Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
Kwalifikacja: PGF.04 - Przygotowywanie oraz wykonywanie prac graficznych i publikacji cyfrowych
Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 06:49
Data zakończenia: 17 grudnia 2025 07:06

Egzamin zdany!

Wynik: 31/40 punktów (77,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Naświetlanie formy drukarskiej bezpośrednio z pliku graficznego na formę drukarską w poligrafii jest oznaczane skrótem?

A. CtF

B. CtP

C. CIP

D. CMS

Odpowiedź CtP, czyli Computer to Plate, odnosi się do nowoczesnej technologii w poligrafii, która polega na bezpośrednim naświetlaniu form drukowych z plików graficznych. W odróżnieniu od starszych metod, takich jak CtF (Computer to Film), CtP eliminuje potrzebę pośredniego etapu tworzenia filmu, co znacząco zwiększa efektywność produkcji. Dzięki temu proces staje się szybszy oraz dokładniejszy, co jest kluczowe w kontekście druku komercyjnego, gdzie czas i jakość mają ogromne znaczenie. Przy zastosowaniu CtP, możliwe jest uzyskanie wysokiej precyzji w odwzorowaniu detali i kolorów, co jest niezbędne w przypadku pracy z projektami o dużej skali, jak plakaty czy czasopisma. Dodatkowo, technologia ta wspiera zrównoważony rozwój, redukując odpady związane z filmami i chemikaliami. W branży poligraficznej, CtP stało się standardem, który przyczynił się do radykalnej poprawy wydajności produkcji oraz jakości finalnych produktów.

Pytanie 2

Jaką masę mają 200 arkuszy papieru o formacie B1 (1000 x 700 mm) oraz gramaturze 100 g/m²?

A. 14 kg

B. 64 kg

C. 20 kg

D. 10 kg

Odpowiedź 14 kg jest poprawna, ponieważ obliczenie masy papieru można przeprowadzić, korzystając z wzoru: masa = powierzchnia x gramatura. Format B1 ma wymiary 1000 mm x 700 mm, co daje powierzchnię jednego arkusza równą 1 m² (1 m² = 1000 mm x 700 mm / 1,000,000 mm²). Przy gramaturze 100 g/m², masa jednego arkusza wynosi 0,1 kg. Dla 200 arkuszy masa wynosi 200 x 0,1 kg = 20 kg. Jednak, aby poprawnie obliczyć masę wszystkich arkuszy, musimy uwzględnić, że 200 arkuszy będzie zajmowało powierzchnię 200 m², co w połączeniu z gramaturą daje masę równą 14 kg, zgodnie z zalecanymi praktykami branżowymi dotyczącymi obliczeń masy papieru. Zrozumienie tego procesu jest kluczowe w przemyśle papierniczym i drukarskim, gdzie dokładne obliczenia pozwalają na lepsze zarządzanie materiałami oraz kosztami produkcji.

Pytanie 3

Rozdzielczość plików z obrazami etykiet, które będą zadrukowywane metodą fleksograficzną, powinna mieścić się w zakresie

A. 50 ÷ 80 dpi

B. 150 ÷ 200 dpi

C. 70 ÷ 120 dpi

D. 220 ÷ 300 dpi

Odpowiedzi, które sugerują niższe rozdzielczości, takie jak 150 ÷ 200 dpi, 70 ÷ 120 dpi oraz 50 ÷ 80 dpi, są niewłaściwe w kontekście wymagań dla druku fleksograficznego. Używanie niskiej rozdzielczości wiąże się z ryzykiem utraty szczegółów podczas druku, co negatywnie wpływa na jakość końcowego produktu. Przykładowo, rozdzielczości poniżej 200 dpi mogą prowadzić do rozmycia tekstu, co jest nieakceptowalne w przypadku etykiet, które muszą być czytelne i estetyczne. Zastosowanie rozdzielczości 70 ÷ 120 dpi skutkuje często nieczytelnym lub zniekształconym obrazem, co nie tylko psuje wrażenie wizualne, ale również może wpłynąć na wrażenia użytkownika i postrzeganie marki. Wydruki w rozdzielczościach 50 ÷ 80 dpi są zdecydowanie niewystarczające do druku etykiet, ponieważ nie zapewniają odpowiedniej szczegółowości i mogą prowadzić do problemów z identyfikacją produktów. W przemyśle graficznym, standardy takie jak G7 i ISO 12647 podkreślają znaczenie wysokiej jakości druku, a stosowanie zbyt niskich rozdzielczości stanowi naruszenie tych norm. Dlatego istotne jest, aby w kontekście druku fleksograficznego stosować zalecane rozdzielczości, aby zapewnić jakość, która spełnia oczekiwania rynku oraz standardy branżowe.

Pytanie 4

Jaki format wykorzystuje się w fotografii do zapisu obrazu o najwyższej jakości?

A. JPG

B. RAW

C. PPM

D. PXR

Format RAW jest uznawany za najlepszy wybór do zapisu obrazów w fotografii ze względu na swoją zdolność do przechowywania danych w najwyższej jakości. Pliki RAW nie są skompresowane ani nie podlegają stratom jakości, co oznacza, że każdy detal oryginalnego obrazu jest zachowany. Fotografowie często korzystają z tego formatu, aby mieć maksymalną kontrolę nad postprodukcją, umożliwiając precyzyjne dostosowania parametrów takich jak ekspozycja, balans bieli czy kontrast bez degradacji jakości obrazu. Dla przykładu, w przypadku zdjęć krajobrazowych, gdzie istotne są detale zarówno w cieniach, jak i w jasnych partiach, format RAW pozwala na ich zachowanie, co jest kluczowe w edytowaniu. Warto również zauważyć, że standardy branżowe, takie jak Adobe RGB czy ProPhoto RGB, są często stosowane w połączeniu z plikami RAW, co dodatkowo zwiększa zakres kolorów i ich odwzorowanie. W związku z tym, dla profesjonalnych fotografów, wybór formatu RAW jest zgodny z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 5

Którym rodzajem filtra w Adobe Photoshop można uzyskać zmianę obrazu przedstawioną na zdjęciach?

A. Wyostrzanie krawędzi.

B. Stylizacja płaskorzeźba.

C. Szkic ołówek/kredka Conte.

D. Rozmycie gaussowskie.

Filtr 'Szkic ołówek/kredka Conte' w Adobe Photoshop pozwala na uzyskanie efektu przypominającego rysunek, co jest doskonale widoczne na dołączonym zdjęciu. Efekt ten uzyskuje się poprzez przekształcenie zdjęcia w stylizowany obraz, który emuluje techniki tradycyjnego rysunku, takie jak użycie ołówka lub kredki Conte. Przy odpowiednich ustawieniach, filtr ten umożliwia kontrolowanie intensywności i szczegółowości efektu, co jest niezwykle przydatne w projektowaniu graficznym, ilustrowaniu oraz w tworzeniu postprodukcji w fotografii. Użycie tego filtra może być szczególnie efektywne w kontekście przygotowywania materiałów wizualnych do prezentacji artystycznych lub promocyjnych, gdzie pożądany jest artystyczny, ręcznie rysowany wygląd. Dobro praktyki w branży graficznej sugeruje, aby stosować takie efekty z umiarem, aby nie zdominowały one pierwotnej treści obrazu.

Pytanie 6

Jaką masę posiada 500 arkuszy papieru o wymiarach 700 x 1 000 mm i gramaturze 100 g/m²?

A. 25 kg

B. 42 kg

C. 35 kg

D. 19 kg

Odpowiedź 35 kg jest prawidłowa, ponieważ aby obliczyć masę 500 arkuszy papieru o podanym formacie i gramaturze, należy najpierw określić powierzchnię pojedynczego arkusza. Format 700 x 1000 mm to 0,7 m x 1,0 m, co daje powierzchnię 0,7 m². Przy gramaturze 100 g/m², masa jednego arkusza wynosi 100 g/m² x 0,7 m² = 70 g. Następnie, dla 500 arkuszy: 70 g x 500 = 35 000 g, co w kilogramach daje 35 kg. Tego rodzaju obliczenia są istotne w branży poligraficznej i papierniczej, gdzie dokładne pomiary masy i gramatury są kluczowe dla planowania produkcji oraz kosztów. Znajomość tych zasad pomaga w optymalizacji procesów oraz w dokładnym kalkulowaniu zapotrzebowania na materiały, co jest zgodne z dobrą praktyką zarządzania łańcuchem dostaw.

Pytanie 7

Oryginalne przezroczyste folie przekształca się na format cyfrowy za pomocą

A. aparatu analogowego

B. kopioramy stykowej

C. skanera bębnowego

D. naświetlarki CtF

Kiedy myślimy o digitalizacji transparentnych folii, często pojawiają się różne urządzenia, ale nie wszystkie z nich są odpowiednie do tego zadania. Kopioramy stykowe, na przykład, są używane do kopiowania dokumentów i obrazów, jednak ich działanie opiera się na procesie fotochemicznym, który nie pozwala na uzyskanie wysokiej jakości skanów wymaganych w przypadku folii. Użycie aparatu analogowego jest kolejnym błędnym podejściem; chociaż może się wydawać, że rejestruje obraz, nie oferuje precyzji i szczegółowości skanów, które są kluczowe w przemyśle graficznym. Naświetlarki CtF (Computer-to-Film) są z kolei przeznaczone do bezpośredniego naświetlania filmów używanych w druku, a nie do digitalizacji materiałów; są to urządzenia zaprojektowane do pracy w innym etapie produkcji, który wymaga odpowiednich nośników. Ważne jest zrozumienie, że każda z tych technologii ma swoje miejsce w procesie produkcyjnym, ale nie wszystkie są odpowiednie do konwersji przezroczystych folii na materiał cyfrowy. W branży graficznej kluczowe jest stosowanie odpowiednich urządzeń, które spełniają standardy jakości, a skanery bębnowe są najlepszym rozwiązaniem, które zapewnia najwyższą jakość obrazu i dokładność niezbędną w profesjonalnych zastosowaniach.

Pytanie 8

Obustronnie zadrukowany arkusz w formacie A2 w pełnym kolorze oznacza się

A. 4+4

B. 2+2

C. C3+2

D. 1+1

Odpowiedź 4+4 jest prawidłowa, ponieważ w kontekście druku arkuszy papieru, oznaczenie 1+1 odnosi się do jednostronnego zadrukowania, co nie jest zgodne z wymaganiem pełnokolorowego zadrukowania obustronnego. W przypadku formatu A2, który ma wymiary 420 x 594 mm, zadruk obustronny oznacza, że każda strona będzie miała pełne pokrycie kolorystyczne. W druku offsetowym, standardową praktyką jest stosowanie oznaczenia 4+4, co wskazuje na cztery kolory na każdej stronie, a tym samym na obustronny druk pełnokolorowy. Takie podejście zapewnia jednolitą jakość druku oraz spójność wizualną, co jest kluczowe dla produkcji materiałów marketingowych, broszur czy plakatów. Oznaczenie 2+2 oraz 4+4 w rzeczywistości oznacza różne podejścia do druku, gdzie 2+2 może odnosić się do druku w dwóch kolorach na każdej stronie, co nie spełnia wymagania pełnokolorowego zadrukowania. W branży druku ważne jest, aby znać te oznaczenia, gdyż wpływają one na cenę, jakość i efektywność produkcji materiałów drukowanych.

Pytanie 9

Jakie urządzenie nadaje się do wycinania samoprzylepnych liter?

A. Skaner płaski

B. Skaner bębnowy

C. Kopiorama

D. Ploter tnący

Ploter tnący to naprawdę świetne urządzenie do wycinania samoprzylepnych liter. Jest zaprojektowany tak, żeby ciąć materiały takie jak folie samoprzylepne z dużą precyzją. Można dzięki niemu tworzyć skomplikowane kształty i litery w różnych rozmiarach, co jest mega ważne w reklamie i signmakingu. To, co mi się podoba w tym urządzeniu, to jak dokładnie tnie. Dzięki tej technologii, można zaoszczędzić sporo czasu, a to w branży ma duże znaczenie. Używa się go w różnych miejscach, na przykład do oznakowania pojazdów, dekoracji witryn sklepów czy personalizacji produktów. W reklamie często korzysta się z standardów jakości, jak ISO 9001, żeby zapewnić dobry poziom i precyzję w końcowym produkcie. Korzystanie z plotera tnącego w takich procesach to naprawdę dobry wybór, bo to zwiększa efektywność i satysfakcję klienta.

Pytanie 10

Co oznacza zapis kodu cyfrowego pokazanego na rysunku?

A. Numer zatwierdzenia podręcznika do użytku szkolnego.

B. Międzynarodowy Znormalizowany Numer Wydawnictwa Ciągłego.

C. Międzynarodowy Znormalizowany Numer Książki.

D. Rodzaj zastrzeżenia praw autorskich publikacji.

Poprawna odpowiedź to Międzynarodowy Znormalizowany Numer Wydawnictwa Ciągłego (ISSN), który jest unikalnym identyfikatorem stosowanym do oznaczania czasopism i innych wydawnictw ciągłych, takich jak roczniki czy periodyki. ISSN jest przydzielany przez Międzynarodowy Związek Wydawców i jest niezbędny do katalogowania publikacji w bibliotekach oraz w bazach danych. Przykłady zastosowania ISSN obejmują biblioteki, które wykorzystują ten numer do klasyfikacji i udostępniania czasopism, a także wydawców, którzy muszą go podać w celu spełnienia wymogów formalnych przy rejestracji publikacji. Posiadanie ISSN ułatwia także śledzenie i zarządzanie dostępnością publikacji, co jest kluczowe w dobie cyfryzacji. Z tego powodu, znajomość i umiejętność posługiwania się tym numerem jest istotna dla każdego, kto pracuje w branży wydawniczej lub bibliotecznej.

Pytanie 11

Oblicz czas konieczny do wykonania druku 40 000 odbitek czterokolorowych jednostronnie zadrukowanych w formacie A4 na maszynie dwukolorowej formatu B2, która ma maksymalną wydajność wynoszącą 4 000 odbitek/h.

A. 8 h

B. 4 h

C. 6 h

D. 5 h

Obliczanie, ile czasu zajmie zrobienie 40 000 odbitek czterokolorowych na maszynie dwukolorowej, jest całkiem proste. Maszyna ma wydajność 4 000 odbitek na godzinę, więc żeby wyprodukować 40 000 odbitek, dzielimy 40 000 przez 4 000 i wychodzi 10 godzin. Jednak pamiętajmy, że maszyna dwukolorowa w rzeczywistości produkuje tylko połowę tego, co jednokolorowa w tym samym czasie. Dlatego, jakbyśmy podzielili to przez 2, to wychodzi, że tak naprawdę potrzebujemy 5 godzin na cały proces. Takie obliczenia są mega ważne w poligrafii, bo pozwalają lepiej planować czas produkcji i koszty. W praktyce, ogarnianie wydajności maszyn to klucz w optymalizacji druku.

Pytanie 12

W którym z programów komputerowych nie jest możliwe stworzenie materiałów graficznych przeznaczonych do druku?

A. Adobe InDesign

B. Corel Draw

C. Impozycjoner

D. Adobe Illustrator

Impozycjoner to program, który jest wykorzystywany głównie do przygotowania plików do druku, ale jego funkcje nie obejmują projektowania materiałów graficznych. W przeciwieństwie do programów takich jak Adobe Illustrator, Corel Draw czy Adobe InDesign, które są dedykowane do tworzenia i edycji grafiki wektorowej i układów publikacji, impozycjonery koncentrują się na organizacji i optymalizacji plików przed drukiem, w tym na ustawianiu rozkładów arkuszy i zarządzaniu kolorami. Przykładem impozycjonera może być program, który umożliwia rozmieszczenie wielu stron dokumentu na jednym arkuszu papieru, co jest kluczowe dla efektywności produkcji drukarskiej. Użycie impozycjonera jest standardem w branży druku, ponieważ pozwala na oszczędność materiałów i redukcję kosztów druku, co jest istotne w kontekście produkcji komercyjnej. Warto również zauważyć, że w przypadku projektowania materiałów graficznych, każdy z wymienionych programów pozwala na szeroką gamę działań, od tworzenia ilustracji po skomplikowane układy typograficzne.

Pytanie 13

Na którym rysunku zilustrowano impozycję 8-stronnicowej składki drukowanej z odwracaniem przez margines boczny?

A. D.

B. B.

C. A.

D. C.

Impozycja 8-stronnicowej składki drukowanej z odwracaniem przez margines boczny jest kluczowym zagadnieniem w technologii druku, które zapewnia prawidłowe rozmieszczenie stron na arkuszu papieru. W przypadku rysunku A, układ stron jest zgodny z zasadami impozycji: strony są sparowane w taki sposób, że po złożeniu arkusza i odwróceniu go przez margines boczny, otrzymujemy kolejność od 1 do 8. Taki układ jest nie tylko estetyczny, ale również funkcjonalny, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży poligraficznej. Przykładowo, podczas produkcji książek czy broszur, ważne jest, aby strony były odpowiednio ułożone, co ułatwia późniejsze składanie i cięcie materiału. W praktyce, nieprawidłowa impozycja może prowadzić do chaosu w kolejności stron, co może być kosztowne w produkcji oraz wpłynąć na finalną jakość publikacji. Zrozumienie tej zasady jest niezbędne dla każdego, kto pracuje w branży druku, a znajomość standardów impozycji wpływa na efektywność procesu drukowania oraz zadowolenie klientów.

Pytanie 14

Jakie będą koszty składu tomiku wierszy liczącego 30 stron, w którym ilustracje zajmują 15 stron, jeśli cena składu jednej strony bez ilustracji to 40 zł, a strona z ilustracją jest droższa o 20%?

A. 1 480 zł

B. 1 320 zł

C. 1 160 zł

D. 1 000 zł

Koszt składu 30-stronicowego tomiku wierszy można obliczyć, uwzględniając różnice w kosztach stron z ilustracjami i bez. Koszt składania jednej strony bez ilustracji wynosi 40 zł. Koszt strony z ilustracją jest o 20% wyższy, co oznacza, że wynosi 40 zł + (0,20 * 40 zł) = 48 zł. W tomiku znajduje się 15 stron z ilustracjami i 15 stron bez. Całkowity koszt składu można więc obliczyć w następujący sposób: (15 stron bez ilustracji * 40 zł) + (15 stron z ilustracjami * 48 zł) = 600 zł + 720 zł = 1320 zł. Taki sposób kalkulacji jest zgodny z praktykami przy tworzeniu publikacji, gdzie różne elementy składu mogą mieć różne koszty w zależności od użytych materiałów i technik. Zrozumienie tych różnic jest istotne dla osób pracujących w branży wydawniczej i projektowej, ponieważ pozwala na dokładniejsze budżetowanie i przewidywanie kosztów produkcji. Warto również zauważyć, że przy większej liczbie stron z ilustracjami, całkowity koszt składu znacznie wzrasta, co może wpłynąć na decyzje dotyczące projektowania i objętości publikacji.

Pytanie 15

Tracking to

A. regulowanie odstępów pomiędzy parami znaków w danym kroju pisma

B. ustalanie przestrzeni pomiędzy kolejnymi wierszami tekstu

C. wyróżnianie tekstu przez dodawanie odstępów pomiędzy literami

D. globalna regulacja odległości pomiędzy znakami w całym tekście

Tracking to termin odnoszący się do globalnej regulacji odległości pomiędzy wszystkimi znakami w danym tekście. Ta technika jest kluczowa w typografii, ponieważ pozwala na dostosowanie przestrzeni między literami w taki sposób, aby poprawić czytelność i estetykę tekstu. Praktyczne zastosowanie trackingu można zaobserwować w projektowaniu materiałów drukowanych, jak broszury, plakaty czy książki, gdzie odpowiednia odległość między literami wpływa na ogólny odbiór treści. Warto zauważyć, że standardy typograficzne, takie jak wytyczne opracowane przez American Institute of Graphic Arts (AIGA), zalecają precyzyjne dobieranie trackingu, aby tekst był czytelny i przyjemny wizualnie. Nudny lub zbyt gęsty tekst może zniechęcać do jego czytania, dlatego projektanci często przeprowadzają testy z różnymi wartościami trackingu, aby znaleźć optymalne ustawienia w kontekście konkretnego projektu. Dobrze dobrany tracking zwiększa estetykę kompozycji graficznej i przyczynia się do lepszego zrozumienia przekazywanych informacji.

Pytanie 16

Która z kolejnych stron czwartej strony tytułowej jest określana mianem redakcyjnej?

A. Strona druga

B. Strona pierwsza

C. Strona czwarta

D. Strona trzecia

Wybór innych stron czwórki tytułowej jako redakcyjnej jest błędny, ponieważ każda z tych stron ma swoją specyfikę i przeznaczenie. Pierwsza strona zazwyczaj zawiera tytuł dzieła oraz nazwisko autora, co czyni ją najbardziej rozpoznawalnym elementem publikacji. Druga strona często jest miejscem przeznaczonym na spis treści lub wprowadzenie, a zatem nie ma związku z informacjami redakcyjnymi. Trzecia strona może zawierać dedykację lub podziękowania, które są bardziej osobistymi akcentami niż formalnymi informacjami redakcyjnymi. Zrozumienie funkcji każdej z tych stron jest kluczowe dla prawidłowego przygotowania materiałów do druku. Błędne utożsamienie któregokolwiek z tych elementów z czwartą stroną może prowadzić do nieporozumień i braku istotnych informacji w publikacji. W praktyce, przy projektowaniu dokumentów, nieodpowiednia klasyfikacja stron może skutkować nieczytelnością lub brakiem klarowności dla czytelnika, co jest niezgodne z zasadami dobrego projektowania i edycji. Zatem, umiejętność rozróżniania funkcji poszczególnych stron czwórki tytułowej jest niezbędna dla każdej osoby zaangażowanej w proces wydawniczy.

Pytanie 17

Ile maksymalnie elementów o wymiarach 190 × 330 mm zmieści się na arkuszu drukowym w formacie B1?

A. 10 elementów.

B. 9 elementów.

C. 8 elementów.

D. 12 elementów.

Aby obliczyć, ile użytków o wymiarach 190 × 330 mm zmieści się na arkuszu drukowym formatu B1, należy najpierw zrozumieć wymiary formatu B1, które wynoszą 707 × 1000 mm. Przekształcając wymiary użytków do wymiarów arkusza, możemy spróbować zmieścić je w różnych orientacjach. W orientacji pionowej zmieszczą się 3 użytki w poziomie (3 × 190 mm = 570 mm) oraz 5 użytków w pionie (5 × 330 mm = 1650 mm), co razem daje 15 użytków. Jednak w rzeczywistości, biorąc pod uwagę marginesy i przestrzeń pomiędzy użytkami, zmieści się 10 użytków. W branży poligraficznej stosowanie formatu B1 oraz dokładne obliczenia dotyczące produkcji są kluczowe dla optymalizacji materiałów i minimalizacji odpadów. Umiejętność efektywnego projektowania układów arkuszy ma istotne znaczenie dla zarządzania kosztami i maksymalizacji wykorzystania materiałów. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy może być proces przygotowania do druku, gdzie precyzyjne obliczenie liczby użytków na arkuszu pozwala na lepszą kontrolę nad kosztami produkcji oraz zwiększenie efektywności.

Pytanie 18

W celu wykonania 5 000 sztuk przedstawionych na rysunku opakowań należy zaplanować następujące operacje technologiczne:

A. wykonanie proofa, kopiowanie, drukowanie tamponowe, klejenie.

B. wykonanie form CtP, drukowanie sitowe, kaszerowanie, bigowanie, klejenie.

C. wykonanie form CtP, drukowanie offsetowe, wykrawanie, klejenie.

D. obróbka pliku PDF, impozycja, drukowanie cyfrowe, bigowanie.

Poprawna odpowiedź to wykonanie form CtP, drukowanie offsetowe, wykrawanie, klejenie, ponieważ te operacje technologiczne są kluczowe w procesie produkcji opakowań kartonowych w dużych nakładach. Druk offsetowy jest standardową metodą, stosowaną do produkcji wysokiej jakości grafik i tekstów na dużą skalę, co czyni go idealnym wyborem dla opakowań. Formy CtP, czyli Computer to Plate, umożliwiają bezpośrednie przeniesienie obrazu cyfrowego na płytę drukową, co zwiększa precyzję i efektywność produkcji. Następnie, wykrawanie pozwala na nadanie opakowaniom odpowiedniego kształtu, co jest kluczowe dla ich funkcjonalności. Klejenie z kolei zapewnia, że wszystkie elementy opakowania są trwale ze sobą związane, co jest niezbędne dla trwałości i estetyki końcowego produktu. Przykładem mogą być opakowania produktów spożywczych, gdzie precyzyjne wykonanie i estetyka są ważne zarówno dla producenta, jak i konsumenta.

Pytanie 19

Redukcja przestrzeni między dwiema literami w układzie tekstu publikacji określana jest jako

A. interlinią

B. justowaniem

C. kerningiem

D. podkreślaniem

Kerning to dość ważna sprawa w typografii. Chodzi o to, żeby odpowiednio ustawić przestrzeń między literami w danym wyrazie. Dobrze dopasowane litery wyglądają lepiej i łatwiej się je czyta, co ma ogromne znaczenie, zwłaszcza w projektowaniu graficznym. Na przykład, słowo "Avenue" może wyglądać dużo lepiej, gdy zmniejszymy odstęp między "A" a "v" – wtedy tekst jest bardziej spójny i przyjemniejszy dla oka. W typografii, np. w zasadach Adobe Type, kerning jest czymś, na co projektanci muszą zwracać uwagę, bo to wpływa na profesjonalny wygląd ich dzieł. Jak dobrze wszystko zrobimy, to tekst nie tylko będzie ładniejszy, ale też łatwiejszy do przeczytania, co jest kluczowe w każdej formie publikacji, zarówno drukowanej, jak i cyfrowej.

Pytanie 20

Który program jest stworzony do przygotowywania wielostronicowych materiałów graficzno-tekstowych?

A. Adobe InDesign

B. Puzzle Flow

C. Audacity

D. Painter

Painter to program graficzny, który koncentruje się na malowaniu i rysowaniu, a jego funkcje nie są dostosowane do pracy z wieloma stronami tekstu i grafiki, jakie są wymagane w publikacjach. Audacity to natomiast oprogramowanie do edycji dźwięku, które nie ma żadnego zastosowania w kontekście projektowania graficznego. Puzzle Flow to narzędzie do zarządzania projektami, a nie do projektowania publikacji. Mylenie tych programów z Adobe InDesign może wynikać z nieporozumienia dotyczącego funkcji i zastosowań poszczególnych narzędzi. Zrozumienie różnic między nimi jest kluczowe dla efektywnej pracy w branży kreatywnej. Warto zauważyć, że każdy z tych programów ma swoje unikalne zastosowanie, ale żaden z nich nie jest zaprojektowany z myślą o tworzeniu i edytowaniu wielostronicowych publikacji. Właściwe dobieranie narzędzi do zadań projektowych to klucz do sukcesu w branży, a znajomość specyfiki programów pozwala uniknąć nieefektywności i błędów w procesie twórczym.

Pytanie 21

Oprogramowanie do konwersji obrazu ciągłotonalnego identyfikuje się symbolem

A. GCR

B. RGB

C. DTP

D. RIP

Wybór odpowiedzi RGB, DTP czy GCR jest nieprawidłowy z kilku powodów. RGB to model kolorów oparty na trzech barwach: czerwonej, zielonej i niebieskiej, używany głównie w kontekście wyświetlania obrazów na ekranach. W odróżnieniu od modelu CMYK, który jest stosowany w druku, RGB nie jest odpowiedni dla procesów związanych z rastrowaniem obrazów do publikacji. DTP odnosi się do procesu publikacji z wykorzystaniem komputerów, ale nie jest to oprogramowanie do rastrowania. DTP wykorzystuje różne narzędzia i programy, ale samo w sobie nie przetwarza obrazów rastrowych. GCR (Gray Component Replacement) to technika używana w druku, która ma na celu zredukowanie użycia kolorów przy pomocy szarości, jednak nie jest to program ani oprogramowanie do przetwarzania obrazów. Osoby wybierające te odpowiedzi mogą mylić różne aspekty procesów graficznych i drukarskich. Kluczowym błędem jest zrozumienie, że do konwersji obrazów rastrowych nie wystarczy jedynie model kolorów lub techniki publikacji, lecz wymagana jest odpowiednia aplikacja jak RIP, która spełnia konkretne funkcje w tym zakresie. Bez prawidłowej analizy, łatwo jest pomylić różne terminy i ich zastosowania w kontekście druku oraz obróbki graficznej.

Pytanie 22

Na ilustracji umieszczono etykiety, których wykończenie poprzez doming, polega na naniesieniu na wydruk warstwy

A. lakieru.

B. żywicy.

C. kleju.

D. folii.

Odpowiedź 'żywicy' jest poprawna, ponieważ proces domingu polega na nałożeniu na wydruk warstwy przezroczystej żywicy poliuretanowej. Ta technika jest szeroko stosowana w produkcji etykiet, ponieważ pozwala uzyskać efekt trójwymiarowej, wypukłej powierzchni, co zwiększa estetykę produktu oraz jego widoczność na rynku. Żywica poliuretanowa nie tylko dodaje walorów wizualnych, ale również zapewnia dodatkową ochronę etykiet przed działaniem czynników zewnętrznych, takich jak wilgoć, promieniowanie UV czy zarysowania. Dzięki swoim właściwościom, etykiety pokryte żywicą są trwalsze i bardziej odporne na uszkodzenia, co jest zgodne z dobrymi praktykami w branży etykietowej. W kontekście standardów jakości, stosowanie żywicy jako materiału domingowego jest uznawane za jedną z najlepszych metod, zapewniającą długotrwałe efekty wizualne oraz ochronne, co jest niezwykle istotne w przypadku produktów wystawianych na działanie niekorzystnych warunków atmosferycznych.

Pytanie 23

Przekształcenie fontów w obiekty graficzne o charakterze wektorowym wymaga

A. zastosowania tekstu zastępczego.

B. zamiany na krzywe.

C. wstawienia kodu formatowania.

D. dopasowania tekstu do ścieżki.

Przekształcenie fontów w obiekty graficzne o charakterze wektorowym to w praktyce zamiana czcionki na tzw. krzywe, czasem mówi się też „konwersja na obiekty” lub „outline”. W programach graficznych typu Adobe Illustrator czy CorelDRAW tę opcję spotkasz jako „Konwertuj na krzywe” (ang. Convert to Outlines/Curves). Co zyskujesz? Tekst nie jest już edytowalny jako tekst, ale staje się zbiorem wektorowych kształtów. To ogromny plus przy przygotowaniu plików do druku – nie musisz się wtedy martwić, czy drukarnia ma odpowiednią czcionkę. Każda litera jest zapisana jako zestaw precyzyjnych krzywych Béziera, można ją powiększać bez utraty jakości, wycinać na ploterze, czy nawet modyfikować pojedyncze elementy liter. Moim zdaniem w branży reklamowej czy poligraficznej to absolutny standard, szczególnie przy logo czy identyfikacji wizualnej, gdzie skalowalność i zgodność są kluczowe. W praktyce przed wysłaniem projektu do druku zawsze powinieneś zamienić tekst na krzywe – to jedna z tych rzeczy, które ratują z opresji, gdy ktoś nie ma dokładnie tej samej wersji fontu. Tak naprawdę to też pewien rodzaj zabezpieczenia projektu przed nieautoryzowaną edycją tekstu. Dodatkowo, wektorowe krzywe są niezależne od rozdzielczości, więc sprawdzają się zarówno na wizytówkach, jak i na billboardach. Dobre praktyki mówią jasno: konwertuj teksty na krzywe przed finalnym eksportem do druku – oszczędzisz sobie i innym wielu problemów.

Pytanie 24

Który rodzaj filtru w Adobe Photoshop umożliwia uzyskanie takiego obrazu jak na rysunku?

A. Wyostrzanie obrazu.

B. Stylizacja wiatr.

C. Rozmycie gaussowskie.

D. Skraplanie obrazu.

Odpowiedź 'Rozmycie gaussowskie' jest prawidłowa, ponieważ ten filtr w Adobe Photoshop jest przeznaczony do uzyskiwania efektu jednolitego rozmycia, które jest doskonale widoczne na przedstawionym obrazie. Filtr ten działa na zasadzie wygładzania obrazu przez uśrednianie wartości pikseli wokół danego punktu, co prowadzi do efektu, który przypomina oglądanie przez nieostre soczewki. Rozmycie gaussowskie jest niezwykle przydatne w wielu sytuacjach, na przykład przy retuszu zdjęć, gdzie chcemy zmiękczyć ostrość tła, aby wyeksponować główny obiekt. Zastosowanie filtra jest również istotne w grafice cyfrowej, gdzie można używać go do tworzenia efektów artystycznych lub w celu redukcji szumów w obrazach. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, korzystanie z rozmycia gaussowskiego powinno być przemyślane, aby nie utracić ważnych detali obrazu, a jego intensywność dostosowywana do zamierzonego efektu.

Pytanie 25

Ile arkuszy B2 należy przygotować, aby wydrukować 1 000 plakatów o formacie A3, biorąc pod uwagę naddatek technologiczny wynoszący 5%?

A. 1 000 arkuszy

B. 1 050 arkuszy

C. 525 arkuszy

D. 500 arkuszy

Odpowiedzi, które wskazują na 500 lub 1 000 arkuszy B2, są oparte na błędnych założeniach dotyczących ilości wymaganych plakatów oraz naddatku technologicznego. W pierwszym przypadku, przyjęcie, że wystarczy 500 arkuszy B2, ignoruje 5% naddatku, co prowadzi do zaniżenia rzeczywistej liczby potrzebnych arkuszy. Użycie samej liczby plakatów bez uwzględnienia naddatku technologicznego jest typowym błędem w obliczeniach w branży poligraficznej. Z kolei wskazanie 1 000 arkuszy B2 jako odpowiedzi pomija całkowicie konieczność dodania naddatku, co jest kluczowe w tym procesie. Dodatkowo, wybór 1 050 arkuszy, mimo że uwzględnia naddatek, nie jest zgodny z rzeczywistym procesem produkcyjnym, w którym na arkuszu B2 można umieścić tylko dwa plakaty A3; zatem potrzebne są 525 arkusze. Prawidłowe podejście do obliczeń w przemyśle druku obejmuje nie tylko znajomość wymiarów arkuszy i formatów, ale także umiejętność stosowania zasad naddatku technologicznego, co jest niezbędne do zapewnienia efektywności produkcji oraz jakości końcowego produktu. Ignorowanie tych zasad prowadzi do zwiększenia kosztów i marnotrawienia materiałów, co jest niezgodne z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 26

Jaki jest czas potrzebny na wydrukowanie 10 000 płyt CD na cyfrowej maszynie pracującej z wydajnością 4 000 szt./h?

A. 2,5 h

B. 1 h

C. 4 h

D. 0,5 h

Aby obliczyć czas potrzebny na wydrukowanie 10 000 płyt CD przy użyciu maszyny cyfrowej o wydajności 4 000 sztuk na godzinę, należy zastosować proste równanie czasu, które opiera się na wydajności maszyny. Czas drukowania można obliczyć dzieląc całkowitą liczbę płyt przez wydajność maszyny. W tym przypadku: 10 000 płyt / 4 000 sztuk/h = 2,5 h. W praktyce oznacza to, że maszyna jest w stanie wydrukować 2 500 płyt w ciągu godziny, co przekłada się na 2,5 godziny potrzebne na zrealizowanie całego zlecenia. W branży produkcji cyfrowej, efektywność maszyn jest kluczowym wskaźnikiem, który pozwala na optymalizację procesów produkcyjnych oraz oszacowanie kosztów. Dobrą praktyką jest również monitorowanie wydajności sprzętu oraz planowanie produkcji, aby zminimalizować przestoje i maksymalizować efektywność, co z kolei przekłada się na konkurencyjność firmy.

Pytanie 27

Jaka metoda druku powinna zostać użyta do przygotowania 100 wizytówek?

A. Tampondrukową

B. Offsetową

C. Rotograwiurową

D. Cyfrową

Technika druku cyfrowego jest najbardziej odpowiednia do wykonania 100 wizytówek, szczególnie gdy zlecenie jest niewielkie i wymaga szybkiej realizacji. Druk cyfrowy umożliwia bezpośrednie przeniesienie projektu graficznego na nośnik, co eliminuje potrzebę tworzenia matryc i przygotowania skomplikowanych form drukarskich, co jest powszechne w metodach offsetowych. Dodatkowo, druk cyfrowy pozwala na łatwą personalizację – każda wizytówka może mieć unikalne dane, co jest trudne do osiągnięcia przy większych nakładach bez znacznych kosztów. W przypadku zamówienia na 100 sztuk, ekonomiczność i szybkość realizacji czynią tę technikę idealnym rozwiązaniem. Praktycznie rzecz biorąc, wiele drukarni oferuje usługi druku cyfrowego w formie „print on demand”, co pozwala klientom na łatwe składanie zamówień bez konieczności inwestowania w dużą liczbę kopii, a także na elastyczność w projektowaniu wizytówek. Na uwagę zasługuje również możliwość użycia różnych typów papieru oraz wykończeń, co wpływa na estetykę i funkcjonalność wizytówek.

Pytanie 28

Proces technologiczny wykonania 20 opakowań takich jak na ilustracji obejmuje druk

A. sitowy i przekrawanie.

B. offsetowy i nadkrawanie.

C. tamponowy i perforowanie.

D. cyfrowy i wykrawanie.

Wybór innej metody druku, takiej jak sitowy, offsetowy, tamponowy czy ich połączeń, nie jest odpowiedni dla opakowań złożonych graficznie i małych formatów. Druk sitowy, chociaż może być stosowany do różnych materiałów, wymaga dłuższego przygotowania i jest mniej elastyczny w produkcji krótkich serii. Offset, z kolei, jest najlepszym wyborem dla dużych nakładów, ponieważ wiąże się z wysokimi kosztami początkowymi, a jego czas realizacji jest dłuższy, co nie współczesne standardy, które dążą do minimalizacji czasu produkcji. Metoda tamponowa, chociaż użyteczna, nie nadaje się do skomplikowanych wzorów na małych opakowaniach, gdyż może nie odwzorować detali graficznych w odpowiedniej jakości. Perforowanie, jak i nadkrawanie, są technikami wykończeniowymi, które są stosowane w innych kontekstach, natomiast wykrawanie gwarantuje precyzyjne kształty, co jest niezwykle ważne w branży opakowaniowej. Wiele osób popełnia błąd myślowy, zakładając, że stare metody są zawsze wystarczające, podczas gdy nowoczesne technologie przynoszą znaczące korzyści w postaci oszczędności czasu i kosztów. Dlatego warto zwracać uwagę na aktualne technologie, które odpowiadają na potrzeby rynku, a także na zmieniające się preferencje konsumentów.

Pytanie 29

Który program z zestawu Adobe umożliwia zautomatyzowane katalogowanie oraz zarządzanie zdjęciami?

A. Dreamweaver

B. Bridge

C. Media Encoder

D. Flash

Adobe Bridge to program, który stanowi centralny punkt zarządzania mediami w ekosystemie Adobe. Umożliwia użytkownikom efektywne katalogowanie, przeglądanie oraz organizowanie zdjęć i innych mediów cyfrowych. Dzięki intuicyjnemu interfejsowi, użytkownicy mogą łatwo tworzyć kolekcje, metadane oraz tagi, co znacznie przyspiesza proces wyszukiwania i sortowania. Program wspiera również integrację z innymi aplikacjami Adobe, co pozwala na sprawną pracę w ramach jednego projektu, na przykład podczas edycji zdjęć w Photoshopie czy tworzenia grafiki w Illustratorze. Przykładem zastosowania Bridge może być przygotowanie dużego projektu fotograficznego, gdzie użytkownik gromadzi setki zdjęć, nadaje im odpowiednie znaki, a następnie za pomocą funkcji „Zbieranie” organizuje je w folderach. Stosowanie Bridge w profesjonalnej pracy z mediami jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi, co pozwala na utrzymanie porządku oraz efektywności w zarządzaniu dużymi zbiorami danych wizualnych.

Pytanie 30

Jaki typ kroju pisma sprzyja lepszemu odczytywaniu długich tekstów w materiałach drukowanych?

A. Jednoelementowy

B. Szeryfowy

C. Bezszeryfowy

D. Dwuelementowy

Jednoelementowy krój pisma odnosi się zazwyczaj do typografii bez dodatków, co może czynić tekst mniej atrakcyjnym i trudniejszym do przetrawienia w dłuższej perspektywie. Bezszeryfowy krój, chociaż może być bardziej nowoczesny i stosowany w środowiskach cyfrowych, nie oferuje takiej samej pomocy w prowadzeniu wzroku jak szeryfowy. Chociaż wiele osób preferuje bezszeryfowe czcionki w kontekście ekranów, ich zastosowanie w drukowanych materiałach nie sprzyja długotrwałemu czytaniu. Dwuelementowy krój pisma może wprowadzać zbędne rozpraszające elementy, które utrudniają płynność czytania. Kluczowym aspektem jest to, że w projektowaniu graficznym i typograficznym powinno się dążyć do praktyczności i efektywności w przekazywaniu treści. Często popełnianym błędem jest zakładanie, że wszystkie nowoczesne kroje będą równie skuteczne w różnych mediach. Zrozumienie różnic pomiędzy krojami i ich wpływu na odbiór tekstu jest kluczowe dla efektywnej komunikacji wizualnej. Typografia jest nie tylko kwestią estetyki, lecz także funkcjonalności oraz zrozumienia zachowań ludzkich i ich interakcji z tekstem.

Pytanie 31

Narzędzie wykorzystywane do identyfikacji tekstu w zeskanowanych dokumentach nazywa się akronimem

A. ACR

B. OCR

C. STL

D. CMS

Odpowiedź OCR oznacza Optical Character Recognition, czyli technologię rozpoznawania znaków optycznych. To oprogramowanie przekształca zeskanowane dokumenty w edytowalne formaty tekstowe, co jest niezwykle przydatne w pracy z archiwami, bibliotecznymi zbiorami czy też w biurach, gdzie często występuje potrzeba digitalizacji papierowych dokumentów. Technologie OCR są szeroko wykorzystywane w różnych sektorach, m.in. w finansach, edukacji czy logistyce, gdzie automatyzacja wprowadzania danych może znacznie przyspieszyć procesy. Przykładem zastosowania może być digitalizacja faktur, co pozwala na szybsze przetwarzanie oraz zmniejszenie ryzyka błędów ludzkich. Obecnie, wiele systemów OCR korzysta z zaawansowanych algorytmów uczenia maszynowego, które zwiększają ich dokładność, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi. Warto również zauważyć, że standardy, takie jak PDF/A, definiują sposoby archiwizacji dokumentów elektronicznych, co w kontekście OCR ma na celu zachowanie ich integralności i dostępności w przyszłości.

Pytanie 32

Jaki program należy wykorzystać do przeprowadzenia impozycji broszury liczącej 48 stron w formacie A5?

A. ACDSee Photo Manager

B. FastStone Image Viewer

C. PuzzleFlow Organizer

D. IrfanView

PuzzleFlow Organizer to profesjonalne oprogramowanie dedykowane do impozycji materiałów drukowanych, w tym broszur. Jego funkcjonalność pozwala na łatwe zarządzanie układem stron, co jest niezbędne przy tworzeniu 48-stronicowej broszury formatu A5. Program umożliwia użytkownikom precyzyjne ustawienie marginesów, numeracji stron oraz dodawanie elementów graficznych i tekstowych. Dzięki wsparciu dla różnych formatów plików oraz intuicyjnemu interfejsowi, użytkownicy mogą szybko dostosować projekt do wymagań produkcyjnych. W praktyce, impozycja w PuzzleFlow Organizer pozwala na generowanie plików PDF gotowych do druku, co jest zgodne z branżowymi standardami, takimi jak PDF/X, zapewniając wysoką jakość druku. Narzędzie to jest również często wykorzystywane w środowiskach drukarskich i reklamowych, gdzie efektywność i precyzja są kluczowe, a jego zastosowanie przekłada się na oszczędność czasu i kosztów.

Pytanie 33

Jaką liczbę form offsetowych należy przygotować, aby wykonać druk na arkuszu w schemacie kolorystycznym 4 + 4 z wykorzystaniem odwracania przez boczny margines?

A. 8 form.

B. 6 form.

C. 2 formy.

D. 4 formy.

Odpowiedź 4 formy jest poprawna, ponieważ przy kolorystyce 4 + 4, mamy do czynienia z drukiem dwustronnym, gdzie każda strona jest zadrukowywana w pełnym kolorze. Oznacza to, że musimy przygotować 4 formy dla jednej strony oraz 4 formy dla drugiej, co łącznie daje 8 form. Jednak przy odwracaniu przez margines boczny, proces ten pozwala na wykorzystanie istniejących form w sposób bardziej efektywny. W praktyce, przy odpowiednim ustawieniu maszyny drukarskiej i zastosowaniu standardów offsetowych, możliwe jest naświetlenie tylko 4 form, co znacznie obniża koszty produkcji i czas realizacji zlecenia. W branży druku, optymalizacja procesów jest kluczowa, dlatego zrozumienie takich praktyk, jak dobór odpowiednich form i efektywne zarządzanie procesem drukowania, jest niezbędne dla osiągnięcia sukcesu w produkcji druków o wysokiej jakości.

Pytanie 34

Którą operację wykończeniową należy wykonać, aby otrzymać efekt elementu graficznego umieszczonego na ilustracji?

A. Kalandrowanie szczotkowe.

B. Gumowanie klejem dyspersyjnym.

C. Tłoczenie folią metalizowaną.

D. Foliowanie jednostronne.

Tłoczenie folią metalizowaną to naprawdę fajna technika, która pozwala uzyskać ładny efekt dekoracyjny. Chodzi o to, że nakłada się metalizowaną folię na wzór, który został wcześniej wytłoczony. Robi się to przy użyciu wysokiej temperatury i ciśnienia, co sprawia, że folia fajnie trzyma się materiału. Jak zobaczysz efekt na obrazku, to ma ten błyszczący i metaliczny wygląd, który jest typowy dla rzeczy, które przeszły przez ten proces. W praktyce, tłoczenie folią metalizowaną jest spoko w reklamie, w opakowaniach, a nawet w projektach kart okolicznościowych. Istnieją też branżowe standardy, takie jak ISO 12647, które mówią o tym, jak ważna jest jakość w poligrafii, w tym przy tłoczeniu. Jak dobrze wykorzystasz tę metodę w swoich projektach graficznych, to na pewno podniesie to ich estetykę i sprawi, że będą bardziej atrakcyjne dla klientów.

Pytanie 35

Jak jest nazywany element graficzny logo oznaczony na rysunku symbolem „X”?

A. Sygnet.

B. Slogan.

C. Logotyp.

D. Tagline.

Wiele osób myli pojęcia takie jak sygnet, slogan, tagline i logotyp, bo rzeczywiście brzmią podobnie i codziennie spotykamy się z nimi w różnych kontekstach. Jednak w branży projektowej precyzyjne rozróżnianie tych elementów jest kluczowe. Slogan i tagline to elementy stricte tekstowe, mające na celu przekazanie głównego przesłania marki lub podkreślenie jej wartości – zwykle pojawiają się poniżej logotypu, jak tutaj „Wyleczymy twojego pupila”. Z mojego doświadczenia wynika, że często klienci nazywają wszystko, co jest pod nazwą firmy, sloganem, ale to błąd – slogan może zmieniać się w czasie, jest rodzajem hasła reklamowego. Tagline z kolei często używany jest wymiennie ze sloganem, ale w teorii bywa krótszy i bardziej esencjonalny. Logotyp natomiast to zapis typograficzny nazwy firmy – w tym przypadku słowo „MRUCZEK” napisane charakterystycznym fontem. Zdarza się, że projektanci amatorsko nazywają całość logo „logotypem”, co jest niezgodne ze standardami branżowymi. Błędne utożsamienie głównego motywu graficznego (np. kota) z logotypem wynika najczęściej z nieznajomości podziału na sygnet (znak graficzny) i logotyp (część tekstowa). Profesjonalne podejście do projektowania logo zakłada, że każdy z tych elementów ma inne funkcje i zastosowania – sygnet może być stosowany samodzielnie na avatarach czy aplikacjach, logotyp służy do jednoznacznego identyfikowania nazwy marki, a slogan/tagline pełni rolę informacyjną lub perswazyjną. Warto więc na przyszłość zwracać uwagę na te niuanse, bo one naprawdę ułatwiają komunikację z klientami czy drukarnią.

Pytanie 36

Wskaż technologiczny zapis kolorystyki ulotki zadrukowanej po jednej stronie wielobarwnie, a po drugiej stronie kolorem niebiesko-zielonym.

A. 4 + 1

B. 4 + 0

C. 2 + 1

D. 3 + 1

Oznaczenie 4 + 1 jest typowym i jak najbardziej poprawnym zapisem technologicznym dla sytuacji, gdy ulotka drukowana jest po jednej stronie pełnym kolorem (czyli czterema kolorami CMYK), a na drugiej stronie nakładany jest jeden kolor dodatkowy, np. niebiesko-zielony. Tak się właśnie przyjęło zapisywać w branży poligraficznej liczbę kolorów używanych do druku po każdej stronie arkusza – liczba przed znakiem plus dotyczy awersu, a po plusie rewersu. Druk 4-kolorowy (CMYK) po jednej stronie pozwala na uzyskanie praktycznie dowolnej wielobarwnej grafiki, zdjęć, ilustracji czy gradientów – to standard w ulotkach reklamowych i materiałach promocyjnych. Druga strona, zadrukowana jednym kolorem, np. Pantone 3272C (taki bardziej morski niebiesko-zielony), umożliwia np. tanie wykonanie krótkiej informacji, danych kontaktowych czy prostych elementów graficznych, bez ponoszenia kosztów pełnego druku CMYK. Często spotyka się takie rozwiązanie przy projektowaniu ulotek dwustronnych, by zoptymalizować koszty produkcji, ale zachować atrakcyjność materiałów reklamowych. Moim zdaniem, dobrze znać te zapisy, bo drukarnie w Polsce i na świecie posługują się właśnie takim nazewnictwem, a poprawne ich użycie usprawnia komunikację na etapie przygotowania materiałów i zamówienia druku. Warto też wiedzieć, że takie oznaczenia pojawiają się nie tylko przy ulotkach, ale praktycznie przy wszystkich produktach poligraficznych – od wizytówek po opakowania.

Pytanie 37

Jaką liczbę zadrukowanych arkuszy A2 powinien otrzymać pracownik obsługujący złamywarkę, jeśli nakład 16-stronicowego czasopisma w formacie A4 wynosi 5 000 egzemplarzy, a naddatek technologiczny na procesy introligatorskie to 3%?

A. 10 300 sztuk

B. 10 600 sztuk

C. 5 150 sztuk

D. 5 300 sztuk

Fajnie, że wybrałeś 10 300 sztuk! To jest poprawna odpowiedź i wszystko wskazuje na to, że dobrze zrozumiałeś, jak to policzyć. Mamy 16-stronicowe czasopismo A4 z nakładem 5 000 sztuk. Musimy pamiętać, że na jedno takie czasopismo potrzebujemy 4 arkusze A4. Czyli całkowity nakład to 5 000 razy 4, co daje nam 20 000 arkuszy A4. A skoro na jeden arkusz A2 mieszczą się 2 arkusze A4, to dzielimy 20 000 przez 2 i wychodzi nam 10 000 arkuszy A2. Potem dodajemy 3% naddatku technologicznego, co da dodatkowe 300 arkuszy. I to nam daje 10 300 arkuszy A2! W poligrafii to bardzo ważne, żeby dokładnie wszystko liczyć, bo od tego zależy cała produkcja.

Pytanie 38

Który z wymienionych programów służy głównie do obróbki rastrowych obrazów fotograficznych?

A. Microsoft Word

B. Adobe After Effects

C. CorelDRAW

D. Adobe Photoshop

<strong>Adobe Photoshop</strong> to branżowy standard w dziedzinie obróbki rastrowych obrazów fotograficznych, wykorzystywany zarówno przez grafików, jak i fotografów czy projektantów publikacji cyfrowych. Program ten pozwala na zaawansowaną edycję zdjęć, retusz, korekcję kolorów, pracę na warstwach, maskowanie czy nakładanie efektów specjalnych. Jego szerokie możliwości wynikają z obsługi plików rastrowych, czyli takich, które składają się z siatki pikseli – to właśnie ten typ grafiki dominuje w fotografii. Photoshop umożliwia też przygotowanie materiałów do druku i Internetu, zgodnie z wymaganiami branżowymi dotyczącymi rozdzielczości, formatu plików i zarządzania kolorem. W praktyce, jeśli ktoś chce poprawić zdjęcie, usunąć niedoskonałości, połączyć kilka obrazów czy stworzyć cyfrową ilustrację opartą na zdjęciach, Photoshop jest właściwym narzędziem. W środowisku zawodowym uznaje się tę aplikację za podstawowe narzędzie do pracy z bitmapami, a umiejętność jej obsługi jest wręcz wymagana w większości studiów graficznych i agencji reklamowych. Z mojego doświadczenia wynika, że nawet podstawowa znajomość Photoshopa otwiera szerokie możliwości dalszego rozwoju w branży graficznej, a znajomość typowych narzędzi jak warstwy, maski czy filtry, mocno ułatwia codzienną pracę.

Pytanie 39

Podział obrazu w kolorze na kolory CMYK oraz ewentualne dodatkowe barwy określa się mianem

A. separacją

B. wektoryzacją

C. skanowaniem

D. trappingiem

Separacja to proces przekształcania obrazu barwnego na kolory składowe CMYK (cyjan, magenta, żółty, czarny), który jest standardowym modelem kolorów stosowanym w druku. W praktyce polega to na rozdzieleniu obrazu na poszczególne warstwy kolorów, które następnie są drukowane osobno. Proces ten jest kluczowy w poligrafii, ponieważ pozwala na uzyskanie szerokiej gamy kolorów poprzez ich nakładanie. Wykorzystanie separacji jest istotne w przypadku druku offsetowego oraz cyfrowego, gdzie precyzyjne odwzorowanie kolorów jest kluczowe dla jakości finalnego produktu. Dobre praktyki przy separacji obejmują optymalizację ustawień kolorów w oprogramowaniu graficznym, co może znacznie poprawić jakość druku i zminimalizować problemy związane z konwersją kolorów. Ponadto, warto zwrócić uwagę na możliwość dodawania kolorów dodatkowych, które mogą być stosowane w celu uzyskania specyficznych efektów kolorystycznych, takich jak intensywne odcienie lub kolory metaliczne, co może zwiększyć atrakcyjność wydruku.

Pytanie 40

W magazynie drukarni znajduje się 105 kg papieru o formacie B1 (700 x 1000 mm) i gramaturze 150 g/m². Wskaż liczbę arkuszy B1 jaką dysponuje drukarnia.

A. 1 100 sztuk.

B. 1 000 sztuk.

C. 1 150 sztuk.

D. 1 050 sztuk.

Odpowiedź 1 000 sztuk jest prawidłowa, bo wynika bezpośrednio z obliczeń typowych dla branży poligraficznej. Przede wszystkim trzeba znać wzór na wyliczenie masy pojedynczego arkusza – tutaj: arkusz B1 to 0,7 m x 1 m = 0,7 m². Gramatura 150 g/m² oznacza, że 1 m² waży 150 g. Zatem jeden arkusz B1 waży 0,7 x 150 = 105 g. Mając 105 kg, czyli 105 000 g, dzielimy to przez masę jednego arkusza: 105 000 g : 105 g = 1 000 sztuk. Taki sposób liczenia jest codziennością w drukarniach, bo pozwala w prosty sposób kontrolować zużycie materiałów i precyzyjnie planować produkcję. Dobrze wiedzieć, że w praktyce branżowej, podczas inwentaryzacji magazynu papieru, zawsze korzysta się z takich prostych wzorów, bo nikt nie liczy pojedynczo arkuszy. Często w handlu papierem spotyka się właśnie rozliczenia kilogramowe – to wbrew pozorom ułatwia logistykę. Moim zdaniem, znajomość tego typu przeliczników jest nie tylko przydatna na egzamin, ale i potem w pracy, bo pozwala szybko oszacować, czy zapas papieru wystarczy na cały nakład albo ile należy jeszcze zamówić. Co ciekawe, bardzo podobnie liczy się zapasy dla innych formatów czy gramatur – wystarczy podstawić odpowiednie wartości. Warto też pamiętać, że takie obliczenia są zgodne z normami ISO dotyczącymi określania gramatury i formatów papieru – to standard w każdej profesjonalnej drukarni.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej