Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik architektury krajobrazu
  • Kwalifikacja: OGR.04 - Organizacja prac związanych z budową oraz konserwacją obiektów małej architektury krajobrazu
  • Data rozpoczęcia: 23 listopada 2025 22:06
  • Data zakończenia: 23 listopada 2025 22:15

Egzamin zdany!

Wynik: 37/40 punktów (92,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Wśród statycznych technik stabilizacji gruntu znajduje się

A. nawadnianie.
B. uderzanie ubijakami.
C. wibrowanie.
D. ugniatanie walcami.
Ugniatanie walcami jest jedną z kluczowych metod statycznych stabilizacji gruntu, która polega na mechanicznym zagęszczaniu materiałów gruntowych przy użyciu ciężkich walców. Proces ten ma na celu zwiększenie nośności gruntu oraz poprawę jego właściwości fizycznych, co jest niezwykle istotne w budownictwie drogowym, kolejowym oraz w projektach infrastrukturalnych. Walcowanie gruntu pozwala na efektywne usunięcie powietrza z przestrzeni porowych, co prowadzi do zwiększenia gęstości gruntu i zmniejszenia jego podatności na osiadanie. Metoda ta jest szeroko stosowana w praktyce inżynieryjnej, zwłaszcza w przypadku gruntów sypkich i półzwięzłych, które wymagają odpowiedniego zagęszczenia przed rozpoczęciem budowy. Zgodnie z normami branżowymi, aby uzyskać pożądany efekt, walcowanie powinno być prowadzone w odpowiednich warunkach wilgotności oraz w odpowiednich odstępach między kolejnymi przejazdami walca. Wiedza na temat właściwego doboru sprzętu oraz techniki walcowania jest kluczowa dla osiągnięcia wysokiej jakości wykonania, co potwierdzają doświadczenia inżynierów i praktyków z branży.

Pytanie 2

W trakcie projektowania ścieżek zakłada się, że jedna sprawna osoba zajmuje przestrzeń o szerokości

A. 100 cm
B. 60 cm
C. 80 cm
D. 120 cm
Odpowiedź 60 cm jest prawidłowa, ponieważ w projektowaniu przestrzeni dla ruchu osób przyjmuje się, że jedna pełnosprawna osoba zajmuje średnio 60 cm szerokości. Taki wymiar jest zgodny z normami i standardami projektowania przestrzeni publicznych oraz budynków, takich jak norma PN-EN 14788. W praktyce oznacza to, że podczas projektowania ścieżek, chodników czy innych przestrzeni, należy uwzględnić ten wymiar, aby zapewnić komfort i bezpieczeństwo użytkowników. Przykładem zastosowania tej zasady mogą być ciągi piesze w miastach, gdzie muszą one być wystarczająco szerokie, aby umożliwić swobodne poruszanie się pieszym, w tym osobom z niepełnosprawnościami. Zastosowanie wymiaru 60 cm pozwala również na praktyczne rozmieszczenie mebli miejskich, takich jak ławki, kosze na śmieci czy inne elementy infrastruktury, nie zakłócając jednocześnie ruchu pieszych. Taki projekt minimalizuje ryzyko kolizji oraz zwiększa ogólną funkcjonalność przestrzeni.

Pytanie 3

Aby zwiększyć przyczepność zaprawy klejowej do podłoża, należy zastosować

A. pacy zębatej
B. pacy gładkiej
C. pędzla płaskiego
D. kielni trójkątnej
Paca zębata jest narzędziem zaprojektowanym specjalnie do rozprowadzania zaprawy klejowej, które zapewnia odpowiednią przyczepność materiału do podłoża. Jej ząbkowana powierzchnia pozwala na tworzenie rowków w zaprawie, co zwiększa powierzchnię styku między klejem a materiałem, takim jak płytki ceramiczne czy kamień. Właśnie te rowki są kluczowe, ponieważ pozwalają na odpowiednie wnikanie zaprawy w nierówności podłoża, co znacząco poprawia adhezyjne właściwości połączenia. Przykładem zastosowania pacy zębatej może być układanie płytek w łazience, gdzie odpowiednia przyczepność ma kluczowe znaczenie dla trwałości i estetyki wykonanej powierzchni. Dobrą praktyką jest stosowanie pacy zębatej o odpowiednim rozmiarze zębów, co uzależnione jest od rodzaju kleju oraz materiału, który kładziemy. Na przykład, dla większych płytek ceramicznych zaleca się stosowanie pacy z większymi zębami, co pozwala na lepsze wypełnienie przestrzeni pod płytką zaprawą. Standardy branżowe, takie jak normy EN 12004 dotyczące klejów do płytek, również podkreślają znaczenie odpowiedniego przygotowania podłoża oraz właściwego narzędzia do aplikacji, co w praktyce przekłada się na wytrzymałość i funkcjonalność wykonanej pracy.

Pytanie 4

Jaka jest rzeczywista szerokość powierzchni, jeśli jej szerokość w rzucie w skali 1:250 wynosi 1,5 cm?

A. 3,75 m
B. 4,00 m
C. 0,60 m
D. 2,50 m
Aby obliczyć rzeczywistą szerokość nawierzchni na podstawie jej szerokości w skali, można zastosować prostą formułę. Skala 1:250 oznacza, że 1 cm na rysunku odpowiada 250 cm w rzeczywistości. Dlatego, mając szerokość 1,5 cm w skali, przeliczenie na rzeczywistą szerokość będzie wyglądać następująco: 1,5 cm * 250 cm/cm = 375 cm. Przeliczając centymetry na metry, otrzymujemy 375 cm = 3,75 m. Tego rodzaju obliczenia są szczególnie istotne w dziedzinach takich jak inżynieria lądowa i architektura, gdzie precyzyjne wymiary są kluczowe dla planowania i wykonania projektów. Na przykład, projektując drogę, inżynierowie muszą dokładnie określić szerokości pasów ruchu, aby zapewnić bezpieczeństwo i płynność ruchu. Praca z odpowiednimi skalami i obliczeniami pozwala na skuteczne przygotowanie dokumentacji technicznej, spełniając standardy branżowe.

Pytanie 5

Od jakiej czynności należy rozpocząć realizację projektu stawu?

A. Wykonania przegrody kapilarnej
B. Wyznaczenia głębokości zbiornika w terenie
C. Wyznaczenia obrysu zbiornika w terenie
D. Wykonania wykopu
Wyznaczenie obrysu zbiornika w terenie jest kluczowym krokiem w realizacji projektu oczka wodnego, ponieważ stanowi fundament dla dalszych działań budowlanych. Poprawne wyznaczenie obrysu umożliwia określenie optymalnych wymiarów i kształtu zbiornika, co ma znaczenie zarówno dla estetyki, jak i funkcjonalności. Przy tworzeniu oczka wodnego należy również uwzględnić lokalne uwarunkowania, takie jak warunki glebowe, przepływ wód gruntowych oraz istniejące elementy krajobrazu. W praktyce można użyć sznurków, stake'ów oraz poziomicy, aby precyzyjnie wyznaczyć granice zbiornika. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy pozwala na uniknięcie wielu problemów, takich jak niewłaściwa głębokość zbiornika, co może prowadzić do szybkiego zarastania glonami lub problemów z ekosystemem wodnym. Dobre praktyki inżynierskie wskazują, że planowanie i wyznaczanie obrysu powinno być realizowane na etapie projektowania, a także powinno uwzględniać przyszłe zmiany w otoczeniu oraz dostępność dla konserwacji.

Pytanie 6

Jaka jest wysokość podstopnicy w projektowanych schodach, jeśli średnia długość kroku wynosi 62 cm, a długość stopnicy 36 cm, obliczona na podstawie wzoru K=2h+b (gdzie K - średnia długość kroku, h - wysokość podstopnicy, b - długość stopnicy)?

A. 14 cm
B. 12 cm
C. 11 cm
D. 13 cm
Aby obliczyć wysokość podstopnicy schodów przy użyciu wzoru K=2h+b, gdzie K to średnia długość kroku, h to wysokość podstopnicy, a b to długość stopnicy, musimy podstawić wartości: K=62 cm i b=36 cm. Przekształcamy wzór do postaci h=(K-b)/2. Podstawiając wartości, otrzymujemy h=(62 cm - 36 cm) / 2 = 13 cm. Wysokość podstopnicy wynosząca 13 cm jest zgodna z zaleceniami norm budowlanych oraz z zasadami ergonomii, które sugerują, że optymalna wysokość podstopnicy powinna mieścić się w zakresie od 12 do 16 cm. Wartości te są ważne, gdyż zbyt niski lub zbyt wysoki stopień może prowadzić do dyskomfortu oraz zwiększonego ryzyka potknięć. W praktyce, przy projektowaniu schodów, wysokość podstopnicy powinna być dostosowana do średniego kroku użytkowników, co pozwala na naturalny ruch i komfort podczas wchodzenia oraz schodzenia. W związku z tym, odpowiedź 13 cm jest nie tylko poprawna matematycznie, ale również praktycznie uzasadniona.

Pytanie 7

Jakie z podanych działań można uznać za metodę ochrony dziedzictwa kulturowego?

A. Inwentaryzacja elementów zabytkowych
B. Ocena stanu zachowania obiektu
C. Opracowanie projektu ochrony obiektu
D. Wpis do rejestru zabytków
Ocena stanu zachowania obiektu, inwentaryzacja elementów zabytkowych i opracowanie projektu ochrony obiektu są ważnymi czynnościami w kontekście ochrony zabytków, ale same w sobie nie stanowią formy ochrony prawnej. Ocena stanu zachowania obiektu polega na przeprowadzeniu analizy jego aktualnego stanu, co jest istotne dla zrozumienia potrzeb konserwatorskich, jednak nie zapewnia formalnej ochrony. Inwentaryzacja jest procesem tworzenia szczegółowego spisu elementów zabytkowych, co jest pomocne w dokumentowaniu i zarządzaniu dziedzictwem, ale również nie przyznaje obiektowi statusu chronionego. Opracowanie projektu ochrony obiektu jest kluczowe w planowaniu działań konserwatorskich, jednak potrzebuje podstawy prawnej, jaką daje wpis do rejestru. Często błędnie zakłada się, że te działania wystarczają do zapewnienia ochrony zabytków. W rzeczywistości każda z tych czynności musi być częścią szerszego systemu, który formalizuje ochronę, co realizowane jest właśnie poprzez rejestrację obiektów. Bez takiej formalności, wszystkie wymienione działania mogą być niewystarczające w kontekście rzeczywistego zabezpieczenia i ochrony dziedzictwa kulturowego.

Pytanie 8

Jakie urządzenia oraz materiały są wymagane do renowacji i ochrony przed korozją biologiczną kamiennej powierzchni murka oporowego?

A. Myjka ciśnieniowa i impregnat na bazie żywicy
B. Gąbka szlifierska i lakierobejca
C. Szczotka z tworzywa sztucznego i bejca
D. Szczotka druciana i farba antykorozyjna
Wybór myjki ciśnieniowej oraz impregnatu na bazie żywicy do odnowienia i zabezpieczenia kamiennej okładziny murka oporowego jest uzasadniony z kilku powodów. Myjka ciśnieniowa pozwala na efektywne usunięcie zanieczyszczeń, takich jak glony, mchy czy brud, które mogą prowadzić do degradacji kamienia. Użycie ciśnienia wody zapewnia gruntowne czyszczenie, co jest kluczowe przed nałożeniem jakiejkolwiek ochrony. Po dokładnym oczyszczeniu powierzchni, zastosowanie impregnatu na bazie żywicy skutecznie zabezpiecza strukturę kamienia przed korozją biologiczną, a także wilgocią, co jest szczególnie istotne w obszarach narażonych na działanie zmiennych warunków atmosferycznych. Impregnaty te wnikają głęboko w strukturę materiału, tworząc barierę ochronną, która nie tylko zwiększa odporność na wodę, ale również ogranicza rozwój mikroorganizmów. W praktyce, takie połączenie technik czyszczenia i ochrony stanowi najlepszą metodę konserwacji murków oporowych, co potwierdzają standardy branżowe dotyczące ochrony budowli z kamienia. Regularne stosowanie tej procedury pozwala na zachowanie estetyki i trwałości obiektu przez wiele lat.

Pytanie 9

Które z poniższych narzędzi jest najbardziej odpowiednie do przycinania żywopłotu?

A. Piła łańcuchowa
B. Nożyce do żywopłotu
C. Kosiarka
D. Siekiera
Nożyce do żywopłotu to narzędzie specjalnie zaprojektowane do precyzyjnego przycinania i kształtowania żywopłotów. Dzięki swojej konstrukcji umożliwiają równomierne przycięcie gałęzi, co jest kluczowe dla estetycznego wyglądu żywopłotu. Nożyce mogą być ręczne, akumulatorowe lub elektryczne, co daje szeroki wybór w zależności od wielkości obszaru pracy i preferencji użytkownika. W profesjonalnej pielęgnacji ogrodów, nożyce do żywopłotu są nieocenione, gdyż pozwalają na dokładne cięcie nawet w trudno dostępnych miejscach. Właściwe przycinanie żywopłotów wpływa na ich zdrowie, zapewniając lepszy dostęp światła do wszystkich części rośliny, co sprzyja jej wzrostowi i gęstości. Użycie nożyc do żywopłotu jest również zgodne z dobre praktyki branżowymi, które zalecają regularne i precyzyjne przycinanie dla utrzymania zdrowych i estetycznych roślin. Dlatego właśnie nożyce do żywopłotu są najlepszym wyborem dla tego zadania.

Pytanie 10

Aby przeprowadzić inwentaryzację spadku poprzecznego drogi, należy zastosować

A. libelli
B. pionu
C. poziomicy
D. pochylnika
Pochylnik to naprawdę fajne narzędzie, które używamy przy inwentaryzacji spadków poprzecznych dróg. Dzięki niemu możemy dokładnie zmierzyć kąty nachylenia i spadki nawierzchni. Jego budowa sprawia, że łatwo zmierzymy różnicę wysokości na odcinku drogi, a to ważne, bo dobrze zaprojektowana droga ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa. Pochylnik działa na zasadzie grawitacji, co pozwala nam uzyskać prawidłowy spadek – to ważne, bo dzięki temu woda deszczowa jest skutecznie odprowadzana, co zapobiega erozji. W praktyce można go używać, żeby sprawdzić stan nawierzchni i czy nachylenie spełnia normy z przepisów. Na przykład, dla dróg asfaltowych, często musimy mieć spadek w granicach 2-3% w stronę rowu, żeby woda mogła swobodnie odpływać. Dlatego właśnie pochylnik jest nieodłącznym elementem inwentaryzacji, wpływającym na bezpieczeństwo i komfort użytkowników dróg.

Pytanie 11

Aby ustabilizować warstwę ścieralną nawierzchni wykonanej z kostki brukowej betonowej, należy zastosować

A. zagęszczarkę płytową
B. walec wibracyjny
C. walec gładki
D. ubijak wibracyjny
Zagęszczarka płytowa to urządzenie szczególnie skuteczne w stabilizacji warstwy ścieralnej nawierzchni z kostki brukowej betonowej. Jej zasada działania opiera się na wykorzystaniu dużej masy i wibracji, co pozwala na skuteczne zagęszczenie materiału oraz wypełnienie szczelin pomiędzy kostkami. W kontekście budowy nawierzchni, kluczowe jest, aby kostka była odpowiednio osadzona, co zapobiega przyszłym deformacjom i uszkodzeniom. Użycie zagęszczarki płytowej przed zakończeniem prac zapewnia, że podłoże będzie trwałe i odporne na zmiany warunków atmosferycznych, a także na obciążenia mechaniczne. W praktyce, przy układaniu kostki brukowej, stosowanie zagęszczarki jest standardową procedurą, zalecaną przez producentów kostki oraz specjalistów zajmujących się budową nawierzchni. Warto również pamiętać, że rodzaj używanego urządzenia powinien być dostosowany do specyfiki projektu, a odpowiednie zagęszczenie wpływa na estetykę i funkcjonalność nawierzchni przez wiele lat.

Pytanie 12

Jakiego typu mapy są stosowane do tworzenia graficznej części inwentaryzacji?

A. Mapa fizjograficzna
B. Mapa glebowa
C. Mapa zasadnicza
D. Mapa topograficzna
Mapa zasadnicza to podstawowy dokument wykorzystywany w procesie inwentaryzacji, który przedstawia szczegółowe informacje o zagospodarowaniu terenu, granicach działek, a także obiektach budowlanych. Zawiera elementy takie jak linie graniczne, ulice, rzeki oraz inne istotne punkty orientacyjne, co czyni ją niezbędną w procesie gromadzenia danych przestrzennych. Mapa ta, zgodnie z normami krajowymi i międzynarodowymi, jest wykorzystywana przez geodetów i urbanistów do precyzyjnego pomiaru nieruchomości oraz przy tworzeniu dokumentacji projektowej. W praktyce, mapa zasadnicza umożliwia również analizę przestrzenną, co jest szczególnie ważne w kontekście planowania przestrzennego, ochrony środowiska oraz zarządzania zasobami. Dobrą praktyką jest aktualizowanie mapy zasadniczej w regularnych odstępach czasu, aby odzwierciedlała aktualny stan terenu oraz zachodzące zmiany.

Pytanie 13

Jakiego sprzętu najlepiej użyć do usunięcia warstwy humusu z wierzchu gleby?

A. Zgarniarki
B. Równiarki
C. Spycharki
D. Koparki
Zgarniarki to specjalistyczne maszyny budowlane, które najlepiej sprawdzają się w usuwaniu warstwy humusu z powierzchni gleby. Ich konstrukcja, z szeroką i płaską krawędzią roboczą, umożliwia efektywne zgarnianie i przemieszczanie materiału, co jest kluczowe w pracach związanych z przygotowaniem terenu. W praktyce, zgarniarki mogą być wykorzystywane do wyrównywania podłoża, usuwania wierzchniej warstwy gleby, a także do transportu materiału na niewielkie odległości. Warto zaznaczyć, że stosowanie zgarniarki w kontekście usuwania humusu jest zgodne z dobrymi praktykami ochrony środowiska, ponieważ pozwala na minimalizację naruszeń struktury gleby oraz zachowanie jej właściwości. W przypadkach, gdy warstwa humusu jest zbyt gruba, można skorzystać z kombinacji zgarniarki z innymi maszynami, ale sama zgarniarka jest idealnym wyborem na początkowym etapie takich prac.

Pytanie 14

Określ rzeczywistą długość siedziska ławki, która na schemacie technicznym obiektu w skali 1:50 ma 4 cm.

A. 1,50 m
B. 2,00 m
C. 2,50 m
D. 3,50 m
Odpowiedź 2,00 m jest prawidłowa, ponieważ w projekcie technicznym w skali 1:50, każdy centymetr na rysunku odpowiada 50 centymetrom w rzeczywistości. Skala 1:50 oznacza, że długość rzeczywista jest 50 razy większa od długości na rysunku. Zatem, aby obliczyć rzeczywistą długość siedziska ławki, należy pomnożyć długość na rysunku (4 cm) przez współczynnik skali (50). Wykonując to obliczenie: 4 cm x 50 = 200 cm, co jest równoznaczne z 2,00 m. W praktyce, przy projektowaniu obiektów architektonicznych, znajomość skal i umiejętność przeliczania wymiarów jest kluczowa, gdyż pozwala to na prawidłowe odwzorowanie projektów w rzeczywistości. Dobre praktyki inżynieryjne zawsze uwzględniają dokładne przeliczenia skali, aby zapewnić, że wszystkie elementy projektu będą miały odpowiednie wymiary i funkcjonalność w zastosowaniach rzeczywistych.

Pytanie 15

Jaki instrument geodezyjny jest wyposażony w system zwierciadeł?

A. Węgielnica
B. Libella pudełkowa
C. Dalmierz
D. Łata niwelacyjna
Węgielnica to przyrząd geodezyjny, który jest wyposażony w system lusterek, co pozwala na precyzyjne określenie kątów oraz sprawdzenie prostoliniowości. System lusterkowy umożliwia obserwację i pomiar kąta w dwóch płaszczyznach jednocześnie, co znacząco zwiększa dokładność pomiarów. W praktyce, węgielnica jest szczególnie przydatna w budownictwie, gdzie precyzyjne pomiary kątów są kluczowe dla zapewnienia odpowiedniej struktury i stabilności budynków. W standardach geodezyjnych, takich jak normy ISO, podkreśla się znaczenie dokładności pomiarów dla jakości wykonawstwa. Użycie węgielnicy z systemem lusterek pozwala na szybsze diagnozowanie błędów w konstrukcji i ich korekcję w czasie rzeczywistym, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie budownictwa i geodezji. Ponadto, węgielnice są często stosowane w połączeniu z innymi przyrządami, co zwiększa ich funkcjonalność i dokładność wyników pomiarów.

Pytanie 16

Odpowiednią bazą do ustanowienia osnowy w pomiarach geodezyjnych jest

A. podziemna linia energetyczna
B. brzeg rzeki
C. krawędź drogi gruntowej
D. ogrodzenie działki
Ogrodzenie działki stanowi solidną podstawę do założenia osnowy pomiarów geodezyjnych, ponieważ jest to wyraźny i trwały element, który można łatwo zidentyfikować w terenie. Osnowa geodezyjna powinna być tworzona na podstawie obiektów o stałej lokalizacji, co jest kluczowe dla dokładności pomiarów. W przypadku ogrodzenia, jego granice są dobrze określone, co ułatwia orientację w terenie i zapewnia stabilność punktów pomiarowych. Przykładem zastosowania może być pomiar działki budowlanej, gdzie ogrodzenie wyznacza granice terenu, a geodeci mogą na jego podstawie precyzyjnie określić położenie budynków czy innych obiektów. W branży geodezyjnej ogrodzenia wykorzystywane są także jako punkty odniesienia w przypadku korygowania danych pomiarowych. Warto również zauważyć, że zgodnie z normami i dobrymi praktykami, przy zakładaniu osnowy geodezyjnej powinno się używać obiektów stałych, co zwiększa wiarygodność wyników pomiarów.

Pytanie 17

Podczas konstruowania murowanego murka oporowego o wysokości 1,00 m trzeba pamiętać, aby kąt nachylenia ściany frontowej w stronę skarpy wynosił

A. od 4% do 8%
B. od 1% do 3%
C. od 10% do 15%
D. od 30% do 35%
Nachylenie ściany licowej ku skarpie w murkach oporowych murowanych powinno wynosić od 10% do 15%. Taki kąt nachylenia zapewnia odpowiednią stabilność konstrukcji, minimalizując ryzyko osunięcia się gruntu oraz przeciwdziałając negatywnym działaniom sił hydrostatycznych. W praktyce budowlanej nachylenie w tym zakresie jest zalecane przez normy budowlane, które uwzględniają zarówno obciążenia statyczne, jak i dynamiczne. Dla murków oporowych o wysokości 1,00 m, odpowiednie nachylenie sprzyja lepszemu rozkładowi ciśnień gruntowych oraz zwiększa odporność na erozję. Przykładem zastosowania takiego nachylenia może być budowa murków w ogrodach, gdzie stabilność jest kluczowa dla zachowania estetyki i funkcjonalności terenu. Dobrze zaprojektowany murek oporowy z odpowiednim nachyleniem nie tylko pełni funkcję ochronną, ale również estetyczną, wpływając na krajobraz.

Pytanie 18

Jakie narzędzia i sprzęt będą wystarczające do wykopania i ustabilizowania gotowej formy zbiornika wodnego z laminatu poliestrowego o wymiarach 1,2 m długości, 1,0 m szerokości oraz 0,8 m głębokości w wcześniej wyznaczonym miejscu?

A. Koparka, przyczepa, ubijarka spalinowa, szpadel
B. Szpadel, łopata, taczka, poziomica, miarka, wąż ogrodowy
C. Szpadel, taczka, sznurek
D. Koparka, szpadel, niwelator, tyczki, łata geodezyjna, miarka
Wybrane odpowiedzi nie dostarczają kompletu niezbędnego sprzętu ani narzędzi, co skutkuje błędnym podejściem do zadania wykopania i stabilizacji formy oczka wodnego. W przypadku pierwszej opcji, koparka, choć przydatna w większych pracach ziemnych, nie jest konieczna do wykopania stosunkowo małego oczka wodnego. Dodatkowo, niwelator, tyczki i łata geodezyjna są bardziej zaawansowanymi narzędziami, które są używane głównie w dużych projektach budowlanych, a nie w prostych pracach ogrodniczych. Druga odpowiedź, mimo że zawiera kilka użytecznych elementów, takich jak poziomica i miarka, brakuje kluczowych narzędzi do wykonania wykopu, a taczka nie jest wystarczająca do transportu większej ilości ziemi. Trzecia odpowiedź wskazuje na nieodpowiednie narzędzia, ponieważ ubijarka spalinowa jest używana do zagęszczania gruntu, a nie do wykopu. Ostatnia odpowiedź jest zbyt ograniczona, nie uwzględniając podstawowych narzędzi do wykopów, takich jak łopata. Wspólnym błędem jest założenie, że większe narzędzia są zawsze lepsze, co w przypadku niewielkich projektów ogrodowych może prowadzić do nieefektywności i niepotrzebnego komplikowania pracy.

Pytanie 19

Węgielnica to narzędzie wykorzystywane do wytyczania w terenie

A. kątów ostrych
B. wysokości obiektów
C. długości obiektów
D. kątów prostych
Węgielnica jest niezbędnym narzędziem w geodezji oraz budownictwie, służącym do wytyczania kątów prostych w terenie. Jest to przyrząd, który umożliwia precyzyjne określenie kątów 90 stopni, co jest kluczowe w wielu pracach budowlanych i projektowych. W praktyce, węgielnica jest często wykorzystywana do stawiania fundamentów, budowy murów czy wytyczania linii zabudowy. Wyróżniamy różne rodzaje węgielnic, w tym węgielnice murarskie i geodezyjne, które różnią się dokładnością oraz zastosowaniem. W kontekście budownictwa, wytyczenie kąta prostego jest niezbędne dla zapewnienia stabilności i estetyki konstrukcji. Przykładem może być stawianie ścian, gdzie nieprawidłowo wytyczony kąt prosty może prowadzić do krzywizny budynku. W branży budowlanej przestrzeganie norm, takich jak PN-EN 1991, jest istotne dla uzyskania odpowiednich wyników, a węgielnica odgrywa kluczową rolę w ich realizacji.

Pytanie 20

Warstwę podbudowy ścieżki pieszej o szerokości 1,0 m należy odpowiednio zagęścić

A. wałem strunowym
B. zagęszczarką płytową
C. młotem pneumatycznym
D. wałem Campbella
Zagęszczarka płytowa to narzędzie idealne do ubijania podbudowy ścieżek pieszych, szczególnie w przypadku wąskich przestrzeni, takich jak ta o szerokości 1,0 m. Dzięki swojej konstrukcji, zagęszczarka płytowa zapewnia równomierne rozłożenie siły ubicia na powierzchni, co skutkuje jednolitą gęstością podłoża. Jest to kluczowe dla zabezpieczenia stabilności i trwałości nawierzchni. W praktyce, zastosowanie zagęszczarki płytowej pozwala na efektywne zagęszczenie różnych materiałów, takich jak żwir, piasek czy grunt, co jest zgodne z normami budowlanymi. Dobrą praktyką jest przeprowadzanie zagęszczania w kilku przejściach, co dodatkowo zwiększa efektywność procesu. Ponadto, zagęszczarki płytowe są stosunkowo proste w obsłudze i nie wymagają dużej siły fizycznej, co czyni je dostępnymi dla różnych użytkowników, od profesjonalnych wykonawców po amatorów budowlanych.

Pytanie 21

Aby ustabilizować warstwę ścieralną nawierzchni bitumicznej, należy zastosować

A. zagęszczarkę płytową
B. ubijak wibracyjny
C. walec gładki
D. walec wibracyjny
Walec gładki jest odpowiednim narzędziem do stabilizacji warstwy ścieralnej nawierzchni bitumicznej ze względu na swoją konstrukcję oraz sposób działania. Gładka powierzchnia walca umożliwia równomierne rozkładanie siły nacisku na nawierzchnię, co jest kluczowe dla uzyskania odpowiedniej gęstości i stabilności mieszanki bitumicznej. W praktyce, walce gładkie są często wykorzystywane na etapie końcowym budowy dróg, aby zapewnić wysoką jakość powierzchni, minimalizując jednocześnie ryzyko powstawania nierówności. Przykładowo, stosowanie walca gładkiego na świeżo położonej warstwie asfaltowej zapobiega tworzeniu się mikropęknięć oraz poprawia przyczepność nawierzchni. Zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi, zaleca się również przeprowadzanie pomiarów gęstości i równomierności nawierzchni po zagęszczeniu, aby upewnić się, że uzyskane rezultaty są zgodne z normami technicznymi, co przekłada się na długotrwałość i bezpieczeństwo użytkowania dróg.

Pytanie 22

Jaką długość będzie miała zbiornik wodny na planie w skali 1:50, jeśli jego rzeczywista długość wynosi 4 m?

A. 16 cm
B. 8 cm
C. 2 cm
D. 4 cm
Odpowiedź 8 cm jest prawidłowa, ponieważ w skali 1:50 oznacza, że każdy 1 cm na planie odpowiada 50 cm w rzeczywistości. Długość zbiornika wodnego wynosi 4 m, co przelicza się na 400 cm w rzeczywistości. Aby znaleźć długość zbiornika na planie, dzielimy rzeczywistą długość przez skalę: 400 cm / 50 = 8 cm. Tego typu przeliczenia są istotne w różnych dziedzinach, takich jak architektura, inżynieria czy planowanie przestrzenne, gdzie dokładne odwzorowanie obiektów w zmniejszonej skali jest kluczowe. Umożliwia to projektantom i inżynierom efektywne planowanie i komunikację wizualną. Ważne jest zrozumienie, jak używać skal w projektach, aby uniknąć błędów i zapewnić, że wszystkie elementy projektu będą odpowiednio wyważone i proporcjonalne.

Pytanie 23

Na sporządzanym szkicu pomiarów terenowych początek linii osnowy pomiarowej powinien być oznaczony strzałką wskazującą kierunek pomiarów oraz odpowiednim symbolem

A. P
B. O
C. 1,00
D. 0,00
Odpowiedź '0,00' jest prawidłowa, ponieważ w kontekście pomiarów terenowych stosowane jest oznaczenie początku linii osnowy pomiarowej jako '0,00'. Oznaczenie to odnosi się do punktu odniesienia, od którego będą dokonywane dalsze pomiary i obliczenia. W praktyce, każda linia osnowy powinna być właściwie oznaczona, aby umożliwić precyzyjne odwzorowanie wyników na szkicach i mapach. Dodatkowo zgodnie z normami i zaleceniami stosowanymi w geodezji, oznaczanie punktu początkowego jako '0,00' pozwala na jednoznaczne określenie pozycji w systemie współrzędnych. Warto również zauważyć, że prawidłowe oznaczenie punktów odniesienia jest kluczowe w kontekście późniejszych etapów analizy danych, takich jak obliczenia geodezyjne czy tworzenie map. Właściwe dokumentowanie pomiarów zgodnie z ustalonymi standardami zapewnia wysoką jakość pracy i minimalizuje ryzyko błędów.

Pytanie 24

Wykopanie rowu, ustabilizowanie dna, nasypanie piasku, rozciągnięcie sznura, ustawienie obrzeży oraz zasypanie rowu ziemią po obu stronach i ubicie gruntu - to sekwencja działań przy montażu obrzeży nawierzchni?

A. parkingowej
B. pieszo-jezdnej
C. pieszej
D. jezdnej
Odpowiedź "pieszej" jest trafna, bo omawiane prace dotyczą budowy obrzeży nawierzchni, a te są mega ważne dla stabilności i wyglądu ścieżek dla pieszych. Ustabilizowanie dna wykopu i wsypanie piasku to kluczowe kroki, żeby mieć dobry drenaż i żeby obrzeża dobrze się osadziły. Rozciągnięcie sznura pozwala na precyzyjne zaznaczenie miejsca, gdzie będą montowane obrzeża. To ma znaczenie dla estetyki i funkcji nawierzchni. Ustawienie obrzeży i zasypanie rowu z boku ziemią sprawia, że są solidnie trzymane i nie będą się przesuwały w trakcie użytkowania. Na końcu ubijamy ziemię, co wzmocni całą konstrukcję. Takie podejście to naprawdę dobry sposób na budowanie, a trwała nawierzchnia piesza jest super ważna dla bezpieczeństwa ludzi korzystających z ścieżek.

Pytanie 25

Określ, która właściwość będzie kluczowa w trakcie inwentaryzacji nawierzchni w celu wyznaczenia obszaru do renowacji?

A. Typ materiału
B. Odcień warstwy ścieralnej
C. Proporcja powierzchni z defektami
D. Rodzaj podbudowy
Procent powierzchni z ubytkami jest kluczowym wskaźnikiem przy inwentaryzacji nawierzchni, ponieważ pozwala na ocenę stanu technicznego drogi czy innej infrastruktury. W praktyce, jeżeli procent powierzchni z ubytkami przekracza określony próg, np. 10%, może to sugerować potrzebę wprowadzenia działań remontowych. Taki pomiar jest zgodny z dobrymi praktykami w zarządzaniu infrastrukturą drogową, które rekomendują regularne monitorowanie stanu nawierzchni, aby minimalizować koszty związane z późniejszymi naprawami. Dodatkowo, w dokumentacji dotyczącej utrzymania dróg, przyjmuje się, że analiza ubytków powinna obejmować nie tylko ich procent, ale również ich lokalizację, głębokość, a także wpływ na bezpieczeństwo użytkowników. Zastosowanie narzędzi takich jak skanery laserowe czy drony do oceny nawierzchni może znacznie ułatwić precyzyjne określenie stanu nawierzchni i zaplanowanie odpowiednich działań remontowych.

Pytanie 26

Aby ustalić kierunek północny w terenie, należy wykorzystać

A. tachimetru
B. kompasu
C. śródwagi
D. węgielnicy
Kompas to podstawowe narzędzie umożliwiające wyznaczenie kierunku północnego w terenie. Działa na zasadzie wskazywania pola magnetycznego Ziemi, co pozwala użytkownikowi łatwo zorientować się w przestrzeni. W praktyce, aby skutecznie posługiwać się kompasem, ważne jest, aby znać techniki jego użycia, takie jak umiejętność rozróżniania między stroną magnetyczną a stroną geograficzną. Osoby zajmujące się nawigacją, turystyką czy ratownictwem górskim często korzystają z kompasu w połączeniu z mapą, co zwiększa precyzję nawigacji. Warto również zwrócić uwagę na kalibrację kompasu oraz na wpływ otoczenia, jak np. metalowe obiekty, które mogą zakłócać jego działanie. W kontekście standardów branżowych, stosowanie kompasu powinno odbywać się zgodnie z wytycznymi profesjonalnych organizacji zajmujących się nawigacją, co zapewnia nie tylko bezpieczeństwo, ale i skuteczność w terenie.

Pytanie 27

Która z poniższych maszyn nie służy do poziomego odspajania terenu?

A. Zgarniarka
B. Spycharka
C. Koparka
D. Równiarka
Koparka to maszyna stworzona głównie do wykopów i przenoszenia różnych materiałów, a nie do robienia płaskiego odspajania gruntu. Ma łyżki, które fajnie radzą sobie z wydobywaniem ziemi, co jest bardzo ważne, gdy budujemy fundamenty czy robimy wykopy pod rurociągi. W praktyce używa się jej tam, gdzie trzeba głęboko zasysać grunt, a nie na powierzchni. Wykorzystanie koparki do płaskiego odspajania byłoby marnowaniem jej możliwości, bo jej budowa i cel są zupełnie inne. Jak wiadomo, w branży budowlanej są pewne standardy, jak normy ISO, które jasno mówią, że dobór sprzętu do konkretnej roboty jest kluczowy dla bezpieczeństwa i efektywności. Dlatego, kiedy chodzi o płaskie odspajanie, lepsze będą maszyny takie jak zgarniarki, równiarki czy spycharki, które zostały stworzone do takich zadań.

Pytanie 28

Z obszaru 100 m2 usunięto warstwę żyznej gleby o grubości 0,25 m. Jaka będzie objętość usuniętej warstwy gleby?

A. 25,00 m3
B. 0,25 m3
C. 2,50 m3
D. 250,00 m3
Aby obliczyć objętość zdjętej warstwy ziemi, musimy zastosować wzór na objętość prostopadłościanu, który jest równy długości razy szerokości razy wysokości. W tym przypadku długość to 100 m² (powierzchnia) i grubość warstwy to 0,25 m. Zatem, objętość można obliczyć jako: V = 100 m² * 0,25 m = 25 m³. Tego typu obliczenia są niezwykle istotne w praktyce, na przykład w budownictwie, gdzie precyzyjne wyliczenia mas ziemi do wykopów czy nasypów są kluczowe dla bezpieczeństwa i efektywności projektów. W przemyśle ogrodniczym oraz rolnictwie, znajomość objętości gleby pozwala na lepsze planowanie i zarządzanie zasobami, co przekłada się na efektywność upraw. Warto również zauważyć, że standardy dotyczące obliczeń objętości ziemi są ściśle związane z normami budowlanymi oraz ekologicznymi, co podkreśla znaczenie tych umiejętności.

Pytanie 29

Aby uzyskać idealnie gładką powierzchnię na tynkowanej ścianie, co należy zrobić?

A. posypać otynkowaną ścianę suchym cementem
B. wygładzić otynkowaną ścianę pacą na mokro
C. wygładzić otynkowaną ścianę pacą na sucho
D. obficie zwilżyć otynkowaną ścianę wodą
Zatarty tynk na mokro to bardzo ważny krok w wykończeniu ściany, bo dzięki temu uzyskujemy gładką i ładną powierzchnię. Użycie pacy na mokro pomaga rozprowadzić tynk równomiernie, a przy okazji eliminuje różne nierówności i drobne wady. Warto pamiętać, że woda w tynku ułatwia pracę, bo ziarna lepiej się wtapiają w podłoże, co sprawia, że wszystko lepiej się trzyma. Najlepiej zatrzeć tynk zaraz po nałożeniu, zanim zacznie twardnieć, co zwykle zdarza się w ciągu doby. Używając pacę na mokro, możemy uzyskać naprawdę gładką powierzchnię, co jest super ważne przed malowaniem czy tapetowaniem. Dobrym pomysłem jest też stosowanie okrężnych ruchów przy zatracaniu, bo to dodatkowo poprawia wygląd.

Pytanie 30

Jaką grubość warstwy ziemi trzeba zabezpieczyć podczas wykonywania działań ziemnych?

A. od 31 cm do 59 cm
B. od 60 cm do 90 cm
C. od 10 cm do 30 cm
D. od 5 cm do 9 cm
Odpowiedź 'od 10 cm do 30 cm' jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z przepisami dotyczącymi prowadzenia robót ziemnych, minimalna grubość warstwy ziemi, którą należy zabezpieczyć, wynosi właśnie od 10 cm do 30 cm. Zabezpieczenie tej warstwy jest kluczowe dla ochrony środowiska oraz zapobiegania erozji i zanieczyszczeniu gleby. W praktyce oznacza to, że podczas wykopów, budowy lub innych prac ziemnych, należy zachować ostrożność, aby nie zakłócać struktury gleby, co może prowadzić do problemów z jej nośnością i stabilnością. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest projektowanie placów budowy, gdzie odpowiednie zabezpieczenie gruntu pozwala na zachowanie jego jakości oraz minimalizowanie wpływu na otaczające środowisko. Standardy takie jak PN-EN 1997-1 dotyczące geotechniki oraz wytyczne dotyczące ochrony środowiska jasno określają, jak należy postępować z urobkiem ziemi, aby zminimalizować ryzyko degradacji gleby.

Pytanie 31

Aby wykonać wykop o pojemności 0,5 m3 w glebie gliniastej, należy zastosować

A. spycharki
B. szufli
C. łopaty
D. szpadla
Wybór szpadla jako narzędzia do wykonania wykopu o objętości 0,5 m³ w podłożu gliniastym jest uzasadniony ze względu na specyfikę materiału oraz charakter pracy. Szpadel jest narzędziem o odpowiedniej konstrukcji, które pozwala na skuteczne wiercenie i przenoszenie ciężkiego, zbitego materiału, jakim jest glina. Dzięki szerokiemu ostrzu, szpadel ułatwia wykopywanie oraz transport materiału do kontenerów czy na stosy. W praktyce, użycie szpadla jest standardem w pracach budowlanych, zwłaszcza w trudnych warunkach terenowych. Umożliwia precyzyjne kształtowanie wykopu, co jest istotne w kontekście przygotowań do fundamentów budynków czy instalacji podziemnych. Ponadto, szpadel jest narzędziem manualnym, co pozwala na lepsze kontrolowanie głębokości i konturów wykopu. Warto dodać, że w przypadku pracy na mniejszych i bardziej ograniczonych przestrzeniach, jak ogrody czy działki, szpadel jest preferowanym narzędziem ze względu na swoją wszechstronność i dostępność.

Pytanie 32

Którego rodzaju murka dotyczy wykaz planowanych prac?

Wykaz planowanych prac
Lp.Rodzaj robót
1.Prace organizacyjne i porządkowe.
2.Wytyczenie murka w terenie zgodnie z projektem.
3.Wykonanie wykopu.
4.Wylanie fundamentu.
5.Dobór odpowiedniej wielkości kamienia.
6.Budowa murka przy użyciu zaprawy.
7.Ułożenie płyt zwieńczających.
A. Wolnostojącego murowanego z kamieni.
B. Wolnostojącego kamiennego suchego.
C. Oporowego murowanego z elementów kamiennych prefabrykowanych.
D. Oporowego betonowego licowanego kamieniami.
Wybór odpowiedzi dotyczącej wolnostojącego murowanego z kamieni jest właściwy, ponieważ na podstawie wykazu planowanych prac wskazano zastosowanie zaprawy oraz dobór odpowiedniej wielkości kamienia. W praktyce, mury murowane z kamieni są często stosowane w ogrodzeniach, ścianach ozdobnych oraz jako elementy architektury krajobrazu. Ich budowa wymaga przestrzegania określonych standardów budowlanych, takich jak normy dotyczące wytrzymałości materiałów oraz technik murowania. DBR (Dobra Praktyka Budowlana) zaleca stosowanie zaprawy do murowania, co zapewnia trwałość i stabilność konstrukcji. Ponadto, mury murowane często cechują się lepszą izolacyjnością termiczną i akustyczną w porównaniu do murów suchych, co czyni je bardziej funkcjonalnymi w zastosowaniach budowlanych. Zrozumienie różnicy między różnymi rodzajami murów jest kluczowe dla efektywnego planowania i realizacji projektów budowlanych.

Pytanie 33

Jakie będą wymiary słupa pergoli w skali 1:25, jeżeli rzeczywiste wymiary tego słupa to 25 cm x 25 cm x 250 cm?

A. 10 cm x 10 cm x 100 cm
B. 25 cm x 25 cm x 250 cm
C. 1 cm x 1 cm x 10 cm
D. 2,5 cm x 2,5 cm x 25 cm
Poprawna odpowiedź to 1 cm x 1 cm x 10 cm, co wynika z zastosowania skali 1:25. W tej skali oznacza to, że każdy wymiar rzeczywisty jest dzielony przez 25. Wymiary rzeczywiste słupa pergoli to 25 cm x 25 cm x 250 cm. Dzieląc każdy z tych wymiarów przez 25, otrzymujemy: 25 cm / 25 = 1 cm, 25 cm / 25 = 1 cm oraz 250 cm / 25 = 10 cm. Skala jest często stosowana w projektowaniu architektonicznym i inżynieryjnym, gdzie precyzyjne odwzorowanie wymiarów jest kluczowe dla efektywności budowy oraz zgodności z dokumentacją. Przykładem praktycznego zastosowania jest przygotowywanie planów budowlanych, gdzie zredukowane wymiary ułatwiają wizualizację i obliczenia. Warto również pamiętać, że prawidłowe stosowanie skal jest niezbędne do zachowania proporcji oraz funkcjonalności projektowanych obiektów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 34

Jakie narzędzie powinno się wybrać do wykonania wykopu wzdłużnego w celu osadzenia drewnianej palisady o średnicy 12 cm?

A. Piaskówkę
B. Szpadel
C. Szuflę
D. Kilof
Szufla jest spoko, ale nie ma co się oszukiwać – nie nadaje się do wykopów liniowych przy osadzaniu palisady. W tym przypadku zdecydowanie lepszy będzie szpadel. Dzięki swojemu wąskiemu ostrzu, szpadel pozwala na precyzyjne wykopanie wąskiego rowu, co jest kluczowe. W sumie, szpadel świetnie wchodzi w glebę, co ułatwia wyciąganie ziemi i przygotowanie miejsca na palisady. W praktyce używa się go często w ogrodnictwie, na przykład przy sadzeniu drzew czy stawianiu ogrodzeń. Chyba wszyscy wiemy, że dobrze jest mieć odpowiednie narzędzie. Zresztą, kiedy używasz szpadla, masz lepszą kontrolę nad tym, jak głęboko wykopujesz, a to ważne, żeby palisada była stabilna.

Pytanie 35

Początek linii osnowy pomiarowej na przygotowywanym szkicu pomiarów terenowych powinien być oznaczony strzałką wskazującą kierunek pomiarów oraz odpowiednim symbolem

A. 0,00
B. P
C. 1,00
D. O
Znak 0,00 na początku linii osnowy pomiarowej to taki standard w geodezji, dzięki któremu można łatwo zrozumieć, od jakiego punktu zaczynamy wszystkie dalsze pomiary. Bez tego znaku może być chaos, a przecież chodzi o to, żeby wszystko było jasne i zgodne w dokumentacji. Dla pomiarów terenowych, 0,00 to ten punkt, od którego odliczamy, co jest super ważne, zwłaszcza jak robimy szkice. Na przykład, gdy mierzysz granice działki, zaczynasz od wyznaczonego punktu, a potem wykonujesz inne pomiary w jego odniesieniu. W praktyce geodezyjnej dobrze jest też trzymać się różnych norm, jak ta PN-EN ISO 19152, która mówi o danych przestrzennych. To pomaga utrzymać porządek i wiarygodność w zebranych informacjach. Z drugiej strony, ważne jest, żeby kierunek pomiarów był odpowiednio oznaczony, bo to ułatwia pracę innym geodetom i osobom zajmującym się zarządzaniem przestrzenią.

Pytanie 36

Plan zagospodarowania terenu budowlanego zwykle opracowuje się w skali

A. 1:500
B. 1:200
C. 1:5000
D. 1:2000
Plan zagospodarowania działki budowlanej najczęściej wykonuje się w skali 1:500, ponieważ ta skala pozwala na szczegółowe odwzorowanie terenu oraz zaplanowanie wszystkich elementów infrastruktury, takich jak budynki, drogi, tereny zielone i inne obiekty. W tej skali można precyzyjnie uwzględnić wszystkie niezbędne elementy, a także ich wzajemne relacje przestrzenne. Na przykład, w przypadku projektowania osiedla mieszkaniowego, skala 1:500 umożliwia architektom i urbanistom dokładne rozmieszczenie domów, parkingów oraz przestrzeni wspólnych, co jest kluczowe dla funkcjonalności i estetyki całego projektu. Ponadto, w Polsce standardy urbanistyczne, takie jak Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, oraz wytyczne dotyczące projektowania terenów zabudowanych, podkreślają znaczenie detali, które są najlepiej odwzorowywane w mniejszych skalach. Dlatego też, korzystanie z skali 1:500 w planach zagospodarowania działek budowlanych jest uznawane za najlepszą praktykę w branży.

Pytanie 37

Do mechanicznego usuwania gruntu, załadunku i transportu urobku na odległość do 60 metrów należy wybrać

A. taczki oraz łopaty
B. samochody wywrotki
C. zrywarki i koparki
D. koparki i spycharki
Wybór koparek i spycharek jako odpowiednich maszyn do mechanicznego odspajania gruntu oraz przemieszczania urobku na odległość do 60 metrów jest w pełni uzasadniony. Koparki, zwłaszcza hydrauliczne, są wyjątkowo skuteczne w wykonywaniu wykopów oraz załadunku materiałów gruntowych, co czyni je niezbędnym narzędziem w branży budowlanej i inżynieryjnej. Dzięki zastosowaniu różnych łyżek, można dostosować ich funkcjonalność do rodzaju gruntu, co zwiększa efektywność pracy. Spycharki natomiast, dzięki swojej konstrukcji i sile, doskonale nadają się do przemieszczania dużych ilości urobku, a także do formowania terenu. W praktyce, zastosowanie tych maszyn w połączeniu pozwala na skuteczne i szybkie wykonanie zadania, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie zarządzania projektami budowlanymi i minimalizowania kosztów operacyjnych. Dobrze zorganizowany proces pracy, wykorzystujący odpowiednie maszyny, przyczynia się do zwiększenia wydajności oraz bezpieczeństwa na placu budowy. Warto również wspomnieć, że stosowanie tych maszyn w odpowiednich konfiguracjach i na odpowiednich gruntach jest zgodne z normami branżowymi, co zapewnia efektywność całego procesu.

Pytanie 38

Jakiego narzędzia należy używać do ręcznego wydobywania i transportu ziemi?

A. Piaskówki
B. Wideł
C. Szufli
D. Szpadla
Wybór narzędzia do ręcznego odspajania i załadunku ziemi jest kluczowy dla efektywności pracy oraz bezpieczeństwa użytkownika. Piaskówki to narzędzia przystosowane do pracy z luźnym piaskiem, jednak ich konstrukcja nie sprzyja efektywnemu podnoszeniu i przenoszeniu większych ilości gleby, co czyni je mniej odpowiednimi do bardziej wymagających zadań. Szufle, mimo że mogą być używane do przenoszenia ziemi, w rzeczywistości są bardziej odpowiednie do zbierania i przenoszenia materiałów sypkich, jak żwir czy węgiel, a nie do głębokiego kopania. Widełki, z kolei, to narzędzie stosowane głównie do spulchniania gleby oraz przenoszenia materiałów organicznych, jak kompost, ale ich zastosowanie w kontekście odspajania ziemi jest ograniczone. Wybór niewłaściwego narzędzia może prowadzić do zwiększonego wysiłku fizycznego oraz ryzyka urazów, co jest sprzeczne z zasadami ergonomii. Z kolei nieprawidłowe podejście do doboru narzędzi może wynikać z błędnego zrozumienia ich funkcji oraz specyfiki prac, co podkreśla znaczenie znajomości narzędzi i ich właściwego zastosowania w praktyce. Dlatego kluczowe jest, aby przy wyborze narzędzi kierować się ich właściwościami oraz specyfiką wykonywanej pracy.

Pytanie 39

Aby zamontować papę na drewnianej konstrukcji dachu altany, konieczne jest użycie młotka

A. dekarskiego
B. ciesielskiego
C. brukarskiego
D. ślusarskiego
Młotek dekarski jest narzędziem specjalistycznym, które zostało zaprojektowane z myślą o pracy z materiałami takimi jak papa. Jego konstrukcja umożliwia precyzyjne i skuteczne przybijanie gwoździ, co jest kluczowe podczas montażu pokryć dachowych. Dobrze dobrany młotek dekarski ma cięższy łeb, co pozwala na większą siłę uderzenia przy mniejszych ruchach nadgarstka, co z kolei minimalizuje zmęczenie podczas długotrwałej pracy. Przykładem zastosowania młotka dekarskiego jest przybijanie gwoździ mocujących papę do konstrukcji dachu altany, co zapewnia szczelność i trwałość pokrycia. W branży dekarskiej panują określone normy, które zalecają używanie odpowiednich narzędzi do konkretnych zadań, aby uniknąć uszkodzeń materiału i zagwarantować bezpieczeństwo pracy. Młotek dekarski nie tylko ułatwia pracę, ale również zmniejsza ryzyko błędów, które mogą wystąpić przy użyciu niewłaściwego narzędzia.

Pytanie 40

Jak minimalna liczba pracowników jest niezbędna do przeprowadzenia działań związanych z osadzeniem betonowego słupka ogrodzeniowego w odpowiednio przygotowanym wykopie?

A. 3 pracowników
B. 2 pracowników
C. 1 pracownik
D. 4 pracowników
Odpowiedź 2 robotników jest poprawna, ponieważ zamocowanie betonowego słupka ogrodzeniowego wymaga współpracy co najmniej dwóch osób, aby zapewnić precyzyjne i bezpieczne wykonanie tej czynności. Jeden robotnik odpowiedzialny jest za właściwe umiejscowienie słupka w wykopie, a drugi za stabilizację i jego zabezpieczenie podczas nalewania betonu. W praktyce, standardy budowlane oraz dobre praktyki w zakresie bezpieczeństwa i jakości pracy nakładają obowiązek stosowania co najmniej dwóch osób w takich zadaniach, aby uniknąć wypadków związanych z niestabilnością elementów budowlanych. Warto również zauważyć, że prace związane z betonowaniem powinny być przeprowadzane zgodnie z normami PN-EN 206, które określają wymagania dotyczące betonu oraz jego stosowania w budownictwie. Taki zespół roboczy nie tylko zwiększa efektywność wykonania zadania, ale również minimalizuje ryzyko uszkodzeń, co jest kluczowe w budownictwie ogrodzeń, gdzie trwałość konstrukcji ma fundamentalne znaczenie.