Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik informatyk
Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 14:31
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 14:46

Egzamin zdany!

Wynik: 23/40 punktów (57,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Mysz komputerowa z interfejsem bluetooth pracującym w klasie 2 ma teoretyczny zasięg do

A. 10 m

B. 2 m

C. 1 m

D. 100 m

Zasięg działania urządzeń Bluetooth jest kluczowym parametrem, który ma znaczenie praktyczne podczas ich użytkowania. Odpowiedzi wskazujące na zasięg 1 m, 2 m lub 100 m są błędne, ponieważ nie uwzględniają rzeczywistych specyfikacji technologicznych Bluetooth w klasie 2. W przypadku 1 m, takie ograniczenie mogłoby wynikać z nieporozumienia dotyczącego bliskości, jednak w rzeczywistości Bluetooth w klasie 2 zapewnia znacznie większy zasięg. Odpowiedź 2 m również jest zaniżona, ponieważ nie uwzględnia pełnych możliwości technologii. Z kolei 100 m to zupełnie nierealistyczna wartość dla klasy 2, a takie podejście może prowadzić do błędnych oczekiwań użytkowników. To zbyt duży zasięg, który odpowiada technologii Bluetooth w klasie 1, a nie w klasie 2. Klasa 2 została zaprojektowana z myślą o zastosowaniach takich jak telefony komórkowe czy akcesoria komputerowe, gdzie zasięg do 10 m jest bardziej niż wystarczający. W praktyce użytkownicy mogą zauważyć, że zasięg może się zmieniać w zależności od otoczenia oraz przeszkód, które mogą wpływać na sygnał. Typowym błędem myślowym jest przeświadczenie, że zasięg Bluetooth jest stały i niezmienny, co może prowadzić do frustracji, gdy urządzenia tracą połączenie w zbyt dużej odległości. Dlatego ważne jest, aby zaznajomić się ze specyfikacjami technicznymi i realnymi możliwościami urządzeń, które wykorzystujemy na co dzień.

Pytanie 2

Najkrótszy czas dostępu charakteryzuje się

A. pamięć USB

B. pamięć RAM

C. pamięć cache procesora

D. dysk twardy

Pamięć cache procesora jest najszybszym typem pamięci używanym w systemach komputerowych. Jej główną funkcją jest przechowywanie danych i instrukcji, które są najczęściej używane przez procesor, co znacząco zwiększa wydajność systemu. Cache jest ulokowana w pobliżu rdzenia procesora, co umożliwia błyskawiczny dostęp do danych, znacznie szybszy niż w przypadku pamięci RAM. Zastosowanie pamięci cache minimalizuje opóźnienia związane z odczytem danych z pamięci głównej, co jest kluczowym aspektem w wielu zastosowaniach, takich jak obliczenia naukowe, gry komputerowe czy przetwarzanie grafiki. W praktyce nowoczesne procesory posiadają wielopoziomową architekturę pamięci cache (L1, L2, L3), gdzie L1 jest najszybsza, ale też najmniejsza, a L3 jest większa, ale nieco wolniejsza. Wydajność systemu, zwłaszcza w aplikacjach wymagających dużej mocy obliczeniowej, w dużej mierze zależy od efektywności pamięci cache, co czyni ją kluczowym elementem projektowania architektury komputerowej.

Pytanie 3

ACPI to interfejs, który pozwala na

A. konwersję sygnału analogowego na cyfrowy

B. zarządzanie konfiguracją oraz energią dostarczaną do różnych urządzeń komputera

C. przeprowadzenie testu weryfikującego działanie podstawowych komponentów komputera, takich jak procesor

D. przesył danych między dyskiem twardym a napędem optycznym

Zrozumienie roli ACPI w kontekście zarządzania energią i konfiguracją sprzętową jest kluczowe dla prawidłowego pojmowania jego funkcji. Odpowiedzi wskazujące na konwersję sygnału analogowego na cyfrowy dotyczą innych technologii, takich jak przetworniki A/C, które są wykorzystywane w elektroakustyce i systemach pomiarowych, a nie w zarządzaniu zasilaniem. Kolejna koncepcja, związana z transferem danych między dyskiem twardym a napędem optycznym, odnosi się do interfejsów komunikacyjnych, takich jak SATA czy SCSI, które odpowiadają za przesył danych, a nie zarządzenie energią czy konfiguracją urządzeń. Ponadto przeprowadzenie testu poprawności działania podzespołów komputera, jak procesor, kojarzy się bardziej z procedurami bootowania oraz diagnostyką sprzętową, w tym standardami POST, a nie z funkcjami ACPI. Typowym błędem myślowym w takich przypadkach jest utożsamianie złożonych funkcji zarządzania komputerem z podstawowymi operacjami na sygnałach lub transferze danych. W rzeczywistości ACPI jest bardziej skomplikowanym i wyspecjalizowanym mechanizmem odpowiedzialnym za efektywne i dynamiczne zarządzanie energią, co jest kluczowe w kontekście nowoczesnych, złożonych systemów komputerowych.

Pytanie 4

Jakim parametrem definiuje się stopień zmniejszenia mocy sygnału w danej parze przewodów po przejściu przez cały tor kablowy?

A. długość

B. przenik zbliżny

C. tłumienie

D. przenik zdalny

Tłumienie jest kluczowym parametrem w telekomunikacji, który określa, o ile moc sygnału maleje podczas jego przejścia przez medium, takie jak przewody czy tor kablowy. W praktyce, tłumienie można opisać jako straty energii sygnału, które mogą wynikać z różnych czynników, takich jak opór, absorpcja materiału oraz zakłócenia elektromagnetyczne. Przykładowo, w instalacjach telekomunikacyjnych, takich jak światłowody lub kable miedziane, odpowiednie pomiary tłumienia są niezbędne do zapewnienia jakości sygnału. W branży telekomunikacyjnej standardy, takie jak ITU-T G.652 dla światłowodów, określają maksymalne poziomy tłumienia, aby gwarantować niezawodność transmisji. Zrozumienie tego parametru jest istotne dla projektowania sieci oraz doboru odpowiednich komponentów, co w efekcie przekłada się na lepszą jakość usług świadczonych użytkownikom.

Pytanie 5

Który z adresów protokołu IP w wersji 4 jest poprawny pod względem struktury?

A. 192.10.255.3A

B. 192.21.140.16

C. 192.309.1.255

D. 192.0.FF.FF

Adres IP w wersji 4 (IPv4) składa się z czterech oktetów oddzielonych kropkami, a każdy oktet jest liczbą całkowitą w zakresie od 0 do 255. Odpowiedź 192.21.140.16 spełnia te kryteria, gdyż wszystkie cztery oktety są w odpowiednich granicach. Przykład ten jest typowym adresem przypisanym do urządzeń w sieci i jest używany w wielu lokalnych oraz globalnych konfiguracjach sieciowych. W praktyce adresy IPv4 są wykorzystywane do routingu pakietów danych w Internecie oraz w sieciach lokalnych. Zgodnie z protokołem Internetowym (RFC 791), ważne jest, aby adresy IP były poprawnie skonstruowane, aby zapewnić ich poprawne przesyłanie i odbieranie w sieci. Dodatkowo, w kontekście bezpieczeństwa i zarządzania siecią, administrowanie adresami IP wymaga ich prawidłowej struktury, co pozwala na skuteczne zarządzanie ruchem sieciowym oraz unikanie konfliktów adresowych.

Pytanie 6

W zestawieniu przedstawiono istotne parametry techniczne dwóch typów interfejsów. Z powyższego wynika, że SATA w porównaniu do ATA charakteryzuje się

Table Comparison of parallel ATA and SATA
	Parallel ATA	SATA 1.5 Gb/s
Bandwidth	133 MB/s	150 MB/s
Volts	5V	250 mV
Number of pins	40	7
Cable length	18 in. (45.7 cm)	39 in. (1 m)

A. mniejszą przepustowością oraz większą liczbą pinów w złączu

B. mniejszą przepustowością oraz mniejszą liczbą pinów w złączu

C. większą przepustowością oraz mniejszą liczbą pinów w złączu

D. większą przepustowością oraz większą liczbą pinów w złączu

W kontekście porównania interfejsów ATA i SATA należy zrozumieć kilka kluczowych różnic technologicznych. ATA, znany także jako Parallel ATA, od lat 80. XX wieku był standardem do podłączania dysków twardych. Wprowadzenie SATA (Serial ATA) przyniosło znaczące usprawnienia w wydajności i funkcjonalności. Wybór błędnych opcji wynika z niewłaściwego zrozumienia tych różnic. Przede wszystkim, SATA oferuje większą przepustowość w porównaniu do ATA. Technologia szeregowa, używana w SATA, pozwala na bardziej efektywny przepływ danych w porównaniu do technologii równoległej stosowanej w ATA. Odpowiedzi sugerujące mniejszą przepustowość SATA są błędne, ponieważ SATA 1.5 Gb/s to około 150 MB/s, więcej niż 133 MB/s dla ATA. Ponadto, SATA wprowadza uproszczone złącza z mniejszą liczbą pinów - 7 w porównaniu do 40 w ATA, co błędnie interpretowane jako większa liczba pinów w SATA, jest również nieprawidłowe. Mniejsza liczba wyprowadzeń w SATA przekłada się na większą niezawodność i łatwość w obsłudze, co jest kluczowe w dynamicznie zmieniającym się środowisku IT. Zrozumienie tych różnic pomaga w lepszym zrozumieniu wyborów technologicznych i ich wpływu na efektywność pracy urządzeń elektronicznych w codziennych zastosowaniach. Ostatecznie, wybór SATA jako standardu wynika z jego przewagi w kontekście wydajności, niezawodności i oszczędności energii, co czyni go preferowanym rozwiązaniem w nowoczesnych komputerach.

Pytanie 7

Oprogramowanie, które wymaga zatwierdzenia na wyświetlanie reklam lub zakupu pełnej licencji, aby usunąć reklamy, jest dystrybuowane na licencji

A. Adware

B. Trial

C. Freeware

D. GNU GPL

Adware to rodzaj oprogramowania, które można używać za darmo, ale w zamian użytkownicy muszą znosić reklamy. Zazwyczaj zanim zaczniemy korzystać z takich aplikacji, musimy zgodzić się na to, że reklamy będą się pokazywać, lub wykupić pełną wersję, żeby ich uniknąć. Przykłady adware to różne przeglądarki internetowe, które wyświetlają banery reklamowe albo inne programy, które dołączają reklamy do aplikacji. Z technicznego punktu widzenia, adware może być sposobem na zarabianie na oprogramowaniu, co jest dość powszechne w tej branży. Warto jednak pamiętać, że niektóre formy adware mogą zbierać nasze dane osobowe bez naszej zgody, więc trzeba być ostrożnym. Fajnie jest, gdy twórcy oprogramowania jasno informują, jak wykorzystują nasze dane i dają możliwość rezygnacji z reklam, bo to buduje zaufanie i przejrzystość.

Pytanie 8

Jak nazywa się program, który pozwala na interakcję pomiędzy kartą sieciową a systemem operacyjnym?

A. komunikator.

B. detektor.

C. middleware.

D. sterownik.

Sterownik to oprogramowanie, które umożliwia komunikację między kartą sieciową a systemem operacyjnym. Odpowiada za przekazywanie poleceń z systemu operacyjnego do sprzętu oraz z powrotem, zapewniając prawidłowe funkcjonowanie urządzenia w systemie komputerowym. Przykładem zastosowania sterownika jest jego rola w konfiguracji i zarządzaniu typowymi operacjami sieciowymi, np. w przypadku drukowania przez sieć, gdzie sterownik drukarki komunikuje się z systemem operacyjnym, aby zapewnić prawidłowe przesyłanie danych. Dobre praktyki w branży obejmują regularne aktualizowanie sterowników, co pozwala na poprawę wydajności, bezpieczeństwa i wsparcia dla nowych funkcjonalności. Utrzymywanie aktualnych sterowników jest kluczowe dla minimalizacji problemów z kompatybilnością oraz zapewnienia optymalizacji działania podzespołów sprzętowych. Ponadto, sterowniki są często zgodne z określonymi standardami, takimi jak Plug and Play, co ułatwia ich instalację i konfigurację.

Pytanie 9

Umożliwienie stacjom roboczym Windows, OS X oraz Linux korzystania z usług drukowania Linuxa i serwera plików zapewnia serwer

A. SQUID

B. SAMBA

C. APACHE

D. POSTFIX

SAMBA to otwarte oprogramowanie, które implementuje protokół SMB/CIFS, umożliwiając współdzielenie plików oraz drukowanie pomiędzy systemami Linux i Unix a klientami Windows oraz Mac OS X. Dzięki SAMBA można zintegrować różnorodne systemy operacyjne w jedną, spójną sieć, co jest kluczowe w środowiskach mieszanych. Przykładem zastosowania SAMBA może być sytuacja, w której dział IT w firmie chce, aby pracownicy korzystający z komputerów z Windows mogli łatwo uzyskiwać dostęp do katalogów i drukarek, które są fizycznie podłączone do serwera z systemem Linux. W kontekście dobrych praktyk, SAMBA zapewnia również mechanizmy autoryzacji i uwierzytelniania, co jest zgodne z zasadami zabezpieczania danych i zarządzania dostępem. Dodatkowo, SAMBA wspiera integrację z Active Directory, co umożliwia centralne zarządzanie użytkownikami i zasobami. Warto również zauważyć, że SAMBA jest szeroko stosowana w wielu organizacjach, co potwierdza jej stabilność, wsparcie społeczności i ciągły rozwój.

Pytanie 10

Wartość liczby 1100112 zapisanej w systemie dziesiętnym wynosi

A. 50

B. 52

C. 51

D. 53

Odpowiedzi 50, 52 i 53 wydają się być wynikiem błędnego zrozumienia zasad konwersji między systemami liczbowymi. Osoby, które wskazały te wartości, często mogą myśleć, że liczby w systemie binarnym są prostsze do odczytania lub przeliczenia, co prowadzi do przemieszania wartości potęg liczby 2. Na przykład, wybór 50 jako odpowiedzi może sugerować, że osoba zakłada, iż suma cyfr binarnych ma prostą reprezentację w systemie dziesiętnym, co jest błędne. Należy pamiętać, że każda cyfra w liczbie binarnej ma określoną wagę, a ta waga jest mnożona przez odpowiednią potęgę liczby 2, a nie dodawana bezpośrednio. Użytkownicy mogą też źle zrozumieć pojęcie wartości pozycyjnej w systemie liczbowym, co prowadzi do pomylenia miejsc, na których znajdują się 1 i 0 w liczbie binarnej. W praktyce, błędy te mogą wpływać na kodowanie informacji w systemach komputerowych, gdzie precyzyjne konwersje są kluczowe dla poprawnego funkcjonowania oprogramowania. Zrozumienie tej problematyki jest szczególnie istotne w kontekście inżynierii oprogramowania i rozwoju aplikacji, gdzie konwersje między różnymi formatami danych są na porządku dziennym. W związku z tym, aby zminimalizować tego typu błędy myślowe, warto zwrócić uwagę na dokładne zasady konwersji oraz praktykować ćwiczenia z różnymi systemami liczbowymi.

Pytanie 11

Jakie znaczenie mają zwory na dyskach z interfejsem IDE?

A. napięcie zasilające silnik

B. tempo obrotowe dysku

C. tryb działania dysku

D. typ interfejsu dysku

Ustawienie zworek na dyskach z interfejsem IDE (Integrated Drive Electronics) jest kluczowym aspektem, który determinuję tryb pracy dysku. Zwory, które są małymi zworkami na płycie PCB dysku, pozwalają na konfigurację dysku jako master, slave lub cable select. Każdy z tych trybów ma swoje specyficzne przeznaczenie w architekturze IDE. Umożliwiają one komputerowi zidentyfikowanie, który dysk jest głównym nośnikiem danych, a który jest pomocniczym. W praktyce, odpowiednie ustawienie zworek gwarantuje prawidłową komunikację między dyskiem a kontrolerem IDE, co jest niezwykle istotne, aby uniknąć konfliktów w systemie. W kontekście standardów branżowych, właściwa konfiguracja zworek jest zgodna z dokumentacją producentów dysków i systemów, co podkreśla konieczność ich przestrzegania w procesie instalacji. Na przykład, w przypadku podłączenia dwóch dysków twardych do jednego złącza IDE, nieprawidłowe ustawienie zworek może uniemożliwić systemowi operacyjnemu ich rozpoznanie, co może prowadzić do utraty danych lub problemów z uruchomieniem systemu.

Pytanie 12

Klawiatura QWERTY, która pozwala na wprowadzanie znaków typowych dla języka polskiego, nazywana jest także klawiaturą

A. programisty

B. diaktryczną

C. polską

D. maszynistki

Klawiatura QWERTY, znana jako klawiatura programisty, jest dostosowana do wprowadzania znaków diakrytycznych, które są niezbędne w polskim alfabecie. W skład tego układu wchodzą dodatkowe znaki, takie jak 'ą', 'ę', 'ł', 'ó', 'ś', 'ź', 'ż', a także znaki interpunkcyjne, które są kluczowe dla poprawnej pisowni w języku polskim. Klawiatura programisty jest szczególnie użyteczna dla programistów i osób pracujących z tekstem, ponieważ umożliwia łatwe i szybkie wprowadzanie polskich znaków bez potrzeby zmiany układu klawiatury. Szereg programów i edytorów tekstu automatycznie rozpoznaje ten układ, co przyspiesza proces pisania kodu lub tekstów. Standardowe praktyki w branży zalecają korzystanie z klawiatury, która umożliwia sprawne pisanie w lokalnym języku, co zwiększa produktywność oraz minimalizuje ryzyko błędów w komunikacji pisemnej. Dostosowanie układu klawiatury do potrzeb użytkownika to kluczowy element efektywnej pracy biurowej oraz programistycznej.

Pytanie 13

Jakie zagrożenie nie jest eliminowane przez program firewall?

A. Wirusy rozprzestrzeniające się za pomocą poczty e-mail

B. Ataki powodujące zwiększony ruch w sieci

C. Dostęp do systemu przez hakerów

D. Szpiegowanie oraz kradzież poufnych informacji użytkownika

Każda z wymienionych odpowiedzi, które sugerują, że firewall może chronić przed różnymi zagrożeniami, prowadzi do błędnych wniosków i zrozumienia roli tego narzędzia w architekturze zabezpieczeń. Uzyskanie dostępu do komputera przez hakerów, szpiegowanie oraz wykradanie poufnych danych użytkownika, a nawet ataki generujące wzmożony ruch w sieci, to scenariusze, na które firewalle mogą reagować, ale nie są one w stanie skutecznie zapobiegać. Na przykład, firewalle filtrują ruch sieciowy i mogą blokować nieautoryzowane połączenia, ale nie są wystarczające do ochrony przed atakami typu social engineering, które często są wykorzystywane przez hakerów do uzyskania dostępu do systemów. Ponadto, wirusy rozprzestrzeniające się pocztą e-mail mogą być zainstalowane na komputerze użytkownika poprzez otwarcie zainfekowanego załącznika, co pokazuje, że firewalle, które nie analizują treści wiadomości, nie mają możliwości zapobiegania takim incydentom. Dlatego kluczowe jest zrozumienie, że firewalle są tylko jednym z wielu elementów składających się na kompleksowy system bezpieczeństwa, a ignorowanie tego faktu może prowadzić do poważnych luk w zabezpieczeniach.

Pytanie 14

Jakim interfejsem można uzyskać transmisję danych o maksymalnej przepustowości 6 Gb/s?

A. SATA 2

B. USB 2.0

C. SATA 3

D. USB 3.0

Interfejs SATA 3 (Serial ATA III) rzeczywiście umożliwia transmisję danych z maksymalną przepustowością wynoszącą 6 Gb/s. Jest to standard, który zapewnia znaczną poprawę wydajności w porównaniu do jego poprzednika, SATA 2, który obsługuje maksymalną przepustowość na poziomie 3 Gb/s. SATA 3 jest powszechnie używany w nowoczesnych dyskach twardych i dyskach SSD, co umożliwia szybsze przesyłanie danych i lepszą responsywność systemu. Praktyczne zastosowanie tego standardu można zaobserwować w komputerach osobistych, serwerach oraz systemach NAS, gdzie wymagania dotyczące przepustowości są szczególnie wysokie, zwłaszcza w kontekście obsługi dużych zbiorów danych oraz intensywnego korzystania z aplikacji wymagających szybkiego dostępu do pamięci masowej. Warto również zauważyć, że SATA 3 jest wstecznie kompatybilny z wcześniejszymi wersjami SATA, co oznacza, że można używać go z urządzeniami obsługującymi starsze standardy, co jest korzystne dla użytkowników, którzy chcą zaktualizować swoje systemy bez konieczności wymiany wszystkich komponentów.

Pytanie 15

Jakie polecenie w systemie Linux umożliwia wyświetlenie identyfikatora użytkownika?

A. who

B. id

C. users

D. whoami

Wybór innych odpowiedzi sugeruje niepełne zrozumienie funkcji poszczególnych poleceń w systemie Linux. Odpowiedź 'whoami' zwraca jedynie nazwę użytkownika aktualnie zalogowanej sesji, co jest przydatne, ale nie dostarcza pełnych informacji o identyfikatorze użytkownika. 'who' z kolei wyświetla listę wszystkich zalogowanych użytkowników w systemie, co także nie odnosi się bezpośrednio do identyfikacji konkretnego użytkownika. Odpowiedź 'users' pokazuje jedynie listę użytkowników obecnie zalogowanych, lecz nie ujawnia szczegółowych danych dotyczących ich identyfikacji. Typowym błędem jest mylenie nazw użytkowników z ich identyfikatorami, co może prowadzić do nieprawidłowych założeń w kontekście zarządzania systemem. W praktyce, zrozumienie różnicy pomiędzy tymi poleceniami jest kluczowe dla administrowania systemem i efektywnego zarządzania uprawnieniami. Użytkownicy mogą łatwo pomylić te polecenia, myśląc, że oferują one podobne funkcje, co jest nieprawidłowe, a to z kolei może prowadzić do nieefektywnej pracy w systemie. Kluczowe w nauce korzystania z Linuxa jest rozróżnianie pomiędzy różnymi poleceniami, co pozwala na skuteczniejsze i bezpieczniejsze zarządzanie zasobami.

Pytanie 16

W schemacie logicznym struktury okablowania, zgodnie z polską terminologią zawartą w normie PN-EN 50174, cechą kondygnacyjnego punktu dystrybucyjnego jest to, że

A. obejmuje zasięgiem całe piętro obiektu.

B. łączy okablowanie obiektu i centralny punkt dystrybucji.

C. łączy okablowanie pionowe i międzylokalowe.

D. obejmuje zasięgiem cały obiekt.

Jeśli chodzi o kondygnacyjne punkty dystrybucyjne, niektóre odpowiedzi mogą być mylące. W sumie, właściwością takiego punktu jest to, że jest on ograniczony do piętra budynku, a nie do całego budynku, tak jak sugeruje jedna z opcji. Cały budynek to raczej sprawa centralnych punktów dystrybucyjnych, które łączą różne piętra. Odpowiedzi związane z łączeniem okablowania pionowego i między budynkami są trochę na bocznym torze, bo punkty dystrybucyjne nie zajmują się łączeniem okablowania między budynkami. Moim zdaniem, to może prowadzić do błędnego zrozumienia, że kondygnacyjne punkty dystrybucyjne mają większy zasięg, co jest nieprawda. Mówiąc, że kondygnacyjny punkt dystrybucyjny łączy okablowanie budynku z centralnym punktem dystrybucyjnym, też może wprowadzać w błąd, bo taką rolę pełnią raczej inne elementy infrastruktury, jak serwerownie czy szafy dystrybucyjne. Dlatego ważne jest, żeby dobrze rozumieć, co tak naprawdę robią te punkty dystrybucyjne, bo ma to znaczenie przy projektowaniu i wdrażaniu efektywnych systemów okablowania.

Pytanie 17

Zidentyfikuj powód pojawienia się komunikatu, który widoczny jest na ilustracji.

A. Wyłączony Firewall

B. Brak zainstalowanego oprogramowania antywirusowego

C. Problem z weryfikacją certyfikatu bezpieczeństwa

D. Nieodpowiednia przeglądarka

Komunikat o problemie z weryfikacją certyfikatu bezpieczeństwa pojawia się, gdy przeglądarka nie może potwierdzić ważności certyfikatu SSL serwera. SSL (Secure Sockets Layer) oraz jego następca TLS (Transport Layer Security) to protokoły zapewniające szyfrowane połączenie między serwerem a klientem. Certyfikaty SSL są wydawane przez zaufane urzędy certyfikacji (CA) i mają na celu potwierdzenie tożsamości serwera oraz zabezpieczenie przesyłanych danych. Praktyczne zastosowanie tego mechanizmu obejmuje bankowość internetową, sklepy online oraz inne witryny wymagające przesyłania danych osobowych. Jeśli certyfikat jest nieaktualny, niepochodzący od zaufanego CA lub jego konfiguracja jest niewłaściwa, przeglądarka wyświetla ostrzeżenie o niezabezpieczonym połączeniu. Standardy branżowe, takie jak PCI DSS, wymagają używania aktualnych i poprawnie skonfigurowanych certyfikatów SSL/TLS w celu ochrony danych użytkowników. Użytkownik, widząc taki komunikat, powinien zachować ostrożność, unikać przesyłania poufnych informacji i sprawdzić poprawność certyfikatu na stronie dostawcy usługi internetowej. Regularne aktualizowanie certyfikatów oraz stosowanie odpowiednich praktyk zarządzania nimi są kluczowe dla bezpieczeństwa online.

Pytanie 18

W tabeli przedstawiono dane katalogowe procesora AMD Athlon 1333 Model 4 Thunderbird. Jaka jest częstotliwość przesyłania danych między rejestrami?

General information
Type	CPU / Microprocessor
Market segment	Desktop
Family	AMD Athlon
CPU part number	A1333AMS3C
Stepping codes	AYHJA AYHJAR
Frequency (MHz)	1333
Bus speed (MHz)	266
Clock multiplier	10
Gniazdo	Socket A (Socket 462)
Notes on AMD A1333AMS3C
○ Actual bus frequency is 133 MHz. Because the processor uses Double Data Rate bus the effective bus speed is 266 MHz.

A. 2666 MHz

B. 266 MHz

C. 1333 MHz

D. 133 MHz

Procesor AMD Athlon 1333 Model 4 Thunderbird działa z częstotliwością 1333 MHz co oznacza że wewnętrzna częstotliwość zegara wynosi 1333 MHz. Częstotliwość ta determinuje szybkość z jaką procesor może wykonywać operacje i przetwarzać dane. W praktyce oznacza to że procesor może wykonywać 1333 milionów cykli na sekundę co przekłada się na wysoką wydajność obliczeniową szczególnie przy pracy z wymagającymi aplikacjami. Procesory z serii Athlon wykorzystywały architekturę K7 która była znana ze swojej efektywności i wydajności w porównaniu do konkurencji w tamtym czasie. Wybór procesora o wyższej częstotliwości zegara jest kluczowy dla użytkowników wymagających dużej mocy obliczeniowej np. dla grafików projektantów czy graczy komputerowych. Ważnym aspektem jest również stosowanie odpowiedniego chłodzenia i zasilania aby procesor mógł pracować z maksymalną wydajnością bez ryzyka przegrzania. Standardowe praktyki w branży obejmują również regularne aktualizacje BIOS aby zapewnić pełną kompatybilność i optymalną pracę z innymi komponentami komputera.

Pytanie 19

Rodzaj połączenia VPN obsługiwany przez system Windows Server, w którym użytkownicy są uwierzytelniani za pomocą niezabezpieczonych połączeń, a szyfrowanie zaczyna się dopiero po wymianie uwierzytelnień, to

A. SSTP

B. PPTP

C. L2TP

D. IPSEC

PPTP, czyli Point-to-Point Tunneling Protocol, jest protokołem tunelowania, który umożliwia tworzenie bezpiecznych połączeń VPN, a jego działanie opiera się na niezabezpieczonym połączeniu, które następnie przechodzi w szyfrowane połączenie. Główna cecha PPTP polega na tym, że najpierw następuje uwierzytelnienie użytkowników, co oznacza, że dane logowania nie są szyfrowane w momencie ich przesyłania. Dopiero po pomyślnym uwierzytelnieniu, rozpoczyna się szyfrowanie w ramach tunelu, co sprawia, że jest to rozwiązanie stosunkowo łatwe w implementacji i szeroko dostępne w systemach Windows. PPTP korzysta z protokołu GRE (Generic Routing Encapsulation) do enkapsulacji danych, co pozwala na przesyłanie danych w różnych sieciach. Przykładowe zastosowanie to zdalny dostęp do sieci firmowej z wykorzystaniem standardowego klienta VPN w systemie Windows, co jest wygodne dla użytkowników, którzy potrzebują szybkiego i prostego rozwiązania VPN. Choć PPTP nie jest najbezpieczniejszym protokołem dostępnych obecnie opcji, jego łatwość użycia czyni go popularnym w mniej wymagających środowiskach.

Pytanie 20

Jakie aktywne urządzenie pozwoli na nawiązanie połączenia z lokalną siecią dla 15 komputerów, drukarki sieciowej oraz rutera, wykorzystując kabel UTP?

A. Przełącznik 16-portowy

B. Panel krosowniczy 16-portowy

C. Przełącznik 24-portowy

D. Panel krosowniczy 24-portowy

Panel krosowniczy to takie urządzenie pasywne, co oznacza, że nie zarządza ruchem w sieci. Jego główna rola to po prostu organizacja kabli i łączenie urządzeń, więc nie ma co liczyć na to, że jakoś aktywnie wpłynie na wydajność. Jakbyś chciał używać go do połączeń między urządzeniami, to mogą się pojawić problemy z wydajnością. A jak jeszcze do tego weźmiesz 16-portowy panel krosowniczy, to mając 15 komputerów i inne sprzęty, może okazać się, że to za mało. Wiele osób myli te pasywne i aktywne komponenty, co prowadzi do kiepskich wyborów sprzętowych i w efekcie do złej jakości działania sieci. Dlatego ważne jest, żeby zrozumieć, jak każde z urządzeń działa.

Pytanie 21

Aby przekształcić zeskanowany obraz na tekst, należy użyć oprogramowania, które stosuje techniki

A. OCR

B. DTP

C. OMR

D. DPI

DPI, czyli dots per inch, to miara rozdzielczości obrazu, która wskazuje, ile punktów atramentu lub pikseli mieści się na cal. DPI jest kluczowe w kontekście jakości druku i wyświetlania obrazów, ale nie ma bezpośredniego związku z zamianą zeskanowanego obrazu na tekst. Wysoka rozdzielczość obrazu wpływa na jakość skanowania, lecz sama wartość DPI nie przekształca obrazu w tekst. Z kolei DTP, czyli desktop publishing, to proces tworzenia publikacji za pomocą komputerów, który może obejmować skład tekstu i grafiki, ale także nie jest odpowiedzialny za konwersję obrazów na tekst. DTP skupia się bardziej na estetyce i układzie materiałów drukowanych niż na ich zawartości tekstowej. OMR, czyli Optical Mark Recognition, to technologia służąca do rozpoznawania zaznaczeń, takich jak odpowiedzi na testach wielokrotnego wyboru. Choć OMR jest przydatna w określonych kontekstach, takich jak przetwarzanie formularzy, nie ma zastosowania w rozpoznawaniu tekstu, co czyni ją nieodpowiednią w kontekście tego pytania. Pojęcia te są często mylone, ponieważ wszystkie dotyczą przetwarzania informacji, ale ich zastosowania są różne, co prowadzi do błędnych wniosków i nieporozumień w zrozumieniu funkcji technologii.

Pytanie 22

W formacie plików NTFS, do zmiany nazwy pliku potrzebne jest uprawnienie

A. odczytu i wykonania

B. zapisu

C. modyfikacji

D. odczytu

Zrozumienie uprawnień w systemie plików NTFS jest kluczowe dla prawidłowego zarządzania danymi. Przy analizie dostępnych odpowiedzi, warto zauważyć, że uprawnienie do zapisu, mimo że pozwala na zmianę zawartości pliku, nie jest wystarczające do zmiany jego nazwy. Użytkownik z uprawnieniem do zapisu może edytować plik, ale nie ma automatycznie uprawnień do modyfikacji jego atrybutów, co obejmuje zmianę nazwy. Uprawnienia do odczytu natomiast pozwalają jedynie na przeglądanie zawartości pliku, co nie ma żadnego wpływu na możliwość jego modyfikacji. W przypadku uprawnienia do odczytu i wykonania, użytkownik może uruchamiać pliki wykonywalne, ale również nie posiada uprawnień do ich modyfikacji. Powszechnym błędem jest założenie, że skoro użytkownik może otwierać plik, to ma prawo go zmieniać, co w kontekście NTFS jest mylną interpretacją. Ustalając odpowiednie uprawnienia, administratorzy muszą kierować się zasadą minimalnych uprawnień, co oznacza, że użytkownicy powinni mieć tylko te uprawnienia, które są niezbędne do wykonania ich zadań. Dlatego kluczowe jest, aby zrozumieć, że pełna kontrola nad plikiem, w tym zmiana jego nazwy, wymaga posiadania uprawnienia do modyfikacji, które daje szerszy zakres działań niż samo prawo do zapisu czy odczytu.

Pytanie 23

Aby zamontować przedstawioną kartę graficzną, potrzebna jest płyta główna posiadająca złącze

A. AGP x2

B. PCI-E x4

C. AGP x8

D. PCI-E x16

Złącze PCI-E x16 jest obecnie standardem dla kart graficznych ze względu na swoją szeroką przepustowość i elastyczność. PCI Express, w skrócie PCI-E, to nowoczesna technologia łącząca komponenty wewnątrz komputera, umożliwiająca przesyłanie danych z dużą prędkością. Wariant x16 oznacza, że gniazdo posiada 16 linii transmisyjnych, co zapewnia karty graficzne dużą przepustowość wymaganą do przetwarzania intensywnych graficznie danych w czasie rzeczywistym. Dzięki tej szerokiej przepustowości, karty graficzne mogą obsługiwać zaawansowane aplikacje graficzne, gry w wysokiej rozdzielczości oraz rendering wideo. PCI-E x16 jest kompatybilne z najnowszymi standardami kart graficznych, co czyni je niezbędnym w nowoczesnych systemach komputerowych. W praktyce stosowanie złącza PCI-E x16 pozwala na wykorzystanie pełnej mocy kart graficznych, co jest kluczowe dla profesjonalistów zajmujących się edycją wideo, projektowaniem 3D czy też entuzjastów gamingowych. Wybór tego złącza gwarantuje wydajność oraz przyszłościową kompatybilność sprzętową, zgodną z rozwijającymi się technologiami graficznymi.

Pytanie 24

Industry Standard Architecture to norma magistrali, według której szerokość szyny danych wynosi

A. 128 bitów

B. 32 bitów

C. 16 bitów

D. 64 bitów

Wybór 128 bitów może sugerować, że masz pojęcie o nowoczesnych standardach komputerowych, ale pomijasz ważny kontekst historyczny związany z ISA. 128-bitowe magistrale to bardziej nowoczesne podejście, wykorzystywane w architekturach SIMD, które głównie są w GPU i niektórych procesorach ogólnego przeznaczenia. W ISA, która powstała w latach 80-tych, zbyt szeroka szyna danych nie była ani wykonalna technicznie, ani potrzebna, biorąc pod uwagę dostępne technologie. Z kolei 64 bity odnoszą się do nowszych standardów jak x86-64, ale w przypadku ISA to nie ma sensu. Często ludzie myślą, że szersza szyna to od razu lepsza wydajność, ale to nie do końca prawda. Warto pamiętać, że sama szerokość szyny to tylko jedna z wielu rzeczy, które wpływają na wydajność systemu. W kontekście ISA, która miała 16-bitową szerokość, kluczowe jest zrozumienie jej ograniczeń i możliwości. Dlatego przy analizie architektur komputerowych warto patrzeć zarówno na historyczne, jak i techniczne aspekty, żeby lepiej zrozumieć, jak technologia komputerowa się rozwijała.

Pytanie 25

Aby użytkownicy lokalnej sieci mogli korzystać z przeglądarek do odwiedzania stron WWW za pomocą protokołów HTTP i HTTPS, brama internetowa musi umożliwiać ruch na portach

A. 90 i 434

B. 90 i 443

C. 80 i 443

D. 80 i 434

Odpowiedź 80 i 443 jest prawidłowa, ponieważ port 80 jest standardowym portem dla protokołu HTTP, a port 443 dla HTTPS. Kiedy użytkownik przegląda stronę internetową, jego przeglądarka wysyła żądanie do serwera, a serwer odpowiada, przesyłając dane na określonym porcie. Port 80 obsługuje komunikację niezabezpieczoną, podczas gdy port 443 obsługuje komunikację szyfrowaną, co zapewnia bezpieczeństwo danych przesyłanych między użytkownikiem a serwerem. Zastosowanie tych portów jest zgodne z normami IANA, które zarządzają listą portów oraz przypisaniami protokołów. Przykładowo, podczas zakupu online lub logowania do konta bankowego, przeglądarka używa portu 443, aby zabezpieczyć komunikację, co zapobiega przechwytywaniu danych przez nieautoryzowane osoby. W praktyce, aby zapewnić prawidłowe funkcjonowanie stron internetowych, administratorzy sieci muszą skonfigurować bramy lub zapory ogniowe, aby umożliwić ruch na tych portach, co jest kluczowe dla zaawansowanych operacji sieciowych oraz bezpieczeństwa.

Pytanie 26

W systemie Linux polecenie touch jest używane do

A. przeniesienia lub zmiany nazwy pliku

B. stworzenia pliku lub zmiany daty edycji bądź daty ostatniego dostępu

C. policzenia liczby linii, słów oraz znaków w pliku

D. znalezienia określonego wzorca w treści pliku

Polecenie 'touch' w systemie Linux jest jednym z fundamentalnych narzędzi używanych do zarządzania plikami. Jego podstawową funkcją jest tworzenie nowych plików, a także aktualizowanie daty modyfikacji i daty ostatniego dostępu do istniejących plików. Kiedy wywołujemy 'touch', jeśli plik o podanej nazwie nie istnieje, zostaje on automatycznie utworzony jako pusty plik. To jest niezwykle przydatne w wielu scenariuszach, na przykład w skryptach automatyzacji, gdzie potrzebujemy szybko przygotować plik do dalszych operacji. Dodatkowo, zmiana daty modyfikacji pliku za pomocą 'touch' jest kluczowa w kontekście wersjonowania plików, gdyż pozwala na manipulowanie metadanymi plików w sposób, który może być zgodny z wymaganiami procesu. Dobrą praktyką jest również używanie opcji takich jak '-a' i '-m', które pozwalają odpowiednio na aktualizację daty ostatniego dostępu i daty modyfikacji bez zmiany pozostałych atrybutów. Warto zwrócić uwagę, że standardowe operacje na plikach, takie jak te wykonywane przez 'touch', są integralną częścią zarządzania systemem plików w Linuxie, co czyni zrozumienie ich działania kluczowym dla każdego administratora systemu.

Pytanie 27

Częścią zestawu komputerowego, która zajmuje się zarówno przetwarzaniem danych wejściowych, jak i wyjściowych, jest

A. ploter

B. modem

C. skaner

D. głośnik

Modem jest urządzeniem, które przetwarza zarówno dane wejściowe, jak i wyjściowe, co czyni go kluczowym elementem w komunikacji sieciowej. Działa na zasadzie modulacji i demodulacji sygnałów, co pozwala na przesyłanie danych przez różne media, takie jak linie telefoniczne czy kable światłowodowe. W praktyce, modem przekształca sygnały cyfrowe z komputera na analogowe, które mogą być przesyłane przez linię telefoniczną, a następnie odbierane z powrotem i konwertowane z powrotem na cyfrowe przez drugi modem. Dzięki temu użytkownicy mogą korzystać z Internetu, przesyłać e-maile, korzystać z aplikacji chmurowych, czy realizować wideokonferencje. Modemy są zgodne z różnymi standardami, takimi jak ADSL, VDSL czy DOCSIS, co zapewnia ich interoperacyjność w różnych sieciach. Dzięki tym właściwościom, modem jest niezbędnym elementem w strukturach komunikacyjnych, które wymagają zarówno przesyłania, jak i odbierania danych.

Pytanie 28

Jakie są korzyści płynące z użycia systemu plików NTFS?

A. możliwość szyfrowania folderów i plików

B. zapisywanie plików z nazwami dłuższymi niż 255 znaków

C. możliwość sformatowania nośnika o niewielkiej pojemności (1,44MiB)

D. przechowywanie tylko jednej kopii tabeli plików

System plików NTFS (New Technology File System) to nowoczesne rozwiązanie, które oferuje wiele zaawansowanych funkcji zarządzania danymi. Jedną z kluczowych zalet jest możliwość szyfrowania folderów i plików, co zapewnia wysoki poziom bezpieczeństwa przechowywanych informacji. Funkcja ta wykorzystuje technologię EFS (Encrypting File System), która pozwala użytkownikom na szyfrowanie danych na poziomie systemu plików. Dzięki temu, nawet w przypadku fizycznego dostępu do nośnika, nieautoryzowane osoby nie będą mogły odczytać zaszyfrowanych plików bez odpowiednich uprawnień. Praktyczne zastosowanie tej funkcjonalności jest szczególnie istotne w środowiskach korporacyjnych oraz w pracy z danymi wrażliwymi, gdzie bezpieczeństwo informacji jest kluczowe. Warto również zauważyć, że NTFS wspiera długie nazwy plików, co w połączeniu z szyfrowaniem, umożliwia komfortowe i bezpieczne zarządzanie dużymi zbiorami danych. W branży IT stosowanie NTFS jest standardem, szczególnie w systemach operacyjnych Windows, gdzie funkcjonalności te są szczególnie doceniane.

Pytanie 29

W systemie Windows po wykonaniu polecenia systeminfo nie otrzyma się informacji o

A. liczbie partycji podstawowych

B. zainstalowanych aktualizacjach

C. liczbie procesorów

D. zamontowanych kartach sieciowych

Polecenie systeminfo w systemie Windows jest użytecznym narzędziem do uzyskiwania szczegółowych informacji o systemie operacyjnym, w tym takich danych jak liczba procesorów, zainstalowane poprawki oraz zamontowane karty sieciowe. Jednakże, nie dostarcza ono informacji o liczbie partycji podstawowych. Partycje podstawowe są kluczowe w kontekście zarządzania dyskami, a ich konfiguracja i ilość można zweryfikować za pomocą narzędzi takich jak Disk Management lub polecenia diskpart. Te narzędzia są bardziej precyzyjne w analizie struktury dysku, co pozwala administratorom lepiej zarządzać przestrzenią dyskową i organizacją danych. Przykładowo, w sytuacji, gdy konieczne jest dodanie nowej partycji, znajomość liczby partycji podstawowych oraz ich typu jest kluczowa, aby uniknąć problemów z zarządzaniem danymi. Dobre praktyki w administracji systemami Windows obejmują regularne sprawdzanie i aktualizowanie tych informacji za pomocą odpowiednich narzędzi, co pozwala na optymalizację wydajności systemu oraz zapewnienie jego stabilności.

Pytanie 30

Adres IP 192.168.2.0/24 został podzielony na cztery mniejsze podsieci. Jaką maskę mają te nowe podsieci?

A. 225.225.225.240

B. 255.255.255.192

C. 255.255.255.224

D. 255.255.255.128

Wybór jednej z pozostałych odpowiedzi nie jest prawidłowy z kilku powodów. Maska 255.255.255.224 odpowiada notacji /27, co pozwala na podział na 8 podsieci, a nie 4. Przesunięcie granicy maski w prawo o dodatkowe 3 bity powoduje, że mamy 32 adresy w każdej podsieci, z czego tylko 30 może być używanych przez hosty. Taki nadmiar segmentacji nie byłby konieczny w przypadku czterech podsieci, prowadząc do marnotrawienia adresów IP. Z kolei maska 255.255.255.128 (czyli /25) pozwala na utworzenie zaledwie 2 podsieci, co jest również sprzeczne z wymaganiami zadania. Wreszcie, odpowiedź 225.225.225.240 jest niepoprawna z przyczyn technicznych, gdyż ta wartość nie jest ani zrozumiała, ani stosowana w kontekście masek podsieci. Odpowiedzi te mogą prowadzić do powszechnych błędów w zrozumieniu mechanizmów adresacji w sieci, w szczególności w kontekście podziału na podsieci, co jest kluczowym zagadnieniem w planowaniu i zarządzaniu sieciami komputerowymi. Właściwe zrozumienie tego tematu jest niezbędne dla specjalistów IT, aby uniknąć problemów z wydajnością lub brakiem dostępnych adresów IP w rozwijających się sieciach.

Pytanie 31

Norma PN-EN 50173 rekomenduje montaż przynajmniej

A. jednego punktu rozdzielczego na cały budynek wielopiętrowy

B. jednego punktu rozdzielczego na każde 250m2 powierzchni

C. jednego punktu rozdzielczego na każde 100m2 powierzchni

D. jednego punktu rozdzielczego na każde piętro

Wybór odpowiedzi, że norma PN-EN 50173 zaleca instalowanie jednego punktu rozdzielczego na każde 100m2 lub 250m2 powierzchni jest niezgodny z jej wymaganiami. W rzeczywistości, normy te koncentrują się na zapewnieniu właściwej jakości usług telekomunikacyjnych w kontekście budynków wielokondygnacyjnych, a nie na powierzchni użytkowej. Podejście oparte na metrażu może prowadzić do niewystarczającej infrastruktury sieciowej, szczególnie w budynkach o dużym natężeniu użytkowania, takich jak biurowce czy hotele. Zastosowanie punktów rozdzielczych wyłącznie w oparciu o powierzchnię może skutkować miejscami o niskiej jakości sygnału oraz problemami z dostępem do usług, co jest sprzeczne z podstawowymi założeniami normy. Innym błędnym podejściem jest myślenie, że w całym budynku wystarczy jeden punkt rozdzielczy. Taki model może nie sprostać wymaganiom użytkowników, szczególnie w przypadku dużych obiektów, gdzie wzrasta liczba urządzeń oraz intensywność korzystania z sieci. Niewłaściwe zrozumienie wymagań normy prowadzi do ryzyka wymagającego kosztownych późniejszych poprawek oraz zakłóceń w dostępie do usług. Właściwe planowanie i przestrzeganie norm PN-EN 50173 ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia niezawodności oraz wydajności infrastruktury telekomunikacyjnej w obiektach wielopiętrowych.

Pytanie 32

W systemie Windows, gdzie należy ustalić wymagania dotyczące złożoności hasła?

A. w zasadach zabezpieczeń lokalnych

B. w panelu sterowania

C. w autostarcie

D. w BIOS-ie

Wymagania dotyczące złożoności haseł w Windows ustalasz w zasadach zabezpieczeń lokalnych, które znajdziesz w narzędziu 'Zasady zabezpieczeń lokalnych' (z ang. secpol.msc). To narzędzie umożliwia administratorom definiowanie różnych zasad dotyczących bezpieczeństwa, w tym haseł. Przykładowo, możesz ustawić, że hasła muszą zawierać duże litery, cyfry i znaki specjalne. To naprawdę dobra praktyka, bo zwiększa bezpieczeństwo danych użytkowników. W kontekście regulacji jak RODO czy HIPAA ważne jest, żeby te zasady były dobrze skonfigurowane, aby chronić dane osobowe. Dobrze przemyślane zasady zabezpieczeń lokalnych mogą znacznie zmniejszyć ryzyko naruszenia bezpieczeństwa w organizacji, co w efekcie podnosi ogólny poziom zabezpieczeń systemu operacyjnego.

Pytanie 33

Jaki jest maksymalny promień zgięcia przy montażu kabla U/UTP kat 5e?

A. osiem średnic kabla

B. dwie średnice kabla

C. sześć średnic kabla

D. cztery średnice kabla

Odpowiedzi sugerujące, że promień zgięcia kabla U/UTP kat 5e wynosi dwie, cztery lub sześć średnic kabla są nieprawidłowe i mogą prowadzić do poważnych problemów technicznych. Zmniejszenie promienia zgięcia poniżej zalecanych ośmiu średnic może prowadzić do uszkodzenia struktury kabla poprzez zagięcia, co skutkuje osłabieniem sygnału, a nawet całkowitym przerwaniem połączenia. W przypadku zbyt małego promienia zgięcia, przewodniki wewnątrz kabla mogą ulec przemieszczeniu lub przerwaniu, co prowadzi do zakłóceń w transmisji danych. Takie nieprzemyślane podejście jest typowym błędem, szczególnie w sytuacjach, gdy instalacje są przeprowadzane w zatłoczonych pomieszczeniach lub ciasnych przestrzeniach. Ponadto, ignorowanie standardów dotyczących promienia zgięcia może narazić instalację na niezgodność z przepisami prawa oraz standardami branżowymi, co może wiązać się z konsekwencjami finansowymi i prawnymi. Kluczowe jest zrozumienie, że właściwe podejście do instalacji kabli oraz ich obsługi nie tylko zapewnia ich długowieczność, ale również gwarantuje efektywność operacyjną systemów telekomunikacyjnych. Właściwe praktyki związane z instalacją kabli powinny zawsze uwzględniać nie tylko ich bieżące potrzeby, ale także przewidywane warunki użytkowania oraz potencjalne zmiany w infrastrukturze.

Pytanie 34

Na ilustracji zaprezentowano strukturę topologiczną

A. rozszerzonej gwiazdy

B. pełnej siatki

C. pierścienia

D. magistrali

Topologia rozszerzonej gwiazdy jest efektywną strukturą sieciową, w której jednostki komputerowe są połączone poprzez centralne urządzenia, zazwyczaj switche. Każdy segment sieciowy tworzy lokalną gwiazdę, której centralnym punktem jest switch, łączący się dalej z głównym switch em rdzeniowym. Ta struktura umożliwia elastyczne zarządzanie siecią oraz łatwe dodawanie kolejnych segmentów bez zakłócania działania całej sieci. Duża zaleta to zwiększona odporność na awarie, ponieważ uszkodzenie jednego kabla nie wpływa na działanie reszty sieci. Takie rozwiązania są stosowane w nowoczesnych sieciach LAN, zwłaszcza w przedsiębiorstwach, które wymagają skalowalności i łatwego zarządzania infrastrukturą. Zgodność z protokołami takimi jak Ethernet i możliwość implementacji sieci VLAN pozwala na logiczne segmentowanie sieci, co poprawia bezpieczeństwo i wydajność. Dobrymi praktykami jest także stosowanie redundancji na poziomie centralnych switchy, co minimalizuje ryzyko całkowitej awarii sieci.

Pytanie 35

Jakiego typu kopię zapasową należy wykonać, aby zarchiwizować wszystkie informacje, niezależnie od daty ich ostatniej archiwizacji?

A. Różnicową

B. Pełną

C. Przyrostową

D. Porównującą

Wybór różnicowej kopii bezpieczeństwa może wydawać się atrakcyjny, gdyż zapisuje tylko zmiany dokonane od ostatniej pełnej kopii. Niemniej jednak, aby uzyskać pełny obraz archiwizowanych danych, użytkownik musi mieć również dostęp do pełnej kopii zapasowej, co komplikuje proces odzyskiwania w przypadku awarii. Przyrostowa kopia bezpieczeństwa, która zapisuje jedynie zmiany od ostatniej kopii przyrostowej lub pełnej, również nie jest odpowiednia w tej sytuacji, ponieważ wymaga znajomości sekwencji kopii przyrostowych, co może prowadzić do ryzyka utraty danych, jeśli jedna z kopii jest uszkodzona. Metoda porównująca, mimo że może być użyteczna w niektórych kontekstach, nie jest standardowo stosowana w archiwizacji danych. Podsumowując, najczęstszymi błędami myślowymi prowadzącymi do wyboru niewłaściwych metod są ignorowanie potrzeby pełnego archiwum danych oraz niedocenianie ryzyka utraty danych związane z wyborem strategii, które nie zapewniają pełnej kopii zapasowej. Właściwe podejście do ochrony danych powinno zawsze uwzględniać konieczność posiadania jednego, kompletnego zbioru danych, który będzie dostępny w przypadku jakiejkolwiek awarii.

Pytanie 36

Hosty A i B nie mają możliwości komunikacji z hostem C. Natomiast komunikacja między hostami A i B przebiega poprawnie. Jakie może być źródło problemu w komunikacji pomiędzy hostami A i C oraz B i C?

A. Adres IP hosta C jest adresem broadcast

B. Switch, do którego są podłączone hosty, nie działa

C. Adresy IP pochodzą z różnych podsieci

D. Host C ma nieprawidłowo skonfigurowaną bramę domyślną

Adresy IP hostów A i B mieszczą się w tej samej podsieci 192.168.30.0/24 co oznacza że komunikacja między nimi jest bezpośrednia i nie wymaga użycia routera. Jednak host C znajduje się w innej podsieci 192.168.31.0/24. Sieci lokalne są często podzielone na podsieci aby zwiększyć bezpieczeństwo i wydajność sieci. Każda podsieć działa jak osobna sieć wymagając routera do przekazywania danych między nimi. To oznacza że bez odpowiednich ustawień trasowania komunikacja między hostami z różnych podsieci jest niemożliwa. Praktycznym przykładem jest firma z działami korzystającymi z różnych podsieci aby zminimalizować ryzyko przeciążenia sieci. Konfiguracja trasowania czyli ustawienie bramy domyślnej pozwala routerom przekierowywać ruch między podsieciami. W tym przypadku brak właściwej trasy do sieci 192.168.31.0/24 uniemożliwia komunikację hostów A i B z hostem C. Jest to zgodne ze standardami sieciowymi gdzie nieprawidłowe przypisanie adresu IP czy maski podsieci może prowadzić do problemów z łącznością.

Pytanie 37

Do interfejsów pracujących równolegle należy interfejs

A. FireWire

B. RS-232

C. AGP

D. DVI

FireWire, znany również jako IEEE 1394, jest interfejsem szeregowym, który zapewnia wysoką prędkość transferu danych dla urządzeń peryferyjnych, takich jak kamery cyfrowe oraz zewnętrzne dyski twarde. Umożliwia przesyłanie danych w trybie pełnodupleksowym, co oznacza, że dane mogą być wysyłane i odbierane jednocześnie, jednak nie działa w trybie równoległym. Różnica ta jest kluczowa, ponieważ FireWire nie korzysta z równoległego przesyłania danych, jak AGP. RS-232 to standard interfejsu szeregowego, który był szeroko stosowany w komunikacji między komputerami a urządzeniami peryferyjnymi, takimi jak modemy, ale także nie jest interfejsem równoległym. DVI (Digital Visual Interface) to z kolei standard wideo, który może przesyłać sygnał cyfrowy, ale również nie implementuje przesyłania danych w sposób równoległy. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe w kontekście wyboru odpowiednich interfejsów do określonych zastosowań. Często zdarza się, że mylenie interfejsów szeregowych z równoległymi prowadzi do nieefektywnych rozwiązań w projektach technicznych. W praktyce, wybór niewłaściwego interfejsu może wpłynąć na wydajność systemu, zwłaszcza w obszarze aplikacji wymagających wysokiej przepustowości, takich jak renderowanie grafiki czy transmisje wideo.

Pytanie 38

Która operacja może skutkować nieodwracalną utratą danych w przypadku awarii systemu plików?

A. przeskanowanie programem antywirusowym

B. wykonanie skanowania scandiskiem

C. formatowanie dysku

D. uruchomienie systemu operacyjnego

Formatowanie dysku to proces, który polega na przygotowaniu nośnika danych do przechowywania informacji poprzez usunięcie wszystkich obecnych danych na dysku oraz stworzenie nowego systemu plików. W przypadku uszkodzenia systemu plików, formatowanie jest jedną z nielicznych czynności, która całkowicie eliminuje dane, pozostawiając nośnik pustym. Przykładem zastosowania formatowania może być sytuacja, gdy dysk twardy jest uszkodzony i wymaga ponownego użycia. Standardowe procedury w branży IT zalecają przechowywanie kopii zapasowych danych przed formatowaniem, aby uniknąć nieodwracalnej utraty informacji. Warto pamiętać, że proces ten powinien być przeprowadzany z uwagą i zrozumieniem, ponieważ po formatowaniu odzyskanie danych może być niemożliwe, co czyni tę operację krytyczną w zarządzaniu danymi. Dobre praktyki w zakresie zarządzania danymi obejmują dokonanie szczegółowej oceny przed podjęciem decyzji o formatowaniu oraz użycie narzędzi do odzyskiwania danych, które mogą pomóc w sytuacjach awaryjnych, zanim podejmiemy takie kroki.

Pytanie 39

Analizując przedstawione wyniki konfiguracji zainstalowanych kart sieciowych na komputerze, można zauważyć, że

A. wszystkie karty mogą automatycznie uzyskać adres IP

B. karta bezprzewodowa nosi nazwę Net11

C. interfejs Bluetooth dysponuje adresem IPv4 192.168.0.102

D. karta przewodowa ma adres MAC 8C-70-5A-F3-75-BC

W analizowanym przypadku należy zwrócić uwagę na różne aspekty konfiguracji sieciowej. Pierwsza niepoprawna odpowiedź sugeruje, że interfejs Bluetooth ma przypisany adres IPv4 192.168.0.102, jednakże ten adres jest przypisany do karty bezprzewodowej, co wynika z analizy wyjścia komendy ipconfig. Typowym błędem jest tu pomyłka w interpretacji danych z konfiguracji sieciowej. Druga odpowiedź błędnie sugeruje, że karta bezprzewodowa nosi nazwę Net11, jednak w rzeczywistości jej opis wskazuje na nazwę LAN NET12. Błędna interpretacja nazw kart może wynikać z niedokładnego przeglądu danych konfiguracyjnych. Kolejna niewłaściwa odpowiedź dotycząca adresu MAC karty przewodowej wskazuje błędny adres MAC, który faktycznie odnosi się do karty bezprzewodowej, a prawidłowy adres MAC karty przewodowej to B4-B5-2F-2D-2C-B2. W takich przypadkach istotne jest skupienie się na opisie kart i ich parametrach, co pozwala na dokładne przypisanie odpowiednich wartości do właściwych interfejsów. Zrozumienie błędów w interpretacji informacji konfiguracyjnych jest kluczowe dla efektywnego zarządzania siecią, a także dla skutecznego rozwiązywania problemów związanych z nieprawidłowościami w konfiguracji sprzętowej i programowej. Dlatego tak ważne jest dokładne przeglądanie i analizowanie danych wyjściowych z narzędzi diagnostycznych, jak ipconfig, co pomaga unikać typowych błędów podczas analizy sieciowej.

Pytanie 40

Jaką cechę posiada przełącznik sieciowy?

A. Z przesyłanych pakietów odczytuje docelowe adresy IP

B. Pracuje na porcjach danych zwanych segmentami

C. Z odebranych ramek odczytuje adresy MAC

D. Wykorzystuje protokół EIGRP

Przełącznik sieciowy, znany również jako switch, jest urządzeniem sieciowym, które działa na drugiej warstwie modelu OSI, czyli warstwie łącza danych. Kluczową cechą przełącznika jest zdolność do odczytywania adresów MAC z ramek Ethernet. Dzięki temu, przełącznik jest w stanie efektywnie kierować ruch sieciowy do odpowiednich urządzeń w sieci lokalnej, co znacznie zwiększa wydajność i bezpieczeństwo komunikacji. Przykładowo, w typowej sieci biurowej przełączniki umożliwiają równoległe przesyłanie danych pomiędzy różnymi komputerami, eliminując kolizje, które mogą występować w sieciach opartych na hubach. Dodatkowo, przełączniki uczą się i zapamiętują adresy MAC urządzeń, co pozwala im na dynamiczne tworzenie tablicy przełączania, zwanej tablicą MAC, co jest kluczowe dla optymalizacji transferu danych w sieci. Dzięki tym funkcjom, przełączniki odgrywają fundamentalną rolę w architekturze nowoczesnych sieci komputerowych, dostosowując się do zmieniających się potrzeb użytkowników i technologii.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej