Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik spedytor
Kwalifikacja: SPL.05 - Organizacja transportu oraz obsługa klientów i kontrahentów
Data rozpoczęcia: 9 grudnia 2025 13:09
Data zakończenia: 9 grudnia 2025 13:37

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaką trasę przebył pociąg, który poruszał się z średnią prędkością 90 km/h przez 120 minut?

A. 180 km

B. 45 km

C. 135 km

D. 60 km

Aby obliczyć odległość pokonaną przez pociąg, możemy zastosować podstawowy wzór z fizyki: odległość = prędkość × czas. W tym przypadku średnia prędkość pociągu wynosi 90 km/h, a czas jazdy to 120 minut, co można przeliczyć na godziny (120 minut = 2 godziny). Wstawiając te wartości do wzoru, otrzymujemy: odległość = 90 km/h × 2 h = 180 km. Ta zasada jest fundamentalna w transportie i logistyce, gdzie precyzyjne obliczenia odległości są kluczowe dla planowania tras i oszacowania czasu podróży. Wiedza ta jest wykorzystywana w różnych branżach, w tym w kolejnictwie, logistyce oraz transporcie drogowym, co pozwala na efektywne zarządzanie czasem i kosztami. Dodatkowo, znajomość konwersji jednostek, takich jak przeliczanie minut na godziny, jest niezbędna w wielu zastosowaniach inżynieryjnych i naukowych, co podkreśla znaczenie solidnych podstaw matematycznych w praktyce zawodowej.

Pytanie 2

Jeśli wyniki analizy statystycznej wskazują, że od kilkunastu miesięcy regularnie rośnie wskaźnik zamówień na realizację przewozów międzynarodowych, to ta tendencja wzrostu określana jest jako

A. zmienność

B. trend długoterminowy

C. sezonowość

D. trend średnioterminowy

Poprawna odpowiedź to 'trend długoterminowy'. W kontekście analizy statystycznej, trend długoterminowy odnosi się do ogólnego kierunku zmian w danych, które są obserwowane przez dłuższy okres czasu, zazwyczaj przekraczający rok. Wzrost wskaźnika zleceń na realizację przewozów międzynarodowych, który obserwujemy przez kilkanaście miesięcy, wskazuje na trwały rozwój w tej dziedzinie, co potwierdza, że mamy do czynienia z trendem długoterminowym. Przykładem zastosowania tej koncepcji może być analiza rynku transportowego, gdzie długoterminowe zwiększenie liczby zleceń może być wynikiem wzrostu handlu międzynarodowego. Takie dane są istotne dla planowania strategii biznesowych w firmach transportowych, które muszą dostosować swoje zasoby do przewidywanego wzrostu popytu. Warto zauważyć, że identyfikacja trendów długoterminowych jest kluczowa dla podejmowania decyzji inwestycyjnych oraz oceny stabilności rynku. Dobre praktyki w analizie trendów zalecają wykorzystywanie metod statystycznych, takich jak analizy regresji, które pozwalają na dokładne prognozowanie przyszłych wyników na podstawie obserwowanych danych.

Pytanie 3

W Polsce maksymalna długość zestawu składającego się z pojazdu mechanicznego i przyczepy wynosi

A. 25,25 m

B. 22,00 m

C. 18,75 m

D. 18,00 m

Niepoprawne odpowiedzi często wynikają z niepełnego zrozumienia przepisów dotyczących długości zespołów pojazdów. Odpowiedź 18,00 m sugeruje, że standardy długości są niższe niż te określone w przepisach, co może prowadzić do poważnych problemów w transporcie. Odpowiedź 25,25 m jest niewłaściwa, ponieważ znacznie przekracza aktualne normy, co jest sprzeczne z Ustawą o ruchu drogowym, a takie pojazdy nie otrzymują zgody na poruszanie się po drogach publicznych, co może skutkować dużymi problemami prawnymi. Długość 22,00 m również nie jest zgodna z przepisami, co sugeruje, że osoba odpowiadająca na pytanie mogła być zdezorientowana ogólnymi normami międzynarodowymi, które często różnią się od krajowych regulacji. W transporcie drogowym, znajomość obowiązujących przepisów jest kluczowa, ponieważ nieprzestrzeganie norm dotyczących długości może prowadzić nie tylko do ukarania kierowcy, ale również do zwiększenia ryzyka wypadków, co z kolei wpływa na bezpieczeństwo wszystkich uczestników ruchu drogowego. Dlatego ważne jest, aby kierowcy i osoby pracujące w logistyce były świadome przepisów oraz ich konsekwencji, aby móc skutecznie planować trasy oraz transportować towary w sposób bezpieczny i zgodny z prawem.

Pytanie 4

Degresywna taryfa przewozowa (zł/km) oznacza, że jednostkowa cena

A. jest jednolita na całej długości transportu.

B. rośnie w miarę zmniejszania odległości.

C. maleje wraz z wydłużeniem odległości.

D. jest odmieniająca się w różnych strefach odległości.

W analizie odpowiedzi na pytanie o degresywną taryfę przewozową ważne jest zrozumienie podstawowych mechanizmów funkcjonujących w systemie taryfowym. Odpowiedzi sugerujące, że cena jednostkowa jest różna dla poszczególnych stref odległości, są nieprawidłowe, ponieważ w degresywnej taryfie podstawowa zasada polega na tym, że stawka za kilometr maleje w miarę zwiększenia odległości, a nie zmienia się w zależności od stref. W praktyce, strefy mogą być stosowane w taryfach progresywnych, gdzie koszty wzrastają w miarę zwiększania się odległości, co jest odmienne od koncepcji taryfy degresywnej. Odpowiedź zakładająca, że cena jest taka sama na całej trasie przewozu, również jest błędna, ponieważ nie odzwierciedla dynamiki cen w odniesieniu do odległości. Degresywna taryfa ma na celu wprowadzenie mechanizmu, który zniechęca do krótkich tras, natomiast stała cena nie stwarza takich zachęt. Z kolei odpowiedź sugerująca, że cena zwiększa się wraz ze skróceniem odległości, jest całkowicie niezgodna z definicją degresywnej taryfy, co prowadzi do błędnych wniosków o jej funkcjonowaniu. Tego typu myślenie może wynikać z niepełnego zrozumienia logiki cenowej w branży transportowej oraz braku znajomości zastosowań różnych modeli taryfowych w praktyce. Aby lepiej zrozumieć mechanizm degresywnej taryfy, warto zaznajomić się z przykładami z branży transportowej, gdzie stosuje się różne modele cenowe w zależności od charakterystyki przewozu oraz potrzeb klientów.

Pytanie 5

Odpowiedzialność za skompletowanie oraz wydanie koniecznych dokumentów związanych z usługą przewozu drogowego na zlecenie spoczywa na

A. generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad

B. funkcjonariuszu Inspekcji Transportu Drogowego

C. przewoźniku

D. funkcjonariuszu policji

W kontekście przewozu drogowego, różne instytucje, takie jak policja, Inspekcja Transportu Drogowego czy Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad, mają swoje zadania, ale nie zajmują się przygotowaniem i wydawaniem dokumentów do samego przewozu. Policja w głównej mierze pilnuje bezpieczeństwa na drogach i sprawdza, czy przestrzegane są przepisy ruchu drogowego, a nie zajmuje się dokumentacją przewozową. Inspekcja Transportu Drogowego sprawdza, czy wszyscy przestrzegają przepisów transportowych, w tym kontroluje dokumenty, lecz sama ich nie tworzy. Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad zarządza drogami, ale nie zajmuje się bezpośrednio przewozami towarów. Dlatego przypisywanie odpowiedzialności za dokumenty tym instytucjom może prowadzić do nieporozumień. Kluczowe jest, żeby zrozumieć, kto co robi w całym procesie transportowym, bo błędne myślenie w tej sprawie może powodować zastoje i problemy w przewozach. To pokazuje, jak ważne jest, żeby wiedzieć, co w tej materii do kogo należy.

Pytanie 6

Od pojazdu nabytego w grudniu 2015 roku, którego DMC wynosi 7 t, w roku 2016 należy uiścić podatek od środków transportu?

A. w terminie do 15 dnia każdego miesiąca

B. w terminie do 15 dnia każdego miesiąca

C. w terminach do 15 lutego i do 15 września

D. w terminach do 15 marca i do 30 sierpnia

Wskazane odpowiedzi, które sugerują płatność w terminie do 15 dnia każdego miesiąca, w terminach do 15 marca i do 30 sierpnia, czy też w terminach do 15 lutego i do 15 września są niepoprawne. Kluczowym błędem jest nieznajomość zasadności ustalania terminów płatności podatku od środków transportu, które są jasno określone przez przepisy prawa. Przede wszystkim, podatek ten jest związany z rocznym rozliczeniem, a nie z miesięcznymi terminami, co wprowadza w błąd wielu przedsiębiorców. Właściciele pojazdów mogą myśleć, że konieczność opłacania podatku co miesiąc jest standardową praktyką, co jest nieprawidłowe. Ustawa o podatkach i opłatach lokalnych precyzuje, że dla pojazdów o DMC powyżej 3,5 tony podatek musi być płacony w dwóch ratach, co pozwala na lepsze zarządzanie płynnością finansową przedsiębiorstwa. Dodatkowo, niektórzy mogą nie uwzględniać, że brak znajomości terminów wiąże się z ryzykiem nałożenia odsetek karnych za nieterminowe wpłaty. Dlatego niezwykle ważne jest, aby przedsiębiorcy dokładnie analizowali przepisy dotyczące podatków oraz korzystali z pomocy doradczej w celu uniknięcia nieporozumień oraz konsekwencji finansowych.

Pytanie 7

Maty antypoślizgowe wykorzystywane w czasie transportu ładunków mają na celu

A. ochronę podłogi przed uszkodzeniami

B. zmniejszenie tarcia pomiędzy ładunkiem a podłogą

C. wzmacnianie siły docisku ładunku do powierzchni podłogi

D. zwiększenie tarcia pomiędzy ładunkiem a podłogą

Zgłaszane odpowiedzi mogą wydawać się logiczne, jednak każda z nich nie uwzględnia kluczowej funkcji mat antypoślizgowych. Zabezpieczenie podłogi przed zniszczeniem to ważny aspekt, ale nie jest to główny cel mat. Maty antypoślizgowe nie są zaprojektowane w celu ochrony podłogi; ich główną funkcją jest zwiększenie siły tarcia, co w efekcie zwiększa stabilność ładunku. Zwiększanie siły docisku ładunku do podłogi również nie jest celem mat antypoślizgowych, ponieważ ich działanie opiera się na zapewnieniu odpowiedniego tarcia poprzez ich teksturę i materiał. Zmniejszenie siły tarcia pomiędzy ładunkiem a podłogą to najzupełniej odwrotne działanie, które może prowadzić do niebezpiecznych sytuacji, takich jak przesunięcie ładunku w trakcie transportu. W praktyce, jeżeli tarcie byłoby zmniejszone, wprowadzałoby to ryzyko nie tylko uszkodzeń ładunku, ale także mogłoby spowodować wypadki na drodze. Kluczowe jest zrozumienie, że maty antypoślizgowe są narzędziem mającym na celu stabilizację ładunków poprzez zwiększenie tarcia, co jest niezbędne w bezpiecznym transporcie. Ignorowanie tej zasady prowadzi do błędów w rozumieniu ich funkcji oraz potencjalnych zagrożeń związanych z niewłaściwym ich używaniem.

Pytanie 8

Jaką strategię zarządzania przyjęło przedsiębiorstwo spedycyjno–transportowe, decydując się na rezygnację z posiadania własnej floty transportowej oraz zlecanie przewozów zewnętrznej firmie w celu obniżenia i skuteczniejszej kontroli kosztów operacyjnych?

A. Reengineering

B. Benchmarking

C. Outsourcing

D. Searching

Outsourcing to proces przenoszenia niektórych funkcji lub procesów biznesowych do zewnętrznych dostawców w celu obniżenia kosztów i zwiększenia efektywności. W przypadku przedsiębiorstwa spedycyjno-transportowego, decyzja o rezygnacji z utrzymania własnej bazy transportowej na rzecz zlecania przewozów firmie zewnętrznej jest typowym przykładem outsourcowania. Taki model pozwala firmie skoncentrować się na swoich kluczowych kompetencjach, a także ograniczyć wydatki związane z posiadaniem floty pojazdów, utrzymaniem infrastruktury oraz zatrudnianiem pracowników odpowiedzialnych za te czynności. W praktyce, korzystanie z usług zewnętrznych dostawców transportowych może prowadzić do zwiększenia elastyczności operacyjnej, umożliwiając lepsze dostosowanie się do zmieniających się warunków rynkowych. W branży logistycznej, outsourcing stał się standardem, pozwalając firmom na korzystanie z zaawansowanych technologii i innowacji oferowanych przez specjalistyczne przedsiębiorstwa.

Pytanie 9

Naczepa ciężarówki jest opróżniana przez wózek, który w trakcie jednego cyklu podnosi 2 palety. Jeden cykl pracy wózka obejmuje cztery operacje, które trwają kolejno: jazda środka transportu bez palety – 70 sekund, podniesienie palety – 11 sekund, jazda środka transportu z paletą – 83 sekundy, odkładanie palety – 16 sekund. Ile czasu potrzeba na rozładunek naczepy, na której znajduje się 66 palet?

A. 3 godziny 18 minut

B. 22 minuty

C. 1 godzinę 39 minut

D. 33 minuty

W przypadku błędnych odpowiedzi istnieje tendencja do nieprawidłowego zrozumienia sekwencji operacji oraz czasu ich trwania. Osoby, które wybrały inne opcje, mogą nie dostrzegać, jak ważne jest prawidłowe zsumowanie czasów poszczególnych operacji. Często przyczyną błędów jest nieodpowiednie zrozumienie liczby cykli, które są konieczne do rozładunku wszystkich palet oraz sposób, w jaki te cykle są zorganizowane. Na przykład, wiele osób może pomylić się w obliczeniach, gdyż nie uwzględniają, że wózek może podjąć jednocześnie 2 palety, a więc efektywnie zmniejsza liczbę cykli, co prowadzi do błędnych wniosków o całkowitym czasie. Ponadto, niektóre odpowiedzi mogą wynikać z błędnego oszacowania czasu dla pojedynczego cyklu, co może prowadzić do znaczącego przeszacowania. Dlatego kluczowe jest skupienie się na metodycznym podejściu do obliczeń, zgodnie z branżowymi standardami efektywności operacyjnej, które podkreślają znaczenie precyzyjnych wyliczeń w planowaniu logistycznym. Używanie symulacji lub narzędzi optymalizacyjnych może również pomóc w lepszym zrozumieniu i przewidywaniu takich procesów, co jest niezbędne w nowoczesnym zarządzaniu łańcuchem dostaw.

Pytanie 10

Jaką ilość pracy przewozowej zrealizował pociąg złożony z 18 wagonów węglarek, z których każdy przewoził 50 000 kg węgla, jeśli odległość transportu wyniosła 625 km?

A. 225 000 tkm

B. 562 500 tkm

C. 11 250 tkm

D. 31 250 tkm

Aby obliczyć pracę przewozową pociągu, musimy uwzględnić zarówno ładowność wagonów, jak i przebywaną trasę. Pociąg składa się z 18 wagonów węglarek, z których każdy transportuje 50 000 kg węgla. Łączna masa ładunku wynosi więc: 18 wagonów x 50 000 kg = 900 000 kg. Praca przewozowa (w tkm) oblicza się, mnożąc masę ładunku (w tonach) przez długość trasy (w kilometrach). Zatem 900 000 kg to 900 ton, a zatem: 900 ton x 625 km = 562 500 tkm. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w logistyce, ponieważ pozwalają na określenie efektywności przewozów i zarządzania zasobami transportowymi. Praca przewozowa jest istotnym wskaźnikiem wydajności, który pomaga w optymalizacji kosztów transportu oraz planowaniu tras. W praktyce, wiedza ta jest wykorzystywana do oceny efektywności różnych środków transportu i strategii logistycznych.

Pytanie 11

Termin "Bag in box" odnosi się do

A. "worka w szkle"

B. "worka w pudełku"

C. "szkła w worku"

D. "szkła w pudełku"

Opakowanie 'Bag in box' to naprawdę ciekawe rozwiązanie. Wygląda to tak, że mamy worek z elastycznego materiału, a to wszystko schowane w sztywnym pudełku. Dzięki temu napoje, jak wina czy soki, długo zachowują świeżość. Worek zmniejsza się, gdy używamy jego zawartości, więc powietrze nie ma szans na kontakt z produktem, co ogranicza psucie się. Myślę, że to świetna opcja dla wszystkich, którzy chcą dbać o jakość swoich napojów. Co więcej, 'Bag in box' jest ekologiczne – mniej odpadów niż tradycyjne butelki, co się teraz liczy. A transport i przechowywanie też są łatwiejsze, więc można zaoszczędzić pieniądze na logistyce.

Pytanie 12

Zgodnie z regulacją 561/2006 WE maksymalny czas prowadzenia pojazdu w okresie dwóch tygodni nie może być dłuższy niż

A. 112 godzin

B. 108 godzin

C. 80 godzin

D. 90 godzin

Odpowiedź 90 godzin jest poprawna, ponieważ zgodnie z rozporządzeniem 561/2006 WE maksymalny czas prowadzenia pojazdu w rozliczeniu dwutygodniowym nie może przekroczyć właśnie tej wartości. Przepisy te mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa na drogach poprzez ograniczenie zmęczenia kierowców, co jest kluczowe dla minimalizacji ryzyka wypadków. W praktyce, firmy transportowe powinny prowadzić szczegółowe rejestry czasu pracy swoich kierowców oraz czasów prowadzenia pojazdu, aby utrzymać zgodność z przepisami. Przykładowo, planując grafik pracy dla kierowców, menedżerowie powinni uwzględnić nie tylko czas prowadzenia, ale również okresy odpoczynku, które są również regulowane przez przepisy, co pozwoli na efektywne zarządzanie czasem i zasobami ludzkimi. Dobrą praktyką w branży transportowej jest również regularne szkolenie kierowców w zakresie przepisów dotyczących czasu pracy, co zwiększa świadomość i odpowiedzialność za przestrzeganie norm. Dodatkowo, dostosowywanie planów transportowych do wymogów prawnych jest kluczowe dla uniknięcia kar i zapewnienia optymalizacji kosztów operacyjnych.

Pytanie 13

Jakiego rodzaju ubezpieczenie wykorzystuje się w transporcie krajowym, aby chronić interesy osoby związanej z towarem w kontekście szkód materialnych, z którego można skorzystać po zgłoszeniu szkody w ładunku, niezależnie od odpowiedzialności przewoźnika?

A. OC przewoźnika

B. OC spedytora

C. CARGO

D. "C" terms

Ubezpieczenie CARGO jest kluczowym narzędziem w transporcie krajowym, które zabezpiecza interesy właścicieli towarów przed szkodami materialnymi. Jest to rodzaj polisy, która obejmuje ryzyko utraty lub uszkodzenia ładunku w trakcie transportu, niezależnie od winy przewoźnika. Przykładem zastosowania ubezpieczenia CARGO może być sytuacja, w której transportowane są drogocenne materiały budowlane. W przypadku ich uszkodzenia w wyniku wypadku drogowego, właściciel towaru może zgłosić szkodę i uzyskać odszkodowanie od firmy ubezpieczeniowej. Warto zaznaczyć, że CARGO jest ubezpieczeniem, które można dostosować do specyficznych potrzeb klienta, obejmując różne rodzaje ryzyk, takie jak kradzież, zniszczenie czy uszkodzenia mechaniczne. Przemysł transportowy opiera się na standardach takich jak Incoterms, które określają odpowiedzialność stron w transporcie międzynarodowym, jednak w przypadku krajowego przewozu towarów, CARGO pozostaje jednym z najważniejszych zabezpieczeń, które warto rozważyć przy organizacji transportu.

Pytanie 14

Firma prowadzi przewozy 30 pojazdami. 24 z nich realizują transporty w ustalonym czasie. Jaki procent przewozów odbywa się z opóźnieniem?

A. 100%

B. 80%

C. 17%

D. 20%

Aby obliczyć procent przewozów wykonywanych nieterminowo, należy najpierw zrozumieć, ile pojazdów nie realizuje przewozów zgodnie z wyznaczonym harmonogramem. W tym przypadku, z 30 środków transportu, 24 wykonują przewozy na czas, co oznacza, że 6 pojazdów działa nieterminowo. Procent przewozów nieterminowych obliczamy według wzoru: (liczba pojazdów nieterminowych / całkowita liczba pojazdów) x 100%. Wstawiając dane: (6 / 30) x 100% = 20%. Ta koncepcja jest kluczowa w logistyce i zarządzaniu transportem, gdzie terminowość jest często jednym z najważniejszych wskaźników wydajności. Utrzymanie wysokiej skuteczności przewozów jest istotne dla zadowolenia klientów oraz dla efektywności operacyjnej. W praktyce, analiza terminowości może prowadzić do poprawy procesów logistycznych oraz wprowadzenia lepszej organizacji pracy, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, takimi jak Six Sigma czy Lean Management.

Pytanie 15

Wśród działań przygotowawczych przed transportem znajduje się

A. udzielanie porad

B. kompletowanie ładunku

C. ubezpieczenie ładunku

D. wybór środka transportu

Ubezpieczenie ładunku, udzielanie porad oraz wybór środka transportu to elementy, które mają swoje miejsce w procesie logistycznym, ale nie są one częścią czynności wykonawczych bezpośrednio przed przewozem. Ubezpieczenie ładunku znacznie zwiększa bezpieczeństwo finansowe w przypadku uszkodzenia lub zaginięcia towaru, jednak jest to działanie, które powinno być realizowane na etapie planowania transportu, a nie bezpośrednio przed jego realizacją. Udzielanie porad, choć istotne dla efektywności operacyjnej, dotyczy raczej doradztwa i strategii transportowych, które są podejmowane na wcześniejszych etapach współpracy z klientem. Natomiast wybór środka transportu jest krytyczną decyzją, która również zapada w fazie planowania, uwzględniając aspekty takie jak koszt, czas dostawy, i rodzaj przewożonego towaru. W ten sposób, błędne zrozumienie tych procesów może prowadzić do pomijania kluczowych kroków w efektywnym zarządzaniu łańcuchem dostaw. Kluczowe jest zrozumienie, że kompletowanie ładunku jest ostatnim krokiem przed samym transportem, który zapewnia, że towar jest gotowy do załadunku, co jest niezbędne do sprawnego przebiegu całej operacji logistycznej.

Pytanie 16

Wskaż dokument, do którego odnoszą się załączone uwagi.

UWAGI:
1. Forma płatności: do 60 dni od daty otrzymania faktury wraz z oryginałem dokumentu załadowcy potwierdzonym przez odbiorcę.
2. Ubezpieczenie ładunku w gestii przewoźnika – odpowiedzialność przewoźnika za szkody lub braki powstałe w czasie transportu.
3. W razie zaistnienia przeszkód w realizacji zlecenia wymagany natychmiastowy kontakt telefoniczny 123 456 789.
4. Czas wolny od kary z tytułu załadunku – 48 godz. podstawą do obciążenia za postój jest powiadomienie zleceniodawcy o powstałym postoju w trakcie jego trwania oraz potwierdzenia przed załadunkiem kartą postoju.
5. Przewoźnik zobowiązany jest przesłać dokumenty w ciągu 7 dni. W przypadku niewywiązania się z terminu spedycja odciągnie 20% frachtu.
6. Przewoźnik zobowiązany jest, w ramach kontraktu, do podstawienia samochodu pod miejsce załadunku.
7. Odmowę realizacji zlecenia można zgłosić w ciągu 2 godzin od jego przyjęcia.
8. Niezrealizowane zlecenie będzie obciążone kwotą w wysokości frachtu.

A. Zlecenie załadunku.

B. Zlecenie manipulacji.

C. Zlecenie przewozowe.

D. Zlecenie składu.

Wybór niepoprawnych odpowiedzi może wynikać z nieścisłości w rozumieniu różnych typów zleceń związanych z procesem logistycznym. Zlecenie składu oraz zlecenie załadunku koncentrują się na etapach wcześniejszych niż sam transport, co sprawia, że nie obejmują one w pełni aspektów regulujących przewóz towarów. Zlecenie składu dotyczy głównie organizacji przestrzeni magazynowej i nie ma bezpośredniego wpływu na relacje pomiędzy nadawcą a przewoźnikiem. Z kolei zlecenie załadunku, chociaż ważne, dotyczy tylko aspektu załadunku towaru, a nie jego transportu. Zlecenie manipulacji z kolei może odnosić się do działań związanych z intralogistyką, ale również nie ma charakteru dokumentu przewozowego. W logistyce kluczowe jest zrozumienie, że zlecenie przewozowe jest dokumentem, który kompleksowo reguluje wszystkie warunki przewozu, w tym odpowiedzialność stron i zasady płatności. Często pojawiające się błędy myślowe polegają na myleniu różnorodnych zleceń i ich funkcji, co może prowadzić do nieporozumień w realizacji zadań logistycznych.

Pytanie 17

Maksymalna dozwolona szerokość środków transportu drogowego (z wyjątkiem chłodni) poruszających się po drogach w Polsce nie może być większa niż

A. 2,0 m

B. 2,55 m

C. 1,5 m

D. 2,35 m

Maksymalna dopuszczalna szerokość środków transportu drogowego w Polsce wynosi 2,55 m, co jest zgodne z przepisami Ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym oraz z normami europejskimi. Szerokość ta dotyczy głównie pojazdów towarowych oraz autobusów. Przekroczenie tej wartości skutkuje koniecznością uzyskania specjalnych zezwoleń, co wiąże się z dodatkowymi kosztami i ograniczeniami w ruchu. W praktyce, pojazdy o szerokości do 2,55 m są w stanie swobodnie poruszać się po większości dróg krajowych, co ułatwia organizację transportu i logistyki. Przykładem są standardowe ciężarówki, które często osiągają szerokość 2,5 m, umożliwiając efektywne załadunki i rozładunki towarów. Dodatkowo, zgodność z tymi normami sprzyja bezpieczeństwu na drogach, ponieważ ogranicza ryzyko kolizji. Warto również zauważyć, że w przypadku pojazdów specjalistycznych, takich jak chłodnie, dopuszczalne szerokości mogą być inne, co należy uwzględnić w planowaniu transportu.

Pytanie 18

Na zakończenie przewozu oraz przekazania ładunku, według konwencji CMR, odbiorca zobowiązany jest

A. otrzymać jeden egzemplarz listu przewozowego

B. jedynie potwierdzić odbiór ładunku na liście przewozowym przewoźnika

C. odebrać towar i zweryfikować ładunek, list przewozowy zostanie dostarczony pocztą

D. otrzymać kopię listu przewozowego i potwierdzić odbiór ładunku

Odbiorca ładunku, zgodnie z konwencją CMR, powinien otrzymać egzemplarz listu przewozowego i potwierdzić odbiór ładunku. Taki proces jest kluczowy dla zabezpieczenia praw i obowiązków wszystkich stron zaangażowanych w przewóz. List przewozowy stanowi dokument potwierdzający zawarcie umowy o przewóz, a także dowód wydania towaru. Przykładowo, w przypadku sporów dotyczących jakości lub ilości ładunku, posiadanie potwierdzenia odbioru w postaci podpisanego listu przewozowego może być kluczowe w procesie dochodzenia roszczeń. W praktyce, proces ten powinien być realizowany z zachowaniem wszelkich standardów bezpieczeństwa oraz zgodności z przepisami prawa, co podkreśla znaczenie odpowiedniego dokumentowania wszystkich transakcji w branży transportowej. Dobre praktyki wskazują na konieczność udostępnienia odbiorcy jednego egzemplarza dokumentu, co może być również pomocne w przyszłych audytach oraz kontrolach, zapewniając transparentność operacji transportowych.

Pytanie 19

Miara oceny procesu transportowego to koszt jednostkowy tonokilometra (K) przedstawiony wzorem

A. K = liczba tonokilometrów : koszty transportu

B. K = liczba ton : liczba tonokilometrów

C. K = koszty transportu : liczba przesyłek

D. K = koszty transportu : liczba tonokilometrów

Poprawna odpowiedź, K = koszty transportu : liczba tonokilometrów, jasno określa, że koszt jednostkowy tonokilometra jest obliczany przez podzielenie całkowitych kosztów transportu przez liczbę tonokilometrów, co jest kluczowym wskaźnikiem efektywności operacji transportowych. Koszt jednostkowy tonokilometra jest istotnym parametrem, który pozwala na ocenę rentowności i efektywności transportu. Przykładowo, jeśli firma transportowa ponosi koszty na poziomie 10 000 PLN przy przewozie 2 000 tonokilometrów, to koszt jednostkowy wyniesie 5 PLN za tonokilometr. W praktyce, wiedza na temat kosztów jednostkowych pozwala menedżerom na lepsze planowanie budżetów, analizę konkurencyjności oraz podejmowanie decyzji dotyczących wyboru tras czy środków transportu. Dobrą praktyką w branży transportowej jest regularne monitorowanie tego wskaźnika, co pozwala na identyfikację obszarów do poprawy i optymalizację procesów. Koszt jednostkowy tonokilometra powinien być także porównywany z branżowymi standardami, co pomoże w ocenie efektywności działania firmy w kontekście całego rynku.

Pytanie 20

Na podstawie danych zawartych w tabeli metodą średniej ważonej dokonaj wyboru dostawcy usługi transportowej, która najlepiej spełnia podane kryteria

Dostawca	Cena 0,2	Jakość 0,4	Terminowość 0,3	Elastyczność 0,1
A.	7	8	4	3
B.	4	10	6	5
C.	9	9	6	5
D.	8	6	5	8

A. C.

B. D.

C. A.

D. B.

Dostawca C został wybrany jako najlepszy, ponieważ jego wartość średniej ważonej wynosi 7.7, co świadczy o jego wysokiej ocenie w kluczowych kryteriach takich jak cena, jakość, terminowość oraz elastyczność. Metoda średniej ważonej jest powszechnie stosowana w analizach porównawczych, szczególnie w kontekście podejmowania decyzji w logistyce i zarządzaniu łańcuchem dostaw. Przykładowo, podczas wyboru dostawcy transportowego kluczowe jest, aby zrozumieć, że każdy z tych czynników ma różną wagę zależnie od specyfiki projektu. W praktyce, odpowiednia ocena kryteriów pozwala na wybór dostawcy, który nie tylko spełnia wymagania, ale także może przyczynić się do optymalizacji kosztów i czasu dostawy. W branży transportowej, skuteczne zarządzanie relacjami z dostawcami oraz regularna analiza ich efektywności jest zgodna z najlepszymi praktykami, co pozwala na długofalowy rozwój organizacji.

Pytanie 21

Naturalne straty towarowe, które mają miejsce podczas przewozu, są rezultatem

A. kradzieży

B. niewłaściwie dobranym zabezpieczeniem

C. pożaru

D. czynników biologicznych

Naturalne ubytki towarowe, związane z transportem, mogą być spowodowane różnorodnymi czynnikami biologicznymi, takimi jak pleśń, bakterie czy szkodniki. Te czynniki mogą wpływać na jakość towarów, szczególnie w przypadku produktów spożywczych, roślinnych czy organicznych. W praktyce, towar poddany transportowi może ulegać degradacji lub uszkodzeniu w wyniku działania mikroorganizmów, co prowadzi do strat. Aby zminimalizować ryzyko wystąpienia naturalnych ubytków, ważne jest stosowanie odpowiednich metod przechowywania i transportu, takich jak kontrola temperatury, wilgotności, a także zabezpieczenia przed szkodnikami. W branży spożywczej zdefiniowane są standardy, jak np. HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points), które pomagają w identyfikacji i kontroli zagrożeń biologicznych, co jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i jakości produktów. Ta wiedza jest istotna nie tylko z perspektywy logistyki, ale również zarządzania jakością w całym łańcuchu dostaw.

Pytanie 22

Dokument przesyłany zagranicznemu eksporterowi w celu realizacji transportu towaru importowanego z zarządzaniem transportem nabywcy, zawierający informacje o towarze, koniecznych dokumentach, eksporcie oraz inne notatki dotyczące wysyłki, to

A. routing order

B. bordereau

C. konosament FIATA

D. instrukcja wysyłkowa

Bordereau, konosament FIATA oraz instrukcja wysyłkowa to dokumenty, które odgrywają istotne role w procesie transportu, ale nie spełniają tych samych funkcji co routing order. Bordereau to spis przesyłek, który zawiera informacje o zawartości paczek, ale nie dostarcza szczegółowych instrukcji dotyczących wysyłki towaru, co czyni go niewystarczającym do przekazania pełnych informacji wymaganych dla eksportera i przewoźnika. Konosament FIATA jest dokumentem potwierdzającym przyjęcie towaru przez przewoźnika i jest zazwyczaj używany w przypadku transportu drogowego, ale nie zawiera szczegółowych instrukcji wysyłkowych. Natomiast instrukcja wysyłkowa, mimo że dostarcza informacji dotyczących wysyłki, nie spełnia złożonych wymagań, które stawia routing order, gdyż jest bardziej ogólnym dokumentem nie specyfikującym szczegółów dotyczących transportu. W praktyce, wybór niewłaściwego dokumentu może prowadzić do pomyłek w procesie transportowym, co skutkuje opóźnieniami oraz dodatkowymi kosztami. Kluczowe jest zrozumienie różnic między tymi dokumentami i ich odpowiednie zastosowanie w kontekście międzynarodowego transportu, aby zapewnić płynność operacji logistycznych.

Pytanie 23

Jaki dokument przewozowy jest używany do transportu towarów z Warszawy do Paryża koleją?

A. AWB

B. CMR

C. HAWB

D. CIM

CIM, czyli Międzynarodowa Konwencja O Przewozie Towarów Koleją, to dokument transportowy stosowany w przypadkach przewozu ładunków koleją. Jego zastosowanie jest zgodne z przepisami międzynarodowymi i umożliwia przewoźnikom oraz nadawcom na potwierdzenie umowy przewozu, co jest kluczowe w logistyce. Przykładowo, gdy towar jest przewożony z Warszawy do Paryża, CIM zapewnia odpowiednią ochronę prawną, określając odpowiedzialność przewoźnika oraz prawa nadawcy. Dzięki standaryzacji dokumentu, procesy związane z odprawą towarów oraz rozliczeniami są uproszczone, co zmniejsza ryzyko błędów. W praktyce, stosowanie CIM przyczynia się do lepszej organizacji transportu oraz efektywności operacyjnej, co jest kluczowe w międzynarodowym handlu. Warto zwrócić uwagę, że dokument ten jest uznawany w wielu krajach, co ułatwia przepływ towarów na różnych trasach transportowych.

Pytanie 24

Skrót Globalnego Numeru Lokalizacyjnego, który służy do rozpoznawania przedsiębiorstwa lub organizacji jako podmiotu prawnego, to

A. IZ

B. GIAI

C. GLN

D. GSIN

Globalny Numer Lokalizacyjny (GLN) jest unikalnym identyfikatorem przypisywanym przedsiębiorstwom i organizacjom jako jednostkom prawnym, co czyni go kluczowym elementem w kontekście zarządzania łańcuchem dostaw. GLN jest zdefiniowany przez organizację GS1, która opracowuje standardy dla wymiany informacji w handlu. Przykładowe zastosowanie GLN obejmuje identyfikację lokalizacji punktów sprzedaży, magazynów oraz biur. Dzięki GLN firmy mogą efektywnie zarządzać swoimi zasobami, usprawniając procesy logistyczne. W praktyce, wykorzystanie GLN przyczynia się do zwiększenia dokładności danych oraz automatyzacji procesów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania danymi. Na przykład, wprowadzenie GLN pozwala na szybkie i precyzyjne lokalizowanie partnerów biznesowych w systemach informatycznych, co z kolei może prowadzić do redukcji kosztów operacyjnych oraz zwiększenia efektywności współpracy. Warto również dodać, że GLN stanowi integralną część systemów EDI (Electronic Data Interchange), co świadczy o jego znaczeniu w nowoczesnym handlu elektronicznym.

Pytanie 25

Które urządzenie należy zastosować do przeniesienia kontenera typu 40’ HC o masie własnej 4 400 kg, do którego załadowanych zostało 50 sztuk ładunku, każdy o masie brutto 520 kg?

Urządzenie A.	Urządzenie B.	Urządzenie C.	Urządzenie D.
rozstaw urządzenia chwytakowego: do 11 m na długości udźwig: do 26 ton	rozstaw urządzenia chwytakowego: do 14 m na długości udźwig: do 24 ton	rozstaw urządzenia chwytakowego: do 10,5 m na długości udźwig: do 39 ton	rozstaw urządzenia chwytakowego: do 12,5 m na długości udźwig: do 33 ton

A. D.

B. A.

C. B.

D. C.

Odpowiedź D jest poprawna, ponieważ do przeniesienia kontenera o całkowitej masie 30400 kg potrzebne jest urządzenie zdolne do podniesienia takiego ciężaru. W kontekście branży transportowej i logistycznej, kluczowe jest zastosowanie urządzeń o wysokiej udźwigowości, aby zapewnić bezpieczeństwo i efektywność operacji. Urządzenie D, z maksymalną udźwigowością wynoszącą 33 tony (33000 kg), jest w stanie z łatwością podnieść kontener oraz jego ładunek. Przykładowo, w portach morskich często wykorzystuje się dźwigi typu RTG (Rubber Tyred Gantry) lub dźwigi kontenerowe, które są przystosowane do transportu i załadunku ciężkich kontenerów. W praktyce, odpowiednie dobranie sprzętu do transportu kontenerów jest zgodne z przyjętymi standardami bezpieczeństwa, co minimalizuje ryzyko uszkodzenia ładunku oraz zapewnia sprawne operacje logistyczne. Warto również pamiętać, że przed przystąpieniem do transportu należy przeprowadzić dokładną kalkulację ładunków oraz zaplanować trasę, aby uniknąć ewentualnych przeszkód.

Pytanie 26

Jaką maksymalną odległość może pokonać samochód ciężarowy w ciągu 24 godzin, jeżeli jego średnia prędkość wynosi 75 km/h, a do prowadzenia pojazdu zaangażowana jest dwuosobowa ekipa, która korzysta z wydłużonego czasu pracy?

A. 675 km

B. 1 200 km

C. 1 500 km

D. 1 800 km

Odpowiedź 1500 km jest poprawna, ponieważ obliczenia oparte na średniej prędkości i czasie pracy kierowców prowadzą do tego rezultatu. Przy średniej prędkości 75 km/h, samochód ciężarowy pokona w ciągu jednej godziny 75 km. Aby obliczyć maksymalną odległość, jaką pojazd może przebyć w ciągu doby, musimy uwzględnić całkowity czas pracy kierowców. Standardowy czas pracy dla kierowców ciężarówek w Polsce wynosi 9 godzin dziennie, z możliwością wydłużenia do 10 godzin dwa razy w tygodniu. W przypadku dwuosobowej załogi, gdzie obaj kierowcy mogą się zmieniać, teoretycznie mogą pracować przez 24 godziny bez przerwy. Przy założeniu pełnego wykorzystania czasu, odległość obliczamy jako: 75 km/h * 24 h = 1800 km. Jednak biorąc pod uwagę regulacje dotyczące odpoczynków i przerw, które wpływają na rzeczywistą możliwość jazdy, przy rozsądnych obliczeniach przyjmuje się, że maksymalna odległość pokonywana przez dwuosobową załogę w ciągu doby wynosi 1500 km. Ta wartość uwzględnia również czas na odpoczynki i przerwy, co jest zgodne z praktykami i przepisami w transporcie drogowym.

Pytanie 27

Kierowca odbierający towar z magazynu powinien potwierdzić jego przyjęcie oraz uzyskać od magazyniera dokument

A. PW

B. PZ

C. RW

D. WZ

Odpowiedź WZ jest poprawna, ponieważ WZ, czyli "Wydanie Zewnętrzne", jest dokumentem, który potwierdza wydanie towaru z magazynu. Jest to kluczowy dokument w procesie logistycznym, ponieważ stanowi dowód, że ładunek został przekazany kierowcy, co jest istotne zarówno dla magazynu, jak i dla nadawcy. W praktyce, po załadowaniu towaru na pojazd, kierowca powinien otrzymać WZ od magazyniera, co pozwala na zweryfikowanie, że odpowiednia ilość i rodzaj towaru zostały wydane. Dokument ten jest również podstawą do sporządzania dalszej dokumentacji, takiej jak faktury czy dokumenty przewozowe. Warto zauważyć, że WZ umożliwia kontrolowanie stanów magazynowych oraz monitorowanie obiegu towarów w firmie, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zarządzaniu logistyką. W związku z tym, poprawna obsługa dokumentów wydania towarów ma kluczowe znaczenie dla efektywności procesów magazynowych i ogólnego zarządzania łańcuchem dostaw.

Pytanie 28

Zgodnie z prawem o ruchu drogowym, ładunek wystający poza płaszczyzny obrysu pojazdu nie może wystawać z przodu pojazdu, od przedniej płaszczyzny obrysu, na odległość większą niż

Prawo o ruchu drogowym
6.	Ładunek wystający poza płaszczyzny obrysu pojazdu może być na nim umieszczony tylko przy zachowaniu następujących warunków:
1)	ładunek wystający poza boczne płaszczyzny obrysu pojazdu może być umieszczony tylko w taki sposób, aby całkowita szerokość pojazdu z ładunkiem nie przekraczała 2,55 m, a przy szerokości pojazdu 2,55 m nie przekraczała 3 m, jednak pod warunkiem umieszczenia ładunku tak, aby z jednej strony nie wystawał na odległość większą niż 23 cm,
2)	ładunek nie może wystawać z tyłu pojazdu na odległość większą niż 2 m od tylnej płaszczyzny obrysu pojazdu lub zespołu pojazdów; w przypadku przyczepy kłonicowej odległość tę liczy się od osi przyczepy,
3)	ładunek nie może wystawać z przodu pojazdu na odległość większą niż 0,5 m od przedniej płaszczyzny obrysu i większej niż 1,5 m od siedzenia dla kierującego.
7.	Przy przewozie drewna długiego dopuszcza się wystawanie ładunku z tyłu za przyczepę kłonicową na odległość nie większą niż 5 m.

A. 3,00 m

B. 5,00 m

C. 2,55 m

D. 0,50 m

Zgadza się, ładunek wystający z przodu pojazdu nie może przekraczać 0,50 m od przedniej płaszczyzny obrysu. Zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym, celem takiego ograniczenia jest zapewnienie bezpieczeństwa na drodze oraz minimalizacja ryzyka kolizji, zwłaszcza w obszarach zurbanizowanych. Praktyka ta jest istotna w kontekście przewozu różnorodnych ładunków, takich jak materiały budowlane czy transport sprzętu. W przypadku, gdy ładunek wystaje ponad określoną odległość, stwarza to zagrożenie dla innych uczestników ruchu oraz może prowadzić do uszkodzenia ładunku w wyniku niezamierzonych manewrów. Warto również pamiętać, że w przypadku przewozu ładunków o większych wymiarach, należy stosować się do dodatkowych regulacji, takich jak oznakowanie pojazdu specjalnymi znakami ostrzegawczymi, co umożliwia innym kierowcom lepsze przewidywanie zachowań transportu. Standardy te są zgodne z zaleceniami krajowych oraz międzynarodowych organizacji transportowych.

Pytanie 29

Jakim skrótem określa się Globalny Numer Jednostki Handlowej, który służy do unikalnej identyfikacji jednostek handlowych na całym świecie?

A. GRAI

B. GSRN

C. GLN

D. GTIN

W kontekście identyfikacji jednostek handlowych, istnieje kilka innych typów kodów, które mogą wprowadzać w błąd. Na przykład, GRAI, czyli Globalny Numer Aktywów Handlowych, jest używany do identyfikacji konkretnych aktywów w obrocie handlowym, a nie do identyfikacji całych jednostek handlowych. GRAI jest szczególnie ważny w kontekście zarządzania łańcuchem dostaw, gdzie identyfikacja poszczególnych aktywów, takich jak kontenery lub palety, jest kluczowa dla efektywności. Inny przykład to GTIN, czyli Globalny Numer Jednostki Towarowej, który jest używany do identyfikacji produktów, a nie samych jednostek handlowych. GTIN składa się z 8, 12, 13 lub 14 cyfr i jest powszechnie stosowany w kodach kreskowych, co pozwala na skanowanie produktów w punktach sprzedaży. To może prowadzić do nieporozumień, jeśli ktoś myli GTIN z GLN, ponieważ oba kody pełnią różne funkcje w systemie identyfikacji. Z kolei GSRN, czyli Globalny Numer Usługi Odbiorcy, jest używany w kontekście identyfikacji usług, a nie jednostek handlowych. Właściwe zrozumienie różnicy między tymi kodami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw i operacjami handlowymi. Powszechnym błędem jest utożsamianie tych różnych identyfikatorów i ich funkcji, co może prowadzić do pomyłek w dokumentacji i procesach logistycznych.

Pytanie 30

Za wady fizyczne lub prawne sprzedanego towaru, które miały swoje źródło w tym towarze przed jego przekazaniem nabywcy i ujawniły się w ustawowym czasie rękojmi, odpowiedzialność ponosi

A. przewoźnik

B. spedytor

C. nabywca

D. sprzedawca

Odpowiedzialność z tytułu rękojmi za wady fizyczne lub prawne sprzedanej rzeczy obciąża sprzedawcę, co wynika z przepisów Kodeksu cywilnego. Rękojmia jest instrumentem ochrony kupującego, który zapewnia, że zakupiona rzecz jest wolna od wad, które mogłyby wpływać na jej użyteczność. Jeśli wada ujawni się w ciągu ustawowego okresu rękojmi, sprzedawca zobowiązany jest do naprawy, wymiany towaru lub zwrotu pieniędzy. Przykładowo, jeśli kupujesz sprzęt elektroniczny, który zawiera ukryte defekty, masz prawo domagać się naprawy lub zwrotu od sprzedawcy, a nie od spedytora czy przewoźnika. W praktyce oznacza to, że sprzedawca powinien przeprowadzać odpowiednie kontrole jakości przed sprzedażą produktów, aby zminimalizować ryzyko reklamacji. Dbałość o jakość towaru jest standardem w wielu branżach, co również wpływa na reputację sprzedawcy na rynku.

Pytanie 31

Zgodnie z postanowieniami konwencji TIR, w każdym z państw będących jej sygnatariuszami, zabronione jest przewożenie

A. żywego inwentarza

B. alkoholu oraz tytoniu i produktów pochodnych

C. mebli do biura, domu i ogrodu

D. bananów zarówno świeżych, jak i suszonych

Pod osłoną karnetu TIR, przewóz alkoholu i tytoniu oraz wyrobów pochodnych jest zabroniony we wszystkich krajach będących stroną konwencji TIR. To ograniczenie ma na celu zapewnienie, że transport międzynarodowy nie będzie używany do unikania lokalnych przepisów celnych oraz podatkowych. W praktyce, karnet TIR jest używany do uproszczenia procedur celnych i przyspieszenia transportu towarów przez granice. Przykładem może być transport towarów spożywczych, który może być objęty innymi regulacjami celnymi. Ograniczenie na transport alkoholu i tytoniu wynika z wysokich stawek podatkowych na te produkty oraz z przepisów dotyczących zdrowia publicznego. W związku z tym, wszelkie przewozy tych produktów muszą być zgodne z lokalnymi przepisami, a karnet TIR nie jest stosownym dokumentem do ich transportowania, co potwierdzają odpowiednie regulacje celne i praktyki branżowe.

Pytanie 32

Do klasy 3 materiałów niebezpiecznych przewożonych transportem drogowym zaliczają się substancje

A. ciekłe łatwopalne

B. żrące

C. zakaźne

D. stałe łatwopalne oraz samozapalne

Odpowiedź "ciekłe zapalne" jest prawidłowa, ponieważ klasa 3 materiałów niebezpiecznych obejmuje substancje, które mogą stanowić zagrożenie pożarowe w postaci cieczy. Substancje te mają niską temperaturę zapłonu, co oznacza, że mogą łatwo wydzielać opary, które mogą się zapalić w obecności źródła ognia. Przykłady takich substancji to benzyna, aceton czy etanol, które są powszechnie stosowane w przemyśle oraz codziennym życiu. W transporcie drogowym, materiały te muszą być przewożone zgodnie z międzynarodowymi standardami, takimi jak ADR (Umowa Europejska dotycząca Międzynarodowego Przewozu Drogowego Towarów Niebezpiecznych), aby zminimalizować ryzyko wybuchu lub pożaru. Kluczowe jest przestrzeganie zasad pakowania, oznakowania oraz stosowania odpowiednich środków zabezpieczających, co jest istotne zarówno dla bezpieczeństwa kierowców, jak i osób postronnych. Ponadto, wiedza o klasyfikacji substancji niebezpiecznych jest istotnym elementem szkoleń dla pracowników działających w sektorze transportu.

Pytanie 33

Skrót określający Seryjny Numer Jednostki Wysyłkowej to

A. SSCC

B. GRAI

C. CPID

D. RFID

Seryjny Numer Jednostki Wysyłkowej (SSCC) jest kluczowym elementem w zarządzaniu łańcuchem dostaw. SSCC to unikalny identyfikator, który może być przypisany do jednostki wysyłkowej, co umożliwia jej jednoznaczną identyfikację w systemach informacyjnych. Ten numer jest zgodny z normami GS1, co oznacza, że spełnia międzynarodowe standardy dla identyfikacji towarów. Dzięki SSCC, przedsiębiorstwa mogą efektywnie śledzić swoje produkty na każdym etapie łańcucha dostaw, co jest niezbędne dla zapewnienia transparentności i optymalizacji procesów logistycznych. Na przykład, w kontekście wysyłki towarów, każda jednostka wysyłkowa może być oznaczona SSCC, co pozwala na łatwe skanowanie jej przy odbiorze i wydaniu. Ponadto, implementacja SSCC w systemach magazynowych ułatwia zarządzanie zapasami oraz przyspiesza procesy inwentaryzacyjne, co wpływa na poprawę efektywności operacyjnej.

Pytanie 34

Wartość nominalna, maksymalna, wyrażona w kilogramach lub tonach, dla której zaprojektowano urządzenie do transportu bliskiego oraz dla której producent gwarantuje prawidłowe działanie, to

A. wysokość podnoszenia

B. udźwig

C. rozpiętość

D. prędkość podnoszenia

Odpowiedź 'udźwig' jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do maksymalnej masy, którą urządzenie transportu bliskiego, takie jak wózek widłowy czy dźwig, jest w stanie podnieść i przemieszczać w sposób bezpieczny i efektywny. Wartość ta jest ujęta w specyfikacji technicznej urządzenia, co pozwala operatorom na odpowiednie planowanie i wykorzystanie sprzętu w różnych warunkach pracy. Na przykład, w magazynach, gdzie stosuje się wózki widłowe, znajomość udźwigu jest kluczowa dla zapewnienia sprawnego załadunku i rozładunku towarów, a także dla minimalizacji ryzyka wypadków. Standardy branżowe, takie jak normy ISO 3691 dotyczące wózków jezdniowych, jasno określają wymagania dotyczące udźwigu oraz testowania urządzeń przed ich wdrożeniem do użytku. W praktyce, niewłaściwe obliczenie udźwigu może prowadzić do przeciążenia, co z kolei zwiększa ryzyko awarii sprzętu oraz wypadków, dlatego tak ważne jest, aby operatorzy dobrze rozumieli i przestrzegali zasad dotyczących udźwigu.

Pytanie 35

Spedytor otrzymał zlecenie na transport ładunku o dużych wymiarach i masie z relatywnie niskimi wydatkami, z nadawcy w Monachium do odbiorcy w Warszawie. Przy ocenie ofert przewoźników, w pierwszej kolejności rozważy przedsiębiorstwa specjalizujące się w transporcie

A. morskim

B. kolejowym

C. samochodowym

D. lotniczym

Transport kolejowy staje się coraz bardziej popularnym wyborem dla przewozu ładunków przestrzennych i masowych, zwłaszcza w kontekście ekologicznych rozwiązań transportowych oraz optymalizacji kosztów. W przypadku zlecenia z Monachium do Warszawy, kolej oferuje szereg korzyści, w tym niższe koszty transportu w porównaniu do innych środków transportu, zwłaszcza gdy mamy do czynienia z dużymi ilościami towarów. Transport kolejowy charakteryzuje się dużą pojemnością oraz możliwością przewozu ciężkich ładunków, co czyni go idealnym rozwiązaniem dla przemysłu. Co więcej, kolej jest mniej wrażliwa na korki i opóźnienia związane z ruchem drogowym, co zwiększa niezawodność dostaw. W praktyce, wiele firm transportowych korzysta z transportu kolejowego w ramach intermodalnych systemów transportowych, które łączą różne środki transportu, co dodatkowo zwiększa efektywność i redukuje emisję CO2. Zgodnie z normami branżowymi, jak ISO 14001, stosowanie transportu kolejowego przyczynia się do zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 36

Zgodnie z Ustawą o czasie pracy kierowców, do czasu pracy kierowcy nie wlicza się czasu

A. załadunku, rozładunku oraz nadzorowania tych czynności.

B. realizacji zadania służbowego lub zapewnienia bezpieczeństwa osób, pojazdu oraz mienia.

C. codziennej obsługi pojazdów i przyczep.

D. dobowego nieprzerwanego odpoczynku.

Zgodnie z Ustawą o czasie pracy kierowców, odpoczynek dobowy to czas, który nie wlicza się do godzin pracy. To znaczy, że jak kierowca odpoczywa, to nie liczy się to jako czas, kiedy pracuje. W praktyce, każdy kierowca musi mieć minimum 11 godzin odpoczynku, żeby miał siłę i mógł jeździć bezpiecznie. Weźmy na przykład taką sytuację, że po długim kursie kierowca zatrzymuje się na odpoczynek – ten czas nie wchodzi w jego obowiązkowe godziny pracy. Zrozumienie tego jest mega ważne, bo pomaga w planowaniu tras i rozkładów pracy kierowców, co z kolei wpływa na to, jak dobrze działa firma transportowa. Poza tym, trzeba przestrzegać przepisów dotyczących odpoczynku, żeby uniknąć kłopotów prawnych i zadbać o bezpieczeństwo na drodze.

Pytanie 37

W międzynarodowej konwencji określono wymagania dotyczące minimalnego wieku kierowcy, tygodniowego czasu odpoczynku, a także czasu i częstotliwości prowadzenia pojazdu?

A. ADR

B. TIR

C. ATP

D. AETR

Odpowiedź AETR jest jak najbardziej trafna, bo dotyczy międzynarodowej umowy, która reguluje transport drogowy osób i towarów. Mówi o wieku kierowcy, odpoczynku oraz zasadach dotyczących prowadzenia pojazdów. Dla mnie, to super ważne, żeby kierowcy znali te przepisy. AETR, czyli Umowa Europejska o pracy kierowców, została przyjęta w 1970 roku i obejmuje wszystkie kraje, które ją podpisały. Co ciekawe, AETR ma ogromne znaczenie praktyczne, bo dzięki niej można lepiej kontrolować czas pracy kierowców ciężarówek. Muszą oni przestrzegać konkretnych zasad dotyczących maksymalnego czasu jazdy i robienia przerw. To jest istotne, żeby zapewnić bezpieczeństwo na drogach oraz zdrowie kierowców. Wiele krajów korzysta z tych zasad podczas kontroli, więc warto się w nie wdrążyć.

Pytanie 38

Jaką największą objętość kruszywa o gęstości 1,6 t/m³ można załadować do wagonu dysponującego pojemnością 75 m³ i ładownością wynoszącą 60 t?

A. 37,500 m3

B. 75,000 m3

C. 60,000 m3

D. 46,875 m3

Odpowiedź 37,500 m³ jest poprawna, ponieważ obliczenia opierają się na dwóch kluczowych czynnikach: pojemności wagonu i jego ładowności. Pojemność wagonu wynosi 75 m³, co oznacza, że teoretycznie mógłby on pomieścić do 75,000 kg kruszywa, zakładając, że gęstość materiału wynosi 1,0 t/m³. Jednak ze względu na gęstość kruszywa wynoszącą 1,6 t/m³ musimy obliczyć, ile to kruszywa można załadować, uwzględniając maksymalną ładowność wagonu. Ładowność wagonu wynosi 60 t, co przekłada się na 60,000 kg. Dzieląc tę wartość przez gęstość kruszywa, otrzymujemy maksymalną objętość: 60,000 kg / 1,600 kg/m³ = 37,5 m³. To oznacza, że maksymalna objętość kruszywa, jaką można załadować do wagonu, wynosi 37,5 m³, co jest zgodne z normami transportu materiałów sypkich. Zastosowanie tej wiedzy jest istotne w branży budowlanej i transportowej, gdzie dokładne wyliczenia ładowności są kluczowe dla efektywności operacyjnej i bezpieczeństwa transportu.

Pytanie 39

Jakie jest materiały eksploatacyjne pojazdu?

A. układ chłodzenia.

B. napęd.

C. olej silnikowy.

D. przekładnia.

Olej silnikowy jest kluczowym materiałem eksploatacyjnym w każdym pojeździe, pełniącym wiele istotnych funkcji. Przede wszystkim, olej silnikowy smaruje ruchome części silnika, co zmniejsza tarcie i zużycie mechaniczne. Dzięki temu, silnik działa bardziej efektywnie, co przekłada się na jego dłuższą żywotność. Olej pomaga także w usuwaniu zanieczyszczeń, które mogą gromadzić się w silniku, co jest niezwykle istotne dla jego prawidłowego funkcjonowania. Regularna wymiana oleju zgodnie z zaleceniami producenta pojazdu jest niezbędna do utrzymania optymalnych warunków pracy silnika. W standardach branżowych, takich jak normy API (American Petroleum Institute) oraz ACEA (European Automobile Manufacturers Association), określone są wymagania dotyczące jakości oleju silnikowego, co wpływa na jego właściwości smarne, a także na odporność na degradację w wysokich temperaturach. W przypadku zaniedbania wymiany oleju, może dojść do poważnych uszkodzeń silnika, co podkreśla znaczenie oleju silnikowego jako podstawowego materiału eksploatacyjnego.

Pytanie 40

Który rodzaj wózka należy zastosować do obsługi ładunków umieszczonych w regałach przedstawionych na ilustracji?

A. Widłowy unoszący.

B. Widłowy podnośnikowy.

C. Podnośnikowy bramowy.

D. Podsiębierny unoszący.

Zastosowanie wózków takich jak podsiębierny unoszący, podnośnikowy bramowy czy widłowy unoszący w kontekście wysokich regałów magazynowych często prowadzi do nieefektywności operacyjnej i potencjalnych zagrożeń bezpieczeństwa. Wózek podsiębierny unoszący, choć ma swoje zastosowanie w podnoszeniu ładunków na niewielkie wysokości, nie jest przystosowany do pracy w wąskich alejkach z paletami na dużych wysokościach. W przypadku regałów, które sięgają znacznych wysokości, istotna jest stabilność i precyzyjne manewrowanie, co wózek tego typu nie zapewnia. Podnośnikowy bramowy, chociaż bywa użyteczny w magazynach, jest zazwyczaj stosowany w większych pomieszczeniach z otwartą przestrzenią, a nie w ciasnych korytarzach, gdzie manewrowanie byłoby utrudnione. Widłowy unoszący z kolei nie posiada możliwości podnoszenia ładunków na odpowiednią wysokość, co jest kluczowe w kontekście wysokich regałów. Wybór niewłaściwego rodzaju wózka nie tylko wydłuża czas operacji, ale również zwiększa ryzyko uszkodzenia towarów oraz sprzętu. Zatem kluczowe jest zrozumienie specyfiki każdego z wózków i ich zastosowania w kontekście specyficznych warunków magazynowych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej