Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.03 - Tworzenie i administrowanie stronami i aplikacjami internetowymi oraz bazami danych
Data rozpoczęcia: 19 grudnia 2025 15:32
Data zakończenia: 19 grudnia 2025 16:00

Egzamin zdany!

Wynik: 33/40 punktów (82,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Tabela Pacjenci zawiera kolumny: imie, nazwisko, wiek oraz lekarz_id. W celu stworzenia raportu z imionami i nazwiskami pacjentów, którzy mają mniej niż 18 lat i są zapisani do lekarza o id wynoszącym 6, należy zastosować kwerendę SQL

A. SELECT imie, nazwisko WHERE wiek < 18 AND lekarz_id = 6

B. SELECT imie, nazwisko FROM Pacjenci WHERE wiek < 18 AND lekarz_id = 6

C. SELECT imie, nazwisko FROM Pacjenci WHERE wiek < 18 OR lekarz_id = 6

D. SELECT imie, nazwisko WHERE wiek < 18 OR lekarz_id = 6

Odpowiedź 'SELECT imie, nazwisko FROM Pacjenci WHERE wiek < 18 AND lekarz_id = 6' jest poprawna, ponieważ precyzyjnie określa, jakie dane mają zostać zwrócone. Kwerenda ta wykorzystuje klauzulę 'FROM', aby wskazać, z której tabeli mają zostać pobrane dane, oraz 'WHERE', aby nałożyć odpowiednie warunki. W tym przypadku chcemy uzyskać imiona i nazwiska pacjentów, którzy są poniżej 18 roku życia oraz zapisani do lekarza o identyfikatorze 6. Używanie operatora 'AND' jest kluczowe w tym kontekście, ponieważ tylko pacjenci spełniający obydwa warunki będą uwzględniani w wynikach. W praktyce, taka kwerenda jest niezwykle użyteczna w systemach medycznych, gdzie konieczne jest operowanie na danych demograficznych pacjentów oraz ich przypisania do lekarzy. Dobre praktyki w SQL wymagają jasności w określaniu warunków filtracji, co ta kwerenda osiąga, unikając niejednoznaczności, które mogłyby wyniknąć z użycia operatora 'OR'.

Pytanie 2

O obiekcie zdefiniowanym w języku JavaScript można stwierdzić, że zawiera

var obiekt1 = {
   x: 0,
   y: 0,
   wsp: functon() { … }
 }

A. trzy właściwości

B. dwie właściwości oraz jedną metodę

C. trzy metody

D. dwie metody oraz jedną właściwość

Odpowiedź, że obiekt w JavaScript ma dwie właściwości i jedną metodę, jest poprawna. Przykład obiektu `obiekt1` zawiera dwie właściwości: `x` i `y`, które są liczbowymi wartościami. Dodatkowo, metoda `wsp` jest poprawnie zdefiniowana jako funkcja, co czyni ją metodą obiektu. W praktyce obiekty w JavaScript służą do grupowania danych i funkcji, co jest przydatne w programowaniu obiektowym. Wprowadzenie do obiektów i ich właściwości oraz metod jest kluczowym elementem zrozumienia, jak JavaScript operuje na danych. Standardowe praktyki zalecają, aby metody były używane do definiowania zachowań obiektów, co jest zgodne z zasadami programowania zorientowanego obiektowo, gdzie obiekt jest zbiorem właściwości i metod, które operują na tych właściwościach. W kontekście dbałości o czystość kodu, warto zwrócić uwagę na stosowanie dobrej nazewnictwa dla metod i właściwości, co zwiększa czytelność i zrozumienie kodu. Przykładowo, jeśli `wsp` miała by reprezentować funkcję obliczającą współrzędne, dobrze by było, aby jej nazwa była bardziej opisowa, na przykład `obliczWspolrzedne`.

Pytanie 3

W języku JavaScript, aby zmodyfikować wartość atrybutu znacznika HTML, po uzyskaniu obiektu przez metodę getElementById, należy zastosować

A. pola attribute i podać nazwę atrybutu

B. metody setAttribute

C. pola innerHTML

D. metody getAttribute

Wybór odpowiedzi, która sugeruje użycie pola innerHTML do zmiany atrybutów, jest nieprawidłowy, ponieważ pole to służy do manipulacji zawartością HTML wewnątrz danego elementu, a nie do zmiany jego atrybutów. Na przykład, użycie innerHTML do wstawienia nowej zawartości do elementu mogłoby spowodować nadpisanie wszystkich jego atrybutów i potencjalnie prowadzić do błędów, jeżeli nie zostaną zachowane pierwotne atrybuty. Z drugiej strony, metoda getAttribute tylko odczytuje wartość atrybutu, nie pozwala na jego modyfikację, co czyni ją niewłaściwym wyborem w kontekście zmiany wartości atrybutu. Z kolei pole attribute nie istnieje w kontekście HTML DOM jako typ właściwości, co prowadzi do nieporozumień w interpretacji. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego zarządzania elementami DOM w JavaScript. Powszechny błąd polega na myleniu funkcji związanych z manipulowaniem zawartością i atrybutami, co może prowadzić do nieefektywnego i trudnego do debugowania kodu. Kluczowym aspektem programowania w JavaScript jest znajomość metod i właściwości dostępnych w obiektach DOM oraz umiejętność ich poprawnej aplikacji w zależności od kontekstu operacji.

Pytanie 4

Tabela o nazwie naprawy zawiera kolumny: klient, czyNaprawione. Jakie polecenie należy użyć, aby wykasować rekordy, w których pole czyNaprawione ma wartość prawdziwą?

A. DELETE FROM naprawy;

B. DELETE klient FROM naprawy WHERE czyNaprawione = TRUE;

C. DELETE naprawy WHERE czyNaprawione = TRUE;

D. DELETE FROM naprawy WHERE czyNaprawione = TRUE;

W przypadku drugiej odpowiedzi, 'DELETE naprawy WHERE czyNaprawione = TRUE;', brak jest kluczowego słowa 'FROM', co jest niezgodne z syntaksą SQL. W standardzie SQL polecenie DELETE zawsze wymaga określenia tabeli, z której mają zostać usunięte dane, za pomocą słowa kluczowego 'FROM'. Bez tego, zapytanie będzie generować błąd. Kolejna odpowiedź, 'DELETE FROM naprawy;', jest niepoprawna, ponieważ usuwa wszystkie rekordy z tabeli 'naprawy', co zwykle nie jest pożądanym działaniem. To podejście może prowadzić do utraty wszystkich zapisów, co w praktyce jest katastrofalne, jeśli nie wykonano wcześniej kopii zapasowej. Czwarta odpowiedź, 'DELETE klient FROM naprawy WHERE czyNaprawione = TRUE;', błędnie sugeruje, że można wskazać konkretne kolumny do usunięcia, co jest także niezgodne z zasadami SQL. W SQL nie można wskazać pojedynczych kolumn do usunięcia, to całe rekordy są usuwane. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich nieprawidłowych wniosków, to brak znajomości podstawowych zasad działania zapytań SQL oraz mylenie koncepcji usuwania danych z modyfikowaniem ich zawartości.

Pytanie 5

Która z poniższych funkcji w języku PHP zmieni słowo „kota” na „mysz” w zdaniu „ala ma kota”?

A. str_replace("ala ma kota", "kota", "mysz");

B. replace("ala ma kota", "kota", "mysz");

C. replace("kota", "mysz", "ala ma kota");

D. str_replace( "kota", "mysz", "ala ma kota");

Wszystkie inne odpowiedzi wykazują nieporozumienia w zakresie używania funkcji zamiany tekstu w PHP. Na przykład, pierwszy wariant używa funkcji replace, która nie istnieje w standardowej bibliotece PHP. W PHP funkcja do zamiany ciągów znaków to str_replace, co oznacza, że taka odpowiedź nie może być prawidłowa. Z kolei drugi wariant również błędnie stosuje funkcję replace, ale dodatkowo zamienia argumenty – pierwszy argument powinien być tym, co zamieniamy, a nie tym, co jest zmieniane. Użycie str_replace z nieodpowiednią kolejnością argumentów prowadziłoby do niespodziewanych rezultatów. Natomiast trzecia odpowiedź podaje argumenty w prawidłowej kolejności, jednak również używa nieistniejącej funkcji replace, co czyni ją błędną. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do takich niepoprawnych wniosków, to nieprawidłowe rozumienie syntaktyki funkcji oraz mylenie istniejących funkcji z nieistniejącymi. Ważne jest zrozumienie, że w PHP musimy korzystać z dokumentacji, aby upewnić się, że używamy odpowiednich funkcji i argumentów, co jest kluczowe dla prawidłowego działania aplikacji. Niezrozumienie tych podstaw może prowadzić do frustracji i trudności w programowaniu.

Pytanie 6

Pętla w kodzie JavaScript zostanie uruchomiona

A. 27 razy

B. 3 razy

C. 2 razy

D. 26 razy

Pętla do-while w JavaScript wykonuje się co najmniej raz ze względu na swoją konstrukcję. W tym przypadku pętla zaczyna się od wartości x równej 1 i w każdej iteracji mnoży x przez 3. Zmienna i jest inkrementowana przy każdej iteracji, co zlicza liczbę wykonanych iteracji. Pętla kontynuuje aż do momentu, gdy x osiągnie wartość 27. Przebieg pętli wygląda następująco: początkowo x=1, po pierwszej iteracji x=3, po drugiej x=9, a po trzeciej x=27. Gdy x osiąga wartość 27, warunek pętli x!=27 przestaje być spełniony i pętla się kończy. Dlatego pętla wykonuje dokładnie 3 iteracje. Zrozumienie działania pętli do-while jest kluczowe, zwłaszcza w kontekście sytuacji, gdzie musimy zagwarantować, że blok kodu wykona się przynajmniej raz niezależnie od warunku na końcu. Tego typu pętle są często używane w aplikacjach wymagających walidacji danych wejściowych, gdzie przynajmniej jedna próba przetworzenia danych musi być wykonana.

Pytanie 7

Które stwierdzenie na temat funkcji fun1 zapisanej w języku JavaScript jest prawdziwe?

var x = fun1(3, 24, "Mnożymy");

function fun1(a, b, c) {
    return a * b;
}

A. Ma trzy parametry wejściowe, w tym jeden typu napisowego, i zwraca wartość numeryczną.

B. Zwraca dwie wartości przechowywane w zmiennych a i b.

C. Przyjmuje trzy parametry, lecz nie zwraca wartości.

D. Ma dwa parametry liczbowe i zwraca wartość typu napisowego.

Gratulacje, Twoja odpowiedź jest poprawna. Istotą funkcji w JavaScript jest to, że mogą one przyjmować dowolną liczbę argumentów i mogą zwracać wartość. W przypadku funkcji fun1, przyjmuje ona trzy parametry: a, b, c. Parametr c jest typu napisowego, co jest istotne, ponieważ JavaScript jest językiem słabo typowanym, co oznacza, że możemy przekazywać różne typy zmiennych jako argumenty dla funkcji. Funkcja fun1 zwraca wynik mnożenia dwóch pierwszych parametrów, co jest wartością numeryczną. To jest zgodne z zasadami JavaScript, gdzie funkcje mogą zwracać dowolne wartości - w tym przypadku wartość numeryczną. W praktyce, funkcje takie jak ta mogą być używane w różnych kontekstach, na przykład do manipulacji danymi wejściowymi i zwracania przetworzonych wyników.

Pytanie 8

Które wyrażenie należy wstawić w miejsce ??? w pętli zapisanej w języku C++, aby zostały wyświetlone jedynie elementy tablicy tab

int tab[6];
for (int i = 0; ???; i++)
cout << tab[i];

A. i < 6

B. i >= 6

C. i <= 6

D. i > 6

Odpowiedź 'i < 6' jest super, bo w kontekście pętli for w C++ oznacza, że ta pętla będzie działać tak długo, jak zmienna i jest mniejsza od 6. Dzięki temu uda się wyświetlić wszystkie elementy tablicy tab, które są od 0 do 5, czyli w sumie mamy sześć elementów. W praktyce pętle for są bardzo przydatne do przetwarzania tablic, bo ułatwiają przechodzenie przez wszystkie ich elementy. Jak używamy tej konstrukcji, to programista ma pewność, że nie przekroczy granic tablicy, co jest mega ważne dla stabilności apki. Dobrze jest stosować warunki, które jasno określają, do jakiego miejsca pętla ma działać, żeby kod był bardziej czytelny i bezpieczny. W bardziej rozbudowanych programach można pomyśleć o użyciu kontenerów STL, jak std::vector, które same ogarniają rozmiar i iterację.

Pytanie 9

Gdy zmienna $x przechowuje dowolną dodatnią liczbę naturalną, poniższy kod źródłowy PHP ma na celu wyświetlenie:

$licznik = 0;
while ($licznik != $x) 
{
    echo $licznik;
    $licznik++;
}

A. kolejne liczby od 0 do x-1

B. kolejne liczby od x do 0

C. przypadkowe liczby z zakresu (0, x)

D. liczby wprowadzane z klawiatury, aż do momentu wprowadzenia wartości x

Poprawna odpowiedź to 'kolejne liczby od 0 do x-1'. Kod PHP w pętli 'while' wyświetla kolejne liczby naturalne, zaczynając od 0. Pętla ta będzie kontynuowana, dopóki zmienna $licznik nie osiągnie wartości x, czyli dopóki $licznik < x. Wartością ostatniej liczby, jaką pętla wyświetli, będzie zatem x-1, ponieważ wartość x nie jest już spełnieniem warunku pętli. To ważne rozróżnienie w programowaniu, gdzie często stosuje się różne typy pętli i konstrukcje sterujące. W praktyce, zrozumienie tego mechanizmu jest kluczowe dla manipulowania danymi i tworzenia skryptów o różnych funkcjonalnościach. Pętle są jednym z podstawowych elementów kontroli przepływu w większości języków programowania, a różne ich typy i zastosowania pozwalają na realizację różnorodnych zadań, od prostych operacji na danych do skomplikowanych algorytmów.

Pytanie 10

W skrypcie JavaScript użyto metody DOM getElementsByClassName('akapit'). Metoda ta odniesie się do akapitu

A. <p class="akapit">akapit4</p>

B. <p href="/akapit">akapit3</p>

C. <p>akapit</p>

D. <p id="akapit">akapit2</p>

Metoda getElementsByClassName('akapit') w JavaScript jest metodą DOM, która zwraca kolekcję wszystkich elementów w dokumencie HTML, które mają przypisaną określoną klasę. W tym przypadku interesuje nas klasa 'akapit'. Poprawna odpowiedź to <p class="akapit">akapit4</p>, ponieważ ten akapit ma atrybut class ustawiony na 'akapit'. Zastosowanie klasy w HTML jest zgodne z najlepszymi praktykami programistycznymi, ponieważ pozwala na łatwe stylowanie i manipulowanie grupą elementów za pomocą CSS i JavaScript. Na przykład, jeśli chcemy zmienić kolor tekstu wszystkich akapitów z klasą 'akapit', możemy to zrobić jednym poleceniem w CSS: .akapit { color: red; }. Ponadto, metoda getElementsByClassName zwraca tzw. HTMLCollection, co oznacza, że możemy iterować po tej kolekcji i modyfikować jej elementy. Użycie klas w ten sposób wspiera zasadę separacji treści od prezentacji, co jest kluczowe w nowoczesnym podejściu do tworzenia stron internetowych.

Pytanie 11

Baza danych zawiera tabelę pod nazwą pracownicy, która ma pola: nazwisko, imię, pensja oraz wiek. Jak brzmi składnia zapytania, aby obliczyć średnią pensję pracowników?

A. select AVG(pensja) from pracownicy

B. select VAR(pracownicy) into pensja

C. select VAR(pensja) from nazwisko

D. select AVG(nazwisko) into pensja

Aby obliczyć średnią pensję pracowników w tabeli 'pracownicy', używamy funkcji agregującej AVG, która zwraca średnią wartość dla podanego pola. W kontekście SQL, składnia polecenia 'select AVG(pensja) from pracownicy' jest poprawna, ponieważ wskazuje, że chcemy obliczyć średnią z kolumny 'pensja' w tabeli 'pracownicy'. Funkcje agregujące, takie jak AVG, SUM, COUNT, MIN i MAX, są fundamentalne w analizie danych, ponieważ umożliwiają zestawienie wyników w sposób zrozumiały i zwięzły. Przydatność funkcji AVG można zauważyć w praktyce, gdy potrzebujemy ocenić wynagrodzenia w firmie, co może wpłynąć na decyzje dotyczące polityki płacowej. Przykładowo, w przypadku tabeli z danymi o wynagrodzeniach, takie zapytanie zwraca pojedynczą wartość – średnią pensję, co pozwala na szybkie zrozumienie sytuacji finansowej firmy. Zgodnie z standardami SQL, polecenia muszą być formułowane w sposób, który jasno określa zarówno źródło danych, jak i sposób ich agregacji, co zostało spełnione w tej odpowiedzi.

Pytanie 12

Jakiego znacznika NIE WOLNO umieszczać w sekcji nagłówkowej dokumentu HTML?

A. <h2>

B. <title>

C. <link>

D. <meta>

Odpowiedź <h2> jest trafna, bo ten znacznik jest właśnie do nagłówków w HTML. Powinien być używany w sekcji <body>, nie w <head>. Jak dobrze wiesz, nagłówki, czyli <h1> do <h6>, mają spore znaczenie w organizacji tekstu i hierarchii, co wpływa później na SEO i dostępność strony. Dzięki <h2> możesz dodać podtytuł, co sprawia, że tekst jest bardziej przejrzysty i łatwiejszy do zrozumienia. Stosowanie nagłówków w odpowiedni sposób to ważna zasada, żeby dokument miał sens i był logicznie poukładany. Warto też wiedzieć, że znaczniki takie jak <link>, <meta> i <title> są super ważne dla strony, ale pełnią inne funkcje niż nagłówki. Więc ogólnie rzecz biorąc, fajnie, że to rozumiesz!

Pytanie 13

W języku JavaScript funkcja matematyczna Math.pow() jest wykorzystywana do obliczania

A. pierwiastka kwadratowego z liczby

B. potęgi liczby

C. przybliżonej wartości liczby

D. bezwzględnej wartości liczby

Funkcja Math.pow() w języku JavaScript służy do obliczania potęgi liczby, co oznacza, że zwraca wynik mnożenia danej liczby przez siebie określoną liczbę razy. Jej składnia to Math.pow(base, exponent), gdzie 'base' to liczba, którą chcemy podnieść do potęgi, a 'exponent' to wykładnik potęgi. Przykładowo, Math.pow(2, 3) zwróci 8, ponieważ 2^3=2*2*2=8. Użycie tej funkcji jest niezwykle powszechne w programowaniu, zwłaszcza w obliczeniach matematycznych, grafice komputerowej oraz w algorytmach naukowych. Zastosowanie Math.pow() jest zgodne z najlepszymi praktykami, ponieważ pozwala na klarowność i czytelność kodu. Warto dodać, że w ES6 możemy również używać operatora potęgowania **, co jest syntaktycznie prostsze i bardziej intuicyjne, np. 2 ** 3 również da nam 8.

Pytanie 14

Zestawienie dwóch kolorów znajdujących się naprzeciwko siebie w kole kolorów jest zestawieniem

A. trójkątnym

B. dopełniającym

C. sąsiadującym

D. monochromatycznym

Wybór odpowiedzi trójkątnym odnosi się do koncepcji, w której kolory są rozmieszczone w formie trójkąta na kole barw. Takie połączenie nie tworzy jednak charakterystycznej relacji, jaką posiadają kolory dopełniające. W praktyce, kolory trójkątne służą do tworzenia bardziej złożonych palet, gdzie każdy kolor współdziała z pozostałymi, ale nie generują one tak silnego kontrastu jak dopełniające. Odpowiedź sąsiadującym sugeruje, że barwy są blisko siebie w kole barw, co prowadzi do harmonijnego, ale jednolitego efektu, a nie do wyraźnych kontrastów. Barwy sąsiadujące można stosować do uzyskania delikatniejszych przejść kolorystycznych, co jest przydatne w projektach, które wymagają subtelności. Z kolei monochromatycznym odnosi się do jednego koloru i jego odcieni, co pozwala na stworzenie spójnej, ale mało zróżnicowanej palety kolorystycznej. Użycie monochromatycznych kolorów może być przydatne do zbudowania jednolitego stylu, lecz nie oferuje ono intensywności wizualnej, którą uzyskuje się dzięki kolorom dopełniającym. Generalnie, błędne podejścia do kolorów mogą prowadzić do ograniczenia kreatywności i nieefektywnego wykorzystania kolorystyki w projektach artystycznych czy graficznych. Zrozumienie różnic między tymi połączeniami jest kluczowe dla efektywnego wykorzystania teorii kolorów w praktycznych zastosowaniach.

Pytanie 15

Jaki jest cel wykorzystania znacznika <i> w języku HTML?

A. zmiany kroju pisma na pochylony

B. określenia nagłówka w treści

C. określenia formularza

D. wstawienia obrazka

Znacznik <i> w języku HTML jest używany do oznaczania tekstu, który powinien być wyświetlany w kroju pisma pochyłym. Takie użycie jest zgodne ze standardami HTML, gdzie <i> zwykle wskazuje na tekst, który ma być wyróżniony w kontekście stylistycznym, na przykład w przypadku tytułów książek, nazw gatunków czy terminów technicznych. Z perspektywy semantycznej, HTML5 wprowadza większą elastyczność w definiowaniu znaczenia tekstu, co czyni <i> bardziej konwencjonalnym narzędziem niż w poprzednich wersjach. Warto zaznaczyć, że dla lepszej dostępności i SEO, często zaleca się użycie znacznika <em>, który nie tylko zmienia styl, ale także podkreśla znaczenie tekstu. Przykład zastosowania <i>: <i>„Wojna i pokój”</i> to książka autorstwa Lwa Tołstoja. Z perspektywy użytkowników i wyszukiwarek, ważne jest, aby znać różnice między tymi znacznikami, co pozwala na efektywniejsze tworzenie treści internetowych.

Pytanie 16

Mamy tablicę o n elementach o nazwie t[n]. Zadaniem algorytmu, zapisanego w krokach, jest wyliczenie sumy

K1: i = 0; wynik = 0;
K2: Dopóki i < n wykonuj K3 .. K4
  K3: wynik ← wynik + t[i]
  K4: i ← i + 2
K5: wypisz wynik

A. sumy tych elementów tablicy, które mają wartości nieparzyste

B. n-elementów tej tablicy

C. co drugiego elementu tablicy

D. wszystkich elementów tablicy

Algorytm przedstawiony w pytaniu wykonuje sumowanie co drugiego elementu tablicy. Rozpoczyna od elementu o indeksie 0, czyli pierwszego elementu tablicy, a następnie przeskakuje o dwa indeksy za pomocą instrukcji i ← i + 2. Dzięki temu algorytm dodaje do zmiennej wynik wyłącznie wartości znajdujące się na pozycjach o parzystych indeksach w tablicy. Praktyczne zastosowanie tego rodzaju algorytmu można znaleźć w sytuacjach, gdy potrzebujemy operować tylko na wybranym podzbiorze danych, na przykład w analizie co drugiego punktu danych w dużych zbiorach, co może przyspieszyć proces analizy i zmniejszyć obciążenie obliczeniowe. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w dziedzinie inżynierii oprogramowania, gdzie staramy się optymalizować algorytmy pod kątem wydajności i złożoności obliczeniowej. Warto zauważyć, że operowanie na co drugim elemencie może być także użyteczne w przypadku wzorców projektowych, takich jak iteratory, które pozwalają na elastyczną kontrolę nad sposobem przeglądania danych w strukturach danych.

Pytanie 17

Czym jest proces normalizacji tabel w kontekście baz danych?

A. wprowadzenie nowych rekordów do bazy

B. wyłącznie stworzenie tabel oraz relacji w bazie

C. wizualizacja struktury bazy danych

D. analiza i optymalizacja bazy danych

Normalizacja tabel to kluczowy proces w projektowaniu baz danych, który ma na celu minimalizację redundancji danych oraz zapewnienie ich integralności. Proces ten polega na organizowaniu danych w taki sposób, aby zmniejszyć powtarzalność oraz eliminować potencjalne anomalia podczas operacji na bazie, takich jak wstawianie, aktualizowanie czy usuwanie danych. Standardowe formy normalne, takie jak pierwsza, druga czy trzecia forma normalna, definiują zasady, według których można osiągnąć ten cel. Na przykład, w trzeciej formie normalnej, żadne niekluczowe atrybuty nie mogą być zależne od innych atrybutów, co pozwala na lepsze zarządzanie danymi. W praktyce, normalizacja może przyczynić się do efektywności zapytań SQL oraz ułatwiać zarządzanie danymi poprzez tworzenie relacji między tabelami. Przykładem może być rozdzielenie danych klienta i zamówienia do osobnych tabel, co pozwala na łatwiejsze aktualizacje informacji o kliencie bez konieczności modyfikowania całej historii zamówień. W ten sposób normalizacja wspiera standardy branżowe, takie jak ANSI SQL, a także najlepsze praktyki w zakresie projektowania baz danych.

Pytanie 18

Jaką wartość zwróci funkcja zoo zdefiniowana w języku C++, wywołana z aktualnym parametrem 3.55

int zao(float x){
     return (x + 0.5);
 }

A. 3

B. 4

C. 3.5

D. 4.05

Dobra robota! Wybrałeś poprawną odpowiedź, która wynosi 4. W języku C++ typy zmiennoprzecinkowe (float) są konwertowane do typów całkowitych (int) poprzez odrzucenie części ułamkowej liczby. W tym przypadku, nawet jeśli wynik działania wewnątrz funkcji wynosi 4.05, po konwersji do typu int, zostaje z tego tylko 4. Jest to dobra praktyka, aby zawsze pamiętać o tym zachowaniu podczas pracy z różnymi typami danych w językach programowania, zwłaszcza jeśli precyzja jest istotna dla twojego kodu. Odrzucenie części ułamkowej może prowadzić do nieoczekiwanych wyników, jeśli nie jest to świadome działanie. Dlatego w języku C++ zaleca się zawsze jasne i precyzyjne określenie typu danych.

Pytanie 19

Z bazy danych trzeba uzyskać zapytaniem SQL nazwiska pracowników, którzy sprawują funkcję kierownika, a ich wynagrodzenie mieści się w jednostronnie domkniętym przedziale (3000, 4000>. Która klauzula weryfikuje ten warunek?

A. WHERE kierownik = true AND pensja > 3000 AND pensja <= 4000

B. WHERE kierownik = true AND pensja => 3000 OR pensja < 4000

C. WHERE kierownik = true AND pensja => 3000 AND pensja <= 4000

D. WHERE kierownik = true OR pensja > 3000 OR pensja <= 4000

Poprawna odpowiedź to 'WHERE kierownik = true AND pensja > 3000 AND pensja <= 4000;'. Ta klauzula w SQL jest zgodna z wymaganiami, ponieważ precyzyjnie określa, że zwracane będą tylko te rekordy, gdzie pracownik jest kierownikiem oraz jego pensja jest większa niż 3000 i jednocześnie mniejsza lub równa 4000. Zastosowanie operatorów logicznych AND w tym kontekście jest kluczowe, ponieważ pozwala na jednoczesne spełnienie obu warunków. W praktyce, aby uzyskać wyniki zgodne z tymi kryteriami, ważne jest, aby zrozumieć różnicę między operatorami porównawczymi, a także ich zastosowanie w kontekście warunków. Przykładowo, jeśli dla dużej bazy danych chcemy filtrować pracowników w oparciu o ich pozycje oraz wynagrodzenie, stosowanie precyzyjnych klauzul WHERE pozwala na optymalizację zapytań i lepsze zarządzanie danymi. Dobre praktyki w SQL podkreślają znaczenie klarowności i dokładności w definiowaniu warunków, co bezpośrednio przekłada się na efektywność operacji na bazach danych.

Pytanie 20

Jakie polecenie umożliwia pokazanie konfiguracji serwera PHP, w tym między innymi informacji o: wersji PHP, systemie operacyjnym serwera oraz wartościach przedefiniowanych zmiennych?

A. phpcredits();

B. print_r(ini_get_all());

C. phpinfo();

D. echo phpversion();

Funkcja phpinfo() jest najczęściej używanym narzędziem w ekosystemie PHP do wyświetlania szczegółowych informacji dotyczących konfiguracji serwera PHP. Umożliwia uzyskanie dostępu do kluczowych danych, takich jak wersja PHP, informacje o systemie operacyjnym, wartości przedefiniowanych zmiennych, a także wiele innych ustawień konfiguracyjnych. Dzięki temu narzędziu deweloperzy mogą szybko zdiagnozować problemy związane z konfiguracją, a także zrozumieć, jakie moduły PHP są zainstalowane i aktywne. Przykładowo, uruchamiając skrypt z tą funkcją na stronie internetowej, automatycznie generowany jest szczegółowy raport w formie HTML, co ułatwia odczyt i zrozumienie. Standardy branżowe wskazują, że korzystanie z phpinfo() powinno być ograniczone do środowisk rozwijających, ponieważ ujawnia to wiele informacji o serwerze, co w kontekście bezpieczeństwa może stanowić ryzyko. W praktyce, dobrze jest również stosować funkcję w lokalnych środowiskach deweloperskich, by monitorować i weryfikować zmiany w konfiguracji serwera podczas pracy nad projektem.

Pytanie 21

W języku CSS zapis

h2 {background-color: green;}

spowoduje, że kolor zielony będzie dotyczył:

A. tła tekstu nagłówka drugiego stopnia

B. czcionki nagłówka drugiego stopnia

C. tła całej strony

D. czcionki każdego nagłówka na stronie

Odpowiedź, że kolor zielony będzie dotyczył tła tekstu nagłówka drugiego stopnia, jest poprawna. W kodzie CSS, zapis <b>h2 {background-color: green;}</b> oznacza, że wszystkie elementy <h2> na stronie będą miały tło w kolorze zielonym. W praktyce oznacza to, że każdy nagłówek drugiego stopnia będzie miał zielone tło, co może być użyteczne do wyróżnienia sekcji na stronie. Warto zauważyć, że stylowanie tła nagłówków może poprawić czytelność i estetykę dokumentu, zwłaszcza w sytuacjach, gdy chcemy podkreślić różne sekcje treści. Dobrą praktyką w CSS jest także używanie klas i identyfikatorów do bardziej precyzyjnego stylowania, co pozwala na unikanie konfliktów z innymi stylami na stronie. Dodatkowo, można eksperymentować z różnymi kolorami i przezroczystościami, aby uzyskać unikalne efekty wizualne, co jest szczególnie ważne w nowoczesnym projektowaniu stron internetowych.

Pytanie 22

Przypisanie w JavaScript, zapisane jako var x=true;, prowadzi do tego, że zmienna x przyjmuje typ

A. ciągu znaków

B. wyliczeniowym

C. logicznym

D. liczbowym

Deklaracja zmiennej w języku JavaScript, przy użyciu słowa kluczowego 'var', tworzy zmienną x, której typ jest logiczny. Typ logiczny (boolean) w JavaScript ma dwa możliwe wartości: true oraz false. Jest to podstawowy typ danych, który jest szeroko używany w programowaniu do reprezentacji wartości prawda/fałsz, co jest niezbędne przy podejmowaniu decyzji, takich jak warunki w instrukcjach if, pętlach czy operacjach logicznych. Dlatego też, przypisanie wartości true do zmiennej x oznacza, że x jest typu boolean, co można zweryfikować za pomocą operatora typeof. W praktycznych zastosowaniach, typ logiczny jest niezwykle ważny, na przykład w formularzach internetowych, gdzie wartości typu boolean mogą określać, czy dany warunek został spełniony. W odniesieniu do standardów, typ boolean jest zdefiniowany w ECMAScript, co czyni go fundamentalnym elementem w programowaniu w tym języku. Zrozumienie typów danych, a szczególnie typu logicznego, jest kluczowe dla efektywnego programowania i optymalizacji kodu.

Pytanie 23

Który format graficzny rastrowy jest obsługiwany przez przeglądarki internetowe?

A. PNG

B. PCX

C. FLIF

D. TGA

Format PNG (Portable Network Graphics) to jeden z tych formatów, które są naprawdę popularne w sieci. Przeglądarki go dobrze obsługują, co jest dużym plusem. Został stworzony jako lepsza wersja formatu GIF i do tego ma większą paletę kolorów oraz wspiera przezroczystość. To oznacza, że jakość obrazka pozostaje wysoka, kiedy go zapisujesz, bo PNG korzysta z bezstratnej kompresji. Dodatkowo, ten format pozwala na różne stopnie przezroczystości, co czyni go idealnym do różnych grafik w Internecie, na przykład logo czy ikony. Fajnie, że jest zgodny z HTML5 i CSS, bo to ułatwia pracę przy projektowaniu stron. Można go używać z kolorami w trybie RGBA, dzięki czemu można dodawać fajne efekty z przezroczystością, co zdecydowanie poprawia wygląd stron. W praktyce wiele witryn korzysta z PNG, bo nie tylko zachowuje jakość, ale też nie zajmuje dużo miejsca na serwerze, co sprawia, że strony ładują się szybciej i użytkownicy mają lepsze doświadczenia.

Pytanie 24

W CSS, aby ustalić różne formatowanie dla pierwszej litery w akapicie, trzeba użyć selektora

A. dziecka p + first-letter

B. klasy p.first-letter

C. atrybutu p [first-letter]

D. pseudoelementu p::first-letter

Aby zdefiniować odmienne formatowanie dla pierwszej litery akapitu w CSS, używamy pseudoelementu p::first-letter. Ten pseudoelement pozwala na stosowanie unikalnych stylów tylko do pierwszej litery pierwszego bloku tekstu w danym elemencie akapitu. Dzięki temu, możemy na przykład zwiększyć rozmiar czcionki, zmienić kolor, dodać marginesy lub inne efekty wizualne, które wyróżnią tę literę. Użycie p::first-letter jest zgodne z aktualnymi standardami CSS, co zapewnia szeroką kompatybilność z różnymi przeglądarkami. Przykładowe zastosowanie to: p::first-letter { font-size: 200%; color: red; } co spowoduje, że pierwsza litera każdego akapitu będzie większa i czerwona. Pseudoelementy, takie jak ::first-letter, są niezwykle użyteczne w projektowaniu typograficznym, umożliwiając artystyczne podejście do prezentacji tekstu, co może przyciągnąć uwagę czytelników i nadać stronie unikalny charakter.

Pytanie 25

Jaką relację w projekcie bazy danych powinno się ustalić pomiędzy tabelami przedstawionymi na rysunku, przy założeniu, że każdy klient sklepu internetowego złoży co najmniej dwa zamówienia?

A. 1:n, gdzie 1 jest po stronie Klienta, a wiele po stronie Zamówienia

B. n:n

C. 1:1

D. 1:n, gdzie 1 znajduje się po stronie Zamówienia, a wiele po stronie Klienta

Relacja 1:n, gdzie 1 jest po stronie Klienta, a wiele po stronie Zamówienia, oznacza, że każdy klient może mieć wiele zamówień, ale każde zamówienie jest powiązane dokładnie z jednym klientem. To podejście odpowiada rzeczywistości większości sklepów internetowych, gdzie klienci wielokrotnie dokonują zamówień. Projektując bazę danych zgodnie z tą relacją, stosujemy klucz obcy w tabeli Zamówienia, który odwołuje się do klucza głównego w tabeli Klient. Jest to zgodne z dobrymi praktykami w projektowaniu baz danych, które zalecają minimalizowanie redundancji i zapewnienie integralności danych. Praktyczne zastosowanie tego modelu umożliwia łatwe śledzenie historii zamówień klientów, co jest kluczowe dla analizy sprzedaży i zarządzania relacjami z klientami. Relacja 1:n jest jedną z najczęściej stosowanych w modelowaniu danych, co potwierdza jej uniwersalność i skuteczność w różnych systemach informatycznych, od sklepów internetowych po systemy zarządzania zasobami ludzkimi.

Pytanie 26

Narzędzie zaprezentowane na ilustracji służy do

A. sprawdzania zgodności witryny ze standardem HTML5

B. walidacji stylów CSS

C. walidacji kodu HTML i XHTML

D. debugowania strony internetowej

Narzędzie przedstawione na ilustracji to usługa walidacji CSS stworzona przez World Wide Web Consortium (W3C). Jego głównym celem jest sprawdzanie poprawności arkuszy stylów CSS pod kątem zgodności z obowiązującymi standardami. Walidacja CSS pozwala na identyfikację błędów składniowych oraz niepoprawnych wartości, co jest kluczowe dla zapewnienia spójności wyglądu strony w różnych przeglądarkach. Korzystanie z walidatora CSS jest częścią dobrych praktyk w procesie tworzenia stron internetowych, ponieważ poprawny kod CSS zwiększa dostępność i użyteczność serwisów. Praktycznym przykładem użycia tego narzędzia jest proces optymalizacji strony internetowej, gdzie walidator pomaga w eliminacji błędów, które mogą prowadzić do nieprzewidywalnego zachowania witryny. Dzięki walidacji możemy również upewnić się, że nasze arkusze stylów są zgodne z najnowszymi standardami, co jest istotne dla przyszłej kompatybilności serwisu.

Pytanie 27

W przedstawionym stylu CSS w ramce zdefiniowano klasę uzytkownik. Tekst na stronie będzie wyświetlany czcionką w kolorze niebieskim dla

p.uzytkownik { color: blue; }

A. dowolnych znaczników w sekcji <body>, które mają przypisaną klasę uzytkownik

B. wszystkich akapitów

C. akapitów, którym przypisano klasę uzytkownik

D. wyłącznie znaczników tekstowych takich jak <p>, <h1>

Styl CSS przedstawiony w ramce definiuje regułę, która stosuje kolor tekstu niebieski do wszystkich elementów <p> posiadających klasę uzytkownik. W CSS selektory klasowe są reprezentowane przez kropkę (.), co oznacza, że tylko te elementy, które mają przypisaną daną klasę, zostaną sformatowane zgodnie z regułami stylu. W tym przypadku, ponieważ selektor to p.uzytkownik, dotyczy on tylko paragrafów oznaczonych klasą uzytkownik. To precyzyjne zastosowanie selektorów umożliwia projektantom stron internetowych dokładne dostosowanie wyglądu poszczególnych elementów. Takie podejście zapewnia większą elastyczność w projektowaniu i ułatwia zarządzanie wyglądem strony. Praktyką jest stosowanie klas, aby stylować specyficzne elementy w różny sposób, co zwiększa użyteczność i przejrzystość kodu CSS. Warto zaznaczyć, że używanie selektorów klasowych w ten sposób jest zgodne z zasadą separacji treści od prezentacji, co jest kluczowym aspektem w tworzeniu nowoczesnych i responsywnych stron internetowych.

Pytanie 28

Jaką metodę zastosowano do dodania arkusza stylów do dokumentu HTML w pokazanym kodzie?

A. Styl zewnętrzny

B. Styl wewnętrzny

C. Styl wpisany, lokalny

D. Styl alternatywny, zewnętrzny

Styl wpisany lokalny w HTML to metoda definiowania stylów CSS bezpośrednio wewnątrz elementów HTML za pomocą atrybutu style. Jest to często stosowane, gdy chcemy szybko zdefiniować unikalne style dla pojedynczego elementu bez tworzenia lub edytowania zewnętrznego pliku CSS. Przykładowo poniższy kod HTML pokazuje jak możemy zmienić kolor tekstu w paragrafie na czerwony używając właśnie stylu pisanego zwanego również inline. Choć jest to proste i szybkie rozwiązanie nie jest zalecane dla większych projektów ze względu na brak możliwości ponownego użycia kodu i problematyczną jego konserwację. W praktyce najlepszym podejściem jest stosowanie stylów zewnętrznych które umożliwiają centralne zarządzanie wyglądem całego dokumentu. Standardy HTML i CSS promują modularność i oddzielenie warstwy prezentacyjnej od struktury co jest bardziej efektywne i zgodne z zasadami projektowania responsywnych aplikacji internetowych. Styl wpisany może być jednak przydatny w testach szybkich prototypach lub sytuacjach gdy zmiany muszą być wprowadzone lokalnie i mają one charakter jednorazowy. Dla bardziej złożonych aplikacji zaleca się jednak stosowanie bardziej zorganizowanych metod stylizacji takich jak style zewnętrzne.

Pytanie 29

<?php  
    $pi = 3.14;
    var_dump($pi);
?>

Jakie będzie wyjście po wykonaniu przedstawionego kodu PHP?

A. int(314)

B. object(3.14)

C. float(3.14)

D. string(3)

Wynikiem działania kodu PHP nie mogą być wartości wskazane w pozostałych odpowiedziach, ponieważ każda z nich odnosi się do innego typu danych, co jest sprzeczne z zachowaniem PHP w kontekście definicji zmiennych. Odpowiedź sugerująca 'int(314)' myli pojęcie liczby całkowitej z liczbą zmiennoprzecinkową. Wartości zmiennoprzecinkowe w PHP są przechowywane z określoną precyzją, a próba konwersji wartości 3.14 do typu całkowitego skutkuje obcięciem wartości do 3, co w tym przypadku nie ma miejsca, ponieważ $pi jest zdefiniowane jako float. Z kolei odpowiedź 'string(3)' sugeruje, że zmienna \$pi jest traktowana jako ciąg znaków, co również jest błędne; float 3.14 nie jest konwertowane na string bezpośrednio, a var_dump() wskazuje typ zmiennej. Innym błędnym podejściem jest opcja 'object(3.14)', co wprowadza w błąd poprzez sugerowanie, że liczba zmiennoprzecinkowa może być reprezentowana jako obiekt. W PHP, chociaż można tworzyć obiekty, typy danych takie jak float nie są obiektami. Często programiści mylą typy zmiennych, co prowadzi do nieporozumień i błędów w kodzie, zwłaszcza w kontekście konwersji typów. Kluczowe jest, aby zrozumieć, jak PHP operuje na typach danych oraz jakie są różnice pomiędzy nimi, co znacznie poprawia jakość i efektywność kodu.

Pytanie 30

Jakie znaki lub sekwencje oznaczają początek komentarza w języku JavaScript?

A. #

B. <?

C. <!--

D. //

W języku JavaScript komentarze są oznaczane na dwa podstawowe sposoby. Najbardziej powszechnym sposobem jest użycie podwójnego ukośnika, co wygląda jak '//' i jest stosowane do tworzenia komentarzy jednolinijkowych. Komentarze te są ignorowane przez interpreter JavaScript, co oznacza, że nie mają wpływu na działanie kodu. Na przykład, w kodzie można napisać: // To jest komentarz, który nie wpływa na wykonanie kodu. Oprócz tego, JavaScript obsługuje też komentarze wielolinijkowe, które rozpoczynają się od '/*' i kończą na '*/'. Umożliwiają one wstawienie dłuższego opisu, obejmującego kilka linii. Przykład: /* To jest komentarz, który zajmuje kilka linii. */ Komentarze w kodzie są niezwykle istotne, ponieważ poprawiają czytelność skryptu, umożliwiają dokumentację oraz ułatwiają pracę z zespołem. Warto zaznaczyć, że zgodność z ECMAScript, standardem, na którym oparty jest JavaScript, wymaga użycia tych znaczników w celu prawidłowego komentowania kodu.

Pytanie 31

Grafika powinna być zapisana w formacie GIF, jeśli

A. jest to grafika wektorowa

B. istnieje potrzeba zapisu obrazu w formie bez kompresji

C. konieczne jest zapisanie obrazu lub animacji

D. jest to obraz w technologii stereoskopowej

Format GIF (Graphics Interchange Format) jest powszechnie wykorzystywany do przechowywania obrazów oraz animacji. Dzięki obsłudze przezroczystości oraz możliwości tworzenia prostych animacji, GIF stał się standardem w przypadku grafiki na stronach internetowych. Jego ograniczenie do 256 kolorów sprawia, że idealnie nadaje się do prostych grafik, takich jak logo czy ikony, gdzie nie jest wymagana pełna gama kolorów, co ma miejsce w formatach takich jak JPEG czy PNG. W przypadku animacji, GIF umożliwia zapis wielu klatek w jednym pliku, co pozwala na odtwarzanie sekwencji obrazu bez potrzeby korzystania z dodatkowego oprogramowania. Praktyczne zastosowanie GIF-a można zaobserwować w mediach społecznościowych, gdzie animowane obrazki są często wykorzystywane do wyrażania emocji, a także na stronach internetowych do przedstawiania logo w ruchu. Używanie formatu GIF w kontekście animacji jest zgodne z dobrą praktyką w branży, ponieważ pozwala na efektywne zarządzanie zasobami wizualnymi oraz zwiększa atrakcyjność treści wizualnych.

Pytanie 32

Która z zasad walidacji strony internetowej jest nieprawidłowa?

A. W tagach nie jest brana pod uwagę różnica między dużymi a małymi literami, np. ```<p>``` i ```<P>``` to ten sam tag.

B. Tagi, poza samozamykającymi się, funkcjonują do momentu ich wyłączenia znakiem "/", np. ```<p> ..</p>```

C. Jeżeli w poleceniu występuje kilka atrybutów, ich kolejność powinna być uporządkowana alfabetycznie np. ```<img alt="..." src="/.."/>```

D. Wyłączanie tagów musi następować w odwrotnej sekwencji do ich włączenia, np. ```<p> ... <big>...</big></p>```

Koncepcje zawarte w niepoprawnych odpowiedziach są oparte na błędnym zrozumieniu zasad działania znaczników HTML. W kontekście wyłączania znaczników, ważne jest, aby pamiętać, że znacznik startowy powinien być zawsze zamknięty odpowiednim znacznikiem końcowym, co oznacza, że struktura dokumentu musi być prawidłowo zagnieżdżona. Zasada dotycząca wyłączania znaczników w odwrotnej kolejności jest nieprawidłowa, ponieważ znaczniki nie są stosowane w taki sposób, a ich zamykanie powinno być zgodne z ich zagnieżdżeniem. Rozumienie tej zasady jest kluczowe dla tworzenia poprawnej struktury dokumentu HTML. Warto również zauważyć, że HTML nie rozróżnia wielkich i małych liter w znacznikach, co jest istotnym uproszczeniem, ale nie oznacza, że można je mieszać w sposób dowolny. Zastosowanie spójnych konwencji nazewnictwa, takich jak używanie małych liter, jest wskazane dla zachowania czytelności kodu. Rozumienie tych zasad jest kluczowe dla efektywnego projektowania stron internetowych oraz dla utrzymania wysokiej jakości kodu. W przypadku, gdy znacznik nie jest poprawnie zamknięty, może to prowadzić do błędów w renderowaniu strony oraz problemów z jej dostępnością. Dlatego kluczowe jest stosowanie się do zasad poprawności kodu i jego semantyki.

Pytanie 33

Według zasad walidacji HTML5, właściwym zapisem dla znacznika hr jest

A. </ hr />

B. </ hr>

C. </hr?>

D. <hr>

Odpowiedź <hr> jest poprawna, ponieważ zgodnie z regułami HTML5, znacznik <hr> jest znakiem samodzielnym, co oznacza, że nie wymaga zamknięcia. Jest to element blokowy, który służy do wprowadzania poziomej linii w dokumencie, co często wykorzystuje się do rozdzielania sekcji treści. Standard HTML5 zezwala na użycie skróconej formy, a zatem <hr> jest wystarczające do oznaczenia poziomej linii. W praktyce, użycie tego znacznika jest istotne dla strukturyzacji dokumentów i poprawy ich czytelności. Dobrą praktyką jest również stosowanie odpowiednich atrybutów, takich jak 'class' czy 'id', co może ułatwić późniejsze stylizowanie za pomocą CSS. Warto pamiętać, że w HTML5, chociaż można używać atrybutów takich jak 'style' czy 'title', powinny one być stosowane odpowiedzialnie, aby nie zaburzać semantyki dokumentu. Ponadto, korzystanie z tego znacznika jest zgodne z WAI-ARIA, co wspiera dostępność aplikacji webowych.

Pytanie 34

Który zbiór znaczników, określających projekt strony internetowej w sposób semantyczny, jest zgodny z normą HTML 5?

A. Zbiór 2

B. Zbiór 1

C. Zbiór 4

D. Zbiór 3

Wykaz 4 jest zgodny ze standardem HTML 5, ponieważ poprawnie używa semantycznych znaczników do strukturyzacji zawartości strony. <header> jest używany do definiowania nagłówka dokumentu lub sekcji, co jest poprawne dla Bloku 1. Znacznik <main> w Bloku 2 wskazuje na główną treść strony, co jest zgodne z jego przeznaczeniem. <aside> w Bloku 3 jest trafnie używany do treści pobocznych, które są związane, ale niekonieczne dla głównego wątku treści, co odpowiada typowej strukturze witryny, gdzie treści poboczne są często wyświetlane obok głównej treści. Na koniec, <footer> w Bloku 4 jest poprawnie przypisany, gdyż zamyka i podsumowuje zawartość strony. HTML5 kładzie duży nacisk na semantykę, co pomaga w optymalizacji pod kątem SEO oraz ułatwia rozumienie struktury strony zarówno przez ludzi, jak i maszyny. Takie podejście poprawia dostępność, ułatwia stylizowanie za pomocą CSS oraz wspiera lepsze praktyki w zakresie zgodności z przyszłymi standardami.

Pytanie 35

Z tabeli mieszkańcy należy uzyskać unikalne nazwy miejscowości, do czego konieczne jest użycie wyrażenia SQL z klauzulą

A. HAVING

B. DISTINCT

C. UNIQUE

D. CHECK

Odpowiedź 'DISTINCT' jest poprawna, ponieważ w SQL służy do eliminowania powtórzeń w wynikach zapytań. Użycie klauzuli DISTINCT pozwala na zwrócenie jedynie unikalnych wartości z danej kolumny, co jest idealne w sytuacjach, gdy chcemy uzyskać listę miast, w których mieszkają osoby z tabeli 'mieszkańcy'. Na przykład, zapytanie 'SELECT DISTINCT miasto FROM mieszkańcy;' zwróci wszystkie różne miasta, w których zamieszkują mieszkańcy, eliminując duplikaty. W praktyce, klauzula DISTINCT jest często stosowana w raportach oraz analityce danych, gdzie istotne jest zrozumienie rozkładu unikalnych wartości. Warto również zauważyć, że DISTINCT może być używane w połączeniu z innymi klauzulami SQL, takimi jak WHERE, aby jeszcze bardziej zawęzić wyniki. Przykład użycia: 'SELECT DISTINCT miasto FROM mieszkańcy WHERE kraj = 'Polska';'. Dobrą praktyką jest stosowanie DISTINCT w sytuacjach, gdy zarządzamy dużymi zbiorami danych, aby zapewnić ich przejrzystość i uniknąć nadmiarowych informacji.

Pytanie 36

W tabeli Recepta pola Imię oraz Nazwisko odnoszą się do pacjenta, dla którego recepta została wystawiona. Jaką kwerendę należy wykorzystać, aby dla wszystkich recept uzyskać datę ich wystawienia oraz imię i nazwisko lekarza, który je wystawił?

A. SELECT Lekarz.Imie, Lekarz.Nazwisko, DataWystawienia FROM Recepta JOIN Lekarz ON Recepta.Lekarz_id = Lekarz.id

B. SELECT Imie, DataWystawienia FROM Recepta JOIN Lekarz ON Recepta.Lekarz_id = Lekarz.id

C. SELECT Lekarz.Imie, Lekarz.Nazwisko, DataWystawienia FROM Recepta

D. SELECT Imie, Nazwisko, DataWystawienia FROM Recepta

Zauważyłem, że dobrze zrozumiałeś, jak skonstruować kwerendę SQL, która łączy dane lekarza z datą wystawienia recepty. Użycie klauzuli JOIN to kluczowa sprawa, bo dzięki temu możesz połączyć tabele Recepta i Lekarz na podstawie odpowiednich kluczy. Dzięki temu dostajesz imię i nazwisko lekarza, który wypisał daną receptę. Klauzula SELECT, którą używasz, wskazuje, co chcesz zobaczyć – w tym przypadku Imie i Nazwisko z tabeli Lekarz oraz Datę Wystawienia z tabeli Recepta. To jest naprawdę podstawowa umiejętność, która pomaga w pracy z relacyjnymi bazami danych. Z mojego doświadczenia, umiejętność tworzenia takich zapytań, pomoże nie tylko w nauce, ale i w przyszłej pracy, bo baza danych rzadko jest prosta i często trzeba łączyć różne dane. I jeszcze jedna rzecz: używanie JOIN w odpowiedni sposób może przyspieszyć działanie zapytań, co jest ważne, gdy mamy do czynienia z dużą ilością danych.

Pytanie 37

Jaki styl CSS umożliwi ustawienie tekstu do prawej strony?

A. <p style="text-align: right">tekst</p>

B. <p style="align: right">tekst</p>

C. <p style="position: right">tekst</p>

D. <p style="font: right">tekst</p>

Właściwe wyrównanie tekstu do prawej strony w CSS można osiągnąć za pomocą właściwości 'text-align'. Używając deklaracji 'text-align: right', umożliwiamy umiejscowienie zawartości elementu blokowego, takiego jak <p>, w taki sposób, aby tekst był wyrównany do prawej krawędzi kontenera. Przykładowo, stosując <p style='text-align: right'>Tekst wyrównany do prawej</p>, uzyskujemy efekt, w którym cały tekst w obrębie akapitu zostaje przesunięty do prawej strony. Warto również zaznaczyć, że 'text-align' jest zgodne z W3C CSS Specifications, co oznacza, że jest standardową właściwością CSS uznawaną przez większość przeglądarek. W praktyce, stosowanie 'text-align' jest nie tylko ograniczone do akapitów, ale może być używane także w innych elementach, takich jak nagłówki, divy i inne bloki, co czyni go bardzo wszechstronnym narzędziem w stylizacji stron internetowych. Dodatkowo, właściwość ta jest fundamentalna w kontekście responsywnego projektowania stron, gdzie dopasowanie tekstu do różnych układów jest kluczowe dla odbioru treści.

Pytanie 38

W języku HTML, aby ustawić tytuł dokumentu na "Moja strona", który będzie widoczny na karcie przeglądarki internetowej, należy użyć zapisu

A. <head>Moja strona</head>

B. <meta name="title" content="Moja strona">

C. <meta title="Moja strona">

D. <title>Moja strona</title>

Odpowiedź <title>Moja strona</title> jest poprawna, ponieważ element <title> jest standardowym sposobem definiowania tytułu dokumentu HTML, który jest wyświetlany na pasku tytułowym przeglądarki. Zgodnie z normą HTML, element ten powinien być umieszczony wewnątrz sekcji <head> dokumentu. Przykładowa struktura dokumentu HTML z tytułem wygląda następująco: <html><head><title>Moja strona</title></head><body></body></html>. Tytuł jest istotny nie tylko dla użytkowników, ale również dla wyszukiwarek internetowych, ponieważ wpływa na SEO (Search Engine Optimization). Dobrze dobrany tytuł może zwiększyć klikalność linków w wynikach wyszukiwania. Dodatkowo, element <title> jest ważnym aspektem dostępności, ponieważ osoby korzystające z technologii asystujących polegają na nim, aby zrozumieć zawartość strony. W kontekście dobrych praktyk warto pamiętać, że tytuł powinien być krótki, zwięzły i adekwatny do treści strony. Warto również unikać duplikatów tytułów na różnych stronach tej samej witryny, co może prowadzić do chaosu w nawigacji i negatywnie wpływać na doświadczenia użytkowników oraz SEO.

Pytanie 39

Pokazane pole input pozwala na

<input type="checkbox" name="text1" value="text2">

A. wpisanie dowolnego ciągu znaków

B. wybranie opcji

C. selekcję opcji z listy zawierającej wartości text1 oraz text2

D. wprowadzenie hasła

Pole input typu checkbox to fajna opcja, bo pozwala użytkownikom zaznaczać jedną albo więcej opcji z dostępnych wyborów. Takie checkboxy można zobaczyć na różnych stronach internetowych, są super przydatne, a użytkownik może je odznaczać kiedy chce. W HTML mamy atrybut type, który mówi, co użytkownik może wpisać. W przypadku checkboxa mamy to pole, które można zaznaczyć i dzięki temu dodajemy wartość do formularza, gdy go wysyłamy. Przykładem mogą być formularze zgód, gdzie trzeba potwierdzić kilka polityk prywatności lub warunków korzystania z serwisu. Ważne jest także, żeby każdy checkbox miał odpowiednio przypisane atrybuty name i value, bo dzięki temu łatwiej jest je zidentyfikować, gdy przesyłamy dane. I pamiętajmy, żeby dobrze oznaczać checkboxy etykietami przez element label – to pomaga, zwłaszcza osobom korzystającym z technologii wspomagających. Takie poprawne używanie checkboxów to klucz do budowania intuicyjnych i użytecznych interfejsów użytkowników.

Pytanie 40

W CSS zdefiniowano styl dla pola edycji. Taki obszar będzie miał jasnozielone tło

input:focus { background-color: LightGreen; }

A. gdy zostanie na niego najechane kursorem myszy bez kliknięcia

B. w każdej sytuacji

C. po kliknięciu myszą w celu wprowadzenia tekstu

D. jeśli jest to pierwsze wystąpienie tego elementu w dokumencie

Pozostałe odpowiedzi opierają się na błędnym zrozumieniu zastosowania pseudoklas w języku CSS. Pseudoklasa :first-of-type, która mogłaby sugerować pierwsze wystąpienie znacznika w dokumencie, nie odnosi się do stanu aktywności pola edycyjnego. Stylizowanie pierwszego wystąpienia nie ma związku z interakcją użytkownika, a jedynie z pozycją elementu w strukturze dokumentu HTML. Kolejny błąd pojawia się przy założeniu, że zmiana koloru tła nastąpi gdy element zostanie wskazany kursorem myszy. W CSS taka interakcja jest obsługiwana przez pseudoklasę :hover, która stosuje się do elementów, nad którymi znajduje się wskaźnik myszy, ale nie obejmuje stanu aktywnego fokusu potrzebnego do edycji. Ostatnia błędna koncepcja dotyczy twierdzenia, że styl jest stosowany w każdym przypadku. To stwierdzenie ignoruje specyfikę selektorów CSS, które wymagają określonych warunków - w tym przypadku aktywnego fokusu elementu. Zrozumienie różnic między pseudoklasami :focus i :hover oraz znajomość ich zastosowań w projektowaniu interaktywnych interfejsów webowych jest kluczowe dla skutecznego stosowania CSS w praktyce. Poprawna wiedza na temat specyficznych zastosowań tych pseudoklas wpływa na jakość doświadczenia użytkownika i integrację funkcjonalności z estetyką projektu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej