Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Stolarz
Kwalifikacja: DRM.04 - Wytwarzanie wyrobów z drewna i materiałów drewnopochodnych
Data rozpoczęcia: 13 listopada 2025 20:36
Data zakończenia: 13 listopada 2025 20:48

Egzamin zdany!

Wynik: 29/40 punktów (72,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakiego rodzaju obrabiarki należy użyć do wygładzania powierzchni obrabianych detali?

A. Wiertarki

B. Szlifierki

C. Strugarki

D. Dłutarki

Strugarka jest narzędziem skrawającym, które jest zaprojektowane do obróbki powierzchni obrabianych elementów w celu uzyskania gładkiej i równej powierzchni. Działa na zasadzie usuwania materiału z przedmiotu obrabianego przy pomocy narzędzia skrawającego, które porusza się wzdłuż elementu. Strugarki są szczególnie efektywne w przypadku drewna, metalu oraz tworzyw sztucznych. W praktyce, użycie strugarki pozwala na precyzyjne wyrównanie powierzchni, co jest kluczowe w wielu zastosowaniach, takich jak produkcja mebli czy elementów konstrukcyjnych. Standardy branżowe, takie jak ISO 9001, kładą duży nacisk na jakość obróbki, a strugarka pomaga w spełnieniu tych wymagań, zapewniając spójność wymiarową i estetykę obrabianych elementów. Warto również zauważyć, że strugarki występują w różnych typach, takich jak strugarki ręczne, stacjonarne oraz strugarki do krawędzi, co pozwala na ich dostosowanie do specyficznych potrzeb produkcyjnych.

Pytanie 2

Przy frezowaniu listew o małym przekroju na frezarce dolnowrzecionowej, powinno się użyć

A. sprężyn dociskowych

B. popychaczy materiału

C. długich prowadnic

D. dodatkowych osłon

Wybór odpowiedzi dotyczącej dodatkowych osłon, sprężyn dociskowych czy popychaczy materiału może wynikać z niepełnego zrozumienia roli, jaką odgrywają te elementy w procesie frezowania. Dodatkowe osłony, choć są niezbędne dla ochrony operatora przed odpryskami i pyłem, nie wpływają bezpośrednio na stabilność materiału podczas obróbki. Ich zastosowanie jest istotne w kontekście bezpieczeństwa, ale nie rozwiązuje problemów związanych z precyzją. Sprężyny dociskowe z kolei mogą być używane do stabilizacji materiału, jednak w przypadku listew o niewielkim przekroju ich zastosowanie może prowadzić do niepożądanych deformacji lub uszkodzeń, a także ograniczyć kontrolę nad procesem frezowania. Popychacze materiału, mimo że mogą być używane do przesuwania elementów, nie są optymalnym rozwiązaniem dla drobnych detali, gdzie precyzyjne prowadzenie jest kluczowe. Wybierając te elementy zamiast długich prowadnic, można napotkać trudności w uzyskaniu wymaganej dokładności oraz równomierności frezowanego materiału. Kluczowe jest, aby operatorzy maszyn mieli na uwadze, że odpowiednia konfiguracja maszyny oraz dobór właściwych akcesoriów mają znaczący wpływ na jakość obrabianego wyrobu oraz bezpieczeństwo procesu. W praktyce istotne jest stosowanie rozwiązań, które zapewniają nie tylko bezpieczeństwo, ale również umożliwiają precyzyjne i efektywne frezowanie.

Pytanie 3

Drewno okrągłe, którego średnica bez kory w cieńszym końcu wynosi 15 cm, klasyfikowane jest jako drewno

A. wielkowymiarowe

B. rezonansowe

C. średniowymiarowe

D. małowymiarowe

Drewno okrągłe o średnicy 15 cm mierzonym bez kory w cieńszym końcu klasyfikowane jest jako drewno wielkowymiarowe. W branży leśnej i drzewnej standardy klasyfikacji drewna opierają się na jego wymiarach, a drewno wielkowymiarowe charakteryzuje się średnicą przekraczającą 12 cm na cieńszym końcu. Tego rodzaju drewno jest często wykorzystywane w budownictwie, meblarstwie oraz w produkcji elementów konstrukcyjnych, gdzie wymagana jest wysoka jakość i trwałość materiału. Przykładem zastosowania drewna wielkowymiarowego są belki nośne w budynkach, które muszą spełniać określone normy dotyczące nośności i wytrzymałości. Warto również zauważyć, że drewno tego typu może być poddawane różnym procesom technologicznym, takim jak impregnacja, co zwiększa jego odporność na czynniki biologiczne i atmosferyczne. Przemysł drzewny korzysta z klasyfikacji drewna, aby ułatwić dobór odpowiednich materiałów do różnych zastosowań, co jest kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości produktów końcowych. Zrozumienie klasyfikacji drewna i jego zastosowań jest niezbędne dla profesjonalistów w tej dziedzinie.

Pytanie 4

Do ostatecznego wyrównania powierzchni drewnianych elementów dębowych, zgodnie z danymi zawartymi w tabeli należy wybrać papier ścierny oznaczony symbolem

Materiał	Szlifowanie zgrubne	Szlifowanie wykończające
Sklejka Drewno twarde Drewno miękkie Forniry	P 50 – P 60 P 50 – P 60 P 30 – P 60 P 100 – P 120	P 60 – P 120 P 80 – P 120 P 60 – P 120 P 120 – P 240

A. P 180

B. P 30

C. P 100

D. P 60

Wybór papieru ściernego oznaczonego symbolem P 100 jest prawidłowy w kontekście ostatecznego wyrównania powierzchni drewnianych elementów dębowych. Zgodnie z przyjętymi standardami, do szlifowania wykończeniowego drewna twardego, takiego jak dąb, zaleca się stosowanie papierów ściernych w zakresie od P 80 do P 120. Papier oznaczony P 100 idealnie mieści się w tym zakresie, co sprawia, że jest odpowiedni do uzyskania gładkiej i równej powierzchni. Użycie papieru o tej granulacji pozwala na skuteczne usunięcie wszelkich niedoskonałości bez ryzyka nadmiernego zdzierania materiału, co mogłoby prowadzić do zniekształcenia kształtu elementów drewnianych. Przykładem zastosowania P 100 może być szlifowanie mebli wykonanych z dębu, gdzie ostateczne wygładzenie powierzchni jest kluczowe dla estetyki i trwałości wykończenia. Przy stosowaniu tego papieru warto również pamiętać o technice szlifowania – szlifowanie wzdłuż słojów drewna minimalizuje ryzyko powstawania rys oraz zapewnia lepsze rezultaty wykończeniowe.

Pytanie 5

Po wymianie drzwi w szafie z dwoma skrzydłami, co nie podlega kontroli?

A. sposób nawiercenia gniazd

B. prawidłowość zamocowania zawiasów

C. prawidłowość działania okuć

D. ustawienie szerokości przymyku

Odpowiedź "sposób nawiercenia gniazd" jest poprawna, ponieważ ta czynność nie podlega kontroli po wymianie drzwi w szafie dwudrzwiowej. W praktyce, nawiercenie gniazd ma na celu jedynie umożliwienie montażu okuć, a samo w sobie nie wpływa na funkcjonalność drzwi. Przykładowo, jeśli gniazda zostały nawiercone w odpowiednich miejscach i są wystarczająco głębokie, to nie ma potrzeby ich dalej kontrolować. W branży meblarskiej oraz przy montażu drzwi w standardach budowlanych, kluczowe jest skupienie się na elementach, które mają bezpośredni wpływ na bezpieczeństwo i komfort użytkowania, takich jak prawidłowe ustawienie szerokości przymyku, które zapewnia odpowiednią szczelność oraz działanie okuć, które wpływa na codzienną użyteczność. Dlatego, choć nawiercenie gniazd jest istotnym etapem, to jego jakość nie wymaga dalszej weryfikacji, o ile zostało wykonane zgodnie z przyjętymi normami. To podejście pozwala na efektywność procesu wymiany, minimalizując czas potrzebny na kontrolę elementów, które nie wpływają na funkcjonalność końcowego produktu.

Pytanie 6

Według danych zawartych w tabeli tarcicę obrzynaną o wymiarach grubości 200 mm i szerokości 200 mm zaliczyć do

A. belek.

B. bali.

C. łat.

D. desek.

Wybór odpowiedzi związanych z łatami, baliami czy deskami wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące klasyfikacji tarcicy obrzynanej. Łaty, które najczęściej mają wymiary znacznie mniejsze niż 200 mm na 200 mm, są używane głównie w zastosowaniach wykończeniowych, takich jak podparcie paneli czy w konstrukcjach dachowych, gdzie nie jest wymagana duża nośność. Baliami określamy zazwyczaj elementy o większych wymiarach, ale ich klasyfikacja zazwyczaj opiera się na innym zestawie standardów związanych z ich długością i zastosowaniem. Natomiast deski, będące cieńszymi elementami, są często stosowane w łatwych do obróbki materiałach budowlanych, ale również nie spełniają kryteriów określonych dla belek. Te nieporozumienia mogą wynikać z braku świadomości dotyczącej właściwości mechanicznych i zastosowań poszczególnych rodzajów tarcicy. Kluczowe jest zrozumienie, że w budownictwie różne materiały mają określone zastosowania i właściwości, a ich klasyfikacja oparta jest na konkretnych wymiarach oraz standardach jakościowych. Dobrą praktyką jest zapoznanie się z tymi definicjami przed dokonaniem wyboru materiału, aby uniknąć nieodpowiednich zastosowań, które mogą wpływać na bezpieczeństwo i trwałość konstrukcji.

Pytanie 7

Drewno o zawartości wilgoci od 8 do 10% powinno być użyte do produkcji

A. okien

B. szałówek elewacyjnych

C. ławek do sauny

D. drzwi wewnętrznych

Drewno o wilgotności 8 ÷ 10% jest idealnym materiałem do wykonania drzwi wewnętrznych, ponieważ jego wysoka stabilność wymiarowa i odporność na deformacje zapewniają długotrwałe użytkowanie. Wilgotność na poziomie 8 ÷ 10% odpowiada standardom, które rekomendują stosowanie drewna w pomieszczeniach o normalnej wilgotności, co jest typowe dla wnętrz budynków mieszkalnych. W przypadku drzwi wewnętrznych, gdzie minimalizuje się ryzyko narażenia na działanie skrajnych warunków atmosferycznych, drewno w tym przedziale wilgotności skutecznie zapobiega pęknięciom i odkształceniom, które mogą wystąpić przy wyższej wilgotności. Praktycznym przykładem zastosowania są drzwi wykonane z drewna dębowego czy sosnowego, które nie tylko dobrze komponują się estetycznie z wnętrzem, ale również zapewniają znakomite parametry użytkowe. Dodatkowo, stosowanie drewna o odpowiedniej wilgotności wspiera standardy ekologiczne, redukując potrzebę konserwacji i wymiany elementów. Zaleca się także, aby przed montażem drewno było poddane aklimatyzacji w miejscu instalacji, co zapewni optymalne warunki dla jego pracy.

Pytanie 8

Jaką ilość lakieru trzeba przygotować do jednorazowego pokrycia elementów o całkowitej powierzchni 250 m², jeśli norma zużycia lakieru wynosi 100 ml/m²?

A. 45 litrów

B. 15 litrów

C. 35 litrów

D. 25 litrów

Poprawna odpowiedź to 25 litrów, co wynika z zastosowania normy technicznej zużycia lakieru, wynoszącej 100 ml/m². Aby obliczyć całkowitą ilość lakieru potrzebną do pokrycia powierzchni 250 m², należy pomnożyć tę powierzchnię przez normę zużycia. Obliczenie wygląda następująco: 250 m² * 100 ml/m² = 25 000 ml. Przekształcając mililitry na litry, otrzymujemy 25 litrów. Przygotowanie odpowiedniej ilości lakieru jest kluczowe, aby uzyskać równomierne pokrycie, unikając zarówno marnotrawstwa materiału, jak i niedoboru, co mogłoby prowadzić do niedokładnego pokrycia. W praktyce w branży lakierniczej standardy zużycia mogą się różnić w zależności od rodzaju lakieru oraz techniki aplikacji, dlatego zawsze warto przed przystąpieniem do pracy skonsultować się z producentem lakieru lub dokumentacją techniczną. Ponadto, właściwe przygotowanie powierzchni przed nałożeniem lakieru, jak również zastosowanie odpowiednich narzędzi, przyczynia się do lepszego efektu końcowego oraz trwałości powłoki.

Pytanie 9

Po zakończeniu pracy należy oczyścić świdry, a następnie

A. zanurzyć w wodzie

B. zanurzyć w rozpuszczalniku

C. przetrzeć ściereczką nasączoną olejem

D. przetrzeć wilgotną ściereczką

Przetrwanie świdrów naoliwioną ściereczką po zakończeniu pracy jest kluczowym elementem konserwacji narzędzi. Odpowiednie czyszczenie i nawilżenie elementów roboczych pozwala na usunięcie resztek materiałów obróbczych oraz zanieczyszczeń, co przyczynia się do przedłużenia żywotności narzędzi. Stosowanie naoliwionej ściereczki ma na celu nie tylko oczyszczenie, ale również nałożenie cienkiej warstwy oleju, który tworzy ochronną powłokę, zapobiegając korozji i utlenianiu się metalu. W praktyce, stosowanie oleju do konserwacji narzędzi jest zgodne z zaleceniami producentów, którzy podkreślają znaczenie regularnego czyszczenia i smarowania. Warto również pamiętać, że odpowiednia konserwacja narzędzi wpływa na jakość pracy, precyzję obróbki oraz bezpieczeństwo użytkownika. Regularne utrzymanie świdrów w dobrym stanie to również sposób na oszczędności, ponieważ zmniejsza ryzyko uszkodzeń i konieczności kosztownej wymiany sprzętu.

Pytanie 10

Repracja uszkodzonych przezroczystych powłok na całej powierzchni elementu polega na

A. mechanicznym usunięciu starej powłoki i nałożeniu nowej

B. nawilżeniu starej powłoki lakierniczej przy użyciu rozpuszczalnika

C. uszlachetnieniu przestarzałej powłoki kwasem szczawiowym

D. użyciu szpachli do zaprawienia ubytków w powłokach lakierniczych

Usunięcie starej powłoki lakierniczej mechanicznie i naniesienie nowej to standardowa procedura stosowana w przypadku renowacji i naprawy uszkodzonych powłok przezroczystych. Taki proces zapewnia, że nowa warstwa lakieru będzie miała optymalne właściwości adhezyjne, co jest kluczowe dla trwałości i estetyki końcowego efektu. Mechaniczne usunięcie powłoki, np. za pomocą papieru ściernego lub szlifierki, pozwala na dokładne pozbycie się wszelkich zanieczyszczeń, które mogłyby negatywnie wpłynąć na jakość nowej powłoki. Dobrą praktyką jest również zastosowanie odpowiednich narzędzi i metod, aby nie uszkodzić podłoża i zapewnić równomierne przygotowanie powierzchni. Po usunięciu starej powłoki kluczowe jest odpowiednie przygotowanie powierzchni, które może obejmować szlifowanie i oczyszczanie. Następnie nakłada się nową powłokę, co daje możliwość uzyskania pożądanej estetyki oraz poprawy właściwości ochronnych. Zgodność z normami branżowymi, takimi jak ISO 12944 dotycząca ochrony przed korozją, jest niezmiernie ważna przy wykonywaniu tego typu prac.

Pytanie 11

Jakiego materiału używa się do naprawy wgnieceń na powierzchni drewna pokrytej powłoką kryjącą?

A. bejcę.

B. szpachlę.

C. wosk.

D. lak.

Lakier, bejca i szpachla, choć powszechnie stosowane w obróbce drewna, nie są odpowiednimi materiałami do naprawy wgnieceń na powierzchniach wykończonych powłoką kryjącą. Lakier to substancja, która tworzy twardą, nieprzepuszczalną powłokę ochronną, co czyni go trudnym do nałożenia w obszarze wgniecenia bez ryzyka dalszego uszkodzenia powierzchni. Dodatkowo, lakier nie wnika w drewno, co sprawia, że nie ma możliwości uzupełnienia ubytków w strukturze. Bejca natomiast jest stosowana głównie do nadania koloru, a jej skład nie pozwala na wypełnienie wgnieceń. Zastosowanie bejcy w tym kontekście mogłoby prowadzić do dalszych nierówności i nieestetycznego wyglądu drewna. Szpachla, z kolei, jest materiałem przeznaczonym do wypełniania większych ubytków, co czyni ją niepraktyczną w przypadku drobnych wgnieceń. W przypadku wgnieceń, szpachla może prowadzić do widocznych różnic w fakturze i kolorystyce w porównaniu do reszty powierzchni, co jest niepożądane w kontekście estetyki. Wybór niewłaściwego materiału do naprawy może skutkować nie tylko estetycznymi niedociągnięciami, ale również dalszymi uszkodzeniami drewna, a w skrajnych przypadkach, może prowadzić do konieczności wymiany całego elementu. Dlatego kluczowe jest stosowanie odpowiednich technik oraz materiałów, takich jak wosk, które są dedykowane do tego typu napraw.

Pytanie 12

Podczas szlifowania powierzchni laminowanych na górnej krawędzi materiału z jednej strony występują odpryski krawędzi. W celu ustalenia przyczyny tej wady, należy skontrolować

A. równoległość prowadnicy w stosunku do piły

B. stan łożysk wrzeciona piły

C. zbyt dużą prędkość obrotową piły

D. ostrość tarczy piły

Zbadanie stanu łożysk wrzeciona piły, ostrości tarczy piły oraz prędkości obrotowej piły, mimo że są to ważne aspekty techniczne, nie są bezpośrednio odpowiedzialne za powstawanie wyłupania krawędzi podczas piłowania. Stan łożysk wpływa głównie na stabilność i precyzję działania piły, ale nawet przy idealnym stanie łożysk, niewłaściwe ustawienie prowadnicy może prowadzić do błędów w cięciu. Ostrość tarczy piły z pewnością ma znaczenie dla jakości cięcia, jednak nie jest głównym czynnikiem w przypadku wyłupania na krawędziach; nawet ostre narzędzie nie zrekompensuje błędów wynikających z niewłaściwego ustawienia. Zbyt duża prędkość obrotowa piły może skutkować przegrzewaniem narzędzia i szybszym zużywaniem, ale również nie jest bezpośrednią przyczyną wyłupania krawędzi. Ważne jest, aby podczas diagnozowania problemów w procesie produkcyjnym skupić się na kluczowych aspektach, takich jak równoległość prowadnicy względem tarczy piły. Często mylenie przyczyn i skutków prowadzi do niewłaściwych wniosków oraz nieefektywnych działań naprawczych. Współczesne technologie oraz standardy jakości w przemyśle stawiają na precyzję i kontrolę, co powinno być fundamentem działań w każdej produkcji, a nie jedynie reagowaniem na występujące problemy.

Pytanie 13

Pierwszym krokiem w hydrotermicznej obróbce drewna przeprowadzanej w parnikach jest

A. suszenie drewna

B. obrabianie drewna

C. podgrzewanie drewna

D. usuwanie kory z drewna

Nagrzewanie drewna jest kluczowym pierwszym etapem hydrotermicznej obróbki drewna, który polega na podgrzewaniu materiału w kontrolowanej atmosferze pary wodnej. Ten proces ma na celu zwiększenie wilgotności drewna oraz ułatwienie dalszych zabiegów, takich jak gięcie czy impregnacja. W trakcie nagrzewania drewno staje się bardziej plastyczne, co znacząco poprawia jego właściwości mechaniczne i umożliwia lepsze formowanie. Przykładowo, w przemyśle meblarskim nagrzewane drewno jest chętnie używane do produkcji krzywych elementów meblowych, ponieważ redukuje ryzyko pęknięć i deformacji. Warto również zaznaczyć, że zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, proces nagrzewania powinien odbywać się w odpowiednich warunkach temperaturowych i ciśnieniowych, aby uniknąć zjawiska wypaczenia lub nadmiernego osuszenia materiału. Nagrzewanie drewna jest często stosowane w połączeniu z innymi technikami, takimi jak impregnacja, co zwiększa trwałość i odporność drewna na czynniki zewnętrzne.

Pytanie 14

Użycie zbyt szerokiej piły na pilarce taśmowej w trakcie wycinania elementów o skomplikowanych kształtach może skutkować uszkodzeniem

A. okładzin

B. piły

C. koła napinającego

D. rolek prowadzących

Zastosowanie zbyt szerokiej piły na pilarce taśmowej podczas wycinania elementów o złożonych zarysach jest problematyczne, ponieważ piła może nie być w stanie precyzyjnie odwzorować skomplikowanych kształtów. W rezultacie, może dojść do nadmiernego nacisku na ostrze, co prowadzi do jego uszkodzenia. W praktyce, piły taśmowe mają określone zastosowanie w zależności od grubości materiału oraz kształtu cięcia. Na przykład, w przypadku wycinania skomplikowanych detali drewnianych, zaleca się użycie węższej piły, co pozwala na uzyskanie większej dokładności oraz mniejszych promieni łuku. Standardy branżowe, takie jak normy ISO dotyczące narzędzi skrawających, podkreślają znaczenie doboru odpowiednich narzędzi do specyfiki pracy. Właściwy dobór piły nie tylko zwiększa efektywność procesu cięcia, ale także wydłuża żywotność narzędzia oraz zwiększa bezpieczeństwo pracy operatora.

Pytanie 15

Który z parametrów nie ma wpływu na czas gotowania drewna?

A. Gatunek drewna.

B. Temperatura pary wodnej.

C. Wilgotność początkowa drewna.

D. Profil przekroju poprzecznego drewna.

Profil przekroju poprzecznego drewna rzeczywiście nie wpływa na czas parzenia tego surowca. Kluczowe dla procesu parzenia drewna są jego właściwości fizykochemiczne, takie jak wilgotność, gatunek, temperatura pary oraz jej ciśnienie. Profil przekroju poprzecznego może jedynie wpływać na estetykę i wytrzymałość konstrukcyjną gotowego produktu, ale nie ma bezpośredniego wpływu na efektywność samego procesu parzenia. W praktyce, na przykład w przemyśle meblarskim, wykorzystuje się różne metody parzenia, by uzyskać optymalne właściwości drewna. Zastosowanie odpowiednich norm i procedur, takich jak PN-EN 14081, pozwala na kontrolowanie procesu parzenia i uzyskanie pożądanych rezultatów. Dlatego też zrozumienie, które czynniki są kluczowe w parzeniu drewna, jest istotne dla każdego, kto zajmuje się jego obróbką.

Pytanie 16

Jakie są metody likwidacji niewielkich pęcherzyków powietrza, które pojawiły się na powierzchni mebla pod okleiną dębową?

A. Naniesieniu rozcieńczonego kleju na zewnętrzną powierzchnię okleiny

B. Prasowaniu okleiny gorącym żelazkiem przez mokrą tkaninę

C. Całkowitej wymianie okleiny

D. Usunięciu pęcherzy oraz wykonaniu wstawek z okleiny

Prasowanie okleiny gorącym żelazkiem przez mokrą tkaninę to skuteczna metoda usuwania niewielkich pęcherzy powietrznych, które mogą powstać na powierzchni mebla pod okleiną dębową. Proces ten działa na zasadzie podgrzewania kleju, który łączy okleinę z powierzchnią mebla. Gorące żelazko, umieszczone na mokrej tkaninie, wytwarza parę, co sprzyja rozluźnieniu kleju, a jednocześnie nawilża okleinę, pozwalając jej lepiej przylegać do podłoża. Dzięki temu pęcherzyki powietrza zostają usunięte, a powierzchnia mebla staje się gładka. Ważne jest, aby podczas tego procesu kontrolować temperaturę i czas prasowania, aby nie uszkodzić okleiny. Ta technika jest zgodna z najlepszymi praktykami w obróbce drewna oraz renowacji mebli, a zastosowanie mokrej tkaniny chroni okleinę przed przegrzaniem. Przykłady zastosowania tej metody można znaleźć w warsztatach stolarskich oraz podczas renowacji mebli vintage, gdzie zachowanie oryginalnych materiałów jest kluczowe.

Pytanie 17

Na jakich piłach należy wykonać początkową obróbkę cięcia, aby uzyskać fryzy?

A. Taśmowej i wzdłużnej

B. Formatowej i poprzecznej

C. Formatowej i wzdłużnej

D. Poprzecznej i wzdłużnej

Odpowiedź "poprzecznej i wzdłużnej" jest prawidłowa, ponieważ obie te pilarki odgrywają fundamentalną rolę w procesie uzyskiwania fryzów. Pilarki poprzeczne są zaprojektowane do cięcia materiałów w kierunku prostopadłym do włókien, co jest kluczowe dla uzyskania gładkich krawędzi i precyzyjnych wymiarów. Na przykład, podczas cięcia desek na długość, użycie pilarki poprzecznej pozwala na uzyskanie czystego przerywania włókien, co jest ważne dla estetyki i jakości końcowego produktu. Z kolei pilarki wzdłużne stosuje się do cięcia materiałów wzdłuż włókien, co jest niezbędne przy pracy z dużymi arkuszami lub belkami, gdzie dokładność cięcia wzdłuż kierunku włókien wpływa na wytrzymałość i charakterystykę końcowych elementów. W branży stolarskiej i budowlanej stosowanie tych dwóch typów pilarek zgodnie z ich przeznaczeniem jest podstawową zasadą, która zapewnia zgodność z normami jakości i pozwala na efektywne wykorzystanie materiałów. Powinno to być zawsze uwzględnione w procesie planowania i realizacji projektów.

Pytanie 18

Proces wykonania widlicy obejmuje trasowanie złącza na elemencie, piłowanie wzdłuż linii traserskich, a następnie

A. dłutowaniu widlicy

B. struganiu widlicy na szerokość

C. struganiu widlicy na grubość

D. skróceniu widlicy

Wykonanie widlicy to proces, który wymaga sporej precyzji i odpowiedniej sekwencji działań. Odpowiedzi, które mówią o skracaniu, struganiu na grubość czy szerokość, zupełnie nie biorą pod uwagę dłutowania - a to kluczowy etap, żeby uzyskać odpowiednie kształty i wymiary. Skracanie może być mylone z dopasowaniem, ale tak naprawdę nie wpływa na formę i precyzję, co jest bardzo ważne w inżynierii i produkcji. Struganie na grubość i szerokość też nie ma nic wspólnego z tym procesem wysokiej precyzji, bo to dłutowanie jest tym, co naprawdę liczy się w wykończeniu widlicy. Te inne techniki mogą być fajne w obróbce drewna czy metalu, ale nie nadają się do złącza widlicy, które potrzebuje bardziej skomplikowanej obróbki. Z mojego doświadczenia, zbyt często mylimy dłutowanie z prostszymi metodami, a to kończy się kiepskim wykończeniem i problemami przy użytkowaniu. W branży warto wiedzieć, że każde z tych działań ma swoją rolę, ale to dłutowanie jest kluczowe, żeby wszystko działało jak należy.

Pytanie 19

Jaką temperaturę ma woda w basenach warzelnianych podczas uplastyczniania drewna w procesie produkcji sklejki latem?

A. 71–80oC

B. 81–85oC

C. 25–39oC

D. 40–65oC

Odpowiedź 40–65oC jest prawidłowa, ponieważ w procesie uplastyczniania drewna, szczególnie przy produkcji sklejki, temperatura wody w basenach warzelnianych jest kluczowym czynnikiem wpływającym na właściwości końcowego produktu. W tym zakresie temperatury, drewno osiąga optymalny poziom elastyczności, co umożliwia skuteczne formowanie i klejenie warstw. Praktyczne zastosowanie tej temperatury jest zgodne z normami branżowymi, które zalecają utrzymanie odpowiednich warunków termicznych, aby unikać degradacji drewna oraz zapewnić jego trwałość. Warto również zaznaczyć, że zbyt niska temperatura może prowadzić do niedostatecznego uplastycznienia, podczas gdy zbyt wysoka może uszkodzić strukturę komórkową drewna. Dlatego w przemyśle sklejki, kontrola temperatury wody jest niezbędna, aby uzyskać wyroby wysokiej jakości, spełniające oczekiwania klientów. Dobre praktyki wskazują na konieczność regularnego monitorowania temperatury oraz zachowania odpowiednich parametrów w celu uzyskania powtarzalnych efektów produkcji.

Pytanie 20

Aby uwydatnić naturalny rysunek drewna sosnowego, przed rozpoczęciem barwienia należy wykonać

A. szlifowanie powierzchni

B. szczotkowanie powierzchni

C. wybielanie powierzchni

D. naparzanie powierzchni

Niezastosowanie szczotkowania przed barwieniem drewna sosnowego może prowadzić do wielu problemów związanych z wyglądem i trwałością wykończenia. Naparzanie powierzchni, czyli proces polegający na parowaniu drewna w celu zmiękczenia jego struktury, jest techniką, która nie uwypukla rysunku drewna, lecz może powodować jego deformację i uszkodzenia, co w konsekwencji prowadzi do utraty estetyki i jakości materiału. Wybielanie powierzchni drewna jest metodą stosowaną w celu usunięcia przebarwień lub rozjaśnienia koloru, co w przypadku sosny może być niepożądane, ponieważ naturalne, ciepłe odcienie drewna są często preferowane przez użytkowników. Wybielanie może również prowadzić do usunięcia naturalnych olejów i substancji ochronnych drewna, co negatywnie wpływa na jego trwałość. Szlifowanie natomiast, choć może wydawać się odpowiednią metodą przygotowania powierzchni, często nawiązuje do usuwania warstw drewna, co może spowodować, że struktura rysunku stanie się mniej wyraźna. Przy szlifowaniu istnieje ryzyko nadmiernego zmatowienia powierzchni, co skutkuje słabszą przyczepnością następnych warstw wykończeniowych. Zrozumienie, które techniki właściwie podkreślają naturalne cechy drewna, jest kluczowe dla osiągnięcia pożądanych efektów w obróbce drewna, a zapominanie o tym prowadzi do typowych błędów w procesie przygotowania materiału.

Pytanie 21

Jaką wilgotność powinny mieć sklejane elementy krzeseł biurowych wykonanych z drewna?

A. od 2 do 4%

B. od 18 do 20%

C. od 6 do 12%

D. od 14 do 16%

Wilgotność sklejanych elementów krzeseł biurowych z drewna powinna wynosić od 6 do 12% ze względu na wpływ wilgotności na właściwości mechaniczne i trwałość drewna. W tej kategorii wilgotności materiał jest wystarczająco suchy, aby zapewnić odpowiednią stabilność i minimalizować ryzyko deformacji. Przykładowo, w warunkach biurowych, gdzie zmiany temperatury i wilgotności są częste, utrzymanie wilgotności w tym zakresie zapobiega pękaniu, odkształcaniu się oraz innym uszkodzeniom mechanicznym. W praktyce, producenci mebli biurowych i stolarze stosują urządzenia do pomiaru wilgotności drewna, aby upewnić się, że materiał desek i sklejonych elementów spełnia normy branżowe, takie jak PN-EN 16139:2013 dotycząca mebli. Utrzymanie właściwej wilgotności jest również zalecane przez organizacje zajmujące się jakością mebli, co przekłada się na dłuższą żywotność produktów oraz zadowolenie użytkowników.

Pytanie 22

Regularna konserwacja pistoletu natryskowego po malowaniu lakierem nitrocelulozowym polega na

A. opróżnieniu pojemnika z lakierem, wlaniu rozpuszczalnika do zbiornika oraz przepłukaniu przewodów i dyszy

B. zanurzeniu całego pistoletu w pojemniku z rozpuszczalnikiem do momentu kolejnego użycia

C. smarowaniu uszczelki iglicy, dyszy oraz sprężyn zaworu powietrza

D. zdemontowaniu części pistoletu oraz zanurzeniu zaworu i kanałów powietrznych w pojemniku z rozpuszczalnikiem

Odpowiedź, która wskazuje na opróżnienie zbiornika lakieru, nalanie rozpuszczalnika oraz przepłukanie przewodów i dyszy, jest poprawna, ponieważ zapewnia skuteczną konserwację pistoletu natryskowego po użyciu lakieru nitrocelulozowego. Taki proces zapobiega zasychaniu resztek lakieru, które mogą prowadzić do zatykania dyszy oraz uszkodzenia przewodów. Rozpuszczalnik, który stosuje się w tym przypadku, jest zgodny z wymaganiami technologicznymi, które nakazują usunięcie wszelkich pozostałości po lakierze, aby przygotować sprzęt do kolejnego użycia. W praktyce, po zakończeniu malowania, należy wylać pozostałości lakieru z zbiornika, a następnie napełnić go odpowiednim rozpuszczalnikiem, co pozwala na dokładne przepłukanie całego układu. Regularne stosowanie tej metody przyczynia się do dłuższej żywotności sprzętu i zapewnia wysoką jakość pracy podczas kolejnych malowań. Zgodnie z normami branżowymi, czyszczenie pistoletu natryskowego powinno być przeprowadzane natychmiast po zakończonym użyciu, co podkreśla znaczenie prewencyjnej konserwacji w utrzymaniu sprzętu w dobrym stanie.

Pytanie 23

Dodatek wosku do środka służącego do ochrony drewna poprawia jego właściwości zabezpieczające przed wpływem

A. owadów

B. promieni UV

C. grzybów

D. wody

Wosk dodany do preparatu do konserwacji drewna działa jako skuteczna bariera ochronna, która zwiększa odporność drewna na działanie wody. Wosk, tworząc na powierzchni drewna cienką, ale trwałą powłokę, minimalizuje absorpcję wilgoci, co jest kluczowe dla zachowania integralności strukturalnej materiału. Dzięki temu drewno staje się mniej podatne na pękanie, wypaczanie czy rozwój pleśni związanej z nadmierną wilgotnością. W praktyce, stosowanie preparatów z dodatkiem wosku jest rekomendowane w obiektach narażonych na działanie atmosferycznych czynników, takich jak deszcz czy śnieg. Dobre praktyki branżowe sugerują, aby woskowane drewno było regularnie konserwowane co kilka lat, co zapewni długotrwałą ochronę i estetyczny wygląd. Ponadto, woski naturalne, takie jak wosk pszczeli, są coraz częściej stosowane w produkcie ekologicznym i przyjaznym dla środowiska, co również wpisuje się w aktualne standardy sustainable development.

Pytanie 24

Jaką sekwencję działań należy zachować przy realizacji skośnych gniazd wczepowych?

A. Czyszczenie, narzynanie, przycięcie, dłutowanie

B. Dłutowanie, czyszczenie, narzynanie, trasowanie

C. Narzynanie, trasowanie, dłutowanie, czyszczenie

D. Trasowanie, narzynanie, dłutowanie, czyszczenie

Odpowiedź 'Trasowanie, narzynanie, dłutowanie, czyszczenie' jest poprawna, ponieważ zachowuje właściwą kolejność operacyjną wymaganych czynności przy tworzeniu skośnych gniazd wczepowych. Trasowanie to proces, w którym najpierw wyznaczamy kontury gniazda; to kluczowy krok, który zapewnia precyzję i zgodność z wymaganiami technicznymi. Następnie przechodzimy do narzynania, które umożliwia wprowadzenie odpowiednich wymiarów do gniazda. Dłutowanie jest kolejnym krokiem, gdzie faktycznie wycinamy materiał zgodnie z wcześniej trasowanym wzorem. Ostatnim etapem jest czyszczenie, które ma na celu usunięcie wszelkich pozostałości materiału, co jest niezbędne dla zapewnienia trwałości i jakości połączenia. Przykładem zastosowania tej kolejności może być proces produkcji mebli, gdzie precyzyjne gniazda są kluczowe dla stabilności konstrukcji. W branży stolarskiej i budowlanej, przestrzeganie tych kroków jest zgodne z najlepszymi praktykami, co przekłada się na jakość i bezpieczeństwo gotowych wyrobów.

Pytanie 25

W dokumentacji technologicznej podano, że zużycie kleju wynosi 120 g/m2. Jaką ilość kleju trzeba przygotować do oklejenia z obu stron 10 sztuk płyt, z których każda ma powierzchnię 2 m2?

A. 24,0 kg

B. 2,4 kg

C. 48,0 kg

D. 4,8 kg

Wszystkie odpowiedzi, które nie są równe 4,8 kg, opierają się na błędnych obliczeniach i niepoprawnym zrozumieniu zadania. Przykładowo, niektóre z proponowanych wartości mogły wynikać z uproszczenia obliczeń, polegającego na nieprawidłowym uwzględnieniu powierzchni oklejanej materiałem. Obliczenie zużycia kleju wymaga nie tylko pomnożenia powierzchni przez zużycie kleju, ale także uwzględnienia faktu, że klej będzie stosowany po obu stronach płyt. Zdarza się, że niektórzy użytkownicy mogą pomylić jednostki miary, co prowadzi do nieprawidłowych wyników. Wartością kluczową jest także zrozumienie, że każde przeliczenie musimy realizować zgodnie z ustalonymi normami i standardami branżowymi, co pozwala na precyzyjne planowanie i uniknięcie strat materiałowych. Przykładem błędu może być próba oszacowania zużycia kleju na podstawie pojedynczej strony płyty, co jest niewłaściwym podejściem, gdyż nie uwzględnia pełnego zakresu prac. Niezrozumienie tego aspektu może prowadzić do niewłaściwego zakupu materiałów oraz zwiększonych kosztów projektowych, co jest niezgodne z zasadami efektywności i optymalizacji w branży budowlanej i meblarskiej.

Pytanie 26

Użycie wyższej prędkości obrotowej tarczy piły niż ta, którą zaleca producent, może prowadzić do

A. uszkodzenia tarczy piły

B. odrzutu materiału obrabianego

C. przeciążenia systemu elektrycznego maszyny

D. szybkiego zużycia łożysk wrzeciona

Jakbyś zwiększył prędkość obrotową tarczy piły ponad to, co mówi producent, to może być to dość niebezpieczne. Tarcze są zaprojektowane do pracy w pewnym zakresie prędkości, a jak je przekroczysz, to można je uszkodzić. Na przykład, tarcze z węglików spiekanych, które służą do cięcia twardych rzeczy, nie wytrzymają za dużych obrotów. W rezultacie mogą się zacząć nagrzewać, co prowadzi do pęknięć czy deformacji. Lepiej zawsze trzymać się zaleceń producenta, bo to nie tylko poprawia bezpieczeństwo, ale też wydłuża żywotność narzędzi. Dobrze też wiedzieć, że są normy, jak ISO 19432, które mówią, jak bezpiecznie używać pił tarczowych.

Pytanie 27

Do sklejenia elementów na szerokość z drewna egzotycznego klejem zapewniającym najmniej widoczną spoinę jest klej o charakterystyce?

A. Wysoka siła spajania i podwyższona odporność na wodę. Przeznaczony do klejenia wszystkich rodzajów drewna również drewna egzotycznego, sklejki, płyt wiórowych i forniru. Po wyschnięciu przezroczysty.

B. Wysoka siła spajania i bardzo szybkie łączenie. Po wyschnięciu półprzezroczysty. Klejenie miękkiego drewna, sklejki, płyt wiórowych, forniru, płyty MDF, HDF.

C. Szybkoschnący o wysokiej sile spajania, odporny na wilgoć w podłożach. Po wyschnięciu matowy. Klejenie drewna średniotwardego, sklejki, forniru.

D. Wysoka siła spajania i doskonała przyczepność do powierzchni porowatych. Po wyschnięciu półprzezroczysty. Klejenie miękkiego drewna, sklejki, płyt wiórowych, forniru klejenie papieru i kartonu.

Odpowiedź D jest rzeczywiście na miejscu! Kleje o dużej sile spajania i odporności na wodę są kluczowe, gdy pracujemy z drewnem egzotycznym. Te materiały często mają swoje specyficzne cechy. Jak wyschną, to wytwarzają przezroczystą spoinę, co jest mega ważne, gdy mówimy o estetyce mebli z drewna, zwłaszcza takich jak teak czy mahoniowe. Niezauważalne połączenia naprawdę pomagają zachować naturalne piękno drewna. W stolarstwie mamy jakieś standardy, które sugerują, żeby używać klejów poliuretanowych lub epoksydowych, bo dają one świetną trwałość i odporność na wilgoć. Fajnie jest też przetestować klej na próbach drewna przed użyciem w gotowym produkcie, żeby mieć pewność, że wszystko będzie wyglądać dobrze i będzie trwałe.

Pytanie 28

W ramce przedstawiono kolejne czynności procesu technologicznego wykonania drzwi okleinowanych fornirem naturalnym. W polu oznaczonym ? należy wpisać

Tabela. Charakterystyka wymiarowa tarcicy obrzynanej (wg PN-75/D-01001)
Nazwa sortymentu	Grubość mm		Szerokość mm
Nazwa sortymentu	najmniejsza	największa	najmniejsza	największa
Deseczki	5	13	50	bez ograniczenia
Deski	16	poniżej 50	dla grubości < 30 mm - 80, dla grubości ≥30 mm - 100	bez ograniczenia
Bale	50	≥100 dla bali szerokości > 250 mm	dwukrotna grubość	bez ograniczenia
Listwy	16	< 30	jednokrotna grubość	< 80
Łaty (Graniaki)	32	<100 < td>	jednokrotna grubość	dla grubości < 50 mm szerokość < 100 mm
Krawędziaki	100	< 200	jednokrotna grubość	poniżej 200
Belki	≥200	bez ograniczenia	200	< 2,5 grubości

Piłowanie z naddatkiem elementu
?
Oklejnowanie szerokich płaszczyzn
Formatowanie
Oklejnowanie wąskich płaszczyzn
Szlifowanie
Wykończenie
Okuwanie
Kontrola techniczna

A. struganie bazowe.

B. struganie grubościowe.

C. przygotowanie elementu.

D. wykonanie formatek z okleiny.

Wykonanie formatek z okleiny jest kluczowym etapem w procesie produkcji drzwi okleinowanych fornirem naturalnym. Po piłowaniu elementu, przystępujemy do etapu, w którym musimy przygotować odpowiednie formatki z okleiny, które będą idealnie dopasowane do wymiarów i kształtów elementów drzwi. Okleina naturalna charakteryzuje się różnorodnością wzorów oraz tekstur, dlatego precyzyjne wykonanie formatek ma znaczenie nie tylko estetyczne, ale także funkcjonalne. Właściwie przygotowane formatki pozwalają na efektywne okleinowanie, co jest niezbędne do uzyskania trwałego i estetycznego wykończenia. Dobre praktyki w tej dziedzinie obejmują m.in. wybór odpowiednich narzędzi do cięcia oraz przestrzeganie norm dotyczących grubości i jakości okleiny. Ponadto, zastosowanie formatek o odpowiednich wymiarach i precyzyjne ich umiejscowienie na podłożu eliminuje ryzyko powstawania wad w końcowym produkcie. Dzięki takim standardom, proces produkcji staje się bardziej efektywny, co przekłada się na zadowolenie klienta oraz większą trwałość wyrobów.

Pytanie 29

Aby przygotować deski o długości 4,8 m i szerokości 200 mm z tarcicy nieobrzynanej o grubości 32 mm, oprócz użycia ołówka, konieczne jest zastosowanie

A. znacznika, cyrkla nastawnego oraz liniału

B. metrówki, liniału i kątownika nastawnego

C. przymiaru kątowego, liniału i miary zwijanej stalowej

D. macek, kątownika nastawnego, przymiaru metrowego

Wybrałeś dobrą odpowiedź. Przymiar kątowy, liniał i miara zwijana to naprawdę ważne narzędzia, gdy chodzi o precyzyjne trasowanie desek. Przymiar kątowy pozwala uzyskać idealne kąty proste, a to jest kluczowe, gdy zajmujesz się tarcicą i musisz wycinać elementy na konkretny wymiar. Liniał przydaje się do rysowania prostej linii, co pomaga uniknąć różnych błędów podczas pomiarów. A ta miara zwijana, co ma długość do 4,8 m, jest mega przydatna, zwłaszcza gdy musisz mierzyć dłuższe kawałki. Jak w praktyce się ich używa, można osiągnąć naprawdę dobrą jakość wykonania. W budownictwie i stolarce precyzyjne pomiary oraz cięcia są niezbędne, żeby zachować wysokie standardy jakości i bezpieczeństwa. Z mojego doświadczenia, warto korzystać z narzędzi, które są dokładne, żeby zminimalizować odpady materiałowe i uzyskać końcowy produkt, który dobrze wygląda i działa.

Pytanie 30

Jaką sekwencję technologiczną maszyn należy zastosować przy wytwarzaniu boków szafy z płyty wiórowej laminowanej, z wręgiem na tylną ścianę?

A. Pilarkę, wiertarkę, frezarkę, okleiniarkę

B. Pilarkę, okleiniarkę, frezarkę, wiertarkę

C. Pilarkę, frezarkę, wiertarkę, okleiniarkę

D. Pilarkę, frezarkę, okleiniarkę, wiertarkę

Wybór niewłaściwej kolejności maszyn w procesie produkcji boków szafy z płyty wiórowej laminowanej może prowadzić do wielu problemów zarówno w jakości, jak i wydajności produkcji. Pierwszym błędem jest pominięcie okleiniarki przed frezowaniem, co skutkuje trudnościami w uzyskaniu czystych i estetycznych krawędzi. Oklejenie musi być wykonane przed frezowaniem, aby krawędzie były odpowiednio zabezpieczone, a frezarka mogła jedynie dokonać precyzyjnych wycięć bez ryzyka uszkodzenia warstwy okleiny. Kolejność, w której frezarka jest używana przed wiertarką, również może prowadzić do niepoprawnych wymiarów otworów, co z kolei może negatywnie wpływać na montaż finalnego produktu. Ponadto, niewłaściwa sekwencja może powodować straty materiałowe, spowodowane koniecznością ponownego cięcia lub marnotrawstwa spowodowanego błędami. Nieodpowiednia logika technologiczna może być także efektem braku zrozumienia procesu produkcji i nieznajomości specyfiki maszyn. W branży meblarskiej, najlepsze praktyki wymagają przestrzegania ustalonych sekwencji, aby każdy etap procesu był zoptymalizowany, co ma bezpośredni wpływ na jakość i rentowność produkcji. Wyciągnięcie wniosków na podstawie tych błędów jest kluczowe dla uzyskania lepszych rezultatów w przyszłości.

Pytanie 31

Jakie czynności należy wykonać codziennie w celu konserwacji pistoletu natryskowego po zakończeniu pracy?

A. Demontażu pistoletu i zanurzeniu jego elementów w rozcieńczalniku

B. Smarowaniu uszczelnienia iglicy oraz sprężyn zaworów spustowego i powietrznego

C. Zanurzeniu całego pistoletu w pojemniku z rozcieńczalnikiem do momentu kolejnego użycia

D. Opróżnieniu z lakieru i przepłukaniu rozpuszczalnikiem pistoletu oraz zbiornika na lakier

Opróżnienie z lakieru i przepłukanie rozpuszczalnikiem pistoletu oraz zbiornika na lakier to kluczowe elementy codziennej konserwacji pistoletu natryskowego. Po zakończeniu pracy, ważne jest, aby usunąć wszelkie pozostałości farby, które mogą stwardnieć i zablokować mechanizm pistoletu. Przepłukanie rozpuszczalnikiem skutecznie oczyszcza układ, co zapobiega uszkodzeniom i wydłuża żywotność urządzenia. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, po opróżnieniu zbiornika na lakier, należy również przepłukać pistolet czystym rozpuszczalnikiem, co zapewni usunięcie resztek farby z dyszy i innych elementów. Przykładowo, użycie rozcieńczalnika akrylowego do oczyszczania pistoletu po malowaniu akrylami jest powszechnie zalecane, ponieważ skutecznie usuwa zanieczyszczenia bez ryzyka uszkodzenia urządzenia. Taki zabieg nie tylko poprawia wydajność pistoletu, ale także wpływa na jakość aplikowanych powłok, co jest niezbędne w profesjonalnym malowaniu.

Pytanie 32

Konserwację bieżącą maszyn i urządzeń do obróbki drewna powinno się realizować

A. zawsze przed rozpoczęciem pracy

B. raz w tygodniu

C. zawsze po zakończeniu pracy

D. raz w miesiącu

Bieżąca konserwacja maszyn i urządzeń do obróbki drewna jest kluczowym elementem zapewnienia ich sprawności operacyjnej i bezpieczeństwa pracy. Przeprowadzanie konserwacji zawsze po zakończeniu pracy pozwala na dokładne sprawdzenie stanu technicznego maszyn, usunięcie zanieczyszczeń oraz na wymianę uszkodzonych lub zużytych części. Działania te zapobiegają awariom, które mogą prowadzić do przestojów w produkcji oraz zwiększają żywotność maszyn. Zgodnie z normami ISO 9001 oraz zasadami TPM (Total Productive Maintenance), regularna konserwacja jest integralną częścią systemów zarządzania jakością. Przykładowo, w przypadku pił tarczowych, ich prawidłowe czyszczenie po zakończeniu pracy zapobiega nagromadzeniu trocin i pyłów, co może wpływać na precyzję cięcia oraz bezpieczeństwo pracy. Warto również pamiętać, że dokumentowanie przeprowadzonych działań konserwacyjnych jest istotne dla analizy stanu technicznego maszyn oraz planowania przyszłych przeglądów.

Pytanie 33

Prawidłowa kolejność operacji technologicznych podczas okleinowania płyty surowej zapisana jest w kolumnie

A.	B.	C.	D.
1. wycinanie elementów 2. formatowanie 3. oklejnowanie wąskich powierzchni 4. oklejnowanie szerokich powierzchni	1. oklejnowanie szerokich powierzchni 2. wycinanie elementów 3. oklejnowanie wąskich powierzchni 4. formatowanie	1. wycinanie elementów 2. oklejnowanie szerokich powierzchni 3. formatowanie 4. oklejnowanie wąskich powierzchni	1. oklejnowanie wąskich powierzchni 2. wycinanie elementów 3. oklejnowanie szerokich powierzchni 4. formatowanie

A. D.

B. A.

C. B.

D. C.

Wybór niewłaściwej odpowiedzi może wynikać z braku zrozumienia kluczowych etapów procesu okleinowania. Na przykład, jeśli ktoś zdecyduje się na kolejność, która rozpoczyna się od okleinowania wąskich powierzchni, to może zignorować fakt, że wcześniejsze etapy, takie jak wycięcie i okleinowanie szerokich powierzchni, są fundamentalne dla uzyskania stabilnych rezultatów. W branży meblarskiej, błędna sekwencja operacji może prowadzić do problemów z jakością wykończenia, takich jak odklejanie się okleiny czy nierówności na powierzchni. Często zdarza się, że osoby uczące się procesu produkcji mylnie zakładają, że okleinowanie można rozpocząć od końca, co jest niezgodne z zasadami technologicznymi. Aby osiągnąć wysoką jakość, istotne jest postępowanie zgodnie z ustalonym porządkiem, co zapewnia nie tylko estetykę, ale również trwałość produktów. Tylko poprzez zrozumienie i zastosowanie prawidłowej kolejności operacji można skutecznie unikać typowych błędów, co jest kluczowe w kontekście zawodowym oraz w produkcji na dużą skalę.

Pytanie 34

Ile tarcicy nieobrzynanej trzeba przygotować do stworzenia 10 sztuk szafek, jeżeli wiadomo, że do wyrobu jednej takiej szafki potrzeba 0,01 m3 tarcicy netto, a wydajność tarcicy wynosi 50%?

A. 0,8 m3

B. 0,4 m3

C. 0,1 m3

D. 0,2 m3

Wyniki, które nie uwzględniają odpowiedniej relacji między wymaganiami tarcicy netto a wydajnością tarcicy nieobrzynanej, mogą prowadzić do błędnych konkluzji. Przykładowo, obliczając potrzebną ilość tarcicy nieobrzynanej jako 0,1 m³, ignoruje się fakt, że tylko połowa tej objętości będzie efektywnie przetworzona w tarcicę netto ze względu na wydajność wynoszącą 50%. Taki błąd prowadzi do niepoprawnego oszacowania materiałów potrzebnych do realizacji projektu. Ponadto odpowiedzi takie jak 0,4 m³ czy 0,8 m³ mogą wynikać z błędnego pomnożenia objętości tarcicy netto przez liczbę szafek, bez uwzględnienia wydajności. Przykładowo, przyjmując 0,01 m³ na szafkę i mnożąc przez 10, można nieświadomie założyć, że potrzebne jest to samo w m³ tarcicy nieobrzynanej, co jest mylące. W procesach produkcyjnych, takich jak stolarstwo, kluczowe jest uwzględnienie efektywności materiałów, aby unikać nadmiernych zamówień, które mogą prowadzić do zwiększonych kosztów oraz marnotrawstwa surowców. Szczegółowe zrozumienie wydajności i jej wpływu na zapotrzebowanie materiałowe jest istotne dla każdej produkcji, co opiera się na najlepszych praktykach w branży.

Pytanie 35

Jaką metodę powinno się zastosować, aby uzyskać precyzyjne cięcie drewna o dużej grubości?

A. Piłowanie ręczne

B. Struganie ręczne

C. Frezowanie

D. Przecinanie piłą taśmową

Użycie piły taśmowej do przecinania drewna o dużej grubości to standardowa praktyka w branży stolarskiej. Ta metoda pozwala na uzyskanie precyzyjnego cięcia dzięki zastosowaniu cienkiego i elastycznego ostrza, które może być łatwo prowadzone przez operatora. Piła taśmowa jest szczególnie skuteczna w cięciu dużych kawałków drewna, ponieważ jej konstrukcja umożliwia cięcie o dużej głębokości oraz minimalizuje straty materiałowe. Taki sprzęt jest również wyposażony w regulację prędkości, co pozwala dostosować proces cięcia do rodzaju drewna i potrzebnej precyzji. To narzędzie jest szeroko stosowane w zakładach produkcyjnych, gdzie wymagana jest wysoka jakość i dokładność cięcia. Piła taśmowa zapewnia również bezpieczeństwo operatora, ograniczając ryzyko zacięcia się materiału, co jest częste przy innych metodach cięcia. W praktyce, piła taśmowa to niezastąpione narzędzie w każdym profesjonalnym warsztacie stolarskim, gdzie kluczowa jest precyzja i wydajność pracy.

Pytanie 36

Zdjęcie pnia przedstawia wadę drewna zwaną

A. brunatnicą.

B. zaszarzeniem.

C. zgnilizną

D. sinizną.

Zgadzam się, że odpowiedź o siniznie jest trafna. To ten niebieskawy kolor na drewnie, który powstaje przez grzyby z rodziny Ophiostoma. Chociaż sinizna może wyglądać nieciekawie, nie ma wielkiego wpływu na twardość drewna, co oznacza, że nie jest to aż tak straszna wada, jeśli chodzi o trwałość konstrukcji. Można z takim drewnem pracować w budownictwie, o ile się je dobrze zabezpieczy przed dalszymi uszkodzeniami, na przykład impregnując je. Ciekawostka, często myli się siniznę z innymi problemami drewna, co powoduje, że niektórzy mogą błędnie klasyfikować materiały w przemyśle drzewnym. Patrząc na normy branżowe, drewno z sinizną można wykorzystać w mniej wymagających projektach, jak meble czy dekoracje, jeśli tylko będzie odpowiednio obrobione i zabezpieczone.

Pytanie 37

Jakim urządzeniem można sprawdzić ciśnienie wewnętrzne autoklawu?

A. Higrometrem

B. Barometrem

C. Manometrem

D. Termometrem

Manometr jest urządzeniem służącym do pomiaru ciśnienia gazów i cieczy. W kontekście autoklawu, jest on kluczowym elementem, ponieważ umożliwia monitorowanie ciśnienia wewnętrznego, co jest niezbędne dla zapewnienia efektywności procesu sterylizacji. Autoklawy wykorzystują wysokie ciśnienie pary wodnej do zabicia mikroorganizmów, a manometr pozwala na precyzyjne ustalenie, czy osiągnięto wymagane parametry, takie jak 121°C przy ciśnieniu 1,2 atm, co jest standardowym ustawieniem dla wielu procesów sterylizacji. Przykładowo, w medycynie, zastosowanie manometrów w autoklawach jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa pacjentów, ponieważ niewłaściwe ciśnienie może prowadzić do niedostatecznej sterylizacji narzędzi chirurgicznych. Właściwe monitorowanie ciśnienia za pomocą manometru jest zatem niezastąpione w utrzymaniu standardów jakości i bezpieczeństwa w placówkach medycznych oraz laboratoryjnych.

Pytanie 38

Jakim preparatem powinno się zabezpieczać drewniane uchwyty narzędzi stolarskich?

A. Emalią

B. Woskiem

C. Pokostem

D. Lakierem

Pokost to naturalny środek konserwujący, który skutecznie zabezpiecza drewniane trzonki narzędzi stolarskich przed wilgocią, grzybami i innymi szkodnikami. Jego zastosowanie jest zgodne z dobrą praktyką w obróbce drewna, ponieważ pokost wnika głęboko w strukturę drewna, tworząc trwałą warstwę ochronną. Dzięki swoim właściwościom hydrofobowym, pokost pomaga w zapobieganiu pękaniu i odkształcaniu drewna, co jest szczególnie istotne w przypadku narzędzi narażonych na zmienne warunki atmosferyczne. Stosując pokost, warto pamiętać o kilku etapach: najpierw trzeba dokładnie oczyścić trzonek z brudu i starej powłoki, a następnie nałożyć kilka warstw pokostu, co zwiększa jego skuteczność. Dobre praktyki zalecają również regularne odnawianie powłoki co kilka miesięcy, aby zapewnić długotrwałą ochronę. Pokost jest również preferowany ze względu na swoje ekologiczne właściwości, będąc w pełni biodegradowalnym środkiem ochronnym.

Pytanie 39

Wilgotność drewna przeznaczonego do klejenia elementów mebli skrzyniowych powinna wynosić

A. 6÷8%

B. 8÷10%

C. 14÷16%

D. 10÷12%

Wilgotność drewna mającego być użytym do klejenia elementów mebli skrzyniowych jest kluczowym czynnikiem wpływającym na jakość i trwałość połączeń. Wybór niewłaściwego zakresu wilgotności może prowadzić do wielu problemów. Odpowiedzi 6÷8% oraz 14÷16% są błędne z wielu powodów. Przede wszystkim, drewno o wilgotności 6÷8% jest zazwyczaj zbyt suche, co może skutkować nieodpowiednim klejeniem. Zbyt niska wilgotność powoduje, że drewno wchłania klej zbyt szybko, co nie pozwala na uzyskanie pełnej siły połączenia. W praktyce, takie połączenia mogą być szczególnie narażone na uszkodzenia, a meble mogą się rozpadać w trakcie użytkowania. Z kolei wilgotność 14÷16% oznacza, że drewno jest zbyt mokre, co sprzyja tworzeniu się pleśni, a także obniża jakość klejenia. Nadmiar wilgoci może sprawić, że klej nie będzie miał możliwości skutecznego związania elementów, co prowadzi do osłabienia konstrukcji. W branży meblarskiej stosuje się standardy, które nakładają obowiązek kontrolowania wilgotności drewna przed przystąpieniem do klejenia. Dlatego kluczowe jest, aby przed rozpoczęciem pracy nad meblami sprawdzić i dostosować wilgotność drewna do właściwego zakresu 8÷10%, co zapewni wysokiej jakości i trwałe połączenia, a także zminimalizuje ryzyko wystąpienia problemów w przyszłości.

Pytanie 40

Zidentyfikuj uszkodzenia mebli drewnianych, które mogą wystąpić na skutek oddziaływania czynników biologicznych?

A. Chodniki owadzie

B. Oderwanie okleiny

C. Pęknięcia i wykrzywienia

D. Zmatowienie powłoki

Chodniki owadzie to uszkodzenia wyrobów stolarskich, które powstają w wyniku aktywności szkodników, takich jak korniki czy termity. Te owady wnikają w drewno, żerując na nim i tworząc charakterystyczne tunele, co prowadzi do osłabienia struktury materiału. Przykładem może być drewno używane w budownictwie oraz meblarstwie, które narażone jest na atak owadów. Aby zminimalizować ryzyko uszkodzeń, stosuje się różnorodne metody zabezpieczające, takie jak impregnacja drewna środkami ochrony roślin oraz regularne kontrole stanu technicznego. Dobre praktyki obejmują również wybór drewna odpowiednio przetworzonego oraz stosowanie materiałów odpornych na działanie owadów. Zgodnie z normami branżowymi dotyczącymi ochrony drewna, kluczowe jest także monitorowanie warunków przechowywania, aby uniknąć wilgoci, która sprzyja rozwojowi szkodników.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej