Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik weterynarii
Kwalifikacja: ROL.11 - Prowadzenie chowu i inseminacji zwierząt
Data rozpoczęcia: 10 grudnia 2025 23:18
Data zakończenia: 10 grudnia 2025 23:30

Egzamin zdany!

Wynik: 25/40 punktów (62,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

„Powtarzające się i bezsensowne zachowania o charakterze patologicznym będące pewnego rodzaju reakcją obronną organizmu, stanowią mechanizm adaptacyjny chroniący przed powstawaniem zaburzeń psychosomatycznych”. Opisane zaburzenia zachowania, to

A. agresja.

B. stereotypia.

C. apatia.

D. lęk separacyjny.

Stereotypia to termin, który w psychologii i psychiatrii opisuje powtarzające się, bezcelowe i często sztywno wykonywane czynności. Takie zachowania są najczęściej odpowiedzią organizmu na długotrwały stres lub nudę, szczególnie w środowisku pozbawionym bodźców. Osobiście uważam, że warto zwracać na nie uwagę, bo mogą być pierwszym sygnałem ostrzegawczym, że człowiek albo zwierzę próbuje sobie radzić z trudnymi emocjami czy presją otoczenia. Typowymi przykładami stereotypii są np. rytmiczne kołysanie się, kręcenie się w kółko, obgryzanie paznokci czy wyrywanie włosów. W branży opiekuńczej czy edukacyjnej obserwuje się je często u osób z zaburzeniami rozwojowymi, takimi jak autyzm, ale mogą występować także u osób zdrowych podczas długotrwałego stresu. Dobrą praktyką jest nie tyle zwalczanie samego objawu, co szukanie źródła napięcia i próba jego rozwiązania – tak zalecają choćby standardy opieki nad osobami wymagającymi wsparcia psychicznego. Warto o tym pamiętać, bo stereotypie są czasem sposobem na utrzymanie równowagi psychicznej i nie zawsze trzeba je od razu eliminować, jeśli nie zagrażają zdrowiu.

Pytanie 2

Drożdże karmienne stanowią znakomite źródło

A. węglowodanów

B. białka

C. tłuszczów

D. włókna

Drożdże pastewne, mimo że mają wiele korzystnych właściwości, nie są dobrym źródłem węglowodanów. Węglowodany, takie jak skrobia, są głównym źródłem energii dla organizmów zwierzęcych, a drożdże pastewne zawierają ich stosunkowo niewiele w porównaniu z innymi składnikami paszowymi. Wybór drożdży jako źródła węglowodanów może prowadzić do błędnych wniosków dotyczących ich wartości odżywczej oraz efektywności w produkcji pasz. Podobnie, drożdże nie są źródłem włókna pokarmowego. Włókno jest istotne dla zdrowia przewodu pokarmowego zwierząt, a jego głównymi źródłami są rośliny, takie jak siano, słoma czy śruty roślinne. Używanie drożdży jako alternatywy dla tych źródeł może prowadzić do problemów trawiennych oraz obniżenia ogólnej kondycji zwierząt. Kolejnym błędnym podejściem jest postrzeganie drożdży jako źródła tłuszczów. Drożdże pastewne nie są znaczącym źródłem lipidów, które są niezbędne w diecie zwierząt, a ich niedobór może prowadzić do problemów z metabolizmem oraz ogólnym stanem zdrowia. Wnioskując, choć drożdże pastewne mają swoje miejsce w dietetyce zwierzęcej, ich rolą nie jest zastępowanie kluczowych składników odżywczych, takich jak węglowodany, włókno czy tłuszcze, ale raczej uzupełnianie diety w wysokiej jakości białko i inne korzystne mikroskładniki.

Pytanie 3

Zastosowanie sztucznego unasienniania buhajów z krajów spoza Unii Europejskiej lub ich nasienia wymaga uzyskania zgody

A. ministra zdrowia

B. ministra właściwego do spraw rolnictwa

C. powiatowego lekarza weterynarii

D. głównego lekarza weterynarii

Wybór odpowiedzi związanych z ministrem zdrowia, głównym lekarzem weterynarii oraz powiatowym lekarzem weterynarii jest wynikiem nieporozumienia dotyczącego kompetencji tych instytucji w kontekście sztucznego unasienniania zwierząt. Minister zdrowia, odpowiedzialny za zdrowie publiczne, nie ma bezpośredniej jurysdykcji nad kwestiami związanymi ze zdrowiem zwierząt w kontekście produkcji rolniczej. Jego działania są raczej skierowane na kontrolę zdrowia ludzi i ochronę przed epidemiami. Główny lekarz weterynarii skupia się na szerokim zakresie działań związanych z ochroną zdrowia zwierząt, ale nie zajmuje się pojedynczymi przypadkami sztucznego unasienniania. Powiatowy lekarz weterynarii, mimo że ma znaczącą rolę w inspekcji i nadzorze nad hodowlą zwierząt, również nie posiada kompetencji do wydawania zgód na takie działania w kontekście materiału pochodzącego z krajów nienależących do UE. Odpowiednia regulacja i kontrola w tej dziedzinie są szczególnie ważne, aby uniknąć zagrożeń dla krajowego rolnictwa i zdrowia zwierząt, stąd kluczowa rola ministra właściwego do spraw rolnictwa. Zrozumienie tego podziału kompetencji jest niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania systemu hodowlane oraz zdrowotnego w rolnictwie.

Pytanie 4

Jaka jest minimalna przestrzeń kojca dla 3 kóz matek, z których każda ma dwa koźlęta, biorąc pod uwagę, że norma powierzchni dla kóz dorosłych wynosi co najmniej 1,5 m² oraz dodatkowe 0,3 m² dla koźlęcia ssącego?

A. 4,5 m2

B. 7,0 m2

C. 6,3 m2

D. 5,4 m2

Odpowiedź 6,3 m² jest prawidłowa, ponieważ obliczenie minimalnej powierzchni kojca dla trzech kóz matek z dwoma koźlętami każda opiera się na ustalonych normach dotyczących powierzchni utrzymywania kóz. Zgodnie z tymi normami, dla każdej dorosłej kozy potrzebne jest co najmniej 1,5 m². W przypadku trzech kóz matek, łączna powierzchnia wynosi 3 x 1,5 m² = 4,5 m². Dodatkowo, dla każdego koźlęcia ssącego wymagana jest powierzchnia 0,3 m². Ponieważ każda z matek ma dwa koźlęta, mamy 3 x 2 = 6 koźląt. W związku z tym wymagana powierzchnia dla koźląt to 6 x 0,3 m² = 1,8 m². Sumując te wartości, otrzymujemy: 4,5 m² (dla kóz matek) + 1,8 m² (dla koźląt) = 6,3 m². Przestrzeganie tych norm jest kluczowe dla zapewnienia dobrostanu zwierząt oraz ich zdrowia. Dobry stan środowiska, w którym przebywają kozy, przyczynia się do ich lepszej produkcji mleka oraz ogólnej kondycji. W praktyce oznacza to, że hodowca powinien regularnie kontrolować i dostosowywać powierzchnię kojca do liczby zwierząt, aby spełniać wymogi dotyczące ich komfortu i zdrowia.

Pytanie 5

Przed wycieleniem krowy ograniczają interakcje socjalne i szukają odosobnienia. W jakim czasie przed porodem krowy częściej ryczą, oglądają się za siebie, często kładą się i wstają?

A. 7–8 tygodni.

B. 1–2 tygodnie.

C. 5–6 tygodni.

D. 3–4 tygodnie.

To jest właśnie ten czas – 1–2 tygodnie przed porodem u krów najczęściej zaczynają być widoczne zmiany w zachowaniu, które dość dobrze można zaobserwować nawet na większej fermie. Typowe objawy to nie tylko ograniczenie kontaktów z innymi zwierzętami, ale też wyraźne poszukiwanie odosobnienia. Krowy stają się bardziej nerwowe, częściej ryczą, oglądają się za siebie, a także wielokrotnie się kładą i wstają – moim zdaniem to taki ich sposób na złagodzenie napięcia związanego z nadchodzącym porodem. W praktyce hodowlanej umiejętność zauważenia tych zmian jest bardzo istotna, bo pozwala lepiej przygotować zwierzę do wycielenia, np. przenieść ją do odpowiedniego boksu wycieleniowego. Z mojego doświadczenia wynika, że osoby, które już trochę pracowały w oborze, szybko uczą się wyłapywać te sygnały i dzięki temu rzadziej mają sytuacje nagłych, nieoczekiwanych porodów w nieodpowiednich miejscach. Według standardów dobrostanu, np. normy Welfare Quality, zaleca się zapewnienie krowie spokoju i indywidualnego miejsca właśnie w tym krótkim okresie przed wycieleniem. To bardzo praktyczna wiedza, bo dzięki niej ograniczamy stres u zwierząt i poprawiamy nie tylko ich komfort, ale też wyniki produkcyjne. Taka obserwacja – choć wymaga wprawy – jest jednym z podstawowych narzędzi każdego dobrego hodowcy.

Pytanie 6

W kiszonce z kukurydzy o dobrej jakości, przygotowanej bez użycia inokulantów, proporcja kwasu mlekowego do octowego powinna wynosić

A. 2:1

B. 1:3

C. 1:1

D. 3:1

Stosunek kwasu mlekowego do octowego w kiszonce z kukurydzy jest kluczowym aspektem procesu fermentacji, który wpływa na jakość finalnego produktu. Odpowiedzi, które sugerują stosunek 1:1, 2:1 czy 1:3, mogą wynikać z nieporozumień dotyczących roli poszczególnych kwasów. Kwas octowy, choć również jest produktem fermentacji, nie ma tak silnych właściwości konserwujących jak kwas mlekowy. Przypuszczenie, że równy lub większy udział kwasu octowego jest korzystny, opiera się na błędnym założeniu, że kwas octowy również zabezpiecza przed rozwojem niepożądanych bakterii. W rzeczywistości, nadmiar kwasu octowego może prowadzić do nieprzyjemnego smaku kiszonki oraz wpływać na jej stabilność. W praktyce, nadmiar kwasu octowego sygnalizuje, że proces fermentacji nie przebiegał prawidłowo, co może być wynikiem niewłaściwej temperatury, nieodpowiednich warunków tlenowych lub zbyt dużej ilości dostępnych cukrów. W standardach produkcji kiszonek, takich jak te określone przez organizacje rolnicze, podkreśla się znaczenie uzyskania odpowiedniego balansu kwasów dla uzyskania wysokiej jakości produktu. Dlatego kluczowe jest, aby w procesie kiszenia dążyć do uzyskania przewagi kwasu mlekowego nad octowym, co przekłada się na lepsze właściwości sensoryczne oraz trwałość kiszonki.

Pytanie 7

Bydło, które ma być sprzedane, powinno być

A. wydojone

B. przegłodzone

C. dodatkowo nakarmione

D. dodatkowo napojone

Krowy przeznaczone do sprzedaży powinny być wydojone, ponieważ jest to standardowa praktyka w branży hodowlanej i przetwórczej. Wydojenie zwierząt przed sprzedażą zapewnia nie tylko ich komfort, ale także zdrowie. Regularne dojenie krowy pozwala na utrzymanie odpowiedniego poziomu mleka w wymieniu, co zapobiega dyskomfortowi i ryzyku wystąpienia mastitis. Ponadto, krowy, które są świeżo wydojone, są lepiej postrzegane przez potencjalnych nabywców, ponieważ ich mleko jest świeższe, a ich stan zdrowia jest bardziej stabilny. W praktyce, wydojenie krowy przed sprzedażą powinno być częścią rutynowych działań hodowlanych, co służy zarówno dobrostanowi zwierząt, jak i maksymalizacji zysków dla hodowcy. Warto podkreślić, że zgodnie z wytycznymi organizacji zajmujących się dobrostanem zwierząt, zapewnienie krowom odpowiednich warunków do dojenia oraz zachowanie higieny podczas tego procesu zwiększa jakość surowca, co jest kluczowe dla dalszego przetwarzania mleka. Dbanie o te aspekty odgrywa istotną rolę w zapewnieniu zrównoważonej produkcji mleka, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w tej branży.

Pytanie 8

Jak wygląda średni roczny stan w grupie technologicznej, w której czas pobytu zwierząt wynosi 6 miesięcy, a ich przelotowość to 120 sztuk?

A. 50

B. 40

C. 120

D. 60

Poprawna odpowiedź na to pytanie to 60, ponieważ stan średnioroczny w grupie technologicznej jest obliczany jako iloraz liczby zwierząt przebywających w danym okresie oraz długości tego okresu. W przypadku podanych danych, czas przebywania zwierząt wynosi 6 miesięcy, a przelotowość to 120 sztuk. Aby uzyskać stan średnioroczny, należy zastosować równanie: Stan średnioroczny = Liczba zwierząt / (Czas przebywania w miesiącach / 12). W naszym przypadku to wygląda następująco: Stan średnioroczny = 120 / (6 / 12) = 120 / 0.5 = 240. Jednakże, dla obliczeń dotyczących zwierząt, w kontekście maksymalnego stanu, warto także uwzględnić średni czas przebywania, co prowadzi do wartości 60, biorąc pod uwagę, że 120 zwierząt przebywa przez 6 miesięcy w cyklu rocznym. W praktyce, takie obliczenia są istotne w zarządzaniu populacjami zwierząt w hodowlach czy rezerwatach, gdzie dokładne monitorowanie stanu zwierząt pozwala na lepsze planowanie i ochronę gatunków.

Pytanie 9

Przed przystąpieniem do zabiegu sztucznego unasienniania lochy, jaką należy osiągnąć temperaturę w kąpieli wodnej dla blistra z nasieniem knura?

A. 36-38°C

B. 15-17°C

C. 32-34°C

D. 40-42°C

Wybór niewłaściwej temperatury podgrzewania blistrera może prowadzić do poważnych konsekwencji dla jakości nasienia i efektywności zabiegu inseminacji. Na przykład, podgrzewanie nasienia do 15-17°C jest zbyt niskie i może powodować spadek aktywności plemników, co z kolei przekłada się na ich mniejszą zdolność do zapłodnienia. Komórki plemnikowe w takich warunkach mogą nie być wystarczająco aktywne, co obniża prawdopodobieństwo sukcesu inseminacji. Z kolei temperatura 40-42°C jest zdecydowanie zbyt wysoka, co prowadzi do denaturacji białek w plemnikach i ich trwałego uszkodzenia. Tego rodzaju krytyczne błędy mogą wynikać z nieznajomości fizjologii plemników oraz nieodpowiedniego podejścia do procesu inseminacji. Istotne jest zrozumienie, że nasienie jest żywym materiałem biologicznym, który wymaga szczególnej troski i odpowiednich warunków przechowywania. Utrzymanie odpowiedniej temperatury jest kluczowym czynnikiem, który wpływa na jakość materiału, dlatego też zaleca się stosowanie ściśle określonych standardów i protokołów w tym zakresie. Właściwe przygotowanie nasienia, łącznie z jego odpowiednim podgrzaniem, jest niezbędne dla zwiększenia szans na pomyślne zapłodnienie i zdrowe potomstwo.

Pytanie 10

Relacja między ruchomymi elementami płodu (głowa, kończyny) a stałymi (tułów) to

A. repozycja płodu

B. prezentacja płodu

C. ułożenie płodu

D. położenie płodu

Repozycja płodu jest czymś, co może być mylone z pojęciem ułożenia płodu. W rzeczywistości repozycja to zmiana pozycji płodu, czyli coś, co się robi, kiedy próbujemy poprawić jego ułożenie, a nie opisujemy, jak dokładnie leży. Zazwyczaj repozycja jest potrzebna, jak płód nie jest w prawidłowym położeniu, a lekarz stara się to zmienić. Ułożenie płodu to ogólnie rzecz biorąc, jak leży w macicy, więc to bardziej szerokie pojęcie niż samo ułożenie. Mówiąc o prezentacji płodu, mamy na myśli, która część malucha wychodzi najpierw podczas porodu, więc ten termin też nie do końca mówi o ułożeniu. Dlatego rozróżnienie tych terminów jest bardzo istotne, żeby zrozumieć, co się dzieje podczas porodu i co z tym zrobić. Mylenie tych pojęć może prowadzić do błędów i złych decyzji w trakcie ciąży i porodu, więc warto to rozumieć.

Pytanie 11

Jaką rolę pełni żołądek gruczołowy u zwierząt przeżuwających?

A. pełni żwacz.

B. pełnią księgi.

C. pełni trawieniec.

D. pełni czepiec.

Wybór odpowiedzi wskazującej na funkcję innych komór żołądkowych, takich jak czepiec, żwacz czy księgi, jest nieuzasadniony. Czepiec odpowiada głównie za wchłanianie wody i elektrolitów, co nie jest związane z procesem trawienia, ale raczej z regulacją gospodarki wodnej zwierzęcia. Jego nieodpowiednia interpretacja może prowadzić do błędnych wniosków na temat ogólnych procesów trawienia w układzie pokarmowym przeżuwaczy. Żwacz, z kolei, to głównie miejsce, w którym następuje mechaniczne rozdrabnianie paszy oraz fermentacja, jednak to nie on pełni kluczową rolę w chemicznym trawieniu, które zachodzi w trawieńcu. Księgi, będąc jednocześnie komorą, również nie zajmują się fermentacją na poziomie, na którym odbywa się to w trawieńcu. Typowym błędem myślowym jest utożsamianie roli różnych komór żołądkowych, co może prowadzić do nieprawidłowego postrzegania całego procesu trawienia. Zrozumienie specyficznych funkcji każdej z komór, a zwłaszcza roli trawieńca w procesach fermentacyjnych, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania dietą przeżuwaczy oraz dla zapewnienia ich zdrowia i wydajności. Wiedza ta ma istotne znaczenie w kontekście dobrych praktyk hodowlanych oraz w opracowywaniu strategii żywieniowych, które maksymalizują wykorzystanie składników pokarmowych.

Pytanie 12

Kolor sierści brunatno-żółty, ogon oraz grzywa w tej samej lub jaśniejszej tonacji, skóra ciemna.
Jaki to opis konia maści?

A. kasztanowatej

B. dereszowatej

C. gniadej

D. bułanej

Opis konia maści kasztanowatej charakteryzuje się brązowożółtą barwą sierści, co pasuje do wskazanej cechy. Kasztanowate konie mają ogon i grzywę w kolorze zbliżonym do reszty ciała, często jaśniejsze, co również znajduje potwierdzenie w opisie. Dodatkowo, skóra ciemna jest cechą typową dla tej maści. W praktyce, konie kasztanowate są często wykorzystywane w różnych dyscyplinach jeździeckich, takich jak skoki przez przeszkody czy ujeżdżenie, co wynika z ich zrównoważonego temperamentu i atrakcyjnego wyglądu. Warto również zauważyć, że maść kasztanowata występuje w różnych odcieniach, co sprawia, że jest to jeden z bardziej rozpoznawalnych typów maści w hodowli koni. Dobre praktyki w hodowli koni uwzględniają selekcję na podstawie nie tylko maści, ale i indywidualnych cech psychicznych oraz fizycznych zwierzęcia, co wpływa na jakość i osiągnięcia w sporcie jeździeckim.

Pytanie 13

Ilustracja przedstawia buhaja rasy

A. jersey.

B. hereford.

C. limousine.

D. piemontese.

Dość często spotykanym błędem jest mylenie charakterystycznych cech poszczególnych ras bydła mięsnego, zwłaszcza u osób, które mają do czynienia głównie z rasami mlecznymi albo niepracują w typowych gospodarstwach nastawionych na produkcję wołowiny. Jersey to rasa typowo mleczna, znana z bardzo drobnej budowy i jasnej, kremowo-brązowej sierści – ich mięśnie są słabo rozwinięte, bo nie były selekcjonowane pod kątem mięsności, tylko wydajności mlecznej i zawartości tłuszczu w mleku. Herefordy natomiast mają charakterystyczne białe umaszczenie na głowie, brzuchu i nogach, a ich sylwetka jest masywniejsza, ale nie tak wyraźnie umięśniona jak u limousine. Te bydła są też trochę niższe w kłębie i mają bardziej łagodny wyraz pyska. Piemontese charakteryzują się z kolei jasnoszarą, wręcz popielatą sierścią i bardzo mocno rozwiniętą muskulaturą, szczególnie w okolicach ud i zadu, ale ich budowa jest trochę inna – mają wyraźniejsze uwypuklenia mięśni, czasem wręcz widoczne przerosty mięśniowe, co wynika z genetycznych mutacji wpływających na rozrost mięśni (tzw. podwójne umięśnienie). Typowym błędem jest ocenianie rasy tylko po kolorze sierści – niestety, to prowadzi do złych skojarzeń, bo wiele ras ma zbliżoną barwę, ale różni się proporcjami ciała, linią grzbietu czy szerokością klatki piersiowej. Z mojego doświadczenia wynika, że warto patrzeć na cechy typowo użytkowe i zawsze odnieść się do standardów hodowlanych, które jasno określają, jak powinna wyglądać sylwetka danej rasy. W praktyce, takie pomyłki mogą prowadzić np. do złego doboru buhaja do krzyżowania albo obniżenia jakości stada, dlatego tak ważna jest wiedza na temat cech poszczególnych ras i ich praktycznego zastosowania w produkcji zwierzęcej.

Pytanie 14

Czas karencji po użyciu antybiotyku w gospodarstwie ekologicznym ulega wydłużeniu

A. trzykrotnie

B. pięciokrotnie

C. czterokrotnie

D. dwukrotnie

Odpowiedź "dwukrotnie" jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z regulacjami dotyczącymi produkcji ekologicznej, okres karencji po zastosowaniu antybiotyków w gospodarstwie ekologicznym wynosi co najmniej dwukrotność standardowego okresu karencji. Przykładowo, jeśli standardowy okres karencji dla danego antybiotyku wynosi 7 dni, w produkcji ekologicznej będzie to 14 dni. Wydłużenie okresu karencji ma na celu zapewnienie, że pozostałości substancji czynnych nie trafią do żywności, co jest kluczowe dla zachowania standardów ekologicznych oraz bezpieczeństwa zdrowotnego konsumentów. Zastosowanie antybiotyków w gospodarstwie ekologicznym powinno być również bardzo ograniczone, co jest zgodne z zasadami zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska. Dlatego rolnicy ekologiczni są zobowiązani do stosowania alternatywnych metod leczenia i zarządzania zdrowiem zwierząt, minimalizując tym samym potrzebę stosowania antybiotyków.

Pytanie 15

System karmienia krów mlecznych, który opiera się na jednoczesnym podawaniu zmieszanych wszystkich rodzajów pasz wchodzących w skład diety, to system

A. BTJ

B. PMR

C. TMR

D. JPM

TMR, czyli Total Mixed Ration, to system żywienia krów mlecznych, który polega na mieszaniu wszystkich składników paszy razem przed podaniem zwierzętom. W tym systemie wszystkie składniki, takie jak siano, pasze treściwe, objętościowe oraz dodatki mineralno-witaminowe, są dokładnie wymieszane, co zapewnia równomierne dostarczanie składników odżywczych. Dzięki temu krowy mają stały dostęp do zbilansowanego pokarmu, co sprzyja ich zdrowiu i wydajności mlecznej. Praktyczne zastosowanie TMR można zauważyć w nowoczesnych fermach, gdzie precyzyjne zarządzanie paszami przekłada się na lepsze wyniki produkcyjne. W przypadku systemu TMR szczególnie istotne jest monitorowanie składu paszy oraz jej wartości odżywczej, co powinno być zgodne z zaleceniami specjalistów z zakresu zootechniki. TMR pozwala na zminimalizowanie strat paszy, a także na optymalizację kosztów produkcji, co jest kluczowe w kontekście zwiększającej się konkurencji na rynku mleczarskim.

Pytanie 16

Używanie ziemniaków zazieleniałych lub skiełkowanych w diecie świń jest zabronione z powodu ich toksycznego działania

A. solaniny

B. fitazy

C. ligniny

D. metioniny

Zazielenione lub skiełkowane ziemniaki zawierają substancję chemiczną znaną jako solanina, która jest toksyczna dla zwierząt, w tym świń. Solanina jest glikoalkaloidem, który powstaje w ziemniakach w wyniku działania światła na skrobię, co prowadzi do jej konwersji w toksyczne związki. Wysokie stężenia solaniny mogą powodować objawy zatrucia, takie jak wymioty, biegunka, problemy z układem nerwowym oraz silny ból brzucha. Ponadto, jej obecność w diecie trzody chlewnej może prowadzić do pogorszenia ogólnego stanu zdrowia zwierząt oraz obniżenia ich wydajności produkcyjnej. Dlatego zaleca się, aby przed podaniem ziemniaków świń należy upewnić się, że są one wolne od skiełkowania i zazielenienia. Praktyki rolnicze obejmują świadome wybieranie odmian ziemniaków o niskiej zawartości solaniny oraz stosowanie przechowywania, które ogranicza ekspozycję na światło, co zapobiega powstawaniu szkodliwych substancji.

Pytanie 17

Prawidłowe warunki kiszenia paszy obejmują następujące elementy:

A. duża ilość cukru w roślinach, obecność kwasu mlekowego, warunki beztlenowe

B. duża ilość cukru w roślinach, obecność kwasu masłowego, warunki tlenowe

C. duża ilość białka w roślinach, obecność kwasu masłowego, warunki beztlenowe

D. duża ilość białka w roślinach, obecność kwasu mlekowego, warunki tlenowe

W procesie kiszenia paszy kluczowe jest zrozumienie roli poszczególnych składników i warunków, które wpływają na jakość końcowego produktu. Wysoka zawartość białka w roślinach, choć ważna dla ogólnego odżywiania zwierząt, nie jest czynnikiem decydującym o skuteczności kiszenia. Skupienie się na białku może prowadzić do zaniedbania innych istotnych elementów, jak zawartość cukru. Cukry są niezbędne, ponieważ stanowią główne źródło energii dla bakterii, które są kluczowe w procesie fermentacji. Ponadto, obecność kwasu masłowego, jak sugerują niektóre odpowiedzi, jest niekorzystna, ponieważ przyczynia się do niepożądanych procesów gnilnych, co obniża jakość paszy. Kwas masłowy nie sprzyja stabilizacji pH, co jest kluczowe dla utrzymania zdrowego środowiska fermentacyjnego. Warunki tlenowe są wręcz przeciwnym do tego, co jest wymagane do skutecznego kiszenia; tlen sprzyja rozwojowi pleśni i bakterii gnilnych, co negatywnie wpływa na wartości odżywcze paszy. Stąd, niepoprawne zrozumienie tych aspektów może prowadzić do obniżenia efektywności kiszenia i negatywnych skutków zdrowotnych dla zwierząt. Zastosowanie wiedzy o procesie kiszenia powinno więc koncentrować się na optymalizacji warunków beztlenowych oraz na odpowiednim doborze surowców bogatych w cukry, co jest zgodne z aktualnymi standardami branżowymi.

Pytanie 18

Rendement jest wskaźnikiem wykorzystywanym w chowie

A. owiec.

B. koni.

C. psów.

D. świń.

Pojęcie rendementu bywa niekiedy mylone z innymi wskaźnikami produkcyjnymi, co łatwo może prowadzić do nieporozumień. Przede wszystkim warto pamiętać, że rendement to bardzo specyficzny wskaźnik stosowany głównie w chowie owiec, a nie koni, świń czy psów. U koni raczej nie posługujemy się tym pojęciem – tam istotne są inne kryteria, jak wydajność użytkowa, kondycja czy parametry sportowe. W przypadku trzody chlewnej (świń), choć mierzy się np. przyrosty masy czy mięsność tuszy, to rzadko kiedy określa się rendement w takiej formie, jak w owczarstwie. U świń kluczowe są wskaźniki takie jak konwersja paszy, mięsność, grubość tłuszczu, ale nie stosuje się formalnie pojęcia rendementu – przynajmniej nie w polskiej literaturze branżowej. Psy natomiast zupełnie odpadają z tego zestawienia – w chowie i hodowli psów nie używa się absolutnie takich wskaźników, bo psy trzymane są głównie jako zwierzęta towarzyszące lub użytkowe (np. pasterskie, myśliwskie), a nie dla produkcji mięsa czy tuszek. Moim zdaniem częstą przyczyną takich pomyłek jest sprowadzanie różnych miar efektywności produkcji zwierzęcej do jednego worka, a jednak w każdej grupie zwierząt stosuje się inne kluczowe wskaźniki. Dobrą praktyką jest dokładne zrozumienie, które parametry są naprawdę istotne dla poszczególnych gatunków i branż – rendement naprawdę liczy się głównie przy ocenie opłacalności produkcji jagnięciny i selekcji owiec pod kątem mięsności, zgodnie ze standardami, które wypracowały ośrodki doradztwa rolniczego i branżowe stowarzyszenia owczarskie.

Pytanie 19

Jakim stawem łączą się kość ramienna z kośćmi przedramienia?

A. ramienny

B. kolanowy

C. łokciowy

D. nadgarstkowy

Staw łokciowy łączy kość ramienną z kośćmi przedramienia, czyli kością promieniową i łokciową. Jest to staw złożony, który umożliwia zarówno zginanie, jak i prostowanie oraz rotację przedramienia. W praktyce, pełni kluczową rolę w umożliwieniu ruchów takich jak podnoszenie i przenoszenie przedmiotów, a także w wielu sportach, gdzie precyzyjne ruchy rąk są niezbędne. Zgodnie z anatomią człowieka, staw łokciowy zapewnia stabilność podczas wykonywania codziennych czynności, a także w dyscyplinach wymagających dużej precyzji, jak rzut dyskiem czy strzelectwo. Ponadto, odpowiednie zrozumienie budowy i funkcji stawu łokciowego jest istotne w rehabilitacji po urazach, ponieważ pozwala na opracowanie skutecznych programów terapeutycznych, które przywracają pełną funkcjonalność kończyny górnej.

Pytanie 20

Wytrysk nasienia to

A. inseminacja.

B. ejakulacja.

C. owulacja.

D. kopulacja.

Wybrałeś ejakulację i to jest prawidłowe. Wytrysk nasienia, czyli ejakulacja, to fizjologiczny proces polegający na wydaleniu nasienia z cewki moczowej na zewnątrz organizmu mężczyzny. Dochodzi do niego zwykle w wyniku pobudzenia seksualnego oraz orgazmu, co jest dość istotnym elementem funkcjonowania układu rozrodczego. W technikum często się o tym mówi w kontekście biologii człowieka albo edukacji seksualnej – i faktycznie, to ma praktyczne znaczenie choćby w tematach związanych z płodnością albo planowaniem rodziny. Ejakulacja ma też związek z badaniami nasienia, które są standardem przy diagnostyce niepłodności. Ciekawostka: są sytuacje, gdzie ejakulacja nie występuje mimo osiągnięcia orgazmu (np. wytrysk wsteczny), co też jest ważne z punktu widzenia diagnostyki. Moim zdaniem warto kojarzyć, że ejakulacja i wytrysk nasienia to praktycznie synonimy – w literaturze fachowej i rozmowach z lekarzami używa się tych określeń zamiennie. Dobrze to zapamiętać, bo błędne skojarzenia mogą prowadzić do nieporozumień, szczególnie w kontekście medycyny czy rozmów o zdrowiu seksualnym.

Pytanie 21

Aby zabezpieczyć budynek inwentarski przed gryzoniami, postanowiono umieścić stacje deratyzacyjne co 20 m. Ile takich stacji należy zamontować w zewnętrznej części chlewni, której długość wynosi 72 m, a szerokość 18 m?

A. 5 stacji

B. 16 stacji

C. 12 stacji

D. 9 stacji

Prawidłowa odpowiedź wynika z obliczenia liczby stacji deratyzacyjnych potrzebnych do ochrony zewnętrznej strefy chlewni. W pierwszej kolejności obliczamy obwód strefy zewnętrznej chlewni, która ma długość 72 m i szerokość 18 m. W tym przypadku, aby określić, ile stacji należy ustawić wzdłuż obwodu, przyjmujemy, że stacje są rozmieszczone co 20 m. Obwód można obliczyć jako: 2 * (72 + 18) = 180 m. Następnie dzielimy całkowitą długość obwodu przez odległość pomiędzy stacjami: 180 m / 20 m = 9. Oznacza to, że aby skutecznie zabezpieczyć cały obszar przed gryzoniami, należy ustawić 9 stacji deratyzacyjnych. Jest to zgodne z dobrymi praktykami w zakresie zarządzania szkodnikami, które zalecają rozmieszczanie stacji w regularnych odstępach, aby zapewnić efektywną kontrolę nad populacją gryzoni.

Pytanie 22

W układzie pokarmowym owcy czepiec usytuowany jest pomiędzy

A. żwaczem a księgami

B. trawieńcem a dwunastnicą

C. księgami a trawieńcem

D. przełykiem a żwaczem

Czepiec (omasum) jest jednym z czterech głównych żołądków u przeżuwaczy, takich jak owce. Znajduje się pomiędzy żwaczem (rumen) a księgami (abomasum). Jego główną funkcją jest dalsze przetwarzanie i trawienie pokarmu, który został wstępnie rozłożony w żwaczu. Czepiec działa jako filtr, który oddziela cząstki pokarmowe, umożliwiając ich dalsze trawienie w księgach, a także absorpcję wody i substancji odżywczych. W praktyce, zrozumienie położenia czepca i jego funkcji jest kluczowe w dietetyce zwierząt, ponieważ poprawne zarządzanie dietą owiec wpływa na ich zdrowie i wydajność produkcyjną. Na przykład, niewłaściwe skomponowanie diety może prowadzić do problemów trawiennych, co w konsekwencji może wpłynąć na wzrost i produkcję mleka. Dlatego też, znajomość anatomii przewodu pokarmowego jest niezbędna dla weterynarzy i hodowców, aby zapewnić optymalne warunki dla zwierząt.

Pytanie 23

Ile kręgów tworzy odcinek szyjny kręgosłupa u koni?

A. 11

B. 9

C. 7

D. 5

Odpowiedzi, które podałeś, opierają się na nieprawidłowych podejściach do anatomii kręgosłupa koni. Odpowiedź 11 sugeruje, że istnieje znacznie więcej kręgów w odcinku szyjnym, co jest błędne, ponieważ taki układ byłby niepraktyczny i ograniczałby ruchomość głowy i szyi. Kręgi szyjne koni, podobnie jak innych ssaków, muszą być wystarczająco elastyczne, aby umożliwić nie tylko ruch w przód i w tył, ale także rotację i boczne zgięcia. Odpowiedź 5 zaniża liczbę kręgów, co mogłoby prowadzić do zrozumienia błędnego konstruktu anatomicznego. Kręgi te muszą być odpowiednio liczone, aby rozumieć ich wpływ na zdrowie zwierząt. Powoduje to błędne wnioski, takie jak możliwość stabilności, która jest fundamentalna dla ruchów koni. Odpowiedź 9 wprowadza dodatkowy błąd, sugerując nieprawidłowy nadmiar kręgów, co mogłoby prowadzić do zamieszania w diagnozowaniu urazów kręgosłupa. Właściwe zrozumienie liczby i struktury kręgów szyjnych jest kluczowe w weterynarii oraz w terapii koni, co wpływa na planowanie rehabilitacji i zapobieganie kontuzjom.

Pytanie 24

Jakie narząd produkuje hormony - insulinę i glukagon?

A. trzustkę

B. śledzionę

C. nadnercze

D. wątrobę

Insulina i glukagon są hormonami produkowanymi przez trzustkę, która pełni kluczową rolę w regulacji metabolizmu glukozy w organizmie. Insulina, wydzielana przez komórki beta wysp Langerhansa, obniża poziom glukozy we krwi poprzez wspomaganie transportu glukozy do komórek oraz stymulowanie syntezy glikogenu w wątrobie i mięśniach. Przykładowo, po posiłku, kiedy poziom glukozy we krwi wzrasta, insulina jest wydzielana, co pozwala na efektywne wykorzystanie glukozy jako źródła energii. Z kolei glukagon, produkowany przez komórki alfa, działa w przeciwnym kierunku; jego głównym zadaniem jest zwiększenie poziomu glukozy we krwi poprzez stymulację glikogenolizy i glukoneogenezy w wątrobie. Dzięki tym dwóm hormonem organizm utrzymuje homeostazę poziomu glukozy, co jest szczególnie istotne dla osób z cukrzycą, które muszą monitorować i regulować te procesy.

Pytanie 25

Ilustracja przedstawia kozę rasy

A. toggenburskiej.

B. burskiej.

C. saanenskiej.

D. angorskiej.

Przy rozpoznawaniu rasy kozy można się łatwo pomylić, zwłaszcza gdy kierujemy się tylko ogólnym wyglądem, a nie znamy charakterystycznych cech poszczególnych typów. Często spotykam się z błędnym utożsamianiem kozy burskiej z innymi rasami – burskie są masywne, mają krępą sylwetkę i bardzo wyraźnie zaznaczone, czerwono-brązowe umaszczenie na głowie i szyi, podczas gdy reszta ciała jest biała. To typowa rasa mięsna, a nie mleczna, więc zupełnie odbiega od toggenburskiej pod względem użytkowości. Kozy angorskie łatwo rozpoznać po ich długiej, kędzierzawej sierści – przypominają żywe owce z porządnymi lokami. Ich główną zaletą jest produkcja wełny moherowej, a nie mleka. Saanenskie natomiast to najbardziej wydajne mleczarki, ale ich sierść jest zawsze czysto biała, bez żadnych innych znaczeń, a sylwetka jest bardzo lekka i delikatna. Różnice te są kluczowe, bo w praktyce zawodowej, czy to w gospodarstwie, czy w technikum, umiejętność dokładnego rozpoznawania ras pomaga uniknąć nieporozumień przy zakupie lub sprzedaży zwierząt, a także ma wpływ na odpowiednią opiekę i żywienie. Typowym błędem jest ocenianie rasy tylko po wielkości lub kolorze, bez zwracania uwagi na detale budowy ciała, rozmieszczenie umaszczenia czy przeznaczenie produkcyjne. W branży przyjęło się, że najlepsza identyfikacja opiera się na kilku cechach jednocześnie, bo to daje największą pewność. Właśnie dlatego poprawna odpowiedź w tym pytaniu wymagała odwołania się do tych niuansów.

Pytanie 26

Jak powinien wyglądać prawidłowy grzbiet konia?

A. prosty

B. spadzisty

C. wklęśnięty

D. wypukły

Prawidłowo zbudowany grzbiet konia powinien być prosty, co oznacza, że jego struktura nie wykazuje ani nadmiernego wypuklenia, ani wklęsłości. Prosty grzbiet jest kluczowym elementem w ocenie budowy konia, ponieważ wpływa na jego zdolności jeździeckie oraz ogólną kondycję fizyczną. Taki kształt grzbietu umożliwia równomierne rozłożenie ciężaru jeźdźca, co przyczynia się do lepszego komfortu zarówno konia, jak i jeźdźca. W praktyce dobrze zbudowany grzbiet konia wpływa na jego ruchy, co ma kluczowe znaczenie w dyscyplinach takich jak ujeżdżenie czy skoki przez przeszkody. W standardach hodowlanych i oceny koni, takich jak te stosowane przez międzynarodowe organizacje jeździeckie, prosty grzbiet jest preferowany, ponieważ sprzyja zdrowiu kręgosłupa oraz ogólnej biomechanice ruchu konia, co jest kluczowe dla jego wydolności i długowieczności.

Pytanie 27

Jakie jest właściwe określenie momentu unasienienia krowy, u której pierwsze symptomy rui zauważono w porze porannej?

A. w tym samym dniu po południu

B. następnego dnia rano

C. następnego dnia po południu

D. bezpośrednio po zaobserwowaniu

Właściwy termin unasienienia krowy, u której pierwsze objawy rui zauważono rano, to w tym samym dniu po południu, ponieważ najlepsze rezultaty unoszenia osiąga się w czasie największej aktywności hormonalnej samicy. W przypadku krów, ruja zazwyczaj trwa od 12 do 24 godzin, a szczyt aktywności seksualnej przypada na okres około 12-18 godzin od momentu zauważenia pierwszych objawów. Obserwowanie objawów rui, takich jak zwiększona pobudliwość, częste oddawanie moczu czy chęć do kopulacji, jest kluczowe dla określenia najlepszego momentu na unasienienie. Przykładem zastosowania tej wiedzy w praktyce jest prowadzenie dokładnej dokumentacji o cyklach rujowych krów, co pozwala na lepsze planowanie unasienienia. Zastosowanie metod takich jak monitoring hormonalny czy wykorzystanie detektorów rui może zwiększyć skuteczność unasienienia i poprawić wyniki hodowlane, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie zootechniki.

Pytanie 28

Co powstaje w miejscu pękniętego pęcherzyka jajnikowego?

A. blizna

B. zarodek

C. zygota

D. ciałko żółte

Ciałko żółte, powstające w miejscu pękniętego pęcherzyka jajnikowego, odgrywa kluczową rolę w cyklu menstruacyjnym oraz w procesie reprodukcji. Po owulacji, gdy dojdzie do uwolnienia komórki jajowej, pęcherzyk jajnikowy przekształca się w ciałko żółte, które wydziela hormon progesteron. Progesteron jest niezbędny do przygotowania błony śluzowej macicy na potencjalne zagnieżdżenie się zarodka, co ma kluczowe znaczenie dla rozwoju ciąży. W przypadku zapłodnienia, ciałko żółte utrzymuje się i produkuje hormony przez pierwsze tygodnie ciąży, co jest niezbędne dla podtrzymania rozwijającego się zarodka. Jeśli jednak do zapłodnienia nie dojdzie, ciałko żółte degeneruje, co prowadzi do spadku poziomu progesteronu i w konsekwencji do menstruacji. Wiedza na temat funkcji ciałka żółtego jest istotna zarówno dla specjalistów zajmujących się ginekologią, jak i dla osób starających się o dziecko, ponieważ zrozumienie cyklu hormonalnego może pomóc w skuteczniejszym planowaniu rodziny i zdrowia reprodukcyjnego.

Pytanie 29

Jeśli zajdzie konieczność zastosowania leków konwencjonalnych w gospodarstwie produkującym środki spożywcze metodami ekologicznymi to okres karencji wydłuża się w stosunku do obowiązującego

A. dwukrotnie.

B. czterokrotnie.

C. pięciokrotnie.

D. trzykrotnie.

Dobrze rozpoznałeś, że w gospodarstwach ekologicznych w przypadku konieczności zastosowania leków konwencjonalnych okres karencji musi być wydłużony dwukrotnie względem wymogów ogólnych. To wynika bezpośrednio z przepisów unijnych dotyczących rolnictwa ekologicznego, a dokładniej z Rozporządzenia Rady (WE) nr 834/2007 oraz Rozporządzenia Komisji (WE) nr 889/2008. W praktyce oznacza to, że jeżeli standardowy okres karencji dla danego leku wynosi np. 7 dni, to w produkcji ekologicznej trzeba odczekać minimum 14 dni zanim produkty pochodzące od tych zwierząt (np. mleko czy mięso) trafią do obrotu. To podejście ma na celu zwiększenie bezpieczeństwa konsumenta, jak i zapobieganie pozostałościom chemicznym w produktach spożywczych. Z mojego doświadczenia wynika, że nie każdy producent pamięta o tej zasadzie w codziennej pracy i czasem kieruje się tylko ogólnymi wytycznymi dla danego leku, co jest poważnym błędem w przypadku certyfikowanej produkcji ekologicznej. Warto pamiętać, że stosowanie antybiotyków lub innych leków konwencjonalnych w gospodarstwie ekologicznym ma być absolutnie ostatecznością – dopuszczalne jest tylko, gdy metody alternatywne (fitoterapia, homeopatia) nie przyniosły efektu. Wydłużenie karencji dwukrotnie to rozwiązanie kompromisowe, pozwalające z jednej strony na leczenie zwierząt z poszanowaniem ich dobrostanu, a z drugiej – gwarantujące wysokie standardy bezpieczeństwa żywności. To bardzo praktyczna wiedza dla każdego, kto chce prowadzić ekologiczne gospodarstwo i nie popełnić błędów formalnych podczas kontroli.

Pytanie 30

Co to jest produkt uboczny uzyskany podczas ekstrakcji oleju z nasion roślin oleistych, który znajduje zastosowanie w karmieniu zwierząt?

A. makuchy

B. młóto

C. wywar

D. otręby

Wywar, otręby i młóto to różne produkty, które można mylnie utożsamiać z makuchami, jednak każdy z nich ma swoje unikalne cechy i zastosowanie. Wywar, na przykład, to produkt uboczny powstający w procesie gotowania, często stosowany w żywieniu zwierząt, ale nie jest to produkt związany bezpośrednio z pozyskiwaniem oleju. Otręby pochodzą z przemiału zbóż, takich jak pszenica czy żyto, i zawierają cenne składniki odżywcze, ale nie są produktem oleistym. Młóto z kolei jest pozostałością po ekstrakcji cukrów lub skrobi z surowców roślinnych, także nie mającą związku z procesem tłoczenia oleju. Typowe błędy myślowe prowadzące do takiego błędnego wnioskowania często wynikają z mylenia terminologii związanej z różnymi surowcami roślinnymi i ich przetwórstwem. W branży paszowej istotne jest, aby rozumieć różnice między tymi produktami, ponieważ każdy z nich ma inne właściwości odżywcze i zastosowania w żywieniu zwierząt. Dlatego zrozumienie, że makuchy są unikalnym produktem ubocznym procesu tłoczenia oleju, jest kluczowe dla wykorzystania ich potencjału w produkcji pasz.

Pytanie 31

Którego gatunku samice mają najkrótszy czas trwania ciąży?

A. Kóz

B. Owiec

C. Bydła

D. Świń

Samice świń, czyli lochy, mają najkrótszy okres ciąży spośród wymienionych zwierząt, który wynosi średnio około 114 dni (około 3,8 miesiąca). Ta krótka długość ciąży jest wynikiem adaptacji ewolucyjnych, które pozwalają na szybkie rozmnażanie się, co jest kluczowe w kontekście efektywności produkcji świńskiej. W praktyce, krótki okres ciąży wpływa na intensywność hodowli, umożliwiając producentom zwierząt uzyskanie większej liczby miotów w krótszym czasie. W branży hodowlanej przestrzega się standardów dotyczących żywienia i opieki nad lochami w czasie ciąży, aby zapewnić zdrowie zarówno matki, jak i prosiąt. Prawidłowe zarządzanie ciążą loch jest kluczowe dla uzyskania zdrowego potomstwa, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w hodowli zwierząt. Ponadto, przeprowadza się regularne kontrole weterynaryjne, które pomagają w monitorowaniu zdrowia ciążowych loch oraz wczesnym wykrywaniu ewentualnych problemów.

Pytanie 32

Jak długo trwa ciąża u kotki?

A. 72-74 dni

B. 42-44 dni

C. 30-32 dni

D. 63-64 dni

Podane odpowiedzi na temat długości ciąży u kotek są nieprawidłowe z kilku powodów. Czas trwania ciąży wynoszący 42-44 dni jest zbyt krótki i nie odpowiada rzeczywistym potrzebom biologicznym kotek. Wiele osób myśli, że podobnie jak w przypadku niektórych innych gatunków, ciąża kotki trwa krócej. To błędne przeświadczenie może wynikać z porównań do innych zwierząt domowych, takich jak psy, które mają nieco inne parametry biologiczne. Odpowiedzi sugerujące okres 72-74 dni również są mylące, ponieważ nadmierne wydłużenie terminu nie ma podstaw w faktach naukowych. W przypadku kotek, dłuższe ciążenie może prowadzić do komplikacji zdrowotnych zarówno dla matki, jak i dla kociąt. Odpowiedź 30-32 dni jest z kolei zdecydowanie zaniżona, co może prowadzić do pomyłek w planowaniu opieki nad ciężarną kotką. Istotne jest, aby właściciele kotów byli świadomi, że zrozumienie prawidłowego czasu ciąży jest kluczowe dla zapewnienia właściwej opieki, diety oraz warunków do rodzenia. Dlatego warto zdobywać wiedzę na temat standardów hodowlanych i praktyk, aby uniknąć nieporozumień i nieprawidłowych wniosków w zakresie zdrowia i dobrostanu zwierząt.

Pytanie 33

Gdy zajdzie potrzeba użycia leków klasycznych w gospodarstwie zajmującym się produkcją żywności metodami ekologicznymi, to czas karencji wydłuża się w porównaniu do obowiązującego?

A. dwukrotnie

B. trzykrotnie

C. czterokrotnie

D. pięciokrotnie

Odpowiedź 'dwukrotnie' jest poprawna, ponieważ zgodnie z regulacjami dotyczącymi produkcji ekologicznej, w przypadku zastosowania leków konwencjonalnych, okres karencji dla produktów ekologicznych ulega wydłużeniu. W praktyce oznacza to, że jeżeli standardowy okres karencji wynosi na przykład 7 dni, to w przypadku zastosowania leków konwencjonalnych ten okres wydłuża się do 14 dni. Takie podejście ma na celu minimalizowanie ryzyka obecności resztek substancji chemicznych w produktach spożywczych, co jest kluczowe dla zachowania standardów jakości ekologicznej. Warto zauważyć, że w wielu krajach przepisy dotyczące ekologicznych gospodarstw rolnych, takie jak rozporządzenie (WE) nr 834/2007, jasno definiują te zasady, aby zapewnić bezpieczeństwo konsumentów oraz ochronę środowiska. Przykładem może być sytuacja, w której rolnik zmuszony jest do użycia chemicznych środków ochrony roślin w przypadku poważnego zagrożenia dla upraw, jednak musi on z góry planować i informować o wydłużonym czasie przed zbiorami, aby spełnić wymagania prawne i etyczne związane z produkcją ekologiczną.

Pytanie 34

Wskaż produkt uboczny, który powstaje w trakcie warzenia piwa i jest stosowany w karmieniu krów mlecznych?

A. Ekspelery

B. Makuchy

C. Młóto

D. Śruta poekstrakcyjna

Młóto jest produktem ubocznym powstającym w trakcie procesu warzenia piwa, przede wszystkim podczas ekstrakcji substancji czynnych z słodu jęczmiennego. Jest to bogate źródło białka, błonnika oraz składników mineralnych, co sprawia, że znajduje szerokie zastosowanie w żywieniu krów mlecznych. W praktyce, młóto może być stosowane jako pasza, która wpływa korzystnie na wydajność mleczną krów oraz ich zdrowie. Dzięki wysokiej zawartości energii i dobrej strawności, młóto sprzyja poprawie kondycji zwierząt, a także ich reprodukcji. Wprowadzenie młóta do diety bydła może przyczynić się do zwiększenia efektywności produkcji mleka, co jest zgodne z zaleceniami Instytutu Zootechniki w zakresie żywienia zwierząt. Dodatkowo, zastosowanie młóta w paszach pozwala na efektywne wykorzystanie surowców ubocznych z przemysłu piwowarskiego, co jest zgodne z ideą zrównoważonego rozwoju w rolnictwie.

Pytanie 35

Po stracie swojego zwierzęcia rolnik zobowiązany jest do przechowywania jego danych w rejestrze bydła lub świń przez czas

A. 4 lat

B. 2 lat

C. 3 lat

D. 1 roku

Wybór okresu krótszego niż 3 lata dla przechowywania danych o utraconym zwierzęciu jest nieuzasadniony i wynika z niepełnego zrozumienia przepisów dotyczących rejestracji zwierząt. Odpowiedzi sugerujące 1 roku, 2 lat lub 4 lat nie uwzględniają wymogu utrzymania pełnej dokumentacji przez wymagany czas, co jest kluczowe dla efektywnego monitorowania zdrowia zwierząt i identyfikowalności. Skrócenie tego okresu do 1 lub 2 lat może prowadzić do sytuacji, w której niezbędne informacje o stanie zdrowia czy pochodzeniu zwierząt nie będą dostępne w razie potrzeby, co jest istotne w kontekście potencjalnych epidemii. Z kolei wydłużenie tego terminu do 4 lat może generować niepotrzebne obciążenie administracyjne, zwłaszcza w większych gospodarstwach. Należy pamiętać, że wszystkie decyzje dotyczące zarządzania stadem powinny być oparte na aktualnych regulacjach prawnych oraz najlepszych praktykach w branży, co podkreśla znaczenie odpowiednich okresów przechowywania danych w kontekście bioasekuracji i ochrony zdrowia publicznego.

Pytanie 36

Które pomieszczenie inwentarskie zapewnia optymalne warunki utrzymania koni?

Parametry mikroklimatyczne	Pomieszczenie 1	Pomieszczenie 2	Pomieszczenie 3	Pomieszczenie 4
Temperatura (°C)	0-16	5-20	(-5)-25	10-28
Wilgotność (%)	85	80	75	80

A. Pomieszczenie 3

B. Pomieszczenie 2

C. Pomieszczenie 1

D. Pomieszczenie 4

Pomieszczenie 2 zostało wybrane jako poprawna odpowiedź, ponieważ jego warunki są najbardziej zbliżone do optymalnych dla utrzymania koni. Właściwa temperatura w zakresie od 5 do 15 stopni Celsjusza oraz wilgotność powietrza od 55% do 75% są kluczowe dla zdrowia i komfortu tych zwierząt. Pomieszczenie 2, z temperaturą od 5 do 20 stopni Celsjusza i wilgotnością na poziomie 80%, zapewnia stosunkowo dobre warunki, mimo że wilgotność jest nieco wyższa niż zalecana. W praktyce, odpowiednia wilgotność i temperatura wpływają na samopoczucie koni, ich zdolność do wydajnego oddychania oraz ogólną kondycję zdrowotną. Zarządzanie mikroklimatem w stajniach powinno opierać się na regularnym monitorowaniu tych parametrów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie hodowli koni. Warto również pamiętać, że utrzymanie koni w optymalnych warunkach przyczynia się do ich lepszej wydajności, mniejsze ryzyko chorób oraz wyższej jakości życia.

Pytanie 37

Ejakulacja to

A. popęd płciowy

B. wytrysk nasienia

C. wzwód

D. uwolnienie komórki jajowej

Ejakulacja to proces, w którym nasienie jest wydalane z męskich narządów płciowych, co jest kluczowym elementem reprodukcji. To zjawisko jest regulowane przez skomplikowane mechanizmy neurologiczne oraz hormonalne. Ejakulacja następuje zazwyczaj jako wynik podniecenia seksualnego, kiedy dochodzi do skurczów mięśni gładkich w obrębie prostaty i cewki moczowej, co prowadzi do wypchnięcia nasienia na zewnątrz. Praktycznie, zrozumienie ejakulacji jest istotne nie tylko w kontekście prokreacji, ale także zdrowia seksualnego. Na przykład, mężczyźni, którzy mają problemy z ejakulacją, mogą doświadczać trudności w relacjach intymnych, co może prowadzić do problemów psychologicznych. W terapii seksualnej często omawia się kwestie ejakulacji oraz jej wpływ na satysfakcję seksualną partnerów. Ponadto, znajomość procesu ejakulacji jest niezbędna w kontekście edukacji seksualnej, aby prawidłowo informować młodzież o biologii człowieka i konsekwencjach aktywności seksualnej.

Pytanie 38

Które z wymienionych działań jest zabronione w ekologicznym hodowli zwierząt?

A. Korekcja racic

B. Dój ręczny

C. Używanie leków homeopatycznych

D. Profilaktyczne używanie antybiotyków

Stosowanie leków homeopatycznych, doju ręcznego oraz korekcji racic w ekologicznym chowie zwierząt może być mylnie uważane za działania, które są ogólnie akceptowane, ale są to kwestie bardziej złożone. Leki homeopatyczne, mimo że są czasami stosowane, nie mają solidnych podstaw naukowych i ich skuteczność nie jest poparta wystarczającymi dowodami w kontekście zdrowia zwierząt. Takie podejście może prowadzić do opóźnień w stosowaniu właściwych terapii, co z kolei może negatywnie wpłynąć na dobrostan zwierząt. Doj ręczny, chociaż powszechnie praktykowany w gospodarstwach ekologicznych, wymaga przestrzegania surowych standardów higienicznych, aby nie wprowadzać do produkcji niebezpiecznych patogenów. Właściwe techniki doju i utrzymania sprzętu są kluczowe dla zapewnienia zdrowia zwierząt oraz wysokiej jakości mleka. Korekcja racic, mimo że jest standardową praktyką w wielu hodowlach, również wymaga dokładnej wiedzy i umiejętności, aby uniknąć urazów i niepotrzebnego bólu. W sumie, choć niektóre z tych działań są dozwolone, ich niewłaściwe stosowanie lub brak odpowiedniej wiedzy w ich realizacji mogą prowadzić do problemów zdrowotnych w stadzie oraz naruszenia zasad ekologicznych. Kluczowe jest, aby hodowcy rozumieli różnice między tymi praktykami a profilaktycznym stosowaniem antybiotyków, które jest całkowicie niewłaściwe w kontekście ekologicznych standardów hodowli.

Pytanie 39

Prącie o cienkiej budowie, długości około 50 cm, z esowatym zgięciem przed moszną oraz charakterystycznym spiralnie skręconym końcem występuje

A. u knura

B. u ogiera

C. u buhaja

D. u psa

Prącie knura, charakteryzujące się cienką budową, długością około 50 cm oraz typowym zgięciem esowatym przed moszną, jest unikalne w świecie zwierząt hodowlanych. Wierzchołek prącia knura ma spiralny kształt, co ułatwia skuteczne zapłodnienie lochy. Wiedza na temat anatomii i fizjologii knura jest istotna dla hodowców świń, ponieważ właściwe zrozumienie budowy anatomicznej tych zwierząt wpływa na efektywność rozrodu. Knury są często używane w programach hodowlanych, a ich zdrowie i kondycja mają kluczowe znaczenie dla uzyskania silnych i zdrowych potomków. W praktyce, hodowcy powinni również zwracać uwagę na techniki inseminacji oraz prowadzenie odpowiedniej selekcji genetycznej, co pozwoli na poprawę cech użytkowych stada. Dobre praktyki hodowlane obejmują także monitorowanie stanu zdrowia knurów, co ma znaczący wpływ na ich zdolności reprodukcyjne oraz ogólną wydajność produkcji świń.

Pytanie 40

Jak odbywa się pozyskaweanie wełny z kóz angorskich?

A. usuwanie zewnętrznych włosów.

B. strzyżenie

C. czesanie.

D. wyczesywanie.

Strzyżenie kóz angorskich to kluczowy proces pozyskiwania wełny, który zapewnia nie tylko wysoką jakość surowca, ale także dobrostan zwierząt. W przeciwieństwie do innych metod, takich jak podskubywanie, szczotkowanie czy wyczesywanie, strzyżenie jest bardziej efektywne i mniej stresujące dla kóz. Odpowiednie techniki strzyżenia, realizowane w okresie wiosennym, pozwalają na pozyskanie wełny o doskonałej strukturze, co jest istotne dla przemysłu tekstylnego. W praktyce, strzyżenie powinno być przeprowadzane przez wyszkolonych specjalistów, którzy znają anatomię zwierzęcia, aby uniknąć kontuzji i zapewnić komfort podczas zabiegu. Warto również podkreślić, że odpowiednie narzędzia, takie jak nożyce elektryczne czy ręczne, powinny spełniać normy bezpieczeństwa oraz jakości, co wpływa na końcowy efekt. Dobre praktyki w hodowli kóz angorskich zalecają również regularne kontrole zdrowotne oraz zapewnienie odpowiednich warunków, co przekłada się na lepszą jakość wełny. Przy odpowiednim podejściu, strzyżenie kóz staje się nie tylko korzystne dla producentów, ale także dla samych zwierząt.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej