Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik fotografii i multimediów
Kwalifikacja: AUD.05 - Realizacja projektów graficznych i multimedialnych
Data rozpoczęcia: 17 grudnia 2025 08:37
Data zakończenia: 17 grudnia 2025 08:51

Egzamin zdany!

Wynik: 28/40 punktów (70,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Przy projektowaniu broszur lub ulotek, kiedy mamy do czynienia z obszerną treścią, warto zastosować

A. tekst pionowy

B. tekst ozdobny

C. ramki tekstowe

D. maskę tekstową

Ramek tekstowych można używać przy projektowaniu ulotek i folderów, bo pomagają w organizacji większej ilości tekstu. Dzięki nim można fajnie podzielić tekst na różne sekcje, co znacznie poprawia czytelność i wygląd projektu. Widzisz, ramka tekstowa pozwala precyzyjnie umieścić tekst w konkretnych miejscach, co jest super ważne w materiałach marketingowych, szczególnie gdy miejsca jest mało. W programach graficznych, takich jak Adobe InDesign czy Illustrator, to w zasadzie standard, używać ramek tekstowych, bo to ułatwia formatowanie i edytowanie, a także dostosowywanie objętości tekstu do dostępnej przestrzeni. Poza tym, stosując ramki tekstowe, można śmiało dodawać elementy graficzne obok tekstu, co sprawia, że projekt wygląda dużo lepiej. Generalnie, korzystanie z ramek tekstowych jest zgodne z zasadami dobrego projektowania, które podkreślają hierarchię informacji oraz wygodę odbiorcy. Na przykład, projektując broszury informacyjne, można wykorzystać ramki do rozdzielenia tekstu informacyjnego od ilustracji, co znacząco ułatwia przyswajanie informacji przez czytelników.

Pytanie 2

Format dźwiękowynie stanowi formatu

A. MIDI

B. EPS

C. MP3

D. WAW

EPS (Encapsulated PostScript) to format, który jest primarily używany do przechowywania grafiki wektorowej oraz tekstu, a nie do zapisywania danych dźwiękowych. Jako format graficzny, EPS ma zastosowanie w druku i grafice komputerowej, umożliwiając przy tym łatwe importowanie i edytowanie w programach graficznych, takich jak Adobe Illustrator czy CorelDRAW. Jego główną zaletą jest możliwość zachowania wysokiej jakości obrazu niezależnie od rozmiaru, co czyni go idealnym do profesjonalnych zastosowań graficznych. W praktyce EPS może być używany do tworzenia logotypów, plakatów czy ilustracji, które następnie są wykorzystywane w druku. W kontekście dźwięku, istotne jest, że istnieją inne formaty, takie jak MP3 lub WAV, które są zaprojektowane specjalnie do kompresji i przechowywania dźwięku. Zrozumienie różnic między tymi formatami pozwala na efektywne zarządzanie zasobami multimedialnymi w projektach kreatywnych oraz ich odpowiednie wykorzystanie w różnych kontekstach mediów.

Pytanie 3

Na której ilustracji przedstawiono kompozycję centralną rytmiczną?

A. Na ilustracji 3.

B. Na ilustracji 4.

C. Na ilustracji 2.

D. Na ilustracji 1.

Wiele osób może się pomylić przy tym pytaniu, bo inne ilustracje również pokazują interesujące rozwiązania kompozycyjne. Przykładowo, na jednej z nich mamy kompozycję inspirowaną znanym motywem z malarstwa, gdzie dwie dłonie są skierowane ku sobie, co sugeruje wyraźny punkt skupienia, ale nie tworzy rytmu ani powtarzalności wokół środka. Inna ilustracja przedstawia rękę na płycie winylowej, co buduje ciekawą dynamikę i ruch, jednak tutaj dominuje układ poziomy oraz relacja między ręką a przedmiotem, a nie centralne rozmieszczenie i rytm. Jeszcze inna scena to klasyczne przedstawienie dwóch zaciśniętych pięści wykonujących gest „żółwika” – mamy tu mocny punkt centralny, lecz nadal nie występuje charakterystyczna rytmiczność, bo brakuje powtarzalnych elementów ułożonych promieniście. To, co często prowadzi do błędnego wyboru, to skupianie się tylko na obecności centrum lub najważniejszego punktu kompozycji. Tymczasem kompozycja centralna rytmiczna wymaga nie tylko centralizacji, ale i wizualnego rytmu – powtarzalności, która organizuje całość. W praktyce projektowej takie mylenie pojęć jest dość częste, bo nie zawsze łatwo jest odróżnić centralizację od rytmicznego układu. Dlatego warto zawsze sprawdzać, czy elementy są ułożone wokół środka w sposób powtarzalny i czy tworzą pewien wizualny „puls”, bo to właśnie odróżnia kompozycję centralną rytmiczną od innych rozwiązań, takich jak symetria osiowa czy kompozycja diagonalna. Zwrócenie uwagi na rytm i powielanie motywów to podstawa zgodna z zasadami projektowania wizualnego – zarówno w grafice, jak i w fotografii czy architekturze użytkowej.

Pytanie 4

Etapy realizacji multimedialnego fotoreportażu w formie fotokastu zawierają

A. wykonanie i załadowanie obrazów oraz plików dźwiękowych, określenie chronometrażu, publikację projektu

B. publikację projektu multimedialnego, wczytanie obrazów cyfrowych, zaimportowanie plików dźwiękowych, edytowanie wszystkich materiałów cyfrowych

C. ustawienie efektów i przejść, zaimportowanie zdjęć cyfrowych, edycję dźwięku

D. dodanie efektów wzmacniających dźwięk, obróbkę zdjęć cyfrowych, publikację multimedialnego fotoreportażu, ustalenie chronometrażu

W analizowanych odpowiedziach pojawiają się typowe nieporozumienia dotyczące procesu tworzenia multimedialnego fotoreportażu. W pierwszym przypadku, publikacja projektu multimedialnego jest traktowana jako pierwszy krok, co jest błędne. Publikacja powinna być ostatnim etapem, który następuje po stworzeniu i edytowaniu treści. Również załadowanie obrazów cyfrowych oraz zaimportowanie plików dźwiękowych muszą być poprzedzone odpowiednią selekcją i przygotowaniem materiałów, co nie jest uwzględnione w tej odpowiedzi. W kolejnej odpowiedzi zwrócono uwagę na ustawienie przejść i efektów, co jest ważne, jednakże edycja dźwięku nie może być traktowana jako samodzielny etap, lecz stanowi integralną część przygotowania treści. Proponowane działania nie uwzględniają również aspektu chronometrażu, który jest kluczowy dla zapewnienia odpowiedniej dynamiki fotokastu. Z kolei dodanie efektów wzmacniających sygnał dźwiękowy nie jest uznawane za standardową praktykę w kontekście produkcji fotoreportażu, ponieważ tego typu efekty mogą prowadzić do nieczytelności przekazu. Warto także podkreślić, że profesjonalne podejście do tworzenia multimediów wymaga przemyślanej koncepcji oraz strategii, a nie tylko chaotycznego zestawienia różnych elementów. W efekcie, zrozumienie właściwej sekwencji działań w produkcji fotoreportażu multimedialnego jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości i efektywnego przekazu.

Pytanie 5

Jaki format pliku powinien być wybrany w cyfrowym aparacie fotograficznym, aby uzyskać zdjęcie zawierające jak najwięcej rzeczywistej informacji zarejestrowanej przez sensor?

A. JPEG

B. RAW

C. PSD

D. BMP

Format RAW jest najbardziej preferowanym sposobem zapisu zdjęć w cyfrowych aparatach fotograficznych, gdyż przechowuje surowe dane z matrycy aparatu, co pozwala na zachowanie maksymalnej ilości informacji o obrazie. W przeciwieństwie do formatów skompresowanych, takich jak JPEG, RAW nie traci żadnych detali w wyniku kompresji, co czyni go idealnym dla profesjonalnych fotografów, którzy chcą mieć pełną kontrolę nad edycją zdjęć. Dzięki możliwości przechowywania szerokiego zakresu tonalnego i kolorystycznego, format RAW umożliwia lepsze odwzorowanie szczegółów w cieniach i światłach. Przykładowo, podczas postprodukcji zdjęcia uchwyconego w formacie RAW, można dostosować ekspozycję, balans bieli oraz inne parametry bez obawy o degradację jakości obrazu. W praktyce, wiele programów do edycji zdjęć, takich jak Adobe Lightroom czy Capture One, obsługuje pliki RAW, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży fotograficznej.

Pytanie 6

Jakie elementy przedstawia obraz SVG zdefiniowany w poniższym kodzie?

<svg width="200″ height="150″>
<rect width="100″ height="100″ fill=#ff0000″>

A. Kwadrat o wymiarach 100 pikseli z wypełnieniem w kolorze czerwonym

B. Prostokąt o wymiarach 200 na 150 pikseli z wypełnieniem w kolorze niebieskim

C. Prostokąt o wymiarach 200 na 150 pikseli z wypełnieniem w kolorze czerwonym

D. Kwadrat o wymiarach 100 pikseli z wypełnieniem w kolorze niebieskim

Obraz SVG przedstawia kwadrat o boku 100 pikseli z czerwonym wypełnieniem. Analizując kod SVG, widzimy, że użyto elementu <rect>, który definiuje prostokąt. W atrybutach <rect> podano szerokość i wysokość, które oba są ustawione na 100 pikseli, co jasno wskazuje, że ma on kształt kwadratu. Wartością atrybutu 'fill' jest '#ff0000', co oznacza kolor czerwony w notacji szesnastkowej. W praktyce, SVG jest wykorzystywane w grafice wektorowej w internecie, co pozwala na skalowanie obrazów bez utraty jakości. Takie podejście jest zgodne z najnowszymi standardami webowymi, a jego zastosowanie w projektowaniu stron internetowych oraz aplikacji mobilnych staje się coraz bardziej powszechne. Właściwe rozumienie kodu SVG oraz jego struktury jest kluczowe dla efektywnego tworzenia grafik, co wpływa na estetykę i doświadczenie użytkownika w aplikacjach. Dodatkowo, umiejętność pracy z SVG otwiera możliwości tworzenia animacji i interaktywnych elementów graficznych, co jest istotne w nowoczesnym designie.

Pytanie 7

Anti-aliasing to technika renderowania, która sprawia, że krawędzie są

A. elastyczne

B. ostre

C. wygładzone

D. poszarpane

Anti-aliasing to technika stosowana w grafice komputerowej, której celem jest wygładzanie krawędzi obiektów renderowanych w celu uzyskania bardziej estetycznego i naturalnego wyglądu. W grafice rastrowej, krawędzie obiektów często mogą wyglądać na poszarpane z powodu ograniczonej rozdzielczości pikseli. Metoda wygładzania polega na modyfikacji kolorów pikseli wzdłuż krawędzi, tak aby stopniowo przechodziły one w kolor tła, co daje efekt płynniejszej linii. Przykład zastosowania obejmuje gry komputerowe i aplikacje graficzne, w których estetyka wizualna jest kluczowa. Większość programów graficznych, jak Adobe Photoshop czy silniki gier, takich jak Unreal Engine, obsługuje różne techniki anti-aliasingu, w tym MSAA (Multisample Anti-Aliasing) oraz FXAA (Fast Approximate Anti-Aliasing), które są standardami branżowymi. Zastosowanie tych technik podnosi jakość wizualną i poprawia doświadczenie użytkownika, szczególnie na dużych ekranach o wysokiej rozdzielczości.

Pytanie 8

Generowanie cyfrowych obrazów w technologii HDR polega na

A. łączeniu kilku zdjęć, z których każde zostało zrobione przy różnych ustawieniach ekspozycji

B. kolejnej obróbce obrazów o szerokim zakresie dynamiki w ciemnych tonach

C. łączeniu kilku zdjęć, z których każde zostało zrobione przy tych samych ustawieniach ekspozycji

D. kolejnej obróbce obrazów o szerokim zakresie dynamiki w jasnych tonach

Technika HDR, czyli High Dynamic Range, polega na połączeniu kilku zdjęć wykonanych w różnych warunkach naświetlenia, co pozwala na uzyskanie obrazu o znacznie szerszym zakresie tonalnym niż w przypadku tradycyjnych fotografii. W praktyce oznacza to, że z każdego zdjęcia wybierane są najlepsze szczegóły w cieniach oraz w jasnych partiach obrazu, co skutkuje bardziej realistycznym odwzorowaniem rzeczywistości. Dobre praktyki w fotografii HDR wymagają od fotografa uwzględnienia odpowiednich parametrów ekspozycji, jak czas naświetlania, przysłona oraz ISO. Przykładowo, do uzyskania HDR można wykorzystać ustawienia: jedno zdjęcie z niską ekspozycją, by uchwycić detale w jasnych fragmentach, drugie z prawidłową ekspozycją dla średnich tonów, a trzecie z długą ekspozycją, aby zarejestrować detale w cieniach. Technika ta znajduje zastosowanie nie tylko w krajobrazie, ale także w architekturze i fotografii wnętrz, gdzie kluczowe jest uchwycenie detali zarówno w jasnych, jak i ciemnych obszarach. Warto pamiętać, że odpowiednie przetwarzanie zdjęć HDR w programach graficznych, takich jak Adobe Photoshop czy Lightroom, jest normą w branży fotograficznej, co pozwala na uzyskanie profesjonalnych rezultatów.

Pytanie 9

Plik animacji w programie Adobe Flash nie zawiera się

A. klatek

B. animacji kształtu

C. warstw

D. kanałów

W pliku animacji programu Adobe Flash rzeczywiście nie znajdziemy kanałów, ponieważ ten format plików koncentruje się na klatkach, warstwach oraz animacjach kształtu, które są kluczowymi składnikami pracy w tym środowisku. Klatki stanowią podstawę animacji, a warstwy umożliwiają organizowanie różnych elementów graficznych i animacyjnych, co pozwala na efektywne zarządzanie oraz edytowanie projektu. Animacje kształtu z kolei pozwalają na dynamiczną transformację obiektów graficznych, co jest istotne w produkcji bardziej zaawansowanych efektów wizualnych. W kontekście dobrych praktyk w tworzeniu animacji, użytkownicy powinni być świadomi, że Adobe Flash nie obsługuje kanalików, które są typowe dla innych programów do edycji wideo czy grafiki rastrowej. Wiedza o tym, jakie elementy są obecne, a jakie nie, jest kluczowa dla efektywnej pracy z tym oprogramowaniem, a także dla zrozumienia różnych technik animacyjnych wykorzystywanych w branży.

Pytanie 10

Przygotowując multimedialną prezentację o tonie melancholijnym i spokojnym, powinniśmy wybrać kolor

A. zielony.

B. szarobłękitny.

C. czerwony.

D. pomarańczowy.

Szarobłękitna barwa jest idealnym wyborem do tworzenia prezentacji o charakterze melancholijnym i spokojnym, ponieważ jej tonacja wywołuje uczucia refleksji i wyciszenia. W psychologii kolorów, zimne odcienie, takie jak błękit i szarość, są często kojarzone z tranquillity i introspekcją. Wywołują one uczucia spokoju, co jest kluczowe w kontekście melancholijnym. Przykładem zastosowania tej barwy może być użycie szarobłękitnego tła w slajdach, które wspiera przekaz emocjonalny prezentacji oraz ułatwia skupienie się na treści. Dobrym standardem w projektowaniu prezentacji jest również zapewnienie kontrastu między tekstem a tłem, co sprawia, że informacje są bardziej czytelne. Warto również dodać, że w praktyce artystycznej i graficznej, szarobłękitna paleta barw często używana jest w dziełach, które mają na celu wywołanie nostalgii lub głębszej refleksji, co idealnie pasuje do tematu prezentacji.

Pytanie 11

Jakie znaczenie ma poniższa deklaracja kodu CSS:

li span {font-size: 10pt; color:green;} ?

A. Tekst znajdujący się we wszystkich znacznikach l oraz wszystkich znacznikach span będzie miał rozmiar 10 pt i kolor zielony

B. Jedynie tekst znajdujący się w obrębie wszystkich znaczników l oraz tych wewnątrz znaczników span będzie miał rozmiar 10 pt i kolor zielony

C. Tylko tekst w obrębie wszystkich znaczników span znajdujących się w znacznikach l będzie miał rozmiar 10 pt i kolor zielony

D. Tekst w każdym z znaczników span będzie miał rozmiar 10 pt i kolor zielony

Analizując dostępne odpowiedzi, wiele z nich błędnie interpretuje zakres zastosowania reguły CSS. Na przykład, mówienie, że 'tekst wewnątrz wszystkich znaczników l i oraz wszystkich znaczników span będzie wielkości 10 pt i zielonego koloru' nie uwzględnia faktu, że reguła dotyczy tylko spanów wewnątrz li. Ponadto, pomylenie selektora z ogólnymi znacznikami <li> prowadzi do nieporozumień, ponieważ reguła nie zmienia stylu wszystkich znaczników <li>, ale tylko tych, które zawierają <span>. Właściwości CSS są w rzeczywistości stosowane na podstawie hierarchii zagnieżdżonych elementów, co oznacza, że niepoprawne jest stosowanie stylów do rodziców, kiedy reguła dotyczy tylko ich dzieci. Innym typowym błędem jest stwierdzenie, że styl dotyczy 'wszystkich znaczników span', co jest błędne, ponieważ reguła odnosi się tylko do tych spanów zagnieżdżonych w li. Aby uniknąć takich nieporozumień, ważne jest, aby dokładnie zrozumieć, jak działają selektory CSS i jak specyfikacja CSS wpływa na dziedziczenie i kaskadowość stylów. Właściwe zrozumienie zasięgu selektorów pozwala na efektywniejsze pisanie stylów i lepsze zarządzanie prezentacją treści na stronach internetowych.

Pytanie 12

Poniżej przedstawiono fragment kodu strony internetowej. Gdy pliki strony znajdują się na lokalnym dysku komputera PC, obrazek obraz01.jpg jest wyświetlany, natomiast po załadowaniu plików na zewnętrzny serwer – już nie. Co jest tego przyczyną?
<div class = “grafika">
<img alt = “widok ogólny" src = “obrazki\obraz01.jpg" />
</div>

A. To, że znacznik img nie został zamknięty.

B. Zastosowanie w ścieżce dostępu lewego ukośnika (\).

C. Ujęcie znacznika img w znacznik div.

D. Niewłaściwa kolejność atrybutów znacznika img.

Wybór poprawnych atrybutów i struktury kodu HTML jest kluczowy dla prawidłowego wyświetlania treści na stronach internetowych. Ujęcie znacznika img w znacznik div jest standardową praktyką w HTML i nie wpływa negatywnie na wyświetlanie obrazków. Element div często używany jest do grupowania innych elementów, co pozwala na lepszą organizację i stylizację strony. Podobnie, stwierdzenie, że znacznik img nie został zamknięty, jest błędne; w HTML5 znaczniki samodzielne, takie jak img, nie wymagają znacznika zamykającego. Co więcej, kolejność atrybutów w znaczniku img nie ma wpływu na jego działanie, o ile wszystkie wymagane atrybuty są poprawnie zdefiniowane. Kluczowym błędem myślowym jest przekonanie, że problemy z wyświetlaniem obrazków są spowodowane błędami w strukturze znaczników, zamiast zwrócenia uwagi na właściwe ścieżki dostępu. Przy przenoszeniu plików na serwer, istotne jest dostosowanie ścieżek do zgodnych z oczekiwaniami serwera, co oznacza użycie ukośnika prawego dla zapewnienia, że zasoby są prawidłowo lokalizowane. Używanie niewłaściwych ukośników może prowadzić do frustracji i problemów w trakcie publikacji stron internetowych, dlatego kluczowe jest przestrzeganie standardów webowych.

Pytanie 13

Jaki sprzęt pozwala na profesjonalną digitalizację zbiorów muzealnych o charakterze bibliotecznym?

A. Lampa do makrofotografii

B. Stół bezcieniowy

C. Stół do reprodukcji

D. Namiot bezcieniowy

Stół do reprodukcji jest kluczowym narzędziem w procesie profesjonalnej digitalizacji fotograficznej zasobów muzealnych, zwłaszcza tych o charakterze bibliotecznym. Jego konstrukcja pozwala na precyzyjne ustawienie obiektów, co jest niezwykle istotne dla uzyskania wysokiej jakości reprodukcji. W przeciwieństwie do innych sprzętów, stół do reprodukcji zapewnia stabilność oraz kontrolowane warunki pracy, co minimalizuje ryzyko zniekształceń i błędów optycznych. W praktyce, użycie stołu do reprodukcji umożliwia fotografowanie książek, dokumentów i innych cennych materiałów w sposób, który nie narusza ich struktury, co jest kluczowe dla ich zachowania. Wysokiej jakości reprodukcje są nie tylko niezbędne dla archiwizacji, ale również dla publikacji oraz udostępniania zasobów szerszej publiczności. Standardy, takie jak ISO 19264-1, wskazują na znaczenie właściwego sprzętu oraz technik w procesie digitalizacji, co potwierdza rolę stołu do reprodukcji jako elementu zapewniającego zgodność z najlepszymi praktykami branżowymi.

Pytanie 14

W jaki sposób należy zapisać obraz w formacie plikowym, aby mógł być wyświetlany na stronie internetowej z płynnymi przejściami w obszarze przezroczystości (z częściowymi przezroczystościami)?

A. BMP

B. PNG

C. PDF

D. JPEG

Format PNG (Portable Network Graphics) jest idealnym wyborem do zapisywania obrazów z częściowymi przezroczystościami. W odróżnieniu od formatu JPEG, który nie obsługuje przezroczystości, PNG wykorzystuje algorytmy kompresji bezstratnej, co pozwala na zachowanie wysokiej jakości obrazu przy jednoczesnym wsparciu dla warstw przezroczystości. Dzięki temu, obrazy zapisane w tym formacie mogą w sposób płynny przechodzić od pełnej nieprzezroczystości do całkowitej przezroczystości, co jest kluczowe w projektowaniu stron internetowych i aplikacji graficznych. Przykładowo, ikony, logo czy tła obrazów z przezroczystością są często zapisywane w formacie PNG, co pozwala na ich łatwe nakładanie na inne elementy strony, bez widocznych krawędzi czy bloków kolorów. Dodatkowo, PNG obsługuje także paletę kolorów, co czyni go wszechstronnym narzędziem w pracy z grafiką. Użycie PNG jest zgodne z najlepszymi praktykami w tworzeniu estetycznych i funkcjonalnych interfejsów użytkownika.

Pytanie 15

Animację poklatkową, którą planujesz opublikować w programie Adobe Flash, powinieneś zapisać w formacie

A. XFL

B. JPEG

C. FLA

D. SWF

Odpowiedzi takie jak XFL, FLA czy JPEG wcale nie nadają się do publikowania animacji w Adobe Flash. XFL to format używany do projektów w formie otwartej, ale to wciąż nie jest to, co chcemy mieć na końcu, żeby coś opublikować. Te pliki XFL są głównie do edytowania i trzymania projektów, a nie do ich publikacji, dlatego nie są gotowe do odtwarzania w przeglądarkach. FLA to z kolei format źródłowy, który zawiera wszystkie składniki projektu, ale też nie nadaje się do finalnej publikacji - można w nim grzebać, ale w internecie już nie pociągnie. JPEG, no cóż, to format obrazów rastrowych, który w ogóle nie obsługuje animacji, więc to całkowicie nieodpowiedni wybór. Jak wybierzesz niewłaściwy format do publikacji, to mogą się pojawić problemy z odtwarzaniem, a to potem wpływa na jakość tego, co użytkownicy zobaczą. Czasami ludzie myślą, że format źródłowy lub obrazowy wystarczy dla animacji, a to wcale nie jest prawda w kontekście tego, co musimy mieć, by wszystko działało w internecie.

Pytanie 16

Program Adobe Lightroom umożliwia

A. tworzenie i edycję grafiki rastrowej.

B. tworzenie i edycję grafiki wektorowej.

C. trasowanie obrazu wektorowego.

D. wektoryzację obrazu cyfrowego.

Adobe Lightroom to program, który zdecydowanie skupia się na pracy z grafiką rastrową, czyli zdjęciami, które składają się z pikseli. W codziennym użyciu służy głównie do edycji, porządkowania i poprawiania fotografii cyfrowych. Możesz w nim poprawiać jasność, kontrast, barwy, wyostrzać szczegóły czy też usuwać drobne mankamenty, jak kurz na matrycy. Bardzo fajne jest to, że Lightroom działa w trybie nieniszczącym – edytujesz zdjęcie, a oryginał pozostaje nietknięty. W branży fotograficznej to już właściwie standard – pracuje się na RAW-ach, zarządza całą biblioteką zdjęć i eksportuje gotowe pliki do różnych formatów. Z mojego doświadczenia, Lightroom świetnie się sprawdza przy seryjnej obróbce zdjęć, bo możesz jednym kliknięciem nałożyć preset na setki plików. Uważam, że każdy, kto poważnie traktuje fotografię, powinien znać ten program, bo to podstawa współczesnego workflow fotografa. Lightroom nie jest przeznaczony do rysowania ani edycji grafiki wektorowej, co jest zadaniem np. Adobe Illustratora. Dobre praktyki branżowe każą oddzielać narzędzia do edycji grafiki rastrowej od tych do projektowania wektorowego – dokładnie tak, jak robi to Adobe. Warto pamiętać, że Lightroom nie zastąpi Photoshopa, ale w szybkim katalogowaniu i edycji RAW-ów jest bezkonkurencyjny.

Pytanie 17

Zapisanie pliku w określonym formacie pozwala na uzyskanie dodatkowych danych, takich jak ekspozycja zdjęcia, ogniskowa oraz czułość

A. RAW

B. TIFF

C. JPEG

D. EXIF

Odpowiedzi TIFF, RAW i JPEG są nieprawidłowe w kontekście pytania o uzyskiwanie dodatkowych informacji na temat ekspozycji zdjęcia, ogniskowej oraz czułości. Format TIFF (Tagged Image File Format) to bezstratny format graficzny, który pozwala na przechowywanie wysokiej jakości obrazów, jednak sam w sobie nie zawiera interaktywnych metadanych EXIF, które są kluczowe do analizy ustawień aparatu. TIFF może być używany do archiwizacji obrazów, ale nie jest standardem do przechowywania informacji o parametrach zdjęcia w sposób, który pozwalałby na ich późniejsze wykorzystanie. Z kolei format RAW to rodzaj pliku, który zawiera nieprzetworzone dane z matrycy aparatu, co daje fotografom większą swobodę w późniejszej obróbce. Mimo że RAW przechowuje bardzo szczegółowe informacje o obrazie, nie jest to format, który standardowo przekazuje szczegółowe metadane EXIF, które są tak istotne dla analizy zdjęć. JPEG to popularny format kompresji obrazów, który jest szeroko stosowany w fotografii ze względu na mały rozmiar plików, ale również nie jest równoważny z formatem EXIF, chociaż może zawierać ograniczone metadane. Wszystkie te formaty, choć mają swoje zalety, nie spełniają roli EXIF w kontekście dostarczania pełnych i użytecznych informacji o parametrach ustawień zdjęcia, co czyni je niewłaściwym wyborem w kontekście zadanego pytania.

Pytanie 18

Montaż przedstawiony na rysunku możliwy jest do wykonania w programie

A. Adobe Audition

B. Adobe Flash

C. Adobe Photoshop

D. Adobe Illustrator

Adobe Photoshop jest narzędziem uznawanym za standard w dziedzinie edycji grafiki rastrowej, co czyni go odpowiednim wyborem dla montażu przedstawionego na rysunku. Program ten umożliwia użytkownikom pracę z warstwami, co jest kluczowe w przypadku skomplikowanych kompozycji graficznych, gdzie różne elementy muszą być nałożone na siebie, a ich właściwości można edytować niezależnie. Przykładem zastosowania Photoshop może być tworzenie efektów wizualnych w reklamach, gdzie elementy zdjęć są łączone w jedną, spójną kompozycję. Program wspiera również technologie takie jak Smart Filters, które pozwalają na nieniszczącą edycję i swobodne eksperymentowanie z efektami w czasie rzeczywistym. Użycie Photoshop jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży, które kładą nacisk na elastyczność i możliwość wprowadzania zmian w projekcie bez utraty jakości, co jest niezbędne w dynamicznie zmieniającym się środowisku kreatywnym.

Pytanie 19

Filtry, które pozwalają uzyskać efekt wrażenia ruchu na fotografii, należą do grupy

A. Rozmycie

B. Pikselizacja

C. Wzmocnienie ostrości

D. Zaburzenie

Rozmycie to technika, która efektywnie imituje wrażenie ruchu w fotografii, co jest szczególnie przydatne w przypadku dynamicznych scen. Użycie filtru rozmycia pozwala na uzyskanie efektu, w którym ruch obiektów jest wyraźnie zarysowany, co nadaje fotografii dynamizmu i ekspresji. W praktyce, rozmycie można wykorzystać, aby podkreślić ruch w sportach, podczas fotografowania pojazdów poruszających się z dużą prędkością lub w przypadku innych dynamicznych sytuacji. Dobrym przykładem zastosowania jest technika panningu, gdzie aparat jest ustawiony na podążanie za poruszającym się obiektem, a tło zostaje rozmyte, co tworzy złudzenie prędkości. Warto pamiętać, że stosowanie rozmycia powinno być zgodne z zasadami kompozycji i estetyki, aby nie odwracać uwagi od głównego tematu zdjęcia. W standardach fotografii, rozmycie jest zalecane do uzyskania estetycznego i profesjonalnego wyglądu zdjęć ruchomych.

Pytanie 20

Zrealizowanie projektu strony internetowej dla sklepu komputerowego wymaga uzyskania zdjęć

A. plenerowych

B. okazjonalnych

C. modowych

D. katalogowych

Wybór fotografii katalogowych do projektu witryny internetowej sklepu komputerowego jest kluczowy, ponieważ te zdjęcia mają na celu prezentację oferowanych produktów w sposób, który przyciąga uwagę klientów i ułatwia im podejmowanie decyzji zakupowych. Fotografie katalogowe powinny być wysokiej jakości, dobrze oświetlone i przedstawiać każdy produkt z różnych kątów, co pozwala klientom na lepsze zrozumienie cech i funkcji artykułów. W branży e-commerce, zgodnie z wytycznymi opracowanymi przez organizacje takie jak E-commerce Foundation, stosowanie profesjonalnych zdjęć produktów znacząco zwiększa zaangażowanie użytkowników oraz konwersję. Przykładem mogą być zdjęcia laptopów, które powinny pokazywać zarówno ich wygląd zewnętrzny, jak i detale, takie jak porty i klawiatura. Dodatkowo, warto zadbać o spójność stylu zdjęć na stronie, co pozwoli na stworzenie estetycznego i profesjonalnego wrażenia, wpływając pozytywnie na postrzeganie marki przez konsumentów.

Pytanie 21

Aby umieścić profesjonalne zdjęcia produktów w prezentacji multimedialnej o charakterze handlowym, powinno się skorzystać z

A. grafik wektorowych

B. zbiorów stockowych

C. stron z clipartami

D. wyszukiwarki infografik

Wykorzystanie witryn z clipartami, obiektów wektorowych czy wyszukiwarek infografik może wydawać się atrakcyjnym rozwiązaniem, jednak w kontekście profesjonalnych fotografii produktów może prowadzić do wielu problemów. Cliparty i obiekty wektorowe często są zbyt uproszczone i nieoddają rzeczywistego wyglądu produktów, co może wprowadzać w błąd potencjalnych klientów. Dodatkowo, brak szczegółowości może negatywnie wpłynąć na postrzeganie marki jako niedbałej czy nieprofesjonalnej. Z drugiej strony, wyszukiwarki infografik, choć mogą dostarczać ciekawe materiały wizualne, nie są dedykowane do poszukiwania wysokiej jakości zdjęć produktów. Infografiki przede wszystkim służą do przedstawiania danych i informacji w atrakcyjnej formie graficznej, a nie do ukazywania fizycznych produktów w ich rzeczywistym kontekście. Typowym błędem myślowym jest założenie, że jakiekolwiek zdjęcie czy ilustracja może zastąpić profesjonalne fotografie, co jest niezgodne z aktualnymi standardami marketingu wizualnego. Profesjonalne obrazy powinny koncentrować się na detalach i jakości, których nie zapewniają ani cliparty, ani infografiki. W związku z tym, stosowanie tych materiałów w ofertach handlowych może obniżyć wartość postrzeganą produktów i marki, co jest sprzeczne z dążeniem do stworzenia silnego wizerunku na rynku.

Pytanie 22

Elementy animacji oznaczone na rysunku ramką w kolorze czerwonym to

A. klatki pośrednie.

B. klatki kluczowe.

C. warstwy korygujące.

D. warstwy dopasowania.

Klatki pośrednie to kluczowy element w procesie animacji, który umożliwia tworzenie płynnych przejść między klatkami kluczowymi. Kiedy tworzysz animację, klatki kluczowe definiują momenty startowe i końcowe danej akcji, na przykład ruchu obiektu czy zmiany koloru. Klatki pośrednie, jak sama nazwa wskazuje, wypełniają przestrzeń między tymi klatkami kluczowymi, a ich liczba i rozmieszczenie mają bezpośredni wpływ na gładkość animacji. Przykładem zastosowania klatek pośrednich może być animacja ruchu postaci - im więcej klatek pośrednich zostanie dodanych, tym bardziej naturalnie będzie wyglądał ruch. W praktyce, programy do animacji, takie jak Adobe Animate czy Blender, korzystają z automatycznego generowania klatek pośrednich w celu zaoszczędzenia czasu i pracy. Dobre praktyki w zakresie animacji zalecają tworzenie odpowiedniej liczby klatek pośrednich, aby uniknąć efektu skokowego, co jest istotne zwłaszcza w animacjach przeznaczonych dla gier czy filmów, gdzie płynność ruchu jest kluczowa dla odbioru wizualnego.

Pytanie 23

Jakie kolory pędzli są stosowane podczas edytowania maski warstwy?

A. Biały, czarny, szary

B. Czerwony, zielony, niebieski

C. Błękitny, zielony, szary

D. Czerwony, zielony, fioletowy

Wiesz, że odpowiedzią są biały, czarny i szary? To są takie podstawowe kolory, które mocno pomagają w pracy z maskami warstw w programach graficznych jak Photoshop. Maski warstw dają ci możliwość kontrolowania, co jest widoczne, a co nie. Biały pędzel ujawnia części warstwy, więc wszystko, co na nim zrobisz, będzie widoczne. Czarny natomiast maskuje te obszary, chowając je przed wzrokiem. A szary? On daje półprzezroczystość – super sprawa, bo dzięki temu możesz lepiej kontrolować, jak bardzo coś ma być widoczne. Ta kombinacja kolorów jest naprawdę ważna, zwłaszcza przy retuszu zdjęć czy tworzeniu bardziej skomplikowanych kompozycji. Zrozumienie, jak maski działają i jakie kolory się używa, to naprawdę klucz do sukcesu dla każdego grafika zajmującego się edycją zdjęć i grafiki cyfrowej.

Pytanie 24

Obraz nie może być wprowadzony bezpośrednio do komputera z

A. skanera bębnowego.

B. interaktywnego ekranu tabletu.

C. analogowego aparatu fotograficznego.

D. cyfrowej kamery video.

Odpowiedź dotycząca analogowego aparatu fotograficznego jako źródła obrazu, które nie może być bezpośrednio wprowadzone do komputera, jest poprawna. Analogowe aparaty fotograficzne rejestrują obrazy na filmie, który musi być najpierw wywołany i zeskanowany, aby można było uzyskać cyfrowy obraz. W przeciwieństwie do tego, cyfrowe kamery video, interaktywne ekrany tabletów i skanery bębnowe mają wbudowane mechanizmy do natychmiastowego przesyłania obrazów do komputera. Przykładowo, w przypadku cyfrowych kamer video, obrazy są rejestrowane w formacie cyfrowym i mogą być bezpośrednio przenoszone do systemu komputerowego przez port USB lub przez karty pamięci. W kontekście standardów branżowych, warto zaznaczyć, że proces cyfryzacji obrazów z aparatów analogowych wymaga zastosowania odpowiednich technik skanowania oraz edytowania, aby uzyskać jakość porównywalną z bezpośrednio zarejestrowanymi cyfrowymi zdjęciami. Dlatego zrozumienie różnic między technologiami jest kluczowe dla efektywnego wykorzystania narzędzi fotograficznych w pracy.

Pytanie 25

Jakie są częstotliwości, które człowiek jest w stanie usłyszeć?

A. 66 Hz ÷ 80 kHz

B. 36 Hz ÷ 40 kHz

C. 56 Hz ÷ 60 kHz

D. 16 Hz ÷ 20 kHz

Zakres częstotliwości słyszalnych przez człowieka jest często mylony, co może prowadzić do nieporozumień w kontekście projektowania systemów audio i sprzętu muzycznego. Wiele osób może myśleć, że ludzie są w stanie słyszeć dźwięki poniżej 16 Hz lub powyżej 20 kHz, co jest nieprawdziwe. Frequencje poniżej 16 Hz są klasyfikowane jako infradźwięki, które nie są percepowane jako dźwięki przez ludzki układ słuchowy, a raczej wywołują odczucia wibracyjne. Z kolei dźwięki powyżej 20 kHz są nazywane ultradźwiękami i również nie są słyszalne dla ludzi. W przypadku odpowiedzi sugerujących zakresy 56 Hz ÷ 60 kHz, 36 Hz ÷ 40 kHz czy 66 Hz ÷ 80 kHz, zapomina się o kluczowej informacji dotyczącej biologii ludzkiego słuchu, która jasno określa te granice. Niepoprawne odpowiedzi mogą wynikać z nieaktualnych informacji lub nieścisłości w interpretacji danych dotyczących audycji dźwiękowych. Ponadto, zbyt szeroki zakres częstotliwości może prowadzić do wprowadzenia w błąd w kontekście inżynierii dźwięku, co z kolei może wpływać na jakość dźwięku w produkcji muzycznej oraz w technologii nagłośnienia. Właściwe zrozumienie zakresu częstotliwości jest kluczowe dla zapewnienia optymalnej jakości dźwięku oraz dla zrozumienia, jak różne dźwięki wpływają na percepcję i doświadczenia słuchowe.

Pytanie 26

Który typ skanera pozwala na uzyskanie bardzo szerokiej gamy kolorów podczas skanowania materiałów o wymiarach większych niż A3?

A. Rolkowy

B. Ręczny

C. Płaski

D. Bębnowy

Skanery rolkowe, ręczne i płaskie mają swoje zastosowania, ale nie są najlepszym wyborem do uzyskiwania bardzo dużej głębi kolorów przy skanowaniu dużych formatów. Skanery rolkowe, choć mogą być używane do skanowania długich materiałów, takich jak plakaty czy banery, często nie oferują tak wysokiej jakości kolorów jak skanery bębnowe. Ich mechanizm ruchu może wprowadzać zniekształcenia, a głębokość kolorów jest zazwyczaj ograniczona w porównaniu do możliwości bębnowych. Skanery ręczne są z kolei przeznaczone do skanowania mniejszych atrakcji, takich jak dokumenty czy zdjęcia, co czyni je mniej odpowiednimi do pracy z większymi formatami. W dodatku, ich jakość skanowania w kontekście głębi kolorów często nie spełnia wymagań profesjonalnych aplikacji. Skanery płaskie, mimo że mogą skanować duże formaty, również mają ograniczenia związane z głębią kolorów oraz rozdzielczością. Wiele z tych urządzeń opiera się na technologii CCD lub CIS, która, chociaż wystarczająca w wielu codziennych zastosowaniach, nie dorównuje jakości i detali uzyskiwanych przez skanery bębnowe. Użytkownicy mogą mylić wytrzymałość czy wszechstronność tych skanerów z ich jakością kolorystyczną, co prowadzi do błędnych wniosków o ich zastosowaniu w profesjonalnej skanowaniu wysokiej jakości.

Pytanie 27

Metoda skanowania rzeczywistego obiektu w celu przekształcenia go w cyfrową formę trójwymiarową to

A. optymalizacja

B. renderowanie

C. digitalizacja

D. fotoanaliza

Digitalizacja to proces, który polega na skanowaniu rzeczywistych obiektów przestrzennych w celu ich odwzorowania w postaci cyfrowej, zazwyczaj w formie modeli 3D. W praktyce jest to niezwykle istotna technika w różnych branżach, takich jak architektura, inżynieria, sztuka czy przemysł rozrywkowy. Dzięki digitalizacji możliwe jest zachowanie historycznych obiektów w muzeach, tworzenie precyzyjnych modeli do dalszej analizy czy wykorzystanie ich w wirtualnej rzeczywistości. Przykładowo, skanowanie laserowe pozwala na uzyskanie wysokiej dokładności pomiarów, co jest kluczowe w przypadku renowacji zabytków. Przemysł filmowy korzysta z digitalizacji do tworzenia efektów specjalnych i animacji, gdzie rzeczywiste obiekty są przekształcane w cyfrowe modele. Dobre praktyki wskazują na konieczność stosowania odpowiednich technologii skanowania oraz używania oprogramowania, które zapewnia wysoką jakość odwzorowania, co jest zgodne z normami branżowymi takimi jak ISO 17123 dotyczące fotometrii i skanowania. Zrozumienie i umiejętność digitalizacji są istotne w kontekście nowoczesnych technik projektowania i produkcji.

Pytanie 28

W jakim formacie zapisywany jest skanowany obraz w celach graficznych?

A. TIFF

B. JPEG

C. BMP

D. GIF

Wybór błędnych formatów, takich jak BMP, GIF i JPEG, wskazuje na powszechne nieporozumienia dotyczące ich zastosowań i ograniczeń. BMP (Bitmap Image File) jest formatem bezstratnym, ale jego główną wadą jest duża objętość plików, co czyni go mniej praktycznym dla skanowanych obrazów, zwłaszcza w kontekście archiwizacji oraz przesyłania przez internet. W sytuacjach, gdy jakość jest kluczowa, BMP nie zapewnia elastyczności w kompresji, co jest istotne dla profesjonalnych zastosowań. GIF (Graphics Interchange Format) jest zoptymalizowany do prostych grafik i animacji, ale ogranicza paletę kolorów do 256 barw, co nie jest wystarczające dla skanów, które mogą wymagać pełnej gamy kolorystycznej. Ponadto, GIF stosuje kompresję stratną, co wpływa na jakość obrazu. JPEG (Joint Photographic Experts Group) jest popularnym formatem do zdjęć, ale także wprowadza stratność, co może prowadzić do utraty detali w skanowanych obrazach. Użytkownicy często wybierają JPEG z myślą o oszczędności miejsca, jednak jakość skanów, szczególnie w sytuacjach wymagających precyzji, jest kluczowa. Warto zatem zrozumieć, że wybór formatu obrazu powinien być uzależniony od specyfiki zastosowania oraz wymagań dotyczących jakości, a TIFF jednoznacznie wygrywa w tych aspektach.

Pytanie 29

Jakie urządzenia powinny być użyte do stworzenia profilu ICC dla monitora komputerowego?

A. Densytometr, spektrofotometr

B. Densytometr, kolorymetr, spektrofotometr

C. Densytometr, kolorymetr

D. Kolorymetr, spektrofotometr

Poprawna odpowiedź to kolorymetr i spektrofotometr, ponieważ są to urządzenia kluczowe w procesie kalibracji i profilowania monitorów komputerowych. Kolorymetr służy do pomiaru kolorów wyświetlanych przez monitor, oferując możliwość analizy deltaE, czyli różnicy między kolorami wyświetlanymi a kolorami referencyjnymi. Spectrofotometr, z kolei, pozwala na badanie pełnego spektrum światła emitowanego przez monitor, co umożliwia dokładniejsze pomiary właściwości kolorystycznych, takich jak luminancja i chromatyczność. Te dwa urządzenia razem stanowią fundament dla tworzenia profilu ICC (International Color Consortium), który jest standardem w branży zajmującej się zarządzaniem kolorami. Dzięki zastosowaniu kolorymetru i spektrofotometru możemy zapewnić, że wyświetlane kolory są zgodne z wymaganiami branżowymi i oczekiwaniami użytkowników, co jest szczególnie istotne w pracy z grafiką, fotografią czy w wydruku. Przykładowo, profesjonalni graficy często korzystają z tych narzędzi, aby ich prace były odpowiednio odwzorowane na różnych urządzeniach wyjściowych.

Pytanie 30

Wskaż ilustrację przedstawiającą kompozycję centralną i rytmiczną.

A. Ilustracja 2

B. Ilustracja 3

C. Ilustracja 3

D. Ilustracja 1

To jest właśnie przykład kompozycji centralnej i rytmicznej, czyli tego, co często spotyka się w fotografii portretowej, reklamowej albo nawet w plakatach społecznych. W tej ilustracji wszystkie ręce skierowane są do centrum kadru, tworząc wyraźny punkt skupienia – taki środek ciężkości dla oka widza. Kompozycja centralna polega na tym, że główny motyw umieszczony jest dokładnie pośrodku kadru. Tu to bardzo dobrze widać – ręce nakładają się na siebie w samym centrum, przez co obraz staje się mocno zorganizowany. Drugim elementem jest rytm – powtarzalność podobnych kształtów, która buduje pewnego rodzaju dynamikę. Ręce układają się w koło, powtarzając podobne układy, przez co kompozycja nie jest statyczna, tylko przyciąga uwagę i sugeruje współdziałanie lub wspólnotę. W branży bardzo często wykorzystuje się takie układy do podkreślenia pracy zespołowej, wzajemnego wsparcia albo jedności. Moim zdaniem, to też świetny przykład na to, jak kompozycja może wpływać na emocje odbiorcy – nawet jeśli ktoś nie zna dokładnych definicji, od razu wyczuwa, że tu chodzi o wspólne działanie. Warto zapamiętać, że dobre wykorzystanie kompozycji centralnej i rytmicznej daje wrażenie harmonii oraz skupienia, a jednocześnie nie nudzi dzięki powtarzalności elementów. To taka praktyczna sztuczka, którą można śmiało stosować w projektach graficznych wszelkiego typu.

Pytanie 31

Który z aspektów prezentacji multimedialnej wspiera prowadzącego podczas wystąpienia oraz ułatwia widzowi zapamiętywanie treści?

A. Zestawienie kontrastowe tła.

B. Tematy zagadnień i powiązane z nimi hasła.

C. Zestawienie kontrastowe tekstu.

D. Wielka ilość obrazów.

Tematy zagadnień i związane z nimi hasła są kluczowym elementem skutecznej prezentacji multimedialnej, ponieważ pełnią rolę przewodnika zarówno dla prowadzącego, jak i dla widzów. Dzięki jasno określonym tematom, uczestnicy prezentacji mogą łatwiej zrozumieć strukturę i cel wystąpienia, co sprzyja lepszemu zapamiętywaniu informacji. Użycie haseł związanych z omawianymi zagadnieniami pozwala na skupienie uwagi na najważniejszych punktach oraz na ich kontekście. W praktyce, prowadzący mogą zastosować technikę powtarzania haseł kluczowych w trakcie prezentacji, co jeszcze bardziej utrwala w pamięci widzów omawiane treści. Warto również zwrócić uwagę na standardy projektowania prezentacji, takie jak zasady komunikacji wizualnej, które sugerują, że ograniczenie liczby haseł do maksymalnie trzech na slajd zwiększa ich zapamiętywalność. Wykorzystanie tematycznych haseł w sposób przemyślany i konsekwentny podnosi jakość prezentacji i wspiera proces uczenia się uczestników.

Pytanie 32

Aby opublikować rastrowy obraz cyfrowy w sieci, należy ustalić jego parametry:

A. tryb barwny CMYK, rozdzielczość 96 ppi, jak najmniejszy rozmiar pliku

B. tryb barwny RGB, rozdzielczość 72 ppi, jak najmniejszy rozmiar pliku

C. tryb barwny RGB, rozdzielczość 72 ppi, jak największy rozmiar pliku

D. tryb barwny CMYK, rozdzielczość 96 ppi, jak największy rozmiar pliku

Poprawna odpowiedź to tryb barwny RGB, rozdzielczość 72 ppi, jak najmniejszy rozmiar pliku. Tryb RGB (Red, Green, Blue) jest standardem dla mediów elektronicznych, ponieważ jest oparty na sposobie, w jaki monitory wyświetlają kolory. W przeciwieństwie do CMYK, który jest używany głównie w druku, RGB zapewnia lepszą jakość wyświetlania na stronach internetowych. Rozdzielczość 72 ppi (pixels per inch) jest wystarczająca dla większości zastosowań internetowych, ponieważ obrazy o wyższej rozdzielczości nie oferują zauważalnie lepszej jakości przy standardowych ekranach. Minimalizacja rozmiaru pliku jest kluczowa dla szybkości ładowania strony oraz jej optymalizacji pod kątem SEO. Praktyczne przykłady zastosowania obejmują publikowanie obrazów w galeriach internetowych, na blogach, czy w social mediach, gdzie szybkość wczytywania i jakość obrazu mają kluczowe znaczenie dla doświadczenia użytkowników i ogólnej wydajności strony.

Pytanie 33

Cyfrowy obraz rastrowy składa się

A. z krzywych.

B. z węzłów.

C. ze ścieżek.

D. z pikseli.

Cyfrowy obraz rastrowy rzeczywiście składa się z pikseli i to jest jego najważniejsza cecha. Każdy piksel ma określony kolor i jasność, a razem tworzą całościowy obraz. Moim zdaniem to jedno z podstawowych pojęć grafiki komputerowej – zrozumienie go pomaga w pracy z programami typu Photoshop czy GIMP, gdzie operuje się właśnie na pikselach. Typowe zastosowania takich obrazów to fotografie, skany, obrazy internetowe (np. JPG, PNG, GIF) czy zrzuty ekranu. Przykładowo, jeśli powiększysz jakiekolwiek zdjęcie w komputerze do maksimum, zobaczysz właśnie siatkę prostokątnych „kafelków” – to są piksele. W branży graficznej dużą wagę przywiązuje się do rozdzielczości (np. 1920x1080), co wprost oznacza liczbę pikseli w poziomie i pionie. Z mojego doświadczenia wynika, że im wyższa rozdzielczość, tym lepsza jakość, ale niestety też większy rozmiar pliku. Warto zaznaczyć, że zmiana rozmiaru rastrowego obrazka często skutkuje utratą jakości, bo programy muszą „zgadywać”, jak wypełnić nowe piksele. To zupełnie inne podejście niż w grafice wektorowej, gdzie takich ograniczeń praktycznie nie ma. Generalnie, jeśli pracujesz z fotografią, projektujesz do druku czy na strony www, to temat pikseli zawsze będzie przewijał się przez Twoją codzienność. To podstawa, bez której trudno ruszyć dalej!

Pytanie 34

Aby osiągnąć efekt iluzji ruchu obiektu na fotografii, należy użyć filtrów z kategorii

A. Rozmycie

B. Stylizacja

C. Wyostrzanie

D. Szum

Wybór rozmycia jako metody uzyskania efektu wrażenia ruchu na zdjęciach jest odpowiedni, ponieważ pozwala na symulację dynamiki, która jest trudna do uchwycenia w statycznym obrazie. Rozmycie ruchu, znane również jako 'motion blur', stosowane jest w celu oddania szybkości obiektu, co jest szczególnie przydatne w fotografii sportowej, ulicznej czy przy zdjęciach samochodów w ruchu. Przykładowo, zastosowanie długiego czasu naświetlania połączonego z ruchem aparatu lub obiektu skutkuje efektem rozmycia, który nadaje zdjęciu energii. Warto również zauważyć, że technika ta jest zgodna z zasadami kompozycji wizualnej, gdzie ruch i dynamika odgrywają kluczową rolę w odbiorze obrazu. W kontekście postprodukcji, wykorzystanie filtrów rozmycia w programach graficznych, takich jak Adobe Photoshop czy Lightroom, może pomóc w osiągnięciu podobnego efektu, co pozwala na kreatywną edycję i poprawę wizualnej narracji obrazu. Właściwe zastosowanie rozmycia ruchu potrafi znacząco zwiększyć atrakcyjność wizualną zdjęcia, przy czym istotne jest zachowanie równowagi między rozmyciem a ostrością, aby nie stracić kluczowych detali, które mogą być istotne dla kontekstu fotografii.

Pytanie 35

Oś czasu to nazwa panelu programu graficznego

A. niezbędnego do wykonania migawek utrwalających aktualny stan zdjęcia.

B. umożliwiającego zastosowanie sekwencji wsadowej typu droplet.

C. umożliwiającego cofanie wykonanych czynności.

D. niezbędnego do wykonania animacji poklatkowej.

Oś czasu to faktycznie panel, bez którego nie da się zrobić sensownej animacji poklatkowej w żadnym rozsądnym programie graficznym. To taka główna oś, na której układamy, jakie elementy mają się pojawić, kiedy i jak długo być widoczne. Często można tam łatwo sterować warstwami, klatkami kluczowymi (keyframes) czy długością trwania poszczególnych ujęć. W praktyce, jeśli myślisz o tworzeniu np. prostych gifów albo bardziej skomplikowanych animacji reklamowych, to właśnie oś czasu pozwala płynnie je zaplanować. Moim zdaniem, nauka korzystania z tej funkcji przyspiesza robotę, bo widzisz, co dzieje się w każdej sekundzie animacji i możesz szybko korygować błędy. Dobrą praktyką jest używanie warstw i przypisywanie im zmian w czasie - widać to chociażby w programach typu Adobe Animate czy After Effects, gdzie praca bez osi czasu to jak jazda samochodem bez kierownicy. Co ciekawe, nawet w prostszych programach, jak GIMP czy Photoscape, elementy animacji opierają się na jakiejś formie osi czasu. Z mojego doświadczenia wynika, że ignorowanie tego panelu to najprostsza droga do problemów z synchronizacją ruchów i efektów w animacji. Oś czasu to po prostu techniczny must have w każdym workflow związanym z animacją cyfrową.

Pytanie 36

Jaki program wykorzystuje się do stworzenia ścieżki dźwiękowej w prezentacji multimedialnej?

A. Audacity

B. Picasa

C. Publisher

D. Adobe Encore

Audacity jest profesjonalnym narzędziem do edycji i nagrywania dźwięku, które znajduje szerokie zastosowanie przy tworzeniu ścieżek dźwiękowych do prezentacji multimedialnych. Program ten wspiera wiele formatów audio, co pozwala na łatwe importowanie i eksportowanie plików dźwiękowych. Dzięki intuicyjnemu interfejsowi użytkownika, Audacity umożliwia dodawanie efektów, takich jak echa, kompresja czy equalizacja, co wpływa na poprawę jakości dźwięku. Użytkownicy mogą wykorzystać Audacity do nagrywania narracji, tworzenia podkładów muzycznych oraz łączenia różnych ścieżek audio. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, warto korzystać z profesjonalnych narzędzi, aby osiągnąć wysoką jakość dźwięku, co jest kluczowe w kontekście prezentacji. Dzięki bogatej funkcjonalności oraz wsparciu dla efektów dźwiękowych, Audacity jest idealnym rozwiązaniem dla osób tworzących prezentacje multimedialne, które potrzebują atrakcyjnej i profesjonalnej oprawy dźwiękowej.

Pytanie 37

Odtwarzanie sekwencyjne nie funkcjonuje w połączeniu z

A. kontrolą rodzicielską

B. datą oraz godziną

C. bluetooth'em

D. oprogramowaniem antywirusowym

Kontrola rodzicielska jest mechanizmem, który może ograniczać dostęp do określonych treści multimedialnych, co bezpośrednio wpływa na możliwość odtwarzania sekwencyjnego. W praktyce oznacza to, że jeśli w ustawieniach urządzenia aktywne są restrykcje związane z kontrolą rodzicielską, użytkownik nie będzie mógł korzystać z funkcji odtwarzania sekwencyjnego, ponieważ system blokuje dostęp do niektórych plików lub aplikacji, które są uznawane za nieodpowiednie. Przykładowo, w przypadku platform streamingowych, takich jak Netflix, wprowadzenie filtrów wiekowych i ograniczeń może skutkować tym, że użytkownik nie będzie miał możliwości odtwarzania filmów w określonym porządku, co może być frustrujące. Standardy dotyczące ochrony dzieci w Internecie, takie jak COPPA (Children's Online Privacy Protection Act), nakładają na dostawców usług obowiązek stosowania skutecznych systemów kontroli rodzicielskiej, co prowadzi do implementacji takich funkcjonalności w oprogramowaniu. Dlatego zrozumienie, jak działają te mechanizmy, jest kluczowe dla prawidłowego korzystania z technologii w kontekście bezpieczeństwa i ochrony dzieci.

Pytanie 38

Dobrze opracowany logotyp nie powinien

A. być niezmienny w czasie

B. zawierać więcej niż trzy kolory

C. być skomplikowany

D. zawierać więcej niż jeden kolor

Projekty logotypów, które opierają się na mylnej interpretacji zasady kolorystyki, mogą prowadzić do nieefektywnej identyfikacji marki. Twierdzenie, że logotyp może zawierać więcej niż jeden kolor, jest niepełne. W rzeczywistości, logotypy z jednolitym kolorem mogą być bardzo skuteczne, jak w przypadku marki Coca-Cola, jednak kluczowym aspektem jest umiejętność zastosowania koloru w sposób przemyślany i świadomy. Kolejna koncepcja, która może być myląca to stwierdzenie, iż logotyp powinien być ponadczasowy. Owszem, ponadczasowy design jest cenny, ale nie oznacza on braku zmian czy ewolucji wizualnych, które są naturalną reakcją na zmiany w trendach estetycznych i kulturowych. Ponadto, zasada, według której logotyp powinien być prosty, może być źle interpretowana. Prostota nie oznacza braku detali, ale raczej klarowności przekazu. Logotyp może być złożony, ale jeśli jest dobrze przemyślany, jego odbiór może być efektywny. Problemy pojawiają się wtedy, gdy projekt opiera się na chaotycznym zestawieniu elementów, co czyni logo trudnym do zrozumienia. Dlatego ważne jest, aby projektowanie logotypu opierało się na solidnych podstawach teoretycznych i sprawdzonych zasadach, a nie na intuicji czy przypadkowym doborze kolorów.

Pytanie 39

Aby umieścić elementy grafiki względem osi symetrii tak, jak na ilustracji, należy wykorzystać opcję narzędzia wyrównanie do

A. środka w pionie

B. góry w pionie

C. środka w poziomie

D. lewej w poziomie

Często spotykam się z sytuacją, gdzie ktoś wybiera wyrównanie do góry lub do lewej, sądząc, że elementy na ilustracji rzeczywiście powinny być ustawione w taki sposób, bo „tak jest równo”. Niestety, to typowy błąd wynikający z mylenia ogólnego pojęcia porządku z zasadami osi symetrii, które w grafice mają konkretne znaczenie techniczne. Wyrównanie do góry w pionie sprawia, że wszystkie obiekty ustawiają się do jednej linii na górnej krawędzi obszaru roboczego, co zupełnie nie odpowiada idei symetrii na osi poziomej, widocznej na załączonej grafice z żarówką. Podobnie wyrównanie do lewej w poziomie – to zwyczajnie przylepienie wszystkiego do lewej granicy, a nie rozmieszczenie elementów względem siebie w sposób zrównoważony. Z mojego doświadczenia takie błędy wynikają z nieznajomości różnicy między geometrycznym środkiem projektu a jego krawędziami. Tak samo wyrównanie do środka w pionie nie ma tu zastosowania, bo działa w kierunku pionowym, a nie poziomym – służy do ustawiania obiektów na wspólnej osi pionowej, co przy ilustracjach z poziomą osią symetrii prowadzi do zupełnie błędnych efektów. W branży graficznej istnieje wręcz niepisany standard, że oś, do której wyrównuje się elementy, musi być zgodna z kierunkiem tej osi – czyli oś pozioma wymaga wyrównania do środka w poziomie. Takie podejście gwarantuje spójność i profesjonalizm nawet przy większych, złożonych projektach. Warto zawsze sprawdzać, czy narzędzie, którego używasz, pokazuje podgląd wyrównania – to pozwala uniknąć typowych pomyłek i szybciej zrozumieć, jak działają te opcje w praktyce.

Pytanie 40

W celu wykonania w programie Adobe Photoshop zamieszczonej ilustracji należy na jednym z pierwszych etapów tworzenia pliku skorzystać z polecenia

A. nowa siatka z warstwy.

B. nowa warstwa z pliku 3D.

C. nowa pocztówka 3D z warstwy.

D. nowy obraz na płytkach.

Poprawna odpowiedź "nowa siatka z warstwy" jest kluczowa w kontekście tworzenia ilustracji trójwymiarowych w programie Adobe Photoshop. To polecenie umożliwia wykorzystanie istniejącej warstwy jako podstawy do generowania siatki 3D, co jest niezbędne w procesie modelowania obiektów przestrzennych. Przykładem praktycznego zastosowania tej funkcji może być projektowanie postaci lub przedmiotów w grze komputerowej, gdzie wykorzystanie warstwy jako bazy siatki pozwala na łatwe i szybkie modyfikacje. W kontekście standardów branżowych, umiejętność pracy z siatkami 3D jest fundamentalna dla grafików komputerowych, a stosowanie odpowiednich poleceń w Adobe Photoshop jest kluczowe dla efektywności i jakości pracy. Dzięki tej funkcji możemy także nadać obiektom odpowiednią teksturę i oświetlenie, co znacząco wpływa na finalny wygląd projektu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej