Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik stylista
Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 22:26
Data zakończenia: 17 grudnia 2025 22:39

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Przedstawione na rysunku nieprawidłowe wiązanie ściegu stębnowego to

A. pętelkowanie od spodu materiału.

B. pętelkowanie na wierzchu materiału.

C. przepuszczanie ściegów.

D. nierównomierny skok ściegu.

Prawidłowa odpowiedź "pętelkowanie na wierzchu materiału" odnosi się do sytuacji, w której pętelki nici górnej są widoczne na powierzchni szycia. Jest to typowy błąd, który może wynikać z nieprawidłowego napięcia nici. W praktyce, zbyt luźne napięcie nici górnej prowadzi do tego, że nitka nie jest wystarczająco napięta podczas szycia, co skutkuje wystąpieniem pętelek. Z kolei zbyt mocne napięcie nici dolnej może powodować podobne efekty. W miejscach, gdzie ta usterka występuje, należy przede wszystkim skorygować napięcie nici, zgodnie z zaleceniami producenta maszyny. Zrozumienie tych mechanizmów jest kluczowe dla każdego operatora maszyny do szycia, aby unikać tego typu problemów. W praktyce, dla zapewnienia jakości szycia, zaleca się regularne sprawdzanie napięcia nici oraz przetestowanie szycia na próbnych kawałkach materiału przed przystąpieniem do właściwego projektu. Przestrzeganie tych zasad pozwala na osiągnięcie wysokiej jakości łączeń materiałów, co jest niezbędne w produkcji odzieży i innych wyrobów tekstylnych.

Pytanie 2

Znak umowny przedstawiony na rysunku stosowany do oznaczania poprawek w krawiectwie miarowym oznacza

A. skrócenie wyrobu.

B. przesunięcie szwów.

C. poszerzenie boków.

D. zwężenie boków.

Wybór odpowiedzi wskazujących na inne zmiany krawieckie, takie jak przesunięcie szwów, skrócenie wyrobu, czy zwężenie boków, może wynikać z nieporozumienia w zakresie terminologii krawieckiej oraz zastosowania symboliki w krawiectwie miarowym. Znak umowny, który odnosi się do poszerzenia boków, jest specyficzny i precyzyjny, a jego błędna interpretacja prowadzi do niewłaściwych wniosków. Przesunięcie szwów odnosi się do zmiany położenia szwów, co niekoniecznie wpływa na szerokość danego elementu odzieżowego, a raczej na jego kształt i dopasowanie. Skrócenie wyrobu z kolei dotyczy redukcji długości, co jest całkowicie odmiennym procesem, a w kontekście oznaczeń nie ma związku z poszerzaniem. Zwężenie boków z kolei sugeruje zmniejszenie szerokości, co stoi w opozycji do potrzeb dostosowania boku do sylwetki. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do tych niepoprawnych odpowiedzi, często związane są z brakiem zrozumienia kontekstu użycia poszczególnych terminów w krawiectwie, jak również myleniem ich znaczeń. Dlatego tak ważne jest, aby zrozumieć nie tylko symbolikę, ale i jej praktyczne zastosowanie w procesie tworzenia oraz modyfikacji odzieży.

Pytanie 3

Jakie jest główne przeznaczenie nitów w jeansach?

A. Łączenie różnych części

B. Ozdobne elementy

C. Wzmacnianie kieszeni

D. Zabezpieczenie przed zniszczeniem

Nity w spodniach typu jeans pełnią funkcję wzmocnienia kieszeni, co jest szczególnie istotne w kontekście intensywnego użytkowania tych elementów odzieży. Wzmacnianie kieszeni nitami zapobiega ich rozdarciu, co jest powszechnym problemem w przypadku noszenia ciężkich przedmiotów, takich jak portfele czy klucze. Zastosowanie nitów w miejscach narażonych na duże napięcia, jak rogi kieszeni, jest praktyką zgodną z branżowymi standardami produkcji odzieży. Dodatkowo, stosowanie nitów w jeansach to efekt przemyślanej koncepcji projektowania, która ma na celu przedłużenie żywotności produktu. Dzięki nitom, konstrukcja spodni staje się bardziej odporna na uszkodzenia mechaniczne, a także na zużycie w wyniku codziennego noszenia. W praktyce, wielu producentów odzieży wprowadza tego typu rozwiązania, aby sprostać oczekiwaniom klientów, którzy preferują odzież trwałą i funkcjonalną. Warto również zauważyć, że nity mogą mieć różne kształty i rozmiary, co pozwala na ich dostosowanie do specyficznych potrzeb projektowych, a ich obecność często podkreśla estetykę produktu.

Pytanie 4

W celu wykonania przeróbki spódnicy lnianej, w której tworzą się poprzeczne fałdy w przodzie, należy:

A. pogłębić podkrój przodu na linii pasa.

B. poszerzyć przód i tył na linii pasa i bioder.

C. pogłębić podkrój tyłu i przodu na linii pasa.

D. skrócić przód na linii dołu.

Niektóre z proponowanych odpowiedzi, takich jak skrócenie przodu na linii dołu, pogłębienie podkroju tyłu i przodu na linii pasa, czy poszerzenie przodu i tyłu na linii pasa i bioder, mogą prowadzić do nieprawidłowego dopasowania spódnicy. Skrócenie przodu spódnicy wcale nie eliminuje problemu fałd; wręcz przeciwnie, może jeszcze bardziej uwydatnić je, gdyż zbyt krótka spódnica nie będzie miała wystarczającej ilości materiału do swobodnego układania się na sylwetce. Pogłębianie podkroju tyłu, w kontekście fałd w przodzie, nie ma sensu, ponieważ nie rozwiązuje problemu, a może wręcz prowadzić do nowych, nieproporcjonalnych kształtów. Poszerzenie spodu spódnicy na linii pasa i bioder również nie jest skuteczną metodą; może to tylko skomplikować kształt spódnicy, prowadząc do nadmiaru materiału w okolicach talii, co z pewnością stworzy kolejne fałdy. Błędem jest więc myślenie, że zmiany w dolnej części odzieży mogą wpłynąć na problemy w górnej części. Warto podejść do krawiectwa z holistycznym podejściem, biorąc pod uwagę całość sylwetki i potrzeby użytkownika, by skutecznie rozwiązywać problemy z dopasowaniem.

Pytanie 5

Do zaznaczenia korekt ustalonych podczas pomiaru damskiego płaszcza z materiału wełnianego używa się symboli umownych, które oznacza się

A. długopisem

B. ołówkiem

C. markerem

D. kredą

Kreda jest najczęściej stosowanym narzędziem do oznaczania poprawek na tkaninach, szczególnie w przypadku materiałów wełnianych, które są wrażliwe na różne substancje chemiczne. Jej użycie jest zgodne z praktykami krawieckimi, które rekomendują stosowanie produktów łatwych do usunięcia i nie pozostawiających trwałych śladów na tkaninie. Kreda umożliwia precyzyjne oznaczenie linii cięcia, przyszycia oraz innych poprawek, a jej aplikacja na tkaninach wełnianych jest bezpieczna, ponieważ nie powoduje ich uszkodzenia. W praktyce, krawcy często korzystają z kredek w różnych kolorach, co pozwala na łatwiejsze odróżnianie poprawek w fazie szycia. Ponadto, kreda jest łatwo dostępna i można ją szybko zetrzeć np. szczotką lub przy pomocy pary, co czyni ją idealnym narzędziem w procesie krawieckim. Warto również wspomnieć, że stosowanie kredy jest zgodne z normami branżowymi dotyczącymi pracy z odzieżą, co podkreśla jej istotę w procesie szycia.

Pytanie 6

W damskiej spódnicy o krótkim kroju wykonanej z grubej tkaniny wełnianej należy zastosować obręb

A. podwinięty dwa razy i podszyty kryto

B. wykończony overlockiem i przestębnowany

C. wykończony overlockiem i podszyty kryto

D. podwinięty jeden raz i przestębnowany

Wykończenie spódnicy damskiej uszytej z grubej tkaniny wełnianej za pomocą overlocka i podszewki krytej to najlepszy sposób na zapewnienie estetyki oraz trwałości. Overlock, stosowany w tym przypadku, umożliwia zabezpieczenie brzegu materiału przed strzępieniem, co jest szczególnie istotne w przypadku tkanin wełnianych, które mogą się łatwo mechacić. Wykończenie kryte, zastosowane w metodzie podszywania, zapewnia gładkie wykończenie wewnętrznej strony odzieży, co zwiększa komfort noszenia i estetykę produktu finalnego. Dodatkowo, takie podejście spełnia standardy branżowe dotyczące jakości szycia odzieży, co jest istotne dla profesjonalnych krawców. Praktyczne przykłady zastosowania tej techniki obejmują produkcję odzieży formalnej, gdzie szczególnie ważne jest, aby szwy były niewidoczne i nie powodowały dyskomfortu podczas noszenia. Taki sposób wykończenia jest powszechnie stosowany w branży mody, podkreślając dbałość o detale i jakość wykonania.

Pytanie 7

Jaką najwyższą temperaturę prasowania należy ustawić do wygładzenia sukni damskiej uszytej z elany?

A. 200°C

B. 90°C

C. 150°C

D. 110°C

Maksymalna temperatura prasowania sukni damskiej wykonanej z elany powinna wynosić 150°C. Elana to materiał syntetyczny, często stosowany w odzieży, który charakteryzuje się dużą elastycznością oraz odpornością na zagniecenia. Ustalając temperaturę prasowania, kluczowe jest, aby nie przekroczyć wartości zalecanej przez producenta, ponieważ zbyt wysoka temperatura może prowadzić do uszkodzenia włókien, co objawia się ich stopieniem lub deformacją. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest wyprasowanie sukienki przed ważnym wydarzeniem, gdzie wygląd jest priorytetem. Prasując elanę w odpowiedniej temperaturze, zapewniamy, że materiał będzie wyglądał świeżo i estetycznie, a jego właściwości zachowają się w nienaruszonym stanie. Warto również pamiętać o używaniu pary wodnej lub odpowiednich osłon prasujących, co dodatkowo zabezpieczy tkaninę przed ewentualnymi uszkodzeniami. Przestrzeganie tych zasad jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży odzieżowej.

Pytanie 8

Do wygładzania szwów w dresowej bluzie używa się maszyny

A. pikówkę

B. ryglówkę

C. stębnówkę

D. renderówkę

Renderówka jest maszyną stosowaną w przemyśle odzieżowym do rozpłaszczania szwów, co jest kluczowym etapem w produkcji odzieży. Dzięki zastosowaniu renderówki, szwy stają się bardziej estetyczne, co przyczynia się do ogólnej jakości wyrobu. Maszyna ta wykonuje operację, która polega na mechanicznym wygładzaniu szwów, co usuwa nadmiar materiału oraz poprawia ich wygląd. W praktyce, renderówki są szczególnie przydatne w produkcji odzieży dresowej, gdzie istotne jest, aby szwy były płaskie i nie powodowały dyskomfortu podczas noszenia. Standardy branżowe nakładają wymóg, aby produkty odzieżowe charakteryzowały się wysoką jakością wykończenia, co sprawia, że umiejętność prawidłowego korzystania z renderówki jest niezbędna dla profesjonalnych krawców. Warto również wspomnieć, że właściwe ustawienie maszyny oraz wybór odpowiednich parametrów szycia mają kluczowe znaczenie dla uzyskania optymalnych efektów końcowych.

Pytanie 9

Wyznacz miesięczne wynagrodzenie netto szwaczki, która pracowała 24 dni po 8 godzin dziennie, jeśli cena normo-minuty w zakładzie wynosi netto 0,20 zł.

A. 2420,00 zł

B. 1152,00 zł

C. 2304,00 zł

D. 1920,00 zł

Aby obliczyć miesięczne wynagrodzenie netto szwaczki, należy najpierw ustalić całkowitą liczbę godzin pracy w danym miesiącu. W przypadku szwaczki, która pracowała 24 dni po 8 godzin dziennie, całkowity czas pracy wynosi 24 dni * 8 godzin = 192 godzin. Następnie, mnożymy tę liczbę przez stawkę za normo-minutę, czyli 0,20 zł. Jednakże, aby obliczyć wynagrodzenie za godzinę, należy przeliczyć normo-minuty na godziny. 1 godzina to 60 minut, więc cena za godzinę wynosi 0,20 zł * 60 minut = 12,00 zł. Teraz, mnożąc 192 godziny przez 12,00 zł, otrzymujemy 2304,00 zł. To wynagrodzenie netto odpowiada standardom branżowym, w których wynagrodzenia są często obliczane na podstawie stawki godzinowej i rzeczywistej liczby przepracowanych godzin. Dobrą praktyką jest również regularne monitorowanie i weryfikowanie stawek wynagrodzenia w kontekście lokalnego rynku pracy, co pozwala na utrzymanie konkurencyjności oraz satysfakcji pracowników.

Pytanie 10

Jaką tkaninę wybierzesz do uszycia damskiego płaszcza na zimę?

A. Pikę

B. Flanelę

C. Welur

D. Flausz

Flausz to materiał znany z doskonałych właściwości izolacyjnych, co czyni go idealnym wyborem na zimowe płaszcze. Jest to tkanina o delikatnej, miękkiej strukturze, która skutecznie zatrzymuje ciepło, co jest kluczowe w chłodniejszych miesiącach. Flausz wykonany jest najczęściej z wełny lub włókien syntetycznych, co dodatkowo podnosi jego funkcjonalność i komfort noszenia. W praktyce, materiał ten jest często używany do produkcji odzieży wierzchniej, ponieważ dobrze znosi różne warunki atmosferyczne, a także jest odporny na mechacenie. Przykładem zastosowania flauszu mogą być klasyczne płaszcze, które są popularne w modzie zimowej, znajdując zastosowanie zarówno w codziennych stylizacjach, jak i eleganckich zestawach. W branży odzieżowej flausz uznawany jest za materiał premium, co wpływa na jego popularność wśród projektantów odzieży. Warto również zwrócić uwagę na fakt, że flausz dobrze współpracuje z różnymi dodatkami, takimi jak podszewki, co pozwala na tworzenie odzieży o wysokiej estetyce i użytkowości.

Pytanie 11

Aby pozbyć się zagnieceń szwów bocznych, które pojawiły się w spodniach podczas prasowania, należy szwy poddać

A. ponownemu prasowaniu w tych samych warunkach

B. ponownemu prasowaniu w wyższej temperaturze

C. ponownemu prasowaniu z wyższym naciskiem

D. wyłącznie działaniu pary

Wybór metody ponownego sprasowania przy zwiększonym nacisku lub przy podwyższonej temperaturze może wydawać się logiczny, jednak obie te techniki mogą prowadzić do dalszego uszkodzenia tkaniny. Zastosowanie większego nacisku na tkaninę w przypadku wyświecenia szwów może spowodować jeszcze głębsze wcięcia w szwy, co intensyfikuje ich widoczność oraz może prowadzić do zniekształcenia materiału. Wysoka temperatura natomiast, szczególnie w przypadku delikatnych tkanin, takich jak jedwab czy poliester, może prowadzić do trwałego uszkodzenia włókien, co skutkuje topnieniem lub zniekształceniem struktury materiału. W kontekście standardów branżowych, najlepszym podejściem jest unikanie metod, które wymagają bezpośredniego kontaktu z gorącą powierzchnią żelazka, zwłaszcza w przypadku tkanin wrażliwych. Co więcej, odpowiedź sugerująca działanie wyłącznie pary podkreśla znaczenie technologii parowej w nowoczesnej pielęgnacji tkanin. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do typowych błędów myślowych, takich jak założenie, że bardziej intensywne działanie zawsze przynosi lepsze rezultaty. Rzeczywiście, umiejętność doboru właściwych metod prasowania, które uwzględniają specyfikę materiałów, stanowi klucz do sukcesu w dbaniu o odzież.

Pytanie 12

Aby przerobić spódnicę wykonaną z czterech klinów z rozmiaru 164/100/72 na rozmiar 164/96/68, trzeba wykonać zwężenie

A. wszystkie szwy z obu stron po 1,0 cm

B. wszystkie szwy z obu stron po 0,5 cm

C. szwy boczne z obu stron po 0,5 cm

D. szwy boczne z obu stron po 1,0 cm

Podejście polegające na zwężaniu każdego szwu obustronnie po 1,0 cm prowadzi do nieprawidłowych rezultatów, ponieważ takie zmiany wprowadziłyby zbyt dużą redukcję obwodu. Zmieniając wymiary z 100 cm do 96 cm, a także z 72 cm do 68 cm, konieczne jest uwzględnienie całkowitej zmiany obwodu, która wynosi 4 cm. Jeśli zastosujemy zmniejszenie o 1 cm na każdy szew, otrzymamy łącznie 8 cm zmiany (4 szwy x 2 cm), co jest znacznie większe niż wymagane. To z kolei może prowadzić do zniekształcenia kształtu spódnicy oraz nieprawidłowego dopasowania. Zmiana o 0,5 cm na każdym szwie obustronnie jest bardziej odpowiednia, ponieważ zapewnia równowagę między redukcją obwodu a zachowaniem estetyki. Również koncepcja zwężania tylko szwów bocznych po 0,5 cm jest niewłaściwa, ponieważ w przypadku spódnicy uszytej z klinów wszystkie szwy muszą być uwzględnione, aby zachować symetrię i proporcje. Ignorowanie szwów wewnętrznych może prowadzić do nierównomiernego rozłożenia materiału, co wpłynie na komfort noszenia i ogólny wygląd spódnicy. Utrzymanie wysokiej jakości krawiectwa wymaga staranności w podejściu do zmian wymiarów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży krawieckiej.

Pytanie 13

Jakie zasady przy układzie kroju powinien zastosować krojczy w zakładzie miarowym podczas przygotowywania do rozkroju aksamitu?

A. Formy ułożyć w jednym kierunku z uwzględnieniem dodatków na szwy i podwinięcia

B. Formy ułożyć w dwóch kierunkach bez uwzględnienia dodatków na szwy i podwinięcia

C. Formy ułożyć w dwóch kierunkach z uwzględnieniem kierunku nitki osnowy

D. Formy ułożyć w jednym kierunku bez uwzględnienia kierunku nitki prostej

Udzielenie odpowiedzi mówiącej o tym, że formy należy ułożyć w jednym kierunku z uwzględnieniem dodatków na szwy i podwinięcia, jest zgodne z zasadami kroju tkanin, zwłaszcza w kontekście aksamitu. Ten rodzaj materiału, ze względu na swoją strukturę i sposób ułożenia włókien, wymaga, aby wszystkie formy były ułożone w jednym kierunku, co zapewnia spójność wizualną i właściwości użytkowe odzieży. Dodatki na szwy i podwinięcia są istotne dla ostatecznego wykończenia produktu; ich uwzględnienie pozwala na prawidłowe zszycie elementów, co jest kluczowe dla trwałości i estetyki odzieży. Przykładem praktycznym może być krojenie eleganckiego płaszcza z aksamitu, gdzie kierunek ułożenia form z determinuje, jak materiał będzie się układał podczas noszenia. W branży odzieżowej stosuje się standardy, które nakładają na krojczych obowiązek planowania układu form, co bezpośrednio przekłada się na jakość i atrakcyjność końcowego produktu.

Pytanie 14

Zszycie szwu środkowego tyłu (siedzeniowego) w klasycznych spodniach, uwzględniając jego wzmocnienie, powinno być wykonane

A. dwa razy ściegiem stębnowym prostym jednoigłowym dwunitkowym i obrzucić overlockiem

B. dwa razy ściegiem stębnowym jednoigłowym jednonitkowym i wykończyć lamówką

C. jeden raz ściegiem jednoigłowym dwunitkowym i obrzucić overlockiem

D. jeden raz ściegiem stębnowym prostym jednoigłowym jednonitkowym i wykończyć lamówką

Wzmocnienie szwu środkowego tyłu w spodniach klasycznych jest kluczowe dla ich trwałości i estetyki. Odpowiedź wskazująca na zszycie tego szwu dwa razy ściegiem stębnowym prostym jednoigłowym dwunitkowym oraz obrzucenie overlockiem jest prawidłowa, ponieważ zapewnia odpowiednie wzmocnienie oraz zabezpieczenie brzegów tkaniny przed strzępieniem. Stębnówka dwunitkowa charakteryzuje się większą wytrzymałością w porównaniu do jednoigłowej jednojednostkowej, co jest istotne w miejscach najbardziej narażonych na rozciąganie i zużycie. Obrzucenie overlockiem dodatkowo zapewnia estetyczny wygląd wewnętrznych szwów, a także minimalizuje ryzyko uszkodzenia tkaniny. Przykłady zastosowania tego rodzaju szwu można znaleźć w odzieży roboczej oraz w eleganckich spodniach, gdzie estetyka i funkcjonalność są równie ważne. Stosowanie dwunitkowego ściegu stębnowego w połączeniu z overlockiem jest zgodne z najlepszymi praktykami w szyciu odzieży, które rekomendują stosowanie technik zwiększających odporność na uszkodzenia i zapewniających długotrwałość wyrobów odzieżowych.

Pytanie 15

Na rysunku przedstawiono modelowanie sukienki damskiej

A. za pomocą siatki konstrukcyjnej.

B. na sylwetce.

C. na manekinie krawieckim.

D. za pomocą formy konstrukcyjnej.

Niepoprawne odpowiedzi wskazują na pewne nieporozumienia związane z procesem modelowania sukienek. Odpowiedź sugerująca "na manekinie krawieckim" implikuje, że manekin jest narzędziem służącym do modelowania odzieży. Choć manekiny rzeczywiście są używane w branży krawieckiej do przymiarek i prezentacji, to jednak nie są one narzędziem do tworzenia form konstrukcyjnych, które są kluczowe na etapie projektowania. Użycie manekina do modelowania odzieży odbywa się po przygotowaniu formy konstrukcyjnej, a nie w trakcie jej tworzenia. Kolejną wskazówką, która wskazuje na błędne myślenie, jest odpowiedź "za pomocą siatki konstrukcyjnej". Siatka konstrukcyjna to narzędzie pomocnicze, które może być używane w procesie tworzenia schematów, ale nie zastępuje formy konstrukcyjnej. Siatka stanowi jedynie przewodnik, a nie konkretne odwzorowanie kształtów i wymiarów odzieży. Odpowiedź "na sylwetce" również jest myląca. Sylwetka jest terminem odnoszącym się do kształtu ciała, a nie do techniki modelowania odzieży. W praktyce, informacje dotyczące sylwetki są wykorzystane w procesie dostosowywania formy, ale sama jej konstrukcja zależy od formy konstrukcyjnej, która jest kluczowa dla uzyskania odpowiedniego kształtu i wymiarów sukienki. Zrozumienie różnicy między tymi pojęciami jest niezbędne dla każdego, kto planuje karierę w projektowaniu odzieży.

Pytanie 16

Określ przyczyny błędu występującego w przodach spodni przedstawionych na rysunku.

A. Nogawka tyłu jest za wąska w stosunku do przodu.

B. Nogawka przednia jest za szeroka w talii i biodrach.

C. Za głęboki podkrój szwu siedzeniowego.

D. Przody są za długie w stosunku do tyłu.

Przody spodni, które są dłuższe od tyłu, prowadzą do nieestetycznego wyglądu i dyskomfortu podczas noszenia. W kontekście projektowania odzieży, ważne jest, aby spodnie miały odpowiednią proporcję między przodem a tyłem, co gwarantuje zarówno estetykę, jak i funkcjonalność. W przypadku spodni, linia spodni powinna być równoległa do ziemi. Jeśli przód jest dłuższy, może to powodować nieprzyjemne marszczenie materiału, co wpływa na sylwetkę noszącego. Rekomendowane praktyki w branży odzieżowej sugerują, aby przy projektowaniu spodni, szczególnie w obszarze siedzenia, uwzględnić różnice w długości między przodem a tyłem, szczególnie w zależności od sylwetki użytkownika. Dobrą praktyką jest również wykonanie próbnych wersji odzieży, aby na żywo zweryfikować, czy proporcje są zachowane, co pozwala uniknąć błędów w finalnym produkcie.

Pytanie 17

Jakim szwem powinno się zakończyć dół skróconej spódnicy uszytej z bawełny?

A. Wpuszczanym

B. Zwykłym

C. Obrębiającym

D. Francuskim

Wykończenie dołu skróconej spódnicy z tkaniny bawełnianej szwem obrobionym jest optymalnym rozwiązaniem ze względu na jego funkcjonalność oraz estetykę. Szw obrobiony, zwany również szwem overlockowym, skutecznie zabezpiecza krawędzie materiału przed strzępieniem, co jest szczególnie istotne przy użytkowaniu bawełny, która może się łatwo przerwać. W praktyce, taki szew nie tylko nadaje spódnicy wykończony wygląd, ale także zwiększa jej trwałość. Dobrym przykładem może być użycie maszyny do szycia z funkcją overlocka, co pozwala na szybkie i efektywne wykończenie krawędzi. Warto pamiętać, że w profesjonalnym szyciu, wykorzystanie obrobienia krawędzi tkaniny jest standardem, który wpływa na jakość i estetykę gotowego produktu. Dobre praktyki sugerują również, aby przed przystąpieniem do szycia, tkaninę odpowiednio przygotować, co może obejmować jej pranie oraz prasowanie, co pozwoli na uniknięcie nieprzyjemnych niespodzianek po zakończeniu pracy. W ten sposób, wykonanie szwu obrobionego stanowi kluczowy krok w procesie szycia, który ma praktyczne zastosowanie w codziennym użytku materiałów tekstylnych.

Pytanie 18

Aby stworzyć formy spodni dla klienta z nogami szpotawymi, należy określić odległość między

A. kostkami

B. stopami

C. udami

D. kolanami

Pomiar rozstawu nóg między kolanami jest kluczowy w procesie tworzenia form spodni dla klientów z nogami szpotawymi, ponieważ to właśnie w tym miejscu można najdokładniej ocenić ich charakterystykę anatomiczną. Nogi szpotwe, czyli takie, gdzie kolana są skierowane do wewnątrz, wymagają specjalnego podejścia, aby zapewnić wygodę i odpowiednią estetykę odzieży. Zmierzony rozstaw nóg pozwala na dokładne dopasowanie spodni, co może być kluczowe w przypadku osób z tym problemem. Przykładem zastosowania tej techniki może być wykorzystanie odzieży sportowej, gdzie precyzyjne dopasowanie jest szczególnie ważne dla komfortu ruchu. Standardy branżowe, takie jak te opracowane przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną (ISO), zalecają dokładność w pomiarach, aby uniknąć problemów z nieprawidłowym dopasowaniem, które mogą prowadzić do dyskomfortu lub kontuzji.

Pytanie 19

Tkanina wykonana z bawełny wyróżnia się wysoką

A. rozciągliwością

B. higroskopijnością

C. wodoodpornością

D. sprężystością

Sprężystość, higroskopijność i wodoodporność to właściwości, które nie charakteryzują tkaniny bawełnianej, co prowadzi do nieporozumień w zakresie jej zastosowania. Sprężystość odnosi się do zdolności materiału do powracania do pierwotnego kształtu po odkształceniu. Bawełna, w przeciwieństwie do materiałów syntetycznych, takich jak elastan, nie ma właściwości sprężystych, co oznacza, że nie jest w stanie w sposób efektywny wrócić do pierwotnego kształtu po naciągnięciu. Higroskopijność tkaniny bawełnianej odnosi się do jej zdolności do pochłaniania wilgoci, co jest prawdą, ale nie jest to cecha rozciągliwości. Wodoodporność jest właściwością, której bawełna nie posiada, co czyni ją nieodpowiednią do zastosowań, które wymagają ochrony przed wodą. Właściwości te są często mylone, co prowadzi do błędnego wniosku o zastosowaniach bawełny. Na przykład, w przemyśle odzieżowym, stosowanie bawełny do produkcji odzieży roboczej w warunkach wilgotnych może być niewłaściwe, ponieważ materiał nie jest wodoodporny, co zwiększa ryzyko dyskomfortu dla użytkownika. Warto zaznaczyć, że ze względu na swoje właściwości, bawełna jest doskonałym materiałem na odzież letnią, gdzie przewiewność i komfort są kluczowe, jednak w przypadku warunków wymagających ochrony przed wodą, lepiej sprawdzają się tkaniny syntetyczne.

Pytanie 20

Jaki pomiar krawiecki wykonuje się z punktu ramiennego do bocznego punktu rylcowego?

A. Łuk szerokości przodu przez piersi

B. Łuk długości pleców

C. Łuk długości kończyny górnej

D. Łuk szerokości barków

Wybór odpowiedzi związanej z łukiem szerokości przodu przez piersi, łukiem szerokości barków czy łukiem długości pleców wskazuje na niedostateczne zrozumienie podstawowych pomiarów krawieckich. Łuk szerokości przodu przez piersi odnosi się do pomiaru na szerszej części klatki piersiowej, co jest istotne przy projektowaniu odzieży, ale nie związane jest z pomiarem długości rękawa. Ten pomiar jest kluczowy w kontekście dopasowania odzieży w okolicy piersi, ale nie ma zastosowania w kontekście długości kończyny górnej. Podobnie, łuk szerokości barków jest mierzony od jednego barku do drugiego, co służy do określenia szerokości górnej części odzieży, ale nie obejmuje pomiaru od ramienia do rylca bocznego. Z kolei łuk długości pleców dotyczy pomiaru od podstawy szyi do talii, co jest użyteczne przy projektowaniu pleców odzieży, ale także nie odnosi się do długości rękawów. Te nieprawidłowe odpowiedzi mogą wynikać z pomylenia różnych obszarów ciała oraz ich zastosowania w kontekście krawiectwa. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy z tych pomiarów ma swoje specyficzne zastosowania, a pomiar długości kończyny górnej jest unikalny w kontekście dokładnego dopasowania rękawów. Właściwe rozróżnienie tych pomiarów jest fundamentalne dla osiągnięcia wysokiej jakości wykonania odzieży, co jest kluczowe w branży odzieżowej.

Pytanie 21

Pomiar krawiecki "łuk długości przodu do piersi" powinien być realizowany w kierunku pionowym od punktu

A. karkowego, przez brodawkę piersiową do punktu podpiersiowego

B. karkowego, przez punkt szyjny boczny do punktu brodawkowego

C. rylcowego, przez punkt szyjny przedni do chrząstki tarczykowej

D. szyjnego bocznego, przez punkt karkowy do punktu brodawkowego

Inne odpowiedzi na to pytanie niestety są błędne i nie biorą pod uwagę ważnych punktów anatomicznych, które są istotne przy krawiectwie. Pierwsza błędna opcja mówi o pomiarze od punktu rylcowego przez szyjny przedni do chrząstki tarczykowej. Rylcowy punkt to nie jest dobry wybór, bo to nie jest naturalny punkt na ciele do takiego pomiaru. Chrząstka tarczykowa też nie ma znaczenia w kontekście odzieżowym, a to może dać niezbyt dobre dopasowanie. Kolejna nieprawidłowa odpowiedź zaczyna pomiar od punktu szyjnego bocznego przez karkowy do brodawki piersiowej. Znowu, zaczynasz od złego punktu, więc efekty mogą być kiepskie. Ostatnia odpowiedź, która mówi o pomiarze od karkowego do brodawki piersiowej w kierunku podpiersiowym, też nie jest prawidłowa, bo to zmienia proporcje i estetykę odzieży. Podsumowując, te błędy wskazują na brak znajomości podstawowych zasad pomiarów krawieckich i anatomicznych punktów, a to jest mega ważne, żeby osiągnąć dobre wyniki w szyciu.

Pytanie 22

Wada w spódnicy damskiej przedstawionej na rysunku to

A. nieprawidłowe rozmieszczenie guzika na pasku

B. krzywa stebnówka na linii dołu spódnicy

C. tyły nierównej długości.

D. niesymetryczne kieszenie.

Wybór odpowiedzi dotyczącej niesymetrycznych kieszeni jest poprawny, ponieważ podczas analizy wizualnej spódnicy można zauważyć, że kieszenie nie są identyczne pod względem kształtu oraz rozmieszczenia. W kontekście projektowania odzieży, symetria jest istotnym elementem estetyki i funkcjonalności. Niesymetryczne elementy mogą prowadzić do dezorientacji w postrzeganiu odzieży, co zmniejsza jej atrakcyjność. W branży mody, projektanci powinni dążyć do zachowania równowagi i harmonii w konstrukcji odzieży, co jest zgodne z trendami w aktualnej modzie. Przykładem dobrych praktyk jest stosowanie symetrycznych wzorów i elementów w kolekcjach, co przekłada się na lepsze przyjęcie produktów przez klientów. Warto również zwrócić uwagę na techniki krawieckie, które pozwalają na uzyskanie precyzyjnych i estetycznych kształtów kieszeni, co podnosi jakość końcowego produktu. Zrozumienie tych zasad pomaga nie tylko w ocenie wad odzieży, ale również w projektowaniu nowych modeli. W każdym przypadku, aby osiągnąć zadowolenie klientów, symetria w detalu odgrywa kluczową rolę.

Pytanie 23

Przy tworzeniu modelu sukni damskiej typu princeska, gdzie należy przenieść konstrukcyjną zaszewkę piersiową?

A. podkroju pachy

B. barku

C. podkroju szyi

D. boku

No więc, odpowiedź "barku" to trafny wybór. Przeniesienie zaszewki piersiowej na linię barku w sukni princeski naprawdę poprawia dopasowanie i kształt sylwetki. Zaszewka piersiowa jest kluczowa, bo pozwala na ładne uformowanie biustu, a jak przeniesiemy ją na bark, to górna część sukni lepiej się układa. Dzięki temu nie ma zbędnych marszczeń, co przekłada się też na komfort noszenia. Dobrze umiejscowiona zaszewka podkreśla naturalne krzywizny ciała, co w modzie jest mega ważne – musi być ładnie i funkcjonalnie. Na przykład, w sukience wieczorowej zaszewka na linii barku sprawi, że dekolt będzie bardziej wyrazisty, a cała sylwetka zyska elegancji. Pamiętaj, że dobrze zaprojektowane zaszewki to coś, co trzyma się aktualnych standardów w szyciu, więc jakość wykonania będzie na wysokim poziomie.

Pytanie 24

Oblicz, zużycie materiału do wykonania jednorzędowego żakietu z gładkiej tkaniny wełnianej o szerokości 140 cm dla klientki, której wymiary wynoszą:

obwód klatki piersiowej – 92 cm

obwód bioder – 96 cm

długość żakietu – 65 cm

długość rękawa – 58 cm

A. 207 cm

B. 123 cm

C. 188 cm

D. 135 cm

Jeśli wybrałeś złe odpowiedzi, to pewnie dlatego, że nie do końca zrozumiałeś, jak liczyć zużycie materiału. Odpowiedzi, które są dużo większe niż 135 cm, mogą wynikać z błędnego uwzględnienia długości żakietu czy rękawów. Często zdarza się, że ludzie zapominają dodać zapas materiału, co sprawia, że wychodzi im za mało. Dodatkowo nieodpowiednie proporcje przy dodawaniu zapasów mogą prowadzić do tego, że materiału jest za dużo. Różne style żakietów też mogą wymagać innej ilości materiału, co jeszcze bardziej to komplikuje. Często odpowiedzi są oparte na błędnych założeniach co do standardowych wymiarów, co nie uwzględnia, że każdy projekt może być inny. W krawiectwie ważne jest, żeby wszystko dobrze przemyśleć, bo inaczej marnujemy materiały, co tak naprawdę jest nie tylko nieopłacalne, ale też szkodliwe dla środowiska. Dlatego umiejętność prawidłowego liczenia zużycia materiału jest mega ważna dla każdego krawca.

Pytanie 25

Podczas szycia męskich spodni typu dżinsy zastosowano ścieg zygzakowy do

A. wykończenia wewnętrznych szwów

B. przestębnowania brzegów kieszeni naszywanych

C. mocowania wsparć na pasku

D. łączenia szwu w rejonie siedzenia

Wybór innych odpowiedzi wskazuje na niepełne zrozumienie roli, jaką odgrywa ścieg zygzakowy w szyciu spodni dżinsowych. Na przykład, wykończenie szwów wewnętrznych najczęściej odbywa się poprzez zastosowanie ściegu overlock, który zapewnia estetyczne i trwałe zabezpieczenie krawędzi materiału przed strzępieniem. Ten rodzaj wykończenia jest kluczowy dla trwałości odzieży, ale nie jest właściwym zastosowaniem dla ściegu zygzakowego. Z kolei przestębnowanie obrębów kieszeni nakładanych zwykle wiąże się z użyciem ściegu prostego, który daje czysty i estetyczny wygląd. Ścieg zygzakowy, chociaż elastyczny, nie jest preferowany w tych obszarach, gdyż może nie dawać pożądanego efektu wizualnego. Ponadto, łączenie szwu siedzeniowego również wymaga dużej precyzji, gdzie lepszym rozwiązaniem są mocne ściegi proste, które zapewniają stabilność. W rezultacie, mylenie zastosowań różnych technik szycia prowadzi do niewłaściwego wyboru szwów, co może wpłynąć na ogólną jakość i trwałość wykonania odzieży. Kluczowym elementem w procesie szycia jest zrozumienie, które techniki najlepiej pasują do konkretnego miejsca i funkcji, co jest niezbędne dla uzyskania wysokiej jakości efektów końcowych.

Pytanie 26

Podczas obliczania normy zużycia materiału gładkiego niezbędnego do uszycia odzieży w zakładzie krawieckim, należy uwzględnić na szwy i podwinięcia dodatek w wysokości około

A. 20% wyliczonej długości materiału

B. 10% wyliczonej długości materiału

C. 5% wyliczonej długości materiału

D. 15% wyliczonej długości materiału

Niepoprawne odpowiedzi, takie jak 15%, 5% czy 20% obliczonej długości materiału, mogą wynikać z niepełnego zrozumienia zasad obliczania norm zużycia materiału. Wybierając 15%, można zakładać, że krawiec przewiduje znacznie większe zapotrzebowanie na materiał, co prowadzi do nadmiernych strat i zwiększenia kosztów produkcji. Z kolei 5% w kontekście bardziej skomplikowanych konstrukcji odzieżowych może okazać się niewystarczające, co skutkuje problemami podczas szycia, takimi jak niewłaściwe dopasowanie czy trudności w wykonaniu detali. Z kolei wybór 20% jest przesadny, co może powodować nieefektywność w gospodarowaniu materiałami oraz prowadzić do wysokich kosztów produkcji. Warto zwrócić uwagę, że praktyka w branży odzieżowej, oparta na dokładnych pomiarach i analizy, skłania się ku wartościom, które minimalizują odpady, a 10% jest odzwierciedleniem najlepszych praktyk w tej dziedzinie. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do wyboru niewłaściwej wartości, to nadmierne uproszczenie procesu obliczeń lub niewłaściwe oszacowanie złożoności projektu, co podkreśla konieczność staranności i przemyślenia każdego aspektu produkcji odzieży.

Pytanie 27

Która z poniższych przyczyn nie przyczynia się do łamania igły podczas szycia?

A. Niewłaściwe nawinięcie dolnej nitki na szpuleczkę bębenka

B. Zbyt cienka igła

C. Niewłaściwe umiejscowienie bębenka w mechanizmie chwytacza

D. Zbyt wysokie napięcie górnej nitki

Niewłaściwe nawinięcie nitki dolnej na szpuleczkę bębenka nie jest przyczyną łamania się igły podczas szycia. Właściwe nawinięcie nitki dolnej jest kluczowe dla zapewnienia płynności i stabilności szycia. Jeśli nitka jest źle nawinięta, może prowadzić do zacięć, jednak nie wpływa bezpośrednio na wytrzymałość igły. W praktyce, zaleca się stosowanie technik nawijania, które zapewniają równomierne i solidne nawinięcie. W przypadku użycia maszyny do szycia, warto upewnić się, że szpuleczka jest właściwie umieszczona zgodnie z instrukcją obsługi, co przyczynia się do minimalizacji problemów podczas szycia. Dobre praktyki obejmują regularne sprawdzanie stanu igieł oraz ich wymianę, gdy zaczynają być zużyte. Warto także dostosować rodzaj igły do materiału, z którym pracujemy, co znacznie zmniejsza ryzyko jej złamania.

Pytanie 28

Jakie materiały tekstylne i izolacyjne powinny być wykorzystane do szycia damskiego płaszcza typu dyplomatka?

A. Popelina, włóknina puszysta

B. Flausz, watolina

C. < Kresz, laminat

D. Madera, futro syntetyczne

Odpowiedź "Flausz, watolina" jest całkiem trafna, bo te materiały naprawdę nadają się do szycia płaszczy damskich typu dyplomatka. Flausz jest taki mięciutki i ciepły, co świetnie sprawdza się w chłodniejsze dni. Dzięki temu płaszcze z niego są super wygodne. Poza tym ładnie wyglądają, a to ważne, gdy mówimy o odzieży wierzchniej. Watolina z kolei to idealne wypełnienie, bo dobrze izoluje ciepło. Leczy jak jest lekka, to nie obciąża, a jednocześnie super zatrzymuje ciepło ciała. Jak się to wszystko dobrze połączy, to można uzyskać naprawdę fajny produkt, który nie tylko ładnie wygląda, ale też chroni przed zimnem. Płaszcze na zimę z tych materiałów to świetny przykład, bo łączą w sobie styl i funkcjonalność.

Pytanie 29

Jak powinno się przygotować odzież do przeróbki w przypadku wydłużenia dziecięcych spodni przy użyciu mankietów z innego materiału?

A. Rozpruć szwy boczne

B. Rozpruć szwy boczne i szwy w kroku

C. Wypruć szwy wykończeniowe nogawek i rozpruć szwy boczne

D. Wypruć szwy wykończeniowe nogawek

Wyprucie szwów obrębiających nogawek jest kluczowym etapem w procesie przedłużania spodni dziecięcych, gdyż jest to niezbędne do uzyskania odpowiedniej długości nogawek oraz umożliwienia dodania mankietów z innego materiału. W tym przypadku, szwy obrębiające nogawek, zazwyczaj wykonane z materiału o wysokiej odporności na zużycie, muszą zostać usunięte, aby umożliwić dalsze prace krawieckie. Po ich wypruciu, krawiec może łatwo dostosować długość nogawek, a także wprowadzić nowy materiał, który powinien być odpowiednio dobrany do istniejącego materiału spodni, aby zachować estetykę oraz funkcjonalność. Standardy branżowe zalecają, aby przed przystąpieniem do przeróbki, krawiec starannie ocenił potrzeby klienta oraz rodzaj materiału, z którego będą wykonane mankiety. Dodatkowo, warto zaznaczyć, że odpowiednie przygotowanie wyrobu przed przeróbką gwarantuje, że będzie on trwały i estetyczny, co jest szczególnie istotne w przypadku odzieży dziecięcej, gdzie komfort i bezpieczeństwo noszenia są priorytetem.

Pytanie 30

Co może powodować przerywanie się nici górnej w trakcie działania maszyny?

A. niewłaściwy docisk stopki

B. nieprawidłowo zamocowana igła

C. niewystarczające napięcie nici górnej

D. uszkodzone ząbki transportera

Wydaje mi się, że odpowiedź dotycząca zbyt małego napięcia nici górnej, docisku stopki i ząbków transportera pokazuje, że możesz nie do końca rozumieć, jak to wszystko działa. Jasne, zbyt małe napięcie nici górnej może wpłynąć na jakość szycia, ale nie jest to bezpośrednia przyczyna zrywania nici. Napięcie należy dostosować do materiału i grubości nici, ale to nie jest główny problem z zerwaniem. Z kolei docisk stopki, mimo że ma znaczenie dla transportu materiału, nie jest kluczowy, jeśli chodzi o problem z nićmi. Zniszczone ząbki transportera mogą utrudniać przesuwanie materiału, ale też nie są bezpośrednią przyczyną zerwania nici. Tak naprawdę wszystkie te elementy są ze sobą powiązane i ich złe ustawienie może prowadzić do różnych problemów. Najczęściej jednak winna jest igła.

Pytanie 31

Z dzianin odpasowanych, bezszwowych produkuje się

A. koszule nocne

B. spodnie do piżamy

C. bieliznę korygującą

D. bluzę do piżamy

Bielizna korygująca wykonana z dzianin odpasowanych, bezszwowych jest produktem, który charakteryzuje się wysokim komfortem noszenia oraz estetyką wykonania. Dzianiny odpasowane pozwalają na elastyczność i dopasowanie do ciała, co jest kluczowe w przypadku odzieży korygującej, której zadaniem jest modelowanie sylwetki. Brak szwów minimalizuje ryzyko otarć i podrażnień, co jest szczególnie ważne w bieliźnie noszonej na co dzień. Przykłady zastosowania obejmują majtki i topy korygujące, które są często wybierane przez osoby pragnące uzyskać lepszy wygląd w obcisłych ubraniach. Dobre praktyki w branży bieliźniarskiej sugerują stosowanie dzianin z dodatkiem elastanu, co zapewnia dodatkową elastyczność i komfort. Ponadto, bielizna korygująca powinna być projektowana z myślą o różnych typach sylwetek, co podkreśla znaczenie innowacyjnych technik produkcji oraz rozwoju nowych materiałów.

Pytanie 32

Przyczyną awarii maszyny stębnowej, w której dochodzi do łamania igły podczas szycia, jest

A. niedokładne umiejscowienie bębenka w chwytaczu

B. resztki nitki górnej w chwytaczu

C. nieprawidłowe nawlekanie nitki górnej do igły

D. uszkodzony otwór w płytce ściegowej

Wielu ludzi ma tendencję do mylenia przyczyn łamania igły w maszynie stębnowej. Często wskazują na różne usterki, jak np. wyszczerbiony otwór w płytce ściegowej czy jakieś resztki nitki w chwytaczu. O ile uszkodzenie w płytce ściegowej może wpływać na jakość szycia, to nie ma bezpośredniego związku z łamaniem igły, bo w momencie szycia igła w ogóle z płytką kontaktu nie ma. Jeśli chodzi o resztki nitki w chwytaczu, to one nie łamią igły, tylko mogą powodować zacięcia, co też nie jest najlepsze. A błędne nawleczenie nitki górnej? Też może sprawić problemy, ale nie jest przyczyną łamania igły. Często ludzie po prostu nie rozumieją, jak to wszystko działa razem, dlatego ważne jest, by wiedzieć, jak różne elementy wpływają na siebie i co należy robić, żeby maszyna działała jak najlepiej.

Pytanie 33

Jakie narzędzie wykorzystuje się do oznaczania zewnętrznych punktów montażowych na wykrojach zestawionych w nakładzie?

A. urządzenie krojcze

B. przyrząd z igłą wiertniczą

C. urządzenie do znakowania nicią

D. nożyce ręczne

Zastosowanie nożyc ręcznych do oznaczania punktów montażowych jest niewłaściwe, ponieważ nożyce te służą głównie do cięcia materiału, a nie do precyzyjnego oznaczania. Choć można próbować zaznaczać punkty montażowe za pomocą nożyc, to ich konstrukcja i przeznaczenie ograniczają dokładność oraz powtarzalność oznaczeń, co jest kluczowe w produkcji. Przyrząd z igłą wiertniczą, mimo że może być stosowany do tworzenia otworów w materiałach, nie jest optymalnym wyborem do oznaczania punktów montażowych, ponieważ jego działanie jest bardziej skomplikowane, a także może uszkodzić materiał, co wpłynie negatywnie na jakość produktów końcowych. Urządzenie do znakowania nicią również ma swoje ograniczenia; chociaż może być stosowane do oznaczania, to jednak wymaga dodatkowych przygotowań i nie zapewnia tej samej precyzji, co urządzenie krojcze. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do takich wniosków, obejmują mylenie funkcji narzędzi oraz niepełne zrozumienie ich zastosowań w kontekście produkcji. Właściwe oznaczanie punktów montażowych powinno być realizowane poprzez dedykowane urządzenia, które są zaprojektowane z myślą o tej specyficznej funkcji, co gwarantuje jakość i efektywność całego procesu produkcyjnego.

Pytanie 34

Jakiego rodzaju materiał krawiecki należy użyć do wykończenia wewnętrznej strony damskiego żakietu?

A. Podszewkę

B. Watolinę

C. Kamel

D. Włókninę

Podszewka jest kluczowym elementem wykończenia od wewnętrznej strony żakietu damskiego, gdyż pełni nie tylko funkcję estetyczną, ale także praktyczną. Stosowanie podszewki w żakietach pozwala na uzyskanie gładkiej i eleganckiej wewnętrznej powierzchni, co znacząco wpływa na komfort noszenia. Dodatkowo, podszewka chroni wierzchnie materiały przed uszkodzeniami, a także poprawia właściwości cieplne odzieży. W przypadku żakietów z materiałów delikatnych, takich jak wełna czy jedwab, zastosowanie podszewki jest wręcz niezbędne, aby uniknąć podrażnień skóry oraz zapewnić lepsze dopasowanie. Ponadto, różne typy podszewki, takie jak satynowe czy poliestrowe, mogą być wykorzystywane w zależności od rodzaju odzieży i pożądanych efektów wizualnych. Przy projektowaniu i szyciu żakietów, stosowanie podszewki jest uznawane za standard w branży, co podkreśla jej znaczenie w kontekście jakości i wykonania odzieży.

Pytanie 35

Ile wynosi norma zużycia tkaniny jedwabnej o szerokości 1,50 m, niezbędnej do uszycia sukienki o fasonie przedstawionym na rysunku, dla klientki o wymiarach
— opx — 88,0 cm
— obt — 92,0 cm
— długość sukienki — 80,0 cm
— długość rękawa — 60,0 cm

A. 154,0 cm

B. 220,0 cm

C. 140,0 cm

D. 242,0 cm

Odpowiedź 154,0 cm jest prawidłowa, ponieważ uwzględnia wszystkie istotne aspekty związane z produkcją odzieży. Przy obliczaniu normy zużycia tkaniny dla sukienki, należy wziąć pod uwagę długość sukienki, długość rękawów oraz zapas na szwy, co jest standardową praktyką w branży krawieckiej. Wymiar 80,0 cm to długość sukienki, natomiast 60,0 cm to długość rękawów. Biorąc pod uwagę, że tkanina ma szerokość 1,50 m, to 154,0 cm to długość, która pozwoli na swobodne ułożenie elementów sukienki, z zachowaniem odpowiednich odstępów na szwy i ewentualne poprawki. Dodatkowo, stosowanie odpowiednich norm zużycia tkaniny jest kluczowe w celu optymalizacji kosztów produkcji i minimalizacji odpadów. Dzięki tej praktyce, projektanci i krawcy mogą lepiej planować swoje zakupy materiałów, co pozwala na oszczędności oraz efektywne wykorzystanie zasobów.

Pytanie 36

Jaką maszynę należy wykorzystać do szycia elastycznych i rozciągliwych szwów montażowych?

A. Stębnową

B. Ryglówkę

C. Podszywarkę

D. Łańcuszkową

Podszywarka, ryglówka i stębnowa to maszyny, które mają swoje specyficzne zastosowania, ale nie są zoptymalizowane do szycia elastycznych, rozciągliwych szwów montażowych. Podszywarka jest używana głównie do wykańczania krawędzi materiałów oraz do szycia tkanin, ale jej konstrukcja nie oferuje wystarczającej elastyczności, aby efektywnie obsłużyć wymagania związane z rozciągającymi się materiałami. Szwów, które są wykonane na podszywarce, mogą nie wytrzymać rozciągania, co prowadzi do ich uszkodzenia. Ryglówka, z kolei, jest maszyną, która tworzy gęsty szew zabezpieczający krawędzie materiału, ale nie jest przystosowana do zapewnienia elastyczności. Szwów ryglowych używa się głównie do łączenia materiałów w miejscach, gdzie nie jest wymagane rozciąganie. Stębnowa maszyna, która służy do wykonywania prostych lub dekoracyjnych szwów, również nie spełnia wymogów elastyczności. Szycie tkanin elastycznych na stębnowej maszynie może prowadzić do pęknięcia szwu, co jest wynikiem braku odpowiedniej elastyczności. Podsumowując, błędne wybory tych maszyn wynikają z niepełnego zrozumienia ich funkcji i zastosowań w kontekście różnorodności tkanin oraz wymagań dotyczących szwów w odzieży. Właściwy dobór maszyny do szycia stanowi kluczowy aspekt procesu produkcyjnego, a znajomość ich właściwości jest niezbędna dla zapewnienia wysokiej jakości wyrobów odzieżowych.

Pytanie 37

Jakiej operacji technologicznej nie da się zrealizować na maszynie specjalistycznej z mechanizmem zygzakowym?

A. Wykończenia brzegu wyrobu

B. Przyszycia zamka błyskawicznego

C. Naszycia aplikacji na elemencie odzieży

D. Zamocowania kieszeni nakładanej

Przyszycie zamka błyskawicznego na maszynie specjalnej z mechanizmem zygzaka jest operacją, której nie można wykonać z uwagi na konstrukcję tej maszyny. Mechanizm zygzaka, charakteryzujący się ruchem w kształcie zygzaka, został zaprojektowany głównie do operacji takich jak wykańczanie brzegów, naszywanie aplikacji oraz zamocowanie kieszeni. W przypadku przyszycia zamka błyskawicznego wymagane jest precyzyjne prowadzenie materiału wzdłuż prostego szwu, co znacznie utrudnia zygzakowy ruch igły. Standardy branżowe określają, że do przyszywania zamków najlepiej stosować maszyny o regulowanym ustawieniu igły w linii prostej, które zapewniają równomierne i mocne przyszycie. W praktyce, aby efektywnie przyszyć zamek błyskawiczny, stosuje się również specjalne stopki oraz szwy, które umożliwiają idealne dopasowanie elementów odzieży. Dlatego w kontekście technologii szwalniczej, wiedza na temat odpowiednich maszyn i ich zastosowania jest kluczowa.

Pytanie 38

Aby naszyć skórzane łatki na dziecięcych dżinsach, które przetarły się na wysokości kolan, należy: brakujące elementy zastąpić skórzanymi.

A. rozpruć szwy wewnętrzne i zewnętrzne, wyciąć część nogawek przednich, uzupełnić

B. wykończyć brzegi łatek overlockiem, nafastrygować i nastębnować łatki na przody nogawek

C. spruć obręby, rozpruć szwy wewnętrzne oraz zewnętrzne, nastębnować łatki, zszyć i wykończyć nogawki

D. rozpruć kawałki szwów wewnętrznych, nałożyć i nastębnować łatki, zszyć oraz wykończyć szwy

Wybrana odpowiedź jest poprawna, ponieważ zgodnie z zasadami naprawy odzieży, aby skutecznie naszyć skórzane łatki na przetarcia w dżinsowych spodniach dziecięcych, istotne jest rozprucie szwów wewnętrznych, co umożliwia wygodne i precyzyjne umiejscowienie łatki. Następnie, po nałożeniu łatki, jej przyszycie za pomocą ściegu stębnowego zapewnia trwałość połączenia. Stębnówka jest preferowana w tym przypadku, ponieważ oferuje mocniejsze i bardziej elastyczne połączenie, co jest kluczowe przy użytkowaniu odzieży dziecięcej, która jest narażona na intensywne ruchy i naprężenia. Po zakończeniu szycia, wykończenie szwów zapobiega ich strzępieniu, co dodatkowo zwiększa żywotność naprawionego elementu. Przykładem dobrych praktyk może być stosowanie wysokiej jakości nici oraz skórzanych łatek, które są odporne na zużycie i dobrze współpracują z materiałem dżinsowym. Taka metodologia nie tylko wydłuża czas użytkowania odzieży, ale również zyskuje estetykę, co jest istotne w przypadku ubrań dziecięcych, gdzie wygląd ma znaczenie.

Pytanie 39

Osłona igły zainstalowana na maszynie stębnowej pełni podczas szycia rolę ochronną przed

A. przeszyciem palca.

B. wysuwaniem się igły z igielnicy.

C. przygnieceniem dłoni.

D. odpryśnięciem uszkodzonej igły.

Osłona igły na maszynie stębnowej pełni kluczową rolę w zapewnieniu bezpieczeństwa podczas szycia, chroniąc użytkownika przed możliwością przeszycia palca. Ta osłona jest zaprojektowana w taki sposób, aby ograniczyć ryzyko kontaktu między igłą a rękami osoby obsługującej maszynę. W kontekście standardów BHP w przemyśle tekstylnym oraz odzieżowym, zapewnienie odpowiednich zabezpieczeń na maszynach szyjących jest nie tylko zalecane, ale wręcz obowiązkowe. Przykładem mogą być regulacje dotyczące maszyn szyjących zawarte w normach ISO, które podkreślają konieczność stosowania takich osłon. W praktyce, użytkownik powinien zawsze sprawdzać, czy osłona jest prawidłowo zamocowana i nieuszkodzona przed rozpoczęciem szycia, co znacząco poprawia bezpieczeństwo pracy. Warto również pamiętać, że stosowanie osłon przyczynia się do zwiększenia efektywności pracy poprzez minimalizowanie rozpraszania uwagi, które może wystąpić w wyniku niebezpiecznych sytuacji związanych z przeszyciem.

Pytanie 40

Co może być powodem uszkodzeń oczek podczas łączenia elementów damskiej bluzki wykonanej z cienkiej dzianiny bawełnianej na maszynie overlock?

A. Niewłaściwie zamocowana igła.

B. Nieodpowiednie napięcie nitek igieł.

C. Źle dobrane ostrze igły.

D. Błędnie nawleczone nici.

Kiedy szyjesz, wybór właściwego ostrza igły ma ogromne znaczenie, zwłaszcza gdy pracujesz z cienkimi, bawełnianymi dzianinami. Musisz dopasować igłę do tkaniny, żeby nie uszkodzić oczek. Dla cienkich dzianin najlepiej sprawdzają się igły z drobniejszym ostrzem, bo one ładnie przeciągają nici przez materiał, nie powodując ich rozrywania. Jak użyjesz grubszej igły, to możesz narazić się na przerywanie nitek i zniszczenie struktury materiału. Warto też pamiętać o rodzaju nici, bo dobrze dobrana igła i nić to podstawa estetycznych i trwałych szwów. Fajnym pomysłem jest przetestowanie różnych igieł na kawałkach materiału, zanim zaczniesz właściwe szycie – to pozwoli ci zobaczyć, co najlepiej pasuje do twojego projektu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej