Wyniki egzaminu

Nowy egzamin
Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik grafiki i poligrafii cyfrowej
  • Kwalifikacja: PGF.05 - Drukowanie cyfrowe i obróbka druków
  • Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 10:05
  • Data zakończenia: 8 grudnia 2025 10:49

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Facebook
X.com
LinkedIn
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Druków, które nie wymagają personalizacji, to:

A. identyfikatorów osobistych
B. biletów lotniczych
C. recept z kodem kreskowym
D. afiszy teatralnych
Afisze teatralne to takie materiały promocyjne, które nie muszą być spersonalizowane. W odróżnieniu od takich dokumentów jak bilety lotnicze, identyfikatory osobiste czy recepty, które muszą mieć konkretne dane osobowe, afisze są zaprojektowane w sposób bardziej uniwersalny. Można je drukować w dużych ilościach i służą głównie do informowania o przedstawieniu. Zauważ, że zwykle znajdziesz tam takie informacje jak tytuł sztuki, nazwiska aktorów, daty i miejsce wystawienia. Ponieważ są one tworzone w masowej produkcji, nie ma potrzeby, żeby były dostosowywane do poszczególnych osób. W reklamie dobrze, żeby te materiały były ładne i przyciągające wzrok, co ma na celu zachęcenie ludzi do przyjścia na spektakl, a nie dogadywanie się z indywidualnymi widzami.
Pytanie 2

Jakie czynności powinny być zrealizowane w celu przygotowania cyfrowej maszyny do drukowania?

A. Włączyć urządzenie, uzupełnić płyn chłodzący
B. Załadować podłoże drukowe, założyć obuwie ochronne
C. Uruchomić maszynę, załadować tonery, założyć formy drukowe
D. Sprawdzić tonery, załadować papier
Poprawna odpowiedź to sprawdzenie tonerów oraz załadowanie papieru, co jest kluczowym krokiem w przygotowywaniu cyfrowej maszyny do drukowania. Przed przystąpieniem do produkcji, operator powinien upewnić się, że tonery są w odpowiednim stanie i mają wystarczającą ilość materiału eksploatacyjnego. Przykładowo, niski poziom tonera może skutkować niedokładnym odwzorowaniem kolorów oraz obniżoną jakością wydruku. Dodatkowo, załadunek papieru do podajnika jest istotny, ponieważ niewłaściwe lub brakujące podłoże drukowe uniemożliwi rozpoczęcie pracy maszyny. Standardy branżowe, takie jak ISO 9001, kładą nacisk na kontrolę jakości procesów, co w kontekście drukowania oznacza systematyczne sprawdzanie stanu materiałów eksploatacyjnych oraz właściwego załadunku papieru, by zapewnić wysoką jakość i efektywność produkcji. Regularne przeglądanie tych elementów wpływa na niezawodność maszyny oraz minimalizuje ryzyko awarii podczas pracy.
Pytanie 3

Który aspekt jest monitorowany podczas oceny jakości cyfrowych dwustronnych wydruków w małym formacie?

A. Układ włókien w zadrukowanym materiale
B. Białość papieru w obszarach niezadrukowanych
C. Strzałka ugięcia w centralnej części arkusza
D. Dopasowanie obrazu na przedniej i tylnej stronie wydruku
Pasowanie obrazu na awersie i rewersie wydruku jest kluczowym elementem oceny jakości dwustronnych wydruków cyfrowych, małoformatowych. Proces ten polega na precyzyjnym dopasowaniu elementów graficznych na obu stronach arkusza papieru, co ma fundamentalne znaczenie dla estetyki oraz funkcjonalności wydruku. W praktyce, braki w pasowaniu mogą prowadzić do nieczytelności tekstu, czy też niezamierzonych efektów wizualnych, które mogą zniechęcać odbiorców. W branży druku, standardy jakości takie jak ISO 12647 definiują wymagania dotyczące dokładności pasowania, co jest istotne dla zachowania spójności marki i przekazów wizualnych. Warto również zainwestować w technologie automatyzacji, które mogą pomóc w precyzyjnym dopasowaniu wydruków, co jest szczególnie istotne w przypadku dużych nakładów produkcyjnych, gdzie błędy mogą się kumulować. Dobrze przeprowadzone pasowanie obrazu wpływa nie tylko na jakość wizualną, ale również na postrzeganą wartość produktu przez klienta, co czyni tę kontrolę niezwykle ważnym aspektem w procesie druku.
Pytanie 4

Jakie działania, w kolejności ich realizacji, są przeprowadzane podczas wykończenia broszury?

A. Krojenie, szycie, pakowanie, ekspedycja
B. Drukowanie, laminowanie, pakowanie
C. Szycie, krojenie, foliowanie
D. Złamywanie, szycie, krojenie
Odpowiedź "Złamywanie, szycie, krojenie" jest poprawna, ponieważ odzwierciedla właściwą kolejność czynności wykonywanych podczas obróbki wykończeniowej broszury. Złamywanie jest kluczowe, ponieważ pozwala na odpowiednie złożenie arkuszy papieru, co wpływa na estetykę i funkcjonalność finalnego produktu. Następnie, szycie zapewnia trwałość oraz stabilność broszury, umożliwiając jej otwieranie i przeglądanie bez uszkodzeń. Krojenie, jako ostatnia czynność, pozwala na uzyskanie precyzyjnych wymiarów finalnego produktu, co jest istotne dla profesjonalnego wykończenia. W praktyce, właściwa sekwencja tych kroków jest zgodna z najlepszymi standardami w branży poligraficznej, gdzie każdy etap ma swoje znaczenie i wpływa na jakość końcowego wyrobu. Warto również wspomnieć, że takie podejście jest kluczowe w kontekście zachowania spójności wizualnej oraz funkcjonalnej broszury, co w konsekwencji przyczynia się do zadowolenia klientów oraz pozytywnego wizerunku firmy.
Pytanie 5

Ile razy należy przeciąć arkusz w formacie A3, aby uzyskać folder ośmiostronicowy w formacie A5?

A. Cztery razy
B. Trzy razy
C. Raz
D. Dwa razy
Odpowiedzi, które wskazują na trzykrotne, jednokrotne lub czterokrotne złamanie arkusza A3, są nieprawidłowe z kilku powodów. Przy pierwszym złamaniu arkusza A3 uzyskujemy dwa arkusze A4, które następnie możemy złożyć na cztery arkusze A5. Zatem, jeśli ktoś sugeruje, że złamanie arkusza A3 trzykrotnie jest właściwe, może myśleć, że każde złamanie prowadzi do podziału na więcej arkuszy, co w rzeczywistości nie jest zgodne z zasadami składania papieru. Ponadto, złamanie arkusza jednokrotnie nie daje wystarczającej liczby arkuszy, ponieważ tylko jeden arkusz A4, który można złożyć na dwa arkusze A5, nie wystarczy do uzyskania wymaganego ośmiostronicowego folderu. Odpowiedź czterokrotna również opiera się na błędnym założeniu, że każde złamanie prowadzi do podziału na inne formaty, co nie ma miejsca w przypadku standardowych wymiarów arkuszy. Te błędne koncepcje mogą prowadzić do nieefektywnego wykorzystania materiałów w produkcji, co jest niezgodne z najlepszymi praktykami branżowymi. Kluczowe jest, aby zrozumieć, jak działają standardowe wymiary papieru oraz proces cięcia i składania, aby móc efektywnie planować i realizować projekty w zakresie poligrafii.
Pytanie 6

Ile minimalnych arkuszy papieru formatu A3 jest potrzebnych do wydrukowania biletów o wymiarach 40 x 65 mm w ilości 42 000 sztuk, nie biorąc pod uwagę naddatków technologicznych?

A. 1 000
B. 500
C. 750
D. 1250
Aby obliczyć wymaganą minimalną ilość papieru formatu A3 do wydrukowania biletów o wymiarach 40 x 65 mm w nakładzie 42 000 sztuk, należy najpierw przeliczyć powierzchnię pojedynczego biletu. Powierzchnia jednego biletu wynosi 40 mm * 65 mm = 2600 mm², co w przeliczeniu na metry kwadratowe daje 0,00026 m². Następnie, mnożąc tę wartość przez 42 000 sztuk, otrzymujemy całkowitą powierzchnię wydruku wynoszącą 10,92 m². Format A3 ma wymiary 297 mm x 420 mm, co daje powierzchnię 0,1257 m². Aby określić, ile arkuszy A3 potrzebujemy, dzielimy całkowitą powierzchnię biletów przez powierzchnię jednego arkusza A3: 10,92 m² / 0,1257 m² = 86,9 arkuszy A3. Ostatecznie, zaokrąglając w górę, potrzebujemy 87 arkuszy A3. Istotne jest także uwzględnienie faktu, że w praktyce, podczas rzeczywistego druku, może wystąpić konieczność dodania rezerwy na naddatki technologiczne, ale w tym zadaniu nie są one uwzględnione. Poprawne podejście do planowania produkcji druków wymaga znajomości efektywności wykorzystania materiałów oraz przepisów dotyczących minimalizacji strat.
Pytanie 7

Wykończenie reprodukcji obrazu drukowanego na tkaninie typu canvas może polegać na

A. oczkowaniu brzegów wydruku
B. kalandrowaniu gotowych wydruków
C. bigowaniu fragmentów obrazu
D. naciągnięciu na blejtram
Bigowanie fragmentów obrazu odnosi się do procesu zginania lub łamania materiału w celu uzyskania złożonych kształtów, co nie ma zastosowania w kontekście reprodukcji na podłożu typu canvas. Ta technika jest bardziej związana z pracami papierowymi lub złożonymi projektami graficznymi, gdzie niezbędne jest przekształcenie płaskiego materiału w trójwymiarowe formy, natomiast w przypadku obrazów na canvas, celem jest ich estetyczne wykończenie i naciągnięcie, a nie ich gięcie. Kalandrowanie gotowych wydruków to proces, w którym wydruki są przeprowadzane przez walce kalandrujące; technika ta jest najczęściej stosowana w produkcji materiałów reklamowych lub tekstylnych, ale nie jest adekwatna dla reprodukcji obrazów na canvas, ponieważ nie wpływa na ich wygląd ostateczny ani nie stabilizuje struktury. Oczkowanie brzegów wydruku, czyli dodawanie oczek do krawędzi, to technika, która ma zastosowanie w przypadku banerów czy innych nośników reklamowych, gdzie jest wymagane ich zawieszenie, ale nie jest niezbędna przy reprodukcjach na canvas, które są zwykle naciągane na blejtram. W praktyce, błąd w interpretacji tych procesów wynika z niepełnego zrozumienia specyfiki obróbki materiałów artystycznych i ich przeznaczenia, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystania technik i materiałów w obróbce graficznej.
Pytanie 8

Jakiego formatu plików nie wykorzystuje się w cyfrowych materiałach do druku wielkoformatowego?

A. PDF
B. JPG
C. WMA
D. TIFF
Wybór formatu WMA, który wybrałeś, nie jest najlepszy na to pytanie, bo to format dźwiękowy, a nie graficzny. Do druku wielkoformatowego potrzebujemy plików, które będą wyglądać naprawdę dobrze na papierze, czyli właśnie grafik. Format TIFF, PDF czy JPG to te, których się najczęściej używa. TIFF jest świetny, bo trzyma jakość i nie traci detali, a PDF to taki uniwersalny format, który dobrze zachowuje wszystko, co jest w dokumencie. JPG z kolei jest popularny, bo potrafi ładnie skompresować zdjęcia, ale może trochę stracić na jakości. Kiedy drukujemy coś w dużych rozmiarach, ważne, żeby pliki miały odpowiednią rozdzielczość i były w formatach, które wspierają kolory Pantone czy CMYK. Dzięki temu kolory będą wyglądały tak, jak powinny. Rozumienie, jaki format do czego pasuje, jest istotne, żeby uzyskać fajny efekt wizualny w drukach, więc dobrze, że się w to zagłębiasz.
Pytanie 9

Jakie ustawienie należy określić przy regulacji parametrów laminatora?

A. Współczynnik lambda folii
B. Czas działania walca kalandrującego
C. Wymiar materiału laminowanego
D. Skład używanej folii do laminacji
Wymiar laminowanego użytku jest kluczowym parametrem, który należy ustalić do regulacji ustawień laminatora, ponieważ wpływa on na efektywność procesu laminowania oraz na jakość finalnego produktu. Laminatory są projektowane do pracy z materiałami o określonych rozmiarach, a zbyt małe lub zbyt duże wymiary mogą prowadzić do problemów, takich jak zacięcia folii czy nierównomierne laminowanie. Przykładowo, jeśli laminujemy dokumenty o standardowym formacie A4, musimy upewnić się, że maszyna jest odpowiednio ustawiona, aby folia pokrywała całą powierzchnię papieru bez pozostawiania niezalaminowanych krawędzi. W praktyce, producent laminatora dostarcza specyfikacje dotyczące maksymalnych i minimalnych wymiarów laminowanych materiałów, a także zaleca odpowiednie parametry pracy, takie jak temperatura i prędkość laminacji. Zrozumienie tych zależności pozwala na osiągnięcie optymalnych rezultatów oraz minimalizację ryzyka uszkodzeń sprzętu. W branży druku i wykończenia dokumentów, przestrzeganie tych standardów jest kluczowe dla utrzymania wysokiej jakości usług.
Pytanie 10

Na urządzeniach przeznaczonych do druku wielkoformatowego nie można zadrukować podłoża w formie

A. papieru fotograficznego
B. tkaniny poliestrowej
C. metalowej tuby
D. folii samoprzylepnej
Zadrukowanie podłoża w postaci metalowej tuby jest niemożliwe z powodu specyfikacji technologii druku wielkoformatowego. Urządzenia do druku wielkoformatowego, takie jak drukarki atramentowe, są zaprojektowane do pracy z materiałami, które można swobodnie zwinąć, rozłożyć lub umieścić w formacie, który umożliwia równomierne nałożenie atramentu. Metalowe powierzchnie są trudne do obróbki; wymagają specjalnych przygotowań, takich jak pokrycie odpowiednimi farbami podkładowymi, co nie jest typowe dla zastosowań w druku wielkoformatowym. Zamiast tego, techniki takie jak sitodruk czy druk UV mogą być wykorzystywane do zadrukowywania metalu, ale w znacząco różniących się warunkach i z wykorzystaniem innych urządzeń. W praktyce, do druku wielkoformatowego w preferowanych zastosowaniach używa się materiałów takich jak tkaniny poliestrowe, papier fotograficzny i folie samoprzylepne, które zapewniają odpowiednią absorpcję atramentu oraz możliwość uzyskania wysokiej jakości druku.
Pytanie 11

Prezentację druku Al na materiale banerowym (frontlit) można zrealizować przy użyciu

A. potykacza B2
B. lady ekspozycyjnej
C. rzutnika cyfrowego
D. x-bannera
Wybór x-bannera jako odpowiedzi jest właściwy, ponieważ jest to jedno z najpopularniejszych rozwiązań do prezentacji wydruków wykonanych na materiale banerowym, takim jak frontlit. X-banner to system reklamowy, który składa się z lekkiej ramy oraz specjalnie zaprojektowanego uchwytu umożliwiającego łatwe zamocowanie grafiki. Dzięki swojej konstrukcji, x-banner może być używany zarówno wewnętrznie, jak i zewnętrznie, co czyni go wszechstronnym narzędziem w promocji. Materiały banerowe, takie jak frontlit, charakteryzują się wysoką odpornością na warunki atmosferyczne oraz właściwościami pozwalającymi na doskonałą jakość druku. Dlatego x-bannery są często stosowane na targach, wystawach oraz wydarzeniach plenerowych. W praktyce, ich mobilność oraz łatwość w montażu i demontażu sprawiają, że są one chętnie wybierane przez firmy do efektywnej promocji, a także w kampaniach marketingowych, gdzie szybkość i efektywność są kluczowe. Dobre praktyki sugerują również, aby przy wyborze materiałów do x-bannera zwrócić uwagę na jakość druku oraz odpowiednią wagę samego materiału, co zapewnia trwałość i estetykę prezentacji.
Pytanie 12

Który typ systemu wystawienniczego będzie najlepszy, biorąc pod uwagę, że grafika ma wymiary 2,5 x 4,5 m oraz wymagana jest łatwość w transporcie i szybki montaż reklamy?

A. L-banner
B. Ścianka wystawiennicza
C. Potykacz reklamowy
D. Roll-up
Zarówno L-banner, jak i roll-up to rozwiązania, które są bardziej odpowiednie dla mniejszych grafik i mają swoje ograniczenia, jeśli chodzi o większe rozmiary. L-banner jest konstrukcją, która, mimo że jest prosta w montażu, nie zapewnia stabilności dla dużych grafik takiej jak 2,5 x 4,5 m. W przypadku roll-up, jego użycie dla tak dużego formatu nie tylko ogranicza widoczność, ale również ryzykuje uszkodzenie samego mechanizmu. Roll-upy są zaprojektowane do użycia z grafiką o standardowych wymiarach, a ich rozmiar i mechanika mogą nie być w stanie utrzymać dużych powierzchni reklamowych, co wpływa na estetykę i profesjonalny odbiór. Potykacz reklamowy również nie jest optymalnym rozwiązaniem w tym przypadku, ponieważ jego konstrukcja jest przeznaczona do mniejszych formatów, a jego zastosowanie w kontekście dużych grafik może prowadzić do nieodpowiedniej prezentacji treści. Warto również zaznaczyć, że wybór niewłaściwego systemu wystawienniczego może skutkować nie tylko problemami z widocznością, ale także negatywnie wpływać na postrzeganie marki. Dlatego tak istotne jest zrozumienie, jakie rozwiązania najlepiej odpowiadają potrzebom wystawowym, w tym także w kontekście transportu i montażu.
Pytanie 13

Z wykorzystaniem sprzętu do druku wielkoformatowego nie można zrealizować zadruku

A. banerów.
B. długopisów.
C. tapet.
D. roll-up’ów.
Długopisy to małe, osobiste akcesoria, które z zasady nie są przeznaczone do zadrukowywania przy użyciu technologii druku wielkoformatowego. Druk wielkoformatowy, jak sama nazwa wskazuje, odnosi się do technik umożliwiających naniesienie grafiki na duże powierzchnie, takie jak tapety, banery czy roll-up’y. Te urządzenia są idealne do produkcji materiałów reklamowych, które wymagają dużego formatu i widoczności. Na przykład, tapety mogą być stosowane w projektach dekoracyjnych w przestrzeniach komercyjnych, a banery w kampaniach marketingowych na wydarzeniach. Techniki druku, takie jak UV czy solwentowy, są przystosowane do różnorodnych podłoży, co czyni je niezwykle wszechstronnymi w kontekście wizualnej komunikacji. Z tego powodu, długopisy, które są stosunkowo małe i mają inny charakter użytkowy, nie mogą być wytwarzane ani zadrukowywane przy użyciu tych samych technologii, co materiały wielkoformatowe.
Pytanie 14

Jakie podłoże nadaje się do stworzenia cyfrowego druku, który ma przypominać obraz olejny?

A. Poliester
B. Folia monomerowa
C. Folia one way vision
D. Canvas
Canvas, czyli płótno, to idealny materiał do cyfrowego wydruku, szczególnie kiedy celem jest uzyskanie efektu przypominającego obraz olejny. Dzięki swojej teksturze, canvas umożliwia uzyskanie głębi i bogactwa kolorów, co jest kluczowe w odzwierciedlaniu detali typowych dla tradycyjnych technik malarskich. Wydruki na canvasie są często stosowane w galeriach sztuki, w dekoracji wnętrz oraz w projektach artystycznych, gdzie istotne jest zachowanie estetyki. Materiał ten jest także odporny na uszkodzenia mechaniczne oraz działanie światła, co pozwala na długotrwałe cieszenie się efektami wydruku bez obaw o ich degradację. Ponadto, płótno można łatwo naciągnąć na ramy, co nadaje mu profesjonalny wygląd. W praktyce, wiele drukarni oferuje specjalistyczne usługi wydruku na canvasie, co potwierdza jego status jako jednego z preferowanych mediów do realizacji artystycznych projektów.
Pytanie 15

Jaką minimalną długość materiału z rolki o szerokości 105 cm należy przygotować, aby na ploterze wydrukować 10 sztuk w formacie B1 brutto?

A. 10,7 m
B. 7,1 m
C. 14,2 m
D. 1,5 m
Odpowiedź niepoprawna może wskazywać na jakieś błędy w obliczeniach albo w zrozumieniu tematu. Odpowiedzi typu 14,2 m czy 10,7 m sugerują, że za dużo stawiasz na płótno, co znaczy, że źle oszacowałeś potrzeby wydruku. W przypadku formatu B1 ważne jest, żeby pomyśleć, jak ułożysz te arkusze w pionie i ile potrzeba materiału. Możesz się pomylić, myśląc, że wymiary rolki są równe długości potrzebnego materiału, co skutkuje przeszacowaniem. Jeśli nie weźmiesz pod uwagę marginesów czy strat na cięciu, to Twoje obliczenia mogą być zbyt małe. Odpowiedzi takie jak 1,5 m nie spełniają wymagań, a do tego ignorują praktyczne zasady w produkcji, gdzie marginesy błędu są konieczne. Każdy projekt powinien zatem uwzględniać minimalne straty, bo to jest potwierdzone w branży i musi się zgadzać z normami produkcyjnymi, żeby zapewnić jakość i efektywność druku.
Pytanie 16

Który z parametrów wpływa na jakość cyfrowych odbitek w druku seryjnym?

A. Rozmiar nakładu
B. Jednolite oświetlenie przestrzeni
C. Liczba wykorzystanych form drukarskich
D. Typ podłoża, na którym wykonuje się druk
Rodzaj podłoża drukowego ma kluczowe znaczenie dla jakości cyfrowych odbitek nakładowych, ponieważ wpływa na przyczepność tuszu oraz odwzorowanie kolorów. W branży poligraficznej, wybór odpowiedniego papieru czy innego materiału drukarskiego jest fundamentalny dla osiągnięcia pożądanych efektów wizualnych. Na przykład, podłoża matowe i błyszczące różnią się pod względem absorpcji tuszu – matowe papierki absorbują więcej, co może prowadzić do mniej intensywnych kolorów, a błyszczące z kolei mogą wydobywać głębię kolorów, ale mogą powodować smużenie. Stosowanie standardów, takich jak ISO 12647, które dotyczą procesów druku, opisuje wymagania dla różnych podłoży i ich wpływu na jakość. W praktyce, osoby pracujące w drukarniach są zobowiązane do testowania wydruków na różnych podłożach, aby dostosować ustawienia drukarek i tuszy, co pozwala na uzyskanie optymalnych rezultatów.
Pytanie 17

Jaką rozdzielczość powinna mieć drukowanie katalogów na cyfrowej maszynie przy liniaturze rastra 150 lpi?

A. 300 dpi
B. 300 lpi
C. 240 spi
D. 280 ppi
Rozdzielczość drukowania w kontekście rastra 150 lpi (lines per inch) powinna być ustawiona na 300 dpi (dots per inch), co oznacza 300 punktów na cal. Zasada ta wynika z faktu, że każdy punkt rastrowy jest tworzony z mniejszych punktów drukarskich. Przy liniaturze 150 lpi, każdy punkt składa się z 4x4 punktów, co daje 16 punktów na cal, dlatego aby uzyskać wysoką jakość druku, rozdzielczość powinna być co najmniej podwójna w stosunku do liniatury rastra. W praktyce oznacza to, że przy drukowaniu katalogów czy innych materiałów graficznych, wartość 300 dpi zapewnia odpowiednią ostrość i detale, co jest istotne zwłaszcza w przypadku reprodukcji zdjęć i skomplikowanych grafik. Ustalając rozdzielczość na poziomie 300 dpi, zapewniamy, że raster będzie odpowiednio wyraźny, a efekty wizualne będą na wysokim poziomie. W branży graficznej powszechnie stosuje się tę zasadę, co czyni ją dobrym standardem dla wszelkiego rodzaju materiałów drukowanych.
Pytanie 18

Aby wydrukować kolorowy obraz na torbie bawełnianej, jakie urządzenie powinno być zastosowane?

A. plotera solwentowego
B. drukarki DTG
C. drukarki 3D
D. naświetlarki CtP
Drukarka DTG (Direct to Garment) to technologia, która umożliwia bezpośredni druk na tekstyliach, w tym na bawełnianych torbach. Ta metoda pozwala na uzyskanie wysokiej jakości, wielobarwnych nadruków z zachowaniem szczegółowości oraz żywych kolorów. Przykładowo, w branży odzieżowej, drukarki DTG są często wykorzystywane do personalizacji odzieży, co pozwala na tworzenie unikalnych wzorów bez konieczności dużych nakładów finansowych na przygotowanie form. Dodatkowo, proces druku DTG jest znacznie bardziej ekologiczny niż tradycyjne metody, ponieważ wykorzystuje wodne tusze, co redukuje szkodliwe odpady. Warto również zwrócić uwagę na to, że druk DTG jest idealny do małych serii produkcyjnych, co czyni go popularnym wyborem wśród małych firm i rzemieślników. Standardy jakości druku DTG są regulowane przez organizacje branżowe, co gwarantuje, że końcowy produkt spełnia oczekiwania rynku.
Pytanie 19

Przed przystąpieniem do druku na cyfrowej maszynie elektrofotograficznej należy

A. zamontować formy drukarskie
B. ustalić liczbę kolorów
C. uzupełnić zbiorniki
D. przetrzeć maszynę
Zakładanie form drukowych nie jest do niczego potrzebne w druku cyfrowym, bo tu wszystko działa na zasadzie przesyłania obrazów z komputera. To różni się od druku offsetowego, gdzie te matryce są niezbędne. Odkurzanie maszyny jest ważne, jasne, ale nie wpływa bezpośrednio na jakość druku ani na to, co trzeba zrobić przed rozpoczęciem. Nie uważam, żeby to był kluczowy krok. Ilość kolorów to ważna sprawa, ale nie zawsze trzeba to ustalać przed każdym drukiem, bo niektóre projekty są proste, w jednym kolorze albo opierają się na gotowych paletach. Często ludzie mylą druk cyfrowy z tradycyjnym, co prowadzi do błędnych wniosków. W cyfrowym druku najważniejsza jest dostępność zasobów, co pozwala na szybkie przygotowanie do pracy. Rozumienie różnic między tymi technologiami jest kluczowe, żeby efektywnie funkcjonować w nowoczesnym środowisku produkcyjnym.
Pytanie 20

Jakim akronimem określa się technologię 3D, opartą na ekstruzji materiałów termoplastycznych?

A. FDM
B. SLA
C. SLS
D. DLP
SLS (Selective Laser Sintering) oraz SLA (Stereolithography) to innowacyjne technologie druku 3D, które różnią się od FDM zarówno procesem, jak i materiałami używanymi do produkcji. SLS działa na zasadzie selektywnego spiekania proszków materiałowych za pomocą lasera, co pozwala na tworzenie wytrzymałych i skomplikowanych geometrie w jednym procesie. Zastosowanie SLS znajduje się głównie w przemyśle, gdzie wymagane są wysokie właściwości mechaniczne oraz skomplikowane kształty, których nie można osiągnąć przy użyciu FDM. W kontekście SLA, technologia ta polega na utwardzaniu płynnych żywic światłoczułych za pomocą laserów UV. SLA jest znana z wyjątkowej precyzji i gładkości powierzchni, co sprawia, że doskonale nadaje się do wytwarzania modeli o wysokiej estetyce oraz detali, takich jak formy do odlewów i prototypy. DLP (Digital Light Processing) to technologia, która również wykorzystuje światłoczułe żywice, ale zamiast lasera używa projektora, co znacznie przyspiesza proces druku. Wybór technologii powinien być uzależniony od specyficznych wymagań projektu, a nie na podstawie mylnych przekonań o ich wszechstronności. W praktyce, wiedza na temat właściwości materiałów oraz procesów druku jest kluczem do sukcesu w realizacji projektów 3D, a zastosowanie konkretnych technologii powinno wynikać z analizy potrzeb i celów produkcyjnych.
Pytanie 21

Aby wymienić purpurowy toner w drukarce cyfrowej, należy wybrać pojemnik z oznaczeniem literowym

A. K
B. M
C. Y
D. C
Poprawna odpowiedź to 'M', ponieważ w maszynach do druku cyfrowego kolor purpurowy jest zazwyczaj reprezentowany przez literę 'M', co odpowiada terminowi 'magenta'. W systemach kolorów CMYK, z których korzysta się w druku, każdy z kolorów (Cyan, Magenta, Yellow, Key/Black) ma przypisaną swoją literę. Właściwa identyfikacja kolorów jest kluczowa dla zapewnienia wysokiej jakości wydruków. W przypadku wymiany tonera, należy zawsze upewnić się, że wybrany zasobnik odpowiada kolorowi, który jest aktualnie potrzebny. Na przykład, kiedy wymieniasz toner w maszynach, które są używane do druku materiałów reklamowych, prawidłowe użycie tonera magenta jest niezbędne do uzyskania odpowiednich odcieni purpury, co bezpośrednio wpływa na estetykę i odbiór wizualny materiału. Praktyka wskazuje, że znajomość tych oznaczeń pozwala na szybsze i bardziej efektywne zarządzanie materiałami eksploatacyjnymi w biurze lub podczas pracy w drukarni. Właściwe zarządzanie kolorami jest nie tylko kwestią estetyki, ale także ekonomiki procesu druku.
Pytanie 22

Która z metod uszlachetniania dużych wydruków umożliwia zwiększenie ich odporności na działanie promieni UV oraz zarysowania?

A. Laminowanie
B. Tłoczenie
C. Klimatyzowanie
D. Złocenie
Laminowanie to proces, który polega na pokryciu wydruku specjalną folią, co znacząco zwiększa jego odporność na promieniowanie UV oraz mechaniczne uszkodzenia, takie jak zadrapania. Folie laminacyjne dostępne są w różnych wariantach, w tym matowych, błyszczących oraz teksturowanych, co pozwala na uzyskanie pożądanego efektu wizualnego i ochrony. Dzięki laminowaniu, wydruki stają się bardziej trwałe i odporne na działanie czynników atmosferycznych oraz codzienne użytkowanie, co jest szczególnie istotne w kontekście materiałów ekspozycyjnych, takich jak banery, plakaty czy ulotki. W branży poligraficznej laminowanie jest uznawane za standardową praktykę, która wspiera długowieczność produktów oraz ich estetykę. Przykładowo, w zakresie reklamy zewnętrznej, wydruki laminowane mogą być stosowane w trudnych warunkach, co przekłada się na lepszą widoczność i zachowanie jakości grafiki przez dłuższy czas.
Pytanie 23

Uruchomienie procesu drukowania na cyfrowej maszynie elektrofotograficznej nie jest możliwe jeśli

A. typ kolorów w druku to 4+1
B. materiał drukowy ma gramaturę mniejszą niż 300 g/m2
C. fuser ma temperaturę otoczenia
D. kontroler RIP jest aktywowany
Podłoże drukowe o gramaturze poniżej 300 g/m2 nie jest czynnikiem, który bezpośrednio uniemożliwia rozpoczęcie druku na cyfrowej maszynie elektrofotograficznej. Większość nowoczesnych maszyn jest zaprojektowana do pracy z szerokim zakresem gramatur, co pozwala na efektywne drukowanie na różnych rodzajach papieru, zarówno lekkich, jak i ciężkich. Z kolei fakt, że kontroler RIP jest włączony, jest standardową operacją w procesie druku cyfrowego. Kontroler ten jest odpowiedzialny za przetwarzanie danych graficznych i nie wpływa na możliwość rozpoczęcia drukowania, dopóki jest w stanie operacyjnym. W odniesieniu do kolorystyki druku, dostępność opcji 4+1 (czyli czterech podstawowych kolorów plus kolor dodatkowy) także nie jest przeszkodą. Właściwe przygotowanie i zarządzanie kolorami to kluczowy element w procesie druku, ale nie blokuje ono samego rozpoczęcia produkcji. Zrozumienie roli każdej z tych komponentów pomaga operatorom uniknąć powszechnych błędów myślowych, takich jak przypisywanie winy niewłaściwym aspektom systemu drukowania, co może prowadzić do nieefektywnego zarządzania procesem produkcyjnym.
Pytanie 24

Ile arkuszy B4 jest niezbędnych do przygotowania 120 wizytówek o wymiarach 100x50 mm?

A. 12 szt.
B. 8 szt.
C. 10 szt.
D. 14 szt.
Wybór niewłaściwej liczby arkuszy B4 na wizytówki często wynika z błędnego zrozumienia układu wizytówek na arkuszu lub z pominięcia aspektów logistycznych produkcji. Niektórzy mogą pomyśleć, że wystarczy podzielić liczbę wizytówek przez pojedynczy arkusz, nie biorąc pod uwagę, ile wizytówek faktycznie można zmieścić. Na przykład, wybierając 8 arkuszy, wiele osób może myśleć, że to wystarczająca liczba, ponieważ 8 wizytówek na arkuszu B4 brzmi rozważalnie dla 120 wizytówek. Jednak w rzeczywistości, potrzebne jest więcej arkuszy, ponieważ łącznie daje to tylko 64 wizytówki. Inni mogą założyć, że większa liczba arkuszy oznacza większe straty materiałowe, co jest błędnym rozumowaniem, gdyż optymalizacja produkcji opiera się na efektywnym wykorzystaniu dostępnej powierzchni. Ważne jest, aby przed rozpoczęciem produkcji dokładnie przeanalizować wymiarowanie i układ wizytówek na arkuszu, co pozwala uniknąć zbędnych kosztów. W branży druku, planowanie produkcji oparte na dokładnych obliczeniach i uwzględnieniu rzeczywistych wymiarów jest kluczowe dla efektywności i opłacalności, a pominięcie tych kroków może prowadzić do znacznych strat.
Pytanie 25

Aby przygotować materiały do 5 dwustronnych potykaczy reklamowych w formacie B2, należy wydrukować

A. 10 plakatów o wymiarach 500 x 707 mm
B. 2 plakaty o wymiarach 594 x 841 mm
C. 5 plakatów o wymiarach 707 x 1000 mm
D. 20 plakatów o wymiarach 420 x 594 mm
Poprawna odpowiedź to 10 plakatów o wymiarach 500 x 707 mm. Przygotowując materiały do potykaczy reklamowych, istotne jest zrozumienie, że każdy potykacz jest podwójny, co oznacza, że wymaga dwóch stron graficznych. W przypadku pięciu potykaczy mamy więc konieczność wydrukowania 10 plakatów. Wymiary plakatów 500 x 707 mm są optymalne dla tego formatu, zapewniając odpowiednią widoczność i atrakcyjność wizualną. W praktyce, stosowanie standardowych wymiarów plakatów ułatwia proces druku, dostosowanie grafik oraz oszczędność materiałów. Rekomendacje branżowe sugerują takie wielkości, aby zminimalizować odpady podczas cięcia i maksymalizować wykorzystanie arkusza papieru, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i efektywności produkcji. Dodatkowo, dobrym zwyczajem jest weryfikacja projektu pod kątem rozdzielczości (minimum 300 DPI) oraz zastosowanie odpowiednich marginesów, aby uniknąć problemów z wycinaniem i prezentacją ostatecznego produktu.
Pytanie 26

Aby ochronić wydruki wielkoformatowe przeznaczone do wystawienia na zewnątrz, powinno się je pokryć

A. płynnym laminatem
B. folią soczewkową
C. folią bąbelkową
D. lakierem dyspersyjnym
Wybór nieprawidłowych metod zabezpieczania wydruków wielkoformatowych może prowadzić do ich szybszego uszkodzenia oraz utraty estetyki. Folia bąbelkowa, choć znana jako materiał ochronny w transporcie, nie jest odpowiednia do ochrony wydruków, ponieważ nie przylega do powierzchni i nie zapewnia odpowiedniej ochrony przed czynnikami atmosferycznymi. Dodatkowo, może powodować gromadzenie się wilgoci, co prowadzi do zniszczenia papieru lub atramentu. Folia soczewkowa, z drugiej strony, jest stosowana głównie w kontekście efektów wizualnych, a nie jako zabezpieczenie. Jej właściwości optyczne mogą wpływać na odbiór kolorów, ale nie chroni ona wydruków przed działaniem UV ani nie zapewnia trwałości. Lakier dyspersyjny również nie jest najlepszym rozwiązaniem, gdyż choć może chronić przed wilgocią, to nie zawsze zapewnia odpowiednią odporność na działanie promieni UV, co jest kluczowe w przypadku ekspozycji zewnętrznej. Warto zauważyć, że dobór odpowiednich materiałów zabezpieczających powinien opierać się na analizie specyficznych warunków, w jakich będą eksponowane wydruki. Dlatego istotne jest, aby dobrze zrozumieć właściwości różnych materiałów i ich zastosowanie w kontekście ochrony wydruków, aby uniknąć typowych pułapek związanych z niewłaściwym doborem zabezpieczeń.
Pytanie 27

Nie powinno się używać maszyn do druku cyfrowego do bezpośredniego naniesienia wzoru

A. 5 filiżanek
B. 20 plakatów
C. 100 wizytówek
D. 12 broszur
Druk cyfrowy, jak np. drukarki atramentowe i laserowe, nie nadaje się do druku na przedmiotach o dziwnych kształtach, jak filiżanki. Właśnie dlatego broszury, plakaty czy wizytówki to świetne przykłady zastosowania druku cyfrowego. Dzięki tej technologii możemy szybko i tanio robić materiały reklamowe, a do tego łatwo je personalizować, co jest super w marketingu. Tak naprawdę, druk cyfrowy ma sens, gdy robimy małe nakłady, a jakość druku jest ważna. Weźmy na to 12 broszur, 20 plakatów czy 100 wizytówek – to wszystko można zrobić na drukarce cyfrowej, a efekt będzie naprawdę fajny. Ale jeśli chodzi o filiżanki, to potrzebujemy czegoś lepszego, jak druk UV czy sublimacja. Tak że, druku cyfrowego nie użyjemy do filiżanek, to już wiadomo.
Pytanie 28

Którego z narzędzi nie można wykorzystać do analizy i porównania kolorów wydruków?

A. Wzornika Pantone
B. Spektrofotometru
C. Przymiaru liniowego
D. Densytometru
Przymiar liniowy nie jest narzędziem odpowiednim do oceny i porównania kolorystyki wydruków, ponieważ jego podstawową funkcją jest pomiar długości, a nie analizy kolorystycznej. W procesie oceny kolorystyki wykorzystywane są narzędzia takie jak wzornik Pantone, który służy do identyfikacji i porównania kolorów na podstawie znormalizowanej palety kolorów, oraz spektrofotometr, który mierzy intensywność światła w różnych długościach fal, co pozwala na dokładną analizę kolorów i ich reprodukcji. Densytometr z kolei ocenia gęstość pigmentów w druku, co również dostarcza informacji o kolorystyce. Przymiar liniowy nie jest w stanie dostarczyć danych dotyczących kolorów, co wyklucza jego zastosowanie w kontekście oceny kolorystyki. W praktyce, aby prawidłowo ocenić wydruki, należy korzystać z odpowiednich narzędzi pomiarowych, które pozwolą na rzetelną analizę zgodnie z branżowymi standardami jakości. Warto również znać metodologię i techniki oceny kolorów, aby uzyskać wyniki zgodne z oczekiwaniami klientów oraz normami jakościowymi.
Pytanie 29

Wydruk cyfrowy zamówiony przez klienta ma wymiary 297 x 420 mm netto i nie zmieści się na arkuszu formatu A3. Aby zrealizować to zamówienie, konieczne jest

A. dopasowanie pliku cyfrowego do podłoża A3
B. skorzystanie z opcji "kasuj marginesy drukarki"
C. użycie podłoża w formacie SRA3
D. wykonanie dwóch wydruków w formacie SRA4, a następnie ich sklejenie
Odpowiedź dotycząca zastosowania podłoża formatu SRA3 jest poprawna, ponieważ format A3, który ma wymiary 297 x 420 mm, nie jest wystarczający do wydruku pracy o wymiarach 297 x 420 mm netto. Format SRA3 ma większe wymiary, wynoszące 320 x 450 mm, co pozwala na marginesy obcinania i idealne dopasowanie do wymagań drukowania. Stosując SRA3, drukarnia ma zapewnioną większą elastyczność w zakresie przygotowania pliku graficznego oraz zachowania odpowiednich proporcji i jakości druku. W praktyce stosowanie SRA3 jest standardem w branży poligraficznej, szczególnie w przypadku projektów wymagających pełnoformatowego druku, gdzie kluczowe jest, aby finalny produkt miał odpowiednio wykończone krawędzie. Ponadto SRA3 umożliwia wielokrotne wykorzystanie arkuszy, co przyczynia się do oszczędności materiałów, co jest istotne w kontekście zrównoważonego rozwoju produkcji. Wydruki na SRA3 są częściej stosowane w profesjonalnych projektach graficznych, takich jak broszury czy plakaty, gdzie pełen format jest niezbędny.
Pytanie 30

Jakie podłoże drukarskie jest najbardziej odpowiednie do ekspozycji z oświetleniem od tyłu?

A. Blacha
B. Płótno
C. Papier
D. Backlit
Podłoże drukowe typu Backlit jest specjalnie zaprojektowane do ekspozycji z podświetleniem od tyłu, co czyni je optymalnym wyborem w takich zastosowaniach. Materiał ten charakteryzuje się wysoką przepuszczalnością światła, co pozwala na uzyskanie intensywnych i żywych kolorów, gdy jest podświetlany. W praktyce oznacza to, że grafiki i zdjęcia prezentują się efektownie, przyciągając uwagę widza. Backlit często stosuje się w reklamach świetlnych, banerach oraz wyświetlaczach w przestrzeniach publicznych, takich jak centra handlowe czy stacje metra. Dobre praktyki branżowe sugerują, że do druku na takim podłożu należy używać specjalnych tuszy pigmentowych, które nie tylko zapewniają wysoką jakość obrazu, ale także odporność na blaknięcie. Wykorzystanie podłoża Backlit staje się istotne w kontekście marketingu wizualnego, gdzie efektywna komunikacja wizualna jest kluczowa dla przyciągnięcia klientów. Dodatkowo, standardy jakości druku, takie jak ISO 12647, podkreślają znaczenie odpowiednich materiałów w osiąganiu zamierzonych efektów wizualnych.
Pytanie 31

Co należy zrobić, gdy dolne arkusze nie są odpowiednio docinane w krajarce jednonożowej?

A. dostosować położenie belki wymiarowej
B. wymienić listwę podnoszącą
C. zwiększyć podciśnienie na stole roboczym
D. zainstalować nóż wykonany z plastiku
Regulacja położenia belki wymiarowej może wydawać się odpowiednim krokiem w przypadku problemów z niedokrawaniem, jednak w rzeczywistości jest to działanie, które nie rozwiązuje źródłowego problemu. Belka wymiarowa odpowiada za precyzyjne ustawienie wymiarów cięcia, ale nie ma wpływu na stabilność arkusza podczas cięcia. Zmiana położenia belki może wprowadzić dodatkowe komplikacje, a nawet prowadzić do błędów w realizacji wymiarów, co może pogłębiać problemy z jakością cięcia. Montaż noża z tworzywa sztucznego również nie jest właściwym działaniem, ponieważ noże tego rodzaju są stosowane głównie w specyficznych zastosowaniach, gdzie nie jest wymagane precyzyjne cięcie twardych materiałów. Wymiana noża na tworzywo może prowadzić do jeszcze gorszej jakości cięcia, a więc oraz zwiększenia ryzyka uszkodzenia materiału. Zwiększenie podciśnienia na stole roboczym może być korzystne w niektórych sytuacjach, ale nie rozwiązuje problemu z listwą podnożową. Kluczowym błędem w myśleniu jest fokusowanie się na ustawieniach maszyny, zamiast zwrócenia uwagi na zużyte lub uszkodzone elementy, które są fundamentalne dla prawidłowego działania maszyny. W branży obróbczej, regularne kontrole i konserwacja komponentów, takich jak listwa podnożowa, są niezbędne do utrzymania wysokiej jakości cięcia oraz efektywności produkcji.
Pytanie 32

Podaj powód, dla którego 100 egzemplarzy czarno-białego plakatu A3 powinno być wydrukowanych na monochromatycznej drukarce do cyfrowego druku laserowego?

A. Nie można drukować materiałów czarno-białych na maszynie kolorowej
B. Jest to najbardziej opłacalna metoda dla tego rodzaju produkcji
C. Taki rodzaj druku jest możliwy wyłącznie na drukarkach laserowych
D. Plakaty nie są produkowane innymi metodami
Odpowiedź, że monochromatyczna maszyna do cyfrowego drukowania laserowego jest najbardziej ekonomiczną techniką dla produkcji 100 egzemplarzy czarno-białego plakatu A3, jest jak najbardziej trafna. W przypadku druku monochromatycznego, maszyny laserowe są zaprojektowane specjalnie do efektywnego reprodukowania tekstu i grafik w odcieniach szarości. Koszt druku na maszynach monochromatycznych jest znacznie niższy niż na maszynach wielokolorowych, zwłaszcza przy większych nakładach. W praktyce, drukowanie czarno-białych materiałów na drukarkach laserowych zmniejsza koszty atramentów i tonerów, które w przypadku maszyn kolorowych są wyższe. Ponadto, czas realizacji zamówienia jest krótszy, co ma kluczowe znaczenie w projektach wymagających szybkiej produkcji. Warto również zauważyć, że w branży druku istnieje zasada, że dla niskonakładowych produkcji monochromatycznych, wybór odpowiedniej maszyny może przyczynić się do znacznych oszczędności, co potwierdzają standardy i praktyki w zakresie efektywności procesów produkcyjnych.
Pytanie 33

Jakie oprogramowanie pozwala na przekształcenie obrazu w siatkę punktów niezbędnych do wykonania odbitek wielotonalnych?

A. PDF
B. CMS
C. RIP
D. OCR
Odpowiedź RIP jest prawidłowa, ponieważ RIP (Raster Image Processor) to kluczowe oprogramowanie w procesie przygotowania obrazów do druku. Jego zadaniem jest konwersja danych wektorowych oraz bitmapowych do formatu rastrowego, który składa się z siatki punktów. Te punkty są następnie używane przez drukarki zarówno cyfrowe, jak i offsetowe do reprodukcji wielotonalnych obrazów. W praktyce, RIP umożliwia precyzyjne zarządzanie kolorami i rozdzielczością, co jest niezbędne do uzyskania wysokiej jakości wydruków. Oprogramowanie to wykorzystuje różne profile kolorów, które są zgodne z branżowymi standardami, takimi jak ICC (International Color Consortium), co zapewnia spójność kolorystyczną pomiędzy różnymi urządzeniami. Na przykład, w przypadku drukowania fotografii, RIP odgrywa istotną rolę w rozdzielaniu tonalności, co pozwala na uzyskanie złożonych przejść tonalnych. Dlatego w kontekście drukowania wielotonalnego, RIP jest niezbędnym narzędziem, które znacznie podnosi jakość finalnego produktu.
Pytanie 34

W jakiej przestrzeni kolorów powinny być tworzone materiały cyfrowe przeznaczone do druku cyfrowego?

A. LAB
B. sRGB
C. CMYK
D. HSB
Odpowiedź CMYK jest prawidłowa, ponieważ ta przestrzeń barwna jest standardem używanym w druku, szczególnie w druku cyfrowym i offsetowym. CMYK, czyli Cyan, Magenta, Yellow i Key (Black), opisuje sposób, w jaki kolory są tworzone poprzez mieszanie tych czterech atramentów. Przygotowując materiały do druku, kluczowe jest, aby kolory w pliku były zdefiniowane w przestrzeni CMYK, ponieważ większość drukarek przetwarza kolory w ten sposób. Drukując z przestrzeni RGB (np. sRGB), co jest standardem dla wyświetlaczy, mogą wystąpić niezgodności kolorów, ponieważ RGB opiera się na mieszaniu światła, a nie atramentów. W praktyce, jeśli przygotowujesz plik do druku, zawsze warto sprawdzić profil kolorów w programie graficznym, dostosowując go do przestrzeni CMYK. Dobrą praktyką jest również wykonanie próbnego wydruku, aby upewnić się, że kolory na papierze odpowiadają tym widocznym na ekranie.
Pytanie 35

Jakiego urządzenia cyfrowego należy użyć, aby wydrukować 100 egzemplarzy kolorowych papierów firmowych?

A. Plotera solwentowego o szerokości podłoża 0,9 m
B. Laserowej drukarki monochromatycznej formatu A4
C. Wielobarwnego urządzenia do druku cyfrowego formatu SRA3
D. 2-kolorowej cyfrowej maszyny do druku bezwodnego formatu B2
Wybór niewłaściwego urządzenia do druku wielobarwnych papierów firmowych może prowadzić do znacznych problemów z jakością i terminowością wydruku. Użycie plotera solwentowego o szerokości podłoża 0,9 m, mimo że jest to urządzenie zdolne do wielkiego druku, jest nieodpowiednie. Plotery solwentowe są zazwyczaj stosowane w druku wielkoformatowym, np. banerów czy reklam zewnętrznych, a nie w produkcji typowych papierów firmowych. Drugą opcją jest laserowa drukarka monochromatyczna formatu A4, która jest ograniczona do druku czarno-białego, co nie spełnia wymagań dla wielobarwnego projektu. Użycie takiego urządzenia uniemożliwi uzyskanie żywych kolorów, które są kluczowe dla identyfikacji wizualnej firmy. Z kolei 2-kolorowa cyfrowa maszyna do druku bezwodnego formatu B2, chociaż oferuje większy format, również nie wystarczy do zrealizowania pełnokolorowego druku, co jest niezbędne w tej sytuacji. Takie podejście do wyboru urządzenia często wynika z niedostatecznej wiedzy na temat specyfiki różnych technologii druku i ich zastosowania, co może prowadzić do nieefektywności oraz niezadowolenia z końcowego produktu. Właściwy wybór sprzętu jest kluczowy dla efektywnego procesu produkcji i osiągnięcia zamierzonych celów marketingowych.
Pytanie 36

Jak długo potrwa zadrukowanie 76 m2 podłoża winylowego za pomocą wielkoformatowego plotera drukarskiego, który działa z wydajnością 8 m2/h?

A. 9,5 h
B. 12 h
C. 3,5 h
D. 6 h
Aby obliczyć czas potrzebny na zadrukowanie 76 m2 podłoża winylowego przy wydajności 8 m2/h, należy zastosować prostą formułę: czas = powierzchnia / wydajność. W tym przypadku obliczamy: 76 m2 / 8 m2/h = 9,5 h. Oznacza to, że ploter będzie pracował przez 9,5 godziny, aby zrealizować zlecenie. Tego rodzaju obliczenia są standardem w branży druku wielkoformatowego, gdzie planowanie wydajności i czasu pracy maszyn jest kluczowe dla efektywności produkcji. Umożliwia to nie tylko oszacowanie kosztów, ale także harmonogramowanie prac i zarządzanie czasem. W praktyce, wiedza na temat wydajności maszyn pozwala również na lepszą organizację procesu produkcyjnego, co ma ogromne znaczenie w kontekście terminowości realizacji zleceń. Dlatego znajomość podstawowych zasad obliczeń wydajnościowych jest niezbędna dla każdego specjalisty zajmującego się drukiem.
Pytanie 37

Aby wydrukować cztery ulotki w formacie A5 na jednym arkuszu z pełnym pokryciem, jakie podłoże o formacie należy zastosować?

A. SRA3
B. SRA4
C. A3
D. A5
Odpowiedź SRA3 jest poprawna, ponieważ to podłoże ma wymiary 320 x 450 mm, co umożliwia wydrukowanie czterech ulotek formatu A5 (148 x 210 mm) na jednym arkuszu. Dzięki rozmiarowi SRA3, który przewiduje dodatkowy margines na zadruk oraz na ewentualne cięcie, możemy skutecznie zrealizować projekt bez ryzyka, że ważne elementy będą zbyt blisko krawędzi arkusza. W praktyce, przy druku offsetowym i wykorzystaniu technologii zadruku pełnoformatowego, stosowanie podłoża SRA3 pozwala na optymalne wykorzystanie powierzchni roboczej oraz minimalizację strat materiałów. W branży poligraficznej standard SRA3 jest powszechnie stosowany dla projektów, które wymagają większej elastyczności przy przygotowywaniu układów artystycznych, co czyni go odpowiednim wyborem dla wydruków wieloformatowych. Warto również zaznaczyć, że użycie formatu SRA3 jest zgodne z praktykami dobrego gospodarowania materiałami oraz zwiększa efektywność procesów drukarskich.
Pytanie 38

Aby wydrukować pojedynczy egzemplarz plakatu w formacie A1 na podłożu z folii samoprzylepnej, jakiego sprzętu należy użyć?

A. drukarki laserowej
B. plotera solwentowego
C. drukarki termosublimacyjnej
D. offsetowej maszyny heatsetowej
Drukarka termosublimacyjna jest popularnym narzędziem w druku, ale lepiej nie używać jej do robienia plakatów na folii samoprzylepnej. Ta technologia działa tak, że tusz zmienia się w parę i osadza na podłożu, więc najlepiej działa z materiałami, które mają specjalną powłokę. Jak spróbujesz użyć termosublimacji na folii samoprzylepnej, to może być problem z trwałością i przyczepnością, przez co efekt końcowy może być kiepski. Z kolei drukarka laserowa też nie jest idealna do folii, bo tusz może się słabo przyczepiać do powierzchni. Maszyna offsetowa heatsetowa to już całkiem inna bajka, bo jest stworzona do drukowania dużych nakładów na papierze, a nie na foli. Używa ciepła do utwardzania tuszu, przez co folia nie może być zbyt elastyczna. Wybierając złą technologię, można stracić kasę na marnowanie materiałów i na kiepską jakość wydruków. Ważne jest, żeby dobrze zrozumieć, które podłoża najlepiej pasują do danych technologii druku, bo to fundament dla udanych projektów graficznych.
Pytanie 39

Podaj sekwencję etapów druku elektrofotograficznego?

A. Naświetlanie, utrwalanie, nanoszenie tonera, przenoszenie tonera na podłoże
B. Naświetlanie, nanoszenie tonera, ładowanie, przenoszenie tonera na podłoże, utrwalanie
C. Naświetlanie, utrwalanie, nanoszenie tonera, przenoszenie tonera na podłoże, ładowanie
D. Naświetlanie, nanoszenie tonera, przenoszenie tonera na podłoże, utrwalanie
Wiele odpowiedzi zawiera błędne kolejności faz druku elektrofotograficznego, co prowadzi do nieporozumień w zrozumieniu całego procesu. Na przykład, umieszczanie ładowania przed przenoszeniem tonera na podłoże jest nieprawidłowe, ponieważ ładowanie bębna jest wstępnym krokiem, który powinien być zrealizowany przed naświetlaniem. Właściwe rozumienie procesu jest kluczowe, ponieważ każda faza wpływa na wynik końcowy druku. Proces elektrofotograficzny polega na tworzeniu obrazu na bębnie światłoczułym, który następnie przyciąga toner w określony sposób. Niewłaściwe umiejscowienie fazy nanoszenia tonera przed przenoszeniem może skutkować zrozumieniem, że toner jest nakładany na papier bezpośrednio, co jest technicznie nieprawidłowe. Należy również zauważyć, że utrwalanie, które powinno nastąpić na końcu, nie może być wykonane przed przeniesieniem, ponieważ toner musi najpierw zostać przeniesiony, aby jego cząsteczki mogły zostać trwale utrwalone na papierze. Błędy te mogą wynikać z mylnego przekonania, że procesy te są od siebie niezależne lub, że można je dostosowywać według własnych potrzeb, co jest sprzeczne z rzeczywistością technologiczną. Praktyczne zastosowanie tych zasad jest niezbędne w każdym kontekście druku, aby zapewnić odpowiednią jakość i efektywność pracy.
Pytanie 40

Do druku w dużych formatach nie nadają się pliki

A. PDF
B. MPEG
C. JPEG
D. TIFF
MPEG to rzeczywiście dobry wybór, gdy mówimy o wideo. Format ten jest zaprojektowany głównie z myślą o kompresji filmów, więc nie bardzo nadaje się do druku. Pliki MPEG mogą być zbyt złożone, bo mają kodowanie, które nie utrzymuje kolorów i szczegółów ważnych przy drukowaniu. Na przykład, jeśli chodzi o druki wielkoformatowe, ważne jest uczynienie wyboru formatu, który zapewni wysoką jakość i odpowiednią precyzję kolorów. Dlatego typowe formaty jak TIFF, PDF czy JPEG są zdecydowanie lepsze, bo pozwalają na zachowanie jakości. TIFF dobrze trzyma jakość obrazów rastrowych, PDF jest super wszechstronny z tekstem i grafiką w jednym pliku, a JPEG jest popularny przy zdjęciach, chociaż z pewnymi utratami jakości. Tak więc, wybierając format do druku, warto zastanowić się, czego naprawdę potrzebujesz i jakie są wymagania projektu.
Rozpocznij nowy egzamin
Powrót do strony głównej