Wyniki egzaminu

Informacje o egzaminie:
  • Zawód: Technik informatyk
  • Kwalifikacja: INF.02 - Administracja i eksploatacja systemów komputerowych, urządzeń peryferyjnych i lokalnych sieci komputerowych
  • Data rozpoczęcia: 8 grudnia 2025 11:02
  • Data zakończenia: 8 grudnia 2025 11:23

Egzamin zdany!

Wynik: 38/40 punktów (95,0%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!
Szczegółowe wyniki:
Pytanie 1

Jaką przepustowość określa standard Ethernet IEEE 802.3z?

A. 1GB
B. 100Mb
C. 10Mb
D. 1Gb
Standard Ethernet IEEE 802.3z definiuje przepływność 100 Mb/s, co oznacza, że jest to technologia stosunkowo szybka, umożliwiająca przesyłanie danych z prędkościami odpowiednimi dla wielu aplikacji sieciowych. Standard ten, znany również jako Fast Ethernet, został wprowadzony w latach 90. XX wieku i jest fundamentalnym elementem infrastruktury sieciowej. Przykłady zastosowań obejmują sieci lokalne (LAN) w biurach, gdzie wymagane jest szybkie przesyłanie danych pomiędzy komputerami oraz serwerami. Warto również zauważyć, że 100 Mb/s to wystarczająca prędkość dla wielu aplikacji, takich jak przesyłanie plików, strumieniowanie wideo czy korzystanie z usług internetowych. Technologie te wciąż są wykorzystywane w wielu przedsiębiorstwach, a ich zrozumienie jest kluczowe dla inżynierów sieciowych.

Pytanie 2

W systemie Linux wykonanie polecenia chmod 321 start spowoduje przyznanie następujących uprawnień plikowi start:

A. czytanie, zapis i wykonanie dla właściciela pliku, zapis i wykonanie dla grupy i czytanie dla pozostałych
B. pełna kontrola dla użytkownika root, zapis i odczyt dla użytkownika standardowego, odczyt dla pozostałych
C. zapis, odczyt i wykonanie dla użytkownika root, odczyt i wykonanie dla użytkownika standardowego, odczyt dla pozostałych
D. wykonanie i zapis dla właściciela pliku, zapis dla grupy, wykonanie dla pozostałych
Odpowiedź, która wskazuje na nadanie uprawnień wykonania i zapisu dla właściciela pliku, zapisu dla grupy oraz wykonania dla pozostałych użytkowników jest poprawna. W systemie Linux uprawnienia są reprezentowane przez trzy grupy: właściciel pliku, grupa i inni użytkownicy. Wartości w systemie chmod są określane w formacie oktalnym, gdzie każda cyfra reprezentuje poziom dostępu dla odpowiedniej grupy. W przypadku chmod 321 pierwsza cyfra '3' oznacza, że właściciel pliku ma uprawnienia do zapisu (2) i wykonania (1), co w sumie daje 3. Druga cyfra '2' wskazuje, że grupa ma jedynie prawo do zapisu, a ostatnia cyfra '1' oznacza, że pozostali użytkownicy mają uprawnienie do wykonania pliku. Takie ustawienia są często stosowane w sytuacjach, gdzie pliki muszą być edytowane przez określoną grupę użytkowników, podczas gdy inni mogą je jedynie uruchamiać. Przykładem może być skrypt wykonywalny, który użytkownicy mogą uruchamiać, ale tylko wybrana grupa ma możliwość jego edytowania.

Pytanie 3

Symbol graficzny przedstawiony na ilustracji oznacza jaką bramkę logiczną?

Ilustracja do pytania
A. NOR
B. NAND
C. AND
D. OR
Symbol przedstawiony na rysunku to bramka logiczna AND która jest fundamentalnym elementem w projektowaniu układów cyfrowych. Jej działanie opiera się na zasadzie że tylko wtedy gdy wszystkie wejścia mają stan logiczny 1 na wyjściu pojawia się stan logiczny 1. W przeciwnym wypadku wyjście jest w stanie 0. Bramka AND jest powszechnie stosowana w układach sterujących oraz systemach automatyki gdzie potrzebne jest sprawdzenie wystąpienia kilku warunków jednocześnie. Przykładowo w systemie alarmowym bramka AND może być używana do weryfikacji czy wszystkie drzwi są zamknięte zanim system zostanie uzbrojony. W standardowych zastosowaniach bramki AND używa się w układach arytmetycznych oraz transmisji danych gdzie logiczne warunki muszą być spełnione dla kontynuacji przetwarzania danych. W półprzewodnikowych technologiach takich jak CMOS bramki AND są implementowane w sposób minimalizujący zużycie energii i przestrzeni co jest kluczowe dla produkcji efektywnych układów scalonych. Zrozumienie działania bramek logicznych jak AND jest niezbędne dla inżynierów elektroników i programistów systemów cyfrowych aby efektywnie projektować i diagnozować kompleksowe systemy elektroniczne.

Pytanie 4

Jaką usługę można wykorzystać do zdalnej pracy na komputerze z systemem Windows, korzystając z innego komputera z tym samym systemem, który jest podłączony do tej samej sieci lub do Internetu?

A. pulpit zdalny
B. FTP
C. serwer plików
D. DHCP
Pulpit zdalny to usługa, która umożliwia zdalny dostęp do komputera z systemem Windows z innego urządzenia, również działającego na tym samym systemie operacyjnym. Działa to na zasadzie przesyłania obrazu pulpitu komputerowego przez sieć, co pozwala użytkownikowi na interakcję z systemem tak, jakby był bezpośrednio przed nim. Przykładowo, wiele firm wykorzystuje pulpit zdalny, aby umożliwić pracownikom pracę zdalną, co zyskuje na znaczeniu w obliczu rosnącej popularności pracy hybrydowej i zdalnej. Z perspektywy technicznej, zdalny pulpit oparty jest na protokole RDP (Remote Desktop Protocol), który zapewnia szyfrowanie i autoryzację, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie bezpieczeństwa IT. Umożliwia on również dostęp do lokalnych zasobów, takich jak drukarki czy pliki, co znacznie ułatwia zdalną pracę. Dodatkowo, pulpit zdalny może być konfigurowany w różnych wersjach systemu Windows, co daje elastyczność w zakresie dostępnych funkcji i zabezpieczeń.

Pytanie 5

Po podłączeniu działającej klawiatury do któregokolwiek z portów USB nie ma możliwości wyboru awaryjnego trybu uruchamiania systemu Windows. Jednakże, klawiatura funkcjonuje prawidłowo po uruchomieniu systemu w standardowym trybie. Co to sugeruje?

A. uszkodzone porty USB
B. niepoprawne ustawienia BIOS-u
C. uszkodzony kontroler klawiatury
D. uszkodzony zasilacz
Niepoprawne ustawienia BIOS-u mogą być przyczyną problemów z rozpoznawaniem urządzeń peryferyjnych, takich jak klawiatura, w trybie awaryjnym systemu Windows. Ustawienia BIOS-u odpowiadają za inicjalizację sprzętu przed załadowaniem systemu operacyjnego. Jeśli opcje dotyczące USB lub klawiatury są nieprawidłowo skonfigurowane, to system nie będzie w stanie zidentyfikować klawiatury w trybie awaryjnym. Przykładowo, opcja związana z włączeniem wsparcia dla USB może być wyłączona, co skutkuje brakiem możliwości używania klawiatury w trakcie uruchamiania. W praktyce, aby rozwiązać ten problem, użytkownik powinien wejść do BIOS-u (zazwyczaj przy pomocy klawisza DEL, F2 lub F10 tuż po włączeniu komputera) i sprawdzić, czy ustawienia dotyczące USB są aktywne. W zależności od płyty głównej, może być również konieczne włączenie opcji „Legacy USB Support”, która umożliwia wykrycie starszych urządzeń USB. Dbanie o poprawne ustawienia BIOS-u jest kluczowe, aby zapewnić prawidłowe działanie systemu operacyjnego w różnych trybach.

Pytanie 6

W trakcie działania komputera doszło do samoczynnego twardego resetu. Przyczyną tego resetu może być najprawdopodobniej

A. odwołanie do nieistniejącego pliku
B. problemy związane z zapisem/odczytem dysku twardego
C. zablokowanie klawiatury
D. przegrzanie procesora
Przegrzanie procesora jest jedną z najczęstszych przyczyn samoczynnych twardych resetów komputera. Procesor, jako centralna jednostka obliczeniowa, generuje dużą ilość ciepła podczas pracy. Każdy procesor ma określony limit temperatury, powyżej którego może dojść do uszkodzenia sprzętu lub błędów w działaniu systemu. W momencie, gdy temperatura osiąga krytyczny poziom, system komputerowy podejmuje działania zapobiegawcze, co często skutkuje natychmiastowym resetem. Przykładem może być sytuacja, w której komputer jest używany do intensywnych obliczeń lub gier, a wentylacja obudowy jest niewystarczająca. W takich przypadkach ważne jest monitorowanie temperatury CPU oraz utrzymanie odpowiednich warunków chłodzenia, co może obejmować regularne czyszczenie systemu chłodzenia oraz używanie wydajnych wentylatorów. Rekomendowane jest także stosowanie past termoprzewodzących, które poprawiają przewodnictwo cieplne między procesorem a chłodzeniem. Standardy branżowe sugerują, aby temperatura procesora nie przekraczała 80-85 stopni Celsjusza podczas intensywnego użytkowania, co zapewnia długowieczność sprzętu oraz stabilność pracy systemu.

Pytanie 7

W komputerze o parametrach przedstawionych w tabeli konieczna jest wymiana karty graficznej na kartę GeForce GTX 1070 Ti Titanium 8G DDR5, PCI EX-x16 3.0, 256b, 1683 MHz/1607 MHz, Power consumption 180W, 3x DP, 2x HDMI, recommended power supply 500W, DirectX 12, OpenGL 4.5. W związku z tym należy również zaktualizować

PodzespółParametryPobór mocy [W]
Procesor Intel i5Cores: 6, Threads: 6, 2.8 GHz, Tryb Turbo: 4.0 GHz, s-115130
Moduł pamięci DDR3Taktowanie: 1600 MHz, 8 GB (1x8 GB), CL 96
Monitor LCDPowłoka: matowa, LED, VGA x1, HDMI x1, DP x140
Mysz i klawiaturaprzewodowa, interfejs: USB2
Płyta główna2x PCI Ex-x16 3.0, D-Sub x1, USB 2.0 x2, RJ-45 x1, USB 3.1 gen 1 x4, DP x1, PS/2 x1, DDR3, s-1151, 4xDDR4 (Max: 64 GB)35
Karta graficzna3x DP, 1x DVI-D, 1x HDMI, 2 GB GDDR3150
Dysk twardy 7200 obr/min1 TB, SATA III (6 Gb/s), 64 MB16
ZasilaczMoc: 300W---
A. karty sieciowej
B. płyty głównej
C. procesora
D. zasilacza
Wymieniając kartę graficzną na GeForce GTX 1070 Ti Titanium 8G DDR5, trzeba na pewno zwrócić uwagę na to, ile energii cała konfiguracja będzie potrzebować. Ta karta ma pobór mocy na poziomie 180W, co jest całkiem sporo. Jak policzymy inne sprzęty, które też potrzebują energii – procesor 30W, pamięć 6W, monitor 40W, mysz i klawiaturę razem 2W, płyta główna 35W oraz stara karta graficzna 150W – to wychodzi nam razem 403W. Po dodaniu nowej karty, zasilacz powinien mieć przynajmniej 583W mocy. Zasilacz 300W nie da rady, bo to za mało. Dobrze jest mieć zapas mocy, tak z 20%, więc najlepiej pomyśleć o zasilaczu co najmniej 700W. Musisz wymienić zasilacz, żeby wszystko działało stabilnie, a sprzęt się nie uszkodził. Warto dobierać zasilacz tak, żeby nie tylko spełniał obecne wymagania, ale też żeby dało się później rozbudować komputer.

Pytanie 8

Technika określana jako rytownictwo dotyczy zasady funkcjonowania plotera

A. solwentowego
B. laserowego
C. tnącego
D. grawerującego
Rytownictwo to technika, która odnosi się do procesu grawerowania, polegającego na wycinaniu lub rysowaniu wzorów na różnych materiałach. W kontekście ploterów grawerujących, rytownictwo wykorzystuje precyzyjne ruchy głowicy grawerującej, która usuwając materiał, tworzy pożądany wzór. Przykłady zastosowania rytownictwa obejmują personalizację przedmiotów, takich jak trofea, odznaki czy pamiątki, a także produkcję elementów dekoracyjnych w branży rzemieślniczej. W branży reklamowej grawerowanie jest często wykorzystywane do tworzenia tabliczek informacyjnych oraz znaków. Warto również zwrócić uwagę, że grawerowanie laserowe, które jest jedną z metod grawerowania, oferuje jeszcze większą precyzję i możliwości w tworzeniu skomplikowanych wzorów. Standardy branżowe, takie jak ISO 9001, podkreślają znaczenie jakości i precyzji w procesach grawerowania, co czyni tę technikę niezwykle istotną w produkcji przemysłowej oraz w rzemiośle artystycznym.

Pytanie 9

Aby osiągnąć wysoką jakość połączeń głosowych VoIP kosztem innych przesyłanych informacji, konieczne jest włączenie i skonfigurowanie na routerze usługi

A. SSL
B. DMZ
C. NAT
D. QoS
QoS, czyli Quality of Service, to kluczowy mechanizm stosowany w zarządzaniu ruchem sieciowym, który ma na celu priorytetyzację pakietów danych w celu zapewnienia wysokiej jakości połączeń głosowych VoIP. Dzięki QoS możliwe jest nadanie wyższego priorytetu dla pakietów głosowych, co minimalizuje opóźnienia, zniekształcenia i utraty pakietów, które mogą negatywnie wpływać na jakość rozmowy. Przykładem zastosowania QoS jest konfiguracja routera, który może przydzielać określoną przepustowość dla połączeń VoIP, ograniczając jednocześnie zasoby dla mniej krytycznych aplikacji, takich jak pobieranie plików czy streamowanie wideo. W praktyce oznacza to, że podczas rozmowy telefonicznej VoIP, nawet jeśli w sieci występują skoki obciążenia, jakość połączenia pozostaje na wysokim poziomie. Warto również zaznaczyć, że stosowanie QoS jest zgodne z najlepszymi praktykami sieciowymi, które zalecają zarządzanie zasobami w taki sposób, aby utrzymać stabilność i jakość kluczowych usług, zwłaszcza w środowiskach, gdzie przesył danych jest intensywny.

Pytanie 10

Co otrzymujemy po zsumowaniu liczb 33(8) oraz 71(8)?

A. 1001100(2)
B. 1100101(2)
C. 1010100(2)
D. 1010101(2)
Dodawanie liczb w systemie ósemkowym (8) polega na stosowaniu zasad analogicznych do dodawania w systemie dziesiętnym, ale z uwzględnieniem, że każda cyfra w tym systemie może przyjmować wartości od 0 do 7. W przypadku dodawania 33(8) oraz 71(8), najpierw konwertujemy te liczby na system dziesiętny. Liczba 33(8) to 3*8^1 + 3*8^0 = 24 + 3 = 27, a liczba 71(8) to 7*8^1 + 1*8^0 = 56 + 1 = 57. Dodając te wartości, otrzymujemy 27 + 57 = 84 w systemie dziesiętnym. Następnie przekształcamy tę liczbę z systemu dziesiętnego na system binarny. Liczba 84 w systemie binarnym to 1010100(2). Wiedza o konwersji między systemami liczbowymi jest niezwykle istotna w programowaniu, informatyce oraz przy projektowaniu systemów cyfrowych, gdzie często zachodzi potrzeba pracy z różnymi reprezentacjami danych.

Pytanie 11

Jakie polecenie w systemie Linux pozwala na wyświetlenie informacji o bieżącej godzinie, czasie pracy systemu oraz liczbie użytkowników zalogowanych do systemu?

A. uptime
B. history
C. echo
D. chmod
Polecenie 'uptime' w systemie Linux jest niezwykle przydatnym narzędziem, które dostarcza informacji dotyczących czasu działania systemu, aktualnej godziny oraz liczby zalogowanych użytkowników. Gdy uruchomimy to polecenie, uzyskamy wynik w formie tekstu, który zawiera czas, przez jaki system był aktywny, godziny oraz minutę, a także liczbę użytkowników aktualnie zalogowanych do systemu. Na przykład, wywołanie polecenia 'uptime' może zwrócić wynik jak '16:05:43 up 5 days, 2:12, 3 users', co oznacza, że system działa od pięciu dni. To narzędzie jest szczególnie ważne w kontekście monitorowania wydajności serwerów oraz diagnozowania problemów z obciążeniem systemu. Warto również podkreślić, że informacje uzyskane z polecenia 'uptime' mogą być przydatne w kontekście praktyk DevOps, gdzie ciągłość działania usług jest kluczowa dla zapewnienia dostępności i niezawodności aplikacji. Regularne korzystanie z tego polecenia pozwala administratorom na szybkie ocenienie stabilności systemu i wykrycie potencjalnych problemów związanych z wydajnością.

Pytanie 12

Ile warstw zawiera model ISO/OSI?

A. 9
B. 3
C. 7
D. 5
Model ISO/OSI definiuje siedem warstw, które stanowią ramy dla zrozumienia i projektowania komunikacji sieciowej. Te warstwy to: warstwa fizyczna, łącza danych, sieciowa, transportowa, sesji, prezentacji oraz aplikacji. Każda warstwa realizuje określone funkcje i współpracuje z warstwami bezpośrednio powyżej i poniżej. Na przykład, warstwa fizyczna odpowiada za przesyłanie bitów przez medium transmisyjne, natomiast warstwa aplikacji umożliwia użytkownikom interakcję z sieciami poprzez aplikacje. Zrozumienie modelu OSI jest kluczowe dla inżynierów i techników sieciowych, ponieważ pozwala na diagnozowanie problemów, projektowanie architektur systemów oraz implementację protokołów komunikacyjnych. Przykładem zastosowania modelu OSI jest proces rozwiązywania problemów, gdzie technik może zidentyfikować, na której warstwie występuje problem (np. problemy z połączeniem mogą wskazywać na warstwę fizyczną), co znacząco usprawnia proces naprawy i utrzymania sieci.

Pytanie 13

Zarządzanie pasmem (ang. bandwidth control) w switchu to funkcjonalność

A. pozwalająca na przesył danych z jednego portu równocześnie do innego portu
B. pozwalająca na ograniczenie przepustowości na wybranym porcie
C. umożliwiająca zdalne połączenie z urządzeniem
D. umożliwiająca jednoczesne połączenie switchy poprzez kilka łącz
Zarządzanie pasmem, czyli kontrola przepustowości, jest kluczowym aspektem w administracji sieci, który pozwala na optymalne wykorzystanie zasobów dostępnych w infrastrukturze sieciowej. Odpowiedź, która mówi o ograniczaniu przepustowości na wybranym porcie, jest prawidłowa, ponieważ ta usługa umożliwia administratorom sieci precyzyjne zarządzanie ruchem danych, co przekłada się na zwiększenie wydajności i jakości usług sieciowych. Przykładem zastosowania tej funkcji może być sytuacja, w której firma chce zapewnić, że krytyczne aplikacje, takie jak VoIP lub wideokonferencje, mają priorytet w dostępie do pasma, także w przypadku, gdy sieć jest obciążona innymi, mniej istotnymi rodzajami ruchu. Dzięki zarządzaniu pasmem, administratorzy mogą wprowadzać polityki QoS (Quality of Service), które definiują poziomy usług dla różnych typów ruchu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie projektowania i zarządzania sieciami.

Pytanie 14

Który z komponentów NIE JEST zgodny z płytą główną MSI A320M Pro-VD-S socket AM4, 1x PCI-Ex16, 2x PCI-Ex1, 4x SATA III, 2x DDR4- max 32 GB, 1x D-SUB, 1x DVI-D, ATX?

A. Pamięć RAM Crucial 8GB DDR4 2400MHz Ballistix Sport LT CL16
B. Karta graficzna Radeon RX 570 PCI-Ex16 4GB 256-bit 1310MHz HDMI, DVI, DP
C. Procesor AMD Ryzen 5 1600, 3.2GHz, s-AM4, 16MB
D. Dysk twardy 500GB M.2 SSD S700 3D NAND
Dysk twardy 500GB M.2 SSD S700 3D NAND nie jest kompatybilny z płytą główną MSI A320M Pro-VD, ponieważ ta płyta obsługuje standardy SATA III oraz PCI-Express, ale nie ma złącza M.2, które jest konieczne do podłączenia dysków SSD w formacie M.2. Płyta główna MSI A320M Pro-VD jest idealnym rozwiązaniem dla budżetowych zestawów komputerowych, które wykorzystują pamięci DDR4 oraz oferuje złącza dla kart rozszerzeń w standardzie PCI-Express. W praktyce, użytkownicy tej płyty głównej mogą korzystać z tradycyjnych dysków SATA III, które są łatwo dostępne na rynku. W przypadku modernizacji, warto zainwestować w dyski SSD SATA III, które znacząco poprawią wydajność systemu operacyjnego oraz czas ładowania aplikacji. Warto również zwrócić uwagę na zgodność z pamięciami RAM DDR4 oraz procesorami z rodziny AMD Ryzen, co czyni tę płytę wszechstronnym wyborem dla różnych zastosowań.

Pytanie 15

Jaki jest adres rozgłoszeniowy w sieci, w której działa host z adresem IP 195.120.252.32 i maską podsieci 255.255.255.192?

A. 195.120.255.255
B. 195.120.252.63
C. 195.120.252.0
D. 195.120.252.255
Adres rozgłoszeniowy (broadcast) dla danej sieci jest kluczowym elementem w zarządzaniu ruchem w sieci IP. W przypadku adresu IP 195.120.252.32 z maską podsieci 255.255.255.192, musimy najpierw określić, w jakiej podsieci znajduje się ten adres. Maska 255.255.255.192 oznacza, że ostatnie 6 bitów jest używane do adresowania hostów, co daje nam 2^6 = 64 adresy w tej podsieci. Adresy te mieszczą się w przedziale od 195.120.252.0 do 195.120.252.63. Adres 195.120.252.0 jest adresem sieciowym, a 195.120.252.63 jest adresem rozgłoszeniowym. Adres rozgłoszeniowy jest używany do wysyłania pakietów do wszystkich urządzeń w danej podsieci, co jest przydatne w scenariuszach takich jak aktualizacje oprogramowania lub komunikaty systemowe. Zatem prawidłowy adres rozgłoszeniowy dla tej sieci to 195.120.252.63, co czyni tę odpowiedź poprawną.

Pytanie 16

Aby wymienić uszkodzony moduł pamięci RAM, najpierw trzeba

A. zdemontować uszkodzony moduł pamięci
B. otworzyć obudowę komputera
C. wyłączyć monitor ekranowy
D. odłączyć zasilanie komputera
Odłączenie zasilania komputera przed rozpoczęciem jakiejkolwiek pracy związanej z wymianą modułu pamięci RAM jest kluczowym krokiem w zapewnieniu bezpieczeństwa zarówno użytkownika, jak i sprzętu. Praca z elektroniką pod napięciem może być niebezpieczna i prowadzić do uszkodzenia komponentów, a nawet porażenia prądem. Standardy bezpieczeństwa, takie jak te opisane w normach IEC 60950-1 dotyczących bezpieczeństwa urządzeń IT, podkreślają znaczenie odłączania zasilania przed przeprowadzaniem serwisu. Przykładem praktycznego zastosowania tej zasady jest sytuacja, gdy nieodłączony komputer zostaje przez przypadek włączony podczas pracy, co może prowadzić do zwarcia lub uszkodzenia płyty głównej. Użytkownicy powinni również upewnić się, że wszystkie kondensatory na płycie głównej zostały rozładowane, co można osiągnąć przez przytrzymanie przycisku zasilania przez kilka sekund po odłączeniu zasilania. Zrozumienie tych procedur jest kluczowe dla bezpiecznej i efektywnej konserwacji sprzętu komputerowego.

Pytanie 17

Jakie są zasadnicze różnice pomiędzy poleceniem ps a poleceniem top w systemie Linux?

A. Polecenie ps pozwala na zobaczenie uprawnień, z jakimi działa proces, natomiast top tego nie umożliwia
B. Polecenie top umożliwia pokazanie PID procesu, podczas gdy ps tego nie robi
C. Polecenie ps nie przedstawia stopnia obciążenia CPU, natomiast polecenie top oferuje tę funkcjonalność
D. Polecenie top przedstawia aktualnie działające procesy w systemie, odświeżając informacje na bieżąco, co nie jest możliwe w przypadku ps
Polecenie 'top' jest narzędziem, które w czasie rzeczywistym wyświetla aktualnie działające procesy w systemie Linux, a jego informacje są regularnie odświeżane. Jest to niezwykle przydatne w monitorowaniu wydajności systemu, ponieważ możemy na bieżąco śledzić, które procesy zużywają najwięcej zasobów, takich jak CPU i pamięć. Użytkownicy mogą dostosować interfejs 'top', sortować procesy według różnych kryteriów, a także wyszukiwać konkretne procesy. W przeciwieństwie do tego, 'ps' daje statyczny widok procesów w momencie wywołania polecenia. Umożliwia użytkownikowi uzyskanie informacji o aktualnie działających procesach, ale nie aktualizuje tych informacji w czasie rzeczywistym. Dobrą praktyką jest używanie 'ps' do uzyskania szczegółowych informacji o konkretnych procesach, podczas gdy 'top' sprawdza się najlepiej w monitorowaniu ogólnej sytuacji w systemie. Zrozumienie różnic między tymi dwoma narzędziami jest kluczowe dla efektywnego zarządzania i optymalizacji systemów Linux.

Pytanie 18

Jakie parametry mierzy watomierz?

A. napięcie elektryczne
B. opór
C. moc czynna
D. natężenie prądu
Watomierz jest instrumentem służącym do pomiaru mocy czynnej w obwodach elektrycznych. Moc czynna, wyrażana w watach (W), to ta część mocy, która wykonuje pracę w obwodzie, i jest kluczowym parametrem w analizach energetycznych. Dzięki watomierzom można monitorować zużycie energii w czasie rzeczywistym, co jest niezwykle ważne w kontekście zarządzania energią oraz optymalizacji kosztów. W praktyce, watomierze są szeroko stosowane w gospodarstwach domowych, przemyśle oraz w systemach energetycznych do oceny efektywności urządzeń elektrycznych. Standardy, takie jak IEC 62053, określają wymagania dotyczące metrologii urządzeń pomiarowych, co zapewnia ich dokładność i niezawodność. Warto także zauważyć, że watomierze mogą działać na podstawie różnych zasad, takich jak pomiar indukcyjny czy wykorzystanie efektu Hall, co zwiększa ich zastosowanie w różnych kontekstach technicznych i komercyjnych.

Pytanie 19

Jaki błąd w okablowaniu można dostrzec na ekranie testera, który pokazuje mapę połączeń żył kabla typu "skrętka"?

Ilustracja do pytania
A. Pary odwrócone
B. Zwarcie
C. Pary skrzyżowane
D. Rozwarcie
Zwarcie w okablowaniu sieciowym występuje gdy dwie żyły które nie powinny być połączone mają kontakt elektryczny powodując przepływ prądu tam gdzie nie jest to pożądane. Choć zwarcie jest poważnym błędem który może prowadzić do uszkodzenia sprzętu w tym scenariuszu nie jest odpowiednim opisem problemu przedstawionego na wyświetlaczu. Pary odwrócone to sytuacja gdzie końce jednej pary są zamienione co powoduje problemy z transmisją sygnału z powodu błędnego mapowania skrętek. Tester kabli może wykazać odwrócone pary jako błędne przypisanie pinów ale nie jako brak połączenia. Pary skrzyżowane odnoszą się do sytuacji w której pary są zamienione na jednym końcu kabla co często ma miejsce w przypadku kabli typu crossover używanych do bezpośredniego łączenia urządzeń tego samego typu. Skrzyżowanie par jest celowym zabiegiem w przypadku specyficznych konfiguracji sieciowych i nie powinno być traktowane jako błąd w kontekście standardowego połączenia sieciowego zgodnie z normą T568A/B. W tym przypadku przedstawiony problem wskazuje na rozwarcie gdzie sygnał nie może być przesłany z powodu brakującego ciągłości obwodu co jest charakterystycznie ilustrowane przez przerwane połączenia w mapie połączeń testera. Takie błędy są często wynikiem niepoprawnego zaciskania wtyków RJ-45 lub uszkodzenia fizycznego kabla co należy uwzględnić podczas konserwacji i instalacji sieci. By uniknąć tego rodzaju problemów należy stosować się do wytycznych zawartych w normach takich jak TIA/EIA-568 które określają sposób poprawnego zakończenia i testowania kabli sieciowych aby zapewnić ich pełną funkcjonalność i niezawodność w środowiskach produkcyjnych.

Pytanie 20

Co należy zrobić, gdy podczas uruchamiania komputera procedura POST sygnalizuje błąd odczytu lub zapisu pamięci CMOS?

A. przywrócić domyślne ustawienia w BIOS Setup
B. wymienić baterię układu lub przeprowadzić wymianę płyty głównej
C. wyjąć moduł pamięci RAM, oczyścić styki modułu i ponownie zamontować pamięć
D. zapisać nowe dane w pamięci EEPROM płyty głównej
W przypadku sygnalizacji błędu odczytu/zapisu pamięci CMOS podczas procedury POST, właściwym krokiem jest wymiana baterii układu lub ewentualna wymiana płyty głównej. Bateria CMOS odpowiada za przechowywanie ustawień BIOS, które są kluczowe dla uruchamiania systemu. Kiedy bateria jest słaba lub rozładowana, ustawienia te mogą zostać utracone, co skutkuje błędem przy starcie komputera. W praktyce oznacza to, że po wymianie baterii komputer zazwyczaj wraca do normalnego działania, pozwalając na poprawne odczytanie i zapis konfiguracji. W przypadku, gdy wymiana baterii nie przynosi efektu, konieczne może być rozważenie wymiany płyty głównej, zwłaszcza jeśli inne komponenty są w dobrym stanie. Standardy branżowe zalecają regularne monitorowanie stanu baterii CMOS, a dla użytkowników domowych czy firmowych warto wypracować procedury konserwacyjne, które zapewnią ciągłość pracy urządzeń.

Pytanie 21

Jakie narzędzie służy do połączenia pigtaila z włóknami światłowodowymi?

A. przedłużacz kategorii 5e z zestawem pasywnych kabli o maksymalnej prędkości połączenia 100 Mb/s
B. stacja lutownicza, która wykorzystuje mikroprocesor do ustawiania temperatury
C. spawarka światłowodowa, łącząca włókna przy użyciu łuku elektrycznego
D. narzędzie zaciskowe do wtyków RJ45, posiadające odpowiednie gniazdo dla kabla
Spawarka światłowodowa to urządzenie, które łączy włókna światłowodowe poprzez spawanie ich za pomocą łuku elektrycznego. Jest to kluczowe narzędzie w instalacji i konserwacji systemów światłowodowych, gdyż umożliwia tworzenie połączeń o niskim tłumieniu i wysokiej wydajności, co jest niezbędne w kontekście przesyłania danych na dużych odległościach. Przykładowo, w przypadku budowy sieci FTTH (Fiber To The Home), precyzyjne łączenie włókien światłowodowych za pomocą spawarki jest krytyczne dla zapewnienia odpowiedniej jakości sygnału. Standardy branżowe, takie jak ITU-T G.657, podkreślają znaczenie prawidłowych połączeń w systemach światłowodowych, ponieważ błędne spawy mogą prowadzić do znacznych strat sygnału i obniżenia wydajności całej sieci. Dodatkowo, spawarki światłowodowe są wyposażone w zaawansowane technologie, takie jak automatyczne dopasowanie włókien i monitorowanie jakości spawów, co zwiększa efektywność procesu oraz zapewnia zgodność z najlepszymi praktykami w branży.

Pytanie 22

Jaką fizyczną topologię sieci komputerowej ilustruje ten rysunek?

Ilustracja do pytania
A. Gwiazdy
B. Hierarchiczna
C. Pierścienia
D. Siatki
Topologia gwiazdy jest jedną z najpopularniejszych fizycznych topologii sieci komputerowych. W tej konfiguracji wszystkie urządzenia sieciowe są podłączone do centralnego punktu, którym najczęściej jest switch lub hub. Dzięki temu, jeżeli dojdzie do awarii jednego z kabli, tylko jedno urządzenie zostanie odcięte od sieci, co minimalizuje ryzyko paralizacji całej sieci. Centralny punkt pozwala także na łatwiejsze zarządzanie siecią i monitorowanie jej aktywności. W praktyce topologia gwiazdy jest szczególnie ceniona w sieciach LAN, takich jak lokalne sieci biurowe, ze względu na jej prostotę w implementacji i konserwacji oraz skalowalność. Dzięki używaniu przełączników sieciowych możliwe jest także zwiększenie efektywności poprzez segmentację ruchu sieciowego, co jest zgodne z dobrymi praktykami zarządzania infrastrukturą IT. Topologia gwiazdy wspiera również różne technologie komunikacyjne, w tym Ethernet, co czyni ją bardzo uniwersalnym rozwiązaniem w nowoczesnych środowiskach IT.

Pytanie 23

Wskaż symbol umieszczany na urządzeniach elektrycznych przeznaczonych do sprzedaży i obrotu w Unii Europejskiej?

Ilustracja do pytania
A. Rys. A
B. Rys. C
C. Rys. D
D. Rys. B
Oznaczenie CE umieszczane na urządzeniach elektrycznych jest świadectwem zgodności tych produktów z wymogami bezpieczeństwa zawartymi w dyrektywach Unii Europejskiej. Znak ten nie tylko oznacza, że produkt spełnia odpowiednie normy dotyczące zdrowia ochrony środowiska i bezpieczeństwa użytkowania ale także jest dowodem, że przeszedł on odpowiednie procedury oceny zgodności. W praktyce CE jest niezbędne dla producentów którzy chcą wprowadzić swoje produkty na rynek UE. Na przykład jeśli producent w Azji chce eksportować swoje urządzenia elektryczne do Europy musi upewnić się że spełniają one dyrektywy takie jak LVD (dyrektywa niskonapięciowa) czy EMC (dyrektywa kompatybilności elektromagnetycznej). Istotnym aspektem jest to że CE nie jest certyfikatem jakości ale raczej minimalnym wymogiem bezpieczeństwa. Od konsumentów CE oczekuje się aby ufać że produkt jest bezpieczny w użyciu. Dodatkowym atutem tego oznaczenia jest ułatwienie swobodnego przepływu towarów w obrębie rynku wspólnotowego co zwiększa konkurencyjność i innowacyjność produktów na rynku.

Pytanie 24

Jakie adresy mieszczą się w zakresie klasy C?

A. 192.0.0.0 ÷ 223.255.255.255
B. 224.0.0.1 ÷ 239.255.255.0
C. 1.0.0.1 ÷ 126.255.255.254
D. 128.0.0.1 ÷ 191.255.255.254
Adresy klasy C to zakres od 192.0.0.0 do 223.255.255.255, co jest zgodne z definicją klasy C w protokole IP. Adresy te są powszechnie używane w małych sieciach lokalnych, co sprawia, że są niezwykle praktyczne. W klasycznej konfiguracji sieci, adres klasy C pozwala na posiadanie do 256 różnych adresów (od 192.0.0.0 do 192.0.0.255), z czego 254 mogą być przypisane urządzeniom końcowym, ponieważ jeden adres jest zarezerwowany jako adres sieciowy, a drugi jako adres rozgłoszeniowy. Klasa C umożliwia również sieciowanie w sposób umożliwiający efektywne zarządzanie dużymi grupami urządzeń, co jest kluczowe w dzisiejszym świecie, gdzie złożoność sieci wzrasta. Dodatkowo, zgodnie z zasadami CIDR (Classless Inter-Domain Routing), adresy klasy C mogą być elastycznie podzielone na mniejsze podsieci, co pozwala na lepsze wykorzystanie dostępnych zasobów IP. W praktyce, adresy klasy C są często używane w biurach i małych firmach, gdzie liczba urządzeń końcowych nie przekracza 254.

Pytanie 25

Aby możliwe było zorganizowanie pracy w wydzielonych logicznie mniejszych podsieciach w sieci komputerowej, należy ustawić w przełączniku

A. WLAN
B. VPN
C. WAN
D. VLAN
VLAN, czyli Virtual Local Area Network, jest technologią, która umożliwia podział jednej fizycznej sieci lokalnej na wiele logicznych podsieci. Dzięki VLAN możliwe jest segregowanie ruchu sieciowego w zależności od określonych kryteriów, takich jak dział, zespół czy funkcja w organizacji. W praktyce, przełączniki sieciowe są konfigurowane w taki sposób, aby porty przełącznika mogły być przypisane do określonych VLAN-ów, co pozwala na izolację ruchu między różnymi grupami użytkowników. Na przykład, w dużej firmie można stworzyć osobne VLAN-y dla działu finansowego, sprzedażowego i IT, co zwiększa bezpieczeństwo oraz ogranicza wykorzystywanie pasma. Ponadto, VLAN-y ułatwiają zarządzanie siecią oraz zwiększają jej efektywność, ponieważ umożliwiają lepsze wykorzystanie zasobów sieciowych. Standardy takie jak IEEE 802.1Q definiują, jak realizować VLAN-y w sieciach Ethernet, co czyni je uznawanym podejściem w projektowaniu nowoczesnych infrastruktury sieciowych.

Pytanie 26

Aby wydobyć informacje znajdujące się w archiwum o nazwie dane.tar, osoba korzystająca z systemu Linux powinna zastosować komendę

A. gzip –r dane.tar
B. tar –cvf dane.tar
C. tar –xvf dane.tar
D. gunzip –r dane.tar
Odpowiedź 'tar –xvf dane.tar' jest poprawna, ponieważ polecenie 'tar' jest standardowym narzędziem w systemach Unix/Linux do archiwizacji i rozpakowywania plików. Flaga '-x' oznacza 'extract', czyli wydobycie zawartości archiwum, '-v' to 'verbose', co powoduje, że proces rozpakowywania będzie wyświetlał na ekranie nazwy plików, a '-f' oznacza, że podajemy nazwę pliku archiwum, w tym przypadku 'dane.tar'. Używając tego polecenia, użytkownik skutecznie wyodrębni wszystkie pliki i katalogi z archiwum 'dane.tar' do bieżącego katalogu roboczego. W praktyce, to podejście jest szeroko stosowane w administracji systemami oraz w procesach deweloperskich, gdzie archiwa tar są powszechnie używane do przechowywania zestawów plików, na przykład w dystrybucji oprogramowania czy kopiach zapasowych. Zgodnie z najlepszymi praktykami, zawsze warto sprawdzić zawartość archiwum przed jego rozpakowaniem, co można zrobić za pomocą polecenia 'tar -tvf dane.tar'. Taka praktyka minimalizuje ryzyko przypadkowego nadpisania istniejących plików.

Pytanie 27

Jakie jest oznaczenie sieci, w której funkcjonuje host o IP 10.10.10.6 klasy A?

A. 10.0.0.0
B. 10.255.255.255
C. 10.10.0.0
D. 10.10.10.255
Adres 10.0.0.0 jest prawidłowym adresem sieci dla hosta o adresie IP 10.10.10.6, ponieważ ten adres IP należy do klasy A. W klasie A, adresy IP są zdefiniowane w taki sposób, że pierwsze 8 bitów (czyli pierwszy oktet) służy do identyfikacji sieci, a pozostałe 24 bity do identyfikacji hostów w tej sieci. W przypadku adresu 10.10.10.6, pierwszym oktetem jest 10, co oznacza, że sieć rozpoczyna się od 10.0.0.0, a wszystkie adresy w tej sieci zaczynają się od 10.x.x.x. W praktyce, adres 10.0.0.0 jest adresem sieci, a zakres adresów hostów w tej sieci wynosi od 10.0.0.1 do 10.255.255.254. Zgodnie z zasadami klasyfikacji adresów IP, adresy w klasie A mają dużą pojemność, co czyni je idealnymi dla dużych organizacji. Ważne jest, aby pamiętać, że adresy takie jak 10.10.0.0 czy 10.10.10.255 nie są poprawnymi adresami sieci dla danego hosta. Standardy takie jak RFC 1918 definiują zakresy adresów prywatnych, do których należy również adres 10.0.0.0, co czyni go idealnym do użytku wewnętrznego w sieciach korporacyjnych.

Pytanie 28

Oznaczenie CE świadczy o tym, że

A. wyrób został wyprodukowany na terenie Unii Europejskiej
B. wyrób jest zgodny z normami ISO
C. producent ocenił produkt pod kątem wydajności i ergonomii
D. wyrób spełnia wymagania dotyczące bezpieczeństwa użytkowania, ochrony zdrowia oraz ochrony środowiska
Często tam, gdzie wybiera się błędne odpowiedzi, pojawia się zamieszanie związane z tym, co tak naprawdę znaczy oznaczenie CE. Odpowiedzi mówiące, że produkt musi być zgodny z normami ISO albo że musi być wyprodukowany w UE, są w błędzie. CE nie ma nic wspólnego z normami ISO, które są dobrowolne, a nie obowiązkowe. To znaczy, że coś może być zgodne z ISO, ale nie spełniać wymogów CE. A także warto wiedzieć, że produkt może mieć oznaczenie CE nawet jeśli powstał poza Unią Europejską, byleby spełniał unijne wymagania. Wartościowym tematem do zrozumienia jest to, że oznaczenie CE angażuje się przede wszystkim w bezpieczeństwo i zdrowie, a nie w wydajność czy ergonomię, co to się ocenia na podstawie innych norm. Często te błędne myśli wynikają z nieznajomości różnicy między normami bezpieczeństwa a innymi rzeczami jak wydajność czy komfort. Fajnie by było bardziej zgłębić temat tych dyrektyw unijnych oraz związanych z nimi norm, żeby w pełni ogarnąć, co tak naprawdę oznacza oznakowanie CE i dlaczego jest tak ważne dla naszego bezpieczeństwa.

Pytanie 29

Na przedstawionej fotografii karta graficzna ma widoczne złącza

Ilustracja do pytania
A. DVI, D-SUB, SLI
B. DVI, S-Video, D-SUB
C. DVI, D-SUB, DisplayPort
D. DVI, S-Video, HDMI
Karta graficzna posiada złącza DVI S-Video i D-SUB co jest prawidłową odpowiedzią. Złącze DVI jest używane do przesyłania cyfrowego sygnału wideo co zapewnia lepszą jakość obrazu w porównaniu z analogowym sygnałem D-SUB. DVI jest standardem w wielu monitorach i kartach graficznych pozwalając na przesyłanie wysokiej jakości treści multimedialnych. S-Video to złącze analogowe które rozdziela sygnały jasności i koloru co poprawia jakość obrazu w porównaniu do standardowego kompozytowego sygnału wideo. Jest ono często wykorzystywane w starszych urządzeniach telewizyjnych i projektorach. Złącze D-SUB znane również jako VGA jest powszechnie stosowane do przesyłania analogowego sygnału wideo do monitorów. Pomimo wycofywania go z nowoczesnych urządzeń wciąż jest szeroko używane w starszych systemach. Dobre praktyki branżowe sugerują korzystanie z cyfrowych złączy takich jak DVI lub HDMI gdzie to możliwe ze względu na lepszą jakość obrazu i dźwięku. Warto znać te standardy ponieważ umożliwiają one elastyczność w konfiguracji sprzętu szczególnie w środowiskach z różnorodnym wyposażeniem.

Pytanie 30

Nie wykorzystuje się do zdalnego kierowania stacjami roboczymi

A. program Ultra VNC
B. program Wireshark
C. program Team Viewer
D. pulpit zdalny
Program Wireshark nie jest narzędziem do zdalnego zarządzania stacjami roboczymi, lecz aplikacją służącą do analizy ruchu sieciowego. Dzięki Wireshark można przechwytywać i analizować pakiety danych, co jest niezwykle ważne w diagnostyce sieci, identyfikacji problemów oraz w przeprowadzaniu audytów bezpieczeństwa. Zastosowanie tego narzędzia pozwala na dokładne monitorowanie komunikacji w sieci, co może być przydatne w kontekście zarządzania infrastrukturą IT, ale nie w zdalnym zarządzaniu komputerami. Narzędzia do zdalnego zarządzania, takie jak TeamViewer, Ultra VNC czy Pulpit zdalny, umożliwiają kontrolowanie i zarządzanie komputerem, co jest zupełnie inną funkcjonalnością. Użycie Wireshark w kontekście zdalnego dostępu do systemów operacyjnych jest błędne, ponieważ nie oferuje on funkcji interakcji z systemem, a jedynie monitorowanie i analizę.

Pytanie 31

Urządzenie, które pozwala komputerom na bezprzewodowe łączenie się z siecią komputerową przewodową, to

A. modem
B. regenerator
C. koncentrator
D. punkt dostępowy
Punkt dostępowy (ang. access point) to urządzenie, które pełni kluczową rolę w tworzeniu bezprzewodowych sieci komputerowych. Jego głównym zadaniem jest umożliwienie komputerom, laptopom i innym urządzeniom mobilnym łączności z przewodową siecią lokalną (LAN). Działa on jako przekaźnik, który konwertuje sygnały radiowe na sygnał sieciowy i odwrotnie. Dzięki temu, urządzenia bezprzewodowe mogą korzystać z zasobów i usług dostępnych w sieci przewodowej. Typowym zastosowaniem punktów dostępowych jest ich umieszczanie w biurach, uczelniach czy miejscach publicznych, gdzie zapewniają dostęp do Internetu. W standardzie IEEE 802.11, który definiuje zasady komunikacji w sieciach WLAN, punkty dostępowe są niezbędne do zapewnienia stabilnej i wydajnej komunikacji bezprzewodowej. Warto także wspomnieć o technikach zarządzania, takich jak WDS (Wireless Distribution System), które pozwalają na rozbudowę sieci i zwiększenie jej zasięgu poprzez integrację wielu punktów dostępowych.

Pytanie 32

W systemie Linux można uzyskać listę wszystkich założonych kont użytkowników, wykorzystując polecenie

A. finger (bez parametrów)
B. who -HT
C. id -u
D. cat /etc/passwd
Polecenie 'cat /etc/passwd' jest powszechnie stosowane do przeglądania pliku, w którym przechowywane są informacje o użytkownikach w systemach Linux. Plik '/etc/passwd' zawiera kluczowe dane, takie jak nazwy użytkowników, identyfikatory UID, identyfikatory GID, informacje o katalogach domowych i powłokach logowania. Dzięki temu poleceniu administratorzy systemów oraz użytkownicy z odpowiednimi uprawnieniami mogą szybko zidentyfikować wszystkie założone konta oraz uzyskać dodatkowe informacje o każdym z nich. Przykładowo, wykonując polecenie 'cat /etc/passwd', użytkownik uzyska listę wszystkich kont, co może być przydatne przy audytach bezpieczeństwa lub zarządzaniu użytkownikami. Dobrą praktyką jest również monitorowanie zmian w pliku '/etc/passwd', aby zapewnić, że nie są wprowadzane nieautoryzowane zmiany, co może przyczynić się do podniesienia bezpieczeństwa systemu.

Pytanie 33

Zamiana taśmy barwiącej wiąże się z eksploatacją drukarki

A. igłowej
B. atramentowej
C. termicznej
D. laserowej
Drukarki igłowe wykorzystują taśmy barwiące jako kluczowy element do reprodukcji tekstu i obrazów. W przeciwieństwie do drukarek laserowych czy atramentowych, które używają toneru czy atramentu, drukarki igłowe działają na zasadzie mechanicznego uderzenia igieł w taśmę barwiącą, co pozwala na przeniesienie atramentu na papier. Wymiana taśmy barwiącej jest konieczna, gdy jakość wydruku zaczyna się pogarszać, co może objawiać się niewyraźnym tekstem lub niedoborem koloru. Przykładem zastosowania drukarek igłowych są systemy księgowe, które wymagają wielokrotnego drukowania takich dokumentów jak faktury czy raporty, gdzie trwałość druku jest kluczowa. Dobre praktyki sugerują, aby regularnie kontrolować stan taśmy barwiącej oraz wymieniać ją zgodnie z zaleceniami producenta, co zapewnia optymalną jakość wydruków i wydajność sprzętu.

Pytanie 34

Który z poniższych adresów IP należy do grupy C?

A. 129.175.11.15
B. 198.26.152.10
C. 125.12.15.138
D. 190.15.30.201
Adres IP 198.26.152.10 należy do klasy C, co oznacza, że jego pierwsza oktet (198) mieści się w przedziale od 192 do 223. Klasa C jest wykorzystywana głównie w sieciach, które wymagają wielu podsieci i mają stosunkowo niewielką liczbę hostów. W przypadku adresów klasy C, maksymalna liczba hostów na jedną podsieć wynosi 254, co czyni je idealnym rozwiązaniem dla małych i średnich organizacji. Klasa C ma również określoną maskę podsieci (255.255.255.0), co umożliwia łatwe zarządzanie i segmentację sieci. Znajomość klas adresów IP jest kluczowa przy projektowaniu i wdrażaniu sieci komputerowych, aby odpowiednio dostosować konfigurację do potrzeb organizacji. Dzięki zastosowaniu odpowiednich klas adresów można efektywnie zarządzać ruchem sieciowym i zapewnić lepsze bezpieczeństwo oraz wydajność sieci. Przykładem zastosowania klasy C może być mała firma, która potrzebuje łączności dla swoich komputerów biurowych oraz urządzeń peryferyjnych, gdzie klasa C pozwala na łatwą ekspansję w przypadku wzrostu liczby pracowników.

Pytanie 35

Wskaż najkorzystniejszą trasę sumaryczną dla podsieci IPv4?

10.10.168.0/23
10.10.170.0/23
10.10.172.0/23
10.10.174.0/24
A. 10.10.160.0/21
B. 10.10.168.0/16
C. 10.10.168.0/22
D. 10.10.168.0/21
Odpowiedź 10.10.168.0/21 jest prawidłowa, ponieważ efektywnie obejmuje wszystkie podsieci wskazane w pytaniu, czyli 10.10.168.0/23, 10.10.170.0/23, 10.10.172.0/23 i 10.10.174.0/24. Subnet maska /21 pozwala na zarezerwowanie zakresu adresów od 10.10.168.0 do 10.10.175.255 co w zupełności pokrywa wspomniane podsieci. Taka agregacja, często nazywana supernettingiem, jest praktycznym zastosowaniem w routingu, gdzie sumujemy mniejsze podsieci w jedną większą trasę, aby zmniejszyć liczbę wpisów w tablicach routingu i zwiększyć efektywność sieci. To podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w projektowaniu sieci, gdzie minimalizacja liczby tras jest kluczowa dla wydajności i zarządzania. Supernetting umożliwia bardziej skalowalne zarządzanie siecią oraz ogranicza ryzyko błędów konfiguracyjnych. W kontekście tradycyjnych praktyk związanych z CIDR, takie podejście jest nie tylko preferowane, ale i niezbędne w skali dużych struktur sieciowych.

Pytanie 36

Administrator sieci komputerowej z adresem 192.168.1.0/24 podzielił ją na 8 równych podsieci. Ile adresów hostów będzie dostępnych w każdej z nich?

A. 30
B. 26
C. 32
D. 28
Odpowiedź 30 jest poprawna, ponieważ przy podziale sieci o adresie 192.168.1.0/24 na 8 równych podsieci, musimy najpierw obliczyć, ile bitów jest potrzebnych do reprezentacji 8 podsieci. Używając wzoru 2^n, gdzie n to liczba bitów, odkrywamy, że 2^3 = 8, co oznacza, że potrzebujemy 3 bitów. Zmieniając maskę sieci, pierwotna maska /24 staje się /27 (24 + 3 = 27). Oznacza to, że w każdej podsieci dostępne będą 32 adresy (2^(32-27)=32), z czego dwa adresy są zarezerwowane: jeden dla adresu sieci, a drugi dla adresu rozgłoszeniowego. Pozostaje zatem 32 - 2 = 30 możliwych adresów hostów w każdej z 8 podsieci. Ta wiedza jest kluczowa w administracji sieci, gdzie efektywne zarządzanie adresacją IP pozwala na lepsze wykorzystanie zasobów sieciowych oraz ich skalowalność.

Pytanie 37

Jakim symbolem jest oznaczona skrętka bez ekranowania?

A. F/UTP
B. S/FTP
C. U/UTP
D. U/FTP
Symbol U/UTP oznacza skrętki nieekranowane, które są szeroko stosowane w sieciach komputerowych, szczególnie w aplikacjach Ethernet. U/UTP to standard, który nie zawiera żadnego dodatkowego ekranowania poszczególnych par przewodów. Skrętki nieekranowane charakteryzują się niższym kosztem w porównaniu do ekranowanych odpowiedników, co czyni je popularnym wyborem w środowiskach, gdzie nie występują duże zakłócenia elektromagnetyczne. Przykładem zastosowania U/UTP są sieci lokalne (LAN), w których przewody te skutecznie przesyłają dane na krótsze odległości bez wpływu na jakość sygnału. Warto zaznaczyć, że dla optymalizacji sygnału w bardziej wymagających warunkach, takich jak bliskość urządzeń elektronicznych generujących zakłócenia, preferowane mogą być skrętki ekranowane, takie jak S/FTP. Jednak w standardowych instalacjach, U/UTP spełnia wymagania transmisji danych zgodnie z normami IEEE 802.3.

Pytanie 38

Element trwale zainstalowany, w którym znajduje się zakończenie poziomego okablowania strukturalnego abonenta, to

A. punkt rozdzielczy
B. punkt konsolidacyjny
C. gniazdo energetyczne
D. gniazdo teleinformatyczne
Gniazdo teleinformatyczne to element instalacji, który stanowi zakończenie okablowania strukturalnego i umożliwia podłączenie urządzeń telekomunikacyjnych, takich jak komputery, telefony VoIP czy inne urządzenia korzystające z sieci. W kontekście infrastruktury teleinformatycznej, gniazda te są kluczowe, ponieważ pozwalają na efektywne zarządzanie połączeniami oraz zapewniają wysoki poziom niezawodności i jakości sygnału. Zgodnie z normami ISO/IEC 11801, gniazda teleinformatyczne są projektowane z myślą o maksymalnej wydajności, a ich właściwy dobór i montaż mają istotne znaczenie dla funkcjonowania całej sieci. Przykładem może być biuro, w którym gniazda teleinformatyczne umożliwiają pracownikom łatwy dostęp do sieci lokalnej oraz internetu, co w dzisiejszych czasach jest niezbędne do efektywnej pracy. Stosowanie standardów takich jak T568A lub T568B przy okablowaniu umożliwia uniwersalność i kompatybilność systemów, co również podkreśla znaczenie właściwego doboru elementów instalacji.

Pytanie 39

Narzędzie pokazane na ilustracji jest używane do weryfikacji

Ilustracja do pytania
A. płyty głównej
B. okablowania LAN
C. karty sieciowej
D. zasilacza
Pokazane na rysunku urządzenie to tester okablowania LAN, które jest kluczowym narzędziem w pracy techników sieciowych. Tester ten, często wyposażony w dwie jednostki – główną i zdalną, pozwala na sprawdzenie integralności przewodów sieciowych takich jak kable Ethernet. Działa na zasadzie wysyłania sygnału elektrycznego przez poszczególne przewody w kablu i weryfikacji ich poprawnego ułożenia oraz ciągłości. Dzięki temu można zdiagnozować potencjalne przerwy lub błędne połączenia w przewodach. Stosowanie testerów okablowania LAN jest zgodne ze standardami branżowymi, takimi jak TIA/EIA-568, które określają zasady projektowania i instalacji sieci strukturalnych. W środowisku biznesowym regularne testowanie okablowania sieciowego zapewnia stabilne i wydajne działanie sieci komputerowych, co jest niezbędne dla utrzymania ciągłości operacyjnej. Dodatkowo, tester można wykorzystać do sprawdzania zgodności z określonymi standardami, co jest kluczowe przy zakładaniu nowych instalacji lub modernizacji istniejącej infrastruktury. Regularna kontrola i certyfikacja okablowania przy użyciu takich urządzeń minimalizuje ryzyko awarii i problemów z przepustowością sieci.

Pytanie 40

Oprogramowanie komputerowe, które można używać bezpłatnie i bez czasowych ograniczeń, jest udostępniane na mocy licencji typu

A. public domain
B. shareware
C. donationware
D. trial
Odpowiedź "public domain" jest prawidłowa, ponieważ odnosi się do oprogramowania, które jest udostępniane publicznie, co oznacza, że każdy ma prawo do korzystania, modyfikowania i rozpowszechniania takiego oprogramowania bez żadnych ograniczeń czasowych czy kosztowych. Oprogramowanie w domenie publicznej nie jest objęte prawem autorskim, co sprawia, że jest dostępne dla wszystkich. Przykłady oprogramowania w domenie publicznej obejmują niektóre projekty open source, takie jak edytory tekstu czy narzędzia graficzne, które są używane przez wiele osób na całym świecie. Z perspektywy standardów branżowych, oprogramowanie w domenie publicznej często wspiera innowacje i współpracę w ramach społeczności programistycznych, przyczyniając się do szybszego rozwoju technologii. Działa to na zasadzie otwartego dostępu, co jest zgodne z dobrymi praktykami w zakresie tworzenia oprogramowania, promując transparentność i współdzielenie zasobów.