Wyniki egzaminu

Nowy egzamin

Informacje o egzaminie:

Zawód: Technik przemysłu mody
Kwalifikacja: MOD.03 - Projektowanie i wytwarzanie wyrobów odzieżowych
Data rozpoczęcia: 18 grudnia 2025 22:22
Data zakończenia: 18 grudnia 2025 22:45

Egzamin zdany!

Wynik: 33/40 punktów (82,5%)

Wymagane minimum: 20 punktów (50%)

Pochwal się swoim wynikiem!

Facebook

X.com

Szczegółowe wyniki:

Pytanie 1

Jakie jest przeznaczenie nacięć wykonanych w wskazanych miejscach na zewnętrznych krawędziach wykrojów przodu oraz tyłu spódnicy?

A. Prawidłowego połączenia przodu z tyłem

B. Oznaczenia dodatku konstrukcyjnego na przodzie i tyle

C. Oznaczenia krawędzi oraz naroży na przodzie i tyle

D. Wyznaczenia nitki osnowy w przodzie oraz tyle

Nacięcia w oznaczonych miejscach na zewnętrznych krawędziach wykrojów przodu i tyłu spódnicy są kluczowe dla prawidłowego połączenia obu części odzieży. Ich głównym celem jest ułatwienie łączenia elementów w procesie szycia oraz zapewnienie dokładności konstrukcji. Takie nacięcia umożliwiają lepsze dopasowanie krawędzi, co jest istotne, aby spódnica prezentowała się estetycznie i była wygodna w noszeniu. W praktyce, nacięcia te pomagają w ustaleniu linii szycia oraz ułatwiają przeprowadzenie dalszych operacji, takich jak wykańczanie krawędzi czy wszywanie zamków. Użycie nacięć jest zgodne z branżowymi standardami, które zalecają stosowanie takich technik w celu osiągnięcia wysokiej jakości wykończenia odzieży. Warto również dodać, że odpowiednie nacięcia zmniejszają ryzyko deformacji materiału podczas szycia oraz wpływają na ostateczny kształt spódnicy, co jest niezbędne dla uzyskania pożądanego efektu wizualnego oraz funkcjonalności produktu.

Pytanie 2

Proces zaprasowania realizuje się w trakcie obróbki parowo-cieplnej materiałów oraz wyrobów odzieżowych w celu

A. wygładzenia powierzchni tkanin

B. rozłożenia oraz utrwalenia szwów

C. zmniejszenia grubości elementu odzieżowego

D. utrwalenia położenia przewiniętego na jedną stronę szwu lub krawędzi elementu

Utrwalenie położenia przewiniętego na jedną stronę szwu lub krawędzi elementu odzieży to kluczowy aspekt operacji zaprasowania, który ma na celu zapewnienie trwałości wykończenia. Operacja ta jest szczególnie istotna w kontekście jakości wyrobów odzieżowych, ponieważ dobrze zaprasowane szwy i krawędzie nie tylko wpływają na estetykę produktu, ale również na jego funkcjonalność. Przykładem zastosowania tej techniki może być przygotowanie odzieży do sprzedaży, gdzie idealnie wykończone szwy przyciągają uwagę klientów. W profesjonalnych zakładach krawieckich oraz podczas produkcji masowej, zastosowanie odpowiednich temperatur i ciśnień w procesie zaprasowania zgodnie z normami (np. ISO 9001) gwarantuje, że elementy odzieży zachowają swoje właściwości nawet po wielokrotnym praniu. Dbałość o detale podczas zaprasowania zapobiega także rozpruciu oraz deformacji materiałów, co w dłuższej perspektywie przekłada się na zadowolenie klientów oraz minimalizację kosztów reklamacji.

Pytanie 3

Jakiego przyrządu pomocniczego powinno się używać do pikowania kurtki ortalionowej?

A. Urządzenia do zwijania

B. Przyrządu do lamowania

C. Narzędzia do szycia szwów nakładanych

D. Linijki odległościowej

Linijka odległościowa to kluczowy przyrząd w procesie pikowania kurtki ortalionowej, ponieważ umożliwia precyzyjne odmierzanie i zachowanie równych odstępów między szwami. Pikowanie to technika, która polega na przeszywaniu dwóch warstw materiału w celu uzyskania efektu wypukłości oraz wzmocnienia struktury tkaniny. W przypadku ortalionu, materiału często stosowanego w odzieży wierzchniej ze względu na jego wodoodporność i lekkość, precyzyjne rozmieszczenie szwów jest niezwykle ważne dla estetyki i funkcjonalności odzieży. Użycie linijki odległościowej pozwala na uzyskanie równych i symetrycznych pików, co wpływa na końcowy wygląd kurtki. W praktyce, linijka odległościowa może również pomóc w ustaleniu odległości od krawędzi materiału, co jest istotne w kontekście estetycznym oraz wytrzymałościowym całego wyrobu. Standardy branżowe zalecają stosowanie narzędzi, które zapewniają wysoką precyzję, aby unikać niejednolitości w produkcie końcowym, co jest kluczowe w przemyśle odzieżowym.

Pytanie 4

W celu wykonania przeróbki spodni damskich, w których tworzą się fałdy w przodach w sposób przedstawiony na rysunku, należy

A. zmienić łuk podkroju w przodach nogawek.

B. pogłębić łuk podkroju w tyle nogawek.

C. podnieść nogawki na linii talii.

D. zwęzić nogawki szwem zewnętrznym na wysokości uda.

Zmiana łuku podkroju w przodach nogawek jest kluczowym krokiem w procesie przeróbki spodni damskich, zwłaszcza gdy pojawiają się fałdy w przedniej części. Fałdy te mogą być wynikiem nieodpowiedniego dopasowania spodni do sylwetki, co jest często spowodowane niewłaściwym kształtem łuku podkroju. W celu poprawnego dopasowania spodni i eliminacji fałd, projektanci odzieży zwracają uwagę na krzywiznę łuku podkroju, który powinien być odpowiednio dostosowany do indywidualnych wymiarów klientki. Użytkowanie standardowych wykrojów bez dostosowywania ich do konkretnej sylwetki może prowadzić do problemów z fasonem. Dobrym przykładem jest sytuacja, w której łuk podkroju jest zbyt płaski; wówczas materiał nie ma wystarczającej przestrzeni, co skutkuje fałdami. W praktyce, zmiana łuku podkroju może wymagać przesunięcia linii cięcia, a także uwzględnienia dodatkowych pomiarów, takich jak długość nogawki od talii do kolana. W związku z tym, odpowiednie dostosowanie łuku podkroju nie tylko poprawia estetykę, ale również komfort noszenia spodni.

Pytanie 5

Jakie pomiary krawieckie należy zmierzyć z sylwetki w celu przygotowania formy bluzki podstawowej?

A. ZWo, ot, ZTv, SySvXpTp, os, obt, SySvXp, RvNv

B. opx, os, SyTy, obt, SySvXp, RvNv, ZWo, ou

C. SyTy, opx, ZWo, SySvXpTp, obt, RvNv, ZKo, ZTv

D. ZWo, opx, SyTy, SySvXp, RvNv, SySvXpTp, obt, os

Odpowiedź jest poprawna, ponieważ zawiera wszystkie niezbędne pomiary, które są kluczowe do prawidłowego wykonania form bluzki podstawowej. ZWo (szerokość w ramionach), opx (obwód piersi), SyTy (długość tyłu), SySvXp (długość rękawa), RvNv (obwód szyi), SySvXpTp (długość rękawa do przegubu), obt (obwód talii), oraz os (obwód bioder) są to pomiary, które pozwalają na stworzenie bluzki, która dobrze leży na sylwetce. Ważne jest, aby pamiętać, że każdy z tych pomiarów odgrywa istotną rolę w formowaniu kształtu odzieży. Na przykład, ZWo wpływa na szerokość pleców, co jest kluczowe dla komfortu i estetyki, a opx determinuje, czy bluzka będzie odpowiednio dopasowana w okolicy klatki piersiowej. Zbieranie tych danych w odpowiedni sposób, z uwzględnieniem indywidualnych różnic sylwetkowych, jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie krawiectwa, co pozwala na uzyskanie doskonałej jakości odzieży, która odpowiada na potrzeby klienta.

Pytanie 6

Do zaznaczenia korekt ustalonych podczas pomiaru damskiego płaszcza z materiału wełnianego używa się symboli umownych, które oznacza się

A. kredą

B. długopisem

C. ołówkiem

D. markerem

Kreda jest najczęściej stosowanym narzędziem do oznaczania poprawek na tkaninach, szczególnie w przypadku materiałów wełnianych, które są wrażliwe na różne substancje chemiczne. Jej użycie jest zgodne z praktykami krawieckimi, które rekomendują stosowanie produktów łatwych do usunięcia i nie pozostawiających trwałych śladów na tkaninie. Kreda umożliwia precyzyjne oznaczenie linii cięcia, przyszycia oraz innych poprawek, a jej aplikacja na tkaninach wełnianych jest bezpieczna, ponieważ nie powoduje ich uszkodzenia. W praktyce, krawcy często korzystają z kredek w różnych kolorach, co pozwala na łatwiejsze odróżnianie poprawek w fazie szycia. Ponadto, kreda jest łatwo dostępna i można ją szybko zetrzeć np. szczotką lub przy pomocy pary, co czyni ją idealnym narzędziem w procesie krawieckim. Warto również wspomnieć, że stosowanie kredy jest zgodne z normami branżowymi dotyczącymi pracy z odzieżą, co podkreśla jej istotę w procesie szycia.

Pytanie 7

Na podstawie przedstawionego rysunku instruktażowego doszycia kołnierza do podkroju wyrobu, określ ostatnią do wykonania operację technologiczną.

A. Doszycie kołnierza do podkroju szyi.

B. Stębnowanie kołnierza wzdłuż jego krawędzi.

C. Wzmocnienie części kołnierza wkładem klejowym.

D. Przestębnowanie kołnierza.

Przestębnowanie kołnierza jest kluczowym etapem w procesie szycia, który zapewnia nie tylko estetyczny wygląd, ale również trwałość wyrobu. Przestębnowanie polega na wykonaniu dodatkowego przeszycia wzdłuż krawędzi kołnierza, co pozwala na jego dokładne uformowanie oraz wzmocnienie. W standardach przemysłowych, ten krok jest niezbędny, aby zapobiec rozwarstwieniu się materiału oraz aby uzyskać pożądany kształt kołnierza, który może być później łatwo prasowany. Dobrą praktyką jest także stosowanie odpowiednich nici, które korespondują z rodzajem materiału, co wpływa na końcowy efekt wizualny oraz wytrzymałość. Przestębnowanie można wykonać zarówno maszynowo, jak i ręcznie, w zależności od technologii oraz rodzaju wyrobu. W branży odzieżowej użycie przestębnowania stało się standardem, szczególnie w przypadku odzieży wyjściowej, gdzie detale mają szczególne znaczenie.

Pytanie 8

Rękawówka – specjalna podszewka używana do wykańczania rękawów, np. w męskich marynarkach, to materiał

A. z jedwabiu wiskozowego o splocie atłasowym, tkaną w białe i czarne paski

B. z elany o splocie płóciennym tkaną w kratę

C. bawełniana o splocie skośnym łamanym lub skośnym wzmacnianym

D. z jedwabiu wiskozowego o splocie płóciennym

Rękawówka to bardzo ważny materiał, szczególnie gdy mówimy o wykańczaniu rękawów w męskich marynarkach. Tkanina z jedwabiu wiskozowego o atłasowym splocie i w biało-czarne paski to naprawdę fajny wybór, bo wygląda elegancko, a do tego jest funkcjonalna. Atłasowy splot sprawia, że materiał jest gładki i przyjemny w dotyku, co ma spore znaczenie w formalnych ciuchach. Wiskoza, jako włókno syntetyczne, dobrze odprowadza ciepło i wilgoć, więc noszenie takiej marynarki będzie komfortowe. Pasiaste wzory dodają całości trochę stylu, co moim zdaniem jest super w męskiej modzie. W branży odzieżowej to standard, żeby używać dobrych jakościowo materiałów, więc w tym przypadku wszystko gra i odpowiedź jest jak najbardziej poprawna.

Pytanie 9

Szablon pojedynczy, symetryczny, dwukierunkowy obejmuje

A. połowy komponentów zestawu szablonów odzieżowych rozmieszczone w dwóch kierunkach

B. szablony wszystkich elementów konstrukcji odzieżowej

C. elementy zestawu szablonów odzieżowych w różnych rozmiarach

D. połowy komponentów zestawu szablonów odzieżowych

Wybór odpowiedzi oparty na połowach elementów kompletu szablonów wyrobu odzieżowego sugeruje niepełne zrozumienie koncepcji konstrukcji odzieżowej. Twierdzenie, że układ szablonów powinien obejmować jedynie części szablonów, jest nieadekwatne, ponieważ prowadzi do powstania braków w dokumentacji szablonów. W praktyce, projektowanie odzieży wymaga pełnych szablonów dla każdego elementu, co zapewnia, że każdy komponent jest właściwie zaplanowany i wykonany. Natomiast podejście polegające na używaniu szablonów różnych rozmiarów, chociaż istotne, pomija kluczowy element, jakim jest pełna struktura konstrukcyjna, która jest niezbędna dla spójności i jakości produkcji. Błędne jest również twierdzenie, że szablony elementów ułożone w dwóch kierunkach wystarczą, by zapewnić kompleksowość konstrukcji, ponieważ nie uwzględniają one różnorodności detali, które są kluczowe dla finalnego produktu. Każdy z tych błędnych wyborów ukazuje typowe pułapki myślowe, jakie mogą wystąpić, gdy nie docenia się znaczenia pełnych zestawów szablonów w procesie projektowania odzieży, co w konsekwencji prowadzi do obniżenia jakości oraz podwyższenia kosztów produkcji.

Pytanie 10

Jakie aspekty jakości przeróbki wyrobu są brane pod uwagę?

A. jakość połączeń elementów oraz krótki czas obsługi.

B. precyzja, poprawność oraz niski koszt realizacji.

C. estetyka i zgodność wykonania z oczekiwaniami klienta.

D. staranność szycia, jakość wykończenia oraz dłuższy czas realizacji.

Rzeczywiście, estetyka i to, jak dobrze wykonanie jest zgodne z tym, czego oczekuje klient, to bardzo ważne rzeczy, kiedy oceniasz jakość przeróbki. W branży odzieżowej czy produkcyjnej, dostosowanie do oczekiwań klienta jest wręcz kluczowe. Na przykład, gdy szyjesz ubrania, musisz mieć na uwadze, żeby końcowy produkt pasował do stylistyki, kolorów i materiałów, które wybrał klient. Kiedy klient jest zadowolony, to jest większa szansa, że poleci Twoje wyroby innym, a to ma znaczenie dla reputacji marki. Również, jeśli chodzi o estetykę wykonania, detale takie jak równe szwy czy jakość materiałów są mega ważne. Z moich doświadczeń wynika, że standardy jakości, jak ISO 9001, mocno kładą nacisk na spełnianie wymagań klienta. Praktyka pokazuje, że warto rozmawiać z klientem na początku, zanim zacznie się produkcję, a czasem nawet testować prototypy, żeby mieć pewność, że wszystko jest zgodne z oczekiwaniami.

Pytanie 11

Wskaż wszystkie elementy konstrukcyjne, które są zdefiniowane na linii pachy siatki konstrukcyjnej dla górnej części ciała?

A. 1/2 szerokości przodu, 1/2 szerokości pachy, 1/2 szerokości tyłu

B. 1/2 szerokości tyłu, szerokość pachy, 1/2 szerokości przodu

C. 1/2 szerokości przodu, 1/2 szerokości tyłu

D. 1/2 szerokości tyłu, szerokość pachy

Odpowiedź wskazująca na 1/2 szerokości tyłu, szerokość pachy oraz 1/2 szerokości przodu jest poprawna, ponieważ dokładnie odzwierciedla sposób, w jaki odcinki konstrukcyjne są wyznaczane na linii pachy siatki konstrukcyjnej górnej części ciała. W kontekście krawiectwa i konstrukcji odzieży, kluczowe jest, aby zrozumieć, że szerokość pachy jest istotnym parametrem, który wpływa na dopasowanie i funkcjonalność odzieży. Odcinki te pomagają zapewnić, że odzież będzie dobrze leżała w okolicy ramion, co jest szczególnie ważne w ubraniach roboczych, gdzie swoboda ruchów ma kluczowe znaczenie. W praktyce, stosując te wyznaczenia, projektanci mogą tworzyć ubrania, które nie tylko ładnie wyglądają, ale również spełniają wymagania ergonomiczne. Dobrą praktyką jest także uwzględnienie indywidualnych wymiarów użytkowników, co może być osiągnięte poprzez pomiar i dostosowanie tych odcinków w procesie projektowania. Takie podejście wpisuje się w standardy branżowe, które promują personalizację i optymalizację dopasowania odzieży.

Pytanie 12

Jakie wymiary, oprócz wymiarów ciała klientki, należy uwzględnić przy obliczaniu ilości materiału potrzebnego na gładką bluzkę damską?

A. Długość bluzki, wzrost, długość rękawa

B. Długość bluzki, obwód klatki piersiowej, wzrost

C. Obwód klatki piersiowej, długość rękawa, obwód bioder

D. Długość bluzki, długość rękawa

Odpowiedź 'Długość bluzki, długość rękawa' jest prawidłowa, ponieważ te wymiary są kluczowe do obliczenia zużycia materiału na gładką bluzkę damską. Długość bluzki determinuje, ile materiału będzie potrzebne na dolną część odzieży, natomiast długość rękawa wpływa na zużycie materiału w górnej części. W branży odzieżowej stosuje się różne standardy, które pomagają w dokładnym obliczaniu zużycia materiału, takie jak metody mierzenia tkanin oraz techniki optymalizacji kroju. Przykładowo, przy projektowaniu bluzki, projektant musi uwzględnić nie tylko wymiary, ale także rodzaj tkaniny, jej elastyczność oraz ewentualne dodatki, takie jak mankiety czy kołnierze, które mogą wpłynąć na całkowite zużycie materiału. Dobre praktyki obejmują także tworzenie prototypów, które pozwalają na przetestowanie obliczeń przed rozpoczęciem produkcji seryjnej, co pozwala zminimalizować marnotrawstwo materiału.

Pytanie 13

Optymalna temperatura żelazka do prasowania tkanin wykonanych z naturalnego jedwabiu wynosi

A. 140÷160°C

B. 115÷140°C

C. 180÷220°C

D. 280÷300°C

Fajnie, że zwróciłeś uwagę na temperaturę żelazka do prasowania jedwabiu! Optymalna temperatura to 140 do 160°C. To tak trochę jak z gotowaniem – zbyt wysoka temperatura może wszystko zepsuć. Jedwab jest delikatny i łatwo się uszkadza, więc dobrze, że masz to na uwadze. Trzymanie żelazka w tym przedziale pomoże Ci skutecznie wygładzić materiał, a jednocześnie nie zniszczyć go. Zanim zaczniesz prasować, warto sprawdzić, jak materiał reaguje w mało widocznym miejscu, żeby nie było potem niespodzianek. W sumie, dobrze jest używać jakiejś ściereczki parowej lub podkładu, bo to dodatkowo chroni tkaninę. Wiadomo, że kluczowe jest znalezienie odpowiedniego ustawienia żelazka, szczególnie gdy prasujesz delikatne tkaniny. Także ogólnie, dobrze, że jesteś świadomy tych rzeczy, bo to naprawdę pomaga utrzymać jakość ubrań.

Pytanie 14

Klientka złożyła zlecenie w zakładzie usługowo-miarowym na uszycie letniej garsonki, do której użyto:
- 1,50 m gabardyny bawełnianej w cenie 30,00 zł za 1 m,
- 8 guzików w cenie 2 zł za sztukę,
- klamerki w cenie 4 zł za sztukę.

Za usługę uszycia garsonki naliczono opłatę wysokości 150 zł. Jaka suma w złotych została zapłacona przez klientkę za realizację zamówienia?

A. 255 zł

B. 215 zł

C. 240 zł

D. 205 zł

Klientka zapłaciła 215 zł za wykonanie zamówienia na garsonkę, co można obliczyć, sumując koszty materiałów oraz opłatę za uszycie. Koszt gabardyny wynosi 1,50 m x 30,00 zł/m = 45,00 zł. Koszt guzików to 8 sztuk x 2,00 zł/szt = 16,00 zł, a koszt klamerki to 4,00 zł. Dodając te wartości, otrzymujemy 45,00 zł + 16,00 zł + 4,00 zł = 65,00 zł. Następnie dodajemy koszt uszycia, czyli 150,00 zł. Całkowity koszt zamówienia wynosi 65,00 zł + 150,00 zł = 215,00 zł. To podejście do obliczeń jest zgodne z dobrą praktyką w branży krawieckiej, gdzie precyzyjne oszacowanie kosztów materiałów i robocizny jest kluczowe dla ustalenia ceny końcowej produktu. Warto również zauważyć, że w przypadku zamówień szytych na miarę, zawsze korzystnie jest szczegółowo wyliczać wydatki, aby mieć pełen obraz kosztów oraz zysku.

Pytanie 15

Podczas układania form spódnicy podstawowej na wełnianej tkaninie, istotne jest, aby przestrzegać zasady

A. środek przodu oraz tyłu wzdłuż nitki osnowy

B. środek przodu wzdłuż nitki osnowy, środek tyłu zgodnie z nitką wątku

C. dolna linia przodu i tyłu zgodnie z nitką osnowy

D. środek przodu wzdłuż nitki wątku, linia talii zgodnie z nitką osnowy

Wybór odpowiedzi, w której środek przodu i tyłu spódnicy podstawowej układa się po nitce osnowy, jest zgodny z zasadami konstrukcji odzieżowej. Nitka osnowy, jako główny element tkaniny, ma kluczowe znaczenie dla stabilności i kształtu odzieży. Ułożenie form w ten sposób zapewnia, że spódnica zachowa właściwy kształt oraz nie będzie się deformować podczas noszenia. W przypadku tkanin wełnianych, które często mają wyraźnie zdefiniowane kierunki osnowy i wątku, stosowanie tej zasady pozwala na zminimalizowanie ryzyka wystąpienia niepożądanych efektów, takich jak rozciąganie czy fałdowanie materiału. Przykładowo, przy szyciu spódnicy o prostym kroju, umieszczenie formy we właściwym kierunku pozwala na uzyskanie estetycznego i trwałego efektu wizualnego, co jest kluczowe w modzie.

Pytanie 16

Na podstawie cennika usług oraz dodatków krawieckich oblicz koszt usługi uszycia na miarę spódnicy damskiej podstawowej z powierzonego materiału. Cennik dodatków krawieckich wykorzystanych przez krawca:
- włóknitex: 10 cm (po 5 zł za 1 metr bieżący);
- zamek błyskawiczny: 1 sztuka po 2 zł;
- guzik: 1 sztuka po 0,50 zł.

Cennik usług krawieckich
Rodzaj usługi	Cena
Uszycie podstawowej spódnicy damskiej	20 zł
Uszycie spódnicy damskiej fantazyjnej	30 zł
Uszycie spodni damskich	30 zł
Uszycie żakietu damskiego	50 zł
Uszycie sukni wizytowej	50 zł
Uszycie sukni wieczorowej	60 zł

A. 23 zł

B. 35 zł

C. 20 zł

D. 30 zł

Poprawna odpowiedź oznacza, że potrafisz właściwie obliczyć koszt usługi krawieckiej na podstawie podanych cen materiałów i dodatków. Koszt uszycia spódnicy na miarę bazuje na sumowaniu ceny materiału oraz dodatków, które są niezbędne do wykonania projektu. W tym przypadku koszt włóknitexu wynosi 5 zł za metr bieżący, a przy zastosowaniu 10 cm, koszt wynosi 0,5 zł (10 cm = 0,1 m). Dodając koszt zamka błyskawicznego (2 zł) oraz guzika (0,50 zł), otrzymujemy całkowity koszt dodatków krawieckich równy 3 zł. Ostatecznie, jeśli podstawowy koszt uszycia spódnicy wynosi 20 zł, to całość daje 23 zł (20 zł + 3 zł). Taka umiejętność jest kluczowa w branży krawieckiej, gdzie dokładne obliczenia kosztów wpływają na wycenę usług oraz rentowność działalności. Znajomość cenników oraz umiejętność precyzyjnego szacowania kosztów to kluczowe elementy dobrych praktyk w krawiectwie, które przekładają się na zadowolenie klienta oraz efektywność procesu produkcji.

Pytanie 17

Podaj właściwą sekwencję działań związanych z przygotowaniem wykrojów odzieżowych?

A. Układanie szablonów na materiale, dodawanie naddatków na szwy i podwinięcia, krojenie, wygładzanie wykrojów

B. Układanie szablonów na materiale, znakowanie, krojenie, wygładzanie wykrojów

C. Zdekatyzowanie materiału, układanie form, krojenie, obrysowywanie konturów

D. Zdekatyzowanie materiału, układanie form, dodawanie naddatków na szwy i podwinięcia, krojenie

Zdekatyzowanie tkaniny to kluczowy etap przygotowania wykrojów odzieżowych, który polega na eliminacji ewentualnych skurczów materiału. W praktyce, proces ten pozwala na uzyskanie stabilnego wymiaru tkaniny, co jest niezwykle istotne w dalszych etapach produkcji. Następnie, ułożenie form odnosi się do precyzyjnego rozmieszczenia wykrojów na tkaninie, co zapewnia odpowiednie wykorzystanie materiału oraz minimalizuje odpady. Dodanie naddatków na szwy i podwinięcia to istotny krok, który umożliwia wykonanie trwałych i estetycznych szwów w gotowym wyrobie. W końcowym etapie krojenia, istotne jest wykonanie precyzyjnych cięć zgodnie z przygotowanymi szablonami, co zapewnia, że poszczególne elementy odzieży będą idealnie do siebie pasować. Przykłady zastosowania tej kolejności można znaleźć w produkcji odzieży masowej, gdzie powtarzalność i dokładność są kluczem do sukcesu. W branży stosuje się również standardy ISO dotyczące przygotowania materiałów tekstylnych, które zalecają te kroki jako część procesu produkcji.

Pytanie 18

Jaką ilość materiału o szerokości 140 cm trzeba przeznaczyć na wycięcie części klasycznej spódnicy damskiej o długości 50 cm dla klientki z obwodem bioder wynoszącym 96 cm?

A. 55 cm

B. 50 cm

C. 110 cm

D. 100 cm

Aby obliczyć ilość materiału potrzebnego na wykrojenie klasycznej spódnicy damskiej o długości 50 cm i obwodzie bioder 96 cm, należy uwzględnić szerokość tkaniny i technikę wykroju. Spódnica składa się z dwóch części: przodu i tyłu, co w praktyce oznacza, że potrzebujemy materiału o szerokości, która umożliwi swobodne ułożenie wykroju. W przypadku tkaniny o szerokości 140 cm, można wykroić elementy spódnicy obok siebie, co pozwala na efektywne wykorzystanie szerokości materiału. Długość 50 cm to wymagana długość spódnicy, ale uwzględniając zapasy na szwy oraz ewentualne podwinięcia, warto dodać kolejne 5 cm na wykończenie. Zatem całkowita długość wykroju wynosi 55 cm. W praktyce, przestrzeganie tych zasad jest kluczowe dla uzyskania estetycznego i funkcjonalnego produktu zgodnego z oczekiwaniami klientki. Dzięki takiemu podejściu można również zminimalizować odpady materiałowe, co jest zgodne z dobrą praktyką w branży odzieżowej.

Pytanie 19

Kołnierz bluzki koszulowej zbyt mocno przylega do szyi. Aby naprawić tę wadę, należy wypruć kołnierz oraz

A. zwęzić podkrój szyi z przodu i z tyłu, skrócić kołnierz i wszyć go

B. zwęzić podkrój szyi z przodu, skrócić kołnierz i wszyć go

C. poszerzyć i pogłębić podkrój szyi, wykroić dłuższy kołnierz i wszyć go

D. poszerzyć podkrój szyi z przodu, wykroić dłuższy kołnierz i wszyć go

Dobra robota! Poszerzenie i pogłębienie podkroju szyi to bardzo ważna rzecz, zwłaszcza gdy kołnierz bluzki za mocno przylega do szyi. Jak poszerzymy ten podkrój, to zyskujemy więcej miejsca dla szyi, dzięki czemu jest o wiele wygodniej. Pogłębienie podkroju sprawia, że kołnierz lepiej pasuje do kształtu ciała, a to wpływa na komfort noszenia. Musimy też wykroić dłuższy kołnierz, żeby ten nowy kształt wyglądał dobrze i działał tak, jak powinien. W szyciu odzieży często się to stosuje, żeby uniknąć niewygodnych sytuacji i poprawić wygląd. Z mojego doświadczenia, regularne sprawdzanie dopasowania bluzek na modelach przed końcem szycia to świetna praktyka. Może to uratować nas przed dużą ilością błędów na koniec.

Pytanie 20

Podczas szycia na maszynie do szycia zrywa się górna nić. Możliwe przyczyny tej usterki mogą obejmować na przykład

A. zbyt duże napięcie nici

B. niedostateczna siła docisku stopki

C. wygięcie igły

D. zbyt głęboko umiejscowiony transporter

Zbyt duże naprężenie nici to jedna z najczęstszych przyczyn zrywania górnej nitki podczas szycia na maszynie stębnowej. W przypadku, gdy naprężenie jest zbyt wysokie, nić jest poddawana nadmiernej sile, co prowadzi do jej łamania. Optymalne naprężenie nici powinno być dostosowane do rodzaju materiału oraz grubości nici. Na przykład, dla cienkich tkanin, takich jak jedwab czy satyna, zaleca się niższe naprężenie, aby zapobiec uszkodzeniom materiału. W praktyce, warto regularnie kontrolować naprężenie nici, a także używać regulatora naprężenia, który jest integralną częścią maszyn stębnowych. Dobrą praktyką jest przeprowadzanie próbnych szycia przed rozpoczęciem właściwego projektu, co pozwoli na wyregulowanie wszystkich parametrów i uniknięcie problemów z zrywaniem nici.

Pytanie 21

Jaką maksymalną temperaturę powinno mieć żelazko, aby prasować lniane spodnie?

A. 180°C

B. 150°C

C. 110°C

D. 200°C

Spodnie lniane można prasować żelazkiem nagrzanym maksymalnie do 200°C, ponieważ len jest włóknem, które dobrze znosi wysokie temperatury. W rzeczywistości, prasowanie lnianych ubrań w takiej temperaturze pozwala na skuteczne usunięcie wszelkich zagnieceń, co jest kluczowe w przypadku tego materiału, który ma tendencję do gniecenia się. Ważne jest, aby przed prasowaniem zapewnić odpowiedni poziom wilgotności tkaniny, co można osiągnąć poprzez spryskanie spodni wodą lub prasowanie ich na lekko wilgotno. Dobrą praktyką jest także używanie ściereczki ochronnej, aby uniknąć bezpośredniego kontaktu żelazka z materiałem, co może prowadzić do przypalenia lub błyszczenia tkaniny. Warto pamiętać, że len jest włóknem naturalnym, które ma właściwości odprowadzające wilgoć, co sprawia, że jest idealny na ciepłe dni. Prasowanie go w odpowiedniej temperaturze zapewnia nie tylko estetyczny wygląd, ale również przedłuża żywotność odzieży, co podkreśla znaczenie prawidłowej pielęgnacji tekstyliów.

Pytanie 22

Jakie urządzenia krojące nadają się do podziału nakładu o wysokości 70 mm na części?

A. Nożyce elektryczne

B. Wykrojniki

C. Krajarkę tarczową

D. Krajarkę taśmową

Nożyce elektryczne, mimo że są urządzeniem stosunkowo wszechstronnym, nie są przystosowane do cięcia materiałów o wysokości 70 mm. Ich konstrukcja i mechanizm działania sprawiają, że najlepiej sprawdzają się przy cienkich materiałach, podczas gdy grubsze nakłady mogą stanowić zbyt duże obciążenie, co prowadzi do szybszego zużycia narzędzia oraz obniżenia jakości cięcia. W przypadku krajarki taśmowej, chociaż jest ona w stanie ciąć materiały wzdłuż, jej zastosowanie do cięcia grubych nakładów może być problematyczne z uwagi na ograniczenia konstrukcyjne, takie jak długość taśmy oraz jej elastyczność. Wykrojniki, z kolei, są przeznaczone do produkcji powtarzalnych kształtów, a nie do cięcia na sekcje, co z kolei czyni je nieodpowiednimi w tym kontekście. Typowe błędy myślowe, które mogą prowadzić do wyboru niewłaściwego urządzenia, obejmują skupienie się jedynie na ogólnych możliwościach maszyny, bez uwzględnienia specyfiki materiału oraz wysokości nakładu, co w przemyśle jest kluczowe dla efektywności i jakości procesów produkcyjnych.

Pytanie 23

Klientka posiadająca wymiary 164/88/94 zamówiła u krawcowej uszycie krótkiego żakietu z materiału w asymetryczną kratę o szerokości 150 cm. O ile % maksymalnie powinna być zwiększona norma zużycia tego materiału?

A. 8 %

B. 14 %

C. 10 %

D. 12 %

Wybierając odpowiedź 8%, idealnie trafiłeś w prawidłową praktykę przy pracy z materiałem w asymetryczną kratę. Odpowiednie zwiększenie normy zużycia materiału jest szczególnie istotne przy tkaninach wzorzystych, zwłaszcza gdy mamy do czynienia z wzorem trudnym do spasowania, takim jak asymetryczna krata. Przy żakietach, gdzie każdy pas czy element musi się zgadzać na szwach i liniach konstrukcyjnych, nawet niewielkie przesunięcie wzoru bywa bardzo widoczne i psuje efekt końcowy. W branży krawieckiej przyjęło się, że przy tkaninach tego typu norma zużycia powinna być zwiększona maksymalnie o 8% względem standardowego rozkroju. Wynika to z konieczności tzw. raportowania czyli dopasowania wzoru na wszystkich elementach wykroju, zwłaszcza na przodzie, tyle, rękawach i klapach żakietu. Zbyt małe zwiększenie normy prowadzi do braku materiału, natomiast wyższy zapas (np. 10% czy więcej) byłby przesadą i naraziłby klientkę na niepotrzebne koszty. Moim zdaniem dobrze jest też pamiętać, że przy szerokości 150 cm można lepiej rozplanować krojenie, ale asymetria wzoru zawsze wymusza dodatkową ostrożność. Podobna zasada dotyczy innych tkanin wymagających dopasowania – np. pasków, dużych motywów, ale właśnie przy asymetrycznej kracie te 8% uznaje się za sprawdzony, rozsądny kompromis. W praktyce, gdy klientka chce mieć pewność idealnego dopasowania wzoru, powiększenie normy zużycia o 8% jest zgodne z zaleceniami i nie naraża jej na niepotrzebne koszty.

Pytanie 24

Aby pozbyć się zagnieceń szwów bocznych, które pojawiły się w spodniach podczas prasowania, należy szwy poddać

A. wyłącznie działaniu pary

B. ponownemu prasowaniu w wyższej temperaturze

C. ponownemu prasowaniu w tych samych warunkach

D. ponownemu prasowaniu z wyższym naciskiem

Wybór metody ponownego sprasowania przy zwiększonym nacisku lub przy podwyższonej temperaturze może wydawać się logiczny, jednak obie te techniki mogą prowadzić do dalszego uszkodzenia tkaniny. Zastosowanie większego nacisku na tkaninę w przypadku wyświecenia szwów może spowodować jeszcze głębsze wcięcia w szwy, co intensyfikuje ich widoczność oraz może prowadzić do zniekształcenia materiału. Wysoka temperatura natomiast, szczególnie w przypadku delikatnych tkanin, takich jak jedwab czy poliester, może prowadzić do trwałego uszkodzenia włókien, co skutkuje topnieniem lub zniekształceniem struktury materiału. W kontekście standardów branżowych, najlepszym podejściem jest unikanie metod, które wymagają bezpośredniego kontaktu z gorącą powierzchnią żelazka, zwłaszcza w przypadku tkanin wrażliwych. Co więcej, odpowiedź sugerująca działanie wyłącznie pary podkreśla znaczenie technologii parowej w nowoczesnej pielęgnacji tkanin. Ignorowanie tych zasad może prowadzić do typowych błędów myślowych, takich jak założenie, że bardziej intensywne działanie zawsze przynosi lepsze rezultaty. Rzeczywiście, umiejętność doboru właściwych metod prasowania, które uwzględniają specyfikę materiałów, stanowi klucz do sukcesu w dbaniu o odzież.

Pytanie 25

Brzeg spódnicy z pełnego koła jest nieregularny. Aby prawidłowo wykonać cyrklowanie, należy

A. założyć spódnicę na sylwetkę

B. zawiesić spódnicę na wieszaku

C. rozłożyć spódnicę na płasko

D. założyć spódnicę na manekina

Odpowiedź 'założyć spódnicę na sylwetkę' jest prawidłowa, ponieważ cyrklowanie pełnego koła wymaga, aby materiał spódnicy był odpowiednio ukierunkowany i napięty, co można osiągnąć jedynie w momencie, gdy spódnica jest założona na sylwetkę. W ten sposób można dokładnie określić kształt i długość dolnej krawędzi spódnicy, biorąc pod uwagę naturalne krzywizny ciała. Praktyczne zastosowanie tej metody pozwala na uzyskanie idealnego dopasowania i uniknięcie nierówności, które mogą powstać, gdy spódnica jest tylko ułożona na płasko. W branży krawieckiej standardem jest także używanie manekinów, ale w przypadku pełnego koła, sprawdzenie dopasowania na ciele osoby jest kluczowe, aby przekonać się, jak materiał układa się w ruchu. Dobrą praktyką jest również wykonanie próbnego cyrklowania na materiałach o podobnej strukturze, co pozwoli na lepsze oswojenie się z techniką przed rozpoczęciem pracy nad finalnym projektem.

Pytanie 26

Jaką metodę obróbki parowej można wykorzystać do eliminacji wyświecenia szwów w ubraniach?

A. Zgniecenie

B. Dekatyzowanie

C. Odprasowanie

D. Naparowanie

Naparowanie to proces, który polega na stosowaniu pary wodnej do usuwania wyświecenia szwów w odzieży. W trakcie naparowania, włókna tkaniny są nawilżane, co pozwala im przywrócić pierwotny kształt oraz elastyczność. Dzięki temu szwy odzyskują swój pierwotny wygląd, a odzież zyskuje estetyczny wygląd. Naparowanie jest szczególnie przydatne w przypadku tkanin naturalnych, takich jak bawełna czy wełna, które mają tendencję do zniekształcania się pod wpływem użytkowania. W praktyce, proces ten można zrealizować za pomocą specjalnych pras do naparowania lub urządzeń parowych, które wygenerują odpowiednią ilość pary. W branży odzieżowej stosowanie naparowania jest uważane za standardową metodę obróbki, co zwiększa jakość finalnych produktów. Warto również zaznaczyć, że naparowanie może być stosowane jako element końcowej obróbki odzieży, co wpływa na ich walory estetyczne oraz trwałość.

Pytanie 27

Formę rękawa o fasonie przedstawionym na rysunku otrzymuje się metodą modelowania

A. za pomocą formy konstrukcyjnej.

B. konfekcyjnego.

C. za pomocą siatki konstrukcyjnej.

D. przestrzennego.

Pojęcia związane z konstrukcją rękawów w odzieży mogą być mylące, szczególnie jeśli chodzi o metody, które nie odpowiadają rzeczywistości modelowania. Odpowiedź sugerująca użycie przestrzennego modelowania nie jest trafna, ponieważ ta metoda odnosi się do bardziej ogólnych koncepcji projektowania, które nie koncentrują się na szczegółach konstrukcji odzieży. Przestrzenne modelowanie może być stosowane w różnych dziedzinach, takich jak architektura czy projektowanie obiektów, ale nie jest specyficzne dla odzieży. Z kolei odniesienie do metody konfekcyjnej, której celem jest masowa produkcja odzieży, również nie jest właściwe, ponieważ nie uwzględnia procesu twórczego, który odbywa się podczas modelowania. Proces konfekcyjny zakłada już istnienie wzoru, który jest produkowany na dużą skalę, podczas gdy modelowanie to etap wcześniejszy, gdzie projektanci eksperymentują z formą i fasonem. Dodatkowo, sugestia użycia siatki konstrukcyjnej, mimo że dotyczy narzędzi używanych w projektowaniu, nie odnosi się bezpośrednio do specyficznego procesu tworzenia fasonu rękawa. Siatki konstrukcyjne służą raczej jako droga do przedstawienia proporcji i wymiarów, a nie do modelowania kształtów. To może prowadzić do błędnych zrozumień na temat sekwencji działań w procesie projektowania. Kluczowe jest, aby zrozumieć, że modelowanie to proces kreatywny, który wykracza poza sztywne ramy narzędzi czy metod, a koncentruje się na twórczym podejściu do formy i stylu odzieży.

Pytanie 28

Przyczyną źle układającego się kołnierza, który odstaje od szyi, jest

A. za długi kołnierz.

B. za szeroki kołnierz.

C. zbyt głęboki podkrój szyi przodu.

D. zbyt płytki podkrój szyi tyłu.

Istnieje wiele czynników, które mogą wpływać na to, jak kołnierz leży na szyi, jednak niektóre z wymienionych odpowiedzi nie są trafne w kontekście odstającego kołnierza. Zbyt głęboki podkrój szyi przodu może mieć wpływ na estetykę dekoltu, ale nie jest bezpośrednią przyczyną odstawania kołnierza. Głęboki podkrój może sprawić, że materiał będzie mieć trudności z odpowiednim przyleganiem, ale nie jest on kluczowym czynnikiem w przypadku, gdy kołnierz nie dopasowuje się do szyi. Z kolei za szeroki kołnierz może powodować pewne problemy, ale nie jest to typowa przyczyna odstającego kołnierza. Szerokość kołnierza jest szczerze mówiąc kwestią stylu i komfortu, a nie bezpośrednią przyczyną jego odstawania. Co się tyczy płytkiego podkroju szyi tyłu, takie podejście może prowadzić do niewłaściwego dopasowania, ale nie jest to typowa przyczyna odstającego kołnierza. W rzeczywistości kołnierz, który jest zbyt długi, będzie odstawał znacznie, podczas gdy inne czynniki mogą jedynie wpływać na ogólną estetykę lub komfort noszenia. Kluczowym błędem myślowym, który często prowadzi do takich niepoprawnych wniosków, jest założenie, że wszystkie aspekty podkroju szyi są ze sobą ściśle powiązane, co nie zawsze jest prawdą. W rzeczywistości każdy element konstrukcji odzieży należy analizować indywidualnie, biorąc pod uwagę materiał, fason oraz zamierzony efekt wizualny.

Pytanie 29

Aby wykonać ozdobny ścieg stębnówki, należy ustawić dźwignię regulującą długość ściegu na wartość

A. 1 mm

B. 4 mm

C. 2 mm

D. 3 mm

Odpowiedź 4 mm jest prawidłowa, ponieważ do wykonania ozdobnej stębnówki wymagane jest odpowiednie ustawienie skoku ściegu, które wpływa na jakość i estetykę szycia. W przypadku ozdobnych stębnówek, które często służą do wykańczania krawędzi materiałów, ważne jest, aby ścieg był wyraźny i równomierny. Ustawienie na 4 mm pozwala na uzyskanie szerszego zygzaka, co jest typowe dla tego rodzaju dekoracyjnych stębnówek. W praktyce, regulowanie skoku ściegu do 4 mm oznacza, że maszyna będzie tworzyć bardziej wyraziste, efektowne ściegi, które lepiej podkreślają detale wykończenia. Warto również pamiętać, że standardy branżowe sugerują, iż dla większości tkanin o średniej grubości, skok od 3 do 5 mm jest często rekomendowany, co potwierdza właściwe zastosowanie tej wartości w kontekście ozdobnych stębnówek. Wiedza o odpowiednich ustawieniach maszyny do szycia jest niezbędna, aby uzyskać pożądane efekty wizualne oraz trwałość szwów.

Pytanie 30

Aby rozpocząć produkcję wykrojów do odzieży w warunkach przemysłowych, konieczne są

A. rysunki techniczne produktów

B. formy elementów wzorów

C. szablony części produktów

D. rysunki układów szablonów

Rysunki układów szablonów są naprawdę ważne, gdy mówimy o produkcji wykrojów odzieży w fabrykach. To one mówią nam, jak najlepiej ułożyć szablony na tkaninie, co jest kluczowe, żeby produkcja była efektywna i żeby nie marnować materiałów. Dzięki tym rysunkom, projektanci i technolodzy mogą dobrze zaplanować użycie materiału, co pozwala uniknąć odpadów. Moim zdaniem, przygotowanie rysunku układu szablonów to pierwszy krok, który warto zrobić po ustaleniu wymagań dotyczących odzieży. W szczególności w większej produkcji, bo tam mniejsze błędy mogą kosztować dużo. Należy też pamiętać, że zgodność z normami takimi jak ISO 9001, które podkreślają jakość, pokazuje, jak istotny jest prawidłowy układ szablonów dla jakości produkcji odzieży. Te rysunki też ułatwiają komunikację między różnymi działami, co wpływa na skuteczność całego procesu.

Pytanie 31

Jaką tkaninę "naturalną" charakteryzującą się dużą wytrzymałością wykorzystuje się do produkcji spodni na co dzień, przeznaczonych m.in. dla kobiet, mężczyzn oraz młodzieży?

A. Boston

B. Szewiot

C. Denim

D. Welwet

Denim to tkanina o dużej wytrzymałości, która jest powszechnie stosowana w produkcji spodni codziennego użytku, zarówno dla kobiet, mężczyzn, jak i młodzieży. Charakteryzuje się swoją trwałością oraz odpornością na zużycie, co czyni ją idealnym materiałem do odzieży, która jest noszona na co dzień. Denim jest zazwyczaj tkany w splocie skośnym, co dodatkowo zwiększa jego wytrzymałość. Przykładami zastosowania denimu są klasyczne dżinsy, które są nie tylko wygodne, ale również stylowe, a także szeroko akceptowane w modzie streetwear. W przemyśle odzieżowym denim jest dostępny w różnych wariantach, w tym elastanowym, co pozwala na większą elastyczność i komfort noszenia. Przestrzeganie standardów produkcji, takich jak odpowiednie pranie i wykańczanie, wpływa na jakość końcowego produktu, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi. Warto również wspomnieć, że denim jest często używany w kontekście zrównoważonej mody, gdzie producenci zwracają uwagę na ekologiczne aspekty produkcji, wykorzystując organiczne bawełny czy zrównoważone procesy barwienia.

Pytanie 32

Który typ szablonów jest używany do wskazywania miejsc zapięć w produkcie?

A. Pomocniczy

B. Podstawowy

C. Przemysłowy

D. Odzieżowy

Zrozumienie roli różnych rodzajów szablonów jest istotne w kontekście produkcji odzieży, dlatego ważne jest, aby rozważyć różnice między szablonami przemysłowymi, podstawowymi, pomocniczymi i odzieżowymi. Szablony przemysłowe są zazwyczaj stosowane do masowej produkcji, gdzie celem jest optymalizacja procesów i redukcja kosztów, a niekoniecznie oznaczanie miejsc zapięć. Wykorzystanie tych szablonów w kontekście zapięć może prowadzić do uproszczeń, które wpłyną na funkcjonalność finalnego wyrobu. Szablony podstawowe odnoszą się do ogólnych kształtów i konstrukcji odzieży, natomiast ich zastosowanie do oznaczania zapięć jest zbyt ogólnikowe i nie precyzuje konkretnych miejsc. Z kolei szablony odzieżowe, które koncentrują się na formach odzieży, również nie spełniają funkcji oznaczania zapięć, ponieważ nie dostarczają wystarczających informacji o lokalizacji tych punktów. Często mylnie przyjmuje się, że każdy szablon może pełnić wszystkie funkcje, co prowadzi do błędnych wniosków o ich zastosowaniu. Kluczowe jest zrozumienie, że każdy rodzaj szablonu ma swoje specyficzne zastosowanie, co jest zgodne z najlepszymi praktykami branżowymi. Efektywne projektowanie i produkcja odzieży wymagają precyzyjnego podejścia do różnorodnych aspektów, w tym odpowiedniego oznaczania zapięć, co może być osiągnięte jedynie poprzez zastosowanie właściwego rodzaju szablonu.

Pytanie 33

Jakie wzory tkanin mają największy wpływ na zwiększone normy zużycia materiału w produkcji odzieży miarowej i konfekcyjnej?

A. Geometryczne o kompozycji bezkierunkowej

B. Kraty i pasy

C. Kropki i groszki

D. Kwiatowe o kompozycji bezkierunkowej

Wzory tkanin mają znaczący wpływ na zużycie materiału w produkcji odzieży, a szczególnie kraty i pasy. Te wzory wymagają precyzyjnego dopasowania, co często prowadzi do większego wykorzystania materiału. W przypadku kraty, konieczność zachowania ciągłości wzoru przy cięciu materiału sprawia, że projektanci muszą zaplanować układ wykroju tak, aby jak najlepiej wykorzystać materiał, co często wiąże się z dodatkowymi marginesami. Pasy z kolei, ze względu na swoją orientację i potrzebę ich układania w sposób, który zapewni spójność wzoru, również zwiększają normy zużycia. Dobrze zaprojektowane wzory, które są zgodne z najlepszymi praktykami, mogą zminimalizować odpady materiałowe. W praktyce, w branży mody, projektanci często stosują techniki optymalizacji wykrojów, aby zredukować zużycie materiału, jednak wzory takie jak kraty i pasy wprowadzają dodatkowe wyzwania, które muszą być uwzględnione podczas produkcji. Przykładowo, przy projektowaniu garnituru z kratą, kluczowe jest zapewnienie, że wzór na klapie marynarki oraz spodniach jest zgodny, co wymaga starannie przemyślanej konstrukcji, często skutkującej większym zużyciem tkaniny.

Pytanie 34

Oblicz, zużycie materiału do wykonania jednorzędowego żakietu z gładkiej tkaniny wełnianej o szerokości 140 cm dla klientki, której wymiary wynoszą:

obwód klatki piersiowej – 92 cm

obwód bioder – 96 cm

długość żakietu – 65 cm

długość rękawa – 58 cm

A. 135 cm

B. 188 cm

C. 123 cm

D. 207 cm

Odpowiedź 135 cm jest trafna, bo to wynik dokładnych obliczeń materiału potrzebnego do uszycia jednorzędowego żakietu. Ważne jest, żeby wziąć pod uwagę wymiary klientki, czyli długość samego żakietu i rękawów. Jak to zsumujesz, wychodzi 123 cm. Potem, zgodnie z tym, co robią najlepsi w branży, dodajemy 10% na zapasy i poprawki, co daje dodatkowe 12,3 cm. Po zliczeniu mamy 135,3 cm, ale zaokrąglamy do 135 cm. Takie obliczenia naprawdę są niezbędne, żeby nie zabrakło materiału i żeby wszystko było zrobione na poziomie. Używanie takich standardów to klucz do efektywnej produkcji i zadowolenia klienta. Trzeba też mieć na uwadze, że różne tkaniny mają różne właściwości, co może zmieniać zużycie materiału; w przypadku elastycznych tkanin lub tych w innych szerokościach obliczenia mogą się różnić.

Pytanie 35

Aby ocenić jakość zwężenia spódnicy zbyt szerokiej w biodrach, należy porównać wymiary spódnicy przed oraz po zwężeniu z wymiarami klientki. Szczególnie istotne jest zmierzenie spódnicy na linii

A. bioder

B. środka przodu

C. środka tyłu

D. talii

Odpowiedź 'bioder' jest poprawna, ponieważ zwężenie spódnicy w okolicy bioder ma kluczowe znaczenie dla uzyskania odpowiedniego dopasowania do sylwetki klientki. Dokładne pomiary w tej strefie pozwalają ocenić, jak spódnica układa się na biodrach i gdzie występują nadmiary materiału. W praktyce, aby odpowiednio zwęzić spódnicę, należy zmierzyć obwód bioder klientki oraz porównać go z wymiarem spódnicy. Zastosowanie takiej metody gwarantuje lepsze dopasowanie do sylwetki, co jest zgodne z dobrymi praktykami w krawiectwie. Warto również zauważyć, że wymiary bioder są kluczowe do stworzenia harmonijnego wyglądu, a także zapewnienia komfortu noszenia. Ponadto, przy zwężaniu spódnicy, dobrze jest zainwestować czas w dokładne pomiary, co znacząco wpływa na końcowy efekt estetyczny oraz satysfakcję klientki. Pomocne może być także zapoznanie się z tabelami rozmiarów, które ułatwiają porównanie wymiarów, a także dostosowanie konstrukcji spódnicy do indywidualnych potrzeb.

Pytanie 36

Jaką temperaturę prasowania należy ustawić przy wyprasowaniu damskiej spódnicy z tkaniny wełnianej, jeśli na etykiecie producent umieścił symbol żelazka z dwoma kropkami?

A. 200°C

B. 120°C

C. 150°C

D. 110°C

No więc, temperatura prasowania 150°C, którą wskazuje symbol żelazka z dwoma kropkami, jest naprawdę fajna dla tkanin wełnianych. Wełna to naturalny materiał, który może się skurczyć albo przypalić przy zbyt wysokiej temperaturze. Prasując w 150°C, możemy spokojnie pozbyć się zagnieceń, a jednocześnie nie uszkodzimy włókien. Na przykład, kiedy prasujemy spódnicę, warto użyć pary, bo to zmiękcza tkaninę i ułatwia robotę. Dobrze też pamiętać, żeby prasować od wewnętrznej strony lub przez cienką tkaninę – to dodatkowa ochrona przed gorącem. Jak będziesz tak prasować, to tkanina zachowa swoje właściwości i odzież będzie wyglądać świetnie. Zasady dotyczące prasowania wełny są zgodne z tym, jak ogólnie trzeba dbać o odzież, czyli dostosowujemy temperaturę do typu materiału, żeby służył nam dłużej.

Pytanie 37

W zimowej odzieży wierzchniej używa się izolacji z

A. włókniny

B. podszewki

C. materiału

D. wkładu usztywniającego

Włóknina jest materiałem o doskonałych właściwościach izolacyjnych, dlatego jest szeroko stosowana jako ocieplenie w kurtkach zimowych. Włókniny są produkowane z włókien syntetycznych lub naturalnych, a ich struktura pozwala na zatrzymywanie powietrza, co przyczynia się do efektywności termicznej odzieży. Przykłady popularnych włóknin to poliester czy puch syntetyczny, które są lżejsze i bardziej odporne na wilgoć niż tradycyjne materiały ocieplające. Dzięki tym właściwościom kurki wykonane z włóknin są nie tylko ciepłe, ale także wygodne i elastyczne. Ponadto, w branży odzieżowej stosuje się standardy takie jak ISO 13934-1, które regulują testowanie wytrzymałości materiałów, co jest istotne dla zapewnienia jakości i trwałości odzieży zimowej. W praktyce, ocieplina z włókniny często znajduje zastosowanie w odzieży sportowej i outdoorowej, gdzie wytrzymałość i funkcjonalność są kluczowe. Korzystając z produktów z włóknin, konsumenci mogą być pewni, że wybierają nowoczesne rozwiązania, które łączą komfort, ciepło i mobilność.

Pytanie 38

Z jakiego rodzaju materiału odzieżowego można wykonać klasyczną, przewiewną bluzkę damską?

A. Z satyny

B. Z kretonu

C. Z flaneli

D. Z etaminy

Etamina to świetny materiał do szycia koszul damskich na lato. Jest lekka i super przewiewna, co sprawia, że w upalne dni nosi się ją bardzo komfortowo. Dodatkowo ma przyjemną, gładką powierzchnię, więc super się na niej pracuje. Koszule z etaminy ładnie układają się na ciele, co jest istotne, gdy chcemy dobrze wyglądać. Jest też dostępna w różnych kolorach i wzorach, co daje duże pole do popisu, jeśli chodzi o projektowanie. I co ważne, etamina dobrze znosi pranie oraz prasowanie, więc nie musisz się martwić o wygląd swojej koszuli po kilku użyciach. Jak dla mnie, etamina wpisuje się w obecne trendy mody, bo łączy elegancję z wygodą.

Pytanie 39

Oczka dzianin są podatne na prucie, dlatego w trakcie konfekcjonowania wyrobów dziewiarskich powinno się między innymi

A. poddawać stablizacji termicznej gotowe wyroby

B. używać maszyn szyjących z nieelastycznymi ściegami

C. zastosować operacje obróbki parowo-cieplnej

D. starannie zszywać oraz obrzucać brzegi szwów

Kiedy mówimy o zszywaniu i obrzucaniu krawędzi szwów, to naprawdę ważne jest, żeby to robić dobrze, zwłaszcza w przypadku oczek dzianin. Te materiały potrafią się strzępić i pruć, co może skutkować uszkodzeniem całego wyrobu. Zszywanie krawędzi pomaga wzmocnić ich strukturę, co jest naprawdę polecane w branży tekstylnej. Użycie ściegów overlock albo specjalnych stopek do szycia zmniejsza ryzyko prucia i przy okazji sprawia, że wyroby wyglądają bardziej estetycznie. Z mojego doświadczenia, firmy produkujące odzież często korzystają z tych technik, bo to zwiększa trwałość i jakość ich produktów. W rezultacie klienci są bardziej zadowoleni, a reklamacji i zwrotów jest mniej. Nie zapominajmy też, że właściwe techniki szycia są zgodne z normami ISO, co pokazuje, jak ważne są w całym procesie produkcji.

Pytanie 40

Czynniki, które mają wpływ na użytkowe cechy tkanin, to:

A. oporność na ścieranie, wytrzymałość na rozciąganie

B. śliskość, strzępienie, właściwości termiczne

C. higroskopijność, przepuszczalność powietrza, właściwości cieplne

D. trwałość wymiarów, oporność na gniecenie, oporność na zmechacenia

Analizując inne odpowiedzi, można zauważyć, że trwałość wymiarów, odporność na zagniecenia oraz odporność na zmechacenia to cechy, które mają znaczenie, jednak nie odnoszą się bezpośrednio do użytkowości tkanin w kontekście komfortu. Trwałość wymiarów dotyczy stabilności tkaniny pod wpływem użytkowania i prania, co jest istotne, ale nie wpływa na bezpośrednią funkcjonalność i komfort noszenia. Odporność na zagniecenia jest istotna w przypadku odzieży formalnej, jednak nie jest kluczowym czynnikiem wpływającym na codzienny komfort użytkownika. W przypadku odporności na ścieranie i wytrzymałości na rozciąganie, choć są one ważne w kontekście trwałości odzieży roboczej, to nie odnoszą się bezpośrednio do doświadczeń użytkowych, takich jak odczucie ciepła czy wilgotności. Śliskość, strzępienie się oraz właściwości termiczne mogą wpływać na użytkowanie tkanin, lecz sama śliskość nie zawsze jest pożądana, a strzępienie się jest defektem, który należy unikać w produkcji. Właściwości takie jak higroskopijność i przewodnictwo cieplne mają bezpośrednie przełożenie na komfort w różnych warunkach atmosferycznych, co czyni je bardziej istotnymi w praktycznym zastosowaniu tkanin w odzieży. Dlatego ważne jest, aby przy ocenie tkanin skupić się na tych cechach, które bezpośrednio wpływają na komfort i użyteczność w codziennym życiu.

Rozpocznij nowy egzamin

Powrót do strony głównej