Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik rachunkowości
  • Kwalifikacja: EKA.07 - Prowadzenie rachunkowości
  • Data rozpoczęcia: 9 grudnia 2025 15:20
  • Data zakończenia: 9 grudnia 2025 15:25

Egzamin niezdany

Wynik: 8/40 punktów (20,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Premia motywacyjna uwzględniona w liście płac dla pracownika, obciąży jakie konto?

A. Inne koszty operacyjne
B. Ubezpieczenia społeczne oraz inne świadczenia
C. Konsumpcja materiałów i energii
D. Wynagrodzenia
Premia motywacyjna dla pracownika jest częścią wynagrodzenia, co sprawia, że jej naliczenie obciąża konto wynagrodzeń. W praktyce, wynagrodzenia obejmują wszystkie formy wypłat dla pracowników, w tym podstawowe pensje, premie, nagrody oraz inne dodatki. Przykładowo, w firmach, które stosują programy motywacyjne, premie są często uzależnione od osiągnięcia określonych celów, co ma na celu zwiększenie zaangażowania i wydajności pracowników. Warto zwrócić uwagę na to, że zgodnie z przepisami prawa pracy oraz regulacjami dotyczącymi wynagrodzeń, premie są również objęte obliczeniami na potrzeby ubezpieczeń społecznych. Dobre praktyki w zakresie zarządzania wynagrodzeniami sugerują, aby premie były jasno komunikowane pracownikom jako element ich całkowitego wynagrodzenia, co wspiera transparentność i motywację w zespole.

Pytanie 2

Koszty produkcji walcowni wytwarzającej blachę wyniosły 1 000 000 zł. Współczynniki kalkulacyjne zostały ustalone według grubości blachy. Jednostkowy koszt wytworzenia blach grubości 2 mm i 4 mm, ustalony metodą kalkulacji współczynnikowej, wynosi odpowiednio:

Nazwa wyrobuWielkość produkcji w m²Współczynnik kalkulacyjnyLiczba jednostek współczynnikowychKoszt wytworzenia jednostki
współczynnikowejproduktu
Blacha 2 mm10 000110 000
Blacha 4 mm20 000240 000
Razem50 000
A. 20 zł i 40 zł
B. 40 zł i 60 zł
C. 40 zł i 80 zł
D. 20 zł i 80 zł

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź to 20 zł i 40 zł. Żeby obliczyć koszt jednostkowy blachy, musimy wziąć całkowity koszt produkcji, czyli 1 000 000 zł, a potem podzielić przez łączną liczbę jednostek, które były użyte w procesie produkcji. Potem mnożymy przez jednostki przypisane do danej blachy. Dla blachy 2 mm braliśmy 100 jednostek, więc wychodzi 1 000 000 zł podzielone przez 5000 jednostek, razy 100, co daje 20 zł za sztukę. Dla blachy 4 mm, gdzie mamy 200 jednostek, to już wygląda inaczej: 1 000 000 zł podzielone przez 5000 jednostek, razy 200 = 40 zł za sztukę. Zrozumienie tego, jak obliczać koszty, jest mega ważne w przemyśle, bo pomaga nam lepiej planować budżet i oszczędzać. W branży metalowej mamy różne metody kalkulacji, a znajomość tych procesów jest istotna dla menedżerów, żeby podejmować dobre decyzje o zasobach.

Pytanie 3

Wartość nieumorzonej sprzedanej aktywów trwałych klasyfikuje się jako

A. koszty podstawowej działalności operacyjnej
B. przychody z podstawowej działalności operacyjnej
C. pozostałe przychody operacyjne
D. pozostałe koszty operacyjne
Zrozumienie, w jaki sposób nieumorzona wartość sprzedanego środka trwałego jest klasyfikowana w sprawozdaniach finansowych, jest kluczowe dla właściwego zarządzania finansami przedsiębiorstwa. Przypisanie takiej wartości do kosztów podstawowej działalności operacyjnej byłoby błędne, ponieważ te koszty odnoszą się głównie do wydatków związanych z bieżącą działalnością, jak wynagrodzenia, materiały czy usługi. Sprzedaż środka trwałego, a zwłaszcza jego nieumorzonej wartości, nie jest częścią podstawowej działalności operacyjnej, lecz raczej transakcją, która dotyczy przekształcenia aktywów. Z kolei zaklasyfikowanie tej wartości jako pozostałych przychodów operacyjnych jest mylące, gdyż przychody operacyjne powinny odnosić się do wpływów z działalności podstawowej firmy, a nie z transakcji sprzedaży aktywów. Wprowadzając taką wartość jako pozostałe koszty operacyjne, możemy zrozumieć, że chodzi o koszt wynikający z niezrealizowanej wartości, która nie przyczynia się do generowania przychodów w ramach działalności operacyjnej. Kluczowe jest zatem wyraźne oddzielenie kosztów związanych z bieżącą działalnością od kosztów wynikających z transakcji aktywów, co wspiera przejrzystość finansową oraz odpowiedzialne zarządzanie aktywami trwałymi. Typowym błędem jest zatem mylenie tych dwóch kategorii, co może prowadzić do nieprawidłowego obrazu kondycji finansowej firmy.

Pytanie 4

W przedsiębiorstwie całkowity koszt wytworzenia bluzek i spodni w maju wyniósł 1 200 zł. Jednostkowy rzeczywisty koszt wytworzenia spodni, ustalony na podstawie podanych informacji, wynosi

Produkt gotowyRzeczywista ilość wytworzonych produktów gotowych w szt.Współczynnik kalkulacyjnyIlość jednostek współczynnikowych
Bluzka401,040
Spodnie401,560
A. 15 zł/szt.
B. 12 zł/szt.
C. 18 zł/szt.
D. 30 zł/szt.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Poprawna odpowiedź to 18 zł/szt. Aby właściwie obliczyć jednostkowy koszt wytworzenia spodni, należy zastosować zasadę podziału całkowitych kosztów przez liczbę wyprodukowanych jednostek. W praktyce oznacza to, że jeśli całkowity koszt wyniósł 1200 zł, a suma jednostek spodów, przy założeniu, że wszystkie produkty mają równą wartość, wynosi 66 sztuk (zakładając, że mamy 40 spodni i 26 bluzek), jednostkowy koszt spodni obliczamy dzieląc 1200 zł przez 66 i mnożąc przez odpowiedni współczynnik kalkulacyjny, który w tym przypadku wynosi 1. Takie podejście jest zgodne z zasadami rachunkowości zarządczej, gdzie obliczenia kosztów mają kluczowe znaczenie dla podejmowania decyzji dotyczących cen i rentowności. Ustalanie jednostkowych kosztów wytworzenia pozwala przedsiębiorstwom na precyzyjne kalkulowanie marż oraz skuteczne zarządzanie budżetem produkcyjnym. Stosowanie tych praktyk jest podstawą efektywnego zarządzania finansami w przedsiębiorstwie, co jest niezbędne do utrzymania konkurencyjności na rynku.

Pytanie 5

Koszty, które da się zmierzyć i przypisać bezpośrednio na podstawie dokumentacji źródłowej do konkretnego produktu, określa się jako

A. zmienne
B. bezpośrednie
C. pośrednie
D. niezależne
Koszty bezpośrednie to te, których można przypisać konkretnemu produktowi lub usłudze na podstawie dokumentów źródłowych, takich jak faktury, umowy czy raporty. Przykłady kosztów bezpośrednich obejmują materiały bezpośrednie, takie jak surowce wykorzystywane w produkcji, oraz koszty pracy bezpośredniej, czyli wynagrodzenia pracowników bezpośrednio zaangażowanych w proces wytwarzania. W praktyce, ścisłe przypisanie kosztów do konkretnego produktu pozwala na dokładne obliczenie rentowności i efektywności produkcji. W kontekście standardów rachunkowości, koszty bezpośrednie są kluczowe dla efektywnego zarządzania finansami przedsiębiorstwa, ponieważ umożliwiają precyzyjne ustalanie cen sprzedaży. Umiejętność identyfikacji kosztów bezpośrednich jest również zgodna z najlepszymi praktykami w obszarze zarządzania kosztami i efektywności operacyjnej, co sprzyja podejmowaniu świadomych decyzji biznesowych.

Pytanie 6

Operację gospodarczą o treści WB - pobranie przez bank odsetek od kredytu bankowego, należy zaksięgować na kontach

DekretStrona Wn (Dt) kontaStrona Ma (Ct) konta
I.Kredyty bankoweRachunek bieżący
II.Rachunek bieżącyKredyty bankowe
III.Koszty finansoweRachunek bieżący
IV.Rachunek bieżącyKoszty finansowe
A. Dekret III.
B. Dekret II.
C. Dekret I.
D. Dekret IV.
Prawidłowa odpowiedź to Dekret III, ponieważ operacja pobrania przez bank odsetek od kredytu bankowego wiąże się z kosztami finansowymi, które przedsiębiorstwo ponosi. Zgodnie z zasadami rachunkowości, koszty te księgowane są po stronie Wn (debetowej) konta 'Koszty finansowe'. W tym przypadku, po stronie Ma (kredytowej) konta następuje zmniejszenie stanu środków pieniężnych na rachunku bieżącym, co również jest zgodne z zasadami rachunkowości, które wymagają odzwierciedlenia każdej operacji gospodarczej w odpowiednich kontach. Przykładem może być sytuacja, gdy przedsiębiorstwo zaciąga kredyt i co miesiąc płaci odsetki. Każde takie płatność będzie wpływać na rachunek kosztów finansowych oraz na stan środków pieniężnych. Warto również zauważyć, że prawidłowe księgowanie odsetek jest istotne dla rzetelnego przedstawienia sytuacji finansowej przedsiębiorstwa, co jest kluczowe w procesie podejmowania decyzji zarządczych oraz w raportowaniu finansowym.

Pytanie 7

W przedsiębiorstwie produkcyjnym wydział remontowy świadczy usługi na rzecz innych wydziałów i rozlicza poniesione koszty na podstawie liczby przepracowanych roboczogodzin. Na podstawie danych przedstawionych w tabeli ustal, ile wyniosły koszty prac remontowych wykonanych na rzecz wydziału produkcji podstawowej?

Wydział remontowy
Poniesione koszty5 000,00 zł
Świadczone usługi ogółem,
w tym na rzecz:
500 rg.
− wydziału produkcji podstawowej250 rg.
− komórek zarządu100 rg.
− wydziału energetycznego150 rg.
A. 1 250,00 zł
B. 1 500,00 zł
C. 1 000,00 zł
D. 2 500,00 zł

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Poprawna odpowiedź to 2 500,00 zł, co wynika z obliczenia kosztów prac remontowych na podstawie liczby roboczogodzin oraz stawki za roboczogodzinę. Wydział remontowy, świadcząc usługi dla wydziału produkcji podstawowej, zastosował stawkę 10 zł za roboczogodzinę. Wydział produkcji podstawowej wykorzystał 250 roboczogodzin, co daje całkowity koszt 250 roboczogodzin x 10 zł/roboczogodzinę = 2 500,00 zł. Tego rodzaju kalkulacje są typowe w przedsiębiorstwach produkcyjnych, gdzie dokładne rozliczenie kosztów pracy pozwala na efektywne zarządzanie zasobami oraz optymalizację wydatków. Ważne jest, aby wszystkie wydziały miały jasność co do stawek i zasad rozliczeń, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zarządzaniu finansami w przedsiębiorstwie.

Pytanie 8

Dokumentowanie operacji gospodarczej o treści "Rw-wydano materiały z magazynu do produkcji" spowoduje powstanie w firmie

A. wpływu
B. wydatku
C. przychodu
D. kosztu

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Ewidencja operacji gospodarczej, takiej jak "Rw-wydano materiały z magazynu do produkcji", wskazuje na wydanie surowców lub materiałów, które są niezbędne do realizacji procesu produkcyjnego. W momencie, gdy materiały te opuszczają magazyn, w księgowości następuje ich zaksięgowanie jako koszt. Koszt ten odnosi się do wydatków, które przedsiębiorstwo ponosi w celu wytworzenia produktów lub świadczenia usług. Praktycznie, takie zapisy są kluczowe dla zarządzania finansami w firmie oraz dla prawidłowego ustalania rentowności produkcji. Koszty materiałowe są zazwyczaj jednymi z głównych elementów kosztów wytwarzania, dlatego ich dokładna ewidencja jest niezbędna. Zgodnie z obowiązującymi standardami rachunkowości, każda operacja związana z wydaniem materiałów powinna być dokumentowana, co pozwala na kontrolowanie wydatków oraz efektywności procesów produkcyjnych. To podejście wspiera również analizę kosztów, co jest istotne dla podejmowania strategicznych decyzji w przedsiębiorstwie.

Pytanie 9

Przedsiębiorstwo w okresie sprawozdawczym wytworzyło:
- 100 szt. wyrobów gotowych,
- 50 szt. produktów niezakończonych, przerobionych w 50%.

Ile wynosi jednostkowy koszt wytworzenia produktu niezakończonego?

Koszty wytworzenia przedstawiały się następująco
Lp.WyszczególnienieWartość w zł
1.materiały bezpośrednie2 500,00
2.płace bezpośrednie wraz z narzutami2 000,00
3.uzasadnione koszty wydziałowe500,00
A. 20,00 zł
B. 100,00 zł
C. 50,00 zł
D. 40,00 zł

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zgadza się, 20,00 zł to właściwa odpowiedź. Wynika to z tego, jak liczymy jednostkowy koszt wytwarzania tych niezakończonych produktów. Na początku trzeba spojrzeć na całkowity koszt wytworzenia, który wynosi 5 000,00 zł. Potem ważne jest, żeby uwzględnić, jak dużo wyprodukowano. W tym przypadku te niezakończone produkty są przerobione w połowie, co w praktyce oznacza 50% z 50 sztuk, a to daje nam 25 sztuk gotowych wyrobów. Jak dodamy te gotowe 100 sztuk do 25 sztuk z niezakończonych, to mamy razem 125 sztuk. Dzieląc 5 000,00 zł przez 125, dostajemy 40,00 zł za sztukę, a koszt jednostkowy dla produktu niezakończonego to połowa tej kwoty, czyli 20,00 zł. To podejście jest w porządku, bo uwzględnia nie tylko gotowe wyroby, ale też to, co jeszcze jest w produkcji.

Pytanie 10

Odsetki od pożyczek zaciągniętych na budowę aktywów trwałych w trakcie ich realizacji ujmuje się na koncie księgowym

A. Usługi bankowe
B. Koszty finansowe
C. Środki trwałe w budowie
D. Pozostałe koszty operacyjne

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "Środki trwałe w budowie" jest poprawna, ponieważ odsetki od kredytów zaciągniętych na budowę środków trwałych w trakcie ich budowy są częścią kosztów, które zwiększają wartość majątku trwałego. W polskich standardach rachunkowości, zgodnie z ustawą o rachunkowości, koszty związane z budową środków trwałych, w tym odsetki, powinny być kapitalizowane, co oznacza, że powinny być dodawane do wartości początkowej środka trwałego. Przykładem praktycznym może być sytuacja, gdy firma buduje nowy zakład produkcyjny i zaciąga kredyt na finansowanie budowy. W takim przypadku odsetki płacone od tego kredytu powinny zostać ujęte na koncie "Środki trwałe w budowie" do momentu zakończenia budowy. Po zakończeniu budowy, wartość ta zostaje przeniesiona na konto "Środki trwałe", co wpływa na bilans firmy oraz jej zdolność do generowania przychodów. Dobre praktyki wskazują na konieczność dokładnego dokumentowania wszystkich kosztów związanych z budową, aby zapewnić transparentność i prawidłowość procesów księgowych.

Pytanie 11

Wartości początkowej środka trwałego, który został wprowadzony do użytkowania, nie zwiększa

A. koszt remontu środka trwałego
B. aktualizacja wyceny środka trwałego
C. przeszacowanie środka trwałego
D. koszt modernizacji środka trwałego

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Koszt remontu środka trwałego nie zwiększa wartości początkowej, ponieważ jest traktowany jako koszt okresowy, który powinien być odniesiony w całości do danego okresu sprawozdawczego. Zgodnie z ustawą o rachunkowości oraz Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), wydatki na remonty mają na celu przywrócenie funkcjonalności i efektywności środka trwałego, a nie jego ulepszenie. Przykładowo, jeżeli firma wykonuje prace naprawcze, aby przywrócić maszynę do stanu używalności, to wydatki te są zaliczane do kosztów operacyjnych. Natomiast wydatki związane z modernizacją, które rzeczywiście zwiększają wartość użytkową lub przedłużają okres użyteczności środka trwałego, powinny być dodane do jego wartości początkowej, co wpływa na przyszłe odpisy amortyzacyjne. W praktyce oznacza to, że wartość początkowa środka trwałego rośnie tylko w przypadku inwestycji, które w istotny sposób zmieniają jego charakterystykę lub możliwości użytkowe.

Pytanie 12

Firma zajmująca się produkcją, sporządzająca rachunek zysków i strat w wersji porównawczej na zakończenie roku obrotowego, powinna przenieść obrót debetowy konta Zużycie materiałów i energii na konto

A. Koszt wytworzenia sprzedanych produktów gotowych
B. Wynik finansowy
C. Rozliczenie kosztów
D. Wartość sprzedanych materiałów w cenach zakupu

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'Wynik finansowy' jest poprawna, ponieważ wszystkie koszty, w tym Zużycie materiałów i energii, powinny ostatecznie wpłynąć na wynik finansowy przedsiębiorstwa. Rachunek zysków i strat w wersji porównawczej zestawia przychody z kosztami, co pozwala na uzyskanie wyniku finansowego na dany okres. W praktyce przedsiębiorstwa przenoszą koszty uzyskania przychodu, takie jak zużycie materiałów, na wynik finansowy, co pozwala na efektywne zarządzanie kosztami i przychodami. Dobry przykład to przedsiębiorstwo produkcyjne, które po zakończeniu roku obrotowego sumuje wszystkie koszty związane z surowcami i energią, aby dokładnie określić rentowność swojej działalności. Zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF) oraz Krajowymi Standardami Rachunkowości, poprawne przypisanie kosztów do wyniku finansowego jest kluczowe dla transparentności sprawozdań finansowych oraz ich użyteczności dla inwestorów i innych interesariuszy.

Pytanie 13

Firma sprzedająca pojazd nieodpisaną częścią wartości początkowej środka trwałego obciąży rachunek

A. Inne przychody operacyjne
B. Inne koszty operacyjne
C. Środki trwałe
D. Inne koszty rodzajowe

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "Pozostałe koszty operacyjne" jest prawidłowa, ponieważ w przypadku sprzedaży środka trwałego, który nie został w pełni umorzony, przedsiębiorstwo musi rozpoznać strata na sprzedaży tego środka. Zgodnie z zasadami rachunkowości, wartość początkowa środka trwałego jest pomniejszana o zgromadzone umorzenie, a różnica między wartością początkową a ceną sprzedaży może skutkować kosztem operacyjnym. Koszty te powinny być klasyfikowane jako pozostałe koszty operacyjne, co pozwala na zachowanie zgodności z zasadami sporządzania sprawozdań finansowych. Przykładowo, jeśli przedsiębiorstwo sprzedaje maszynę, która miała wartość początkową 100 000 zł i umorzenie wynosi 60 000 zł, a cena sprzedaży wynosi 30 000 zł, to różnica 10 000 zł (60 000 zł – 30 000 zł) zostanie uznana za pozostałe koszty operacyjne. Takie podejście pozwala na właściwe odzwierciedlenie sytuacji finansowej firmy oraz przestrzeganie zasad rachunkowości, co jest istotne dla inwestorów i analityków finansowych.

Pytanie 14

W jednostce ewidencjonującej koszty w układzie rodzajowym, podatek od nieruchomości powinien być ujęty na koncie

A. Dt "Podatki i opłaty"
B. Dt "Pozostałe koszty operacyjne"
C. Dt "Koszty finansowe"
D. Dt "Koszty zarządu"

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź Dt 'Podatki i opłaty' jest poprawna, ponieważ zgodnie z ustawą o rachunkowości oraz standardami ewidencjonowania kosztów, podatek od nieruchomości zalicza się do kosztów operacyjnych w kategorii podatków i opłat. W praktyce oznacza to, że koszty tego typu powinny być ujmowane na koncie 401 'Podatki i opłaty', co umożliwia odpowiednie przyporządkowanie wydatków do kosztów działalności. Przykładowo, w przedsiębiorstwie zajmującym się wynajmem nieruchomości, wydatki na podatek od nieruchomości będą wpływać na kalkulację całkowitych kosztów operacyjnych i tym samym na wynik finansowy. Ponadto, prawidłowe ujmowanie podatków jest kluczowe dla zgodności z przepisami prawa oraz dla przejrzystości sprawozdań finansowych. Warto również zaznaczyć, że zgodnie z zasadą współmierności, koszty powinny być przypisywane do okresów, w których generują przychody, co w przypadku podatku od nieruchomości ma miejsce w momencie jego zapłaty.

Pytanie 15

Jak dużo zmniejszono cenę detaliczną spodni, jeżeli po obniżce o 30% ich cena wynosi 70 zł?

A. 100 zł
B. 91 zł
C. 21 zł
D. 30 zł

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 30 zł jest prawidłowa, ponieważ po obliczeniach można ustalić, że cena przed obniżką wynosiła 100 zł. Jeśli po 30% obniżce cena wynosi 70 zł, to oznacza, że 70 zł to 70% pierwotnej ceny, co można zapisać równaniem: 0,7x = 70 zł, gdzie x to pierwotna cena. Rozwiązując to równanie, otrzymujemy x = 70 zł / 0,7, co daje x = 100 zł. Obniżka wyniosła 100 zł - 70 zł = 30 zł. Takie obliczenia pozwalają na lepsze zrozumienie pojęcia procentów oraz umiejętności obliczania wartości po obniżkach, co jest niezwykle istotne w handlu detalicznym i zarządzaniu finansami. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy pozwala na efektywne planowanie budżetu oraz podejmowanie właściwych decyzji zakupowych, co jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania osobistymi finansami.

Pytanie 16

Dokument, który zawiera dokładną analizę otoczenia przedsiębiorstwa, ocenę jego atutów i niedoborów oraz szczegółowy plan inwestycji, w tym obliczenia jej kosztów, to

A. projekt inwestycyjny
B. raport z działalności firmy
C. biznesplan
D. analiza SWOT

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Biznesplan to coś w stylu mapy, która pomaga nam zrozumieć, dokąd zmierzamy z naszą firmą. Jest to bardzo ważny dokument, bo pokazuje, co chcemy osiągnąć, jakie mamy pomysły i jak planujemy je wdrożyć. Warto zwrócić uwagę na analizę otoczenia, bo to daje nam obraz rynku oraz tego, co może być dla nas korzystne, a co może stanowić ryzyko. Z tego, co widzę, analiza SWOT to świetny sposób, żeby zidentyfikować mocne i słabe strony naszej firmy, ale pamiętajmy, że biznesplan to nie tylko to. Znajdują się tam także szczegółowe plany dotyczące inwestycji, w tym wydatki, prognozy finansowe i marketing. Bez dobrego biznesplanu ciężko jest zdobyć fundusze od inwestorów czy banków, dlatego dobrze jest, gdy jest on na bieżąco aktualizowany w miarę jak firma się rozwija i warunki rynkowe się zmieniają. To naprawdę ważne dla długofalowego sukcesu.

Pytanie 17

Zakład produkcyjny prowadzi ewidencję materiałów w magazynie według rzeczywistych kosztów zakupu i określa wartość wysyłki materiałów metodą LIFO. W zapasie materiałów znajdują się trzy dostawy:
- Pz 1. 100 kg po 10,00 zł za kg,
- Pz 2. 110 kg po 9,00 zł za kg,
- Pz 3. 120 kg po 11,00 zł za kg.

Na podstawie dowodu księgowego Rw do produkcji wydano 250 kg materiałów. Jakie jest saldo końcowe materiałów w magazynie?

A. 700,00 zł
B. 720,00 zł
C. 800,00 zł
D. 880,00 zł

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Poprawna odpowiedź to 800,00 zł, co wynika z zastosowania metody LIFO (Last In, First Out) przy wyliczaniu wartości rozchodu materiałów. W omawianym przypadku, przedsiębiorstwo ma trzy dostawy materiałów: pierwsza dostawa to 100 kg po 10,00 zł/kg, druga to 110 kg po 9,00 zł/kg, a trzecia to 120 kg po 11,00 zł/kg. Przy wydaniu 250 kg materiałów, według metody LIFO, najpierw wykorzystuje się ostatnią dostawę, czyli 120 kg po 11,00 zł/kg. To daje wartość 1 320,00 zł (120 kg * 11,00 zł). Następnie z drugiej dostawy, czyli 110 kg po 9,00 zł/kg, wykorzystujemy kolejne 110 kg, co przyczynia się do dodatkowych 990,00 zł (110 kg * 9,00 zł). Łącznie wydano materiały o wartości 2 310,00 zł (1 320,00 zł + 990,00 zł). Aby obliczyć saldo końcowe, należy od wartości nabytych materiałów odjąć wartość rozchodu. Całkowita wartość zapasów wynosi 2 200,00 zł (1 000,00 zł + 990,00 zł + 1 320,00 zł), a po odjęciu rozchodu, saldo końcowe wynosi 800,00 zł.

Pytanie 18

Nieprzewidziany odpis amortyzacyjny środka trwałego stosowanego w dziale produkcji, powinien zostać zaksięgowany po stronie Dt rachunku

A. Koszty sprzedaży
B. Koszty wydziałowe
C. Pozostałe koszty operacyjne
D. Amortyzacja

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Nieplanowany odpis amortyzacyjny środka trwałego użytkowanego w wydziale produkcyjnym powinien być zaksięgowany po stronie Dt konta "Pozostałe koszty operacyjne". Tego rodzaju odpisy dotyczą kosztów, które nie są przewidziane w budżecie, a ich wystąpienie wpływa na wynik finansowy firmy. Przykładem może być sytuacja, w której maszyna uległa awarii i w wyniku tego należy dokonać odpisu, co zwiększa koszty operacyjne. Zgodnie z zasadami rachunkowości, wydatki te należy ujmować w kosztach operacyjnych, by odzwierciedlić rzeczywistą sytuację finansową przedsiębiorstwa. Zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości (MSR), takie odpisy mogą wpływać na prezentację wyników finansowych, dlatego ich poprawne zaksięgowanie jest kluczowe dla transparentności danych finansowych. W praktyce, księgowanie takich kosztów w odpowiedniej kategorii pozwala na lepsze zarządzanie budżetem oraz podejmowanie świadomych decyzji dotyczących przyszłych inwestycji.

Pytanie 19

W grudniu 2011 roku firma uiściła roczną składkę na ubezpieczenie majątkowe na rok 2012 w wysokości 6 000 zł. Jakie saldo konta "Rozliczenie międzyokresowe kosztów" pozostanie na koniec maja 2012 roku?

A. 2 500 zł
B. 3 500 zł
C. 3 000 zł
D. 500 zł

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
W odpowiedzi na pytanie dotyczące salda konta "Rozliczenie międzyokresowe kosztów" na koniec maja 2012 r., kluczowe jest zrozumienie, jak działa rozliczenie wydatków związanych z ubezpieczeniem. Przedsiębiorstwo opłaciło roczną polisę ubezpieczeniową w wysokości 6 000 zł w grudniu 2011 r., co oznacza, że koszt ten powinien być rozliczany za pomocą konta rozliczeń międzyokresowych. Polisa ta pokrywa cały rok 2012, czyli 12 miesięcy. W związku z tym miesięczny koszt ubezpieczenia wynosi 500 zł (6 000 zł / 12 miesięcy). Po pięciu miesiącach 2012 r. (styczeń-maj) całkowity koszt wyniesie 2 500 zł (500 zł x 5 miesięcy), co oznacza, że na koncie "Rozliczenie międzyokresowe kosztów" pozostało 3 500 zł (6 000 zł - 2 500 zł). Praktycznym zastosowaniem tego typu rozliczeń jest utrzymanie przejrzystości kosztów oraz zgodności z zasadą współmierności przy księgowaniu kosztów. Takie podejście jest zgodne z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości, które podkreślają znaczenie prawidłowego rozliczania kosztów w czasie.

Pytanie 20

Konto, które nie ma salda początkowego i na którym zwiększenia księgowane są po stronie Wn, a zmniejszenia po stronie Ma oraz saldo tego konta przenosi się na koniec roku obrotowego na wynik finansowy, to konto

A. przychodów
B. aktywów
C. pasywów
D. kosztów

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź, że konto kosztów jest prawidłowa, ponieważ konta kosztów w księgowości nie posiadają salda początkowego. Wn (debet) konta kosztów odzwierciedla zwiększenia, co oznacza, że każda poniesiona kwota kosztu wpływa na wzrost wartości tego konta. Natomiast Ma (credit) konta kosztów wskazuje na zmniejszenia, co może mieć miejsce w przypadku, gdy koszty są rozliczane lub przenoszone na inne konta. Na koniec roku obrotowego saldo konta kosztów jest przenoszone na wynik finansowy, co jest zgodne z zasadami rachunkowości i pozwala na właściwą prezentację wyników finansowych firmy. W praktyce, konta kosztów pomagają firmom śledzić i zarządzać wydatkami, co jest kluczowe dla analizy rentowności. Na przykład, przedsiębiorstwa mogą segregować koszty według ich rodzaju, co ułatwia monitorowanie i optymalizację wydatków. Dobre praktyki w zakresie księgowości zalecają regularną kontrolę i analizę kosztów, aby podejmować świadome decyzje zarządcze.

Pytanie 21

Stosowanie metody degresywnej do odpisów amortyzacyjnych środków trwałych wpływa na

A. spadek kosztów amortyzacji w początkowych latach eksploatacji środka trwałego oraz wzrost wyniku finansowego
B. wzrost kosztów amortyzacji w początkowych latach eksploatacji środka trwałego oraz wzrost wyniku finansowego
C. wzrost kosztów amortyzacji w początkowych latach eksploatacji środka trwałego oraz spadek wyniku finansowego
D. spadek kosztów amortyzacji w początkowych latach eksploatacji środka trwałego oraz spadek wyniku finansowego

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Dobra robota, odpowiedź jest na miejscu! Metoda degresywna amortyzacji to taka, w której na początku użytkowania środka trwałego odpisy są wyższe niż potem. To znaczy, że w pierwszych latach firmy mają większe koszty amortyzacji, co wpływa na ich wyniki finansowe. Na przykład, jak firma kupuje maszynę za 100 000 zł, to w pierwszym roku może odliczyć 20% tej kwoty, czyli 20 000 zł, a w kolejnych latach to już tylko 10% od tego, co zostało. Ta metoda jest szczególnie popularna tam, gdzie technologie szybko się zmieniają i wartości aktywów spadają. Poza tym, warto pamiętać, że w polskich standardach rachunkowości ta metoda jest akceptowana i pomaga lepiej oddać, jak naprawdę zużywają się aktywa.

Pytanie 22

Która z poniższych operacji gospodarczych ma wpływ na wynik finansowy firmy?

A. KW – wypłacono pracownikowi zaliczkę na zakup materiałów
B. PK – naliczono miesięczną amortyzację środków trwałych
C. WB – dokonano przelewu wynagrodzeń na konta osobiste pracowników
D. KP – pobrano gotówkę z banku do kasy
Pobrane gotówki z banku do kasy, przelew wynagrodzeń na konta pracowników i wypłata zaliczki na materiały to operacje, które na krótko nie wpływają bezpośrednio na wynik finansowy firmy. Pobrana gotówka to jakby zmiana formy aktywów – tak po prostu, z salda na koncie na gotówkę w kasie – i to nie generuje ani przychodu, ani kosztu. Przelew wynagrodzeń to wydatek, ale w momencie, gdy go księgujemy, to tak naprawdę nie wpływa na wynik finansowy, bo te wynagrodzenia to koszt, który mamy już wcześniej w ewidencji. Wypłata zaliczki na materiały też w sumie nie ma bezpośredniego wpływu na bieżący wynik finansowy, bo to nie jest jeszcze ostateczny koszt. Ten ostateczny pojawi się dopiero w momencie zakupu materiałów, użytych potem w produkcji. Często ludzie mylą moment ujęcia kosztów z tym, jak one wpływają na wynik finansowy. Ważne jest to, żeby zrozumieć, że wynik finansowy to efekty działalności operacyjnej w danym okresie, a operacje związane z obrotem gotówkowym czy księgowością mają swój wpływ w innym czasie. Dlatego przy podejmowaniu decyzji finansowych warto kierować się rozumieniem czasu ujęcia poszczególnych operacji i ich wpływu na całość wyników finansowych.

Pytanie 23

W firmie zajmującej się produkcją, gdzie ewidencjonuje się koszty w zespole 5, wartość użytych materiałów bezpośrednich powinna być zaksięgowana na koncie

A. Koszty działalności wspierającej
B. Koszty działalności podstawowej
C. Koszty ogólnego zarządzania
D. Koszty wydziałowe

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
W przedsiębiorstwie produkcyjnym, koszty materiałów bezpośrednich są kluczowym elementem kosztów działalności podstawowej, która obejmuje wszelkie wydatki bezpośrednio związane z procesem produkcji. Zgodnie z polskimi standardami rachunkowości, koszty te powinny być klasyfikowane jako koszty wytworzenia produktów i wpływają na wartość zapasów oraz wynik finansowy. Przykładowo, jeżeli firma produkuje meble, wszystkie materiały używane do ich wytworzenia, takie jak drewno, farby czy okucia, muszą być zaksięgowane na koncie kosztów działalności podstawowej, co pozwala na precyzyjne śledzenie i analizę kosztów. Dobrą praktyką jest również okresowe przeglądanie i analizowanie tych kosztów, aby zidentyfikować potencjalne oszczędności czy obszary do poprawy efektywności produkcji. Właściwe księgowanie kosztów materiałów bezpośrednich jest istotne nie tylko dla celów sprawozdawczości finansowej, ale także dla podejmowania strategicznych decyzji zarządzających w przedsiębiorstwie.

Pytanie 24

Kiedy obliczamy wynik finansowy przy użyciu metody porównawczej, a koszt sprzedanych towarów jest niższy od całkowitych kosztów według rodzaju, co wtedy następuje?

A. zmniejszenie zapasu towarów
B. planowany koszt produkcji
C. rzeczywisty koszt produkcji
D. zwiększenie zapasu towarów

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'zwiększenie stanu produktów' jest jak najbardziej trafna. Jak się okazuje, jeśli koszt sprzedanych produktów jest niższy niż koszty według rodzaju, to znaczy, że firma wyprodukowała więcej, niż sprzedała. W takiej sytuacji te dodatkowe produkty lądują na magazynie jako wzrost zapasów. To wszystko zgadza się z zasadami rachunkowości, które nakazują, żeby koszty wytworzenia były ściśle związane z zapasami. W praktyce to się zdarza, kiedy firma zwiększa produkcję, żeby sprostać przyszłym potrzebom klientów lub gdy sprzedaż różni się w zależności od sezonu. Warto pamiętać, że standardy rachunkowości, takie jak MSSF i KSR, podkreślają, jak ważne jest dokładne przedstawienie zapasów w bilansie, bo ma to wpływ na analizę rentowności i strategię zarządzania zapasami. Dlatego ten wzrost stanu produktów jest kluczowy nie tylko w kwestiach technicznych, ale też w analizach finansowych i operacyjnych firmy.

Pytanie 25

Nabycie za gotówkę materiałów wprowadzonych do magazynu dla firmy stanowi

A. wydatek
B. dochód
C. przychód
D. koszt
Zakup materiałów przyjętych do magazynu za gotówkę to wydatek, ponieważ oznacza to realne wydanie środków pieniężnych przez przedsiębiorstwo. Wydatki są związane z koniecznością nabycia zasobów, które są niezbędne do prowadzenia działalności operacyjnej. Przykładem mogą być zakupy surowców lub komponentów, które są następnie wykorzystywane w procesie produkcji. Wydatki są rejestrowane w księgach rachunkowych na koncie 'wydatków', co jest zgodne z zasadami rachunkowości finansowej. Również w kontekście zarządzania finansami przedsiębiorstwa kluczowe jest monitorowanie wydatków, aby zapewnić płynność finansową i efektywność operacyjną. W praktyce, analiza wydatków pozwala na optymalizację kosztów i lepsze planowanie budżetu, co jest podstawą zdrowego zarządzania finansowego w każdej organizacji. Dobrze zrozumiane pojęcie wydatków jest niezbędne dla każdego menedżera, co umożliwia podejmowanie decyzji opartych na rzeczywistych danych finansowych.

Pytanie 26

Wydatkowanie oraz koszt generują jednocześnie sytuacje, które mają miejsce w operacji o treści

A. zapłacono przelewem za zakupiony komputer
B. zapłacono gotówką za paliwo, które zatankowano do samochodu
C. przyjęto do magazynu nabyte materiały podstawowe
D. zapłacono przelewem za nabyte towary

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "zapłacono gotówką za paliwo zatankowane do samochodu" jest prawidłowa, ponieważ w tej sytuacji jednocześnie występuje zarówno wydatek, jak i koszt. W momencie zakupu paliwa, dokonując płatności gotówką, firma ponosi wydatek finansowy, a równocześnie paliwo staje się kosztem operacyjnym, związanym z działalnością transportową lub eksploatacyjną. W praktyce, każda transakcja, która skutkuje nabyciem towarów lub usług, powinna być dokładnie dokumentowana i klasyfikowana w księgowości. Tylko wtedy można prawidłowo zidentyfikować wydatki i koszty, co jest kluczowe dla precyzyjnego prowadzenia ksiąg rachunkowych zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej (MSSF). Dobre praktyki wskazują, że każda firma powinna posiadać system, który umożliwia ścisłe monitorowanie transakcji, aby zapewnić zgodność z przepisami podatkowymi oraz uzyskiwanie dokładnych danych finansowych.

Pytanie 27

W dniu 26.02.2024 r. firma nabyła oraz wprowadziła do użytkowania środek trwały o wartości początkowej 80 000,00 zł. Jednostka dokonuje amortyzacji środka trwałego metodą liniową, zgodnie z przepisami prawa podatkowego. Oblicz wartość amortyzacji środka trwałego w pierwszym roku jego użytkowania, jeżeli stawka amortyzacji wynosi 12%?

A. 800,00 zł
B. 8 000,00 zł
C. 8 800,00 zł
D. 9 600,00 zł

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 8 000,00 zł jest prawidłowa, ponieważ amortyzacja metodą liniową polega na równomiernym rozłożeniu wartości początkowej środka trwałego na cały okres jego użytkowania. W przypadku środka trwałego o wartości 80 000,00 zł i stawce amortyzacji wynoszącej 12%, roczna amortyzacja oblicza się według wzoru: Wartość początkowa x Stawka amortyzacji. Zatem: 80 000,00 zł x 12% = 9 600,00 zł. Jednak stawka amortyzacji na poziomie 12% jest stosowana wtedy, gdy środek trwały jest użytkowany przez pełny rok. W momencie zakupu, 26 lutego, środek trwały powinien być amortyzowany tylko przez 10 miesięcy (od lutego do grudnia). Dlatego roczna amortyzacja powinna być proporcjonalnie pomniejszona: 9 600,00 zł / 12 miesięcy x 10 miesięcy = 8 000,00 zł. Taki sposób obliczania amortyzacji jest standardem w praktyce księgowej i zgodny z przepisami podatkowymi, co pozwala na prawidłowe rozliczenie kosztów w danym roku.

Pytanie 28

Jaką wysokość będzie miał miesięczny odpis amortyzacyjny dla budynku magazynowego o pierwotnej wartości 36 000 zł oraz rocznej stawce amortyzacyjnej wynoszącej 2,5%?

A. 75 zł
B. 900 zł
C. 9 000 zł
D. 750 zł

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Aby obliczyć miesięczny odpis amortyzacyjny budynku magazynowego, należy najpierw ustalić roczny odpis amortyzacyjny, który uzyskuje się mnożąc wartość początkową budynku przez roczną stopę amortyzacyjną. W tym przypadku wartość początkowa wynosi 36 000 zł, a roczna stopa amortyzacyjna wynosi 2,5%. Zatem roczny odpis amortyzacyjny wynosi 36 000 zł * 2,5% = 900 zł. Aby uzyskać miesięczny odpis, roczny odpis należy podzielić przez 12 miesięcy, co daje 900 zł / 12 = 75 zł. Taki sposób obliczania amortyzacji jest zgodny z ustawą o rachunkowości oraz standardami rachunkowości, które wymagają, aby odpisy amortyzacyjne były rozliczane równomiernie w czasie. Dlatego prawidłowe zastosowanie wskaźnika amortyzacyjnego jest kluczowe dla przedstawienia rzetelnego obrazu sytuacji finansowej przedsiębiorstwa oraz dla efektywnego zarządzania aktywami. W praktyce, wiedza na temat amortyzacji jest istotna nie tylko dla celów bilansowych, ale również podatkowych, ponieważ odpisy amortyzacyjne mogą wpłynąć na obliczenie dochodu do opodatkowania.

Pytanie 29

Początkowa wartość urządzenia produkcyjnego wynosi 36 000,00 zł, a zakładany czas użytkowania to 8 lat. Jaką wysokość ma miesięczny odpis amortyzacyjny maszyny?

A. 1 500,00 zł
B. 375,00 zł
C. 240,00 zł
D. 4 500,00 zł
Miesięczny odpis amortyzacyjny oblicza się, dzieląc wartość początkową środka trwałego przez przewidywany okres jego użyteczności, wyrażony w miesiącach. W tym przypadku wartość początkowa urządzenia wynosi 36 000,00 zł, a przewidywany okres eksploatacji to 8 lat, co w miesiącach daje 96 miesiący (8 lat x 12 miesięcy). Aby obliczyć miesięczny odpis amortyzacyjny, dzielimy 36 000,00 zł przez 96 miesięcy, co daje 375,00 zł. W praktyce, odpis amortyzacyjny jest kluczowym elementem zarządzania finansami przedsiębiorstwa, ponieważ pozwala na rozłożenie kosztów zakupu środka trwałego na cały okres jego użytkowania, co wpływa na wyniki finansowe firmy. Zgodnie z Krajowymi Standardami Rachunkowości, poprawne ustalenie wartości odpisu amortyzacyjnego jest niezbędne do prawidłowego sporządzania sprawozdań finansowych i oceny sytuacji majątkowej przedsiębiorstwa.

Pytanie 30

Na zapas materiałów w magazynie składają się dwie dostawy

dostawa I - 100 szt. po 10 zł/szt.
dostawa II - 100 szt. po 11 zł/szt.

Na podstawie zapisów na koncie "Materiały" ustal, która metoda wyceny rozchodu 150 sztuk materiałów z magazynu została zastosowana.

DtMateriałyCt
1 000,001 600,00
1 100,00
A. metoda FIFO.
B. metoda LIFO.
C. metoda cen przeciętnych.
D. metoda szczegółowej identyfikacji rzeczywistych cen.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Metoda LIFO (Last In, First Out), czyli 'ostatni na magazynie, pierwszy na wyjściu', jest powszechnie stosowana w zarządzaniu magazynem, szczególnie w sytuacjach, gdy ceny materiałów mogą się zmieniać. W opisanym przykładzie, przy wycenie rozchodu 150 sztuk materiałów, najpierw wydawane są materiały z dostawy II, które miały wyższą cenę (11 zł/szt.), a następnie 50 sztuk z dostawy I po 10 zł/szt. Takie podejście skutkuje wyższymi kosztami rozchodu, co w obliczeniach księgowych może mieć istotny wpływ na wyniki finansowe firmy. Praktyczne zastosowanie metody LIFO wiąże się z jej użyciem w branżach, gdzie koszty zakupu surowców są dynamiczne, co umożliwia efektywne zarządzanie marżą zysku oraz minimalizację podatków w okresach inflacyjnych. Aby zapewnić zgodność z zasadami rachunkowości, przedsiębiorstwa powinny stosować tę metodę konsekwentnie i dokumentować wszelkie zmiany w polityce wyceny materiałów.

Pytanie 31

Jakie wydatki wchodzą w skład kosztów działalności operacyjnej?

A. usługi zewnętrzne, koszty finansowe, zużycie materiałów i energii
B. odsetki od kredytów, podatki oraz opłaty, straty nadzwyczajne
C. podatki oraz opłaty, odsetki od zaległości podatkowych, wydatki na reklamę
D. wynagrodzenia, amortyzacja, koszty podróży służbowych
Wybór odsetek od kredytów, podatków i opłat, oraz strat nadzwyczajnych jako kosztów działalności operacyjnej jest błędny, ponieważ te elementy nie są bezpośrednio związane z codzienną działalnością operacyjną firmy. Odsetki od kredytów są klasyfikowane jako koszty finansowe, które są wydatkami związanymi z pozyskiwaniem kapitału, a nie z działalnością operacyjną. W kontekście standardów rachunkowości, koszty finansowe są ujmowane oddzielnie, aby odzwierciedlić różnice w funkcjonowaniu operacyjnym i finansowym przedsiębiorstwa. Podatki i opłaty, jak również odsetki od zaległości podatkowych, również nie są kosztami operacyjnymi, ponieważ są one związane z obowiązkami podatkowymi przedsiębiorstwa, które wynikają z działalności gospodarczej, a nie jej bezpośredniego prowadzenia. Co więcej, koszty reklamy mogą być traktowane jako wydatki promocyjne, ale również nie klasyfikują się jako koszty działalności operacyjnej, gdyż mogą być interpretowane jako inwestycja w przyszły rozwój firmy. Z kolei usługi obce, koszty finansowe oraz zużycie materiałów i energii mogą być częścią kosztów działalności operacyjnej, ale ich klasyfikacja wymaga dokładniejszej analizy kontekstu, w jakim są ponoszone. Typowym błędem jest mylenie różnych kategorii kosztów, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków dotyczących struktury kosztów w przedsiębiorstwie i ich wpływu na wyniki finansowe.

Pytanie 32

Firma zajmująca się produkcją prowadzi dokumentację wyrobów gotowych w magazynie według przewidzianych kosztów wytwarzania. Jak powinno zostać zaksięgowane zdarzenie gospodarcze o treści PK - przeniesienie rzeczywistych kosztów wytworzenia wyrobów gotowych?

A. Wn Wyroby gotowe i Ma Rozliczenie kosztów działalności
B. Wn Rozliczenie kosztów działalności i Ma Koszty działalności podstawowej
C. Wn Koszty działalności podstawowej i Ma Rozliczenie kosztów działalności
D. Wn Wyroby gotowe i Ma Koszty działalności podstawowej

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wybór odpowiedzi 'Wn Rozliczenie kosztów działalności i Ma Koszty działalności podstawowej' jest poprawny, ponieważ w przypadku przeksięgowania rzeczywistych kosztów wytworzenia wyrobów gotowych, należy odzwierciedlić zmiany w kosztach w odpowiednich kontach. Konto 'Rozliczenie kosztów działalności' jest używane do gromadzenia kosztów działalności, które potem są przenoszone na odpowiednie konta kosztowe. W tym przypadku, rzeczywiste koszty wytworzenia wyrobów gotowych powinny być przeniesione na konto 'Koszty działalności podstawowej', co odzwierciedla rzeczywiste wydatki poniesione na produkcję. Przykładowo, jeśli przedsiębiorstwo wyprodukowało wyroby, których rzeczywisty koszt wytworzenia okazał się wyższy od planowanego, to należy dostosować ewidencję, aby zapewnić zgodność z rzeczywistością finansową. Taka praktyka jest zgodna z zasadą rzetelności i prawdziwego obrazu sytuacji finansowej przedsiębiorstwa, co jest kluczowe w standardach rachunkowości, takich jak MSSF (Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej).

Pytanie 33

Transakcję gospodarczą o treści "Wz - wydanie sprzedanych wyrobów gotowych odbiorcy" należy ująć w księgach na kontach

A. Wn Wyroby gotowe, Ma Koszt sprzedanych wyrobów gotowych
B. Wn Koszty działalności podstawowej, Ma Wyroby gotowe
C. Wn Wyroby gotowe, Ma Koszty działalności podstawowej
D. Wn Koszt sprzedanych wyrobów gotowych, Ma Wyroby gotowe
Odpowiedź 'Wn Koszt sprzedanych wyrobów gotowych, Ma Wyroby gotowe' jest na pewno dobra. Idealnie odzwierciedla to, jak to wygląda w praktyce księgowania przy wydaniu wyrobów gotowych. Kiedy sprzedajemy te wyroby, w rzeczywistości obciążamy koszt tych produktów, co ma wpływ na naszą sytuację finansową. Koszt sprzedanych wyrobów gotowych to wartość, którą przenosimy z bilansu z tego konta na konto zysków i strat. Z tego, co wiem, zgodnie z zasadami rachunkowości, musimy to dobrze księgować na koncie kosztów sprzedaży. Konto 'Wyroby gotowe' to konto pasywne, które maleje, jak wyroby idą do sprzedaży. Na przykład w firmie produkcyjnej, która często wydaje swoje wyroby, ważne jest mieć dobrze zapisane te operacje, żeby mieć jasny obraz finansów. Z mojej perspektywy, właściwe księgowanie to klucz do analizy kosztów i rentowności, co z kolei pozwala podejmować lepsze decyzje biznesowe i spełniać standardy rachunkowości (IFRS).

Pytanie 34

Wydział remontowy przepracował w ciągu miesiąca 1200 roboczogodzin, co wiązało się z kosztami w wysokości 60 000,00 zł. W tym czasie wydział realizował usługi dla:
− wydziału produkcji podstawowej – 600 roboczogodzin,
− komórek zarządu – 400 roboczogodzin,
− odbiorców zewnętrznych – 200 roboczogodzin.
Jakie były koszty prac remontowych zrealizowanych dla odbiorców zewnętrznych?

A. 10 000,00 zł
B. 20 000,00 zł
C. 50 000,00 zł
D. 30 000,00 zł

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Kiedy chcesz obliczyć, ile kosztowały prace remontowe dla klientów zewnętrznych, zaczynamy od ustalenia stawki za roboczogodzinę. W naszym przypadku całkowite koszty to 60 000 zł, a roboczogodziny to 1200. Żeby to policzyć, dzielimy te koszty przez liczbę roboczogodzin: 60 000 zł podzielone przez 1200 roboczogodzin daje nam 50 zł na godzinę. Teraz, jeśli mamy 200 roboczogodzin zleconych dla klientów zewnętrznych, to mnożymy 200 roboczogodzin przez naszą stawkę. I wychodzi 10 000 zł. Takie podejście jest w porządku, bo ładnie pokazuje, jak koszty są przypisane do różnych działań w firmie. Dzięki temu lepiej rozumiemy, jak to wszystko działa i gdzie te pieniądze rzeczywiście idą.

Pytanie 35

W piekarni produkowane są 3 typy pieczywa, które różnią się ciężarem. Proces ich wytwarzania odbywa się z użyciem tego samego surowca, przy zastosowaniu analogicznych procesów technologicznych oraz tych samych maszyn i urządzeń. Koszt jednostkowy wytworzenia pieczywa zostanie ustalony w oparciu o kalkulację

A. doliczeniowo asortymentową
B. doliczeniowo zleceniową
C. podziałową ze współczynnikami
D. podziałową prostą

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 'podziałową ze współczynnikami' jest prawidłowa, ponieważ w przypadku piekarni, gdzie produkcja obejmuje różne rodzaje pieczywa o zróżnicowanym ciężarze, konieczne jest uwzględnienie specyfiki kosztów związanych z każdym asortymentem. Kalkulacja kosztów podziałowej ze współczynnikami pozwala na precyzyjne przypisanie kosztów pośrednich do jednostki produkcji, co jest szczególnie istotne w branży piekarniczej, gdzie różnice w ciężarze pieczywa mogą znacząco wpływać na koszty materiałów, energii i pracy. Przykładowo, jeśli jeden rodzaj pieczywa wymaga więcej czasu pieczenia lub zużywa więcej energii w piecu, warto zastosować współczynniki, które odzwierciedlają te różnice. Ponadto, taka metoda kalkulacji jest zgodna z dobrymi praktykami zarządzania kosztami, co pozwala na optymalizację procesów produkcyjnych oraz lepsze planowanie finansowe. W związku z tym, stosując tę metodę, piekarnia może skuteczniej monitorować rentowność poszczególnych produktów.

Pytanie 36

Jednostka gospodarcza zbyła środek trwały za kwotę netto 2 500,00 zł. Wartość początkowa sprzedanego środka trwałego wynosi 10 000,00 zł, a dotychczasowe umorzenie to 8 500,00 zł. Przeprowadzenie operacji polegającej na wyksięgowaniu wartości netto tego środka trwałego spowoduje zapis

A. 1 500,00 zł po stronie Dt konta Środki trwałe oraz po stronie Ct konta Pozostałe koszty operacyjne
B. 2 500,00 zł po stronie Dt konta Środki trwałe oraz po stronie Ct konta Pozostałe koszty operacyjne
C. 1 500,00 zł po stronie Dt konta Pozostałe koszty operacyjne oraz po stronie Ct konta Środki trwałe
D. 2 500,00 zł po stronie Dt na konta Pozostałe koszty operacyjne oraz po stronie Ct konta Środki trwałe

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Sprzedaż środka trwałego wiąże się z koniecznością wyksięgowania go z ewidencji, co w rachunkowości dokonuje się poprzez odpowiednie zapisy w księgach rachunkowych. W przedstawionym przypadku, wartość początkowa środka trwałego wynosi 10 000,00 zł, a dotychczasowe umorzenie to 8 500,00 zł, co oznacza, że wartość książkowa sprzedanego środka trwałego wynosi 1 500,00 zł (10 000,00 zł - 8 500,00 zł). Kiedy jednostka gospodarcza sprzedaje środek trwały za 2 500,00 zł, różnica między ceną sprzedaży a wartością książkową (2 500,00 zł - 1 500,00 zł) generuje zysk ze sprzedaży środka trwałego. Zgodnie z zasadami rachunkowości, wartość netto sprzedanego środka trwałego, czyli 1 500,00 zł, powinna być wyksięgowana z konta Środki trwałe po stronie kredytowej, a jednocześnie należy ująć ją po stronie debetowej na koncie Pozostałe koszty operacyjne, jako koszt związany z wyksięgowaniem. Taki sposób księgowania jest zgodny z zasadami rachunkowości oraz standardami, co pozwala na prawidłowe przeprowadzenie operacji gospodarczej i utrzymanie dokładności w ewidencji.

Pytanie 37

Firma nabyła i wprowadziła do swojego magazynu 100 kg surowca w cenie zakupu netto 15 zł/kg. Po upływie dwóch dni dostała fakturę korygującą, na której przyznano jej zniżkę wynoszącą 5%. Jaką wartość będą miały towary w magazynie po uwzględnieniu tej zniżki?

A. 1 575,00 zł
B. 1 500,00 zł
C. 1 425,00 zł
D. 2 250,00 zł
Odpowiedzi takie jak 1 500,00 zł, 1 575,00 zł oraz 2 250,00 zł są błędne z kilku powodów. Odpowiedź 1 500,00 zł wynika z obliczenia wartości zakupu bez uwzględnienia rabatu, co nie jest zgodne z zasadami księgowości oraz praktycznymi normami prowadzenia dokumentacji. Każda faktura korygująca powinna być uwzględniana w księgach rachunkowych, co wpływa na realne koszty towarów. W przypadku 1 575,00 zł, można zauważyć, że osoba obliczająca mogła błędnie przeliczyć rabat, nie odejmując go od całkowitej wartości zakupu, co również jest nieprawidłowe, ponieważ rabat powinien pomniejszać wartość towaru przed jego przyjęciem do magazynu. Z kolei odpowiedź 2 250,00 zł sugeruje, że rabat został dodany zamiast odjęty, co kompletnie mija się z celem zastosowania rabatów w transakcjach handlowych. W praktyce, nieprawidłowa interpretacja rabatów i ich wpływu na wartość zakupów może prowadzić do znacznych błędów w budżetowaniu oraz analizie kosztów. Dlatego ważne jest, aby każdy pracownik odpowiedzialny za księgowość był dobrze zaznajomiony z zasadami obliczania rabatów i ich wpływu na koszt zakupu, co jest kluczowe dla efektywnego zarządzania finansami w firmie.

Pytanie 38

Wydatkiem na prowadzenie rachunku bieżącego, nałożonym przez bank, przedsiębiorstwo obciąży swoje konto?

A. Inne koszty operacyjne
B. Usługi obce
C. Opłaty i podatki
D. Koszty związane z finansowaniem
Odpowiedzi takie jak "Pozostałe koszty operacyjne", "Podatki i opłaty" oraz "Koszty finansowe" są nieprawidłowe, ponieważ nie odpowiadają na pytanie o klasyfikację opłat bankowych. Pozostałe koszty operacyjne obejmują wydatki, które nie są bezpośrednio związane z działalnością podstawową przedsiębiorstwa, ale nie obejmują specyficznych usług, takich jak prowadzenie rachunku bankowego. To prowadzi do nieporozumienia, ponieważ użytkownicy mogą mylić te koszty z regularnymi wydatkami operacyjnymi, co z kolei może wpłynąć na błędne prognozy finansowe. Podatki i opłaty natomiast odnoszą się do zobowiązań publiczno-prawnych, które nie są związane z usługami obcymi ani z kosztami bankowymi. Klasyfikowanie opłat bankowych jako podatków może prowadzić do nieefektywnego zarządzania finansami i nieprawidłowego sprawozdawania w księgach rachunkowych. Koszty finansowe dotyczą natomiast odsetek i prowizji związanych z zaciągniętymi kredytami lub pożyczkami, co również nie jest odpowiednie w kontekście prowizji za prowadzenie rachunku. Zrozumienie, jakie są różnice między tymi kategoriami, jest kluczowe dla efektywnego zarządzania finansami firmy oraz dla zapewnienia zgodności z obowiązującymi standardami rachunkowości.

Pytanie 39

Do wydatków operacyjnych (rodzajowych) zaliczamy:

A. amortyzację, podatki i opłaty, inne wydatki operacyjne
B. koszty produkcji, koszty sprzedaży, koszty zarządzania
C. inne koszty, inne wydatki operacyjne, koszty finansowe
D. zużycie materiałów i energii, usługi obce, wynagrodzenia
Koszty operacyjne, znane również jako koszty rodzajowe, obejmują wydatki związane z bieżącą działalnością przedsiębiorstwa. Właściwą odpowiedzią są koszty związane z zużyciem materiałów i energii, usługami obcymi oraz wynagrodzeniami. Te elementy tworzą podstawową strukturę kosztów, które przedsiębiorstwo ponosi, by utrzymać swoją działalność. Przykładowo, w firmie produkcyjnej zużycie materiałów to koszty zakupów surowców do produkcji, a wynagrodzenia obejmują płace dla pracowników. Dobre praktyki w zarządzaniu kosztami operacyjnymi sugerują systematyczne monitorowanie tych wydatków, co pozwala na identyfikację obszarów, w których można wprowadzić oszczędności. Analiza kosztów operacyjnych jest również istotna przy podejmowaniu decyzji inwestycyjnych oraz podczas przygotowywania budżetu. Zastosowanie standardów, takich jak międzynarodowe standardy rachunkowości (MSR), zapewnia spójność w raportowaniu tych kosztów, co ma kluczowe znaczenie dla przejrzystości finansowej. Właściwe zarządzanie kosztami operacyjnymi nie tylko wpływa na rentowność przedsiębiorstwa, ale również wspiera długoterminowy rozwój organizacji.

Pytanie 40

Transakcję o treści: "WZ - wydano odbiorcy z magazynu sprzedane towary" należy zarejestrować na kontach

A. Wn Towary i Ma Rozliczenie kosztów
B. Wn Wartość sprzedanych towarów w cenach zakupu i Ma Towary
C. Wn Wartość sprzedanych towarów w cenach zakupu i Ma Rozliczenie kosztów
D. Wn Przychody ze sprzedaży towarów i Ma Towary
Poprawna odpowiedź to: 'Wn Wartość sprzedanych towarów w cenach zakupu i Ma Towary'. W kontekście księgowości, operacja taka oznacza, że sprzedane towary zostają wydane z magazynu, co wpływa na zmniejszenie zapasów. Wartość sprzedanych towarów należy ująć w kosztach, co jest kluczowe dla ustalenia wyniku finansowego. Na koncie 'Wartość sprzedanych towarów w cenach zakupu' księguje się wartość towarów, które zostały sprzedane, co odzwierciedla rzeczywiste koszty poniesione przez firmę. Z drugiej strony, konto 'Towary' jest kontem aktywów, które w momencie sprzedaży zostaje pomniejszone. Takie podejście jest zgodne z zasadą współmierności przychodów i kosztów, co jest standardem w rachunkowości. Przykładowo, jeśli firma sprzedaje 100 sztuk towaru o wartości zakupu 50 zł za sztukę, to w momencie sprzedaży należy zaksięgować 5000 zł na koncie kosztów sprzedanych towarów oraz pomniejszyć wartość towarów o tę samą kwotę, co wpływa na bilans przedsiębiorstwa.