Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
Data rozpoczęcia: 18 grudnia 2025 15:58
Data zakończenia: 18 grudnia 2025 16:13

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakim stawem łączą się kość ramienna z kośćmi przedramienia?

A. kolanowy

B. ramienny

C. nadgarstkowy

D. łokciowy

Staw łokciowy łączy kość ramienną z kośćmi przedramienia, czyli kością promieniową i łokciową. Jest to staw złożony, który umożliwia zarówno zginanie, jak i prostowanie oraz rotację przedramienia. W praktyce, pełni kluczową rolę w umożliwieniu ruchów takich jak podnoszenie i przenoszenie przedmiotów, a także w wielu sportach, gdzie precyzyjne ruchy rąk są niezbędne. Zgodnie z anatomią człowieka, staw łokciowy zapewnia stabilność podczas wykonywania codziennych czynności, a także w dyscyplinach wymagających dużej precyzji, jak rzut dyskiem czy strzelectwo. Ponadto, odpowiednie zrozumienie budowy i funkcji stawu łokciowego jest istotne w rehabilitacji po urazach, ponieważ pozwala na opracowanie skutecznych programów terapeutycznych, które przywracają pełną funkcjonalność kończyny górnej.

Pytanie 2

„Żebra i inne kości wyczuwalne pod skórą, osłonięte minimalną warstwą tłuszczową. Zaznaczone podkasanie brzucha widoczne z profilu, a z góry niezapadnięte doły przyłędźwiowe”. W skali 9 punktowej, opis przedstawia kondycję kota z

A. oceną 1.

B. oceną 9.

C. oceną 5.

D. oceną 7.

Opis podany w pytaniu idealnie wpisuje się w standardowe kryteria oceny 5 w dziewięciopunktowej skali BCS (Body Condition Score) dla kotów. Ta skala jest powszechnie stosowana przez lekarzy weterynarii i hodowców do obiektywnej oceny kondycji ciała zwierzęcia. Przy ocenie 5 żebra i inne kości są wyczuwalne pod lekką warstwą tłuszczu, a nie wystają przesadnie, co świadczy o prawidłowej masie ciała. W praktyce oznacza to, że kot nie jest ani wychudzony, ani otyły – jest w tzw. kondycji idealnej, gotowy do aktywności i nieobciążony zbędnym tłuszczem. Moim zdaniem taki wygląd kota to cel, do którego powinniśmy dążyć w profilaktyce zdrowia – zwłaszcza przy kotach niewychodzących, gdzie łatwo o przekarmienie. Widoczne podkasanie brzucha oraz lekko zaznaczone doły przyłędźwiowe, które jednak nie są zapadnięte, to typowe objawy prawidłowej sylwetki. Warto pamiętać, że skala BCS pozwala wcześnie wychwycić zmiany – zarówno w kierunku niedożywienia, jak i otyłości, co jest kluczowe np. przed zabiegiem chirurgicznym lub w trakcie leczenia przewlekłych chorób. Praca ze skalą 9-punktową wymaga wprawy – polecam regularnie ćwiczyć ocenę palpacyjną i porównywać własne obserwacje z dokumentacją zdjęciową. Przestrzeganie tej skali, zwłaszcza u kotów rasowych czy starszych, realnie wpływa na ich zdrowie i długość życia. To naprawdę nie jest drobiazg – właściwa ocena BCS to podstawa dalszych decyzji dietetycznych i weterynaryjnych.

Pytanie 3

Wskaź gatunek zwierząt, który posiada kość prącia?

A. Kaczka

B. Koń

C. Pies

D. Świnia

Pies, jako przedstawiciel rzędu psowatych, wykazuje obecność kości prącia, znanej jako os penis. Ta struktura anatomiczna jest istotna dla reprodukcji, ponieważ zapewnia stabilność podczas kopulacji. Kość prącia u psów ułatwia proces zapłodnienia, co jest kluczowe w kontekście hodowli i utrzymania populacji. Obecność os penis jest charakterystyczna dla wielu gatunków ssaków, jednak nie występuje u wszystkich. W praktyce weterynaryjnej znajomość tej anatomicznej struktury ma znaczenie przy diagnostyce i leczeniu schorzeń związanych z układem rozrodczym. Na przykład, interwencje chirurgiczne, takie jak kastracja, mogą wymagać zrozumienia lokalizacji i funkcji kości prącia, a także jej wpływu na otaczające tkanki. Dodatkowo, podczas badania behawioralnego psów, anatomia układu rozrodczego może również odgrywać rolę w zrozumieniu zachowań związanych z terytorialnością i rozmnażaniem. W związku z tym, wiedza na temat kości prącia jest istotna nie tylko w kontekście anatomicznym, ale także behawioralnym oraz klinicznym.

Pytanie 4

Oksytocyna jest rodzajem hormonu

A. hamującym wydzielanie mleka

B. ulepszającym wydalenie płodu

C. przyśpieszającym proces owulacji

D. wspierającym przebieg ciąży

Oksytocyna jest hormonem peptydowym, który odgrywa kluczową rolę w procesie porodowym, szczególnie w fazie wypierania płodu. Hormon ten stymuluje skurcze macicy, co jest niezbędne do skutecznego narodzin dziecka. Oksytocyna jest wydzielana przez przysadkę mózgową i jej działanie jest znane jako 'hormon miłości', ponieważ również sprzyja tworzeniu więzi emocjonalnych. W praktyce klinicznej, oksytocyna jest często stosowana w indukcji porodu lub w celu wzmocnienia skurczów macicy podczas porodu. Zrozumienie roli oksytocyny w porodzie jest istotne dla personelu medycznego, ponieważ właściwe jej zastosowanie może znacznie poprawić wyniki porodowe i zminimalizować ryzyko powikłań. Ponadto, badania pokazują, że oksytocyna ma również wpływ na zachowania społeczne i empatię, co czyni ją interesującym obszarem badań w kontekście psychologii i psychiatrii.

Pytanie 5

Rogi macicy krótkie, zakręcone ku górze, występują

A. u krowy.

B. u klaczy.

C. u lochy.

D. u suki.

Wiele osób przyzwyczaja się do myśli, że wszystkie zwierzęta gospodarskie mają podobną budowę narządów rozrodczych, ale to niestety nieprawda – szczegóły anatomiczne są tutaj naprawdę istotne. Choć zarówno suka, locha, krowa jak i klacz mają macicę dwurożną, to długość i kształt tych rogów różni się wyraźnie między gatunkami. U lochy na przykład, rogi macicy są bardzo długie, cienkie i poskręcane, co jest przystosowaniem do wielopłodowości – lochy najczęściej mają liczne mioty, więc te długie rogi są im po prostu potrzebne. U krowy z kolei rogi są długie, ale znacznie mniej zakręcone, bardziej kształtu litery U, i to właśnie umożliwia rozwój dużego cielęcia. Suka również ma macicę dwurożną, z długimi, cienkimi rogami, przystosowanymi do rozwoju kilku płodów jednocześnie. Błąd w rozpoznaniu tego układu często wynika z przekonania, że u wszystkich zwierząt gospodarskich rogi wyglądają podobnie, co jest typowym uproszczeniem. W rzeczywistości, tylko u klaczy spotyka się krótkie i zakręcone ku górze rogi macicy – to cecha bardzo specyficzna dla koniowatych, co znajduje potwierdzenie w podręcznikach weterynaryjnych oraz materiałach szkoleniowych. Nawet podczas inseminacji czy badań USG, niewłaściwe rozpoznanie może prowadzić do błędów interpretacyjnych albo technicznych trudności. Dlatego warto wyrobić sobie nawyk kojarzenia konkretnych cech anatomicznych z danym gatunkiem, bo to przekłada się bezpośrednio na skuteczność i bezpieczeństwo pracy ze zwierzętami. W praktyce, takie niuanse mają wpływ na codzienną pracę każdego technika weterynarii czy hodowcy.

Pytanie 6

Jelito czcze stanowi fragment jelita

A. cienkiego

B. krętego

C. ślepego

D. grubego

Jelito czcze jest często mylone z innymi odcinkami jelita, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków na temat jego funkcji i lokalizacji. Ślepe jelito (cejum) jest częścią jelita grubego, a jego główną rolą jest przechwytywanie treści pokarmowej z jelita cienkiego oraz wchłanianie słabo przetworzonych substancji. Z kolei jelito grube, obejmujące okrężnicę i odbytnicę, pełni funkcję głównie w zakresie wchłaniania wody i elektrolitów oraz magazynowania odpadów. Jelito kręte, będące ostatnią częścią jelita cienkiego, również ma swoje unikalne zadania, w tym dalsze wchłanianie składników odżywczych oraz witamin, ale nie można go mylić z jelitem czczym, które znajduje się powyżej. Tego rodzaju nieporozumienia mogą prowadzić do błędnych założeń dotyczących diagnostyki i leczenia chorób przewodu pokarmowego. Warto zaznaczyć, że każdy odcinek jelita ma swoją specyfikę i funkcję, co jest kluczowe dla zrozumienia całego procesu trawienia. Dlatego znajomość anatomii i funkcji poszczególnych części jelit jest fundamentalna dla specjalistów zajmujących się zdrowiem układu pokarmowego.

Pytanie 7

Gdzie uchodzi przewód żółciowy?

A. do jelita ślepego

B. do jelita biodrowego

C. do dwunastnicy

D. do odbytnicy

Przewód żółciowy uchodzi do dwunastnicy, co jest kluczowym elementem w procesie trawienia. Żółć, produkowana w wątrobie i magazynowana w pęcherzyku żółciowym, odgrywa istotną rolę w emulgacji tłuszczów, co ułatwia ich trawienie przez enzymy trawienne. Uchodzi ona do dwunastnicy przez bańkę wątrobowo-trzustkową (Vater), gdzie mieszana jest z sokiem trzustkowym, co tworzy optymalne warunki dla działania enzymów. Zrozumienie tej drogi transportu żółci jest kluczowe dla specjalistów zajmujących się gastroenterologią i hepatologią, ponieważ nieprawidłowości w tym procesie mogą prowadzić do poważnych zaburzeń trawienia, takich jak problemy z wchłanianiem tłuszczów i witamin rozpuszczalnych w tłuszczach. Wiedza na temat funkcji układu żółciowego jest również istotna w kontekście diagnostyki i leczenia chorób, takich jak kamica żółciowa, która może blokować przewód żółciowy, prowadząc do zapalenia dróg żółciowych lub zapalenia trzustki. Zapewnienie prawidłowego przepływu żółci do dwunastnicy jest niezbędne dla zachowania zdrowia układu pokarmowego.

Pytanie 8

Jakie jest pochodzenie anatomiczne linii białej?

A. włosa

B. zęba

C. kopyta

D. rogu

Linia biała, znana również jako biała linia, jest kluczowym elementem anatomicznym kopyt koni i innych zwierząt, odgrywając istotną rolę w ich zdrowiu i funkcjonowaniu. Stanowi połączenie pomiędzy podeszwy kopyta a ścianą kopyta, zapewniając stabilność oraz elastyczność. Odpowiednia pielęgnacja i monitorowanie linii białej są istotne w zarządzaniu zdrowiem kopyt, co może zapobiegać wielu schorzeniom, takim jak laminitis czy pododermatitis. Przykładowo, w praktyce weterynaryjnej, regularne badania kopyt oraz odpowiednia konserwacja, w tym struganie i czyszczenie, mogą znacząco wpłynąć na stan linii białej. Warto również zauważyć, że problemy z linią białą mogą prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak infekcje czy deformacje kopyt, dlatego istotne jest, aby właściciele koni byli świadomi znaczenia tej struktury i podejmowali działania prewencyjne.

Pytanie 9

Jakie są narządy oddechowe indyków?

A. skrzela

B. płucotchawki

C. tchawki

D. płuca

Skrzela są organami oddechowymi ryb i innych wodnych zwierząt, które umożliwiają wymianę gazów w wodzie. Indyki, jako ptaki lądowe, nie posiadają tej struktury, co prowadzi do błędnych wniosków na temat ich anatomii. Ponadto, płucotchawki są specyficznymi strukturami, które nie występują u ptaków, a ich funkcją jest bardziej złożona. Tchawki to element układu oddechowego, ale pełnią rolę przewodzącą powietrze do płuc, a nie są samodzielnym organem odpowiedzialnym za wymianę gazów. W kontekście układu oddechowego indyków, ważne jest zrozumienie, że to płuca są odpowiedzialne za wymianę tlenu i dwutlenku węgla. Często mylące jest także to, że niektórzy mogą myśleć o tchawce jako o głównym organie oddechowym, podczas gdy jej rola jest bardziej wspomagająca. W praktyce, poprawne zrozumienie funkcji płuc w układzie oddechowym indyków jest kluczowe dla zapewnienia im zdrowego środowiska życia oraz monitorowania ich stanu zdrowia. Właściwe podejście do hodowli indyków uwzględnia nie tylko znajomość ich anatomii, ale również wiedzę na temat ich potrzeb środowiskowych, co jest fundamentalne w nowoczesnym chowie ptaków.

Pytanie 10

Najwięcej sutków występuje w gruczole mlekowym

A. suk

B. świni

C. kotków

D. owcy

Wybór kotek, owiec czy suk, jako odpowiedzi na pytanie o największą liczbę sutków, opiera się na niepełnym zrozumieniu anatomii i fizjologii tych zwierząt. Kotek, jako przedstawiciel rodzaju Felis, zazwyczaj ma od 4 do 6 sutków, co jest typowe dla większości drapieżników. Ta liczba jest dostosowana do ich naturalnych potrzeb, gdzie mniejsza liczba młodych wymaga niższej produkcji mleka. Owce, z kolei, mają zwykle dwa sutki, co również odpowiada ich biologicznym potrzebom reprodukcyjnym i wzrostowym. Takie ograniczenia liczby sutków są typowe dla wielu gatunków, które nie muszą mieć więcej niż dwa młode na raz, co ogranicza potrzebę posiadania większej liczby sutków. Suki, czyli samice psów, również mają od 8 do 10 sutków w zależności od rasy, ale jest to nadal mniej niż u świń. Takie myślenie o liczbie sutków może prowadzić do błędnych wniosków na temat wydajności mlecznej danego gatunku. Ważne jest, aby rozumieć, że liczba sutków nie jest jedynym czynnikiem decydującym o wydajności laktacji. Powinna być również brana pod uwagę jakość mleka oraz ogólna kondycja zwierząt. Typowe błędy myślowe związane z tym wyborem mogą wynikać z niepoprawnych generalizacji o tym, że większa liczba sutków oznacza wyższą wydajność mleczną, co nie zawsze jest prawdą. Warto zatem zgłębiać wiedzę na temat genetyki, a także właściwych praktyk hodowlanych, aby dokonywać świadomych wyborów w zakresie hodowli zwierząt.

Pytanie 11

W procesie transportu tlenu z płuc do tkanek oraz dwutlenku węgla z tkanek do płuc uczestniczą

A. granulocyty

B. erytrocyty

C. monocyty

D. limfocyty

Erytrocyty, czyli te czerwone krwinki, są mega ważne, bo transportują tlen z płuc do całego ciała, a także pomogają w przenoszeniu dwutlenku węgla z powrotem do płuc. Dzięki hemoglobinie, która w nich się znajduje, mogą wiązać tlen w płucach, gdzie jest go sporo. Jak już dostarczą tlen do komórek, to oddają go i komórki go wykorzystują do swoich procesów. W tym czasie w tkankach powstaje dwutlenek węgla, który znowu trzeba dostarczyć do płuc. Erytrocyty mogą transportować jakieś 20-25% tego gazu w formie związku z hemoglobiną, a reszta rozpuszcza się w osoczu. Ta wiedza jest super ważna w medycynie, zwłaszcza przy leczeniu chorób płuc czy badaniu stanu pacjentów. Na przykład, kiedy robimy diagnostykę w przypadku astmy czy POChP, to badanie gazów krwi tętniczej daje nam info o tym, jak dobrze erytrocyty działają w transporcie gazów. Obecne metody monitorowania poziomów tlenu i CO2 są naprawdę niezbędne, żeby dobrze terapeutycznie działać oraz ocenić, jak funkcjonuje układ oddechowy.

Pytanie 12

Gruczoł mlekowy złożony z 6-8 par grup sutkowych występuje

A. u lochy

B. u maciorki

C. u kotki

D. u suki

Odpowiedzi, które wskazują na inne gatunki, takie jak maciorka, suka czy kotka, są nieprawidłowe z kilku powodów. Gruczoły mlekowe różnią się w liczbie i strukturze między poszczególnymi gatunkami zwierząt. Na przykład, maciorki, czyli samice świń, mają zbliżoną strukturę gruczołów mlekowych, ale liczba par sutków może się różnić, w zależności od rasy i warunków hodowlanych. Suki, będące samicami psów, mają również inny układ gruczołów; zazwyczaj mają 8-10 sutków, co nie odpowiada specyfikacji dla loch. Kotki, z kolei, mają zwykle 6-8 sutków, ale ich funkcja i struktura różnią się od gruczołów mlekowych loch. Typowe błędy w myśleniu mogą wynikać z nieznajomości anatomii i fizjologii różnychgatunków oraz ich różnorodnych potrzeb rozwojowych. Zrozumienie różnic w budowie gruczołów mlekowych u różnych zwierząt jest kluczowe dla skutecznej hodowli i opieki nad nimi, a także dla zapewnienia odpowiednich warunków życiowych i żywieniowych. W przypadku każdego z tych gatunków, warto zwracać uwagę na specyfikę ich biologii oraz zachowań, aby unikać mylnych interpretacji dotyczących ich anatomii i funkcji.

Pytanie 13

Chalazy stanowią element struktury

A. pazura

B. jaja

C. włosa

D. jelita

Chalazy, czyli te komórki chalazalne, to naprawdę ważny element w budowie jaj ptaków. Ich główna rola to utrzymywanie żółtka w jajku w odpowiedniej pozycji, co jest kluczowe dla rozwoju zarodka. Chalazy zbudowane są z białka, a ich struktura sprawia, że żółtko nie wędruje w jajku. To jest istotne, zwłaszcza w kontekście ewolucji i rozmnażania ptaków, bo stabilizacja żółtka ma duży wpływ na to, jak efektywnie przebiega zapłodnienie i rozwój zarodków. Moim zdaniem, zrozumienie roli chalaz w produkcji jaj jest istotne nie tylko dla nauki, ale też dla przemysłu drobiarskiego, gdzie jakość jaj ma ogromne znaczenie. Badania nad chalazami są ciekawe, bo skupiają się nie tylko na ich mechanicznych właściwościach, ale i na tym, jak mogą być wykorzystywane w biotechnologii i inżynierii biologicznej, co otwiera nowe perspektywy w badaniach białek i ich funkcji.

Pytanie 14

Jaką liczbę punktów w skali BCS przyzna się krowie mlecznej na podstawie obserwacji jej ciała?

Wyraźnie widoczne wszystkie wyrostki kolczyste kręgosłupa, ich końcówki ostro zarysowane. Wyrostki boczne kręgów lędźwiowych tworzą widoczną półkę. Pojedyncze kręgi kręgosłupa są wyraźnie rozpoznawalne. Doły głodowe bardzo wyraźne. Guzy biodrowy i kulszowy są ostre, a utworzone pomiędzy nimi zagłębienie przypomina literę "V". Zad, uda i ogon są zapadnięte. Okolice odbytu są cofnięte. Srom dobrze widoczny.

A. BCS 5

B. BCS 3

C. BCS 1

D. BCS 2

Krowa mleczna opisująca się podanymi cechami ma zdefiniowaną kondycję na poziomie BCS 1, co wskazuje na skrajne wyczerpanie organizmu. Wyraźne widoczność wyrostków kolczystych kręgosłupa, ostro zakończone końce, a także widoczne pojedyncze kręgi, to oznaki ekstremalnej utraty masy ciała. Doły głodowe, guzy biodrowe oraz kulszowe ostre i wyraźne zagłębienie w kształcie litery 'V' wskazują na to, że zwierzę znajduje się w zaawansowanym stanie niedożywienia. Tego typu ocena kondycji jest kluczowa w kontekście żywienia krowy, planów hodowlanych oraz ogólnego zarządzania stadem. Praktyczne zastosowanie wiedzy o BCS wiąże się z monitorowaniem zdrowia zwierząt oraz podejmowaniem odpowiednich działań żywieniowych, aby poprawić ich kondycję. Właściwe określenie BCS pozwala na lepsze zarządzanie stadem oraz zapobieganie chorobom, takim jak ketoza czy mastitis, które mogą być wynikiem niewłaściwego odżywiania.

Pytanie 15

Wskaż gatunek zwierząt, u których występuje kość prącia.

A. Pies.

B. Koń.

C. Kaczka.

D. Świnia.

Kość prącia, czyli baculum, to specjalna struktura anatomiczna, występująca u niektórych ssaków, zwłaszcza drapieżnych, gryzoni czy nietoperzy. U psa ta kość jest obecna, pełniąc ważną rolę w akcie kopulacji – głównie stabilizuje prącie podczas krycia i umożliwia skuteczne wprowadzenie do pochwy samicy, co zresztą jest szczególnie ważne w przypadku zwierząt o dłuższym czasie kopulacji. Moim zdaniem, ten temat jest bardzo praktyczny, bo w pracy technika weterynarii czy hodowcy psów wiedza o obecności kości prącia często przydaje się np. podczas oceny urazów narządów płciowych u samców czy przy zabiegach chirurgicznych. Warto pamiętać, że brak tej kości u innych gatunków domowych jak konie czy świnie wpływa na ich fizjologię krycia, przebieg rozrodu i ewentualne metody inseminacji. Co ciekawe, u ludzi kość prącia została zanikła na drodze ewolucji. W diagnostyce – np. przy złamaniach prącia u psa – weterynarze wykorzystują to, wykonując zdjęcia RTG, a sam fakt obecności tej kości może być mylący dla właścicieli, którzy czasem nie wiedzą, skąd bierze się „twardość” prącia poza erekcją. Także, znajomość tego szczegółu jest ważna nie tylko teoretycznie, ale i praktycznie, zwłaszcza gdy ktoś planuje pracować w branży zoologicznej czy weterynaryjnej.

Pytanie 16

Przy wykonaniu trokarowania krowy z ostrym wzdęciem żwacza, jaki obszar należy przebić?

A. prawego dołu głodowego

B. linii białej

C. linii grzbietu

D. lewego dołu głodowego

Odpowiedzi, które wskazują na linię białą oraz prawy lub lewy dół głodowy, w kontekście ostrego wzdęcia żwacza, są błędne z kilku powodów. Przede wszystkim, linia biała to obszar anatomiczny, który nie jest odpowiedni do przeprowadzenia zabiegu trokarowania, ponieważ nie znajduje się w pobliżu żwacza i nie umożliwia efektywnego odprowadzenia gazów. Przebicie w tym miejscu może prowadzić do uszkodzenia innych struktur ciała, co stwarza dodatkowe ryzyko dla zdrowia zwierzęcia. Z kolei prawy dół głodowy, choć może wydawać się logicznym wyborem, jest obszarem, w którym ryzyko perforacji innych narządów wewnętrznych jest znaczne. Dodatkowo, gaz nagromadzony w żwaczu nie znajduje się w tej okolicy, co czyni ten wybór niewłaściwym. W przypadku lewego dołu głodowego, jego anatomia sprawia, że jest to najskuteczniejsze miejsce do interwencji. Niewłaściwe wybory mogą prowadzić do poważnych powikłań, w tym do zapalenia otrzewnej, co podkreśla znaczenie znajomości anatomii i fizjologii zwierząt. Wyciąganie błędnych wniosków najczęściej wynika z braku zrozumienia specyfiki zabiegu oraz anatomii krowy, co może prowadzić do nieefektywnych i niebezpiecznych praktyk weterynaryjnych.

Pytanie 17

U większości ptaków narządem nieparzystym jest

A. nasieniowód.

B. jądro.

C. nerka.

D. jajnik.

U większości ptaków jajnik występuje tylko po jednej stronie ciała – najczęściej po lewej. To bardzo ciekawe rozwiązanie ewolucyjne! W przeciwieństwie do innych kręgowców, gdzie zwykle występują dwa jajniki, u ptaków jeden z nich zanika w trakcie rozwoju embrionalnego. Dzięki temu ciało jest lżejsze i dużo lepiej przystosowane do lotu – każdy gram mniej jest tutaj na wagę złota, szczególnie podczas migracji czy codziennych manewrów w powietrzu. Moim zdaniem to fascynujący przykład, jak budowa anatomiczna dostosowuje się do trybu życia. W praktyce weterynaryjnej czy hodowlanej ta wiedza przydaje się np. przy diagnostyce układu rozrodczego, bo niektóre choroby albo zaburzenia u ptaków są związane właśnie z tą specyficzną budową. Poza tym, od strony biologii ewolucyjnej to świetny przykład tzw. kompromisów funkcjonalnych – utrata jednego jajnika pozwoliła ptakom lepiej latać, a jednocześnie nie wpłynęła na ich płodność. W literaturze fachowej często podkreśla się, że dzięki temu ptaki są jednym z najlepiej przystosowanych do lotu kręgowców. Takie rozwiązanie jest uznawane za standard i dobrą praktykę ewolucyjną w obrębie tej grupy zwierząt.

Pytanie 18

Kość sitowa należy do kości

A. nadgarstka

B. głowy

C. miednicy

D. przedramienia

Kość sitowa, znana jako os ethmoidale, jest kluczowym elementem czaszki, który odgrywa istotną rolę w strukturze głowy. Jest to kość nieparzysta, która znajduje się w przedniej części czaszki, między oczodołami a jamą nosową. Oprócz wspierania struktury nosa, kość sitowa jest istotna dla przesyłania węchu, ponieważ zawiera blaszkę sitową, przez którą przechodzą włókna nerwu węchowego. Kość ta ma także wpływ na kształt i funkcjonowanie zatok przynosowych, co jest istotne w kontekście zdrowia i komfortu górnych dróg oddechowych. Wiedza na temat anatomicznych i funkcjonalnych właściwości kości sitowej jest niezbędna w praktyce medycznej, szczególnie w otorynolaryngologii, gdzie diagnostyka i leczenie schorzeń związanych z zatokami oraz zapalenia błony śluzowej nosa są kluczowe. Dobre zrozumienie anatomii kości sitowej pozwala na efektywniejsze planowanie zabiegów chirurgicznych, takich jak endoskopowa chirurgia zatok, co jest zgodne z aktualnymi standardami medycznymi.

Pytanie 19

Aby erytrocyty mogły być właściwie produkowane, niezbędna jest witamina

A. E

B. D3

C. B12

D. B1

Witamina B12, znana również jako kobalamina, odgrywa kluczową rolę w procesie produkcji erytrocytów. Jest niezbędna do syntezy DNA w komórkach szpikowych, gdzie powstają krwinki czerwone. Bez odpowiedniej ilości witaminy B12, produkcja erytrocytów zostaje zaburzona, co może prowadzić do anemii megaloblastycznej. Objawy tej anemii obejmują zmęczenie, osłabienie oraz bladość skóry. Witamina B12 jest również ważna dla funkcjonowania układu nerwowego, ponieważ uczestniczy w produkcji osłonek mielinowych, które chronią neurony. Główne źródła tej witaminy to mięso, ryby, jaja oraz produkty mleczne. Osoby na diecie wegańskiej narażone są na deficyt witaminy B12, dlatego powinny rozważyć suplementację lub spożywanie wzbogaconych produktów. Zgodnie z zaleceniami dietetyków, codzienne zapotrzebowanie na witaminę B12 wynosi około 2.4 mikrogramów dla dorosłych. Zrozumienie roli witaminy B12 w organizmie jest kluczowe dla utrzymania zdrowia.

Pytanie 20

Kość prącia występuje u jakiego gatunku?

A. U knura

B. U buhaja

C. U psa

D. U ogiera

Kość prącia, znana również jako os penis, występuje u psów i jest kluczowym elementem ich anatomii. Stanowi ona szkieletowy element narządów płciowych samców, a jej obecność jest istotna dla reprodukcji oraz kopulacji. W przypadku psów, kość prącia jest zróżnicowana pod względem długości i grubości, co może mieć znaczenie w kontekście ich rasy oraz wielkości. Przykładowo, u psów ras dużych, takich jak Dogi, kość prącia jest znacznie większa niż u mniejszych ras, co może wpływać na ich zdolności reprodukcyjne. Kość ta jest również istotna w kontekście badań weterynaryjnych, ponieważ jej morfologia może być wykorzystywana do diagnozowania różnych schorzeń, takich jak dysplazja stawów czy urazy. Zrozumienie anatomii i funkcji kości prącia jest zatem niezbędne dla weterynarzy oraz hodowców, którzy chcą zapewnić zdrowie i dobre samopoczucie psów.

Pytanie 21

Jakie są nazwy naczyń, którymi krew powraca z obwodu ciała do serca?

A. Naczynia limfatyczne

B. Tętnice

C. Naczynia włosowate

D. Żyły

Tętnice, naczynia limfatyczne i naczynia włosowate to różne rodzaje naczyń krwionośnych w naszym ciele. Często mylenie ich z żyłami może prowadzić do różnych błędnych wniosków. Tak więc tętnice transportują krew bogatą w tlen z serca do reszty ciała. Mają grube i elastyczne ścianki, co pozwala im wytrzymać wysokie ciśnienie krwi. Z kolei naczynia limfatyczne nie przenoszą krwi, a limfę. Odgrywają ważną rolę w naszym układzie odpornościowym, bo filtrują patogeny i zbierają nadmiar płynów z tkanek. A naczynia włosowate, te najmniejsze, są odpowiedzialne za wymianę substancji między krwią a komórkami. Warto znać te różnice, bo mogą się przydać przy analizie układu krwionośnego. Często zdarza się mylić funkcje tych naczyń, co prowadzi do nieporozumień w diagnostyce i leczeniu chorób układu krwionośnego.

Pytanie 22

Atlas to pierwszy kręg odcinka

A. piersiowego kręgosłupa

B. krzyżowego kręgosłupa

C. lędźwiowego kręgosłupa

D. szyjnego kręgosłupa

Atlas, znany również jako pierwszy kręg szyjny (C1), jest kluczowym elementem ludzkiego kręgosłupa, który odpowiada za podtrzymywanie czaszki oraz umożliwienie ruchów głowy. Jego unikalna budowa, bez trzonu kręgowego, pozwala na rotację i zgięcie głowy w różnych płaszczyznach, co jest niezwykle istotne w codziennym funkcjonowaniu. Atlas współpracuje z drugim kręgiem szyjnym, obrotnikiem (C2), co pozwala na obrót głowy o 180 stopni. W praktyce, zrozumienie anatomii Atlasu ma istotne znaczenie w medycynie, zwłaszcza w kontekście urazów kręgosłupa, gdzie niewłaściwe zdiagnozowanie obrażeń w tej okolicy może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych. W rehabilitacji pacjentów po urazach kręgosłupa szyjnego, znajomość anatomii tego kręgu pozwala na skuteczniejsze planowanie terapii i poprawę jakości życia pacjentów. Warto pamiętać, że Atlas odgrywa także istotną rolę w biomechanice, gdzie jego funkcje są analizowane w kontekście ruchów głowy i postawy ciała, co jest kluczowe dla specjalistów zajmujących się ergonomią oraz ortopedią.

Pytanie 23

Na rysunku przedstawiono wadę kończyn u bydła, określaną jako postawa

A. przedsiebna.

B. beczkowata.

C. zasiebna.

D. iksowata.

Postawa iksowata u bydła, znana również jako genuzja valgum, charakteryzuje się specyficzną deformacją kończyn, gdzie stawy skokowe są skierowane do wewnątrz, a pęciny na zewnątrz. Ta postawa tworzy kształt litery 'X', co prowadzi do obciążenia stawów i może wpływać na ogólną wydajność zwierzęcia. W praktyce, identyfikacja postawy iksowatej jest kluczowa dla hodowców, gdyż niewłaściwe ustawienie kończyn może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, takich jak zwyrodnienia czy kontuzje. W kontekście praktyk weterynaryjnych, ważne jest monitorowanie postaw ciała zwierząt i wczesne wdrożenie odpowiednich działań profilaktycznych, takich jak dostosowanie diety, zwiększenie aktywności ruchowej czy wprowadzenie odpowiednich pomocy ortopedycznych. Dodatkowo, rozpoznawanie postawy iksowatej jest zgodne z zaleceniami dotyczącymi poprawy dobrostanu zwierząt, co powinno być priorytetem dla każdego hodowcy.

Pytanie 24

Jaką strukturę o największej pojemności posiada bydło?

A. posiada księgi.

B. ma trawieniec.

C. ma czepiec.

D. ma żwacz.

Księgi, czepiec i trawieniec to elementy układu pokarmowego bydła, jednak nie pełnią one kluczowej roli w kontekście pojemności. Księgi (ksiega i dwuksięga) to terminy opisujące komory żołądka, które są odpowiedzialne głównie za proces wstępnego trawienia i absorpcji niektórych substancji odżywczych. Ich pojemność jest znacznie mniejsza w porównaniu do żwacza i nie są one przystosowane do zatrzymywania dużej ilości pokarmu. Czepiec, będący również częścią układu pokarmowego, pełni funkcję filtrującą, oddzielając cieczy od stałych resztek pokarmowych, ale nie ma zdolności do magazynowania pokarmu w takim stopniu jak żwacz. Trawieniec, który jest ostatnią komorą układu pokarmowego, odpowiada za dalsze trawienie i absorpcję składników odżywczych, ale ponownie, jego pojemność jest znacznie mniejsza. Typowym błędem myślowym jest mylenie funkcji różnych komór żołądka i przypisywanie im podobnych właściwości, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków o ich pojemności. W rzeczywistości żwacz jest unikalny w swojej zdolności do magazynowania i fermentacji pokarmu, co czyni go najistotniejszą częścią układu pokarmowego bydła.

Pytanie 25

Na rysunku przedstawiającym kościec świni strzałka wskazuje staw

A. łokciowy.

B. kolanowy.

C. nadgarstkowy.

D. koronowy.

Odpowiedź "łokciowy" jest prawidłowa, ponieważ strzałka na rysunku wskazuje staw znajdujący się między kością ramieniową a kośćmi przedramienia, co odpowiada lokalizacji stawu łokciowego u świni. Staw łokciowy odgrywa kluczową rolę w ruchu kończyny przedniej, umożliwiając zginanie i prostowanie przedramienia. W kontekście anatomii zwierząt, szczególnie świn, znajomość lokalizacji i funkcji stawów jest istotna zarówno w hodowli, jak i w weterynarii. Przy prawidłowym funkcjonowaniu stawu łokciowego, zwierzęta są w stanie efektywnie poruszać się, co ma bezpośredni wpływ na ich zdrowie i dobrostan. W praktyce weterynaryjnej, diagnozowanie problemów związanych ze stawami, w tym stawem łokciowym, jest kluczowe, ponieważ nieprawidłowości mogą prowadzić do poważnych dysfunkcji ruchowych, co wymaga znacznych interwencji medycznych. Zrozumienie funkcji stawu łokciowego i jego anatomii jest fundamentem dla wszystkich specjalistów zajmujących się zdrowiem zwierząt, co pozwala na skuteczne leczenie i profilaktykę urazów.

Pytanie 26

Nerki gładkie wielobrodawkowe występują

A. u świni.

B. u psa.

C. u bydła.

D. u konia.

Odpowiedź jest prawidłowa, bo nerki gładkie wielobrodawkowe typowo występują właśnie u świni. To ciekawy przykład, jak anatomia różnych gatunków zwierząt potrafi się różnić, chociaż z zewnątrz wszystko niby wygląda podobnie. U świni nerka ma gładką powierzchnię, ale wewnątrz wyróżniamy wiele brodawek nerkowych, czyli miejsc, gdzie kielichy nerkowe zbierają mocz z poszczególnych piramid. W praktyce, kiedy na przykład przeprowadza się sekcję zwierząt gospodarskich, łatwo to zauważyć po przekrojeniu nerki – u świni te brodawki są wyraźne, a powierzchnia jest gładka, bez typowych zrazików jak u bydła. To ma znaczenie nie tylko przy rozpoznawaniu anatomii, ale też przy diagnostyce schorzeń nerek czy ocenie mięsa w uboju, bo różne ukrwienie i budowa mogą wpływać na podatność na niektóre choroby. Z mojej perspektywy warto pamiętać, że u innych zwierząt gospodarskich, np. u bydła, nerka jest wyraźnie płatowata, a u psa czy konia – gładka, ale jednobrodawkowa. Takie szczegóły są często pytane na egzaminach, bo pomagają rozróżniać gatunki na podstawie narządów. Trochę zaskakujące może być to, że u świni, która nie wygląda jakoś szczególnie „inna” pod względem anatomicznym, pojawia się taki miks cech (gładka powierzchnia + wielobrodawkowość), co jest przydatne przy identyfikacji narządów albo nawet w weterynarii przy wykonywaniu zabiegów.

Pytanie 27

Jaką część macicy krowy należy chwycić przez prostnicę, aby prawidłowo wprowadzić pipetę inseminacyjną?

A. Trzon

B. Róg

C. Koronę

D. Szyjkę

Szyjka macicy jest kluczowym elementem w procesie inseminacji, ponieważ stanowi naturalny kanał, przez który muszą przejść plemniki, aby dotrzeć do komórki jajowej. Podczas inseminacji krowy, ważne jest, aby odpowiednio uchwycić szyjkę przez prostnicę, co pozwala na precyzyjne wprowadzenie pipety inseminacyjnej. Prawidłowe umiejscowienie jest istotne, aby zminimalizować ryzyko uszkodzenia narządów oraz zwiększyć skuteczność inseminacji. Standardowe protokoły inseminacji rekomendują, aby operatorzy byli przeszkoleni w tej technice, co zwiększa szanse na sukces. Dobrą praktyką jest także przeprowadzenie badania ultrasonograficznego, które pozwala na ocenę stanu układu rozrodczego krowy przed inseminacją. Zrozumienie anatomicznych lokalizacji narządów rodnych krowy oraz ich funkcji jest niezbędne dla efektywności praktyk inseminacyjnych.

Pytanie 28

Błoną surowiczą, która otacza jamę brzuszną, jamę miedniczną oraz większość znajdujących się w nich narządów, jest

A. otrzewna

B. przepona

C. osierdzie

D. opłucna

Otrzewna jest błoną surowiczą, która wyściela jamę brzuszną, jamę miedniczną oraz otacza większość narządów w tych jamach. Jest kluczowym elementem w anatomii człowieka, pełniącym funkcje ochronne i wspierające. Otrzewna dzieli się na dwie części: otrzewną parietalną, która pokrywa wnętrze jamy brzusznej oraz otrzewną visceralną, która oplata narządy wewnętrzne, takie jak żołądek, jelita, wątroba czy nerki. Ta struktura nie tylko stanowi barierę mechaniczną, ale również odgrywa rolę w regulacji procesów metabolicznych, transportując substancje odżywcze i odpady. W praktyce medycznej, znajomość otrzewnej jest istotna w kontekście operacji brzusznych, diagnostyki chorób jamy brzusznej, a także w przypadku zapaleń otrzewnej, które mogą wystąpić w wyniku urazów czy infekcji. W kontekście dobrej praktyki chirurgicznej, zrozumienie anatomii otrzewnej pomaga w podejmowaniu odpowiednich decyzji klinicznych oraz minimalizowaniu ryzyka powikłań. Dlatego też, prawidłowa identyfikacja otrzewnej jako błony surowiczej w jamie brzusznej i miednicznej jest kluczowa dla zrozumienia nie tylko anatomii, ale także patofizjologii różnych stanów chorobowych.

Pytanie 29

Do jakiej grupy kości należy łopatka?

A. płaskich

B. długich

C. pneumatycznych

D. krótkich

Łopatka, znana również jako łopatka czworoboczna, jest klasyfikowana jako kość płaska. Kości płaskie mają charakterystyczny kształt, który jest szerszy i cieńszy niż inne typy kości. W przypadku łopatki, jej struktura umożliwia efektywną funkcję w obrębie górnych kończyn. Kości płaskie, takie jak łopatka, pełnią kluczowe role w ochronie narządów wewnętrznych oraz jako miejsca przyczepu dla mięśni, co ma ogromne znaczenie w kontekście biomechaniki ciała. Na przykład, mięśnie takie jak mięsień naramienny czy rotator cuff przyczepiają się do łopatki, co pozwala na szeroki zakres ruchu w stawie ramiennym. Poprawna identyfikacja i klasyfikacja kości są niezbędne w medycynie, rehabilitacji oraz w sportach, gdzie wiedza o anatomii wpływa na technikę wykonywania ruchów oraz zapobieganie kontuzjom.

Pytanie 30

Ilustracja przedstawia schemat zewnętrznej budowy nerek

A. psa.

B. krowy.

C. konia.

D. świni.

Charakterystyczną cechą budowy zewnętrznej nerek konia, widoczną na przedstawionym schemacie, jest ich wyraźnie gładka powierzchnia oraz różnica w kształcie między nerką lewą a prawą. Nerka lewa u konia ma typowy kształt fasoli, natomiast prawa jest bardziej sercowata – to dość nietypowe wśród ssaków domowych i właśnie ten szczegół najczęściej pozwala bezbłędnie rozpoznać narząd tego gatunku. W praktyce weterynaryjnej rozpoznanie budowy nerek jest bardzo ważne, np. przy badaniach ultrasonograficznych czy podczas zabiegów chirurgicznych. Z mojego doświadczenia wynika, że warto zwracać uwagę na umiejscowienie moczowodów oraz stosunkowo szerokie ujścia żył i tętnic nerkowych u konia – ich rozplanowanie na schemacie dokładnie odzwierciedla anatomiczną rzeczywistość. Dobra praktyka to zawsze porównywać schematyczne rysunki z preparatami rzeczywistymi, bo tylko tak można nauczyć się praktycznego rozróżniania narządów u różnych gatunków. Warto też wiedzieć, że taka wiedza jest niezbędna nie tylko w weterynarii, ale też np. w technologii produkcji żywności, gdzie umiejętność identyfikacji narządów podczas rozbioru tuszy zwierząt bywa po prostu wymagana zawodowo.

Pytanie 31

Cechy prawidłowego wymięcia krowy to

A. zawieszenie sromowo-brzuszne i kształt kulisty

B. zawieszenie sromowo-brzuszne i kształt skrzynkowaty

C. zawieszenie sromowe i kształt miskowaty

D. zawieszenie brzuszne i kształt kulisty

Odpowiedzi zawierające błędne koncepcje, jak zawieszenie sromowe czy brzuszne oraz różne kształty wymion, mogą prowadzić do nieporozumień w zakresie oceny zdrowia krowy oraz efektywności jej produkcji mlecznej. Zawieszenie sromowe, sugerujące wsparcie tylko w okolicy sromu, nie zapewnia odpowiedniego podparcia dla wymienia, co może skutkować gromadzeniem się mleka oraz zwiększoną podatnością na stany zapalne. Kształt miskowaty, mimo że może być atrakcyjny wizualnie, nie jest korzystny z perspektywy funkcjonalnej, ponieważ może ograniczać objętość mleka, a także utrudniać dojenie. Wymiona o niewłaściwym kształcie często wiążą się z problemami zdrowotnymi, takimi jak mastitis, co znacząco obniża wydajność produkcyjną i podnosi koszty leczenia. Również zawieszenie brzuszne, które nie jest typowe dla zdrowych krów, może prowadzić do problemów z dojeniem, co jest niezgodne z dobrymi praktykami hodowlanymi, które zalecają dążenie do harmonijnych i funkcjonalnych wymion. Właściwa wiedza na temat anatomicznych cech wymion jest kluczowa w hodowli i produkcji mleka, dlatego warto skupić się na standardach zdrowotnych i wydajnościowych, aby unikać popełniania typowych błędów w ocenie zwierząt.

Pytanie 32

Pepsyna jest enzymem trawiennym rozkładającym

A. laktozę.

B. skrobię.

C. tłuszcz.

D. białko.

Pepsyna to jeden z najważniejszych enzymów trawiennych w ludzkim organizmie, szczególnie jeśli mówimy o trawieniu białek. W praktyce, jej działanie rozpoczyna się w żołądku, gdzie w kwaśnym środowisku soku żołądkowego rozkłada długie łańcuchy białkowe na krótsze peptydy. Dzięki temu białka pochodzące np. z mięsa, jajek czy produktów mlecznych stają się bardziej przyswajalne dla organizmu. Moim zdaniem, zrozumienie działania pepsyny mega się przydaje nie tylko na lekcjach, ale też w kuchni – dlatego właśnie niektóre osoby z problemami trawiennymi, na przykład z niedokwasotą żołądka, mogą odczuwać trudności po zjedzeniu dużej ilości białka. Warto wiedzieć, że pepsyna działa tylko w środowisku kwaśnym, więc jej aktywność zanika dalej w przewodzie pokarmowym, gdy pH się podnosi. To jest zgodne z podstawowymi zasadami fizjologii – dlatego na przykład leki zobojętniające sok żołądkowy mogą pośrednio wpływać na trawienie białek. Z mojego doświadczenia wynika, że znajomość tych mechanizmów jest bardzo przydatna przy analizie różnych diet wysokobiałkowych, bo nie każdemu taka dieta służy, zwłaszcza przy problemach żołądkowych. W każdym laboratorium żywienia podstawową dobrą praktyką jest rozróżnianie enzymów działających na białka od tych, które trawią inne związki – specyfika działania pepsyny to świetny przykład takiej specjalizacji w enzymologii.

Pytanie 33

Jak nazywa się dziedzina medycyny, która bada budowę, funkcje fizjologiczne, diagnostykę oraz leczenie żeńskiego układu płciowego?

A. andrologia

B. ginekologia

C. położnictwo

D. inseminacja

Ginekologia jest dziedziną medycyny, która koncentruje się na strukturze, funkcji oraz zdrowiu żeńskiego układu płciowego. Obejmuje szereg praktycznych działań, jak diagnostyka, leczenie schorzeń i przeprowadzanie zabiegów. Na przykład, ginekolog może diagnozować i leczyć choroby takie jak endometrioza, zespół policystycznych jajników czy nowotwory układu rozrodczego. Ginekologia ma również kluczowe znaczenie w opiece nad kobietami w różnych etapach życia, od młodzieńczej fazy menstruacyjnej, przez ciążę, aż po menopauzę. W ramach tej specjalizacji ginekologowie stosują nowoczesne techniki diagnostyczne, takie jak ultrasonografia, badania cytologiczne oraz testy laboratoryjne, co pozwala na wczesne wykrywanie i skuteczne leczenie schorzeń. Ponadto, ginekologia współpracuje z innymi dziedzinami medycyny, co sprawia, że jest niezbędna w zintegrowanym podejściu do zdrowia kobiet. Standardy dobrych praktyk w ginekologii opierają się na rekomendacjach towarzystw medycznych, promujących regularne badania kontrolne oraz edukację pacjentek w zakresie profilaktyki i zdrowego stylu życia.

Pytanie 34

Który z narządów pełni funkcję magazynowania krwi w organizmie?

A. aorta

B. śledziona

C. żyła wątrobowa

D. serce

Śledziona jest narządem odpowiedzialnym za magazynowanie krwi oraz pełni funkcję w układzie odpornościowym. Znajduje się w lewym górnym kwadrancie jamy brzusznej, blisko żołądka. Jej zdolność do przechowywania krwi pozwala na szybkie uwolnienie większych ilości erytrocytów i płytek krwi w odpowiedzi na różne potrzeby organizmu, na przykład przy utracie krwi lub w stanach zwiększonego zapotrzebowania na tlen. Śledziona jest również odpowiedzialna za degradację starych i uszkodzonych krwinek czerwonych, co ma kluczowe znaczenie dla utrzymania zdrowia układu krwionośnego. W praktyce, w przypadku urazów lub schorzeń wpływających na krzepliwość krwi, znajomość funkcji śledziony jest istotna dla zapewnienia odpowiedniej interwencji medycznej. Warto również podkreślić znaczenie śledziony w kontekście transfuzji krwi, gdzie jej właściwości mogą wpływać na wybór dawcy i biorcy. Zatem, znajomość roli śledziony w gospodarce krwi jest ważna nie tylko dla zrozumienia anatomii, ale również dla praktycznego zastosowania w medycynie.

Pytanie 35

Co powstaje w miejscu pękniętego pęcherzyka jajnikowego?

A. zarodek

B. zygota

C. ciałko żółte

D. blizna

Zygota, blizna oraz zarodek to pojęcia odnoszące się do różnych aspektów biologii i fizjologii. Zygota to pierwsza komórka powstała po połączeniu komórki jajowej i plemnika, a więc jej powstanie następuje dopiero po procesie zapłodnienia, który nie ma miejsca w momencie pęknięcia pęcherzyka jajnikowego. Ta pomyłka wynika często z niepełnego zrozumienia cyklu reprodukcyjnego; zapłodnienie to oddzielny proces, który może nastąpić w okresie owulacji, ale nie jest związane bezpośrednio z przekształceniem pęcherzyka w ciałko żółte. Blizna odnosi się do tkanki, która tworzy się w miejscu uszkodzeń, np. po operacjach, a nie jest biologicznie związana z funkcjami jajników. Pojęcie zarodka odnosi się do wczesnego etapu rozwoju organizmu, który powstaje dopiero po zagnieżdżeniu się zapłodnionej zygoty w błonie śluzowej macicy. Zrozumienie tych terminów i ich zastosowania w kontekście cyklu reprodukcyjnego jest kluczowe dla unikania nieporozumień w dziedzinie biologii rozrodu. Niezrozumienie różnicy między tymi pojęciami może prowadzić do błędnych wniosków i nieprzemyślanych decyzji w kontekście zdrowia reprodukcyjnego.

Pytanie 36

Jakie narząd produkuje hormony - insulinę i glukagon?

A. wątrobę

B. śledzionę

C. nadnercze

D. trzustkę

Wątrobę, nadnercza i śledzionę często mylnie uznaje się za źródła produkcji insuliny i glukagonu, co może prowadzić do nieporozumień w zrozumieniu funkcji hormonalnych w organizmie. Wątroba, choć jest kluczowym organem w metabolizmie węglowodanów, nie produkuje tych hormonów. Jej rola koncentruje się na metabolizowaniu glukozy, a także na przechowywaniu glikogenu, co jest wspierane przez działanie insuliny i glukagonu, ale nie na ich produkcji. Nadnercza produkują inne hormony, takie jak adrenalina i kortyzol, które wpływają na metabolizm, ale nie są odpowiedzialne za regulację poziomu glukozy w sposób, w jaki czynią to insulina i glukagon. Śledziona zaś, będąca częścią układu immunologicznego, nie ma nic wspólnego z produkcją hormonów wpływających na metabolizm glukozy. Typowym błędem w myśleniu jest mylenie funkcji różnych organów w kontekście ich roli w metabolizmie; kluczowe jest zrozumienie, które organy mają konkretne funkcje hormonalne oraz jak te hormony współpracują w celu utrzymania równowagi energetycznej organizmu. Edukacja w zakresie anatomii i fizjologii człowieka, w tym roli trzustki w układzie hormonalnym, jest niezbędna dla zrozumienia złożonych interakcji między tymi organami.

Pytanie 37

Hormonem niezbędnym do utrzymania ciąży jest

A. testosteron.

B. oksytocyna.

C. prolaktyna.

D. progesteron.

Progesteron to absolutna podstawa, jeśli chodzi o utrzymanie ciąży — jego rola jest wręcz nie do przecenienia. Ten hormon, wydzielany głównie przez ciałko żółte, a potem przez łożysko, przygotowuje błonę śluzową macicy do zagnieżdżenia zarodka i hamuje jej skurcze przez praktycznie cały okres ciąży. Moim zdaniem właśnie przez to nazywany jest „hormonem ciąży”. W praktyce, bez odpowiedniego poziomu progesteronu, rozwijający się zarodek nie miałby szans na przetrwanie, bo macica nie byłaby wystarczająco „przyjazna”. Lekarze, gdy widzą zbyt niski poziom tego hormonu u ciężarnych, często przepisują suplementację, bo to naprawdę bardzo ważne! Programy nauczania w szkołach medycznych i wytyczne takich instytucji jak Polskie Towarzystwo Ginekologiczne zawsze podkreślają, jak istotne jest monitorowanie progesteronu w przypadku problemów z utrzymaniem ciąży. W praktyce laboratoryjnej oznaczanie stężenia progesteronu jest jednym z podstawowych badań diagnostycznych w ciąży. Często spotyka się przypadki, gdzie właśnie terapia progesteronem pozwala na donoszenie ciąży, dlatego warto zapamiętać, jak kluczowa jest jego funkcja.

Pytanie 38

Przy jakiej części żołądka wielokomorowego bydła zlokalizowane są worek osierdziowy oraz serce?

A. Czepca

B. Trawieńca

C. Żwacza

D. Ksiąg

Wybór odpowiedzi związanych z innymi komorami żołądka, takimi jak żwacz, trawieniec czy księgi, wskazuje na niepełne zrozumienie anatomicznej struktury układu pokarmowego bydła. Żwacz, jako największa komora, pełni funkcję fermentacyjną, gdzie pokarm jest rozkładany przez mikroorganizmy. Jednak jest on oddalony od serca i worka osierdziowego, co czyni tę odpowiedź błędną. Podobnie, trawieniec, który jest ostatnią częścią żołądka, odpowiedzialny za dalsze trawienie i wchłanianie składników odżywczych, nie znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie serca. Księgi, z kolei, to kolejna komora, która działa jako pompa do przetwarzania pokarmu przed jego dalszym przesunięciem do trawieńca. Twierdzenie, że któraś z tych komór sąsiaduje z sercem, wynika z powszechnego błędu myślowego, który polega na myleniu lokalizacji i funkcji poszczególnych części żołądka. W praktyce weterynaryjnej i hodowlanej istotne jest, aby dokładnie rozumieć anatomiczne relacje między organami, co ma kluczowe znaczenie dla diagnostyki i leczenia schorzeń. Dlatego znajomość położenia czepca oraz jego funkcji w kontekście układu pokarmowego jest niezwykle ważna dla zapewnienia zdrowia i dobrostanu bydła.

Pytanie 39

Kość gnykowa jest kością

A. kończyny miednicznej.

B. mózgowioczaszki.

C. trzewioczaszki.

D. kończyny piersiowej.

Moim zdaniem kość gnykowa to jeden z tych elementów anatomicznych, które łatwo źle przyporządkować, bo nie widać jej na co dzień i nie zawsze wiadomo, z czym ją połączyć. Często myli się ją z kośćmi mózgowioczaszki, bo przecież znajduje się tuż pod czaszką, ale to jednak nie to samo – mózgowioczaszka odpowiada za ochronę mózgu i tworzą ją zupełnie inne kości, jak czołowa czy potyliczna. Kość gnykowa nie łączy się bezpośrednio z żadną z nich, co jest ewenementem, bo prawie wszystkie inne kości w ciele człowieka mają jakieś stawy czy połączenia kostne. Błąd pojawia się też wtedy, gdy kość gnykową zalicza się do kończyn – piersiowej lub miednicznej. To duże uproszczenie, bo kończyny mają swoje charakterystyczne układy kości, na przykład kości ramienne, łokciowe, promieniowe czy udowe i piszczelowe, a kość gnykowa pełni zdecydowanie inną funkcję. Trzeba pamiętać, że jej głównym zadaniem jest wspieranie mięśni języka i gardła oraz ułatwianie ruchów związanych z połykaniem i mową – nie bierze udziału w ruchu kończyn ani nie chroni mózgu jak czaszka. Typowym błędem jest też myślenie, że skoro coś jest 'kością', to na pewno należy do którejś z bardziej znanych grup, jak czaszka w ogóle czy kończyny, a tu jednak trzeba spojrzeć szerzej i dostrzec istnienie trzewioczaszki jako oddzielnej części szkieletu osiowego. Kość gnykowa jest pod tym względem unikatowa, bo dzięki niej mięśnie szyi mogą działać sprawnie, a uszkodzenie jej może być poważnym problemem klinicznym, szczególnie przy urazach szyi lub w kontekście kryminalistyki, gdzie złamanie tej kości jest czasem dowodem na uduszenie. Warto więc znać jej rzeczywistą przynależność i nie mylić jej z innymi strukturami.

Pytanie 40

Ułożenie płodu to stosunek

A. długiej osi ciała płodu do długiej osi ciała matki.

B. grzbietu płodu do grzbietu matki.

C. płodu do dróg rodnych samicy.

D. główki i kończyn płodu względem jego tułowia.

Wiele osób myli ułożenie płodu z innymi pojęciami położniczymi, co jest dość częstym problemem – i w sumie nietrudno się pomylić, bo terminy są podobne, a różnią się subtelnie. Stosunek płodu do dróg rodnych samicy to tak naprawdę pozycja płodu, czyli czy płód leży podłużnie, poprzecznie, czy skośnie względem osi kanału rodnego. To bardzo ważne przy ocenie porodu, ale nie mówi nic o tym, jak płód „składa się” względem samego siebie. Analogicznie, kiedy mówimy o grzbiecie płodu względem grzbietu matki – to już wchodzimy w zagadnienie tzw. ustawienia płodu, co też jest istotne, bo określa np. czy grzbiet płodu jest po lewej czy prawej stronie matki, jednak dalej nie dotyka to kwestii ułożenia. Jeszcze inny błąd to myślenie, że chodzi o długą oś ciała płodu do długiej osi matki – to ponownie opisuje klasyczną pozycję, czyli np. podłużne główkowe, miednicowe czy poprzeczne. Takie uproszczenia mogą prowadzić do pominięcia np. przypadków, gdzie główka jest podwinięta pod tułów albo kończyny są zgięte nienaturalnie, a to właśnie ułożenie decyduje, czy poród przebiegnie prawidłowo. Racjonalne podejście do planowania i prowadzenia porodu wymaga precyzyjnego rozróżniania tych pojęć, bo w praktyce każda z tych cech niesie inne wskazania do interwencji oraz różne ryzyka powikłań. Z mojego doświadczenia wynika, że najwięcej problemów z porodem zdarza się właśnie wtedy, gdy ktoś nie rozpozna nieprawidłowego ułożenia, a skupi się tylko na położeniu czy ustawieniu płodu. Warto więc zawsze wracać do podstaw i rozumieć, jakie elementy naprawdę wpływają na przebieg porodu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej