Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik architektury krajobrazu
  • Kwalifikacja: OGR.04 - Organizacja prac związanych z budową oraz konserwacją obiektów małej architektury krajobrazu
  • Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 14:46
  • Data zakończenia: 8 grudnia 2025 15:00

Egzamin zdany!

Wynik: 33/40 punktów (82,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Aby stworzyć oczko wodne, które będzie częścią tymczasowej wystawy i będzie łatwe do szybkiej demontażu, należy użyć

A. betonu
B. kamienia
C. bentonitu
D. folii
Folia jest idealnym materiałem do budowy oczek wodnych, szczególnie w przypadku krótkotrwałych ekspozycji, ponieważ oferuje łatwość montażu oraz demontażu. W przeciwieństwie do materiałów takich jak beton czy kamień, folia jest elastyczna i pozwala na łatwe dostosowanie kształtu zbiornika do wymogów projektowych. Umożliwia również szybkie usunięcie oczka po zakończeniu ekspozycji, co wpływa na zmniejszenie kosztów i zminimalizowanie wpływu na środowisko. Folie do oczek wodnych są dostępne w różnych wariantach, takich jak PVC czy EPDM, które charakteryzują się odpornością na działanie promieni UV oraz zmienne warunki atmosferyczne. W praktyce, zastosowanie folii zyskuje na popularności wśród ogrodników i projektantów krajobrazu, którzy cenią sobie elastyczność oraz łatwość w utrzymaniu. Dodatkowo, stosowanie folii zgodnie z normami branżowymi pozwala na zapewnienie odpowiednich warunków dla fauny i flory wodnej, co jest istotne dla zachowania różnorodności biologicznej w danym ekosystemie.

Pytanie 2

Jaką nawierzchnię warto wykorzystać w lesie parkowym?

A. Bitumiczną
B. Tłuczniową
C. Gruntową
D. Betonową
Odpowiedź gruntowa jest prawidłowa, ponieważ nawierzchnie gruntowe są najbardziej odpowiednie dla parków leśnych ze względu na ich naturalny charakter. Tego rodzaju nawierzchnia pozwala na lepsze wchłanianie wody, co przyczynia się do zachowania lokalnego mikroklimatu oraz sprzyja życiu roślin i zwierząt. Dodatkowo, nawierzchnie gruntowe są mniej inwazyjne dla ekosystemu, co minimalizuje ryzyko degradacji środowiska. Przykładowo, w wielu parkach narodowych stosuje się ścieżki gruntowe, które umożliwiają spacerowiczom poruszanie się w bliskim kontakcie z naturą, a także zmniejszają ryzyko erozji gleby. Dobrze zaprojektowane i utrzymane nawierzchnie gruntowe mogą być dostosowane do zmieniających się warunków atmosferycznych oraz obciążeń ruchu. Istotne jest, aby przed wyborem nawierzchni gruntowej przeprowadzić odpowiednie badania gleby i hydrologii, co pozwoli na optymalne dopasowanie techniczne do lokalnych warunków.

Pytanie 3

Podaj czynności (w odpowiedniej kolejności technologicznej) związane z realizacją nawierzchni z kostki brukowej na gruntach przepuszczalnych, przeznaczonej do ruchu pieszych?

A. Korytowanie oraz zagęszczenie podłoża, realizacja wylewki betonowej, wykonanie warstwy podbudowy z piasku, osadzenie obrzeży, ułożenie kostki brukowej
B. Korytowanie oraz zagęszczenie podłoża, osadzenie obrzeży, wykonanie warstwy podbudowy z piasku, zagęszczenie podbudowy, ułożenie kostki brukowej
C. Osadzenie obrzeży, korytowanie oraz zagęszczenie podłoża, wykonanie dwóch warstw podbudowy z tłucznia, zagęszczenie tych warstw podbudowy, ułożenie kostki brukowej
D. Osadzenie obrzeży, korytowanie oraz zagęszczenie podłoża, przygotowanie dwóch warstw podbudowy z klińca, zagęszczenie warstw podbudowy, ułożenie kostki brukowej
Wybór tej odpowiedzi jest poprawny, ponieważ kolejność działań przy wykonaniu nawierzchni z kostki brukowej na gruncie przepuszczalnym opiera się na standardowych praktykach budowlanych. Proces rozpoczyna się od korytowania, które polega na usunięciu wierzchniej warstwy gruntu do odpowiedniej głębokości, co zapewnia stabilność całej konstrukcji. Następnie przeprowadza się zagęszczenie podłoża, aby uzyskać solidną podstawę dla dalszych warstw. Osadzenie obrzeży jest kluczowe dla kształtowania granic nawierzchni oraz zapobiegania przesuwaniu się kostek. Wykonanie warstwy podbudowy z piasku jest istotne, bowiem piasek działa jako materiał drenujący, co jest szczególnie ważne na gruntach przepuszczalnych. Po zagęszczeniu podbudowy przystępuje się do układania kostki brukowej, co wymaga precyzyjnego dopasowania, aby zapewnić trwałość nawierzchni. W praktyce, każdy etap wpływa na ostateczną jakość i żywotność nawierzchni, dlatego zgodność z tym schematem jest kluczowa.

Pytanie 4

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 5

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 6

Który materiał budowlany charakteryzuje się największą odpornością na czynniki atmosferyczne?

A. stal
B. drewno
C. plastik
D. granit
Granit jest jednym z najbardziej odpornych na warunki atmosferyczne materiałów budowlanych. Jego wyjątkowa trwałość wynika z naturalnej struktury krystalicznej, która sprawia, że jest odporny na działanie zarówno wody, jak i zmiennych temperatur. Granit jest materiałem mało porowatym, co ogranicza wchłanianie wody i minimalizuje ryzyko uszkodzeń spowodowanych mrozem. Dzięki tym właściwościom granit jest szeroko stosowany w budownictwie, zwłaszcza w zastosowaniach zewnętrznych, takich jak elewacje, schody zewnętrzne czy nawierzchnie tarasów. W krajach o surowym klimacie granitowe elementy są preferowane ze względu na ich długowieczność oraz estetyczny wygląd, który z czasem nie traci na atrakcyjności. Ponadto, granit spełnia normy jakościowe określone w standardach budowlanych, co czyni go materiałem rekomendowanym w wielu projektach architektonicznych.

Pytanie 7

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 8

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 9

Jaką dominującą rolę odgrywa ogród etnograficzny?

A. użytkowa
B. dydaktyczna
C. estetyczna
D. badawcza
Wybór innej opcji jako dominującej funkcji ogrodu etnograficznego może wynikać z nieporozumień dotyczących celów i zadań, jakie realizują tego typu przestrzenie. Funkcja estetyczna, choć ważna, nie jest głównym zamierzeniem ogrodu etnograficznego. Estetyka dotyczy głównie wartości wizualnych, jednak ogrody etnograficzne zyskują na znaczeniu poprzez ich rolę w edukacji i ochronie tradycji. Funkcja badawcza, choć również istotna, ma bardziej charakter wspierający i towarzyszący edukacji; badania w takich ogrodach koncentrują się na dokumentacji i analizie lokalnych praktyk kulturowych, a nie są ich głównym celem. Z kolei funkcja użytkowa, dotycząca uprawy roślin dla ich użyteczności, nie oddaje w pełni wartości, jaką takie ogrody mają dla społeczeństwa. Ogród etnograficzny to przestrzeń, która ma na celu łączenie wiedzy z praktyką, co jest kluczowe w kontekście dydaktycznym. Ograniczone rozumienie tego, co oznacza „użytkowość”, może prowadzić do błędnych wniosków, zacierając różnice między funkcjami, które są istotne w kontekście wspierania dziedzictwa kulturowego a tymi, które są bardziej komercyjne. Dobrą praktyką jest zrozumienie, że ogrody etnograficzne powinny być postrzegane jako miejsca, w których można zintegrować różne aspekty kultury, a nie tylko jako źródło pozyskiwania zasobów czy estetycznych przyjemności.

Pytanie 10

Zanim przystąpi się do renowacji historycznych schodów w ogrodzie, należy najpierw uzyskać zezwolenie na przeprowadzenie prac remontowych, które powinno być wydane przez

A. architekta
B. konserwatora sztuki
C. konserwatora zabytków
D. konstruktora
Odpowiedź "konserwatora zabytków" jest prawidłowa, ponieważ przed rozpoczęciem jakichkolwiek prac remontowych dotyczących zabytkowych schodów ogrodowych, konieczne jest uzyskanie zgody od konserwatora zabytków. Osoba ta jest odpowiedzialna za ochronę i zachowanie dziedzictwa kulturowego, a także za zapewnienie, że wszelkie prace są przeprowadzane zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa oraz standardami ochrony zabytków. Przykładem może być remont schodów w ogrodzie pałacowym, gdzie wszelkie zmiany powinny być zatwierdzone przez konserwatora, który oceni m.in. zastosowane materiały oraz metody pracy, aby nie naruszyć wartości historycznych obiektu. Dobrą praktyką jest również dokumentowanie stanu przed remontem, aby mieć odniesienie do historycznego kontekstu danego obiektu. Warto też zaznaczyć, że konserwator zabytków współpracuje z innymi specjalistami, takimi jak architekci czy projektanci, aby zapewnić kompleksowe podejście do konserwacji i remontu zabytków.

Pytanie 11

Kamienne płyty chodnikowe o faktycznych wymiarach 70 x 70 x 6 cm na ilustracji przedstawionej w skali 1:50 będą miały wymiary odpowiednio

A. 2,1 x 2,1 x 0,25 cm
B. 1,6 x 1,6 x 0,25 cm
C. 2,4 x 2,4 x 0,42 cm
D. 1,4 x 1,4 x 0,12 cm
Odpowiedź 1,4 x 1,4 x 0,12 cm jest prawidłowa, ponieważ przy obliczaniu wymiarów obiektów w skali 1:50 należy podzielić rzeczywiste wymiary przez współczynnik skali. Rzeczywiste wymiary kamiennych płyt chodnikowych wynoszą 70 cm x 70 cm x 6 cm. Dzieląc każdy z tych wymiarów przez 50, otrzymujemy: 70 cm / 50 = 1,4 cm, 70 cm / 50 = 1,4 cm, 6 cm / 50 = 0,12 cm. Przykładem zastosowania tej wiedzy jest projektowanie i przygotowywanie planów architektonicznych oraz aranżacji przestrzeni publicznych, gdzie skala jest kluczowa do właściwego przedstawienia proporcji obiektów. Stosowanie odpowiednich skal jest istotne w budownictwie i architekturze, ponieważ pozwala na dokładne odwzorowanie wymiarów w rzeczywistości, co jest niezbędne do zapewnienia zgodności z normami budowlanymi oraz precyzyjnego wykonania projektów zgodnie z oczekiwaniami inwestorów. W praktyce, znajomość zasad skalowania i umiejętność precyzyjnego przeliczania wymiarów to podstawowe kompetencje wymagane w zawodach związanych z projektowaniem oraz budownictwem.

Pytanie 12

Jakie będą wymiary placu ukazującego się na mapie w skali 1:500, jeśli wiadomo, że rzeczywiste wymiary wynoszą 250 × 500 cm?

A. 2,5 × 5,0 cm
B. 0,5 × 1,0 cm
C. 25,0 × 50,0 cm
D. 5,0 × 10,0 cm
Odpowiedź 0,5 × 1,0 cm jest poprawna, ponieważ skala mapy 1:500 oznacza, że każdy 1 cm na mapie odpowiada 500 cm w rzeczywistości. Rzeczywiste wymiary placu wynoszą 250 cm na 500 cm. Aby obliczyć wymiary placu na mapie w skali 1:500, należy podzielić rzeczywiste wymiary przez współczynnik skali. Zatem: 250 cm ÷ 500 = 0,5 cm oraz 500 cm ÷ 500 = 1,0 cm. Takie przeliczenie jest kluczowe w geodezji oraz kartografii, gdzie precyzyjne odwzorowanie rzeczywistości na mapie jest niezbędne. W praktyce, zrozumienie skali jest istotne nie tylko w kontekście tworzenia map, ale także przy projektowaniu przestrzennym, gdzie prawidłowe odzwierciedlenie wymiarów na planach jest kluczowe dla realizacji projektów architektonicznych czy urbanistycznych. Wiedza na temat przeliczania wymiarów według skali wspiera również np. inżynierów w obliczeniach dotyczących lokalizacji budynków czy infrastruktury.

Pytanie 13

Aby wykonać wykop o pojemności 0,5 m3 w glebie gliniastej, należy zastosować

A. szpadla
B. szufli
C. łopaty
D. spycharki
Wybór szpadla jako narzędzia do wykonania wykopu o objętości 0,5 m³ w podłożu gliniastym jest uzasadniony ze względu na specyfikę materiału oraz charakter pracy. Szpadel jest narzędziem o odpowiedniej konstrukcji, które pozwala na skuteczne wiercenie i przenoszenie ciężkiego, zbitego materiału, jakim jest glina. Dzięki szerokiemu ostrzu, szpadel ułatwia wykopywanie oraz transport materiału do kontenerów czy na stosy. W praktyce, użycie szpadla jest standardem w pracach budowlanych, zwłaszcza w trudnych warunkach terenowych. Umożliwia precyzyjne kształtowanie wykopu, co jest istotne w kontekście przygotowań do fundamentów budynków czy instalacji podziemnych. Ponadto, szpadel jest narzędziem manualnym, co pozwala na lepsze kontrolowanie głębokości i konturów wykopu. Warto dodać, że w przypadku pracy na mniejszych i bardziej ograniczonych przestrzeniach, jak ogrody czy działki, szpadel jest preferowanym narzędziem ze względu na swoją wszechstronność i dostępność.

Pytanie 14

Którego narzędzia należy użyć do usunięcia chwastów, wyrastających pomiędzy płytami betonowymi chodnika?

Ilustracja do pytania
A. D.
B. B.
C. A.
D. C.
Narzedzie, które zaznaczyłeś jako D, to skrobak do usuwania chwastów. Jest to naprawdę super wybór, zwłaszcza do likwidacji roślinności między płytami chodnika. Jego kształt i budowa sprawiają, że łatwo jest nim dotrzeć w te wąskie miejsca, gdzie inne narzędzia mogą zawodzić. W dodatku, skrobak ma cienkie, ale sztywne ostrze, które świetnie radzi sobie z korzeniami chwastów. To ważne, bo dzięki temu efekt utrzymuje się dłużej. Korzystanie ze skrobaka ułatwia pracę i zmniejsza ryzyko uszkodzenia betonowej nawierzchni, co jest ważne dla jej wyglądu i trwałości. Dobrze jest regularnie sprawdzać i usuwać chwasty, bo to pomaga zachować ład w otoczeniu. Pamiętaj też, żeby używać skrobaka, gdy gleba jest lekko wilgotna – wtedy chwyta się chwasty lepiej.

Pytanie 15

Ile wynosi powierzchnia przekroju poprzecznego nasypu przedstawionego na rysunku?

Ilustracja do pytania
A. 2,0 m2
B. 1,5 m2
C. 4,0 m2
D. 3,0 m2
Odpowiedź to 3,0 m², bo korzystasz ze wzoru na pole trójkąta prostokątnego. Żeby to obliczyć, musisz pomnożyć podstawę przez wysokość, a potem podzielić przez 2. W budownictwie i inżynierii to mega ważne, bo musisz wiedzieć, jak obliczać powierzchnie, zwłaszcza przy projektowaniu nasypów. One muszą być stabilne i bezpieczne. Takie obliczenia są też istotne w planowaniu przestrzennym, żeby dobrze zarządzać miejscem i materiałami budowlanymi. Umiejętność ta jest istotna w inżynierii, bo dokładność w obliczeniach wpływa na jakość całego projektu.

Pytanie 16

W jakiej strefie funkcjonalno-przestrzennej powinna być zlokalizowana altana na odpady w ogrodzie szkolnym?

A. Rekreacyjnej
B. Reprezentacyjnej
C. Dydaktycznej
D. Użytkowej
Altana śmietnikowa powinna znajdować się w strefie użytkowej ogrodu przyszkolnego, ponieważ jej głównym celem jest zapewnienie funkcjonalności i efektywności zarządzania odpadami. Umiejscowienie altany w strefie użytkowej umożliwia łatwy dostęp do pojemników na odpady zarówno dla personelu szkoły, jak i uczniów, co sprzyja dbaniu o porządek i czystość. Przykładem dobrych praktyk jest umieszczanie altan śmietnikowych w pobliżu kuchni szkolnej lub stołówki, co zwiększa komfort w segregacji i utylizacji odpadów. Oprócz tego, odpowiednie zaprojektowanie takiej przestrzeni może pomóc w edukacji ekologicznej uczniów, ucząc ich odpowiedzialnego zarządzania odpadami. Warto również pamiętać, aby altana była wyposażona w odpowiednie oznakowanie i instrukcje dotyczące segregacji, co jest zgodne z aktualnymi normami ochrony środowiska. Umiejscowienie altany w strefie użytkowej jest zatem kluczowym elementem efektywnego zarządzania przestrzenią w ogrodzie przyszkolnym.

Pytanie 17

Która z poniższych roślin jest często używana w nasadzeniach wzdłuż alejek parkowych ze względu na swoje dekoracyjne liście i odporność na zanieczyszczenia?

A. Dąb szypułkowy
B. Brzoza brodawkowata
C. Bukszpan wieczniezielony
D. Jodła pospolita
Dąb szypułkowy, choć jest majestatycznym drzewem, nie jest typowym wyborem do nasadzeń wzdłuż alejek parkowych, głównie ze względu na swoje duże rozmiary i potrzebę większej przestrzeni do wzrostu. Drzewa te są również mniej odporne na zanieczyszczenia miejskie niż mniejsze, bardziej krzewiaste rośliny. Jodła pospolita to drzewo iglaste, które zazwyczaj nie jest używane w nasadzeniach wzdłuż alejek parkowych. Wymaga specyficznych warunków glebowych i klimatycznych, które nie zawsze są spełnione w środowisku miejskim. Ponadto, jej liście (igły) nie są szczególnie dekoracyjne w kontekście nasadzeń przy alejkach. Brzoza brodawkowata, mimo że jest często spotykana w polskich krajobrazach, również nie jest pierwszym wyborem do nasadzeń wzdłuż alejek parkowych. Chociaż brzozy są stosunkowo odporne na zanieczyszczenia, ich liście nie są tak dekoracyjne jak liście bukszpanu. Dodatkowo, brzozy zrzucają liście na zimę, co może nie być pożądane w parkowych nasadzeniach, gdzie zielony akcent jest ceniony przez cały rok. Wszystkie te rośliny mają swoje zastosowania w krajobrazie, ale nie spełniają w pełni kryteriów dekoracyjności i odporności na zanieczyszczenia, które są kluczowe przy wyborze roślin do miejskich przestrzeni zieleni.

Pytanie 18

Na ilustracji przedstawiono pergolę. Cyfrą 1 oznaczono

Ilustracja do pytania
A. poprzeczkę.
B. zastrzał.
C. oczep.
D. słup.
Odpowiedź, że cyfrą 1 oznaczono zastrzał, jest prawidłowa, ponieważ zastrzały to specjalne elementy konstrukcyjne stosowane w pergolach i innych konstrukcjach drewnianych, które pełnią kluczową rolę w stabilizacji i usztywnianiu całej struktury. Zastrzały są umieszczane pod kątem pomiędzy słupem a oczepem, co pozwala na rozkładanie obciążeń w sposób efektywny, co jest zgodne z zasadami inżynierii budowlanej. Przykładowo, w przypadku pergoli narażonych na silne wiatry, zastrzały mogą znacznie poprawić wytrzymałość całej konstrukcji, co jest istotne w kontekście bezpieczeństwa użytkowania. Zastosowanie zastrzałów jest zgodne z normami budowlanymi, które rekomendują stosowanie tego typu elementów w projektach architektonicznych, szczególnie w obszarach o dużym obciążeniu wiatrowym lub sejsmicznym. Dobrze zaprojektowana pergola z zastrzałami będzie nie tylko estetyczna, ale również funkcjonalna i trwała.

Pytanie 19

Najbardziej zmienny charakter aranżacji wnętrza krajobrazowego można osiągnąć przez zastosowanie w jego projektowaniu

A. asymetrii oraz kolorów kontrastowych
B. symetrii oraz kolorów kontrastowych
C. asymetrii oraz kolorów stonowanych
D. symetrii oraz kolorów stonowanych
Odpowiedź 'asymetrię i barwy kontrastowe' jest prawidłowa, ponieważ asymetria w kompozycji wnętrz krajobrazowych wprowadza dynamizm i ruch. W przeciwieństwie do symetrii, która często kojarzy się z harmonijnym i statycznym układem, asymetria pozwala na większą swobodę w aranżacji przestrzeni. Gdy połączymy ją z barwami kontrastowymi, uzyskujemy efekt, który przyciąga wzrok i stymuluje zmysły. Przykładem może być wykorzystanie ciemnych i jasnych odcieni w jednym projekcie, co nie tylko ożywia przestrzeń, ale także podkreśla różnorodność elementów krajobrazu. Podczas projektowania wnętrz krajobrazowych warto wziąć pod uwagę zasady teorii koloru oraz zasady kompozycji, które mówią o wykorzystywaniu kontrastów dla uzyskania większej siły wyrazu. W praktyce, projektanci często korzystają z asymetrycznych układów roślinności, co może stworzyć wrażenie naturalności i organiczności, a zastosowanie kontrastowych barw, takich jak głębokie zielenie i jasne kwiaty, przyciąga uwagę i nadaje przestrzeni energii.

Pytanie 20

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 21

Jaki instrument geodezyjny jest wyposażony w system zwierciadeł?

A. Dalmierz
B. Węgielnica
C. Libella pudełkowa
D. Łata niwelacyjna
Węgielnica to przyrząd geodezyjny, który jest wyposażony w system lusterek, co pozwala na precyzyjne określenie kątów oraz sprawdzenie prostoliniowości. System lusterkowy umożliwia obserwację i pomiar kąta w dwóch płaszczyznach jednocześnie, co znacząco zwiększa dokładność pomiarów. W praktyce, węgielnica jest szczególnie przydatna w budownictwie, gdzie precyzyjne pomiary kątów są kluczowe dla zapewnienia odpowiedniej struktury i stabilności budynków. W standardach geodezyjnych, takich jak normy ISO, podkreśla się znaczenie dokładności pomiarów dla jakości wykonawstwa. Użycie węgielnicy z systemem lusterek pozwala na szybsze diagnozowanie błędów w konstrukcji i ich korekcję w czasie rzeczywistym, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w dziedzinie budownictwa i geodezji. Ponadto, węgielnice są często stosowane w połączeniu z innymi przyrządami, co zwiększa ich funkcjonalność i dokładność wyników pomiarów.

Pytanie 22

Najbardziej wytrzymałe wzmocnienie brzegów naturalnego zbiornika wodnego o zmiennym poziomie wody można osiągnąć dzięki

A. drewnianemu ogrodzeniu.
B. faszynowym kiszkami.
C. narzutowi kamiennemu.
D. cegłom budowlanym.
Drewniana palisada, choć stosunkowo popularna w budowie umocnień brzegowych, ma swoje ograniczenia związane z trwałością. Drewno jest materiałem organicznym, który z czasem ulega degradacji pod wpływem wilgoci, działania grzybów oraz owadów. W warunkach zmiennego poziomu lustra wody, palisady mogą szybko stracić swoje właściwości nośne, co prowadzi do konieczności częstej konserwacji lub wymiany. Z kolei cegły budowlane, mimo swojej wytrzymałości, nie są przystosowane do pracy w warunkach wodnych. Ich nasiąkliwość i zmniejszona odporność na działanie wody mogą prowadzić do pęknięć, co z kolei wpłynie negatywnie na stabilność umocnienia. Kiszek faszynowych, mimo że są stosowane w ecotechnologii, nie zapewniają odpowiedniego wsparcia w przypadku dużych wahań poziomu wody. Co więcej, ich efektywność jest ograniczona i często wymagają dodatkowych materiałów dla uzyskania odpowiedniej stabilności. Te podejścia do umocnienia brzegów wykazują słabą efektywność w długoterminowej ochronie, co stanowi kluczowy błąd w myśleniu o trwałych rozwiązaniach w gospodarce wodnej. Właściwy wybór materiałów budowlanych, takich jak narzut kamienny, jest niezbędny do zapewnienia skutecznej i długotrwałej ochrony brzegów zbiorników wodnych.

Pytanie 23

Jakie wyposażenie można wykorzystać w ogrodzie w stylu rustykalnym?

A. Granitowa kula ze źródełkiem
B. Bambusowy panel ogrodzeniowy
C. Kamienna latarnia w formie pagody
D. Drewniane koło od wozu
Drewniane koło od wozu jest idealnym elementem wyposażenia do ogrodów o charakterze rustykalnym, ponieważ doskonale wpisuje się w stylistykę wiejskiego krajobrazu, przywołując na myśl tradycyjne rzemiosło i naturalne materiały. Użycie tego rodzaju elementu dekoracyjnego pozwala na stworzenie spójnej estetyki, która łączy w sobie prostotę z elegancją. Przykładowe zastosowanie to umiejscowienie koła jako dekoracji w otoczeniu kwiatów lub jako część większej kompozycji, np. z drewnianymi meblami ogrodowymi i kamieniami ozdobnymi. Zastosowanie elementów drewnianych w aranżacji ogrodów rustykalnych jest zgodne z zasadą harmonii z naturą, co jest kluczowe w ekologicznym projektowaniu przestrzeni. Dodatkowo, takie elementy mogą być łatwo modyfikowane, malowane lub wykończone, co daje możliwość dostosowania ich do indywidualnych potrzeb oraz preferencji estetycznych.

Pytanie 24

W obszarze leśnym powinno się użyć nawierzchni

A. betonowej
B. bitumicznej
C. gruntowej
D. tłuczniowej
Nawierzchnie gruntowe w parkach leśnych są preferowane ze względu na ich naturalny charakter oraz właściwości ekologiczne. Tego typu nawierzchnie, w przeciwieństwie do nawierzchni utwardzonych, takich jak beton czy bitum, pozwalają na swobodną infiltrację wody deszczowej, co jest kluczowe dla zachowania równowagi ekosystemu leśnego. Gruntowe ścieżki ograniczają erozję i są mniej szkodliwe dla roślinności oraz lokalnych zwierząt. W praktyce, nawierzchnie gruntowe można wykonać z naturalnych materiałów, takich jak żwir, piasek, a także z wykorzystaniem darni. Dobrze zaprojektowane ścieżki gruntowe będą odpowiednio nachylone, co zapobiegnie gromadzeniu się wody na powierzchni i minimalizuje ryzyko powstawania błota. Takie rozwiązania są zgodne z rekomendacjami zawartymi w wytycznych dotyczących projektowania terenów zielonych, które podkreślają znaczenie ochrony środowiska oraz zrównoważonego rozwoju.

Pytanie 25

Jaka będzie łączna wartość kosztorysowa 122 sztuk przęseł niskiego ogrodzenia ogrodowego, jeżeli cena rynkowa jednego przęsła wynosi 15,85 zł?

A. 19 337,00 zł
B. 193,70 zł
C. 193,37 zł
D. 1 933,70 zł
Obliczenie wartości kosztorysowej 122 szt. przęseł niskiego ogrodzenia ogrodowego przy cenie rynkowej jednego przęsła wynoszącej 15,85 zł jest prostą operacją mnożenia. Aby uzyskać łączny koszt, wystarczy pomnożyć liczbę przęseł przez cenę jednostkową: 122 przęsła * 15,85 zł = 1 933,70 zł. Tego rodzaju obliczenia są kluczowe w zarządzaniu projektami budowlanymi oraz w tworzeniu kosztorysów, które są niezbędne do prawidłowego planowania budżetu. Wiedza na temat dokładnych kosztów materiałów pozwala na efektywne zarządzanie zasobami oraz unikanie przekroczeń budżetowych, co jest zgodne z najlepszymi praktykami budowlanymi. Warto również dodać, że precyzyjne obliczenia kosztów są istotne nie tylko dla realizacji projektów budowlanych, ale także w zarządzaniu inwestycjami, w tym w zakresie określania rentowności projektów. Zastosowanie odpowiednich narzędzi do kosztorysowania oraz stała aktualizacja cen rynkowych materiałów budowlanych są kluczowe dla osiągnięcia sukcesu w branży. W działalności budowlanej, dokładność w wyliczeniach wpływa na całkowitą efektywność operacyjną, a także na zadowolenie klientów.

Pytanie 26

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 27

Ile wynosi grubość warstwy ścieralnej drogi na pokazanym przekroju konstrukcyjnym?

Ilustracja do pytania
A. 10 cm
B. 22 cm
C. 15 cm
D. 12 cm
Grubość warstwy ścieralnej drogi wynosząca 10 cm jest zgodna z normami budowlanymi oraz praktykami inżynieryjnymi, które sugerują, że taka grubość jest adekwatna dla dróg o średnim natężeniu ruchu. Warstwa ścieralna pełni kluczową rolę w zapewnieniu odpowiedniej jakości nawierzchni, jej trwałości oraz bezpieczeństwa użytkowników. W przypadku dróg o dużym natężeniu ruchu, grubość ta może być większa, natomiast dla dróg lokalnych często wystarcza 10 cm. Przykłady zastosowań tej grubości można znaleźć w projektach dróg gminnych, gdzie celem jest optymalizacja kosztów budowy przy zachowaniu odpowiednich standardów jakości. Ponadto, w kontekście inżynierii ruchu, utrzymanie odpowiedniej grubości warstwy ścieralnej pozwala na efektywniejsze odprowadzanie wody opadowej, co znacząco wpływa na bezpieczeństwo na drodze, minimalizując ryzyko aquaplaningu. Warto również zaznaczyć, że zgodnie z normą PN-EN 13108-1, grubość warstwy ścieralnej powinna być dostosowana do warunków lokalnych oraz przewidywanego obciążenia ruchem, co potwierdza zasadność wyboru 10 cm w kontekście tego pytania.

Pytanie 28

W jakiej porze roku najlepiej przeprowadzać konserwację drewnianych elementów małej architektury, takich jak ławki czy pergole?

A. Wiosną
B. Jesienią
C. Zimą
D. Latem
Wybór niewłaściwej pory roku na konserwację drewnianych elementów może prowadzić do nieskuteczności tych działań. Zima, mimo że teoretycznie jest okresem mniejszego użytkowania elementów takich jak ławki czy pergole, nie jest idealnym czasem na konserwację. Niskie temperatury i wysoka wilgotność powietrza mogą negatywnie wpływać na proces schnięcia farb i lakierów, co może prowadzić do ich pękania i łuszczenia się. Latem, choć warunki atmosferyczne mogą być korzystne, intensywne użytkowanie drewnianych elementów i wysokie temperatury utrudniają przeprowadzenie dokładnej konserwacji. Dodatkowo, promieniowanie UV jest najwyższe, co może powodować szybsze starzenie się materiałów, jeśli nie są właściwie zabezpieczone. Jesień z kolei, mimo że mogłaby być czasem na przygotowanie elementów na zimę, często charakteryzuje się większą wilgotnością i spadkiem temperatur, co również nie sprzyja skutecznej konserwacji. Wybór wiosny jako najlepszego okresu na takie prace jest optymalny, ponieważ pozwala na pełne wykorzystanie sezonu letniego, kiedy elementy te są najczęściej używane.

Pytanie 29

Dno osadnika w pokazanym na rysunku fragmencie zbiornika wodnego, w odniesieniu do poziomu gruntu, znajduje się na głębokości

Ilustracja do pytania
A. 47 cm
B. 37 cm
C. 77 cm
D. 87 cm
Poprawna odpowiedź to 47 cm, ponieważ dno osadnika znajduje się 37 cm poniżej poziomu, który jest już 10 cm nad poziomem gruntu. Aby obliczyć głębokość dna osadnika, wystarczy dodać te dwie wartości: 37 cm + 10 cm = 47 cm. W praktycznym zastosowaniu, znajomość głębokości dna osadnika jest kluczowa dla projektowania zbiorników wodnych oraz systemów oczyszczania ścieków. Dno osadnika powinno być odpowiednio umiejscowione, aby zapewnić skuteczne osadzanie się zanieczyszczeń. Zgodnie z dobrymi praktykami inżynieryjnymi, głębokość dna osadnika powinna być dostosowana do specyfikacji projektowej oraz lokalnych warunków hydrologicznych. Warto również pamiętać o aspektach związanych z hydrauliką i dynamiką płynów, które mają znaczenie przy obliczaniu pojemności zbiornika oraz jego efektywności w procesach separacji.

Pytanie 30

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 31

Jakiego narzędzia należy użyć do uzupełnienia piaskiem przestrzeni między kostkami brukowymi podczas układania nawierzchni?

A. Szczotki
B. Młotka brukarskiego
C. Drewnianej łaty
D. Poziomicy
Odpowiedź "Szczotki" jest prawidłowa, ponieważ są one kluczowym narzędziem wykorzystywanym do wypełnienia spoin między kostkami brukowymi piaskiem. Użycie szczotki pozwala na równomierne rozprowadzenie piasku w szczelinach, co jest istotne dla zapewnienia stabilności nawierzchni. Dobrą praktyką jest stosowanie piasku o odpowiednich właściwościach, na przykład piasku kwarcowego, który dobrze wypełnia przestrzenie i nie podlega łatwemu wypłukaniu przez wodę. W trakcie procesu, szczotka pozwala na dokładne wypełnienie wszystkich zakamarków, co z kolei wpływa na trwałość i estetykę nawierzchni. Dodatkowo, wypełnienie spoin piaskiem zapobiega osuwaniu się kostek oraz minimalizuje rozwój chwastów. Używając szczotki, można również usunąć nadmiar piasku po zakończeniu tego procesu, co jest ważne dla ostatecznego wyglądu nawierzchni. W branży budowlanej stosuje się różne typy szczotek, w tym szczotki z twardym włosiem, które są idealne do tego typu prac.

Pytanie 32

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 33

To pytanie jest dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się lub utwórz konto aby zobaczyć pełną treść pytania.

Odpowiedzi dostępne po zalogowaniu.

Wyjaśnienie dostępne po zalogowaniu.


Pytanie 34

Jakiego rodzaju lakier powinno się zastosować do pokrycia drewnianego podestu w ogrodzie przydomowym?

A. Lakier przeznaczony do malowania drewna lub materiałów drewnopochodnych stosowanych na zewnątrz i wewnątrz pomieszczeń
B. Innowacyjny, jednoskładnikowy lakier przeznaczony do ochronno-dekoracyjnego wykończenia podłóg z różnych rodzajów drewna oraz korka w pomieszczeniach.
C. Lakier do lakierowania drewnianych podłóg, parkietów, boazerii i elementów wyposażenia wnętrz w obiektach użyteczności publicznej.
D. Jednoskładnikowy lakier stworzony do wykończenia podłóg z drewna i materiałów drewnopochodnych w mieszkalnych pomieszczeniach oraz obiektach użyteczności publicznej.
Lakier przeznaczony do malowania drewna lub materiałów drewnopochodnych eksploatowanych na zewnątrz i wewnątrz pomieszczeń to najlepszy wybór do polakierowania drewnianego podestu w ogródku przydomowym, ponieważ zapewnia on odpowiednią ochronę przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi, takimi jak wilgoć, promieniowanie UV oraz zmiany temperatury. Tego typu lakier jest formułowany tak, aby tworzył elastyczną powłokę odporną na pękanie i łuszczenie, co jest szczególnie istotne w przypadku elementów narażonych na zmienne warunki atmosferyczne. Dzięki zastosowaniu takiego lakieru, podest nie tylko zyska estetyczny wygląd, ale także wydłuży swoją żywotność oraz ułatwi konserwację. Na przykład, lakier taki można aplikować na tarasy, altany czy meble ogrodowe, co podkreśla jego wszechstronność. Warto także pamiętać, że przed nałożeniem lakieru, drewniana powierzchnia powinna być odpowiednio przygotowana, co obejmuje szlifowanie oraz oczyszczanie, aby zapewnić dobrą przyczepność i trwałość powłoki. Wybierając lakier do zastosowań zewnętrznych, należy zwrócić uwagę na jego odporność na działanie grzybów i pleśni, co jest kolejnym atutem omawianego produktu.

Pytanie 35

Jakiego sprzętu najlepiej użyć do usunięcia warstwy humusu z wierzchu gleby?

A. Zgarniarki
B. Koparki
C. Spycharki
D. Równiarki
Koparki są maszynami zaprojektowanymi głównie do wykopów i prac ziemnych, a ich głównym zadaniem jest przenoszenie dużych ilości ziemi na większe głębokości. Użycie koparki do zdjęcia warstwy humusu może prowadzić do nieefektywności oraz nadmiernego naruszenia struktury gleby, co jest niepożądane w kontekście ochrony środowiska. Równiarki, z drugiej strony, służą do wyrównywania powierzchni, ale nie są idealne do usuwania humusu. Ich mechanizm działania jest bardziej dostosowany do prac na utwardzonych nawierzchniach czy drogach, a nie do pracy w luźnej glebie. Spycharki, chociaż są w stanie przemieszczać materiały, mają zbyt dużą agresywność i ryzyko uszkodzenia warstwy gleby, co negatywnie wpływa na przyszłą uprawę. Używanie tych maszyn zamiast zgarniarki może spowodować degradację warstwy humusu oraz zniszczenie bioróżnorodności w glebie. Niezrozumienie odpowiednich zastosowań tych maszyn prowadzi do błędnych decyzji w planowaniu prac ziemnych, co może skutkować nieefektywnością i dodatkowymi kosztami związanymi z regeneracją uszkodzonego terenu.

Pytanie 36

Fundamentalnym zestawem materiałów budowlanych do tworzenia ścieżek w barokowym ogrodzie są:

A. tłuczeń ceglany, piasek, płyta kamienna
B. pospółka, piasek, kostka granitowa
C. tłuczeń kamienny, miał kamienny, żwir
D. tłuczeń kamienny, żwir, lepiszcze bitumiczne
Podstawowym zestawem materiałów budowlanych do odtwarzania ścieżek w barokowym ogrodzie jest tłuczeń kamienny, miał kamienny i żwir. Tłuczeń kamienny, jako materiał o odpowiedniej granulacji, zapewnia stabilność i trwałość nawierzchni. Miał kamienny, będący drobnym ułamkiem kamienia, doskonale wypełnia przestrzenie między większymi frakcjami, co zwiększa nośność podłoża. Żwir natomiast, dzięki swojej porowatości, umożliwia odpowiednią cyrkulację powietrza i odprowadzanie wody, co jest istotne dla zdrowia roślin w ogrodzie. Przykładem zastosowania tych materiałów może być odtwarzanie ścieżek w ogrodach historycznych, gdzie zachowanie autentyczności nawierzchni ma kluczowe znaczenie. Dobrze wykonane ścieżki z tych materiałów są nie tylko estetyczne, ale również funkcjonalne, co jest zgodne z zasadami projektowania ogrodów barokowych, które kładą duży nacisk na harmonię i równowagę w przestrzeni ogrodowej. Praktyczne zastosowanie tych materiałów przekłada się także na niskie koszty konserwacji, co jest istotne w zarządzaniu przestrzeniami zielonymi.

Pytanie 37

Na rysunku element wskazany strzałką wykonany jest

Ilustracja do pytania
A. z kamienia.
B. z gazobetonu.
C. z żelbetonu.
D. z metalu.
Element, który wskazałeś na rysunku, jest zrobiony z żelbetonu, co łatwo zauważyć po zbrojeniu stalowym, które jest w nim widoczne. Żelbeton to materiał, który jest naprawdę popularny w budownictwie, bo łączy w sobie zalety betonu i stali. Kiedy mamy do czynienia z dużymi siłami rozciągającymi, obecność zbrojenia stalowego znacznie podnosi nośność takich elementów. Na przykład mosty często korzystają z żelbetonu, bo to zbrojenie jest kluczowe do utrzymania całej konstrukcji w dobrej formie. W inżynierii projektanci korzystają z norm Eurokod, które określają zasady projektowania i budowy żelbetonowych części. Użycie żelbetonowych słupów i belek w budynkach wielopiętrowych to standard, co pokazuje, jak ważny i skuteczny jest ten materiał dziś w budownictwie.

Pytanie 38

Wśród statycznych technik stabilizacji gruntu znajduje się

A. nawadnianie.
B. ugniatanie walcami.
C. uderzanie ubijakami.
D. wibrowanie.
Metody stabilizacji gruntu są kluczowe dla zapewnienia odpowiednich warunków pod przyszłe inwestycje budowlane. Jednakże odpowiedzi takie jak zalewanie wodą, wibrowanie czy uderzanie ubijakami nie są uznawane za metody statyczne stabilizacji gruntu. Zalewanie wodą, mimo że może na pewnym etapie wspierać proces zagęszczania, w rzeczywistości prowadzi do obniżenia wytrzymałości gruntu, zwłaszcza w gruntach sypkich. Nadmiar wody w gruncie może spowodować ich osłabienie oraz zwiększone ryzyko erozji, co jest sprzeczne z założeniami stabilizacji. Wibrowanie, z drugiej strony, jest metodą dynamiczną, która polega na wprowadzeniu drgań w grunt w celu jego zagęszczenia, co może być efektywne w pewnych warunkach, ale nie klasyfikuje się jako metoda statyczna. Uderzanie ubijakami również jest podejściem dynamicznym, które polega na aplikacji siły przez szybkie uderzenia, co może prowadzić do powierzchownego zagęszczenia, ale nie zapewnia trwałego i równomiernego efektu stabilizacji. Zrozumienie różnic między tymi metodami oraz ich zastosowaniem jest kluczowe w procesie projektowania i realizacji inwestycji budowlanych, a korzystanie z niewłaściwych metod może prowadzić do poważnych konsekwencji dla stabilności konstrukcji.

Pytanie 39

W trakcie projektowania ścieżek zakłada się, że jedna sprawna osoba zajmuje przestrzeń o szerokości

A. 120 cm
B. 60 cm
C. 80 cm
D. 100 cm
Odpowiedź 60 cm jest prawidłowa, ponieważ w projektowaniu przestrzeni dla ruchu osób przyjmuje się, że jedna pełnosprawna osoba zajmuje średnio 60 cm szerokości. Taki wymiar jest zgodny z normami i standardami projektowania przestrzeni publicznych oraz budynków, takich jak norma PN-EN 14788. W praktyce oznacza to, że podczas projektowania ścieżek, chodników czy innych przestrzeni, należy uwzględnić ten wymiar, aby zapewnić komfort i bezpieczeństwo użytkowników. Przykładem zastosowania tej zasady mogą być ciągi piesze w miastach, gdzie muszą one być wystarczająco szerokie, aby umożliwić swobodne poruszanie się pieszym, w tym osobom z niepełnosprawnościami. Zastosowanie wymiaru 60 cm pozwala również na praktyczne rozmieszczenie mebli miejskich, takich jak ławki, kosze na śmieci czy inne elementy infrastruktury, nie zakłócając jednocześnie ruchu pieszych. Taki projekt minimalizuje ryzyko kolizji oraz zwiększa ogólną funkcjonalność przestrzeni.

Pytanie 40

Jaki element wyposażenia charakteryzuje ogród kalwaryjski?

A. Pagoda
B. Oranżeria
C. Glorieta
D. Kapliczka
Glorieta, jako konstrukcja ogrodowa, pełni rolę architektoniczną i estetyczną, ale nie jest typowym elementem ogrodu kalwaryjnego. Jej celem jest zazwyczaj tworzenie przestrzeni do wypoczynku, a nie stanowi ona miejsca kultu. Glorie są często stosowane w ogrodach pałacowych lub parkowych, gdzie służą jako miejsce spotkań i relaksu. Z kolei pagoda, jako struktura nawiązująca do architektury azjatyckiej, nie ma związku z tradycją kalwaryjnych ogrodów, które wykorzystują elementy europejskie i chrześcijańskie. Posiadają one bardziej symboliczne znaczenie w kontekście religijnym, a nie funkcjonalnym, jak to ma miejsce w przypadku kapliczki. Oranżeria, chociaż piękna i użyteczna, nie jest związana z duchowym aspektem ogrodu kalwaryjnego. Służy ona głównie do uprawy roślin egzotycznych i ochrony ich przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi. W kontekście ogrodu kalwaryjnego, błędne jest myślenie, że elementy związane z funkcją wypoczynkową czy estetyczną, jak glorieta czy oranżeria, mogą zastąpić kapliczkę, która pełni kluczową rolę w praktykach religijnych i duchowych. W związku z tym, istotne jest zrozumienie różnicy pomiędzy funkcją sakralną a użytkową elementów ogrodu.