Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.05 - Realizacja projektów graficznych i multimedialnych
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 14:31
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 14:41

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Polecenie Filtr/Korekta obiektywu w programie Adobe Photoshop umożliwia

A. wzmocnienie lub osłabienie parametru ekspozycji.

B. usunięcie lub dodanie efektu ziarna.

C. usunięcie lub dodanie efektu winiety.

D. wzmocnienie lub osłabienie parametru balansu bieli.

Photoshop oferuje naprawdę mnóstwo narzędzi do edycji zdjęć, ale trzeba dobrze rozumieć, która funkcja za co odpowiada. Filtr/Korekta obiektywu, jak sama nazwa sugeruje, skupia się na korekcie typowych wad związanych z optyką obiektywu. Jest to zupełnie inne zagadnienie niż usuwanie lub dodawanie ziarna, które raczej pojawia się w filtrach typu „Szum” lub przy symulacji efektów analogowych. Ziarno w cyfrowej fotografii to specjalny efekt, który nie jest bezpośrednio związany z właściwościami optycznymi obiektywu – raczej z czułością matrycy, a w postprodukcji z dedykowanymi filtrami. Ustawienia ekspozycji lub balansu bieli to zupełnie inna para kaloszy – te parametry korygujemy w surowych plikach RAW, a potem w narzędziach takich jak Camera Raw czy Adobe Lightroom. Filtr/Korekta obiektywu nie służy do takich zmian, bo nie wpływa na jasność całego kadru (ekspozycję) ani na temperaturę barwową. W praktyce, mylenie tych funkcji wynika często z pobieżnej znajomości Photoshopa albo z założenia, że „wszystko do poprawy zdjęć jest pod filtrami”. Tak nie jest. Profesjonalista zawsze stara się zrozumieć, gdzie w strukturze programu szukać konkretnych narzędzi i jak je efektywnie wykorzystać. Z mojego doświadczenia wynika, że znajomość różnic między korektą optyczną a stylistycznymi efektami naprawdę przyspiesza i upraszcza workflow. W dobrych praktykach branżowych wyraźnie oddziela się korekcję techniczną (taką właśnie jak winieta, dystorsja czy aberracja) od kreatywnej postprodukcji. Jeśli więc ktoś próbuje zmieniać ekspozycję czy balans bieli przez Filtr/Korekta obiektywu, to trochę szkoda czasu – są do tego lepsze narzędzia, które dają większą kontrolę i precyzję. Ostatecznie, prawidłowe rozróżnienie tych funkcji pozwala na bardziej świadomą i profesjonalną pracę z obrazem.

Pytanie 2

Jakie są zewnętrzne arkusze stylów dla języka HTML?

A. CSS

B. PHP

C. JAVA

D. BASIC

CSS, czyli Cascading Style Sheets, to standardowy język używany do opisywania wyglądu dokumentów HTML. Umożliwia on oddzielenie treści od prezentacji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w tworzeniu stron internetowych. Dzięki CSS można zdefiniować kolory, czcionki, układ i inne aspekty wizualne elementów strony. Przykłady zastosowania CSS obejmują tworzenie responsywnych layoutów, które dostosowują się do różnych rozmiarów ekranów oraz implementację animacji i efektów wizualnych, które poprawiają interaktywność strony. Standardy CSS są regularnie aktualizowane przez W3C, co zapewnia zgodność z nowoczesnymi technologiami i przeglądarkami. Używając CSS, deweloperzy mogą tworzyć bardziej zorganizowany i łatwiejszy do zarządzania kod, co sprzyja lepszej wydajności oraz łatwiejszemu utrzymaniu projektów webowych. Warto także wspomnieć o preprocessory, takie jak SASS czy LESS, które rozszerzają możliwości CSS, oferując zaawansowane funkcje, takie jak zmienne i zagnieżdżanie selektorów, co ułatwia pracę nad bardziej złożonymi projektami.

Pytanie 3

Jakie oprogramowanie pozwala na wykorzystanie narzędzi do projektowania i modyfikacji obiektów opartych na krzywych Beziera?

A. Audacity oraz Adobe Flash

B. CorelDRAW oraz Adobe Illustrator

C. Paint oraz Adobe Photoshop

D. Adobe Lightroom oraz Adobe Acrobat

Adobe Lightroom i Adobe Acrobat to programy, które nie są przeznaczone do pracy z krzywymi Béziera. Lightroom jest narzędziem do edycji zdjęć i zarządzania biblioteką fotografii, koncentrując się na korekcji kolorów, retuszu i organizacji zasobów graficznych. Z kolei Acrobat służy do tworzenia, edytowania i zarządzania dokumentami PDF, co nie ma związku z grafiką wektorową. Paint i Adobe Photoshop również nie są odpowiednie dla tego zadania. Paint, jako bardzo podstawowy program, nie obsługuje krzywych Béziera i ma ograniczone możliwości edycyjne. Photoshop, choć jest potężnym narzędziem do edycji rastrowej, nie jest zoptymalizowany do pracy z grafiką wektorową jak krzywe Béziera – jest bardziej ukierunkowany na piksele niż na obiekty wektorowe. Audacity to aplikacja zajmująca się obróbką dźwięku i nie ma zastosowania w kontekście grafiki wektorowej ani narzędzi do tworzenia ilustracji. Adobe Flash, mimo że ma pewne możliwości w zakresie grafiki wektorowej, jest technologicznie przestarzały i nie jest już aktywnie wspierany, co czyni go nieodpowiednim wyborem dla współczesnych standardów projektowania. W skrócie, brak zrozumienia podstawowych różnic między rodzajami oprogramowania może prowadzić do błędnych wniosków na temat ich zastosowań i funkcji.

Pytanie 4

Zanim umieścisz na stronach www statyczne obiekty wektorowe, powinieneś

A. wykonać trasowanie obiektów wektorowych

B. przeprowadzić wektoryzację obiektów wektorowych

C. przekształcić obiekty wektorowe w rastrowe

D. zamienić obiekty wektorowe w krzywe Beziera

Przekształcanie obiektów wektorowych w krzywe Beziera czy trasowanie bitmap chyba nie ma sensu, jak chodzi o publikację na stronach internetowych. Krzywe Beziera są spoko do tworzenia gładkich kształtów, ale nie są potrzebne do zamiany na format rastrowy. Trasowanie bitmap na grafikę wektorową w kontekście stron www to trochę bez sensu, bo to dodatkowy krok, który niekoniecznie przynosi korzyści. Wektoryzacja też nie jest konieczna w tym przypadku. Dużo ludzi myśli, że obiekty wektorowe są zawsze lepsze od rastrowych, ale to nie do końca prawda. Wektory są super, bo można je powiększać bez straty jakości, ale żeby strona działała dobrze i była kompatybilna z różnymi przeglądarkami, czasem musimy je konwertować na rastrowe. Ignorowanie tych technicznych aspektów może prowadzić do problemów, które psują doświadczenie użytkowników.

Pytanie 5

Jakie parametry rejestracji obrazu powinny być użyte, aby uzyskać poprawną reprodukcję kolorów oraz efekt rozmytego tła na zdjęciu robionym w oświetleniu żarowym?

A. Przysłona 16, balans bieli ustawiony na 3200 K

B. Przysłona 2, balans bieli ustawiony na 5500 K

C. Przysłona 2, balans bieli ustawiony na 3200 K

D. Przysłona 16, balans bieli ustawiony na 5500 K

Ustawienie liczby przesłony na 16 z balansu bieli na 5500 K jest nieodpowiednie do warunków pracy przy oświetleniu żarowym. Liczba przesłony 16, która jest stosunkowo mała, jest używana w sytuacjach, gdy światło jest intensywne, co skutkuje głębszą głębią ostrości. W przypadku ciemniejszych warunków, takich jak te przy oświetleniu żarowym, zastosowanie tak małej wartości przesłony prowadzi do niedoświetlenia obrazu. Balans bieli na 5500 K odpowiada naturalnemu światłu dziennemu, czym skutkuje nieprawidłową reprodukcją barw, w szczególności w przypadku ciepłego światła żarowego. Ostatecznie, zastosowanie tych parametrów prowadzi do efektów, które nie oddają wiernie kolorów, a także nie umożliwiają uzyskania pożądanego efektu rozmytego tła. Warto zwrócić uwagę, że wiele osób popełnia błąd, myśląc, że wyższe wartości przesłony są zawsze lepsze. Taki sposób myślenia ignoruje fakt, że w fotografii kluczowe jest dostosowanie ustawień do specyficznych warunków oświetleniowych, co wymaga nie tylko wiedzy teoretycznej, ale i praktycznego doświadczenia w pracy z różnymi źródłami światła.

Pytanie 6

Efekt zaprezentowany na fotografii został osiągnięty dzięki

A. wydzieleniu pierwszego planu oraz uzyskaniu rozmytego tła.

B. wydzieleniu tła poprzez wyostrzenie.

C. wyostrzeniu wyłącznie obiektów o nieregularnych kształtach.

D. rozmyciu obrazu w obszarach o dużym kontraście.

Odpowiedź dotycząca wyodrębnienia pierwszego planu i uzyskania rozmytego tła jest prawidłowa, ponieważ opisuje technikę, która pozwala na skoncentrowanie uwagi widza na głównym obiekcie zdjęcia, tworząc efekt głębi. W praktyce, techniki takie jak otwarta przysłona (niska wartość f), która prowadzi do płytkiej głębi ostrości, są powszechnie stosowane w fotografii portretowej i produktowej. Użycie takiej techniki umożliwia uzyskanie ostrości na głównym obiekcie, podczas gdy tło staje się miękkie i mniej wyraźne. Dzięki temu widz łatwiej skupia się na kluczowych elementach kompozycji. Warto podkreślić, że efekty te są zgodne z zasadami kompozycji wizualnej, które wskazują na znaczenie kontrastu i dynamiki w obrazie. W profesjonalnej fotografii stosowanie tej metody pozwala na tworzenie atrakcyjnych wizualnie i emocjonalnych narracji, co jest istotne w kontekście marketingu wizualnego i sztuki fotograficznej.

Pytanie 7

Technologia umożliwiająca regulację ostrości bez fizycznej zmiany długości obiektywu oznaczana jest symbolem

A. AF

B. FF

C. IF

D. CF

Odpowiedź oznaczona symbolem AF (Auto Focus) jest poprawna, ponieważ odnosi się do technologii automatycznego ustawiania ostrości w obiektywach. Technologia AF pozwala na precyzyjne ustawianie ostrości na obiektach bez potrzeby ręcznej interwencji. Obiektywy z systemem AF wykorzystują różne metody, takie jak detekcja kontrastu oraz detekcja fazy, co sprawia, że są niezwykle efektywne w różnych warunkach oświetleniowych. Przykładem zastosowania AF jest fotografowanie dynamicznych scen, takich jak sport czy przyrody, gdzie szybka i dokładna zmiana ostrości jest kluczowa. Nowoczesne aparaty, w tym lustrzanki oraz bezlusterkowce, są wyposażone w zaawansowane systemy AF, które umożliwiają śledzenie ruchomych obiektów, co zwiększa szanse na uzyskanie doskonałych zdjęć. Ważne jest, aby użytkownicy byli świadomi, że technologie AF mogą różnić się między producentami i modelami, dlatego warto zapoznać się z specyfikacją danego obiektywu oraz aparatu, aby w pełni wykorzystać ich możliwości związane z automatycznym ustawianiem ostrości.

Pytanie 8

W jakich formatach powinien być zapisany projekt statycznego banera, aby można go było opublikować w internecie?

A. BMP i WMF

B. PNG i TIFF

C. JPEG i PNG

D. RAW i GIF

Odpowiedź JPEG i PNG jest prawidłowa, ponieważ te formaty graficzne są najczęściej stosowane w publikacji materiałów wizualnych w internecie. Format JPEG (Joint Photographic Experts Group) charakteryzuje się kompresją stratną, co oznacza, że jest idealny do zdjęć i obrazów o bogatej kolorystyce, gdzie niewielka utrata jakości nie wpływa na ogólne wrażenie wizualne. Z kolei format PNG (Portable Network Graphics) obsługuje przezroczystość oraz kompresję bezstratną, co czyni go doskonałym wyborem dla grafik z dużą ilością szczegółów, tekstu lub przezroczystości. Dzięki tym właściwościom, obydwa formaty są zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie publikacji online, umożliwiając szybkie ładowanie stron internetowych oraz zapewniając wysoką jakość wizualną. W kontekście projektowania banerów reklamowych, stosowanie JPEG i PNG gwarantuje, że obrazy będą wyglądać dobrze na różnych urządzeniach i w różnych rozdzielczościach, co jest kluczowe w dzisiejszym zróżnicowanym środowisku użytkowników.

Pytanie 9

Wprowadzane zmiany podczas korekty kolorów w obrazie cyfrowym nie wpływają na

A. odwzorowanie barw

B. rozdzielczość obrazu

C. tonację obrazu

D. rozkład jasności na obrazie

Korekcja barwna obrazu cyfrowego ma na celu poprawę jakości wyświetlanych kolorów i ich odwzorowania, co nie wpływa na rozdzielczość obrazu. Rozdzielczość odnosi się do liczby pikseli w obrazie, co jest stałą właściwością pliku graficznego, ustaloną w momencie jego zapisu. Zmiany w kolorze, takie jak nasycenie, kontrast czy balans bieli, są operacjami, które dostosowują wartości kolorów w pikselach, ale nie zmieniają ich liczby ani fizycznych wymiarów. Przykładowo, poprawiając kolory w programach graficznych, takich jak Adobe Photoshop, można uzyskać lepsze odwzorowanie barw, a sama liczba pikseli pozostanie taka sama. W praktyce oznacza to, że niezależnie od wprowadzanych poprawek kolorystycznych, każda zmiana odbywa się w obrębie istniejących pikseli, co podkreśla znaczenie rozdzielczości jako niezależnego parametru obrazu.

Pytanie 10

Którego narzędzia Adobe należy użyć do stworzenia animowanej postaci przy pomocy funkcji Kość?

A. Illustrator

B. Distiller

C. Dreamweaver

D. Animate

Adobe Animate to naprawdę spoko program do robienia animacji. Ten tool Kość, co go tam mają, jest mega przydatny, bo pomaga ustawić stawy i ruchy ciała postaci. Dzięki temu można łatwiej ogarnąć, jak postać będzie się poruszać, a to naprawdę oszczędza czas. Wyobraź sobie, że robisz animowany film i musisz szybko ustawić ruchy – to właśnie wtedy Kość przychodzi z pomocą! W branży animacji wszyscy mówią, że Adobe Animate to świetny wybór, zwłaszcza jak chodzi o płynne animacje. A do tego bez problemu zciągniesz różne zasoby z innych programów Adobe, co też jest na plus. No i to, że można eksportować do HTML5, to chyba w dzisiejszych czasach na wagę złota, zwłaszcza w webowych projektach czy grach. Tak że, jeśli chcesz robić fajne animacje i mieć wysoką jakość, to Adobe Animate jest strzałem w dziesiątkę.

Pytanie 11

Jakie złącze jest wykorzystywane do przesyłania cyfrowego sygnału audio oraz wideo o dużej przepustowości?

A. DVIX

B. VGA

C. DVI

D. HDMI

Odpowiedź HDMI (High-Definition Multimedia Interface) jest prawidłowa, ponieważ jest to interfejs stworzony do przesyłania zarówno sygnału wideo, jak i audio w wysokiej rozdzielczości. HDMI obsługuje formaty wideo 1080p oraz 4K, co czyni go idealnym rozwiązaniem do użycia w telewizorach, monitorach oraz projektorach. Dzięki zastosowaniu technologii cyfrowej, HDMI zapewnia lepszą jakość obrazu i dźwięku w porównaniu do starszych rozwiązań analogowych, takich jak VGA. Co więcej, HDMI może przesyłać sygnały audio wielokanałowe oraz obsługuje technologie ochrony treści, takie jak HDCP (High-bandwidth Digital Content Protection), co jest niezwykle istotne przy przesyłaniu materiałów chronionych prawami autorskimi. Zastosowanie HDMI jest powszechne w wielu urządzeniach, takich jak odtwarzacze Blu-ray, konsole do gier oraz komputery, co sprawia, że jest to standard w branży audio-wideo. Warto również zaznaczyć, że HDMI oferuje różne wersje, umożliwiając dostosowanie do różnych potrzeb użytkowników, co czyni go niezwykle uniwersalnym i elastycznym rozwiązaniem.

Pytanie 12

Jaka głębia kolorów odpowiada 256 odcieniom na obrazie?

A. 24-bitowa

B. 32-bitowa

C. 8-bitowa

D. 1-bitowa

Odpowiedź 8-bitowa jest prawidłowa, ponieważ głębia kolorów 8-bitowych pozwala na wyświetlenie 256 różnych kolorów. W systemie operacyjnym i niektórych aplikacjach graficznych, 8-bitowa głębia kolorów oznacza, że każdy piksel obrazu jest reprezentowany przez 8 bitów, co pozwala na 2^8 (czyli 256) różnych kombinacji kolorów. To jest kluczowe w przypadku starych formatów graficznych, takich jak GIF, które ograniczają paletę kolorów do 256. W praktyce, podczas projektowania grafiki komputerowej, zrozumienie głębi kolorów jest istotne, ponieważ wpływa na jakość obrazu i jego rozmiar pliku. Praktyczne zastosowanie 8-bitowej głębi kolorów można również zauważyć w niektórych grach retro oraz w urządzeniach z ograniczonymi możliwościami graficznymi. Warto mieć na uwadze, że w nowoczesnych zastosowaniach preferowane są wyższe głębie kolorów, takie jak 24-bitowa lub 32-bitowa, które oferują znacznie szerszą gamę kolorów, co jest szczególnie ważne w przypadku pracy z fotografią i grafiką wysokiej jakości.

Pytanie 13

Fotokast to projekt multimedialny, który łączy

A. statyczne obiekty wektorowe i ścieżkę muzyczną

B. efekty animacji zdjęć i ścieżkę muzyczną

C. slajdy z negatywami oraz efekty animacji

D. internetowe galerie oraz obiekty wektorowe

Wybór nieprawidłowej odpowiedzi może wynikać z nieporozumienia dotyczącego definicji fotokastu oraz jego struktury. Fotokast, jako projekt multimedialny, łączy w sobie przede wszystkim efekty animacji zdjęć oraz dźwięk, co jest kluczowe dla jego działania. Odpowiedzi, które sugerują połączenie slajdów z negatywami lub obiektów wektorowych, nie oddają charakterystyki fotokastu. Negatywy są materiałem fotograficznym, który nie jest stosowany w cyfrowych prezentacjach wizualnych, podczas gdy obiekty wektorowe są grafiką komputerową, która również nie współdziała w tradycyjny sposób z animowanymi zdjęciami. Również twierdzenie o galerii internetowej nie ma zastosowania, gdyż fotokast to zintegrowany projekt multimedialny, który wymaga przemyślanej narracji, a nie statycznej prezentacji obrazów. Typowym błędem w myśleniu o fotokastach jest postrzeganie ich jako prostych zbiorów obrazów. W rzeczywistości kluczowe jest połączenie tych elementów w sposób, który angażuje widza oraz tworzy spójną opowieść. Zrozumienie różnicy między statyczną prezentacją a dynamiczną narracją jest istotne dla skutecznego tworzenia fotokastów i ich prawidłowego wykorzystania w praktyce.

Pytanie 14

Jakie narzędzie w programie Adobe Photoshop wykorzystuje się do modyfikacji nasycenia kolorów w wybranych fragmentach obrazu?

A. Kroplomierz

B. Gąbka

C. Różdżka

D. Pióro konturu

Różdżka, pióro konturu oraz kroplomierz to narzędzia w Adobe Photoshop, które pełnią inne funkcje i nie są przeznaczone do zmiany nasycenia kolorów. Różdżka pozwala na zaznaczanie obszarów o podobnym kolorze na obrazie, co czyni ją doskonałym narzędziem do selekcji, ale nie zmienia samego nasycenia kolorów. Użytkownik często może mylnie sądzić, że po zaznaczeniu obszarów różdżką, można je bezpośrednio edytować w zakresie nasycenia, co wymaga dodatkowych kroków, np. użycia maski lub warstwy dopasowania. Pióro konturu służy do precyzyjnego rysowania i tworzenia ścieżek, a jego głównym celem jest definiowanie kształtów i konturów, a nie edycja kolorów. Osoby korzystające z tego narzędzia mogą błędnie przypuszczać, że może ono również wpłynąć na nasycenie barw w obszarze obrysowanym, co jest nieprawidłowe, ponieważ jego funkcjonalność jest zupełnie inna. Kroplomierz natomiast ma na celu zbieranie informacji o kolorach z obrazu, ale nie pozwala na ich modyfikację. Użytkownicy mogą mylić funkcje tych narzędzi, co prowadzi do nieefektywnej pracy. Aby poprawnie zmieniać nasycenie kolorów, istotne jest zrozumienie, które narzędzia najlepiej pasują do danego zadania i jakie są ich właściwe zastosowania.

Pytanie 15

Narzędzie Adobe Photoshop, które pozwala na eliminację małych niedoskonałości na zdjęciu, to

A. kroplomierz

B. różdżka

C. pędzel korygujący

D. lasso magnetyczne

Pędzel korygujący to narzędzie w Adobe Photoshop, które jest szczególnie efektywne do usuwania drobnych plam i niedoskonałości na zdjęciach. Jego działanie polega na uzupełnieniu obszaru wybranego do malowania na podstawie otaczających pikseli. To mechanizm, który łączy w sobie funkcje pędzla i narzędzia klonowania, umożliwiając precyzyjne dostosowanie koloru oraz tekstury. Przykładowo, gdy chcemy usunąć plamę na skórze modela, używając pędzla korygującego, możemy zdefiniować obszar referencyjny, z którego Photoshop pobierze dane, co pozwoli na naturalne i harmonijne wkomponowanie poprawionego fragmentu w resztę obrazu. Dobry efekt uzyskuje się, gdy narzędzie to jest stosowane w połączeniu z odpowiednim powiększeniem obrazu, co zwiększa precyzję. Dbałość o detale i umiejętność pracy z pędzlem korygującym to standardy branżowe, które przyczyniają się do uzyskania profesjonalnych rezultatów w retuszu fotografii. Warto także zaznaczyć, że pędzel korygujący powinien być używany z umiarem, aby uniknąć przesady w retuszu, co jest kluczowe dla zachowania naturalności wizerunku.

Pytanie 16

Aplikacje służące do synchronizacji dźwięku z filmem to

A. Adobe Illustrator, Corel Draw

B. Adobe Premiere, Movie Maker

C. Audacity, Movie Maker

D. Corel Draw, Adobe Premiere

W pozostałych odpowiedziach wymieniono programy, które nie są przeznaczone do synchronizacji ścieżek audio z obrazem wideo. Audacity to przede wszystkim edytor dźwięku, który nie obsługuje edycji wideo, co czyni go nieodpowiednim narzędziem do synchronizacji dźwięku z obrazem. Corel Draw i Adobe Illustrator to programy do grafiki wektorowej, nie mające funkcji edycyjnych wideo ani audio. Używanie tych programów w kontekście synchronizacji dźwięku z obrazem jest więc błędne. Użytkownicy mogą mylnie sądzić, że narzędzia do grafiki mogą być użyteczne w obszarze wideo, jednak ich funkcjonalność nie obejmuje przetwarzania lub synchronizacji mediów. Dodatkowo, oprogramowanie do edycji wideo, takie jak Adobe Premiere, oferuje szereg funkcji, takich jak kluczowanie dźwięku czy zarządzanie wieloma ścieżkami audio, co jest kluczowe dla profesjonalnej produkcji wideo. Błędem jest również przyjmowanie, że każdy program do edycji multimediów posiada odpowiednie funkcje do synchronizacji, podczas gdy wiele z nich koncentruje się jedynie na jednym z aspektów, jak np. grafika czy audio, co potwierdza, że ważne jest dobre rozumienie funkcji oprogramowania w kontekście ich przeznaczenia.

Pytanie 17

Na estetykę projektu wpływają

A. czcionki, grafiki rastrowe, systemy wystawiennicze

B. kolory, proporcje, kształty

C. forma, programy graficzne, typy plików

D. profile kolorów, techniki kadrowania, metody edycji

Inne podane odpowiedzi koncentrują się na aspektach, które, choć związane z projektowaniem, nie stanowią kluczowych elementów decydujących o estetyce projektu. Użycie fontów, bitmap i systemu wystawienniczego odnosi się bardziej do technicznych aspektów tworzenia projektu, a nie do jego wizualnej harmonii. Fonty mogą wpływać na czytelność tekstu, ale źle dobrany krój pisma nie zrekompensuje braków w kolorystyce czy kompozycji. Bitmapy są technologią zapisu obrazów, a ich jakość jest istotna, lecz nie determinują one estetyki całości. Z kolei oprogramowanie graficzne oraz format zapisu to narzędzia i metody, które wspierają proces twórczy, ale same w sobie nie wpływają na estetykę projektu. Profil kolorów oraz kadrowanie są ważne w kontekście obróbki obrazu, lecz nie mogą zastąpić fundamentalnych zasad kompozycji, jakimi są kształt, proporcja i kolorystyka. Niezrozumienie tych podstawowych zasad prowadzi do błędnych wniosków, w których estetyka zostaje zredukowana do technicznych aspektów, a nie holistycznego podejścia do projektowania, co może skutkować nieatrakcyjnymi i nieefektywnymi materiałami wizualnymi.

Pytanie 18

Która ilustracja wskazuje na zastosowanie polecenia Warstwa/Styl warstwy w programie Adobe Photoshop?

A. Ilustracja 2.

B. Ilustracja 1.

C. Ilustracja 3.

D. Ilustracja 4.

Zastosowanie polecenia Warstwa/Styl warstwy w Photoshopie najłatwiej rozpoznać po efektach takich jak cień, obrys, gradient na tekście czy efekt wypukłości. Ilustracje pokazane w tym pytaniu świetnie prezentują różne techniki, ale tylko jedna z nich tak typowo wykorzystuje możliwości stylów warstw. Wybierając inne odpowiedzi, łatwo można pomylić się przez popularne, ale bardziej zaawansowane lub specyficzne efekty. Na przykład ilustracja z odbiciem tekstu w lustrze (to taki rozmyty cień pod literami, przypominający refleks na podłodze) – taki efekt raczej uzyskuje się przez skopiowanie warstwy, przekształcenie jej i użycie maski warstwy lub gradientu, a nie poprzez style warstw. To jest już odrobinę bardziej złożone i wymaga pracy z warstwami oraz ich zawartością, a nie z gotowymi efektami stylów. Z kolei gdy patrzymy na tekst złożony z wielu cienkich linii czy zniekształcony, rozmyty, jakby w stylu „liquid”, to są to efekty raczej uzyskiwane przez filtry lub przekształcenia (np. Filter/Distort, Filter/Liquify, bądź nawet ręczne rysowanie). Takie efekty nie są charakterystyczne dla stylów warstw, bo nie działają one bezpośrednio na strukturę liter, ale na ich obramowanie, cień, świecenie itd. Moim zdaniem najczęstszy błąd to myślenie, że cokolwiek wygląda „ładnie” lub inaczej, to już jest efekt stylów warstw – a tak naprawdę Photoshop rozdziela te efekty na kilka kategorii i warto poznać ich przeznaczenie, bo to bardzo ułatwia pracę i unikanie nieporozumień w zespole. Praktyka pokazuje, że najlepiej szukać stylów warstw tam, gdzie są widoczne efekty takie jak cień, obrys, gradient czy właśnie wypukłość na kształcie liter – dokładnie tak jak na ilustracji drugiej.

Pytanie 19

W celu redukcji efektu powstałego na zdjęciu podczas rejestracji obrazu przy ustawieniu zbyt wysokiej wartości czułości matrycy, w programie Adobe Photoshop należy wybrać polecenie

A. Filtr/Szum

B. Filtr/Inne

C. Obraz/Dopasowania/Filtr fotograficzny

D. Obraz/Dopasowania/Posteryzuj

Często można spotkać się z przekonaniem, że inne filtry lub polecenia w Photoshopie pozwalają skutecznie zredukować szum cyfrowy powstały przy wysokim ISO, jednak nie jest to zgodne z praktyką branżową. Filtr/Inne jest narzędziem do zaawansowanych operacji na obrazie, takich jak przesunięcie, detekcja krawędzi czy niestandardowa konwolucja, ale kompletnie nie radzi sobie z typowym ziarnem czy kolorowymi plamkami szumu. To nie jest narzędzie do czyszczenia zdjęcia z artefaktów matrycy, raczej dla osób potrzebujących specyficznych efektów lub dla retuszerów bawiących się w nietypowe przekształcenia. Polecenie Obraz/Dopasowania/Posteryzuj służy do redukcji liczby poziomów jasności lub koloru – pozwala uzyskać efekt plakatu albo grafiki z ograniczoną liczbą barw. W praktyce powoduje to utratę szczegółów i często jeszcze bardziej uwidacznia szum, zamiast go usunąć. Bardzo często osoby początkujące myślą, że uproszczenie obrazu zlikwiduje szum – niestety jest dokładnie odwrotnie. Jeśli chodzi o Obraz/Dopasowania/Filtr fotograficzny, to ta funkcja symuluje nałożenie filtra barwnego na całość zdjęcia, co służy raczej do korekty balansu bieli czy ocieplenia lub ochłodzenia kolorystyki. Nie wpływa ona na strukturę szumu i nie poprawia jakości obrazu w kontekście odszumiania. Typowym błędem jest też mylenie narzędzi do efektów kolorystycznych z filtrami do usuwania zakłóceń cyfrowych. W profesjonalnej obróbce zawsze priorytetem jest usunięcie szumu za pomocą dedykowanych narzędzi, dopiero potem przechodzi się do dalszych korekt barw czy szczegółów.

Pytanie 20

Audacity, Blender, GIMP, Inkscape, Skencil to programy, które mają wspólne cechy?

A. są używane do edycji oraz tworzenia grafiki rastrowej

B. służą do edycji oraz kreacji grafiki wektorowej

C. stanowią oprogramowanie open source i są darmowe

D. są dedykowane wyłącznie dla systemu MacOS

Audacity, Blender, GIMP, Inkscape i Skencil to programy, które są dostępne jako oprogramowanie open source i darmowe, co oznacza, że użytkownicy mają dostęp do ich kodu źródłowego oraz mogą z nich korzystać bez opłat. Tego rodzaju licencje sprzyjają współpracy i innowacjom, ponieważ każdy może wprowadzać zmiany i ulepszenia w oprogramowaniu. Przykładem może być GIMP, który jest popularnym narzędziem do edycji grafiki rastrowej, a jego funkcje są regularnie rozwijane przez społeczność. Blender to doskonałe narzędzie do modelowania 3D, a jego rozwój również oparty jest na wkładzie użytkowników. W przypadku Inkscape, jest to aplikacja do tworzenia grafiki wektorowej, która oferuje wiele zaawansowanych funkcji, takich jak edycja węzłów i obsługa formatów SVG. Oprogramowanie open source często przestrzega standardów branżowych, co czyni je przydatnym narzędziem w różnych dziedzinach, od grafiki po dźwięk.

Pytanie 21

Który filtr w programie Adobe Flash należy zastosować, aby uzyskać efekt wygładzenia krawędzi i detali obiektu?

A. Blasku

B. Fazy

C. Cienia

D. Rozmycia

Odpowiedzi wskazujące na użycie filtrów Cienia, Blasku oraz Fazy nie są odpowiednie w kontekście uzyskiwania efektu zmiękczenia krawędzi i szczegółów obiektu. Filtr Cienia służy głównie do tworzenia iluzji głębi poprzez dodawanie cienia do obiektów, co może podkreślać ich krawędzie, ale nie ma na celu ich zmiękczania. Użycie filtru cienia często prowadzi do zwiększenia kontrastu wokół obiektu, co może skutkować niezamierzonym efektem ostrości, zamiast delikatności. Filtr Blasku z kolei koncentruje się na nadawaniu blasku lub podświetlenia na obiektach, co również nie wpływa na ich krawędzie w sposób, który mógłby je zmiękczyć. Tego typu efekty mogą być użyteczne w kontekście wybijania obiektów na tle, ale nie są przeznaczone do rozmywania detali czy wygładzania krawędzi. Filtr Fazy, jeśli jest zrozumiany jako efekt fazowy, jest bardziej związany z animacjami i zmianą właściwości obiektów w czasie, a nie z bezpośrednim zmiękczaniem ich krawędzi. Zrozumienie różnicy między tymi efektami jest kluczowe, aby skutecznie pracować w Adobe Flash i tworzyć pożądane efekty wizualne. Wiele osób myli te filtry i ich funkcje, co prowadzi do nieoptymalnych wyników w projektach graficznych czy animacyjnych.

Pytanie 22

Która z usług jest dedykowana do modyfikacji opublikowanych na stronie internetowej treści zawierających zdjęcia?

A. FTP

B. SSH

C. DHCP

D. DNS

Wybór odpowiedzi SSH (Secure Shell), DNS (Domain Name System) i DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) jest nieprawidłowy, ponieważ te usługi pełnią różne funkcje, które nie są związane bezpośrednio z aktualizacją treści na stronach internetowych. SSH to protokół umożliwiający bezpieczny dostęp do zdalnych systemów komputerowych, głównie w celu zarządzania i administracji serwerami, a nie do przesyłania plików. Choć przez SSH można również przesyłać pliki, nie jest to jego główny cel ani standardowe zastosowanie w kontekście publikacji treści na stronach internetowych. DNS, z kolei, odpowiada za tłumaczenie nazw domen na adresy IP, co jest kluczowe dla działania internetowych usług, ale nie dotyczy aktualizacji treści. DHCP zajmuje się przydzielaniem dynamicznych adresów IP urządzeniom w sieci lokalnej, co również nie ma związku z procesem publikacji i aktualizacji artykułów. W kontekście zarządzania treściami, wybór protokołu przetwarzania plików jest kluczowy, a zrozumienie różnych protokołów sieciowych i ich zastosowań jest niezbędne dla efektywnego administrowania stronami internetowymi. Zamiast korzystać z protokołów nieodpowiednich do tego celu, jak DNS czy DHCP, warto skupić się na narzędziach stworzonych specjalnie do transferu plików, takich jak FTP.

Pytanie 23

Ile wynosi najmniejsza ilość klatek animacji na sekundę, aby uzyskać efekt względnie płynnego ruchu?

A. 24

B. 18

C. 25

D. 12

Minimalna liczba klatek animacji na sekundę, która daje wrażenie dość płynnego ruchu, wynosi 12. To wartość, która została ustalona w praktyce filmowej i animacyjnej. W rzeczywistości, przy 12 klatkach na sekundę, ruch jest już zauważalnie płynny, jeśli klatki są odpowiednio zaplanowane i dostosowane do tempa akcji. W przypadku animacji poklatkowej, tak jak w typowych filmach animowanych, 12 klatek na sekundę umożliwia uzyskanie efektu, który jest wystarczająco płynny dla większości sytuacji. W przemyśle filmowym standardem stało się 24 klatki na sekundę, co zapewnia jeszcze wyższą jakość i realizm. Zastosowanie 12 klatek na sekundę jest też popularne w produkcjach, gdzie celowo wykorzystuje się estetykę bardziej stylizowaną lub retro. Przykładem mogą być animacje typu „stop-motion”, gdzie każda klatka jest tworzona ręcznie, a artysta często korzysta z 12 FPS, aby osiągnąć pożądany efekt artystyczny. Warto również zwrócić uwagę, że przy odpowiednim montażu i synchronizacji dźwięku, 12 klatek na sekundę może być wystarczające dla wielu projektów, zwłaszcza w kontekście gier czy aplikacji interaktywnych.

Pytanie 24

Czym jest parametr, który wpływa na płynność ruchu w trakcie filmowania?

A. czas trwania ujęcia

B. typ formatu nagrywanego materiału

C. ilość klatek na sekundę

D. jakość rozdzielczości filmu

Liczba klatek na sekundę, czyli FPS, to naprawdę ważny aspekt, który wpływa na to, jak płynnie widzimy ruch w filmach. Jak masz 60 FPS, to wszystko wygląda bardziej naturalnie, zwłaszcza w szybkich scenach akcji. Zwykle filmy w kinach kręci się w 24 FPS, co jest ok dla większości fabuł, ale w telewizji czy grach, gdzie dzieje się więcej, warto postawić na 30 lub 60 FPS. Gdy klatki są zbyt niskie, to może się wydawać, że obraz skacze, co nie jest miłe dla oka. Warto dostosować liczbę klatek do tego, co oglądamy, żeby jak najlepiej cieszyć się tym, co widzimy.

Pytanie 25

Jakie są poszczególne kroki w procesie tworzenia stron internetowych?

A. Przygotowanie layoutu, kodowanie i programowanie strony, publikacja oraz optymalizacja strony

B. Rejestracja domeny i usług hostingowych, optymalizacja i aktualizacja strony, projektowanie graficzne strony

C. Przygotowanie layoutu, zgłoszenie strony do wyszukiwarek, pozycjonowanie, tworzenie kodu witryny

D. Rejestracja domeny i usług hostingu, testowanie poprawności działania serwisu www, hosting, rozwój witryny, tworzenie layoutu oraz kodu wyświetlanego w przeglądarkach internetowych

Wybór odpowiedzi dotyczącej kolejnych etapów tworzenia stron internetowych jest poprawny, ponieważ obejmuje kluczowe fazy tego procesu. Przygotowanie layoutu to fundament, który definiuje wizualny aspekt strony oraz jej użyteczność. W tej fazie ważne jest, aby uwzględnić zasady UX/UI, co ma na celu zapewnienie, że strona będzie atrakcyjna i funkcjonalna dla użytkowników. Następnie następuje kodowanie i programowanie strony, co obejmuje tworzenie struktury HTML, nadawanie stylów za pomocą CSS oraz dodawanie interaktywności z wykorzystaniem JavaScript. Publikacja i optymalizacja strony to ostatni krok, który obejmuje umieszczenie witryny na serwerze oraz jej optymalizację pod kątem wydajności i SEO, co wpływa na pozycjonowanie w wyszukiwarkach. Dobrą praktyką jest regularne aktualizowanie treści oraz technologii używanych w witrynie, co wpływa na jej bezpieczeństwo i przyciąganie odwiedzających. Właściwe podejście do wszystkich tych etapów jest kluczowe dla sukcesu każdej witryny internetowej.

Pytanie 26

Zanim przystąpimy do archiwizacji zasobów, należy

A. uporządkować pliki i zapisać ich kopie w formacie PDF

B. skategorować wszystkie elementy na warstwach oraz przekształcić tekst i obiekty na krzywe Beziera

C. zorganizować wszystkie warstwy obrazu cyfrowego, a następnie je połączyć

D. pogrupować pliki tekstowe, graficzne oraz muzyczne, umieszczając je w oddzielnych folderach

Prawidłowa odpowiedź polega na posortowaniu plików tekstowych, graficznych oraz muzycznych i umieszczeniu ich w osobnych folderach. Taki systematyczny podział ułatwia zarządzanie zasobami oraz ich późniejszą archiwizację. W praktyce, posortowanie plików według ich typu pozwala na szybsze odnalezienie i identyfikację zawartości, co jest kluczowe w kontekście organizacji pracy oraz efektywności. Zastosowanie struktury folderów zgodnie z najlepszymi praktykami archiwizacji, takimi jak klasyfikacja według typów plików, zgodności z normami ISO dotyczącymi zarządzania dokumentami, zwiększa bezpieczeństwo i dostępność danych. Na przykład, w sytuacji, gdy potrzebujesz przeprowadzić audyt, łatwiej będzie uzyskać dostęp do odpowiednich plików w zorganizowanej strukturze. Dodatkowo, przed archiwizacją warto skontaktować się z zespołem IT, aby upewnić się, że wszystkie pliki są aktualne i zabezpieczone, co jest zgodne z politykami bezpieczeństwa informacji.

Pytanie 27

Jaki krój pisma powinien być użyty w prezentacji multimedialnej, aby zapewnić najlepszą czytelność tekstu?

A. Arial

B. Arno Pro Smbd

C. Apple Chancery

D. Optima

Arial jest jednym z najbardziej rozpowszechnionych krojów pisma, który został zaprojektowany z myślą o maksymalnej czytelności, szczególnie w kontekście prezentacji multimedialnych. Kluczowe cechy tego kroju to jego prostota, wyraźne linie oraz zrównoważone proporcje, które sprawiają, że tekst jest łatwy do odczytania zarówno na dużych ekranach, jak i w formatach wydrukowanych. Standardy typograficzne wskazują, że czcionki bezszeryfowe, takie jak Arial, są bardziej odpowiednie do wyświetlania tekstu na ekranie, ponieważ nie mają zbędnych ozdób, które mogą wprowadzać w błąd wzrok. Przykłady zastosowania Arial obejmują prezentacje w programach takich jak Microsoft PowerPoint oraz materiały marketingowe, gdzie kluczowa jest jasność komunikacji. Warto również podkreślić, że według zasad dostępności, projektując materiały wizualne, należy stosować kontrastujące kolory tła i tekstu, co w połączeniu z prostym krojem pisma jak Arial, znacznie podnosi czytelność i przystępność treści dla wszystkich odbiorców.

Pytanie 28

Skanery bębnowe i płaskie zamieniają

A. obrazy cyfrowe w sygnały elektryczne

B. materiały analogowe na obrazy cyfrowe

C. obrazy cyfrowe w dane analogowe

D. obrazy analogowe na obiekty wektorowe

Skanery płaskie i bębnowe są urządzeniami, które przetwarzają materiały analogowe, takie jak zdjęcia, dokumenty czy negatywy, na obrazy cyfrowe. Proces ten polega na skanowaniu materiału źródłowego, które następnie jest konwertowane na format cyfrowy, co umożliwia dalsze przetwarzanie i edycję za pomocą oprogramowania graficznego. Przykładem praktycznego zastosowania jest archiwizacja starodruków, gdzie skanowanie pozwala zachować ich stan bez ryzyka uszkodzenia oryginału. Skanery bębnowe, ze względu na swoją wysoką rozdzielczość, są często wykorzystywane w profesjonalnych studiach graficznych, gdzie precyzja obrazu ma kluczowe znaczenie. W kontekście standardów branżowych, skanowanie materiałów analogowych na obrazy cyfrowe powinno odbywać się zgodnie z zaleceniami takich organizacji jak ISO, aby zapewnić jakość oraz trwałość skanowanych danych. Dobre praktyki obejmują również stosowanie odpowiednich ustawień skanera, takich jak rozdzielczość, głębia kolorów oraz format zapisu, co wpływa na ostateczną jakość cyfrowego obrazu.

Pytanie 29

Jaki element konstrukcji odróżnia cyfrowy aparat fotograficzny od jego analogowego odpowiednika?

A. Obiektyw

B. Wyświetlacz LCD do przeglądania zdjęć

C. Mechanizm uruchamiania migawki

D. Wizjer

Wyświetlacz LCD w cyfrowych aparatach fotograficznych stanowi kluczowy element odróżniający je od ich analogowych odpowiedników. To innowacyjne rozwiązanie pozwala na natychmiastowy podgląd zrobionych zdjęć oraz nawigację po menu aparatu. Dzięki wyświetlaczom LCD użytkownicy mogą szybko przeglądać, edytować oraz zarządzać zdjęciami, co zwiększa efektywność pracy i komfort użytkowania. W praktyce, wyświetlacze LCD w nowoczesnych aparatach często oferują dodatkowe funkcje, takie jak możliwość fotografowania w trybie podglądu na żywo, co umożliwia lepsze kadrowanie i ustawienie ostrości. Ponadto, wyświetlacze te są często dotykowe, co znacząco ułatwia interakcję z urządzeniem. W kontekście standardów branżowych, obecność wyświetlaczy LCD staje się normą w większości cyfrowych aparatów, co odzwierciedla zmianę w podejściu do fotografii, gdzie wygoda użytkownika oraz natychmiastowy dostęp do efektów pracy stają się priorytetami dla producentów. Warto również zauważyć, że w analogowych aparatach brak wyświetlacza LCD wymuszał czekanie na wywołanie filmu, co mogło być czasochłonne i kosztowne.

Pytanie 30

Który z poniższych formatów nie jest formatem plików audio?

A. SWF

B. FLAC

C. WAV

D. MP3

Odpowiedź SWF jest poprawna, ponieważ jest to format plików stworzony przez firmę Adobe, który służy głównie do animacji oraz interaktywnej zawartości w sieci, a nie do przechowywania audio. Format WAV, FLAC i MP3 to standardowe formaty plików dźwiękowych, które są szeroko wykorzystywane w branży audio. WAV, na przykład, jest formatem bezstratnym, idealnym do przechowywania surowych nagrań audio, często wykorzystywanym w profesjonalnych studiach nagraniowych. FLAC to format skompresowany bezstratnie, który zachowuje jakość dźwięku, a MP3, będący formatem stratnym, jest powszechnie używany ze względu na swoją efektywność w przechowywaniu i transmisji dźwięku. Użytkownicy powinni zwrócić uwagę na te różnice, aby odpowiednio dobrać format do zastosowania, na przykład wybierając WAV do edycji audio, a MP3 do odtwarzania na urządzeniach mobilnych.

Pytanie 31

Celem kompresji pliku graficznego jest

A. zmniejszenie rozmiaru pliku

B. obniżenie kontrastu kolorów pliku

C. podniesienie rozdzielczości pliku

D. powiększenie rozmiaru pliku

Kompresja pliku graficznego ma na celu zmniejszenie objętości pliku, co jest kluczowe dla efektywności przechowywania i przesyłania danych. Proces ten polega na zastosowaniu algorytmów, które redukują ilość informacji, które muszą być zapisane, bez znaczącego pogorszenia jakości obrazu. Przykładami takich algorytmów są JPEG dla obrazów rastrowych oraz PNG dla obrazów z przezroczystościami. W praktyce, kompresja pozwala zaoszczędzić przestrzeń na dysku, co ma istotne znaczenie w kontekście zarządzania danymi w chmurze oraz podczas przesyłania plików przez Internet. Standardy takie jak JPEG są powszechnie stosowane w fotografii cyfrowej, ponieważ umożliwiają przechowywanie dużych zbiorów zdjęć w mniejszych plikach. Dobrą praktyką jest również używanie narzędzi do analizy jakości kompresji, aby upewnić się, że zredukowana objętość nie wpływa na użyteczność pliku. Kompresja jest nieodłącznym elementem nowoczesnej obróbki graficznej oraz zarządzania multimediami, co czyni ją kluczowym zagadnieniem w dziedzinie technologii informacyjnej.

Pytanie 32

Jakie przekształcenie formatu spowoduje utratę przezroczystości obrazu?

A. PSD na GIF

B. TIFF na BMP

C. GIF na TIFF

D. BMP na JPG

Wybór pozostałych formatów konwersji może prowadzić do nieporozumień związanych z obsługą przezroczystości. Zmiana formatu PSD na GIF, na przykład, może skutkować nieco inaczej; GIF obsługuje przeźroczystość, ale z ograniczeniami w palecie kolorów, co oznacza, że przeźroczystość nie zawsze zostanie zachowana w pożądany sposób. W przypadku TIFF na BMP, oba te formaty obsługują RGB i nie wpływają na przezroczystość, więc zmiana ta nie skutkuje utratą jakichkolwiek informacji o przezroczystości, ponieważ BMP po prostu nie obsługuje tej cechy. Z kolei konwersja GIF na TIFF również nie prowadzi do utraty przezroczystości, ponieważ TIFF jest znacznie bardziej elastycznym formatem, który może przechowywać różne informacje o obrazie, w tym przeźroczystość. Kluczowym błędem w myśleniu jest założenie, że zamiana formatów zawsze wiąże się z utratą informacji, podczas gdy w rzeczywistości wiele formatów obsługuje różne aspekty obrazu, w tym przezroczystość, w różny sposób. Ważne jest, aby przed konwersją zrozumieć specyfikacje formatów oraz ich ograniczenia, co pozwoli na lepsze zarządzanie jakością i właściwościami obrazów w projektach graficznych.

Pytanie 33

Wykorzystanie przeplotu w formacie GIF wskazuje, że

A. można zwiększyć głębię bitową przypisaną do pliku.

B. obraz jest ładowany fragmentarycznie na całej wysokości.

C. można zredukować paletę kolorów.

D. plik można skalować bez strat.

Pierwsza z błędnych odpowiedzi sugeruje, że zastosowanie przeplotu w formacie GIF umożliwia redukcję palety kolorów. W rzeczywistości, paleta kolorów w formacie GIF jest ograniczona do maksymalnie 256 kolorów, co jest ustalonym standardem tego formatu. Przeplot nie ma związku z redukcją palety, ale bardziej z techniką przesyłania danych. Kolejna nieprawidłowa opcja stwierdza, że obraz jest wczytywany jednocześnie na całej wysokości, co jest sprzeczne z zasadą przeplotu, który polega na przesyłaniu danych w pionie, linia po linii. Z kolei twierdzenie, że można zwiększyć głębię bitową przypisaną plikowi, jest mylące, ponieważ GIF z definicji obsługuje tylko 8-bitową głębię kolorów, co nie pozwala na większe rozdzielczości kolorystyczne. Ostatnia z opcji mówi o bezstratnym skalowaniu plików, co jest niemożliwe w przypadku formatu GIF, który, ze względu na ograniczenia palety kolorów, nie jest odpowiedni do zachowania pełnej jakości obrazu przy zmianie rozmiaru. Te nieporozumienia mogą wynikać z braku zrozumienia podstawowych zasad działania formatów graficznych i ich ograniczeń, co jest kluczowe dla efektywnego wykorzystania tych technologii w praktyce.

Pytanie 34

Rastrowy obraz cyfrowy jest zbudowany z

A. węzłów

B. ścieżek

C. pikseli

D. krzywych

Odpowiedź 'pikseli' jest jak najbardziej trafna, bo obraz rastrowy to nic innego jak właśnie siatka pikseli. Każdy z tych pikseli ma przypisany kolor, co sprawia, że cały obraz wygląda tak, a nie inaczej. W codziennym życiu raczej często spotykamy się z obrazami rastrowymi – weźmy na przykład zdjęcia w formacie JPEG czy PNG. Zmiana koloru tylko jednego piksela może naprawdę wpłynąć na to, jak całość się prezentuje. Fajnie jest też wiedzieć, że rozdzielczość obrazu ma znaczenie, bo im wyższa, tym lepsza jakość. To ważne, zwłaszcza jak myślimy o druku czy wyświetlaniu na dużych ekranach. Na koniec dodam, że obrazy rastrowe różnią się od wektorowych, które nie są oparte na pikselach, lecz na krzywych i ścieżkach, przez co mogą być powiększane bez straty jakości.

Pytanie 35

Wskaż parametry, które należy zdefiniować, przygotowując fotografie cyfrowe do projektu galerii internetowej.

A. Rozdzielczość 72 spi, tryb barwny CMYK.

B. Rozdzielczość 72 dpi, tryb barwny CMYK.

C. Rozdzielczość 72 ppi, tryb barwny RGB.

D. Rozdzielczość 72 lpi tryb barwny RGB.

To jest dokładnie ten zestaw parametrów, który powinien być stosowany przy przygotowaniu zdjęć do publikacji w galerii internetowej. Rozdzielczość 72 ppi (pikseli na cal) jest uznawana za standardową dla grafiki wyświetlanej na ekranach komputerów czy urządzeń mobilnych – to w zupełności wystarcza, żeby zdjęcia wyglądały ostro i nie zajmowały zbyt wiele miejsca, co przekłada się na szybsze ładowanie strony. Z mojego doświadczenia, jeśli użyjemy wyższej rozdzielczości, zdjęcia będą większe i obciążą serwer, a przecież użytkownik nawet nie zauważy różnicy. Tryb barwny RGB to absolutna podstawa w kontekście internetu – większość ekranów obsługuje właśnie ten przestrzeń barwną, więc kolory pozostaną takie, jak zamierzono. W praktyce, wszystkie popularne programy graficzne domyślnie ustawiają tryb RGB dla plików przeznaczonych do sieci. Z kolei CMYK to tryb dedykowany do druku i tu zupełnie się nie sprawdzi. Co ciekawe, czasem spotykam się z opinią, że trzeba wyżej ustawić rozdzielczość, ale to tylko marnuje miejsce na dysku. No i warto pamiętać, by zapisywać zdjęcia w formatach takich jak JPEG czy PNG, bo te najczęściej są obsługiwane przez przeglądarki. Tak więc – 72 ppi i RGB to taki internetowy złoty standard.

Pytanie 36

Narzędzia w programie Adobe Photoshop, które pozwalają na tworzenie zaznaczenia na podstawie podobieństwa kolorów oraz jasności pomiędzy pikselami, to

A. lasso wielokątne i punktowy pędzel korygujący

B. ścieżki i lasso magnetyczne

C. różdżka i zakres koloru

D. magiczna gumka i smużenie

Różdżka i zakres koloru to narzędzia w Adobe Photoshop, które skutecznie wykorzystują zasadę podobieństwa barwy i jasności w procesie zaznaczania. Narzędzie różdżka automatycznie zaznacza obszary obrazu na podstawie koloru, co czyni je idealnym do szybkiego wybierania jednorodnych tła lub obiektów. Użytkownik może dostosować tolerancję, co pozwala na bardziej precyzyjne zaznaczenie, zwłaszcza w przypadkach, gdzie kolory są bliskie siebie. Z kolei opcja zakres koloru umożliwia zaznaczanie na podstawie większego zestawu kolorów, co jest szczególnie przydatne, gdy mamy do czynienia z gradientami lub złożonymi kolorami. Oba narzędzia są niezwykle przydatne w branży graficznej, gdzie precyzja zaznaczenia ma kluczowe znaczenie, na przykład podczas edycji zdjęć, projektowania grafiki i tworzenia efektów specjalnych. Efektywne stosowanie tych narzędzi pozwala na zaoszczędzenie czasu oraz uzyskanie profesjonalnych rezultatów.

Pytanie 37

Wskaż oprogramowanie służące do zbierania oraz katalogowania materiałów cyfrowych, dystrybuowane na podstawie licencji komercyjnej?

A. Picasa

B. Kodi

C. Adobe Lightroom

D. Audio Manager

Odpowiedzi takie jak Audio Manager, Picasa czy Kodi, choć mogą mieć swoje zastosowania, nie są odpowiednie w kontekście gromadzenia i katalogowania materiałów cyfrowych w sposób profesjonalny. Często pojawia się mylne przekonanie, że dowolne oprogramowanie do zarządzania multimediami spełni tę rolę. Audio Manager jest narzędziem skoncentrowanym głównie na organizacji biblioteki muzycznej, co ogranicza jego funkcje do audio, bez możliwości profesjonalnej obróbki zdjęć czy wideo. Picasa, mimo że była popularnym narzędziem do zarządzania zdjęciami, została wycofana przez Google i nie oferuje wsparcia ani aktualizacji, co czyni ją nieodpowiednim rozwiązaniem dla nowoczesnych użytkowników. Kodi natomiast to platforma do odtwarzania mediów, nie zaprojektowana z myślą o katalogowaniu materiałów cyfrowych, a bardziej o strumieniowaniu treści. Wybierając niewłaściwe oprogramowanie, użytkownicy mogą napotkać trudności w organizacji i edycji swoich zbiorów, co może prowadzić do utraty czasu oraz frustracji. Kluczowym błędem, który często popełniają użytkownicy, jest wybieranie narzędzi na podstawie ich popularności, a nie na podstawie specyficznych potrzeb związanych z pracą z materiałami cyfrowymi, co w konsekwencji utrudnia efektywne zarządzanie zasobami.

Pytanie 38

Który skrót klawiaturowy stosuje się do zaznaczenia wszystkich obiektów znajdujących się w polu obszaru roboczego programu do tworzenia grafiki wektorowej?

A. Ctrl +A

B. Ctrl +G

C. Ctrl+V

D. Ctrl +C

Dużo osób myli podstawowe skróty klawiaturowe, zwłaszcza gdy zaczyna przygodę z programami graficznymi. Często wydaje się, że skoro Ctrl+V i Ctrl+C to tak popularne kombinacje, mogą być związane z zaznaczaniem, ale w rzeczywistości pełnią zupełnie inne funkcje – Ctrl+C odpowiada za kopiowanie zaznaczonych obiektów, a Ctrl+V za ich wklejanie. To są operacje typowo związane z zarządzaniem schowkiem, a nie samym wyborem elementów na obszarze roboczym. Ctrl+G z kolei to standardowy skrót do grupowania obiektów – łączy kilka zaznaczonych elementów w jedną grupę, żeby później łatwiej je przesuwać czy modyfikować. Często spotykam się z tym, że ktoś próbuje użyć Ctrl+G do zaznaczenia wszystkiego i jest zdziwiony, że nic się nie dzieje – to jeden z najpowszechniejszych błędów początkujących. Myślę, że wynika to z podobieństwa tych skrótów i przyzwyczajeń z innych programów, gdzie logika klawiszy może się trochę różnić. Warto pamiętać, że dobra praktyka w branży to nauczyć się na pamięć tych podstawowych kombinacji i świadomie korzystać z ich funkcjonalności. Zaznaczanie wszystkich obiektów jednym klawiszem to niesamowita oszczędność czasu i energii, a używanie nieodpowiednich skrótów może prowadzić do frustracji i niepotrzebnych błędów. Korzystając z właściwych skrótów, nie tylko poprawiamy własną wydajność, ale też utrzymujemy porządek w projekcie i nie ryzykujemy chaosu, jaki może wyniknąć z przypadkowego kopiowania czy grupowania. Warto zwracać uwagę na opisy funkcji skrótów w menu programów – tam zwykle znajdziesz dokładny opis, jak dany skrót działa w konkretnej aplikacji. Dobrze jest od razu wdrożyć takie nawyki, bo później na etapie pracy zespołowej wszyscy korzystają z tych samych standardów i komunikacja jest dużo łatwiejsza. Moim zdaniem, rozumienie różnic między kopiowaniem, wklejaniem, grupowaniem a zaznaczaniem wszystkiego to podstawa skutecznej pracy w grafice wektorowej i warto poświęcić chwilę na ich opanowanie.

Pytanie 39

W pracy mobilnej, aby szybko zeskanować małą ilość tekstu, powinno się użyć skanera

A. bębnowego

B. ręcznego

C. płaskiego

D. przestrzennego

Skaner ręczny to naprawdę fajne narzędzie do szybkiego skanowania tekstu w takich mobilnych sytuacjach. Dzięki swojej budowie, można go łatwo używać do skanowania różnych dokumentów, książek czy notatek, co jest super praktyczne, gdy potrzebujesz szybko coś znaleźć. Zazwyczaj są lekkie i małe, więc bez problemu można je zabrać ze sobą gdziekolwiek, czy to w teren, w trakcie podróży służbowej, albo na jakąś konferencję. Jak porównasz je z innymi skanerami, jak płaskie czy bębnowe, to od razu widać, że te ręczne dają większą elastyczność i szybko działają. Wiele modeli ma też funkcje OCR, czyli automatycznego rozpoznawania tekstu, co jest mega przydatne w pracy biurowej, bo możesz przerobić zeskanowany tekst na edytowalny. Z praktycznego punktu widzenia, najlepiej używać ich do skanowania krótkich fragmentów, bo wtedy jakość skanowania jest najwyższa i nie ma później z tym problemów.

Pytanie 40

Jakie oprogramowanie należy wykorzystać do tworzenia grafiki wektorowej?

A. Corel Draw, Adobe Illustrator

B. Adobe Photoshop, Corel Draw

C. Adobe Photoshop, Adobe Illustrator

D. Corel Photo-Paint, Adobe Illustrator

Podczas gdy Adobe Photoshop, Corel Photo-Paint oraz inne programy graficzne mogą być używane w różnych kontekstach graficznych, nie są one odpowiednie do produkcji grafiki wektorowej. Adobe Photoshop, znany przede wszystkim jako edytor grafiki rastrowej, operuje na pikselach, co sprawia, że wszelkie zmiany w rozmiarze obrazów mogą prowadzić do utraty jakości. To podejście jest skuteczne w fotografii cyfrowej i edytowaniu obrazów, ale nie nadaje się do zastosowań wymagających precyzyjnego skalowania, jak w przypadku logo czy ilustracji wektorowych. Corel Photo-Paint, z kolei, choć bardziej zbliżony do Corel Draw, jest głównie narzędziem do edycji obrazów rastrowych, które nie oferuje pełnej funkcjonalności do tworzenia grafiki wektorowej. Typowe błędy myślowe związane z tymi programami wynikają z mylenia grafiki wektorowej z rastrową. Użytkownicy mogą sądzić, że każdy program do grafiki może zaspokoić ich potrzeby bez względu na typ projektu, co prowadzi do frustracji i niewłaściwych rezultatów. Dla osiągnięcia profesjonalnych efektów w projektach wektorowych ważne jest zrozumienie różnicy między tymi dwoma typami grafiki oraz wybór odpowiednich narzędzi, co jest kluczowe dla właściwej realizacji wizji twórczej.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej