oszołomienia, a jego celem jest przestrzeganie zasad religijnych, a nie dobrostanu zwierząt. Z kolei 'ubój pozorowany' to termin, który nie ma zastosowania w kontekście uboju zwierząt i może być mylnie interpretowany jako zabieg mający na celu zminimalizowanie cierpienia, ale w rzeczywistości nie prowadzi do realnego zakończenia życia zwierzęcia. Wybierając błędne odpowiedzi, można nieświadomie wspierać praktyki, które są niezgodne z etycznymi normami i prawem, co może prowadzić do poważnych konsekwencji zarówno dla zwierząt, jak i dla samej branży mięsnej.

Pytanie 10

W pomieszczeniach, w których utrzymuje się cielęta, nie bada się stężenia

§ 18. W pomieszczeniach, w których utrzymuje się cielęta:
1) stężenie
a) dwutlenku węgla nie powinno przekraczać 3 000 ppm,
b) siarkowodoru nie powinno przekraczać 5 ppm,
2) koncentracja amoniaku nie powinna przekraczać 20 ppm.

A. HCl

B. H2S

C. CO2

D. NH3

Odpowiedź HCl jest uznawana za poprawną, ponieważ w pomieszczeniach, w których utrzymuje się cielęta, nie bada się stężenia kwasu solnego. W praktyce, monitoring stężenia takich gazów jak amoniak (NH3), siarkowodór (H2S) oraz dwutlenek węgla (CO2) jest niezwykle istotny dla zachowania zdrowia zwierząt oraz jakości środowiska. Amoniak może powstawać z rozkładu odchodów i ma negatywny wpływ na układ oddechowy cieląt, co może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych. Siarkowodór, choć rzadziej występujący, również jest toksyczny, a jego obecność w pomieszczeniach hodowlanych może wskazywać na niewłaściwe warunki utrzymania odpadów organicznych. Dwutlenek węgla jest naturalnym produktem oddychania zwierząt i jego stężenie powinno być kontrolowane w celu uniknięcia asfiksji. Dlatego badanie tych gazów jest kluczowe dla zapewnienia odpowiednich warunków hodowli, a brak badań dotyczących HCl wynika z tego, że nie jest to substancja występująca w takich środowiskach.

Pytanie 11

Jakie narzędzie jest wykorzystywane do ujarzmiania bydła?

A. Dutka

B. Klucz Harmsa

C. Kleszcze Michalika

D. Hak oczodołowy

Hak oczodołowy to narzędzie używane w chirurgii, szczególnie w operacjach na oku, i nie ma zastosowania w kontekście poskramiania bydła. Często mylnie interpretowane jako narzędzie do kontrolowania zwierząt, w rzeczywistości jego zastosowanie jest całkowicie niezwiązane z hodowlą zwierząt. Kleszcze Michalika z kolei, są narzędziem stosowanym w weterynarii do usuwania zgubionych zębów lub w przypadku interwencji chirurgicznych, a ich użycie w poskramianiu bydła jest niewłaściwe i niepraktyczne. Z kolei dutka, to narzędzie wykorzystywane do chwytania i transportu zwierząt, jednak również nie nadaje się do precyzyjnego poskramiania bydła w kontekście weterynaryjnym. Często pojawia się błędne przekonanie, że narzędzia służące do innych celów mogą być alternatywą dla specjalistycznych narzędzi, takich jak klucz Harmsa. Takie podejście prowadzi do nieefektywności i potencjalnych zagrożeń dla zdrowia zwierząt i bezpieczeństwa ludzi. Właściwe zrozumienie dedykowanych narzędzi oraz ich zastosowania jest kluczowe dla zapewnienia prawidłowej opieki nad bydłem oraz skuteczności interwencji weterynaryjnych.

Pytanie 12

Termohigrometr pozwala na pomiar

A. przepływu powietrza wraz z temperaturą

B. temperatury oraz wilgotności

C. ciśnienia oraz temperatury

D. wilgotności oraz ciśnienia

Termohigrometr to instrument pomiarowy, który służy do jednoczesnego pomiaru temperatury i wilgotności powietrza. Jego działanie opiera się na właściwościach fizycznych materiałów, które zmieniają swoje właściwości w zależności od temperatury i wilgotności. Na przykład, w przypadku pomiaru temperatury często stosuje się termistor lub czujnik PT100, natomiast wilgotność mierzona jest przy pomocy higrometru pojemnościowego lub rezystancyjnego. Zastosowanie termohigrometru jest szerokie, obejmuje zarówno warunki laboratoryjne, jak i przemysłowe oraz domowe. W przemyśle, prawidłowe monitorowanie tych dwóch parametrów jest kluczowe w procesach produkcyjnych, np. w przemyśle farmaceutycznym czy spożywczym, gdzie kontrola atmosfery jest istotna dla jakości produktów. Standardy ISO, jak np. ISO 7726 dotyczące pomiarów komfortu termicznego, podkreślają znaczenie precyzyjnych pomiarów tych parametrów w celu zapewnienia optymalnych warunków dla ludzi i technologii.

Pytanie 13

Ile wynosi prawidłowa liczba oddechów na minutę u psa?

A. 40 - 45

B. 15 - 30

C. 6 - 10

D. 30 - 40

Odpowiedź "15 - 30" oddechów na minutę jest prawidłowa dla psa w stanie spoczynku. U zdrowych psów, normalna liczba oddechów wynosi zazwyczaj od 15 do 30 na minutę, co jest wynikiem adaptacji organizmu do wymogów metabolicznych. Wartości te mogą się różnić w zależności od rasy, wielkości, stanu zdrowia oraz poziomu aktywności fizycznej psa. Na przykład, małe rasy mogą mieć wyższą częstotliwość oddechu w porównaniu do większych ras. W praktyce, obserwacja liczby oddechów psa może być istotnym wskaźnikiem jego zdrowia; jakiekolwiek odchylenie od normy może sugerować problemy zdrowotne, takie jak stres, ból lub choroby układu oddechowego. W przypadku wzrostu liczby oddechów powyżej normy, zaleca się konsultację z weterynarzem, który może przeprowadzić dalsze badania. Monitorowanie częstości oddechów w kontekście ogólnego stanu zdrowia psa jest standardem w praktykach weterynaryjnych, co przyczynia się do wczesnego wykrywania potencjalnych patologii.

Pytanie 14

Aby przeprowadzić badanie w kierunku włośnia za pomocą wytrawiania, pobiera się próbkę o masie 2 g z filarów przepony od zwierząt przeznaczonych do uboju?

A. knurów i tuczników

B. tuczników i macior

C. loch i tuczników

D. macior i knurów

Wybór odpowiedzi, w której nie uwzględniasz knurów i macior, pokazuje, że chyba nie do końca rozumiesz, jak działa epidemiologia włośnicy. Knury są głównymi nosicielami tego pasożyta, a jak się zarazą, to całe stado ma z tym problem. Jeśli pomijamy knury w badaniach, to możemy sobie nie zdawać sprawy z tego, że włośnica już się rozprzestrzenia, a to jest dość poważna kwestia, bo zdrowie publiczne może być zagrożone. Tuczniki, które idą na ubój, mogą mieć włośnicę, ale tylko wtedy, gdy miały kontakt z nosicielami, czyli tymi knurami i maciorami. Ignorowanie tej relacji oznacza, że nie rozumiesz, jak to wszystko działa, a to może prowadzić do błędów w badaniach weterynaryjnych i w zarządzaniu całym stadem. A to w końcu ma wpływ nie tylko na gospodarstwa, ale i na nasze zdrowie jako konsumentów.

Pytanie 15

Po przeniesieniu świń do nowego stada, które nie jest ich miejscem urodzenia, przyznawany jest im nowy numer identyfikacyjny w formie

A. paszportu

B. mikrochipa

C. tatuażu

D. kolczyka

W kwestii identyfikacji świń po przemieszczeniu do nowego stada, opcje jak paszport, tatuaż czy mikrochip wcale nie są najlepsze. Paszport, choć może mieć informacje o zwierzęciu, nie jest codziennie używany w hodowli. W sumie, częściej przydaje się przy podróżach lub przy zwierzętach rasowych, a nie w codziennej pracy. Tatuaż był używany kiedyś, ale teraz nie jest wcale popularny, bo to trudne do odczytania i nie zawsze trwałe. Mikrochip to zaawansowana technologia, ale wymaga specjalnego sprzętu, więc nie jest praktyczny w gospodarstwie. Często ludzie myślą, że bardziej skomplikowane rozwiązania są lepsze, a w praktyce proste i sprawne metody, jak kolczyki, dużo lepiej służą zarządzaniu stadem.

Pytanie 16

Jakie schorzenie powoduje występowanie zapachu owoców (acetonu) w moczu?

A. ketonurii

B. ropomoczu

C. leukocyturii

D. bakteriurii

Bakteriuria odnosi się do obecności bakterii w moczu, co zwykle jest związane z infekcjami układu moczowego. W tym przypadku zapach moczu może być zmieniony, ale nie będzie on specyficznie owocowy. Z kolei ropomocz to obecność ropy w moczu, co również wiąże się z infekcją, ale z reguły nie powoduje charakterystycznego zapachu acetonu. Leukocyturia to obecność leukocytów w moczu, najczęściej związana z procesami zapalnymi, jak infekcje, które mogą powodować zmiany zapachowe, ale nie mają one charakterystycznego owocowego aromatu. Błędem myślowym jest mylenie objawów związanych z infekcjami lub stanami zapalnymi z objawami metabolicznymi, takimi jak ketonuria. Niezrozumienie różnicy między tymi stanami może prowadzić do niewłaściwej diagnozy i leczenia. W przypadku pacjentów z podejrzeniem zaburzeń metabolicznych, takich jak cukrzyca, kluczowe jest przeprowadzanie dokładnych badań diagnostycznych, aby zidentyfikować przyczyny zmian w składzie moczu oraz odpowiednio zareagować na objawy, co jest zgodne z wytycznymi diagnostycznymi.

Pytanie 17

Jakie badanie umożliwia ustalenie profilu wrażliwości mikroorganizmów na działanie środków przeciwdrobnoustrojowych?

A. chemogram

B. antybiogram

C. leukogram

D. jonogram

Pozostałe odpowiedzi, takie jak chemogram, jonogram i leukogram, dotyczą innych aspektów diagnostyki medycznej, ale nie są związane z określaniem wrażliwości drobnoustrojów na środki przeciwdrobnoustrojowe. Chemogram to analiza, która mierzy różne substancje chemiczne w organizmie i jest używana głównie do oceny funkcji metabolicznych oraz równowagi elektrolitowej. Nie dostarcza informacji o wrażliwości drobnoustrojów, co jest kluczowe w leczeniu infekcji. Jonogram koncentruje się na pomiarze poziomów jonów w surowicy krwi, co również nie ma związku z badaniem mikrobiologicznym i oceną skuteczności antybiotyków. Natomiast leukogram to badanie, które analizuje rodzaj oraz ilość białych krwinek, dostarczając informacji na temat stanu układu immunologicznego, ale nie w zakresie wrażliwości drobnoustrojów na antybiotyki. Wybierając niewłaściwe odpowiedzi, można łatwo dojść do błędnych wniosków, myląc funkcje różnych badań. Zrozumienie istoty każdego z nich jest kluczowe dla prawidłowej interpretacji wyników oraz skutecznego leczenia zakażeń, co wpływa na podejmowanie decyzji klinicznych i selekcję terapii.

Pytanie 18

Jaką chorobę zakaźną należy zwalczać obowiązkowo?

A. motylica bydła

B. kokcydioza drobiu

C. afrykański pomór świń

D. zapalenie płuc koni

Afrykański pomór świń (APS) to wirusowa choroba zakaźna, która dotyka świnie i dziki. Jest ona klasyfikowana jako choroba podlegająca obowiązkowi zwalczania, co oznacza, że jej wystąpienie wymaga natychmiastowego zgłoszenia odpowiednim organom weterynaryjnym. Choroba ta ma poważne następstwa dla przemysłu hogowatego, ponieważ prowadzi do znacznych strat ekonomicznych, a także problemów w handlu międzynarodowym. Zwalczanie APS opiera się na ścisłych normach bioasekuracji, które obejmują m.in. ograniczenie kontaktu zdrowych zwierząt z osobnikami zakażonymi, stosowanie dezynfekcji oraz monitorowanie populacji dzików. Przykładem dobrych praktyk jest prowadzenie ciągłych szkoleń dla hodowców w celu zwiększenia świadomości na temat objawów choroby oraz sposobów jej zwalczania. Zastosowanie tych standardów jest kluczowe dla ochrony zdrowia zwierząt oraz stabilności rynków mięsnych.

Pytanie 19

Na wyniku morfologii psa znajduje się informacja: WBC 21,3 <6,0-16,5>. Co ona oznacza?

A. o limfocytozie

B. o leukocytozie

C. o leukopenii

D. o limfopenii

Odpowiedź "o leukocytozie" jest prawidłowa, ponieważ w wynikach morfologii psa widnieje wartość WBC (białe krwinki) wynosząca 21,3. Wartość ta przekracza górny zakres normy, który wynosi 6,0-16,5. Leukocytoza, czyli podwyższony poziom białych krwinek, może być wynikiem różnych stanów patofizjologicznych, takich jak infekcje, stany zapalne, stres, reakcje alergiczne oraz niektóre nowotwory. W praktyce klinicznej, rozpoznawanie leukocytozy jest istotne, ponieważ może wskazywać na aktywną odpowiedź immunologiczną organizmu na patogeny lub inne czynniki. W przypadku psa, lekarz weterynarii może zlecić dodatkowe badania, aby ustalić przyczynę tego stanu, co może obejmować badania krwi na obecność patogenów, badania obrazowe czy inne analizy, aby dokładnie zdiagnozować i wdrożyć odpowiednie leczenie. Znajomość wartości referencyjnych jest kluczowa w diagnostyce i może pomóc w szybkiej reakcji na potencjalne zagrożenia zdrowotne.

Pytanie 20

Właściciel zwierzęcia powinien nosić fartuch ołowiany podczas przeprowadzania badania

A. elektrokardiograficznego

B. rentgenowskiego

C. endoskopowego

D. bioelektrycznej aktywności mózgu

Fartuch ołowiany to naprawdę ważny element ochronny, kiedy robimy badania rentgenowskie. I to zarówno dla lekarzy, jak i dla zwierząt, które są badane. Wiesz, promieniowanie rentgenowskie może być szkodliwe dla zdrowia, dlatego fartuchy ołowiane są takie istotne. Działają jak bariera, przez co zmniejszają narażenie na promieniowanie, które mogłoby zaszkodzić komórkom w ciele. Na przykład, kiedy weterynarz przeprowadza zdjęcia rentgenowskie psa, powinien koniecznie założyć fartuch ołowiany. To jest zgodne z zasadami ochrony radiologicznej. Co więcej, gdy pies potrzebuje prześwietlenia klatki piersiowej, właściciel też powinien nosić fartuch, żeby zminimalizować ryzyko ewentualnych skutków zdrowotnych spowodowanych promieniowaniem. To wszystko znajduje potwierdzenie w zaleceniach Międzynarodowej Komisji Ochrony Radiologicznej (ICRP), która mówi, że w trakcie takich procedur powinno się stosować odpowiednie środki ochronne.

Pytanie 21

Leukopenię można zdiagnozować, licząc liczby krwinek pod mikroskopem?

A. białych

B. czerwonych

C. płytkowych

D. zasadochłonnych

Leukopenia jest stanem charakteryzującym się obniżoną liczbą białych krwinek (leukocytów) w organizmie. Te komórki są kluczowym elementem układu odpornościowego, a ich niedobór może prowadzić do zwiększonej podatności na infekcje. Diagnostyka leukopenii polega na przeprowadzeniu szczegółowego badania krwi, w którym ocenia się ilość leukocytów w próbce. Zwykle wykorzystuje się mikroskopię, aby policzyć te komórki po ich odpowiednim barwieniu. Warto zauważyć, że normy dla białych krwinek wynoszą zazwyczaj od 4 000 do 10 000 komórek na mikrolitr krwi. W przypadku stwierdzenia leukopenii, lekarze mogą zlecić dalsze badania, aby ustalić przyczynę obniżonego poziomu leukocytów, co może obejmować infekcje wirusowe, choroby autoimmunologiczne czy skutki uboczne leczenia chemioterapeutycznego. To wczesne wykrycie i zrozumienie leukopenii mają kluczowe znaczenie w skutecznym leczeniu i zapobieganiu powikłaniom. W praktyce, właściwe monitorowanie poziomu leukocytów jest istotne dla pacjentów z chorobami hematologicznymi, a także tych poddawanych intensywnej terapii.

Pytanie 22

Jak nazywa się metoda rehabilitacyjna, która polega na leczeniu niskimi temperaturami?

A. hydroterapia

B. krioterapia

C. kinezyterapia

D. magnetoterapia

Krioterapia to zabieg rehabilitacyjny, który polega na stosowaniu niskich temperatur w celu leczenia i łagodzenia objawów różnych schorzeń. W praktyce krioterapia wykorzystuje się w leczeniu stanów zapalnych, urazów, a także w rehabilitacji pooperacyjnej. Działa poprzez zmniejszenie obrzęku, łagodzenie bólu oraz poprawę krążenia krwi po ustąpieniu efektu chłodzenia. Krioterapia może być stosowana w formie okładów lodowych, kąpieli w zimnej wodzie, a także za pomocą specjalistycznych urządzeń krioterapeutycznych. Zgodnie z wytycznymi towarzystw rehabilitacyjnych, krioterapia powinna być wykonywana przez wykwalifikowany personel, aby zapewnić bezpieczeństwo i skuteczność zabiegu. Przykładem zastosowania krioterapii jest leczenie kontuzji sportowych, gdzie szybkie schłodzenie tkanki może zredukować proces zapalny oraz przyspieszyć regenerację. Również w przypadku pacjentów z chorobami reumatycznymi krioterapia może przynieść znaczną ulgę w dolegliwościach bólowych.

Pytanie 23

Na podstawie fragmentu dokumentacji laboratoryjnej wskaż liczbę krwinek białych we krwi badanego zwierzęcia.

Parametr	Wartość referencyjna	Wynik badania
RBC	4,0-9,0	5,5
WBC	2-15	32
HGB	9-19	10
PLT	120-600	80

A. 10

B. 5,5

C. 32

D. 80

Wyniki badania krwi są kluczowym narzędziem w diagnostyce, a zrozumienie ich interpretacji ma fundamentalne znaczenie. W przypadku skrajnie niskich lub wysokich wartości krwinek białych, takich jak 5,5, 10 lub 80, można zauważyć błędne założenia. Liczby te nie odpowiadają typowym wartościom WBC dla zwierząt domowych. Na przykład, wartość 5,5 jest niższa od normy, co może sugerować leukopenię, czyli niedobór białych krwinek, co z kolei wpływa na osłabienie odporności organizmu. Z kolei wartość 80 jest znacznie wyższa niż typowe limity, co wskazywałoby na poważne stany zapalne lub nowotworowe. Takie ekstremalne wyniki mogą prowadzić do mylnych wniosków diagnostycznych, a brak ich kontekstu może wprowadzać w błąd. Dlatego ważne jest, aby zawsze bazować na standardach i referencjach dla danego gatunku zwierzęcia. Właściwe podejście polega na analizie wyników w kontekście ogólnego stanu zdrowia zwierzęcia oraz innych przeprowadzonych badań, co pozwala na precyzyjniejszą diagnozę. Należy unikać myślenia schematycznego, które prowadzi do uproszczeń w interpretacji danych laboratoryjnych.

Pytanie 24

System do natychmiastowego informowania o niebezpiecznej żywności oraz paszach nosi nazwę

A. GHP

B. TRACES

C. HACCP

D. RASFF

RASFF, czyli System Szybkiej Wymiany Informacji o Niebezpiecznej Żywności i Paszach, jest kluczowym narzędziem w zapewnieniu bezpieczeństwa żywności w Europie. Jego głównym celem jest umożliwienie szybkiej wymiany informacji między państwami członkowskimi Unii Europejskiej, a także z Komisją Europejską, w przypadku wykrycia niebezpieczeństw związanych z żywnością i paszami. System ten pozwala na natychmiastowe reagowanie na zagrożenia, co jest niezwykle istotne dla ochrony zdrowia publicznego. Przykładowo, jeśli w jednym z krajów zostanie wykryta salmonella w partii mięsa, informacje o tym są natychmiast przekazywane do innych państw, co pozwala na szybkie działania, takie jak wycofanie zagrożonej żywności z rynku. RASFF działa również w oparciu o standardy międzynarodowe i dobre praktyki, co zapewnia jego skuteczność i spójność w działaniu. Umożliwia on również monitorowanie trendów w bezpieczeństwie żywności, co pozwala na podejmowanie działań zapobiegawczych w przyszłości.

Pytanie 25

Wskaż zmiany chorobowe w organach, które występują przy różycy świń?

A. Plamy z mlecznym odcieniem w wątrobie

B. Pęcherze oraz ubytki na błonie śluzowej jamy ustnej

C. Wybroczyny oraz zawały w nerkach

D. Kalafiorowate zgrubienia na zastawkach serca

Plamy mleczne w wątrobie, pęcherze i ubytki na błonie śluzowej jamy gębowej oraz wybroczyny i zawały w nerkach, choć mogą wywoływać niepokój w kontekście patologii zwierzęcych, nie są typowymi objawami różycy świń. Plamy mleczne w wątrobie mogą sugerować inne schorzenia, takie jak stłuszczenie wątroby czy choroby metaboliczne, co wprowadza w błąd, gdyż nie są związane bezpośrednio z działaniem bakterii Erysipelothrix. Z kolei pęcherze i ubytki na błonie śluzowej jamy gębowej mogą być objawem wirusowych lub bakteryjnych infekcji, ale nie są specyficzne dla różycy. Wybroczyny i zawały w nerkach również mogą występować w wyniku różnych patologii, takich jak niewydolność nerek czy choroby sercowo-naczyniowe, jednak nie są one typowe dla różycy. Właściwe zrozumienie objawów klinicznych i ich przyczyn jest kluczowe w praktyce weterynaryjnej, aby uniknąć fałszywych diagnoz. Błędne przypisanie objawów do konkretnej choroby może prowadzić do niewłaściwego leczenia, a nawet poważniejszych konsekwencji zdrowotnych zwierząt. Stąd tak ważne jest, aby lekarze weterynarii dokładnie analizowali objawy i stosowali wytyczne diagnostyczne oparte na dowodach naukowych i standardach branżowych.

Pytanie 26

Podczas badania w mięśniach bydła zauważono okrągłe, perłowo-białe pęcherzyki wągrów o średnicy 1 cm, będące formami larwalnymi

A. włośnia spiralnego

B. motylicy wątrobowej

C. tasiemca nieuzbrojonego

D. tasiemca uzbrojonego

Odmienne odpowiedzi, takie jak włośnia spiralnego, motylicy wątrobowej czy tasiemca uzbrojonego, wynikają z nieporozumienia dotyczącego biologii tych pasożytów oraz ich cykli życiowych. Włośnia spiralnego, na przykład, to nicienie, których larwy wnikają do mięśni, ale ich występowanie nie jest związane z opisanymi pęcherzykami w mięśniach. Motylica wątrobowa (Fasciola hepatica) z kolei jest płazińcem, który pasożytniczo atakuje wątrobę zwierząt, a nie mięśnie, co również wyklucza tę odpowiedź. Zastosowanie terminów 'tasiemiec uzbrojony' (Taenia solium) jest mylące, gdyż ten pasożyt również nie wytwarza opisywanych pęcherzyków w mięśniach bydła, lecz u świń. W rzeczywistości, błędne odpowiedzi płyną często z niepełnej wiedzy na temat anatomicznych różnic i charakterystyk cykli życiowych różnych pasożytów. Zrozumienie biologii pasożytów, ich lokalizacji oraz ich wpływu na zdrowie publiczne jest kluczowe w diagnostyce i leczeniu chorób pasożytniczych. W praktyce, znajomość odpowiednich objawów i metod wykrywania infestacji jest niezbędna w weterynarii i medycynie, aby uniknąć poważnych konsekwencji zdrowotnych.

Pytanie 27

Na podstawie zamieszczonego wpisu w książeczce można stwierdzić, że pies został uodporniony przeciwko

Data	Nazwa szczepionki	Seria szczepionki
26.06.2013	xxx DHPL	211010

A. nosówce, wirusowemu zapaleniu wątroby, kaszlowi kenelowemu, leptospirozie.

B. wirusowemu zapaleniu wątroby, kaszlowi kenelowemu, parwowirozie, leptospirozie.

C. nosówce, parwowirozie, kaszlowi kenelowemu, leptospirozie.

D. nosówce, wirusowemu zapaleniu wątroby, parwowirozie, leptospirozie.

Wybór każdej z niepoprawnych odpowiedzi sugeruje niepełne zrozumienie oraz brak znajomości szczepień obowiązkowych dla psów. Nosówka, wirusowe zapalenie wątroby, parwowiroza i leptospiroza to choroby, które są powszechnie uwzględniane w programach szczepień dla psów, jednak ich kombinacje w odpowiedziach niepoprawnych są mylące. Na przykład, niektóre odpowiedzi pomijają istotne choroby, co może prowadzić do niepełnej ochrony pupila. Błędem jest również założenie, że podanie szczepionki tylko przeciwko jednemu wirusowi wystarcza do zapewnienia pełnej ochrony. Każda z wymienionych chorób ma odmienne mechanizmy zakaźne i wymagają specyficznego podejścia w kontekście profilaktyki. Ponadto, nieodpowiednie szczepienia mogą prowadzić do mylnych przekonań o ochronie zwierzęcia, co może skutkować brakiem odpowiedniej opieki zdrowotnej. Kluczowe jest, aby właściciele psów byli zaznajomieni z zaleceniami weterynaryjnymi oraz z faktami na temat chorób, przeciwko którym ich pupile są szczepione. Właściwa wiedza na ten temat pozwala nie tylko zapobiegać chorobom, ale również zrozumieć znaczenie pełnego cyklu szczepień dla zdrowia zwierząt domowych.

Pytanie 28

Z uwagi na dobrostan zwierząt, niedopuszczalne jest przewożenie ciężarnych samic

A. po przekroczeniu 90% czasu trwania ciąży

B. po przekroczeniu 6 miesiąca ciąży

C. po przekroczeniu 2/3 czasu trwania ciąży

D. przez cały czas trwania ciąży

Transport ciężarnych samic zwierząt powinien odbywać się z zachowaniem szczególnej ostrożności, mając na uwadze ich dobrostan. Odpowiedzi sugerujące transport po przekroczeniu 2/3 czasu trwania ciąży lub 6 miesiąca ciąży są nieprawdziwe, ponieważ nie uwzględniają kluczowych informacji dotyczących etapu ciąży. Przekroczenie 2/3 czasu trwania ciąży nie jest wystarczającym wskaźnikiem dla oceny, czy samica powinna być transportowana, gdyż w rzeczywistości to sam moment bliski porodu, a nie tylko czas ciąży, jest decydujący dla dobrostanu zwierzęcia. Transport po 6 miesiącu również nie jest odpowiednim punktem odniesienia, ponieważ okres ciąży u różnych gatunków zwierząt znacznie się różni, a niektóre samice mogą być transportowane w późniejszych etapach ciąży tylko w wyjątkowych okolicznościach. Warto zauważyć, że związek między czasem trwania ciąży a dobrostanem zwierząt nie ogranicza się jedynie do aspektów fizycznych, ale również psychicznych. Wszelkie podejścia do transportu ciężarnych samic muszą również brać pod uwagę ich stres, co jest często pomijane w niektórych interpretacjach zasad transportu. Ignorowanie powyższych zasad i regulacji może prowadzić do znacznego pogorszenia stanu zdrowia zarówno samicy, jak i jej potomstwa, a także rodzić konsekwencje prawne dla transportera. Dlatego znajomość tych norm oraz ich poprawne zastosowanie jest kluczowe dla zapewnienia dobrostanu zwierząt w każdej fazie transportu.

Pytanie 29

W jakim okresie powinno się wykonać badanie przedubojowe?

A. 24 godziny po przybyciu do rzeźni oraz w czasie krótszym niż 12 godzin przed ubojem

B. 12 godzin po przybyciu do rzeźni oraz w czasie krótszym niż 24 godziny przed ubojem

C. 24 godziny po przybyciu do rzeźni oraz w czasie krótszym niż 24 godziny przed ubojem

D. 12 godzin po przybyciu do rzeźni oraz w czasie krótszym niż 12 godzin przed ubojem

Badanie przedubojowe powinno być przeprowadzone 24 godziny po przybyciu zwierząt do rzeźni, a także w czasie krótszym niż 24 godziny przed ubojem. Taki wymóg wynika z konieczności zapewnienia dobrostanu zwierząt oraz dokładnej oceny ich stanu zdrowia. Przeprowadzenie badania w tym okresie pozwala na wykrycie ewentualnych chorób czy nieprawidłowości, które mogłyby zagrażać zdrowiu publicznemu, a także jakości mięsa. Ponadto, zgodnie z przepisami prawa, należy przestrzegać zasad bioasekuracji oraz zapewnić odpowiednie warunki transportu i przechowywania zwierząt przed rzezią. Przykładowo, w przypadku bydła, zaleca się obserwację zachowań zwierząt oraz ich ogólnego stanu zdrowia, co może zapobiec ewentualnym problemom zdrowotnym, a także zwiększyć jakość finalnego produktu mięsnego. Właściwe przeprowadzenie badania przedubojowego jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa żywności oraz ochrony zdrowia ludzi i zwierząt.

Pytanie 30

Podawanie zwierzętom pasz skażonych grzybami może prowadzić do

A. vibriozy

B. ketozy

C. toksoplazmozy

D. mykotoksykozy

Vibrioza i toksoplazmoza to choroby, które totalnie nie mają nic wspólnego z mykotoksynami, więc nie wiem czemu tu się pojawiają. Vibrioza jest infekcją wywołaną przez bakterie z rodzaju Vibrio i najczęściej atakuje ryby. A toksoplazmoza to choroba od pierwotniaka Toxoplasma gondii, znana przede wszystkim z zagrożenia dla ludzi, ale znów – nie ma związku z mykotoksynami w paszach dla zwierząt. Ketozę można z kolei spotkać, jak jest za dużo ciał ketonowych w organizmie zwierzęcia, co czasem jest wynikiem złego żywienia. No ale to też nie ma związku z grzybami. Często ludzie mylą te wszystkie rzeczy i źle rozumieją, jak działają te procesy. Trzeba pamiętać, że mykotoksyzy wynikają z toksycznych substancji grzybowych, a nie z bakterii czy pierwotniaków. Hodowcy powinni naprawdę pilnować jakości pasz i ich składu.

Pytanie 31

W procedurze identyfikacji włośni poprzez wytrawianie próbki zbiorczej oraz przy użyciu magnetycznego mieszadła do przygotowania próbki laboratoryjnej, której masa wynosi minimum 2 g, używa się próbek przepon pobranych od dostarczonych do laboratorium filarów

A. tuczników i macior

B. loch i tuczników

C. knurów i tuczników

D. macior i knurów

Odmienne odpowiedzi, takie jak 'knurów i tuczników', 'loch i tuczników' czy 'tuczników i macior', nie są poprawne z kilku powodów. Kluczowym błędem jest zrozumienie, które zwierzęta są najbardziej odpowiednie do pobierania próbek w kontekście wykrywania włośni. Knury, tuczników i lochy to zwierzęta hodowlane, jednak ich związki w kontekście pasożytów są nieprecyzyjne. Knur i tucznik to samiec i samica, jednak w praktyce diagnostycznej to właśnie maciory i knury są bardziej narażone na infestacje. Wiele osób może sądzić, że pobieranie próbek od tuczników wystarczy, ponieważ są to zwierzęta przeznaczone na rzeź, ale to mylenie pojęć, ponieważ nie wszystkie tuczników mogą być odpowiednio reprezentatywne dla populacji. Maciory, szczególnie te w ciąży, czy knury, które mogą mieć kontakt z innymi zwierzętami, są bardziej narażone na wystąpienie pasożytów. Niezrozumienie tej dynamiki prowadzi do niepełnych wyników badań, co jest niezgodne z zasadami obowiązującymi w diagnostyce weterynaryjnej. Zgodnie z zaleceniami organizacji takich jak OIE, powinno się pobierać próbki od zwierząt, które mają największe ryzyko zarażenia, co w tym przypadku jest związane z maciorami i knurami.

Pytanie 32

Pojęcie PSE odnosi się do mięsa, które jest

A. ciemne, sztywne i suche

B. jasne, sztywne i suche

C. blade, wodniste, miękkie

D. kwaśne, delikatne, wodniste

Odpowiedź 'blade, wodniste, miękkie' jest prawidłowa, ponieważ termin PSE (Pale, Soft, Exudative) odnosi się do specyficznej wady mięsa, która występuje głównie u świń. Mięso PSE charakteryzuje się jasnym kolorem, obniżoną twardością oraz dużą ilością wody, co wpływa na jego konsystencję i jakość. Przyczyną powstawania mięsa PSE jest stres, który zwierzęta przeżywają przed ubojem, co prowadzi do zaburzeń w procesach biochemicznych, w tym do nadmiernej denaturacji białek mięsnych. W praktyce, mięso PSE jest uważane za gorszej jakości, co wpływa na jego przydatność do obróbki kulinarnej oraz na wydajność przetwórczą. W kontekście przemysłu mięsnego, ważne jest, aby stosować odpowiednie metody hodowli i transportu zwierząt, aby minimalizować stres, co może pomóc w redukcji występowania wad mięsa. Kluczowe jest również monitorowanie jakości mięsa w trakcie produkcji, aby zapewnić zgodność z normami jakości, co jest zgodne z praktykami systemów zarządzania jakością, takimi jak ISO 22000, które promują bezpieczeństwo i jakość żywności.

Pytanie 33

Ilustracja przedstawia badanie

A. bronchoskopowe.

B. otoskopowe.

C. ofitalmoskopowe.

D. rynoskopowe.

Odpowiedź "otoskopowe" jest poprawna, ponieważ na ilustracji przedstawione jest badanie ucha za pomocą otoskopu. Otoskopy są stosowane w medycynie weterynaryjnej i ludzkiej do diagnostyki schorzeń ucha, takich jak zapalenie ucha zewnętrznego czy perforacja błony bębenkowej. To narzędzie umożliwia dokładne zobrazowanie błony bębenkowej oraz przewodu słuchowego zewnętrznego. Zastosowanie otoskopu jest standardem w badaniach laryngologicznych, zapewniającym lekarzom możliwość oceny stanu ucha pacjenta w sposób nieinwazyjny. Badanie otoskopowe jest kluczowe dla wczesnego wykrywania problemów zdrowotnych, co przekłada się na skuteczność leczenia. Dobrą praktyką jest również regularne przeprowadzanie tych badań u zwierząt, co może pomóc w zapobieganiu poważnym dolegliwościom zdrowotnym związanym z narządem słuchu.

Pytanie 34

Kolczyk dla bydła nie zawiera

A. numeru siedziby stada

B. kraj pochodzenia

C. logo ARiMR

D. kodu kreskowego

Odpowiedzi, które wskazuje się jako niepoprawne, zawierają istotne elementy, które są obecne na kolczyku bydła i mają kluczowe znaczenie w kontekście identyfikacji zwierząt. Logo ARiMR odgrywa fundamentalną rolę w identyfikacji zwierząt w Polsce, gdyż jest to dowód na to, że zwierzęta są zarejestrowane w odpowiednich systemach. Wprowadzenie takich identyfikatorów pozwala na skuteczne zarządzanie stadem oraz monitorowanie stanu zdrowia zwierząt. Kraj pochodzenia jest kolejnym ważnym elementem, który umożliwia śledzenie źródła pochodzenia produktów zwierzęcych. Ma to ogromne znaczenie w kontekście bezpieczeństwa żywności, ponieważ pozwala na identyfikację ewentualnych zagrożeń i szybkie działania w przypadku wykrycia nieprawidłowości. Kod kreskowy z kolei, jako część nowoczesnego systemu zarządzania, ułatwia śledzenie produktów w łańcuchu dostaw, co jest kluczowe dla zapewnienia jakości i bezpieczeństwa żywności. Wnioskując, mylenie tych elementów z numerem siedziby stada może prowadzić do nieporozumień w zakresie przepisów dotyczących identyfikacji i monitorowania zwierząt gospodarskich, co może mieć poważne konsekwencje w praktyce hodowlanej.

Pytanie 35

Program SPIWET ma na celu

A. śledzenie liczby jednostek kontrolowanych przez Inspekcję Weterynaryjną

B. nadzorowanie ryzyka epizootycznego

C. wydawanie paszportów dla bydła i koniowatych

D. rejestrowanie zakładów zajmujących się przetwórstwem mięsa

Wybór odpowiedzi sugerujących, że SPIWET służy do rejestracji zakładów przetwórstwa mięsnego lub wystawiania paszportów dla bydła i koniowatych, jest wynikiem nieporozumienia dotyczącego funkcji tego programu. SPIWET nie jest systemem rejestracyjnym dla zakładów, lecz narzędziem informatycznym umożliwiającym monitorowanie i analizę danych związanych z podmiotami objętymi nadzorem weterynaryjnym. Takie podejście opierające się na rejestracji mija się z celem, ponieważ nie uwzględnia szerszego kontekstu działań Inspekcji Weterynaryjnej, która koncentruje się na ochronie zdrowia zwierząt oraz zapewnieniu bezpieczeństwa produktów pochodzenia zwierzęcego. Dodatkowo, błędne jest myślenie, że program ten jest odpowiedzialny za wystawianie paszportów, co jest funkcją zarezerwowaną dla innych systemów administracyjnych. Ponadto, pomijanie aspektu nadzoru nad ilością podmiotów prowadzi do niepełnego obrazu procesu monitorowania i oceny ryzyka epizootycznego, co jest kluczowe dla działań prewencyjnych. Ignorowanie tych fundamentalnych różnic w podejściu do kwestii zdrowia publicznego i weterynaryjnego może prowadzić do poważnych błędów w zarządzaniu zdrowiem zwierząt, a co za tym idzie, również do zagrożeń dla ludzi. Zrozumienie roli SPIWET w kontekście nadzoru weterynaryjnego jest zatem niezbędne dla profesjonalistów w tej dziedzinie, co podkreśla znaczenie edukacji oraz szkoleń w zakresie dobrych praktyk w inspekcji weterynaryjnej.

Pytanie 36

Jakie formy transportu są dozwolone?

A. zwierząt różnych gatunków razem

B. samic w zaawansowanej ciąży

C. koni na uwięzi

D. zwierząt chorych

Transport zwierząt chorych jest kategorycznie zabroniony, ponieważ może to prowadzić do pogorszenia ich stanu zdrowia oraz zwiększenia ryzyka dla innych zwierząt. W przypadku zwierząt różnych gatunków, ich wspólny transport jest również niewskazany z uwagi na możliwość przenoszenia chorób i stres, który może wystąpić w wyniku bliskiego kontaktu pomiędzy gatunkami. Samice w wysokiej ciąży powinny być transportowane z wyjątkową ostrożnością, a ich transport powinien być ograniczony do sytuacji, w których jest to absolutnie konieczne, aby uniknąć stresu i potencjalnych komplikacji zdrowotnych zarówno dla matki, jak i dla przyszłych źrebiąt. W praktyce, błędne przekonania na temat dopuszczalności transportu zwierząt chorych czy różnych gatunków wynikają często z niedostatecznej wiedzy na temat obowiązujących przepisów oraz najlepszych praktyk w zakresie transportu zwierząt. Zrozumienie i przestrzeganie norm, takich jak te określone w Rozporządzeniu (WE) nr 1/2005, jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i dobrostanu zwierząt podczas transportu. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych dla zwierząt oraz prawnych dla operatorów transportowych.

Pytanie 37

W wyniku długotrwałego braku ruchu kończyna traci mięśnie, co prowadzi do

A. nekrozy

B. atrofii

C. hipertrofii

D. degeneracji

Odpowiedź 'atrofii' jest poprawna, ponieważ długotrwałe unieruchomienie kończyny prowadzi do zmniejszenia objętości mięśni, co jest zjawiskiem nazywanym atrofia. Atrofia to proces, w którym włókna mięśniowe ulegają redukcji w wyniku braku aktywności fizycznej, co skutkuje słabszą siłą i mniejszą funkcjonalnością kończyny. Na przykład, pacjenci po operacjach ortopedycznych często są zmuszeni do ograniczenia ruchu, co skutkuje osłabieniem mięśni. Znajomość tego zjawiska jest istotna dla rehabilitacji – fizjoterapeuci wdrażają programy ćwiczeń, aby przeciwdziałać atrofii i przywrócić pełną sprawność. Regularne ćwiczenia oraz odpowiednia dieta bogata w białko są kluczowe w zapobieganiu temu procesowi, co jest zgodne z zaleceniami wielu organizacji zdrowotnych, takich jak American College of Sports Medicine.

Pytanie 38

Kiedy wymagane jest leczenie w przypadku zatrzymania błon płodowych i łożyska u bydła, jeśli nie zostaną one wydalone w ciągu

A. 72 godzin

B. 48 godzin

C. 24 godzin

D. 6 godzin

Zrozumienie czasu, w jakim powinno nastąpić wydalenie łożyska, jest istotne dla prawidłowego zarządzania zdrowiem bydła. Wybór odpowiedzi sugerującej, że łożysko może być zatrzymane przez 6, 48 lub 72 godziny po porodzie, wskazuje na niepełne zrozumienie zagrożeń związanych z zatrzymaniem błon płodowych. Odpowiedź wskazująca 6 godzin, chociaż sugerująca szybkie działanie, nie uwzględnia faktu, że normalne wydalenie łożyska u bydła może zająć nieco więcej czasu. Uznanie 48 godzin jako akceptowalnego czasu jest mylące, ponieważ może to prowadzić do poważnych komplikacji zdrowotnych. Czas 72 godzin również jest nieprawidłowy, jako że opóźnienie o tak długo może prowadzić do sepsy i innych poważnych problemów zdrowotnych, co jest niezgodne z dobrymi praktykami weterynaryjnymi. Powinno się dążyć do wydalenia łożyska w ciągu 24 godzin po porodzie, co jest normą uznaną w literaturze weterynaryjnej. W przypadku zauważenia, że łożysko nie zostało wydalone w tym czasie, natychmiastowa interwencja lekarza weterynarii jest niezbędna dla zdrowia matki i cielęcia. Ignorowanie tego problemu może prowadzić do poważnych konsekwencji, dlatego wiedza na temat czasu wydalenia łożyska jest kluczowa w praktyce hodowlanej.

Pytanie 39

Jaką metodę znakowania bydła dopuszcza prawo?

A. kopiowanie

B. kolczykowanie

C. wypalanie

D. wymrażanie

Kolczykowanie to jedna z najpopularniejszych metod znakowania bydła na całym świecie. W skrócie, polega na włożeniu kolczyków do uszu zwierząt. To podejście jest zgodne z przepisami prawnymi i standardami, które dbają o dobrostan zwierząt. Każdy kolczyk ma unikalny numer, co naprawdę ułatwia śledzenie bydła w różnych systemach. Na przykład w Unii Europejskiej kolczykowanie jest wymagane, żeby lepiej kontrolować łańcuch pokarmowy i identyfikować zwierzęta, zwłaszcza w sytuacjach kryzysowych, jak choroby. Dzięki temu hodowcy mogą szybko sprawdzić zdrowie i pochodzenie swoich zwierząt, co ma spore znaczenie dla bezpieczeństwa żywności. Warto pamiętać, że dobre praktyki kolczykowania obejmują dobór odpowiednich kolczyków, żeby nie sprawiały one dyskomfortu zwierzętom oraz regularną kontrolę ich stanu. Z doświadczenia wiem, że jeśli kolczykowanie przeprowadza się z głową i przez wykwalifikowany zespół, to nie wpływa to źle na dobrostan zwierząt.

Pytanie 40

Dopuszczalne jest oszołomienie w kąpieli wodnej dla

A. drobiu

B. koni

C. trzody

D. bydła

Oszołamianie w kąpieli wodnej jest procedurą, która może być stosowana w przypadku drobiu, np. kur i indyków, w celu humanitarnego uśmiercania zwierząt. Metoda ta polega na umieszczeniu ptaków w wodzie o podwyższonej temperaturze, co prowadzi do szybkiej utraty przytomności. Dzięki temu procesowi, stres i cierpienie zwierząt są minimalizowane, co jest zgodne z zasadami dobrostanu zwierząt. Praktyka ta jest wykorzystywana w ubojniach, gdzie dąży się do spełnienia norm określonych w Rozporządzeniu (WE) nr 1099/2009 w sprawie ochrony zwierząt w trakcie uboju. Drobiowe mięso, obróbka, która uwzględnia humanitarne podejście, zyskuje na wartości na rynku, a konsumenci coraz częściej wybierają produkty pochodzące z takich źródeł. Ponadto, stosowanie oszołamania w kąpieli wodnej jest lepsze z perspektywy jakości mięsa, ponieważ zmniejsza ryzyko uszkodzenia tkanek i poprawia jego walory sensoryczne. Istotne jest, aby osoby zajmujące się ubojem drobiu były odpowiednio przeszkolone, co gwarantuje, że procedura jest przeprowadzana zgodnie z obowiązującymi normami.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej