Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik logistyk
Kwalifikacja: SPL.04 - Organizacja transportu
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 10:03
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 10:09

Egzamin niezdany

Wynik: 14/40 punktów (35,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Do elementów infrastruktury liniowej w transporcie lotniczym zalicza się

A. pasy lądowania

B. porty lotnicze

C. szlaki powietrzne

D. terminali CARGO

W kontekście infrastruktury liniowej transportu lotniczego lotniska, lądowiska oraz terminale CARGO pełnią różne funkcje, jednak nie są one klasyfikowane jako drogi lotnicze. Lotniska to kompleksy, które obejmują pasy startowe, terminale oraz inne obiekty, ale same w sobie nie są drogami lotniczymi. Lądowiska, które mogą być używane w operacjach lotniczych, również nie stanowią linii transportowej, ponieważ są to lokalne miejsca lądowania, które mogą nie mieć ustalonych tras oraz reguł, które obowiązują na drogach lotniczych. Terminale CARGO są istotne dla transportu towarów, jednak nie są to miejsca, gdzie odbywają się ruchy powietrzne, a raczej centra logistyczne zintegrowane z lotniskami. Typowym błędem przy klasyfikacji infrastruktury transportu lotniczego jest mylenie funkcji i celów poszczególnych obiektów oraz nie zrozumienie, że drogi lotnicze to konkretne szlaki powietrzne, które są kluczowe dla organizacji ruchu lotniczego. Zrozumienie różnic pomiędzy tymi elementami jest podstawą do skutecznego planowania i zarządzania transportem lotniczym.

Pytanie 2

Transport wewnętrzny zasobów w obrębie jednego przedsiębiorstwa określa się mianem transportu

A. bezpośrednim

B. bliskim

C. dalekim

D. zewnętrznym

Transport bliski to proces przemieszczania zapasów w obrębie jednego przedsiębiorstwa, który ma na celu optymalizację kosztów i czasu dostawy. W praktyce odnosi się to do transportu wewnętrznego, gdzie towary są przewożone pomiędzy różnymi sekcjami, magazynami lub liniami produkcyjnymi. Na przykład, w dużych zakładach produkcyjnych, surowce mogą być transportowane z magazynu do hali produkcyjnej za pomocą wózków widłowych lub przenośników taśmowych. Użycie transportu bliskiego jest kluczowe dla efektywności operacyjnej, ponieważ pozwala na szybkie reagowanie na zmieniające się potrzeby produkcyjne oraz minimalizację przestojów. W zgodności z najlepszymi praktykami branżowymi, przedsiębiorstwa powinny stosować systemy zarządzania magazynem (WMS), które wspierają organizację i monitorowanie procesów transportu wewnętrznego, co prowadzi do zwiększenia wydajności oraz redukcji kosztów operacyjnych.

Pytanie 3

Jak nazywa się pojazdy transportowe o ładowności mieszczącej się w przedziale od 4 do 12 ton?

A. Wysokotonażowe

B. Niskotonażowe

C. Średniotonażowe

D. Dostawcze

Średniotonażowe środki transportu samochodowego to pojazdy o ładowności od 4 do 12 ton, które są używane w różnych branżach, takich jak logistyka, budownictwo czy dostawy towarów. W praktyce, samochody te są wykorzystywane do transportu towarów, które są zbyt ciężkie lub zbyt duże, aby można je było przewieźć standardowymi samochodami osobowymi. Przykładem mogą być furgony dostawcze, które przewożą materiały budowlane, meble czy sprzęt elektroniczny. Zgodnie z regulacjami prawnymi i standardami branżowymi, pojazdy te muszą spełniać określone normy bezpieczeństwa oraz emisji spalin. Warto zwrócić uwagę, że klasa średniotonażowa jest często preferowana w miejskich i podmiejskich obszarach, gdzie manewrowanie dużymi ciężarówkami jest trudne. Wybór pojazdu o odpowiedniej ładowności jest kluczowy dla efektywności transportu oraz optymalizacji kosztów operacyjnych. W kontekście ubezpieczeń i przepisów ruchu drogowego, posiadanie klasyfikacji średniotonażowej również wpływa na stawki ubezpieczeniowe oraz wymagania dotyczące uprawnień kierowców.

Pytanie 4

Działania takie jak przepakowywanie, sortowanie oraz segregacja w portach morskich, rzecznej, lotniczej, a także w punktach odprawy celnej oraz magazynach celnych są klasyfikowane jako czynności spedycyjne?

A. wykonawczych realizowanych przed transportem

B. organizacyjnych mających miejsce przed przewozem

C. wykonawczych zachodzących w trakcie transportu

D. wykonawczych odbywających się po przewozie

Wybór odpowiedzi związanej z czynnościami spedycyjnymi występującymi przed przewozem lub po przewozie jest błędny, ponieważ nie odzwierciedla rzeczywistego przebiegu działań logistycznych. Czynności spedycyjne przed przewozem koncentrują się na przygotowaniach, takich jak pakowanie towarów, jednak nie obejmują one realizacji działań związanych z ich przepakowywaniem, sortowaniem czy segregacją, które muszą działać w synchronizacji z samym przewozem. Z kolei czynności po przewozie, takie jak rozładunek czy zwrot towarów, nie uwzględniają kluczowego etapu, jakim są operacje w trakcie transportu, które mają na celu zapewnienie, że towar dotrze do miejsca przeznaczenia w odpowiednim stanie. Typowym błędem w rozumieniu tego zagadnienia jest mylenie faz przygotowawczych z operacjami logistycznymi, które są nieodłącznym elementem transportu. Kluczowym aspektem jest zrozumienie, że podczas transportu towarów, szczegółowe zarządzanie ich przepływem oraz organizacja w portach i magazynach jest niezbędne dla efektywności całego procesu. Niezrozumienie tej dynamiki może prowadzić do opóźnień i zwiększonych kosztów, co jest sprzeczne z najlepszymi praktykami branżowymi, które skupiają się na maksymalizacji efektywności procesów logistycznych.

Pytanie 5

Firma transportowa średnio w skali miesiąca realizuje pracę przewozową na poziomie 882 000 tonokilometrów (tkm). W doborze środków transportu używa 7 pojazdów, których ładowność jest wykorzystywana przeciętnie w 70%. Jaką ilość pracy przewozowej w przeciągu miesiąca zrealizuje przedsiębiorstwo przy 7 pojazdach, na tych samych trasach, jeśli wykorzystanie ładowności wzrośnie do 80%?

A. 899 000 tkm

B. 1 008 000 tkm

C. 945 000 tkm

D. 1 071 000 tkm

Wiele osób popełnia błąd, przyjmując, że wzrost wykorzystania ładowności pojazdów nie wpływa proporcjonalnie na całkowitą wydajność pracy przewozowej. Na przykład, w przypadku odpowiedzi sugerujących wartości powyżej 1 008 000 tkm, często opierają się one na mylnych założeniach dotyczących liniowego związku między ładownością a wydajnością. Ważne jest zrozumienie, że podniesienie współczynnika wykorzystania ładowności z 70% do 80% nie oznacza, że zyskamy 10% więcej ładunków, ale raczej, że efektywnie wykorzystamy większą część dostępnej ładowności, co w tym przypadku przekłada się na konkretną wartość. Również należy pamiętać, że zmiany w wykorzystaniu ładowności mogą być ograniczone przez inne czynniki, takie jak dostępność towaru do transportu czy zmiany w popycie na usługi transportowe. Przy podejmowaniu decyzji o zwiększeniu wydajności operacyjnej, przedsiębiorstwa powinny skupić się na optymalizacji całego procesu logistycznego, w tym analizy tras, zarządzania czasem pracy kierowców czy też efektywności ładunków. Tylko kompleksowe podejście do zarządzania flotą transportową oraz ich ładownością może przynieść pożądane efekty w postaci wzrostu wydajności i przychodu.

Pytanie 6

Firma wynajęła 3 podnośniki na okres 5 dni. Oblicz całkowity koszt brutto wynajmu podnośników, jeśli cena netto wynajęcia jednego podnośnika na dobę wynosi 200,00 zł. Usługa wynajmu objęta jest 23% stawką VAT.

A. 1 230,00 zł

B. 3 000,00 zł

C. 3 690,00 zł

D. 1 000,00 zł

Aby obliczyć łączny koszt wynajęcia podnośników, najpierw należy ustalić całkowite koszty wynajęcia w ujęciu netto. Koszt wynajęcia jednego podnośnika na dzień wynosi 200,00 zł, a wynajmowanych jest 3 podnośniki przez 5 dni. Wzór na to obliczenie to: koszt jednego podnośnika na dzień x liczba podnośników x liczba dni. Zatem: 200,00 zł x 3 x 5 = 3 000,00 zł. To jest koszt netto. Następnie, aby obliczyć koszt brutto, należy dodać podatek VAT, który w Polsce wynosi 23%. Obliczenie kwoty VAT: 3 000,00 zł x 0,23 = 690,00 zł. Następnie dodajemy VAT do kosztu netto: 3 000,00 zł + 690,00 zł = 3 690,00 zł. W kontekście praktycznym, znajomość obliczania kosztów wynajmu oraz uwzględnianie podatków jest kluczowe dla efektywnego zarządzania budżetem w projektach budowlanych i przemysłowych. Umożliwia to precyzyjne planowanie wydatków oraz optymalizację kosztów związanych z wynajmem sprzętu.

Pytanie 7

Ile wagonów, które ważą 25 ton i mają dopuszczalną masę całkowitą 60 ton, należy wykorzystać do transportu 2 300 ton ładunku?

A. 39 wagonów

B. 66 wagonów

C. 27 wagonów

D. 92 wagony

Wybierając zbyt małą liczbę wagonów, można popełnić fundamentalny błąd w obliczeniach związanych z masą ładunku. Odpowiedzi takie jak 39, 92 czy 27 wagonów mogą wynikać z błędnych założeń dotyczących ładowności wagonów lub niepoprawnych obliczeń. Na przykład, odpowiedź 39 wagonów sugeruje, że ładowność jednego wagonu jest znacznie większa niż w rzeczywistości, co prowadzi do nieprawidłowego oszacowania potrzeb. Natomiast odpowiedź 92 wagonów, pomimo że przekracza ilość potrzebną, również nie jest właściwa, ponieważ wskazuje na nieefektywne wykorzystanie zasobów. Kolejnym błędem jest założenie, że można zaokrąglić w dół liczbę wagonów, co jest niezgodne z praktyką transportową, gdzie każda tona ładunku musi być przewieziona. W transporcie kolejowym kluczowe jest przestrzeganie norm dotyczących ładowności oraz maksymalnych mas. Należy zawsze brać pod uwagę całkowite obciążenie i dostosowywać liczbę wagonów do rzeczywistych potrzeb, co zapewnia nie tylko bezpieczeństwo, ale również efektywność operacyjną. Prawidłowe podejście do takich obliczeń nie tylko wspiera sprawną organizację transportu, ale również minimalizuje ryzyko opóźnień i dodatkowych kosztów związanych z niewystarczającą ilością wagonów.

Pytanie 8

Aby zrealizować transport ponadgabarytowy, konieczne jest uzyskanie

A. zezwolenia.

B. świadectwa.

C. licencji.

D. zezwolenia na przewóz.

Licencja, świadectwo oraz certyfikat jakości, mimo że mogą być ważnymi dokumentami w kontekście działalności transportowej, nie są wystarczające ani odpowiednie w przypadku przewozu ponadgabarytowego. Licencja transportowa jest dokumentem, który potwierdza zdolność przewoźnika do prowadzenia działalności transportowej, ale sama w sobie nie uprawnia do transportu ładunków przekraczających normy. Świadectwo, które często jest mylone z licencją, może dotyczyć różnych aspektów, takich jak stan techniczny pojazdów, ale nie odnosi się bezpośrednio do kwestii przewozu ponadgabarytowego. Certyfikat jakości, z kolei, odnosi się do standardów zarządzania jakością i może być istotny w kontekście obsługi klienta czy efektywności operacyjnej, lecz nie ma zastosowania w kwestiach prawnych związanych z transportem ładunków o dużych gabarytach. Typowym błędem myślowym jest mylenie tych dokumentów z zezwoleniem, które jest konkretnym wymogiem dla transportu ponadgabarytowego. Przewoźnicy często nie zdają sobie sprawy, że brak odpowiedniego zezwolenia może prowadzić do poważnych konsekwencji, takich jak mandaty czy nawet wstrzymanie przewozu, co podkreśla znaczenie znajomości przepisów i procedur w branży transportowej.

Pytanie 9

Transport towarów w wyspecjalizowanych naczepach, które są przewożone na adapterach kolejowych, określa się mianem systemu

A. na barana

B. bimodalnego

C. wagonów kieszeniowych

D. ruchomej drogi

Wybór odpowiedzi związanych z 'na barana', 'ruchomej drogi' oraz 'wagonów kieszeniowych' nie jest trafny i wynika z nieporozumienia dotyczącego terminologii transportowej. Termin 'na barana' odnosi się do archaicznej formy transportu, która nie ma zastosowania w nowoczesnej logistyce i transporcie towarowym, a więc jest nieodpowiedni w kontekście przewozu ładunków w dostosowanych naczepach. Odpowiedź o 'ruchomej drodze' sugeruje koncepcję, która nie oddaje rzeczywistego charakteru systemu bimodalnego; jest to termin, który nie ma uznania w branży transportowej i nie jest stosowany w praktyce. Z kolei 'wagonów kieszeniowych' odnosi się do specyficznych rodzajów wagonów kolejowych, które są wykorzystywane do przewozu ładunków w szczególnych warunkach, ale nie obejmują one całego systemu transportowego, który łączy różne metody przewozu, jak w przypadku systemu bimodalnego. Warto zrozumieć, że właściwe zrozumienie terminów i klasyfikacji w logistyce jest kluczowe dla efektywnego planowania transportu i wyboru odpowiednich metod przewozu, co jest niezbędne dla optymalizacji kosztów i czasu dostaw.

Pytanie 10

Jaką odległość pokona samochód poruszający się przez 3 godziny i 18 minut z prędkością średnią wynoszącą 70 km/h?

A. 231,0 km

B. 222,6 km

C. 198,0 km

D. 138,6 km

Wiele osób ma tendencję do pomijania kluczowego kroku, jakim jest przeliczenie minut na godziny, co prowadzi do błędnych wyników w obliczeniach. Na przykład, można by błędnie przyjąć, że 3 godziny i 18 minut to po prostu 3 godziny, co daje wynik 210 km (3 h × 70 km/h), co jest błędne. Inna pułapka to przyjęcie, że 18 minut można zignorować w kontekście obliczeń na dużą skalę, co jest mylnym podejściem. Zwykle w takich obliczeniach należy zawsze uwzględniać wszystkie jednostki czasu. Ponadto, niektórzy mogą błędnie przyjąć, że prędkość jazdy nie jest stała, co również wpływa na wynik. Obliczanie odległości przy zmiennej prędkości wymagałoby zastosowania bardziej zaawansowanych metod, takich jak całkowanie. Jednak w tym przypadku, gdzie prędkość jest stała, kluczową sprawą jest precyzyjne przeliczenie czasu na godziny. Brak wyczulenia na takie detale prowadzi do typowych błędów myślowych, które mogą zniekształcić wynik i prowadzić do nieodpowiednich decyzji, na przykład w logistyce lub planowaniu podróży.

Pytanie 11

Która z formuł handlowych Incoterms 2020 nakłada na sprzedającego obowiązek ubezpieczenia towaru podczas transportu w najszerszym zakresie ochrony, odpowiadającym warunkom ICC A?

A. EXW

B. CIP

C. DPU

D. FAS

Formuła CIP (Carriage and Insurance Paid to) w systemie Incoterms 2020 oznacza, że sprzedający musi zorganizować transport towaru i też ubezpieczyć ładunek na czas przewozu. Ubezpieczenie powinno być zgodne z najpełniejszym zakresem ochrony, czyli według warunków ICC A. To znaczy, że sprzedający ma obowiązek zapewnić ubezpieczenie obejmujące wszystkie ryzyka związane z transportem. To ważne, bo kupujący dzięki temu ma większe bezpieczeństwo finansowe. Dla przykładu, jeśli sprzedający wysyła drogą morską drogocenne maszyny do klienta w innym kraju, a maszyny się uszkodzą w trakcie transportu, to dzięki ubezpieczeniu w zakresie ICC A kupujący dostanie odszkodowanie. To trochę zmniejsza ryzyko finansowe. W branży CIP jest zalecane, gdy sprzedający ma kontrolę nad transportem i może wynegocjować korzystne warunki ubezpieczenia, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w handlu międzynarodowym.

Pytanie 12

Korzystając z zamieszczonego fragmentu rozporządzenia, ustal dopuszczalną całkowitą masę trójosiowego ciągnika siodłowego ciągnącego trójosiową naczepę z kontenerem 40-stopowym w transporcie kombinowanym.

Fragment Rozporządzenia ministra infrastruktury z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia
§ 3. 1. Dopuszczalna masa całkowita pojazdu nie może przekraczać:
1)	pojazdu silnikowego, z wyłączeniem naczepy, przyczepy z osią centralną i ciągnika siodłowego:
a)	dwuosiowego, z zastrzeżeniem lit. B - 16 t,
b)	dwuosiowego autobusu o zawieszeniu kół pneumatycznym lub równoważnym, o ile równoważność ta została wykazana przez producenta pojazdu - 18 t,
c)	trzyosiowego - 24 t,
d)	o liczbie osi większej niż trzy - 32 t,
e)	autobusu przegubowego - 28 t;
2)	pojazdu członowego lub zespołu złożonego z pojazdu silnikowego i przyczepy:
a)	o liczbie osi nie większej niż cztery - 32 t,
b)	o liczbie osi większej niż cztery, z zastrzeżeniem pkt 3 - 40 t;
3)	pojazdu członowego składającego się z trzyosiowego pojazdu silnikowego i trzyosiowej naczepy, przewożącego 40-stopowy kontener ISO w transporcie kombinowanym - 44 t.

A. 28 t

B. 44 t

C. 36 t

D. 40 t

Odpowiedzi 40 t, 36 t, 28 t oraz niepoprawne rozumienie dopuszczalnej masy całkowitej wynikają z typowych błędów myślowych dotyczących przepisów regulujących transport drogowy. Odpowiedź 40 t sugeruje, że masa całkowita pojazdu z naczepą z kontenerem byłaby znacznie niższa od rzeczywistej wartości, co nie uwzględnia wymogów związanych z transportem kombinowanym i norm określonych w przepisach prawa. W przypadku odpowiedzi 36 t, może to wynikać z nieporozumienia dotyczącego klasyfikacji pojazdów ciężarowych, gdzie często przyjmuje się błędne standardy, które nie odpowiadają rzeczywistym wymogom. Odpowiedź 28 t wskazuje na poważne niedoszacowanie masy całkowitej, co jest niedopuszczalne w kontekście transportu kontenerowego, gdzie sama naczepa oraz kontener mogą ważyć znacznie więcej. W praktyce, niedoszacowanie masy całkowitej może prowadzić do problemów podczas kontroli drogowej oraz w konsekwencji do kar finansowych, a także może stwarzać zagrożenie dla bezpieczeństwa na drodze. Dlatego ważne jest, aby dokładnie analizować i stosować się do norm prawnych oraz standardów branżowych, co pozwala na efektywne i bezpieczne prowadzenie operacji transportowych. Zrozumienie tych aspektów jest kluczowe dla każdego, kto uczestniczy w transporcie drogowym oraz logistyce.

Pytanie 13

Zgodnie z INCOTERMS 2010, zasada handlowa FOB jest stosowana w transakcjach handlowych realizowanych przy użyciu środków transportu

A. kolejowego i śródlądowego

B. drogowego

C. morskiego i lotniczego

D. morskiego

Formuła handlowa FOB (Free On Board) według INCOTERMS 2010 odnosi się do transakcji handlowych, w których dostawca jest odpowiedzialny za dostarczenie towarów na pokład statku w porcie załadunku. Oznacza to, że ryzyko i koszty przenoszone są na nabywcę w momencie, gdy towar przekroczy burtę statku. Zastosowanie tej formuły ma miejsce wyłącznie w transporcie morskim, co wynika z jej charakterystyki, w której kluczowym elementem jest dostarczenie towaru do portu załadunku. W praktyce, dla firm zajmujących się importem lub eksportem, wybór FOB może być korzystny, ponieważ pozwala na lepszą kontrolę nad kosztami transportu oraz ryzykiem. Współczesne firmy logistyczne często stosują FOB w celu optymalizacji procesów transportowych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi. Ponadto, ważne jest, aby wszystkie strony zaangażowane w transakcję miały jasne zrozumienie warunków FOB, aby uniknąć nieporozumień dotyczących odpowiedzialności za transport.

Pytanie 14

Czas potrzebny na podjęcie, przeniesienie i odstawienie jednego kontenera wynosi łącznie 3 minuty. Jak długo minimalnie będzie pracować suwnica podczas rozładunku 30 wagonów, w których znajduje się 40 kontenerów 40-stopowych oraz 40 kontenerów 20-stopowych?

A. 2 godziny

B. 4 godziny

C. 4 godziny 30 minut

D. 3 godziny 30 minut

Wielu osobom czasami się myli przy tych obliczeniach, co prowadzi do złych odpowiedzi. Na przykład, jeżeli ktoś poda 3 godziny 30 minut albo 4 godziny 30 minut, to pewnie wynika z błędnych obliczeń. Często ludzie zaniżają czas, zapominając o wszystkim, co trzeba zrobić przy kontenerach – to nie tylko podjęcie, ale też przeniesienie i odstawienie. Bywa też, że niektórzy źle szacują, ile tych kontenerów jest lub jak je podzielić i nie liczą wszystkiego razem. Ostatecznie, żeby dobrze zrobić te wyliczenia, wystarczy mnożyć kontenery przez czas operacji. W logistyce portowej ważne jest, by błędów było jak najmniej, bo to może wpływać na całą efektywność pracy. Przykłady tego, jak te obliczenia się przydają, można zobaczyć w planach rozładunku czy w tym, jak terminale są zaplanowane. Błędne oszacowania mogą prowadzić do opóźnień i wyższych kosztów.

Pytanie 15

Oblicz minimalną liczbę wagonów Sgs niezbędnych do przewozu 10 kontenerów 40′ o wymiarach 12,2 × 2,4 × 2,6 m (dł. × szer. × wys.) i 10 kontenerów 20′ o wymiarach 6,1 × 2,4 × 2,6 m (dł. × szer. × wys.).

Dane techniczne wagonu Sgs
długość [mm]	19 900
długość ładunkowa [mm]	18 600
wysokość [mm]	1 251
powierzchnia ładunkowa [m²]	51
masa własna [kg]	22 000
granica obciążenia [t]	58

A. 9 wagonów.

B. 10 wagonów.

C. 15 wagonów.

D. 8 wagonów.

Odpowiedzi 9, 15 i 8 wagonów są błędne ze względu na niewłaściwe rozumienie zasad transportu kontenerowego. Wybierając 9 wagonów, zakłada się, że możliwe jest załadowanie mniejszej liczby wagonów niż faktyczna liczba wymaganych dla kontenerów 40′, co jest niemożliwe. Każdy kontener 40′ wymaga osobnego wagonu, a ich łączna liczba wynosi 10. Z kolei odpowiedź na 15 wagonów sugeruje, że istnieje potrzeba posiadania dodatkowych wagonów, co nie jest uzasadnione w kontekście podanych wymiarów kontenerów i ich liczby. W transportach multimodalnych, gdzie często transportuje się kontenery różnej długości, kluczowe jest zrozumienie, że załadunek nie może być zrealizowany w sposób, który zagraża stabilności lub bezpieczeństwu przewożonego ładunku. Typowymi błędami myślowymi, które prowadzą do błędnych odpowiedzi, są niedoszacowanie przestrzeni potrzebnej na jeden kontener lub nieprawidłowe założenie o możliwości łączenia kontenerów o różnych rozmiarach na tych samych wagonach. W rzeczywistości każdy typ kontenera ma swoje określone wymagania dotyczące transportu, co czyni te odpowiedzi niewłaściwymi w praktyce.

Pytanie 16

Podczas organizacji transportu materiałów niebezpiecznych przy użyciu transportu drogowego, co należy uwzględnić?

A. o konieczności zaaranżowania realizacji usługi przez zespół składający się z dwóch osób

B. o wypełnieniu instrukcji pisemnej dla kierowcy, po dostarczeniu ładunku

C. o konieczności zgłoszenia przewozu do Inspekcji Transportu Drogowego

D. o poprawnym oznakowaniu pojazdu przy użyciu tablic i nalepki ADR

Prawidłowe oznakowanie pojazdu tablicami i nalepkami ADR (Umowy Europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych) jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa transportu materiałów niebezpiecznych. Oznakowanie to informuje zarówno innych uczestników ruchu drogowego, jak i służby ratunkowe o rodzaju przewożonych substancji, co jest niezbędne w przypadku awarii lub wypadku. Przykładowo, jeśli przewożony jest materiał wybuchowy, odpowiednia nalepka pozwala służbom ratunkowym podjąć odpowiednie działania i zachować środki ostrożności. Zgodnie z międzynarodowymi standardami, wszystkie pojazdy transportujące materiały niebezpieczne muszą być odpowiednio oznakowane przed rozpoczęciem transportu. Niedopełnienie tego obowiązku może prowadzić do poważnych konsekwencji, w tym wysokich kar finansowych oraz zagrożenia dla bezpieczeństwa na drodze. Dobre praktyki wskazują, że przed każdym transportem należy przeprowadzić szczegółowy przegląd oznakowania, aby upewnić się, że wszystkie nalepki są aktualne i czytelne.

Pytanie 17

Dokumenty, które definiują właściwości, jakimi powinno charakteryzować się urządzenie techniczne, oraz które powinny być stosowane przy jego wytwarzaniu, jak również przy produkcji, naprawie lub modernizacji materiałów i elementów, to

A. specyfikacje surowcowe

B. procedury stanowiskowe

C. wskazania dotyczące kontroli jakości

D. specyfikacje techniczne

Specyfikacje techniczne to dokumenty, które dokładnie określają wymagania dotyczące cech, funkcji i parametrów technicznych urządzeń, materiałów oraz elementów wykorzystywanych przy ich wytwarzaniu, naprawie czy modernizacji. W praktyce, specyfikacje te są fundamentalnym narzędziem w inżynierii oraz produkcji, gdyż umożliwiają zapewnienie, że wszystkie komponenty spełniają określone normy jakości i bezpieczeństwa. Przykładem zastosowania specyfikacji technicznych może być proces projektowania nowego urządzenia, gdzie inżynierowie muszą określić dokładne wymagania dotyczące materiałów, obróbki, właściwości mechanicznych oraz elektrycznych. Zgodnie z normami ISO, każda specyfikacja techniczna powinna być dobrze udokumentowana i dostępna dla wszystkich zainteresowanych stron, co pozwala na ścisłą kontrolę jakości oraz eliminację błędów produkcyjnych. W branży budowlanej, specyfikacje te są kluczowe dla zapewnienia, że wszystkie użyte materiały i technologie są zgodne z obowiązującymi przepisami i standardami ochrony środowiska, co w konsekwencji wpływa na trwałość i bezpieczeństwo realizowanych projektów.

Pytanie 18

Przewozy realizowane w transporcie lądowym to

A. kolejowe i lotnicze

B. wodne śródlądowe i lotnicze

C. wodne śródlądowe i morskie

D. kolejowe i samochodowe

Wybór odpowiedzi dotyczącej transportu kolejowego i lotniczego nie jest do końca trafny. Transport lotniczy to inna bajka, bo odbywa się w powietrzu, a to już nie jest transport naziemny. Tak samo odpowiedzi, które wskazują na wodny transport, czyli ten przez rzeki czy morza, są też błędne, bo to też nie jest związane z ziemią. Często ludzie mylą te różne kategorie transportu. Każdy z nich ma swoje zasady, infrastrukturę i zastosowania. Na przykład, transport wodny jest super do przewożenia dużych ładunków na długie dystanse, ale tam, gdzie nie ma wody, nie dojedziemy. A transport lotniczy, choć najszybszy, wiąże się z wyższymi kosztami i ograniczeniami bagażowymi. Organizowanie transportu wymaga też znajomości różnych przepisów i koordynacji między tymi wszystkimi rodzajami transportu, co jest naprawdę kluczowe dla sprawnego działania całej logistyki.

Pytanie 19

Konosament, w którym pozostawiono rubrykę "Consignee" pustą lub wpisano "to bearer", określa się jako konosament

A. imienny

B. na okaziciela

C. na zlecenie

D. czysty

Konosament na okaziciela to dokument, który nie zawiera wskazania konkretnego odbiorcy, co oznacza, że jego posiadacz ma prawo do odbioru towaru. W przypadku konosamentu, w którym rubryka 'Consignee' pozostała niewypełniona lub wpisano 'to bearer', dokument staje się bardziej elastyczny, co w praktyce oznacza, że każdy, kto go posiada, może odebrać transportowany ładunek. Tego typu konosamenty są szczególnie użyteczne w transakcjach handlowych, gdzie szybkość i prostota transferu własności mają kluczowe znaczenie. Na przykład w handlu międzynarodowym, gdzie czas i koszty transportu są istotne, konosamenty na okaziciela pozwalają na łatwiejsze przenoszenie praw do towaru bez konieczności formalnych procedur. Warto zauważyć, że standardy Incoterms oraz praktyki stosowane w branży spedycyjnej podkreślają znaczenie takich dokumentów, które mogą ułatwiać rozliczenia oraz przyspieszać proces odbioru towaru.

Pytanie 20

List Air Waybill potwierdza zawarcie umowy o przewóz w transporcie

A. drogowym

B. kolejowym

C. intermodalnym

D. lotniczym

Odpowiedzi takie jak kolejowy, drogowy czy intermodalny nie są właściwe w kontekście Listu Air Waybill, ponieważ każdy z tych terminów odnosi się do innego rodzaju transportu. List kolejowy, na przykład, służy jako dokument przewozowy w transporcie kolejowym i nie może być stosowany w przypadku transportu lotniczego. Podobnie, transport drogowy posługuje się różnymi dokumentami, takimi jak list przewozowy CMR, które są specyficzne dla przewozów samochodowych. W przypadku transportu intermodalnego, chociaż może on obejmować różne środki transportu, wciąż wymaga odrębnego dokumentu, znanego jako konosament intermodalny, który nie jest tożsamy z AWB. Używanie niewłaściwych dokumentów w procesie transportowym prowadzi do poważnych konsekwencji, takich jak opóźnienia w dostawie, problemy celne, a nawet straty finansowe. Kluczowe jest zrozumienie specyfiki każdego z tych dokumentów oraz ich zastosowania w odpowiednich kontekstach transportowych, aby unikać nieporozumień i zapewnić płynność operacyjną w łańcuchu dostaw. Prawidłowe stosowanie dokumentacji transportowej jest nie tylko kwestią zgodności z przepisami, ale także kluczowym elementem efektywnego zarządzania logistyką.

Pytanie 21

Oblicz, ile maksymalnie sztuk ładunku o długości 3 ldm (metr ładowny) można załadować na naczepę o wymiarach (długość x szerokość): 13,6 m x 2,48 m, jeżeli 1 ldm = 1m długości x 2,45 m szerokości pojazdu?

A. 2 szt.

B. 1 szt.

C. 4 szt.

D. 3 szt.

W odpowiedzi 4 wskazano, że na naczepie o wymiarach 13,6 m długości i 2,48 m szerokości można umieścić 4 sztuki ładunku o długości 3 ldm (1 ldm = 1 m długości x 2,45 m szerokości). W pierwszym etapie obliczeń ustalamy, ile metrów ładunków zmieści się na długości naczepy. Długość naczepy wynosi 13,6 m, co pozwala na umieszczenie maksymalnie 4 sztuk ładunku (13,6 m / 3 m = 4,53). Praktycznie oznacza to, że można umieścić 4 jednostki długości 3 metrów, ponieważ nie możemy umieścić cząstkowej jednostki ładunku. Następnie obliczamy szerokość: 4 sztuki ładunku o szerokości 2,45 m zajmą 9,8 m, co mieści się w dostępnej szerokości naczepy (2,48 m). W praktyce oznacza to, że takie obliczenia pozwalają na optymalizację załadunku i efektywne wykorzystanie przestrzeni ładunkowej w transporcie, co jest kluczowe w branży logistycznej, aby zminimalizować koszty transportu i zwiększyć efektywność. Zgodnie z dobrymi praktykami, zawsze należy dokonywać takich obliczeń przed załadunkiem, aby uniknąć potencjalnych problemów podczas transportu.

Pytanie 22

Którym wózkiem widłowym można załadować najszybciej 30 paletowych jednostek ładunkowych (pjł), każda o masie brutto 1 290 kg?

	Wózek 1.	Wózek 2.	Wózek 3.	Wózek 4.
udźwig [kg]	1 500	1 200	1 400	1 100
średnia prędkość [km/h]	6	12	8	15

A. Wózkiem 4.

B. Wózkiem 1.

C. Wózkiem 3.

D. Wózkiem 2.

Wybór wózka 3 do załadunku 30 palet o wadze 1 290 kg każda wydaje się być słuszny. Ma on udźwig 1 400 kg, co jakby zapewnia, że spokojnie da radę temu ciężarowi. Do tego, prędkość 8 km/h to naprawdę niezły wynik w porównaniu do wózka 1, który ma tę samą nośność, ale jest znacznie wolniejszy. W sytuacjach, gdy mamy do czynienia z dużymi operacjami załadunkowymi, czas jest kluczowy. Myślę, że wózek 3, z tą wyższą prędkością i dobrym udźwigiem, będzie bardziej efektywny i pozwoli szybciej wykonać zadania. To ważne, aby dobierać wózki nie tylko na podstawie udźwigu, ale też prędkości, bo w logistyce liczą się zwłaszcza te aspekty, gdy w ruchu jest dużo zadań.

Pytanie 23

Podmiot transportowy wykonujący przewóz towarów niebezpiecznych z Warszawy do Berlina za pomocą transportu drogowego stosuje się do regulacji zawartych w umowie

A. ATP

B. ADN

C. ADR

D. ATA

Odpowiedź ADR jest dobra, bo mówi o tym, jak transportować niebezpieczne rzeczy w Europie. Ta umowa mówi, co trzeba zrobić z materiałami niebezpiecznymi, czyli jak je klasyfikować, pakować, oznaczać i jakie dokumenty mieć. To bardzo ważne, żeby wszystko było bezpieczne podczas transportu. Na przykład, jak przewozimy chemikalia, takie jak kwasy czy coś łatwopalnego, to przewoźnik musi pamiętać o odpowiednim oznakowaniu auta i mieć dokumenty przewozowe. Jak coś się stanie, to znajomość ADR pomaga lepiej sobie radzić w kryzysowych sytuacjach. Dlatego ogólnie ta wiedza o ADR jest niezbędna dla wszystkich, którzy zajmują się przewozem niebezpiecznych materiałów.

Pytanie 24

Polski Globalny Numer Identyfikacji Wysyłki, służący do rozpoznawania ładunków i nadawany przez nadawcę w międzynarodowej wymianie towarów oraz dla celów celnych, posiada prefiks

A. 480

B. 390

C. 580

D. 590

Polski Globalny Numer Identyfikacji Wysyłki (GLN) z prefiksem 590 jest kodem wykorzystywanym do identyfikacji podmiotów w Polsce, w tym także w międzynarodowej wymianie towarów. Prefiks ten jest częścią systemu GS1, który jest uznawany za globalny standard w zakresie identyfikacji towarów i usług. Dzięki zastosowaniu GLN, możliwe jest efektywne zarządzanie łańcuchem dostaw, co ma kluczowe znaczenie w kontekście współczesnego handlu międzynarodowego. W praktyce, GLN może być używany do identyfikacji lokalizacji magazynów, punktów dystrybucji oraz producentów, co ułatwia logistykę i przyspiesza procesy związane z odprawą celną. Stosowanie codziennych praktyk, takich jak skanowanie kodów kreskowych z prefiksem 590 w systemach ERP, przyczynia się do automatyzacji procesów i zwiększa dokładność danych. Ważne jest, aby przedsiębiorstwa, które działają na rynku międzynarodowym, były świadome znaczenia tego numeru i jego zastosowania w kontekście przepisów celnych oraz standardów branżowych.

Pytanie 25

Który typ kontenera pozwala na transport ładunków wrażliwych na zmiany temperatury w warunkach kontrolowanych?

A. Refrigerated container

B. Platform container

C. Open top container

D. Open sided container

Odpowiedzi, które wybrałeś, czyli Open top container, Platform container i Open sided container, pokazują, że nie za bardzo rozumiesz, do czego te kontenery służą. Open top container, jak sama nazwa mówi, ma otwartą górę, co oznacza, że nie zapewnia odpowiednich warunków do transportu rzeczy, które potrzebują kontrolowanej temperatury. Tego typu kontenery są dobre dla towarów, które nie boją się pogody, jak materiały budowlane. Z kolei Platform container jest bez ścianek, więc bardziej nadaje się do przewożenia ciężkich maszyn. Ale brak ścianek naraża ładunek na wpływ warunków atmosferycznych. I jeszcze Open sided container - no, on też nie ma wystarczającej ochrony, bo jego boki są otwarte i dostęp powietrza sprawia, że temperatura może skakać. W transporcie trzeba dobrze dobierać kontenery do ładunków, bo źle dobrany kontener może sporo kosztować i zagrażać zdrowiu ludzi. Dlatego zawsze musisz wybierać kontenery chłodnicze dla delikatnych produktów, to jest naprawdę ważne w logistyce.

Pytanie 26

W skład działań organizacyjnych w procesie transportowym wchodzi

A. wystawienie faktury za usługę transportową

B. przyjazd pojazdu do punktu załadunku

C. załadunek towaru do środka transportu

D. zaplanowanie trasy transportu

Zaplanowanie trasy przewozu jest kluczowym elementem organizacji procesu transportowego, ponieważ ma bezpośredni wpływ na efektywność, czas realizacji usługi oraz koszty transportu. Dobrze zaplanowana trasa umożliwia zminimalizowanie opóźnień, unikanie korków, a także uwzględnienie potencjalnych przeszkód na drodze, takich jak roboty drogowe czy zmiany warunków atmosferycznych. W praktyce stosuje się różne narzędzia i oprogramowanie do analizy tras, które uwzględniają czynniki takie jak odległość, czas przejazdu, rodzaj pojazdu oraz przekroczone limity wagowe. W kontekście standardów branżowych, planowanie trasy powinno być zgodne z normami ISO 9001, które promują skuteczne zarządzanie jakością i ciągłe doskonalenie procesów operacyjnych. Przykładem może być wykorzystanie systemów GPS oraz aplikacji nawigacyjnych, które oferują aktualne informacje o ruchu drogowym, co pozwala na dynamiczne dostosowywanie trasy w czasie rzeczywistym.

Pytanie 27

Jednostką ładunkową w systemie pakietowym jest

A. dłużyca zabezpieczona jarzmami

B. karton z opakowaniami pojedynczymi

C. kontener z pudełkami

D. paleta z ładunkiem mocowanym pasami

Wybór kontenera ze skrzyniami jako jednostki ładunkowej to nie do końca trafne podejście, bo kontenery to jednak coś innego, zamykają się na różne ładunki, a nie są pakietowe. Służą do transportu sporych ilości towaru, a nie mniejszych przesyłek. Z drugiej strony, dłużyca zabezpieczona jarzmami to już konkretnie to, czego szukamy, bo idealnie nadaje się do transportu długich materiałów. Karton z opakowaniami jednostkowymi też nie za bardzo pasuje, bo to często tylko część większej całości, a nie samodzielna jednostka. Paleta z ładunkiem zabezpieczonym pasami może być jednostką, ale też nie do końca w tym sensie, który nas interesuje w logistyce, gdzie najważniejsza jest łatwość w załadunku i rozładunku. Właściwe zrozumienie klasyfikacji jednostek ładunkowych to klucz do efektywności operacji transportowych i bezpieczeństwa. No i pamiętaj, że dobre zabezpieczenie i odpowiednią jednostkę trzeba dobrać zgodnie ze standardami, bo to może uratować nas przed różnymi problemami, jak uszkodzenia towarów czy straty finansowe.

Pytanie 28

Nadawca ładunku 4 stycznia 2021 r. złożył u przewoźnika reklamację w formie pisemnej. Na podstawie przedstawionego fragmentu rozporządzenia określ do kiedy najpóźniej przewoźnik musi poinformować nadawcę o odrzuceniu reklamacji.

Fragment rozporządzenia Ministra Transportu i Budownictwa w sprawie ustalania stanu przesyłek oraz postępowania reklamacyjnego
§ 5.	1. Reklamację składa się w formie pisemnej.(...)
§ 6.	1. Odpowiedź na reklamację powinna być udzielona niezwłocznie, nie później niż w terminie 30 dni od dnia przyjęcia reklamacji przez przewoźnika. 2. Jeżeli wniesiona reklamacja nie spełnia warunków, o których mowa w § 5 ust. 1-4, przewoźnik wzywa reklamującego, aby usunął braki w terminie 14 dni od dnia otrzymania wezwania, z pouczeniem, że nieuzupełnienie braków w tym terminie spowoduje pozostawienie reklamacji bez rozpoznania. Wówczas za datę wniesienia reklamacji przyjmuje się datę otrzymania przez przewoźnika uzupełnionej reklamacji.(...)
§ 10.	Nieudzielenie przez przewoźnika odpowiedzi na reklamację w wymaganym terminie skutkuje uwzględnieniem reklamacji.

A. 3 lutego 2021 r.

B. 14 stycznia 2021 r.

C. 29 stycznia 2021 r.

D. 15 lutego 2021 r.

Odpowiedzi, takie jak 15 lutego 2021 r. czy 14 stycznia 2021 r., nie uwzględniają kluczowych aspektów obowiązujących przepisów dotyczących terminów odpowiedzi na reklamację. W przypadku odpowiedzi 15 lutego, pomija ona fakt, że termin 30 dni na odpowiedź zaczyna się liczyć od dnia złożenia reklamacji, co w tym przypadku oznacza, że odpowiedź powinna być udzielona wcześniej, do 3 lutego. Z kolei odpowiedź 14 stycznia jest myląca, ponieważ sugeruje, że przewoźnik mógłby odpowiedzieć przed upływem 10 dni od złożenia reklamacji, co nie jest zgodne z przepisami. W branży transportowej kluczowe jest przestrzeganie określonych terminów, aby uniknąć nieporozumień oraz zbudować zaufanie między stronami umowy. Przewoźnicy powinni być świadomi, że nieprzestrzeganie tych terminów może prowadzić do negatywnych konsekwencji, w tym do roszczeń odszkodowawczych. Typowym błędem w interpretacji przepisów jest poleganie na intuicyjnym rozumieniu terminów, co może prowadzić do fałszywych wniosków. Dlatego tak ważne jest dogłębne zrozumienie regulacji prawnych, co jest podstawą dobrej praktyki w zarządzaniu reklamacjami w transporcie.

Pytanie 29

Firma transportowa zrealizowała zlecenie, za które klient uiścił 3 000,00 zł brutto. Jaka była cena netto, jeśli zastosowano standardową stawkę VAT?

A. 2 459,02 zł

B. 2 439,02 zł

C. 3 660,00 zł

D. 3 690,00 zł

Wybór takich odpowiedzi jak 3 660,00 zł, 3 690,00 zł czy 2 459,02 zł sugeruje, że coś poszło nie tak z rozumieniem tego, jak oblicza się cenę netto. Niektórzy mogą pomyśleć, że cena netto to po prostu brutto minus podatek, ale to nie działa w ten sposób. Na przykład, 3 660,00 zł to przecież wyższa kwota niż brutto, co nie ma sensu. A 2 459,02 zł, choć blisko, nie uwzględnia 23% VAT, więc też się nie zgadza. Kluczowym błędem jest to, że nie uwzględniasz, że brutto już ma podatek w sobie i trzeba je podzielić, a nie odejmować. Jak ktoś pracuje z VAT, to musi rozumieć, jak działają te wszystkie formuły, bo to nie tylko zgodność z przepisami, ale też zdrowe zarządzanie finansami w firmie. Dlatego dobrze by było, żeby osoby zajmujące się fakturowaniem potrafiły to na luzie robić, żeby unikać błędów, które mogą sporo kosztować.

Pytanie 30

Którą naczepę należy zastosować do transportu 33 paletowych jednostek ładunkowych (pjł) o wymiarach (dł. x szer. x wys.): 1 200 x 1 000 x 1 400 mm i masie brutto 732 kg/pjł?

parametr	Naczepa 1.	Naczepa 2.	Naczepa 3.	Naczepa 4.
długość [m]	7,30	10,62	13,62	13,62
szerokość [m]	2,48	2,49	2,48	2,48
wysokość [m]	2,60	2,95	2,50	2,95
ładowność [t]	14	20	24	26

A. Naczepę 1.

B. Naczepę 3.

C. Naczepę 4.

D. Naczepę 2.

Wybór nieodpowiedniej naczepy może prowadzić do wielu problemów, w tym do nieefektywności transportu oraz potencjalnych naruszeń przepisów dotyczących maksymalnej ładowności pojazdów. W przypadku niepoprawnych odpowiedzi, można zauważyć, że niektóre naczepy mogą mieć niewystarczającą ładowność dla 33 palet o masie 732 kg każda. Na przykład, naczepy o ładowności poniżej 24,156 t nie będą w stanie skutecznie przetransportować tego ładunku bez ryzyka przekroczenia norm. Naciski na oś, które mogą być spowodowane zbyt dużym ciężarem, mogą nie tylko prowadzić do uszkodzenia pojazdu, ale także stwarzać zagrożenie dla innych uczestników ruchu drogowego. Ponadto, wybór niewłaściwej naczepy może skutkować dodatkowymi kosztami, takimi jak kary za przekroczenie dozwolonej masy całkowitej lub konieczność przeładunku towaru, co generuje dodatkowe koszty i czas. W transporcie, kluczowe jest także zarządzanie ryzykiem, a odpowiedni wybór naczepy jest jednym z elementów wpływających na bezpieczeństwo operacji transportowych. Dlatego tak istotne jest, aby dokładnie analizować wymagania ładunkowe przed dokonaniem wyboru odpowiedniego wyposażenia transportowego.

Pytanie 31

W naczepie o wewnętrznej pojemności 90 m³ umieszczono 30 pjł. Jaki jest współczynnik wypełnienia przestrzeni ładunkowej, jeśli objętość jednego pjł wynosi 1,5 m³?

A. 1,45

B. 1,50

C. 0,50

D. 0,33

Aby zrozumieć, dlaczego pozostałe odpowiedzi są niepoprawne, należy przyjrzeć się obliczeniom i ich podstawom. Wiele osób może błędnie przyjąć, że współczynnik wypełnienia można obliczyć na podstawie błędnych założeń dotyczących objętości ładunku lub objętości naczepy. Na przykład, odpowiedzi takie jak 1,50 i 1,45 sugerują, że załadunek przekracza objętość naczepy, co jest fizycznie niemożliwe. Tego typu błędy wynikają często z braku uwzględnienia rzeczywistej objętości ładunku. Z kolei odpowiedź 0,33 mogłaby wynikać z błędnego podziału objętości ładunku na zbyt dużą objętość naczepy, co prowadzi do niewłaściwej interpretacji danych. Dlatego tak ważne jest, aby przy obliczeniach przestrzegać zasad matematyki oraz zrozumieć, jakie jednostki i wartości są używane. W praktyce, dobrze jest stosować się do sprawdzonych wzorów oraz upewnić się, że wszystkie dane są w odpowiednich jednostkach. Dobrze przygotowane obliczenia pozwalają uniknąć strat finansowych oraz nieefektywności w logistyce, co jest kluczowe dla każdego przedsiębiorstwa zajmującego się transportem.

Pytanie 32

Jednostka miary czasu wykorzystania środków transportowych do realizacji określonych zadań, obliczana jako różnica pomiędzy momentem zakończenia a rozpoczęcia, nazywana jest

A. tonokilometr

B. wozokilometr

C. wozogodzina

D. motogodzina

Tonokilometr i wozokilometr to jednostki miary stosowane w transporcie, jednak nie odnoszą się do czasu, a do odległości i masy ładunku. Tonokilometr definiuje ilość transportowanej masy w tonach pomnożoną przez pokonaną odległość w kilometrach, co sprawia, że jest parametrem używanym do oceny efektywności przewozów w kontekście ładunku. Wozokilometr z kolei odnosi się do odległości przebytej przez pojazd, niezależnie od ładunku, co również nie ma związku z czasem. W praktyce zakłada się, że te jednostki są bardziej przydatne do oceny wydajności transportu w kontekście obciążenia i dystansu, a nie czasu. Motogodzina z kolei odnosi się do czasu pracy silnika pojazdu, ale nie jest miarą zaangażowania całego pojazdu w czynności transportowe, co czyni ją niewłaściwym wyborem w tym kontekście. Kluczowym błędem w rozumowaniu, które prowadzi do wyboru tonokilometra, wozokilometra lub motogodziny jako odpowiedzi, jest pomylenie jednostek miary czasu z jednostkami oceniającymi wydajność transportu na podstawie masy ładunku czy pokonanej odległości. W związku z tym, w kontekście czasu zaangażowania środka transportu, wozogodzina jest jedyną właściwą jednostką, ponieważ ściśle odnosi się do czasu realizacji zadania transportowego.

Pytanie 33

Maksymalny dzienny czas prowadzenia pojazdu przez kierowcę może być wydłużony do 10 godzin nie częściej niż

A. trzy razy w tygodniu

B. trzy razy w miesiącu

C. dwa razy w miesiącu

D. dwa razy w tygodniu

Odpowiedź "dwa razy w tygodniu" jest poprawna, ponieważ zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym w Unii Europejskiej, kierowcy mogą przedłużać dzienny czas prowadzenia pojazdu do maksymalnie 10 godzin, ale tylko dwa razy w tygodniu. Przykładem zastosowania tej zasady może być sytuacja, w której kierowca transportu towarowego, mimo standardowego limitu 9 godzin jazdy, musi zrealizować dłuższy kurs z powodu nagłej potrzeby dostarczenia towaru. W takich przypadkach, aby zapewnić zgodność z przepisami, kierowca powinien zaplanować te dodatkowe jazdy tak, aby nie przekroczyć limitu dwóch razy na tydzień. Dobre praktyki w branży transportowej obejmują staranne planowanie trasy i harmonogramu pracy kierowcy, co pozwala na efektywne zarządzanie czasem pracy i odpoczynku, a także unikanie ryzyka nadmiernego zmęczenia, co jest kluczowe dla bezpieczeństwa na drodze. Warto również zaznaczyć, że przestrzeganie tych przepisów jest monitorowane przez inspektoraty ruchu drogowego oraz systemy tachografów, które rejestrują czas jazdy i odpoczynku kierowców.

Pytanie 34

Zbiór zasad określających prawa i obowiązki stron w umowie spedycji znajduje się w

A. SMGS

B. AGTC

C. OPWS

D. IMDGC

Pierwsza z podanych odpowiedzi, AGTC, odnosi się do Umowy o Międzynarodowym Transportcie Kombinowanym, która reguluje jedynie transport kombinowany, a nie specyfikę umowy spedycji. Z kolei IMDGC, czyli Międzynarodowa Umowa o Dystrybucji Gospodarczej, koncentruje się głównie na regulacjach związanych z dystrybucją produktów, co nie odpowiada na pytanie dotyczące umowy spedycji. Natomiast SMGS, czyli Umowa o Międzynarodowym Przewozie Towarów Koleją, dotyczy wyłącznie transportu kolejowego, co również nie jest adekwatne w kontekście umowy spedycji. Użytkownicy mogą popełniać błąd, myląc te dokumenty z normami regulującymi spedycję, co często wynika z braku zrozumienia różnicy między różnymi typami umów transportowych. Warto zaznaczyć, że stosowanie niewłaściwych regulacji może prowadzić do poważnych konsekwencji prawnych oraz finansowych, dlatego istotne jest, aby wszystkie strony zaangażowane w proces spedycji miały świadomość obowiązujących przepisów oraz umów, które regulują ich współpracę. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla efektywnego zarządzania łańcuchem dostaw oraz budowania długotrwałych relacji biznesowych w branży transportowej.

Pytanie 35

Który typ kodu kreskowego jest używany do identyfikacji opakowań zbiorczych produktów?

A. EAN-13

B. ITF-14

C. UPC-A

D. EAN-8

Wybór EAN-13, EAN-8 albo UPC-A do oznaczania opakowań zbiorczych to trochę chybiony pomysł. Każdy z tych kodów ma swoje konkretne przeznaczenie. EAN-13, na przykład, to 13-cyfrowy kod, który najczęściej spotykamy przy pojedynczych produktach w sklepach. Jego głównym zadaniem jest identyfikacja towarów przy kasie, a nie zajmowanie się dużymi opakowaniami. Z kolei EAN-8 to skrócona wersja, mająca tylko 8 cyfr, co sprawia, że nadaje się raczej do mniejszych produktów, a nie do większych paczek. UPC-A to amerykański odpowiednik EAN i również odnosi się do pojedynczych produktów. Mieszanie tych kodów z ITF-14 może naprawdę wprowadzić zamieszanie w logistyce i obrocie towarami, bo nie są one przystosowane do identyfikacji zbiorczych opakowań. To może prowadzić do błędów w magazynowaniu i dystrybucji. Każdy z tych kodów ma swoje miejsce, ale używanie niewłaściwego do dużych opakowań może spowodować spore problemy.

Pytanie 36

Oblicz netto koszt usługi przeładunku ładunku sypkiego z 15 wagonów na środki transportu drogowego przy użyciu ładowarki, jeśli w każdym z wagonów znajduje się 60 t ładunku, a stawka za usługę przeładunku wynosi 2,50 zł/t?

A. 1 200,00 zł

B. 900,00 zł

C. 2 250,00 zł

D. 1 800,00 zł

Analizując błędne odpowiedzi, można zauważyć, że najczęściej popełniane błędy dotyczą pomyłek w obliczeniach ilości ładunku oraz zastosowania nieprawidłowych stawek za usługi. W przypadku pierwszej odpowiedzi, 1 200,00 zł, można zauważyć, że mogła ona powstać na skutek niepoprawnego przeliczenia całkowitej masy ładunku. Jeśli ktoś obliczyłby 480 ton (co jest niewłaściwe), przyjmując niewłaściwą liczbę wagonów lub masy, uzyskałby niższą wartość. Warto zwrócić uwagę, że takie błędy mogą wynikać z nieuważnego przeliczania jednostek lub braku znajomości podstawowych zasad obliczeń. Kolejna odpowiedź, 1 800,00 zł, mogła powstać w wyniku błędnego pomnożenia całkowitej masy ładunku (720 ton) przez stawkę, co jest również błędne. W ostatnim przypadku, 900,00 zł, można zauważyć, że odpowiedź ta może wynikać z niepełnego zrozumienia problemu i pomyłki w obliczeniach. W praktyce, takie pomyłki mogą prowadzić do poważnych konsekwencji finansowych w firmach zajmujących się transportem i logistyką. Dlatego kluczowe jest, aby osoby pracujące w tej branży miały solidne zrozumienie matematyki stosowanej w transporcie oraz umiały właściwie interpretować jednostki miary.

Pytanie 37

Który z parametrów nie jest rejestrowany przez tarczę tachografu?

A. Godzin przybycia i opuszczenia pracy przez kierowcę

B. Dystansu, jaki pokonał pojazd

C. Czasu oraz prędkości jazdy pojazdu

D. Czasu otwarcia skrzynki z kartą kontrolną

Odpowiedzi dotyczące parametrów, które są rejestrowane przez tachograf, mogą nasuwać nieporozumienia. Przede wszystkim, odległość przebyta przez pojazd jest jednym z podstawowych danych rejestrowanych przez tę urządzenie. Tarcza tachografu na bieżąco monitoruje prędkość pojazdu, co pozwala na dokładne obliczenie przejechanych kilometrów. Zrozumienie, jak działa tachograf, jest kluczowe – urządzenie to łączy w sobie funkcje pomiaru czasu jazdy oraz monitorowania prędkości, co jest niezbędne dla bezpiecznego zarządzania transportem. Godziny przyjścia i wyjścia z pracy kierowcy również są rejestrowane, co jest istotne dla przestrzegania przepisów dotyczących czasu pracy. W wielu przypadkach kierowcy muszą udokumentować czas pracy i odpoczynku, aby uniknąć przekroczenia dozwolonych limitów. Innym powszechnym błędem jest mylenie funkcji tachografu z innymi systemami monitorowania, które mogą rejestrować różne aspekty pracy kierowcy, takie jak godziny otwarcia skrzynki kart kontrolnych. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że tachograf nie zajmuje się kontrolą fizycznego dostępu do skrzynki, lecz koncentruje się na rejestrowaniu danych związanych z jazdą. Dlatego każda próba interpretacji danych powinna uwzględniać specyfikę tachografów oraz ich przeznaczenie.

Pytanie 38

Jaką procedurę celną powinno się wybrać w związku z czasowym wwozem do strefy celnej Unii Europejskiej towarów spoza Unii w celu ich naprawy?

A. Uszlachetniania czynnego

B. Składu celnego

C. Uszlachetniania biernego

D. Odprawy czasowej

Odprawa czasowa jako procedura celna jest związana z czasowym wprowadzeniem towarów do obszaru celnego, jednak nie odnosi się bezpośrednio do ich naprawy. Procedura ta jest stosowana głównie w przypadku towarów, które będą wykorzystywane przez określony czas, po którym powinny być wywiezione, ale nie obejmuje czynności związanych z ich uszlachetnianiem. Skład celny z kolei to procedura, która pozwala na przechowywanie towarów w strefie celnej bez obowiązku uiszczenia należności celnych, ale nie dotyczy ona naprawy lub przetwarzania towarów, co czyni ją niewłaściwą w kontekście naprawy. Uszlachetnianie bierne jest procedurą, która dotyczy towarów unijnych, które są poddawane obróbce poza Unią Europejską, co również nie ma zastosowania w przypadku towarów nieunijnych przywożonych do UE w celu naprawy. Typowe błędy myślowe, które prowadzą do wyboru niewłaściwych odpowiedzi, wynikają z mylenia procedur celnych oraz nieznajomości ich specyfiki. Każda z tych procedur ma swoje unikalne zasady i zastosowania, które są ściśle regulowane przez prawo celne, w tym przez Kodeks Celny Unii Europejskiej. Zrozumienie różnic między tymi procedurami oraz ich właściwego zastosowania jest kluczowe dla skutecznego zarządzania logistyką i obrotem towarami w ramach rynku unijnego.

Pytanie 39

Suwnica terminalowa zaczyna pracę o godzinie 8:00. Czas załadunku kontenera 20-stopowego wynosi
50 sekund, natomiast 40-stopowego 100 sekund. Po upływie jednej godziny pracy suwnicy następuje przerwa trwająca 15 minut. O której godzinie zakończy się załadunek 30 kontenerów TEU oraz 45 kontenerów FEU na wagony kolejowe?

A. 9:55

B. 8:58

C. 9:40

D. 8:43

Analizując podane opcje odpowiedzi, można zauważyć typowe błędy w podejściu do obliczenia czasu załadunku. Na przykład, jeśli ktoś wskazałby 8:58, mógłby nie uwzględnić całkowitego czasu załadunku, co wprowadza w błąd. Osoba ta mogłaby skupić się jedynie na czasie potrzebnym do załadunku jednego rodzaju kontenera, ignorując drugi typ, co prowadzi do zaniżenia całkowitego czasu. Inna odpowiedź, taka jak 9:40, nie uwzględnia przerwy, co jest kluczowe w procesie załadunku, w którym przerwy są standardową procedurą operacyjną. Z kolei wskazanie 8:43 może wynikać z błędnego założenia o czasie pracy suwnicy, co ignoruje fakt, że załadunek zaczyna się dopiero o 8:00 i wymaga czasu na wykonanie wszystkich operacji. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, że w procesie logistycznym każdy czynnik, w tym przerwy oraz czas załadunku dla różnych typów kontenerów, ma znaczenie. Ignorowanie tych aspektów prowadzi do nieprawidłowych obliczeń, co jest powszechnym błędem w planowaniu operacyjnym w logistyce.

Pytanie 40

Przedstawiony znak, umieszczany na opakowaniach transportowych, oznacza

A. "góra nie przewracać".

B. "tu chwytać".

C. "podnosić bezpośrednio za ładunek".

D. "tu zakładać zawiesia".

Nieprawidłowe odpowiedzi na to pytanie mogą prowadzić do poważnych nieporozumień w zakresie transportu i przechowywania towarów. Odpowiedzi sugerujące, że można podnosić ładunek bezpośrednio za niego, czy chwytać w określonych miejscach, są błędne, ponieważ nie uwzględniają struktury samych opakowań i różnorodności ładunków. Znak "tu chwytać" może wprowadzać w błąd, sugerując, że można łatwo unieść ładunek w dowolnym miejscu, co w praktyce może prowadzić do uszkodzeń i wypadków. Ponadto, niektórzy mogą mylnie interpretować oznaczenie jako wskazanie na uchwyty, które często nie są przystosowane do unikania przewrócenia ładunku. Odpowiedź "tu zakładać zawiesia" również jest myląca, ponieważ nie uwzględnia zasady bezpieczeństwa dotyczącej właściwego mocowania ładunków – w przypadku niewłaściwego zawieszenia ładunku, może dojść do jego przewrócenia lub upadku, co stwarza zagrożenie dla pracowników. Prowadzi to do kluczowego błędu w myśleniu, który polega na pominięciu znaczenia odpowiedniego oznakowania i zasad transportu, które są zgodne z międzynarodowymi standardami, takimi jak te określone przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną. Właściwe zrozumienie i przestrzeganie symboli transportowych jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa oraz efektywności operacji logistycznych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej