Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik ekonomista
Kwalifikacja: EKA.05 - Prowadzenie spraw kadrowo-płacowych i gospodarki finansowej jednostek organizacyjnych
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 09:17
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 09:19

Egzamin niezdany

Wynik: 10/40 punktów (25,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Kwotę podatku dochodowego od osób fizycznych należy obniżyć o opłaconą składkę na ubezpieczenie zdrowotne w wysokości

A. 9,76% podstawy na ubezpieczenie zdrowotne

B. 7,75% podstawy na ubezpieczenie zdrowotne

C. 9,00% podstawy na ubezpieczenie zdrowotne

D. 1,25% podstawy na ubezpieczenie zdrowotne

Poprawna odpowiedź to 7,75% podstawy na ubezpieczenie zdrowotne, ponieważ zgodnie z przepisami zawartymi w Ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy mają prawo pomniejszyć swój podatek dochodowy o wartość składki zdrowotnej, która wynosi 7,75% podstawy. Oznacza to, że jeśli osoba fizyczna uzyskuje dochody, może od swojego zobowiązania podatkowego odjąć tę część składki zdrowotnej, co wpływa na ostateczną wysokość podatku do zapłaty. Przykładowo, jeśli dochód roczny wynosi 100 000 zł, składka zdrowotna wyniesie 7 750 zł, co obniży podstawę opodatkowania. W praktyce tego rodzaju regulacje zmniejszają obciążenie podatkowe obywateli, a także promują korzystanie z publicznych usług zdrowotnych, co jest zgodne z polityką zdrowotną państwa. Warto również zwrócić uwagę, że odliczenie to ma na celu wsparcie osób, które regularnie opłacają składki zdrowotne, co jest zgodne z zasadami sprawiedliwości społecznej i równowagi podatkowej.

Pytanie 2

Do dobrowolnych elementów wynagrodzenia brutto pracownika należy

A. premię uznaniową

B. dodatek za pracę w godzinach nocnych

C. dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych

D. wynagrodzenie podstawowe

Nie wszystkie składniki wynagrodzenia brutto są dobrowolne. Na przykład dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych oraz dodatek za pracę w godzinach nocnych są elementami wynagrodzenia, które są regulowane przez przepisy prawa pracy. W sytuacji, gdy pracownik wykonuje pracę w nadgodzinach, przysługuje mu odpowiedni dodatek, co ma na celu rekompensatę za dodatkowy czas pracy oraz wpływa na równowagę między życiem zawodowym a prywatnym. Również wynagrodzenie zasadnicze jest składnikiem obowiązkowym, określonym w umowie o pracę, który stanowi podstawę wynagrodzenia pracownika. Często błędnym przekonaniem jest, że wszelkie dodatki i premie możemy klasyfikować jako dobrowolne, jednakże istotne jest, aby zrozumieć różnicę między elementami wynagrodzenia, które są obligatoryjne, a tymi, które są fakultatywne. Niezrozumienie tych zasad może prowadzić do nieprawidłowego naliczania wynagrodzenia oraz potencjalnych konfliktów z przepisami prawa pracy. W praktyce, każda organizacja powinna przestrzegać przepisów dotyczących wynagrodzeń, aby zapewnić zgodność z obowiązującymi normami oraz zminimalizować ryzyko prawne.

Pytanie 3

Zaliczka na podatek dochodowy i składka zdrowotna odliczana od podatku wyniesie

Fragment listy płac
Płaca brutto (zł)	Ubezpieczenie emerytalne (zł)	Ubezpieczenie rentowe (zł)	Ubezpieczenie chorobowe (zł)	Ubezpieczenie społeczne (razem) 13,71% (zł)	Podstawa wymiaru składki ubezpieczenia zdrowotnego (zł)	Koszty uzyskania przychodu (zł)
2 100,00	204,96	31,50	51,45	287,91	1 812,09	111,25
Stawka podatku (%)	Kwota wolna od podatku (zł)	Podatek (bez odliczenia kwoty wolnej) (zł)	Składka na ubezpieczenie zdrowotne 7,75% (zł)
18	46,33	306,18	140,44

A. zaliczka na podatek dochodowy 166,00 zł, składka zdrowotna 163,09 zł

B. zaliczka na podatek dochodowy 116,00 zł, składka zdrowotna 140,44 zł

C. zaliczka na podatek dochodowy 306,18 zł, składka zdrowotna 163,09 zł

D. zaliczka na podatek dochodowy 119,00 zł, składka zdrowotna 140,44 zł

Patrząc na dostępne odpowiedzi, widać, że popełniłeś kilka błędów, które prowadzą do mylnych wniosków. Wiele osób myli zaliczkę na podatek dochodowy z składkami zdrowotnymi i nie wie, że składka zdrowotna jest w pełni odliczana. Jeśli ktoś wybiera zaliczkę 166 zł, to chyba nie policzył dobrze dochodu brutto i kwoty wolnej, co może dawać zawyżone wyniki. Jeszcze te odpowiedzi z zaliczką 306,18 zł pokazują, że mogłeś coś pominąć lub mieć złe stawki podatkowe. W praktyce, brak znajomości zasad i złe podejście do obliczeń niestety prowadzi do błędnych decyzji finansowych. Dlatego tak ważne jest, żeby dobrze poznać przepisy i wiedzieć, jak poprawnie wszystko kalkulować, bo to może uchronić nas przed większymi problemami z urzędami skarbowymi.

Pytanie 4

Którego pracownika przedsiębiorca jako płatnik składek ma obowiązek obliczyć na bieżący miesiąc i wpłacić do ZUS składkę na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych?

A. Aleksandra Sztuka, 56 lat, zatrudniona na podstawie umowy o pracę od 10 lat

B. Alicja Piękna, 32 lata, zatrudniona na podstawie umowy o pracę, dwa miesiące temu wróciła do pracy po urlopie macierzyńskim

C. Jacek Czajka, 29 lat, zatrudniony na podstawie umowy o pracę od 5 lat

D. Adrian Lis, 62 lata, zatrudniony na podstawie umowy o pracę

Pozostałe odpowiedzi przedstawiają różne sytuacje zatrudnienia, które nie spełniają kryteriów do naliczenia składki na FGŚP. Aleksandra Sztuka, mimo długiego stażu pracy, nie jest objęta składką, jeśli jej wynagrodzenie nie przekracza wymaganego progu lub jeśli nie występuje ryzyko niewypłacalności pracodawcy. Podobnie, Adrian Lis, pomimo tego, że jest zatrudniony, może być w sytuacji, w której jego składka na FGŚP nie jest wymagana, na przykład z uwagi na świadczenia emerytalne, które mogą wpływać na obowiązki płatnika składek. Alicja Piękna, wracająca z urlopu macierzyńskiego, również nie jest objęta tą składką, jeśli jej umowa nie przewiduje takiej konieczności po powrocie do pracy. W kontekście obowiązków przedsiębiorcy, kluczowe jest zrozumienie, że składki na FGŚP mają na celu zabezpieczenie pracowników w przypadku niewypłacalności pracodawcy. Pracodawca musi zatem dokładnie analizować okoliczności zatrudnienia każdego pracownika, aby sprostać wymaganiom prawnym. Często popełnianym błędem jest zakładanie, że wszyscy pracownicy są objęci tymi samymi regulacjami, co prowadzi do nieprawidłowego odprowadzania składek i potencjalnych konsekwencji prawnych.

Pytanie 5

Z kwoty podatku dochodowego należnego od osób fizycznych można odjąć maksymalnie 7,75% podstawy wymiaru składki opłaconej na ubezpieczenie

A. emerytalne

B. chorobowe

C. rentowe

D. i zdrowotne

Odpowiedzi "chorobowe", "rentowe" oraz "emerytalne" są nieprawidłowe, ponieważ nie obejmują składek, które można odliczyć od podatku dochodowego od osób fizycznych. Składki chorobowe, rentowe i emerytalne są różnymi rodzajami składek ubezpieczeniowych, jednak w kontekście odliczeń podatkowych, tylko składki na ubezpieczenie zdrowotne mogą zostać odliczone według określonego procentu. Kolejnym typowym błędem jest mylenie tych składek z ubezpieczeniem zdrowotnym, co prowadzi do nieporozumień w zakresie przepisów podatkowych. Oprócz tego, podatnicy często nie zdają sobie sprawy, że składki na ubezpieczenie chorobowe, rentowe i emerytalne są obliczane i odprowadzane na innych zasadach, co wyklucza je z możliwości odliczeń od podstawy opodatkowania. W efekcie, podatnicy mogą nie korzystać z pełni przysługujących im ulg podatkowych, co może prowadzić do wyższych zobowiązań podatkowych, niż to konieczne. Zrozumienie różnicy między tymi składkami a składkami zdrowotnymi jest kluczowe dla efektywnego zarządzania zobowiązaniami podatkowymi i maksymalizacji korzyści z przysługujących odliczeń. Zaleca się, aby podatnicy dokładnie zapoznali się z przepisami oraz skonsultowali się z profesjonalnymi doradcami podatkowymi, aby uniknąć takich pomyłek.

Pytanie 6

Wydarzenia ekonomiczne w salonie kosmetycznym w listopadzie. Jaką kwotę dochodu osiągnięto w tym miesiącu w salonie kosmetycznym?

Zdarzenia gospodarczeKwota w złotych
Sprzedaż usług kosmetycznych10 400,00
Dopisanie odsetek od środków na rachunku bankowym przez bank100,00
Opłata czynszu za najem lokalu500,00
Zakup kosmetyków zużytych w salonie2 000,00

A. 10 500,00 zł

B. 8 000,00 zł

C. 10 400,00 zł

D. 8 400,00 zł

Odpowiedzi takie jak 10 500,00 zł, 8 400,00 zł oraz 10 400,00 zł są niepoprawne, ponieważ błędnie interpretują proces obliczania dochodu. Wiele osób uważa, że kwota przychodów jest równoznaczna z dochodem, co jest powszechnym błędem w myśleniu finansowym. Przy obliczeniach dochodu konieczne jest uwzględnienie nie tylko przychodów, ale także wszystkich kosztów związanych z działalnością. Przyjęcie, że dochód to po prostu suma przychodów, prowadzi do pominięcia kluczowego elementu, jakim są koszty, które mają wpływ na rzeczywisty zysk firmy. Jak pokazuje ten przykład, dochód w wysokości 10 500,00 zł byłby jedynie kwotą przychodów, a nie zyskiem netto, który jest rzeczywistym dochodem po uwzględnieniu kosztów operacyjnych. Dla salonu kosmetycznego, jak i każdej innej firmy, kluczowe jest zrozumienie tych różnic, aby nie tylko stosować się do zasad księgowości, ale także podejmować efektywne decyzje biznesowe. Błędy w rozumieniu finansów mogą prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak problemy z płynnością finansową czy nieprawidłowe planowanie budżetu. Dlatego ważne jest kształcenie się w zakresie podstaw finansów i rachunkowości, co pozwoli na lepsze zrozumienie i zarządzanie finansami swojej działalności.

Pytanie 7

Pan Kazimierz kupił od pana Adama, osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, używany samochód w cenie 15 000,00 zł. Cena zakupu samochodu jest zgodna z wartością rynkową. Korzystając z fragmentu ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, oblicz kwotę podatku od czynności cywilnoprawnych, którą powinien zapłacić nabywca samochodu do urzędu skarbowego.

Fragment ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.
(…)
Art. 7
1. Stawki podatku wynoszą: 1) od umowy sprzedaży: a) nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym 2% b) innych praw majątkowych 1%.
(…)

A. 300 zł

B. 280 zł

C. 20 zł

D. 150 zł

Odpowiedzi takie jak 280 zł, 150 zł oraz 20 zł wynikają z błędnych obliczeń i nieprawidłowego zrozumienia zasad obowiązujących w podatku od czynności cywilnoprawnych. Możliwe, że osoby udzielające takich odpowiedzi zinterpretowały stawkę podatkową niewłaściwie lub zastosowały nieodpowiednie wartości do obliczeń. Warto pamiętać, że stawka podatku dla umowy sprzedaży używanego samochodu wynosi dokładnie 2%, co oznacza, że każdy inny wynik jest wynikiem błędnego myślenia o tym, jak oblicza się podatki. Dla przykładu, 280 zł mogłoby sugerować, że ktoś pomylił stawkę lub zastosował złą kwotę bazową. Odpowiedzi 150 zł oraz 20 zł wskazują na rażące nieporozumienia w zakresie obliczeń procentowych. Często zdarza się, że osoby nie rozumieją, że w podatku od czynności cywilnoprawnych nie przysługuje ulga ani zwolnienie dla zakupu używanych pojazdów. Prawidłowe zrozumienie przepisów jest kluczowe, aby uniknąć błędów, które mogą prowadzić do niepotrzebnych komplikacji i kosztów. Warto zatem przeanalizować przepisy prawa oraz skorzystać z dostępnych źródeł wiedzy, aby lepiej orientować się w obowiązkach podatkowych związanych z takimi transakcjami.

Pytanie 8

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, która dnia 17 marca 2017 roku złożyła w urzędzie skarbowym deklarację podatkową CIT-8 informującą o wysokości dochodu uzyskanego w 2016 roku, jest zobowiązana do przechowywania tej deklaracji

A. do 31 marca 2022 r.

B. do 31 marca 2021 r.

C. do 31 grudnia 2022 r.

D. do 31 grudnia 2021 r.

Odpowiedzi wskazujące inne terminy przechowywania dokumentów wynikają z niepełnego zrozumienia przepisów dotyczących archiwizacji dokumentacji podatkowej. Na przykład, odpowiedź sugerująca termin "do 31 marca 2022 r." jest błędna, ponieważ nie uwzględnia pełnego pięcioletniego okresu przechowywania, który zaczyna się od końca roku, w którym złożono zeznanie. Użycie daty końcowej w marcu jest mylące, ponieważ nie odnosi się do kluczowego aspektu zakończenia roku obrotowego, co jest fundamentalne w kontekście przepisów podatkowych. Podobnie, odpowiedź sugerująca termin "do 31 grudnia 2021 r." również ignoruje wymóg pięcioletniego zachowania dokumentacji, co może prowadzić do nieprzyjemnych konsekwencji w przypadku kontroli skarbowej. Natomiast odpowiedź z terminem "do 31 marca 2021 r." zupełnie nie odnosi się do aktualnych przepisów, co może wskazywać na brak wiedzy o podstawowych zasadach dotyczących archiwizacji dokumentów. Typowym błędem myślowym jest skupienie się na krótszych okresach przechowywania, co może wynikać z nieaktualnych informacji lub niedostatecznej znajomości przepisów. Warto więc zwrócić uwagę na obowiązujące normy prawne i dobre praktyki w zakresie przechowywania dokumentacji, aby uniknąć problemów związanych z niezgodnością z przepisami i ewentualnymi sankcjami ze strony organów skarbowych.

Pytanie 9

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 10

Gdy umowa o pracę została zakończona z pracownikiem z dniem 30.11.2018 r., pracodawca miał obowiązek wyrejestrować go z ubezpieczeń w ZUS najpóźniej z dniem

A. 07.12.2018 r.

B. 01.12.2018 r.

C. 30.11.2018 r.

D. 15.12.2018 r.

Wybór daty 30.11.2018 r. jako dnia wyrejestrowania pracownika z ubezpieczeń jest błędny, gdyż sugeruje, że pracodawca mógłby dokonać wyrejestrowania w dniu, w którym umowa o pracę została rozwiązana. W rzeczywistości, zgodnie z przepisami prawa, wyrejestrowanie z ubezpieczeń następuje z dniem następującym po ustaniu zatrudnienia. Dlatego, w przypadku rozwiązania umowy 30.11.2018 r., prawidłowym terminem wyrejestrowania jest 01.12.2018 r. Odpowiedź, która wskazuje na datę 15.12.2018 r., również jest nieprawidłowa, ponieważ stawia pracownika w stanie ubezpieczenia przez niesłusznie przedłużony czas po ustaniu umowy. Może to prowadzić do nieprawidłowości w obliczeniach składek, które powinny być przekazywane do ZUS. Z kolei odpowiedź wskazująca na 07.12.2018 r. dodatkowo wprowadza zamieszanie co do terminu, w którym pracodawca zobowiązany jest do zgłoszenia zmian w ubezpieczeniach, co jest podstawowym obowiązkiem w zarządzaniu kadrami. Takie błędne podejście do terminów wyrejestrowania nie tylko narusza przepisy prawa, ale także może prowadzić do konsekwencji finansowych dla pracodawcy, takich jak kary za nieterminowe zgłoszenia czy problemy z przyszłymi roszczeniami pracowników. Dlatego kluczowe jest ścisłe przestrzeganie terminów wyrejestrowania, aby zapewnić zgodność z obowiązującymi przepisami oraz dobre praktyki w obszarze zarządzania kadrami.

Pytanie 11

Pracownik był na zwolnieniu lekarskim z powodu wypadku przy pracy od 01.06.2015 r. do 15.06.2015 r. Jego średnie miesięczne wynagrodzenie brutto, obliczone na podstawie ostatnich 12 miesięcy przed miesiącem wystąpienia niezdolności do pracy, po odjęciu składek na ubezpieczenia społeczne wynosiło 3 000,00 zł. Jaką kwotę zasiłku chorobowego brutto otrzyma pracownik za czerwiec 2015 r.?

A. 1 500,00 zł

B. 2 400,00 zł

C. 3 000,00 zł

D. 1 200,00 zł

W przypadku niepoprawnych odpowiedzi zauważa się typowe błędy w obliczeniach oraz zrozumieniu zasad przyznawania zasiłku chorobowego. Odpowiedzi rzędu 2 400,00 zł, 1 200,00 zł czy 3 000,00 zł nie uwzględniają kluczowych zasad dotyczących obliczania zasiłku chorobowego. Przykładowo, kwota zasiłku chorobowego nie może przekraczać ustalonej wartości, co często bywa mylnie interpretowane. Ponadto, każdy z tych błędnych wyników opiera się na błędnych proporcjach lub założeniach dotyczących wynagrodzenia, co prowadzi do nieprawidłowych konkluzji. Dla niektórych użytkowników może być także mylące, gdyż błędnie przyjmują, że zasiłek chorobowy jest równy 100% ich wynagrodzenia, co nie jest zgodne z przepisami. Warto także pamiętać, że zasiłek chorobowy przysługuje na określony czas i ma na celu wsparcie finansowe w czasie niezdolności do pracy. Użytkownicy powinni uświadomić sobie, że zrozumienie zasad obliczania zasiłków jest istotne nie tylko z punktu widzenia prawa, ale także dla ich codziennego funkcjonowania. Właściwe przyswojenie tych informacji pomoże uniknąć problemów z finansami w przypadku choroby lub wypadku.

Pytanie 12

Pracownik (lat 28) w 2020 roku uzyskał dochód w wysokości 6 500,00 zł, ponieważ świadczył pracę tylko przez dwa miesiące. Był to jedyny dochód jaki osiągnął w tym roku. Którą kwotę zmniejszającą podatek mógł uwzględnić w zeznaniu rocznym PIT-37, obliczając należny podatek dochodowy za 2020 rok?

Podstawa obliczenia podatku		Kwota zmniejszająca podatek odliczana w rocznym obliczeniu podatku lub zeznaniu
ponad	do
	8 000 zł	1 360 zł
8 000 zł	13 000 zł	1 360 zł - [834,88 zł × (podstawa obliczenia podatku - 8 000 zł) : 5 000 zł]
13 000 zł	85 528 zł	525,12 zł
85 528 zł	127 000 zł	525,12 zł - [525,12 zł × (podstawa obliczenia podatku - 85 528 zł) : 41 472 zł]
127 000 zł		brak kwoty zmniejszającej podatek

A. 8 000,00 zł

B. 87,52 zł

C. 525,12 zł

D. 1 360,00 zł

Wybór kwoty 525,12 zł wskazuje na niedostateczne zrozumienie przepisów dotyczących kwot zmniejszających podatek dochodowy. Kwota ta nie jest uznawana za zwiększenie ulg podatkowych w przypadku dochodu osiąganego poniżej 8 000,00 zł. Odpowiedzi wskazujące na 1 360,00 zł oraz 8 000,00 zł są związane z różnymi interpretacjami progu dochodowego w kontekście ulg podatkowych. Należy przypomnieć, że ulga podatkowa jest z definicji związana z rzeczywistym stanem dochodowym podatnika. W sytuacji, gdy dochód wynosi 6 500,00 zł, pełna kwota zmniejszająca podatek powinna być stosowana, co oznacza, że wybór 1 360,00 zł jest właściwy. Odpowiedzi na poziomie 525,12 zł mogą wynikać z nieporozumienia co do obliczeń związanych z zaliczeniem ulg oraz skomplikowanej struktury podatkowej. Często pojawia się również błędne założenie, że kwoty te mają zastosowanie w różnych przedziałach dochodowych, co nie znajduje potwierdzenia w przepisach. Zrozumienie zasadności ulg podatkowych oraz ich poprawnego zastosowania w zeznaniach rocznych jest kluczowe dla każdego podatnika, a informowanie się o aktualnych przepisach oraz konsultowanie się z doradcami podatkowymi może znacząco ułatwić ten proces.

Pytanie 13

Pani Jadwiga Kowalczyk jest właścicielką nieruchomości użytkowanej w celach mieszkalnych, w skład której wchodzą grunty o powierzchni 1 500 m² oraz dom jednorodzinny o powierzchni całkowitej 250 m². Ile wyniósł podatek od nieruchomości za bieżący rok obliczony na podstawie stawek zapisanych w tabeli?

Stawki podatku od nieruchomości obowiązujące w bieżącym roku
Przedmiot opodatkowania		Stawka (w zł)
od gruntów	związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, bez względu na sposób zakwalifikowania w ewidencji gruntów i budynków	0,94 zł od 1 m² powierzchni
od gruntów	pozostałych, w tym zajętych na prowadzenie odpłatnej statutowej działalności pożytku publicznego przez organizacje pożytku publicznego	0,49 zł od 1 m² powierzchni
od budynków lub ich części	mieszkalnych	0,79 zł od 1 m² powierzchni użytkowej
od budynków lub ich części	związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz od budynków mieszkalnych lub ich części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej	23,47 zł od 1 m² powierzchni użytkowej

A. 5 868,00 zł

B. 608,00 zł

C. 858,00 zł

D. 933,00 zł

Odpowiedź 933,00 zł jest poprawna, ponieważ obliczenia podatku od nieruchomości opierają się na ustalonych stawkach podatkowych dla gruntów oraz budynków mieszkalnych. W tym przypadku, grunty o powierzchni 1 500 m² są objęte stawką wynoszącą 0,94 zł/m², co daje 1 410 zł. Natomiast dom jednorodzinny o powierzchni 250 m², zgodnie z obowiązującą stawką 0,79 zł/m², generuje podatek w wysokości 197,50 zł. Sumując te wartości, otrzymujemy 1 607,50 zł. Warto zauważyć, że właściwe obliczenie podatku jest kluczowe w zarządzaniu nieruchomościami, gdyż pozwala na dokładne planowanie budżetu oraz uniknięcie ewentualnych kar za błędne wyliczenia. Dobrą praktyką jest regularne aktualizowanie informacji o stawkach podatkowych oraz monitorowanie zmian w przepisach prawa, co może wpłynąć na wysokość zobowiązań podatkowych.

Pytanie 14

Osoba fizyczna prowadzi sklep detaliczny od 01.01.2014 i od tego momentu zgłosiła się jako czynny podatnik podatku VAT. prowadzi sprzedaż towarów objętych stawkami podatku VAT 23% i 8%. Podatnik nie prowadzi ewidencji sprzedaży dla osób fizycznych na podstawie kasy fiskalnej. Do ustalania kwoty podatku VAT należnego wykorzystuje metodę struktury zakupów zgodnie z art 84 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. W styczniu 2014 r.:
1) Sklep zakupił towary przeznaczone do dalszej odsprzedaży według specyfikacji:
- wartość zakupów opodatkowana stawką 23% - 15 000 zl brutto,
- wartość zakupów opodatkowana stawką 8% - 15 000 zl brutto.

2) Sklep dokonał ogółem sprzedaży opodatkowanej stawkami 23% i 8% na 20 000 zł brutto.

Podatek VAT należny ze sprzedaży towarów objętych stawką 23% wykazanych w deklaracji VAT 7 za miesiąc styczeń 2014 r. wynosi

Fragment ustawy z dnia 11 marca 2004 o podatku od towarów i usług.
(…)
Art. 146b
W przypadku świadczenia przez podatnika usług, w tym w zakresie handlu i gastronomii, w okresie, o którym mowa w art. 146 a, kwota podatku należnego, na potrzeby art. 85, jest obliczana jako iloczyn wartości dostawy i stawki:
1) 18,70% -	dla towarów i usług objętych stawką podatku 23%;
2) 7,41% -	dla towarów i usług objętych stawką podatku 8%
(…)

A. 2 805 zł

B. 741 zł

C. 1 870 zł

D. 3 740 zł

Wybór błędnej odpowiedzi na to pytanie może wynikać z kilku typowych nieporozumień dotyczących obliczania podatku VAT. Często błędnie przyjmuje się za podstawę całkowitą wartość brutto sprzedaży, nie uwzględniając podziału na poszczególne stawki VAT. W istocie, aby wyliczyć podatek VAT należny na poziomie 23%, należy najpierw oddzielić wartości netto sprzedaży dla tej konkretnej stawki. Zastosowanie błędnej stawki VAT, jak np. stawki 8% dla całkowitej wartości, prowadzi do znacznego zaniżenia obliczeń. Również nieprawidłowe jest dodawanie wartości podatków dla różnych stawek, co prowadzi do uzyskania nieadekwatnych wyników. W praktyce, kluczowe jest, aby zrozumieć, że każdy rodzaj towaru podlega innej stawce i w związku z tym wymaga osobnego podejścia do obliczeń podatku VAT. Niezrozumienie tego procesu może skutkować nie tylko błędnymi zeznaniami podatkowymi, ale również konsekwencjami prawnymi. Właściwe podejście do ustalania kwoty podatku VAT wymaga staranności i znajomości przepisów, co jest fundamentem dla każdego przedsiębiorcy i jego działalności.

Pytanie 15

Osoby opłacające składki mają obowiązek zgłoszenia pracownika do ubezpieczeń społecznych oraz zdrowotnych w określonym terminie?

A. 14 dni od rozpoczęcia zatrudnienia

B. 3 dni od podpisania umowy

C. 30 dni od daty powstania obowiązku ubezpieczenia

D. 7 dni od dnia zatrudnienia

Sformułowania dotyczące zgłaszania pracowników w innych terminach, takich jak 14 dni od nawiązania stosunku pracy, 3 dni od zawarcia umowy czy 30 dni od daty powstania obowiązku ubezpieczenia, wynikają z nieporozumienia w zakresie obowiązujących regulacji prawnych. Chociaż terminy te mogą wydawać się sensowne, nie odpowiadają one rzeczywistym wymaganiom, jakie nakłada polskie prawo. Ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych jednoznacznie określa, że zgłoszenie do ubezpieczeń powinno nastąpić nie później niż 7 dni od daty zatrudnienia. Użycie błędnych dat w obliczeniach może prowadzić do opóźnień w przysługujących świadczeniach, co negatywnie wpływa na sytuację finansową pracowników oraz ich komfort psychiczny. Typowym błędem jest mylenie momentu zawarcia umowy z faktycznym dniem rozpoczęcia pracy, co może prowadzić do fałszywego przekonania, że zgłoszenie należy przeprowadzić na wcześniejszym etapie. Takie niedopatrzenia mogą również przyczynić się do poważnych problemów w przypadku kontroli przeprowadzanych przez ZUS, gdzie nieprawidłowości mogą skutkować nałożeniem kar. Pracodawcy powinni być świadomi tych rygorów i zainwestować w odpowiednie procedury oraz szkolenia, aby unikać takich pomyłek.

Pytanie 16

W rachunku do umowy zlecenia składka zdrowotna potrącona od przychodu ogółem zleceniobiorcy, który nie pozostaje w stosunku pracy ze zleceniodawcą, wynosi

Przychód ogółem zleceniobiorcy	2 000,00 zł
Koszty uzyskania przychodu 20%	400,00 zł
Składki na ubezpieczenia społeczne	0,00 zł
Składka zdrowotna 7,75%	?
Składka zdrowotna 9%	?

A. 180 zł

B. 155 zł

C. 186 zł

D. 144 zł

Wybór innych odpowiedzi, takich jak 155 zł, 186 zł czy 144 zł, opiera się na błędnych założeniach dotyczących obliczania składki zdrowotnej. Zasadniczym błędem jest nieprawidłowe zrozumienie, jak składka zdrowotna jest naliczana w odniesieniu do przychodu brutto zleceniobiorcy. Składka zdrowotna w wysokości 9% powinna być obliczana bezpośrednio z przychodu brutto, co w tym przypadku wynosi 2000 zł. Odpowiedzi takie jak 155 zł mogą wynikać z błędnego zrozumienia obliczeń lub zastosowania niewłaściwego procentu, co prowadzi do zaniżenia wartości składki. Analogicznie, odpowiedzi 186 zł oraz 144 zł mogą wynikać z pomyłek w obliczeniach lub mylnego założenia, że składka zdrowotna jest naliczana w inny sposób niż wskazuje to prawo. Ważne jest, aby zawsze weryfikować źródła informacji oraz stosować się do aktualnych regulacji dotyczących składek, aby unikać tego rodzaju pomyłek. Zrozumienie zasad obliczania składek zdrowotnych jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania finansami oraz uniknięcia konsekwencji prawnych.

Pytanie 17

Podatnik zapłacił 10.05.2017 r. składki na:
- ubezpieczenia społeczne przedsiębiorcy 812,61 zł,
- Fundusz Pracy 62,67 zł.

Na podstawie przedstawionych informacji podstawa opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych według stawki 5,5% wyniesie

Podsumowanie ewidencji przychodów za maj 2017 r.
Kwota przychodu opodatkowana wg stawki 3%	Kwota przychodu opodatkowana wg stawki 5,5%	Przychody ogółem
11 000,00 zł	9 000,00 zł	20 000,00 zł

A. 8 635,00 zł

B. 8 597,00 zł

C. 8 634,00 zł

D. 9 000,00 zł

Wybór jednej z nieprawidłowych odpowiedzi może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia zasad obliczania podstawy opodatkowania ryczałtem. Często popełnianym błędem jest nieuwzględnienie proporcji składek na ubezpieczenia społeczne, co prowadzi do zawyżenia kwoty podstawy opodatkowania. Na przykład, wiele osób może błędnie sądzić, że wystarczy odjąć całkowite składki od przychodu, nie rozumiejąc, że tylko część tych składek powinna być uwzględniona w obliczeniach. Takie podejście może prowadzić do niewłaściwego oszacowania podstawy opodatkowania, co z kolei może wpłynąć na wysokość należnych podatków. Ponadto, w przypadku uwzględnienia błędnych wartości, na przykład przyjęcia niewłaściwej kwoty przychodu, można uzyskać diametralnie różne wyniki. Kluczowe jest, aby pamiętać, że każda składka na ubezpieczenia społeczne i Fundusz Pracy ma swoje specyficzne zasady dotyczące odliczeń, które powinny być dokładnie analizowane w kontekście całkowitych przychodów przedsiębiorstwa. Ignorowanie tych zasad w prowadzeniu ksiąg rachunkowych może prowadzić do poważnych problemów podatkowych w przyszłości.

Pytanie 18

Podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wynosi 1 000 zł. Wskaż, które kwoty składek na ubezpieczenia społeczne finansowane są przez pracownika.

A.	Ubezpieczenie emerytalne	Ubezpieczenie rentowe	Ubezpieczenie chorobowe
A.	97,60 zł	80,00 zł	24,50 zł
B.	Ubezpieczenie emerytalne	Ubezpieczenie rentowe	Ubezpieczenie chorobowe
B.	195,20 zł	80,00 zł	24,50 zł
C.	Ubezpieczenie emerytalne	Ubezpieczenie rentowe	Ubezpieczenie chorobowe
C.	195,20 zł	15,00 zł	24,50 zł
D.	Ubezpieczenie emerytalne	Ubezpieczenie rentowe	Ubezpieczenie chorobowe
D.	97,60 zł	15,00 zł	24,50 zł

A. B.

B. D.

C. A.

D. C.

Odpowiedź D jest poprawna, ponieważ wskazuje na kwoty składek na ubezpieczenia społeczne, które są obliczane na podstawie podanej podstawy wymiaru wynoszącej 1 000 zł oraz aktualnych stawek procentowych. W kontekście ubezpieczeń społecznych w Polsce, pracownik jest zobowiązany do opłacania składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe. Przykładowo, przy podstawie 1 000 zł, składka na ubezpieczenie emerytalne wynosi 19,52%, co daje 195,20 zł, natomiast składka rentowa wynosi 8%, co przekłada się na 80 zł. Zrozumienie tych obliczeń jest kluczowe dla osób zajmujących się kadrami i płacami, ponieważ pozwala na prawidłowe naliczanie wynagrodzeń oraz składek. Warto również pamiętać, że prawidłowe obliczanie składek ma wpływ na przyszłe świadczenia emerytalne pracowników, dlatego ważne jest, aby dbać o dokładność tych wyliczeń i stosować aktualne stawki składek zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa.

Pytanie 19

Na podstawie fragmentu listy płac, określ podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne.

EMKA sp. z o.o. w Łodzi	INDYWIDUALNA LISTA PŁAC nr 05/2013 z dnia 31.05.2013 r.
Imię i nazwisko pracownika: Julia Wesołowska
Tytuł wypłaty: wynagrodzenia za miesiąc maj 2013 r.
Wynagrodzenie zasadnicze	3 200,00
Podstawa wymiaru składek ubezpieczeń społecznych	3 200,00
Składka na ubezpieczenie emerytalne 9,76%	312,32
Składka na ubezpieczenie rentowe 1,5%	48,00
Składka na ubezpieczenie chorobowe 2,45%	78,40
Razem składki na ubezpieczenie społeczne finansowane przez ubezpieczonego 13,71%	438,72
Koszty uzyskania przychodu	111,25
Podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne	................

A. 3088,75 zł

B. 2 650,03 zł

C. 2 761,28 zł

D. 3 200,00 zł

Niepoprawne odpowiedzi, takie jak 2 650,03 zł, 3 088,75 zł i 3 200,00 zł, wynikają z niepełnego zrozumienia procesu obliczania podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne. W przypadku pierwszej odpowiedzi, 2 650,03 zł, błędne może być pominięcie elementu, jakim są składki na ubezpieczenia społeczne. Przykładowo, jeżeli przyjmiemy, że wynagrodzenie zasadnicze to 3 200,00 zł, a nie uwzględnimy składek na ubezpieczenia, otrzymujemy niewłaściwy wynik. Analogicznie, w przypadku 3 088,75 zł, mogło dojść do błędnego założenia dotyczącego wysokości składek, co prowadzi do zawyżenia podstawy wymiaru. Ostatnia opcja, 3 200,00 zł, jest całkowicie błędna, ponieważ nie uwzględnia odliczenia składek na ubezpieczenia społeczne, co jest kluczowe w poprawnym ustaleniu podstawy. Warto w tym miejscu podkreślić, że zgodnie z aktualnymi regulacjami prawnymi, obliczanie składek na ubezpieczenie zdrowotne wymaga rzetelnego podejścia do analizy wynagrodzeń oraz kosztów ponoszonych przez pracownika. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do niepoprawnych wniosków, często wynikają z braku znajomości przepisów dotyczących ubezpieczeń społecznych lub z niedostatecznej analizy danych płacowych. Dlatego też kluczowe jest, aby osoby zajmujące się obliczeniami wynagrodzeń czy księgowością miały solidną wiedzę z zakresu prawa pracy i zasad ustalania podstawy wymiaru składek.

Pytanie 20

Korzystając z danych zawartych w tabeli, oblicz ile wyniesie podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe dla Jana Kosa za listopad 2016 r.

Wynagrodzenie brutto Jana Kosa osiągnięte ze stosunku pracy w okresie od stycznia do października 2016 r.	114 000 zł
Wynagrodzenie brutto Jana Kosa za listopad 2016 r.	10 000 zł
Kwota ograniczenia rocznej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe w 2016 r.	121 650 zł

A. 7 650,00 zł

B. 10 000,00 zł

C. 2 350,00 zł

D. 17 650,00 zł

Błędne odpowiedzi wskazują na nieporozumienia związane z interpretacją zasad obliczania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Wysokie kwoty, takie jak 10 000 zł czy 17 650 zł, mogą wynikać z mylnego założenia, że wynagrodzenia za listopad powinny być sumowane z innymi miesiącami bez uwzględnienia rocznego limitu. Osoby udzielające takich odpowiedzi mogą nie brać pod uwagę, że składki emerytalne i rentowe mają swoje górne granice, które nie mogą być przekraczane. W rzeczywistości, roczna podstawa wymiaru składek jest ograniczona przez przepisy prawne, co oznacza, że należy uwzględniać wcześniejsze wynagrodzenia, aby obliczyć, jaka kwota może być przeznaczona na składki za dany miesiąc. Takie myślenie może prowadzić do niezgodności z przepisami i potencjalnych problemów podczas audytów finansowych. Pracodawcy powinni być świadomi regulacji prawnych dotyczących składek oraz systematycznie analizować wynagrodzenia swoich pracowników, aby zapewnić zgodność z prawem oraz efektywność finansową swojej działalności.

Pytanie 21

Jakie wydatki nie są kosztami uzyskania przychodu w danym okresie, zapisanymi w podatkowej księdze przychodów i rozchodów?

A. Kwota usług telekomunikacyjnych, które zostały zakupione

B. Kwota nabytych towarów handlowych oraz materiałów według cen zakupu

C. Odsetki zapłacone od zaciągniętego kredytu bankowego

D. Odsetki zapłacone za opóźnienie w związku z nieterminową wpłatą podatku od towarów i usług

Wartość zakupionych towarów handlowych oraz materiałów w cenach zakupu, wartość zakupionych usług telekomunikacyjnych i zapłacone odsetki od zaciągniętego kredytu bankowego to wydatki, które mogą być uznawane za koszty podatkowe w odpowiednich okolicznościach. Zakup towarów handlowych oraz materiałów jest fundamentalnym kosztem działalności gospodarczej, ponieważ są one niezbędne do prowadzenia sprzedaży i generowania przychodów. Wartości te są ewidencjonowane w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, co jest zgodne z zasadami rachunkowości i przepisami prawa podatkowego. Podobnie, usługi telekomunikacyjne, takie jak opłaty za telefon czy internet, są kosztem ogólnym, który można odliczyć od podstawy opodatkowania, o ile są związane z działalnością gospodarczą. Co więcej, odsetki od kredytów bankowych mogą być również uznawane za koszty uzyskania przychodu, pod warunkiem, że kredyt został zaciągnięty na cele związane z działalnością przedsiębiorstwa. Jednakże, istnieje nieporozumienie, że wszystkie wydatki związane z działalnością są automatycznie kosztami podatkowymi. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że wydatki muszą spełniać określone kryteria, aby mogły być uznane za koszty uzyskania przychodu. W związku z tym, nieprawidłowe podejście do klasyfikacji kosztów może prowadzić do błędnych deklaracji podatkowych i potencjalnych konsekwencji prawnych.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 23

Osoba zatrudniona na 1/2 etatu w systemie czasowym z dodatkiem przepracowała w grudniu 20 dni po 4 godziny dziennie według obowiązującej normy czasu pracy. Jakie będzie wynagrodzenie brutto tej osoby za grudzień, jeśli stawka za godzinę wynosi 25,00 zł, a dodatek to 20%?

A. 1 600,00 zł

B. 2 000,00 zł

C. 4 000,00 zł

D. 2 400,00 zł

Analizując błędne odpowiedzi, można zauważyć różne pułapki myślowe prowadzące do nieprawidłowych konkluzji. Niektórzy mogą pomylić całkowity czas pracy z podstawowym wynagrodzeniem, uznając, że 80 godzin pracy w grudniu to już gotowe wynagrodzenie bez uwzględnienia premii. W przypadku opcji 4 000,00 zł, osoba obliczająca mogła błędnie pomnożyć liczbę godzin przez stawkę, jednak pominięcie dodatku premii lub błędne obliczenia prowadzi do nieprawidłowego wyniku. Z kolei w przypadku 1 600,00 zł, ktoś mógł obliczyć zbyt niską stawkę godzinową lub zredukować liczbę przepracowanych godzin. Brak zrozumienia mechanizmu działania premii procentowych oraz ich wpływu na całkowite wynagrodzenie to kolejny czynnik, który może wprowadzać w błąd. Prawidłowe podejście do obliczenia wynagrodzenia powinno opierać się na ścisłym zrozumieniu elementów składowych płacy, takich jak wynagrodzenie podstawowe i premie, które są standardowym rozwiązaniem w systemach motywacyjnych. Dobrą praktyką jest także prowadzenie dokładnej ewidencji czasu pracy, co umożliwia precyzyjne obliczenia wynagrodzeń oraz ich zgodność z obowiązującymi przepisami prawa pracy.

Pytanie 24

Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą w Polsce mają możliwość wybrania formy opodatkowania dochodu/przychodu z tytułu prowadzonej działalności. Wybierz, które są to możliwości.

A.	opodatkowanie dochodu na zasadach ogólnych skalą podatkową opodatkowanie dochodu na zasadach ogólnych liniową stawką 19% opodatkowanie przychodu stawkami ryczałtu opodatkowanie zryczałtowane wg karty podatkowej
B.	opodatkowanie dochodu w formie ryczałtu ewidencjonowanego opodatkowanie dochodu na zasadach ogólnych liniową stawką 19% opodatkowanie zryczałtowane wg karty podatkowej
C.	opodatkowanie przychodów na zasadach ogólnych liniową stawką 19% opodatkowanie zryczałtowane wg karty podatkowej opodatkowanie dochodu na zasadach ogólnych skalą podatkową
D.	opodatkowanie przychodu na zasadach ogólnych skalą podatkową opodatkowanie dochodu na zasadach ogólnych liniową stawką 19% opodatkowanie przychodu stawkami ryczałtu

A. B.

B. A.

C. D.

D. C.

Odpowiedź A jest poprawna, ponieważ przedstawia wszystkie formy opodatkowania, które są dostępne dla osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą w Polsce. Opodatkowanie na zasadach ogólnych, które stosuje skalę podatkową, jest jedną z najpopularniejszych opcji, która pozwala na wykorzystanie kwoty wolnej od podatku oraz progresywnej stawki podatkowej, co może być korzystne dla osób o niższych dochodach. Opodatkowanie liniową stawką 19% jest z kolei rozwiązaniem, które przyciąga przedsiębiorców osiągających wyższe dochody, gdyż umożliwia im stabilność podatkową. Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych to forma korzystna dla małych przedsiębiorstw z prostą strukturą przychodów, gdzie kluczowe jest uproszczenie rozliczeń. Wreszcie, karta podatkowa, choć mniej popularna, jest jeszcze jedną możliwością, która łączy w sobie elementy prostoty obliczeń z możliwością uproszczenia obowiązków księgowych. Znajomość tych form opodatkowania jest kluczowa dla każdego przedsiębiorcy, ponieważ pozwala na dokonanie świadomego wyboru, który będzie najlepiej odpowiadał specyfice prowadzonej działalności oraz przewidywanym dochodom.

Pytanie 25

Płatnik miał obowiązek przesłać do urzędu skarbowego informację PIT-11 za rok 2019 w formie elektronicznej do

A. 30 kwietnia 2020 roku

B. 15 lutego 2020 roku

C. 02 marca 2020 roku

D. 31 stycznia 2020 roku

Wybór daty 02 marca 2020 roku jest błędny, ponieważ nie odpowiada on obowiązującym przepisom prawa podatkowego. Płatnicy zobowiązani są do złożenia informacji PIT-11 do 31 stycznia następnego roku, co oznacza, że daty po tym terminie są nieakceptowalne. Termin 15 lutego 2020 roku również nie jest poprawny, gdyż wciąż pozostaje on po ustawowym terminie. Dla osób zajmujących się księgowością, istotnym aspektem jest znajomość terminów składania deklaracji podatkowych, co jest kluczowe w zapewnieniu prawidłowości rozliczeń. Ponadto, wybór daty 30 kwietnia 2020 roku sugeruje niedostateczne zrozumienie zasad rządzących terminami podatkowymi. Takie podejście może prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak opóźnienia w obliczaniu zobowiązań podatkowych czy nałożenie kar za nieterminowe złożenie obowiązujących dokumentów. Zrozumienie i przestrzeganie terminów jest nie tylko wymogiem prawnym, ale także istotnym elementem dobrej praktyki w zarządzaniu finansami przedsiębiorstwa.

Pytanie 26

Kobieta, która urodziła dziecko 21 listopada 2021 r., nabyła prawo do zasiłku macierzyńskiego. Ustalona kwota podstawy wymiaru zasiłku macierzyńskiego to 5 580,00 zł. Jaką wysokość zasiłku macierzyńskiego otrzyma za listopad 2021 r., jeżeli nie złożyła wniosku o urlop rodzicielski od razu po zakończeniu urlopu macierzyńskiego w pełnym wymiarze?

A. 1 116,00 zł

B. 5 580,00 zł

C. 1 860,00 zł

D. 1 488,00 zł

Wybór innych kwot zasiłku macierzyńskiego wynika z błędnych założeń dotyczących zasad obliczania tego świadczenia. Na przykład, podana kwota 5 580,00 zł odnosi się do całej podstawy wymiaru, lecz nie uwzględnia faktu, że zasiłek macierzyński jest wypłacany za określony okres, a nie w całości na początku. Odpowiedzi takie jak 1 488,00 zł czy 1 116,00 zł mogą sugerować, że użytkownik nie zrozumiał, jak zasiłek jest obliczany na podstawie liczby dni urlopu oraz jak te okresy są proporcjonalnie dzielone w zależności od wymiaru urlopu. Typowym błędem jest także mylenie zasiłku macierzyńskiego z innymi świadczeniami, co może prowadzić do zamieszania w obliczeniach. Ponadto, osoby, które nie złożyły wniosku o urlop rodzicielski mogą mylić się co do wysokości przysługującego im zasiłku, nie biorąc pod uwagę, że zasiłek macierzyński nalicza się na podstawie dni, które są rzeczywiście wykorzystane na urlop, a nie na podstawie pełnego wymiaru. Ważne jest, aby zrozumieć, że zasiłek macierzyński jest obliczany na podstawie rzeczywistego czasu spędzonego na urlopie, a nie jako jednorazowa wypłata, co powinno być uwzględnione w planowaniu finansowym podczas urlopu macierzyńskiego.

Pytanie 27

Osoba fizyczna zaczęła działalność 10 kwietnia 2014 roku, decydując się na opodatkowanie w systemie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. W roku 2015 zmieniła formę opodatkowania na zasady ogólne. Jaki jest termin, w jakim podatnik powinien poinformować urząd skarbowy o zmianie metody opodatkowania uzyskanych dochodów?

A. 31 stycznia roku podatkowego

B. 20 stycznia roku podatkowego

C. 10 lutego roku podatkowego

D. 20 lutego roku podatkowego

Odpowiedź "20 stycznia roku podatkowego" jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego, podatnicy, którzy zmieniają formę opodatkowania, mają obowiązek zgłoszenia tej zmiany do właściwego urzędu skarbowego najpóźniej do 20 stycznia roku podatkowego, w którym zmiana ta ma być stosowana. Przykładowo, jeśli podatnik zmienia formę opodatkowania na zasady ogólne w 2015 roku, musi złożyć odpowiednie zawiadomienie do 20 stycznia 2015 roku. Zgłoszenie to jest istotne, ponieważ pozwala na prawidłowe ustalenie zobowiązań podatkowych. Praktyka ta jest zgodna z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych, która jasno określa terminy związane z obowiązkiem informacyjnym. Warto także pamiętać, że nieprzestrzeganie tych terminów może prowadzić do kar finansowych lub innych konsekwencji prawnych, dlatego tak ważne jest prowadzenie rzetelnej dokumentacji oraz planowanie działań związanych z obiegiem dokumentów w firmie.

Pytanie 28

Na jak długo maksymalnie można zawrzeć umowę o pracę na próbę?

A. 2 miesiące

B. 3 miesiące

C. 6 miesięcy

D. 1 miesiąc

Odpowiedzi sugerujące, że okres próbny może trwać 1, 2 lub 6 miesięcy opierają się na nieporozumieniach dotyczących przepisów prawa pracy. W przypadku umowy o pracę na okres próbny, maksymalny czas trwania to 3 miesiące, co jest uregulowane w Kodeksie pracy. Wybierając 1 miesiąc, można mylnie zakładać, że tak krótki czas jest wystarczający do oceny kompetencji pracownika, co w praktyce rzadko okazuje się wystarczające. Dłuższy okres próbny, jak 6 miesięcy, nie jest zgodny z przepisami, co może prowadzić do problemów prawnych dla pracodawcy. Często pojawiające się błędne założenie, że możliwość wydłużenia okresu próbnego do 6 miesięcy jest korzystne, wynika z braku znajomości przepisów oraz praktyki w zakresie zatrudnienia. W rzeczywistości, dłuższy okres próbny może prowadzić do niepewności w zatrudnieniu oraz frustracji zarówno pracownika, jak i pracodawcy. Warto również zaznaczyć, że umowa na 2 miesiące, mimo że jest zgodna z przepisami, nie jest najczęściej stosowanym rozwiązaniem, ponieważ ogranicza czas potrzebny na właściwą ocenę pracownika. Dlatego kluczowe jest, aby zarówno pracodawcy, jak i pracownicy byli dobrze poinformowani o regulacjach prawnych dotyczących umów o pracę, aby uniknąć nieporozumień i błędnych praktyk.

Pytanie 29

Osoba zatrudniona na pełny etat była na zwolnieniu chorobowym w dniach od 4 do 8 maja 2020 r. Określ zestaw formularzy rozliczeniowych, które płatnik składek powinien złożyć w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych za maj 2020 r.?

A. ZUS RCA, ZUS DRA i ZUS ZZA

B. ZUS RCA, ZUS RPA i ZUS ZCNA

C. ZUS RCA, ZUS RSA i ZUS DRA

D. ZUS ZUA, ZUS RSA i ZUS DRA

Odpowiedź wskazująca na formularze ZUS RCA, ZUS RSA i ZUS DRA jest poprawna ze względu na charakter zatrudnienia oraz okres zwolnienia lekarskiego. ZUS RCA to formularz, który stosuje się do rozliczania składek na ubezpieczenia społeczne pracowników, w tym wypadku za osobę przebywającą na zwolnieniu lekarskim. ZUS RSA jest natomiast formularzem, który zawiera informacje o przychodach i zwolnieniach w danym okresie rozliczeniowym. ZUS DRA jest dokumentem, który służy do miesięcznego rozliczenia składek na ubezpieczenia zdrowotne i społeczne. W przypadku pracownika na zwolnieniu lekarskim, pracodawca ma obowiązek złożenia tych formularzy, aby prawidłowo rozliczyć się z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych. Praktyka wskazuje, że nieprawidłowe lub brakujące dokumenty mogą prowadzić do problemów z wypłatą zasiłku chorobowego oraz do ewentualnych kar finansowych dla płatnika składek. W związku z tym, znajomość właściwych formularzy oraz terminów ich składania jest kluczowa dla prawidłowego funkcjonowania systemu ubezpieczeń społecznych.

Pytanie 30

Spółka z o.o. zatrudniająca pracowników miała obowiązek jako płatnik składek dostarczyć deklarację rozliczeniową ZUS DRA za kwiecień 2016 r. najpóźniej do dnia

A. 5 maja 2016 r. (czwartek)

B. 16 maja 2016 r. (poniedziałek)

C. 10 maja 2016 r. (wtorek)

D. 15 maja 2016 r. (niedziela)

Wybór daty 10 maja 2016 r. jako terminu na złożenie deklaracji rozliczeniowej ZUS DRA jest błędny, ponieważ nie uwzględnia on obowiązującego terminu na składanie takich deklaracji. Zgodnie z obowiązującymi przepisami, płatnik składek ma obowiązek złożyć ZUS DRA do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który składana jest deklaracja. Dlatego 10 maja, mimo że jest datą wcześniejszą, nie spełnia wymogu ustawowego, a dodatkowo nie uwzględnia faktu, że termin złożenia przypada na dzień wolny od pracy. Odpowiedź 15 maja, będąca dniem niedzielnym, również jest niepoprawna z tego samego powodu - jest to dzień, w którym nie można złożyć deklaracji. W sytuacji, gdy termin przypada na dzień wolny, zgodnie z zasadą ogólną, termin ulega przedłużeniu na najbliższy dzień roboczy, co w tym przypadku oznacza 16 maja. Wybór 5 maja jest również niewłaściwy, ponieważ jest to zbyt wczesna data, niezgodna z ustawowym terminem, który kończy się w połowie miesiąca. Błędy takie mogą wynikać z braku znajomości przepisów prawa lub nieprawidłowego interpretowania zasadności terminów, co jest kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania każdej firmy i przestrzegania obowiązków wobec ZUS.

Pytanie 31

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 33

Ma podstawie danych zawartych w tabeli, oblicz kwotę zasiłku macierzyńskiego dla pracownicy przysługującego jej za jeden dzień niezdolności do pracy (pracownica nie złożyła wniosku o urlop rodzicielski).

Miesiąc	Wynagrodzenie brutto w zł	Składki na ubezpieczenia społeczne potrącane z wynagrodzenia w zł
Styczeń	10 000,00	1 371,00
Luty	10 000,00	1 371,00
Marzec	10 000,00	1 371,00
Razem	30 000,00	4 113,00

A. 287,63 zł

B. 230,10 zł

C. 690,32 zł

D. 333,33 zł

Wybór błędnych odpowiedzi jest często wynikiem niedostatecznego zrozumienia zasad obliczania zasiłku macierzyńskiego. Na przykład odpowiedzi 333,33 zł, 690,32 zł oraz 230,10 zł nie opierają się na właściwych danych dotyczących średniego wynagrodzenia i składek na ubezpieczenia społeczne. W przypadku kwoty 333,33 zł, może być to mylące, ponieważ niektórzy mogą myśleć, że dotyczy to jakiejś formy zasiłku, ale nie uwzględnia ono pełnych zasad obliczania, które wymagają analizy wynagrodzenia w dłuższym okresie. Z kolei 690,32 zł mogłoby sugerować nadmierne obliczenia, które nie mają podstaw w rzeczywistości, ponieważ przekracza to standardowe wartości obliczane na podstawie 100% podstawy wymiaru. Natomiast 230,10 zł wydaje się być zbyt niską kwotą, co może wynikać z błędu w ocenie podstawy wymiaru. Kluczowe jest zrozumienie, że zasiłek macierzyński jest ściśle związany z wynagrodzeniem brutto, a nie z żadnymi innymi wartościami, co może prowadzić do błędnych założeń i obliczeń. Prawidłowe obliczenie zasiłku jest nie tylko niezbędne dla zapewnienia odpowiedniego wsparcia finansowego dla matki, ale również dla zachowania zgodności z przepisami prawa. Z tego względu warto zawsze konsultować się z działem kadr lub specjalistami w celu uzyskania dokładnych i aktualnych informacji. Właściwa wiedza na ten temat pozwala unikać typowych pułapek i nieporozumień.

Pytanie 34

Pracownik w wieku 45 lat od początku bieżącego roku kalendarzowego był na zwolnieniu lekarskim przez łącznie 30 dni. Jakie świadczenie otrzymał pracownik, jeśli udokumentował niezdolność do pracy w okresie od 04.05.2016 r. do 13.05.2016 r.?

A. Wynagrodzenie za czas choroby za 3 dni i zasiłek chorobowy za 7 dni

B. Zasiłek chorobowy za 10 dni

C. Wynagrodzenie za czas choroby za 5 dni i zasiłek chorobowy za 5 dni

D. Wynagrodzenie za czas choroby za 10 dni

Rozważając inne odpowiedzi, można zauważyć, że wynagrodzenie za czas choroby za 10 dni jest niewłaściwe, ponieważ pracownik w tym przypadku nie udokumentował niezdolności do pracy przez pełne 10 dni w omawianym okresie. Pracownicy mają prawo do wynagrodzenia za czas choroby tylko za te dni, w których byli niezdolni do pracy, a nie za cały okres zwolnienia lekarskiego, co prowadzi do nieporozumień. W kontekście odpowiedzi dotyczącej wynagrodzenia za czas choroby za 5 dni i zasiłku chorobowego za 5 dni, również występuje błąd w obliczaniu dni, które pracownik rzeczywiście spędził na zwolnieniu. Pracownik był niezdolny do pracy przez 10 dni, a nie 10 dni chorobowego, stąd takie wyliczenie jest błędne. Odpowiedź o zasiłku chorobowym za 10 dni nie uwzględnia faktu, że zasiłek przysługuje tylko po zakończeniu wynagrodzenia za czas choroby, więc również jest błędne. W praktyce błędne wyliczenia mogą prowadzić do nieporozumień w zakresie wypłat, co z kolei może negatywnie wpływać na morale pracowników oraz ich zaufanie do systemu wsparcia w miejscu pracy. Kluczowe dla zrozumienia tego zagadnienia jest znajomość regulacji prawnych oraz zasadności korzystania z odpowiednich dokumentów potwierdzających niezdolność do pracy.

Pytanie 35

Zleceniobiorca został zarejestrowany 1 września w systemie obowiązkowych ubezpieczeń społecznych, w tym również w dobrowolnym ubezpieczeniu chorobowym. Od 15 grudnia był na zwolnieniu lekarskim przez 7 dni, które zostało pokryte z

A. świadczenia rehabilitacyjnego

B. zasiłku chorobowego

C. zasiłku opiekuńczym

D. wynagrodzenia chorobowego

Zasiłek chorobowy jest świadczeniem wypłacanym osobom, które na skutek choroby czasowo nie mogą wykonywać pracy. W przypadku zleceniobiorcy, który został zgłoszony do ubezpieczeń społecznych oraz dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego, ma on prawo do zasiłku chorobowego po spełnieniu określonych warunków. W opisywanej sytuacji, zleceniobiorca przebywał na zwolnieniu lekarskim przez 7 dni, co oznacza, że przysługuje mu zasiłek chorobowy. Zasiłek ten jest finansowany przez ZUS i wypłacany na podstawie dokumentu lekarskiego (ZUS ZL), który potwierdza czas niezdolności do pracy. Ważne jest, aby zasiłek był wypłacany w odpowiednim terminie i pełnej wysokości, co jest zgodne z obowiązującymi przepisami. Przykładowo, w przypadku zleceniobiorcy, który posiada wymagany staż ubezpieczenia, zasiłek chorobowy wynosi 80% podstawy wymiaru, co jest korzystne dla osoby w trudnej sytuacji zdrowotnej. Warto również zaznaczyć, że zasiłek ten jest istotnym elementem systemu zabezpieczeń społecznych, który ma na celu ochronę pracowników w czasie choroby.

Pytanie 36

Na podstawie tabeli zawierającej informacje z listy płac oblicz podstawę wymiaru składki na Fundusz Pracy.

Składniki wynagrodzenia za marzec	Kwota w zł
Wynagrodzenie zasadnicze	4 000,00
Dodatek za godziny nadliczbowe	600,00
Dodatek funkcyjny	500,00
Wynagrodzenie za czas choroby	700,00

A. 4 000,00 zł

B. 5 800,00 zł

C. 5 100,00 zł

D. 4 600,00 zł

Podstawą wymiaru składki na Fundusz Pracy jest suma wynagrodzenia zasadniczego oraz dodatków, które są związane z wykonywaną pracą. W analizowanej sytuacji, wynagrodzenie zasadnicze oraz odpowiednie dodatki sumują się do kwoty 5 100,00 zł, co jest zgodne z obowiązującymi przepisami prawa pracy. Istotne jest, aby pamiętać, że wynagrodzenie za czas choroby nie jest brane pod uwagę przy obliczaniu podstawy wymiaru tej składki. Taka praktyka jest zgodna z regulacjami Kodeksu pracy oraz z wytycznymi ZUS, które precyzują, jakie elementy wynagrodzenia wchodzą do podstawy wymiaru składek. Przykładem praktycznego zastosowania tej wiedzy jest obliczanie składek na ubezpieczenia społeczne w firmach, gdzie ważne jest, aby właściwie określić, jakie składniki wynagrodzenia są uwzględniane w tych obliczeniach, aby uniknąć nieprawidłowości i sankcji ze strony organów kontrolnych.

Pytanie 37

Ile wyniesie kwota rozliczenia z tytułu podatku VAT obliczona na podstawie danych w tabeli?

Pozycje	Wartość netto w zł	Podatek VAT w zł
Sprzedaż towarów opodatkowana stawką 23%	3 000	690
Sprzedaż towarów opodatkowana stawką 7%	2 000	160
Zakup towarów	10 000	2 300
Zakup środków trwałych	30 000	6 900
Nadwyżka podatku VAT naliczonego nad należnym z poprzedniej deklaracji	—	800

A. Zobowiązanie wobec urzędu skarbowego 8 350 zł.

B. Należność od urzędu skarbowego 8 350 zł.

C. Należność od urzędu skarbowego 9 150 zł.

D. Zobowiązanie wobec urzędu skarbowego 9 150 zł.

Dobra odpowiedź to "Należność od urzędu skarbowego 9 150 zł". Żeby to ogarnąć, trzeba zrozumieć, jak działa obliczanie podatku VAT. Kluczowe jest, że różnica między VAT naliczonym a należnym jest tutaj na czołowej pozycji. Mamy VAT naliczony na poziomie 9 200 zł, co oznacza, że tyle możemy odzyskać od urzędów. Natomiast VAT należny to kwota 850 zł, którą musimy zapłacić. Więc, żeby policzyć naszą należność, odejmujemy VAT należny od VAT naliczonego i dodajemy, jeśli mamy jakąś nadwyżkę z wcześniejszych rozliczeń. W tym przypadku, po tych wszystkich obliczeniach, wychodzi właśnie 9 150 zł. Takie kalkulacje są mega ważne w pracy księgowych i przedsiębiorców, żeby nie było błędów w rozliczeniach i wszystko było zgodne z przepisami. Z mojego doświadczenia, regularne przeglądanie dokumentacji VAT i śledzenie zmian w przepisach to klucz do dobrego ogarniania tych spraw.

Pytanie 38

Czynny podatnik VAT, rozliczający się z podatku miesięcznie, zakupił na podstawie faktury nr 1/05/2017 paliwo do samochodu osobowego wpisanego do ewidencji środków trwałych i używanego do celów mieszanych zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług. Podatnik prowadzi sprzedaż w całości opodatkowaną podatkiem VAT. Na podstawie fragmentu faktury nr 1/05/2017 ustal wartość, którą należy wpisać w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w kolumnie 13 Pozostałe wydatki.

Faktura nr 1/05/2017			Miejsce i data wystawienia: Krosno 14.05.2017 r. Data zakończenia dostawy: 14.05.2017 r.
Sprzedawca Stacja Paliw nr 5 Nosal Kamil ul. Krokusowa 20, 45-550 Krosno NIP 7317980169			Nabywca Sklep U Piotrka Piotr Porter ul. Leśna 34, 345-550 Krosno NIP 1423641876
Nazwa towaru	Ilość/jednostka	Cena jednostkowa netto	Wartość netto	Podatek VAT	Kwota podatku VAT	Wartość brutto
Olej napędowy	40 litrów	3,50 zł	140,00 zł	23%	32,20 zł	172,20 zł

A. 156,10 zł

B. 172,20 zł

C. 140,00 zł

D. 0,00 zł

Odpowiedź 156,10 zł jest odpowiednia. Zgodnie z przepisami o VAT, jeśli używasz samochodu do różnych celów, to możesz odliczyć tylko połowę VAT-u od paliwa. W tym przypadku paliwo kosztuje 140,00 zł netto. VAT wynosi w Polsce 23%, czyli w tym przypadku to 32,20 zł (140,00 zł * 0,23). I teraz, jak odliczysz te 50%, to wychodzi 16,10 zł (32,20 zł * 0,5). W sumie, do kolumny 13 'Pozostałe wydatki' w księdze przychodów i rozchodów powinno się wpisać 156,10 zł (140,00 zł + 16,10 zł). To ważne, żeby zrozumieć te zasady, jeśli prowadzisz działalność i chcesz dobrze rozliczać VAT. Dzięki znajomości tych zasad, można lepiej zarządzać kosztami i trzymać odpowiednią dokumentację.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

Na podstawie danych zawartych w tabeli oblicz, ile wyniesie zaliczka na podatek dochodowy w spółce z o.o. za styczeń 2014 roku.

Przychody i koszty	Wartość w zł
Przychody ogółem w 2013 roku	480 000
Koszty uzyskania przychodów w 2013 roku	120 000
Przychody w styczniu 2014 roku	50 000
Koszty uzyskania przychodów w styczniu 2014	30 000

A. 4 600 zł

B. 6 840 zł

C. 3 600 zł

D. 3 800 zł

Wybór innych kwot jako zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych może wynikać z braku zrozumienia zasadności obliczeń związanych z podatkiem. Odpowiedzi takie jak 4 600 zł, 3 600 zł czy 6 840 zł są nieprawidłowe, ponieważ nie uwzględniają kluczowego elementu, jakim jest poprawne obliczenie podstawy opodatkowania. Często popełnianym błędem jest mylenie przychodów z dochodem, co prowadzi do niepoprawnego ustalenia kwoty, od której powinien być naliczany podatek. W przypadku błędnych odpowiedzi, można zauważyć tendencję do przyjmowania zbyt wysokich lub zbyt niskich wartości, co może być skutkiem niepoprawnej analizy kosztów. Przykładowo, przyjęcie kwoty 4 600 zł mogło być efektem błędnego założenia, że koszty uzyskania przychodów są znacznie niższe, a tym samym podstawa byłaby wyższa, co jest niezgodne z danymi podanymi w treści pytania. Ważne jest, aby pamiętać, że w obliczeniach dotyczących finansów firmy należy kierować się ścisłymi danymi oraz rzetelnym zestawieniem przychodów i kosztów, co jest kluczowe dla uniknięcia błędów w przyszłych kalkulacjach. Praktyczne podejście do analizy finansowej oraz stosowanie obowiązujących przepisów podatkowych jest istotnym elementem w zarządzaniu przedsiębiorstwem.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej