Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik logistyk
Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 12:45
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 13:10

Egzamin zdany!

Wynik: 27/40 punktów (67,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Ile wynosi wartość netto usługi związanej z przewozem 5 palet z artykułami głęboko mrożonymi na odległość 200 km, jeżeli masa 1 pjł brutto wynosi 500 kg?

Rodzaj towaru	Masa ładunku [kg]	Stawka za 1 km ładowny [PLN]
Towary neutralne	1 000 ÷ 2 999	3,00
	3 000 ÷ 5 999	3,50
	6 000 ÷ 14 999	4,00
	15 000 ÷ 24 000	4,50
Towary niebezpieczne oraz wymagające kontrolowanej temperatury	1 000 ÷ 2 999	4,00
	3 000 ÷ 5 999	4,50
	6 000 ÷ 14 999	5,00
	15 000 ÷ 24 000	5,50

A. 600,00 zł

B. 800,00 zł

C. 400,00 zł

D. 1000,00 zł

Odpowiedź 800,00 zł jest poprawna, ponieważ aby obliczyć wartość netto usługi przewozu, należy uwzględnić stawkę za kilometr oraz całkowitą masę transportowanego towaru. W tym przypadku przewozimy 5 palet z artykułami głęboko mrożonymi, których całkowita masa wynosi 2500 kg (5 palet x 500 kg). Stawka za przewóz towarów o kontrolowanej temperaturze, przy tej wadze, wynosi 4,00 zł za kilometr. Przy odległości 200 km, całkowity koszt usługi wynosi 4,00 zł/km x 200 km = 800,00 zł. Takie obliczenia są standardem w branży logistycznej i transportowej, a znajomość stawek jest kluczowa dla efektywnego planowania kosztów. Ważne jest, aby przy kalkulacjach korzystać z regulaminów i cenników dostarczanych przez firmy transportowe, co zapewnia zgodność z obowiązującymi normami rynkowymi.

Pytanie 2

Jakiego rodzaju transportu dotyczy sytuacja, gdy pojazd z miejsca załadunku przewozi ładunek do kilku miejsc wyładunku w trakcie jednej trasy?

A. Wahadłowy

B. Promienisty

C. Sztafetowy

D. Obwodowy

Wybór modelu promienistego nie jest właściwy, ponieważ zakłada on, że towar jest dostarczany z centralnego punktu do punktów peryferyjnych w sposób promienisty, co nie odpowiada opisanej sytuacji. W przypadku przewozu obwodowego towar jest dostarczany do kilku punktów na jednej trasie, co nie jest prawdą w kontekście promieniowym, gdzie droga prowadzi od punktu centralnego do kilku punktów zewnętrznych bez powrotu do centralnego punktu. Model wahadłowy również nie jest odpowiedni, ponieważ dotyczy on transportu, który odbywa się w sposób cykliczny między dwoma punktami, co nie pasuje do opisanego scenariusza, gdzie towar jest dostarczany do wielu różnych punktów. Sztafetowy model przewozu z kolei implikuje współpracę wielu pojazdów, które przekazują ładunki pomiędzy sobą, co nie ma zastosowania, gdy jeden pojazd dostarcza towary do kilku miejsc w ramach jednej trasy. Typowe błędy myślowe prowadzące do tych niepoprawnych odpowiedzi obejmują mylenie różnych modeli przewozu, co może wynikać z braku zrozumienia ich specyfiki oraz zastosowań w praktyce. Dlatego ważne jest, aby szczegółowo analizować każdą sytuację logistyczną oraz dobierać odpowiednie modele przewozu zgodnie z ich charakterystyką i zastosowaniem w praktyce.

Pytanie 3

Firma transportowa otrzymała zlecenie na przewóz 120 m³ drewna. Masa jednego m³ drewna wynosi 800 kg.
Jakie jest minimalne zapotrzebowanie na zestawy drogowe o dopuszczalnej masie całkowitej (dmc) 27,6 t oraz masie własnej pojazdu 3,6 t, aby dostarczyć ładunek od nadawcy do odbiorcy?

A. 3 zestawy drogowe

B. 4 zestawy drogowe

C. 6 zestawów drogowych

D. 5 zestawów drogowych

Jak chcesz obliczyć, ile zestawów drogowych potrzeba do przewozu 120 m³ drewna ważącego 800 kg/m³, to najpierw musisz policzyć, ile to wszystko waży. Jeśli pomnożysz 120 m³ przez 800 kg/m³, to wychodzi 96 000 kg, czyli równo 96 ton. Zestaw drogowy może zabrać 27,6 t, ale pamiętaj, że auto samo też trochę waży - 3,6 t. Więc teoretycznie możesz przewieźć 24 t ładunku na jeden zestaw. Kiedy dzielisz 96 t przez 24 t, dostajesz 4. Tak więc potrzebujesz 4 zestawów, żeby przewieźć cały ten ładunek. Na koniec warto pamiętać, że dobrze jest mieć odpowiednią liczbę pojazdów, aby transport działał sprawnie i zgodnie z przepisami. Planując przewozy, można zaoszczędzić na kosztach i zwiększyć efektywność. No i nie zapomnij o czasach dostaw, to też jest ważne w logistyce!

Pytanie 4

Nadzór techniczny nad urządzeniami zainstalowanymi m.in. na terenach kolejowych, statkach morskich oraz śródlądowych, w dokach, a także na obszarze portów i przystani należy do

A. Transportowego Dozoru Technicznego

B. Urzędu Dozoru Technicznego

C. Państwowego Dozoru Technicznego

D. Wojskowego Dozoru Technicznego

Odpowiedź wskazująca na Urząd Dozoru Technicznego jest prawidłowa, gdyż instytucja ta odpowiada za nadzór techniczny nad różnorodnymi urządzeniami i instalacjami, w tym tymi zainstalowanymi na terenach kolejowych, statkach oraz w portach. Urząd Dozoru Technicznego jest odpowiedzialny za zapewnienie, że urządzenia te są zgodne z obowiązującymi normami, przepisami i standardami bezpieczeństwa. Przykładowo, przeprowadzają oni regularne kontrole techniczne, które są kluczowe dla bezpieczeństwa operacji transportowych oraz użytkowników. Działania te są zgodne z wymaganiami określonymi w polskich przepisach prawnych, takich jak Ustawa o dozorze technicznym, oraz międzynarodowymi standardami jakości i bezpieczeństwa, które mają na celu minimalizację ryzyka awarii. Dodatkowo, Urząd Dozoru Technicznego współpracuje z innymi instytucjami i organizacjami, aby zapewnić spójność i wysoką jakość procedur dozoru, co ma pozytywny wpływ na ogólną efektywność systemu transportowego.

Pytanie 5

Jaką wagę ładunku powinno się wpisać w dokumentacji przewozowej, jeśli do naczepy załadowano 98 m3 wełny mineralnej o gęstości 7 m3/t?

A. 10,0 t

B. 7,0 t

C. 14,0 t

D. 9,8 t

Aby obliczyć masę przewożonego ładunku, należy zastosować wzór na masę, który jest wyrażony jako iloczyn objętości i objętości właściwej. W tym przypadku mamy 98 m3 wełny mineralnej o objętości właściwej 7 m3/t. Obliczenia wykonujemy w następujący sposób: Masa = Objętość / Objętość właściwa, co daje 98 m3 / 7 m3/t = 14 t. Jest to poprawny wynik, ponieważ odpowiada rzeczywistej masie ładunku, który został załadowany do naczepy. W praktyce, znajomość objętości właściwej materiałów jest kluczowa w transporcie, ponieważ pozwala na dokładne wyliczenie masy, co z kolei jest istotne dla zapewnienia zgodności z przepisami oraz bezpieczeństwa podczas transportu. Przykładem może być transport towarów budowlanych, gdzie przekroczenie dopuszczalnej masy może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych oraz zwiększonego ryzyka w ruchu drogowym. Wiedza na temat objętości właściwej pomaga także w optymalizacji załadunku, co może prowadzić do oszczędności w kosztach transportu.

Pytanie 6

Aby załadować paletowe jednostki ładunkowe na naczepę, należy zastosować

A. suwnice

B. wózki widłowe

C. przeciągarki

D. dźwigniki

Wózki widłowe są podstawowym narzędziem wykorzystywanym do załadunku paletowych jednostek ładunkowych na naczepy. Ich konstrukcja, która obejmuje podnoszenie i przemieszczanie ciężkich ładunków na paletach, sprawia, że są one idealne do pracy w magazynach, centrach dystrybucji oraz podczas transportu towarów. Wózki widłowe charakteryzują się możliwością podnoszenia ładunków na różne wysokości, co umożliwia efektywne załadunki na naczepy o zróżnicowanej wysokości podłogi. Dodatkowo, wózki te są często wyposażone w różne akcesoria, takie jak widełki czy chwytaki, co pozwala na dostosowanie ich do specyficznych typów ładunków. Przykładem zastosowania wózków widłowych w praktyce jest transport palet z towarami spożywczymi w magazynach, gdzie wymagane jest szybkie i bezpieczne załadunek. W branży logistycznej są one zgodne z normami bezpieczeństwa, co zapewnia ochronę pracowników oraz ładunków. Właściwe szkolenie operatorów wózków widłowych jest kluczowe dla wydajności i bezpieczeństwa operacji załadunkowych. Zgodność z przepisami BHP oraz standardami ISO w zakresie transportu i magazynowania jest niezbędna dla efektywnego funkcjonowania procesów logistycznych.

Pytanie 7

Dystans drogowy między Bydgoszczą a Wrocławiem wynosi 280 km. Przyjmując rentowność firmy transportowej na poziomie 35%, określ łączną kwotę realizacji usługi przewozowej pomiędzy tymi miastami, gdy koszt jednostkowy wynosi 2,10 zł/km.

A. 1 071,63 zł

B. 382,20 zł

C. 793,80 zł

D. 588,50 zł

Aby obliczyć całkowitą wartość realizacji usługi przewozowej na trasie Bydgoszcz-Wrocław, należy zastosować wzór, który uwzględnia zarówno koszt jednostkowy, jak i rentowność przedsiębiorstwa. W tym przypadku odległość wynosi 280 km, a koszt jednostkowy to 2,10 zł/km. Obliczamy więc koszt przewozu: 280 km * 2,10 zł/km = 588 zł. Następnie, aby uwzględnić rentowność na poziomie 35%, musimy określić, ile wynosi marża zysku. Marża zysku dla rentowności 35% oblicza się jako: koszt / (1 - rentowność), co daje 588 zł / (1 - 0,35) = 588 zł / 0,65 = 904,62 zł. Jednak, aby uzyskać wartość realizacji usługi, odejmujemy od tej wartości koszt przewozu, co daje 904,62 zł - 588 zł = 793,80 zł. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w branży transportowej, które zakładają, że każda usługa transportowa powinna być kalkulowana w sposób, który uwzględnia zarówno koszty, jak i oczekiwaną rentowność, aby zapewnić stabilność finansową przedsiębiorstwa.

Pytanie 8

Przy przewozie pojazdem drogowym o szerokości 2,55 m, całkowita szerokość pojazdu z ładunkiem, nie może przekraczać

Fragment Ustawy Prawo o ruchu drogowym
6. Ładunek wystający poza płaszczyznę obrysu pojazdu może być na nim umieszczony tylko przy zachowaniu następujących warunków:
1) ładunek wystający poza boczne płaszczyzny obrysu pojazdu może być umieszczony tylko w taki sposób, aby całkowita szerokość pojazdu z ładunkiem nie przekraczała 2,55 m, a przy szerokości pojazdu 2,55 m nie przekraczała 3 m, jednak pod warunkiem umieszczenia ładunku tak, aby z jednej strony nie wystawał na odległość większą niż 23 cm,
2) ładunek nie może wystawać z tyłu pojazdu na odległość większą niż 2 m od tylnej płaszczyzny obrysu pojazdu lub zespołu pojazdów; w przypadku przyczepy kłonicowej odległość tę liczy się od osi przyczepy,
3) ładunek nie może wystawać z przodu pojazdu na odległość większą niż 0,5 m od przedniej płaszczyzny obrysu i większej niż 1,5 m od siedzenia dla kierującego.
7. Przy przewozie drewna długiego dopuszcza się wystawanie ładunku z tyłu za przyczepę kłonicową na odległość nie większą niż 5 m.

A. 2,75 m

B. 3,55 m

C. 3,23 m

D. 3,00 m

Poprawna odpowiedź to 3,00 m, ponieważ zgodnie z przepisami prawa, całkowita szerokość pojazdu drogowego wraz z ładunkiem nie może przekraczać 3,00 m, jeśli szerokość samego pojazdu wynosi 2,55 m. Oznacza to, że ładunek nie może wystawać na szerokość większą niż 45 cm poza boczne granice pojazdu. W praktyce, przestrzeganie tych norm jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa na drogach. Przykładem mogą być przewozy kontenerowe, gdzie ładunek powinien być odpowiednio zabezpieczony i nie może naruszać określonych szerokości. Dostosowanie się do tych przepisów pozwala na uniknięcie kar oraz minimalizuje ryzyko wypadków, które mogą wyniknąć z niewłaściwego transportu. Dlatego znajomość i przestrzeganie tych zasad jest niezbędne dla kierowców i operatorów logistycznych zajmujących się transportem drogowym.

Pytanie 9

Linie kolejowe w Polsce, zaklasyfikowane jako pierwszorzędne, są przystosowane do poruszania się z prędkością

A. powyżej 120 km/h

B. od 80 km/h do 120 km/h

C. poniżej 60 km/h

D. od 60 km/h do 80 km/h

Wybór odpowiedzi wskazujących na prędkości poniżej 80 km/h, takie jak 'od 60 km/h do 80 km/h' czy 'poniżej 60 km/h', wynika z nieporozumienia dotyczącego klasyfikacji linii kolejowych i ich parametrów technicznych. Linie pierwszorzędne w Polsce nie są przystosowane do tak niskich prędkości, ponieważ ich głównym celem jest zapewnienie szybkiego i efektywnego transportu pasażerskiego oraz towarowego. Odpowiedzi te sugerują, że linie te mogą być używane dla pociągów regionalnych, co jest nieścisłe, ponieważ pociągi regionalne często korzystają z innej infrastruktury, przeznaczonej do mniejszych prędkości. Dodatkowo, zbyt niski zakres prędkości sugeruje, że takie linie nie spełniają europejskich standardów, które wymagają, aby nowoczesne sieci kolejowe były zdolne do obsługi pociągów z wyższymi prędkościami. Biorąc pod uwagę rozwijające się standardy europejskie, które coraz częściej kładą nacisk na efektywność energetyczną i czas przejazdu, linie o niższych prędkościach są w dużej mierze niekompatybilne z nowoczesnym podejściem do transportu kolejowego. Stąd, typowym błędem myślowym jest mylenie linii o różnym przeznaczeniu i parametrach, co prowadzi do mylnego wnioskowania na temat ich zdolności operacyjnych.

Pytanie 10

Maksymalna odległość, na jaką może wystawać ładunek za przyczepę kłonicową przy przewozie drewna długiego, nie może być większa niż

Fragment Ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym
Ładunek wystający poza płaszczyzny obrysu pojazdu może być na nim umieszczony tylko przy zachowaniu następujących warunków: 1) ładunek wystający poza boczne płaszczyzny obrysu pojazdu może być umieszczony tylko w taki sposób, aby całkowita szerokość pojazdu z ładunkiem nie przekraczała 2,55 m, a przy szerokości pojazdu 2,55 m nie przekraczała 3 m, jednak pod warunkiem umieszczenia ładunku tak, aby z jednej strony nie wystawał na odległość większą niż 23 cm, 2) ładunek nie może wystawać z tyłu pojazdu na odległość większą niż 2 m od tylnej płaszczyzny obrysu pojazdu lub zespołu pojazdów; w przypadku przyczepy kłonicowej odległość tę liczy się od osi przyczepy, 3) ładunek nie może wystawać z przodu pojazdu na odległość większą niż 0,5 m od przedniej płaszczyzny obrysu i większą niż 1,5 m od siedzenia dla kierującego. 7. Przy przewozie drewna długiego dopuszcza się wystawanie ładunku z tyłu za przyczepę kłonicową na odległość nie większą niż 5 m. 8. Ładunek wystający poza przednią lub boczne płaszczyzny obrysu pojazdu powinien być oznaczony.

Fragment Ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym

Ładunek wystający poza płaszczyzny obrysu pojazdu może być na nim umieszczony tylko przy zachowaniu następujących warunków:
1) ładunek wystający poza boczne płaszczyzny obrysu pojazdu może być umieszczony tylko w taki sposób, aby całkowita szerokość pojazdu z ładunkiem nie przekraczała 2,55 m, a przy szerokości pojazdu 2,55 m nie przekraczała 3 m, jednak pod warunkiem umieszczenia ładunku tak, aby z jednej strony nie wystawał na odległość większą niż 23 cm,
2) ładunek nie może wystawać z tyłu pojazdu na odległość większą niż 2 m od tylnej płaszczyzny obrysu pojazdu lub zespołu pojazdów; w przypadku przyczepy kłonicowej odległość tę liczy się od osi przyczepy,
3) ładunek nie może wystawać z przodu pojazdu na odległość większą niż 0,5 m od przedniej płaszczyzny obrysu i większą niż 1,5 m od siedzenia dla kierującego.
7. Przy przewozie drewna długiego dopuszcza się wystawanie ładunku z tyłu za przyczepę kłonicową na odległość nie większą niż 5 m.
8. Ładunek wystający poza przednią lub boczne płaszczyzny obrysu pojazdu powinien być oznaczony.

A. 1 m

B. 2m

C. 5m.

D. 7m

Odpowiedź 5 m jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z Ustawą z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym, w przypadku przewozu drewna długiego dopuszczalne jest wystawanie ładunku z tyłu przyczepy kłonicowej na odległość nie przekraczającą 5 m. Przepisy te mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa zarówno na drogach, jak i w transporcie. Wystawanie ładunku na większe odległości mogłoby prowadzić do zagrażających sytuacji, takich jak kolizje z innymi pojazdami czy uszkodzenia infrastruktury drogowej. W praktyce, transportując drewno długie, należy również zadbać o odpowiednie oznakowanie ładunku, tak aby inne pojazdy miały świadomość jego obecności i wymiary. Warto również pamiętać o konieczności używania odpowiednich pasów mocujących, co jest dobrą praktyką w branży transportowej, by zapewnić stabilność ładunku i uniknąć jego przesunięć podczas jazdy. W związku z tym znajomość przepisów dotyczących transportu długich ładunków jest kluczowa dla każdej osoby zajmującej się transportem drogowym.

Pytanie 11

Kierowca musi przetransportować ładunek na dystans 510 km. Przeciętna prędkość pojazdu wynosi 60 km/h. Czas potrzebny na załadunek oraz rozładunek ładunku u odbiorcy wynosi po 30 minut. Ile czasu łącznie zajmą działania manipulacyjne oraz transport ładunku, uwzględniając minimalny czas przerwy kierowcy?

A. 10 godzin 15 minut

B. 9 godzin 15 minut

C. 9 godzin 50 minut

D. 10 godzin 5 minut

W przypadku niepoprawnych odpowiedzi, kluczowym błędem jest niewłaściwe obliczenie czasu przewozu i czynności manipulacyjnych. Bardzo często osoby przystępujące do obliczeń pomijają istotne elementy, takie jak czas załadunku i rozładunku ładunku. Warto zauważyć, że ładunek należy załadować i rozładować, co zajmuje czas, który powinien być dodany do całkowitego czasu transportu. Ponadto, pewne odpowiedzi mogą wynikać z nieprawidłowego zrozumienia zasad dotyczących odpoczynku kierowcy. Przykładowo, niektórzy mogą mylnie sądzić, że przerwa powinna być dodawana bez względu na czas jazdy, co jest niezgodne z rzeczywistością. Przepisy mówią o konieczności przerwy po pewnym czasie jazdy, a w tym przypadku czas jazdy nie przekraczał limitu, co oznacza, że odpoczynek w tym przypadku nie jest wymagany. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy etap przewozu, w tym czas manipulancki, musi być dokładnie zaplanowany i uwzględniony w harmonogramie, co jest standardową praktyką w logistyce i transporcie. Nieprawidłowe podejście do kalkulacji czasu może prowadzić do opóźnień w dostawach, co z kolei ma wpływ na całą sieć logistyczną oraz na relacje z klientami.

Pytanie 12

Oblicz całkowitą masę 15 paletowych jednostek ładunkowych (pjł), gdzie każda z nich zawiera 16 kartonów, przy założeniu, że masa brutto jednego kartonu wynosi 45 kg, a masa samej palety to 25 kg?

A. 16 800 kg

B. 18 000 kg

C. 10 800 kg

D. 11 175 kg

Obliczanie całkowitej masy 15 palet z ładunkami jest ważne i jest trochę matematyki. Na początku musimy wiedzieć, ile waży jeden karton i sama paleta. Wiemy, że jeden karton ma masę brutto 45 kg. Na jednej palecie jest 16 takich kartonów, więc jak to pomnożymy, to dostaniemy masę kartonów na jednej palecie, czyli 16 razy 45 kg, co daje 720 kg. Nie zapominajmy, że do tego trzeba dodać wagę samej palety, która wynosi 25 kg. Tak więc cała masa załadowanej palety to 720 kg + 25 kg, czyli razem 745 kg. W końcu, mając 15 takich palet, musimy pomnożyć 15 przez 745 kg, co daje nam 11 175 kg. Wiesz, że takie obliczenia są super ważne w logistyce, bo pomagają planować transport i miejsce w magazynach. Dobrze zrozumieć te rzeczy, bo skuteczne zarządzanie łańcuchem dostaw może naprawdę pomóc w obniżeniu kosztów transportu. W logistyce obliczenia masy to kluczowa sprawa, żeby uniknąć problemów z przeciążeniem i uszkodzeniem towarów.

Pytanie 13

Zgodnie z regulacjami zatwierdzonymi przez lekarza weterynarii, dokumentacja dotycząca trasy transportu zwierząt kopytnych

A. zostaje w siedzibie przewoźnika

B. jest dołączana do dokumentów towarzyszących przesyłce

C. jest przekazywana Inspekcji Transportu Drogowego

D. zostaje u powiatowego lekarza weterynarii

Zgodnie z przepisami, plan trasy przewozu zwierząt kopytnych należy dołączyć do dokumentów towarzyszących przesyłce, co jest zgodne z zasadami bezpieczeństwa i dobrostanu zwierząt. Dokumentacja ta jest kluczowa dla zapewnienia nadzoru nad transportem zwierząt, a jej brak może prowadzić do licznych problemów prawnych oraz naruszeń przepisów. Przykładem zastosowania tej praktyki może być sytuacja, w której przewoźnik musi wykazać przed organami kontroli, że przestrzega wymogów dotyczących transportu zwierząt, takich jak trasa, czas transportu oraz warunki przewozu. Wprowadzenie i przestrzeganie takiej procedury jest zgodne z międzynarodowymi standardami, takimi jak Rozporządzenie (WE) nr 1/2005 dotyczące ochrony zwierząt podczas transportu. Dobrą praktyką jest również zapewnienie, aby wszystkie dokumenty były dostępne dla inspekcji w trakcie transportu, co znacznie zwiększa transparentność i bezpieczeństwo całego procesu.

Pytanie 14

Przeładunek kontenera z samochodu na wagon platformę na kolejowej rampie przeładunkowej powinien być realizowany przy użyciu

A. suwnicy bramowej

B. żurawia pokładowego

C. wyciągu towarowego

D. układnicy ramowej

Suwnica bramowa jest jednym z najczęściej stosowanych urządzeń do przeładunku kontenerów na rampach kolejowych ze względu na jej dużą nośność oraz wszechstronność. Dzięki swojej konstrukcji, suwnice bramowe mogą efektywnie podnosić i przemieszczać ciężkie i duże kontenery, co jest kluczowe w logistyce. W praktyce suwnice te są używane w portach morskich oraz na terminalach kolejowych, gdzie zachodzi potrzeba szybkiego i bezpiecznego przeładunku ładunków. Ponadto, zastosowanie suwnic bramowych pozwala na maksymalne wykorzystanie przestrzeni roboczej, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, gdzie efektywność operacyjna odgrywa kluczową rolę. Standardy bezpieczeństwa, takie jak normy ISO dotyczące transportu i przeładunku, potwierdzają, że suwnice bramowe są zaprojektowane w taki sposób, aby minimalizować ryzyko wypadków podczas operacji przeładunkowych, co czyni je niezastąpionymi w tym procesie.

Pytanie 15

Którą naklejkę ADR należy umieścić na opakowaniu transportowym zawierającym materiały wytwarzające w kontakcie z wodą gazy zapalne?

A. Naklejkę 4.

B. Naklejkę 3.

C. Naklejkę 1.

D. Naklejkę 2.

Odpowiedzi, które nie wskazują naklejki 3, są wynikiem braku zrozumienia klasyfikacji materiałów niebezpiecznych oraz ich odpowiednich oznaczeń. Naklejka 1 jest używana dla substancji łatwopalnych, ale niekoniecznie reagujących z wodą, co czyni ją niewłaściwą w przypadku materiałów, które w reakcji z wodą wytwarzają gazy zapalne. Naklejka 2 dotyczy materiałów wybuchowych, które również nie są związane z opisanym zagrożeniem. Naklejka 4 jest stosowana dla substancji, które są niebezpieczne w kontakcie z wodą, ale niekoniecznie wytwarzają gazy łatwopalne, co również czyni ją nieadekwatną. Kluczowym błędem myślowym jest nieodróżnienie między substancjami łatwopalnymi a tymi, które w wyniku reakcji chemicznych z wodą stają się łatwopalne, co prowadzi do niewłaściwego oznakowania. W kontekście standardów ADR, dokładna znajomość właściwości chemicznych transportowanych materiałów oraz ich odpowiednich oznaczeń jest nie tylko wymagana, ale również kluczowa dla zapewnienia bezpieczeństwa podczas transportu. Prawidłowe przyporządkowanie naklejek na podstawie ich właściwości może znacząco wpłynąć na zapobieganie wypadkom i minimalizowanie ryzyka w sytuacjach awaryjnych.

Pytanie 16

Przedstawiona nalepa umieszczona na cysternie informuje, że jest w niej przewożony materiał

A. ciekły zapalny.

B. samozapalny.

C. żrący.

D. wybuchowy.

Wybór odpowiedzi wybuchowy, ciekły zapalny lub żrący jest nieprawidłowy, ponieważ każda z tych kategorii odnosi się do innych typów materiałów niebezpiecznych, które są klasyfikowane w systemie ADR. Materiały wybuchowe wymagają szczególnych procedur transportowych i rozróżniają się od samozapalnych, które nie mają zdolności do wybuchu, lecz mogą zapalić się w określonych warunkach. Materiały ciekłe zapalne, takie jak benzyna, klasyfikowane są w innej kategorii, najczęściej jako materiały klasy 3, które są związane z ich właściwościami fizycznymi, a nie z ich zdolnością do samozapłonu. Z kolei materiały żrące, które mogą powodować korozję w kontakcie z innymi substancjami, również nie są zgodne z klasyfikacją klasy 4. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do błędnych odpowiedzi, obejmują nieznajomość klasyfikacji materiałów niebezpiecznych oraz mylenie właściwości chemicznych substancji. Znajomość tych zasad jest kluczowa dla zapewnienia bezpieczeństwa transportu materiałów niebezpiecznych oraz zgodności z regulacjami prawnymi.

Pytanie 17

Zasady zawarte w umowie handlowej według INCOTERMS 2010 Ex Works (EXW) nakładają

A. większe obowiązki na kupującym

B. na sprzedającym obowiązek ubezpieczenia ładunku

C. większe obowiązki na sprzedającym

D. jednakowe obowiązki na kupującym i sprzedającym

Wybór odpowiedzi, że sprzedający ponosi większe obowiązki w ramach formuły Ex Works, jest wynikiem nieporozumienia dotyczącego podziału odpowiedzialności między stronami w umowach handlowych. W rzeczywistości, to sprzedający ma minimalne zobowiązania, polegające jedynie na przygotowaniu towaru do odbioru w swoim zakładzie. Sprzedający nie jest zobowiązany do organizacji transportu ani wypełniania formalności celnych, co stanowi istotny element definicji EXW. Uważanie, że sprzedający musi ubezpieczać ładunek, jest całkowicie błędne, ponieważ odpowiedzialność za ubezpieczenie towaru od momentu jego wydania spoczywa na kupującym. Kolejnym błędnym założeniem jest przekonanie, że obowiązki są równomiernie rozłożone. INCOTERMS zostały stworzone z myślą o jasnym określeniu, gdzie kończą się obowiązki sprzedającego, a zaczynają obowiązki kupującego. Zrozumienie zasadności i konsekwencji wyboru EXW jest kluczowe do efektywnego zarządzania ryzykiem i kosztami w transakcjach międzynarodowych. Dlatego ważne jest, aby przed podpisaniem umowy handlowej dobrze zrozumieć, jakie konkretne obowiązki i odpowiedzialności na siebie przyjmujemy, a także jak mogą one wpływać na całość transakcji.

Pytanie 18

Transport urządzeń elektronicznych w kontenerach drogą morską w ustalonych odstępach czasu oraz na z góry określonych trasach jest określany jako przewóz

A. okazjonalny

B. trampowy

C. regularny

D. czarterowy

Przewóz regularny to forma transportu, w której ładunki są przewożone w ustalonych odstępach czasowych oraz na określonych trasach. Taki sposób transportu jest szczególnie efektywny w przypadku sprzętu elektronicznego, który wymaga regularnych dostaw do różnych lokalizacji. Przykładem mogą być kontenerowce kursujące pomiędzy portami, które mają ustalony rozkład rejsów, dzięki czemu klienci mogą planować swoje zamówienia oraz produkcję. W branży logistycznej, regularne przewozy są zgodne z dobrymi praktykami, które zapewniają przewidywalność dostaw, co jest kluczowe dla zarządzania zapasami oraz planowania produkcji. Dodatkowo, przewozy regularne często korzystają z umów długoterminowych, co pozwala na stabilizację kosztów oraz lepsze planowanie operacyjne. Takie podejście przyczynia się do optymalizacji kosztów transportu oraz zwiększa efektywność operacyjną całego łańcucha dostaw.

Pytanie 19

Z danych zawartych w tabeli wynika, że wskaźnik poprawnie wystawionych dokumentów transportowych w Przedsiębiorstwie TRANS wynosi

Zestawienie danych dotyczących Przedsiębiorstwa TRANS
Wyszczególnienie	Uzyskane wyniki
Liczba zrealizowanych dostaw	3 800
Liczba wystawionych listów przewozowych	4 000
Liczba terminowych dostaw	3 600
Liczba listów przewozowych z niekompletnymi informacjami	200
Liczba listów przewozowych z błędnymi danymi	100
Liczba dostaw z uszkodzonym ładunkiem podczas przewozu	70
Liczba zagubionych przesyłek	200

A. 95,0%

B. 7,5%

C. 5,0%

D. 92,5%

Wskaźnik poprawnie wystawionych dokumentów transportowych wynoszący 92,5% jest wynikiem skrupulatnej analizy dokumentacji w Przedsiębiorstwie TRANS. Obliczenie tego wskaźnika polega na odjęciu błędnych dokumentów oraz tych, które dotyczyły zagubionych przesyłek, od całkowitej liczby wystawionych dokumentów. Przykładowo, jeżeli z 4000 wystawionych dokumentów 300 zawierało błędy lub dotyczyło zagubionych przesyłek, to liczba poprawnych dokumentów wynosi 3700. Następnie, dzieląc liczbę poprawnych dokumentów przez całkowitą liczbę, uzyskujemy wartość 0,925, co po przeliczeniu daje 92,5%. Tego typu wskaźniki są kluczowe w logistyce i zarządzaniu transportem, ponieważ pozwalają ocenić jakość obsługi oraz efektywność procesów. Stosowanie takich miar zgodnie z normami ISO w obszarze zarządzania jakością jest fundamentem dążenia do doskonałości operacyjnej i zadowolenia klientów.

Pytanie 20

Przewóz całego pociągu z kwasem siarkowym w luzie, załadunek u jednego nadawcy oraz z przeznaczeniem dla jednego odbiorcy, określa się jako przewóz

A. wagonowym

B. niepełnopojazdowym

C. drobnicowym

D. całopociągowym

Przewóz całopociągowy odnosi się do transportu, w którym cały skład pociągu jest dedykowany jednej przesyłce i jednemu odbiorcy. Taki sposób transportu jest szczególnie korzystny w przypadku materiałów niebezpiecznych, takich jak kwas siarkowy, ponieważ minimalizuje ryzyko zanieczyszczenia innych ładunków oraz ułatwia zarządzanie procesem logistycznym. W praktyce, przewóz całopociągowy zapewnia większą efektywność, gdyż nie wymaga częstych przesiadek czy przeładunków, co mogłoby zwiększać ryzyko wypadków lub uszkodzenia ładunku. Przykładem zastosowania tego typu transportu może być wysyłka dużych ilości chemikaliów z jednego zakładu produkcyjnego do innego, gdzie cała operacja odbywa się w obrębie jednej linii kolejowej. Dobre praktyki branżowe wskazują, że transport całopociągowy powinien być planowany z uwzględnieniem norm bezpieczeństwa i przepisów dotyczących przewozu materiałów niebezpiecznych, takich jak ADR, co zapewnia bezpieczeństwo zarówno dla przewoźnika, jak i otoczenia.

Pytanie 21

Urządzenie do mechanizacji załadunku przepracowało 3 000 roboczogodzin. Zgodnie z zaleceniami producenta, szczegółowa kontrola urządzenia powinna być przeprowadzana co 240 roboczogodzin. Oblicz, ile maksymalnie roboczogodzin może pracować to urządzenie do następnej kontroli.

A. 120 roboczogodzin

B. 140 roboczogodzin

C. 80 roboczogodzin

D. 100 roboczogodzin

Odpowiedź 120 roboczogodzin jest poprawna, ponieważ zgodnie z informacjami zawartymi w treści pytania, urządzenie do mechanizacji załadunku powinno być kontrolowane co 240 roboczogodzin. Po przepracowaniu 3000 roboczogodzin możemy obliczyć, ile roboczogodzin pozostało do następnej kontroli. Aby to zrobić, wystarczy obliczyć, ile pełnych cykli kontroli już się odbyło. Dzieląc 3000 przez 240, otrzymujemy 12,5, co oznacza, że urządzenie przeszło 12 pełnych kontroli i zbliża się do 13. W takim przypadku musimy obliczyć resztę z tego dzielenia: 3000 - (12 * 240) = 3000 - 2880 = 120. Oznacza to, że maksymalnie 120 roboczogodzin może upłynąć przed następną kontrolą. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy polega na tym, że regularna kontrola urządzeń jest kluczowa dla utrzymania ich sprawności i unikania kosztownych awarii. Właściwe monitorowanie roboczogodzin urządzenia pozwala na efektywne planowanie konserwacji, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu flotą maszyn.

Pytanie 22

Firma zajmuje się wynajmem sprzętu technicznego, który poprawia transport wewnętrzny. Koszt wynajmu jednego urządzenia wynosi 250,00 zł netto za dobę. Usługi są objęte 23% stawką VAT. Oblicz wartość brutto wynajmu 4 urządzeń technicznych na 3 dni dla stałego klienta, który ma przyznany rabat w wysokości 5%

A. 1 168,50 zł

B. 3 505,50 zł

C. 3 540,00 zł

D. 2 873,00 zł

Aby obliczyć wartość brutto wynajmu 4 środków technicznych na 3 dni, należy najpierw ustalić koszt wynajmu bez podatku VAT. Koszt wynajmu jednego urządzenia wynosi 250,00 zł netto, więc dla 4 urządzeń przez 3 dni będzie to 250,00 zł * 4 * 3 = 3 000,00 zł. Następnie należy uwzględnić rabat w wysokości 5%. Rabat ten wynosi 3 000,00 zł * 0,05 = 150,00 zł, co daje nam nową kwotę wynajmu netto: 3 000,00 zł - 150,00 zł = 2 850,00 zł. Teraz możemy obliczyć VAT, który wynosi 23% tej kwoty: 2 850,00 zł * 0,23 = 655,50 zł. Ostateczna wartość brutto wynajmu wynosi zatem 2 850,00 zł + 655,50 zł = 3 505,50 zł. Takie obliczenia są standardową praktyką w branży wynajmu, gdzie często stosuje się rabaty dla stałych klientów.

Pytanie 23

Elementy infrastruktury liniowej w transporcie kolejowym to

A. stacje kolejowe

B. sieci trakcyjne

C. bocznice kolejowe

D. terminale przeładunkowe

Sieci trakcyjne są kluczowym elementem infrastruktury liniowej w transporcie szynowym, ponieważ to dzięki nim możliwe jest zasilanie pojazdów szynowych energią elektryczną. Sieci te składają się z różnorodnych elementów, takich jak przewody jezdne, słupy trakcyjne oraz urządzenia zabezpieczające, które zapewniają odpowiednią jakość i ciągłość zasilania. Przykładowo, w Europie, sieci trakcyjne są projektowane zgodnie z normami UIC oraz EN, co gwarantuje ich interoperacyjność w międzynarodowym transporcie kolejowym. W praktyce, poprawna instalacja oraz serwisowanie sieci trakcyjnych ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa i efektywności operacji kolejowych. Dzięki nowoczesnym technologiom, takim jak monitorowanie stanu sieci w czasie rzeczywistym i automatyzacja, możliwe jest znaczne zwiększenie niezawodności i wydajności systemów transportu szynowego, co przekłada się na lepszą obsługę pasażerów oraz przewozów towarowych.

Pytanie 24

Firma transportowa wystawiła rachunek na 615,00 zł brutto za przewóz 20 ton ładunku na dystansie 100 kilometrów. Usługa ta podlega 23% stawce VAT. Jaka jest cena jednostkowa netto za jeden tonokilometr?

A. 0,25 zł

B. 5,00 zł

C. 25,00 zł

D. 500,00 zł

Podczas analizy niepoprawnych odpowiedzi warto zwrócić uwagę na podstawowe błędy w podejściu do obliczeń. Niektórzy mogą myśleć, że cena jednostkowa netto za tonokilometr to bezpośrednie przeliczenie kwoty brutto lub niewłaściwie obliczona wartość netto. Takie podejście jest mylne, ponieważ ignoruje wpływ stawki VAT na całkowitą wartość faktury. VAT jest podatkiem, który nie stanowi kosztu dla przedsiębiorstwa transportowego, lecz jest jedynie pozycją do odliczenia. Dlatego ważne jest, aby najpierw obliczyć wartość netto, co jest podstawą do dalszych kalkulacji. Innym częstym błędem jest niewłaściwe obliczenie całkowitej liczby tonokilometrów. Niektórzy mogą zignorować masę ładunku lub odległość, co prowadzi do błędnych wyników. Zastosowanie wzorów i zasad matematycznych, takich jak te używane w rachunkowości czy logistyce, jest kluczowe w takich obliczeniach. Prawidłowe zrozumienie tych zasad pozwoli na precyzyjne kalkulacje, które są niezbędne w działalności transportowej i wpływają na podejmowanie decyzji finansowych oraz strategii cenowej.

Pytanie 25

Sprzedawca ma obowiązek udostępnić towar kupującemu w miejscu wydania, nie ponosząc dodatkowych kosztów, zgodnie z formułą

A. CFR

B. EXW

C. DDU

D. FCA

Formuła EXW (Ex Works) oznacza, że sprzedający zaspokaja swoje obowiązki poprzez udostępnienie towaru kupującemu w swoim zakładzie lub w innym wskazanym miejscu (np. magazynie). To oznacza, że kupujący ponosi wszystkie koszty i ryzyko związane z transportem towaru od momentu, gdy sprzedający postawi towar do dyspozycji. Przykładem zastosowania EXW może być sytuacja, w której producent maszyn wystawia swoje produkty na sprzedaż, a kupujący odpowiada za zorganizowanie transportu do swojej fabryki. Warto zauważyć, że w przypadku EXW sprzedający nie jest zobowiązany do załatwienia formalności celnych ani do przewozu towaru, co czyni tę formułę korzystną dla sprzedawców, ale wymaga od kupujących dobrej znajomości logistyki i przepisów celnych. EXW jest często używane w międzynarodowych transakcjach handlowych, ponieważ jasno definiuje odpowiedzialność stron, co jest zgodne z dobrymi praktykami branżowymi. Zrozumienie tej formuły jest kluczowe, aby uniknąć nieporozumień i błędów w procesie zakupowym.

Pytanie 26

Zleceniodawca wskazał 12 kryteriów, które powinny być zrealizowane przy transporcie ładunku. Firma transportowa, która podjęła się realizacji zlecenia, nie spełniła 3 z tych kryteriów. W jakim procencie wymagania postawione przez klienta zostały zrealizowane?

A. 125%

B. 175%

C. 25%

D. 75%

Aby obliczyć procent spełnionych wymagań, należy zastosować wzór: (liczba spełnionych wymagań / całkowita liczba wymagań) × 100%. W tym przypadku, nadawca określił 12 wymagań, a przedsiębiorstwo transportowe nie dotrzymało 3 z nich, co oznacza, że spełniono 9 wymagań. Wstawiając wartości do wzoru: (9 / 12) × 100% = 75%. Oznacza to, że 75% wymagań zostało spełnionych. Praktycznie, w branży transportowej oraz logistyce, spełnienie wymagań klienta jest kluczowe dla utrzymania dobrych relacji oraz reputacji firmy. Niekiedy może to wpływać na wyniki finansowe przedsiębiorstwa, dlatego też regularne monitorowanie i ocenianie realizacji zleceń w zgodzie z wymaganiami klientów jest jednym z elementów zarządzania jakością. Organizacje transportowe powinny wdrażać procedury mające na celu ciągłe doskonalenie procesów, aby zminimalizować ryzyko niedotrzymania wymagań, co zazwyczaj skutkuje niezadowoleniem klientów.

Pytanie 27

Dokument potwierdzający przybycie statku trampowego do miejsca załadunku lub wyładunku oraz jego zdolność do przeprowadzenia operacji przeładunkowych to

A. kwit sternika

B. umowa czarterowa

C. manifest ładunkowy

D. nota gotowości

Kwit sternika jest dokumentem, który dotyczy zarządzania statkiem i jego operacjami, ale nie jest dokumentem, który potwierdza gotowość statku do przeładunku. Jest to raczej potwierdzenie dla armatorów, że sternik jest odpowiedzialny za statek i jego ładunek. W przeciwieństwie do noty gotowości, kwit sternika nie zawiera informacji dotyczących statusu operacyjnego statku w porcie. Manifest ładunkowy, z kolei, to dokument zawierający szczegółowy wykaz ładunku na pokładzie statku, ale również nie stwierdza gotowości do przeładunku. Jest to ważny dokument w kontekście celników i służb kontrolnych, ale nie ma bezpośredniego związku z operacyjną gotowością statku. Umowa czarterowa to z kolei umowa między armatorami a czarterującymi, która reguluje warunki najmu statku. Mimo że jest istotna w kontekście działalności transportowej, nie ma ona zastosowania w kontekście potwierdzenia statusu gotowości statku do załadunku lub wyładunku. Powszechne błędne myślenie polega na utożsamianiu różnych typów dokumentów z rolą, jaką pełnią w procesie logistycznym, co może prowadzić do nieporozumień i opóźnień w operacjach morskich.

Pytanie 28

Przepisy dotyczące czasu pracy kierowców precyzują

A. minimalne długości przerw i odpoczynków kierowcy oraz minimalne długości jazdy bez przerwy

B. maksymalne długości przerw i odpoczynków kierowcy oraz maksymalne długości jazdy bez przerwy

C. minimalne długości przerw i odpoczynków kierowcy oraz maksymalne długości jazdy bez przerwy

D. maksymalne długości przerw i odpoczynków kierowcy oraz minimalne długości jazdy bez przerwy

Odpowiedź wskazująca na minimalne wymiary przerw i odpoczynków kierowcy oraz maksymalne wymiary nieprzerwanej jazdy jest prawidłowa, ponieważ przepisy regulujące czas pracy kierowców, w tym rozporządzenia Unii Europejskiej, nakładają wymogi dotyczące minimalnych okresów odpoczynku i maksymalnych czasów jazdy. Przykładowo, kierowca musi mieć co najmniej 11 godzin odpoczynku dziennie, co można skrócić do 9 godzin nie więcej niż dwa razy w tygodniu. Jednocześnie maksymalny czas jazdy bez przerwy nie może przekraczać 4,5 godziny, po czym konieczne jest zrobienie przerwy, która wynosi co najmniej 45 minut. Przepisy te mają na celu nie tylko zwiększenie bezpieczeństwa na drodze, ale także dbałość o zdrowie i dobre samopoczucie kierowców. Dobre praktyki wskazują, że przestrzeganie tych zasad pozwala na redukcję wypadków i zmniejsza ryzyko wypalenia zawodowego wśród kierowców. Znajomość przepisów jest kluczowa dla każdego profesjonalnego kierowcy oraz operatora transportowego, aby zapewnić zgodność z normami prawnymi.

Pytanie 29

Oblicz wskaźnik zajęcia przestrzeni ładunkowej naczepy, jeśli pojemność tego pojazdu wynosi 160 m³, a objętość właściwa ładunku to 80 m³?

A. 0,8

B. 0,4

C. 0,5

D. 2,0

Współczynnik wypełnienia przestrzeni ładunkowej naczepy jest kluczowym wskaźnikiem efektywności transportu. W przypadku, gdy błędnie obliczymy ten współczynnik, może to prowadzić do zrozumienia nieoptymalnego wykorzystania przestrzeni ładunkowej. Odpowiedzi takie jak 0,8 czy 2,0 sugerują mniejsze zrozumienie koncepcji pojemności w kontekście objętości ładunku. Warto zauważyć, że współczynnik 0,8 oznaczałby, że naczepa jest całkowicie wypełniona do 80%, co jest technicznie niemożliwe w kontekście podanych danych. Z kolei współczynnik 2,0 wskazywałby na nadmiar objętości ładunku w porównaniu do pojemności naczepy, co jest również nieosiągalne. Prawidłowe podejście polega na zrozumieniu, że pojemność pojazdu jest ograniczona, a obliczenia muszą być oparte na rzeczywistych danych. Często popełniane błędy w obliczeniach wynikają z niewłaściwego zrozumienia stosunku objętości ładunku do pojemności pojazdu. W praktyce, dążenie do pełnego wykorzystania przestrzeni ładunkowej powinno być równoważone z innymi czynnikami, takimi jak bezpieczeństwo i regulacje prawne, które mogą limitować maksymalne obciążenie naczepy.

Pytanie 30

W pojeździe o maksymalnej dopuszczalnej masie (mdm) 18 t znajduje się 20 paletowych jednostek ładunkowych (pjł) o wadze 499,5 kg/pjł. Jak obliczyć stopień wykorzystania ładowności tego pojazdu, jeśli jego masa własna wynosi 6 900 kg?

A. 40%

B. 56%

C. 69%

D. 90%

Aby obliczyć stopień wykorzystania ładowności pojazdu, należy najpierw ustalić całkowitą masę ładunku, a następnie porównać ją z ładownością pojazdu. W tym przypadku masa pojedynczej paletowej jednostki ładunkowej wynosi 499,5 kg, a transportowanych jest 20 takich jednostek. Całkowita masa ładunku wynosi więc 20 * 499,5 kg = 9 990 kg. Następnie obliczamy ładowność pojazdu, odejmując masę własną pojazdu, która wynosi 6 900 kg, od jego dopuszczalnej masy całkowitej (dmc), czyli 18 000 kg. ładowność pojazdu wynosi więc 18 000 kg - 6 900 kg = 11 100 kg. Teraz, aby obliczyć stopień wykorzystania ładowności, dzielimy masę ładunku (9 990 kg) przez ładowność (11 100 kg) i mnożymy przez 100%. Wyliczenie wygląda następująco: (9 990 kg / 11 100 kg) * 100% = 89,99%, co zaokrąglając daje nam 90%. Taki sposób określania stopnia wykorzystania ładowności jest standardem w branży transportowej, pozwala na efektywne planowanie operacji logistycznych oraz optymalne zarządzanie zasobami.

Pytanie 31

Która norma określa międzynarodowy transport materiałów niebezpiecznych koleją?

A. CIM

B. ATP

C. RID

D. ADR

RID, czyli Regulamin międzynarodowego transportu kolejowego materiałów niebezpiecznych, jest kluczowym dokumentem regulującym przewozy tych substancji koleją w krajach członkowskich. Jego celem jest zapewnienie bezpieczeństwa transportu, minimalizowanie ryzyka wypadków oraz ochrony zdrowia ludzi i środowiska. RID określa m.in. klasyfikację materiałów niebezpiecznych, sposoby ich pakowania, a także zasady oznakowania i dokumentacji transportowej. Przykładem zastosowania RID w praktyce jest transport chemikaliów, gdzie odpowiednie klasyfikacje i procedury pakowania muszą być ściśle przestrzegane, by uniknąć wycieków czy eksplozji. Dodatkowo, RID jest zgodny z innymi międzynarodowymi regulacjami, co ułatwia współpracę między krajami. Ważne jest, aby osoby zajmujące się organizacją transportu kolejowego materiałów niebezpiecznych były dobrze zaznajomione z RID, by skutecznie wdrażać jego zasady.

Pytanie 32

Oblicz, ile ton ładunku znajduje się w pojeździe o masie własnej 4 t, jeśli maksymalna masa całkowita wynosi 26 t, a wskaźnik wykorzystania ładowności to 1?

A. 4 t

B. 30 t

C. 26 t

D. 22 t

Poprawna odpowiedź to 22 t, ponieważ aby obliczyć ładunek umieszczony w pojeździe, należy odjąć masę własną pojazdu od dopuszczalnej masy całkowitej. Dopuszczalna masa całkowita wynosi 26 t, a masa własna pojazdu to 4 t. Zatem ładunek można obliczyć w ten sposób: 26 t - 4 t = 22 t. W praktyce, znajomość obliczeń związanych z ładownością pojazdów jest kluczowa dla operatorów transportowych, którzy muszą zachować zgodność z normami bezpieczeństwa i efektywności transportu. W branży transportu drogowego, utrzymanie odpowiednich wskaźników wykorzystania ładowności jest kluczowe, aby uniknąć problemów prawnych i zwiększyć rentowność operacji. Dopuszczalne masy całkowite różnią się w zależności od klasy pojazdu, co jest regulowane przepisami prawa, dlatego ważne jest, aby transportować ładunki zgodnie z ustaleniami, a także prowadzić odpowiednią dokumentację potwierdzającą ładowność pojazdu. Warto również pamiętać, że nadmierny ładunek może prowadzić do zwiększonego zużycia paliwa oraz uszkodzenia pojazdu, co podkreśla znaczenie prawidłowego obliczania ładunków.

Pytanie 33

Jakie oznaczenie służy do identyfikacji jednostek logistycznych zgodnie z normami GS1?

A. SSCC (Serial Shipping Container Code)

B. GLN (Global Location Number)

C. GTIN (Global Trade Item Number)

D. GCN (Global Coupon Number)

GCN, GLN oraz GTIN to kody, które pełnią różne funkcje w systemie identyfikacji towarów, jednak nie są one przeznaczone do oznaczania jednostek logistycznych w taki sposób, jak SSCC. Global Coupon Number (GCN) to identyfikator używany głównie do oznaczania kuponów rabatowych, co sprawia, że jego zastosowanie jest ograniczone do specyficznych kampanii marketingowych i promocji, a nie do zarządzania jednostkami logistycznymi w łańcuchu dostaw. Global Location Number (GLN) z kolei służy do identyfikacji lokalizacji, takich jak magazyny, punkty sprzedaży czy biura, a jego rola jest bardziej związana z lokalizacją niż z bezpośrednim zarządzaniem przesyłkami. Global Trade Item Number (GTIN) to system identyfikacji towarów, który pozwala na oznaczenie produktów handlowych, ale nie odnosi się bezpośrednio do kontenerów czy palet. Użytkownicy mogą mylić te kody, nie dostrzegając ich specyficznych zastosowań. Kluczową różnicą między SSCC a wymienionymi kodami jest to, że SSCC koncentruje się na jednostkach logistycznych i ich transportowaniu, co jest niezbędne dla efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw. Dlatego ważne jest zrozumienie, że każdy z tych kodów ma swoje zastosowanie, jednak tylko SSCC jest właściwym wyborem do identyfikacji jednostek logistycznych.

Pytanie 34

Pierwsza kopia międzynarodowego listu przewozowego drogowego jest przeznaczona dla

A. nadawcy

B. odbiorcy towaru

C. urzędu celnego

D. przewoźnika

Niepoprawny wybór odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia roli, jaką odgrywają poszczególne podmioty w procesie przewozu. Przewoźnik, choć kluczowy w realizacji transportu, nie jest bezpośrednim odbiorcą oryginału listu przewozowego. Otrzymuje on kopię dokumentu, co jest zgodne z dobrą praktyką, jednak nie jest to oryginał. Odbiorca towaru z kolei, mimo że ma prawo do informacji o transporcie, również nie dostaje oryginału listu przewozowego, który jest właściwie dokumentem związanym z nadawcą. Urząd celny z kolei wymaga dokumentacji związanej z transportem, jednak jego rola koncentruje się na kontroli towarów w kontekście przepisów celnych, a nie na otrzymywaniu oryginału listu przewozowego. Niezrozumienie tych ról może prowadzić do błędnych założeń o tym, kto powinien otrzymać oryginał dokumentu, co może z kolei wpłynąć na efektywność procesów logistycznych i ewentualne problemy w zakresie zgodności z przepisami. Współpraca pomiędzy nadawcą, przewoźnikiem, odbiorcą a urzędami celnymi jest kluczowa dla sprawnego transportu towarów oraz minimalizowania ryzyka związanych z błędami dokumentacyjnymi.

Pytanie 35

Rewizje wózka widłowego oraz jego serwisowanie powinny być rejestrowane

A. w dokumentacji techniczno-ruchowej

B. w dzienniku konserwacji wózka widłowego

C. w certyfikacie pochodzenia pojazdu

D. w książce eksploatacji wózka widłowego

Odnotowywanie przeglądów i napraw w certyfikacie pochodzenia pojazdu jest koncepcją błędną, ponieważ ten dokument ma na celu potwierdzenie legalności i historii pochodzenia danego pojazdu, a nie jego stanu eksploatacyjnego. Certyfikat ten jest istotny przy rejestracji pojazdów, ale nie zawiera szczegółowych informacji o serwisie czy konserwacji, co czyni go niewłaściwym narzędziem do monitorowania stanu technicznego wózka widłowego. Z kolei dokumentacja techniczno-ruchowa, choć istotna, również nie jest miejscem odpowiednim do zapisywania szczegółowych działań konserwacyjnych i naprawczych. Jej głównym celem jest dostarczenie ogólnych informacji o charakterystyce technicznej wózka oraz jego przeznaczeniu. Umieszczenie szczegółów dotyczących przeglądów w takiej dokumentacji mogłoby prowadzić do nieczytelności i utrudnień w śledzeniu historii konserwacyjnej. Książka eksploatacji natomiast może zawierać informacje o używaniu wózka, ale również nie jest dedykowanym miejscem na szczegółowe zapisy dotyczące przeglądów i napraw, co może skutkować brakiem pełnej dokumentacji dotyczącej stanu technicznego wózka. Często błędem popełnianym przez użytkowników jest mylenie tych dokumentów i niezdolność do zrozumienia, że każdy z nich ma swoją specyfikę i cel. Właściwe podejście do konserwacji wózka widłowego powinno skupiać się na prowadzeniu dokładnego dziennika konserwacji, który pomoże w utrzymaniu sprzętu w optymalnym stanie i zapewni bezpieczeństwo w miejscu pracy.

Pytanie 36

Firma wystawiła rachunek za wynajem 3 owijarek na kwotę 2 583,00 zł brutto. Usługa ta podlega 23% stawce VAT. Oblicz wartość jednostkową netto za wynajem jednej owijarki?

A. 650,00 zł

B. 700,00 zł

C. 2 100,00 zł

D. 500,00 zł

Aby policzyć cenę jednostkową netto za wynajęcie owijarki, musimy najpierw znaleźć wartość netto całej faktury. Ta faktura ma 2 583,00 zł brutto, a to oznacza, że zawiera 23% VAT. Żeby to przeliczyć na netto, używamy wzoru: Kwota Netto = Kwota Brutto / (1 + Stawka VAT). Czyli: 2 583,00 zł / 1,23 daje nam 2 100,00 zł netto. Teraz, żeby obliczyć cenę jednostkową netto za wynajem jednej owijarki, dzielimy kwotę netto przez liczbę wynajmowanych owijarek: 2 100,00 zł / 3 = 700,00 zł. Takie obliczenia są zgodne z tym, co powinno się robić w finansach i rachunkowości. Warto, żebyś stosował takie metody w praktyce, bo dzięki temu lepiej określisz koszty wynajmu i dobrze udokumentujesz transakcje. Fajnie jest dbać o poprawne wyliczenia, bo to pomoże unikać błędów finansowych i lepiej przedstawiać dane w raportach.

Pytanie 37

W sytuacji, gdy odpowiedzialność za transport na głównym etapie przewozu przypada kupującemu, powinna być użyta formuła INCOTERMS 2010?

A. EXW

B. DAT

C. DAP

D. DDP

Odpowiedź EXW (Ex Works) jest rzeczywiście prawidłowa. W tej formule to kupujący ma na sobie odpowiedzialność za transport głównej części przewozu. Sprzedający dostarcza towar do wskazanego miejsca, ale za zorganizowanie transportu ani pokrycie kosztów nie odpowiada. To rozwiązanie często stosuje się w handlu międzynarodowym, zwłaszcza gdy kupujący ma lepsze warunki do ogarnięcia transportu lub potrafi znaleźć tańszych przewoźników. Na przykład, jeśli firma sprzedająca maszyny budowlane zdecyduje się, że odbiór będzie w ich zakładzie, to kupujący musi sam ogarnąć transport. Często to się opłaca, gdyż można wykorzystać swój sprzęt i znajomości. Używanie tej formuły wymaga, żeby obie strony rozumiały swoje obowiązki i zasady sprzedaży, co jest mega ważne, żeby być zgodnym z międzynarodowymi standardami handlowymi jak INCOTERMS 2010.

Pytanie 38

Jaki jest współczynnik wykorzystania objętościowe pojazdu o pojemności 100 m³, w którym załadowano 50 skrzyniopalet o wymiarach 1200 x 1000 x 1500 mm?

A. 0,80

B. 0,90

C. 1,00

D. 0,70

Współczynnik wypełnienia objętościowego pojazdu oblicza się bardzo prosto. Bierzemy objętość załadunku i dzielimy ją przez objętość przestrzeni ładunkowej. W tym przypadku mamy pojazd o pojemności 100 m³, a 50 skrzyniopalet, które mają wymiary 1200 mm x 1000 mm x 1500 mm, daje nam całkowitą objętość 90 m³. Jak to policzyłem? Po prostu: 50 skrzyniopalet podzielone przez 1,2 m * 1,0 m * 1,5 m daje 90 m³. Zatem współczynnik wypełnienia obliczamy jako 90 m³ podzielone przez 100 m³, co wychodzi 0,90. Taki wynik to naprawdę dobry znak, bo pokazuje, że przestrzeń ładunkowa jest wykorzystywana efektywnie. To ważne w logistyce, bo pozwala zredukować koszty transportu i lepiej zorganizować przestrzeń w magazynach. Przy planowaniu załadunku ta wiedza może naprawdę się przydać, a skuteczna organizacja przekłada się na większą wydajność. W branży transportowej zawsze staramy się maksymalizować ten współczynnik, bo ma to wpływ na zyski i ogólną efektywność operacyjną.

Pytanie 39

Przedsiębiorca złożył wniosek do Głównego Inspektora Transportu Drogowego o wydanie świadectwa zatrudnionemu kierowcy, niebędącemu obywatelem państwa UE. W drodze decyzji administracyjnej wydano świadectwo kierowcy ważne od 15.06.2020 r. Na podstawie fragmentu ustawy ustal, do kiedy będzie ważne świadectwo, jeżeli zostało wystawione na możliwie maksymalny okres czasu?

Fragment ustawy o transporcie drogowym
Rozdział 4a Świadectwo kierowcy
Art. 32a. Do kierowcy niebędącego obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej, zatrudnionego przez przedsiębiorcę mającego siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wykonującego międzynarodowy transport drogowy rzeczy, stosuje się przepisy Unii Europejskiej dotyczące świadectwa kierowcy.
Art. 32b. 1. Główny Inspektor Transportu Drogowego, w drodze decyzji administracyjnej, wydaje, odmawia wydania, zmienia albo cofa świadectwo kierowcy.
2. Świadectwo kierowcy wydaje się na wniosek przedsiębiorcy, posiadającego licencję wspólnotową, złożony na piśmie lub w postaci dokumentu elektronicznego.
3. Świadectwo kierowcy wraz z wypisem ze świadectwa kierowcy wydaje się przedsiębiorcy na okres do 5 lat.

A. Do 15.06.2024 r.

B. Do 31.12.2025 r.

C. Do 31.12.2024 r.

D. Do 15.06.2025 r.

Odpowiedź "Do 15.06.2025 r." jest poprawna, ponieważ zgodnie z art. 32b ust. 3 ustawy o transporcie drogowym, świadectwo kierowcy wydawane jest na maksymalny okres 5 lat. W przypadku, gdy świadectwo zostało wydane na początku jego ważności, czyli 15.06.2020 r., dodając 5 lat do tej daty otrzymujemy datę 15.06.2025 r., co oznacza, że świadectwo będzie ważne do tego dnia. W praktyce oznacza to, że kierowca może legalnie wykonywać swoje obowiązki w zakresie transportu drogowego przez cały okres ważności tego dokumentu, co jest kluczowe dla zapewnienia ciągłości pracy w branży. Warto zauważyć, że posiadanie aktualnego świadectwa jest istotnym elementem weryfikacji uprawnień zawodowych kierowców, co zabezpiecza zarówno pracodawców, jak i klientów przed niewłaściwym wykonywaniem transportu. Dodatkowo, znajomość przepisów prawnych związanych z zatrudnieniem kierowców jest istotna dla przedsiębiorców w celu zapewnienia zgodności z regulacjami i uniknięcia potencjalnych sankcji.

Pytanie 40

Z danych przedstawionych w tabeli wynika, że koszt transportu przypadający na jeden kilometr w roku 2020 r. w stosunku do 2019 r.

Zestawienie danych przedsiębiorstwa transportowego
Wyszczególnienie	Uzyskany wynik
Wyszczególnienie	2019 r.	2020 r.
Koszty transportu [zł]	765 000,00	821 600,00
Liczba przejechanych kilometrów [km]	450 000	520 000

A. wzrósł o 0,12 zł

B. wzrósł o 1,58 zł

C. zmniejszył się o 1,58 zł

D. zmniejszył się o 0,12 zł

Istnieje wiele pułapek w analizie kosztów transportu, które mogą prowadzić do mylnych wniosków. Na przykład, odpowiedzi wskazujące na wzrost kosztu transportu o 1,58 zł lub 0,12 zł nie biorą pod uwagę rzeczywistych danych przedstawionych w tabeli. Wzrost kosztów może być mylnie interpretowany, gdy analizujemy dane bez kontekstu, ignorując fakt, że w roku 2020 koszt wyniósł 1,58 zł, co jest niższe od 1,70 zł w roku 2019. Tego rodzaju błędy mogą wynikać z nieprawidłowego czytania tabeli lub niewłaściwego rozumienia jednostek miary. Istotne jest, aby zrozumieć, że porównując wartości, należy zawsze zwracać uwagę na ich źródła oraz kontekst, w którym zostały przedstawione. Również, mylenie wzrostu z spadkiem jest klasycznym błędem poznawczym, który może występować w analizach danych. W kontekście biznesowym i finansowym, takie pomyłki mogą prowadzić do nieefektywnych decyzji, z których wynikać będą straty finansowe i utrata konkurencyjności. Dlatego ważne jest, aby przy ocenie danych kosztowych zawsze mieć na uwadze dokładność i precyzyjność w interpretacji informacji. W praktyce, wspieranie decyzji opartych na solidnych danych jest kluczowe dla długoterminowego sukcesu każdej organizacji związanej z transportem.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej