Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 11:01
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 11:20

Egzamin zdany!

Wynik: 36/40 punktów (90,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Wskaź zestaw najbardziej odpowiedni do wykonania zdjęcia modelki w stylu high-key?

A. Wielobarwne tło, jasne odzienie modelki, ostre skierowane światło

B. Ciemne tło, ciemne odzienie modelki, miękkie rozproszone światło

C. Ciemne tło, jasne odzienie modelki, ostre skierowane światło

D. Jasne tło, jasne odzienie modelki, miękkie rozproszone światło

Odpowiedź, która wskazuje na jasne tło, jasne ubranie modelki i miękkie rozproszone światło, jest prawidłowa, ponieważ technika high-key polega na uzyskaniu jasnego, często wręcz eterycznego efektu w fotografii. W tej technice dąży się do minimalizacji cieni i uzyskania jednorodnego, jasnego tła, co doskonale osiąga się dzięki jasnemu tłu oraz jasnym kolorom ubioru modelki. Miękkie rozproszone światło, które można uzyskać na przykład za pomocą softboxów, sprawia, że światło pada na modelkę w sposób łagodny, eliminując ostre cienie i tworząc wrażenie delikatności. Warto zauważyć, że w praktyce takie ustawienie oświetlenia jest szczególnie popularne w portretach, sesjach modowych czy zdjęciach dziecięcych, gdzie pożądany jest efekt radosny i lekki. Technika ta nie tylko podkreśla urodę modelki, ale również może być stosowana w reklamie produktów, które mają kojarzyć się z pozytywnymi emocjami. W standardach fotograficznych high-key wprowadza się również elementy postprodukcji, gdzie zwiększa się jasność i kontrast, zachowując jednakże delikatność obrazu.

Pytanie 2

Jeśli fotograf zaplanował wykonywanie zdjęć katalogowych produktów na materiałach negatywowych do światła sztucznego, to asystent planu fotograficznego powinien przygotować lampy

A. halogenowe, statywy oświetleniowe, blendę srebrną i złotą.

B. błyskowe, statywy oświetleniowe, stół bezcieniowy.

C. halogenowe, statywy oświetleniowe, stół bezcieniowy.

D. błyskowe, statywy oświetleniowe, blendę srebrną i złotą.

Jeśli fotograf planuje zdjęcia katalogowe produktów na materiałach negatywowych do światła sztucznego, najlepszym rozwiązaniem są lampy halogenowe, statywy oświetleniowe oraz stół bezcieniowy. Halogeny są zdecydowanie najpewniejszym źródłem światła ciągłego do fotografii na negatywie, bo dają stabilną temperaturę barwową, najczęściej około 3200 K. To super ważne, bo negatywy do światła sztucznego są właśnie wywoływane pod taką barwę i jeśli użyjesz innego światła, kolory na zdjęciu będą przekłamane – czasem niemiłosiernie. Statywy oświetleniowe pozwalają ustawić lampy pod różnymi kątami, co daje większą kontrolę nad cieniami i modelowaniem światła na produkcie. Najważniejsza rzecz w tego typu fotografii to uzyskanie równomiernego oświetlenia, bez niechcianych cieni, stąd stół bezcieniowy – to już klasyka w branży. Nie wyobrażam sobie profesjonalnych zdjęć produktowych bez tego sprzętu. Takie zestawienie pozwala osiągnąć efekt „czystego” produktu na jednolitym tle, co jest standardem np. w katalogach i sklepach internetowych. Z mojego doświadczenia, jeśli tylko pod ręką masz halogeny i stół bezcieniowy, to już połowa sukcesu – reszta to odpowiednie ustawienie światła i wszystko idzie jak po maśle. Warto pamiętać, że światło błyskowe raczej nie sprawdzi się z negatywem do światła sztucznego, bo film nie jest skalibrowany pod ten rodzaj oświetlenia. Dobrą praktyką jest zawsze dopytać fotografa, jaki materiał wykorzystuje i pod to dokładnie planować całą scenę oświetleniową.

Pytanie 3

Dla podkreślenia faktury wyrobów drewnianych należy zastosować oświetlenie

A. dolne.

B. tylne.

C. boczne.

D. przednie.

Boczne oświetlenie to naprawdę świetny wybór, jeśli chcemy dobrze wyeksponować fakturę drewna. Chodzi o to, że światło padające z boku podkreśla wszelkie nierówności, usłojenie i nawet bardzo delikatne detale, które inaczej mogłyby umknąć uwadze. W praktyce, w pracowniach stolarskich czy na ekspozycjach, boczne światło stosuje się właśnie po to, by uwidocznić strukturę materiału – bardzo często tak robią nawet fotografowie przy sesjach produktowych, bo wtedy drewno wygląda najatrakcyjniej. Takie rozwiązanie jest też zgodne z zaleceniami projektantów wnętrz, którzy chcą uzyskać efekt przestrzenności i głębi. Moim zdaniem, jak się patrzy na meble czy boazerię z drewnianą strukturą pod takim kątem światła, od razu widzi się całą pracę rzemieślnika i różnorodność drewna. To nie tylko kwestia estetyki, ale też praktyczności – łatwiej ocenić jakość obróbki. W świetle bocznym wyraźnie widoczne są np. szlifowania, wyżłobienia czy celowe postarzenia. W sumie, jeśli ktoś chce prezentować drewno z jak najlepszej strony, boczne światło to podstawa. Fachowcy z branży często powtarzają, że bez tego trudno coś naprawdę pokazać klientowi.

Pytanie 4

Co oznacza termin temperatura barwowa w kontekście skali?

A. Fahrenheita

B. Celcjusza

C. Rankine'a

D. Kehdna

Temperatura barwowa to wartość wyrażająca kolor światła emitowanego przez źródło światła w porównaniu do temperatury ciała doskonałego, znajdującego się w równowadze termicznej. Jednostką miary temperatury barwowej jest kelwin (K), a nie żadna z pozostałych wymienionych jednostek. W praktyce, temperatura barwowa jest kluczowym parametrem w różnych dziedzinach, takich jak fotografia, grafika komputerowa, projektowanie oświetlenia oraz w przemyśle filmowym. Na przykład, światło o temperaturze barwowej wynoszącej około 3200 K jest typowe dla oświetlenia studyjnego, co odpowiada ciepłemu, pomarańczowemu światłu. Z kolei światło dzienne ma temperaturę barwową w zakresie 5000-6500 K, co nadaje mu chłodny, niebieskawy odcień. Zrozumienie temperatury barwowej pozwala na dobór odpowiednich źródeł światła w zależności od zamierzonych efektów wizualnych oraz atmosfery, jaką chcemy stworzyć w danym pomieszczeniu czy podczas zdjęć. Warto również wspomnieć o normach ISO i standardach branżowych, które podkreślają znaczenie precyzyjnego pomiaru temperatury barwowej w kontekście uzyskiwania jak najwyższej jakości obrazu.

Pytanie 5

Podczas robienia zdjęć ustalono właściwe wartości ekspozycji: f/11 oraz 1/250 s. Jakie wartości ekspozycji w tych warunkach oświetleniowych powinno się przyjąć, aby uzyskać maksymalną głębię ostrości?

A. f/5,6 i 1/60 s

B. f/5,6 i 1/500 s

C. f/22 i 1/60 s

D. f/22 i 1/500 s

Odpowiedź f/22 i 1/60 s jest poprawna, ponieważ f/22 oznacza większą wartość przysłony, co skutkuje większą głębią ostrości. W praktyce, większa głębia ostrości jest pożądana w przypadku fotografii krajobrazowej, gdzie istotne jest, aby zarówno pierwszy plan, jak i tło były ostre. W warunkach oświetleniowych, w których pierwotne ustawienia to f/11 i 1/250 s, zmniejszenie wartości przysłony do f/22 pozwala uzyskać efekt większej głębi ostrości. Aby utrzymać prawidłową ekspozycję przy zmniejszonej przepuszczalności światła, konieczne jest obniżenie czasu naświetlania do 1/60 s, co zgodnie z zasadą ekspozycji potrójnej (przysłona, czas naświetlania, ISO) pomoże zrównoważyć te zmiany. Użycie takich parametrów jest zgodne z najlepszymi praktykami w fotografii, gdzie kontrola nad głębią ostrości jest kluczowa dla uzyskania zamierzonego efektu artystycznego.

Pytanie 6

Przy tworzeniu planu sesji zdjęciowej do fotografowania w technice wysokiego klucza, co należy wziąć pod uwagę?

A. jasne tło, oświetlenie skierowane

B. jasne tło, oświetlenie rozproszone

C. ciemne tło, oświetlenie rozproszone

D. ciemne tło, oświetlenie skierowane

Fotografia w technice wysokiego klucza charakteryzuje się jasnymi, dobrze oświetlonymi obrazami, w których dominują jasne tony. Wybór jasnego tła jest kluczowy, ponieważ pomaga w uzyskaniu efektu lekkości i przestronności, który jest istotny w tej technice. Oświetlenie rozproszone, które można osiągnąć na przykład poprzez użycie softboxów lub parasoli, pozwala na uzyskanie delikatnych cieni oraz równomierne oświetlenie obiektu. Dzięki temu, przejrzystość i detale w zdjęciach są lepiej widoczne, co jest szczególnie ważne w fotografii portretowej czy produktowej. Przykładem zastosowania tej techniki może być fotografia ślubna, gdzie ważne jest uchwycenie radosnych chwil w jasnej i przyjemnej atmosferze. Wybierając oświetlenie i tło, zawsze należy pamiętać o harmonii między nimi, co pozwoli na uzyskanie estetycznych i profesjonalnych efektów. W praktyce, technika ta jest powszechnie wykorzystywana w komercyjnej fotografii, na przykład w reklamach, gdzie jasność obrazu przyciąga uwagę potencjalnych klientów.

Pytanie 7

Na zdjęciu zastosowano oświetlenie

A. tylne,

B. przednie,

C. górno-boczne.

D. przednio-górne.

Odpowiedź "przednio-górne" jest poprawna, ponieważ analiza zdjęcia wykazuje, że źródło światła znajduje się z przodu i u góry obiektu. Tego rodzaju oświetlenie jest powszechnie stosowane w fotografii produktowej oraz portretowej, gdyż pozwala na uzyskanie naturalnych i przyjemnych dla oka efektów świetlnych. Dzięki oświetleniu przednio-górnemu cienie są łagodzone, co podkreśla detale obiektu, a jednocześnie eliminuje zbyt duże kontrasty. W praktyce, dobierając źródło światła w taki sposób, można uzyskać doskonałą widoczność wszystkich elementów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży fotograficznej. Użycie tego rodzaju oświetlenia jest także istotne w kontekście produkcji materiałów marketingowych, gdzie zrozumienie sposobu, w jaki światło wpływa na percepcję obiektów, jest kluczowe dla efektywnej komunikacji wizualnej.

Pytanie 8

W fotografii portretowej terminem określającym oświetlenie głównego obiektu zdjęcia jest światło

A. ogólne

B. konturowe

C. wypełniające

D. kluczowe

Oświetlenie kluczowe to główny źródło światła w fotografii, które kształtuje obraz i określa jego tonację. To właśnie za pomocą światła kluczowego twórca portretu definiuje charakterystyki modela, podkreślając cechy, takie jak kontury twarzy, tekstura skóry oraz emocje. W praktyce, użycie światła kluczowego polega na skierowaniu mocnego źródła światła w stronę modela, co powoduje powstawanie cieni i uwydatnia rysy. Standardowo do jego uzyskania wykorzystuje się lampy studyjne lub naturalne światło, które można modyfikować za pomocą modyfikatorów, takich jak softboxy, parasole czy reflektory. Kluczowe jest również rozmieszczenie źródła światła – najczęściej umieszczane jest pod kątem 45 stopni w stosunku do modela, co pozwala uzyskać subtelne cienie. W fotografii portretowej oświetlenie kluczowe może być stosowane w różnych stylach, takich jak klasyczny portret, gdzie światło skupione jest na twarzy, czy dramatyczny portret, gdzie kontrast między światłem a cieniem jest wyraźniejszy, co nadaje zdjęciu głębi i ekspresji.

Pytanie 9

Aby uzyskać efekt oświetlenia konturowego na fotografii, lampę trzeba ustawić

A. za obiektem

B. z przodu obiektu

C. z góry nad obiektem

D. z boku obiektu

Umieszczenie lampy za przedmiotem jest kluczowym elementem uzyskania efektu oświetlenia konturowego, który polega na podkreśleniu kształtów i faktur obiektów poprzez kontrast pomiędzy jasnością a cieniem. W tej technice światło pada na tylną część obiektu, co tworzy efekt halo, który nadaje głębi i trójwymiarowości. Przykładowo, w fotografii portretowej, umiejscowienie lampy za modelem może uwydatnić rysy twarzy, tworząc dramatyczne i estetyczne wrażenie. Dobrą praktyką jest także użycie filtrów lub dyfuzorów, aby łagodzić ostre krawędzie cienia, co pozwoli uzyskać bardziej naturalny efekt. W kontekście oświetlenia studyjnego, techniki te są powszechnie stosowane w celu uzyskania profesjonalnych rezultatów, a ich znajomość jest niezbędna dla fotografów oraz filmowców, którzy pragną tworzyć dynamiczne i angażujące obrazy.

Pytanie 10

Jakiego koloru tło powinno być użyte przy robieniu zdjęcia do dowodu osobistego lub paszportu?

A. Czarnego

B. Beżowego

C. Białego

D. Szarego

Białe tło jest standardowym kolorem stosowanym w fotografii dokumentowej, w tym zdjęciach do dowodów tożsamości i paszportów. Tego rodzaju tło jest wymagane, ponieważ minimalizuje cienie oraz odbicia, co pozwala na dokładne odwzorowanie rysów twarzy. Wiele krajów, w tym Polska, wymaga zdjęć z białym tłem, co jest zgodne z międzynarodowymi normami, takimi jak te ustalone przez Organizację Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego (ICAO). Oprócz białego tła, istotne jest, aby osoba na zdjęciu miała neutralną ekspresję twarzy, a także unikała ubrań czy akcesoriów, które mogą zlewać się z tłem. Zastosowanie białego tła sprzyja także lepszemu odwzorowaniu naturalnych kolorów skóry, co jest kluczowe dla identyfikacji. W praktyce, fotografujące osoby powinny zawsze upewnić się, że tło jest jednolite, czyste i dobrze oświetlone, aby zdjęcie spełniało wymagania formalne.

Pytanie 11

W fotografii produktowej szklanych powierzchni, aby uniknąć niepożądanych refleksów, należy przede wszystkim

A. zwiększyć intensywność głównego źródła światła

B. fotografować w całkowitej ciemności z lampą błyskową

C. używać filtrów ocieplających na obiektywie

D. stosować czarne ekrany do kontrolowania odbić

Stosowanie czarnych ekranów do kontrolowania odbić jest kluczowe w fotografii produktowej, zwłaszcza w przypadku szklanych powierzchni. Odbicia, które pojawiają się na szkle, mogą znacząco wpłynąć na estetykę zdjęcia oraz na sposób, w jaki produkt jest postrzegany przez klienta. Czarne ekrany działają jak absorbujące światło tło, które niweluje niepożądane refleksy, co pozwala skupić się na samym obiekcie bez zakłóceń. Przykładem zastosowania czarnych ekranów może być fotografia biżuterii szklanej, gdzie odbicia mogą zdominować obraz, a ich zminimalizowanie pozwala na lepsze wyeksponowanie detali. Dobre praktyki wskazują, że powinno się również odpowiednio ustawić źródło światła, żeby nie padało ono bezpośrednio na szklaną powierzchnię, co w połączeniu z czarnymi ekranami daje znakomite efekty. W takim procesie nie można zapomnieć o dokładnym kadrowaniu i umiejętności manipulacji światłem, co pozwala uzyskać profesjonalne efekty w produktowej fotografii.

Pytanie 12

Podczas robienia zdjęć na materiale kolorowym w świetle słonecznym, aby rozjaśnić cienie, należy doświetlić je światłem o temperaturze barwowej

A. 5500 K

B. 3800 K

C. 6500 K

D. 3200 K

Odpowiedź 5500 K jest prawidłowa, ponieważ temperatura barwowa 5500 K odpowiada naturalnemu światłu dziennemu w słoneczne dni. Takie światło jest neutralne i ma równą proporcję barw, co pozwala na wierne odwzorowanie kolorów w fotografii, zwłaszcza na materiałach barwnych. Doświetlanie cieni tym światłem przyczynia się do ich rozjaśnienia, eliminując niepożądane zafarby, które mogą pojawić się przy użyciu innych źródeł światła. W praktyce, stosując światło o temperaturze 5500 K, można uzyskać bardziej równomierną iluminację, co jest szczególnie istotne w fotografii portretowej i produktowej. Użycie lampy błyskowej o tej samej temperaturze barwowej co światło dzienne pozwala na zachowanie spójności kolorystycznej w całej kompozycji. Ponadto, standardy branżowe, takie jak te ustalone przez International Color Consortium (ICC), podkreślają znaczenie zgodności temperatury barwowej w procesie fotografowania oraz obróbki zdjęć, co wpływa na jakość końcowych efektów wizualnych.

Pytanie 13

Wykonując w studio fotograficznym zdjęcie portretowe czteroosobową rodzinę najkorzystniej oświetlić światłem rozproszonym, stosując

A. lampę z wrotami.

B. tubus stożkowy.

C. parasolki transparentne.

D. blendę srebrną.

Parasolki transparentne to naprawdę świetny wybór, jeżeli zależy nam na rozproszonym, miękkim świetle w fotografii portretowej, zwłaszcza przy większych grupach, takich jak czteroosobowa rodzina. Właśnie parasolka rozprasza światło lampy błyskowej lub stałej na szerokim obszarze, przez co cienie na twarzach są delikatniejsze, a cała scena wygląda naturalniej i bardziej przyjaźnie. Z mojego doświadczenia wynika, że taki efekt jest szczególnie pożądany w zdjęciach rodzinnych, bo wygładza rysy twarzy i niweluje niedoskonałości skóry, a do tego dzieci czy osoby starsze wypadają po prostu korzystniej. W branży przyjęło się, że do zdjęć grupowych unika się twardego światła – parasolka transparentna jest tutaj praktycznie standardem, łatwo ją ustawić, a nawet przy niewielkiej odległości od grupy daje fajne, równomierne oświetlenie. No i jeszcze jedna sprawa: używając parasolki, nie trzeba aż tak bardzo martwić się o superprecyzyjne ustawienie lamp, bo światło i tak się ładnie rozchodzi po całej scenie. Profesjonalni fotografowie często wybierają właśnie to rozwiązanie, bo pozwala uzyskać powtarzalne, przewidywalne efekty. Warto wiedzieć, że parasolki transparentne są bardzo mobilne i nie wymagają dużych inwestycji – to jeden z najbardziej dostępnych modyfikatorów światła w studio.

Pytanie 14

Schemat przedstawia pomiar światła

A. padającego.

B. bezpośredniego.

C. odbitego.

D. skierowanego.

Wybór odpowiedzi, która odnosi się do pomiaru światła skierowanego, padającego lub bezpośredniego, nie uwzględnia kluczowych aspektów działania światłomierza oraz zasadniczych różnic w podejściu do pomiarów światła. Pomiar światła skierowanego odnosi się do sytuacji, w której mierzymy intensywność światła, które pada na obiekt, co może być przydatne w kontekście pomiarów zewnętrznych, ale w przypadku przedstawionego schematu jest to zbędne. Z kolei pomiar światła padającego nie uwzględnia, jak obiekt reaguje na to światło, co jest fundamentalne w procesie fotograficznym – istotne jest zrozumienie, jak światło odbija się od powierzchni obiektu. Ostatecznie wybór pomiaru bezpośredniego, choć użyteczny w specyficznych sytuacjach, nie odnosi się do kontekstu przedstawionego w pytaniu, gdzie głównym celem jest uchwycenie intensywności światła odbitego od obiektu. Typowe błędy w myśleniu prowadzące do tych odpowiedzi to nieuwzględnienie interakcji między światłem a obiektem oraz ograniczenie się do bardziej ogólnych definicji pomiarów, zamiast skupić się na konkretnych zastosowaniach w fotografii, gdzie szczegółowe pomiary odbicia są kluczowe dla osiągnięcia pożądanych rezultatów.

Pytanie 15

Aby uzyskać materiał negatywowy o panchromatycznym uczuleniu, koreks powinien być załadowany

A. w całkowitej ciemności

B. przy oświetleniu pomarańczowym

C. pod światłem żółtym

D. w oświetleniu oliwkowym

Odpowiedź "w całkowitej ciemności" jest poprawna, ponieważ podczas wywoływania materiału negatywowego o uczuleniu panchromatycznym, niezbędne jest unikanie wszelkich źródeł światła, które mogą wpłynąć na emulację światłoczułą. Materiały te są niezwykle wrażliwe na światło, co oznacza, że nawet niewielka ekspozycja na światło białe może spowodować niepożądane naświetlenia i zniszczenie obrazu. Przygotowując koreks do wywoływania, należy zapewnić, że cały proces odbywa się w ciemnym pomieszczeniu, wykorzystując odpowiednie pomieszczenia do przechowywania chemikaliów oraz sprzętu. W praktyce oznacza to korzystanie z ciemni, która spełnia standardy bezpieczeństwa oraz ochrony przed światłem, aby zachować jakość zdjęć. Warto również zastosować ciemne torby do przenoszenia materiałów filmowych oraz odpowiednie akcesoria, które zapobiegają przypadkowemu naświetleniu, co jest istotne w profesjonalnym procesie fotograficznym. Zgodnie z dobrymi praktykami w fotografii analogowej, wywoływanie w całkowitej ciemności jest kluczowym elementem, aby uzyskać optymalne rezultaty wywoływania.

Pytanie 16

Z jakiej odległości powinien fotograf oświetlić obiekt, jeśli wykorzystuje lampę błyskową o LP=42, przy ISO 100 oraz przysłonie f/8?

A. Około 1 m

B. Około 30 m

C. Około 5 m

D. Około 15 m

Aby obliczyć optymalną odległość fotografowania obiektu przy użyciu lampy błyskowej o liczbie przewodniej (LP) 42, przy wartości ISO 100 i przysłonie f/8, należy zastosować odpowiednią formułę. Liczba przewodnia odnosi się do maksymalnej odległości, z jakiej lampa jest w stanie oświetlić obiekt w danych warunkach. Przy przysłonie f/8, można wykorzystać wzór: Odległość (m) = LP / (ISO / 100) / f-stop. W tym przypadku obliczenia będą wyglądały następująco: Odległość = 42 / (100 / 100) / 8 = 42 / 8 = 5.25 m. Dlatego optymalna odległość to około 5 m. Taka praktyka jest zgodna z dobrymi standardami w fotografii, ponieważ pozwala na uzyskanie odpowiedniej ekspozycji i jakości zdjęcia. Warto pamiętać, że zbyt bliskie podejście do obiektu może prowadzić do prześwietlenia oraz efektu 'przeźroczy', natomiast zbyt daleka odległość skutkuje niedoświetleniem. W praktyce, znajomość liczby przewodniej lampy błyskowej oraz ustawień aparatu jest kluczowa dla uzyskania profesjonalnych rezultatów.

Pytanie 17

W technice fotografii studyjnej spill oznacza

A. niepożądane rozproszenie światła na obszary, które powinny pozostać nieoświetlone

B. ustawienie świateł w trójkąt oświetleniowy dla portretu

C. połączenie dwóch źródeł światła dla uzyskania efektu kluczowego

D. celowe prześwietlenie tła dla uzyskania efektu high-key

Odpowiedź dotycząca spill w fotografii studyjnej jest prawidłowa, ponieważ spill odnosi się do niepożądanego rozproszenia światła na obszary, które powinny pozostać nieoświetlone. W praktyce oznacza to, że światło, które powinno oświetlać jedynie wyznaczone elementy kompozycji (takie jak model czy obiekt), przypadkowo pada na inne fragmenty tła, co może prowadzić do nieestetycznych efektów. Aby uniknąć spill, fotografowie często korzystają z modyfikatorów światła, takich jak softboxy czy reflektory, które kierują światło dokładnie tam, gdzie to potrzebne. Dobre praktyki w fotografii studyjnej sugerują również użycie odpowiednich kątów oraz odległości między źródłami światła a obiektami, co pozwala na kontrolę nad tym, jak światło się rozprzestrzenia. Przykładem może być ustawienie świateł w taki sposób, aby uniknąć przypadkowego oświetlania tła, co jest kluczowe dla uzyskania czystych i profesjonalnych zdjęć.

Pytanie 18

W systemie E-TTL przedbłysk ma na celu

A. aktywowaniu funkcji redukcji efektu czerwonych oczu

B. usunięcia nadmiaru ładunku elektrycznego zgromadzonego na kondensatorach lampy błyskowej

C. oceny energii błysku niezbędnej do odpowiedniego oświetlenia fotografowanego przedmiotu

D. nawigowaniu automatycznej ostrości w ciemnym otoczeniu

W systemie E-TTL (Evaluative Through The Lens) przedbłysk pełni kluczową rolę w pomiarze energii błysku, który jest niezbędny do odpowiedniego oświetlenia fotografowanego obiektu. Działa to tak, że przed właściwym błyskiem błyskowa lampa emituje krótki błysk, który umożliwia pomiar poziomu oświetlenia w kadrze. Na podstawie tego pomiaru aparat dostosowuje moc błysku, co pozwala uzyskać optymalną ekspozycję bez ryzyka prześwietlenia lub niedoświetlenia. Przykładem zastosowania tej technologii mogą być sesje zdjęciowe w warunkach słabego oświetlenia, gdzie precyzyjne ustawienie źródła światła jest kluczowe. Stosując E-TTL, fotografowie mogą uzyskać naturalne efekty oświetleniowe, które są szczególnie cenione w portretach i zdjęciach produktowych. Taka automatyzacja procesu pozwala na szybsze i bardziej efektywne wykonywanie zdjęć, co jest zgodne z aktualnymi standardami w fotografii cyfrowej.

Pytanie 19

W nowoczesnej fotografii produktowej termin HDRI (High Dynamic Range Imaging) lighting oznacza

A. metodę pomiaru światła w trudnych warunkach oświetleniowych

B. fotografowanie z użyciem lamp o zmiennej temperaturze barwowej

C. technikę łączenia zdjęć wykonanych z różnym oświetleniem

D. wykorzystanie obrazów HDR jako źródeł światła w renderowaniu 3D

HDRI, czyli High Dynamic Range Imaging, to technika, która wykorzystuje obrazy o wysokim zakresie dynamicznym jako źródła światła w renderowaniu 3D. W praktyce oznacza to, że przy tworzeniu scen 3D możemy zastosować zdjęcia, które zawierają informacje o świetle w ich najbardziej ekstremalnych formach. Obrazy HDR mogą uchwycić detale zarówno w jasnych, jak i ciemnych częściach sceny, co sprawia, że są idealne do symulacji realistycznego oświetlenia. Dla przykładu, w fotografii produktowej, wykorzystując HDRI, można uzyskać efekt naturalnego oświetlenia, co jest kluczowe dla prezentacji produktów w sposób, który przyciągnie uwagę klientów. Standardy branżowe, takie jak OpenEXR, są wykorzystywane do przechowywania obrazów HDR, co zapewnia odpowiednią jakość i możliwość działania w różnych oprogramowaniach graficznych. Dlatego stosowanie HDRI w renderowaniu 3D jest jedną z najlepszych praktyk, która przyczynia się do uzyskania profesjonalnych efektów wizualnych.

Pytanie 20

Aby uzyskać na obrazie maksymalny kontrast kolorystyczny pomiędzy tłem a fotografowanym barwnym przedmiotem, do zdjęcia cytryny powinno się wykorzystać tło

A. białe

B. zielone

C. niebieskie

D. czerwone

Odpowiedź niebieska jest prawidłowa, ponieważ zastosowanie niebieskiego tła pozwala na uzyskanie najwyższego kontrastu kolorów pomiędzy tłem a cytryną, która ma intensywny, żółty kolor. W teorii kolorów, kolory, które są przeciwstawne na kole barw, generują największy kontrast. Żółty i niebieski są kolorami komplementarnymi, co oznacza, że wzajemnie się uzupełniają i wyostrzają swój wygląd. Przykładowo, w fotografii produktowej i reklamowej, dobór tła, który maksymalizuje kontrast, jest kluczowy dla przyciągnięcia uwagi, a także poprawy widoczności i estetyki obiektu. W praktyce, dobrze dobrane tło niebieskie może także pomóc w uzyskaniu lepszego nasycenia kolorów oraz poprawić ogólną jakość zdjęcia. Warto również pamiętać, że dobór tła powinien być dostosowany do specyfiki obiektu oraz zamierzonego efektu końcowego, przy czym stosowanie niebieskiego tła to jedna z rekomendowanych praktyk w branży fotograficznej.

Pytanie 21

Zastosowanie metody wielokrotnego błysku ma miejsce w przypadku fotografii

A. błyskawic w nocy

B. pod słońcem

C. w nocy słabo oświetlonych budowli

D. z efektem sztafażu

Metoda wielokrotnego błysku jest techniką stosowaną przede wszystkim w trudnych warunkach oświetleniowych, takich jak nocne zdjęcia słabo oświetlonych budowli. W takiej sytuacji, wielokrotne błyski lampy błyskowej pozwalają na uchwycenie różnych detali obiektu oraz zredukowanie problemów związanych z ruchem. Dzięki zastosowaniu tej metody, fotograf może uzyskać efekt 'zamrożenia' ruchu oraz poprawić równowagę między światłem naturalnym a sztucznym, co jest kluczowe przy fotografowaniu architektury nocą. Przykładowo, podczas fotografowania zabytkowego budynku w nocy, wielokrotny błysk umożliwia naświetlenie detali fasady, które mogłyby być w cieniu lub niedostatecznie oświetlone. W praktyce, zaleca się ustawienie lampy błyskowej w trybie synchronizacji z długim czasem naświetlania, co pozwala na połączenie efektów błysku z naturalnym światłem otoczenia, tworząc harmonijną kompozycję. Metoda ta jest szczególnie ceniona w fotografii architektury oraz reportażowej, gdzie kluczowe jest uchwycenie detali i atmosfery otoczenia.

Pytanie 22

Które z akcesoriów fotograficznych zastosowane podczas rejestracji obrazu cyfrowego pozwala określić poprawność odwzorowania barw na zdjęciu?

A. Wzornik barw.

B. Światłomierz.

C. Zielone tło.

D. Blenda.

Wzornik barw to absolutna podstawa, jeśli chcemy, żeby kolory na zdjęciu były wiernie odwzorowane. W praktyce działa to tak: przed właściwą sesją, ustawiasz w kadrze specjalną płytkę lub kartę z nadrukowanymi neutralnymi i kolorowymi polami, które mają standardowe, zdefiniowane wartości barw. Potem, podczas postprodukcji, porównujesz te pola z oryginałem i możesz skorygować balans bieli czy nasycenie, żeby cała scena wyglądała naturalnie. Szczególnie przy pracy z formatem RAW czy w fotografii produktowej, to narzędzie ratuje skórę, bo klient oczekuje, że np. czerwony sweter naprawdę będzie czerwony jak w katalogu. Branżowe normy, jak np. X-Rite ColorChecker, są stosowane przez profesjonalistów na całym świecie. Wzornik nie tylko zapewnia poprawność kolorystyczną, ale też pomaga zachować powtarzalność efektów na różnych sprzętach. Moim zdaniem, to jedna z tych rzeczy, które są niedoceniane przez amatorów, a potem nie mogą się nadziwić, czemu kolory "pływają" – a tu przecież chodzi o prostą, fizyczną referencję. Wzornik stosuje się też w filmie, grafice, a nawet w druku, więc to naprawdę szeroki temat i warto pamiętać o tej technice.

Pytanie 23

W profesjonalnej fotografii podwodnej najważniejszym elementem wyposażenia poza obudową wodoszczelną jest

A. zewnętrzne źródło światła (lampa błyskowa lub oświetlenie ciągłe)

B. specjalny obiektyw makro o zwiększonej jasności

C. system stabilizacji obrazu kompensujący ruch wody

D. filtr polaryzacyjny eliminujący refleksy na powierzchni wody

Zewnętrzne źródło światła, takie jak lampa błyskowa lub oświetlenie ciągłe, jest kluczowym elementem w profesjonalnej fotografii podwodnej. W wodzie naturalne światło ma ograniczony zasięg i intensywność, co skutkuje utratą detali oraz kolorów. W miarę jak woda staje się głębsza, kolory zaczynają zanikać – najpierw czerwony, potem pomarańczowy i żółty. Dlatego, aby uzyskać pełną paletę kolorów oraz odpowiednią ekspozycję, fotografowie podwodni muszą stosować dodatkowe źródła światła. Użycie lampy błyskowej pozwala na zrekompensowanie utraty światła oraz wydobycie szczegółów z cienia, co jest niezbędne w przypadku fotografowania obiektów, które są zbyt daleko od naturalnego źródła światła. Przykładowo, lampy błyskowe mogą być używane do oświetlania koralowców, ryb i innych organizmów morskich, co sprawia, że zdjęcia stają się bardziej żywe i atrakcyjne. Dodatkowo w profesjonalnej fotografii podwodnej stosuje się różne techniki, takie jak synchronizacja lampy błyskowej z migawką aparatu, co pozwala na uzyskanie najlepszych efektów. Dlatego odpowiednia inwestycja w system oświetleniowy jest nie tylko zalecana, ale wręcz niezbędna dla każdego profesjonalisty.

Pytanie 24

Właściwa temperatura barwowa światła dziennego w południe wynosi około

A. 2800 K

B. 7500 K

C. 5500 K

D. 3200 K

Właściwa temperatura barwowa światła dziennego w południe wynosi około 5500 K. To temperatura, która odpowiada naturalnemu światłu słonecznemu w szczytowych godzinach dnia, kiedy słońce znajduje się wysoko na niebie. Światło o tej temperaturze barwowej ma neutralny kolor, co jest istotne w wielu zastosowaniach, na przykład w fotografii czy projektowaniu wnętrz. W kontekście standardów branżowych, takie oświetlenie jest uważane za idealne do oceny kolorów, ponieważ nie wprowadza zniekształceń, które mogą wystąpić przy użyciu źródeł światła o innych temperaturach barwowych. Przykładowo, w fotografii używa się filtrów, aby dostosować temperaturę barwową do 5500 K, co pozwala na wierne odwzorowanie kolorów. Ponadto, projektanci oświetlenia często dążą do uzyskania podobnych warunków świetlnych, aby stworzyć przyjemną atmosferę w przestrzeniach mieszkalnych i komercyjnych. Dlatego znajomość właściwej temperatury barwowej jest kluczowa w wielu dziedzinach, takich jak architektura, sztuka czy design.

Pytanie 25

Do fotografowania scen o dużym kontraście, w celu prawidłowej rejestracji szczegółów w światłach należy w aparacie fotograficznym ustawić tryb pomiaru

A. punktowy.

B. centralnie ważony.

C. matrycowy.

D. uśredniony.

Wybierając tryb pomiaru punktowego w aparacie fotograficznym do fotografowania scen o dużym kontraście, masz największą kontrolę nad tym, które partie obrazu będą prawidłowo naświetlone. Tryb punktowy analizuje światło tylko z małego obszaru kadru, najczęściej z centrum lub wybranego przez użytkownika punktu. To pozwala dokładnie dobrać ekspozycję pod konkretny fragment – na przykład jasny element, na którym zależy Ci najbardziej pod względem szczegółów. Szczególnie w sytuacjach, gdzie w kadrze występują bardzo jasne i bardzo ciemne fragmenty jednocześnie (np. scena z jasnym oknem i ciemnym wnętrzem), tryb punktowy pozwala „uratować” detale w światłach, bo właśnie na nich skupia się pomiar. Wielu zawodowych fotografów stosuje tę technikę przy fotografii portretowej przy oknie, czy w fotografii krajobrazowej o wschodzie lub zachodzie słońca. Standardy branżowe sugerują wykorzystywanie tego trybu właśnie wtedy, gdy zależy nam na precyzyjnym sterowaniu ekspozycją i zachowaniu tekstury w jasnych partiach. Z mojego doświadczenia wynika, że pomiar punktowy to świetna opcja, gdy masz czas na spokojne ustawienie ekspozycji, bo pozwala uniknąć przepaleń i daje lepszą kontrolę kreatywną – szczególnie przy pracy na manualu lub z blokadą ekspozycji. Warto jednak pamiętać, że wymaga to świadomego kadrowania i często pewnej wprawy, bo łatwo prześwietlić lub niedoświetlić inne fragmenty zdjęcia, jeśli nie zwrócisz na to uwagi.

Pytanie 26

Trójkąt ekspozycji w fotografii odnosi się do relacji pomiędzy

A. czasem naświetlania, liczbą przysłony, natężeniem oświetlenia

B. czasem naświetlania, obiektywem, czułością detektora obrazu

C. czasem naświetlania, matrycą, czułością detektora obrazu

D. czasem naświetlania, liczbą przysłony, czułością detektora obrazu

Trójkąt ekspozycji w fotografii to kluczowe pojęcie, które odnosi się do trzech głównych parametrów wpływających na naświetlenie zdjęcia: czasu naświetlania, liczby przysłony oraz czułości detektora obrazu. Czas naświetlania, wyrażany w sekundach lub ułamkach sekundy, określa, jak długo światło pada na matrycę aparatu. Liczba przysłony (f-stop) to wartość, która opisuje średnicę otworu w obiektywie, przez który przechodzi światło, co ma bezpośredni wpływ na głębię ostrości. Czułość detektora obrazu, mierzona w ISO, informuje, jak wrażliwy jest czujnik na światło. Zrozumienie interakcji między tymi trzema elementami pozwala fotografom na uzyskanie właściwej ekspozycji oraz na kreatywne manipulowanie efektami obrazu, takimi jak zamglenie tła czy zamrażanie ruchu. Przykładowo, w słabym oświetleniu, zwiększenie czułości ISO może pozwolić na skrócenie czasu naświetlania, co jest szczególnie przydatne w fotografii sportowej czy przy zdjęciach w ruchu. Właściwe zrozumienie tych zasad jest fundamentalne dla każdego fotografa, aby móc świadomie kształtować swoje zdjęcia zgodnie z zamierzonymi efektami.

Pytanie 27

Aby rozjaśnić głęboki, wyraźny cień rzucany przez słońce na twarz modela w kapeluszu o dużym rondzie, powinno się użyć

A. kalibrator kolorów

B. lampę błyskową z dyfuzorem

C. blendę uniwersalną

D. ekran odblaskowy

Lampa błyskowa z dyfuzorem jest skutecznym narzędziem do rozświetlania cieni, szczególnie w sytuacjach, gdy naturalne światło, takie jak słońce, tworzy ostry cień na twarzy modela. Dyfuzor działa na zasadzie rozpraszania światła, co łagodzi jego intensywność i zmniejsza kontrast, a tym samym sprawia, że światło padające na modela jest bardziej równomierne i przyjemniejsze dla oka. Przykładem zastosowania może być fotografia portretowa w plenerze, gdzie mocne światło słoneczne generuje cienie na twarzy. W takim przypadku, użycie lampy błyskowej z dyfuzorem pozwala na skuteczne doświetlenie cieni, co prowadzi do bardziej naturalnego i estetycznego efektu na zdjęciach. W branży fotograficznej standardem jest kontrola oświetlenia i umiejętność jego manipulacji, co powinno być kluczowym elementem warsztatu każdego fotografa. Dlatego, znajomość technik użycia lampy błyskowej oraz dyfuzora jest niezmiernie cenna, a ich odpowiednie stosowanie przyczynia się do podniesienia jakości wykonywanych prac.

Pytanie 28

Na jaką temperaturę barwową powinno się ustawić balans bieli w cyfrowym aparacie fotograficznym podczas robienia zdjęć z użyciem lamp halogenowych?

A. 4000 ÷ 4400 K

B. 2000 ÷ 3000 K

C. 3200 ÷ 3500 K

D. 3200 ÷ 7500 K

Ustawienie balansu bieli na poziomie 3200 ÷ 3500 K jest właściwe podczas fotografowania w świetle halogenowym, ponieważ lampy te emitują ciepłe, żółtawe światło o temperaturze barwowej w tym zakresie. Halogeny, będące rodzajem lampy żarowej, charakteryzują się znacznie wyższą temperaturą barwową niż tradycyjne żarówki, co powoduje, że ich światło ma tendencję do zabarwienia na pomarańczowo. Właściwe ustawienie balansu bieli pozwala na uzyskanie naturalnych kolorów na zdjęciach, eliminując niepożądane odcienie i poprawiając jakość obrazu. Na przykład, jeśli fotografujemy portret w pomieszczeniu oświetlonym lampami halogenowymi, odpowiednie ustawienie balansu bieli na 3200 K pomoże uzyskać realistyczne skórne odcienie i wierne odwzorowanie kolorów otoczenia. W praktyce, wielu fotografów korzysta z ustawień manualnych, aby dopasować balans bieli do konkretnego oświetlenia, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży fotograficznej.

Pytanie 29

Przy oświetleniu punktowym za fotografowanym przedmiotem powstaje

A. słaby, miękki cień.

B. wąski obszar półcienia.

C. szeroki obszar półcienia.

D. mocny, ostry cień.

Oświetlenie punktowe, czyli takie, które pochodzi z bardzo małego źródła światła (na przykład dioda LED czy zwykła żarówka o małej powierzchni świecenia), zawsze daje mocny, ostry cień za fotografowanym obiektem. Wynika to z tego, że promienie świetlne biegną niemal równolegle i nie oblewają krawędzi przedmiotu, przez co granica między obszarem oświetlonym a zacienionym jest bardzo wyraźna. To właśnie dlatego przy fotografowaniu lampką biurkową albo latarką można zauważyć mocny kontrast między światłem a cieniem na ścianie. W fotografii produktowej albo portretowej raczej unika się takiego typu światła, bo cienie wypadają wtedy bardzo twardo i mogą wyglądać nienaturalnie. Moim zdaniem warto eksperymentować z różnymi źródłami światła, żeby zobaczyć, jak kształtuje się cień – świetnie to widać, gdy porównasz cień rzucany przez słońce w południe (też punktowe światło) z cieniem powstającym w pochmurny dzień. W profesjonalnych studiach fotograficznych bardzo często stosuje się dyfuzory lub softboxy, żeby zmiękczyć światło i uzyskać bardziej naturalny, miękki cień. Praktyka pokazuje, że twarde, ostre cienie są wykorzystywane głównie do celów artystycznych lub technicznych, gdzie zależy nam na zaakcentowaniu kształtów, faktur albo podkreśleniu konturu przedmiotu. Standardy branżowe mówią wyraźnie: ostre cienie – światło punktowe; miękkie cienie – światło rozproszone. Dobrze to zapamiętać, przydaje się w każdej sesji zdjęciowej.

Pytanie 30

Zakres długości fali, który obejmuje część widzialną promieniowania elektromagnetycznego, wynosi

A. 380-760 mm

B. 0,380-0,760 cm

C. 380-760 nm

D. 0,380-0,760 nm

Część widzialna promieniowania elektromagnetycznego, nazywana także światłem widzialnym, obejmuje zakres długości fali od 380 do 760 nanometrów (nm). W tym przedziale mieszczą się wszystkie kolory widoczne dla ludzkiego oka, od fioletowego (około 380 nm) do czerwonego (około 760 nm). Zrozumienie tego zakresu jest kluczowe w wielu dziedzinach, takich jak fotografia, optyka, a także w technologii LED, gdzie różne długości fal używane są do generowania określonych kolorów światła. Na przykład, w fotografii wybór odpowiedniego filtra kolorowego może być uzależniony od tego, które długości fal są dominujące w danym źródle światła. Dodatkowo, w kontekście biologii, organizmy roślinne używają tego zakresu fal do fotosyntezy, co czyni jej zrozumienie kluczowym dla ekologii i rolnictwa. Warto również zauważyć, że pomiar długości fal w nanometrach jest powszechnie stosowany w standardach branżowych, co umożliwia spójność w badaniach i zastosowaniach technologicznych.

Pytanie 31

Do prawidłowego wykonania fotografii do biometrycznego paszportu stosuje się tło w kolorze

A. jasnym neutralnym

B. intensywnie zielonym

C. intensywnie czerwonym

D. ciemnym granatowym

Aby uzyskać prawidłową fotografię do biometrycznego paszportu, stosuje się tło w kolorze jasnym neutralnym. Tego typu tło pozwala na odpowiednie wyodrębnienie twarzy osoby fotografowanej, minimalizując jednocześnie ryzyko zakłóceń wizualnych. Zgodnie z międzynarodowymi standardami, takimi jak te określone przez Międzynarodową Organizację Lotnictwa Cywilnego (ICAO), tło powinno być jednolite, co sprawia, że jasne neutralne kolory, takie jak biel, szarość czy jasny beż, są najbardziej zalecane. Pozwalają one na lepszy kontrast z rysami twarzy, co jest kluczowe dla automatycznego rozpoznawania twarzy. Praktycznie rzecz biorąc, użycie takiego tła wpływa na jakość zdjęcia i jego akceptację przez instytucje zajmujące się wydawaniem dokumentów. Warto również pamiętać, że tło nie powinno zawierać żadnych wzorów ani tekstur, które mogłyby zakłócać odbiór obrazu. Przykładowo, jeśli fotografujemy osobę w białej koszuli, jasne tło zneutralizuje efekt zlewania się kolorów, co jest zalecane w kontekście formalnych dokumentów.

Pytanie 32

Za pomocą którego modyfikatora oświetlenia uzyskuje się na fotografii cienie o miękkich krawędziach?

A. Strumienicy.

B. Wrół.

C. Plastra.

D. Parasolki.

Parasolki fotograficzne to naprawdę bardzo popularny i praktyczny modyfikator światła, zwłaszcza jeśli komuś zależy na miękkich, łagodnych cieniach i delikatnym przejściu światła. Z mojego doświadczenia wynika, że właśnie parasolka, szczególnie w wersji białej lub tzw. softboxowej, rozprasza światło na tyle szeroko, że praktycznie eliminuje ostre krawędzie cieni. Światło odbite lub przepuszczone przez materiał parasolki staje się zdecydowanie mniej kontrastowe, co jest super przydatne przy portretach, fotografii produktowej albo nawet w fotografii wnętrz. W branży mówi się, że parasolka to jeden z najprostszych sposobów na złamanie światła - po prostu rozprasza je na większą powierzchnię, przez co cień jest miękki, a światło bardziej otulające. Co ciekawe, niektórzy profesjonaliści używają kilku parasolek ustawionych w różnych miejscach, żeby jeszcze bardziej kontrolować odbicia i rozmycie światła na planie zdjęciowym. Fachowcy doceniają też łatwość montażu i mobilność parasolek, bo są lekkie i szybko się je rozkłada. Warto jeszcze dodać, że zgodnie ze standardami branży, miękkie światło uzyskuje się przez zwiększanie powierzchni świecącej w stosunku do fotografowanego obiektu – a parasolka idealnie się w to wpisuje. Zdecydowanie polecam testować różne rodzaje parasolek, bo to najprostsza droga do opanowania światła miękkiego w praktyce.

Pytanie 33

Podczas pracy na planie zdjęciowym z lampami błyskowymi w studiu należy mieć na uwadze, aby czas otwarcia migawki szczelinowej był nie mniejszy niż

A. 1/60 s

B. 1/30 s

C. 1/125 s

D. 1/1000 s

Wybór krótszych czasów otwarcia migawki, takich jak 1/60 s, 1/30 s czy 1/1000 s, może prowadzić do różnych problemów związanych z jakością zdjęć. Czas otwarcia migawki krótszy niż 1/125 s nie jest wystarczający w kontekście pracy z lampami błyskowymi. Na przykład, użycie 1/60 s może skutkować efektem niedoświetlenia, ponieważ migawka nie jest w stanie zarejestrować całego błysku lampy. Z kolei czas 1/30 s jest jeszcze bardziej problematyczny, ponieważ w połączeniu z błyskiem lampy może prowadzić do nieostrych obrazów, jeśli błysk trwa zbyt krótko. Co więcej, wybór 1/1000 s może wydawać się atrakcyjny w kontekście zamrażania ruchu, jednak w fotografii studyjnej nie jest praktyczny, ponieważ migawka nie zdąży zarejestrować pełnego błysku, co prowadzi do utraty detali. Działania te mogą wynikać z nieporozumienia dotyczącego działania lamp błyskowych oraz czasu otwarcia migawki. Kluczowym błędem jest założenie, że krótszy czas otwarcia migawki zawsze przynosi lepsze rezultaty, co jest niezgodne z zasadami fotograficznymi, gdzie odpowiednie dopasowanie tych wartości ma kluczowe znaczenie dla uzyskania wysokiej jakości zdjęć. Dlatego tak ważne jest stosowanie się do rekomendacji dotyczących czasów otwarcia migawki w pracy z lampami błyskowymi.

Pytanie 34

Przy takich samych warunkach oświetlenia zastosowanie filtru fotograficznego o współczynniku 2 wymusi zmianę wartości przesłony z 8 na

A. 4

B. 5,6

C. 11

D. 16

Odpowiedź 5,6 jest poprawna, ponieważ przy użyciu filtru zdjęciowego o współczynniku 2, ilość światła docierającego do matrycy aparatu jest zmniejszana o połowę. W praktyce oznacza to, że aby zachować tę samą ekspozycję, należy zwiększyć ilość światła wpadającego do aparatu, co osiągamy poprzez otwarcie przysłony. W skali przysłon, przysłona 8 to wartość odpowiadająca stosunkowi f/8. Zmiana na przysłonę 5,6 zwiększa ilość światła o około 1 EV (stopień ekspozycji), co jest wymagane w tym przypadku. Wartością przysłony 5,6 jest o około 1 1/3 przystanku jaśniejsza od 8, co oznacza, że pozwala na uzyskanie odpowiedniego naświetlenia przy zachowaniu identycznych warunków ekspozycji. Taka wiedza jest niezwykle istotna dla fotografów, którzy muszą świadomie dobierać parametry ekspozycji w zależności od używanych filtrów oraz warunków oświetleniowych. W praktycznym zastosowaniu, fotografia krajobrazowa, gdzie często wykorzystuje się filtry ND, stanowi doskonały przykład, gdzie takie obliczenia są kluczowe dla uzyskania pożądanego efektu. Wiedza ta wpisuje się w standardy zawodowe fotografów, którzy powinni być w stanie na bieżąco dostosowywać swoje ustawienia w zależności od używanych akcesoriów fotograficznych.

Pytanie 35

Do rozświetlenia głębokiego, ostrego cienia padającego od słońca na twarz modela pozującego w kapeluszu z dużym rondem, należy zastosować

A. blendę uniwersalną.

B. kalibrator kolorów.

C. lampę błyskową z dyfuzorem.

D. ekran odblaskowy.

Przy fotografowaniu osoby w kapeluszu z dużym rondem, szczególnie w ostrym słońcu, pojawia się problem bardzo głębokich, kontrastowych cieni na twarzy. Jednak wiele osób ma tendencję do sięgania po narzędzia, które w rzeczywistości nie rozwiążą tego problemu. Kalibrator kolorów, choć jest super przydatny podczas późniejszej obróbki zdjęć, nie ma absolutnie żadnego wpływu na samo światło na planie zdjęciowym – jego zadaniem jest kontrola zgodności barw, a nie niwelowanie cieni. Ekran odblaskowy i blenda uniwersalna to często pierwsze, co przychodzi na myśl, ale gdy cień jest bardzo głęboki, a światło słoneczne mocno pada z góry, nawet największa blenda czy odbłyśnik nie są wystarczające. W praktyce po prostu nie są w stanie „przebić” tego ostrego kontrastu – światło odbite jest zbyt słabe lub nie dociera tam, gdzie trzeba, szczególnie pod rondem kapelusza. To typowy błąd – bazujemy na doświadczeniach z łagodnym światłem, a w tak trudnych warunkach bez mocnego, kontrolowanego źródła światła po prostu się nie obejdzie. W dobrych praktykach fotografii plenerowej mówi się jasno: jeśli cień jest zbyt głęboki, trzeba go doświetlić światłem błyskowym i najlepiej rozproszonym, żeby nie zrobić jeszcze większego "bałaganu" na twarzy. Rozwiązania w stylu blendy czy ekranu są w porządku, ale tylko wtedy, gdy słońce nie jest aż tak ostre i nie mamy do czynienia z tak problematycznym cieniem. W mocnym słońcu, bez lampy błyskowej z dyfuzorem, zawsze będzie nam brakowało tego "kopa" światła, który jest niezbędny, by uzyskać profesjonalny efekt bez przepalonych czy niedoświetlonych partii twarzy.

Pytanie 36

Prawidłowa ekspozycja podczas wykonywania zdjęcia krajobrazu określona jest następująco: czas naświetlania 1/125 s, liczba przysłony f/5,6. Dla zwiększenia głębi ostrości i zachowania takiej samej ilości światła padającego na matrycę należy ustawić parametry naświetlania:

A. 1/30 s; f/11

B. 1/125 s; f/16

C. 1/30 s; f/16

D. 1/125 s; f/22

Ta odpowiedź trafia w sedno zasad ekspozycji fotograficznej, szczególnie przy pracy z krajobrazami, gdzie głębia ostrości odgrywa ogromną rolę. Zwiększenie liczby przysłony, czyli domknięcie jej z f/5,6 do f/11, wydłuża głębię ostrości – ostre będą zarówno obiekty blisko, jak i daleko w kadrze. Jednak domknięcie przysłony zmniejsza ilość światła wpadającego do matrycy, więc by zachować tę samą ekspozycję (jasność zdjęcia), trzeba wydłużyć czas naświetlania. Tutaj właśnie pojawia się kluczowa wiedza o tzw. zasadzie wzajemności: każde zwiększenie przysłony o jeden stopień (np. z f/5,6 na f/8) wymaga podwojenia czasu naświetlania, bo światła wpada wtedy o połowę mniej. Przysłona f/5,6 do f/11 to dwa stopnie (f/5,6 → f/8 → f/11), więc trzeba wydłużyć czas 4-krotnie (1/125 → 1/60 → 1/30 s). Takie praktyczne podejście pomaga uniknąć prześwietlenia lub niedoświetlenia zdjęcia, a zarazem pozwala uzyskać oczekiwaną głębię ostrości – to podstawa pracy każdego krajobrazowca. Z mojego doświadczenia, warto zawsze mieć na uwadze, że przy dłuższych czasach naświetlania lepiej użyć statywu, bo nawet minimalne drganie ręki może popsuć ostrość kadru. No i jeszcze jedno – dobry fotograf zawsze kombinuje parametrami właśnie w taki sposób, by technicznie uzyskać to, co zamierzył artystycznie. Moim zdaniem, ta wiedza to wręcz fundament świadomej fotografii.

Pytanie 37

Bracketing ekspozycji to technika polegająca na

A. wykonaniu serii zdjęć tego samego kadru z różnymi parametrami ekspozycji

B. stosowaniu filtrów korekcyjnych do zmiany temperatury barwowej

C. wykorzystaniu kilku różnych obiektywów do tego samego ujęcia

D. naprzemiennym używaniu światła naturalnego i sztucznego

Bracketing ekspozycji to technika, która polega na wykonaniu serii zdjęć tego samego kadru z różnymi ustawieniami ekspozycji. Dzięki temu fotograf ma możliwość uchwycenia idealnego momentu, gdy światło jest odpowiednio zbalansowane, co jest szczególnie przydatne w trudnych warunkach oświetleniowych. Przykładem zastosowania tej techniki może być fotografowanie krajobrazów, gdzie zmienne warunki atmosferyczne mogą wpłynąć na ekspozycję. Warto wiedzieć, że bracketing zdjęć można wykorzystać nie tylko do uzyskania lepszej ekspozycji, ale także do późniejszego łączenia zdjęć w postprodukcji, co jest podstawą techniki HDR (High Dynamic Range). W praktyce, fotograf ustawia aparat na statywie, wykonuje zdjęcia z różnymi czasami naświetlania (np. -1 EV, 0 EV, +1 EV), co pozwala na uchwycenie zarówno cieni, jak i jasnych partii obrazu. Ta metoda ma zastosowanie w wielu dziedzinach fotografii, w tym w fotografii produktowej oraz portretowej, gdzie precyzyjna kontrola nad światłem jest kluczowa.

Pytanie 38

W cyfrowych aparatach, pomiar intensywności światła w centralnej części kadru nazywany jest pomiarem

A. punktowym

B. matrycowym

C. centralnie ważonym

D. wielopunktowym

Wybór innych metod pomiaru światła, takich jak pomiar wielopunktowy, matrycowy czy centralnie ważony, może prowadzić do nieoptymalnych rezultatów w określonych warunkach oświetleniowych. Pomiar wielopunktowy opiera się na analizie światła w wielu punktach kadru, co może być przydatne w złożonych scenach, jednak w sytuacjach, gdy główny obiekt znajduje się w centrum kadru, ta metoda może wprowadzać błąd, ponieważ aparat stara się uwzględnić wszystkie punkty, co może prowadzić do niewłaściwej ekspozycji. Z kolei pomiar matrycowy jest bardziej złożony i często działa na zasadzie analizowania całej sceny, co w przypadku silnych kontrastów również nie zawsze daje zamierzony efekt. Centralnie ważony pomiar światła z kolei skupia się na centralnej części kadru, ale nie uwzględnia odpowiednio pozostałych obszarów, co może prowadzić do pominięcia ważnych informacji o jasności otoczenia. Te różnice w podejściu do pomiaru światła mogą prowadzić do typowych błędów, takich jak prześwietlenie lub niedoświetlenie zdjęć, co pokazuje, jak ważne jest zrozumienie zasad działania każdego z typów pomiaru oraz ich zastosowania w praktyce. Wybór metody powinien być dostosowany do konkretnej sytuacji, a umiejętność rozpoznawania, kiedy zastosować pomiar punktowy, stanowi kluczową umiejętność dla każdego fotografa.

Pytanie 39

Wskaż obecnie najczęściej używaną skalę do określania czułości na światło matrycy lub filmu?

A. GOST

B. ISO

C. DIN

D. ASA

Odpowiedź ISO jest prawidłowa, ponieważ ISO (International Organization for Standardization) jest międzynarodowym standardem określającym czułość matryc i filmów fotograficznych na światło. Wartości ISO wskazują, jak bardzo materiał wrażliwy na światło, jak film lub matryca cyfrowa, reaguje na oświetlenie. Wyższa wartość ISO oznacza większą czułość na światło, co umożliwia fotografowanie w słabszych warunkach oświetleniowych. Na przykład, przy ustawieniu ISO 1600, aparat będzie w stanie uchwycić więcej detali w ciemnych scenach, podczas gdy przy ISO 100 lepsze wyniki uzyskamy w jasnym świetle dziennym. W praktyce, profesjonalni fotografowie często dostosowują wartość ISO w zależności od sytuacji – w słabym oświetleniu zwiększają czułość, aby uniknąć rozmycia obrazu, natomiast w jasnych warunkach obniżają ją, aby zminimalizować szumy. Warto podkreślić, że standard ISO jest powszechnie akceptowany w branży fotograficznej i stanowi kluczowy element w procesie tworzenia zdjęć, a jego znajomość jest istotnym narzędziem w rękach każdego fotografa.

Pytanie 40

Na ilustracji przeważa barwa

A. zimna.

B. złamana.

C. czysta.

D. dopełniająca.

Wybrałeś odpowiedź „czysta” i to rzeczywiście jest najbardziej trafne określenie w kontekście tej ilustracji. Barwy czyste to takie, które nie zostały zmieszane z innymi kolorami, bielą ani czernią. W praktyce oznacza to, że kolory są bardzo nasycone, wyraźne, bez domieszek i przygaszenia – dokładnie tak jak tutaj, gdzie zarówno czerwień, jak i pomarańcz na kole ratunkowym i obudowie są bardzo mocne i żywe. Projektanci często używają barw czystych w miejscach, gdzie priorytetem jest widoczność i szybka identyfikacja, np. w sprzęcie ratunkowym, znakach ostrzegawczych czy sygnalizacji, bo takie kolory od razu rzucają się w oczy. Z mojego doświadczenia wynika, że stosowanie barw czystych to nie tylko kwestia estetyki, ale głównie bezpieczeństwa – im mocniej coś kontrastuje z otoczeniem, tym szybciej można to dostrzec w sytuacji kryzysowej. Często w branży projektowej podkreśla się, by nie rozjaśniać i nie przygaszać takich kolorów właśnie w takich zastosowaniach. Takie rozwiązanie jest zgodne z normami dotyczącymi bezpieczeństwa na akwenach, gdzie ważna jest natychmiastowa rozpoznawalność sprzętu ratowniczego.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej