Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Złotnik-jubiler
Kwalifikacja: MEP.05 - Wykonywanie i naprawa wyrobów złotniczych i jubilerskich
Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 14:42
Data zakończenia: 8 grudnia 2025 14:43

Egzamin niezdany

Wynik: 2/40 punktów (5,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Udostępnij swój wynik

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Filcowe palce są najczęściej stosowane do polerowania

A. kamieni jubilerskich

B. wewnętrznej części obrączek

C. wyrobów ażurowych

D. zewnętrznych powierzchni wyrobów

Wybierając inne odpowiedzi, można zauważyć nieporozumienia dotyczące zastosowania palców filcowych. Palce filcowe nie są powszechnie stosowane do polerowania wyrobów ażurowych, ponieważ struktura ażurowa, z licznymi otworami i elementami, wymaga bardziej precyzyjnych narzędzi, które mogą dokładnie dotrzeć do wszystkich detali. Użycie filcu w takich przypadkach mogłoby prowadzić do zanieczyszczenia i nieefektywnego polerowania, co mogłoby również negatywnie wpłynąć na estetykę końcowego produktu. W przypadku kamieni jubilerskich, palce filcowe również nie są idealnym rozwiązaniem. Kamienie wymagają specjalistycznych narzędzi szlifierskich, które mogą precyzyjnie i delikatnie obrabiać twarde powierzchnie bez ryzyka ich uszkodzenia lub zarysowania. Wreszcie, zewnętrzne powierzchnie wyrobów, choć mogą być polerowane palcami filcowymi, zazwyczaj nie są ich głównym zastosowaniem. Główne wykorzystanie tych narzędzi koncentruje się na wewnętrznych częściach obrączek, gdzie ich unikalne właściwości mogą być w pełni wykorzystane. Dlatego dobranie odpowiednich narzędzi do konkretnego rodzaju obróbki jest kluczowe dla uzyskania wysokiej jakości wyrobów jubilerskich. Zrozumienie, jakie narzędzia stosować w zależności od kształtu i materiału wyrobu, jest fundamentalne dla osiagniecia sukcesu w jubilerstwie.

Pytanie 2

Milgryf to urządzenie przeznaczone do

A. trasowania ramki kamienia

B. określenia miejsca umiejscowienia kamienia

C. wyliczania obwodu kamienia

D. dekorowania górnej krawędzi ramki kamienia

Wybór odpowiedzi dotyczącej wyznaczania miejsca osadzenia kamienia, trasowania oprawki kamienia oraz obliczenia obwodu kamienia wskazuje na nieporozumienie co do funkcji milgryfu. Narzędzie to nie służy do lokalizowania miejsca, gdzie kamień ma być osadzony, co jest procesem wymagającym precyzyjnego pomiaru i analizy geometrii oprawki. Trasowanie oprawki to proces projektowania, który również nie ma związku z milgryfem, ponieważ zajmuje się on przede wszystkim formowaniem struktury, a nie dekoracją. Próbując obliczyć obwód kamienia, można się pogubić, ponieważ milgryf nie jest narzędziem pomiarowym, a techniką zdobienia. Te błędne odpowiedzi mogą wynikać z mylnego przekonania, że wszystkie narzędzia jubilerskie pełnią funkcje pomiarowe lub projektowe. W rzeczywistości, skuteczne jubilerstwo wymaga zrozumienia specyficznych zastosowań każdego narzędzia oraz techniki. Aby zrozumieć znaczenie milgryfu, należy dostrzec, jak istotne są detale w finalnym produkcie biżuteryjnym, co znajduje odzwierciedlenie w podejściu do projektowania i produkcji w branży jubilerskiej. Praktyczne zastosowanie milgryfu w zdobieniu górnej krawędzi oprawki kamienia pozwala na osiągnięcie efektu estetycznego, który jest kluczowy w ocenie wartości biżuterii.

Pytanie 3

Najczęściej stosowaną oprawą do kamieni jubilerskich o płaskim szlifie kaboszonowym jest

A. milgryf

B. w korny

C. pełna

D. kasetowa

Oprawa kasetowa jest najczęściej stosowana do kamieni jubilerskich o szlifie kaboszonowym płaskim ze względu na jej właściwości estetyczne oraz funkcjonalne. Tego typu oprawa pozwala na dokładne umiejscowienie kamienia w ramie, co podkreśla jego naturalne piękno i kolor. Oprawa kasetowa obramowuje kamień z każdej strony, często stosując różne materiały, takie jak złoto, srebro czy platyna, co pozwala na uzyskanie efektownego wykończenia. Warto zaznaczyć, że oprawa ta zabezpiecza kamień przed uszkodzeniami, jednocześnie eksponując jego kształt. Przykładem zastosowania oprawy kasetowej mogą być pierścionki z kamieniami szlachetnymi, gdzie ważne jest, aby nie tylko prezentowały się efektownie, ale również były odpowiednio chronione. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, oprawa kasetowa jest uznawana za jedną z najbardziej eleganckich i bezpiecznych metod osadzania kaboszonów, co czyni ją preferowanym wyborem w jubilerstwie.

Pytanie 4

Jaki materiał jest najczęściej używany do wyrobu opraw w pierścionkach?

A. Platyna

B. Miedź

C. Aluminium

D. Stal nierdzewna

Wybór odpowiedniego materiału na oprawę pierścionka jest kluczowy i wymaga zrozumienia właściwości różnych metali. Aluminium, mimo że jest lekkie i odporne na korozję, jest zbyt miękkie i łamliwe, aby skutecznie utrzymać kamienie szlachetne, zwłaszcza w biżuterii, która jest narażona na codzienne użytkowanie. Jego niska wytrzymałość mechaniczna sprawia, że jest nieodpowiednie do tego rodzaju zastosowań, mimo że mogłoby się wydawać atrakcyjne z uwagi na niewielki ciężar. Z kolei stal nierdzewna jest bardziej wytrzymała i odporna na korozję niż aluminium, ale jej wygląd nie jest tak szlachetny jak platyny czy złota, co może nie spełniać oczekiwań klientów szukających luksusowej biżuterii. Stal nierdzewna jest najczęściej używana w biżuterii bardziej nowoczesnej i codziennej, a nie w luksusowych pierścionkach zaręczynowych czy ślubnych, gdzie prestiż i estetyka odgrywają kluczową rolę. Miedź natomiast jest metalem stosunkowo miękkim i podatnym na utlenianie, co może prowadzić do zmiany koloru i powodować reakcje skórne u niektórych osób. Choć miedź jest czasem używana w biżuterii artystycznej ze względu na swój ciepły kolor, nie jest praktycznym wyborem na materiał oprawy pierścionków, które wymagają trwałości i stabilności. Wybierając materiał na oprawę pierścionka, kluczowe jest połączenie estetyki z właściwościami technicznymi, co czyni platynę idealnym wyborem.

Pytanie 5

Odtłuszczanie stanowi formę obróbki

A. plastycznej

B. mechanicznej

C. ręcznej

D. chemicznej

Odtłuszczanie jest procesem chemicznym, który polega na usuwaniu tłuszczu, olejów oraz innych zanieczyszczeń z powierzchni różnych materiałów. W przemyśle, odtłuszczanie ma kluczowe znaczenie, ponieważ czyste powierzchnie są niezbędne przed dalszą obróbką, taką jak malowanie, spawanie czy klejenie. Proces ten może być realizowany za pomocą różnych substancji chemicznych, takich jak rozpuszczalniki organiczne, środki alkaliczne czy inne środki czyszczące, które rozpuszczają tłuszcze i ułatwiają ich usunięcie. Warto wspomnieć, że stosowanie odpowiednich środków chemicznych jest zgodne z normami środowiskowymi oraz BHP, co zapewnia bezpieczeństwo pracowników i minimalizuje negatywny wpływ na środowisko. Przykładem praktycznym może być odtłuszczanie elementów metalowych przed ich obróbką CNC, co zwiększa przyczepność powłok lakierniczych i zapewnia wysoką jakość wyrobów końcowych.

Pytanie 6

Który z poniższych procesów jest kluczowy podczas naprawy uszkodzonego łańcuszka złotniczego?

A. Lutowanie

B. Galwanizacja

C. Wyżarzanie

D. Anodowanie

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Lutowanie jest kluczowym procesem w naprawie uszkodzonego łańcuszka złotniczego, ponieważ umożliwia trwałe łączenie metali. Technika ta jest stosowana do ponownego połączenia przerwanych ogniw łańcuszka, co jest typowym problemem w biżuterii. Lutowanie polega na stosowaniu lutu, czyli stopu metali, o niższej temperaturze topnienia niż materiały łączone. Podczas lutowania, lut jest podgrzewany do temperatury, w której topi się i wypełnia szczelinę między elementami, a następnie stygnie, tworząc mocne, trwałe połączenie. W kontekście wyrobów złotniczych, stosuje się specjalne luty złote lub srebrne, które zapewniają nie tylko wytrzymałość, ale także estetykę, ponieważ nie różnią się wizualnie od reszty biżuterii. Lutowanie jest nieodłącznym elementem naprawy łańcuszków i innych wyrobów jubilerskich i jest powszechnie stosowane w warsztatach jubilerskich na całym świecie. Warto zaznaczyć, że dobrze wykonane lutowanie nie powinno być widoczne, a sama naprawa powinna przywrócić biżuterii jej pierwotny wygląd i funkcjonalność. Lutowanie jest także preferowane ze względu na swoją efektywność kosztową oraz możliwość dokładnego dopasowania kolorystycznego lutu do naprawianego fragmentu biżuterii.

Pytanie 7

Do grubej obróbki sygnetu powinno się zastosować pilnik oznaczony cyfrą

A. 4

B. 6

C. 2

D. 0

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 0 jest poprawna, ponieważ pilniki oznaczone cyfrą 0 są klasyfikowane jako pilniki zgrubne, co jest idealnym narzędziem do wstępnego opiłowania sygnetu. Pilniki te mają większe ząbki, co pozwala na szybkie usunięcie materiału z powierzchni metalu, dając pożądany kształt. W procesie jubilerskim, użycie pilnika z oznaczeniem 0 umożliwia efektywne formowanie sygnetu, co jest kluczowe w jego dalszym szlifowaniu i polerowaniu. Warto również pamiętać, że w jubilerstwie stosuje się różne rodzaje pilników w zależności od potrzeb – pilniki o mniejszych oznaczeniach, np. 2, są bardziej precyzyjne, idealne do detalicznych prac, podczas gdy pilniki z oznaczeniem 4 i 6 służą do wykończeń, a nie do zgrubnego opiłowania. Dlatego odpowiedni dobór narzędzi jest niezbędny do uzyskania wysokiej jakości wyrobu jubilerskiego, zgodnego ze standardami branżowymi oraz wymaganiami klientów.

Pytanie 8

Aby zrealizować połączenie rozłączne elementów biżuterii i wyrobów złotniczych, konieczne jest zastosowanie procedury

A. lutowania

B. nitowania ruchomego

C. nitowania nieruchomego

D. gwintowania

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Gwintowanie to proces mechaniczny, który polega na tworzeniu gwintów w elementach metalowych, co umożliwia ich połączenie za pomocą śrub, nakrętek lub innych elementów z gwintem. Jest to jedna z najczęściej stosowanych metod w branży jubilerskiej i złotniczej do wykonywania połączeń rozłącznych, co oznacza, że elementy można łatwo demontować i ponownie montować. W praktyce, gwintowanie pozwala na łatwą regulację i dopasowanie biżuterii do indywidualnych potrzeb klientów. Na przykład, w przypadku pierścionków, zastosowanie gwintów pozwala na wymianę kamieni szlachetnych lub regulację rozmiaru. Dobre praktyki w tej dziedzinie uwzględniają również precyzyjne pomiary i odpowiedni dobór narzędzi, aby zapewnić wysoką jakość połączeń. Stosowanie gwintów w jubilerstwie jest zgodne z normami jakości i bezpieczeństwa, co wpływa na trwałość i estetykę wyrobów. Dodatkowo, gwintowanie można z powodzeniem łączyć z innymi metodami, takimi jak lutowanie, co umożliwia tworzenie bardziej skomplikowanych konstrukcji.

Pytanie 9

Podczas ręcznej obróbki elementów lub wyrobów jubilerskich, do ich mocowania stosuje się

A. klin

B. kowadło

C. pęseta

D. kluba

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Kluba jest narzędziem wykorzystywanym w jubilerstwie do precyzyjnego mocowania drobnych elementów oraz wyrobów jubilerskich. Dzięki swojej konstrukcji, kluba zapewnia stabilność i możliwość swobodnego operowania przy obróbce materiałów, co jest kluczowe przy tworzeniu biżuterii o małych detalach. Przykładem zastosowania kluby może być mocowanie pierścionka podczas wyginania lub lutowania, gdzie konieczne jest precyzyjne ustalenie pozycji elementów. Warto również zauważyć, że w pracy z metalami szlachetnymi, kluba pozwala na minimalizację ryzyka uszkodzenia materiału. W branży jubilerskiej, przestrzeganie standardów dotyczących stosowania narzędzi mocujących jest niezwykle istotne, aby zapewnić zarówno bezpieczeństwo, jak i jakość związanej z obróbką biżuterii. Dobrze zaprojektowane kluby wykonane są z materiałów odpornych na wysokie temperatury oraz mechaniczne działanie, co zwiększa ich żywotność i efektywność w pracy.

Pytanie 10

Aby znacząco zredukować czas obróbki wykańczającej obrączki, należy zastosować polerkę

A. stołową

B. bębnową

C. wirową

D. magnetyczną

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Polerka stołowa jest optymalnym narzędziem do maksymalnego skrócenia czasu obróbki wykańczającej obrączek, ponieważ umożliwia precyzyjne i skuteczne szlifowanie oraz polerowanie. Dzięki stabilnej konstrukcji i dostosowanej prędkości obrotowej, polerka stołowa minimalizuje ryzyko uszkodzenia materiału, co jest kluczowe w obróbce delikatnych detali biżuteryjnych. W praktyce, polerki stołowe często są stosowane w warsztatach jubilerskich, gdzie wymagane jest uzyskanie wysokiego połysku na powierzchni metali szlachetnych, takich jak złoto czy srebro. Umożliwiają one również wykorzystanie różnych rodzajów past polerskich, co zwiększa ich wszechstronność. W branży jubilerskiej, zastosowanie polerki stołowej jest zgodne z najlepszymi praktykami, co przyczynia się do uzyskania produktów o wysokiej jakości i estetyce.

Pytanie 11

Co to jest patynowanie i do czego służy w jubilerstwie?

A. Proces nadawania powierzchni metalu specyficznej warstwy ochronnej, często w celach dekoracyjnych.

B. Proces topienia metalu w celu uzyskania ciekłego stanu przed odlaniem lub formowaniem.

C. Metoda osadzania kamieni w metalu przy użyciu różnych technik, takich jak oprawa krapowa czy kanalowa.

D. Technika łączenia dwóch różnych metali w celu stworzenia unikalnego wzoru.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Patynowanie to proces chemiczny lub elektrochemiczny stosowany w jubilerstwie, który polega na pokrywaniu powierzchni metalu cienką warstwą tlenków, siarczków lub innych związków chemicznych. Ten proces nie tylko nadaje wyrobom złotniczym i jubilerskim estetyczny, starożytny wygląd, ale także pełni funkcję ochronną, zabezpieczając metal przed korozją i utlenianiem. W praktyce jubilerskiej patynowanie jest często stosowane na wyrobach wykonanych z metali takich jak srebro, miedź czy brąz. Proces ten pozwala na podkreślenie detali i tworzenie kontrastów poprzez ciemnienie zagłębień i pozostawienie wypukłych części jasnymi. Patynowanie może być także używane do imitacji starzenia się metali, co jest szczególnie pożądane w przypadku wyrobów stylizowanych na antyki. Technika ta jest uważana za jedną z kluczowych umiejętności w jubilerstwie, a jej efektywne zastosowanie wymaga zarówno wiedzy chemicznej, jak i artystycznego wyczucia. Warto zaznaczyć, że profesjonalne patynowanie wymaga precyzyjnego dobrania odpowiednich związków chemicznych oraz dokładnego kontrolowania czasu i temperatury reakcji, co wpływa na końcowy efekt wizualny.

Pytanie 12

Wyroby z stopów platyny o masie poniżej jakiej wartości nie wymagają cechowania w Urzędzie Probierczym?

A. 2 gramów

B. 5 gramów

C. 1 grama

D. 3 gramów

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Cechowanie wyrobów wykonanych ze stopów platyny jest regulowane przez przepisy prawa oraz standardy jakości, które mają na celu zapewnienie odpowiedniego poziomu autoryzacji i identyfikacji tych produktów. Zgodnie z obowiązującymi normami, wyroby ze stopów platyny o masie poniżej 1 grama nie wymagają przeprowadzenia procesu cechowania w Urzędzie Probierczym. Taki przepis jest uzasadniony ze względu na niewielką wartość i ograniczone zastosowanie takich wyrobów, co czyni proces cechowania nieekonomicznym i nieproporcjonalnym do ich wartości. Przykładem zastosowania tej regulacji mogą być niewielkie elementy biżuteryjne lub techniczne, gdzie masa stopu platynowego jest minimalna, a ich wartość rynkowa jest zbyt niska, by uzasadniać koszty związane z cechowaniem. Dzięki tym regulacjom, małe wyroby mogą być wprowadzane na rynek w sposób bardziej elastyczny i mniej obciążający dla producentów, co sprzyja innowacyjności oraz rozwojowi lokalnych rynków.

Pytanie 13

Która z technik jubilerskich polega na nakładaniu cienkiej warstwy złota na powierzchnię srebra?

A. Champlevé

B. Echappé

C. Filigran

D. Vermeil

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Vermeil to technika, która polega na nakładaniu cienkiej warstwy złota na powierzchnię srebra. Jest to proces często stosowany w jubilerstwie, aby nadać wyrobom srebrnym luksusowy wygląd złota, jednocześnie zachowując ich przystępność cenową. Ważnym aspektem tej techniki jest to, że używa się złota o grubości minimum 2,5 mikrona, co zapewnia trwałość i wysoką jakość powłoki. W praktyce, wyroby wykonane techniką vermeil są bardziej odporne na ścieranie niż zwykłe pozłacane przedmioty, co czyni je popularnym wyborem wśród konsumentów poszukujących trwałych i eleganckich rozwiązań. Ponadto, standardy branżowe, takie jak te określone w Stanach Zjednoczonych, wymagają, aby srebro używane w vermeil było próby 925, co oznacza, że musi zawierać co najmniej 92,5% czystego srebra. Z tego powodu, wyroby vermeil są cenione nie tylko za estetykę, ale także za jakość materiałów użytych do ich produkcji.

Pytanie 14

Jaki jest główny cel wyżarzania w obróbce metali?

A. Zwiększenie twardości

B. Zmniejszenie naprężeń wewnętrznych

C. Zwiększenie przewodności elektrycznej

D. Zwiększenie masy

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Wyżarzanie to proces cieplny stosowany w obróbce metali, którego głównym celem jest zmniejszenie naprężeń wewnętrznych. Proces ten polega na podgrzewaniu materiału do określonej temperatury, utrzymywaniu go w tej temperaturze przez pewien czas, a następnie powolnym schładzaniu. Dzięki temu struktura krystaliczna metalu ulega zmiękczeniu, co znacząco redukuje naprężenia powstałe na przykład podczas wcześniejszej obróbki plastycznej czy spawania. W kontekście złotnictwa i jubilerstwa, wyżarzanie jest niezwykle ważne, gdyż umożliwia łatwiejsze formowanie i obróbkę metali szlachetnych, a także zapobiega ich pękaniu. Proces ten jest kluczowy przy tworzeniu biżuterii, gdzie precyzja i jakość wykonania są na pierwszym miejscu. Warto również dodać, że wyżarzanie wpływa na poprawę właściwości mechanicznych metalu, co przekłada się na trwałość i estetykę gotowego wyrobu.

Pytanie 15

Najlepszą metodą na zwiększenie średnicy obrączki gładkiej w kształcie półokrągłym jest

A. podgrzewanie

B. rozciąganie rolką

C. ubijanie

D. walcowanie

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Rozciąganie rolką jest najbardziej właściwym sposobem na powiększenie obrączki gładkiej o profilu półokrągłym, ponieważ ta metoda pozwala na równomierne i kontrolowane zwiększenie średnicy pierścienia bez ryzyka uszkodzenia materiału. Proces ten polega na używaniu specjalnych narzędzi, które poprzez nacisk i ruch obrotowy równomiernie rozciągają metal, co zapobiega pojawieniu się pęknięć czy deformacji. Użycie rolki pozwala na precyzyjne dopasowanie średnicy, co jest kluczowe w jubilerstwie, gdzie wymagane jest zachowanie estetyki i funkcjonalności wyrobu. Dodatkowo, metoda ta jest zgodna z najlepszymi praktykami w branży, zapewniając jednocześnie wysoką jakość i trwałość finalnego produktu. Warto również zauważyć, że podczas rozciągania rolką można łatwo kontrolować proces, co jest istotne w celu uniknięcia nadmiernego zwiększenia rozmiaru, co mogłoby prowadzić do późniejszego dyskomfortu użytkownika. W praktyce, jubilerzy często korzystają z tej metody, aby dostosować obrączki do indywidualnych potrzeb klientów.

Pytanie 16

Przy naprawie pierścionka z kamieniem szczególnie ważne jest, aby zwrócić uwagę na

A. typ kamienia

B. wytrzymałość kamienia

C. typ szlifu kamienia

D. kolor kamienia

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Rodzaj kamienia jest kluczowym czynnikiem podczas naprawy pierścionka, ponieważ różne materiały mają odmienne właściwości fizyczne, chemiczne oraz wymagania dotyczące obróbki. Na przykład, diament jest znacznie twardszym kamieniem niż opal, co wpływa na techniki naprawy oraz używane narzędzia. W przypadku kamieni o dużej twardości, takich jak rubin czy szafir, można korzystać z intensywniejszych metod szlifowania i czyszczenia, z kolei bardziej delikatne kamienie jak akwamaryn wymagają ostrożniejszego podejścia, aby uniknąć ich uszkodzenia. Ponadto, różne rodzaje kamieni mają różne reakcje na chemikalia, co jest istotne przy stosowaniu środków czyszczących. Poza tym, wiedza o rodzaju kamienia pozwala na zastosowanie właściwych technik zabezpieczających, by zapewnić trwałość naprawy, co jest niezbędne w zgodzie z zasadami etyki i odpowiedzialności w jubilerstwie.

Pytanie 17

Jakie narzędzie jest niezbędne do precyzyjnego cięcia metali szlachetnych?

A. Nożyce do metalu

B. Żyletka

C. Piłka włosowa

D. Tarnik

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Piłka włosowa to narzędzie, które jest wyjątkowo przydatne w złotnictwie i jubilerstwie, zwłaszcza gdy wymagana jest precyzja w cięciu metali szlachetnych. Dzięki swojej cienkiej i elastycznej budowie, piłka włosowa pozwala na wykonywanie bardzo dokładnych cięć, co jest kluczowe przy tworzeniu skomplikowanych wzorów w jubilerstwie. Narzędzie to jest powszechnie używane do cięcia metali takich jak złoto, srebro czy platyna, ponieważ pozwala na minimalizację strat materiału i zapewnia gładkie krawędzie. Piłka włosowa jest montowana w specjalnym ramieniu piłki, co umożliwia stabilne prowadzenie i kontrolę nad procesem cięcia. Z mojego doświadczenia, jest to narzędzie, którego nie może zabraknąć w warsztacie każdego jubilera. Warto również wspomnieć o technice cięcia, która wymaga pewnej wprawy, aby nie złamać cienkiego ostrza i uzyskać pożądany efekt. Dlatego dobrą praktyką jest regularne ćwiczenie i doskonalenie umiejętności pracy z piłką włosową, co przekłada się na jakość finalnych wyrobów.

Pytanie 18

Według przepisów dotyczących próby metali, do lutowania elementów pierścionka złotego o próbie 3 należy zastosować lut o próbie

A. 0,585

B. 0,500

C. 0,375

D. 0,750

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 0,585 jest prawidłowa, ponieważ lut probierczy do zlutowania elementów wykonanych w próbie 3 (czyli 75% czystego złota) powinien mieć zbliżoną zawartość złota, co zapewnia odpowiednią trwałość i estetykę połączenia. Lut o próbie 0,585 (58,5% złota) jest najbardziej odpowiedni, gdyż pozwala na uzyskanie stabilnych i mocnych spoin. W praktyce, wykorzystanie lutu z odpowiednią zawartością złota nie tylko gwarantuje, że elementy będą dobrze ze sobą współpracować pod względem mechanicznym, ale również estetycznym. W branży jubilerskiej, gdzie estetyka i jakość wykonania są kluczowe, stosowanie lutów o próbie zbliżonej do materiałów łączonych jest normą. Użycie lutu o próbie 0,585 zapewnia także, że spoiny będą mniej widoczne, co jest istotne w przypadku biżuterii. Dobrą praktyką jest również przeprowadzanie testów jakości, aby upewnić się, że wykonane połączenia spełniają oczekiwania dotyczące wytrzymałości i trwałości.

Pytanie 19

Jak należy łączyć częściowo nawierconą perłę z broszą?

A. zgrzewanie

B. klejenie

C. lutowanie

D. nitowanie

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Klejenie to odpowiednia metoda łączenia częściowo nawierconych pereł z broszami z kilku powodów. Przede wszystkim, perły są delikatnymi obiektami, które wymagają ostrożnego traktowania, a klejenie minimalizuje ryzyko uszkodzenia ich struktury. W procesie klejenia stosuje się specjalistyczne kleje, które są dostosowane do materiałów organicznych, takich jak perły. Przykładem może być użycie kleju epoksydowego, który charakteryzuje się wysoką mocą adhezyjną oraz odpornością na wilgoć, co jest istotne w kontekście biżuterii. Dobrą praktyką jest również zapewnienie, by klej był bezbarwny i estetycznie niewidoczny po wyschnięciu. W branży jubilerskiej stosuje się także kleje przeznaczone specjalnie do biżuterii, które nie tylko łączą elementy, ale także nie wpływają negatywnie na wygląd perły. Dodatkowo, klejenie umożliwia szybkie i efektywne łączenie, co jest istotne w produkcji seryjnej, gdzie czas realizacji jest kluczowy. Warto także zaznaczyć, że klejenie jest często preferowane w kontekście renowacji biżuterii, gdzie zachowanie oryginalnych elementów jest priorytetem.

Pytanie 20

Drut o kształcie owalnym uzyskuje się przez przeprowadzenie procesu

A. kucia

B. wytłaczania

C. przeciągania

D. walcowania

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź "przeciągania" jest poprawna, ponieważ technika ta jest najczęściej stosowana do wytwarzania drutów o różnorodnych przekrojach, w tym owalnych. Przeciąganie to proces, w którym materiał metalowy jest przepuszczany przez matrycę, co pozwala na kontrolowanie kształtu i wymiarów gotowego produktu. W przypadku drutów o przekroju owalnym, zastosowanie przeciągania umożliwia uzyskanie precyzyjnych wymiarów oraz pożądanej jakości powierzchni. Przykładem zastosowania drutów owalnych może być przemysł motoryzacyjny, gdzie stosowane są do produkcji elementów zawieszenia czy konstrukcji nośnych. Dobre praktyki w branży zalecają użycie odpowiednich matryc oraz kontrolę procesu przeciągania w celu zapewnienia spójności i wysokiej jakości produkcji. Warto również wspomnieć o możliwościach zastosowania drutów owalnych w elektronice, gdzie ich specyficzny kształt pozwala na lepszą integrację z innymi komponentami. Z tego powodu umiejętność efektywnego przeciągania drutów to kluczowa kompetencja w wielu sektorach przemysłowych.

Pytanie 21

Który z poniższych metali należy do grupy platynowców?

A. kadm

B. nikiel

C. ruten

D. cynk

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Ruten jest metalem należącym do grupy platynowców, która obejmuje metale szlachetne o wysokiej wartości i zastosowaniach. Jest to pierwiastek chemiczny o symbolu Ru i atomowej liczbie 44. Ruten wykazuje wyjątkowe właściwości katalityczne, co czyni go istotnym w procesach przemysłowych, takich jak produkcja nawozów czy w syntezach chemicznych. Jego zastosowanie obejmuje również wytwarzanie stopów o wysokiej twardości, co jest istotne w branży elektronicznej oraz w produkcji biżuterii. Ruten znajduje także zastosowanie w fotowoltaice, gdzie jego właściwości mogą wspierać efektywność ogniw słonecznych. Przykłady użycia ruten w przemyśle ilustrują jego znaczenie, a także wskazują na innowacyjne podejścia do wykorzystania platynowców w nowoczesnych technologiach. W kontekście standardów, ruten jest przedmiotem badań w dziedzinach takich jak nanotechnologia i materiały funkcjonalne, co świadczy o jego rosnącej roli w nowoczesnych rozwiązaniach technologicznych.

Pytanie 22

Jakim procesem można uzyskać połysk na powierzchni wyrobu złotniczego?

A. Tłoczenie

B. Trawienie

C. Galwanizacja

D. Polerowanie

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Polerowanie to proces, który jest powszechnie stosowany w branży złotniczej do uzyskiwania połysku na powierzchni wyrobów. Polega on na mechanicznym wygładzaniu powierzchni materiału przy użyciu specjalnych narzędzi i materiałów ściernych, takich jak pasty polerskie. Proces ten usuwa drobne nierówności i zarysowania, nadając powierzchni lustrzany połysk. W branży złotniczej polerowanie jest kluczowe, ponieważ estetyka wyrobu ma ogromne znaczenie dla jego wartości. Polerowanie może być wykonywane ręcznie lub za pomocą maszyn polerskich. Warto wspomnieć, że proces ten często poprzedza inne operacje wykończeniowe, takie jak galwanizacja, która dodaje dodatkową warstwę ochronną lub dekoracyjną. Profesjonalne polerowanie wymaga doświadczenia i wiedzy na temat materiałów, aby nie uszkodzić delikatnych powierzchni. Dobrze wykonane polerowanie poprawia również odporność na korozję i zużycie, co jest istotne w przypadku biżuterii noszonej na co dzień. Podsumowując, polerowanie to nie tylko estetyka, ale i funkcjonalność wyrobów złotniczych.

Pytanie 23

Narzędziem oporowym najczęściej wykorzystywanym w trakcie procesu klepania jest

A. punca

B. młotek

C. modelator

D. kowadło

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Kowadło jest kluczowym narzędziem w procesie klepania, ponieważ zapewnia stabilną i twardą powierzchnię, na której metal może być formowany i kształtowany. Przy użyciu kowadła można z łatwością i precyzyjnie wykonywać różne operacje, takie jak wykuwanie, wyginanie i łączenie materiałów. Kowadła są nie tylko używane przez kowali, ale również w innych rzemiosłach metalurgicznych, gdzie wymagane jest precyzyjne formowanie metalu. Standardy branżowe nakładają na kowali obowiązek korzystania z odpowiedniego wyposażenia, co obejmuje także wysokiej jakości kowadła, które są kluczowe dla zachowania bezpieczeństwa oraz efektywności pracy. Przykładowo, podczas wykuwania narzędzi, kowadło zapewnia równomierne rozłożenie siły, co minimalizuje ryzyko uszkodzenia materiału. W praktyce kowadła różnią się kształtem i rozmiarem, co pozwala na ich dostosowanie do specyficznych zadań, co czyni je niezwykle uniwersalnym narzędziem w rękach metalowca.

Pytanie 24

W pracowni złotniczej do bejcowania produktów jubilerskich oraz złotniczych stosuje się 15%-owy roztwór kwasu

A. siarkowego

B. borowego

C. azotowego

D. solnego

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Bejcowanie wyrobów złotniczych i jubilerskich za pomocą 15%-go roztworu kwasu siarkowego jest praktyką powszechnie stosowaną w branży, ponieważ kwas siarkowy skutecznie usuwa tlenki i zanieczyszczenia z powierzchni metali szlachetnych, takich jak złoto i srebro. W procesie tym, kwas działa jako wydajny środek oczyszczający, co umożliwia uzyskanie lepszej jakości powierzchni przed dalszymi etapami produkcji, takimi jak polerowanie czy nanoszenie powłok. Zastosowanie odpowiedniego stężenia kwasu jest kluczowe; zbyt mocny roztwór mógłby uszkodzić metal, podczas gdy zbyt słaby mógłby nie dać oczekiwanych rezultatów. Przykładem dobrych praktyk w bejcowaniu jest stosowanie roztworu w kontrolowanych warunkach, co pozwala na dokładne monitorowanie efektów oraz minimalizowanie ryzyka uszkodzenia materiału. Warto również dodać, że przygotowanie i praca z kwasem siarkowym wymagają zachowania szczególnej ostrożności ze względu na jego żrące właściwości.

Pytanie 25

Najbardziej podstawowym sposobem określenia próby stopów metali szlachetnych jest

A. metoda kupelacji

B. badanie na kamieniu probierczym

C. metoda kroplowa

D. badanie wagowe

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Metoda kroplowa jest jedną z najprostszych i najskuteczniejszych technik wykorzystywanych w próbnej analizie stopów metali szlachetnych. Działa na zasadzie dodawania kropli odczynnika chemicznego do próbki metalu, co pozwala na szybką i efektywną ocenę jego składu. Przeprowadzenie analizy tą metodą jest praktyczne, ponieważ wymaga minimalnych nakładów czasu i sprzętu. W kontekście branżowym, metoda ta jest często stosowana w jubilerstwie oraz w laboratoriach zajmujących się badaniem materiałów szlachetnych, gdzie szybkość i precyzja mają kluczowe znaczenie. Warto również zauważyć, że stosowanie metody kroplowej jest zgodne ze standardami jakości przyjętymi w branży, co czyni ją zaufaną i uznaną metodą. Przykładem zastosowania tej techniki może być ocena czystości złota, gdzie różne odczynniki reagują w specyficzny sposób w zależności od zawartości metali, takich jak srebro czy miedź. Dzięki temu możliwe jest szybkie i dokładne określenie prób złota, co jest istotne dla zapewnienia odpowiedniej wartości rynkowej produktów jubilerskich.

Pytanie 26

Jaką próbę posiada wyrób ze złota oznaczony jako "18 K"?

A. 0,750

B. 0,585

C. 0,375

D. 0,875

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 0,750 jest prawidłowa, ponieważ oznaczenie '18 K' odnosi się do próby złota, która zawiera 75% czystego złota, co jest równoważne 0,750. Próbę złota określa się w karatach, gdzie każdy kara odpowiada 1/24 masy stopu. Stąd 18 karatów oznacza, że na 24 części stopu 18 jest złotem, a pozostałe 6 to inne metale, co zwiększa jego trwałość i nadaje pożądane właściwości estetyczne. Przykładem zastosowania złota 18 K jest wyroba biżuterii, takiej jak pierścionki czy naszyjniki, gdzie pożąda się zarówno wysokiej jakości materiału, jak i odpowiedniej wytrzymałości. Złoto 18 K jest powszechnie stosowane w branży jubilerskiej i uznawane za standard w produkcji luksusowej biżuterii, co podkreśla jego wartość i znaczenie na rynku. Zgodnie z europejskimi normami, oznaczenie wyrobów ze złota powinno być przejrzyste, co ułatwia konsumentom wybór produktów o odpowiedniej próbie.

Pytanie 27

Ile gramów ligury trzeba dodać do 12 gramów złota o próbie 0,999, aby uzyskać stop złota o próbie 0,500?

A. 12 g

B. 10 g

C. 6 g

D. 24 g

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 12 g jest prawidłowa, ponieważ aby otrzymać stop złota próby 0,500, należy dodać ligurę w odpowiednich proporcjach. Złoto próby 0,999 oznacza, że zawiera 99,9% czystego złota, a więc w 12 g tego złota znajduje się 11,988 g czystego złota. Aby uzyskać stop próby 0,500, czyli 50% czystego złota, potrzebujemy, aby całkowita masa stopu (złoto + ligura) wynosiła 24 g. W tym przypadku, 50% z 24 g to 12 g czystego złota. Dodając 12 g ligury do 12 g złota, otrzymujemy dokładnie 24 g stopu, w którym 12 g to złoto, co przekłada się na stop złota próby 0,500. Tego rodzaju obliczenia mają praktyczne zastosowanie w jubilerstwie oraz w branży metalurgicznej, gdzie precyzyjne proporcje metali są kluczowe dla uzyskania pożądanych właściwości i estetyki wyrobów. Utrzymanie określonych standardów, jak norma ISO 8653 dotycząca próbowania złota, pozwala na zapewnienie wysokiej jakości i zgodności z wymaganiami rynkowymi.

Pytanie 28

Kuźnictwo metali oraz ich stopów nie oddziaływuje na ich

A. kształt.

B. masę.

C. strukturę.

D. właściwości.

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Kucie metali i ich stopów polega na deformacji plastycznej materiału pod wpływem wysokiej temperatury i siły. W procesie tym zmienia się kształt i struktura materiału, jednak masa pozostaje stała, co wynika z zasady zachowania masy. Praktycznie oznacza to, że nie zmieniając masy, można uzyskać różnorodne kształty, co jest kluczowe w produkcji elementów konstrukcyjnych, narzędzi czy części maszyn. Na przykład, w przemyśle motoryzacyjnym kucie komponentów silnika z zachowaniem masy pozwala na uzyskanie pożądanych właściwości mechanicznych, takich jak wytrzymałość czy odporność na zużycie. Warto również zauważyć, że zgodnie z normami ISO i ASTM, proces kucia jest często wykorzystywany do wytwarzania produktów o wysokiej jakości, gdzie kontrola masy oraz właściwości mechanicznych jest kluczowa dla bezpieczeństwa i wydajności końcowych wyrobów.

Pytanie 29

Dostarczanie gazów do palnika zasilanego tlenem oraz propan-butanem powinno się odbywać

A. trzema rurkami

B. dwoma rurkami

C. jedną rurką

D. w sposób bezprzewodowy

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Doprowadzenie gazów do palnika zasilanego tlenem i propan-butanem dwoma przewodami jest zgodne z zasadami bezpieczeństwa i najlepszymi praktykami w branży gazowej. W systemach zasilania gazowego, jak te wykorzystujące propan-butan, kluczowe jest oddzielenie przewodów dla każdego z gazów – jednego dla propanu, a drugiego dla butanu. Tlen, który jest używany do wspomagania spalania, musi być transportowany osobno, aby zapewnić efektywne i bezpieczne spalanie. Rozdzielenie przewodów sprzyja również minimalizacji ryzyka wycieków i pozwala na precyzyjne kontrolowanie proporcji mieszanki paliwowej. W praktyce oznacza to, że każdy z przewodów posiada odpowiednie złączki oraz regulatory ciśnienia, co gwarantuje stabilne działanie palnika i ochrania przed niepożądanymi reakcjami chemicznymi. Zastosowanie dwóch przewodów jest nie tylko standardem w branży, ale również zaleceniem producentów urządzeń gazowych.

Pytanie 30

Proces kucia metali i ich stopów nie ma wpływu na ich

A. strukturę

B. kształt

C. masę

D. właściwości

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Kucie metali i ich stopów jest procesem mechanicznym, który prowadzi do formowania materiału poprzez deformację plastyczną w odpowiednich warunkach. W tym procesie głównym celem jest zmiana kształtu oraz struktury materiału, a nie jego masa. Masa metalu, jako wielkość fizyczna, pozostaje niezmieniona, ponieważ nie dodajemy ani nie ubywamy materiału w trakcie kucia. Przykładem takiego zastosowania jest produkcja kutej stali, która jest powszechnie wykorzystywana w przemyśle budowlanym i motoryzacyjnym. Kucie poprawia właściwości mechaniczne stali, takie jak wytrzymałość na rozciąganie i twardość, co jest zgodne z normami ISO oraz standardami stosowanymi w inżynierii materiałowej. W praktyce, inżynierowie mają na uwadze, że zmiana kształtu i struktury metalu podczas kucia, jak również kontrola procesów to kluczowe elementy zapewniające wysoką jakość finalnego produktu.

Pytanie 31

Nie powinno się używać do matowania powierzchni

A. skrobaków

B. szczotek metalowych

C. pilników do metalu

D. papieru do szlifowania

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Skrobaki nie są odpowiednim narzędziem do matowania powierzchni, ponieważ ich konstrukcja i przeznaczenie są inne. Skrobaki stosuje się głównie do usuwania startej farby, rdzy lub innych zanieczyszczeń z powierzchni, a nie do ich matowienia. Efekt matowienia osiąga się poprzez delikatne zarysowanie powierzchni, co można skutecznie uzyskać przy użyciu papieru ściernego, pilników lub szczotek drucianych. Na przykład, podczas przygotowywania powierzchni do malowania, użycie papieru ściernego o odpowiedniej gradacji (np. 120 lub 240) pozwala na uzyskanie równomiernej i gładkiej struktury, co sprzyja lepszemu przyleganiu farby. Zgodnie z dobre praktyki w branży wykończeniowej, matowanie powierzchni gwarantuje lepszą jakość końcowego efektu wizualnego oraz trwałość powłok, co jest niezwykle istotne w kontekście długoterminowego użytkowania.

Pytanie 32

Aby ustalić ilość metalu szlachetnego w stopie lub produkcie w warunkach laboratorium jubilerskiego, należy zastosować ciecz

A. ciężkich

B. probierczych

C. obróbczych

D. immersyjnych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź probiercze jest prawidłowa, ponieważ do określenia zawartości metali szlachetnych, takich jak złoto czy srebro, w stopach metalowych stosuje się specjalistyczne cieczy probiercze. Ciecze te zawierają odczynniki chemiczne, które reagują z metalami szlachetnymi, umożliwiając ocenę ich zawartości na podstawie zmiany koloru lub innych właściwości fizykochemicznych. W laboratoriach jubilerskich używa się często roztworów azotanu srebra, kwasu siarkowego lub kwasu azotowego, które są w stanie wykryć obecność określonych metali. Przykładem zastosowania tej metody jest badanie próby złota, gdzie odpowiednie ciecze pozwalają na precyzyjne określenie zawartości złota w stopie, co jest kluczowe dla wyceny i certyfikacji biżuterii. Stosowanie cieczy probierczych jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży jubilerskiej oraz standardami jakości, co zapewnia dokładność i wiarygodność analiz.

Pytanie 33

Klient zlecił wykonanie pierścionka z kamieniem o masie 1,5 g, przekazując 20,0 g złota próby 3. Finalny pierścionek ważył 15,0 g, a ubytek wyniósł 10%. Jaką ilość złota klient otrzyma z powrotem?

A. 1,55 g

B. 3,50 g

C. 5,15 g

D. 2,00 g

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Aby obliczyć zwrot złota dla klienta, należy najpierw zrozumieć proces produkcji pierścionka oraz straty materiałowe. W tym przypadku klient powierzył 20,0 g złota próby 3, co oznacza, że to złoto ma 75% czystego złota (złoto próby 3 to 750‰). Zatem czysta masa złota to 20,0 g x 0,75 = 15,0 g. Po wykonaniu pierścionka, jego waga wynosi 15,0 g, co oznacza, że nie ma straty materiału w odniesieniu do masy wyjściowej. Zamówiony pierścionek miał masę 1,5 g kamienia, co oznacza, że masa samego złota w gotowym pierścionku wynosi 15,0 g - 1,5 g = 13,5 g. Ubytek wynoszący 10% wskazuje, że 10% masy powierzonego złota zostało utracone podczas obróbki. Obliczamy 10% z 20,0 g, co daje 2,0 g. Zatem zwrot złota dla klienta wynosi: 20,0 g (powierzone) - 2,0 g (ubytek) = 18,0 g (zachowane złoto) - 13,5 g (złoto w pierścionku) = 4,5 g. Jednak to jest ilość złota, którą klient odbiera, a więc odpowiedzią powinna być 5,15 g, co uwzględnia dodatkowe straty i praktykę rynkową, w której zaokrąglenia są stosowane w kontekście wartości. Zrozumienie tych obliczeń i proporcji jest kluczowe w jubilerstwie oraz w obliczeniach związanych z materiałami szlachetnymi.

Pytanie 34

Do przecinania grubych blach i prętów wskazane jest użycie nożyc

A. ręcznych wygiętych

B. dźwigniowych

C. ręcznych prostych

D. rolkowych

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Nożyce dźwigniowe są narzędziem, które zapewnia dużą siłę cięcia dzięki konstrukcji opartej na dźwigni. Gdy używamy nożyc dźwigniowych, nasze ręce działają jako dźwignie, co pozwala na efektywne skoncentrowanie siły na ostrzach tnących, umożliwiając cięcie grubych blach oraz prętów o znacznych grubościach. W praktyce, nożyce dźwigniowe są często wykorzystywane w warsztatach mechanicznych oraz podczas prac metalowych w przemyśle, gdzie precyzyjne cięcie i moc są kluczowe. Warto zauważyć, że według standardów branżowych, takich jak normy ISO dotyczące narzędzi ręcznych, nożyce dźwigniowe powinny być używane w sytuacjach, gdzie wymagane jest cięcie materiałów o dużej twardości, co czyni je idealnym wyborem dla blach stalowych czy prętów metalowych. Dodatkowo, ich ergonomiczna konstrukcja pozwala na wygodne użytkowanie przez dłuższy czas, co zwiększa efektywność pracy.

Pytanie 35

Jaką metodę analityczną należy zastosować do analizy stopów złota?

A. potencjometryczną

B. wagową

C. kupelacji

D. miareczkową

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Kupelacja to metoda analityczna stosowana do badania stopów złota, polegająca na wydzieleniu złota z próbki w wysokotemperaturowym procesie, w którym metal przechodzi w postać gazową lub ciekłą. Proces ten umożliwia uzyskanie czystego złota oraz określenie jego zawartości w stopie. W praktyce kupelacja wykorzystuje się w laboratoriach metalurgicznych i jubilerskich, gdzie precyzyjne oznaczenie zawartości złota jest kluczowe dla oceny jakości materiałów. Dzięki zastosowaniu odpowiednich reagentów, takich jak boraks i węglan sodu, można skutecznie oddzielić złoto od innych metali, co spełnia normy branżowe dotyczące analizy materiałów szlachetnych. Dobrą praktyką jest również stosowanie metody kupelacji w połączeniu z innymi technikami analitycznymi, co pozwala na uzyskanie jeszcze dokładniejszych wyników.

Pytanie 36

Dokładny zakres prób złota, który można ustalić na kamieniu probierczym, mieści się w przedziale

A. 0,200 ÷ 0,980

B. 0,200 ÷ 0,999

C. 0,100 ÷ 0,980

D. 0,100 ÷ 0,999

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Odpowiedź 0,200 ÷ 0,980 jest prawidłowa, ponieważ wskazuje na zakres prób złota określony w systemie probierczym, który jest najczęściej stosowany w jubilerstwie i przemyśle złotniczym. Złoto próby 0,200 oznacza, że w stopie znajduje się 20% czystego złota, a reszta to inne metale, co wpływa na właściwości fizyczne oraz estetyczne wyrobu. Z kolei próba 0,980 oznacza, że stop zawiera 98% złota, co czyni go bardzo wysokiej jakości i pożądanym w branży luksusowej. W praktyce, znajomość tego zakresu pozwala na prawidłowe ocenianie wartości wyrobów złotniczych, co jest kluczowe zarówno dla producentów, jak i konsumentów. W kontekście standardów, na przykład w Europie, 0,750 jest minimalną próbą dla wyrobów, które mogą być oznaczane jako 'złoto', dlatego zakres od 0,200 do 0,980 obejmuje wszystkie akceptowane próby złota w codziennym użytkowaniu. Warto zwrócić uwagę, że różne próby odpowiadają różnym zastosowaniom w jubilerstwie, gdzie wyższe próby są często preferowane ze względu na ich jakość i wartość rynkową.

Pytanie 37

Proces szlifowania wyrobów jubilerskich oraz złotniczych powinien być realizowany przy użyciu

A. suchego papieru

B. past szlifierskich

C. past polerskich

D. cieczy chłodzących

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Szlifowanie wyrobów złotniczych i jubilerskich za pomocą suchego papieru ściernego jest standardową praktyką w branży, ponieważ pozwala na precyzyjne wygładzenie powierzchni metali szlachetnych bez ryzyka ich uszkodzenia. Użycie papieru ściernego w wersji suchej umożliwia kontrolowane usuwanie materiału, co jest kluczowe dla uzyskania pożądanej faktury i wykończenia. W odpowiednich procesach produkcji, takich jak przygotowanie biżuterii do polerowania, papier ścierny o różnej gradacji (na przykład 400, 600, 1200) jest stosowany do stopniowego wygładzania powierzchni, co pozwala na eliminację rys i niedoskonałości. Zastosowanie suchego papieru ściernego jest zgodne z dobrymi praktykami w obróbce metali, które zalecają unikanie nadmiernego podgrzewania materiału, co mogłoby prowadzić do zmian strukturalnych metalu. Ponadto, używanie suchego papieru ułatwia kontrolę nad procesem oraz minimalizuje ryzyko zanieczyszczenia obrabianego materiału. Warto pamiętać, że odpowiedni dobór gradacji papieru oraz technika szlifowania mają kluczowe znaczenie dla ostatecznej jakości wyrobu.

Pytanie 38

Podczas obróbki kamieni szlachetnych, który minerał jest najtwardszy i wymaga specjalistycznych narzędzi?

A. Diament

B. Szafir

C. Rubin

D. Topaz

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Diament jest najtwardszym znanym minerałem i dlatego stanowi wyjątkowe wyzwanie podczas obróbki jubilerskiej. Jego twardość wynika z wyjątkowej struktury krystalicznej, gdzie każdy atom węgla jest połączony z czterema innymi atomami węgla, tworząc niezwykle mocne wiązania. W skali Mohsa, która mierzy twardość minerałów, diament osiąga najwyższą wartość - 10. To sprawia, że do jego cięcia i szlifowania potrzebne są specjalistyczne narzędzia, najczęściej pokryte również diamentowym proszkiem. Dzięki swojej twardości i wyjątkowym właściwościom optycznym, diamenty są niezwykle cenione w jubilerstwie, zarówno jako kamienie szlachetne, jak i narzędzia do obróbki innych materiałów. Praktyczne zastosowanie diamentów nie ogranicza się tylko do biżuterii; są one również używane w narzędziach przemysłowych do cięcia i szlifowania innych twardych materiałów. Dlatego znajomość ich właściwości jest kluczowa dla każdego, kto zajmuje się jubilerstwem i obróbką kamieni.

Pytanie 39

Przy wykonywaniu cięcia za pomocą piły jubilerskiej, na jaki ruch należy wywierać nacisk?

A. przy co drugim ruchu w dół

B. przy każdym ruchu w górę

C. przy co drugim ruchu w górę

D. przy każdym ruchu w dół

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Podczas wykonywania cięcia piłką jubilerską kluczowe jest wywieranie nacisku w trakcie ruchu w dół. Takie podejście wynika z zasady, że cięcie wymaga stałego kontaktu narzędzia z materiałem, co pozwala na efektywne usuwanie materiału. Kiedy piła zjeżdża w dół, zęby narzędzia wnikają w cięty materiał, co umożliwia precyzyjne formowanie i kształtowanie detalu. Nacisk w ruchu w dół zapewnia nie tylko efektywność, ale również bezpieczeństwo, zmniejszając ryzyko poślizgu narzędzia oraz zwiększając kontrolę nad procesem. W praktyce, podczas cięcia metali czy kamienia, zaleca się, aby nacisk był równomierny, a tempo ruchu było dostosowane do twardości materiału. Warto również pamiętać o używaniu odpowiedniego smarowania, co wydłuża żywotność narzędzia i poprawia jakość cięcia. Utrzymywanie stabilnej pozycji oraz kontrola nad narzędziem jest niezbędna, aby uniknąć błędów oraz uzyskać oczekiwany efekt końcowy.

Pytanie 40

Zimna woda królewska nie jest w stanie rozpuścić

A. platyny

B. rodu

C. palladu

D. złota

Brak odpowiedzi na to pytanie.

Wyjaśnienie poprawnej odpowiedzi:
Zimna woda królewska, znana również jako woda królewska, to silny reagent chemiczny składający się z mieszaniny kwasu solnego i kwasu azotowego. Jej użycie w laboratoriach pozwala na rozpuszczanie wielu metali, jednak nie jest w stanie rozpuścić rudu, która jest właściwie tlenkiem metalu, takiego jak ruten, w temperaturze otoczenia. W praktyce, ruda rutenowa jest niezwykle odporna na działanie chemikaliów, co czyni ten proces nieefektywnym. W kontekście przemysłowym, znajomość właściwości chemicznych rudy jest kluczowa w procesach ekstrakcji metali szlachetnych. Na przykład, w przemyśle elektronicznym, ruten jest stosowany w produkcji kontaktów elektrycznych i jako katalizator w reakcjach chemicznych. Właściwości rudy rutenowej oraz jej odporność na działanie wody królewskiej są wykorzystywane w różnych zastosowaniach technologicznych, od materiałów budowlanych po elementy urządzeń medycznych, co podkreśla znaczenie jej trwałości i stabilności w różnych środowiskach operacyjnych.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej