Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik mechanik
Kwalifikacja: MEC.05 - Użytkowanie obrabiarek skrawających
Data rozpoczęcia: 9 grudnia 2025 12:32
Data zakończenia: 9 grudnia 2025 12:46

Egzamin zdany!

Wynik: 22/40 punktów (55,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby zamocować długi pręt o kwadratowym przekroju na tokarce, należy wykorzystać

A. uchwyt trójszczękowy i podparcie podtrzymką

B. imadło maszynowe z wkładką pryzmatyczną

C. tarcze zabierakową oraz tuleję ze śrubą mocującą

D. uchwyt czteroszczękowy i podparcie kłem konika

Użycie uchwytu czteroszczękowego w połączeniu z podparciem kłem konika to standardowa praktyka przy mocowaniu długich prętów o przekroju kwadratowym na tokarce. Taki uchwyt jest w stanie precyzyjnie chwycić pręt na całej jego długości, co minimalizuje ryzyko jego wypaczenia lub odkształcenia podczas obróbki. Cztery szczęki zapewniają lepszą stabilność w porównaniu do uchwytów trójszczękowych, które mogą nie wystarczać w przypadku długich elementów. Dodatkowe wsparcie kłem konika jest istotne, gdyż zapobiega ono drganiom i podtrzymuje ciężar pręta w trakcie obróbki, co jest kluczowe w procesach tokarskich. Dobre praktyki w obróbce skrawaniem podkreślają, że stabilność mocowania ma kluczowe znaczenie dla uzyskania dokładnych wymiarów oraz jakości powierzchni obrabianych elementów. Użycie tego typu uchwytu i podparcia jest zgodne z normami bezpieczeństwa, które nakładają obowiązek eliminacji wszelkich źródeł wibracji i luzów w procesie obróbczy.

Pytanie 2

Ile wynoszą odchyłki graniczne wymiaru wynikowego X?

A. es=+0,125 ei=-0,045

B. es=0 ei=-0,125

C. es=+0,045 ei=-0,125

D. es=+0,125 ei=-0,205

Wybór błędnej odpowiedzi na to pytanie może wynikać z nieprawidłowego zrozumienia zasad obliczania odchyleń granicznych oraz ich zastosowania w praktyce. Często pojawiającym się błędem jest pomijanie kluczowej zasady, że odchyłki graniczne wymiaru wynikowego są sumą odchyleń granicznych poszczególnych wymiarów składowych. Użytkownik może również mylnie sądzić, że odchyłki powinny być obliczane indywidualnie dla każdego wymiaru bez uwzględnienia ich współzależności. Takie podejście prowadzi do błędnych wniosków, ponieważ w rzeczywistości wymiary składowe wpływają na siebie nawzajem, a ich interakcja definiuje rzeczywiste odchyłki graniczne. Dodatkowo, osoby udzielające błędnych odpowiedzi mogą nie mieć pełnej wiedzy na temat tolerancji, co skutkuje błędnym kojarzeniem odchyleń granicznych z pojedynczymi wymiarami. W kontekście branżowym, zrozumienie i stosowanie standardów, takich jak ISO 286-1, jest niezbędne do prawidłowego obliczania i interpretacji odchyleń granicznych, co ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia jakości i wymagań technicznych w produkcji. Niezrozumienie tych zasad może prowadzić do znacznych problemów w procesach produkcyjnych, takich jak nieprawidłowości w wymiarach, co w efekcie wpływa na funkcjonowanie elementów w złożonych systemach mechanicznych.

Pytanie 3

Której obrabiarki CNC dotyczą dane techniczne przedstawione w tabeli?

STÓŁ	Powierzchnia	450 x 160 mm
	Maks. obciążenie	50 kg
	Żłobki T (ilość x szer. x długość)	2 x 12H7 x 100 mm
	X/Y/Z przesuwy	300/160/250 mm
OBSZAR PRACY	Odległość od czoła wrzeciona do stołu	100÷350 mm
OBSZAR PRACY	Odległość od osi wrzeciona do kolumny	170 mm
WRZECIONO	Stożek wrzeciona	ISO 30
	Obroty wrzeciona	0÷4000 obr/min
	Moc napędu głównego	1,1/1,5 kW
	Moment napędu głównego M100/1000 obr/min	3/1,1 Nm
PRZESUWУ	X/Y/Z szybki przesuw	6/6/6 m/min
MAGAZYN NARZĘDZI	Wymiana narzędzia	Ręczna tuleja zaciskowa
MAGAZYN NARZĘDZI	Oprawka narzędziowa	DIN 69871

A. Wycinarki.

B. Frezarki.

C. Tokarki.

D. Szlifierki.

Frezarki CNC to zaawansowane maszyny, które pozwalają na obróbkę materiałów w sposób precyzyjny i zautomatyzowany. Dane techniczne przedstawione w tabeli, takie jak 'stół', 'przesuwy X/Y/Z', oraz 'stożek wrzeciona ISO 30', wskazują na charakterystyczne cechy frezarek. W praktyce frezarki są szeroko wykorzystywane w przemyśle do produkcji skomplikowanych elementów, takich jak obudowy, korpusy czy detale maszyn. Ich zdolność do automatycznej wymiany narzędzi znacząco zwiększa wydajność produkcji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży. Warto również zwrócić uwagę na standardy jakości, które określają parametry obróbcze, jak moc napędu głównego czy obroty wrzeciona, co wpływa na końcową jakość wyrobów. Frezarki CNC zyskują na popularności, ponieważ umożliwiają realizację złożonych zadań obróbczych w krótszym czasie, co jest kluczowe w obszarze produkcji seryjnej.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 6

Która komenda umożliwia wybór płaszczyzny interpolacji w osiach XY?

A. G91

B. G01

C. G90

D. G17

G17 jest kodem G, który definiuje płaszczyznę interpolacji w osiach XY w programowaniu CNC. Wybór tej płaszczyzny jest kluczowy dla prawidłowego wykonywania ruchów narzędzia skrawającego w procesie obróbczo-ustawczym. Kiedy używamy G17, wskazujemy, że wszystkie ruchy narzędzia będą odbywać się w płaszczyźnie XY, co jest standardem w produkcji komponentów, gdzie precyzyjność w tych osiach jest szczególnie istotna. Na przykład, podczas frezowania lub toczenia elementów, operatorzy często muszą wykonać złożone ścieżki narzędzia w tej płaszczyźnie, co wymaga precyzyjnego skonfigurowania maszyny. Stosowanie G17 minimalizuje ryzyko błędów w trajektorii narzędzia, co z kolei prowadzi do większej efektywności i zgodności z wymaganiami jakościowymi. Znajomość i umiejętność zastosowania kodeksów G jest podstawą pracy w branży obróbczej i stanowi element dobrej praktyki w programowaniu maszyn CNC.

Pytanie 7

Obrabiarką przedstawioną na rysunku jest

A. frezarka pozioma.

B. tokarka karuzelowa.

C. wiertarka wspornikowa.

D. strugarka wzdłużna.

Tokarka karuzelowa to maszyna skrawająca, która charakteryzuje się dużym, poziomym stołem obrotowym, na którym mocuje się obrabiane detale. Jest to urządzenie idealne do obróbki dużych i ciężkich elementów, zwłaszcza tych o kształcie cylindrycznym lub stożkowym. Dzięki specjalnej konstrukcji, tokarka karuzelowa pozwala na precyzyjne wykonanie operacji takich jak toczenie, gwintowanie czy szlifowanie. W przemyśle stosuje się ją głównie do wytwarzania wałów, kołnierzy oraz innych komponentów, które wymagają obróbki w kilku osiach. Istotnym aspektem pracy na tokarkach karuzelowych jest możliwość jednoczesnej obróbki różnych punktów na detalu, co znacząco skraca czas produkcji. Warto także wspomnieć, że zastosowanie tokarek karuzelowych w przemyśle jest zgodne z normami ISO, co zapewnia wysoką jakość i precyzję wykonania detali. Przykładem może być produkcja części do silników lotniczych, gdzie każdy detal musi spełniać rygorystyczne normy jakościowe.

Pytanie 8

Wynik pomiaru na przedstawionym głębokościomierzu mikrometrycznym ma wartość

A. 21,31 mm

B. 18,81 mm

C. 31,19 mm

D. 22,31 mm

Często zdarza się, że ludzie mylą odczyty z głębokościomierza mikrometrycznego, co prowadzi do błędnych wyników. Na przykład, odpowiedzi takie jak 31,19 mm, 21,31 mm czy 22,31 mm pokazują, że niektórzy mogą się gubić w interpretacji tych wartości. Błędy mogą wynikać z tego, że ludzie za bardzo zaokrąglają liczby albo źle sumują te wartości pomocnicze. Odczyt 31,19 mm to już przesada, bo głębokościomierze zazwyczaj nie mają zakresu pomiarowego ponad kilka centymetrów. Co do 21,31 mm, to ci, którzy się na tym mylą, często nie rozumieją tej skali bębenkowej, co powoduje, że widzą większe liczby niż są w rzeczywistości. Podobnie w przypadku 22,31 mm błąd może leżeć w złym dodawaniu wartości pomocniczych. Zrozumienie zasad działania tych narzędzi pomiarowych jest naprawdę ważne, bo dzięki temu można uniknąć typowych pomyłek i poprawić jakość pomiarów.

Pytanie 9

Punkt odniesienia narzędzia na rysunku oznaczono numerem

A. 3

B. 4

C. 2

D. 1

Odpowiedź 3 jest poprawna, ponieważ punkt odniesienia narzędzia na rysunku rzeczywiście oznaczono numerem 3. W kontekście projektowania narzędzi, punkt odniesienia jest kluczowy dla właściwego zrozumienia i użytkowania wyrobu. Użycie punktu odniesienia w dokumentacji technicznej jest zgodne z normami ISO, które zalecają jednoznaczne oznaczanie elementów na schematach i rysunkach technicznych. Przykładowo, w praktyce inżynieryjnej, oznaczenie punktu odniesienia pozwala na łatwiejszą identyfikację i porównywanie z innymi komponentami. Gdy na rysunku znajdziemy punkt odniesienia, możemy właściwie określić jego położenie względem innych elementów, co jest niezbędne w procesie montażu oraz w późniejszym użytkowaniu narzędzi. Ponadto, stosowanie punktów odniesienia zgodnie z przyjętymi standardami ułatwia komunikację między projektantami, inżynierami a użytkownikami, minimalizując ryzyko błędów interpretacyjnych.

Pytanie 10

Cykle stałe są wykorzystywane na przykład do programowania

A. zatrzymania obrabiarki CNC

B. uruchomienia obrabiarki CNC

C. określania narzędzi

D. gwintowania nożem

Cykle stałe, w kontekście programowania obrabiarek CNC, to zbiory instrukcji, które mają na celu realizację określonych operacji w sposób zautomatyzowany i powtarzalny. Gwintowanie nożem jest jednym z kluczowych zastosowań cykli stałych, ponieważ wymaga precyzyjnego i kontrolowanego ruchu narzędzia. W standardzie G-code, który jest powszechnie używany w programowaniu CNC, cykle gwintujące, takie jak G76, G85 czy G32, umożliwiają efektywne i powtarzalne wykonanie gwintów o różnych parametrach. Odpowiednie skonfigurowanie tych cykli pozwala na zminimalizowanie błędów i zwiększenie wydajności produkcji. Przykładowo, przy produkcji śrub o wysokiej precyzji, zastosowanie cykli gwintujących pozwala na zachowanie tolerancji wymiarowych oraz poprawne wykończenie powierzchni gwintu, co jest kluczowe dla funkcjonalności końcowego produktu. W praktyce, operatorzy obrabiarek CNC często korzystają z cykli stałych, aby uprościć programowanie i zredukować czas przestoju maszyn, co przekłada się na wyższą efektywność procesów produkcyjnych.

Pytanie 11

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 12

Aby w programie NC zmienić kierunek interpolacji kołowej z ruchu zgodnego z ruchem wskazówek zegara na przeciwny, funkcję G02 należy zastąpić funkcją

A. G04

B. G00

C. G0I

D. G03

Funkcja G03 w programowaniu CNC służy do interpolacji kołowej w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara. Gdy w programie NC chcemy zrealizować ruch w przeciwną stronę niż standardowa G02 (czyli zgodnie z ruchem wskazówek zegara), musimy użyć G03. Przykładowo, jeśli mamy wykonać okrąg o określonym promieniu, zmieniając kierunek na przeciwny, należy zastosować funkcję G03 i odpowiednio zdefiniować punkt końcowy oraz promień. W praktyce, w programowaniu CNC, ważne jest zrozumienie kierunków ruchu oraz odpowiednie przyporządkowanie funkcji, aby uniknąć błędów w produkcji. Dobry programista CNC powinien również znać różnice między G02 a G03, aby móc optymalnie zarządzać procesami frezarskimi, na przykład przy obróbce detali o złożonych kształtach. Użycie G03 w odpowiednim kontekście pozwala na uzyskanie precyzyjnych i zaplanowanych trajektorii narzędzia, co jest kluczowe w przemyśle obróbczo-mechanicznym.

Pytanie 13

Przy użyciu oprzyrządowania przedstawionego na rysunku przedmiot obrabiany jest ustalany i mocowany przy pomocy

A. łap dociskowych.

B. specjalnych imadeł maszynowych.

C. specjalnych stołów magnetycznych.

D. systemów modularnych.

Wybór niewłaściwych opcji, takich jak łapy dociskowe, specjalne imadła maszynowe czy specjalne stoły magnetyczne, wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące funkcji i zastosowania tych narzędzi w procesie mocowania przedmiotów obrabianych. Łapy dociskowe są często używane do prostego mocowania detali, jednak ich zastosowanie w kontekście zmiennych konfiguracji, które wymagają precyzyjnego dopasowania, jest ograniczone. Ich konstrukcja nie pozwala na elastyczne dostosowywanie, co jest kluczowe w nowoczesnych procesach obróbczych. Specjalne imadła maszynowe, mimo że zapewniają stabilność, również nie oferują takiej moduralności jak systemy modularne. Ich zastosowanie w jednorodnych procesach może być korzystne, jednak w przypadku zmiennych zadań produkcyjnych mogą być mniej efektywne. Stoły magnetyczne, z drugiej strony, są używane głównie do mocowania ferromagnetycznych materiałów, co ogranicza ich uniwersalność. W praktyce, każda z tych odpowiedzi pomija kluczowe cechy systemów modularnych, takie jak możliwość szybkiej wymiany narzędzi, co jest istotne w kontekście nowoczesnych strategii produkcyjnych. Typowym błędem myślowym jest zakładanie, że tradycyjne metody mocowania mogą w pełni zastąpić bardziej zaawansowane systemy, które oferują nie tylko precyzję, ale również znacznie większą elastyczność i efektywność.

Pytanie 14

Przedstawiony na rysunku panel sterowania zaciskiem mocowania narzędzia we frezarce wyposażony jest w przyrząd pomiarowy umożliwiający bezpośrednią kontrolę

A. ciśnienia powietrza w układzie zacisku.

B. momentu dokręcenia śruby zacisku.

C. wyważenia narzędzia z oprawką.

D. siły na szczękach zacisku.

Poprawna odpowiedź odnosi się do manometru, który jest instrumentem służącym do pomiaru ciśnienia. W kontekście frezarki, monitorowanie ciśnienia powietrza w układzie zacisku jest kluczowe dla zapewnienia prawidłowego działania narzędzia skrawającego. Odpowiednie ciśnienie powietrza w systemie zacisku umożliwia stabilne mocowanie narzędzia, co z kolei przekłada się na precyzyjność obróbki. Przykładowo, w przypadku użycia narzędzi o dużych prędkościach obrotowych, jak w obróbce metali, odpowiednia siła mocowania jest kluczowa dla uniknięcia wibracji, które mogą prowadzić do uszkodzeń narzędzia oraz detali obrabianych. Dobre praktyki w obszarze frezowania i obróbki skrawaniem zakładają regularne sprawdzanie i kalibrację systemu pomiarowego, co pozwala na optymalizację procesów produkcyjnych oraz zwiększenie ich efektywności.

Pytanie 15

Który przyrząd pomiarowy jest przedstawiony na zdjęciu?

A. Średnicówką czujnikowa.

B. Suwmiarka elektroniczna.

C. Mikrometr z czujnikiem.

D. Suwmiarka zegarowa.

Suwmiarka zegarowa, która została przedstawiona na zdjęciu, jest precyzyjnym narzędziem pomiarowym wykorzystywanym w wielu dziedzinach inżynierii i rzemiosła, gdzie dokładność pomiaru jest kluczowa. Jej konstrukcja opiera się na zasadzie działania zegara, co pozwala na dokładne odczyty wymiarów zewnętrznych, wewnętrznych oraz głębokości do milimetra. Dzięki temu, suwmiarka zegarowa znajduje zastosowanie w mechanice precyzyjnej, a także w warsztatach, gdzie istotne jest uzyskanie dokładnych wymiarów detali. Używanie tego narzędzia wymaga jednak pewnej wprawy – użytkownik musi umieć prawidłowo odczytać wskazania zegara oraz ustawić narzędzie na odpowiednią szerokość. Dobrą praktyką jest także regularne kalibrowanie suwmiarki, aby zapewnić jej prawidłową funkcjonalność i dokładność pomiarów. Prawidłowe stosowanie suwmiarki zegarowej pozwala na uniknięcie błędów pomiarowych, co z kolei wpływa na jakość wykonywanych detali i elementów maszyn. W kontekście norm i standardów pomiarowych, suwmiarki zegarowe są zgodne z wymogami dotyczącymi precyzyjnych pomiarów, co czyni je niezastąpionym narzędziem w każdym laboratorium pomiarowym.

Pytanie 16

Zakres dokładności pomiarów odchyłek przy użyciu pasametru wynosi

A. 0,1-0,2 mm

B. 0,02-0,1 mm

C. 0,01-0,05 mm

D. 0,003-0,001 mm

Dokładność pomiaru odchyłek pasametrem jest kluczowym aspektem w wielu dziedzinach inżynieryjnych, jednakże odpowiedzi wskazujące na zakresy 0,01-0,05 mm, 0,02-0,1 mm oraz 0,1-0,2 mm nie uwzględniają aktualnych standardów technologicznych i precyzji, jaką oferują nowoczesne narzędzia pomiarowe. Przyjęcie zakresów takich jak 0,01-0,05 mm może prowadzić do niedoszacowania możliwości precyzyjnych instrumentów, które coraz częściej osiągają dokładność rzędu 0,003 mm. W inżynierii mechanicznej, precyzyjne pomiary są kluczowe, a wykorzystanie narzędzi, które nie spełniają wymaganych norm może skutkować błędami w produkcji, co w konsekwencji prowadzi do wyższych kosztów napraw i obniżenia jakości produktów. Odpowiedzi, które sugerują wyższe marginesy błędu, mogą wynikać z braku znajomości zastosowań technologii pomiarowej w nowoczesnym przemyśle. Ponadto, biorąc pod uwagę, że wiele procesów produkcyjnych wymaga ścisłego przestrzegania tolerancji, zrozumienie dokładności pomiaru jest kluczowe dla optymalizacji procesów i zwiększenia efektywności produkcji. Warto również zauważyć, że istotne jest nie tylko samo narzędzie, ale również technika pomiaru, które mogą wpływać na uzyskiwane wyniki. Nieprawidłowe interpretacje dokładności pomiarów mogą prowadzić do poważnych konsekwencji w projektach inżynieryjnych, dlatego tak ważne jest korzystanie z narzędzi o wysokiej precyzji oraz stosowanie się do norm i standardów branżowych.

Pytanie 17

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 18

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 19

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 20

Jakie są funkcje modalne używane w programie sterującym, takie jak G00, GO1, G90, G91?

A. zaliczane są do kategorii funkcji wspomagających

B. są klasyfikowane jako funkcje maszynowe

C. funkcjonują w zakresie kilku bloków, dopóki nie zostaną anulowane lub zmienione inną funkcją

D. działają jedynie w bloku, w którym zostały zaprogramowane

Odpowiedzi, które sugerują, że funkcje modalne są zaliczane do grupy funkcji pomocniczych lub działają tylko w bloku, w którym zostały zaprogramowane, nie uwzględniają podstawowych zasad programowania CNC. Funkcje takie jak G00, G01, G90 i G91 są klasyfikowane jako funkcje modalne, co oznacza, że aktywują określony tryb działania maszyny, który pozostaje w mocy do momentu, gdy nie zostanie zmieniony przez inną funkcję modalną. W kontekście maszyn CNC, funkcje pomocnicze nie wpływają na sposób, w jaki maszyna wykonuje ruch, a jedynie wspierają proces programowania, dlatego mylenie tych kategorii może prowadzić do nieporozumień. Dodatkowo, stwierdzenie, że funkcje te działają tylko w danym bloku, jest błędne, ponieważ ich wpływ rozciąga się na wszystkie kolejne bloki, co jest kluczowe dla zrozumienia, jak programy są wykonywane. Tego rodzaju nieprecyzyjne interpretacje mogą skutkować niepoprawnym programowaniem, prowadząc do błędów w obróbce materiałów, co w rezultacie wpływa na jakość produkcji. Zrozumienie działania funkcji modalnych jest zatem nie tylko istotne z perspektywy efektywności, ale także kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa operacji w środowisku przemysłowym.

Pytanie 21

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 22

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 23

Który z przedstawionych rysunków przedstawia wykonanie gwintu prawego przy lewych obrotach wrzeciona?

A. D.

B. C.

C. B.

D. A.

Wybór nieprawidłowej odpowiedzi wskazuje na pewne nieporozumienia dotyczące zasad działania narzędzi do gwintowania oraz ich interakcji z ruchem wrzeciona. Odpowiedzi B, C i D, mimo że mogą wydawać się logiczne, nie uwzględniają kluczowej zasady, jaką jest kierunek obrotów wrzeciona. Gwinty prawe są wykonywane w wyniku ruchu narzędzia w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara, co jest niezgodne z zasadą przy lewych obrotach wrzeciona. W przypadku, gdy wrzeciono obraca się w lewo, konieczne jest, aby narzędzie poruszało się w kierunku przeciwnym, aby wytworzyć gwint prawy. Takie pomylenie może prowadzić do sytuacji, w których gwint jest niewłaściwy lub całkowicie uszkodzony. Typowym błędem myślowym jest założenie, że kierunek ruchu narzędzia jest taki sam jak kierunek obrotów wrzeciona, co jest sprzeczne z zasadami obróbczo-skrawarskimi. Zrozumienie zasady działania gwintów i ich wytwarzania jest kluczowe dla efektywnego i precyzyjnego wykonywania elementów w procesach produkcyjnych. Dlatego, aby uniknąć podobnych błędów w przyszłości, warto zapoznać się z literaturą fachową oraz normami związanymi z obróbką skrawaniem.

Pytanie 24

Stół obrotowy magnetyczny jest wykorzystywany do przytrzymywania płaskich elementów podczas obróbki na

A. szlifierce

B. frezarce

C. tokarce

D. strugarce

Stół obrotowy magnetyczny to naprawdę ważne narzędzie w szlifierkach, które wykorzystuje się do precyzyjnej obróbki płaskich powierzchni. Działa tak, że stabilizuje i mocuje detale, co zapewnia ich dokładne szlifowanie. Dzięki temu, że działa na zasadzie magnesu, można szybko i łatwo mocować przedmioty, co znacznie przyspiesza pracę. W praktyce, znajdziesz je w użyciu przy szlifowaniu form, narzędzi czy innych elementów, które wymagają dużej precyzji. W przypadku szlifierek płaszczyznowych stół magnetyczny pozwala na obracanie detalu, by szlifować różne krawędzie. To jest mega ważne w przemyśle metalowym, gdzie dokładność ma ogromne znaczenie. A jeśli chodzi o bezpieczeństwo, korzystanie z takiego stołu zgodnie z zasadami BHP naprawdę zmniejsza ryzyko, bo nie musisz się martwić, że przedmiot w trakcie pracy wypadnie czy się odczepi.

Pytanie 25

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 28

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 29

Współosiowość otworu względem zewnętrznej powierzchni walcowej w obiekcie typu tarcza (otwór wykonany gotowo, zewnętrzna powierzchnia obrobiona zgrubnie) umożliwia ustalenie i zamocowanie obiektu podczas wykańczania zewnętrznej powierzchni

A. w uchwycie tulejkowym

B. na trzpieniu

C. w uchwycie dwuszczękowym

D. w uchwycie trójszczękowym samocentrującym

Mocowanie przedmiotów obrabianych w uchwytach trójszczękowych samocentrujących, uchwytach tulejkowych czy uchwytach dwuszczękowych, mimo że są powszechnie stosowane w obróbce, nie jest w tym przypadku odpowiednim rozwiązaniem. Uchwyty trójszczękowe są świetne do mocowania elementów o symetrii obrotowej, jednak w przypadku otworów współosiowych mogą wystąpić problemy z centrowaniem, zwłaszcza przy dużych średnicach tarcz. W takich sytuacjach, niewłaściwe ustalenie detalu może prowadzić do drgań, co negatywnie wpływa na jakość obrabianej powierzchni. Uchwyty tulejkowe, chociaż zapewniają dobre trzymanie, nie są wystarczająco precyzyjne dla detali wymagających wysokiej dokładności. Z kolei uchwyty dwuszczękowe, mimo że mogą być efektywne do prostych detali, często nie zapewniają stabilności potrzebnej do obróbki wykańczającej w przypadku tarczy. Stosowanie tych typów mocowania może prowadzić do błędów w wymiarowaniu oraz nierównomiernego zużycia narzędzi, co jest sprzeczne z najlepszymi praktykami w branży. Warto zaznaczyć, że wybór metody mocowania powinien być podyktowany zarówno geometrią detalu, jak i wymaganiami procesu obróbki.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

Płytka skrawająca oznaczona jako T ma formę

A. pięciokąta

B. kwadratu

C. sześciokąta

D. trójkąta

Płytka skrawająca o oznaczeniu T ma kształt trójkąta, co wynika z jej specyficznej geometrii, która jest kluczowa w procesach skrawania. Trójkątny kształt płytki skrawającej pozwala na efektywne usuwanie materiału oraz zapewnia stabilność podczas obróbki. W zastosowaniach przemysłowych, takich jak frezowanie czy toczenie, tego rodzaju płytki są często wykorzystywane ze względu na ich zdolność do pracy w różnych kątów skrawania. Płytki te są także dostosowane do różnych rodzajów materiałów, co czyni je uniwersalnym narzędziem dla inżynierów i technologów. W kontekście norm ISO oraz zasad dobrych praktyk, trójkątne płytki skrawające są projektowane z uwzględnieniem wymogów dotyczących wytrzymałości i trwałości, co przekłada się na ich wydajność i żywotność. Przykładami zastosowań mogą być procesy obróbcze w branży motoryzacyjnej oraz lotniczej, gdzie precyzyjne kształtowanie elementów jest kluczowe dla jakości końcowego produktu.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 33

Która funkcja w programie obróbczo-narzędziowym dezaktywuje korekcję promienia narzędzia?

A. G33

B. G40

C. G03

D. G42

Odpowiedź G40 jest jak najbardziej na miejscu, bo w G-kodzie oznacza wyłączenie korekcji promienia narzędzia. W praktyce używamy tego, kiedy potrzebujemy, żeby narzędzie działało bez tej korekcji, którą wcześniej włączyliśmy, żeby poprawić precyzję obróbki. Na przykład, gdy korzystamy z narzędzi o różnych średnicach, ta korekcja sprawia, że narzędzie idzie dokładnie wzdłuż kształtu detalu. Ale jeżeli chcemy przejść do innej operacji, jak frezowanie prostych krawędzi, to G40 jest wręcz niezbędne. W normach ISO dla G-kodu, G40 jest jasno zdefiniowane jako komenda do deaktywacji korekcji promienia, dlatego jest to kluczowe w zarządzaniu procesem obróbczy w CNC. Z mojego doświadczenia, dobrze jest dobrze przemyśleć sekwencję komend G-kodu, żeby uniknąć niepożądanych efektów, jak błędne prowadzenie narzędzia czy kolizje.

Pytanie 34

Wartość przesunięcia punktu zerowego realizowana za pomocą funkcji G54 dla układu przedstawionego na rysunku wynosi

A. 200.32

B. 123.45

C. 197.45

D. 275.32

Poprawna odpowiedź to 200.32, ponieważ obliczenie to uwzględnia odpowiednie przesunięcia w układzie współrzędnych. W procesie obliczeń dla funkcji G54, kluczowe jest, aby prawidłowo zidentyfikować wartości, które należy odjąć od zadanego punktu zerowego. W tym przypadku, od wartości Z (275.32) odejmujemy odległość L2 (35) oraz dodatkową wartość 40, co daje nam dokładnie 200.32. W praktyce, takie obliczenia są istotne dla precyzyjnego programowania maszyn CNC, gdzie prawidłowe określenie przesunięcia punktu zerowego ma kluczowe znaczenie dla dokładności wykonywanych operacji. W przypadku obróbki, błędne zdefiniowanie punktu zerowego może prowadzić do uszkodzenia materiału, narzędzi, a także spowodować straty czasowe. W standardach przemysłowych, takich jak ISO 841, definiowane są zasady dotyczące układów współrzędnych, co czyni znajomość tego tematu niezbędną dla specjalistów zajmujących się obróbką skrawaniem.

Pytanie 35

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 36

Jakie narzędzie powinno być użyte do określenia średnicy wałka Ø45^+0,03?

A. Mikrometr zewnętrzny

B. Suwmiarka uniwersalna

C. Srednicówka mikrometryczna

D. Wysokościomierz suwmiarkowy

Suwmiarka uniwersalna, choć jest narzędziem popularnym i wszechstronnym, nie jest najlepszym wyborem do pomiaru średnicy wałka o podanych wymiarach. Głównym ograniczeniem suwmiarki jest jej dokładność, która zazwyczaj wynosi do 0,02 mm. W przypadku wałka o średnicy Ø45<sup>+0,03</sup>, taka tolerancja może być niewystarczająca, zwłaszcza w kontekście zastosowań wymagających precyzji, takich jak produkcja komponentów mechanicznych. Ponadto, pomiar średnicy za pomocą suwmiarki wymaga umiejętności dokładnego umiejscowienia narzędzia, co może prowadzić do błędów pomiarowych. Wysokościomierz suwmiarkowy to narzędzie zaprojektowane głównie do pomiarów wysokości i głębokości, a nie do precyzyjnego pomiaru średnic. Jego zastosowanie w tym kontekście może prowadzić do znacznych błędów w pomiarze. Srednicówka mikrometryczna, mimo że jest bardziej precyzyjna w pomiarze średnic, również może nie być zalecana dla mniejszych tolerancji, gdzie mikrometr zewnętrzny oferuje niezrównaną dokładność. Wybór narzędzi pomiarowych powinien być starannie przemyślany w kontekście wymagań technicznych, aby uniknąć błędów związanych z niewłaściwym doborem narzędzi, co jest kluczowe dla zapewnienia jakości w procesach produkcyjnych.

Pytanie 37

Zgodnie z opisanymi właściwościami materiałów, wybierz olej odpowiedni do smarowania prowadnic tokarki konwencjonalnej?

A. D

B. C

C. B

D. A

Wybór niewłaściwego oleju do smarowania prowadnic tokarki konwencjonalnej może prowadzić do poważnych problemów związanych z wydajnością maszyny. Nieodpowiednie smarowanie skutkuje zwiększonym tarciem, co w konsekwencji prowadzi do szybszego zużycia prowadnic oraz innych komponentów. Wiele osób może sądzić, że każdy olej smarowy wystarczy, jednak kluczowe jest, aby wybierać produkty, które są dedykowane do konkretnego zastosowania w maszynach skrawających. Oleje, które nie spełniają norm lepkościowych, mogą powodować zjawisko skraplania się smaru w niskich temperaturach lub nadmierne narastanie temperatury w warunkach pracy, co z kolei prowadzi do ich degradacji. Dodatkowo, ignorowanie właściwości adhezyjnych oleju może skutkować jego spływaniem z powierzchni prowadnic, co czyni je narażonymi na uszkodzenia mechaniczne. Często popełnianym błędem jest również nieuwzględnianie standardów branżowych przy doborze smaru, co może prowadzić do niewłaściwego użytkowania maszyny i w efekcie do jej awarii. Rekomendowane jest stosowanie olejów, które wykazują odporność na utlenianie oraz posiadają dodatki, takie jak inhibitory korozji, które są niezbędne do ochrony metalowych części maszyny przed zjawiskiem rdzewienia. Zrozumienie i zastosowanie tych zasad przyczynia się do dłuższej żywotności oraz efektywności operacyjnej tokarki.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

Na przedstawionym rysunku operacyjnym zaznaczono obróbkę

A. zewnętrznej średnicy Ø56

B. otworu Ø9H7

C. zewnętrznej średnicy Ø98

D. otworu Ø32H7

Poprawna odpowiedź to otwór Ø32H7, co oznacza, że obróbka dotyczy otworu o średnicy 32 mm z tolerancją klasy H7. Tolerancja H7 jest standardem w inżynierii mechanicznej, określającym maksymalne i minimalne wymiary, które zapewniają odpowiednią pasowność dla połączeń między elementami. W praktyce zastosowanie otworów o odpowiednich tolerancjach jest kluczowe, by zapewnić współpracę z innymi komponentami, na przykład przy łączeniu elementów w zespołach maszynowych. W przypadku otworu Ø32H7, tolerancja H7 gwarantuje, że otwór jest odpowiednio przestronny, co umożliwia łatwe wprowadzanie wałków lub innych części mechanicznych, które muszą się swobodnie poruszać. Znajomość tolerancji i wymiarów jest istotna w kontekście projektowania i produkcji, gdzie precyzyjne pasowanie elementów jest konieczne dla zapewnienia niezawodności i trwałości całego zespołu maszynowego. Oprócz tego, wykonując obróbkę otworów, należy zwrócić uwagę na odpowiednie narzędzia skrawające oraz parametry obróbcze, co wpływa na jakość wykonania i wytrzymałość elementów.

Pytanie 40

Na przedstawionym rysunku freza modułowego ślimakowego, strzałką oznaczono

A. powierzchnię przyłożenia.

B. rowek wpustowy.

C. piastę.

D. powierzchnię natarcia.

Wybór odpowiedzi dotyczących rowka wpustowego, powierzchni przyłożenia lub piasty nie uwzględnia podstawowych zasad działania frezów modułowych. Rowek wpustowy jest elementem mocującym narzędzie w uchwycie, co jest zupełnie inną funkcjonalnością niż kontakt z obrabianym materiałem. Zrozumienie tej różnicy jest fundamentalne w kontekście analizy narzędzi skrawających. Powierzchnia przyłożenia odnosi się do miejsc, w których narzędzie stykają się z obrabianym materiałem, ale nie jest to część aktywnego skrawania, jak w przypadku powierzchni natarcia. Piasta natomiast to element konstrukcyjny narzędzia, który nie ma bezpośredniego kontaktu z materiałem, a jej rola polega na zapewnieniu stabilności i przekazywaniu momentu obrotowego. Błędne odpowiedzi mogą wynikać z mylenia terminologii oraz nieznajomości podstawowych zasad budowy narzędzi skrawających. W praktyce, zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla właściwego doboru narzędzi do procesów obróbczych oraz dla efektywnego planowania produkcji w zakładach przemysłowych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej