Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik architektury krajobrazu
Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
Data rozpoczęcia: 3 grudnia 2025 11:27
Data zakończenia: 3 grudnia 2025 11:52

Egzamin niezdany

Wynik: 15/40 punktów (37,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jaką roślinę warto wybrać do bukietu z żółtych tulipanów, aby uzyskać kompozycję o kontrastowych barwach?

A. Gerbery w kolorze pomarańczowym

B. Irysy w kolorze fioletowym

C. Anturium w odcieniach zieleni

D. Goździki w kolorze różowym

Fioletowe irysy to doskonały wybór do bukietu z żółtymi tulipanami, ponieważ tworzą one kompozycję o wysokim kontraście kolorystycznym. Żółty i fioletowy to kolory komplementarne, co oznacza, że leżą naprzeciwko siebie na kole kolorów. Takie połączenie przyciąga wzrok i nadaje kompozycji głębię oraz dynamikę. W praktyce, zastosowanie fioletowych irysów w bukiecie z tulipanami może być wykorzystywane w różnych okolicznościach, takich jak wesela, urodziny czy inne uroczystości, gdzie istotny jest efekt wizualny. Dodatkowo, fioletowe irysy symbolizują mądrość i szlachetność, co dodaje wartości emocjonalnej do kompozycji. Profesjonalni florystycy często zalecają wykorzystanie kolorów komplementarnych, aby uzyskać atrakcyjne i harmonijne aranżacje kwiatowe, co opiera się na zasadach teorii kolorów. Takie praktyki są powszechnie stosowane w sztuce florystycznej, aby przyciągnąć uwagę i wzbudzić pozytywne emocje.

Pytanie 2

Najskuteczniejszym sposobem nawadniania trawy na polach golfowych jest użycie

A. zamgławiaczy

B. deszczowni

C. linii kroplującej

D. rotaturbiny

Zamgławiacze, choć mogą być używane do nawadniania, nie są optymalnym rozwiązaniem dla murawy na polach golfowych. Ich działanie opiera się na wytwarzaniu mgły, co może prowadzić do nierównomiernego nawadniania i nadmiernej wilgotności w określonych obszarach, co zwiększa ryzyko chorób grzybowych. Dodatkowo, zamgławiacze są zazwyczaj bardziej stosowane w warunkach, gdzie nie ma możliwości zastosowania innych metod, a ich efektywność jest często ograniczona przez warunki pogodowe, takie jak wiatr. Linia kroplująca, mimo że skuteczna w nawadnianiu roślin, nie sprawdza się w przypadku murawy, ponieważ dostarcza wodę bezpośrednio do gleby, co nie sprzyja równomiernemu nawadnianiu całej powierzchni boiska. Rotaturbiny, z kolei, choć używane w niektórych systemach nawadniających, są mniej efektywne w porównaniu do zraszaczy deszczowych, gdyż ich zasięg i równomierność rozkładu wody mogą być niewystarczające dla dużych obszarów. Wybierając metodę nawadniania, kluczowe jest zrozumienie potrzeb murawy oraz specyfiki danego systemu. Korzystanie z mniej odpowiednich rozwiązań może prowadzić do problemów w utrzymaniu zdrowej murawy, w tym do osłabienia jej struktury i zmniejszenia estetyki pola golfowego. Dlatego istotne jest, aby stosować metody sprawdzone i potwierdzone w praktyce, takie jak deszczownie, które są zgodne z zaleceniami i standardami branżowymi.

Pytanie 3

Nasiona traw można wmieszać w glebę na głębokość około 1 cm przy użyciu

A. wałokolczatki

B. łopaty

C. miotłograbii

D. piaskownicy

Szpadel, choć jest narzędziem powszechnie używanym do pracy w glebie, nie jest odpowiedni do precyzyjnego mieszania nasion traw z glebą na głębokość 1 cm. Użycie szpadla może prowadzić do zbyt głębokiego zakopania nasion, co skutkuje utrudnionym kiełkowaniem. Nasiona traw wymagają kontaktu z glebą, ale ich umiejscowienie powinno być płytkie, aby mogły łatwo wchłonąć wilgoć i uzyskać dostęp do światła. Piaskówka, z kolei, jest narzędziem używanym głównie do aeracji gleby i może nie być skuteczna w wprowadzaniu nasion w glebę, zwłaszcza na małej głębokości. Miotłograbi, z przeszłością w użytkowaniu do zbierania liści czy rozprowadzania materiałów organicznych, nie są w stanie efektywnie przemieszać nasion z glebą, co może prowadzić do ich nierównomiernego rozmieszczenia. W kontekście upraw traw, istotne jest stosowanie odpowiednich narzędzi, które pozwolą na skuteczne przygotowanie gleby. Zastosowanie niewłaściwych narzędzi może prowadzić do nieefektywności, a w dłuższej perspektywie do obniżenia plonów. Ważne jest, aby przy wyborze narzędzi kierować się ich funkcjonalnością oraz specyfiką uprawianych roślin.

Pytanie 4

Jakie gatunki roślin są wykorzystywane do obsadzeń w obwódkach?

A. Rącznik pospolity (Ricinus communis), bratek ogrodowy (Viola x wittrockiana), szałwia błyszcząca (Salvia splendens)

B. Lobelia przylądkowa (Lobelia erinus), nemezja powabna (Nemesia strumosa), aksamitka wąskolistna (Tagetes tenuifolia)

C. Nasturcja większa (Tropaeolum majus), malwa różowa (Althaea rosea), żeniszek meksykański (Ageratum houstonianum)

D. Naparstnica purpurowa (Digitalis purpurea), cynia wytworna (Zinnia elegans), celozja grzebieniasta (Celosia argentea cristata)

W analizowanych odpowiedziach występuje kilka nieścisłości dotyczących wyboru roślin do obsadzeń obwódkowych, które mogą wprowadzać w błąd. Naparstnica purpurowa, mimo że jest piękną rośliną, jest przede wszystkim rośliną dwuletnią, co oznacza, że nie nadaje się do stałych obwódek. Ponadto, cynia wytworna i celozja grzebieniasta to rośliny, które mogą być sadzone w ogrodach, ale ich zastosowanie w obwódkach nie jest tak powszechne i efektywne, jak w przypadku gatunków wybranych w poprawnej odpowiedzi. Rącznik pospolity, bratek ogrodowy i szałwia błyszcząca również nie spełniają wszystkich wymagań do obsadzeń obwódkowych. Rącznik pospolity rośnie na dużych wysokościach, co może ograniczać jego wykorzystanie w obwódkach, podczas gdy bratek ogrodowy często stosowany jest raczej jako roślina rabatowa, a nie obwódkowa. Szałwia błyszcząca, z kolei, ma tendencję do rozrastania się, co może prowadzić do zbytniego zdominowania przestrzeni. Wybierając rośliny do obwódek, kluczowe jest uwzględnienie ich wysokości, pokroju oraz czasu kwitnienia, co ma bezpośredni wpływ na estetykę całej kompozycji. Ponadto, wiele osób popełnia błąd, stawiając na jednorodność kolorystyczną zamiast różnorodności, co ogranicza wizualną atrakcyjność obwódek. W kontekście dobrych praktyk hortikulturnych, zaleca się również dbałość o kompatybilność roślin, co nie zostało w pełni uwzględnione w analizowanych odpowiedziach.

Pytanie 5

Jaki jest maksymalny czas przechowywania zrolowanej darni w chłodne dni wiosenne oraz jesienne bez ryzyka jej uszkodzenia?

A. 3 doby

B. 0,5 doby

C. 2 doby

D. 7 dób

Wybór maksymalnego czasu przechowywania zrolowanej darni w chłodnych warunkach wiosennych i jesiennych jest istotny dla jej zdrowia, a odpowiedzi, które wskazują na krótsze lub dłuższe okresy, opierają się na nieprawidłowych założeniach. Odpowiedź wskazująca na 3 doby nie uwzględnia faktu, że nawet w chłodnych warunkach, darń zaczyna tracić wilgoć po 48 godzinach, co może prowadzić do jej osłabienia. Z kolei odpowiedzi sugerujące przechowywanie przez 0,5 doby nie biorą pod uwagę, że standardowe procedury wymagają pewnej elastyczności czasowej, aby umożliwić transport i rozłożenie darni w odpowiednich warunkach. Z kolei 7 dób to podejście skrajne, które zagraża całkowitemu zniszczeniu roślin, gdyż długotrwałe przechowywanie zrolowanej darni znacznie zwiększa ryzyko stresu hydrycznego, co prowadzi do obumarcia korzeni i ograniczenia ich zdolności do ukorzenienia się w nowym miejscu. Takie błędne wnioski mogą wynikać z braku zrozumienia podstawowych zasad przechowywania roślin, takich jak potrzeba dostępu do powietrza i wody, a także specyficznych potrzeb danej rośliny. Kluczowe jest zatem przekonanie, że odpowiednie zarządzanie czasem przechowywania oraz warunkami otoczenia jest kluczowe dla sukcesu w pracach związanych z darnią.

Pytanie 6

Wrzosowisko powinno być zlokalizowane w miejscu o charakterystyce

A. ocienionym i kwaśnym odczynie gleby

B. półcienistym i wysokim poziomie wilgotności

C. słonecznym i kwaśnym odczynie gleby

D. słonecznym i obojętnym odczynie gleby

Prawidłowe zrozumienie wymagań środowiskowych wrzosowisk jest kluczowe dla ich sukcesu. Stanowiska ocienione i półcieniste są nieodpowiednie, ponieważ wrzosowiska preferują intensywne nasłonecznienie, które stymuluje fotosyntezę i wzrost roślin. Z kolei odczyn gleby ma istotny wpływ na dostępność składników odżywczych; gleby obojętne nie są korzystne dla wrzosowatych, które wymagają kwaśnego pH. Przykłady błędów myślowych obejmują przekonanie, że rośliny mogą prosperować w warunkach niedoboru światła lub w glebach o neutralnym pH, co często prowadzi do słabego wzrostu i chorób roślin. Ponadto, wysokie poziomy wilgotności, zwłaszcza w połączeniu z brakiem słońca, mogą prowadzić do problemów z gnicie korzeni, co jest powszechną przyczyną obumierania wrzosowisk. W kontekście projektowania ogrodów czy ochrony środowiska, istotne jest, aby zrozumieć te zasady, aby unikać nieudanych prób stworzenia wrzosowisk, które nie spełnią oczekiwań estetycznych i ekologicznych. Wiedza na temat preferencji środowiskowych jest zatem kluczowa dla każdego, kto zajmuje się planowaniem terenów zielonych.

Pytanie 7

Szeroka droga z wieloma rzędami drzew oraz trawnikiem, przeznaczona do spacerów, znajdująca się nad wodą to

A. zieleniec

B. pas zieleni izolacyjnej

C. promenada

D. bulwar

Bulwar to szeroka ulica, często usytuowana wzdłuż rzek, jezior lub mórz, z licznymi alejkami i przestrzeniami zielonymi, które sprzyjają rekreacji i spacerom. Jest to przykładowa przestrzeń publiczna, która łączy estetykę z funkcjonalnością, zachęcając mieszkańców oraz turystów do korzystania z uroków natury. W praktyce bulwary są projektowane z uwzględnieniem zasad urbanistyki, mających na celu tworzenie przyjaznych miejsc do odpoczynku i rekreacji. Dobre praktyki w projektowaniu bulwarów obejmują zastosowanie elementów małej architektury, takich jak ławki, oświetlenie, ścieżki rowerowe oraz przestrzenie do aktywności fizycznej. Bulwary mogą pełnić także funkcję społeczną, organizując wydarzenia kulturalne oraz festyny, co zwiększa ich atrakcyjność i wpływa na rozwój lokalnych społeczności. W związku z tym, bulwar jest miejscem, które łączy funkcje rekreacyjne i społeczne, przyczyniając się do poprawy jakości życia mieszkańców.

Pytanie 8

Jak obliczyć cenę brutto usługi ogrodniczej?

A. do wydatków bezpośrednich doliczyć koszty pośrednie

B. do kwoty netto doliczyć obowiązującą stawkę VAT

C. do wartości kosztorysowej robocizny i materiałów dodać wydatki na sprzęt

D. do kwoty netto dodać wartość wydatków bezpośrednich

Aby poprawnie obliczyć cenę brutto usługi ogrodniczej, kluczowym krokiem jest dodanie do kwoty netto obowiązującej stawki VAT. VAT, czyli podatek od towarów i usług, jest podatkiem pośrednim, który nałożony jest na sprzedaż towarów i usług. W Polsce standardowa stawka VAT wynosi 23%, aczkolwiek w niektórych przypadkach mogą obowiązywać stawki obniżone, jak 8% czy 5%. Przykładowo, jeśli wartość netto usługi ogrodniczej wynosi 1000 zł, to po doliczeniu VAT-u całkowity koszt dla klienta wynosi 1230 zł. Wprowadzenie poprawnych stawek VAT jest nie tylko kluczowe dla ustalania ceny, ale także dla zgodności z przepisami prawa podatkowego. Praktyka ta jest standardem w branży, umożliwiającym przedsiębiorcom rzetelne prezentowanie kosztów oraz ułatwiającym kontrolę finansową. Warto również zauważyć, że brak odpowiedniego naliczenia VAT może prowadzić do poważnych konsekwencji podatkowych dla firmy.

Pytanie 9

Jaką maksymalną odległość można przeprowadzić ładunek na taczce według przepisów?

A. 250 m

B. 100 m

C. 150 m

D. 200 m

Maksymalna dopuszczalna odległość, na którą można przemieścić ładunek na taczce, wynosząca 200 m, wynika z przepisów dotyczących bezpieczeństwa pracy oraz ergonomii. Tego rodzaju norma ma na celu minimalizowanie ryzyka kontuzji u pracowników, a także zwiększenie efektywności transportu ładunków. Przykładowo, w wielu branżach budowlanych oraz magazynowych, przestrzeganie tych ograniczeń jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania procesu logistycznego. Pracownicy powinni być szkoleni w zakresie bezpiecznego transportu, co obejmuje także naukę oceny masy ładunku i jego rozkładu na taczce. Warto również pamiętać, że stosowanie się do tych wytycznych może zapobiegać zmęczeniu i urazom, co w dłuższej perspektywie przekłada się na zmniejszenie kosztów związanych z absencją pracowników oraz poprawę ogólnej wydajności pracy. W standardach BHP zaleca się regularne przeglądy sprzętu oraz szkolenia, co powinno wspierać przestrzeganie tego typu zasad.

Pytanie 10

Jakie rośliny wykorzystuje się do urządzania ozdobnych ogrodów przy barokowych pałacach?

A. leszczyna pospolita (Corylus avellana)

B. perukowiec podolski (Cotinus coggygria)

C. bukszpan wiecznie zielony (Buxus sempervirens)

D. irga szwedzka (Cotoneaster suecicus)

Bukszpan wiecznie zielony (Buxus sempervirens) jest rośliną, która idealnie sprawdza się w tworzeniu ozdobnych parterów przy zabytkowych pałacach barokowych. Jego gęsty pokrój oraz ciemnozielone liście zapewniają estetyczny wygląd przez cały rok, co jest zgodne z wymogami architektury ogrodowej z epoki baroku. Bukszpan można formować w różnorodne kształty i figury, co było niezwykle cenione w ogrodach barokowych, które miały na celu podkreślenie symetrii i porządku. Dodatkowo, bukszpan jest odporny na zanieczyszczenia powietrza, co czyni go idealnym wyborem do ogrodów miejskich, w których często znajdują się zabytkowe budynki. W praktyce, bukszpan jest często stosowany w nasadzeniach formalnych, ale również w kompozycjach z innymi roślinami, co pozwala na uzyskanie efektownych kontrastów kolorystycznych i teksturalnych. W kontekście standardów ogrodnictwa, bukszpan jest uznawany za klasyczną roślinę ozdobną, której pielęgnacja i formowanie wpisują się w zasady zrównoważonego rozwoju ogrodów.

Pytanie 11

Element architektury ogrodowej, stanowiący ścianę do wspierania pnączy, składający się z szeregu drewnianych słupków, drewnianej kraty pomiędzy nimi oraz belki łączącej, to

A. pergola.

B. bramka.

C. mur.

D. trejaż.

Murek to niewłaściwy wybór, ponieważ odnosi się do niskiej, poziomej konstrukcji z bloczków lub cegieł, służącej do wytyczania granic przestrzeni lub zabezpieczania terenu. Murek nie jest przeznaczony do wspierania pnączy, co jest kluczową funkcją trejażu. Z kolei pergola, choć może być mylona z trejażem, to większa i bardziej złożona konstrukcja, która zazwyczaj tworzy zadaszenie z poziomych belek, a nie jedynie pionowych słupków wspierających pnącza. Pergole są często wykorzystywane jako elementy architektoniczne w ogrodach, ale ich funkcja różni się od trejażu, ponieważ są one bardziej przestrzenne i służą do tworzenia cienistej przestrzeni, a nie do wspierania roślin. Bramki natomiast to elementy konstrukcyjne stosowane w ogrodzeniach, które umożliwiają przejście z jednego obszaru do drugiego, a ich zastosowanie w kontekście pnączy jest zgoła nieodpowiednie. Typowe błędy myślowe prowadzące do pomylenia tych terminów polegają na braku zrozumienia podstawowych różnic w funkcji i konstrukcji tych elementów architektonicznych oraz ich zastosowaniach w przestrzeni ogrodowej. Warto zapoznać się z właściwym nazewnictwem i funkcjonalnością różnych elementów architektury ogrodowej, aby uniknąć nieporozumień i skutecznie projektować przestrzenie zielone.

Pytanie 12

Obszar bagienny zbiornika wodnego stanowi odpowiednie miejsce dla

A. brzozy brodawkowatej (Betula pendula) i modrzewia europejskiego (Larix decidua)

B. dębu szypułkowego (Quercus robur) i cyprysika nutkajskiego (Chamaecyparis nootkatensis)

C. olszy czarnej (Alnus glutinosa) i metasekwoi chińskiej (Metasequoia glyptostroboides)

D. jesionu pensylwańskiego (Fraxinus pennsylvanica) i jodły jednobarwnej (Abies concolor)

Odpowiedź wskazująca na olszę czarną (Alnus glutinosa) i metasekwoję chińską (Metasequoia glyptostroboides) jako rośliny charakterystyczne dla strefy bagiennej zbiornika wodnego jest poprawna z kilku powodów. Olsza czarna to gatunek drzewiasty, który dobrze przystosowuje się do warunków wilgotnych, typowych dla stref bagiennych. Jej korzenie mogą dobrze rozwijać się w podłożu wodnym, co pozwala jej efektywnie pozyskiwać wodę oraz składniki odżywcze. Dodatkowo, olsza czarna ma zdolność do symbiozy z bakteriami azotowymi, co korzystnie wpływa na żyzność gleby. Metasekwoja chińska jest również gatunkiem wodnym, preferującym wilgotne siedliska, co czyni ją idealnym kandydatem na roślinę dla stref bagiennych. Ich występowanie w takich lokalizacjach przyczynia się do stabilizacji ekosystemów wodnych, a także stanowi ważne siedlisko dla wielu gatunków fauny. W praktyce, zarówno olsza jak i metasekwoja są wykorzystywane w projektach rekultywacji i ochrony środowiska, co podkreśla ich znaczenie w zarządzaniu zasobami wodnymi oraz bioróżnorodnością.

Pytanie 13

Jakie materiały nadają się do zbudowania budki lęgowej dla ptaków?

A. Wiklina, drewno

B. Trylinka, kostka betonowa, płyty kamienne

C. Beton, cegła, pręty zbrojeniowe

D. Piasek, żwir, kamienie

Materiał, z którego wykonuje się budki lęgowe dla ptaków, powinien być starannie dobrany, aby zapewnić ptakom komfort i bezpieczeństwo. Odpowiedzi, które wskazują na piasek, żwir czy kamienie, wykazują fundamentalne nieporozumienie dotyczące funkcji i wymagań budki lęgowej. Te materiały są twarde, zimne i nieizolujące, co stwarza niekorzystne warunki dla ptaków, które potrzebują miejsca do lęgów, które będzie chroniło je przed zmianami temperatury oraz drapieżnikami. Ponadto, trylinka, kostka betonowa czy płyty kamienne nie tylko nie spełniają roli schronienia przed warunkami atmosferycznymi, ale także mogą być wręcz niebezpieczne dla ptaków, prowadząc do urazów. Beton, cegła oraz pręty zbrojeniowe są sztywne, ciężkie i nieprzyjazne ze względu na ich właściwości termiczne. Ptaki potrzebują ciepłego i suchego miejsca do wychowywania potomstwa, a materiały te nie zapewniają odpowiedniej izolacji ani wentylacji. Wybór niewłaściwych materiałów wynika często z braku wiedzy na temat biologii ptaków i ich potrzeb lęgowych. Warto zaznaczyć, że odpowiednio skonstruowana budka z naturalnych materiałów, takich jak drewno czy wiklina, nie tylko sprzyja lęgowaniu, ale także harmonijnie wpisuje się w otoczenie, przyczyniając się do bioróżnorodności w danym ekosystemie.

Pytanie 14

Zalecana odległość, w jakiej należy sadzić krzewy na żywopłot, powinna mieścić się w granicach

A. 1,0 - 1,5 m

B. 1,6 - 2,0 m

C. 0,2 - 0,5 m

D. 0,6 - 0,8 m

Odmienne odpowiedzi na pytanie o zalecaną odległość sadzenia krzewów do żywopłotów uformowanych sugerują błędne rozumienie podstawowych zasad sadzenia roślin. Odpowiedzi w zakresie 1,6 - 2,0 m, 0,6 - 0,8 m oraz 1,0 - 1,5 m wskazują na zbyt dużą odległość, co prowadzi do problemów z formowaniem zwartego i estetycznego żywopłotu. Przy takich odstępach rośliny nie będą w stanie się ze sobą zintegrować, co skutkuje tworzeniem nieestetycznych luk oraz ogranicza efektywność żywopłotu jako naturalnej bariery. W praktyce, zbyt duża przestrzeń pomiędzy krzewami może prowadzić do nadmiernego rozrostu chwastów, które będą konkurować o zasoby, takie jak woda i składniki odżywcze. Dodatkowo, żywopłoty pełnią ważną rolę w ochronie przed wiatrem i hałasem, a ich skuteczność jest znacznie ograniczona, gdy rośliny są sadzone w większych odstępach. Warto zauważyć, że standardy dotyczące sadzenia żywopłotów zalecają maksymalnie 0,5 m rozstawu, aby zapewnić ich zdrowy rozwój oraz odpowiednią funkcjonalność. Często spotykanym błędem jest również bagatelizowanie wymagań dotyczących przestrzeni, co wynika z braku zrozumienia biologicznych potrzeb roślin. Kluczowe jest, aby przy planowaniu żywopłotów kierować się sprawdzonymi zasadami agrotechniki.

Pytanie 15

Kogo należy przede wszystkim poinformować po incydencie z pracownikiem, który prawdopodobnie doznał złamania kręgosłupa?

A. Kolegów.

B. Bezpośredniego przełożonego.

C. Służby medyczne.

D. Bliskich.

Powiadamianie rodziny lub przyjaciół w pierwszej kolejności po wypadku pracownika, który może mieć poważne obrażenia, takie jak złamanie kręgosłupa, nie jest najodpowiedniejszym działaniem. Choć troska o bliskich jest naturalna, pierwszeństwo powinno mieć zapewnienie właściwej pomocy medycznej oraz zaopatrzenie osoby rannej. Kontakt z rodziną czy przyjaciółmi nie przyspieszy interwencji medycznej, a wręcz może spowodować dodatkowy stres zarówno dla poszkodowanego, jak i dla jego bliskich. W sytuacjach kryzysowych kluczowe jest działanie zgodnie z ustalonymi procedurami, które są oparte na zasadach bezpieczeństwa i higieny pracy. Niebezpieczne jest także działać pod wpływem emocji, co może prowadzić do błędnych decyzji. Powiadomienie pogotowia jest niewątpliwie istotne, jednak to przełożony jest osobą, która powinna być informowana w pierwszej kolejności, aby mógł on zarządzać sytuacją, koordynować działania i zapewnić wsparcie dla całego zespołu. Dodatkowo, zgodnie z przepisami prawa, każdy wypadek powinien być dokumentowany i zgłaszany odpowiednim organom, a to jest zadaniem przełożonego. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do zaniedbań w zakresie BHP i prawnych konsekwencji dla firmy.

Pytanie 16

Ogród japoński o majestatycznym charakterze, w którym głównymi elementami były skała i woda, symbolizowane jako zagarnięty piasek lub żwir, służący do duchowego rozwoju, nosił nazwę ogrodu

A. literackim

B. zenistycznym

C. kamiennym

D. herbacianym

Odpowiedzi, takie jak ogród herbaciany, kamienny czy literacki, wprowadzają w błąd, ponieważ nie oddają specyfiki ogrodu zenistycznego. Ogród herbaciany to przestrzeń stworzona z myślą o ceremonii herbacianej, w której kluczowymi elementami są rośliny, które są wykorzystywane do przygotowywania herbaty, a nie symbolika i struktura związana z medytacją. Ogród kamienny, chociaż może nawiązywać do elementów ogrodu zenistycznego, nie jest terminem powszechnie stosowanym w literaturze japońskiej i nie oddaje pełni konceptu, który łączy w sobie filozofię zen i sztukę ogrodnictwa. Ogród literacki, z drugiej strony, odnosi się do przestrzeni inspirowanej literaturą, a nie praktykami duchowymi. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie różnych typów ogrodów bez uwzględnienia ich kontekstu kulturowego oraz funkcji, jakie pełnią. Warto pamiętać, że ogród zenistyczny ma na celu stworzenie przestrzeni do kontemplacji, co jest kluczowe w zrozumieniu jego unikalności w porównaniu z innymi typami ogrodów.

Pytanie 17

W jakiej skali realizowany jest plan zagospodarowania przestrzennego?

A. 1:50

B. 1:1500

C. 1:100

D. 1:1000

Wybór niewłaściwej skali w kontekście planowania przestrzennego jest powszechnym błędem, który może prowadzić do nieprecyzyjnych analiz i decyzji. Odpowiedzi w skali 1:1500, 1:100, czy 1:50 nie są odpowiednie do opracowywania planów zagospodarowania przestrzennego, ponieważ oferują zbyt dużą lub zbyt małą szczegółowość. Skala 1:1500, chociaż może wydawać się użyteczna dla ogólnych analiz regionów, nie zapewnia wystarczającej precyzji dla elementów urbanistycznych, które muszą być dokładnie odwzorowane, takich jak linie graniczne działek, istniejąca infrastruktura czy tereny zielone. Z kolei skala 1:100 jest często stosowana w projektach budowlanych i może być odpowiednia dla szczegółowych planów budynków, jednak w kontekście planowania przestrzennego, może nie uwzględniać szerszych relacji przestrzennych. Skala 1:50, z kolei, jest zazwyczaj używana do detali architektonicznych, co sprawia, że nie jest przydatna w kontekście ogólnego planowania obszarów miejskich. Właściwe zrozumienie i zastosowanie skali jest kluczowe w procesach planistycznych, a pomyłki w tym zakresie mogą prowadzić do błędnych interpretacji i nieefektywnego wykorzystania przestrzeni. W efekcie, wybór odpowiedniej skali, takiej jak 1:1000, jest istotny dla prawidłowego odwzorowania i analizy obszarów, co ma bezpośredni wpływ na jakość planowania urbanistycznego i zrównoważony rozwój przestrzeni miejskiej.

Pytanie 18

W trakcie pracy na wysokości, przy usuwaniu suchych gałęzi, miał miejsce wypadek. Osoba przeprowadzająca tę czynność spadła z wysokości 5 metrów, jest nieprzytomna, lecz oddycha. Jakiego rodzaju pierwszej pomocy należy jej udzielić?

A. podać poszkodowanemu zimny napój i monitorować co kilka minut, czy oddycha

B. wykonać sztuczne oddychanie i kontrolować puls co kilka minut

C. zostawić poszkodowanego w aktualnej pozycji i co kilka minut kontrolować, czy oddycha

D. umieścić poszkodowanego w stabilnej pozycji i sprawdzać puls co kilka minut

Odpowiedź polegająca na pozostawieniu poszkodowanego w pozycji zastanej i monitorowaniu jego oddechu jest zgodna z zasadami udzielania pierwszej pomocy w przypadku utraty przytomności. W sytuacji, gdy osoba oddycha, ale jest nieprzytomna, kluczowe jest zapewnienie jej drożności dróg oddechowych. Należy unikać poruszania poszkodowanym, aby nie pogorszyć potencjalnych urazów kręgosłupa. Monitorowanie oddechu co kilka minut pozwala na szybką reakcję w przypadku jego zatrzymania. Jeśli poszkodowany przestaje oddychać, można przystąpić do wykonywania resuscytacji. Zgodnie z wytycznymi Europejskiej Rady Resuscytacji, w przypadku nieprzytomności, ale zachowanego oddechu, najbezpieczniejsza jest pozycja boczna ustalona. To nie tylko zabezpiecza drogi oddechowe, ale również minimalizuje ryzyko aspiracji. Warto również zabezpieczyć miejsce wypadku oraz wezwać pomoc medyczną.

Pytanie 19

W jakiej postawie ciała wykonywanie prac związanych z pieleniem ogrodu jest najbardziej efektywne oraz najbezpieczniejsze dla zdrowia osoby pielącej?

A. W przysiadzie

B. Klęczącej

C. Stojącej pochylonej

D. Siedzącej niskiej

Wykonywanie czynności pielenia ogrodu w pozycji klęczącej jest najwydajniejsze ze względu na optymalne ułożenie kręgosłupa i stawów. Klęczenie pozwala na zminimalizowanie obciążenia dolnej części pleców, co jest szczególnie istotne w kontekście długotrwałych prac ogrodniczych. Ta pozycja umożliwia bliski kontakt z ziemią, co z kolei ułatwia precyzyjne usuwanie chwastów oraz manipulowanie narzędziami ogrodniczymi. Ponadto, klęczenie może być komfortowe, gdy używamy poduszek lub mat, co zmniejsza dyskomfort związany z długotrwałym przebywaniem na twardym podłożu. Warto także zauważyć, że wiele badań wskazuje na korzyści ergonomiczne wynikające z takiej postawy, co może przyczynić się do zmniejszenia ryzyka kontuzji. Dobrą praktyką jest również regularne zmienianie pozycji i robienie przerw, aby zapobiec zmęczeniu.

Pytanie 20

Co można uznać za cechy charakterystyczne upraw w szklarni?

A. długi czas trwania produkcji, wynikający z niekorzystnych warunków atmosferycznych

B. ograniczenie w zakresie wyboru roślin

C. sezonowość upraw uzależniona od warunków atmosferycznych

D. całoroczna produkcja, niezależna od warunków atmosferycznych

Produkcja szklarniowa charakteryzuje się przede wszystkim całorocznością uprawy, co oznacza, że możliwe jest prowadzenie hodowli roślin niezależnie od warunków atmosferycznych panujących na zewnątrz. Szklarniowe warunki umożliwiają kontrolowanie temperatury, wilgotności powietrza oraz nasłonecznienia, co jest kluczowe dla optymalnego wzrostu roślin. Przykładem mogą być uprawy pomidorów, ogórków czy papryki, które w warunkach szklarniowych mogą być zbierane przez cały rok, a nie tylko w sezonie letnim. Dobre praktyki w produkcji szklarniowej obejmują również zastosowanie nowoczesnych technologii, takich jak systemy nawadniania kropelkowego, które zwiększają efektywność wykorzystania wody oraz minimalizują straty. Zarządzanie mikroklimatem w szklarni jest istotne, aby osiągnąć maksymalne plony oraz jakość owoców i warzyw, co spełnia wymagania rynkowe oraz standardy produkcji ekologicznej.

Pytanie 21

Palikowanie form piennych drzew owocowych, które są sadzone na stałe z bryłą korzeniową, powinno być wykonane

A. po posadzeniu rośliny

B. przed zasypywaniem bryły korzeniowej

C. przed umieszczeniem bryły korzeniowej w dołku

D. po umieszczeniu bryły korzeniowej w dołku

Odpowiedź 'po posadzeniu rośliny' jest jak najbardziej na miejscu. Palikowanie młodych drzew powinno być zrobione dopiero po tym, jak dobrze wsadzimy roślinę w dołek. To dlatego, że paliki mają za zadanie pomóc drzewkom stać stabilnie, zwłaszcza jak jest wietrznie albo gleba nie jest zbyt mocna. Właściwe umiejscowienie palika robi się właśnie po posadzeniu, żeby nie uszkodzić korzeni, bo to może roślinie zaszkodzić i gorzej potem rośnie. Najlepiej palik wkładać około 10-15 cm od pnia, żeby korzenie miały miejsce na rozwój i były w stanie dobrze przyswajać wodę oraz składniki odżywcze. Warto też pamiętać, że powinno się używać materiałów, które nie zniszczą kory i nie ograniczą wzrostu rośliny – fajnie sprawdzają się elastyczne taśmy ochronne. Jeśli dobrze przeprowadzimy palikowanie, roślina ma większe szanse na zdrowy rozwój w przyszłości.

Pytanie 22

Aby zwiększyć odporność roślin na mróz, używa się nawozów

A. azotowych

B. manganowych

C. siarkowych

D. potasowych

Stosowanie nawozów siarkowych, manganowych czy azotowych w celu zwiększenia mrozoodporności roślin jest nieadekwatne i nie przynosi oczekiwanych rezultatów. Nawozy siarkowe, choć ważne dla roślin, przede wszystkim wpływają na syntezę białka i procesy związane z metabolizmem azotu, nie mają jednak bezpośredniego wpływu na mrozoodporność. Siarka jest niezbędnym składnikiem do produkcji aminokwasów, ale jej rola nie obejmuje poprawy odporności na niskie temperatury. Jeżeli chodzi o nawozy manganowe, ich działanie koncentruje się głównie na procesach fotosyntezy i metabolizmie węglowodanów, co nie przekłada się na zwiększoną mrozoodporność. Mangan wspiera również działanie enzymów, jednak nie ma znaczącego wpływu na adaptację roślin do warunków mroźnych. Z kolei nawozy azotowe, chociaż kluczowe dla wzrostu wegetatywnego, mogą w rzeczywistości osłabiać rośliny w okresie zimowym. Nadmiar azotu sprzyja bujnemu wzrostowi w okresie wegetacyjnym, ale może prowadzić do osłabienia struktury komórkowej roślin, co czyni je wrażliwszymi na mróz. Typowym błędem w myśleniu jest postrzeganie wszystkich nawozów jako równoważnych w kontekście ochrony przed mrozem, co ignoruje złożoność procesów biochemicznych zachodzących w roślinach. Dlatego kluczowe jest zastosowanie odpowiednich nawozów, takich jak potasowe, które wspierają mechanizmy obronne roślin.

Pytanie 23

Nie powinno się sadzić roślin z nagim systemem korzeniowym

A. krzewów owocowych

B. róż rabatowych

C. roślin iglastych

D. roślin wodnych

Sadzenie róż rabatowych czy krzewów owocowych z nagim systemem korzeniowym też może sprawiać problemy, chociaż nie aż tak jak u roślin iglastych. Róże rabatowe mogą być sadzone wczesną wiosną, kiedy są w spoczynku, ale ogólnie lepiej im z korzeniami. Odpowiednie podlewanie i pielęgnacja mogą pomóc im się przyzwyczaić. Co do krzewów owocowych, jak maliny czy porzeczki, to one też mogą się udać bez korzeni, ale musisz zwracać uwagę na wilgotność gleby, bo mogą mieć ciężko z wodą. Rośliny wodne to już inna bajka, można je sadzić bez korzeni, ale trzeba pamiętać o głębokości wody. Nie można traktować wszystkich roślin tak samo, bo każda ma swoje wymagania. Dlatego warto wiedzieć, czego każda roślina potrzebuje, żeby nie tracić czasu i pieniędzy. Na pewno dobrze jest zbadać wymagania gleby i wilgotności przed sadzeniem, to powinno być standardem przy każdej uprawie.

Pytanie 24

Zespół zajmujący się wypadkami przygotowuje dokumentację powypadkową w formie protokołu oraz karty wypadku, w terminie nie później niż

A. tydzień po zdarzeniu

B. w dniu zdarzenia

C. 14 dni od momentu otrzymania powiadomienia o wypadku

D. 30 dni od momentu otrzymania powiadomienia o wypadku

Wybór niewłaściwej odpowiedzi na temat terminu sporządzania dokumentacji powypadkowej wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące zarówno przepisów, jak i standardów związanych z bezpieczeństwem w pracy. Odpowiedzi sugerujące, że dokumentacja powinna być sporządzona w tydzień po wypadku, w dniu wypadku lub w ciągu 30 dni od uzyskania zawiadomienia, nie uwzględniają znaczenia terminowości w analizie wypadków. Sporządzanie dokumentacji w dniu wypadku może być niemożliwe ze względu na konieczność zebrania wszystkich faktów oraz dowodów, a także przeprowadzenia wywiadów z osobami zaangażowanymi, co często wymaga czasu. Z kolei propozycja tygodnia na przygotowanie dokumentacji jest zbyt krótka, biorąc pod uwagę, że zbieranie informacji oraz ich weryfikacja to proces wymagający rzetelnej analizy. Natomiast 30 dni to czas, który może opóźnić wprowadzenie zmian mających na celu poprawę bezpieczeństwa, co jest kluczowe w kontekście ochrony zdrowia i życia pracowników. W idealnym scenariuszu, zespół powypadkowy powinien działać szybko i sprawnie, aby wysnuć właściwe wnioski i wdrożyć działania prewencyjne. Warto również zauważyć, że zbyt długi czas na sporządzenie dokumentacji może skutkować utratą ważnych dowodów czy też zapomnieniem istotnych szczegółów przez świadków. Dlatego zachowanie 14-dniowego terminu jest zgodne z najlepszymi praktykami oraz regulacjami prawnymi, co pozwala na efektywne zarządzanie bezpieczeństwem w miejscu pracy.

Pytanie 25

Gdy środek ochrony roślin dostanie się na skórę lub odzież pracownika, pierwszym krokiem, który powinien podjąć, jest

A. niezwłoczne wezwanie lekarza

B. zdjęcie skażonej odzieży i umycie ciała wodą z mydłem

C. usunięcie zanieczyszczonej odzieży i założenie czystych rzeczy

D. odnalezienie etykiety - instrukcji użycia środka

W przypadku kontaktu środka ochrony roślin ze skórą lub odzieżą pracownika, priorytetem jest natychmiastowe usunięcie zanieczyszczonej odzieży oraz umycie ciała wodą z mydłem. Tego rodzaju substancje mogą zawierać toksyczne składniki, które wnikają przez skórę, co może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych. Szybkie usunięcie skażonej odzieży minimalizuje ryzyko dalszego narażenia. Następnie, dokładne umycie skóry wodą z mydłem nie tylko usuwa resztki substancji chemicznych, ale także pomaga w zredukowaniu ewentualnych reakcji alergicznych oraz podrażnień. W kontekście standardów BHP oraz regulacji dotyczących pracy z substancjami chemicznymi, ważne jest, aby pracownicy byli przeszkoleni w zakresie postępowania w przypadku wprowadzenia środków ochrony roślin w kontakt ze skórą. Ponadto, firmy powinny posiadać odpowiednie środki ochrony osobistej oraz procedury awaryjne, aby zapewnić bezpieczeństwo pracowników, zgodnie z zasadami dobrych praktyk branżowych.

Pytanie 26

Wskaż zestaw materiałów, które są używane do budowy standardowego murku suchego?

A. Kamienie, żwir, podsypka piaskowa

B. Beton, żwir, podsypka piaskowa

C. Okładzina z piaskowca, piasek, beton

D. Kamienie, żwir, zaprawa

Wybór materiałów do budowy murku suchego jest kluczowy dla jego trwałości i funkcjonalności. Kamienie, żwir oraz podsypka piaskowa stanowią idealny zestaw, ponieważ każdy z tych elementów pełni istotną rolę. Kamienie, jako podstawowy materiał, zapewniają odpowiednią stabilność i wytrzymałość struktury. Ich różnorodność pod względem kształtu i wielkości umożliwia lepsze dopasowanie do formy murku, co zwiększa jego odporność na osuwanie się. Żwir działa jako materiał wypełniający, który poprawia drenaż i stabilizuje konstrukcję, co jest szczególnie istotne w warunkach zmiennej pogody. Podsypka piaskowa, z kolei, służy do wypełnienia przestrzeni między kamieniami, co zapobiega ich przesuwaniu się. Takie podejście jest zgodne z najlepszymi praktykami budownictwa, które zalecają wykorzystanie naturalnych materiałów, aby zapewnić harmonijną integrację z otoczeniem oraz minimalizację wpływu na środowisko. W praktyce, murki suche są często stosowane w ogrodach, na tarasach oraz w budowie małych schodów ogrodowych, co czyni je wszechstronnym rozwiązaniem architektonicznym.

Pytanie 27

Jaką zasadę należy stosować przy określaniu wysokości koszenia trawy na terenach zielonych?

A. Ścina się zawsze 1 cm wysokości trawy

B. Trawę kosi się do wysokości połowy jej długości

C. Zdejmuje się jedną trzecią wysokości trawy i pozostawia dwie trzecie wysokości

D. Trawę kosi się jak najbliżej ziemi

Mimo że różne techniki koszenia trawy mogą wydawać się sensowne, większość z nich ma swoje istotne wady. Kosić trawę w połowie jej wysokości może prowadzić do stresu roślin i osłabienia ich struktury. Trawa, która jest przycinana zbyt krótko, nie ma wystarczającej powierzchni do produkcji chlorofilu, co skutkuje osłabieniem jej zdrowia oraz ograniczeniem zdolności do regeneracji. Kiedy ścina się każdorazowo 1 cm wysokości, nie uwzględnia się różnorodności gatunkowej oraz sezonowych zmian w wzroście trawy; może to prowadzić do nierówności w wysokości trawnika oraz sprzyjać rozwojowi chwastów. Koszenie trawy jak najniżej jest absolutnie niewłaściwe, gdyż wiąże się z ryzykiem jej uszkodzenia i może prowadzić do niewłaściwego odżywienia roślin. Trwałe stosowanie takich technik przyczyni się do degradacji trawnika, co może wymagać kosztownych działań naprawczych. W praktyce, szanowanie zasady jednej trzeciej nie tylko poprawia kondycję trawnika, ale również minimalizuje wysiłek związany z jego pielęgnacją i redukuje ryzyko wystąpienia chorób.

Pytanie 28

W trakcie zagęszczania kostki brukowej w ogrodzie pracownik doznał kontuzji w okolicy stawu skokowego, istnieje podejrzenie złamania. Jaką czynność należy wykonać w pierwszej kolejności, udzielając mu pomocy?

A. zadzwonić po pomoc medyczną.

B. dawać mu leki przeciwbólowe.

C. ustawić go w pozycji bocznej stabilnej.

D. unieruchomić kończynę.

Czasem ludzie myślą, że najpierw wezwać pomoc medyczną to najlepsze, co można zrobić, a potem unieruchamiać kończynę. No, tak nie do końca! W przypadku urazów stawów najpierw trzeba unieruchomić, żeby nie pogorszyć sytuacji. Oczywiście wezwanie pomocy jest ważne, ale nie może być pierwszym krokiem, bo ruch w uszkodzonym stawie to nie jest nic dobrego dla pacjenta. Podobnie jak branie leków przeciwbólowych na początku - to może zakryć ból, a pacjent nie będzie świadomy, że powinien być ostrożny. Co więcej, układanie pacjenta w pozycji bocznej to dobry pomysł przy innych urazach, ale gdy podejrzewamy złamanie stawu skokowego, to nie jest to najlepsza opcja. Jak coś pójdzie nie tak przy urazie, mogą pojawić się poważne problemy, takie jak uszkodzenie nerwów czy naczyń krwionośnych. Widzisz, kluczowy błąd to nie zrozumienie, co jest priorytetem w udzielaniu pomocy, a to może mieć poważne konsekwencje zdrowotne dla kogoś.

Pytanie 29

Zaleca się sadzenie roślin liściastych, które są wrażliwe na mróz, metodą z odkrytym systemem korzeniowym

A. jesienią, przed zakończeniem wegetacji roślin.

B. latem, w pełnym okresie wegetacji roślin.

C. wiosną, przed rozpoczęciem wegetacji roślin.

D. wiosną, zaraz po rozpoczęciu wegetacji roślin.

Sadzenie wrażliwych na mróz roślin liściastych metodą z odkrytym systemem korzeniowym wiosną, przed rozpoczęciem wegetacji roślin, jest najlepszym podejściem z kilku powodów. Po pierwsze, przed rozpoczęciem wegetacji rośliny są w stanie spoczynku, co minimalizuje ryzyko stresu transplantacyjnego. W tym okresie rośliny mają mniejsze zapotrzebowanie na wodę i składniki odżywcze, co sprawia, że adaptacja do nowego miejsca jest łatwiejsza. Dodatkowo, sadzenie wiosną pozwala roślinom na lepsze ukorzenienie się, zanim pojawią się chłodniejsze temperatury jesienią. Przykładem może być sadzenie takich roślin jak hortensje czy magnolie, które preferują wiosenne warunki, sprzyjające ich prawidłowemu wzrostowi. Ponadto, zgodnie z zasadami agrotechniki, ważne jest, aby przy sadzeniu uwzględniać lokalne warunki klimatyczne oraz rodzaj gleby, co dodatkowo podnosi szanse na sukces i zdrowy rozwój roślin. Warto również zwrócić uwagę na to, aby przygotować glebę poprzez poprawę jej struktury i odżywienia, co wspiera rośliny w pierwszym etapie wzrostu.

Pytanie 30

Jakie rośliny należy wykorzystać do obsadzenia strefy wód płytkich w akwenie wodnym?

A. kosaćca żółtego

B. salwinię pływającą

C. moczarkę kanadyjską

D. lilię wodną

Salwinia pływająca, mimo że jest często spotykaną rośliną wodną, nie jest odpowiednia do obsadzania strefy wód płytkich ze względu na jej charakterystyki ekologiczne. Roślina ta jest gatunkiem inwazyjnym, który może szybko zdominować zbiorniki wodne, co prowadzi do zaburzeń równowagi ekosystemu. Jej masowy rozwój powoduje zacienienie wód, co negatywnie wpływa na inne rośliny i organizmy wodne, prowadząc do spadku bioróżnorodności. Lilia wodna, choć estetyczna, również nie jest najlepszym wyborem do stref wodnych płytkich, ponieważ preferuje głębsze wody. Może ograniczać się tylko do stref głębszych, gdzie ma dostęp do wystarczającej ilości światła. Moczarka kanadyjska to roślina, która również nie jest typowym wyborem do strefy płytkiej, szczególnie w przypadku zbiorników, gdzie celem jest stworzenie naturalnych habitatów dla lokalnej fauny i flory. Ogólnie rzecz biorąc, nieprawidłowy dobór roślin może prowadzić do zaburzeń ekosystemowych, spadku jakości wody oraz utraty siedlisk, co jest sprzeczne z zasadami zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska. Zrozumienie właściwych wymagań ekologicznych roślin jest kluczowe dla każdego, kto planuje prace związane z rekultywacją lub projektowaniem zbiorników wodnych.

Pytanie 31

Jakie narzędzie najlepiej sprawdzi się w głębokim spulchnianiu gleby oraz usuwaniu kłączy perzu na planowanej rabacie?

A. Grabie

B. Szpadel

C. Motyka trójzębna

D. Widły amerykańskie

Grabie, mimo że są popularnym narzędziem w ogrodnictwie, nie są wystarczająco skuteczne do głębokiego spulchnienia gleby, ponieważ ich konstrukcja nie pozwala na dotarcie do głębszych warstw gleby, gdzie najczęściej zagnieżdżone są kłącza perzu. Grabie są bardziej przeznaczone do równego rozkładu materiałów organicznych na powierzchni lub do zbierania liści, co nie jest wystarczające w kontekście usuwania kłączy chwastów, które mogą głęboko wnikać w glebę. Szpadel, choć przydatny w wielu pracach ogrodniczych, ma bardziej ograniczoną funkcjonalność w kontekście spulchniania, ponieważ jego forma i rozmiar mogą utrudniać precyzyjne usuwanie kłączy, a także głębokie spulchnienie gleby. Motyka trójzębna, z drugiej strony, jest bardziej dostosowana do powierzchniowych prac, takich jak rozluźnianie gleby w miejscach, gdzie nie występują głębsze systemy korzeniowe. Każde z wymienionych narzędzi ma swoje zastosowanie, ale w kontekście usuwania perzu i głębokiego spulchnienia gleby, ich efektywność jest ograniczona. Podejmowanie niewłaściwych decyzji odnośnie do wyboru narzędzi może prowadzić do frustracji i nieosiągnięcia zamierzonych efektów w ogrodzie.

Pytanie 32

Zanim przystąpimy do sadzenia krzewów róż z uprawy pojemnikowej w docelowym miejscu, konieczne jest przede wszystkim

A. zaprawienie ich systemów korzeniowych

B. skrócenie ich korzeni

C. nawilżenie ich brył korzeniowych

D. skrócenie ich pędów

Skracanie korzeni lub pędów przed sadzeniem często wynika z mylnego przekonania, że w ten sposób można poprawić rozwój rośliny. Jednak takie działania mogą prowadzić do znacznych uszkodzeń systemu korzeniowego i ograniczenia zdolności rośliny do pobierania wody oraz składników odżywczych, co jest szczególnie niekorzystne w początkowej fazie wzrostu. Korzenie pełnią kluczową funkcję nie tylko w stabilizacji rośliny, ale także w utrzymaniu jej zdrowia poprzez absorpcję wody i składników odżywczych. Skracanie pędów również może wydawać się sensowne, ale w rzeczywistości prowadzi do osłabienia rośliny, która nie ma wystarczającej powierzchni do fotosyntezy. Zaprawianie systemu korzeniowego, rozumiane jako stosowanie specjalnych preparatów, również nie jest standardową praktyką i może nie przynieść oczekiwanych rezultatów. Zamiast tego, kluczowe znaczenie ma zapewnienie optymalnych warunków wzrostu i odpowiedniego nawodnienia, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w uprawie roślin. Często ogrodnicy zapominają o tym fundamentalnym aspekcie, co prowadzi do niepowodzeń w uprawie roślin.

Pytanie 33

Drzewo charakteryzujące się luźną koroną, cienkimi i elastycznymi pędami, bardzo cienkimi, miękkimi igłami o długości 5-5-12 cm, rozłożonymi luźno na pędzie, zebranymi w grupki po 5 sztuk, oraz wydłużonymi, zazwyczaj wygiętymi szyszkami o długości 10-5-15 cm, to

A. sosna wejmutka (Pinus strobus)

B. sosna czarna (Pinus nigra)

C. sosna limba (Pinus cembra)

D. sosna pospolita (Pinus sylvestris)

Sosna wejmutka, znana również jako Pinus strobus, to drzewo, które naprawdę wyróżnia się wśród innych sosnowych. Jej korony są dość luźne, a pędy cienkie i giętkie, co sprawia, że prezentuje się inaczej niż większość sosen, które pewnie znasz. Jeśli chodzi o igły, są one miękkie i mogą mieć od 5 do nawet 12 centymetrów długości. Ciekawostką jest, że rosną w wiązkach po pięć, co jest typowe dla tego gatunku. Co do szyszek, to sosna wejmutka ma dłuższe i często wygięte szyszki, które mierzą od 10 do 15 cm. Wiesz, używanie sosny wejmutki w ogrodnictwie i leśnictwie jest naprawdę szerokie. Drewno z tego drzewa świetnie nadaje się do produkcji mebli albo budowy. A poza tym, jest często stosowana w parkach ze względu na ładny wygląd i przydatność w tworzeniu naturalnych osłon. Moim zdaniem, sosna ta ma także sporo do zaoferowania, jeśli chodzi o poprawę jakości gleby i wspieranie bioróżnorodności, co jest super ważne dla ekosystemu.

Pytanie 34

Jaką roślinę można uznać za przedstawiciela gatunków roślin skalnych kwitnących wiosną?

A. Sedum spectabile (rozchodnik okazały)

B. Alyssum saxatile (smagliczka skalna)

C. Molinia caerulea (trzęślica modra)

D. Ligularia dentata (języczka pomarańczowa)

Rozchodnik okazały (Sedum spectabile) jest rośliną, która często rośnie w ogrodach i na rabatach, jednak nie można jej zaklasyfikować jako gatunek roślin skalnych kwitnących wiosną. Choć rzeczywiście kwitnie, jego okres kwitnienia przypada na późne lato i wczesną jesień. Termin 'rośliny skalne' odnosi się do gatunków, które są typowe dla naturalnych warunków skalnych, a ich kwitnienie przypada na wiosnę. Trzęślicę modrą (Molinia caerulea) można spotkać w wilgotnych łąkach i na terenach podmokłych, jednak również nie jest to roślina skalna. Jej kwitnienie następuje w późniejszym okresie roku, co wyklucza ją z tej kategorii. Języczka pomarańczowa (Ligularia dentata) to roślina, która preferuje zacienione i wilgotne miejsca, a jej kwiaty pojawiają się dopiero latem, co również nie czyni jej odpowiednią rośliną do ogrodu skalnego. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich wniosków, często polegają na myleniu okresów kwitnienia oraz środowiska, w którym rośliny występują. Ważne jest, aby przy doborze roślin do ogrodów skalnych kierować się ich naturalnym środowiskiem oraz czasem kwitnienia, aby stworzyć harmonijną i estetyczną kompozycję.

Pytanie 35

W celu stabilizacji skarpy warto wykorzystać

A. sumaka octowca i bluszcz pospolity

B. sosnę czarną oraz barwinek pospolity

C. różę pomarszczoną i hortensję bukietową

D. irgę poziomą oraz różę pomarszczoną

Wybór sosny czarnej i barwinka pospolitego do umocnienia skarpy jest nieodpowiedni z kilku powodów. Sosna czarna (Pinus nigra) jest drzewem, które, choć może wspierać stabilizację gleby, w przypadku skarp nie jest najlepszym rozwiązaniem ze względu na swoje intensywne zapotrzebowanie na wodę oraz dominującą formę wzrostu. Jej rozległy system korzeniowy wprowadza konkurencję z innymi roślinami, co może osłabić ogólną bioróżnorodność. Barwinek pospolity (Vinca minor) to roślina pnąca, która może się rozprzestrzeniać, ale jej działanie stabilizujące podłoże jest ograniczone. Dodatkowo, nie zapewnia ona odpowiedniej struktury korzeniowej niezbędnej do skutecznego zatrzymywania erozji. W przypadku sumaka octowca i bluszczu pospolitego, sumak, pomimo że jest odporny, nie jest idealny do skarp, ponieważ jego system korzeniowy może destabilizować glebę wokół. Bluszcz, chociaż jest powszechnie stosowany w ogrodnictwie, potrzebuje warunków wilgotnych oraz może powodować dodatkowe obciążenia dla podłoża. Róża pomarszczona i irga pozioma oferują lepsze rozwiązanie dzięki swoją adaptacyjność, mniejszym wymaganiom wodnym oraz efektywniejszemu stabilizowaniu gleby, co czyni je preferowanymi opcjami w inżynierii lądowej i architekturze krajobrazu.

Pytanie 36

Jodła koreańska najlepiej wygląda w parku

A. jako roślina okrywowa na skarpy

B. w postaci formowanego żywopłotu

C. jako roślina soliterowa

D. w swobodnych grupach

Wybór jodły koreańskiej w formie strzyżonego żywopłotu może wydawać się atrakcyjną opcją, jednak w praktyce nie jest to idealne podejście. Jodły, w tym jodła koreańska, mają naturalną, stożkowatą formę wzrostu, która jest kluczowa dla ich estetyki i zdrowia. Strzyżenie drzew iglastych do formy żywopłotu może prowadzić do ich osłabienia oraz obniżenia odporności na choroby, co jest sprzeczne z dobrymi praktykami w zakresie pielęgnacji roślin. Ponadto, strzyżenie jodły może zredukować jej zdolność do fotosyntezy, co wpływa na ogólny wzrost i rozwój. W przypadku luźnych grup, choć jodły mogą tworzyć piękne kompozycje, ich właściwości estetyczne są najlepiej widoczne w formie soliterów, gdzie mają przestrzeń na swobodny rozwój. Z kolei wykorzystanie ich jako roślin okrywowych na skarpach jest również niewłaściwe, ponieważ jodły nie mają zdolności do szybkiego rozprzestrzeniania się ani do pokrywania terenu, co jest kluczowe w przypadku roślin okrywowych. Rozważając te aspekty, możemy zauważyć, że wybór jodły koreańskiej do określonych form uprawy często wynika z nieporozumień dotyczących jej naturalnych predyspozycji i wymagań, co prowadzi do niewłaściwego wykorzystania tej pięknej rośliny.

Pytanie 37

W krajobrazie rolnym największe korzyści przyrodnicze przynoszą zadrzewienia

A. ogrodowe

B. soliterowe

C. alejowe

D. śródpolne

Zadrzewienia śródpolne to elementy krajobrazu rolniczego, które w znaczący sposób zwiększają bioróżnorodność i poprawiają funkcje ekosystemowe. Stanowią one ważny element w strukturze przestrzennej użytków rolnych, pełniąc rolę miejsc schronienia dla ptaków, owadów oraz innych organizmów. Dodatkowo, te zadrzewienia mogą przyczynić się do poprawy mikroklimatu, redukcji erozji gleby oraz zwiększenia retencji wody. Przykładem zastosowania zadrzewień śródpolnych jest ich wykorzystanie w praktykach agroekologicznych, gdzie sadzi się drzewa i krzewy w obrębie pól uprawnych, co może prowadzić do wzrostu plonów oraz poprawy jakości gleby. W zgodzie z zasadami zrównoważonego rozwoju, zadrzewienia te wspierają także procesy naturalne, takie jak cykl azotowy oraz sekwestracja węgla, co jest zgodne z wymaganiami polityki klimatycznej i ochrony środowiska. Warto również podkreślić, że wprowadzenie zadrzewień śródpolnych jest zgodne z dobrymi praktykami rolniczymi, które promują różnorodność biologiczną w krajobrazie rolniczym.

Pytanie 38

Szkodnikiem, który minuje liście kasztanowca białego oraz prowadzi do ich przedwczesnego opadania, jest

A. opuchlak

B. wciornastek

C. mszyca

D. szrotówek

Wciornastek, opuchlak i mszyca to organizmy, które również mogą powodować uszkodzenia roślin, jednak nie są bezpośrednio związane z kasztanowcem białym w kontekście minowania liści. Wciornastek, jako przedstawiciel roztoczy, atakuje różne gatunki roślin, lecz jego głównym działaniem jest wysysanie soków, co prowadzi do osłabienia roślin, a nie do tworzenia charakterystycznych min. Opuchlak, z kolei, to chrząszcz, który żeruje na korzeniach i łodygach, a jego obecność na liściach kasztanowca jest rzadkością. Z kolei mszyca to owad ssący, który może atakować kasztanowce, ale nie ma zdolności do minowania ich liści. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do wyboru tych odpowiedzi, polegają na zrozumieniu sposobu żerowania tych szkodników. Często mylone są objawy uszkodzeń roślin z ich przyczynami, co skutkuje nieprawidłowym przypisaniem odpowiedzialności za szkody. Dlatego kluczowe jest dokładne rozpoznanie szkodników oraz ich sposobów działania, co pozwala na skuteczniejsze zarządzanie i ochronę roślin. W przypadku kasztanowca białego, właściwa identyfikacja szrotówka jako sprawcy minowania liści jest niezbędna dla efektywnej ochrony gatunku przed jego negatywnym wpływem.

Pytanie 39

Tablice informacyjne stanowią kluczowy element wyposażenia

A. ogrodu dydaktycznego.

B. parku.

C. zieleni przyulicznej.

D. skweru.

Tablice informacyjne, choć istotne w wielu przestrzeniach publicznych, nie są tak kluczowe w kontekście skwerów, zieleni przyulicznej czy parków. Skwery często pełnią funkcje rekreacyjne, a ich głównym celem jest zapewnienie mieszkańcom miejsca do odpoczynku, co sprawia, że tablice informacyjne mogą być mniej istotne. Z kolei w zieleni przyulicznej, gdzie dominują aspekty funkcjonalne, takie jak kanalizacja deszczowa czy mała architektura, tablice informacyjne nie są koniecznym elementem. W parkach, chociaż mogą pełnić rolę informacyjną, ich zastosowanie jest bardziej zróżnicowane i mniej ukierunkowane na edukację. Często spotyka się w nich tablice dotyczące historii parku lub regulaminu korzystania, co nie odpowiada edukacyjnym funkcjom, jakie pełnią w ogrodach dydaktycznych. Takie podejście może prowadzić do błędnego założenia, że wszędzie, gdzie są rośliny, tablice informacyjne są niezbędne, podczas gdy w rzeczywistości ich rola i funkcjonalność są ściśle związane z celem i użytkownikami danego miejsca. Kluczowe jest zrozumienie, że kontekst oraz cel przestrzeni zielonej determinują potrzebę stosowania tablic informacyjnych.

Pytanie 40

Saletry oraz saletrzaki powinny być używane do uzupełnienia braków w glebie

A. potasu

B. azotu

C. wapnia

D. fosforu

Wybór potasu, wapnia lub fosforu jako uzupełnienia dla azotu w glebie jest niezgodny z podstawową wiedzą na temat nawożenia roślin. Potas, choć niezwykle ważny dla funkcjonowania roślin, wpływa przede wszystkim na procesy osmotyczne i fotosyntezę, a nie jest bezpośrednio odpowiedzialny za syntezę białek czy wzrost masy zielonej. Uzupełniając glebę w potas, można poprawić odporność roślin na choroby oraz ich zdolności do akumulacji wody, jednak nie zaspokaja to ich zapotrzebowania na azot. Wapń, z kolei, jest kluczowy dla struktury komórek roślinnych oraz regulacji pH gleby, co wpływa na dostępność innych składników odżywczych, ale jego rola w kontekście niedoboru azotu jest marginalna. Fosfor, który jest ważny dla energii komórkowej i rozwoju korzeni, także nie zaspokaja potrzeb roślin w zakresie azotu. Typowym błędem w myśleniu o nawożeniu jest traktowanie wszystkich składników pokarmowych jako równorzędnych, co prowadzi do nieefektywnych strategii nawożenia. W praktyce, nieodpowiednie dostosowanie nawozów do rzeczywistych potrzeb roślin może skutkować nie tylko obniżeniem plonów, ale także negatywnym wpływem na środowisko, w tym zanieczyszczeniem wód gruntowych. Dlatego dokładna analiza gleby oraz zrozumienie potrzeb konkretnej uprawy są kluczowe dla efektywnego i zrównoważonego nawożenia.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej