Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik ochrony środowiska
Kwalifikacja: CHM.05 - Ocena stanu środowiska, planowanie i realizacja zadań w ochronie środowiska
Data rozpoczęcia: 7 grudnia 2025 18:07
Data zakończenia: 7 grudnia 2025 18:21

Egzamin zdany!

Wynik: 26/40 punktów (65,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Oblicz średnią dobową ilość ścieków, które będą powstawały w Domu Pomocy Społecznej, jeżeli wiadomo, że na stałe w ośrodku przebywać będzie 50 pensjonariuszy. Należy przyjąć średnie zużycie wody przez jednego mieszkańca równe 175 dm³/dbM.

Qśᵣd = qⱼ × L
gdzie:	Qśᵣd - średnia dobowa ilość ścieków, qⱼ - średnie zużycie wody przez jednego mieszkańca, L - liczba mieszkańców.

A. 8,75 m3/db

B. 875 m3/db

C. 0,875 m3/db

D. 8750 m3/db

Wybór niepoprawnej odpowiedzi zazwyczaj wynika z nieprawidłowego przeliczenia jednostek lub błędnego zrozumienia wzoru na obliczenie średniej dobowej ilości ścieków. Często osoby odpowiadające na tego typu pytania mylą jednostki miary, co prowadzi do dramatycznych różnic w wynikach. Na przykład, odpowiedzi takie jak 0,875 m³ czy 8750 m³ mogą wynikać z błędnego przeliczenia ilości zużytej wody z dm³ na m³ lub z nieprawidłowego uwzględnienia liczby pensjonariuszy. Warto pamiętać, że 1 m³ to 1000 dm³, co zgubnie może wpływać na obliczenia, jeśli nie zwróci się uwagi na jednostki. Dodatkowo, niektóre z błędnych odpowiedzi mogą sugerować, że użytkownik nie uwzględnił całkowitej liczby mieszkańców, co jest kluczowym elementem w takich obliczeniach. W praktyce zastosowanie precyzyjnych danych oraz dobrze zdefiniowanych wzorów jest niezbędne dla uzyskania poprawnych wyników. W kontekście gospodarki wodno-ściekowej, zrozumienie podstawowych zasad obliczeń oraz umiejętność przeliczania jednostek są niezwykle istotne w codziennym funkcjonowaniu placówek opiekuńczych. Zachęcamy do zwrócenia większej uwagi na szczegóły podczas wykonywania obliczeń oraz do korzystania z dostępnych zasobów edukacyjnych, które pomogą w zrozumieniu omawianych koncepcji.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 3

Głównymi powodami przemysłowego zanieczyszczenia gleb są

A. odprowadzane ścieki

B. nadmierne wycinanie terenów leśnych

C. zbyt częste wdrażanie płodozmianów

D. użycie pestycydów

Wybór odpowiedzi związanej z "nadmiernym wylesianiem terenów zielonych" jest mylny, ponieważ chociaż wylesianie ma swoje konsekwencje dla środowiska, takie jak erozja gleby czy zmniejszenie bioróżnorodności, nie jest bezpośrednią przyczyną przemysłowego zanieczyszczenia gleb. Z kolei "stosowanie pestycydów" odnosi się głównie do rolnictwa i może prowadzić do zanieczyszczenia gleb, lecz nie jest specyficzne dla przemysłu i nie jest głównym czynnikiem przemysłowego zanieczyszczenia. Z kolei "zbyt częste stosowanie płodozmianu" jest praktyką mającą na celu poprawę zdrowia gleb i zwiększenie plonów, a nie ich zanieczyszczenie. W rzeczywistości, kluczowym problemem są odprowadzane ścieki, które często zawierają szkodliwe substancje i są traktowane jako odpady, które po niewłaściwym zarządzaniu prowadzą do skażenia gleby. Błędne podejścia do ochrony środowiska mogą wynikać z niepełnego zrozumienia wpływu różnych praktyk na ekosystem. Ważne jest zatem, aby przemysł kierował się zasadami zrównoważonego rozwoju oraz stosował technologie minimalizujące negatywny wpływ na środowisko.

Pytanie 4

Na zamieszczonych wykresach zaprezentowano porównanie emisji wybranych zanieczyszczeń, które powstają w wyniku spalania paliw do ogrzewania, przy produkcji 1GJ użytecznego ciepła. Wskaź, który z kotłów generuje największą emisję CO, CO₂ oraz SO₂?

A. Olejowy

B. Retortowy

C. Gazowy

D. Węglowy

Wybór kotła gazowego, olejowego czy retortowego jako odpowiedzi na pytanie o największą emisję zanieczyszczeń jest wynikiem nieporozumienia dotyczącego różnic w składzie paliw oraz ich wpływu na jakość powietrza. Kotły gazowe, które wykorzystują metan, emitują znacznie mniej CO2 i praktycznie nie generują SO2, ponieważ gaz ziemny zawiera minimalne ilości siarki. Są one często stosowane w nowoczesnych instalacjach grzewczych z uwagi na ich efektywność i niski wpływ na środowisko. Kotły olejowe, choć emitują więcej zanieczyszczeń niż kotły gazowe, wciąż osiągają lepsze wyniki w porównaniu do kotłów węglowych, jeżeli chodzi o emisję SO2 i CO2. Natomiast kotły retortowe, które spalają węgiel w bardziej kontrolowany sposób, mogą ograniczać emisje, ale nie dochodzi do tak dużych ograniczeń jak w przypadku kotłów gazowych. Głównym błędem w myśleniu o wyborze odpowiednich źródeł ciepła jest pomijanie danych dotyczących emisji zanieczyszczeń na jednostkę energii i skupianie się jedynie na technologii. Wybór odpowiedniego systemu grzewczego powinien być oparty na całościowym bilansie emisji i efektywności energetycznej, co dowodzi, że kotły węglowe są wciąż najgorszym wyborem w kontekście ochrony środowiska.

Pytanie 5

Do uzdatniania wód powierzchniowych w celach bytowych i gospodarczych wykorzystuje się procesy

A. filtracji, aeracji i defosfatacji

B. koagulacji, ozonowania i odkwaszania

C. filtracji, dezynfekcji i flokulacji

D. sedymentacji, płukania i demineralizacji

Prawidłowa odpowiedź to filtracja, dezynfekcja i flokulacja, które są kluczowymi procesami w uzdatnianiu wód powierzchniowych do celów bytowo-gospodarczych. Filtracja polega na usuwaniu cząstek stałych oraz zanieczyszczeń poprzez przechodzenie wody przez różne media filtracyjne, co pozwala na klarowanie wody. Dezynfekcja jest niezbędna do eliminacji patogenów, co można osiągnąć za pomocą różnych metod, jak chlorowanie, ozonowanie czy stosowanie promieniowania UV. Flokulacja jest procesem, w którym drobne cząstki zanieczyszczeń łączą się, tworząc większe agregaty, co ułatwia ich usuwanie w kolejnych etapach oczyszczania. Przykładem zastosowania tych procesów jest oczyszczalnia wód miejskich, gdzie woda pochodząca z rzek jest poddawana tym etapom, aby uzyskać wodę o wysokiej jakości, bezpieczną do picia oraz użycia w gospodarstwach domowych. Procesy te odpowiadają na wymogi norm dotyczących jakości wody, jak na przykład standardy WHO dotyczące wody pitnej.

Pytanie 6

W ramach monitorowania środowiska, oznaczanie takich wskaźników, jak: skład granulometryczny, zawartość CaC0₃, pH, kwasowość hydrolityczna, stosunek C : N oraz pojemność sorpcyjną, jest prowadzone w ocenie

A. powietrza atmosferycznego

B. gruntów ornych

C. wód podziemnych

D. wód powierzchniowych

Odpowiedź wskazująca na grunty orne jako obiekt badań w ramach monitoringu środowiska jest trafna, ponieważ skład granulometryczny, zawartość CaCO<sub>3</sub>, pH, kwasowość hydrolityczna, stosunek C:N oraz pojemność sorpcyjna to kluczowe wskaźniki stanu gleby. Te parametry wpływają na jej właściwości fizyczne i chemiczne, co jest niezbędne do oceny jakości gleb uprawnych. Na przykład, analiza pH gleby pozwala określić jej kwasowość lub zasadowość, co ma fundamentalne znaczenie dla wzrostu roślin, ponieważ różne gatunki mają różne wymagania co do pH. Podobnie, pojemność sorpcyjna gleby wpływa na jej zdolność do zatrzymywania wody i składników odżywczych, co jest kluczowe dla efektywności nawożenia i nawadniania. Zgodnie z dobrą praktyką w rolnictwie, regularne monitorowanie tych wskaźników pozwala na podejmowanie świadomych decyzji dotyczących zarządzania uprawami oraz poprawy jakości gleb, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 7

Jakie środki ochrony indywidualnej powinien posiadać pracownik przygotowujący wodny roztwór wapna wykorzystywanego w procesie uzdatniania wody?

A. Rękawice lateksowe, obuwie gumowe, kask

B. Kombinezon pyłoszczelny, obuwie gumowe, aparat tlenowy

C. Ochronę oczu i dróg oddechowych, kask, zabezpieczenie słuchu

D. Kombinezon pyłoszczelny, ochronę dróg oddechowych i oczu, rękawice lateksowe

Kombinezon pyłoszczelny, ochrona dróg oddechowych i oczu oraz rękawice lateksowe to niezbędne elementy środków ochrony indywidualnej dla pracowników zajmujących się przygotowaniem wodnego roztworu wapna. Kombinezon pyłoszczelny zapewnia osłonę przed pyłem oraz substancjami chemicznymi, które mogą być obecne w wapnie, co jest kluczowe w kontekście minimalizacji narażenia na działanie szkodliwych frakcji. Ochrona dróg oddechowych jest istotna, ponieważ wapń, w szczególności w postaci pyłowej, może powodować podrażnienia dróg oddechowych oraz inne problemy zdrowotne. Z kolei ochrona oczu jest niezbędna ze względu na ryzyko kontaktu z substancjami chemicznymi, które mogą spowodować poważne uszkodzenia. Rękawice lateksowe chronią dłonie przed bezpośrednim kontaktem z chemikaliami, co jest kluczowe w procesie ich aplikacji. Przestrzeganie odpowiednich standardów, takich jak normy EN 166 dotyczące ochrony oczu oraz EN 374 dla rękawic, zapewnia zgodność z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa pracy.

Pytanie 8

Jakie urządzenie wykorzystuje się do pomiaru poziomu dźwięku w badaniach środowiskowych?

A. anemometr

B. pH-metr

C. higrometr

D. sonometr

Sonometr to urządzenie służące do pomiaru poziomu dźwięku, które wyraża się w decybelach (dB). Jego zastosowanie w badaniach środowiskowych jest kluczowe, ponieważ umożliwia ocenę hałasu w różnych warunkach, takich jak obszary miejskie, przemysłowe czy przyrodnicze. Zgodnie z normami ISO 1996-1, pomiar dźwięku powinien być przeprowadzany w określonych warunkach, co pozwala na uzyskanie wiarygodnych i porównywalnych wyników. Przykładem zastosowania sonometru jest monitoring hałasu w pobliżu dróg, gdzie dźwięk generowany przez ruch drogowy może wpływać na zdrowie mieszkańców. Sonometr może również być używany do oceny wpływu hałasu na dziką faunę, co ma znaczenie przy planowaniu działań ochronnych. W praktyce przy pomiarach sonometrem istotne jest również kalibrowanie urządzenia oraz stosowanie odpowiednich filtrów, zgodnych z normą A lub C, co znacząco wpływa na dokładność pomiarów.

Pytanie 9

Do niebieskiego kontenera na papier nie wolno wrzucać

A. gazet oraz czasopism

B. tektury do pakowania

C. powlekanego papieru śniadaniowego

D. papieru biurowego

Powlekany papier śniadaniowy nie powinien być wrzucany do niebieskiego pojemnika na papier, ponieważ jest to materiał, który nie nadaje się do recyklingu w standardowych procesach przetwarzania papieru. Powlekanie papieru substancjami takimi jak wosk lub plastiki sprawia, że jego recykling staje się problematyczny, gdyż te dodatki mogą zanieczyścić proces produkcji nowych papierów. W praktyce, wkładanie powlekanego papieru do niebieskiego pojemnika prowadzi do obniżenia jakości surowców wtórnych, co jest niezgodne z zasadami efektywnego recyklingu. Warto pamiętać, że odpady, które nie nadają się do recyklingu, powinny być segregowane i wyrzucane do odpowiednich kontenerów, aby uniknąć kontaminacji surowców, które można ponownie wykorzystać. Ważne jest, aby stosować się do lokalnych regulacji dotyczących segregacji odpadów, co przyczynia się do zwiększenia efektywności recyklingu oraz ochrony środowiska.

Pytanie 10

Wskaż ludzkie źródło emisji zanieczyszczeń do atmosfery?

A. Burze piaskowe

B. Wybuchy wulkanów

C. Środki ochrony roślin

D. Erozje skał

Środki ochrony roślin, takie jak pestycydy, herbicydy i fungicydy, są substancjami chemicznymi używanymi w rolnictwie do ochrony upraw przed szkodnikami, chorobami i chwastami. Ich stosowanie prowadzi do emisji zanieczyszczeń do atmosfery, zwłaszcza w postaci aerozoli oraz lotnych związków organicznych, które mogą wpływać na jakość powietrza oraz zdrowie ludzi i ekosystemów. Przykładowo, opryskiwanie pól pestycydami może generować znaczne ilości tych substancji, które przez wiatr mogą być transportowane na znaczne odległości, a ich osady mogą zanieczyszczać wodę oraz glebę. W kontekście dobrych praktyk, rolnicy powinni przestrzegać wytycznych podanych w Kodeksie Dobrych Praktyk Rolniczych, które zalecają m.in. stosowanie precyzyjnych technik aplikacji, takich jak systemy GPS, co pozwala na minimalizację emisji oraz zmniejszenie wpływu na środowisko. Dodatkowo, monitoring jakości powietrza w rejonach intensywnego rolnictwa jest kluczowy dla oceny wpływu stosowanych środków ochrony roślin na lokalne ekosystemy.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

Wymienione w ramce metody pomiarowe dotyczą badania

metody automatyczne - stacje stałe, metody automatyczne - stacje mobilne, metody manualne (aspiratory, pyłomierze), metody pasywne

A. powietrza.

B. hałasu.

C. wody powierzchniowej.

D. wody podziemnej.

Metoda pomiarowa dotycząca badania powietrza jest kluczowym elementem monitorowania jakości atmosfery, co ma istotne znaczenie dla ochrony zdrowia ludzi oraz środowiska. Stacje stałe i mobilne zapewniają ciągłe zbieranie danych na temat składników powietrza, takich jak dwutlenek azotu, ozon czy pyły zawieszone. Metody manualne, jak aspiratory i pyłomierze, umożliwiają pobieranie próbek, które następnie analizowane są w laboratoriach, co pozwala na dokładniejszą ocenę jakości powietrza. Metody pasywne, stosowane w długoterminowym monitorowaniu, pozwalają na zbieranie danych o koncentracji zanieczyszczeń w dłuższym okresie. Przykładem zastosowania tych metod jest program monitorowania jakości powietrza, który realizowany jest w wielu miastach, aby informować mieszkańców o poziomie zanieczyszczeń i podejmować odpowiednie działania w przypadku ich przekroczenia. W praktyce stosowanie tych metod opiera się na standardach takich jak normy ISO oraz wytyczne WHO, co zapewnia wiarygodność i porównywalność danych.

Pytanie 13

Która z metod nie przyczynia się do zmniejszenia emisji SO₂ do atmosfery?

A. Zanieczyszczenie spalin.

B. Spalanie paliw stałych z dużym nadmiarem tlenu.

C. Usuwanie siarki w procesie spalania - fluidyzacja.

D. Wstępne oczyszczanie paliw przed procesem spalania.

Odsiarczanie spalin, usuwanie siarki w procesie spalania oraz wstępne oczyszczanie paliw przed spalaniem to metody, które mają na celu redukcję emisji SO2 do atmosfery. Odsiarczanie spalin to proces, w którym gazy wylotowe są poddawane różnym technologiom oczyszczania, takim jak absorpcja chemiczna lub fizyczna, co umożliwia usunięcie zanieczyszczeń, w tym tlenków siarki. Przykładem może być zastosowanie mokrych scrubberów, które eliminują SO2 z gazów. Usuwanie siarki w procesie spalania, takie jak fluidyzacja, polega na zastosowaniu odpowiednich warunków, które pozwalają na efektywne wydobycie siarki jeszcze przed jej emisją do atmosfery. Wstępne oczyszczanie paliw, na przykład poprzez ich odsiarczanie, jest praktyką stosowaną w celu minimalizacji zawartości siarki w paliwie przed jego spaleniem, co znacząco redukuje emisję SO2. Te metody są kluczowe dla przemysłu energetycznego, ponieważ regulacje prawne, takie jak normy jakości powietrza, wymagają znacznego ograniczenia emisji gazów szkodliwych, w tym SO2. Błędem jest myślenie, że zwiększenie nadmiaru tlenu w procesie spalania przynosi korzyści dla środowiska, podczas gdy w rzeczywistości może to pogarszać sytuację, zwiększając emisję szkodliwych substancji. Właściwe zastosowanie technologii oczyszczania i przygotowania paliw jest niezbędne do spełnienia norm i osiągnięcia zrównoważonego rozwoju w sektorze energetycznym.

Pytanie 14

Nieznaczna ilość substancji organicznych występuje w odpadach

A. weterynaryjne

B. z oczyszczalni ścieków

C. górnicze

D. z upraw hydroponicznych

Odpady weterynaryjne, górnicze oraz z oczyszczalni ścieków i upraw hydroponicznych mają różne źródła i właściwości, które decydują o ich składzie chemicznym i organicznym. Odpady weterynaryjne, na przykład, obejmują pozostałości po leczeniu zwierząt, w tym leki, materiały biologiczne, a także niektóre produkty pochodzenia zwierzęcego, które mogą zawierać znaczną ilość substancji organicznej. Z kolei odpady z oczyszczalni ścieków są bogate w substancje organiczne, głównie w postaci osadów, które powstają w procesach biologicznych oczyszczania ścieków, i są często wykorzystywane do produkcji biogazu lub jako nawóz organiczny po odpowiedniej obróbce. Uprawy hydroponiczne generują odpady w postaci resztek roślinnych oraz zużytych roztworów składników odżywczych, które również mają organiczny charakter. W związku z tym, stwierdzenie, że odpady weterynaryjne, z oczyszczalni ścieków czy z upraw hydroponicznych zawierają znikomą ilość substancji organicznej, jest niepoprawne, co prowadzi do błędnych wniosków i nieporozumień dotyczących zarządzania tymi odpadami. W kontekście ochrony środowiska oraz odpowiedniego zarządzania odpadami, kluczowe jest zrozumienie różnorodności ich składników oraz podejmowanie właściwych działań zgodnych z regulacjami prawnymi i normami, co umożliwia efektywne wykorzystanie i minimalizację negatywnego wpływu na ekosystemy.

Pytanie 15

Zgodnie z regulacjami, minimalna odległość studni kopanej od granicy działki wynosi

A. 4,0 m

B. 7,0 m

C. 5,0 m

D. 6,0 m

Minimalna odległość studni kopanej od granicy nieruchomości wynosząca 5,0 m wynika z przepisów prawa budowlanego oraz norm dotyczących ochrony zasobów wodnych. Utrzymywanie takiej odległości jest kluczowe dla zapewnienia odpowiedniej jakości wody oraz minimalizacji ryzyka zanieczyszczenia źródła. Przykładowo, gdy studnia znajduje się zbyt blisko granicy, może dojść do infiltracji zanieczyszczeń z sąsiednich działek, co wpłynie na jakość wody pitnej. W praktyce oznacza to, że projektując lokalizację studni, należy uwzględnić nie tylko przepisy, lecz także istniejące uwarunkowania geologiczne oraz hydrologiczne. Dobrą praktyką jest także konsultacja z lokalnym inspektorem nadzoru budowlanego, aby potwierdzić zgodność planowanej lokalizacji z obowiązującymi normami. Pamiętajmy, że przestrzeganie tych zasad wpływa na bezpieczeństwo i zdrowie użytkowników oraz ochronę środowiska.

Pytanie 16

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 17

Posługując się subiektywną skalą uciążliwości zewnętrznych hałasów komunikacyjnych opracowaną przez Państwowy Zakład Higieny, oceń, jaką uciążliwością charakteryzuje się hałas docierający do szkoły, jeśli zmierzona wartość poziomu równoważnego hałasu wynosi 64 dB?

	Stopień uciążliwości	Poziom równoważny hałasu L_Aeq w dB
A.	Mała uciążliwość	L_Aeq < 52 dB
B.	Średnia uciążliwość	52 dB ≤ L_Aeq ≤ 62 dB
C.	Duża uciążliwość	63 dB < L_Aeq ≤ 70 dB
D.	Bardzo duża uciążliwość	L_Aeq > 70 dB

A. D.

B. C.

C. B.

D. A.

Odpowiedź C jest trafna. Zgodnie z tym, co opracował Państwowy Zakład Higieny, hałas na poziomie 64 dB uznaje się za dużą uciążliwość. W praktyce to znaczy, że w takim hałasie trudno się skupić, a to może wpływać na komfort uczniów w szkole. Gdy spędzamy długo w otoczeniu takiego hałasu, mogą się pojawić różne problemy zdrowotne, jak stres czy trudności z zasypianiem. W szkołach poziom hałasu nie powinien przekraczać 55 dB, żeby dzieci mogły się uczyć w dobrych warunkach. Widać, że 64 dB to sporo powyżej tej normy, co pokazuje, jak ważne jest, by podejmować kroki w celu zmniejszenia hałasu w miejscach publicznych, zwłaszcza w szkołach.

Pytanie 18

Na jakiej wysokości nad poziomem terenu powinny być umiejscowione punkty pomiarowe natężenia hałasu w obszarze niezabudowanym?

A. 3,5 m

B. 2,5 m

C. 1,5 m

D. 0,5 m

Prawidłowa wysokość pomiaru natężenia hałasu na terenie niezabudowanym wynosi 1,5 m nad poziomem gruntu. Ta wartość jest zgodna z międzynarodowymi standardami, takimi jak ISO 1996 oraz normami krajowymi, które zalecają przeprowadzanie pomiarów w tej wysokości, aby uzyskać reprezentatywne dane dotyczące hałasu, którego doświadczają ludzie. Pomiar na wysokości 1,5 m umożliwia uwzględnienie średniego poziomu hałasu, z którym mogą się zetknąć mieszkańcy w codziennym życiu. W praktyce, takie pomiary są często realizowane w kontekście monitorowania wpływu hałasu drogowym, kolejowym czy przemysłowym na otoczenie. Dzięki takim standardom, wyniki pomiarów mogą być porównywane w różnych lokalizacjach oraz w różnych warunkach, co jest kluczowe dla podejmowania decyzji w zakresie ochrony środowiska i zdrowia publicznego. Ponadto, istnieje możliwość zastosowania tych pomiarów w projektach związanych z planowaniem przestrzennym oraz w procesach oceny oddziaływania na środowisko, co podkreśla znaczenie dokładności i poprawności metodologii pomiarowej.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 21

Jakie zjawisko prowadzi do niedoboru tlenu w wodach powierzchniowych, zatrzymania rozkładu tlenowego substancji organicznej oraz intensywnego wzrostu organizmów fitoplanktonowych?

A. Eutrofizacji

B. Dystrofizacji

C. Dysymilacji

D. Asymilacji

Dystrofizacja to proces odwrotny do eutrofizacji, polegający na obniżeniu dostępności substancji odżywczych w wodach, co prowadzi do ograniczenia wzrostu roślinności. W sytuacjach dystroficznych wody są zazwyczaj ubogie w fosfor i azot, co skutkuje niewielką ilością fitoplanktonu. Takie nieporozumienie można często spotkać w kontekście zasobów wodnych, gdzie zjawisko ograniczenia substancji odżywczych mylnie interpretowane jest jako nadmiar ich obecności. Dysymilacja odnosi się do procesów metabolicznych, w których materia organiczna jest rozkładana na prostsze związki, jednak nie jest to bezpośrednio związane z deficytem tlenu. Asymilacja to proces, w którym organizmy autotroficzne, takie jak rośliny, wykorzystują dwutlenek węgla i energię świetlną do produkcji organicznej, co jest kluczowe dla ich wzrostu i rozwoju, ale nie wpływa na masowy rozwój fitoplanktonu w kontekście tlenowym. Tak więc, zrozumienie różnic pomiędzy tymi procesami oraz ich skutków dla ekosystemów wodnych jest kluczowe w zarządzaniu zasobami wodnymi i ochronie środowiska.

Pytanie 22

Eutrofizacja to proces, w którym woda zyskuje na wartości poprzez wzbogacenie w składniki pokarmowe, którymi głównie są

A. sód oraz potas

B. wapń i węgiel

C. azot i fosfor

D. magnez oraz siarka

Wybór innych substancji odżywczych, takich jak magnez, siarka, potas, węgiel, sód czy wapń, jako głównych czynników eutrofizacji jest nieuzasadniony. Choć te składniki odgrywają ważną rolę w ekosystemach wodnych, ich wpływ na proces eutrofizacji jest ograniczony w porównaniu z azotem i fosforem. Magnez i siarka, choć są niezbędne dla życia roślin, nie są najważniejszymi czynnikami prowadzącymi do nadmiernego wzrostu fitoplanktonu, co jest kluczowym aspektem eutrofizacji. Potas i węgiel również mają swoje miejsce w odżywianiu roślin, ale nie są głównymi przyczynami zakwitów alg. Z kolei sód i wapń są bardziej związane z równowagą elektrolitową i mineralizacją w ekosystemach niż z eutrofizacją. Często mylenie tych pierwiastków z azotem i fosforem prowadzi do błędnych wniosków dotyczących zarządzania zasobami wodnymi. Standardy ochrony środowiska koncentrują się na ograniczeniu fosforu i azotu, aby skutecznie przeciwdziałać eutrofizacji, a ich niewłaściwe zrozumienie może skutkować niewłaściwymi praktykami w gospodarce wodnej, co negatywnie wpływa na jakość wód i zdrowie ekosystemów.

Pytanie 23

Erozji gleby nie przeciwdziała

A. zadrzewienie pasów między polami

B. budowa progów na rzekach oraz potokach

C. oranie i wypasanie zwierząt na stromych zboczach

D. prowadzenie upraw w kierunku prostopadłym do spływu wód

Zadrzewianie pasów między polami, budowanie progów na rzekach czy uprawa prostopadle do spływu wód to techniki, które mogą ograniczyć erozję gleb. Zadrzewianie obok upraw tworzy naturalne bariery, które spowalniają wiatr i wodę, dzięki czemu erozja jest mniejsza. Z kolei te progi na rzekach zatrzymują osady i regulują przepływ wód, co jest ważne dla ochrony dolin i terenów rolnych. Uprawa prostopadle do spływu wód też pomaga, bo zmniejsza prędkość wód na powierzchni gleby i zwiększa infiltrację. Myślenie, że te metody są nieskuteczne, to błąd; one są zgodne z dobrymi praktykami zarządzania glebami. Każda z tych strategii ma na celu współpracę z naturalnymi procesami erozyjnymi i ich kontrolowanie, co przynosi zarówno korzyści ekologiczne, jak i ekonomiczne. Ważne, aby pamiętać, że dobre praktyki agrotechniczne i zarządzanie wodami są kluczowe dla ochrony gleb przed erozją.

Pytanie 24

Zawartość zawiesin ogólnych w analizowanej próbce ścieków wynosi 500 mg/m3. Jaka jest wartość odpowiadająca temu stężeniu?

A. 5,00 g/m3

B. 0,50 g/m3

C. 0,05 g/m3

D. 50,00 g/m3

Stężenie zawiesin ogólnych wynoszące 500 mg/m3 można przeliczyć na gramy na metr sześcienny (g/m3) przez podzielenie wartości przez 1000. W rezultacie uzyskujemy 0,50 g/m3. Taki sposób przeliczeń jest powszechnie stosowany w analizach chemicznych oraz ocenach jakości wód i ścieków, co jest kluczowe dla monitorowania wpływu zanieczyszczeń na środowisko. Zgodnie z normami ISO oraz zaleceniami Unii Europejskiej, odpowiednie stężenie zawiesin ogólnych jest istotnym wskaźnikiem jakości wód, co ma znaczenie dla ochrony środowiska i zdrowia publicznego. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest analiza próbek w ramach monitoringu zanieczyszczeń przemysłowych, gdzie dokładne określenie stężenia substancji jest kluczowe dla oceny skutków ich oddziaływania na ekosystemy wodne.

Pytanie 25

Organizacją, która co roku ocenia stopień zanieczyszczenia powietrza w danym obszarze jest

A. przedsiębiorstwo emitujące zanieczyszczenia

B. Ministerstwo Środowiska

C. Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska

D. organizacja ekologiczna

Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska, czyli WIOŚ, to bardzo ważna instytucja w Polsce, która zajmuje się kontrolą jakości powietrza. Co roku robią różne analizy na temat zanieczyszczeń powietrza w rozmaitych lokalizacjach, korzystając z danych z wielu stacji pomiarowych. Działają w regionach, więc muszą przestrzegać przepisów krajowych i unijnych, które dotyczą ochrony środowiska, na przykład dyrektyw dotyczących jakości powietrza. Dzięki temu mogą odnajdywać źródła zanieczyszczeń i podejmować odpowiednie kroki, żeby poprawić jakość powietrza i zadbać o zdrowie ludzi. Na przykład, co roku wydają raporty, które zawierają analizy zanieczyszczeń, rekomendacje i informacje o tym, co już zrobili, żeby chronić powietrze. Te raporty są naprawdę ważne dla gmin czy społeczności, bo dzięki nim mogą podejmować lepsze decyzje oparte na realnych danych.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

Po wykonaniu oznaczenia BZT₅ próbka wody lub ścieków może być przechowywana przez maksymalnie

A. 12 godzin

B. 48 godzin

C. 24 godzin

D. 8 godzin

Odpowiedzi 12, 48 oraz 8 godzin są nieprawidłowe w kontekście przechowywania próbek wody lub ścieków do oznaczenia BZT<sub>5</sub>. Wybór krótszego okresu, jak 12 godzin, nie uwzględnia możliwości transportu i testowania próbek w różnych warunkach, co jest kluczowe w praktyce analitycznej. W praktyce laboratoria często muszą radzić sobie z opóźnieniami w transporcie lub innymi nieprzewidzianymi okolicznościami, dlatego wydłużenie czasu przechowywania do 24 godzin jest standardem, aby zapewnić, że próbki mają odpowiedni czas na dotarcie do laboratorium. Z kolei wybór 48 godzin też jest nieprawidłowy, ponieważ w takim czasie może dojść do znacznych zmian w składzie chemicznym próbki, co wpływa na wiarygodność wyników analizy. Przechowywanie próbek dłużej niż 24 godziny może prowadzić do rozwoju mikroorganizmów, co zakłóca analizę biochemiczną. Odpowiedź 8 godzin może być błędnie interpretowana jako wystarczająca dla szybkich analiz, jednak realia laboratoryjne często wymagają większej elastyczności. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że odpowiednie standardy przechowywania i obróbki próbek są fundamentalne dla uzyskania dokładnych i wiarygodnych wyników analitycznych.

Pytanie 28

Największym źródłem biogenów wprowadzanych do jezior w oparciu o dane zawarte w tabeli są

Zestawienie źródeł i ilości biogenów wprowadzanych do jezior.
źródło	azot organiczny [kg/h]	fosfor całkowity [kg/h]
lasy	6,8	0,25
łąki i pastwiska	6,0	0,30
pola orne	11	0,38
zabudowania gospodarcze	9,6	0,28

A. pola orne.

B. lasy.

C. łąki i pastwiska.

D. zabudowania gospodarcze.

Pola orne to główne źródło biogenów, które trafiają do jezior. Z danych w tabeli wynika, że jest tam sporo azotu organicznego i fosforu. To, co się dzieje, jak nawozimy te pola, zwłaszcza sztucznymi nawozami, to wcale nie jest dobre. Składniki odżywcze wypłukują się do wód gruntowych, a stamtąd trafiają do jezior. Mówi się, że to eutrofizacja, i efekty tego mogą być nieciekawe, bo glony zaczynają rosnąć jak szalone, a jakość wody leci na łeb na szyję. Można temu jakoś zaradzić, na przykład stosując nawozy organiczne czy kontrolując to, ile ich używamy. Dobrze by było też mieć strefy buforowe wokół zbiorników wodnych. W końcu musimy dobrze zarządzać glebą i naszymi praktykami rolniczymi, żeby zmniejszyć ten negatywny wpływ biogenów na ekosystemy.

Pytanie 29

W Polsce dopuszcza się umiejscowienie składowiska odpadów obojętnych

A. na obszarach o nachyleniu mniejszym niż 10°

B. na glebach klasy bonitacyjnej HI

C. na terenach wilgotnych

D. w rejonach osuwisk i zapadlisk

Odpowiedź "na terenach o nachyleniu poniżej 10°" jest prawidłowa, ponieważ z punktu widzenia ochrony środowiska oraz stabilności geotechnicznej, składowiska odpadów powinny być lokalizowane w miejscach, gdzie ryzyko erozji oraz przemieszczania się odpadów jest minimalne. Tereny o płaskim nachyleniu pozwalają na lepsze zarządzanie wodami opadowymi oraz zapewniają stabilność składowiska, co jest zgodne z zaleceniami odpowiednich norm, takich jak PN-EN 15929. W praktyce oznacza to, że przy projektowaniu składowiska inżynierowie muszą brać pod uwagę te aspekty, aby zapobiec niekontrolowanemu wypłukiwaniu zanieczyszczeń do gruntu i wód gruntowych. Przykładem dobrych praktyk może być również przeprowadzanie badań geotechnicznych przed rozpoczęciem budowy składowiska, co pozwala na lepsze zrozumienie warunków gruntowych oraz jej wpływu na bezpieczeństwo lokalizacji. Właściwa lokalizacja składowiska jest kluczowa dla ochrony środowiska oraz zdrowia publicznego.

Pytanie 30

Najbardziej skutecznymi bioindykatorami w badaniach przyrody ożywionej są gatunki

A. strefowe

B. stenotopowe

C. stenoficzne

D. stenogramowe

Wszystkie podane odpowiedzi odnoszą się do różnorodności ekologicznej, jednak tylko jedna z nich - gatunki stenotopowe - jest słuszna w kontekście bioindykacji. Strefowe gatunki, na przykład, mogą być bardziej wszechstronne i tolerancyjne na zmiany warunków środowiskowych, co sprawia, że nie są idealnymi wskaźnikami zdrowia ekosystemu. Gatunki stenogramowe to termin, który nie jest powszechnie używany w ekologii i nie odnosi się do specyficznych cech organizmów, które mogłyby być przydatne w monitorowaniu środowiska. Z kolei stenoficzne gatunki, chociaż są ograniczone do konkretnego zakresu zasobów, niekoniecznie odzwierciedlają stan ekologiczny w sposób tak precyzyjny, jak gatunki stenotopowe. Wiele osób może mylić te terminy, zakładając, że wszystkie wskazują na specyficzne preferencje lub wymogi środowiskowe, jednak kluczowe różnice w ich definicjach stanowią podstawę do ich właściwego zastosowania w praktykach monitoringu. Efektywne wykorzystanie bioindykatorów wymaga zrozumienia tych subtelności, a stosowanie niewłaściwych klas gatunków może prowadzić do błędnych wniosków i niewłaściwych działań ochronnych.

Pytanie 31

Zanieczyszczenia generowane przez środki transportu oraz spływające z nawierzchni dróg do zbiorników wodnych to zanieczyszczenia

A. obszarowe

B. punktowe

C. pasmowe

D. powierzchniowe

Zanieczyszczenia pasmowe odnoszą się do zanieczyszczeń, które są skupione wzdłuż określonych linii lub pasów, takich jak drogi czy torowiska. W kontekście transportu, zanieczyszczenia te są wytwarzane głównie przez ruch pojazdów, który generuje pyły, metale ciężkie oraz substancje chemiczne, takie jak oleje i paliwa. Kiedy deszcz spłukuje te zanieczyszczenia z powierzchni dróg do wód powierzchniowych, wpływa to na jakość wód oraz ekosystemy wodne. Przykładem mogą być substancje chemiczne, które gromadzą się na nawierzchniach dróg i są transportowane do rzek podczas opadów. Aby zminimalizować wpływ zanieczyszczeń pasmowych, stosuje się różnorodne metody, takie jak systemy odwadniające z filtrami, które zatrzymują zanieczyszczenia przed ich dotarciem do zbiorników wodnych. Istotne są także przepisy prawne, takie jak dyrektywy dotyczące zarządzania wodami, które promują praktyki zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 32

Wymień chemiczne wskaźniki jakości wody.

A. Zasadowość, aromat

B. Przezroczystość, mętność

C. Kwasowość, ciepłota

D. Utlenialność, pH

Odpowiedź "Utlenialność, pH" jest prawidłowa, ponieważ oba te wskaźniki są kluczowe w ocenie jakości wody. Utlenialność odnosi się do zdolności wody do utleniania substancji organicznych i nieorganicznych, co jest istotne w kontekście biologicznych i chemicznych procesów zachodzących w ekosystemach wodnych. Wysoka utlenialność może wskazywać na obecność zanieczyszczeń organicznych, które mogą wpływać na zdrowie ekosystemu. Z kolei pH jest wskaźnikiem kwasowości lub zasadowości wody, co ma kluczowe znaczenie dla życia wodnego. Większość organizmów wodnych ma wąski zakres tolerancji na zmiany pH, a jego ekstremalne wartości mogą prowadzić do stresu ekologicznego. W praktyce, monitorowanie utlenialności i pH jest częścią rutynowych badań jakości wody, które są zgodne z normami takimi jak ISO 5667, aby zapewnić bezpieczeństwo i zdrowie wód powierzchniowych i gruntowych w kontekście ich wykorzystania na cele komunalne oraz przemysłowe.

Pytanie 33

W której strefie stężenie SO2 w powietrzu nie przekracza poziomu dopuszczalnego?

Klasyfikacja powietrza w strefach
Klasy stref	Przyjęte standardy
A	poziom stężeń zanieczyszczenia nie przekracza poziomu dopuszczalnego/docelowego
B	poziom stężeń zanieczyszczenia przekracza poziom dopuszczalny lecz nie przekracza poziomu dopuszczalnego powiększonego o margines tolerancji
C	poziom stężeń zanieczyszczenia przekracza poziom dopuszczalny/docelowy
D1	poziom stężeń zanieczyszczenia nie przekracza poziomu celu długoterminowego (dotyczy tylko ozonu)

A. W strefie B

B. W strefie C

C. W strefie D1

D. W strefie A

Strefa A jest jedyną strefą, w której stężenie dwutlenku siarki (SO2) w powietrzu nie przekracza poziomu dopuszczalnego, co jest kluczowe dla ochrony zdrowia publicznego i środowiska. Zgodnie z dyrektywami europejskimi oraz krajowymi standardami jakości powietrza, maksymalne stężenie SO2 w powietrzu powinno wynosić 350 µg/m³ w przeciągu godziny i 125 µg/m³ w przeciągu doby. W strefie A monitorowane stężenia nie przekraczają tych wartości, co oznacza, że jest to obszar bezpieczny dla mieszkańców oraz ekosystemu. Zrozumienie lokalizacji strefy A oraz jej jakości powietrza jest istotne dla urbanistów i polityków, którzy mogą podejmować świadome decyzje dotyczące rozwoju przestrzennego oraz regulacji przemysłowych. Przykładowo, w przypadku planowania nowych inwestycji, warto uwzględnić lokalizację potencjalnych źródeł zanieczyszczeń, aby nie przekroczyć dopuszczalnych norm i chronić zdrowie mieszkańców. Wiedza na temat stref powietrznych wspiera także działania w zakresie monitorowania i poprawy jakości powietrza oraz budowy systemów wczesnego ostrzegania przed przekroczeniem norm.

Pytanie 34

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 35

Nieprzewidziane zanieczyszczenia wód gruntowych powstające na skutek nieszczelności rurociągów oraz kanałów transportowych różnych mediów określane są mianem źródeł

A. obszarowych

B. powierzchniowych

C. liniowych

D. punktowych

Zrozumienie terminologii dotyczącej źródeł zanieczyszczeń jest niezbędne dla prawidłowej oceny wpływu różnych czynników na środowisko. Wybór odpowiedzi 'obszarowych' jest błędny, ponieważ odnosi się do zanieczyszczeń, które są rozprzestrzenione na dużych powierzchniach, takich jak wody opadowe spływające z terenów rolniczych, a nie do konkretnych, ograniczonych źródeł zanieczyszczeń, jak rurociągi. Źródła punktowe, na przykład, dotyczą miejsc, w których zanieczyszczenia są emitowane w sposób skoncentrowany i łatwy do zidentyfikowania, jak fabryki czy oczyszczalnie ścieków, co również nie ma związku z infrastrukturą liniową. Odpowiedź 'powierzchniowych' odnosi się do zanieczyszczeń, które można znaleźć na powierzchni terenu, co jest zupełnie inną kategorią. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie różnych typów źródeł zanieczyszczeń, co prowadzi do nieprecyzyjnych wniosków. Zrozumienie różnicy między tymi pojęciami pozwala lepiej kontrolować i zarządzać ryzykiem związanym z zanieczyszczeniem wód gruntowych.

Pytanie 36

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 37

Procedura ustalania opłat za użytkowanie środowiska, opierająca się na wyborze wskaźnika generującego najwyższą opłatę, dotyczy kosztów związanych z

A. składowaniem odpadów

B. wprowadzaniem ścieków do wód albo ziemi

C. poborem wód

D. emisją gazów lub pyłów do atmosfery

Wybrane odpowiedzi, takie jak wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza, pobór wód oraz składowanie odpadów, nie dotyczą procedury naliczania opłat opartej na wskaźniku generującym najwyższą opłatę w kontekście środowiskowym. W przypadku wprowadzania gazów do powietrza, chociaż również podlega regulacjom, opłaty są z reguły naliczane na podstawie norm emisji, a nie na zasadzie wskaźnika generującego maksymalne koszty. Dla przykładu, przemysł energetyczny zobowiązany jest do przestrzegania zasad dotyczących norm emisji zanieczyszczeń, a nie do porównywania wskaźników emisji w celu maksymalizacji opłat. Pobór wód, mimo że również regulowany przez prawo, opiera się na ilości wydobytej wody oraz przeznaczeniu jej użycia, co nie jest bezpośrednio związane z naliczaniem opłat na podstawie wskaźnika zanieczyszczeń. Składowanie odpadów podlega innym przepisom, które koncentrują się na ilości odpadów oraz ich rodzaju, a także na efektywności recyklingu, co również nie przylega do koncepcji naliczania opłat w oparciu o maksymalne wskaźniki zanieczyszczeń. Dlatego, na ogół, typowe błędy myślowe prowadzące do tych nieprawidłowych odpowiedzi mogą wynikać z niepełnego zrozumienia różnic między różnymi rodzajami opłat środowiskowych oraz przepisów regulujących te obszary.

Pytanie 38

Zjawisko abrazji, które można zaobserwować w naturze, polega na

A. akumulacji osadów na skutek działania wody

B. mechanicznym rozpadowi oraz chemicznym rozkładzie skał pod wpływem powietrza atmosferycznego

C. przemieszczaniu się materiału skalnego, wywołanego siłą grawitacji, w dół zbocza

D. niszczeniu brzegów dużych zbiorników wodnych, takich jak morza i oceany

Wszystkie odpowiedzi, które nie dotyczą abrazji, zapominają o tym, jak ważne są fale w niszczeniu brzegów. Mówienie o gromadzeniu osadów przez wodę to zupełnie inna sprawa niż erozja, to jest akumulacja. Ruch osadów dzięki wodzie to transport, co też nie jest tożsame z abrazją. Rozpad skał przez powietrze to wietrzenie, a nie abrazja, bo ta ostatnia musi działać przy wodzie. A jak mówimy o ruchu materiału pod wpływem siły ciężkości, to mamy do czynienia z osuwiskami, które też są czymś innym niż abrazja. Często mylimy te procesy z erozją, która zachodzi przez różne czynniki, ale abrazja dotyczy głównie działania fal. Warto to wszystko rozróżniać, żeby lepiej zrozumieć, jak działają te procesy geomorfologiczne i jak wpływają na krajobraz oraz ekosystemy, co jest ważne w ochronie i planowaniu w strefach przybrzeżnych.

Pytanie 39

Aby proces kompostowania przebiegł prawidłowo, ile czasu powinno trwać kompostowanie odpadów w statycznych pryzmach z naturalnym napowietrzaniem?

A. 6-24 miesięcy

B. 25-36 miesięcy

C. 1-5 miesięcy

D. 37-48 miesięcy

Odpowiedź 6-24 miesięcy jest prawidłowa, ponieważ to optymalny czas na kompostowanie odpadów w pryzmach statycznych z naturalnym napowietrzaniem. W tym okresie mikroorganizmy rozkładają organizmy organiczne, co prowadzi do uzyskania kompostu o wysokiej wartości odżywczej. Proces kompostowania w tym czasie pozwala na wystarczające napowietrzanie i wilgotność, co jest kluczowe dla aktywności mikrobiologicznej. Przykładem zastosowania takiego kompostowania jest produkcja kompostu dla ogrodnictwa, gdzie uzyskany materiał wzbogaca glebę w składniki odżywcze. Standardy branżowe, takie jak normy ISO dotyczącą zarządzania jakością kompostu, podkreślają znaczenie odpowiedniego czasu kompostowania w celu zapewnienia wysokiej jakości produktu końcowego. Dlatego praktyka kompostowania przez okres 6-24 miesięcy jest zgodna z najlepszymi praktykami w dziedzinie zarządzania odpadami organicznymi.

Pytanie 40

Na podstawie danych zawartych w tabeli obliczona opłata za wprowadzanie do ziemi przez zakład przemysłowy 1000 dam3 wód chłodniczych o temperaturze 30oC wynosi

Jednostkowe stawki opłat za wprowadzanie do wód lub do ziemi 1 dam³ (1000 m³) wód chłodniczych.
Lp.	Wody chłodnicze	Jednostkowa stawka opłaty w zł/dam³
1	Temperatura wprowadzanej wody jest wyższa niż +26°C, a nie przekracza +32°C	0,68
2	Temperatura wprowadzanej wody jest wyższa niż +32°C, a nie przekracza +35°C	1,36
3	Temperatura wprowadzanej wody jest wyższa niż +35°C	4,24

A. 1 360,00 zł

B. 3 400,00 zł

C. 680,00 zł

D. 2 040,00 zł

Aby obliczyć opłatę za wprowadzenie wód chłodniczych do ziemi, niezwykle istotne jest zrozumienie stawki jednostkowej, która jest uzależniona od temperatury wody. W tym przypadku, woda o temperaturze 30°C mieści się w przedziale stawki, co oznacza, że możemy skorzystać z odpowiednich wartości określonych w tabeli opłat. Po zastosowaniu stawki do objętości 1000 dam3, uzyskujemy całkowitą opłatę wynoszącą 680,00 zł. Takie obliczenia są kluczowe w zarządzaniu zasobami wodnymi w przemyśle, ponieważ pozwalają na zrozumienie wpływu działalności zakładów przemysłowych na środowisko oraz umożliwiają firmom przestrzeganie regulacji prawnych dotyczących ochrony wód. W praktyce, właściwe obliczenie tych opłat nie tylko wspiera działania proekologiczne, ale także pozwala na uniknięcie kar finansowych za niewłaściwe gospodarowanie wodami.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej