Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik teleinformatyk
Kwalifikacja: INF.07 - Montaż i konfiguracja lokalnych sieci komputerowych oraz administrowanie systemami operacyjnymi
Data rozpoczęcia: 26 października 2025 09:27
Data zakończenia: 26 października 2025 09:45

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Aby zabezpieczyć system Windows przed nieautoryzowanym dostępem poprzez ograniczenie liczby nieudanych prób logowania, należy ustawić

A. Panel Sterowania, Konta użytkowników

B. Zasady grup, Opcje zabezpieczeń

C. Zasady grup, Zasady konta

D. Panel Sterowania, Zaporę systemu Windows

Niepoprawne odpowiedzi koncentrują się na aspektach, które nie są bezpośrednio związane z właściwym zabezpieczeniem systemu Windows przed włamaniami. W przypadku pierwszej odpowiedzi, panel sterowania i zapora systemu Windows, chociaż są istotne dla ochrony systemu, nie oferują bezpośredniego mechanizmu ograniczania liczby nieudanych prób logowania. Zaporę można wykorzystać do blokowania nieautoryzowanego dostępu do sieci, ale nie radzi sobie z problemem logowania na poziomie użytkownika. Ponadto, w kontekście zabezpieczeń, mało prawdopodobne jest, aby sama konfiguracja zapory mogła skutecznie zapobiec atakom opartym na próbach odgadnięcia haseł. Z drugiej strony, odpowiedzi odnoszące się do kont użytkowników mogą być mylone z innymi aspektami zarządzania kontami, ale nie zawierają kluczowych mechanizmów polityki blokad i audytu, które są wbudowane w zasady grup. Zasady grup są bardziej kompleksowe i zapewniają centralne zarządzanie, co jest krytyczne dla organizacji, które pragną utrzymać wysoki poziom bezpieczeństwa. Nieprawidłowe podejście do zabezpieczeń często wynika z niedostatecznego zrozumienia hierarchii oraz funkcjonalności narzędzi dostępnych w systemie operacyjnym, co prowadzi do błędnych wyborów w kontekście zabezpieczania systemu.

Pytanie 2

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 3

Użytkownicy należący do grupy Pracownicy nie mają możliwości drukowania dokumentów za pomocą serwera wydruku w systemie operacyjnym Windows Server. Dysponują jedynie uprawnieniami do 'Zarządzania dokumentami'. Co należy uczynić, aby rozwiązać ten problem?

A. Dla grupy Pracownicy należy cofnąć uprawnienia 'Zarządzanie dokumentami'

B. Dla grupy Administratorzy należy cofnąć uprawnienia 'Zarządzanie drukarkami'

C. Dla grupy Administratorzy należy usunąć uprawnienia 'Drukuj'

D. Dla grupy Pracownicy należy przyznać uprawnienia 'Drukuj'

Odpowiedź 'Dla grupy Pracownicy należy nadać uprawnienia "Drukuj"' jest jak najbardziej na miejscu. Dlaczego? Bo użytkownicy z grupy Pracownicy, którzy mają tylko uprawnienia do 'Zarządzania dokumentami', nie mogą faktycznie drukować dokumentów. W praktyce, te uprawnienia dają im jedynie możliwość zarządzania dokumentami w kolejce drukarskiej – czyli mogą je zatrzymywać czy usuwać, ale już nie wydrukują. Żeby pracownicy mogli sensownie korzystać z serwera wydruku, to muszą mieć to uprawnienie 'Drukuj'. Dobrym nawykiem w zarządzaniu uprawnieniami jest to, żeby przydzielać tylko te, które są naprawdę potrzebne do wykonania zadań. Dzięki temu można poprawić bezpieczeństwo systemu i zmniejszyć ryzyko jakichś błędów. Na przykład, gdyby zespół administracyjny dał uprawnienia 'Drukuj' pracownikom, to mogliby oni swobodnie korzystać z drukarek, co jest niezbędne w ich codziennej pracy. Warto też pomyśleć o szkoleniu pracowników, żeby wiedzieli, jak korzystać z zasobów sieciowych, co na pewno zwiększy wydajność ich pracy.

Pytanie 4

Którego numeru portu używa usługa FTP do wysyłania komend?

A. 20

B. 80

C. 21

D. 69

Wybór innych numerów portów w kontekście usługi FTP do przesyłania poleceń jest błędny z kilku kluczowych powodów. Port 80 jest standardowym portem dla protokołu HTTP, który jest używany do przesyłania treści stron internetowych. Jego zastosowanie w kontekście FTP jest mylące, ponieważ FTP i HTTP to różne protokoły służące do różnych celów – FTP do transferu plików, a HTTP do przesyłania dokumentów HTML. Port 20, z kolei, jest wykorzystywany do transferu danych w ramach FTP, a nie do komunikacji kontrolnej, dlatego jego wybór jako portu do przesyłania poleceń jest błędny. Port 69 jest zarezerwowany dla TFTP (Trivial File Transfer Protocol), który jest uproszczoną wersją FTP, jednak nie jest używany do typowych zastosowań FTP. Typowym błędem myślowym jest mylenie ról portów oraz protokołów, co prowadzi do nieporozumień w konfiguracji usług sieciowych. Aby prawidłowo zarządzać połączeniami i zapewnić ich bezpieczeństwo, kluczowe jest zrozumienie, który port jest przypisany do jakiego protokołu i w jaki sposób te protokoły współdziałają w sieci.

Pytanie 5

Jakie medium transmisyjne w sieciach LAN wskazane jest do używania w obiektach historycznych?

A. Kabel koncentryczny

B. Fale radiowe

C. Światłowód

D. Kabel typu "skrętka"

Wybór medium transmisyjnego w zabytkowych budynkach wymaga szczególnej uwagi, ponieważ wiele opcji może przynieść więcej problemów niż korzyści. Światłowód, mimo swojej wysokiej wydajności i dużej prędkości transmisji, wiąże się z koniecznością wykonywania skomplikowanych prac instalacyjnych, które mogą zagrażać integralności budynku. Instalacja światłowodu często wymaga prowadzenia kabli przez ściany i podłogi, co może naruszyć strukturalne i estetyczne aspekty zabytkowego obiektu, a także pociągać za sobą kosztowne prace renowacyjne. Także, kabel koncentryczny, mimo iż zapewnia przyzwoitą transmisję danych, jest przestarzałą technologią, która nie oferuje wystarczających prędkości w porównaniu do nowszych rozwiązań i może być trudna do zainstalowania w zabytkowych wnętrzach. Kabel typu „skrętka” jest popularnym rozwiązaniem w sieciach lokalnych, jednak również wymaga czasami kładzenia kabli, co w przypadku zabytków może nie być wykonalne. Wybór niewłaściwego medium transmisyjnego, które wymaga ingerencji w konstrukcję budynku, może prowadzić do zniszczeń i problemów z utrzymaniem jakości zabytków, co jest niezgodne z najlepszymi praktykami konserwatorskimi. Dlatego w takich warunkach zastosowanie fal radiowych staje się najlepszym rozwiązaniem, unikającym wszelkich negatywnych skutków związanych z tradycyjnymi kablami.

Pytanie 6

Aby zrealizować ręczną konfigurację interfejsu sieciowego w systemie LINUX, należy wykorzystać komendę

A. ifconfig

B. route add

C. ipconfig

D. eth0

Odpowiedź 'ifconfig' jest poprawna, ponieważ jest to klasyczne polecenie używane w systemach Linux do konfigurowania i zarządzania interfejsami sieciowymi. Umożliwia ono nie tylko wyświetlenie szczegółowych informacji o aktualnych ustawieniach interfejsów, takich jak adres IP, maska podsieci czy stan interfejsu, ale także pozwala na zmianę tych ustawień. Przykładem użycia może być wydanie polecenia 'ifconfig eth0 192.168.1.10 netmask 255.255.255.0 up', które ustawia adres IP dla interfejsu eth0. Pomimo że 'ifconfig' był standardowym narzędziem przez wiele lat, od czasu wprowadzenia narzędzia 'ip' w pakiecie iproute2, zaleca się używanie polecenia 'ip' do zarządzania interfejsami sieciowymi. Niemniej jednak, 'ifconfig' pozostaje w użyciu w wielu systemach oraz w starszych instrukcjach i dokumentacjach, co czyni go istotnym elementem wiedzy o administracji sieciami w systemach Linux.

Pytanie 7

W systemie Linux BIND funkcjonuje jako serwer

A. FTP

B. DNS

C. DHCP

D. http

Wybór odpowiedzi, która nie odnosi się do serwera DNS, może prowadzić do nieporozumień dotyczących podstawowej funkcji, jaką pełni BIND w infrastrukturze sieciowej. Na przykład DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) to protokół, który przydziela adresy IP oraz inne ustawienia sieciowe komputerom w sieci. Choć jest to istotny komponent w zarządzaniu siecią, nie ma związku z funkcją tłumaczenia nazw domenowych, jaką realizuje BIND. FTP (File Transfer Protocol) to z kolei protokół służący do przesyłania plików między komputerami, który również nie ma zastosowania w kontekście zarządzania nazwami domen. Protokół HTTP (Hypertext Transfer Protocol) jest używany do przesyłania dokumentów hipertekstowych w Internecie, co również nie jest związane z funkcją DNS. Rozumienie różnic pomiędzy tymi protokołami a funkcją DNS jest kluczowe dla poprawnego projektowania i zarządzania sieciami komputerowymi. Często, błędne przypisanie tych protokołów do funkcji DNS wynika z braku zrozumienia architektury sieci oraz zasad działania poszczególnych protokołów. Dlatego istotne jest, aby przed podjęciem decyzji dotyczących wyboru technologii, dokładnie zapoznać się z ich funkcjami oraz zastosowaniami w praktyce.

Pytanie 8

Oblicz całkowity koszt kabla UTP Cat 6, który posłuży do połączenia 5 punktów abonenckich z punktem dystrybucyjnym, wiedząc, że średnia odległość między punktem abonenckim a punktem dystrybucyjnym wynosi 8 m, a cena brutto 1 m kabla to 1 zł. W obliczeniach należy uwzględnić dodatkowe 2 m kabla na każdy punkt abonencki.

A. 32 zł

B. 40 zł

C. 50 zł

D. 45 zł

Koszt brutto kabla UTP Cat 6 dla pięciu punktów abonenckich można obliczyć, stosując się do określonych kroków. Najpierw obliczamy długość kabla potrzebną do połączenia punktów abonenckich z punktem dystrybucyjnym. Dla każdego z pięciu punktów abonenckich mamy średnią odległość 8 m. W związku z tym, całkowita długość kabla wynosi 5 punktów x 8 m = 40 m. Następnie dodajemy zapas 2 m dla każdego punktu abonenckiego, co daje dodatkowe 5 punktów x 2 m = 10 m. Sumując te wartości, otrzymujemy całkowitą długość kabla wynoszącą 40 m + 10 m = 50 m. Cena za 1 m kabla wynosi 1 zł, więc koszt brutto 50 m kabla to 50 zł. Takie podejście uwzględnia nieprzewidziane okoliczności, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie instalacji kablowych, gdzie zawsze warto mieć zapas materiałów, aby zminimalizować ryzyko błędów podczas montażu.

Pytanie 9

W systemie Windows narzędzie do zarządzania skryptami wiersza poleceń, które pozwala na przeglądanie lub zmianę konfiguracji sieciowej komputera, który jest włączony, to

A. netsh

B. ipconfig

C. netstat

D. nslookup

Wybór 'ipconfig' jest dość częstym błędem. To narzędzie, co prawda, pokazuje, jakie mamy aktualne ustawienia IP, ale nie da się nimi zarządzać, co może być mylące. Ludzie często myślą, że skoro widzą konfigurację, to mogą ją modyfikować, ale to nie tak działa. Z drugiej strony, 'netstat' to narzędzie do monitorowania połączeń, które jest fajne do diagnostyki, ale też niczego nie zmieni. I jeszcze 'nslookup' – to służy głównie do sprawdzania nazw domen, ale też nie ma opcji modyfikacji. Ważne, żeby zrozumieć, do czego służą te narzędzia, bo jak się pomyli, to można narobić sobie kłopotów i to może być frustrujące. Przy wyborze narzędzi trzeba brać pod uwagę ich funkcje, bo to podstawa w administrowaniu systemami.

Pytanie 10

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 11

Aby aktywować FTP na systemie Windows, konieczne jest zainstalowanie roli

A. serwera Plików

B. serwera DNS

C. serwera sieci Web (IIS)

D. serwera DHCP

Wybór innych ról, takich jak serwer DHCP, serwer Plików czy serwer DNS, jest błędny, ponieważ każda z tych ról pełni zupełnie inną funkcję w infrastrukturze sieciowej. Serwer DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) odpowiada za przydzielanie adresów IP urządzeniom w sieci, co jest kluczowe dla komunikacji, ale nie ma nic wspólnego z transferem plików. Serwer Plików może umożliwiać przechowywanie i udostępnianie plików w sieci, jednak nie obsługuje on bezpośrednio protokołu FTP, co jest istotne, gdyż FTP wymaga dedykowanego serwera do zarządzania połączeniami i transferem. Serwer DNS (Domain Name System) jest odpowiedzialny za tłumaczenie nazw domen na adresy IP, co jest niezbędne do lokalizacji zasobów w internecie, ale również nie ma związku z protokołem FTP. Wybierając nieodpowiednie odpowiedzi, można wpaść w pułapkę myślową, gdzie mylimy różne usługi i ich funkcje. Kluczowym aspektem jest zrozumienie, że FTP wymaga specyficznej infrastruktury, która została zaprojektowana do obsługi tego protokołu, a to oferuje jedynie rola serwera sieci Web (IIS), co czyni ją niezbędną w kontekście uruchamiania usług FTP.

Pytanie 12

Który z protokołów nie jest wykorzystywany do ustawiania wirtualnej sieci prywatnej?

A. SSTP

B. SNMP

C. L2TP

D. PPTP

Protokół SNMP (Simple Network Management Protocol) jest standardowym protokołem używanym do zarządzania urządzeniami w sieciach IP. Jego głównym celem jest monitorowanie stanu urządzeń sieciowych, takich jak routery, przełączniki i serwery, a także zbieranie i organizowanie informacji o ich statusie. SNMP nie jest jednak protokołem stosowanym do konfiguracji wirtualnej sieci prywatnej (VPN). W kontekście VPN, inne protokoły, takie jak PPTP, L2TP i SSTP, są dedykowane do tworzenia bezpiecznych tuneli komunikacyjnych, które umożliwiają zdalnym użytkownikom dostęp do zasobów sieciowych. SNMP znajduje zastosowanie w zarządzaniu i monitorowaniu infrastruktury sieciowej, co jest kluczowe dla administratorów IT, natomiast protokoły VPN koncentrują się na bezpieczeństwie i prywatności danych w przesyłach sieciowych. W praktyce, SNMP może być używane razem z VPN, ale nie jest samodzielnym rozwiązaniem do ich konfiguracji.

Pytanie 13

Zrzut ekranowy przedstawia wynik wykonania w systemie z rodziny Windows Server polecenia

Server:  livebox.home
Address:  192.168.1.1

Non-authoritative answer:
dns2.tpsa.pl    AAAA IPv6 address = 2a01:1700:3:ffff::9822
dns2.tpsa.pl    internet address = 194.204.152.34

A. ping

B. whois

C. tracert

D. nslookup

Odpowiedź 'nslookup' jest poprawna, ponieważ polecenie to służy do wykonywania zapytań do systemu DNS, co jest kluczowe w zarządzaniu sieciami komputerowymi. Zrzut ekranu pokazuje wyniki, które zawierają zarówno adres IPv4, jak i IPv6 dla domeny dns2.tpsa.pl. W praktyce, nslookup jest używane do diagnozowania problemów z DNS, umożliwiając administratorom sieci weryfikację, czy dany rekord DNS jest prawidłowo skonfigurowany i dostępny. Przykładem zastosowania nslookup może być sytuacja, gdy użytkownik napotyka problemy z dostępem do określonej strony internetowej – wówczas administrator może użyć tego polecenia, aby sprawdzić, czy DNS poprawnie tłumaczy nazwę domeny na adres IP. Co więcej, nslookup pozwala na testowanie różnych serwerów DNS, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania ruchem sieciowym i zapewnienia wysokiej dostępności usług. Warto również zaznaczyć, że narzędzie to jest częścią standardowego zestawu narzędzi administratora systemu i znacznie ułatwia pracę w środowisku sieciowym.

Pytanie 14

Administrator zauważył wzmożony ruch w sieci lokalnej i podejrzewa incydent bezpieczeństwa. Które narzędzie może pomóc w identyfikacji tego problemu?

A. Komenda ipconfig

B. Program Wireshark

C. Aplikacja McAfee

D. Komenda tracert

Program McAfee, jako oprogramowanie antywirusowe, koncentruje się głównie na wykrywaniu i eliminowaniu złośliwego oprogramowania. Choć może mieć funkcje monitorowania sieci, jego głównym celem jest ochrona końcowych punktów, a nie bezpośrednia analiza ruchu w sieci lokalnej. W przypadku nadmiernego ruchu, program ten może nie dostarczyć wystarczających informacji dotyczących źródła problemu. Polecenie ipconfig służy do wyświetlania konfiguracji interfejsów sieciowych w systemie Windows, ale nie dostarcza informacji o bieżącym ruchu w sieci. Użycie tego polecenia w kontekście analizy nadmiernego ruchu może prowadzić do mylnych wniosków, gdyż nie oferuje ono danych o pakietach czy protokołach. Z kolei polecenie tracert jest narzędziem do diagnostyki trasowania, które pokazuje ścieżkę, jaką pakiety danych pokonują w sieci, jednak nie dostarcza szczegółowych informacji o ruchu w czasie rzeczywistym. Użytkownicy mogą błędnie zakładać, że te narzędzia wystarczą do zdiagnozowania problemu, choć w rzeczywistości są one ograniczone w kontekście analizy ruchu sieciowego. W przypadku wykrycia nadmiernego ruchu, kluczowe jest stosowanie narzędzi umożliwiających głębszą analizę, takich jak Wireshark, które są zaprojektowane specjalnie w tym celu.

Pytanie 15

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 16

Adres IPv6 pętli zwrotnej to adres

A. FC80::

B. ::1

C. ::

D. FE80::

Wybór innych adresów pokazuje, że coś tu nie zrozumiałeś, jeśli chodzi o IPv6. Adres zerowy, czyli ::, dostaje się w momencie, gdy nie ma konkretnego adresu, więc użycie go jako pętli zwrotnej to duża pomyłka. Przez to nie wiadomo, do jakiego interfejsu to prowadzi. W konfiguracji sieci może być z tym sporo kłopotów. Z kolei adresy FC80:: i FE80:: to lokalne adresy, które są używane w lokalnej sieci, ale nie są przeznaczone do pętli zwrotnej. Wiele osób się w tym myli, co potem rodzi błędne ustawienia i problemy z diagnostyką. Adres pętli zwrotnej jest zupełnie inny, bo chodzi o komunikację wewnętrzną w urządzeniu. Musisz mieć na uwadze, że znajomość różnic między tymi adresami jest kluczowa, kiedy projektujesz coś związanego z siecią. Niewłaściwy adres może naprawdę namieszać w komunikacji i dostępności usług. Więc warto być czujnym na te detale!

Pytanie 17

Aby oddzielić komputery w sieci, które posiadają ten sam adres IPv4 i są połączone z przełącznikiem zarządzalnym, należy przypisać

A. statyczne adresy MAC komputerów do niewykorzystanych interfejsów

B. statyczne adresy MAC komputerów do aktywnych interfejsów

C. niewykorzystane interfejsy do różnych VLAN-ów

D. aktywnych interfejsów do różnych VLAN-ów

Przypisanie używanych interfejsów do różnych VLAN-ów jest kluczowym rozwiązaniem w kontekście separacji komputerów w sieci z tym samym adresem IPv4. VLAN (Virtual Local Area Network) pozwala na logiczne podzielenie jednego fizycznego switcha na wiele segmentów sieciowych, co znacząco zwiększa bezpieczeństwo i organizację ruchu sieciowego. Każdy VLAN działa jak oddzielna sieć, co oznacza, że komputery przypisane do różnych VLAN-ów nie mogą się bezpośrednio komunikować, nawet jeśli są podłączone do tego samego przełącznika. Przykładem mogą być VLAN-y dla różnych działów w firmie, takich jak dział finansowy i dział IT, gdzie odseparowanie ich od siebie pomaga w ochronie wrażliwych danych. W praktyce, aby skonfigurować VLAN-y, administratorzy sieci używają protokołów takich jak IEEE 802.1Q, który dodaje tagi VLAN do ramek Ethernet. Takie podejście jest szeroko stosowane w branży i jest zgodne z najlepszymi praktykami zarządzania siecią, zapewniając zarówno wydajność, jak i bezpieczeństwo.

Pytanie 18

Jakie polecenie w systemie Windows należy wykorzystać do obserwacji listy aktywnych połączeń karty sieciowej w komputerze?

A. Ipconfig

B. Telnet

C. Netstat

D. Ping

Polecenie Netstat (od network statistics) jest nieocenionym narzędziem w systemie Windows, które umożliwia użytkownikom monitorowanie aktywnych połączeń sieciowych oraz portów. Dzięki niemu można uzyskać informacje o tym, jakie aplikacje są aktualnie połączone z siecią, co jest kluczowe dla diagnostyki i zabezpieczeń. Na przykład, uruchamiając polecenie 'netstat -an', można zobaczyć listę wszystkich połączeń oraz portów, zarówno w stanie nasłuchu, jak i aktywnych. W praktyce, administratorzy często używają tego narzędzia do identyfikacji potencjalnych zagrożeń, takich jak nieautoryzowane połączenia wychodzące, co jest istotne w kontekście ochrony danych. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie połączeń w celu szybkiego wykrywania anomalii i podejrzanych działań w sieci, co pozwala na efektywne zarządzanie bezpieczeństwem infrastruktury IT.

Pytanie 19

Które z poleceń w systemie Windows umożliwia sprawdzenie zapisanych w pamięci podręcznej komputera tłumaczeń nazw DNS na odpowiadające im adresy IP?

A. ipconfig /renew

B. ipconfig /release

C. ipconfig /displaydns

D. ipconfig /flushdns

To polecenie 'ipconfig /displaydns' to naprawdę ważna rzecz, jeśli chodzi o zarządzanie pamięcią podręczną DNS w Windowsie. Dzięki niemu możemy zobaczyć, co jest w tej pamięci podręcznej, czyli jak wyglądają tłumaczenia nazw domen na adresy IP. To się przydaje zwłaszcza, gdy mamy problemy z dostępem do jakichś stron, bo pozwala nam sprawdzić, jakie zapytania DNS już zostały rozwiązane. Dla administratorów to bardzo pomocne, gdy muszą znaleźć błędy związane z nieaktualnymi lub błędnymi wpisami. Na przykład, po zmianie adresu IP serwera DNS, jak użytkownik wciąż nie może wejść na jakąś usługę, to właśnie to polecenie pomoże nam sprawdzić, czy stary adres IP nadal siedzi w pamięci. W pracy z sieciami warto też regularnie sprawdzać tę pamięć i czyścić ją, używając 'ipconfig /flushdns', co jest jednym z lepszych sposobów na utrzymanie sieci w dobrej formie, moim zdaniem.

Pytanie 20

W topologii fizycznej gwiazdy wszystkie urządzenia działające w sieci są

A. podłączone do jednej magistrali

B. połączone pomiędzy sobą odcinkami kabla tworząc zamknięty pierścień

C. podłączone do węzła sieci

D. połączone z dwoma sąsiadującymi komputerami

W topologii fizycznej gwiazdy wszystkie urządzenia w sieci są podłączone do centralnego węzła, którym najczęściej jest przełącznik (switch) lub koncentrator (hub). Taki układ pozwala na zorganizowanie komunikacji w sieci w sposób efektywny i przejrzysty. Każde urządzenie ma indywidualne połączenie z węzłem, co umożliwia niezależną komunikację, a także zwiększa odporność na awarie. W przypadku, gdy jedno z urządzeń przestaje działać, pozostałe nie są bezpośrednio dotknięte, co jest kluczowe dla ciągłości działania sieci. Przykładowo, w biurach często stosuje się topologię gwiazdy, aby zapewnić łatwą rozbudowę sieci oraz prostą identyfikację i lokalizację problemów. Dobre praktyki w zakresie projektowania sieci z uwzględnieniem topologii gwiazdy obejmują również stosowanie odpowiednich kabli oraz technologii, aby zminimalizować straty sygnału i zapewnić optymalną wydajność sieci.

Pytanie 21

Która norma określa parametry transmisyjne dla komponentów kategorii 5e?

A. TIA/EIA-568-B-2

B. EIA/TIA 607

C. TIA/EIA-568-B-1

D. CSA T527

Norma TIA/EIA-568-B-2 definiuje wymogi dotyczące kabli i komponentów dla systemów sieciowych, w tym dla komponentów kategorii 5e. Specyfikacja ta objmuje m.in. parametry transmisyjne, takie jak tłumienie, diafonia i impedancja, które są kluczowe dla zapewnienia odpowiedniej wydajności sieci. Zastosowanie tej normy jest szczególnie ważne w kontekście instalacji sieci lokalnych (LAN), gdzie kable kategorii 5e są szeroko stosowane do przesyłania danych z prędkością do 1 Gbps na odległości do 100 metrów. Zrozumienie i przestrzeganie normy TIA/EIA-568-B-2 jest niezbędne dla projektantów i instalatorów systemów telekomunikacyjnych, ponieważ zapewnia nie tylko zgodność z wymogami branżowymi, ale także optymalizuje wydajność i niezawodność sieci. Przykładem praktycznego zastosowania tej normy jest planowanie infrastruktury w biurach, gdzie wymagane są szybkie i stabilne połączenia, co można osiągnąć dzięki zastosowaniu wysokiej jakości kabli spełniających normy TIA/EIA-568-B-2.

Pytanie 22

Jakie urządzenie należy użyć, aby połączyć sieć lokalną z Internetem?

A. przełącznik.

B. koncentrator.

C. ruter.

D. most.

Ruter to urządzenie, które pełni kluczową rolę w komunikacji pomiędzy siecią lokalną a Internetem. Jego głównym zadaniem jest przekazywanie danych pomiędzy różnymi sieciami, co pozwala na wymianę informacji pomiędzy urządzeniami wewnątrz sieci lokalnej a użytkownikami zewnętrznymi. Ruter wykonuje funkcje takie jak kierowanie pakietów, NAT (Network Address Translation) oraz zarządzanie adresami IP. Przykładem zastosowania rutera w praktyce jest sytuacja, gdy mamy w domu kilka urządzeń (komputery, smartfony, tablety), które łączą się z Internetem. Ruter pozwala tym urządzeniom na korzystanie z jednego, publicznego adresu IP, co jest zgodne z praktykami oszczędzania przestrzeni adresowej. Ruter może również zapewniać dodatkowe funkcje, takie jak zapora sieciowa (firewall) oraz obsługa sieci bezprzewodowych (Wi-Fi), co zwiększa bezpieczeństwo i komfort użytkowania. To urządzenie jest zatem niezbędne w każdej sieci, która chce mieć dostęp do globalnej sieci Internet.

Pytanie 23

Adres IP serwera, na którym jest zainstalowana domena http://www.wp.pl to 212.77.98.9. Co jest przyczyną sytuacji przedstawionej na zrzucie ekranowym?

C:\>ping 212.77.98.9

 Pinging 212.77.98.9 with 32 bytes of data:
 Reply from 212.77.98.9: bytes=32 time=29ms TTL=60
 Reply from 212.77.98.9: bytes=32 time=29ms TTL=60
 Reply from 212.77.98.9: bytes=32 time=30ms TTL=60
 Reply from 212.77.98.9: bytes=32 time=29ms TTL=60

 Ping statistics for 212.77.98.9:
     Packets: Sent = 4, Received = 4, Lost = 0 (0% loss),
 Approximate round trip times in milli-seconds:
     Minimum = 29ms, Maximum = 30ms, Average = 29ms

 C:\>ping www.wp.pl
 Ping request could not find host www.wp.pl. Please check the name and try again.

A. Domena o nazwie www.wp.pl jest niedostępna w sieci.

B. Błędny adres serwera DNS lub brak połączenia z serwerem DNS.

C. Stacja robocza i domena www.wp.pl nie pracują w tej samej sieci.

D. Nie ma w sieci serwera o adresie IP 212.77.98.9.

Poprawna odpowiedź wskazuje, że problem z dostępem do domeny www.wp.pl może być spowodowany błędnym adresem serwera DNS lub brakiem połączenia z tym serwerem. Zrzut ekranowy pokazuje, że ping do adresu IP 212.77.98.9 zakończył się sukcesem, co oznacza, że serwer odpowiada na zapytania. Jednakże, gdy próbujemy pingować nazwę domeny www.wp.pl, otrzymujemy komunikat o błędzie. To sugeruje, że system nie może przetłumaczyć nazwy domeny na odpowiedni adres IP. W praktyce, taka sytuacja może wystąpić, gdy konfiguracja serwera DNS jest błędna lub gdy urządzenie nie ma dostępu do serwera DNS. W organizacjach wdraża się monitorowanie i diagnostykę DNS jako standardową praktykę, aby szybko identyfikować i rozwiązywać tego typu problemy. Użytkownicy powinni także być świadomi, że poprawne ustawienia DNS są kluczowe dla funkcjonowania wszelkich usług internetowych, w tym e-maila oraz stron www.

Pytanie 24

Jakie urządzenie powinno być użyte do połączenia komputerów, aby mogły działać w różnych domenach rozgłoszeniowych?

A. Regeneratora

B. Rutera

C. Mostu

D. Koncentratora

Ruter jest urządzeniem, które odgrywa kluczową rolę w łączeniu różnych domen rozgłoszeniowych, co pozwala na efektywną komunikację między różnymi sieciami. W przeciwieństwie do mostu czy koncentratora, które operują na warstwie drugiej modelu OSI (warstwie łącza danych), ruter funkcjonuje na warstwie trzeciej (warstwa sieci). Jego zadaniem jest zarządzanie ruchem danych pomiędzy różnymi sieciami, co oznacza, że pakiety danych mogą być kierowane do odpowiednich adresów IP, co jest istotne w przypadku, gdy komputery są w różnych podsieciach. Dzięki temu, ruter potrafi zrozumieć, kiedy dane powinny zostać wysłane do innej sieci, a kiedy pozostają w obrębie tej samej. Przykładowo, w dużych organizacjach, które mają różne lokalizacje geograficzne, rutery umożliwiają komunikację między nimi poprzez sieci WAN. Praktyczne zastosowanie ruterów obejmuje nie tylko łączenie lokalnych sieci, ale także umożliwiają one stosowanie zaawansowanych funkcji, takich jak QoS (Quality of Service), które pomagają w zarządzaniu ruchem sieciowym, co jest kluczowe w przypadku aplikacji wymagających niskich opóźnień, jak np. wideokonferencje. W kontekście standardów, rutery muszą być zgodne z protokołami, takimi jak IP (Internet Protocol) oraz muszą wspierać różnorodne protokoły routingu, co czyni je nieodzownym elementem nowoczesnych infrastruktur sieciowych.

Pytanie 25

Adresy IPv6 nie zawierają adresu typu

A. unicast

B. broadcast

C. anycast

D. multicast

Adresy typu broadcast nie są częścią standardu IPv6, co czyni tę odpowiedź poprawną. W protokole IPv6 zastąpiono broadcast innymi mechanizmami komunikacyjnymi, takimi jak multicast i anycast. W przeciwieństwie do adresów unicast, które kierują pakiet do jednego konkretnego odbiorcy, adresy multicast pozwalają na jednoczesne dostarczenie pakietu do wielu odbiorców, co jest szczególnie przydatne w aplikacjach strumieniowych i przesyłaniu danych do grupy użytkowników. Anycast natomiast umożliwia przesyłanie pakietów do najbliższego członka grupy, co jest efektywne w kontekście rozproszonego zarządzania ruchem sieciowym. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla projektowania nowoczesnych sieci i optymalizacji ich wydajności. Znajomość standardów IETF i praktyk przemysłowych pozwala na skuteczne wykorzystanie tych typów adresacji w zastosowaniach takich jak VoIP, wideokonferencje czy dostarczanie treści multimedialnych.

Pytanie 26

Gdy użytkownik wprowadza w wierszu poleceń komendę ping www.onet.pl, wyświetla się następujący komunikat: Żądanie polecenia ping nie może odnaleźć hosta www.onet.pl. Proszę sprawdzić nazwę i spróbować ponownie. Natomiast wpisując w wierszu poleceń komendę ping 213.180.141.140 (adres IP dla serwera www.onet.pl), użytkownik otrzymuje odpowiedź z serwera. Jakie mogą być przyczyny takiego zjawiska?

A. Niewłaściwy adres IP hosta

B. Niewłaściwie skonfigurowana brama domyślna

C. Błędny adres IP serwera DNS

D. Błędnie skonfigurowana maska podsieci

Niepoprawny adres IP serwera DNS jest główną przyczyną problemu, który zaobserwował użytkownik. Kiedy użytkownik próbuje wykonać polecenie ping dla adresu URL, system operacyjny musi najpierw przetłumaczyć tę nazwę na odpowiedni adres IP przy użyciu serwera DNS. Jeśli adres IP serwera DNS jest błędny lub serwer DNS nie jest dostępny, system nie będzie w stanie zlokalizować hosta, co skutkuje komunikatem o błędzie. W praktyce, w przypadku problemów z DNS, zaleca się sprawdzenie konfiguracji DNS w ustawieniach sieciowych, a także przetestowanie innych serwerów DNS, takich jak Google DNS (8.8.8.8) lub Cloudflare DNS (1.1.1.1). Warto również pamiętać, że poprawna konfiguracja serwera DNS jest kluczowa dla prawidłowego funkcjonowania wszelkich aplikacji internetowych i usług. Standardy sieciowe, takie jak RFC 1035, określają zasady dotyczące systemu DNS, a ich przestrzeganie jest niezbędne dla zapewnienia funkcjonalności i wydajności internetowych usług.

Pytanie 27

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 28

AES (ang. Advanced Encryption Standard) to co?

A. nie może być użyty do szyfrowania dokumentów

B. jest wcześniejszą wersją DES (ang. Data Encryption Standard)

C. nie może być zrealizowany w formie sprzętowej

D. wykorzystuje algorytm szyfrujący symetryczny

Wszystkie odpowiedzi, które nie odnoszą się do symetrycznej natury AES, zawierają błędne założenia. Twierdzenie, że AES nie może być zaimplementowany sprzętowo, jest nieprawdziwe, ponieważ AES jest często implementowany w sprzęcie, co pozwala na szybsze przetwarzanie i lepszą efektywność energetyczną. Zastosowanie sprzętowych rozwiązań, takich jak ASIC (Application-Specific Integrated Circuits) czy FPGA (Field-Programmable Gate Arrays), pokazuje, że AES może być zrealizowany w bardzo wydajny sposób, co jest kluczowe w wielu systemach, takich jak routery, urządzenia mobilne czy systemy wbudowane. Ponadto, stwierdzenie, że AES nie może być użyty do szyfrowania plików, jest mylne, gdyż jest powszechnie stosowany do ochrony plików przechowywanych na dyskach twardych, w systemach operacyjnych oraz w aplikacjach do archiwizacji danych. Wreszcie, przekonanie, że AES jest poprzednikiem DES, jest również błędne. AES jest niezależnym standardem, który powstał jako odpowiedź na słabości DES, który był powszechnie stosowany, ale ze względu na ograniczenia w długości klucza (zaledwie 56 bitów) stał się nieodpowiedni w obliczu rosnących możliwości obliczeniowych. Uznanie AES jako standardu szyfrowania wprowadziło nową jakość w obszarze bezpieczeństwa informacji, podkreślając znaczenie zastosowania odpowiednich standardów w projektowaniu systemów ochrony danych.

Pytanie 29

Najbardziej efektywnym sposobem dodania skrótu do danego programu na pulpitach wszystkich użytkowników w domenie jest

A. pobranie aktualizacji Windows

B. mapowanie dysku

C. ponowna instalacja programu

D. użycie zasad grupy

Użycie zasad grupy, czyli Group Policy, to świetna metoda na dodanie skrótu do programu na pulpitach wszystkich użytkowników w domenie. Dzięki narzędziu GPO, administratorzy mogą w łatwy sposób zarządzać ustawieniami komputerów i użytkowników w sieci. Na przykład, można stworzyć GPO, które automatycznie doda skrót do aplikacji na pulpicie dla wszystkich w danej jednostce organizacyjnej. To naprawdę ułatwia życie, bo zautomatyzowanie tego procesu zmniejsza ryzyko błędów i sprawia, że wszyscy mają spójne środowisko pracy. No i warto zauważyć, że zasady grupy są zgodne z tym, co najlepiej się praktykuje w zarządzaniu IT, bo pozwalają efektywnie wdrażać polityki bezpieczeństwa i standaryzować konfiguracje w organizacji. A to wszystko jest kluczowe, żeby utrzymać porządek w infrastrukturze IT i zadbać o bezpieczeństwo.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 31

Które z poniższych poleceń systemu Linux wyświetla aktualną konfigurację interfejsów sieciowych?

A. traceroute

B. ifconfig

C. ping

D. netstat -r

Polecenia netstat -r, ping oraz traceroute mają całkiem inne zastosowania niż bezpośrednie wyświetlanie konfiguracji interfejsów sieciowych. netstat -r służy do prezentowania tablicy routingu, czyli pokazuje, w jaki sposób system kieruje pakiety do różnych sieci docelowych. To przydatne narzędzie przy analizie tras pakietów, ale nie daje szczegółowych informacji o samych interfejsach, takich jak adresy IP czy maski podsieci. Z kolei ping jest narzędziem diagnostycznym, pozwalającym sprawdzić, czy inny host w sieci jest osiągalny – wysyła pakiety ICMP Echo Request i czeka na odpowiedź. To bardzo pomocne przy wykrywaniu problemów z łącznością, jednak nie daje żadnych danych o konfiguracji lokalnych interfejsów. traceroute natomiast służy do ustalania kolejnych przystanków (hopów) na trasie pakietów do wskazanego hosta – pozwala na analizę drogi, jaką pokonuje pakiet przez różne routery w internecie czy sieci lokalnej. To polecenie jest nieocenione przy szukaniu miejsc, gdzie występują opóźnienia lub utraty pakietów, ale nie pokazuje konfiguracji interfejsów lokalnych. Częstym błędem jest mylenie narzędzi diagnostycznych z narzędziami konfiguracyjnymi lub informacyjnymi. W praktyce administrator powinien znać różnicę pomiędzy narzędziami służącymi do testowania połączeń a tymi, które dostarczają informacji o stanie i parametrach interfejsów. W środowisku systemów Linux każdy z tych programów pełni inną, dobrze zdefiniowaną rolę i wybór odpowiedniego zależy od konkretnego problemu, jaki chcemy rozwiązać.

Pytanie 32

Który z zakresów adresów IPv4 jest właściwie przyporządkowany do klasy?

Zakres adresów IPv4	Klasa adresu IPv4
1.0.0.0 ÷ 127.255.255.255	A
128.0.0.0 ÷ 191.255.255.255	B
192.0.0.0 ÷ 232.255.255.255	C
233.0.0.0 ÷ 239.255.255.255	D

A. D.

B. C.

C. B.

D. A.

Odpowiedź B jest poprawna, ponieważ zakres adresów IP klasy B to 128.0.0.0 do 191.255.255.255. Adresy IP są podzielone na klasy w celu ułatwienia ich zarządzania i routingu w sieciach komputerowych. Klasa A jest wykorzystywana głównie dla dużych organizacji, natomiast klasa B jest przeznaczona dla średnich sieci. W praktyce oznacza to, że klasa B pozwala na przypisanie wielu adresów dla różnych podsieci, co jest kluczowe w przypadku organizacji z większą liczbą pracowników lub lokalizacji geograficznych. Zastosowanie odpowiednich klas adresów IP jest zgodne z zasadą CIDR (Classless Inter-Domain Routing), która jest aktualnym standardem w zarządzaniu adresacją IP, pozwalającym na bardziej efektywne wykorzystanie dostępnego zakresu adresów. Klasa B jest również często wykorzystywana w sieciach korporacyjnych, co czyni ją bardzo istotną w kontekście projektowania architektury sieci.

Pytanie 33

Która z par: protokół – odpowiednia warstwa, w której funkcjonuje dany protokół, jest właściwie zestawiona zgodnie z modelem TCP/IP?

A. DHCP – warstwa dostępu do sieci

B. DNS - warstwa aplikacji

C. RARP – warstwa transportowa

D. ICMP - warstwa Internetu

Wybór opcji RARP – warstwa transportowa jest niepoprawny, ponieważ RARP (Reverse Address Resolution Protocol) działa w warstwie łącza danych, a nie transportowej modelu TCP/IP. RARP służy do mapowania adresów sprzętowych (MAC) na adresy IP, co jest istotne w sytuacjach, gdy urządzenia nie mają przypisanego adresu IP, a muszą uzyskać go na podstawie swojego adresu MAC. Umieszczanie RARP w warstwie transportowej wskazuje na fundamentalne nieporozumienie dotyczące funkcji warstw modelu TCP/IP. Warstwa transportowa jest odpowiedzialna za przesyłanie danych między aplikacjami działającymi na różnych hostach i obejmuje protokoły takie jak TCP i UDP. W przypadku DNS (Domain Name System), który działa w warstwie aplikacji, jego główną funkcją jest zamiana nazw domenowych na adresy IP, co pozwala na łatwiejsze korzystanie z zasobów internetowych. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) również działa w warstwie aplikacji, a nie w warstwie dostępu do sieci, i jest używany do dynamicznego przydzielania adresów IP oraz innych informacji konfiguracyjnych hostom w sieci. Typowe błędy w zrozumieniu modelu TCP/IP często wynikają z mylenia ról poszczególnych protokołów oraz ich powiązań z odpowiednimi warstwami, co może prowadzić do nieefektywnego projektowania sieci oraz problemów z jej zarządzaniem.

Pytanie 34

Jaki jest skrócony zapis maski sieci, której adres w zapisie dziesiętnym to 255.255.254.0?

A. /22

B. /23

C. /24

D. /25

Zapis skrócony maski sieci 255.255.254.0 to /23, co oznacza, że w pierwszych 23 bitach znajduje się informacja o sieci, a pozostałe 9 bitów jest przeznaczone na identyfikację hostów. W zapisie dziesiętnym maska 255.255.254.0 ma postać binarną 11111111.11111111.11111110.00000000, co potwierdza, że pierwsze 23 bity są jedynkami, a pozostałe bity zerami. Ta maska pozwala na adresowanie 512 adresów IP w danej podsieci, co jest przydatne w większych środowiskach sieciowych, gdzie liczba hostów może być znacząca, na przykład w biurach czy na uczelniach. Dzięki zapisie skróconemu łatwiej jest administracyjnie zarządzać adresami IP, co jest zgodne z dobrymi praktykami w dziedzinie inżynierii sieciowej. Zrozumienie, jak funkcjonują maski sieciowe, pozwala na efektywne projektowanie sieci oraz optymalizację wykorzystania dostępnych zasobów adresowych.

Pytanie 35

Jak nazywa się usługa, która pozwala na przekształcanie nazw komputerów w adresy IP?

A. NIS (Network Information Service)

B. DNS (Domain Name System)

C. DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol)

D. WINS (Windows Internet Name Service)

Prawidłowa odpowiedź to DNS (Domain Name System), który jest kluczowym elementem infrastruktury internetowej, umożliwiającym tłumaczenie nazw domenowych na adresy IP. Bez DNS, korzystanie z Internetu byłoby znacznie trudniejsze, ponieważ użytkownicy musieliby zapamiętywać numeryczne adresy IP dla każdego zasobu online. DNS działa na zasadzie hierarchicznej struktury, w której poszczególne serwery DNS współpracują, aby dostarczyć odpowiednie informacje o adresach IP. Na przykład, kiedy wpisujesz adres www.example.com w przeglądarce, zapytanie DNS jest wysyłane do serwera DNS, który następnie zwraca odpowiadający mu adres IP, co pozwala na szybkie połączenie z odpowiednim serwisem. W praktyce, wiele organizacji korzysta z serwerów DNS, aby zapewnić łatwiejszy dostęp do swoich zasobów, a także do zarządzania rekordami DNS, co wpływa na wydajność i bezpieczeństwo sieci. Standaryzacja protokołu DNS, z jego rozbudowanymi funkcjami jak rekurencyjne zapytania czy strefy, jest kluczowym elementem nowoczesnej architektury sieciowej.

Pytanie 36

W obiekcie przemysłowym, w którym działają urządzenia elektryczne mogące generować zakłócenia elektromagnetyczne, jako medium transmisyjne w sieci komputerowej powinno się wykorzystać

A. światłowód jednomodowy lub fale radiowe 2,4 GHz

B. kabel U-UTP kategorii 6 lub fale radiowe 2,4 GHz

C. światłowód jednomodowy lub kabel U-UTP kategorii 5e

D. kabel S-FTP kategorii 5e lub światłowód

Wybór kabla S-FTP kategorii 5e lub światłowodu jako medium transmisyjnego w środowisku, gdzie występują zakłócenia elektromagnetyczne, jest uzasadniony ze względu na ich wysoką odporność na interferencje. Kabel S-FTP (Shielded Foiled Twisted Pair) ma dodatkowe ekranowanie, które skutecznie redukuje wpływ zakłóceń elektromagnetycznych, co jest kluczowe w budynkach produkcyjnych, gdzie urządzenia elektryczne mogą generować znaczne zakłócenia. Światłowód natomiast, poprzez swoją konstrukcję opartą na transmisji światła, jest całkowicie odporny na zakłócenia elektromagnetyczne, co czyni go idealnym rozwiązaniem w trudnych warunkach. Zastosowanie tych mediów pozwala nie tylko na zapewnienie stabilnej komunikacji w sieci komputerowej, ale również na utrzymanie wysokiej wydajności i jakości przesyłanych danych. Przykładem zastosowania może być sieć komputerowa w fabryce, gdzie różne maszyny generują silne pola elektromagnetyczne, a wybór odpowiedniego medium transmisyjnego zapewnia nieprzerwaną pracę systemów informatycznych. Dodatkowo, zgodność z normami, takimi jak ANSI/TIA-568, podkreśla znaczenie stosowania kabli odpowiedniej kategorii w kontekście jakości i wydajności transmisji danych.

Pytanie 37

Simple Mail Transfer Protocol to protokół odpowiedzialny za

A. przekazywanie poczty elektronicznej w Internecie

B. zarządzanie grupami multicastowymi w sieciach opartych na protokole IP

C. obsługę odległego terminala w architekturze klient-serwer

D. synchronizację czasu pomiędzy komputerami

Simple Mail Transfer Protocol (SMTP) to standardowy protokół komunikacyjny wykorzystywany do przesyłania poczty elektronicznej w Internecie. Został opracowany w latach 80. XX wieku i od tego czasu stał się jednym z kluczowych elementów infrastruktury komunikacyjnej w sieci. Protokół ten działa na zasadzie klient-serwer, gdzie klient (np. program pocztowy) wysyła wiadomości do serwera pocztowego, który następnie przekazuje je do odpowiednich serwerów odbiorców. Jednym z głównych zastosowań SMTP jest umożliwienie przesyłania wiadomości między różnymi domenami. W praktyce, większość systemów e-mailowych, takich jak Gmail czy Outlook, korzysta z SMTP do obsługi wysyłania wiadomości e-mail. Protokół ten również obsługuje różne metody autoryzacji, co zwiększa bezpieczeństwo przesyłania wiadomości. Warto również zauważyć, że SMTP współpracuje z innymi protokołami, takimi jak IMAP czy POP3, które są używane do odbierania e-maili. Zrozumienie SMTP jest niezbędne dla osób zajmujących się administracją systemami e-mailowymi oraz dla specjalistów IT, którzy chcą zapewnić efektywną komunikację w organizacjach.

Pytanie 38

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 39

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.

Pytanie 40

Jakie oprogramowanie do wirtualizacji jest dostępne jako rola w systemie Windows Server 2019?

A. Hyper-V

B. Virtual PC

C. Virtual Box

D. VMware

Hyper-V to zaawansowane oprogramowanie do wirtualizacji, które jest dostępne jako rola w systemie Windows Server 2019. Umożliwia ono tworzenie i zarządzanie wirtualnymi maszynami (VM), co pozwala na efektywne wykorzystanie zasobów serwera fizycznego. Hyper-V obsługuje różne systemy operacyjne, co czyni go elastycznym narzędziem dla administratorów IT. Przykładowo, dzięki Hyper-V można uruchamiać wiele serwerów na jednym fizycznym urządzeniu, co znacząco obniża koszty sprzętowe oraz zmniejsza zużycie energii. Hyper-V wspiera również funkcje takie jak migracja maszyn wirtualnych, co pozwala na przenoszenie VM między hostami bez przerywania ich pracy. W kontekście standardów branżowych, Hyper-V spełnia wymogi wielu organizacji dotyczące efektywności i bezpieczeństwa, oferując mechanizmy izolacji i zarządzania zasobami. Dodatkowo, integracja z powiązanymi technologiami Microsoft, takimi jak System Center, umożliwia zaawansowane zarządzanie infrastrukturą wirtualną, co czyni Hyper-V preferowanym rozwiązaniem dla wielu przedsiębiorstw.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej