Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 30 grudnia 2025 16:13
Data zakończenia: 30 grudnia 2025 16:46

Egzamin zdany!

Wynik: 35/40 punktów (87,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Broszura to publikacja nieperiodyczna, która zawiera ilość stron

A. od 2 do 128

B. od 8 do 68

C. od 4 do 64

D. od 4 do 48

Broszura jest klasyfikowana jako wydawnictwo nieperiodyczne, co oznacza, że nie jest publikowana cyklicznie, jak magazyny czy gazety. Definicja broszury wskazuje, że jej objętość powinna wynosić od 4 do 48 stron. Taki zakres jest zgodny z powszechnie akceptowanymi standardami w branży wydawniczej. Broszury są często używane do celów marketingowych, edukacyjnych lub informacyjnych, aby dostarczyć skondensowane informacje na temat produktu, usługi lub wydarzenia. Przykładowo, broszury mogą być bezużyteczne w kampaniach promocyjnych, gdzie kluczowe jest przedstawienie najważniejszych informacji w przystępnej formie. W kontekście dobrych praktyk, projektowanie broszur powinno uwzględniać atrakcyjną szatę graficzną, jasne komunikaty oraz odpowiednią ilość treści, aby nie przytłoczyć odbiorcy nadmiarem informacji. Oprócz tego, broszury mogą spełniać rolę materiałów pomocniczych w szkoleniach lub jako elementy wspierające sprzedaż, co podkreśla ich wartość w praktyce biznesowej.

Pytanie 2

Strona publikacji poligraficznej, która nie jest zadrukowana, określana jest jako

A. kontrą

B. wakatem

C. kolumną

D. składką

Termin 'wakat' to nic innego jak niezadrukowana strona w druku, co ma spore znaczenie w branży poligraficznej. Często wykorzystujemy wakaty, żeby zostawić miejsce na dodatkowe info, jak na przykład reklamy czy notatki. Moim zdaniem, to naprawdę przydatne, bo dzięki temu publikacja wygląda lepiej i można zaoszczędzić miejsce, jak treści nie zajmują całej strony. W projektowaniu graficznym ważne jest, żeby umieć z tego korzystać, bo odpowiednie wakaty mogą nadać lepszy wygląd i funkcjonalność. Warto pamiętać, że dobry zarządzenie wakatami może też wpłynąć na koszty produkcji, bo czasami trzeba poświęcić więcej czasu na projektowanie, żeby wszystko pasowało do reszty.

Pytanie 3

Podczas tworzenia projektu graficznego, który ma być użyty do naświetlania form drukowych offsetowych, stosuje się nadruk elementów

A. koloru czarnego

B. przeznaczonych do lakierowania wybiórczego

C. o co najmniej dwóch składowych kolorystycznych

D. wszystkich barw o nasyceniu koloru powyżej 50

Odpowiedź, że nadruk w projekcie graficznym do naświetlania form drukowych offsetowych powinien być koloru czarnego, jest zgodna z powszechnie akceptowanymi standardami w branży poligraficznej. Kolor czarny stosuje się w procesie naświetlania nie tylko ze względu na jego doskonałe właściwości kryjące, ale również dlatego, że jest to kolor, który najłatwiej odwzorować w technologii druku offsetowego. W praktyce oznacza to, że czarny nadruk doskonale współgra z innymi kolorami, a także zapewnia odpowiedni kontrast, co jest kluczowe dla czytelności i estetyki końcowego produktu. Przykładowo, w projektach, gdzie wykorzystuje się czcionki lub elementy graficzne, czarny kolor zapewnia wyrazistość, co jest istotne w materiałach reklamowych czy publikacjach drukowanych. Dodatkowo, w procesie przygotowania do druku, czarny kolor może być używany jako kolor bazowy, który następnie podlega zadrukowi innymi kolorami według modelu CMYK, co znacząco ułatwia uzyskanie pożądanych efektów wizualnych.

Pytanie 4

Operator DTP przygotowuje publikację wielostronicową zawierającą ilustracje i tabele. Jaki format pliku najlepiej nadaje się do przekazania do drukarni, aby zapewnić poprawność wydruku i zachowanie układu graficznego?

A. PDF z osadzonymi czcionkami oraz grafiką

B. DOCX z dołączonymi obrazami

C. TIFF z osobnymi warstwami

D. JPG z ilustracjami

W branży poligraficznej oraz graficznej, format PDF z osadzonymi czcionkami oraz grafiką jest absolutnym standardem przy przekazywaniu materiałów do druku, zwłaszcza jeśli chodzi o publikacje wielostronicowe. Takie rozwiązanie gwarantuje, że wszystkie elementy – zarówno tekstowe, jak i graficzne – zostaną poprawnie wyświetlone i wydrukowane, niezależnie od tego, jakim oprogramowaniem posługuje się drukarnia. Osadzenie czcionek eliminuje ryzyko zamiany fontów lub przesunięć tekstu, co niestety dość często zdarza się przy innych formatach. Dodatkowo, PDF zachowuje układ stron, kolory (w tym profile ICC), przezroczystości i warstwy, jeśli są odpowiednio przygotowane. To bardzo ważne przy wydrukach profesjonalnych, gdzie każdy detal ma znaczenie. Z mojego doświadczenia wynika, że nawet drobne błędy eksportu czy brak osadzonych fontów potrafią zupełnie zniszczyć efekt końcowy. Przekazanie pracy w PDF to nie tylko wygoda, ale też bezpieczeństwo i gwarancja zgodności z normami ISO PDF/X, co jest wymagane przez większość drukarni offsetowych i cyfrowych. W praktyce – jeżeli chcesz, aby Twój projekt wyglądał dokładnie tak, jak go zaplanowałeś, tylko PDF daje taką pewność. Warto też pamiętać, że wiele drukarni akceptuje wyłącznie pliki PDF, właśnie ze względu na przewidywalność i uniwersalność tego formatu.

Pytanie 5

Jakie wymiary posiadają plakaty brutto, jeśli gotowy plakat ma format A1, a spad wynosi 4 mm?

A. 420 × 594 mm

B. 849 × 1197 mm

C. 602 × 849 mm

D. 508 × 708 mm

Odpowiedź 602 × 849 mm jest prawidłowa, ponieważ odpowiada formatowi A1, uwzględniając dodatkowy spad wynoszący 4 mm. Format A1 w standardzie ISO 216 ma wymiary 594 × 841 mm. Aby uwzględnić spad, należy dodać 4 mm do każdej z krawędzi, co daje wymiary 602 × 849 mm. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy znajduje się w branży poligraficznej, gdzie spady są kluczowe dla zapewnienia, że kolor i obraz pokrywają całą powierzchnię po przycięciu. W przypadku projektowania plakatów lub innych materiałów drukowanych, istotne jest, aby zaplanować odpowiedni spad, co minimalizuje ryzyko białych krawędzi po przycięciu i zapewnia estetyczny wygląd finalnego produktu. Ponadto, znajomość standardowych formatów papierów, takich jak A1, pozwala na lepsze planowanie oraz organizację pracy w drukarniach, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 6

Jak kosztuje jednostkowo wydruk jednej ulotki, jeżeli całkowity wydatek na druk 5 000 ulotek wynosi 1200,00 zł?

A. 30 gr

B. 14 gr

C. 24 gr

D. 20 gr

Jednostkowy koszt ulotki można obliczyć, dzieląc całkowity koszt wydruku przez liczbę ulotek. W tym przypadku, całkowity koszt wydruku 5 000 ulotek wynosi 1200,00 zł. Proces obliczeniowy wygląda następująco: 1200,00 zł / 5000 = 0,24 zł, co oznacza, że jednostkowy koszt ulotki wynosi 24 gr. Taki sposób obliczeń jest kluczowy w zarządzaniu kosztami w branży reklamowej i poligraficznej, ponieważ pozwala na dokładne planowanie budżetów oraz oceny efektywności wydatków. Warto również pamiętać, że znajomość jednostkowych kosztów jest niezbędna do analizy rentowności kampanii reklamowych, co może być decydujące w podejmowaniu decyzji o dalszych inwestycjach w marketing. W praktyce, przedsiębiorcy często korzystają z tego rodzaju analiz w celu optymalizacji kosztów produkcji oraz maksymalizacji zysków, co jest zgodne z ogólnymi standardami zarządzania finansami w przedsiębiorstwie.

Pytanie 7

Co to za symbol lub wyrażenie, które jest umownym jednoczesnym znakiem pisarskim o ustalonym znaczeniu, na przykład: "$"?

A. digraf.

B. abrewiatura.

C. opposite.

D. ligature.

Antonym to termin, który odnosi się do słów o przeciwnym znaczeniu, takich jak 'gorący' i 'zimny'. W kontekście pytania o umowny znak pisarski, wybór antonimu jako odpowiedzi jest mylący, ponieważ nie ma on związku z ideą zastępowania słów. Ligatura to z kolei zespół dwóch lub więcej znaków pisarskich połączonych w jeden, co występuje często w typografii, na przykład w połączeniu liter 'fi' w jeden znak. Jednak ligatura nie ma stałego znaczenia jak abrewiatura, a jej zastosowanie jest bardziej estetyczne w typografii niż funkcjonalne. Digraf zaś to zestawienie dwóch liter, które mogą reprezentować jeden dźwięk, jak w przypadku 'ch' w języku polskim. Zarówno ligatura, jak i digraf nie pełnią roli umownych znaków zastępujących słowa czy frazy. Stąd wybór tych odpowiedzi wskazuje na nieporozumienie dotyczące definicji i zastosowania terminów w języku i pisarstwie. Kluczowym błędem jest niezrozumienie, że umowne znaki pisarskie, takie jak abrewiatury, mają za zadanie uprościć komunikację, a nie stanowić przeciwnych lub połączonych znaczeń w kontekście językowym.

Pytanie 8

Na ilustracji przedstawiono operację

A. korekty obiektywu.

B. selekcji obszaru.

C. kadrowania bitmapy.

D. tworzenia maski przycinającej.

Na ilustracji widać narzędzie kadrowania bitmapy, czyli tzw. crop tool w programie graficznym (tutaj Photoshop). To rozwiązanie jest standardem branżowym w podstawowej obróbce zdjęć i grafiki rastrowej. Kadrowanie polega na przycięciu obrazu do wybranego fragmentu, dzięki czemu łatwo eliminować zbędne elementy, dostosować proporcje kadru czy poprawić kompozycję. Szczególnie zwraca uwagę siatka kadrowania oparta na regule trójpodziału – to bardzo dobra praktyka, która ułatwia uzyskanie estetycznego i harmonijnego układu obrazu, zgodnie z wieloma zasadami sztuki wizualnej. Moim zdaniem, przycinanie bitmapy to jedna z tych podstawowych operacji, która jest wykorzystywana chyba przez każdego grafika czy fotografa – zarówno przy przygotowaniu zdjęć do internetu, jak i do druku. Warto pamiętać, że po kadrowaniu obraz traci raz na zawsze usunięte piksele (chyba, że pracujemy na kopii lub warstwie inteligentnej). Z mojego doświadczenia, dobrze jest zachować oryginał przed kadrowaniem, bo czasem do niego się wraca. Kadrowanie pozwala też poprawić odbiór graficzny zdjęcia, np. jeśli chcemy mocniej wyeksponować główny obiekt, jak tu – głowę zwierzęcia. To narzędzie wydaje się banalne, ale jego prawidłowe wykorzystanie robi ogromną różnicę w profesjonalnej edycji fotografii.

Pytanie 9

Cycero stanowi jednostkę pomiaru

A. angielskich

B. typograficznych

C. monotypowych

D. metrycznych

Cycero to jednostka miary stosowana w typografii, która określa wielkość czcionki. Jest to jednostka oparta na średnicy kuli używanej w odlewnictwie typograficznym, a jej wartość wynosi około 12 punktów typograficznych. Użycie cyceros w projektowaniu graficznym i typografii pozwala na precyzyjne określenie rozmiarów tekstu oraz jego czytelności. Na przykład, w przypadku projektowania książek, odpowiedni dobór cycerosów wpływa na komfort czytania oraz estetykę całego projektu. W praktyce, zmieniając rozmiar cycerosów, projektanci mogą dostosować tekst do różnych formatów, takich jak reklamy, ulotki czy strony internetowe. Warto również zauważyć, że w typografii istnieją standardy dotyczące odstępów między literami (kerning) oraz wierszami (leading), które współgrają z wielkością czcionki, co podkreśla znaczenie cycerosów w kontekście kompleksowego podejścia do projektowania tekstu.

Pytanie 10

Na rysunku przedstawiono introligatorską oprawę

A. złożoną.

B. specjalną.

C. zeszytową.

D. prostą.

Oprawa introligatorska przedstawiona na zdjęciu to przykład oprawy specjalnej, która charakteryzuje się unikalnymi metodami łączenia kartek, często wykorzystującymi spirale lub inne zaawansowane techniki. Tego typu oprawa znajduje szerokie zastosowanie w produkcji materiałów, które wymagają dużej trwałości i estetyki, takich jak albumy, notatniki czy specjalistyczne publikacje. W odróżnieniu od opraw prostej, zeszytowej czy złożonej, oprawa specjalna łączy w sobie elegancję i funkcjonalność, co czyni ją idealnym wyborem dla dodatków, które mają być intensywnie użytkowane. W branży introligatorskiej standardy dotyczące oprawy specjalnej są ściśle określone, a wykonanie wymaga zastosowania odpowiednich narzędzi oraz materiałów, co wpływa na jakość finalnego produktu. Dzięki tym właściwościom, oprawa specjalna zyskuje uznanie wśród profesjonalistów, którzy poszukują rozwiązań estetycznych i wytrzymałych.

Pytanie 11

Jaką kwotę będzie kosztować wydruk jednej teczki, jeśli drukowanie 1 000 teczek A4 kosztuje 3 000 zł brutto?

A. 6 zł

B. 9 zł

C. 3 zł

D. 10 zł

Cena jednostkowa teczki obliczana jest poprzez podzielenie całkowitego kosztu produkcji przez liczbę teczek. W tym przypadku, całkowity koszt wynosi 3000 zł, a liczba teczek to 1000. Zatem, 3000 zł / 1000 teczek = 3 zł za teczkę. Takie obliczenia są typowe w branży druku, gdzie koszt jednostkowy jest kluczowym wskaźnikiem efektywności ekonomicznej produkcji. Znajomość kosztów jednostkowych pozwala firmom lepiej planować budżety, ustalać ceny sprzedaży oraz oceniać rentowność różnych projektów. W praktyce, analiza kosztów jednostkowych jest istotnym elementem zarządzania finansowego i może mieć duże znaczenie podczas podejmowania decyzji o inwestycjach lub kosztach operacyjnych. Warto również zwrócić uwagę na zmienność kosztów, które mogą się różnić w zależności od użytych materiałów, technologii produkcji, a także skali produkcji. Dlatego znajomość i umiejętność obliczania kosztów jednostkowych jest kluczowa dla każdej organizacji zajmującej się produkcją.

Pytanie 12

Wkład skomponowany metodą "składka w składkę" oraz zszyty drutem z okładką, to oprawa

A. zeszytowa

B. specjalna

C. zakrywająca

D. złożona

Odpowiedź 'zeszytowa' jest poprawna, ponieważ odnosi się do typu oprawy, w której wkład skompletowany metodą 'składka w składkę' jest zszyty drutem z okładką. Takie rozwiązanie jest powszechnie stosowane w produkcji zeszytów i podręczników. Oprawa zeszytowa charakteryzuje się elastycznością oraz możliwością łatwego otwierania i zamykania, co jest istotne zwłaszcza w kontekście edukacji oraz codziennego użytku. Przykładem zastosowania oprawy zeszytowej mogą być notatniki szkolne, książki do ćwiczeń czy różnego rodzaju publikacje, które wymagają łatwego dostępu do treści. W branży poligraficznej oprawa zeszytowa jest jedną z najczęściej wybieranych metod, ze względu na jej efektywność kosztową oraz praktyczność. Stosując tę metodę, producenci mogą zminimalizować użycie materiałów, co jest zgodne z aktualnymi trendami zrównoważonego rozwoju. Dobrze wykonana oprawa zeszytowa zapewnia także trwałość i estetykę, co ma znaczenie dla użytkowników. Warto zaznaczyć, że standardy dotyczące oprawy zeszytowej są regulowane przez różne normy branżowe, co zapewnia odpowiednią jakość finalnego produktu.

Pytanie 13

Podaj wymiary brutto dla listu gratulacyjnego, gdy format netto to A4, a spady wynoszą 2 mm?

A. 214 × 297 mm

B. 210 × 297 mm

C. 216 × 303 mm

D. 214 × 301 mm

Właściwy format brutto listu gratulacyjnego, gdy format A4 jest formatem netto z spadami wynoszącymi 2 mm, to 214 × 301 mm. Format A4 ma wymiary 210 × 297 mm. Aby uzyskać format brutto, należy dodać spady do wymiarów netto. Spady to dodatkowy margines, który jest dodawany do projektu w celu zapewnienia, że żadne istotne elementy graficzne nie zostaną ucięte podczas procesu cięcia. W przypadku spadów wynoszących 2 mm, należy dodać 4 mm do każdej z wymiarów (2 mm z każdej strony). Dlatego 210 mm + 4 mm = 214 mm, a 297 mm + 4 mm = 301 mm. Znajomość obliczeń związanych z formatami wykorzystywanymi w druku jest kluczowa, zwłaszcza w kontekście przygotowań do projektów graficznych, które muszą być zgodne z wymaganiami drukarni. Praktyka ta jest zgodna z branżowymi standardami, które podkreślają znaczenie spadów w projektowaniu graficznym, aby zapewnić profesjonalny wygląd finalnego produktu.

Pytanie 14

Najlepszym programem do przygotowania 1000-stronicowego leksykonu do druku jest

A. Adobe InDesign

B. Corel Draw

C. Adobe Acrobat

D. Microsoft Publisher

Adobe InDesign jest uznawanym standardem w branży graficznej do przygotowywania publikacji drukowanych, w tym leksykonów, książek i czasopism. Program ten oferuje zaawansowane narzędzia do układania tekstu oraz grafiki, co pozwala na uzyskanie profesjonalnej jakości wydania. Dzięki możliwościom pracy z wieloma stronami, stylami tekstu oraz precyzyjnym zarządzaniem typografią, InDesign umożliwia efektywne przygotowanie dużych dokumentów, takich jak 1000-stronicowy leksykon. W praktyce, projektowanie w InDesign pozwala na zastosowanie szablonów, co znacznie przyspiesza proces produkcji. Ponadto, program współpracuje z innymi aplikacjami Adobe, co ułatwia integrację z grafikami stworzonymi w Photoshopie czy Illustratorze. Dobre praktyki w zakresie projektowania publikacji obejmują również tworzenie spisów treści czy indeksów, co jest kluczowe w przypadku leksykonów. Dzięki InDesign, użytkownicy mają pełną kontrolę nad formatowaniem, co jest niezbędne dla uzyskania spójnego i estetycznego efektu końcowego.

Pytanie 15

Oprawa książki przedstawionej na rysunku to oprawa

A. zeszytowa.

B. prosta.

C. złożona.

D. specjalna.

Wybór oprawy złożonej, zeszytowej lub specjalnej wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące właściwości i różnic między tymi rodzajami opraw. Oprawa złożona często wiąże się z bardziej skomplikowanymi metodami produkcji, które zazwyczaj obejmują dodatkowe elementy, takie jak zamki, metalowe okucia czy ozdobne detale. Tego rodzaju oprawa jest stosowana w publikacjach, które wymagają większej ochrony i estetyki, jak albumy czy albumy artystyczne. Oprawa zeszytowa natomiast, charakteryzuje się tym, że kartki są zszyte, co czyni ją odpowiednią dla materiałów takich jak zeszyty czy czasopisma, ale nie dla książek z grzbietem, co sugeruje oprawę klejoną lub szytą. Wybór oprawy specjalnej wiąże się z unikalnymi wymaganiami lub specjalnymi projektami, które zazwyczaj są kosztowniejsze i bardziej czasochłonne w realizacji. W związku z tym, dobór odpowiedniej oprawy powinien być przemyślany, aby spełniał zarówno funkcjonalność, jak i estetykę publikacji. Mylenie tych pojęć jest częstym błędem, który może prowadzić do nieprawidłowego zrozumienia, jak ważne są różnice w produkcji i zastosowaniu różnych rodzajów opraw. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla każdej osoby zajmującej się produkcją lub projektowaniem publikacji.

Pytanie 16

Program do zarządzania cyfrowymi zasobami, który umożliwia organizowanie plików używanych do tworzenia treści dla druku, stron internetowych i materiałów wideo, to aplikacja Adobe

A. Illustrator

B. Bridge

C. Photoshop

D. Animate

Adobe Bridge to oprogramowanie, które pełni rolę centra zarządzania zasobami cyfrowymi, co czyni je idealnym rozwiązaniem dla profesjonalistów zajmujących się tworzeniem treści. Umożliwia organizowanie, przeglądanie i edytowanie plików multimedialnych, co jest niezwykle przydatne w pracy z projektami graficznymi, video oraz publikacjami drukowanymi. Jako część ekosystemu Adobe, Bridge współpracuje z innymi aplikacjami, takimi jak Photoshop i Illustrator, co pozwala na płynne przenoszenie zasobów pomiędzy programami. Przykładowo, można łatwo zorganizować zdjęcia w Bridge i następnie otworzyć je bezpośrednio w Photoshopie do edycji. Dobre praktyki sugerują, aby wykorzystywać Bridge do tagowania i porządkowania plików, co znacznie ułatwia późniejsze wyszukiwanie i zarządzanie dużymi zbiorami zasobów. Użytkownicy mogą również tworzyć kolekcje i korzystać z metadanych, co zwiększa efektywność pracy z różnorodnymi materiałami cyfrowymi.

Pytanie 17

Który wzór stosuje się do przybliżonego przeliczania miar typograficznych na metryczne?

A. 9/3 x ilość punktów.

B. 3/8 x ilość punktów.

C. 3/8 x ilość punktów.

D. 8/11 x ilość punktów.

Wybór odpowiedzi, która nie jest odpowiedzią A, wskazuje na nieporozumienie dotyczące przeliczeń jednostek typograficznych na metryczne. W typografii kluczowe jest zrozumienie, że punkt typograficzny nie jest jednostką stałą w każdym kontekście, a jego wartość może się różnić w zależności od używanego systemu. Wybierając inne odpowiedzi, można błędnie przyjąć, że inne proporcje lub wzory, jak np. stosowanie punktu calowego lub przeliczania w oparciu o inne wartości, są odpowiednie. Typowe błędy myślowe, prowadzące do takich wniosków, to na przykład założenie, że przeliczenia z jednostek anglosaskich na metryczne można stosować w sposób sacrosanktywny, bez uwzględnienia specyfiki danego kontekstu typograficznego. Ponadto, nie rozumienie różnicy pomiędzy różnymi systemami pomiaru może prowadzić do niezgodności w projektach graficznych oraz ich późniejszej produkcji. Zła interpretacja jednostek może skutkować niedokładnościami w finalnych materiałach, co wpływa na ich jakość. W świecie typografii, gdzie precyzja jest kluczowa, znajomość właściwych wzorów przeliczeniowych oraz ich zastosowań w praktyce jest niezbędna dla osiągnięcia profesjonalnych rezultatów.

Pytanie 18

Podstawowym formatem aplikacji Adobe InDesign jest format

A. DOC

B. INDD

C. AI

D. CDR

Odpowiedź INDD jest poprawna, ponieważ jest to natywny format plików używany przez program Adobe InDesign, który jest standardowym narzędziem w branży graficznej do tworzenia i edytowania publikacji. Format INDD przechowuje wszystkie elementy projektu, w tym tekst, obrazy, style oraz układ strony, co czyni go kompleksowym rozwiązaniem do profesjonalnego składu. Przykładem zastosowania INDD może być tworzenie magazynów, broszur oraz książek, gdzie ważne jest zachowanie dokładności układu i typografii. Dzięki obsłudze wielu stron, a także zaawansowanym możliwościom typograficznym, INDD pozwala projektantom na efektywne zarządzanie dużymi projektami wydawniczymi. Warto również zauważyć, że pliki INDD mogą być łatwo eksportowane do PDF, co jest często wymagane do druku lub publikacji online, a także wspierają współpracę zespołową poprzez funkcje synchronizacji i wersjonowania dokumentów w chmurze.

Pytanie 19

Podaj wymiary brutto plakatu, gdy format netto wynosi A2, a spady mają długość 3 mm?

A. 426 x 600 mm

B. 423 x 597 mm

C. 600 x 847 mm

D. 297 x 420 mm

Odpowiedź 426 x 600 mm jest prawidłowa, ponieważ wymiary brutto plakatu oblicza się, dodając do wymiarów netto odpowiednią wartość spadów. Format A2 ma wymiary 420 x 594 mm. Aby obliczyć wymiary brutto, należy dodać spady do każdej strony. Dla spadów rzędu 3 mm dodajemy 3 mm z każdej strony. Zatem: szerokość brutto wynosi 420 mm + 2 x 3 mm = 426 mm, a wysokość brutto wynosi 594 mm + 2 x 3 mm = 600 mm. W branży poligraficznej, uwzględnianie spadów jest kluczowe, ponieważ zapobiega to powstawaniu białych krawędzi, kiedy plakat jest przycinany na końcowym etapie produkcji. Użycie odpowiednich wymiarów brutto jest standardem w przygotowaniu plików do druku, co zapewnia profesjonalny wygląd i wysoką jakość wykonania. Przykładem praktycznym może być drukowanie plakatów do kampanii reklamowych, gdzie estetyka i precyzyjne wykonanie są kluczowe dla sukcesu projektu.

Pytanie 20

Który zbiór zawiera wyłącznie formaty grafiki wektorowej?

A. AI, JPEG

B. CDR, AI

C. CDR, PSD

D. AI, TIFF

Formaty CDR i AI to typowe przykłady plików grafiki wektorowej i faktycznie, to one tworzą zestaw zawierający wyłącznie takie formaty. CDR to format programu CorelDRAW, bardzo często wykorzystywany w poligrafii, projektowaniu znaków firmowych, nadruków na odzieżach czy materiałach reklamowych – tam, gdzie rozdzielczość nie powinna być ograniczeniem, a skalowanie grafiki jest niezbędne. Z kolei AI to pliki Adobe Illustratora, chyba jeden z najbardziej rozpoznawalnych formatów wektorowych na świecie, powszechnie stosowany w agencjach reklamowych, studiach graficznych czy przy tworzeniu identyfikacji wizualnej. Wektorowe formaty plików mają tę przewagę, że nie tracą jakości przy powiększaniu – zapisują informacje o kształtach, liniach i krzywych matematycznie, a nie w formie punktów (pikseli) jak obrazy rastrowe. Moim zdaniem każda osoba pracująca w branży graficznej powinna mieć te formaty w małym palcu, bo często wymagają ich drukarnie czy firmy od cięcia ploterowego. Warto wiedzieć, że na rynku istnieje jeszcze kilka innych formatów wektorowych, np. SVG czy EPS, ale CDR i AI są zdecydowanie najczęściej spotykane w profesjonalnym środowisku. Dobrze jest też pamiętać, że niektóre programy potrafią konwertować pliki między tymi formatami, ale czasami mogą się pojawić drobne błędy z warstwami czy przezroczystościami – to już taka branżowa codzienność.

Pytanie 21

Proces wykonywania kolorowego wydruku przed jego finalnym drukowaniem to

A. proofing

B. kerning

C. rendering

D. tracking

Odpowiedź "proofing" jest poprawna, ponieważ odnosi się do procesu przygotowania próbnych odbitek przed finalnym drukiem. Proofing to kluczowy etap w branży poligraficznej, który pozwala na ocenę i kontrolę jakości kolorów oraz szczegółów projektu. Umożliwia to projektantom, klientom i drukarniom wprowadzenie niezbędnych korekt zanim rozpocznie się właściwy proces drukowania. Istnieją różne rodzaje proofingu, w tym proofing cyfrowy, który jest wykorzystywany do sprawdzenia, jak projekt będzie wyglądał po wydruku, oraz proofing offsetowy, stosowany w bardziej tradycyjnych technikach drukarskich. Praktyczne zastosowanie tego procesu pozwala na uniknięcie kosztownych błędów i zapewnia, że końcowy produkt będzie zgodny z oczekiwaniami. Dobre praktyki w proofingu obejmują korzystanie z odpowiednich profili kolorów oraz zastosowanie sprzętu kalibracyjnego, co pozwala na zachowanie spójności kolorystycznej w całym procesie produkcji. Właściwe przeprowadzenie proofingu jest niezbędne dla osiągnięcia wysokiej jakości druku oraz satysfakcji klienta.

Pytanie 22

Przy skanowaniu w skali 1:1 rozdzielczość skanowania oryginałów kreskowych powinna wynosić

A. 1200 ppi

B. 220 ppi

C. 300 ppi

D. 600 ppi

Jeśli chodzi o skanowanie oryginałów kreskowych, bardzo często pojawia się mylne przekonanie, że wystarczy zastosować rozdzielczość typową dla zdjęć lub dokumentów tekstowych, czyli np. 220 czy 300 ppi. Takie podejście wydaje się logiczne – w końcu te wartości wystarczają do większości wydruków czy archiwizacji zdjęć. Jednak grafika kreskowa rządzi się swoimi prawami. Jej największą cechą charakterystyczną są ostre krawędzie, jednolite wypełnienia i bardzo cienkie linie, które przy zbyt niskiej rozdzielczości zamienią się w rozmyte, poszarpane lub wręcz zanikające szczegóły. 220 ppi to parametr typowy raczej do szybkiego skanowania roboczego lub dokumentów niewymagających detalu, a 300 ppi – nawet jeśli uznawaną za uniwersalną, to nie daje wystarczającej precyzji przy lineartach. Jeszcze częściej spotyka się rozdzielczość 600 ppi i rzeczywiście, przy niektórych pracach ten poziom już pozwala uzyskać niezłe efekty, ale nadal jest to wartość minimalna – szczególnie, gdy oryginał ma być powiększany lub poddawany dalszej edycji. Moim zdaniem, bazowanie na niższych rozdzielczościach bierze się z chęci oszczędności miejsca na dysku lub szybszej pracy, lecz bardzo szybko można się na tym „przejechać”, bo efekty końcowe, zwłaszcza w druku czy przy precyzyjnym wektoryzowaniu, będą rozczarowujące. Standardy branżowe sugerują minimum 1200 ppi właśnie po to, żeby każdy detal został idealnie oddany, uniknąć efektu „ząbkowania” oraz zapewnić pełną kompatybilność z urządzeniami poligraficznymi. Dobrą praktyką jest więc nie oszczędzać na rozdzielczości, bo odzyskanie utraconych detali po skanowaniu jest często niemożliwe lub bardzo czasochłonne. Warto więc od razu wybrać 1200 ppi przy pracy z kreskówkami, nawet jeśli plik będzie większy – oszczędzi to wielu problemów na etapie produkcji.

Pytanie 23

Który z formatów plików graficznych nie obsługuje przezroczystości tła?

A. PNG

B. TIFF

C. JPEG

D. GIF

JPEG kompletnie nie obsługuje przezroczystości tła, co jest dość istotną cechą tego formatu. Ten format został zaprojektowany głównie z myślą o kompresji zdjęć i grafiki rastrowej, gdzie przezroczystość po prostu nie była wtedy potrzebna. Z mojego doświadczenia, kiedy ktoś próbuje zapisać obraz z przezroczystością do JPEG, to przezroczyste fragmenty po prostu zamienią się na jednolite tło – najczęściej białe lub czarne, w zależności od programu. No i to potrafi kompletnie popsuć wygląd, chociażby logotypów czy ikon. W projektowaniu stron internetowych czy UI do aplikacji, stosowanie JPEG-a do plików wymagających przezroczystości jest dużym błędem; tu dużo lepiej sprawdzają się PNG lub GIF. Również w grafice rastrowej, wszędzie tam gdzie wymagana jest alfa (np. cienie, ładne przejścia na przezroczystość), JPEG się nie sprawdzi. Moim zdaniem o tym ograniczeniu powinien wiedzieć każdy, kto pracuje z grafiką cyfrową, bo nie raz widziałem, jak ktoś przypadkowo eksportuje plik z przezroczystością do JPEG i potem się dziwi, że tło 'magicznie' się pojawiło. Generalnie, jeśli zależy Ci na przezroczystości – trzymaj się z daleka od JPEG-a. Warto dodać, że jest to zgodne ze standardem JPEG (Joint Photographic Experts Group), który nie przewiduje kanału alfa, a przezroczystość możliwa jest tylko w nielicznych, niestandardowych rozszerzeniach, które praktycznie się nie przyjęły.

Pytanie 24

Cycero to jednostka długości odpowiadająca

A. 12 punktom typograficznym.

B. 14 punktom typograficznym.

C. 18 punktom typograficznym.

D. 16 punktom typograficznym.

Cycero rzeczywiście odpowiada 12 punktom typograficznym i jest to jednostka długości stosowana głównie w europejskim, tradycyjnym zecerstwie oraz typografii. W praktyce, gdy projektuje się skład tekstu np. książek, czasopism czy nawet wizytówek, bardzo często spotkasz się z jednostkami punktowymi i właśnie cycero. Moim zdaniem warto zapamiętać, że 1 cycero to około 4,5 mm – praktyczna wskazówka, kiedy nie masz linijki pod ręką, a musisz coś szybko przeliczyć. Standardy branżowe, zwłaszcza w poligrafii i DTP (Desktop Publishing), nadal korzystają z tej jednostki, szczególnie w tradycyjnych wydawnictwach. Cycero ma swoje korzenie w systemie Didota, stosowanym przez drukarzy w Europie Zachodniej, trochę w opozycji do systemu pica wykorzystywanego w krajach anglosaskich. Często młodzi graficy mylą te jednostki, bo w anglosaskim pica mamy 12 punktów, ale są to nieco inne punkty niż te w cycero, więc trzeba uważać na takie niuanse – mi osobiście zdarzyło się kiedyś zamówić druk, który wyszedł minimalnie nie taki, przez złe przeliczenie tych wartości. Warto też dodać, że zrozumienie cycero pozwala lepiej czytać stare normy typograficzne, a także korzystać z archiwalnych instrukcji obsługi zecerskich urządzeń. Dobrze, że kojarzysz takie szczegóły – bo one naprawdę robią różnicę w profesjonalnym składzie tekstu.

Pytanie 25

Ile arkuszy B2 należy przygotować, aby wydrukować 1 000 plakatów o formacie A3, biorąc pod uwagę naddatek technologiczny wynoszący 5%?

A. 500 arkuszy

B. 1 000 arkuszy

C. 1 050 arkuszy

D. 525 arkuszy

Aby obliczyć liczbę arkuszy B2 potrzebnych do wykonania 1 000 plakatów formatu A3, należy uwzględnić naddatek technologiczny wynoszący 5%. Format A3 ma wymiar 297 mm x 420 mm, co oznacza, że można na jednym arkuszu B2 (format 500 mm x 700 mm) umieścić 2 plakaty A3 w orientacji poziomej. Całkowita liczba plakatów potrzebnych, uwzględniając naddatek, wynosi: 1 000 plakatów + 5% = 1 050 plakatów. Przy założeniu, że na jednym arkuszu B2 można uzyskać 2 plakatów A3, potrzebujemy 1 050 / 2 = 525 arkuszy B2. W praktyce, takie obliczenia są kluczowe w przemyśle poligraficznym, gdzie precyzyjne planowanie materiałów pozwala na optymalizację kosztów i minimalizację odpadów. Warto również pamiętać o standardach dotyczących przygotowania do druku, które często zalecają dodanie naddatku technologicznego, aby uwzględnić ewentualne błędy podczas produkcji oraz cięcia materiałów. Wiedza ta jest niezwykle ważna dla efektywnego zarządzania produkcją i utrzymania wysokiej jakości druku.

Pytanie 26

Rysunek obrazuje

A. zmianę trybu kolorów.

B. skalowanie zdjęcia.

C. zmianę rozdzielczości zdjęcia.

D. eksportowanie pliku.

Poprawna odpowiedź wskazuje na zmianę trybu kolorów, co jest istotnym aspektem pracy z obrazami w programach graficznych. W kontekście wybranego menu, zmiana trybu kolorów wpływa na sposób, w jaki obraz jest wyświetlany i interpretowany przez urządzenia. Na przykład, gdy wybierzemy tryb RGB, intensywność kolorów czerwonego, zielonego i niebieskiego wpływa na ostateczny wygląd zdjęcia na ekranie. W praktyce, zmiana trybu kolorów jest kluczowa przy przygotowywaniu grafik do druku, gdzie często stosuje się tryb CMYK, co pozwala na uzyskanie dokładniejszych i bardziej przewidywalnych wyników na papierze. Warto również znać różne tryby kolorów i ich zastosowania, aby móc świadomie dobierać odpowiednią konfigurację dla danego projektu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży graficznej.

Pytanie 27

Zrzut ekranowy obrazuje

A. kadrowanie zdjęcia.

B. zmianę trybu kolorów.

C. zmianę rozdzielczości zdjęcia.

D. importowanie pliku.

Zmiana trybu kolorów to naprawdę ważny krok, kiedy pracujemy z grafiką. Widziałem, że w zrzucie ekranu są różne tryby, jak RGB, CMYK czy Skala szarości, co sugeruje, że wiesz, jak wybierać odpowiednią reprezentację kolorów. To istotne, bo każdy tryb ma swoje miejsce: RGB jest spoko do aplikacji cyfrowych, a CMYK to klasa w druku. Dobrze dobrany tryb kolorów naprawdę może poprawić jakość finalnego produktu. W branży graficznej warto mieć świadomość, jak różne tryby wpływają na obraz, bo to zgodne z tym, co jest uważane za dobre praktyki w grafice i edycji zdjęć. Jak to zrozumiesz, będzie Ci łatwiej zarządzać kolorami i poprawić całokształt swojej pracy.

Pytanie 28

Ile arkuszy należy przygotować, aby wydrukować 5 000 okładek zeszytów formatu A4, jeśli drukowanie odbywa się na maszynie drukującej formatu B2?

A. 5 000 arkuszy netto formatu B2

B. 2 500 arkuszy netto formatu A3

C. 2 500 arkuszy netto formatu B2

D. 2 500 arkuszy netto formatu A2

Odpowiedź 2, czyli 2 500 arkuszy netto formatu B2, jest poprawna, ponieważ przy wydrukach na maszynie formatu B2 należy obliczyć, ile arkuszy potrzebne jest na wydrukowanie określonej liczby okładek w formacie A4. Rozmiar arkusza A4 wynosi 210 mm x 297 mm, a rozmiar arkusza B2 to 500 mm x 700 mm. Każdy arkusz B2 może pomieścić cztery arkusze A4, ponieważ dwa arkusze A4 mieszczą się w jednym wierszu oraz dwa w kolumnie. Zatem, aby uzyskać 5 000 okładek A4, potrzebujemy 5 000 / 4 = 1 250 arkuszy B2. Jednak, ponieważ pytanie dotyczy arkuszy netto, które uwzględniają straty materiałowe i inne czynniki, powinniśmy pomnożyć tę wartość przez 2, co daje nam 2 500 arkuszy netto. Taki sposób obliczeń jest zgodny z dobrą praktyką w branży poligraficznej, gdzie uwzględnia się także zapas materiału oraz efektywność produkcji.

Pytanie 29

Jakie podłoże powinno być wykorzystane do druku kart lojalnościowych?

A. Karton powlekany 280 g/m2

B. Papier samoprzylepny 120 g/m

C. Papier offsetowy 60 g/m2

D. Karton lity 450 g/m2

Karton powlekany 280 g/m2 jest najlepszym wyborem do produkcji kart lojalnościowych ze względu na swoje właściwości fizyczne i estetyczne. Ten typ podłoża charakteryzuje się wysoką gramaturą, co zapewnia wytrzymałość i odporność na uszkodzenia mechaniczne, co jest kluczowe w przypadku produktów, które są często używane i noszone w portfelach. Powłoka zastosowana na kartonie może dodatkowo zwiększać jego odporność na wilgoć oraz zabrudzenia, co sprawia, że karty lojalnościowe zachowują atrakcyjny wygląd przez dłuższy czas. Ponadto, karton powlekany doskonale współpracuje z technikami druku, takimi jak offset czy cyfrowy, co pozwala na uzyskanie wysokiej jakości wydruków z wyrazistymi kolorami i detalami. W praktyce, wiele firm korzysta z kartonów powlekanych do produkcji kart lojalnościowych, co potwierdzają standardy branżowe, takie jak ISO 12647, które dotyczą jakości druku. Karty wykonane z tego materiału mogą być również łatwo laminowane, co dodaje im dodatkowej warstwy ochrony i elegancji.

Pytanie 30

Jakie będą koszty jednorazowego druku arkusza w jednym kolorze na półformatowej drukarce, jeśli to wynosi 4 grosze? Ile trzeba zapłacić za wydruk 10 000 ulotek w formacie A5 w kolorze 1 + 0?

A. 70 zł

B. 40 zł

C. 60 zł

D. 50 zł

Koszt jednostronnego wydrukowania arkusza w jednym kolorze na półformatowej maszynie drukującej wynosi 4 grosze. W przypadku ulotek formatu A5, które stanowią połowę formatu A4, konieczne jest wydrukowanie dwóch stron na jednym arkuszu A4, aby uzyskać dwie ulotki A5. Zatem, aby wydrukować 10 000 ulotek A5, potrzebujemy 10 000 / 2 = 5 000 arkuszy A4. Koszt wydruku jednego arkusza A4, przy jednostkowym koszcie 4 groszy za stronę, wynosi 4 grosze. Zatem całkowity koszt wydruku 5 000 arkuszy A4 będzie wynosił 5 000 * 4 grosze = 20 000 groszy, co po przeliczeniu na złote daje 20 000 / 100 = 200 zł. Jednakże w zadaniu pytano o koszt przy kolorystyce 1 + 0, co oznacza wydruk jednej strony w kolorze i drugiej strony w białym. Koszt jednostronnego wydruku w kolorze wynosi 4 grosze, a druga strona jest biała, więc nie generuje dodatkowych kosztów. Dlatego całkowity koszt wynosi 5 000 * 4 grosze = 20 000 groszy, co po przeliczeniu na złote daje 50 zł. W praktyce, właściwe zrozumienie kosztów jednostkowych jest kluczowe dla planowania budżetu na produkcję materiałów promocyjnych, a także dla efektywnego zarządzania procesem drukowania.

Pytanie 31

Koszt realizacji procesu drukowania na danej maszynie nie jest uzależniony od

A. stanu technicznego maszyny

B. typy drukowanej pracy

C. liczby wydruków

D. metody przygotowania form drukowych

Stwierdzenie, że koszt procesu drukowania na określonej maszynie nie zależy od stanu technicznego maszyny, jest prawidłowe, ponieważ stan techniczny urządzenia nie wpływa bezpośrednio na sam koszt jednostkowy druku. Koszty takie jak materiały eksploatacyjne (papier, tusze, farby) oraz praca operatorów są bardziej wpływowe przy określaniu kosztu druku. W praktyce, jeśli maszyna jest w dobrym stanie technicznym, może pracować z większą efektywnością, co przekłada się na niższe koszty operacyjne w dłuższej perspektywie, ale nie zmienia samego faktu, że przy danym nakładzie czy technologii wykonania form, koszty są stałe. W branży drukarskiej praktyki takie jak regularne serwisowanie maszyn, stosowanie wysokiej jakości materiałów oraz optymalizacja procesów produkcyjnych są kluczowe dla osiągnięcia efektywności kosztowej. Warto również pamiętać, że zgodnie z normami ISO w obszarze zarządzania jakością, regularne przeglądy techniczne maszyn są zalecane jako część strategii zapewnienia jakości, co może pośrednio wpłynąć na koszty produkcji poprzez zmniejszenie awaryjności i przestojów.

Pytanie 32

Ile składek jest potrzebnych do stworzenia 32-stronicowej broszury w formacie A5, biorąc pod uwagę, że została ona wydrukowana na arkuszach w formacie A2?

A. Z 2 składek

B. Z 1 składki

C. Z 4 składek

D. Z 3 składek

Odpowiedź "Z 2 składek" jest prawidłowa, ponieważ broszura formatu A5, składająca się z 32 stron, może być tworzona z arkuszy A2. Arkusz A2 ma wymiary 420 mm x 594 mm. Przy składaniu arkusza A2 na pół uzyskujemy arkusz A3, a kolejne złożenie na pół generuje arkusze A4, które po złożeniu na pół dają format A5. W kontekście druku, jedna składka A2 może dostarczyć cztery strony A5. Aby uzyskać 32 strony, potrzebujemy 8 arkuszy A2, co daje nam 2 składki, ponieważ każda składka A2 daje 16 stron A5 (4 strony A5 z każdej połówki). W praktyce, projektując broszury, należy także pamiętać o marginesach na cięcie i zszywaniu, co jest standardem w branży graficznej. W przypadku większych projektów drukarskich, dobrze jest korzystać z oprogramowania do druku, które automatycznie dostosowuje układ stron i składek, aby zminimalizować straty materiałowe i zyskać estetyczny efekt końcowy.

Pytanie 33

Którą techniką wykonano nadruk na owocu przedstawionym na rysunku?

A. Fleksograficzną.

B. Offsetową.

C. Rotograwiurową.

D. Tamponową.

Technika tamponowa to efektywny sposób nadruku na nieregularnych powierzchniach, co czyni ją idealną do zastosowań na przedmiotach o nietypowych kształtach, takich jak owoce. Dzięki zastosowaniu elastycznego tamponu, obraz może być przenoszony z płaskiej matrycy na trójwymiarową powierzchnię, co umożliwia uzyskanie wyraźnych i szczegółowych nadruków. W przypadku owoców, takich jak pomarańcze, technika ta zapewnia doskonałą jakość odwzorowania kolorów oraz detali, co jest szczególnie ważne w branży reklamowej i promocyjnej. Ponadto, nadruki tamponowe są odporne na działanie czynników zewnętrznych, co sprawia, że są praktyczne w zastosowaniach komercyjnych oraz dekoracyjnych. W kontekście standardów branżowych, technika tamponowa jest uznawana za jedną z najefektywniejszych metod druku w przypadku materiałów o powierzchni o złożonej geometrii, co potwierdza jej popularność w różnych dziedzinach, od produkcji zabawek po reklamę. Zastosowanie tej techniki w drukowaniu na owocach może również posłużyć jako ciekawy element w promocji zdrowego stylu życia.

Pytanie 34

Broszura do druku

A. periodyczny powyżej 64 stronic.

B. nieperiodyczny do 48 stronic.

C. nieperiodyczny do 160 stronic.

D. periodyczny do 32 stronic.

Broszura to specyficzna forma wydawnictwa drukowanego, która – zgodnie ze standardami branżowymi i definicjami stosowanymi w poligrafii oraz bibliotekoznawstwie – jest nieperiodyczna i zwykle posiada od 4 do 48 stron. Kluczowe jest tu rozróżnienie między broszurą a innymi publikacjami, jak czasopisma czy książki. Broszur nie wydaje się regularnie, co oznacza, że nie są one periodykami. Broszury idealnie sprawdzają się, gdy chcemy przedstawić reklamę produktu, instrukcję, ofertę handlową czy informator edukacyjny – są na tyle obszerne, by zawrzeć sensowną treść, ale nie za duże, by były niewygodne w użytkowaniu. W praktyce, np. przy projektowaniu materiałów dla firm lub organizacji, zawsze warto pamiętać, że powyżej 48 stron dokument klasyfikuje się już najczęściej jako książkę według norm takich jak PN-ISO 9707:1994. Moim zdaniem, przy pracy w drukarni czy biurze graficznym, trzeba jasno odróżniać broszurę od periodyków, bo ma to duże znaczenie przy wycenie, projektowaniu oprawy, doborze papieru i w ogóle planowaniu nakładu. Często spotyka się też praktyczne broszury firmowe czy informatory samorządowe – tutaj nieperiodyczność i ograniczenie do 48 stron są właśnie kluczowe dla nazewnictwa i procesu technologicznego.

Pytanie 35

Który rodzaj pudła z katalogu standardów FEFCO przedstawiono na rysunku?

A. Jednoczęściowe.

B. Klapowe.

C. Teleskopowe.

D. Wsuwane.

Tutaj mamy do czynienia z tzw. pudłem teleskopowym, co zresztą widać po sposobie konstrukcji na rysunku. Takie opakowania zgodnie z katalogiem FEFCO należą do grupy 03 i składają się z dwóch oddzielnych części – wieka oraz dna – które zachodzą na siebie, tworząc coś w rodzaju teleskopu. Moim zdaniem to jedno z najpraktyczniejszych rozwiązań, jeśli chodzi o ochronę towaru, bo dzięki podwójnym ściankom w miejscu zakładki cały karton jest wytrzymalszy na zgniatanie. Przy transporcie to ogromna zaleta, szczególnie gdy w grę wchodzą wyroby delikatne, np. szkło czy artykuły dekoracyjne. Branża e-commerce też często sięga po ten rodzaj pudeł, bo pozwala wygodnie pakować i rozpakowywać towar, a klient nie musi się siłować z klapami. Standardy FEFCO wyraźnie rozróżniają ten typ na tle chociażby klapowych, bo teleskopowe umożliwiają lepszą personalizację wysokości i szerokości przez nakładanie wieka na różną głębokość. Z mojego doświadczenia wynika, że firmy doceniają też łatwość automatyzacji przy składaniu teleskopów na linii pakującej. W praktyce, jeśli myślisz o opakowaniu na zestawy prezentowe albo karton do magazynowania, ten typ będzie naprawdę uniwersalny.

Pytanie 36

Na czym polega różnica między naświetlarkami CtP a CtF?

A. naświetlają płyty offsetowe, a CtF w innych technikach

B. wykorzystują dane cyfrowe

C. naświetlają formy drukowe, a CtF formy kopiowe

D. naświetlają formy drukowe, a CtF formy papierowe

Naświetlarki CtF, jak sama nazwa wskazuje, są przeznaczone do naświetlania form na filmie, co jest procesem mniej efektywnym i bardziej czasochłonnym niż w przypadku CtP. Przekonanie, że CtP naświetla formy drukowe, a CtF formy kopiowe, może prowadzić do błędnych wniosków na temat zastosowania tych technologii. Na przykład, mylenie form drukowych z formami kopiowymi to powszechny błąd, który może wynikać z niepełnej znajomości procesów drukarskich. Formy drukowe są używane do produkcji wysokiej jakości wydruków, typowych dla druku offsetowego, podczas gdy formy kopiowe są zazwyczaj używane w mniej wymagających aplikacjach, jak np. drukowanie jednej kopii dokumentu. Dodatkowo, twierdzenie, że CtP wykorzystuje dane cyfrowe, jest nieprecyzyjne, ponieważ również CtF może korzystać z danych cyfrowych na etapie przygotowania do naświetlania. Ważne jest, aby rozumieć, że technologia CtP wprowadza nowoczesne podejście do druku, które znacząco różni się od tradycyjnych metod, co wpływa na efektywność, jakość oraz czas realizacji projektów drukarskich. Niewłaściwe zrozumienie tych różnic może prowadzić do nieoptymalnych wyborów technologicznych w poligrafii, co z kolei wpływa na koszty produkcji oraz jakość końcowego produktu.

Pytanie 37

Drukowanie arkusza z jednolitym tłem pokrywającym 100% powierzchni farbą określanym jest jako

A. tinty

B. gradientu

C. siatki

D. apli

Odpowiedź 'apli' jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do procesu, w którym na arkuszu stosuje się jednolity kolor, co w praktyce oznacza pokrycie farbą o 100% w danym obszarze. W kontekście druku, apli to technika, która znajduje szerokie zastosowanie w reklamie, opakowaniach oraz projektowaniu graficznym. Umożliwia uzyskanie jednolitych barw, co jest szczególnie istotne w przypadku projektów, gdzie jakość wizualna i spójność kolorystyczna mają kluczowe znaczenie. W standardach druku, takich jak ISO 12647, podkreśla się znaczenie precyzyjnego zarządzania kolorami i farbami, co pozwala na uzyskanie pożądanych efektów wizualnych. Praktyczne zastosowanie apli można zaobserwować na plakatach, broszurach oraz w akcesoriach reklamowych, gdzie jednolite tło jest niezbędne do skutecznego przekazu wizualnego. Właściwe przygotowanie plików do druku z uwzględnieniem pokrycia farbą pozwala na uniknięcie błędów kolorystycznych i zapewnia wysoką jakość końcowego produktu.

Pytanie 38

Wskaż poprawną kolejność etapów przygotowania pliku do druku:

A. Eksport do PDF, projektowanie, ustawienie spadów, konwersja kolorów

B. Projektowanie, ustawienie spadów, konwersja kolorów, eksport do PDF

C. Projektowanie, eksport do JPG, konwersja kolorów, ustawienie marginesów

D. Konwersja kolorów, eksport do PNG, projektowanie, ustawienie spadów

Poprawna kolejność przygotowania pliku do druku wynika bezpośrednio z praktyki poligraficznej i standardów branżowych, takich jak wytyczne FOGRA czy zalecenia Adobe. Najpierw projektuje się publikację, ponieważ to na tym etapie decyduje się o układzie, typografii, kolorystyce i wszystkich elementach graficznych. Kolejny krok to ustawienie spadów, czyli marginesów bezpieczeństwa poza obszarem cięcia – to kluczowe, żeby uniknąć białych krawędzi po docięciu arkusza. Następnie konwertuje się kolory do przestrzeni CMYK, która jest standardem w druku offsetowym i cyfrowym. Pozwala to uniknąć niepożądanych niespodzianek kolorystycznych, które często wychodzą przy nieprzekształconych grafikach RGB. Na końcu cały projekt eksportuje się do PDF, najlepiej w wersji zgodnej ze standardem PDF/X (np. PDF/X-1a), który gwarantuje zgodność z maszynami drukarskimi i zachowanie wszystkich elementów projektu. Ta sekwencja maksymalizuje kontrolę nad jakością oraz minimalizuje ryzyko błędów na etapie druku. W praktyce, jeśli pominiemy którykolwiek z tych kroków lub zrobimy je w złej kolejności, drukarnia może zwrócić plik do poprawy lub wydrukować go z błędami. Moim zdaniem to taki must-have workflow dla każdego grafika przygotowującego materiały do druku – daje spokój i przewidywalność efektów.

Pytanie 39

Jaki jest czas potrzebny na wydrukowanie 10 000 płyt CD na cyfrowej maszynie pracującej z wydajnością 4 000 szt./h?

A. 4 h

B. 2,5 h

C. 1 h

D. 0,5 h

Aby obliczyć czas potrzebny na wydrukowanie 10 000 płyt CD przy użyciu maszyny cyfrowej o wydajności 4 000 sztuk na godzinę, należy zastosować proste równanie czasu, które opiera się na wydajności maszyny. Czas drukowania można obliczyć dzieląc całkowitą liczbę płyt przez wydajność maszyny. W tym przypadku: 10 000 płyt / 4 000 sztuk/h = 2,5 h. W praktyce oznacza to, że maszyna jest w stanie wydrukować 2 500 płyt w ciągu godziny, co przekłada się na 2,5 godziny potrzebne na zrealizowanie całego zlecenia. W branży produkcji cyfrowej, efektywność maszyn jest kluczowym wskaźnikiem, który pozwala na optymalizację procesów produkcyjnych oraz oszacowanie kosztów. Dobrą praktyką jest również monitorowanie wydajności sprzętu oraz planowanie produkcji, aby zminimalizować przestoje i maksymalizować efektywność, co z kolei przekłada się na konkurencyjność firmy.

Pytanie 40

Który z poniższych elementów jest niezbędny w przygotowaniu grafiki do druku?

A. Spady

B. Filtry

C. Gradienty

D. Warstwy

Spady są kluczowym elementem przy przygotowywaniu grafiki do druku. Zapewniają one, że gdy drukowanie i cięcie arkuszy papieru nie są idealnie precyzyjne, nie pozostanie biały margines na krawędziach. Spady to nic innego jak obszar poza rzeczywistym wymiarem grafiki, który jest drukowany i później odcięty w procesie wykończeniowym. Standardowe spady mają zazwyczaj 3-5 mm szerokości. Ich obecność pomaga uniknąć problemów związanych z przesunięciami podczas cięcia, które mogą wystąpić w trakcie masowej produkcji. W przypadku braku spadów, nawet niewielkie odchylenie może skutkować nieestetycznym białym pasem na krawędzi pracy, co jest szczególnie widoczne przy pełnokolorowych projektach. Dlatego właściwe ustawienie spadów jest nie tylko dobrą praktyką, ale często wymogiem drukarni, aby zapewnić najwyższą jakość finalnego produktu. Należy także pamiętać o dostosowaniu projektu tak, aby elementy istotne nie znajdowały się zbyt blisko linii cięcia, co mogłoby skutkować ich nieoczekiwanym przycięciem.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej