Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik weterynarii
  • Kwalifikacja: ROL.12 - Wykonywanie weterynaryjnych czynności pomocniczych
  • Data rozpoczęcia: 26 października 2025 09:50
  • Data zakończenia: 26 października 2025 10:03

Egzamin zdany!

Wynik: 20/40 punktów (50,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jaką metodę znakowania bydła dopuszcza prawo?

A. wypalanie
B. kolczykowanie
C. kopiowanie
D. wymrażanie
Kolczykowanie to jedna z najpopularniejszych metod znakowania bydła na całym świecie. W skrócie, polega na włożeniu kolczyków do uszu zwierząt. To podejście jest zgodne z przepisami prawnymi i standardami, które dbają o dobrostan zwierząt. Każdy kolczyk ma unikalny numer, co naprawdę ułatwia śledzenie bydła w różnych systemach. Na przykład w Unii Europejskiej kolczykowanie jest wymagane, żeby lepiej kontrolować łańcuch pokarmowy i identyfikować zwierzęta, zwłaszcza w sytuacjach kryzysowych, jak choroby. Dzięki temu hodowcy mogą szybko sprawdzić zdrowie i pochodzenie swoich zwierząt, co ma spore znaczenie dla bezpieczeństwa żywności. Warto pamiętać, że dobre praktyki kolczykowania obejmują dobór odpowiednich kolczyków, żeby nie sprawiały one dyskomfortu zwierzętom oraz regularną kontrolę ich stanu. Z doświadczenia wiem, że jeśli kolczykowanie przeprowadza się z głową i przez wykwalifikowany zespół, to nie wpływa to źle na dobrostan zwierząt.
Pytanie 2

Zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. dotyczącą ochrony zdrowia zwierząt oraz zapobiegania chorobom zakaźnym u zwierząt, do obowiązkowego szczepienia przeciwko wściekliźnie zobowiązane są

A. wszystkie psy, które ukończyły 3 miesiąc życia
B. fretki, które mają paszport
C. dzikie lisy występujące na całym terytorium kraju
D. koty wychodzące powyżej 6 miesiąca życia
Wszystkie psy w wieku powyżej 3 miesiąca podlegają obowiązkowemu szczepieniu przeciwko wściekliźnie, zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt. Wścieklizna to choroba wirusowa, która jest niebezpieczna zarówno dla zwierząt, jak i ludzi. Szczepienie psów jest kluczowym działaniem profilaktycznym, które ma na celu eliminację ryzyka rozprzestrzeniania się tej choroby. Praktyczne przykłady zastosowania tej regulacji obejmują gminne kampanie szczepień oraz programy mające na celu edukację właścicieli psów w zakresie profilaktyki zdrowotnej. Ponadto, szczepienie psów jest często wymagane w różnych sytuacjach, takich jak podróże zagraniczne lub odwiedzanie miejsc, gdzie mogą mieć kontakt z innymi zwierzętami. Dobre praktyki branżowe zalecają regularne przeprowadzanie szczepień, aby utrzymać odporność populacji psów na choroby zakaźne, co przyczynia się do ogólnego zdrowia publicznego.
Pytanie 3

Znak jakości zdrowotnej znajdujący się na tuszy oznacza, że mięso

A. odznacza się wysoką jakością
B. pochodzi od zwierzęcia w dobrej kondycji zdrowotnej
C. posiada wyższe wartości odżywcze
D. jest zdatne do spożycia przez ludzi
Myślenie, że znak jakości zdrowotnej to gwarancja, że mięso pochodzi od zdrowego zwierzęcia, jest trochę na wyrost. To tylko jeden z wielu czynników, które się liczą w przypadku oceniania jakości mięsa. Tak naprawdę, ten znak dotyczy bardziej gotowego produktu niż stanu zdrowia zwierzęcia. Mięso może być od zdrowych zwierząt, ale jeżeli nie przeszło odpowiednich procesów przetwarzania, może nie dostać znaku zdrowotnego. Co więcej, twierdzenie, że ten znak oznacza lepsze wartości odżywcze, też jest błędne, bo chodzi tu tylko o bezpieczeństwo, a nie o odżywianie. Jakość mięsa sprawdzamy innymi sposobami, na przykład analizując zawartość białka czy tłuszczu. Utożsamianie znaku zdrowotnego z wysoką jakością może prowadzić do nieporozumień. Rozumienie tych oznaczeń jest super ważne, żebyśmy jako konsumenci robili mądre zakupy i żeby producenci przestrzegali zasad, które zapewniają, że ich mięso jest w porządku.
Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 5

Podczas przewozu drobiu należy zapewnić mu dostęp do wody i karmy, jeśli czas transportu przekracza

A. 10 godz.
B. 12 godz.
C. 16 godz.
D. 8 godz.
Odpowiedź 12 godz. jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z normami dotyczącymi transportu drobiu, zwierzęta te powinny mieć zapewniony dostęp do wody i paszy, jeżeli czas transportu przekracza 12 godzin. W praktyce oznacza to, że po tym czasie ich potrzeby żywieniowe i nawadniające muszą być zaspokajane, aby uniknąć stresu, osłabienia czy dehydratacji. W przypadku długotrwałego transportu, szczególnie w wysokich temperaturach, ryzyko poważnych problemów zdrowotnych rośnie. Przykładowo, w praktykach dobrego traktowania zwierząt, organizacje branżowe i weterynaryjne zalecają regularne przerwy w transporcie, które powinny obejmować dostęp do świeżej wody oraz paszy, co jest istotne nie tylko z punktu widzenia dobrostanu zwierząt, ale także jakości mięsa, które ostatecznie trafi na rynek. Dodatkowo, zasady te są zgodne z przepisami prawa krajowego oraz unijnego, które regulują transport zwierząt, zapewniając im odpowiednie warunki w trakcie całej podróży.
Pytanie 6

Przy badaniach dotyczących BSE pobiera się próbkę

A. krwi
B. kału
C. pnia mózgu
D. moczu
Odpowiedzi jak krew, kał czy mocz zupełnie się nie nadają do badań nad BSE. Krew, choć ma swoje znaczenie w diagnostyce stanu zdrowia zwierząt, nie zawiera prionów w wystarczających ilościach, żeby coś potwierdzić. Priony zbierają się głównie w mózgu, a w innych tkankach to ich praktycznie nie ma. Kał też odpada, bo oprócz właściwości prionów, to BSE w ogóle atakuje tkankę mózgową, a jej objawy czujesz głównie w układzie nerwowym. Mocz też się nie nadaje do tego typu badań, bo priony nie są wydalane tą drogą. Kluczowe jest wybranie odpowiedniego materiału do badań, bo źle dobrany może prowadzić do mylnych wyników, co z kolei stwarza zagrożenie dla zdrowia zarówno zwierząt, jak i ludzi. Dobrym pomysłem jest znać specyfikę choroby i materiałów, żeby skutecznie monitorować choroby prionowe.
Pytanie 7

Jakiego kształtu jest kolczyk służący do identyfikacji świń?

A. w kształcie okręgu
B. w kształcie kwadratu
C. w formie trójkąta
D. w kształcie prostokąta
Wybór prostokątnego, trójkątnego lub kwadratowego kształtu kolczyka do identyfikacji świń jest niezgodny z powszechnie przyjętymi standardami w zakresie oznakowania zwierząt. Prostokątne kolczyki, mimo że mogą być łatwe do produkcji, często nie zapewniają optymalnej widoczności informacji. Tego typu kształt zwykle nie jest ergonomiczny, co może prowadzić do ich łatwego uszkodzenia oraz dyskomfortu u zwierząt. Trójkątny kształt także nie jest praktyczny – może powodować podrażnienia lub zacięcia, co negatywnie wpływa na dobrostan zwierząt. Ponadto, kolczyki o kształcie trójkątnym mogą być trudniejsze do umiejscowienia w uchu, co wiąże się z ryzykiem błędów podczas aplikacji. Kształt kwadratowy z kolei, mimo że teoretycznie mógłby być użyty, również nie jest popularny, ponieważ może utrudniać prawidłowe mocowanie w uchu oraz prowadzić do problemów z ich wytrzymałością. W praktyce, żadna z tych form nie sprawdziłaby się w kontekście identyfikacji zwierząt hodowlanych, gdzie kluczowe są zarówno trwałość, jak i łatwość użycia. Użycie niewłaściwego kształtu kolczyka może prowadzić do nieefektywnego zarządzania stadem oraz utrudniać spełnienie wymogów prawnych dotyczących identyfikacji zwierząt.
Pytanie 8

Chłodzenie immersyjne to proces schładzania

A. przez zanurzenie w zbiorniku z zimną wodą
B. zimnym powietrzem
C. poprzez obłożenie lodem
D. natryskiem zimnej wody
Zarówno chłodzenie zimnym powietrzem, jak i obłożenie lodem czy natryskiem zimnej wody, są metodami, które w pewnych okolicznościach mogą wspierać procesy chłodzenia, jednak nie są one typowe dla chłodzenia immersyjnego. Chłodzenie zimnym powietrzem opiera się na konwekcji, gdzie zimne powietrze jest przepuszczane przez wentylatory, co może być skuteczne w przypadku mniejszych urządzeń, ale nie dorównuje efektywności chłodzenia cieczą. Obłożenie lodem to technika, która może być stosowana w sytuacjach awaryjnych, ale jest mało praktyczna i nieefektywna w dłuższym okresie czasu, ze względu na trudności w utrzymaniu stałej temperatury oraz ryzyko uszkodzenia obiektów. Natrysk zimnej wody, z kolei, może prowadzić do niekontrolowanych reakcji, jak na przykład korozja lub uszkodzenie elektroniki. Kluczowym błędem jest założenie, że każda forma chłodzenia cieczą jest równoważna z chłodzeniem immersyjnym, podczas gdy to ostatnie zapewnia znacznie wyższy poziom wydajności i bezpieczeństwa. W kontekście najlepszych praktyk w chłodzeniu, immersyjne podejście jest preferowane w aplikacjach wymagających wysokiej wydajności chłodzenia, a inne metody mogą nie spełniać standardów efektywności energetycznej ani nie odpowiadać wymaganiom technologicznym w nowoczesnych rozwiązaniach.
Pytanie 9

Ciąża rzekoma najczęściej występuje u

A. suk.
B. krów.
C. koteczek.
D. macior.
Ciąża urojona nie zdarza się najczęściej u kotek, krów ani macior, co może być mylone z tym zjawiskiem. Kocięta mogą mieć zmiany hormonalne, ale właściwie to ciąża urojona u kotek jest znacznie rzadsza niż u suk. Z krów to w ogóle nie jest typowe; ich cykl reprodukcyjny bardziej związany jest z naturalnym cyklem estrus. Myśląc o krów, problemy z ciążą urojona są trochę inne i związane z różnymi zaburzeniami metabolicznymi. Czasem nieprawidłowości hormonalne mogą się zdarzyć, ale nie są takie jak pseudociąża. Maciory co prawda mogą pokazywać różne zachowania po porodzie, ale nie mają typowych objawów ciąży urojonej. Mylenie objawów fizjologicznych i psychologicznych związanych z ciążą, zwłaszcza w różnych gatunkach, prowadzi do błędnych wniosków. Dlatego wiedza o specyficznych chorobach i stanach zdrowotnych w weterynarii jest istotna dla trafnej diagnozy i leczenia, bo edukacja powinna obejmować i teorię, i praktykę.
Pytanie 10

Psy rasy brachycefalicznej mają większe ryzyko wystąpienia

A. dysplazji stawów biodrowych
B. przerostu podniebienia miękkiego
C. wnętrostwa
D. ektopii moczowodów
Dysplazja stawów biodrowych to schorzenie, które dotyczy w szczególności psów dużych ras i jest wynikiem nieprawidłowego rozwoju stawów biodrowych. Odpowiedzi na to pytanie sugerują błędne zrozumienie predyspozycji rasowych. Psy brachycefaliczne nie są typowymi przedstawicielami ras narażonych na tę dolegliwość, co wynika z ich budowy anatomicznej oraz różnic w stylu życia i aktywności fizycznej. Ektopia moczowodów to inna dolegliwość, która dotyczy anomalii anatomicznych układu moczowego, nie mających bezpośredniego związku z cechami brachycefalicznymi. Wnętrostwo, polegające na braku zstąpienia jąder do moszny, również nie jest związane z rasami brachycefalicznymi, lecz bardziej z problemami endokrynologicznymi. Te przykłady ilustrują, jak ważna jest wiedza na temat anatomo-fizjologicznych różnic między rasami psów, co może zapobiegać mylnym interpretacjom predyspozycji zdrowotnych. Właściwe zrozumienie, które rasy są podatne na konkretne schorzenia, jest kluczowe w praktyce weterynaryjnej i w podejmowaniu decyzji dotyczących zdrowia zwierząt.
Pytanie 11

Psy z odwodnieniem mogą otrzymać płyny infuzyjne w sposób

A. domaciczny
B. dootrzewnowy
C. domięśniowy
D. doopłucnowy
Podane odpowiedzi, takie jak domięśniowo, doopłucnowo i domacicznie, nie są odpowiednie dla podawania płynów infuzyjnych w przypadku odwodnienia u psów. Podawanie płynów domięśniowo, chociaż teoretycznie możliwe, jest mało efektywne z kilku powodów. Głównym z nich jest ograniczona objętość płynów, którą można podać w tkanki mięśniowe, co prowadzi do ryzyka podania niewystarczającej ilości płynów, a także do ich nieefektywnego wchłaniania. Dodatkowo, tkanka mięśniowa nie jest przystosowana do szybkiego wchłaniania płynów, co może opóźnić interwencję w krytycznym stanie pacjenta. Z kolei podawanie płynów doopłucnowo jest techniką stosowaną w bardzo specyficznych sytuacjach, zazwyczaj w przypadku chorób płuc lub urazów klatki piersiowej, a nie w standardowym leczeniu odwodnienia. Domaciczne podawanie płynów jest całkowicie nieodpowiednie, ponieważ nie ma żadnego uzasadnienia medycznego dla tej metody w kontekście terapii infuzyjnej. U zwierząt nie jest to technika stosowana w żadnych standardach weterynaryjnych. Takie błędne koncepcje mogą wynikać z niewłaściwego zrozumienia anatomii i fizjologii psów oraz metod infuzji. W weterynarii kluczowe jest stosowanie sprawdzonych i bezpiecznych technik, które zapewniają szybkie i skuteczne leczenie, dlatego ważne jest, aby weterynarze i technicy weterynaryjni byli dobrze wyedukowani w zakresie odpowiednich metod podawania płynów.
Pytanie 12

Którego zwierzęcia numer identyfikacyjny odpowiada numerowi siedliska stada, w którym urodziło się to zwierzę lub w którym przebywa ono co najmniej 30 dni?

A. trzody
B. bydła
C. owiec
D. kóz
Wybór odpowiedzi dotyczących innych rodzajów zwierząt, takich jak owce, bydło czy kozy, nie jest zgodny z rzeczywistością związaną z identyfikacją stada. W przypadku owiec, bydła i kóz, chociaż również istnieją przepisy dotyczące ich identyfikacji, numery identyfikacyjne nie odnoszą się bezpośrednio do lokalizacji, w której zwierzęta przebywają powyżej 30 dni. Te zwierzęta mogą być zarejestrowane w różnych systemach, które niekoniecznie śledzą ich losy w taki sam sposób jak w przypadku trzody. Często pojawiają się błędne przekonania, że identyfikacja zwierząt jest jednolita dla wszystkich gatunków, co prowadzi do mylnych wniosków. Na przykład, w przypadku bydła, numer identyfikacyjny jest zazwyczaj związany z pochodzeniem i hodowlą, ale niekoniecznie z konkretnym miejscem pobytu przez dłuższy czas. Błąd w myśleniu może wynikać z nieznajomości szczegółowych regulacji dotyczących każdego z gatunków zwierząt i ich specyficznych wymogów. Właściwe zrozumienie, że trzoda chlewna wymaga szczególnego podejścia do identyfikacji, jest kluczowe dla efektywnego monitorowania i zarządzania zwierzętami w gospodarstwie.
Pytanie 13

Objawem świadczącym o odwodnieniu u psa podczas badania klinicznego jest:

A. zmniejszona elastyczność skóry
B. zwiększona wilgotność nosa
C. wzmożone łzawienie
D. obniżona temperatura kończyn
<strong>Zmniejszona elastyczność skóry</strong> to jeden z najważniejszych i najłatwiejszych do zbadania objawów odwodnienia u psa. W praktyce klinicznej często wykonuje się tzw. test fałdu skórnego – polega on na uchwyceniu skóry na karku lub w okolicy międzyłopatkowej i jej lekkim uniesieniu. U zdrowego psa skóra powinna natychmiast wrócić na swoje miejsce. Jeśli jednak pies jest odwodniony, fałd skórny utrzymuje się przez kilka sekund lub dłużej, co wynika ze spadku ilości płynu w tkance podskórnej. To bardzo praktyczny, szybki i bezbolesny sposób oceny stanu nawodnienia zwierzęcia, który powinien być znany każdemu technikowi weterynarii. Warto pamiętać, że stopień utraty elastyczności skóry koreluje z poziomem odwodnienia – im większe odwodnienie, tym wolniejszy powrót skóry do pierwotnej pozycji. Regularne sprawdzanie tego objawu pozwala na wczesne wykrycie problemu i wdrożenie odpowiedniego leczenia. Dobrą praktyką jest łączenie tej oceny z innymi wskaźnikami klinicznymi, ale test fałdu pozostaje jednym z podstawowych narzędzi diagnostycznych przy podejrzeniu odwodnienia.
Pytanie 14

Tokskokaroza jest chorobą, której przyczyną są

A. wirusy
B. grzyby
C. pasożyty
D. bakterie
Tokskokaroza to choroba, którą wywołują pasożyty, głównie larwy tasiemców z rodzaju Echinococcus. Te małe stwory mogą wchodzić w nasze wnętrzności i sprawiać spore kłopoty zdrowotne, jak na przykład cysty w wątrobie czy płucach. Rozumienie, jak to działa, jest mega ważne, jeśli chcemy zapobiegać i leczyć choroby wywołane przez pasożyty. Żeby zmniejszyć ryzyko, warto unikać jedzenia surowego mięsa, dbać o czystość podczas kontaktu ze zwierzakami i robić regularne badania, szczególnie dla tych, którzy mogą być narażeni. Jak już pojawią się objawy, takie jak ból brzucha, spadek wagi czy trudności w oddychaniu, to lepiej jak najszybciej udać się do lekarza. W medycynie często potrzeba współpracy różnych specjalności, jak parazytologia, radiologia czy chirurgia, żeby dobrze postawić diagnozę. To pokazuje, że w leczeniu chorób pasożytniczych ważne jest, żeby różne dziedziny medycyny działały razem.
Pytanie 15

Jakie urządzenie służy do osłuchiwania płuc?

A. stetoskopu
B. otoskopu
C. endoskopu
D. laryngoskopu
Stetoskop to narzędzie, które jest fundamentalne w diagnostyce układu oddechowego. Umożliwia osłuchiwanie dźwięków generowanych w płucach, co pozwala na ocenę stanu zdrowia pacjenta oraz identyfikację różnych schorzeń, takich jak astma, zapalenie płuc czy inne choroby układu oddechowego. Osłuchiwanie płuc polega na wykrywaniu dźwięków oddechowych, takich jak szmery oddechowe, które mogą wskazywać na obecność patologii. W praktyce, lekarz umieszcza membranę stetoskopu na klatce piersiowej pacjenta, co pozwala na uchwycenie dźwięków wytwarzanych podczas wdechu i wydechu. Dobre praktyki w tym zakresie obejmują właściwe ustawienie pacjenta, aby uzyskać najlepszą jakość dźwięku, a także porównywanie dźwięków po obu stronach klatki piersiowej w celu identyfikacji asymetrii. Stetoskop jest zatem kluczowym narzędziem w codziennej praktyce lekarskiej, którego właściwe użycie może prowadzić do szybkiej diagnozy i skutecznego leczenia chorób oddechowych.
Pytanie 16

Do czego służy tarnik?

A. do korekcji kopyt koni
B. do korekcji zębów koni
C. do korekcji racic bydła
D. do dekornizacji bydła
Korekcja racic bydła, choć ważna w hodowli zwierząt, nie ma związku z zastosowaniem tarnika, który jest narzędziem dedykowanym do pracy nad uzębieniem koni. W przypadku bydła dotyczącego korekcji racic stosuje się specjalistyczne narzędzia, takie jak nożyce do racic i pilniki, aby utrzymać prawidłowy kształt i zdrowie racic. Problemy z racicami mogą prowadzić do poważnych schorzeń, dlatego istotne jest, aby stosować odpowiednie metody pielęgnacji. Natomiast korekcja kopyt koni odnosi się do innego obszaru, w którym stosuje się podkówki oraz narzędzia do ich formowania, a nie tarniki. Właściwe podejście do pielęgnacji kopyt jest również kluczowe, aby zapobiegać kontuzjom i zapewnić koniowi właściwą mobilność. Dekornizacja bydła, z kolei, jest procesem mającym na celu usunięcie rogów u bydła, co jest wykonywane z powodów bezpieczeństwa i zarządzania stadem, ale również w tym przypadku nie ma zastosowania tarnika. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla każdej osoby pracującej z końmi i bydłem, aby skutecznie dbać o ich zdrowie oraz dobrostan.
Pytanie 17

Przedstawiony opis charakteryzuje

...drążą korytarze i kieszonki w powierzchownej warstwie naskórka, odżywiają się złuszczonym naskórkiem i wysiękiem. Ze składanych przez samice jaj w tunelach po 3-5 dniach wykluwają się larwy, które drążą w powierz-chownych warstwach skóry oraz w mieszkach włosowych i tam po dwukrotnej lince osiągają postać dorosłą.
A. świerzbowce.
B. kleszcze.
C. gzy.
D. nużeńce.
Świerzbowce to pasożytnicze roztocza, które wywołują chorobę znaną jako świerzb. Opis w pytaniu dotyczy ich specyficznego cyklu życiowego, który obejmuje drążenie korytarzy w naskórku ludzkiej skóry przez samice, gdzie składają jaja. Po wylęganiu się larw, które również penetrują skórę, następuje proces linienia, po którym larwy przechodzą w postać dorosłą. W praktyce, rozpoznanie świerzbu jest kluczowe dla skutecznego leczenia, co zazwyczaj obejmuje stosowanie miejscowych środków owadobójczych oraz edukację pacjentów na temat higieny. Świerzbowce są klasyfikowane jako ectoparasites, co oznacza, że żyją na zewnętrznej powierzchni gospodarza, przyczyniając się do nieprzyjemnych objawów jak swędzenie, podrażnienie skóry i stany zapalne. Warto zaznaczyć, że skuteczność leczenia opiera się na ścisłym przestrzeganiu zaleceń lekarza oraz regularnej dezynfekcji odzieży i pościeli, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dermatologii.
Pytanie 18

Jaką chorobę należy obowiązkowo monitorować?

A. pryszczyca
B. ASF
C. salmonelloza
D. wścieklizna
Wścieklizna, pryszczyca oraz ASF (afrykański pomór świń) to również choroby, które mają istotne znaczenie, jednak nie są objęte obowiązkowym monitorowaniem w ten sam sposób jak salmonelloza. Wścieklizna, wywoływana przez wirusa wścieklizny, jest chorobą wirusową, która zagraża głównie zwierzętom, szczególnie psom i dzikim ssakom, a jej monitorowanie koncentruje się na populacjach zwierząt, a nie na ludziach. Pryszczyca, będąca chorobą wirusową bydła, również jest objęta kontrolą, lecz dotyczy przede wszystkim zdrowia zwierząt i nie ma bezpośredniego wpływu na zdrowie ludzi, w przeciwieństwie do salmonellozy, która jest związana z spożywaniem zakażonej żywności. ASF, z kolei, to choroba wirusowa, która dotyka świnie, a jej monitorowanie ma na celu ochronę hodowli zwierząt i przemysłu mięsnego. Typowym błędem myślowym, który prowadzi do mylenia tych chorób z salmonellozą, jest brak zrozumienia różnicy w ich źródłach, sposobach przenoszenia, a także w kontekście, w jakim są monitorowane. W przypadku salmonellozy, kluczowe są interwencje w systemie żywnościowym, co sprawia, że jest to bardziej złożony problem zdrowia publicznego, który wymaga systematycznego nadzoru i działań prewencyjnych.
Pytanie 19

Stężenia białka w moczu wynoszące 50 g/l równe jest stężeniu

Przeliczając stężenie białka podane w g/l na mg/dl, należy pomnożyć podaną wartość przez 100, na przykład stężenie białka w moczu wynoszące 1g/l, będzie równe stężeniu 100 mg/dl
A. 5000 mg/dl
B. 100 mg/dl
C. 5 mg/dl
D. 500 mg/dl
Stężenie białka w moczu wynoszące 50 g/l jest równoważne stężeniu 5000 mg/dl, co można wykazać poprzez proste przeliczenie. Wartości w g/l można łatwo konwertować na mg/dl przez zastosowanie przelicznika 100, ponieważ 1 g/l jest równy 100 mg/dl. Tak więc, przeliczenie polega na pomnożeniu wartości wyrażonej w gramach na litr przez 100. Takie przeliczenia są niezwykle ważne w praktyce klinicznej, zwłaszcza w kontekście oceny funkcji nerek i diagnostyki chorób układu moczowego, gdyż stężenie białka w moczu może być wskaźnikiem różnych patologii, takich jak zespół nerczycowy czy przewlekłe zapalenie nerek. Umożliwiają one także monitorowanie skuteczności leczenia, co jest szczególnie istotne w przypadku pacjentów z przewlekłymi schorzeniami. W praktyce, lekarze i specjaliści laboratoryjni muszą być w stanie szybko i skutecznie dokonywać takich przeliczeń, aby prawidłowo interpretować wyniki badań laboratoryjnych i podejmować odpowiednie decyzje terapeutyczne.
Pytanie 20

Ubój pośredni to proces, który oznacza oszołomienie oraz eliminację zwierzęcia poprzez

A. wytrzewienie
B. podwieszenie
C. oparzenie
D. wykrwawienie
Podwieszenie zwierzęcia, mimo iż może być stosowane w niektórych metodach uboju, nie definiuje uboju pośredniego, a może prowadzić do nadmiernego stresu i cierpienia zwierząt. W praktyce, podwieszenie stosowane jest najczęściej jako forma transportu lub przygotowania zwierzęcia do uboju, a nie jako metoda zabijania. Wytrzewienie, które polega na wyjęciu narządów wewnętrznych, nie jest bezpośrednią metodą uboju i może być stosowane dopiero po zabiciu zwierzęcia. Jest to proces, który ma na celu przygotowanie mięsa do dalszego przetwarzania, a nie jego natychmiastowe uśmiercenie. Oparzenie, w kontekście uboju, jest metodą, która odnosi się do stosowania wysokotemperaturowych substancji, co może być niehumanitarne i prowadzić do cierpienia zwierzęcia. Zgodnie z zasadami dobrostanu zwierząt, każda z tych metod wymaga starannego rozważenia, aby uniknąć niepotrzebnego stresu i cierpienia zwierząt. Zastosowanie nieodpowiednich metod może również wpływać na jakość mięsa, co jest istotne z punktu widzenia przetwórców i konsumentów. W związku z tym, kluczowe jest stosowanie metod, które są zgodne z etyką oraz standardami branżowymi, aby zapewnić zarówno dobrostan zwierząt, jak i jakość finalnego produktu.
Pytanie 21

Co oznacza skrót GHP?

A. Dobrą Praktykę Spożywczą
B. Dobrą Praktykę Higieniczną
C. Dobrą Praktykę Produkcyjną
D. Dobrą Praktykę Hodowlaną
Skrót GHP oznacza Dobrą Praktykę Higieniczną, co jest kluczowym elementem w zapewnieniu bezpieczeństwa zdrowotnego w branży spożywczej. GHP odnosi się do zasad, które mają na celu minimalizowanie ryzyka zanieczyszczenia żywności poprzez właściwe praktyki higieniczne w procesie produkcji i obróbki. Te zasady obejmują m.in. utrzymanie czystości w pomieszczeniach produkcyjnych, odpowiednie mycie rąk personelu, kontrolę stanu sanitarno-epidemiologicznego oraz odpowiednie magazynowanie surowców. Przykładem zastosowania GHP jest przestrzeganie zasad higieny w zakładach przetwórstwa mięsnego, gdzie zanieczyszczenia mogą prowadzić do poważnych zagrożeń epidemiologicznych, takich jak salmonella. Zgodność z GHP jest również wymagane przez przepisy prawa, na przykład rozporządzenie WE 852/2004 dotyczące higieny żywności, które kładzie nacisk na konieczność stosowania się do zasad GHP w zakładach spożywczych. Stosowanie tych praktyk przyczynia się do ochrony zdrowia konsumentów oraz budowania zaufania do produktów żywnościowych.
Pytanie 22

Wzrost liczby leukocytów to

A. mielofibroza
B. leukocytoza
C. trombocytoza
D. erytrocytoza
Leukocytoza to stan charakteryzujący się zwiększoną liczbą leukocytów (krwinek białych) we krwi, co jest często odpowiedzią organizmu na różnorodne bodźce, takie jak infekcje, stany zapalne, stres czy reakcje alergiczne. W praktyce klinicznej, monitorowanie liczby leukocytów jest istotnym elementem oceny stanu zdrowia pacjenta. Zwiększenie ich poziomu może wskazywać na aktywną odpowiedź immunologiczną, co jest kluczowe w diagnostyce wielu schorzeń. Na przykład, w przypadku pacjentów z infekcją bakteryjną, leukocytoza może być jednym z głównych wskaźników, które pomagają lekarzom w ustaleniu diagnozy oraz w podjęciu decyzji o dalszym leczeniu. Warto zauważyć, że leukocytoza może być także wynikiem stresu fizycznego lub emocjonalnego, co sprawia, że jej interpretacja wymaga kontekstu klinicznego. Dlatego lekarze często korzystają z dodatkowych badań, takich jak morfologia krwi czy ocena obrazu klinicznego, aby dokładniej zrozumieć przyczyny tego zjawiska.
Pytanie 23

Przedstawiony opis postępowania w nagłych wypadkach dotyczy fazy

W tej fazie można podjąć się przeprowadzenia szczegółowego wywiadu i gruntownego przebadania pacjenta. Wyniki kliniczne są zazwyczaj wystarczające dla postawienia rozpoznania, mogą także decydować o wdrożeniu innych, bardziej zaawansowanych technik diagnostycznych.
A. diagnostyki.
B. świadomości.
C. wstrząsu.
D. stabilizacji.
Faza diagnostyki w postępowaniu medycznym jest kluczowym etapem, podczas którego zbiera się niezbędne informacje o stanie pacjenta. Opisany w pytaniu proces przeprowadzenia szczegółowego wywiadu oraz gruntownego przeglądu pacjenta doskonale wpisuje się w ramy diagnostyki. Na tym etapie lekarz stara się zrozumieć przyczyny dolegliwości, co pozwala na podjęcie skutecznych działań terapeutycznych. W praktyce, diagnostyka obejmuje nie tylko rozmowę z pacjentem, ale także testy laboratoryjne, obrazowe oraz inne procedury, które umożliwiają dokładne określenie stanu zdrowia. Przykładem może być sytuacja, w której pacjent zgłasza ból w klatce piersiowej; wówczas lekarz przeprowadza szczegółowy wywiad (np. pytania o czas trwania bólu, jego charakter, czynniki łagodzące) oraz zleca badania EKG i inne testy, aby ustalić, czy doszło do zawału serca czy też innego schorzenia. Właściwe rozpoznanie na etapie diagnostyki jest fundamentem skutecznego leczenia oraz może decydować o dalszym rokowaniu.
Pytanie 24

Zwierzęta zabijane w warunkach innych niż rzeźnia muszą być obowiązkowo poddawane badaniu w zakresie BSE po ukończeniu

A. 24. miesiąca życia
B. 48. miesiąca życia
C. 106. miesiąca życia
D. 96. miesiąca życia
Wybór odpowiedzi 24. miesiąca życia jest błędny, ponieważ nie uwzględnia znaczenia wieku zwierzęcia w kontekście chorób prionowych. BSE, znane również jako „choroba szalonych krów”, rozwija się głównie w starszym bydle, a ryzyko wystąpienia tej choroby wzrasta z wiekiem zwierzęcia. Dlatego testy w kierunku BSE są obowiązkowe dopiero od 48. miesiąca życia, co oznacza, że wcześniejsze badania, takie jak te przeprowadzane w wieku 24. miesięcy, mogą nie wykrywać potencjalnych zagrożeń. Odpowiedzi 96. i 106. miesiąca życia również nie są trafne, ponieważ sugerują, że istnieje potrzeba przeprowadzania badań na znacznie starszym bydle, co nie jest uzasadnione praktyką weterynaryjną ani regulacjami prawnymi. W przypadku zwierząt, które są zbyt stare, mogą wystąpić inne czynniki ryzyka, przez co ich mięso i inne produkty mogą być mniej wartościowe, a ich uboju można unikać. Typowym błędem myślowym jest założenie, że im starsze bydło, tym bardziej zasadne są badania, co nie zawsze jest prawdą. Właściwe podejście wymaga ścisłego przestrzegania wytycznych określających wiek, w którym badania powinny być przeprowadzane, aby skutecznie monitorować i zarządzać ryzykiem chorób prionowych.
Pytanie 25

Jaka jest prawidłowa temperatura ciała dorosłej owcy?

A. 35,5-36,0°C
B. 36,0-36,5°C
C. 38,5-40,0°C
D. 40,5-42,0°C
Prawidłowa temperatura ciała dorosłej owcy wynosi 38,5-40,0°C. Jest to zakres uznawany za standardowy w praktyce weterynaryjnej i hodowlanej. Utrzymanie właściwej temperatury ciała jest kluczowe dla zdrowia zwierząt, ponieważ wpływa na metabolizm, układ odpornościowy oraz ogólną kondycję owcy. W przypadku wystąpienia gorączki, która może być objawem infekcji, stresu lub innych schorzeń, istotne jest monitorowanie temperatury, aby szybko wdrożyć odpowiednie działania. Na przykład, w sytuacji, gdy temperatura ciała owcy przekracza 40,0°C, konieczne jest zbadanie przyczyn takiego stanu, co może obejmować badanie kliniczne, diagnostykę laboratoryjną oraz leczenie. Regularne pomiary temperatury ciała są zalecane w czasie rutynowych kontroli zdrowotnych oraz w okresach stresowych, na przykład podczas transportu lub po szczepieniach. Właściwe zrozumienie zakresu normalnej temperatury ciała owcy jest niezbędne dla każdego hodowcy oraz specjalisty w dziedzinie weterynarii.
Pytanie 26

Usuwanie ogonów u młodych świń to

A. kantonizacja
B. kurtyzacja
C. karbonizacja
D. kauteryzacja
Kurtyzacja to praktyka weterynaryjna polegająca na chirurgicznym obcinaniu ogonków prosiąt, która ma na celu zmniejszenie ryzyka wystąpienia urazów i infekcji. Ta procedura jest szczególnie istotna w hodowli świń, gdzie ogonki mogą być przyczyną agresji między zwierzętami, prowadząc do uszkodzeń ciała i bólu. Wiele krajów, zgodnie z wytycznymi organizacji takich jak World Organisation for Animal Health (OIE), zaleca przeprowadzanie kurtyzacji w odpowiednich warunkach, aby zminimalizować stres i dyskomfort dla zwierząt. Procedura powinna być realizowana przez wykwalifikowany personel, z użyciem odpowiednich narzędzi i środków znieczulających, co zapewnia dobrostan zwierząt. W praktyce, kurtyzacja jest wykonywana w pierwszych dniach życia prosiąt, co pozwala na szybsze gojenie się ran. Przykład zastosowania: w stadzie, gdzie prosięta są w bliskim kontakcie, brak kurtyzacji może prowadzić do rozwoju agresywnych zachowań, co negatywnie wpływa na zdrowie i produkcyjność zwierząt.
Pytanie 27

Jakie produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego mogą być użyte w produkcji paszy dla zwierząt?

A. Produkty uboczne z wylęgarni
B. Płody
C. Padłe zwierzęta z ogrodów zoologicznych
D. Produkty zwierzęce zawierające ciała obce
Produkty uboczne z wylęgarni są uznawane za wartościowy składnik karmy dla zwierząt, ponieważ zawierają niezbędne białka, witaminy i minerały. Te produkty pochodzą z procesów reprodukcyjnych drobiu, gdzie nadmiar jaj, które nie są przeznaczone do wylęgu, może być przetwarzany na karmę. Przykładem ich zastosowania jest produkcja paszy dla ptaków ozdobnych oraz drobiu, która wspiera ich zdrowie i wzrost. W branży karmy dla zwierząt przestrzegane są rygorystyczne standardy bezpieczeństwa, takie jak regulacje dotyczące jakości składników i ich pochodzenia, co zapewnia, że wykorzystywane produkty są bezpieczne i zdrowe dla zwierząt. Ponadto, wykorzystanie produktów ubocznych z wylęgarni przyczynia się do zmniejszenia odpadów w procesie produkcyjnym, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju w przemyśle spożywczym i paszowym.
Pytanie 28

Z uwagi na dobrostan zwierząt, niedopuszczalne jest przewożenie ciężarnych samic

A. przez cały czas trwania ciąży
B. po przekroczeniu 90% czasu trwania ciąży
C. po przekroczeniu 2/3 czasu trwania ciąży
D. po przekroczeniu 6 miesiąca ciąży
Odpowiedź "po przekroczeniu 90% czasu trwania ciąży" jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z przepisami dotyczącymi dobrostanu zwierząt, transport ciężarnych samic jest zabroniony po tym etapie. Przekroczenie 90% czasu trwania ciąży oznacza, że samica jest na etapie bliskim porodu, co stwarza ryzyko dla jej zdrowia oraz zdrowia nienarodzonego potomstwa. Przepisy te są zgodne z regulacjami Unii Europejskiej oraz krajowymi przepisami dotyczącymi transportu zwierząt, które mają na celu minimalizowanie stresu i ryzyka dla zwierząt w czasie transportu. W praktyce oznacza to, że każdy transport zwierząt ciężarnych powinien być starannie planowany i monitorowany, aby nie naruszać tych zasad. W przypadku transportu zwierząt hodowlanych, takie działania są kluczowe dla zapewnienia ich dobrostanu oraz jakości przyszłego potomstwa. Zatem znajomość tych regulacji jest niezbędna dla osób pracujących w branży hodowlanej oraz transportowej, by zapewnić odpowiednie warunki dla zwierząt.
Pytanie 29

Podczas badania kota zaobserwowano niezwykle szybkie tętno. Taki stan określa się mianem

A. miokardii
B. bradykardii
C. mikrokardii
D. tachykardii
Bradykardia jest terminem odnoszącym się do zwolnionej akcji serca, gdzie tętno spada poniżej 60 uderzeń na minutę. Mimo że może wydawać się, że bradykardia jest stanem równie niebezpiecznym jak tachykardia, w rzeczywistości są to dwa różne zjawiska, a ich przyczyny oraz rozpoznanie są różne. Miokardia to termin oznaczający zapalenie mięśnia sercowego, co prowadzi do osłabienia funkcji serca, ale nie jest bezpośrednio związane z szybkością akcji serca. Mikrokardia, z kolei, nie jest uznawanym terminem w medycynie weterynaryjnej i nie odnosi się do żadnego znanego stanu zdrowia. Błędne zrozumienie terminów związanych z pracą serca, takich jak bradykardia czy miokardia, często prowadzi do mylnych wniosków na temat stanu zdrowia zwierzęcia. Ważne jest, aby zrozumieć, że przyspieszenie akcji serca związane z tachykardią może być sygnałem alarmowym, który wymaga szybkiej interwencji, podczas gdy inne stany, takie jak bradykardia, mogą wymagać zupełnie innego podejścia. Właściwe zrozumienie tych terminów oraz ich różnic jest kluczowe dla skutecznej diagnostyki i leczenia problemów kardiologicznych u zwierząt.
Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

Podczas badania poubojowego koni białych oraz siwych trzeba szczególnie zwrócić uwagę na obecność

A. nosacizny
B. białaczki
C. czerniakomięsaków
D. brucelozy
Bruceloza, białaczka i nosacizna to poważne choroby, ale nie są one jakoś szczególnie związane z końmi białymi czy siwymi. Bruceloza, na przykład, to bakterie Brucella i raczej dotyczy bydła, a nie koni. U koni zdarza się rzadziej i głównie wpływa na układ rozrodczy. Białaczka też nie ma nic wspólnego z maścią koni, a występuje niezależnie od koloru. Nosacizna to pasożyty, które atakują głównie kopytne, ale znów nie jest szczególnie związana z tymi rasami. Ludzie często mylą te choroby z nowotworami, bo nie rozumieją różnicy między onkologią a chorobami zakaźnymi. Ważne, aby zrozumieć, że nie każda choroba występuje wszędzie i nie każdy koń ma te same problemy. Dlatego tak istotne są szczegółowe badania poubojowe, które powinny być dostosowane do konkretnej populacji zwierząt, a nie tylko do jednostkowych przypadków.
Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 33

Jakim urządzeniem dokonuje się pomiaru przepływu powietrza?

A. oscyloskopu
B. higrometru
C. anemometru
D. anemostatu
Anemostat to coś zupełnie innego, bo działa w systemach wentylacyjnych, ale nie zmierzy przepływu powietrza. Jego rola polega na kierowaniu i regulowaniu powietrzem w pomieszczeniach, co jest super ważne dla klimatyzacji. Anemostaty nie potrafią zmierzyć prędkości ani objętości powietrza, tylko nim sterują. Oscyloskop to znowu urządzenie do analizy sygnałów elektrycznych, więc w kontekście powietrza to się nie sprawdzi, bo nie mierzy mechanicznych parametrów jak prędkość wiatru. I higrometr mierzy wilgotność, a nie przepływ powietrza. Użycie higrometru w tym zadaniu nie ma sensu, bo to inny temat. Czasami można się pogubić w tym, jak działają różne urządzenia i jakie mają funkcje, co pokazuje, że warto to lepiej poznać.
Pytanie 34

Jakie materiały są niezbędne do przeprowadzenia pobrania krwi od psa z żyły odpromieniowej?

A. jedynie gazik, igłę i stazę
B. gazik, igłę, probówkę oraz sól fizjologiczną
C. gazik, igłę, probówkę, alkohol oraz stazę
D. wyłącznie gazik, igłę oraz probówkę
Prawidłowa odpowiedź obejmuje wszystkie istotne elementy, które są niezbędne do przeprowadzenia bezpiecznego i skutecznego pobrania krwi od psa. Gazik jest używany do ucisku miejsca nakłucia po zakończeniu procedury, co minimalizuje ryzyko krwawienia oraz przyspiesza proces gojenia. Igła to kluczowy element, który umożliwia dostęp do układu krwionośnego. Probówka jest niezbędna do zebrania krwi i jej przechowywania do dalszych badań. Alkohol ma funkcję dezynfekującą, co jest niezwykle ważne, aby zredukować ryzyko zakażeń oraz zapewnić czystość miejsca nakłucia. Staza, czyli opaska uciskowa, pomaga w zwiększeniu ciśnienia w naczyniach krwionośnych, co ułatwia znalezienie żyły i pobranie krwi. Przestrzeganie tych zasad jest zgodne z dobrymi praktykami weterynaryjnymi i zapewnia komfort zwierzęcia oraz bezpieczeństwo procedury. W praktyce, przygotowując się do pobrania krwi, warto mieć wszystkie te akcesoria pod ręką, aby móc szybko i bezpiecznie zrealizować zadanie.
Pytanie 35

Jak przebiega pobieranie próbek do analizy na obecność Salmonella sp. z tusz wołowych, wieprzowych, baranich, kozich i końskich?

A. usunięciu fragmentu skóry wraz z otaczającą tkanką mięśniową
B. przeprowadzeniu wymazu z powierzchni tuszy przy użyciu gąbki ściernej
C. pobraniu próbek kału
D. wykonaniu wymazu z prostnicy
Pobieranie próbek do badań na obecność Salmonella sp. z tusz zwierzęcych musi opierać się na sprawdzonych i skutecznych technikach, które zapewniają reprezentatywność pobieranych próbek. Wymaz z prostnicy, mimo że może być użyty w diagnostyce zdrowotnej zwierząt, nie jest odpowiednią metodą dla badań mikrobiologicznych tusz. Ta technika nie pozwala na wykrycie bakterii znajdujących się na powierzchni mięsa, które są kluczowe w kontekście bezpieczeństwa żywności. Z kolei wycięcie fragmentu skóry wraz z przylegającą tkanką mięśniową może prowadzić do zanieczyszczeń próbki, a także do nieodwracalnych uszkodzeń tuszy, co jest niepożądane zarówno z punktu widzenia etyki, jak i ekonomiki produkcji. Pobieranie próbek kału także nie dostarcza informacji o obecności Salmonella na powierzchni tuszy, ponieważ bakterie te mogą bytować na skórze, a nie w przewodzie pokarmowym. W związku z tym, wybór odpowiedniej metody pobrania próbek jest kluczowy dla uzyskania wiarygodnych wyników i zapewnienia bezpieczeństwa żywności, co stanowi podstawę dobrych praktyk w branży mięsnej.
Pytanie 36

Jakiego zabiegu wymaga otwarcie powłok brzusznych?

A. Rumenotomii
B. Bronchoskopii
C. Fetotomii
D. Gastroskopii
Rumenotomia to chirurgiczny zabieg polegający na otwarciu brzusznej części żołądka u zwierząt przeżuwających, zwłaszcza bydła. Jest to procedura stosowana w przypadkach, gdy konieczne jest usunięcie ciał obcych z żwacza lub diagnozowanie i leczenie poważnych schorzeń, takich jak zapalenie. Podczas rumenotomii lekarz weterynarii wykonuje nacięcie w powłokach brzusznych, co pozwala na dostęp do narządów jamy brzusznej. Ważne jest, aby zabieg był przeprowadzany w sterylnych warunkach i przy użyciu odpowiednich technik znieczulenia. Przykładowo, w przypadku obecności ciała obcego, jak kawałek metalu czy kamień, rumenotomia pozwala na jego usunięcie, co może uratować życie zwierzęcia. Standardy weterynaryjne sugerują, że takie procedury powinny być przeprowadzane przez wykwalifikowanych specjalistów, aby minimalizować ryzyko powikłań oraz zapewniać optymalne warunki zdrowotne zwierzęcia po operacji.
Pytanie 37

Dziedzina nauk medycznych opisana w ramce to

Jest to część immunologii zajmująca się interakcją pomiędzy antygenami i przeciwciałami. Umożliwia identyfikację patogenów lub przeciwciał, a tym samym diagnostykę niektórych chorób.
A. serologia.
B. bakteriologia.
C. parazytologia.
D. wirusologia.
Serologia jest dziedziną nauk medycznych, która koncentruje się na badaniu i analizie surowicy krwi, a jej głównym celem jest zrozumienie interakcji między antygenami a przeciwciałami. Przykładem zastosowania serologii jest diagnostyka chorób zakaźnych, takich jak HIV czy wirusowe zapalenie wątroby, gdzie obecność specyficznych przeciwciał w surowicy może wskazywać na przebyte zakażenie. Serologia jest również wykorzystywana w transfuzjologii, aby zapewnić zgodność grup krwi. W kontekście standardów branżowych, serologia opiera się na zaleceniach takich instytucji jak Światowa Organizacja Zdrowia, które promują odpowiednie metody diagnostyczne i interpretacyjne w badaniach serologicznych. Ponadto, nowoczesne techniki takie jak ELISA (Enzyme-Linked Immunosorbent Assay) i Western blot są integralnymi elementami serologii, umożliwiającymi wykrywanie i ilościowe oznaczanie przeciwciał. Zrozumienie tych mechanizmów oraz ich praktyczne zastosowanie w diagnostyce medycznej podkreśla znaczenie serologii jako kluczowej dziedziny w medycynie.
Pytanie 38

Według przepisów dotyczących żywienia zwierząt, pasze lecznicze mogą być wytwarzane

A. w zakładzie paszowym na zlecenie właściciela zwierząt
B. w gospodarstwie właściciela na jego zlecenie
C. w zakładzie paszowym na zlecenie lekarza weterynarii
D. w gospodarstwie właściciela na zlecenie technika weterynarii
Wybór innych opcji odpowiedzi, takich jak produkcja pasz leczniczych w gospodarstwie właściciela na jego zlecenie, może wydawać się wygodny, ale jest sprzeczny z zasadami bezpieczeństwa i kontroli jakości. Produkcja paszy w takim przypadku nie podlega rygorystycznym normom, co może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych dla zwierząt. Ponadto, zlecanie produkcji pasz przez technika weterynarii lub samego właściciela, bez nadzoru lekarza weterynarii, pomija kluczowy aspekt profesjonalnej oceny medycznej, która jest konieczna, aby określić dokładne potrzeby zdrowotne zwierząt. Technicy weterynarii mają ograniczone uprawnienia w zakresie diagnozowania i leczenia, co może prowadzić do niewłaściwego zrozumienia potrzeb zwierzęcia. Oprócz tego, biorąc pod uwagę, że pasze lecznicze są często stosowane w sytuacjach wymagających precyzyjnego dawkowania i specjalistycznych składników, ich produkcja w warunkach domowych jest nieodpowiednia. Z tego względu, kluczowe jest, aby wszelkie działania związane z produkcją pasz leczniczych były ściśle regulowane przez odpowiednie władze oraz przeprowadzane w certyfikowanych zakładach, co zapewnia nie tylko skuteczność leczenia, ale także ochronę zdrowia publicznego.
Pytanie 39

Metoda barwienia różnicującego mikroorganizmów, w której używa się płynu Lugola, to

A. proste pozytywne
B. złożone Grama
C. barwienie złożone Ziehl-Neelsena
D. proste negatywne
Barwienie proste pozytywne odnosi się do użycia jednego barwnika, który zabarwia wszystkie komórki bakterii na ten sam kolor, bez różnicowania ich na podstawie struktury ściany komórkowej. Takie podejście nie umożliwia oceny cech morfologicznych bakterii i nie jest wystarczające do ich klasyfikacji, co czyni je mniej użytecznym narzędziem w mikrobiologii. Barwienie proste negatywne to metoda, w której stosuje się barwnik, który nie penetruje komórek bakterii, co prowadzi do ich braku zabarwienia na tle zabarwionego tła. Tego typu barwienie jest stosunkowo rzadko używane w praktyce diagnostycznej i nie pozwala na różnicowanie bakterii. Barwienie złożone Ziehl-Neelsena jest techniką specjalistyczną stosowaną głównie do identyfikacji bakterii kwasoopornych, takich jak Mycobacterium tuberculosis. W przeciwieństwie do metody Grama, nie jest to metoda różnicująca bakterie na podstawie ich ściany komórkowej, lecz skupia się na specyficznych właściwościach niektórych patogenów. Dlatego w kontekście różnicowania drobnoustrojów, barwienie złożone Grama pozostaje najlepszym i najskuteczniejszym rozwiązaniem, a inne metody mogą prowadzić do błędnych interpretacji i ograniczonej identyfikacji mikroorganizmów.
Pytanie 40

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej